Zasady śledzenia ryb i produktów rybnych z wykorzystaniem standardów GS1. (Opracowano na podstawie broszury Traceability of fish Guidelines )

Transkrypt

1 Polska Zasady śledzenia ryb i produktów rybnych z wykorzystaniem standardów GS1 (Opracowano na podstawie broszury Traceability of fish Guidelines ) The global language of business

2 1. Streszczenie Organiczenie zasad Oświadczenie Podziękowania Wprowadzenie Globalne standardy łańcucha dostaw Projekt śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych EAN Fish Wpływ ustawodawstwa Wprowadzenie Zastosowanie rozporządzeń UE w celu śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych System GS Definicje i wymagania Narzędzia GS Narzędzia GS1 do identyfikacji jednostek handlowych i logistycznych Narzędzia GS1 do identyfikacji lokalizacji Kody kreskowe GS Definicje jednostek handlowych detalicznych i niedetalicznych oraz jednostek logistycznych Definicja jednostki handlowej Definicja jednostki logistycznej Definicja informacji dodatkowych Identyfikacja jednostek handlowych i logistycznych Identyfikacja jednostek handlowych Identyfikacja jednostek logistycznych Etykieta logistyczna GS Kodowanie jednostek handlowych i logistycznych Dodatkowe dane w jednostkach handlowych i logistycznych Modele łańcucha dostaw ryb i produktów rybnych Ryby poławiane Ryby hodowlane Rynek upstream Rynek downstream Transport Od czego zacząć Dane adresowe organizacji krajowych GS Słownik pojęć użytych w wytycznych...41 Załącznik...44 All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 2 z 46

3 1. Streszczenie Zasady śledzenia ryb i produktów rybnych zostały opracowane przez organizacje krajowe GS1, członków projektu projekt TraceFish 1 oraz krajowe grupy robocze. Zasady te powinny być stosowane w połączeniu ze Specyfikacjami Ogólnymi GS1. Stosowanie niniejszych zasad jest dobrowolne. Definiują one minimalne wymagania w zakresie śledzenia ryb i produktów rybnych. Zasady te odnoszą się do ryb hodowlanych, ryb poławianych oraz produktów pochodnych. Zasady te nie odnoszą się jednak do skorupiaków ani do ryb stosowanych jako surowiec w produkcji dań rybnych. Celem niniejszych zasad jest zapewnienie wspólnego podejścia do procesu śledzenia ryb i produktów rybnych poprzez system identyfikacji akceptowany na całym świecie System GS1. Firmy mogą wdrażać niniejsze zasady w różnym stopniu, co może być efektem odmiennych działań handlowych. Stosowanie wspólnych standardów służących identyfikacji i komunikacji w znaczny sposób wpłynie na poprawę dokładności i szybkości dostępu do informacji na temat śledzenia produktów, a także usprawnienie procesów logistycznych w ramach łańcucha dostaw ryb i produktów rybnych. 2. Organiczenie zasad Zasady śledzenia ryb i produktów rybnych koncentrują się głównie na numerowaniu i kodowaniu zgodnie z Systemem GS1 dla celów traceability. Zasady te są zaleceniami i wskazówkami, koniecznymi do zrozumienia i wdrożenia Systemu GS1 dla celów numerowania i kodowania jednostek handlowych (np. pudeł) i jednostek logistycznych (np. palet). Zasady te nie obejmują komunikatów EDI ani schematów XML, które zostaną omówione w odrębnym dokumencie. Do niniejszych zasad będą wprowadzane poprawki, jeżeli będzie to konieczne z punktu widzenia Systemu GS1, rezultatem czego będzie publikacja uaktualnionych wersji. Niniejsze zasady są w pełni spójne z handlowymi i międzyrządowymi umowami odnośnie identyfikacji ryb i produktów rybnych, gdzie zastosowanie znajduje System GS1. Standardy GS1 są oparte na Specyfikacjach Ogólnych GS1. 3. Oświadczenie GS1 oferuje niniejsze wytyczne w ramach usług dla wszystkich zainteresowanych stron. zasady te zostały opracowane w ramach procesu współpracy przy wykorzystaniu informacji uzyskanych z sektora rybnego, przeglądu odpowiedniego ustawodawstwa oraz zastosowaniu Systemu GS1. Pomimo, iż dołożono wszelkich starań, aby niniejsze zasady były poprawne, rzetelne i właściwe z punktu widzenia technicznego, GS1 nie dostarcza żadnej gwarancji, w formie otwartej lub dorozumianej, iż niniejsze wytyczne są prawidłowe, ani że nie będą wymagały modyfikacji wy wyniku rozwoju technologii lub że będą właściwe dla każdego celu. GS1 deklaruje, że nie ponosi żadnej odpowiedzialności, bezpośredniej lub pośredniej, za uszkodzenia lub straty wynikające z używania tego dokumentu. Dokument może być modyfikowany od czasu do czasu w wyniku rozwoju technologii, zmian standardów oraz wymagań prawnych. 1 TraceFish był dwuletnim projektem finansowanym przez Komisję Europejską. Jego celem było osiągniecie wspólnego stanowiska w zakresie informacji dotyczących śledzenia ryb hodowanych i dzikich w łańcuchu dostaw. Podsumowanie tego projektu stanowi zalecenie stosowania Systemu GS1 dla identyfikacji, kodowania, śledzenia i e-komunikacji w zakresie ryb i produktów rybnych. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 3 z 46

4 4. Podziękowania GS1 pragnie wyrazić swoje podziękowanie za bezcenny wkład i pomoc w przygotowaniu niniejszych zasad następującym organizacjom krajowym GS1: GS1 Spain GS1 Germany GS1 Denmark GS1 Iceland GS1 Netherland GS1 Norway GS1 Portugal GS1 UK GS1 France GS1 Italy GS1 US 5. Wprowadzenie Bezpieczeństwo żywności stało się priorytetem łańcucha dostaw ryb i produktów rybnych. Nie chodzi tu jednak wyłącznie o identyfikowanie ogólnie ujętej grupy towarów. Celem jest efektywny i wydajny finansowo system traceability, właściwie identyfikujący każdy problem w ramach bezpieczeństwa żywności związany z krajem pochodzenia, miejsca połowu i przetwarzania, aż do kutra czy serii. Komisja Europejska dostrzegła konieczność zwiększenia zakresu informacji dostępnych konsumentowi, a mających związek z rybami i produktami rybnymi. W rezultacie Komisja Europejska, Parlament oraz Rada Europejska przyjęły rozporządzenie dotyczące obowiązkowego etykietowania ryb (EC) 2065/2001 (nazywane w niniejszym dokumencie rozporządzeniem dot. etykietowania ryb 2 ) oraz ustawy na temat bezpieczeństwa żywności oraz śledzenia ich ruchu i pochodzenia (Product Safety Law - ustawa o bezpieczeństwie produktów żywnościowych i General Food Law - ogólne prawo dot. produktów żywnościowych). Dodatkowo należy brać pod uwagę regulacje prawne krajowe istniejące lub będące w trakcie tworzenia w poszczególnych krajach członkowskich UE. Rozporządzenie dot. etykietowania ryb i produktów rybnych ma na celu zapewnienie konsumentom informacji na temat gatunku ryb, metody produkcyjnej oraz obszaru połowu. Ogólne prawo żywnościowe wymaga od firm, aby te miały ciągły dostęp do partnerów handlowych na każdym etapie łańcucha dostaw oraz możliwości śledzenia ruchu i pochodzenia produktów. Dotyczy to także karmy stosowanej w hodowlach ryb. Implementacja Systemu GS1 - unikalnego systemu identyfikowania oraz kodów kreskowych GS1-128 umożliwi użytkownikom sprostanie wymogom rozporządzenia oraz ogólnego prawa żywnościowego. Niniejsze wskazówki pokazują efektywny sposób wdrażania założeń rozporządzenia przy wykorzystaniu Systemu GS1. Wydanie to nie obejmuje jednak rozwiązań EDI 3 dla celów traceability Globalne standardy łańcucha dostaw Przyczyną stosowania standardów biznesowych akceptowanych na skalę międzynarodową jest dążenie do pokonania barier tworzonych przez rozwiązania krajowe czy specyficzne dla danego kraju lub branży, wykorzystywanych zamiast międzynarodowych standardów wielobranżowych. Wymiana handlowa, identyfikacja na każdym etapie łańcucha dostaw, śledzenie ruchu i pochodzenia produktów stają się bardziej kosztowne w następstwie konieczności sprostania różnorakim wymogom każdego importującego kraju lub firmy. Kluczem do efektywnego i wydajnego systemu identyfikacji i śledzenia ruchu i pochodzenia produktów 2 Kopia Rozporządzenia (EC) 2065/2001 znajduje się na oficjalnej stronie Unii Europejskiej: 3 EANCOM jest standardem GS1 dla komunikatów EDI All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 4 z 46

5 jest implementacja jednego globalnego standardu, który będzie odpowiedzią na potrzeby różnych klientów i różne wymogi prawne. System GS1 umożliwia efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, dostarczając standardowych rozwiązań, pozwalających uczestnikom łańcucha dostaw ryb i produktów rybnych na komunikację przy użyciu jednego globalnego języka biznesu. Kluczowe założenia rządzące Systemem GS1 można ująć w następujący sposób: Automatyzacja procesów biznesowych poprzez automatyczne gromadzenie danych oraz przetwarzanie danych elektronicznych. Zwiększa to w sposób znaczący wydajność oraz eliminuje administrację papierową i związane z nią koszty. Automatyzacja wyklucza także nieuniknione błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych i ich przetwarzaniem. Przekazywanie informacji w szybszy i bardziej precyzyjny sposób poprzez standardowe komunikaty elektroniczne, w automatyczny sposób aktualizujące aplikacje komputerowe danymi od partnerów handlowych. Komunikacja elektroniczna umożliwia firmom lepsze zarządzanie i kontrolowanie działań biznesowych, a w konsekwencji usprawnia zarządzanie procesami logistycznymi. Czas konieczny do sprostania wymogom identyfikacyjnym, prawnym i handlowym, gwarantujący możliwości strategiczne, a tym samym zadowolenie konsumentów, poprzez efektywne śledzenie ruchu i pochodzenia produktów oraz reorganizację procesów biznesowych w ramach całego łańcucha dostaw. Redukcja czasu zwiększa efektywność obsługi klienta i pomaga odzyskać zaufanie konsumenta w przypadku wycofania produktu Projekt śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych EAN Fish W marcu 2001, ówczesne EAN International (obecnie GS1) wspólnie z organizacjami krajowymi EAN (obecnie GS1) Europy Zachodniej, podjęły decyzję o aktywnym wspieraniu projektu TraceFish. Projekt ten został zainicjowany przez Komisję Europejską, w celu ustalenia wspólnego stanowiska odnośnie rodzaju rejestrowanych informacji w ramach łańcucha dostaw ryb hodowanych i poławianych. W sierpniu 2001, EAN International oficjalnie zapoczątkowało projekt traceability EAN Fish. Projekt traceability EAN Fish współdziałał z projektem TraceFish w zakresie danych od użytkowników oraz organizacjami krajowymi EAN z całego świata. Efektem pracy grupy są niniejsze wytyczne w głównej mierze przeznaczone dla: krajów UE krajów, niebędących członkami UE, eksportujących do krajów unijnych krajów, niebędących członkami UE, które przyjęły rozporządzenie UE jako podstawę śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych w łańcuchu dostaw. 6. Wpływ ustawodawstwa 6.1. Wprowadzenie Przegląd sektora ryb hodowlanych, poławianych oraz skorupiaków pokazuje, że zwiększa się liczba rozporządzeń i najlepszych praktyk związanych z ww. sektorami. Rozporządzenia te obejmują swoim zasięgiem trzy obszary. Po pierwsze, ochronę dzikich gatunków dla zapewnienia przyszłym pokoleniom ciągłego dostępu do zasobów. Po drugie, gwarancję, że produkt dostarczony do konsumentów nie zagraża ich zdrowiu, a także że produkt ten został wyprodukowany z zachowaniem zasad równowagi ekologicznej. Prace w ramach projektu TraceFish koncentrowały się przede wszystkim na bezpieczeństwie produktów. Bieżące rozporządzenie mają na celu zagwarantowanie najwyższej jakości produktów przeznaczonych do konsumpcji na każdym etapie produkcji, przetwarzania i ruchu ryb i produktów rybnych. W chwili obecnej, jednak, nie istnieje możliwość spójnego śledzenia partii ryb lub produktów rybnych. Na poziomie krajowym w ramach sektora weszły w życie różnorakie ustalenia, mające na celu częściowe All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 5 z 46

6 śledzenie ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych. Podejście to jest jednak fragmentaryczne i niespójne. Projekt TraceFish ma na celu zapewnienie jednolitego podejścia w ramach UE Zastosowanie rozporządzeń UE w celu śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych Jakość żywności dostępnej dla obywateli UE jest sprawą priorytetową dla władz UE. Ogólne i sektorowe rozporządzenia, ustawy i dyrektywy kontrolują wiele aspektów produkcji żywności i są wzmacniane rozporządzeniami krajowymi. W tym kontekście zainicjowany został projekt TraceFish. Konieczne jest określenie konkretnych detali poszczególnych rozporządzeń, które powinny mieć zastosowanie w ramach propozycji dotyczących śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych. Istnieje obowiązek, aby na każdym etapie łańcucha dostaw dostępne były informacje wymagane na mocy danej ustawy. Istnieje wiele rozporządzeń, rzutujących na sektor rybny, a dokumentem wiodącym jest Dyrektywa Rady 92/59/EEC, obejmująca ogólne bezpieczeństwo żywności. Późniejsza Dyrektywa COM(200) 139 stanowi korektę wcześniejszego dokumentu. Istotny nowy wymóg stanowi konieczność sprostania wymaganiom traceability w obrębie całego łańcucha dostaw. Rozporządzenie EC 178/2002 dotyczące ogólnego bezpieczeństwa żywności wymaga, aby na każdym etapie łańcucha dostaw istniał dostęp do poszczególnych partnerów handlowych. Dodatkowo rozporządzenie to obejmuje produkcję paszy dla zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności. 1 stycznia 2002 weszło w życie Rozporządzenie Komisji 2065/2001 dotyczące informacji o rybołówstwie i akwakulturze dostępnych dla konsumentów. Rozporządzenie EC 2065/2001 wymaga poniższych informacji dostępnych dla konsumenta Informacje Rozwiązanie GS1 Nazwa handlowa i naukowa powiązanie z GTIN + tekst czytelny wzrokowo Metoda produkcyjna powiązanie z GTIN + tekst czytelny wzrokowo Obszar połowu powiązanie z GTIN + tekst czytelny wzrokowo W odniesieniu do poławianych ryb wolnożyjących należy podać obszar morski dla ryb morskim lub kraj połowu dla ryb słodkowodnych. W przypadku ryby hodowlanych wymagane są informacje na temat końcowego miejsca hodowli. Jeśli ryby hodowlane były hodowane w różnych krajach, kraj członkowski UE może upoważnić te kraje do podania stosownej informacji na ten temat. Kiedy produkt jest oferowany ostatecznemu konsumentowi, podanie nazwy naukowej produktu jest fakultatywne. US Mission to the EU stworzyła dokument: Jak eksportować owoce morza do Unii Europejskiej. Dokonano dogłębnej analizy wymogów wynikających ze wszystkich rozporządzeń dotyczących sektora rybnego. ze względu na swoją datę wydania, dokument ten nie ma odniesień do 2065/2001. Dostępny jest na stronie: 7. System GS1 System GS1 jest zbiorem rozwiązań, ułatwiających transakcje handlowe oraz gospodarkę elektroniczną. Gwarantuje standardowy sposób identyfikacji oraz śledzenia ruchu i pochodzenia produktów, usług i lokalizacji. Celem Systemu GS1 jest usprawnienie procesu zarządzania łańcuchem dostaw i innymi transakcjami biznesowymi. GS1 (wcześniej EAN Interantional) założone w 1977 ma obecnie ponad użytkowników w ponad 155 krajach. Standardy GS1 Standardy GS1 gwarantują użycie jednoznacznych numerów identyfikujących towary, usługi, zasoby i lokalizacje na całym świecie. Numery te mogą być przedstawiane w symbolach kodów kreskowych, co umożliwia ich odczyt elektroniczny, kiedy jest to wymagane w ramach określonych procesów biznesowych. System ten został tak zaprojektowany, aby przezwyciężać ograniczenia wynikające ze stosowania systemów specyficznych dla danej firmy, organizacji czy sektoru. Jego celem jest także gwarancja bardziej All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 6 z 46

7 efektywnych transakcji handlowych, w większym stopniu odpowiadających zapotrzebowaniom konsumentów. Dodatkowo system ten gwarantuje informacje takie, jak: data ważności, numer seryjny, numery lokalizacyjne, możliwe do przedstawienia w symbolu kodu kreskowego. Numery identyfikacyjne są także wykorzystywane w gospodarce elektronicznej. Obecnie nośnikami danych są symbole kodów kreskowych, ale w niedalekiej przyszłości zostaną zastąpione przez inne technologie: identyfikacja poprzez fale radiowe. Podstawowe elementy Systemu GS1 Postępowanie zgodnie z zasadami Systemu GS1 oznacza dla użytkowników możliwość zaprojektowania aplikacji do automatycznego przetwarzania danych GS1. Logika systemu gwarantuje, że dane gromadzone dane tworzą jednoznaczne komunikaty elektroniczne, których przetwarzanie może być w pełni zaprogramowane. System jest zaprojektowany w sposób umożliwiający jego wykorzystanie we wszystkich branżach każdego sektora na całym świecie. 8. Definicje i wymagania ISO w następujący sposób definiuje traceability : ISO 8402: Traceability to możliwość wyszukiwania danych historycznych, danych dotyczących użycia lub lokalizacji artykułu lub działalności na podstawie rejestrowanej identyfikacji. ISO 9000: Dana organizacja powinna przedsięwziąć działania, mające na celu identyfikację statusu produktu/usługi w stopniu, dotyczącym wymaganych pomiarów oraz weryfikacji i powinna, o ile to konieczne, identyfikować produkt i/lub usługę przy wykorzystaniu właściwych środków w ramach całego procesu. Powinno się to odnosić do wszystkich stron związanych z danym produktem i/lub usługą, kiedy wzajemne oddziaływanie ma związek z zachowaniem zgodności z wymogami. Kiedy istnieje wymóg traceability, dana organizacja powinna kontrolować i rejestrować unikalną tożsamość produktu i/lub usługi. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 7 z 46

8 9. Narzędzia GS1 Standardy GS1 prowadzą do bardziej efektywnej rejestracji i wymiany informacji pomiędzy uczestnikami łańcucha dostaw. Stosując standardy GS1 w połączeniu z bazami danych, zawierającymi właściwe zapisy, uczestnicy łańcucha dostaw mają techniczną możliwość poznania pochodzenia produktu. Standardy GS1 umożliwiają transmisję danych, na podstawie, których uczestnicy łańcucha dostaw są w stanie identyfikować oraz śledzić ruch i pochodzenie produktów. Istnieje konieczność, aby producenci, importerzy/eksporterzy, firmy pakujące, przewoźnicy, dystrybutorzy oraz detaliści przechowywali informacje na temat numerów seryjnych jednostek logistycznych i handlowych, numerów identyfikacyjnych i atrybutów jednostek, będących przedmiotem handlu, a także numerów lokalizacyjnych. Przechowywanie danych gwarantuje producentom i firmom pakującym dane dla celów traceability wymagane prze importerów/eksporterów, dystrybutorów oraz ich klientów. Umiejętne przetworzenie danych do celów praktycznych i osiągniecia korzyści wymaga dwustronnych umów, aby dzielić informacje dotyczące zapasów Narzędzia GS1 do identyfikacji jednostek handlowych i logistycznych W Systemie GS1 jednostki handlowe są identyfikowane poprzez Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN ang. Global Trade Item Number), a jednostki logistycznej poprzez Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC ang. Serial Shipping Container Code). Numerowanie jednostek, najprościej mówiąc, jest systemem identyfikacji jednostek, polegającym na przydzielaniu poszczególnym jednostkom unikalnych numerów. System ten może być stosowany na każdym etapie produkcji i dystrybucji. Służy on identyfikacji produktów i usług. Mimo że najbardziej widocznym aspektem numerowania jest kod kreskowy, stanowi on jedynie sposób przedstawienia numeru w formacie odczytywanym przez czytniki. Najważniejszym elementem Systemu GS1 jest sam numer, ponieważ to ten numer identyfikuje jednostkę, której jest przypisany. System numerowania GS1 gwarantuje unikalność oraz przezwycięża problemy związane z błędną interpretacją lub powtórzeniem tego samego numeru, ponieważ wszyscy użytkownicy Systemu GS1 stosują się do jednakowych zasad w zakresie kodowania. Numer GS1 jest rozpoznawany nie tylko przez krajowych partnerów handlowych, ale partnerów na całym świecie. Każdy numer jest unikalny w skali świata, a zatem nie ma możliwości pomyłki. System ten umożliwia także transmisję dodatkowych danych o danym produkcie, zgodnie z ustalonymi zasadami Narzędzia GS1 do identyfikacji lokalizacji Lokalizacje są identyfikowane poprzez Globalny Numer Lokalizacyjny (GLN Global Location Number). Jest to kod numeryczny, identyfikujący jednostkę prawną lub fizyczną w ramach firmy lub organizacji. Każdej lokalizacji nadawany jest unikalny numer. Do identyfikacji lokalizacji wykorzystuje się strukturę numeru GTIN-13. W celu śledzenia ruchu i pochodzenia produktów wymagana jest identyfikacja wszystkich lokalizacji, z których produkty pochodzą i gdzie były pakowane i przechowywane. Obejmuje to między innymi zakłady produkcyjne, miejsca pakowania, magazyny i punkty detaliczne. Identyfikacja lokalizacji jest także wymagana w celu efektywnego przepływu towarów i informacji między partnerami poprzez komunikaty elektroniczne, służące identyfikacji stron zaangażowanych w daną transakcję (np. kupiec, dostawca, miejsce dostawy). Numery GLN są kluczowym założeniem zarządzania łańcuchem dostaw. Do identyfikacji lokalizacji wykorzystuje się strukturę numeru GTIN-13. Numery lokalizacyjne przedstawiane w postaci kodu kreskowego i wykorzystywane jako w celach informacyjnych na jednostkach logistycznych, a także umożliwiają kodowanie rzeczywistych lokalizacji. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 8 z 46

9 Struktura GLN w Polsce Prefiks firmy GS1 Prefiks polskiej Numer podmiotu gospodarczego organizacji N 4 N 5 N 6 N 7 do krajowej GS1 N 4 N 5 N 6 N 7 N 8 N 9 N 10 N 11 N 12 N 1 N 2 N 3 Oznaczenie szczegółowej lokalizacji od N 8 N 9 N 10 N 11 N 12 Cyfra kontrolna N P 1 P 2 P 3 P 4 L 1 L 2 L 3 L 4 L 5 K 590 P 1 P 2 P 3 P 4 P 5 L 1 L 2 L 3 L 4 K 590 P 1 P 2 P 3 P 4 P 5 P 6 L 1 L 2 L 3 K 590 P 1 P 2 P 3 P 4 P 5 P 6 P 7 L 1 L 2 K 590 P 1 P 2 P 3 P 4 P 5 P 6 P 7 P 8 L 1 K 590 P 1 P 2 P 3 P 4 P 5 P 6 P 7 P 8 P 9 K Jednostki handlowe i logistyczne powinny zawierać numer GLN miejsca, w którym były pakowane. Numer taki powinien być nadany każdej lokalizacji fizycznej miejsca pakowania. Istnieje także możliwość, aby lokalizacja fizyczna tego miejsca była określona kombinacją numeru GTIN i powiązanego z nim numeru serii na jednostce handlowej lub SSCC na jednostce logistycznej Kody kreskowe GS1 Kody kreskowe są nośnikami danych. Symbole kodów kreskowych są wykorzystywane w Systemie GS1 w celu przedstawienia numerów GS1. Kod kreskowy składa się z serii przyległych pionowych kresek i spacji. Dane przedstawione przy pomocy kodu mogą być numerem jednostki lub informacją dodatkową, mającą związek z jednostką. Podczas przesuwania czytnika kodów kreskowych (skanera) wzdłuż kodu analizowany jest wzór złożony z kresek i spacji, uzyskując w ten sposób dane. Pozwala to na gromadzenie danych w czasie rzeczywistym we właściwy i sprawny sposób. Kody kreskowe GS1 umożliwiają automatyczne gromadzenie danych, co stanowi kluczowe rozwiązanie efektywnego łańcucha dostaw. Numery GS1 w połączeniu z systemem kodów kreskowych pozwalają na automatyzację przepływu informacji w ramach procesów biznesowych. Umożliwiają także bardziej efektywne gromadzenie i wymianę informacji przy jednoczesnej redukcji kosztów Definicje jednostek handlowych detalicznych i niedetalicznych oraz jednostek logistycznych Definicje umieszczone poniżej dla wygody Czytelnika umożliwiają zrozumienie terminów stosowanych w dalszych częściach niniejszych wytycznych Definicja jednostki handlowej Jednostka niedetaliczna, zwana także handlową i w ten właśnie sposób określana w niniejszym dokumencie, jest każdą jednostką lub standardowym zgrupowaniem jednostek utworzonym do uproszczenia działań związanych z przechowywaniem, zamawianiem, transportowaniem, itp. Jednostka handlowa może być pudłem, skrzynią, pojemnikiem, paletą lub jakimkolwiek innym typem opakowania stworzonym dla celów transportowych i kupna-sprzedaży. Jednostka handlowa może zawierać pojedynczy typ produktu lub, w niektórych sytuacjach, standardową kompozycję różnych produktów Definicja jednostki handlowej detalicznej (przechodzącej przez punkt sprzedaży detalicznej) Jednostka detaliczna to jednostka przeznaczona do sprzedaży końcowemu konsumentowi w punkcie sprzedaży detalicznej. Jednostka, która może być uznawana zarówno za detaliczną, jak i niedetaliczną jednostkę handlową jest numerowana i kodowana zgodnie z zasadami stosowanymi w odniesieniu do jednostek detalicznych. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 9 z 46

10 Definicja niedetalicznej jednostki handlowej (jednostka handlowa nieprzechodząca przez punkt sprzedaży detalicznej) Jednostka niedetaliczna jest to jednostka handlowa lub standardowe zgrupowanie jednostek handlowych przeznaczonych na sprzedaż poprzez każdy kanał dystrybucyjny inny niż punkt sprzedaży detalicznej Definicja jednostki logistycznej Jednostka logistyczna jest jednostką o jakiejkolwiek składzie utworzoną w celu transportowania i/lub przechowywania, wobec której istnieje konieczność zarządzania w całym łańcuchu dostaw. Jednostki logistyczne, których ruch i pochodzenie należy śledzić, wymagają unikalnego numeru identyfikacyjnego Definicja informacji dodatkowych Informacja dodatkowa jest każdą zmienną informacją wymaganą dodatkowo do identyfikacji danej jednostki handlowej lub logistycznej taką jak numer serii/partii. W Systemie GS1 informacja ta jest wyrażana przy pomocy Identyfikatorów Zastosowania GS1 (IZ). Informacja o atrybucie jest zakodowana w symbolice kodu kreskowego GS Identyfikacja jednostek handlowych i logistycznych Śledzenie ruchu i pochodzenia produktów wymaga identyfikacji świeżych produktów rolnych we wszelkich opakowaniach oraz podczas transportowania/przechowywania na wszystkich etapach łańcucha dostaw. Numery identyfikacyjne muszą być stosowane na wszystkich jednostkach handlowych i logistycznych zarówno w formacie czytelnym wzrokowo oraz formacie kodu kreskowego. Czas wprowadzeni kodów kreskowych na produkty powinien być przedmiotem umowy między partnerami handlowymi. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 10 z 46

11 Identyfikacja jednostek handlowych Jednostka handlowa jest to dowolna jednostka (produkt lub usługa), co do której istnieje potrzeba gromadzenia z góry określonych informacji i która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w celach handlowych pomiędzy uczestnikami łańcucha dostaw, w dowolnym jego punkcie. Dotyczy to zarówno pojedynczych jednostek, jak i ich różnych konfiguracji. Zgodnie z zasadą numerowania GS1 Globalny Numer Lokalizacyjny jest nadawany jednostce przez jej producenta. Jednak, jeżeli produkt jest pakowany na specjalne życzenie klienta i przez tego klienta jest zamawiany, dozwolone jest, aby numer GTIN był nadany przez klienta. Numery GS1 są unikalne, nieznaczące, wielobranżowe, międzynarodowe i bezpieczne. GTIN ma na celu unikalną identyfikację jednostek handlowych na całym świecie. Obejmuje maksymalnie 14 cyfr, możliwych do przedstawienia w czterech różnych strukturach: GTIN-14, GTIN-13, GTIN-12, GTIN-8. Struktura numerowania Struktury Format GTIN 4 danych T1 T2 T3 T4 T5 T6 T7 T8 T9 T10 T11 T12 T13 T14 GTIN-14 N1 N2 N3 N4 N5 N6 N7 N8 N9 N10 N11 N12 N13 N14 GTIN-13 0 N1 N2 N3 N4 N5 N6 N7 N8 N9 N10 N11 N12 N13 GTIN N1 N2 N3 N4 N5 N6 N7 N8 N9 N10 N11 N12 GTIN N1 N2 N3 N4 N5 N6 N7 N Identyfikacja jednostek logistycznych Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC ang. Serial Shipping Container Code) gwarantuje jednoznaczną identyfikację jednostek logistycznych. Wszystkie strony w łańcuchu dostaw mogą wykorzystywać ten numer jako oznaczenie stosownych informacji przechowywanych w plikach komputerowych. SSCC jest 18-cyfrowym nieznaczącym numerem, o stałej długości, niezawierającym żadnych klasyfikatorów. Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej Cyfra uzupełniająca Prefiks firmy GS1 i oznaczenie jednostki Cyfra kontrol na N 1 N 2 N 3 N 4 N 5 N 6 N 7 N 8 N 9 N 10 N 11 N 12 N 13 N 14 N 15 N 16 N 17 N 18 Cyfra uzupełniająca jest nadawana przez użytkownika, zgodnie z wewnętrznymi potrzebami. Prefiks firmy jest nadawany przez organizację krajową GS1 organizacji, która planuje w sposób unikalny identyfikować jednostki, lokalizacje, zasoby oraz relacje usługowe. Oznaczenie jednostki jest nadawane przez użytkownika, a jego struktura jest uzależniona od wewnętrznych potrzeb firmy. Cyfra kontrolna jest wyliczana na podstawie algorytmu GS1. Symbolika GS1-128 oraz związane z nią Identyfikatory Zastosowania GS1 (p. 9.8.) służą do przedstawiania numeru SSCC oraz wszelkich innych wymaganych danych w formacie czytelnym maszynowo. Numer SSCC jest poprzedzony Identyfikatorem Zastosowania (00) Etykieta logistyczna GS1 Etykieta logistyczna GS1 służy identyfikacji palet oraz innych jednostek logistycznych, złożonych z jednostek handlowych. W sposób unikalny identyfikuje jednostki logistyczne dla celów administracyjnych oraz logistycznych i gwarantuje identyfikację jednostki, jej zawartości oraz dodatkowe informacje przedstawione 4 T wskazuje położenie każdej z cyfr w pliku komputerowym, N wskazuje położenie każdej z cyfr w wybranej strukturze danych, a 0 jest cyfrą uzupełniającą. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 11 z 46

12 w postaci czytelnej maszynowo. Numer SSCC jest nieznaczący, co gwarantuje możliwość identyfikacji każdej jednostki logistycznej przez każdego uczestnika łańcucha dostaw, bez względu na branżę czy położenie geograficzne. Etykieta logistyczna jest w pełni zgodna ze standardami ISO oraz EN Etykieta logistyczna GS1 gwarantuje powiązanie między fizycznym przepływem towarów (przy wykorzystaniu numerów i kodów kreskowych GS1) oraz elektronicznym przepływem informacji (poprzez EANCOM, komunikaty X12 lub XML). Przykład etykiety logistycznej GS Kodowanie jednostek handlowych i logistycznych Numery GS1 identyfikujące jednostki handlowe i logistyczne są przedstawiane w postaci kodów kreskowych GS Symbolika ta umożliwia maszynowy odczyt numerów identyfikacyjnych oraz danych dodatkowych w sposób maszynowy, w celu automatycznego gromadzenia i przetwarzania danych. Symbolika ta nie nadaje się do skanowania w punkcie sprzedaży detalicznej. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 12 z 46

13 Symbolika ta jest najpełniejszą i najbardziej rzetelną symboliką alfanumeryczną obecnie dostępną. GS1-128 wykorzystuje znak znany jako funkcja 1 (FNC 1), następujący po znaku startu w kodzie kreskowym. Zgodnie ze standardem ISO/IEC stosowanie FNC 1 bezpośrednio po znaku startu kodu 128 jest zarezerwowane dla GS1. Przykład kodu GS1-128, w którym zakodowano IZ (01) (GTIN) oraz IZ (10) (Numer serii/partii) (p. Załącznik) 9.8. Dodatkowe dane w jednostkach handlowych i logistycznych GTIN GS1 może występować samodzielnie na jednostce handlowej. W przypadku konieczności umieszczenia dodatkowych danych w postaci kodu kreskowego, stosowana jest symbolika GS1-128 w połączeniu z odpowiednim Identyfikatorem Zastosowania. Identyfikator Zastosowania jest prefiksem, stosowanym do definiowania znaczenia i formatu informacji po nim następujących w polu danych. Identyfikatory Zastosowania zostały określone dla identyfikacji produktów i jednostek logistycznych, danych traceability, dat, ilości, miar, lokalizacji oraz innych rodzajów informacji. Stosowanie Identyfikatorów Zastosowania opiera się o zasady GS1, na którym spoczywa odpowiedzialność za ich tworzenie. Projekt śledzenia ruchu i pochodzenia ryb i produktów rybnych zdefiniował wymagania co do dodatkowych informacji koniecznych do zakodowania na jednostkach handlowych i logistycznych. Inne informacje, niemożliwe do przedstawienia w postaci kodu kreskowego, mogą być drukowane na etykietach jednostki handlowej lub logistycznej w postaci czytelnej wzrokowo. Niektóre z tych wymogów, zwłaszcza wymogi prawne, zostały uwzględnione w niniejszym dokumencie, ale większość z nich zależy od decyzji podjętych przez partnerów handlowych. Informacje dodatkowe, możliwe do zakodowania, oraz odpowiadające im Identyfikatory Zastosowania są tematem kolejnego rozdziału. Lista IZ-ów znajduje się w Załączniku. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 13 z 46

14 10. Modele łańcucha dostaw ryb i produktów rybnych Powyższy schemat prezentuje modele łańcuchów dostaw ryb poławianych i hodowlanych. Należy zauważyć, że końcowe etapy tych modeli, od przetwarzania do konsumenta, są wspólne dla wszystkich modeli. W łańcuchu dostaw ryb poławianych konieczne jest śledzenie ryb lub produktów z nich pozyskanych w ramach całego łańcucha, od kutra po konsumenta. Wymagania odnośnie ryb hodowlanych zakładają także śledzenie wstecz łańcucha dostaw: do hodowli, ikry oraz rodziców danej ryby. System GS1 oferuje globalne rozwiązanie w zakresie traceability przy użyciu unikalnych numerów i odpowiednich kodów kreskowych, umożliwiających skanowanie/identyfikację na każdym etapie łańcucha dostaw. Kody kreskowe GS1 są ogólnie znane użytkownikom, co jest rezultatem ich doświadczeń podczas skanowania produktów w punkcie sprzedaży detalicznej w supermarkecie. Jednak te kody kreskowe odzwierciedlają jedynie GTIN (Globalny Numer Jednostki Handlowej) i dlatego wymagane jest powiązanie z bazą danych, w której przechowywane są dane o produktach. Symbolika GS1-128 umożliwia zakodowanie dodatkowych informacji, np. numeru partii produkcyjnej. Numer SSCC stanowi unikalny identyfikator poszczególnych jednostek logistycznych. Aby spełnione zostały wymogi Dyrektywy (EC) 2065/2001, należy zagwarantować dostęp do informacji na temat nazwy gatunku, obszaru połowu i metody produkcyjnej, ryb hodowlanych i poławianych, w całym łańcuchu dostaw. Cel ten można osiągnąć poprzez etykietowanie i pakowanie produktu lub poprzez dokumenty handlowe towarzyszące towarom. W kolejnych rozdziałach opisane zostaną poszczególne etapy łańcuchów dostaw ryb poławianych i hodowlanych. Modele te zostały opracowane w ramach grup roboczych GS1, obejmujących ryby poławiane i hodowlane i zostały oparte o wymogi biznesowe określone przez poszczególne sektory podczas prac w ramach projektu TraceFish. W modelach tych dokonano rozróżnienia - z punktu widzenia traceability - na elementy obowiązkowe i opcjonalne. Wyszczególniono także informacje zarówno w formacie czytelnym wzrokowo, jak i w postaci kodu kreskowego, np. GS Tekst w formacie czytelnym wzrokowo jest często uzgadniany dwustronnie między partnerami lub sprecyzowany w odpowiednim przepisie. Dane, wynikające z konkretnego przepisu nie pojawiają się All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 14 z 46

15 fizycznie w kodzie kreskowym, ale tworzą element danych tkwiących u podstaw numeru GTIN danego produktu. Każda strona w łańcuchu dostaw musi indywidualnie ponosić odpowiedzialność za zapewnienie prawidłowych informacji i gwarantować prawidłowy format kodu kreskowego. Dodatkowo każda ze stron musi zapewnić bezpieczne i precyzyjne systemy rejestrowania informacji. Ogólnie dane opisane w poszczególnych częściach poniższych modeli odnoszą się do jednostek handlowych, a dane na etykiecie logistycznej odnoszą się do jednostek logistycznych, bez względu na to, na który etap łańcucha dostaw kładziony jest nacisk. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 15 z 46

16 10.1. Ryby poławiane Wymiana informacji przy etykietowaniu ryb poławianych: * IZ 414 jest narzędziem GS1 służącym unikalnej identyfikacji lokalizacji fizycznej. Kuter jest traktowany jako lokalizacja, w której przechowywane są poławiane ryby. Jeżeli użytkownicy wolą zachować swój numer rejestracyjny jako ID, można tego dokonać stosując IZ 7030 wraz z 3-cyfrowym kodem ISO kraju oraz numerem rejestracyjnym. ** Zamiast IZ 412 lokalizacja fizyczna np. przetwórcy może być określony poprzez kombinację numeru GTIN i powiązanego z nim numeru partii na jednostce będącej przedmiotem handlu w ramach SSCC na jednostce logistycznej. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 16 z 46

17 *** Zgodnie ze Specyfikacjami Ogólnymi GS1 w zakresie jednostek handlowych o zmiennej masie, należy jednocześnie podać zmienną masę. Poniżej opisany został szczegółowo model traceability ryb poławianych. Należy podkreślić, że poniższe przykłady opierają się o scenariusze, zakładające, że ryby będą pakowane w pudła. Istnieją inne rozwiązania, np. w rybołówstwie przemysłowym, ale nawet w takiej sytuacji ID kutra, numer GTIN, oraz partii stanowią istotne dane, gdy konieczne jest spełnienie wymogów traceability. Dane wymagane w formacie czytelnym wzrokowo są uzgodnione między stronami lub wynikają z przepisów prawnych. Dane, które pojawiają się w postaci kodu kreskowego muszą także znaleźć swoje odzwierciedlenie w postaci czytelnej wzrokowo. W zależności od etapu łańcucha dostaw, istotne mogą być informacje na temat sprzętu do poławiania mogą okazać się istotne. Sortowanie/oddzielanie: Kuter zostaje oznaczony unikalnym numerem identyfikacyjnym GLN poprzez zastosowanie Identyfikatora Zastosowania 414 oraz trzynastocyfrowy ciąg danych, nadany przez organizację krajową GS1. IZ 01 (GTIN Globalny Numer Jednostki Handlowej) powinien zostać dodany do etykiety na tym etapie i będzie to stanowiło uzgodnioną identyfikację dla jednostki, sortowanej między partnerami handlowymi np. poprzez zamawianie/fakturowanie. Te szczegóły wraz z Identyfikatorem Zastosowania 10 gwarantują kolejnych partnerom handlowym powiązanie między poszczególnymi etapami łańcucha dostaw. W sytuacji, gdy na kutrze znajdują się ryby z więcej niż jednego połowu bez sortowania, data połowu IZ 11 będzie data pierwszego połowu, jeżeli informacja ta nie jest częścią numeru partii/serii produkcyjnej. Ponadto, w przypadku produktów o zmiennej ilości istnieje konieczność umieszczenia wagi netto na etykiecie przy pomocy IZ 310n n oznacza położenie przecinka dziesiętnego. Na przykład: GTIN z uwzględnieniem zmiennej masy faktyczna masa (01) (3102) = 28,75 kg Pierwsza cyfra 9 numeru GTIN oznacza, że produkt ma zmienną masę Aby sprostać wymogom Dyrektywy (KE) Nr 2065/2001, należy zagwarantować dostęp do następujących informacji w całym łańcuchu dostaw: nazwa handlowa, obszar połowu, metoda produkcyjna. Cel ten można osiągnąć poprzez etykietowanie lub pakowanie produktu lub poprzez stosowanie dokumentów handlowych, towarzyszących towarom, w tym za pomocą faktury (patrz także rozdział 6). Informacja o obszarze połowu będzie stanowiła część opisu produktu, z którym powiązany jest numer GTIN, co ma miejsce w przypadku metody produkcyjnej i nazw naukowych. Dane obowiązkowe GS1-128 Uwagi - GTIN - gatunek (nazwa handlowa i naukowa) - Metoda produkcyjna - Obszar produkcyjny - Numer partii/serii produkcyjnej - Waga netto* IZ 01 IZ 10 IZ 310n Dane opcjonalne GS1-128 Uwagi All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 17 z 46

18 - Identyfikacja kutra - Data połowu - Wielkość ryby - Konserwacja ** IZ 414 IZ 11 format czytelny wzrokowo * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione ** Informacja o konserwacji sygnalizuje, czy ryba była np. mrożona ta informacja jest obowiązkowa w niektórych krajach. Przykład etykiety na etapie sortowania, zwierającej dwa symbole GS1-128 z następującymi informacjami: IZ 01 (GTIN), IZ 414 (GLN), IZ 10 (SERIA), IZ 11 (DATA POŁOWU) oraz IZ 3102 (WAGA NETTO) Wyszczególnione wymaganie ma zastosowanie bez względu na etap łańcucha dostaw, również w odniesieniu do punktu skupu/sprzedaży lub bezpośrednio do hurtownika lub firmy przetwarzającej. Punkt skupu i punkt sprzedaży są zwykle jednym punktem i, o ile przyszłe ustawy nie będą przewidywały inaczej, identyfikacja kutra (IZ 414) powinna być uwzględniona na tym etapie. Jeżeli jednak zaistnieje konieczność ponownej rejestracji, po IZ 412 powinien zostać umieszczony 13-cyfrowe unikalne oznaczenie (GLN) hali punktu skupu/sprzedaży (drugi etap w łańcuchu dostaw). All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 18 z 46

19 Alternatywny IZ 01 może zastąpić istniejący, jeżeli ma miejsce sortowanie lub inna zmiana. IZ 10 (SERIA) zostaje zachowany, o ile np. hurtownik nie tworzy nowej palety z odmiennymi gatunkami. W takiej sytuacji istnieje obowiązek zagwarantowania powiązania, w bazie danych, między starymi i nowymi numerami serii/partii produkcyjnej. Hurtownik z reguły przepakowuje różne gatunki ryb o różnych wymiarach (odmienne IZ 01), tworząc nowe jednostki logistyczne = nowe numery SSCC (patrz Transport). Utworzony zostaje nowy IZ 10 (SERIA), a dane w bazach danych musza być powiązane z poprzednimi numerami serii. Aby zagwarantować traceability, hurtownik doda swój IZ 412 (z 13-cyfrowym unikalnym numerem GLN) na etykiety na pudłach. Możliwe jest, że hurtownik będzie jednocześnie firmą przetwórczą. Jeżeli tak nie jest, firma przetwarzająca powinna dodać swój własny unikalny IZ 412 z numerem GLN. Przetwarzanie: W niniejszej części dokonano opisu, która może być stosowana pomiędzy podstawowym, a dalszym procesem przetwarzania. Na tym etapie zmieni się IZ 01 (GTIN), ponieważ utworzony zostaje nowy produkt. Dodatkowo powinien powstać numer serii/partii produkcyjnej IZ 10. Ponadto należy zagwarantować powiązanie między numerami serii z wcześniejszych etapów i zarejestrować je w bazie danych. Numer serii/partii produkcyjnej zmienia się zwykle każdego dnia lub z każdą godziną produkcji. Do etykiety powinien zostać dodany numer GLN firmy przetwórczej. Na etykiecie pojawi się również informacja o obszarze połowu, dacie najlepsze do, gatunku, wadze netto i konserwacji. Data połowu i numer pudła są na tym etapie informacjami opcjonalnymi. Dane obowiązkowe GS1-128 Uwagi - GTIN - gatunek (nazwa handlowa i naukowa) - Metoda produkcyjna - Obszar produkcyjny - Numer partii/serii produkcyjnej - Waga netto* IZ 01 IZ 10 IZ 310n Dane opcjonalne GS1-128 Uwagi All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 19 z 46

20 - ID firmy = GLN - Data najlepsze do - Obróbka - Konserwacja - Temperatura przechowywania - Data połowu ryby - Data pakowania IZ 412 IZ 15 IZ 11 IZ 13 format czytelny wzrokowo * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione W przypadku dwóch ostatnich etapów hurtownik/firma przetwórcza i transport bardzo często numer SSCC jest jedyną informacją, fizycznie pojawiającą się na etykiecie. Dodatkowe szczegóły są przekazywane za pomocą EDI (Elektronicznej Wymiany Danych). Istnieje jednak wymóg umieszczania na etykiecie obowiązkowych informacji (np. nazwy gatunku) w postaci czytelnej wzrokowo. Detalista Na tym etapie informacją jest kod EAN-13 na właściwej jednostce konsumenckiej oraz numer serii w postaci czytelnej wzrokowo. Dane te są powiązane przez detalistę w jego systemie z informacjami z poprzednich etapów łańcucha dostaw (wraz z informacjami wymaganymi prawnie). Dane obowiązkowe EAN/UPC Uwagi - GTIN (GTIN-13) - Numer partii/serii produkcyjnej - Gatunek (nazwa handlowa i naukowa) - Metoda produkcyjna - Obszar połowu - Data najlepsze do - Waga netto - Konserwacja format czytelny wzrokowo KOD KRESKOWY All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 20 z 46

21 Przykład etykiety na jednostce konsumenckiej, zawierający symbol EAN/UPC z GTIN-13 dla produktu o stałej ilości. UWAGA: Jeżeli w przyszłości w zakresie śledzenia ryb wprowadzone zostaną ustawy podobno do tych, obowiązujących dla produktów wołowych, zamiast numerów GLN stosowanych do identyfikacji stron w łańcuchu dostaw, wymaganą funkcjonalność zagwarantuje połączenie IZ 7031 do 7039 wraz z numerem dopuszczenia firmy i kod kraju ISO. Transport: Ryby hodowlane i poławiane podlegają identycznym procesom w ramach odpowiednich łańcuchów dostaw. Szczegóły zostały opisane w części Ryby hodowlane Należy pamiętać, że hodowla ryb jest bardzo zbliżona do produkcji przemysłowej. Możliwe jest kontrolowanie i dokumentowanie każdego etapu procesu. Gwarantuje to możliwość śledzenie ruchu i pochodzenia produktu od konsumenta aż do rodziców ryby i ikry. Dodatkowo dostępne są dane dotyczące pokarmu oraz leków zastosowanych w procesie podchowu. Natomiast w przypadku ryb poławianych nie jest możliwe określenie danych historycznych sprzed połowu. Model łańcucha dostaw ryb hodowlanych można podzielić na część upstream (tzw. w górę łańcucha) oraz downstream (tzw. w dół łańcucha). Rynek upstream : żywienie, tarlisko, wylęgarnia, tucz, Rynek downstream : ubój, przetwarzanie & hurt i detal Dodatkowo istnieje wymóg transportu pomiędzy wszystkimi etapami modelu. Poniższa tabela prezentuje każdy etap łańcucha dostaw ryb hodowlanych. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 21 z 46

22 Rynek upstream Wymiana informacji przy etykietowaniu ryb rynek upstream ryb hodowlanych * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione Producent pokarmu dla ryb Producent pokarmu dla ryb dostarcza pokarm do tarliska, wylęgarni i miejsca podchowu. Pożywienie jest pakowane w torby umieszczone na palecie, w worki kontenerowe typu big bagi lub jest dostarczane luzem. Etykiety, wykorzystujące GS1-128 na torbach, big-bagach i paletach są już wdrażane przez niektórych All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 22 z 46

23 producentów pokarmu. Pomiędzy producentami oraz klientami, których zaopatrują dochodzi do wymiany następujących obowiązkowych i opcjonalnych informacji. Dane przedstawione w tabeli mogą być zakodowane w kodzie GS Dane obowiązkowe GS1-128 Uwagi - GTIN - Rodzaj pokarmu dla ryb - Numer partii/serii produkcyjnej, nadany wewnętrznie przez firmę - Waga netto* IZ 01 IZ 10 IZ 310n Dane opcjonalne GS1-128 Uwagi - Data produkcji - GLN dostawcy - GLN gospodarstwa - składniki pożywienia - GMO (tak/nie) format czytelny wzrokowo IZ 11 IZ 412 IZ 414 * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione Uwaga: - Rodzaj pożywienia dla ryb stanowi opis produktu wyszczególnionego przez dostawcę. Dostawca nadaje każdemu produktowi numer GTIN. - Numer serii/partii produkcyjnej jest tworzony przez dostawcę. W celu umożliwienia śledzenia ruchu i pochodzenia produktów, w bazie danych musi istnieć powiązanie między poprzednimi numerami serii np. surowców. - Połączenie numeru GTIN oraz numeru serii stanowi unikalne w skali świata oznaczenie konkretnego numeru serii/partii produkcyjnej. Jeżeli nie jest możliwe zagwarantowanie unikalności numeru na podstawie numeru GTIN i numeru serii lub numeru SSCC, w kodzie kreskowym powinien być przedstawiony GLN dostawcy i gospodarstwa. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 23 z 46

24 - Ilość podawana jest w kilogramach i powinna być przedstawiona w postaci kodu kreskowego wyłącznie dla towarów o zmiennej ilości. - Data produkcji może zostać zastąpiona przez datę najlepsze do (IZ 15) Przykład etykiety umieszczanej na big-bagach z pożywieniem dla ryb; etykieta zawiera symbole GS1-128 wraz z następującymi informacjami: IZ 01 (GTIN), IZ 15 (Najlepsze do), IZ 10 (Seria), IZ 00 (SSCC) oraz IZ 92 (Informacje wewnętrzne) (patrz Załącznik). Hodowla narybku/tarlisko Ikra jest sprzedawana przez gospodarstwo tarliskowe wylęgarniom. Ikra pakowana jest w pudełka i transportowana drogą powietrzną, lądową, etc. Możliwe jest etykietowanie pudełek. Pomiędzy gospodarstwem tarliskowym a wylęgarnią dochodzi do wymiany następujących informacji obowiązkowych i opcjonalnych. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 24 z 46

25 Dane zawarte w tabeli mogą być przedstawione w postaci kodu GS1-128: Dane obowiązkowe - GTIN - Numer partii/serii produkcyjnej, nadany wewnętrznie przez firmę - Gatunek (nazwa handlowa lub naukowa) - Metoda produkcyjna - Ilość ikry w sztukach * lub - Ilość ikry w litrach * Dane opcjonalne - GLN dostawcy do hodowli narybku/tarliska - GLN hodowli narybku/tarliska GS1-128 IZ 01 IZ 10 IZ 30 IZ 3150 GS1-128 IZ 412 IZ 414 Uwagi Uwagi format czytelny wzrokowo * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione Uwaga: - Nazwa gatunku (handlowa lub naukowa), metoda produkcji oraz obszar produkcji (patrz Dyrektywa 2065/2001) stanowi część opisu produktu, określonego przez dostawcę. Dostawca nadaje numer GTIN każdemu produktowi. - Numer serii/partii produkcyjnej jest tworzony i nadawany przez dostawcę. W celu zapewnienia możliwości śledzenia ruchu i pochodzenia produktów, w bazie danych należy stworzyć powiązanie z poprzednimi numerami serii/partii produkcyjnej. - Połączenie numeru GTIN oraz numeru serii gwarantuje unikalne w skali świata oznaczenie konkretnej serii. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie unikalności numeru na podstawie numeru GTIN + numeru serii lub numeru SSCC, w postaci kodu kreskowego należy przedstawić numer GLN dostawcy do hodowli narybku/tarliska oraz hodowli narybku/tarliska. - Ilość podawana jest w dostarczonych sztukach lub litrach. Wylęgarnia All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 25 z 46

26 Młode ryby transportowane są z wylęgarni do gospodarstw, będących miejscem ich podchowu w zbiornikach lub łodziach rybackich. Etykietowanie jest możliwe w przypadku zbiorników, ale nie łodzi. Alternatywą jest przygotowanie osobnego dokumentu z nadrukowanymi kodami kreskowymi. Poniżej wyszczególniono informacje obowiązkowe i opcjonalne wymaniane między wylęgarnią a gospodarstwem, będącym miejscem podchowu. Dane zawarte w tabeli mogą być przedstawione w postaci kodu GS1-128: Dane obowiązkowe - GTIN - Numer partii/serii produkcyjnej, nadany wewnętrznie przez firmę - Gatunek (nazwa handlowa lub naukowa) - Metoda produkcji - Obszar produkcji - Ilość ryb w sztukach * Dane opcjonalne - GLN dostawcy do wylęgarni - GLN wylęgarni GS1-128 IZ 01 IZ 10 IZ 30 IZ 3150 GS1-128 IZ 412 IZ 414 Uwagi Uwagi format czytelny wzrokowo * Zgodnie informacjami zawartymi w Specyfikacjach ogólnych GS1 odnośnie jednostek handlowych o zmiennej ilości, dane na temat zmiennej masy muszą być uwzględnione Uwaga: - Nazwa gatunku (handlowa i naukowa), metoda produkcji i obszar produkcji (patrz Rozporządzenie 2065/2001) stanowi część opisu produktu, określonego przez dostawcę. Dostawca nadaje numer GTIN każdemu produktowi. - Numer serii jest tworzony i nadawany przez wylęgarnię. W celu umożliwienia śledzenia ruchu i pochodzenia produktów, w bazie danych należy zapewnić powiązanie z poprzednimi numerami serii, np. ikry, pożywienia, itp. All contents copyright Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska 2007 strona 26 z 46