ZŁOTE SOWY Polonii 2012

Transkrypt

1 Zaproszenie Program

2 ZŁOTE SOWY Polonii 2012 Patronat honorowy: Longin Komołowski prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska, Bogdan Borusewicz marszałek Senatu RP, Jerzy Margański Ambasador RP w Austrii, TVP Polonia Złote Sowy Polonii za rok 2011 przyznano w kategoriach: Działacze Polonijni: Małgorzata Wojcieszyńska (Słowacja)) Julia Skidan (Syberia) Media: Ireneusz Lemans (Kanada) Dariusz Adam Zeller (Wielka Brytania) Literatura Tadeusz Rawa /Szwecja) Romuald Mieczkowski (Litwa) Artyści muzycy Anna Gutowska (Austria) Piotr Beczała (USA) Teatr: Anna Badora (Austria) Sztuki plastyczne: Krzysztof Bednarski (Włochy) Tadeusz Zlamal (Szwecja) Film: Agnieszka Holland (USA) Kasia Adamik (Belgia) Za zasługi dla Polski i Polaków w Austrii: Martin Pollack (Austria)

3 Koncert Galę poprowadzi Liliana Niesielska Oprawa artystyczna Złotych Sów Polonii 2012 Najbardziej znane i lubiane arie operowe Zaprezentuje w trakcie Gali, , o godz Dominika Zamara - sopran Akompaniament: Cezary Kwapisz

4 Kategoria: Literatura Tadeusz Rawa (Szwecja) Tadeusz Rawa urodził się w 1959 r. we Włodawie, w województwie lubelskim. W latach studiował filologię skandynawską na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1982 r. mieszka w Szwecji, gdzie ukończył studia dziennikarskie w Umea. Potem przez kilka lat pracował w szwedzkich gazetach oraz w Szwedzkim Radiu. Dziś jest poetą, niezależnym dziennikarzem i tłumaczem. Publikuje reportaże z Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej w skandynawskich gazetach i czasopismach. W Polsce wydał trzy tomiki wierszy: Ballada o siedmiu zbójach, Przejściegraniczne i Boski shopping. Jest także autorem ok. 300 wierszyków ortograficznych w Szkolnym Słowniku Ortograficznym prof. Edwarda Polańskiego oraz współautorem książki dla dzieci Alfabet Kacpra. Romuald Miecznikowski Litwa ur. w 1950 w Fabianiszkach stanowiących dziś dzielnicę Wilna. Studiował filologię polską i geografię, estetykę a także historię sztuki - poeta,... Romuald Mieczkowski tłumaczy z litewskiego, języków słowiańskich. Wydał 12 książek. Członek Związku Pisarzy Litwy.

5 W 1989, na fali pierestrojki, był założycielem cotygodniowego magazynu polskiego Panorama Tygodnia (późniejsze Rozmowy Wileńskie ) w Telewizji Litewskiej, który prowadził do 2002 aż do zniknięcia programu z anteny. Od 1994 organizuje Międzynarodowe Spotkania Poetyckie Maj nad Wilią, jeden z pomysłodawców odrodzenia Śród Literackich w Celi Konrada, wchodził w skład ich Kolegium w latach aż do ich rozwiązania. Autor licznych publikacji, materiałów radiowych i telewizyjnych. Wydał następujące zbiory wierszy: W Ostrej Bramie (Warszawa 1990), Co bym stracił (Kraków 1990), Wirtuozeria grubo po północy (Suwałki 1991), Powrócę; Podłoga w Celi Konrada; zbiór prozy poetyckiej Sennik wileński (Warszawa 1992, 1994, 1995), Sen w ogrodach Moneta (Zielona Góra 1996), Dźwięki ulicy Szklanej (Bydgoszcz 1999), Zbudować łódź (Toruń 2006), Objazdowe kino i inne opowiadania wileńskie (proza); Nikt nie woła; Na litewskim paszporcie (Wilno, 2007, 2008 i 2011). Opracował antologię poetycką 50 poetów z różnych krajów pt. Przenieść Wilno do serca. Portret miasta (Wilno 2009). Jego esej o Miłoszu, którego znał osobiście, znalazł się w jubileuszowej litewsko-polsko-białoruskiej monografii Laiko pameistrys (Czeladnik czasu). Drukował swe utwory w pismach literackich na Litwie, w Polsce i w innych krajach (m. in. Literatura ir menas, Kultūros barai, Poezja, Twórczość, Akcent, Borusia. Był tłumaczony na litewski, rosyjski, ukraiński, białoruski, angielski, niemiecki, włoski, francuski, węgierski, czeski, arabski i fiński. Sam Mieczkowski tłumaczy z litewskiego, języków słowiańskich. Członek Związku Pisarzy Litwy oraz międzynarodowej grupy poetyckiej Magnus Ducatus Poesis. Tłumaczył z litewskiego, ukraińskiego, białoruskiego i rosyjskiego m.in. do wielojęzycznej antologii pt. Magnus Ducatus Poesis Pokonywanie granic (Wilno, 2007), w której znalazły się wiersze czołowych poetów z Litwy, Polski, Białorusi i Ukrainy i do której wstęp napisał m.in. prezydent Litwy Valdas Adamkus. W 1997 przyznano mu odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej, w 1998 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. 5

6 Kategoria: Film Agnieszka Holland (USA) 6 /.../ ukończyła szkołę filmową FAMU w Pradze, gdzie do jej wykładowców należeli reżyserzy Miloš Forman i Ivan Passer. Pierwsze kroki stawiała u boku Krzysztofa Zanussiego jako jego asystentka przy "Iluminacji". Zanim wyreżyserowała własny film pracowała jako scenarzystka przy filmach A. Wajdy, J. Bogajewicza, A. Zajączkowskiego. Jej obrazy zdobywały wiele nagród na prestiżowych festiwalach m.in. w Cannes, Berlinie, czy Montrealu... W Polsce debiutowała telewizyjnym filmem Wieczór u Abdona na podstawie Jarosława Iwaszkiewicza, z Beatą Tyszkiewicz w roli głównej. Kolejne dzieła Agnieszki Holland (w tym scenopisarskie scenariusz do Bez znieczulenia Andrzeja Wajdy) są jednymi z głównym reprezentantów niezwykle istotnego w polskim kinie, nurtu Kina Moralnego Niepokoju. Z reżyserką często współpracuje córka, Kasia Adamik. Rok 1993 to sukces adaptacji powieści F. H. Burnett Tajemniczy ogród, 1995 realizacja na poły biograficznego filmu o przyjaźni Arthura Rimbaud (w tej roli Leonardo DiCaprio) i Paula Verlaine a Całkowite zaćmienie. W 2006 roku wyreżyserowała film "Kopia Mistrza". W 2007 roku stworzyła serial "Ekipa". Z kolei w 2009 razem ze swoją córką stworzyła film "Janosik. Prawdziwa historia". Współreżyserowała filmy "Obrazki z życia" (1976) oraz "Zdjęcia próbne" (1977), o początkujących, młodych aktorach. Jej pełny debiut reżyserski to "Aktorzy prowincjonalni" (1980), z Tadeuszem Hukiem i Haliną Łabonarską. Wielki talent Agnieszki Holland, jej zdolność obserwacji i trafnej analizy ludzkich charakterów, wejrzenie w ich odczucia i przeżycia, a także ogromna inwencja reżyserska sprawiają, że każdy jej film jest wyjątkowy. Od 1981 r. artystka mieszka i pracuje na Zachodzie. Jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej przyznającej Felixy. W 1998 r. na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto jej gwiazdę w Alei Gwiazd. Oprócz robienia filmów Agnieszka Holland zajmuje się tłumaczeniem literatury czeskiej na język polski. Do jej największych osiągnięć w tej dziedzinie należy przełożenie "Nieznośnej lekkości bytu" M. Kundery. mniej Należy do nielicznego grona polskich reżyserów odnoszących za granicą sukcesy nie tylko artystyczne, ale i komercyjne. W swoich filmach porusza często kontrowersyjne wątki związków międzyludzkich, wyobcowania społecznego i kwestii politycznych oraz religijnych. Nagradzana na licznych festiwalach filmowych oraz nominowana do nagrody Oskara w USA. W tym roku także za film W ciemności.

7 Kasia Adamik (Belgia) Katarzyna Adamik, znana jako Kasia Adamik (ur. 28 grudnia 1972) - polska reżyserka i storyboardzistka (autorka scenorysów filmowych), producentka filmowa. Córka reżyserów: Agnieszki Holland i Laco Adamika. Absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli. W wieku 9 lat, po ogłoszeniu stanu wojennego, wyjechała wraz z matką z Polski, wychowywała się w Paryżu. Jest absolwentką paryskiej Akademii Sztuk Pięknych i prestiżowego Institute St. Luc w Brukseli. Mówi o sobie, że dzieciństwo spędziła na planie filmowym, jednak jej pierwszym doświadczeniem zawodowym była funkcja osobistej asystentki matki na planie filmu Tajemniczy ogród (1993). Później pracowała jako plastyczka - rysowniczka storyboardów - przy filmach matki - m.in. Całkowite zaćmienie (1995), Plac Waszyngtona (1997), Trzeci cud (1999), Strzał w głowę (2001) - a także innych cenionych reżyserów: Buza Luhrmana (Romeo i Julia 1996), Jonathana Demme'a (Pokochać 1998), Luisa Mandokiego (Oczy anioła 2001) i Scotta Hicksa (Kraina wiecznego szczęścia 2001). Z matką współpracowała przy filmie Tajemniczy ogród (1993), jako asystentka, oraz przy filmie Julia wraca do domu (2002), jako drugi reżyser. Jej debiutem reżyserskim był obraz Szczekać na świat (ang. Bark) z 2002 r. Poza tym wspólnie z matką wyreżyserowała film Janosik. Prawdziwa historia (2009). W 2007 roku obok swej matki oraz jej siostry - Magdaleny Łazarkiewicz - była jednym z trzech reżyserów polskiego serialu Ekipa. W 2008 roku wyreżyserowała film Boisko bezdomnych. 7

8 Kategoria: Sztuki Plastyczne Krzysztof Bednarski (Włochy) rzeźbiarz, urodzony w 1953 roku w Krakowie, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie ( , pracownia prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oskara Hansena), aktywny w różnych dyscyplinach twórczych, niegdyś blisko związany z poszukiwaniami parateatralnymi Jerzego Grotowskiego, dla którego projektował plakaty ( ). Od 1986 roku mieszka w Rzymie; intensywnie obecny również na polskiej scenie artystycznej. We wczesnych pracach odnosił się do propagandy komunistycznej (Portret totalny Karola Marksa,1978), oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym (Victoria-Victoria,1983, MN w Krakowie). Najbardziej znana jego realizacja to instalacja rzeźbiarska Moby Dick (1987), która znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki ms2 w Łodzi. Praca ta stanowi swoistą ikonę sztuki rzeźbiarskiej ostatnich dekad XX wieku w Polsce. Jest autorem m.in. pomnika nagrobnego Krzysztofa Kieślowskiego (Warszawa 1997), pomnika Incontro con Federico Fellini (Rimini 1994), pomnika Fryderyka Chopina La note bleue (Wiedeń 2010). Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2004 r.), odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2011). Prace Krzysztofa M. Bednarskiego znajdują się w kolekcjach najważniejszych muzeów polskich, jak Muzeum Narodowe w Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, kolekcje Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Łodzi i Wrocławiu, kolekcja Galerii Foksal w Warszawie, a także w kolekcjach zagranicznych, m. in. Collezione Giorgio Franchetti w Rzymie, Fondazione Federico Fellini w Rimini, Fondazione Morra w Neapolu, Fondazione Orestiadi w Gibellinie na Sycylii, Fondazione Mario Schifano w Rzymie, Targetti Light Art Collection we Florencji, Muzeum Sztuki w Raumie, Finlandia oraz w licznych kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. 8

9 Tadeusz Zlamal (Szwecja) Goeteborg, Szwecja, Malarstwo Tadeusz Zlamal - wybitny polski tancerz i artysta malarz czeskiego pochodzenia. Tańca uczył się w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie, równolegle studiując malarstwo i rzeźbę w prywatnej szkole prof. Stanisława Dobrowolskiego. Karierę artysty baletu dzielił z karierą artysty malarza. Większość jego prac będących impresją na temat tańca powstaje w Maroku i Tajlandii. W swoim dorobku ma wiele wernisaży w galeriach w Polsce, Szwecji, Hiszpanii, Niemczech, Luksemburgu i przede wszystkim we Francji. Część swoich obrazów podarował Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi. Na wystawie w Teatrze Wielkim w Łodzi zaprezentował zarówno prace powstałe w latach minionych, jak i dzieła najnowsze. Niedawno w programie TV Polonia emitowany był film o tym wspaniałym tancerzu, który tworzy lekkie w kresce, pełne fascynacją tańcem obrazy. Grafiki, oleje, akwarele. To po obejrzeniu tego plastycznie tańczącego filmu podjęliśmy spontanicznie decyzję o przyznaniu Złotej Sowy. Za całokształt. 9

10 Kategoria: Media Ireneusz Lemans (Kanada) Prowadzi w Winnipegu Radio Polonia, ktore nadawane jest w każdą sobotę i niedzielę na falach 810am na stacji CKJS. Irek Lemans, urodził się w 1966 roku w Szczecinie, studiował historię na Uniwersytecie Szczecińskim, w 1986 roku wyjechał do Niemiec, stamtąd w 1988 r. do Kanady. Na co dzień inspektor jakości w Motor Coach Industries, cały swój wolny czas poświęca działalności społecznej: jest członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Winnipeg, Legionu 246, reprezentantem społeczności polonijnej na spotkaniach z przedstawicielami władz. W Radiu Polonia - polskiej sekcji multikulturowej stacji radiowej CKJS 810 AM - od 1996 roku. Jest producentem programu i prowadzi audycje poświęcone sprawom polskim i polonijnym, promocji i utrzymaniu języka polskiego, kultury, tradycji narodowych, promowaniu osiągnięć, wkładu oraz pozytywnego wizerunku Polaków i Polski w Kanadzie. Prowadzi wywiady z wybitnymi przedstawicielami społeczności polskiej, działającymi i odnoszącymi sukcesy w Kanadzie w dziedzinach kultury, sztuki, edukacji, biznesu itd. Są to spotkania antenowe z artystami i naukowcami przybywającymi z Polski, z politykami kanadyjskimi, młodzieżą pielęgnującą język polski i tradycje narodowe w Kanadzie. Bez przesady można powiedzieć, że cały polski Winnipeg przemawiał do mikrofonów Radia Polonia. Współorganizator i patron medialny imprez polonijnych i koncertów artystów z Polski. Współpracuje z tygodnikiem "Czas Związkowiec" ukazującym się w Kanadzie. W 2011 roku w uznaniu wybitnych zasług dla dobra Polonii Kanadyjskiej odznaczony Srebrną Odznaką Honorową Kongresu Polonii Kanadyjskiej. 10

11 Dariusz Adam Zeller Wielka Brytania redaktor naczelny londyńskiej Cooltury", literat, społecznik, działacz sportowy. Trzydziestolatek. W Londynie od 2001 roku. Pismo, które wydaje jest starannie wydawane tak pod względem technicznym, estetycznym jak i merytorycznym. Czytelnik znajdzie w nim artykuły dotyczące najszerzej pojmowanego pojęcia kultura, aktualności, komentarze, recenzje. Dynamiczny, młody zespół redaktorski, to przy całej, polskiej zaczepności przykład wspólnotowego działania, otwarcia na młode i starsze środowiska, co owocuje tym, że pomimo atrakcyjności i dostępności internetu pismo ma coraz szerszy krąg odbiorców. Czytamy je również (aczkolwiek nie regularnie) w Austrii. Mówi Laureat: Myślę, że moje spojrzenie na polską rzeczywistość nie jest już zniekształcone, zgubnym na dłuższą metę, natłokiem niepotrzebnych informacji medialnych w naszym kraju. Będąc w Polsce, czułem potrzebę codziennego zgłębiania wiadomości, nie mając jednocześnie odpowiedniego dystansu do tego, co się działo, ani też odpowiedniej perspektywy. Brytyjczycy mają do teraźniejszości i przeszłości zdrowsze podejście. To udzieliło się także i mnie na szczęście. Jestem patriotą, ale mam dziś większy dystans do tego, co dzieje się w kraju. 11

12 Kategoria: Muzyka Anna Gutowska (Austria) Skrzypaczka. Studiowała u prof. J. Jaquerod a w Conservatoire du Lausanne (Szwajcaria) oraz w klasie mistrzowskiej u prof. E. Zienkowskiego w Wiedniu. Nagrodzona Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Młoda Polska". W ramach projektu stypendialnego zrealizuje nagranie płyty z Koncertami skrzypcowymi Henryka Wieniawskiego. Laureatka wielu nagród w międzynarodowych konkursach także stypendystką Fundacji Menuhina Live Music Now w Wiedniu i The Ryoichi Sasakawa Young Leader Fellowship Found /Tokio Foundation. Aktualnie nagrywa płytę w Krakowie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Massimiliano Caldi, w firmie DUX. Bierze aktywny udział w imprezach organizowanych przez środowiska polonijne. Współpracuje i dzieli się zawodowymi doświadczeniami z przybywającymi na studia muzyczne koleżankami i kolegami z Polski. Często występuje z akompaniatorami z Polski, Słowacji, Austrii Złota Sowa to zarówno docenienie młodej skrzypaczki jak i wsparcie emocjonalne na przyszłość. Uważamy, że młodych należy wspierać aby mieli chęć i motywację do dalszej pracy. 12

13 Piotr Beczala (ur. 1969) polski tenor operowy. Urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Wykształcenie muzyczne uzyskał w Polsce, w Katowicach. Występował m.in. w Metropolitan Opera debiut w sztuce Giuseppe Verdiego Rigoletto 19 grudnia Mieszka na stałe w Zurychu w Szwajcarii. Występował z zespołami londyńskiego Covent Garden Theatre (Royal Opera House), San Francisco Opera, w Hamburgu, Berlinie, Frankfurcie nad Menem i Monachium. W 2006 miał debiut z mediolańskiej La Scali najsłynniejszym teatrze operowym świata oraz w nowojorskiej Metropolitan Opera. Wystepował również w operach Amsterdamu, Brukseli, Paryża, Wiednia, Genewy, Bolonii i... Mówi Laureat: - swoich nagrań nie lubię słuchać, bo już niczego nie można w nich poprawić. - Już na drugi dzień po nagraniu płyty człowiek myśli sobie, że to mógł zaśpiewać inaczej, to inaczej przyfilować Mam zbyt osobisty stosunek do tego. Chyba wszyscy tak mają - zastanawiał się Piotr Beczała w audycji Jacka Hawryluka. Bardziej od sesji nagraniowych polski tenor ceni sobie rejestracje spektakli "na żywo" - są prawdziwsze! - Cieszę się, że w MET nie jestem sam, że razem z Mariuszem Kwietniem i Aleksandrą Kurzak kontynuujemy tradycje polskiej wokalistyki. Na ścianach wiszą tam przecież portrety Reszków czy Marceliny Sembrich-Kochańskiej To nas nobilituje. W Metropolitan Opera często występuje z najwybitniejszą divą naszych czasów - Anną Netrebko. Współpraca z nią układa się Piotrowi Beczale wyśmienicie. - To wspaniała partnerka sceniczna. To absolutnie profesjonalna, zawsze przygotowana, poważna śpiewaczka i to u niej bardzo cenię. A poza tym jest dobrą koleżanką. Kiedy będzie śpiewał w Wiedniu? 17. Juni 2012 Wien Freunde der Wiener STOP Künstlergespräch RF 20. Juni 2012 Wien Staatsoper Lucia di Lammermoor/Edgardo 13

14 24. Juni 2012 Wien Staatsoper Lucia di Lammermoor/Edgardo 27. Juni 2012 Wien Staatsoper Lucia di Lammermoor/Edgardo 30. Juni 2012 Wien Staatsoper Lucia di Lammermoor/Edgardo I to wtedy spotka się z polonijną publicznościa oraz odbierze przyznaną Mu statuetkę Złotej Sowy. O konkretnym terminie zainteresowanych poinformujemy na naszej stronie internetowej: Kategoria: Teatr Anna Badora (Austria) urodzona w Częstochowie, Polka, została Austriaczką Roku najlepszą manager kultury. Anna Badora zaszczepia teatr młodym ludziom. Tylko podczas dwóch sezonów wzięło udział w teatralnym projekcie ponad 15 tys. osób. Dostrzegła potencjał twórczy w Internecie - zorganizowała festiwal Blog TXT, przedstawień opartych na blogach. Polka-Austriaczka Roku 2011 doceniana jest za wierność swojego teatru twórcom austriackim, za przywiązanie reżyserów i dramaturgów do sceny w Graz. Jedna z nielicznych Polek w Austrii na wysokim, artystyczno-menadżerskim stanowisku, zdobywająca uznanie i sympatię wśród obywateli tego kraju. I to nie w Wiedniu. 14

15 O Laureatce: podpis pod jednym z publikowanych w prasie austriackiej zdjęć: "Überglücklich" über ihre Entscheidung: Anna Badora (60) bleibt bis 2017 Schauspielhaus-Intendantin Kategoria: Działacz Polonijny Julia Skidan (Syberia) (z d. Przybyło), urodziła się w Krasnojarsku w Rosji. Ukończyła szkołę baletową i wydział: Język rosyjski i literatura na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krasnojarsku. Samodzielnie nauczyła się języka polskiego, przez wiele lat była prezesem Narodowo-Kulturalnej Autonomii "Dom Polski" w Krasnojarsku, prowadziła badania w współpracy z rosyjskim Memoriałem i zbierała materiały dotyczące polskiej diaspory na Syberii, co zostało ujęte w trzech książkach. Gromadziła i systematyzowała fakty historyczne dotyczące zsyłek na Syberię. Prowadziła polski kwartalnik Przyjaźń, organizując polskie rocznice, imprezy, wystawy, koncerty i inne uroczystości związane z historyczną pamięcią o Polsce. Przy wsparciu nauczycieli z Polski, organizuje kursy języka polskiego i kultury polskiej dla dorosłych z Krasnojarska i z innych miast okręgu. W 1997 roku, w Abakanie stolicy Chakasji, założyła polski zespół Syberyjski Krakowiak w skład którego weszli potomkowie polskich zesłańców w różnym wieku. 15

16 Później zespół dziecięcy Stokrotki i dla dorosłych Korale, z którymi jako choreograf i tancerka przyjeżdża na Międzynarodowy Festiwal Zespołów Polonijnych do Rzeszowa. W dalekim Kraju Krasnojarskim, gdzie mieszka 157 narodowości, zajmuje się propagowaniem polskiej kultury w projektach kulturalnych, które mają za zadanie jednoczyć społeczeństwo przez promocję folkloru grup narodowych. Takie projekty organizowane są kilka razy do roku, a w ich skład wchodzą również odczyty, warsztaty, spotkania, wystawy w muzeach miasta i nauka tańców narodowych. Przy Krasnojarskim Domu Kultury zorganizowała I Syberyjski Festiwal Polskiego Folkloru, w którym uczestniczyły polskie zespoły z 7 syberyjskich miast. Prowadzi kursy nauczania tańców polskich, próby taneczne z dziećmi i dorosłymi, a nawet organizuje domowe szycie kostiumów dla zespołu. Ma czworo dzieci i pracuje jako choreograf i nauczycielka rytmiki w przedszkolu. Działaczka polonijna przede wszystkim w dziedzinie kultury, pielęgnowania języka polskiego, tancerka, choreograf, twórca zespołu i szkółki polskiego tańca. Poza tym dziennikarka. Małgorzata Wojcieszyńska (Słowacja) absolwentka Wydziału Pedagogiczno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego Od 2000 roku przez cztery lata była prezesem Klubu Polskiego w Bratysławie, organizowała duże imprezy kulturalne, jak Dni Polskie w Bratysławie, które otwierali prezydent RP Aleksander Kwaśniewski i prezydent RS Rudolf Schuster. Zorganizowała osiem edycji Balu Polskiego, którego gościem był m.in. premier RS Mikulaš Dzurinda. Zawodowo współpracuje ze słowackim dziennikiem SME (odpowiednik Gazety Wyborczej), dla którego relacjonuje polskie wydarzenia, przeprowadza wywiady z polskimi politykami. Współpracowała też między innymi z czeską redakcją Radia Wolna Europa, czy słowackim Radiem Twist współtworząc program Weekend z legendą, w którym prezentowała twórczość takich gwiazd jak Maryla Rodowicz, Marek Grechuta, czy Anna Maria Jopek. 16 Współpracuje z wieloma organizacjami polonijnymi spoza Słowacji przede wszystkim z sąsiedniej Austrii i Niemiec.

17 Kategoria: Przyjaciel Polski i Polaków Martin Pollack (Austria) urodził się w 1944 roku w Bad Hall w Górnej Austrii. Tłumacz, eseista, publicysta. Studiował literaturę słowiańską i historię Europy Wschodniej w Wiedniu i Warszawie. Do 1998 roku pracował jako redaktor i korespondent czasopisma "Der Spiegel", obecnie pisze i tłumaczy (przełożył m. in. na niemiecki wszystkie książki Ryszarda Kapuścińskiego). Polskim czytelnikom znana jest książka "Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma" (Olsztyn 2000), "Ojcobójca. Przypadek Filipa Halsmanna" (Wołowiec 2005). Ostatnio opublikował "Der Tote im Bunker" (Wiedeń 2004; w polskim przekładzie ukaże się w 2006 roku). Większość książek jego autorstwa prezentuje w Polsce Wydawnictwo Czarny. Bierze udział w wielu prezentacjach literatury i pisarzy polskich w Austrii i krajach obszaru języka niemieckiego. 17

18 Niniejszym dziękujemy za współpracę i sponsoring:

19 3KOLORY - Kulinarny Dobroczyńca Złotych Sów ABC Kuchni Atrakcyjna kulinarna wielosmakowa podróż Bogate doświadczenie mistrzów kucharskich, starannie dobrane surowce i produkty najwyższej jakości Catering wielkopolska organizacja pracy, świetne przygotowanie zawodowe i wieloletnie doświadczenie pozwalają cieszyć się zaufaniem naszych Klientów. Z dumą prezentujemy autorskie wyroby na kameralnych i plenerowych uroczystościach. Karmiliśmy prezydentów, głowy rządów, artystów. Prez. B. Komorowski chwalił nasze jadło Nie on jeden Kuchni- ABC Kuchni zaprasza na spotkanie z naszymi smakami do restauracji 3Kolory nad poznańskim Jeziorem Maltańskim. Smacznej Podróży! ul. Wiankowa 3, Poznań tel./ fax biuro@3-kolory.pl Do znanych spółek/osobistości dla których przygotowywaliśmy catering możemy zaliczyć między innymi: -Michel Platini - prezydent UEFA, Gianni Infantino - Sekretarz Generalny UEFA, David Taylor - dyrektor wykonawczy UEFA Events SA, Jacques Jambert - Komisarz UEFA EURO 2012, Adam Giersz były Minister Sprotu, Grzegorz Lato - prezes PZPN, Marian Nickel - doktor nauk technicznych, twórca Przedsiębiorstwa Techniczno - Budowlanego Nickel, współzałożyciel Nickel Development i Nickel Technology Park Poznań, -Bronisław Komorowski prezydent Polski, Pál Schmidt prezydent Węgier, -Ryszard Grobelny prezydent Poznania + plus jego gabinet, Bussines Center Club, MSZ, Wydarzenia podczas Polskiej prezydencji w UE

20