KALETNIK O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU KALETNIK O STRUKTURZE MODUŁOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU KALETNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE KALETNIK UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KALETNIK OWIĄZANIA ZAWODU KALETNIKZ INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KALETNIK LAN NAUZANIA DLA ZAWODU KALETNIK ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW M1 rzygotowanie do prowadzenia działalności usługowej M2 Wykonywanie wyrobów kaletniczych... łąd! Nie zdefiniowano zakładki M3 Wykonywanie napraw wyrobów kaletniczych... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

3 TY SZKOŁY: zasadnicza szkoła zawodowa Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru 1. TY ROGRAMU: Modułowy 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Małgorzata rola, mgr inż. Janina Żurek Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu kaletnik opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: 1) Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz z późn. zm.) 2) Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) 3) Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 184) 4) Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 204) 5) Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) 6) Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487) 7) Rozporządzeniem MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.) 8) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników. (Dz. U. z 2009r. nr 89 poz.730 z późn. zm) 9) Rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu(dz.u.nr244, poz.1626) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

4 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU KALETNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu kaletnik uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

5 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu kaletnik uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: biologia, chemia, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE KALETNIK raca w zawodzie kaletnik polega na wykonywaniu zadań związanych z wytwarzaniem wyrobów galanterii ze skóry, tworzyw sztucznych i materiałów włókienniczych korzystając z własnych lub powierzonych wzorów i materiałów. Typowymi wyrobami kaletniczymi są teczki, walizki, nesesery, plecaki, torby damskie oraz drobna galanteria (portfele, saszetki, futerały, paski, obroże, smycze). W toku kształcenia uczeń nabywa umiejętności związane z produkcją wyrobów, posługiwania się specjalistycznymi maszynami i urządzeniami, zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa, higieny pracy i ergonomii z jednoczesnym opanowaniem zasad dbałości o higienę na stanowisku pracy oraz umiejętności jego organizacji. Opanowuje też pełen zakres kompetencji społecznych oraz wiedzę związaną z aspektami prowadzenia działalności gospodarczej niezbędną w przyszłej pracy zawodowej i funkcjonowaniu na współczesnym rynku pracy. Do podjęcia pracy w zawodzie kaletnik wymagane jest wykształcenie zawodowe, zdobyte w trakcie 3 letniego cyklu kształcenia na podbudowie gimnazjum. Wskazana jest sprawność manualna i dobra koordynacja wzrokowo - ruchowa. Kaletnik może podnieść swoje kwalifikacje otrzymując tytuł technika technologii wyrobów skórzanych. Następnym krokiem jest nauka w szkołach wyższych na kierunkach: wzornictwo, zarządzanie i inżynieria produkcji, towaroznawstwo lub zbliżonych. 8. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KALETNIK Kaletnictwo jest specyficznym zawodem. Miejscami pracy kaletnika mogą być zakłady przemysłowe produkujące wyroby seryjne, zakłady usługowe wykonujące wyroby ściśle wg zamówień klientów z własnych lub powierzonych materiałów oraz świadczące usługi w zakresie napraw i przeróbek. Może pracować w zespole przy produkcji dużych serii wyrobów, a w toku realizacji procesów produkcyjnych wykonywać czynności dokładnie według instrukcji lub prowadzić własną działalność gospodarczą np. w formie usług kaletniczych. W obecnych warunkach w branży kaletniczej funkcjonuje wiele małych i średnich firm. Rynek pracy poszukuje ludzi z kwalifikacjami nabytymi w toku kształcenia zawodowego. otrzebni są pracownicy, którzy z zaangażowaniem i fachowością wykonywaliby swoją pracę. Analiza internetowych ofert pracy, prowadzona w oparciu o portal olskiej Izby rzemysłu Skórzanego wskazuje, że fachowcy w tej branży należą do grupy poszukiwanych pracowników wykwalifikowanych kaletników ze znajomością tradycyjnych i nowoczesnych metod produkcji wyrobów kaletniczych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

6 9. OWIĄZANIA ZAWODU KALETNIK Z INNYMI ZAWODAMI Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosowanie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu kaletnik wyodrębniona została kwalifikacja A.7., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technika technologii wyrobów skórzanych. Technik technologii wyrobów skórzanych ma kwalifikacje właściwe dla zawodu, które są nadbudową do kwalifikacji bazowej A.7. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(A.e). A.7. Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne A.7. Wykonywanie, naprawa i Kaletnik KZ(A.e) renowacja wyrobów kaletniczych. A.11. Wykonywanie, naprawa i Kuśnierz KZ(A.e) renowacja wyrobów kuśnierskich A.46. Organizacja i prowadzenie Technik technologii KZ(Ae) procesów wytwarzania wyrobów skórzanych. wyrobów skórzanych A.8. Wytwarzanie obuwia Obuwnik KZ(Ae) A.52 Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia Technik obuwnik KZ(Ae) 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KALETNIK Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie kaletnik powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) sporządzania dokumentacji wyrobu kaletniczego na potrzeby zamówienia; 2) obsługiwania maszyn i urządzeń do wytwarzania wyrobów kaletniczych; 3) wytwarzania wyrobów kaletniczych; 4) wykonywania napraw, renowacji i przeróbek wyrobów kaletniczych; 5) sporządzania kalkulacji kosztów produkcji i usług kaletniczych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie kaletnik: na które składają się: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (H, DG, JOZ, KS) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(A.e) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie A7. Wykonywanie, naprawa i renowacja wyrobów kaletniczych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

7 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU KALETNIK Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie kaletnik minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: na kształcenie w ramach kwalifikacji A.7 przeznaczono minimum 800 godzin. na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 250 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze modułowej Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne Klasa I II III I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania Modułowe kształcenie zawodowe * 1 M1 rzygotowanie do prowadzenia działalności usługowej M2 Wytwarzanie wyrobów kaletniczych , M3 Wykonywanie napraw wyrobów kaletniczych ,5 464 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego * dla młodocianych pracowników liczbę dni w tygodniu przeznaczonych na praktyczną naukę zawodu u pracodawcy ustala dyrektor szkoły, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu racy Egzamin potwierdzający kwalifikację A.7. odbywa się pod koniec klasy trzeciej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

8 Mapa dydaktyczna Kaletnik M M1.J M1.J M1.J M1.J M M2.J M2.J M2.J M M3.J M3.J2 EGZAMIN OTWIERDZAJĄY KWALIFKAJĘ K1 (A.7) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

9 Wykaz jednostek modułowych dla zawodu kaletnik Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru Nazwa modułu Nazwa jednostki modułowej Liczba godzin przewidziana na jednostkę modułową M1 rzygotowanie do prowadzenia działalności usługowej M1.J1 rzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy; M1.J2 Wykonywanie rysunku zawodowego; M1.J3 odejmowanie i prowadzenie działalności usługowej; M1.J4 osługiwanie się językiem obcym zawodowym; M2 Wytwarzanie wyrobów kaletniczych M2.J1 Dobieranie maszyn i urządzeń stosowanych w kaletnictwie; M2.J2 Dobieranie materiałów do produkcji wyrobów kaletniczych; M2.J3 rodukowanie wyrobów kaletniczych; M3 Wykonywanie renowacji wyrobów kaletniczych M3.J1 Wykonywanie napraw i przeróbek wyrobów kaletniczych; M3.J2 Kontrolowanie jakości materiałów i wyrobów gotowych; 64 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

10 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW W programie nauczania dla zawodu kaletnik zastosowano taksonomię celów A. Niemierko M1 rzygotowanie do prowadzenia działalności usługowej 256 godzin M2 Wytwarzanie wyrobów kaletniczych 880 godzin M3 Wykonywanie renowacji wyrobów kaletniczych 464 godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

11 M1 rzygotowanie do prowadzenia działalności usługowej M1.J1 rzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy M1.J2 Wykonywanie rysunku zawodowego M1.J3 odejmowanie i prowadzenie działalności usługowej M1.J4 osługiwanie się językiem obcym zawodowym M1.J1 rzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania H(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy; rawa i obowiązki pracownika. H(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową oraz ochroną środowiska; H(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią; H(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce; H(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce; H(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce; H(3)1. wskazać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; H(3)2. wskazać prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; H(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania praw i obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; A rzepisy prawne dotyczące zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w branży skórzanej. Ogólne wymagania w stosunku do maszyn i narzędzi H przy obsłudze maszyn, narzędzi i innych urządzeń technicznych. Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy zynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy, ierwsza pomoc w przypadku zagrożenia życia i zdrowia rzepisy prawne dotyczące ochrony. przeciwpożarowej w branży skórzanej. rzepisy prawne dotyczące ochrony środowiska w branży skórzanej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

12 H(4)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych; H(4)2. określić zagrożenia dla mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych; H(4)3. zapobiegać zagrożeniom dla zdrowia i życia człowieka związanym z wykonywaniem zadań zawodowych; H(4)4. zapobiegać zagrożeniom dla mienia i środowiska związanym z wykonywaniem zadań zawodowych; Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru H(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy; A H(5)2. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy; H(5)3. zapobiegać zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań zawodowych; p H(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka; A H(6)2. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka; H(7)1. zidentyfikować czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka występujące w pracowni rysunku ( oświetlenie, postawa); D H(7)2. organizować stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii; H(7)3. dokonać analizy skutków oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka podczas wykonywania zadań na rysunku; H(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy; H(8)2. zastosować środki ochrony indywidualnej; D H(8)3. zastosować środki ochrony zbiorowej; H(9)1. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy stosując instrukcje stanowiskowe; H(9)2. przestrzegać zasad dotyczących ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska; H(10)1. udzielić pomocy przed medycznej; D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

13 H(10)2. zabezpieczać miejsce wypadku H(10)3. eliminować zagrożenia dla zdrowia i życia w środowisku pracy lanowane zadanie rocedury postępowania w razie wypadku przy pracy W oparciu o informacje dostarczone przez nauczyciela określające rodzaj wypadku oraz urazu należy udzielić pierwszej pomocy osobie poszkodowanej i powiadomić służby pomocy medycznej oraz przełożonych a następnie zabezpieczyć miejsce wypadku Zadanie uczniowie wykonują indywidualnie. Na zakończenie wykonywania zadania powinna odbyć się dyskusja dotycząca sposobu wykonania zadania przez poszczególne grupy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni, która ze względu na sposób wyposażenia pozwoli na realizację praktycznej części zadań. rzygotowanie do realizacji na etapie projektu może być realizowane w klasach, w których będzie możliwe kształcenie z wykorzystaniem metod podających, problemowych i eksponujących. Wyposażenie powinno obejmować środki dydaktyczne niezbędne do realizacji efektów kształcenia, Rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, komputer multimedialny z dostępem do Internetu i drukarką. Zajęcia powinny odbywać w grupach do 15 osób. Środki dydaktyczne Kodeks racy, zbiory ustaw i rozporządzeń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawnictwa z zakresu ochrony środowiska, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz eksploatacji urządzeń elektrycznych, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące zagrożeń dla zdrowia występujących w pracy kaletnika. Zalecane metody dydaktyczne Skuteczność kształcenia zależy od prawidłowego doboru metod dydaktycznych które przygotują uczniów do samodzielności i logicznego myślenia, uaktywnią uczniów w rozwiązywaniu problemów, wyrobią umiejętność współdziałania i pracy w zespole. odczas realizacji programu wskazane jest stosowanie następujących metod nauczania: metoda projektu, metoda tekstu przewodniego, analizy przypadków, pokazu z objaśnieniem, burza mózgów Formy organizacyjne Zajęcia powinny z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo (w grupach 2 lub 3 osobowych). Zajęcia powinny odbywać w grupach do 15 osób ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone systematycznie. Kryteria oceniania powinny uwzględniać poziom wiadomości i zakres opanowania umiejętności określonych w szczegółowych efektach kształcenia. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się następujące metody: sprawdziany ustne i pisemne, testy sprawdzające efekty kształcenia, obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

14 M1.J2 Wykonywanie rysunku zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; KS(2)2. dążyć wytrwale do celu; KS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami; KS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko pracy; KS(4)1. analizować zmiany zachodzące w branży; KS(4)2. podejmować nowe wyzwania; KS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy; KS(7)1. przyjmować odpowiedzialność za powierzone informacje zawodowe; KS(7)2. respektować zasady dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej ; KS(7)3. określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej; KZ(A.e)(1)1. dokonać interpretacji pojęć rysunku: artystyczny, ilustracyjny, techniczny; KZ(A.e)(1)2. określić kierunki mody na podstawie analizy żurnali, czasopism; KZ(A.e)(1)3. określić rodzaje rysunków technicznych i zasady ich wykonania; KZ(A.e)(1)4. wykonywać odręczne szkice i rysunki wyrobów skórzanych ; Rysunek odręczny i techniczny Sposoby wykonywania rysunku odręcznego. Kopiowanie rysunków. Rysunek żurnalowy wyrobów kaletniczych. Kolorystyka wyrobów kaletniczych. Rysunki techniczne wyrobów i elementów wyrobów Wymiarowanie w rysunku technicznym. Normalizacja w rysunku technicznym. Specjalistyczne programy komputerowe do wykonywania rysunku technicznego Aktualne trendy mody kaletnicze rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

15 KZ(A.e)(1)5. określić wielkość i proporcje wyrobów kaletniczych odpowiednio do ich przeznaczenia; KZ(A.e)(1)6. wykonywać szkice i rysunki odręczne części składowych wyrobów; Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru KZ(A.e)(1)7. stosować różne techniki kopiowania rysunków żurnalowych; KZ(A.e)(1)8. rozpoznawać wyroby regionalne i określić ich cechy; KZ(A.e)(8)1. rozróżnić oznaczenia stosowane w rysunkach technicznych DTT; KZ(A.e)(8)1. zdefiniować formaty arkuszy używanych w rysunku technicznym; A KZ(A.e)(8)2. przygotować znormalizowany arkusz rysunkowy z tabliczką rysunkowa; KZ(A.e)(8)3. opisać rysunek techniczny stosując symbole; KZ(A.e)(8)4. posługiwać się pismem technicznym do opisu rysunku technicznego i maszynowego; KZ(A.e)(8)5. zastosować rodzaje i grubości linii rysunkowych do określonych zadań; KZ(A.e)(8)6. zastosować zasady wymiarowania w rysunkach części składowych wyrobów kaletniczych oraz części maszyn i urządzeń; KZ(A.e)(8)7. sporządzić i odczytać rysunki złożeniowe wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)11)1. skorzystać z programów do projektowania wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)11)2. obsługiwać maszyny sterowane komputerowo; lanowane zadania Wymiarowanie rysunku technicznego Wykonaj rysunek techniczny elementów wyrobu kaletniczego w skali 1:4 na podstawie otrzymanego modelu. Wykonaj wymiarowanie elementów składowych zgodnie z N-ISO. Zadanie wykonuj na przygotowanym arkuszu A4(z obramowaniem i tabliczką rysunkową). Do wykonania zadania możesz wykorzystać program komputerowy.do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Zadanie wykonuj indywidualnie przy pomocy przyrządów kreślarskich. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym lub pracowni rysunku technicznego. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: przybory kreślarskie, figury i bryły, modele wyrobów kaletniczych, przyrządy pomiarowe i olskie Normy z zakresu rysunku technicznego, komputer z dostępem do Internetu i rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

16 oprogramowaniem do wykonywania rysunków technicznych wyrobów skórzanych, urządzenie multimedialne. Zajęcia w pracowni rysunku technicznego powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów Środki dydaktyczne rzybory kreślarskie, przyrządy pomiarowe, N-ISO z zakresu rysunku technicznego, N-ISO, ISO dotyczące projektowania Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, prezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego, elementów wyrobów kaletniczych, katalogi i żurnale. Zalecane metody dydaktyczne Skuteczność kształcenia zależy od prawidłowego doboru metod dydaktycznych które przygotują uczniów do samodzielności i logicznego myślenia, uaktywnią uczniów w rozwiązywaniu problemów, wyrobią umiejętność współdziałania i pracy w zespole. odczas realizacji programu wskazane jest stosowanie następujących metod nauczania: pokaz z objaśnieniem, dyskusja dydaktyczna, ćwiczenie praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo (w grupach 2 lub 3 osobowych) ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone systematycznie. Kryteria oceniania powinny uwzględniać poziom wiadomości i zakres opanowania umiejętności określonych w szczegółowych efektach kształcenia. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się następujące metody: sprawdziany ustne i pisemne, sprawdziany praktyczne, testy sprawdzające efekty kształcenia, obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. roces oceniania uczniów powinien być realizowany wg określonych wcześniej przez nauczyciela kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia M1.J3 odejmowanie i prowadzenie działalności usługowej Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej; KS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej; KS(4)1. analizować zmiany zachodzące w branży; KS(4)2. podejmować nowe wyzwania; rawo działalności gospodarczej rzepisy prawa związane z działalnością gospodarczą dotyczące pracy, podatków, ubezpieczeń, praw autorskich rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

17 KS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy; KS(9)1. stosować techniki negocjacyjne; KS(9)2. zachowywać się asertywnie; KS(9)3. proponować konstruktywne rozwiązania; DG(1)1. określić działania mechanizmów rynkowych właściwych dla branży skórzanej; DG(1)2. rozróżnić podmioty gospodarcze funkcjonujące w branży skórzane; DG(2)1. analizować przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych, przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego; DG(2)2. określić skutki nieprzestrzegania przepisów prawa pracy, przepisów prawa o ochronie danych osobowych oraz przepisów prawa podatkowego i prawa autorskiego; DG(3)1. stosować przepisy prawa dotyczące podejmowania działalności gospodarczej w branży skórzanej; DG(3)2. określić przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w branży skórzanej; DG(4)1. dokonać klasyfikacji przedsiębiorstw i instytucji występujących w branży skórzanej; DG(4)2. wyjaśnić powiązania między przedsiębiorstwami, instytucjami funkcjonującymi w branży skórzanej; DG(5)1. wskazywać czynniki wpływające na działania związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstw w branży skórzanej; DG(5)2. analizować działania prowadzone przez przedsiębiorstwa konkurencyjne; DG(6)1. planować współpracę z innymi przedsiębiorstwami z branży skórzanej; DG(6)2. organizować współpracę w ramach wspólnych przedsięwzięć z innymi przedsiębiorstwami z branży skórzanej; DG(7)1. wyznaczyć kolejne etapy czynności mających na celu ustanowienie działalności gospodarczej w branży skórzanej; DG(7)2. skonstruować spójny i realistyczny biznesplan dla działalności gospodarczej w branży skórzanej; A c Zasady planowania działalności gospodarczej. Formy własnościowe i prawno organizacyjne przedsiębiorstwa iznesplan przedsiębiorstwa Źródła finansowania działalności gospodarczej Dokumentacja dotycząca podejmowania działalności gospodarczej rocedura założenia i uruchomienia działalności gospodarczej Dokumentacja prowadzenia działalności gospodarczej aza ekonomiczna przedsiębiorstwa Koszty i przychody w działalności małej firmy Finanse i księgować ilans firmy Działalność marketingowa Logistyka Współpraca z innymi firmami Etyka w biznesie rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

18 DG(7)3. sporządzić dokumenty niezbędne do uruchomienia działalności gospodarczej w branży skórzanej; DG(7)4. sporządzić dokumenty niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w branży skórzanej; DG(8)1. wykonywać czynności związane prowadzeniem korespondencji w różnej formie; Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru DG(8)2. sporządzić pisma związane z prowadzeniem działalności gospodarczej; DG(9)1. posługiwać się urządzeniami biurowymi; DG(9)2. korzystać z programów komputerowych wspomagających prowadzenie działalności gospodarczej; DG(10)1. opracować plan marketingowy dla prowadzonej działalności gospodarczej; DG(10)2. dobrać instrumenty marketingowe do prowadzonych działań; DG(10)3. podejmować współpracę z przedsiębiorstwami funkcjonującymi w branży marketingowej; DG(11)1. dokonać analizy kosztów i przychodów prowadzonej działalności gospodarczej; DG(11)2. oceniać efektywność działań w zakresie kosztów i przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ; DG(11)3. wskazać możliwości optymalizacji kosztów i przychodów prowadzonej działalności gospodarczej; lanowane zadanie: rojekt rowadzę zakład kaletniczy. Dobierz 2 osoby, z którymi będziesz wykonywał/a projekt. Etapy prac nad projektem: I etap- przygotowanie opisu (konspektu) projektu, w którym określone zostają szczegółowe cele projektu, konieczne do podjęcia działania, czas wykonania projektu, ustalone z nauczycielem terminy konsultacji oraz kryteria, zakres i terminy oceny. II etap - opracowanie szczegółowego planu działania zawierającego następujące informacje: zadanie do wykonania, osoba odpowiedzialna za wykonanie zadania, termin wykonania zadania oraz ewentualne koszty. III etap - podejmowanie systematycznych działań projektowych poprzez zbieranie i gromadzenie informacji potrzebnych do rozstrzygnięcia postawionych w projekcie problemów, selekcja i analiza zgromadzonych informacji, wnioskowanie ukierunkowane na wybór optymalnego rozwiązania. Wykonanie projektu zastosuj w praktyce i poddaj samoocenie. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

19 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia z działu programowy Działalność zakładu kaletniczego powinny być prowadzone w pracowni lub sali dydaktycznej wyposażonej w stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów) oraz urządzenia multimedialne. w grupach do 15 osób Środki dydaktyczne W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny znajdować się: zbiory przepisów prawa w zakresie działalności gospodarczej i prawa pracy, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące przedsiębiorczości i marketingu, zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy rowadzenie działalności gospodarczej w branży wyrobów kaletniczych wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, które pozwolą przygotować ucznia do funkcjonowania na rynku pracy jako przedsiębiorcy. Dominującą metodą powinna być metoda projektu. Formy organizacyjne rzy wykonywaniu zadań uczniowie pracują indywidualnie lub grupowo (w grupach 2 lub 3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone systematycznie. Kryteria oceniania powinny uwzględniać poziom wiadomości i zakres opanowania umiejętności określonych w szczegółowych efektach kształcenia. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się ocenę wykonanego projektu z zastosowaniem kryteriów uwzględniających wypełnienie wymagań i założeń do projektu oraz: sprawdziany ustne i pisemne, testy sprawdzające efekty kształcenia, obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia M1.J4 osługiwanie się językiem obcym zawodowym Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania JOZ(1)1. udzielić ogólnych informacji o osobach, miejscach, przedmiotach związanych z wykonywanym zawodem; JOZ(1)2. zastosować nazwy maszyn, urządzeń i narzędzi związane z wykonywaniem wyrobów kuśnierskich JOZ(1)3. posługiwać się terminologią związaną z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy; Słownictwo związane z wykonywaniem czynności zawodowych. Źródła informacji o materiałach podstawowych i pomocniczych stosowanych w produkcji wyrobów kaletniczych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

20 JOZ(1)4. posługiwać się terminologią ogólnotechniczną w branży skórzanej; Źródła informacji o narzędziach, maszynach i urządzeniach stosowanych w kaletnictwie. JOZ(1)5. porozumieć się z uczestnikami procesu pracy wykorzystując słownictwo Zastosowanie zwrotów grzecznościowych. ogólne i strategie kompensacyjne; Obsługa klientów w języku obcym. JOZ(2)1. zrozumieć i zastosować się do ustnie wypowiedzianych informacji dotyczących obowiązków i oczekiwań pracodawcy; Negocjacje cen w języku obcym. JOZ(2)2. zrozumieć i zastosować ustnie wypowiedziane zasady związane z obsługą Internetowe źródła informacji. maszyn i urządzeń kaletniczych; JOZ(2)3. określić kontekst wypowiedzi dotyczących wykonywania czynności zawodowych; JOZ(3)1. zinterpretować polecenia pisemne dotyczące wykonywania czynności zawodowych; JOZ(3)2. odczytać i analizować podane w sposób pisemny instrukcje obsługi maszyn i urządzeń; JOZ(3)3. rozpoznać związki pomiędzy poszczególnymi częściami tekstu; A JOZ(3)4. przełożyć język instrukcji na czynności wykonywania zadań zawodowych; JOZ(4)1. prowadzić korespondencję formalną, nieformalną i mailową; JOZ(4)2. zabrać głos w dyskusji i argumentować własne poglądy dotyczące wykonywania zawodu; JOZ(4)3. wyrazić swoje opinie i pomysły związane z wykonywaną pracą; JOZ(4)4. prowadzić rozmowę z przełożonym i podwładnym w zakresie wykonywania zadań zawodowych; JOZ(5)1. korzystać ze słowników jedno i dwujęzycznych ogólnych i branżowych; JOZ(5)2. odszukać w prasie, literaturze fachowej i na stronach internetowych potrzebne informacje związane z wykonywaniem zawodu; JOZ(5)3. przekazać w języku polskim główne myśli lub wybrane informacje z tekstu w języku obcym; JOZ(5)4. zrozumieć informacje dotyczące wykonywanego zawodu usłyszane w mediach obcojęzycznych; lanowane zadania: rzeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczną literaturę fachową Otrzymałeś zadaniem przetłumaczenie na język polski wybranego tekstu z opisem funkcjonowania zakładu kaletniczego. o wyborze tekstu przeczytaj go dokładnie, wypisz rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

21 słownictwo fachowe związane z kaletnictwem (np. nazwy wyrobów, dodatki kaletnicze) a następnie przetłumacz tekst korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Do dyspozycji masz również stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Zadanie wykonujesz indywidualnie. Wykonane zadanie przekaż do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w pracowni języków obcych wyposażonej w stanowiska ze słuchawkami, komputer z dostępem do Internetu ( jedno stanowisko na dwóch uczniów), urządzenia multimedialne, Zajęcia powinny odbywać się grupach do 15 osób Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty pracy dla uczniów, filmy i czasopisma fachowe, prezentacje multimedialne, słownik obcojęzyczno polskie Zalecane metody dydaktyczne Skuteczność kształcenia zależy od prawidłowego doboru metod dydaktycznych, które przygotują uczniów do rozwiązywania problemów, z uwzględnieniem metody ćwiczeń i dyskusji. oprzez ćwiczenia uczniowie nabywają umiejętności posługiwania się językiem obcym zawodowym. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form organizacyjnych: indywidualnie lub grupowo (w grupach 2 lub 3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone systematycznie. Kryteria oceniania powinny uwzględniać poziom wiadomości i zakres opanowania umiejętności określonych w szczegółowych efektach kształcenia. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się następujące metody: sprawdziany ustne i pisemne, sprawdziany praktyczne, testy sprawdzające efekty kształcenia, obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. roces oceniania uczniów powinien być realizowany wg wcześniej określonych przez nauczyciela kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

22 M2. Wykonywanie wyrobów kaletniczych M2.J1 Obsługiwanie maszyn i urządzeń stosowanych w kaletnictwie M2.J2 Dobieranie materiałów do produkcji wyrobów kaletniczych M2.J3 rodukcja wyrobów kaletniczych M2.J1 Obsługiwanie maszyn i urządzeń stosowanych w kaletnictwie Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna KZ(A.e)(9)1. wymienić narzędzia, urządzenia, maszyny stosowane w procesie produkcji wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(9)2. rozróżnić narzędzia, urządzenia i maszyny stosowane w procesie produkcji; KZ(A.e)(9)3. sklasyfikować narzędzi, urządzeń i maszyn stosowane w procesie produkcji; KZ(A.e)(9)4. zdefiniować mechanizmy i budowę maszyn stosowanych w produkcji wyrobów skórzanych; KZ(A.e)(10)1. rozpoznać wady powstające podczas pracy maszyn stosowanych podczas produkcji wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(10)2. określić zasady regulacji, konserwacji drobnych napraw narzędzi, urządzeń i maszyn stosowanych w produkcji i naprawie wyrobów kaletniczych; A.7.1(7)1. ocenić stan techniczny maszyn i urządzeń; A.7.1(7)2. posługiwać się dokumentacją Techniczno Ruchową; A.7.1(7)3. posługiwać się instrukcjami obsługi maszyn i urządzeń; A.7.1(8)1. obsługiwać maszyny i urządzenia stosowane do rozkroju materiałów; A.7.1(8)2. łączyć części składowe wyrobu szyciem maszynowym; Materiał nauczania Narzędzia i przybory stosowane w kaletnictwie Maszyny szwalnicze, budowa i działanie Igły stosowane do maszyn szwalniczych Maszyny i urządzenia kaletnicze zynności przy obsłudze maszyn szwalniczych i kaletniczych Regulacja maszyn szwalniczych Maszyny stosowane w kaletnictwie Urządzenia stosowane w kaletnictwie Regulamin pracowni kaletniczej. rzepisy bhp i ppoż. Maszyny narzędzia i przyrządy stosowane do rozkroju i przygotowania elementów do montażu. Instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Zasady konserwacji maszyn rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

23 A.7.1(8)3. dokonać konserwacji oraz drobnych napraw maszyn szyjących; lanowane zadanie Wskazywanie maszyn i urządzeń do wykonania wyrobu kaletniczego oraz ich konserwacja Korzystając z aktualnych źródeł informacji (Internet, katalogi maszyn i urządzeń kaletniczych) oraz na podstawie otrzymanej Dokumentacji Techniczno Technologicznej dobierz maszyny i urządzenia do produkcji wyrobów kaletniczych, zapoznaj się z instrukcją obsługi maszyny, oczyść maszynę, sprawdź sprawność działania mechanizmów maszyny, dobierz środki do czyszczenia i konserwacji oraz przeprowadź konserwację tych maszyn. Ocenie będzie podlegać: sporządzony wykaz maszyn i urządzeń z określeniem parametrów pracy maszyn, uzasadnienie wyboru maszyn i urządzeń znajomość zasad konserwacji maszyn oraz celowość i dobór środków do konserwacji maszyn oraz przeprowadzenie konserwacji i omówienie wraz z uzasadnienie wyników pracy. Zadanie wykonaj w grupach 2-3. osobowych. Wyniki pracy zestaw w sprawozdaniu i przekaż do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać w warsztatach szkolnych, wyposażonych w: maszyny, urządzenia kaletnicze, w których powinny być zorganizowane stanowiska: a) stanowiska rozkroju ręcznego (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: stół do rozkroju oraz narzędzia do rozkroju ręcznego (kołodka, noże, wzorniki, przyciski metalowe, miarka stalowa), b) stanowiska rozkroju maszynowego (jedno stanowisko dla sześciu uczniów), wyposażone w: wycinarki mechaniczne i elektrohydrauliczne wraz z oprzyrządowaniem (wykrojniki, kloce), c) stanowiska przygotowania wykrojonych elementów (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: stół do przygotowania elementów wyrobów kaletniczych oraz kostki, żłobniki, młotki, wycinaki na dziurki, nagłowniaki, płytki ołowiane, liniarki, narzędzia i urządzenia do sitodruku, szczypce: tnące i uniwersalne, łopatki do wpychania brzegu wyrobu w zamek ramkowy, nożyki do obcinania zawinięć, d) stanowiska do montażu wyrobów kaletniczych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w maszyny szwalnicze z oprzyrządowaniem oraz nożyczki, e) stanowiska do szycia ręcznego (jedno stanowisko dla sześciu uczniów) wyposażone w: konika rymarskiego, szydła, noże i nożyczki, f) stanowiska klejenia (jedno stanowisko dla sześciu uczniów), wyposażone w: stoły z wyciągami do nanoszenia kleju, suszarki, pędzle, pojemnik na klej, wygładzarki, g) stanowiska do kontroli jakości i pakowania wyrobów gotowych (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: dokumentacje technologiczne, przyrządy stosowane do kontroli jakości półproduktów i wyrobów skórzanych; Dodatkowe wyposażenie warsztatów stanowi zgrzewarkę, zgrzewarko--wycinarkę, ścieniarkę, nożyce stołowe, krajarkę, gilotynę, deseniarkę, pojemniki do kompletowania wykrojonych elementów, regały, stojaki na skóry, pojemniki na odpady, planimetr, grubościomierz, wagę dziesiętną narzędzia do regulacji. Środki dydaktyczne Schematy maszyn szyjących, narzędzia i przybory, próbki materiałów podstawowych i pomocniczych stosowanych w produkcji wyrobów kaletniczych, środki do konserwacji maszyn i urządzeń, narzędzia do regulacji, ustawiania i podstawowej konserwacji maszyn i urządzeń, plansze i katalogi ściegów ręcznych i maszynowych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń, katalogi, prospekty i dokumentacje techniczne maszyn i urządzeń, normy szwów, klasyfikacja i oznaczenia szwów, regulamin obowiązujący w warsztatach szkolnych. Zalecane metody dydaktyczne Skuteczność kształcenia zależy od prawidłowego doboru metod dydaktycznych które przygotują uczniów do samodzielności i logicznego myślenia, uaktywnią uczniów w rozwiązywaniu problemów, wyrobią umiejętność współdziałania i pracy w zespole. odczas realizacji programu wskazane jest stosowanie następujących metod nauczania: pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenie praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo (w grupach 2 lub 3 osobowych). ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być prowadzone systematycznie. Kryteria oceniania powinny uwzględniać poziom wiadomości i zakres opanowania umiejętności rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

24 określonych w szczegółowych efektach kształcenia. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się następujące metody: sprawdziany ustne i pisemne, sprawdziany praktyczne, testy sprawdzające efekty kształcenia, obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. roces oceniania uczniów powinien być realizowany wg określonych wcześniej przez nauczyciela kryteriów oraz zgodnie z obowiązującą skalą ocen. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia M2.J2 Dobieranie materiałów do produkcji wyrobów kaletniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.e)(2)1. określić budowę histologiczną skóry; Wady i uszkodzenia skór. KZ(A.e)(2)2. rozróżnić skóry w zależności od sposobu garbowania i sposobu wykończenia; KZ(A.e)(2)3. rozróżniać tworzywa sztuczne i skóropodobne do produkcji wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(2)4. scharakteryzować tkaniny stosowane do produkcji wyrobów kaletniczych; A KZ(A.e)(2)5. scharakteryzować wyroby papiernicze stosowane do produkcji wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(2)6. określić wyroby metalowe stosowane w kaletnictwie; KZ(A.e)(3)1. zidentyfikować poszczególne części układu topograficznego skór; KZ(A.e)(3)2. scharakteryzować poszczególne części skór; KZ(A.e)(3)3. określić właściwości skór; KZ(A.e)(4)1. scharakteryzować wady i uszkodzenia skór surowych i wyprawionych; KZ(A.e)(4)2. zidentyfikować wady i uszkodzenia skór surowych i wyprawionych; udowa i rodzaje tworzyw skóropodobnych Znaczenie tworzyw sztucznych w produkcji wyrobów kaletniczych. Surowce i budowa płaskich wyroby włókienniczych Wady i uszkodzenia skór. udowa i rodzaje tworzyw skóropodobnych Znaczenie tworzyw sztucznych w produkcji wyrobów kaletniczych. Surowce i budowa płaskich wyroby włókienniczych Wady i uszkodzenia skór. udowa i rodzaje tworzyw skóropodobnych Znaczenie tworzyw sztucznych w produkcji wyrobów kaletniczych. Surowce i budowa płaskich wyroby włókienniczych Właściwości surowców i materiałów rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

25 KZ(A.e)(4)3. określić przydatność skór z wadami i uszkodzeniami do wytwarzania wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(5)1. określić właściwości chemiczne materiałów stosowanych do wytwarzania wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(5)2. scharakteryzować właściwości fizyczne materiałów stosowanych do wytwarzania wyrobów kaletniczych; KZ(A.e)(5)3. określić właściwości powłok wykańczalniczych materiałów stosowanych w produkcji wyrobów skórzanych; KZ(A.e)(5)4. rozróżniać normy do określania właściwości materiałów; KZ(A.e)(5)5. rozpoznać urządzenia i aparaturę stosowaną do oznaczania właściwości materiałów; KZ(A.e)(6)1. rozróżniać rodzaje odpadu skór i materiałów stosowanych w produkcji kaletniczej; KZ(A.e)(6)2. obliczyć normę netto, brutto oraz procent odpadu; KZ(A.e)(6)3. sklasyfikować odpad technologiczny; A A kaletniczych Odporność wybarwień i powłok kryjących KZ(A.e)(6)4. określić przydatność odpadów technologicznych skór i materiałów; A.7.1(5)1. wymienić elementy zdobnicze i okucia stosowane w kaletnictwie; A.7.1(5)2. sklasyfikować elementy zdobnicze i okucia stosowane w produkcji wyrobów kaletniczych ; A A.7.1(5)3. dobrać elementy zdobnicze i okucia w zależności od rodzaju materiału oraz konstrukcji wyrobu; A.7.1(5)4. określić techniki montażu okuć i elementów zdobniczych; lanowane zadania (ćwiczenia) Dobór materiałów do wyrobu kaletniczego. Wykonaj projekt prezentacji multimedialnej wykorzystując informacje dotyczące materiałów stosowanych w produkcji wyrobów kaletniczych. W prezentacji należy umieścić informację do wybranego wyrobu kaletniczego do prezentacji, wykaz elementów wyrobu kaletniczego, dobrać materiały do wykonania zewnętrznych i wewnętrznych elementów wyrobu, dobrać dodatki(np. okuć) do wyrobu, dobrać kleje stosowane do wykonania łączenia elementów wyrobu oraz uzasadnienie doboru materiałów do określonego wyrobu. Do wykonania wykorzystasz program komputerowy. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Zadanie powinno być wykonane w grupach 2-3 osobowych. Opracowany projekt lider grupy zaprezentuje na forum klasy a następnie przekaże do oceny Określić właściwości skór stosowanych do produkcji wyrobów kaletniczych. Wykonaj badania właściwości fizycznych skór kaletniczych oraz wykonaj zestawienie tabelaryczne otrzymanych wyników. W celu wykonania badań przygotuj próbki laboratoryjnych i wykonaj pomiary grubości i powierzchni próbek, wyniki przeprowadzonych badań porównaj z wynikami zawartymi w normach a następnie dokonaj ich analizy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24