(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A47J31/46 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2008/45 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Urządzenie do zaparzania z zaworem nadciśnieniowym (30) Pierwszeństwo: DE U (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2006/33 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 04/2009 (73) Uprawniony z patentu: PAV PATENTVERWERTUNG KG, Freilassing, DE PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: (74) Pełnomocnik: Dreszer Grenda i Wspólnicy sp. j. rzecz. pat. Grenda Ewa Warszawa Al. Niepodległości 188 B Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP Urządzenie do zaparzania z zaworem nadciśnieniowym [0001] Wynalazek dotyczy urządzenia do zaparzania, przeznaczonego do przygotowywania kawy, zwłaszcza dla niskociśnieniowego ekspresu do kawy, z komorą zaparzania, z zespołem zaworów i z zespołem przelewowym, posiadającego samoczynnie przełączany, sterowany ciśnieniem mechanizm zaworowy, z otwartym położeniem załączania przelewu w pierwszym zakresie ciśnienia, oraz z zamkniętym położeniem zaparzania w drugim wyższym zakresie ciśnienia, przy czym mechanizm zaworowy dodatkowo posiada nadciśnieniowe otwarte położenie załączania w trzecim zakresie ciśnienia, powyżej drugiego zakresu ciśnienia. [0002] Znane, znajdujące się już w sprzedaży urządzenie do zaparzania jest opisane w DE To urządzenie do zaparzania, zastosowane w niskociśnieniowym ekspresie do kawy, posiada komorę zaparzania, przy czym w zagłębieniu dolnej części komory zaparzania jest umieszczona saszetka wypełniona zmieloną kawą. W górnej części komory zaparzania jest umieszczony zespół zaworów dla wody zaparzającej, z dopływem wody zaparzającej, z wylotem do komory zaparzania i z przelewem. W czasie eksploatacji, podczas ogrzewania i dogrzewania wody zaparzającej w bojlerze, mały strumień zwiększającej się pod wpływem temperatury objętości wody płynie pod małym ciśnieniem do zespołu zaworów i z niego przelewem. Po rozpoczęciu zaparzania, za pomocą pompy woda gorąca pod ciśnieniem roboczym płynie przez zespół zaworów i wylot do komory zaparzania. Przy tym, w zespole zaworów i w odpowiednich przewodach doprowadzających po uruchomieniu pompy może następować wzrost ciśnienia aż do maksymalnego ciśnienia pompy, gdy wylot do komory zaparzania przez nieuwagę został zamknięty, albo ten wylot uległ zatkaniu. Ponadto, wskutek zbytnio wypełnionych kawą saszetek i spowodowanego tym zwiększonego oporu w komorze zaparzania, może następować niepożądany wzrost ciśnienia powyżej ciśnienia roboczego. Taki niepożądany wzrost ciśnienia powyżej ciśnienia roboczego może powodować zarówno uszkodzenie zespołu zaworów i przewodów doprowadzających, jak również zły wynik zaparzania. [0003] Inne ekspresy do kawy są znane z US A1 i z EP A.

3 EP [0004] Celem wynalazku jest zatem opracowanie tego rodzaju urządzenia do zaparzania, przeznaczonego do przygotowywania kawy, z bezpieczniejszym funkcjonowaniem samoczynnie załączanego, sterowanego ciśnieniem mechanizmu zaworowego. [0005] Zadanie to zrealizowano według wynalazku dzięki temu, że zespół zaworów zawiera co najmniej jedną membranę i płytę z kanałami, przy czym płyta z kanałami posiada co najmniej jeden otwór zaworu na powierzchni płyty z kanałami skierowanej w stronę membrany, co najmniej jeden odcinek kanału połączony z co najmniej jednym otworem zaworu, w celu promieniowego kierowania wody zaparzającej przez płytę z kanałami, oraz co najmniej jeden otwór przelotowy, łączący się z co najmniej jednym odcinkiem kanału i posiadający wylot na przeciwnej powierzchni płyty z kanałami. [0006] W dotychczasowych urządzeniach do zaparzania, zwłaszcza stosowanych dla niskociśnieniowych ekspresów do kawy, różnym położeniom załączania, względnie stanom eksploatacyjnym mechanizmu zaworowego, poświęcano niewielką uwagę. Przy tym, zarówno żądania dobrego rezultatu zaparzania, jak również bezpieczeństwa eksploatacji urządzenia do zaparzania oraz ochrony użytkownika, wymagają możliwie dużej niezawodności mechanizmu zaworowego, odpowiedniej dla rozwiązania zgodnego z wynalazkiem urządzenia do zaparzania. Według wynalazku, zespół przelewowy w otwartym położeniu załączania w pierwszym zakresie ciśnienia umożliwia odpływ wody bezciśnieniowy albo pod małym ciśnieniem, kiedy ten zespół przelewowy w stanie zaparzania jest zamknięty, dzięki czemu cała woda zaparzająca w drugim wyższym zakresie ciśnienia może zostać użyta do przygotowania kawy w komorze zaparzania. Ponad drugim zakresem ciśnienia mechanizm zaworowy posiada znów otwarte położenie załączania, uniemożliwiając powiększanie się nadciśnienia w urządzeniu do zaparzania. Zamknięte położenie zespołu przelewowego w ograniczonym zakresie ciśnienia oprócz odpływu wody zaparzającej do komory zaparzania umożliwia również regulowane dodatkowe wykorzystanie wody zaparzającej do innych celów. [0007] Zespól zaworowy obejmuje co najmniej jedną membranę i płytę z kanałami, przy czym płyta z kanałami posiada co najmniej jeden otwór zaworu na powierzchni płyty z kanałami skierowanej ku membranie, co najmniej jeden odcinek kanału połączony z co najmniej jednym otworem zaworu, do promieniowego prowadzenia wody zaparzającej w płycie z kanałami, oraz co najmniej jeden otwór przelotowy połączony z co najmniej jednym odcinkiem kanału, posiadający wylot na przeciwnej powierzchni płyty z kanałami. Płyta z kanałami, dzięki odcinkom kanałów i otworom przelotowym,

4 EP umożliwia prosty i skuteczny rozdział wody zaparzającej do elementów funkcjonalnych, czyli do zaworów i instalacji doprowadzania wody w górnej części komory zaparzania. Dzięki temu woda zaparzająca, niezależnie od ograniczeń konstrukcyjnych, może być doprowadzana do każdego miejsca w płycie z kanałami lub do górnej części komory zaparzania. Dzięki temu rozwiązaniu płyty z kanałami, we współpracy z membraną, zawory mogą wykonywać różne funkcje, które dzięki membranie jako elementowi funkcjonalnemu umożliwiają zespołowi zaworów bezpieczne funkcjonowanie zaworów. [0008] W celu realizacji różnych stanów w różnych zakresach ciśnienia, mechanizm zaworowy może posiadać zawór przelewowy i zawór nadciśnieniowy, przy czym zawór przelewowy jest otwarty w pierwszym zakresie ciśnienia, a zawór nadciśnieniowy jest otwarty tylko w trzecim zakresie ciśnienia. Przy tym, korzystnie, zawór przelewowy i zawór nadciśnieniowy mogą być stale załączone równolegle. Zwłaszcza w układzie równoległym zawór przelewowy i zawór nadciśnieniowy skutecznie umożliwiają uzyskanie potrzebnych różnych załączanych położeń mechanizmu zaworowego sterowanego ciśnieniem i samoczynnie przełączającego się. Przy tym zawór nadciśnieniowy, w swym najprostszym wykonaniu, może posiadać kulkę zaworu i ściskaną sprężynę, przy czym kulka zaworu współpracuje z odpowiednim gniazdem zaworu, skutecznie uszczelniając zawór nadciśnieniowy. Współpraca kulki zaworu ze ściskana sprężyną i z gniazdem zaworu umożliwia stosunkowo dokładne nastawienia wymaganego ciśnienia otwarcia. [0009] Kolejne wykonanie przewiduje, że zespół przelewowy posiada przelew, a zawór przelewowy i zawór nadciśnieniowy mają ujście w przelewie. Przed rozpoczęciem operacji zaparzania woda stale podgrzewana w bojlerze, powiększając pod wpływem temperatury swą objętość, odpływając przez przelew, usuwa pozostałe w członie sterującym po poprzedniej operacji zaparzania powietrze, kondensat i ochłodzoną pozostałą wodę, ogrzewając równocześnie człon sterujący, natomiast podczas zaparzania, w przypadku pojawienia się ciśnienia zawartego w trzecim zakresie nadciśnienia, wyższego od ciśnienia zaparzania, przelew umożliwia odpływ wody, zapewniając powrót ciśnienia do zakresu ciśnienia roboczego. Przy tym zawór nadciśnieniowy i zawór przelewowy są korzystnie umieszczone w niewielkiej odległości od siebie, ułatwiając doprowadzanie wody do wspólnego przelewu. Przelew może być ponadto połączony ze zbiornikiem zapasowym, przyjmującym odpływającą wodę.

5 EP [0010] W korzystnym rozwiązaniu pierwszy zakres ciśnienia wynosi do 1,5 bar, drugi zakres ciśnienia wynosi 1,2 do 2,5 bar, a trzeci zakres ciśnienia wynosi ponad 1,8 bar, przy czym rzeczywiście nastawione zakresy ciśnienia zasadniczo nie zachodzą na siebie. Podane zakresy ciśnienia umożliwiają dobranie zakresów ciśnienia dostosowanych do urządzenia do zaparzania. Pierwszym zakresem ciśnienia jest korzystnie zakres do 1,5 bar, zwykle jest to prawie zakres bezciśnieniowy, lub do 0,5 bar, drugi zakres ciśnienia dla zaparzania albo dla odpływu wody gorącej wynosi korzystnie między 1,5 i 1,8 bar, a trzecim zakresem ciśnienia, gdy jest dostosowany do zaworu ciśnieniowego, jest korzystnie ponad około 2,0 bar. Przy tym, te preferowane zakresy ciśnienia są korzystnie przeznaczone dla niskociśnieniowego ekspresu do kawy. Dzięki wzajemnemu dostosowaniu zakresów ciśnienia kierowanie wody zaparzającej pod ciśnieniem przez zespół przelewowy następuje dopiero wówczas, gdy woda zaparzająca nie może odpływać z wylotu do komory zaparzania, ani z innego odpływu w drugim ustalonym zakresie ciśnienia. [0011] Korzystnie, komora zaparzania może obejmować górną część komory zaparzania i dolną część komory zaparzania, przy czym górna część komory zaparzania zawiera zespół przelewowy. Dzięki temu możliwa jest prosta konstrukcja całego urządzenia do zaparzania, z prostym i skutecznym rozwiązaniem komory zaparzania, zapewniająca dużą niezawodność eksploatacyjną. Dzięki włączeniu zespołu przelewowego do górnej części komory zaparzania, ta część komory zaparzania zostaje wstępnie podgrzana przelewem ogrzewającym przez zawór przelewowy. Dzięki temu zintegrowanemu obiegowi podgrzewającemu unika się ochłodzenia wody zaparzającej, wpływającej podczas zaparzania do komory zaparzania, na zimnych powierzchniach otaczających komorę zaparzania. Również połączenie zespołu przelewowego z zaworem nadciśnieniowym w górnej części komory zaparzania umożliwia ograniczenie rosnącego ciśnienia roboczego w komorze zaparzania, bez potrzeby dalszych przewodów łączących, spowodowanego stosowaniem bardzo wypełnionych saszetek z kawą albo zatkaniem dyszy wylotowej z komory zaparzania, bezpośrednio w górnej części komory zaparzania. [0012] Korzystne rozwiązanie przewiduje, że górna część komory zaparzania obejmuje ponadto dopływ wody zaparzającej, zespół zaworów, wylot wody zaparzającej do komory zaparzania i odpływ wody gorącej. Połączenie koniecznych urządzeń prowadzących wodę w górnej części komory zaparzania upraszcza konstrukcję

6 EP urządzenia do zaparzania i, korzystnie, zmniejsza ilość przewodów łączących ze sobą potrzebne elementy konstrukcyjne. Ponadto, przyłączenie wylotu wody gorącej poszerza zakres funkcjonowania urządzenia do zaparzania. Można zrezygnować z oddzielnego urządzenia z własnym zespołem zaworów, z drugiej pompy i/lub drugiego urządzenia grzejnego. Dodatkowo, dzięki prowadzeniu wody gorącej przez górną część komory zaparzania, górna część komory zaparzania ogrzewa się i zmniejsza się schładzanie wody zaparzającej wpływającej do komory zaparzania. [0013] Dla zapewnienia łatwego przyłączania, zwłaszcza elastycznych przewodów, na górnej części komory zaparzania, dopływ, przelew i/lub odpływ wody gorącej mogą posiadać przyłącza, przeznaczone zwłaszcza do ich łączenia z elastycznymi przewodami. [0014] W preferowanym rozwiązaniu zespół zaworów obejmuje zawór wylotowy, zawór odpływowy wody gorącej i zawór przelewowy. Zawór przelewowy umożliwia zamknięcie przelewu podczas zaparzania, natomiast zawór wylotowy i zawór odpływowy wody gorącej sterują przepływem wody zaparzającej do wylotu do komory zaparzania podczas zaparzania oraz zaworem odpływowym wody gorącej. Przy tym zawór przelewowy jest usytuowany przed zaworem wylotowym i zaworem odpływowym wody gorącej, dzięki czemu tylko po osiągnięciu zakresu ciśnienia roboczego stan zaworu wylotowego albo zaworu odpływowego wody gorącej umożliwia ich działanie. [0015] Ponadto, co najmniej jedna membrana może mieć postać jednoczęściowej sprężystej płyty, wykonanej korzystnie z elastycznej gumy, która jest umieszczona zasadniczo na czołowej powierzchni płyty z kanałami i posiada co najmniej jeden otwór umożliwiający przepływ wody zaparzającej z jednej strony membrany na drugą stronę membrany. Jednoczęściowa sprężysta membrana, zwłaszcza gdy jest wykonana z elastycznej gumy, jest bardzo prostym rozwiązaniem dla odpowiedniej membrany, która oprócz tego ma cechy wysokiej niezawodności działania oraz prostego wytwarzania. Umieszczenie membrany na czołowej powierzchni płyty z kanałami umożliwia swobodne usytuowanie zaworów. Oprócz gumy do wytwarzania takich membran mogą być zastosowane również materiały silikonowe oraz materiały TPE (termoplastyczny polietylen). Przy tym otwór w membranie umożliwia bezpośrednie zastosowanie płyty z kanałami w górnej części komory zaparzania, bez konieczności bocznego dopływu dla wody zaparzającej. Możliwe jest dzięki temu krótkie i bezpośrednie połączenie dopływu

7 EP wody zaparzającej z wylotem dla wody zaparzającej do komory zaparzania i/lub z odpływem wody gorącej. [0016] W celu łatwego i niezawodnego wykonania potrzebnych zaworów, zawór przelewowy, zawór wylotowy i/lub zawór odpływowy wody gorącej mogą być utworzone z płyty z kanałami i co najmniej z jednej membrany. Korzystnie, otwór odpływowy i otwór wylotowy w płycie z kanałami mogą być zamykane membraną. W ten sposób zawór wylotowy dla wody gorącej i zawór wylotowy dla wody zaparzającej do komory zaparzania mogą być zrealizowane bez stosowania dodatkowych elementów konstrukcyjnych zaworów. [0017] Aby umożliwić bezpośrednie połączenie wlotu dla wody zaparzającej do komory zaparzania, górna część komory zaparzania zawiera płytę zaworu nadciśnieniowego, pokrywę i płytę oporową, przy czym zespół zaworów jest umieszczony między płytą oporową i pokrywą, a zawór nadciśnieniowy jest umieszczony między płytą zaworu nadciśnieniowego i pokrywą. Umieszczenie zespołu zaworów w górnej części komory zaparzania zmniejsza straty ciepła i umożliwia ogrzewanie wszystkich elementów konstrukcyjnych górnej części komory zaparzania. [0018] Korzystnie, dolna część komory zaparzania może posiadać zagłębienie przeznaczone do umieszczenia w nim wypełnionej zmieloną kawą torebki filtracyjnej (saszetki), a górna część komory zaparzania jest ruchoma względem dolnej części komory zaparzania i może być przemieszczana od położenia otwartego, w którym saszetka może być wkładana albo wyjmowana, do położenia zaparzania. Ta konstrukcja umożliwia bezpieczne umieszczenie saszetki w komorze zaparzania, oraz różne konstrukcyjnie proste rozwiązania dla zamykania komory zaparzania. [0019] Korzystne wykonanie przewiduje, że zastosowany jest mechanizm przełączający, przy czym mechanizm przełączający umożliwia przełączanie zespołu zaworów między wylotem dla wody zaparzającej i odpływem dla wody gorącej. Taki mechanizm przełączający umożliwia bezpieczne funkcjonowanie zespołu zaworów i doprowadzanie wody zaparzającej do wylotu do komory zaparzania, oraz odpływ wody gorącej do dalszych zespołów funkcjonalnych. Przy tym w zespole zaworów są ze sobą połączone dwie funkcje zaparzania, dopływ wody zaparzającej do komory zaparzania i dopływ wody zaparzającej do oddzielnego odpływu wody gorącej, na przykład do zaparzania herbaty albo napojów rozpuszczalnych.

8 EP [0020] Ponadto, niniejszy wynalazek dotyczy wykonania urządzenia do zaparzania, przeznaczonego do przygotowywania kawy, według zależnego zastrzeżenia 16. Różne zakresy ciśnienia mechanizmu zaworowego umożliwiają dokładne działanie mechanizmu zaworowego sterowanego ciśnieniem i/lub przepływem, dla optymalnej i bezpiecznej eksploatacji urządzenia do zaparzania. Dodatkowo, dzięki różnym określonym przełączanym położeniom, możliwe jest uzyskanie dalszych uzupełniających funkcji urządzenia do zaparzania. [0021] Poniżej, na podstawie rysunku, jest dokładniej objaśnione przykładowe rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia do zaparzania według wynalazku. Na tym rysunku przedstawiają: Fig.1 Fig.2 Fig.3 Fig.4 Fig.5 Fig.6 przekrój pionowy urządzenia do zaparzania, w położeniu zaparzania, powiększony przekrój górnej części komory zaparzania według Fig.1, widok perspektywiczny dolnej powierzchni płyty z kanałami według Fig.1 i 2, powiększony przekrój, w innej płaszczyźnie, górnej części komory zaparzania, powiększony przekrój, w jeszcze innej płaszczyźnie, górnej części komory zaparzania, a powiększony przekrój, w jeszcze innej płaszczyźnie, górnej części komory zaparzania. [0022] Przedstawione na Fig.1 urządzenie do zaparzania stanowi część składową niskociśnieniowego ekspresu do kawy, wyposażonego w nie opisywane poniżej zespoły konstrukcyjne, na przykład w zbiornik zapasowy wody, zespół grzejny, pompę wodną i w konieczną dla operacji zaparzania i pompowania instalację elektryczną. Stan techniki dostarcza dostatecznej ilości przykładów i dlatego będzie tu przywoływany. [0023] Fig.1 przedstawia przekrój przez urządzenie do zaparzania 1 według wynalazku, wyposażone w górną część 2 komory zaparzania oraz w kasetę przemienną 3, umieszczoną w obudowie 4. Górna część 2 komory zaparzania składa się z płyty 85

9 EP zaworu nadciśnieniowego, z górnego członu sterującego 5, wewnętrznego zespołu zaworów 6 i płyty oporowej 7. Przy tym górny człon sterujący 5 ma taką budowę, że przykrywa zespół zaworów 6 umieszczony w płycie oporowej 7 i zawiera wałek przełączający 8. W członie sterującym 5 są ponadto umieszczone: króciec dopływowy dla wody zaparzającej 9 i króciec odpływowy dla wody gorącej 10. Króciec dopływowy 9 i króciec odpływowy są zaopatrzone w kołnierze 11, ułatwiające przyłączenie i zamocowanie przewodów wody zaparzającej. Poza zespołem zaworów 6 człon sterujący 5 przylega do płyty oporowej 7, a swą zewnętrzną krawędzią obejmuje z boku uszczelkę wargową 15, która jest zamocowana na obwodzie między członem sterującym 5 i płytą oporowa 7, a w kierunku osiowym wystaje częściowo w dół poza płytę oporową 7. Płyta oporowa 7 posiada obwodowy, pierścieniowy, wystający w kierunku osiowym do dołu próg 16, który jako jedyna część płyty oporowej 7 wystaje do dołu poza uszczelkę wargową 15. W środku płyty oporowej 7 jest umieszczony czop 30, do którego może być przymocowany sięgający na zewnątrz i skierowany w dół element sprężysty dla umiejscawiania i przytrzymywania torebki z kawą. [0024] Płyta oporowa 7 górnej części 2 komory zaparzania wraz z kasetą przemienną 3 tworzą komorę zaparzania 18. Dla utworzenia komory zaparzania 18 kaseta przemienna 3 jest zaopatrzona w zagłębienie, w którego dnie znajduje się wylot 19 z komory zaparzania. W bocznej obwodowej części zagłębienie ma pierwszy stopień 20, który wraz z progiem 16 płyty oporowej 7 mocuje saszetkę z kawą. Ten stopień 20 jest przedłużony występem 21, który współpracuje z przedłużoną w kierunku progu 16 uszczelką wargową 15, uszczelniającą komorę zaparzania 18. Obwodowy występ 21 stanowi przy tym równocześnie górną krawędź kasety przemiennej 3. Kaseta przemienna 3 jest zaopatrzona z jednej strony w nie pokazany na rysunku uchwyt, za pomocą którego kaseta przemienna 3, po otwarciu obudowy, może zostać wyjęta z urządzenia do zaparzania 1 w jego otwartym położeniu. W tym celu obudowa 4 od strony uchwytu jest zaopatrzona w odpowiedni otwór. Kaseta przemienna 3 może zostać umieszczona w urządzeniu do zaparzania 1 również w położeniu odwróconym, czyli w położeniu, w którym górna i dolna strona kasety przemiennej 3 są względem siebie zamienione. Przy tym przedstawiona na Fig.1 dolna strona kasety przemiennej 3 ma mniejsze zagłębienie niż górna strona, dzięki czemu za pomocą tej dolnej strony można uzyskać komorę zaparzania 18 o mniejszej objętości. Dla umożliwienia tej zamienności,

10 EP również dolna strona kasety przemiennej 3 jest zaopatrzona z boku w stopień 20 i występ 21. [0025] Kaseta przemienna 3 opiera się swą dolną powierzchnią i zewnętrznym występem 21 na płycie podporowej 23, która tworzy obwodowe przedłużenie obudowy 4 i jest z nią połączona. Płyta podporowa 23 ma w środku odpływ 26 z odgiętą do dołu osłoną 27 przed rozpryskiem. Pod osłoną przed rozpryskiem znajduje się sitko 24 i usytuowany pod nim stożek odpływowy 25, które wspólnie zapewniają tworzenie się kawy z pianką. Odpływ 28 jest wkręcony w zagłębienie płyty podporowej 23, które jest utworzone przez usytuowany osiowo pierścień 29 płyty podporowej 23. Pierścień 29, w celu osadzenia w nim odpływu 28, jest zaopatrzony w wewnętrzny gwint. Odpływ 28 kieruje kawę do dwóch zwężek odpływowych. [0026] Z boku odpływu 28 jest umieszczona rurka 80 odpływu wody gorącej z kanałem 81 dla wody gorącej. Rurka 80 odpływu wody gorącej przechodzi przez występ 82 lub jest połączona z tym występem 82, stanowiącym część płyty podporowej 23 wystającą poza obudowę 4. Kanał 81 dla wody gorącej przechodzi przez występ 82 i kończy się nad występem 82, z boku obudowy 4, w postaci rurki 83 przyłącza wody gorącej, zaopatrzonej na swym zakończeniu w kołnierz 11, ułatwiający jej połączenie z nie pokazanym na rysunku przewodem wody gorącej. Rurka 80 odpływu wody gorącej jest zaopatrzona w dekoracyjną tulejkę 84, nasuniętą na rurkę 80 odpływu wody gorącej. [0027] W celu przemieszczenia górnej części 2 komory zaparzania w kierunku osiowym, górny człon sterujący 5 jest połączony z usytuowaną w kierunku osiowym pierścieniową częścią naciskającą 31. Na obwodzie części naciskającej 31 znajduje się żebro prowadzące 32 w kształcie zwoju otaczającego część naciskającą 31. Żebro prowadzące 32 jest korzystnie podzielone na co najmniej trzy powtarzające się odcinki, dzięki którym uzyskuje się równomiernie rozmieszczone punkty nacisku dla wykonania przemieszczenia osiowego górnej części 2 komory zaparzania. Na zewnątrz obwodu części naciskającej 31 jest ponadto usytuowana część uruchamiająca 33, sięgająca nad żebro prowadzące 32 aż do górnej krawędzi obudowy 4. Pierścieniowa również część uruchamiająca 33 pełni funkcję pochylni i obraca się wokół części naciskającej 31. Dzięki szczelinie 35 na górnej czołowej ścianie obudowy 4, część uruchamiająca 33 jest połączona z uchwytem 36. Część uruchamiająca 33 jest ponadto zaopatrzona w zaczep 34 otaczający żebro prowadzące 32. Żebro prowadzące 32 jest ponadto

11 EP zaopatrzone w poziomą część, która w położeniu zaparzania opiera się na zaczepie 34 części uruchamiającej 33, aby podczas zaparzania przejmować nacisk w kierunku pionowym. Ponadto żebro prowadzące 32 jest zaopatrzone w część pionową, usytuowaną na dolnym końcu zwoju żebra prowadzącego 32, i stanowiącą zderzak zespołu unoszenia dla urządzenia do zaparzania 1 w stanie otwartym. Uchwyt 36 jest dodatkowo połączony z wałkiem przełączającym 8 za pomocą jarzma sterującego 37, przy czym otwór 38 o kształcie półkolistym na końcu jarzma sterującego 37 jest osadzony na jednostronnie spłaszczonym zakończeniu 12 wałka przełączającego 8, a dzięki temu obrót wałka przełączającego 8 jest bezpośrednio sprzęgnięty z obrotem części uruchamiającej 33, wymuszonym przez uchwyt 36. [0028] W nawiązaniu do powiększonej na Fig.2 górnej części 2 komory zaparzania, widoczna jest zwłaszcza konstrukcja zespołu zaworów 6. Zespół zaworów 6 składa się z płyty 40 z kanałami, z górnej membrany 41, umieszczonej między płytą 40 z kanałami i górnym członem sterującym 5, oraz z dolnej membrany 42, umieszczonej między płytą 40 z kanałami i płytą oporową 7. W obszarze króćca dopływowego 9 górna membrana 41 jest zaopatrzona w otwór dopływowy 43, jak również płyta 40 z kanałami jest zaopatrzona w otwór dopływowy 44. Kanał dopływowy dla wody zaparzającej króćca dopływowego 9, otwór dopływowy 43 i otwór dopływowy 44 są współosiowe, przy czym otwór dopływowy 43 w membranie 41 ma nieco większy przekrój niż otwór dopływowy 44 i kanał dopływowy, aby również przy nieco przesuniętym położeniu kanału dopływowego, otworu dopływowego 43 i otworu dopływowego 44 umożliwić dopływ wody zaparzającej bez jej dławienia. Otwór dopływowy 44 płyty 40 z kanałami łączy się z zagłębieniem rozdzielczym 45, usytuowanym w środku na górnej stronie płyty 40 z kanałami. Zagłębienie rozdzielcze 45 na swym obwodzie ma otwór wylotowy 46 z sięgającym do zagłębienia rozdzielczego 45 pierścieniem wylotu 47, oraz otwór odpływowy 48 z sięgającym do zagłębienia rozdzielczego 45 pierścieniem odpływu 49. Otwór wylotowy 46 i otwór odpływowy 48 sięgają od górnej powierzchni płyty 40 z kanałami do dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami. Na dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami, w jej środku, jest usytuowane zagłębienie wylotowe 50, połączone z otworem wylotowym 46 i mające co najmniej jeden, w tym przypadku trzy otwory wylotowe 51 w dolnej membranie 42, łączące się również co najmniej z jednym, w tym przypadku z trzema otworami wylotowymi 52 w płycie oporowej 7, umożliwiającymi dopływ wody zaparzającej do komory zaparzania 18. Otwór odpływowy 48 łączy się

12 EP poprzez kanał odpływowy 53 z otworem dławiącym 54, który na górnej powierzchni płyty 40 z kanałami jest zaopatrzony w zwężkę dławiącą 55 oraz w odpływ, poprzez otwór odpływowy 56 w górnej membranie 41 w kanale odpływowym króćca odpływowego 10. Kanał odpływowy, otwór odpływowy 56, zwężka dławiąca 55 i otwór dławiący 54 są współosiowe, przy czym otwór odpływowy 56 ma nieco większą średnicę niż otwór dławiący 54 i kanał odpływowy. [0029] Również konstrukcja wałka przełączającego 8 jest wyraźnie przedstawiona na Fig.2. Wałek przełączający 8 jest osadzony obrotowo środkowym otworem 13 na zakończeniu przełączającym 14, które obraca się na cylindrycznym występie 57 wystającym z górnego członu sterującego 5. Zakończenie przełączające 14, usytuowane przeciwnie względem spłaszczonego zakończenia 12, ma znacznie większy poziomy przekrój niż pozostała część wałka przełączającego 8 i jest prowadzone wewnątrz pierścienia 58, wystającego z górnego członu sterującego 5, oraz jest zablokowane w swym położeniu osiowym za pomocą zaczepów 59 wystających z pierścienia 58. Zakończenie przełączające 14 wałka przełączającego 8 oprócz środkowego otworu 13 ma dwie zagłębione osiowo w zakończeniu przełączającym 14 powierzchnie sterujące 61, 62, przemieszczające kulki zaworów 17, 22, prowadzone w dwóch otworach 60 w górnym członie sterującym 5 i umieszczone nad górną membraną 41, w obszarze zagłębienia rozdzielczego 45 nad otworem wylotowym 46 i nad otworem odpływowym 48. Kulki zaworów 17, 22 wraz z górną membraną 41, zagłębieniem rozdzielczym 45, otworem wylotowym 46 z pierścieniem wylotu 47, oraz otworem odpływowym 48 z pierścieniem odpływu 49 tworzą zawór rozdzielczy. Dzięki zaworowi rozdzielczemu możliwe jest przełączanie zespołu zaworów 6 między otwieraniem wylotu wody zaparzającej i otwieraniem odpływu wody gorącej. [0030] Fig.3 przedstawia w widoku perspektywicznym dolną powierzchnię płyty 40 z kanałami. Wzdłuż linii II-II są widoczne, opisane powyżej, a na Fig.2 pokazane w przekroju, odcinki kanałów, otwory przelotowe i zagłębienia płyty 40 z kanałami. Otwór dopływowy 44 kończy się na dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami w kanale przelewowym 63, który sięga od otworu dopływowego 44, zaginając się pod kątem w miejscu otworu nadciśnieniowego 86, aż do otworu przelewowego 64. Na przedstawionym z przodu na Fig.3 obszarze dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami jest usytuowany otwór przelotowy 65, ograniczony pierścieniem dociskowym 66, który z kolei jest otoczony zagłębieniem przepływowym 67 w płycie 40 z kanałami. Zagłębienie

13 EP przepływowe 67 kończy się poprzez kanał rozdzielczy 68 otworem rozdzielczym 69, z ujściem na górnej powierzchni płyty 40 z kanałami w zagłębieniu rozdzielczym 45. Wszystkie elementy otwarte na dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami, przez które przepływa woda zaparzająca, kanał przelewowy 63 z otworem nadciśnieniowym 86, otwór przelewowy 64 i otwór dopływowy 44, zagłębienie przepływowe 67 z kanałem rozdzielczym 68 i otwór rozdzielczy 69, zagłębienie wylotowe 50 z otworem wylotowym 46, oraz kanał odpływowy 53 z otworem odpływowym 48 i otwór dławiący 54, są na górnej powierzchni płyty 40 z kanałami zaopatrzone w dwa usytuowane obok siebie żebra 70, współpracujące z odpowiednimi żebrami płyty oporowej 7, aby we współpracy z dolną membraną 42 zapewnić możliwie dużą szczelność między sobą i względem otoczenia. Usytuowane na górnej powierzchni płyty 40 z kanałami odcinki kanałów i otwory przepływowe są w odpowiedni sposób zaopatrzone w dwa obwodowe żebra, współpracujące z odpowiednimi żebrami na dolnej stronie górnego członu sterującego 5. [0031] Płyta 40 z kanałami posiada ponadto trzy zagłębienia 71 rozmieszczone na obwodzie płyty 40 z kanałami, oraz kilka otworów umiejscawiających 72, ustalających położenie płyty 40 z kanałami względem płyty oporowej 7. Przez otwory umiejscawiające 72 kilka czopów płyty oporowej 7 sięga aż do górnego członu sterującego 5, dzięki czemu uzyskuje się trwałe położenie wzajemne płyty oporowej 7, dolnej membrany 42, płyty 40 z kanałami, górnej membrany 41 i górnego członu sterującego 5. Na dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami są ponadto umieszczone czopy 73 sięgające od dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami w głąb dolnej membrany 42 i dodatkowo do otworów umiejscawiających 72 i zagłębień 71, zapewniające właściwe usytuowanie dolnej membrany 42 na dolnej powierzchni płyty 40 z kanałami, oraz zasadniczo uniemożliwiające miejscowe ślizganie się, przesuwanie się, pęcznienie albo rozciąganie się gumowej elastycznej membrany 42. Górna powierzchnia płyty 40 z kanałami jest również zaopatrzona w odpowiednie czopy 73, mocujące możliwie skutecznie górną membranę 41. [0032] Fig.4 przedstawia inny przekrój wzdłuż linii IV-IV według Fig.3 przez górną część 2 komory zaparzania. Również w tym przypadku widoczny jest umieszczony między płytą oporową 7 i górnym członem sterującym 5 zespół zaworów 6, składający się z płyty 40 z kanałami oraz z górnej i dolnej membrany 41, 42. Na górnej powierzchni płyty 40 z kanałami, w jej środkowym obszarze, widoczne jest znowu zagłębienie