PROCEDURA DOPUSZCZENIA DO OBROTU Z KOŃCOWYM PRZEZNACZENIEM (END-USE) Instrukcja dla przedsiębiorców. Wersja 1.0 z dnia 12 września 2011 r.

Transkrypt

1 PROCEDURA DOPUSZCZENIA DO OBROTU Z KOŃCOWYM PRZEZNACZENIEM (END-USE) Instrukcja dla przedsiębiorców Wersja 1.0 z dnia 12 września 2011 r.

2 1. Podstawa prawna: Podstawowe zasady stosowania procedury Pozwolenie Wniosek o udzielenie pozwolenia Wniosek w pełnej formie Wniosek w formie skróconej Warunki uzyskania pozwolenia Warunki podmiotowe Warunki przedmiotowe Zabezpieczenie Postępowanie mające na celu wydanie pozwolenia Obowiązki posiadacza pozwolenia oraz przeniesienie praw i obowiązków Kontrola wykorzystania pozwolenia i stosowania procedury Zmiana pozwolenia Dozór celny Zakończenie procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem i rozliczanie procedury Odpady Dopuszczenie do obrotu z końcowym przeznaczeniem cywilnych statków powietrznych oraz interpretacja niektórych postanowień zawartych w przepisach odrębnych

3 1. Podstawa prawna: - art. 21, 82, 207 i 208 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, (zwanego dalej WKC), (Dz. Urz. WE L 302 z , str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, t. 4, str. 307 z późn. zm.), - art rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, (zwanego dalej RWKC), (Dz. Urz. WE L 253 z , str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.), - wytyczne dotyczące części II tytułu I rozdziału 2 przeznaczenie końcowe rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, (Dz. Urz. WE C z dnia r. nr 207), - postanowienia wstępne (sekcja II B i II F), określone w części pierwszej, załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. L 256 z , ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia r. (Dz. U. WE L 301 z ), - inne regulacje wspólnotowe wprowadzające zawieszenie stawek celnych ze względu na końcowe przeznaczenie /np. rozporządzenie Rady (WE) nr 150/2003 z dnia 21 stycznia 2003 r. zawieszające naleŝności celne przywozowe na niektóre rodzaje broni i sprzętu wojskowego, (Dz. Urz. WE L 25 z , str.1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, t. 13, str.15), - wytyczne dotyczące końcowego przeznaczenia do produkcji przemysłowej do stosowania w niektórych kontyngentach na produkty rybołówstwa pochodzące z Norwegii oraz Islandii (Dz. Urz. WE C 305 z r.), - ustawa z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.), - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie postępowania w trakcie dokonywania przemieszczenia towarów na terytorium kraju w ramach uprzywilejowanego traktowania taryfowego towarów ze względu na ich końcowe przeznaczenie (Dz. U. Nr 44, poz. 254), 3

4 - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 lipca 2011 r. w sprawie wzorów formularzy stosowanych w sprawach celnych (Dz. U. Nr 166, poz. 995). 2. Podstawowe zasady stosowania procedury Końcowe przeznaczenie oznacza dopuszczenie do swobodnego obrotu określonych towarów, które z uwagi na ich ostateczne przeznaczenie podlegają uprzywilejowanemu traktowaniu taryfowemu albo całkowitemu lub częściowemu zwolnieniu z naleŝności celnych. Przez czas konieczny, by organ celny upewnił się, Ŝe towar otrzymał końcowe przeznaczenie, towary pozostają pod dozorem celnym. Importer, by otrzymać zwolnienie z naleŝności celnych związane z końcowym przeznaczeniem musi posiadać pozwolenie. Jeśli towary nie zostaną wykorzystane w czasie i w sposób określony w pozwoleniu naleŝy uiścić naleŝności celne. Końcowe przeznaczenie jest stosowane w zakresie uprzywilejowanego traktowania taryfowego oraz środków pozataryfowych mających wpływ na przywozowe stawki celne. Nie stosuje się go automatycznie, ale tylko wtedy, gdy zostało to przewidziane w przepisach wspólnotowych lub krajowych, np. w przepisach dotyczących produktów rolnych, rybołówstwa lub antydumpingu. W ramach procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem moŝliwe są m.in.: - autonomiczne zawieszenie taryfowe Erga omnes, uzaleŝnione od zastosowania procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem i uzyskania pozwolenia, - niepreferencyjne kontyngenty taryfowe, uzaleŝnione od uzyskania pozwolenia na omawianą procedurę, - specjalne końcowe przeznaczenie /end use/ wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej, - kontyngenty taryfowe GSP połączone z końcowym przeznaczeniem, - preferencyjne stawki celne GSP połączone z końcowym przeznaczeniem, - zawieszenia preferencyjne połączone z końcowym przeznaczeniem, - preferencyjne kontyngenty taryfowe połączone z końcowym przeznaczeniem, - preferencyjne stawki celne połączone z końcowym przeznaczeniem. W systemie ISZTAR do kodu CN towaru, który moŝe być objęty końcowym przeznaczeniem dowiązany jest odpowiedni przypis. 4

5 Przykłady towarów, które mogą być uwaŝane za przeznaczone dla określonego przeznaczenia końcowego: - towary przeznaczone do niektórych typów samolotów do celów ich budowy, serwisu, konwersji lub wyposaŝenia - w przypadku, gdy powyŝszy samolot jest przekazywany stronie trzeciej, lub jest ponownie postawiony do dyspozycji swojego właściciela po dokonaniu serwisu, naprawy lub konwersji, - samoloty cywilne po dokonaniu ich rejestracji w publicznej ewidencji przeznaczonej do powyŝszych celów, - części pojazdów mechanicznych uŝywanych do montaŝu w momencie, gdy montaŝ pojazdu został zakończony, a pojazd ten został przekazany innej osobie, towary przeznaczone dla pewnych klas statków lub platform wiertniczych lub produkcyjnych w celu budowy, naprawy, serwisu, konwersji, zamontowania lub wyposaŝenia w momencie, gdy powyŝszy statek lub platforma zostały przekazane stronie trzeciej, lub są ponownie postawione do dyspozycji swojego właściciela po dokonaniu serwisu, naprawy lub konwersji, - towarów dostarczonych bezpośrednio na pokład statków do celów wyposaŝenia statku w momencie ich dostawy. 3. Pozwolenie Objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem wymaga uzyskania pozwolenia. Rodzaje pozwoleń: a) pozwolenie w formie uproszczonej (na zgłoszeniu celnym) b) pozwolenie w formie pisemnej - waŝne na terenie 1 kraju (w tym materiale omówiono pozwolenia wydawane w Polsce), c) pozwolenie pojedyncze - w przypadku, gdy procedura dotyczy więcej niŝ jednego państwa Unii (zostały omówione w odrębnym opracowaniu), d) pozwolenie zintegrowane - kiedy przewidziane jest stosowanie więcej niŝ jednej procedury celnej (w Polsce nie stosowane). Informacje na temat pozwoleń z mocą wsteczną znajdują się w odrębnym materiale zatytułowanym Pozwolenie z mocą wsteczną, zamieszczonym na stronie internetowej. 5

6 3.1 Wniosek o udzielenie pozwolenia Wniosek w pełnej formie Formularz wniosku o udzielenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu z końcowym przeznaczeniem został określony w załączniku nr 67 do RWKC. Zasady wypełniania wniosku W odpowiednich polach formularzy wniosków naleŝy podać informacje zgodnie z Instrukcją wypełniania, która stanowi załącznik nr 67 do RWKC. We wniosku naleŝy wskazać, czy towary będą wielokrotnie uŝywane. Dodatkowo w treści wniosku (w polu nr 1) naleŝy podać numer identyfikacyjny EORI, oraz - jeśli wnioskodawca posiada status upowaŝnionego przedsiębiorcy - numer świadectwa AEO. Jeśli informacje, które są wymagane dla poszczególnych pól nie zmieszczą się na formularzu wniosku naleŝy dołączyć dodatkową informację w formie pisemnej. Załączniki W przypadku, gdy wnioskodawca nie posiada statusu AEO - do wniosku naleŝy dołączyć oświadczenie sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia w sprawie wzorów formularzy stosowanych w sprawach celnych. Obowiązek załączania do wniosku dodatkowych dokumentów winien wynikać z przepisów prawa celnego lub przepisów odrębnych. Rodzaj załączanych dokumentów powinien być bezpośrednio powiązany z przedmiotem prowadzonego postępowania i mieć wpływ na jego rozstrzygnięcie, np. ustalenie czy spełnione są warunki skutecznego sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej. W przypadku, gdy wymagany dokument został dołączony w toku innego postępowania prowadzonego przez dany organ celny, a informacje w nim zawarte odzwierciedlają aktualny stan faktyczny i stan prawny, wnioskodawca moŝe ograniczyć się do wskazania numeru sprawy, przy której dany dokument został dołączony. Właściwość organu celnego Wniosek składa się do naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na miejsce, w którym znajduje się główna księgowość wnioskodawcy (prowadzona jest odpowiednia ewidencja, zawierająca wszystkie niezbędne informacje i szczegóły techniczne przywoŝonych 6

7 towarów) i gdzie realizowana jest przynajmniej część czynności, którym podlegać będą towary objęte pozwoleniem lub gdzie towary te osiągną końcowe przeznaczenie. JeŜeli nie moŝna określić właściwości zgodnie z opisaną zasadą, np. są to róŝne miejscowości we właściwości róŝnych naczelników urzędów celnych właściwy jest ten urząd, na terenie którego prowadzone są księgi handlowe wnioskodawcy Wniosek w formie skróconej W przypadku, gdy wniosek o udzielenie pozwolenia ma formę zgłoszenia celnego, przyjęcie tego zgłoszenia przez organ celny jest jednoznaczne z udzieleniem pozwolenia na objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem. Taki wniosek moŝe dotyczyć tylko jednej administracji i odnosić się do konkretnej partii towaru, które zostały objęte procedurą celną dopuszczenia do obrotu na podstawie złoŝonego zgłoszenia celnego. Wnioskujący musi sam dokonywać przetworzenia towaru. Tryb uproszczony stosuje się w sporadycznych przypadkach. Sposób wypełniania wniosku W przypadku sporządzenia wniosku za pomocą zgłoszenia celnego w Polu 44 zgłoszenia celnego naleŝy podać informacje na temat planowanego sposobu stosowania procedury (m.in. takie jak miejsce, gdzie będzie dokonywany proces przetwarzania, rodzaj procesu, uzyskiwane produkty kompensacyjne) przy uŝyciu odpowiedniego kodu (0PL05, 0PL06, 0PL07, 0PL08, 0PL09). Szczegółowe zasady stosowania krajowych kodów informacji dodatkowej zostały szczegółowo przedstawione w Instrukcji wypełniania zgłoszeń celnych. Pozwolenie udzielane jest poprzez przyjęcie zgłoszenia celnego. Właściwość organu celnego Wniosek skrócony składa się z zasady w urzędzie celnym właściwym do przyjęcia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu. Wniosek skrócony składa się do urzędu celnego mającego uprawnienie do obejmowania towarów procedurą dopuszczenia do obrotu oraz właściwego dla miejsca, w którym prowadzone są księgi handlowe wnioskodawcy i gdzie realizowana jest przynajmniej część czynności, które mają być objęte pozwoleniem lub towary osiągną swoje przeznaczenie. Urząd ten staje się urzędem kontrolnym upowaŝnionym do nadzorowania procedury. 7

8 W przypadkach, gdy nie wpływa to negatywnie na skuteczność sprawowania kontroli celnej za miejsce, w którym są prowadzone księgi handlowe wnioskodawcy moŝe być uznane takŝe miejsce, gdzie księgi te są dostępne, równieŝ przy wykorzystaniu systemów teleinformatycznych. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się złoŝenie wniosku w formie skróconej do urzędu celnego właściwego do przyjęcia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu. 3.2 Warunki uzyskania pozwolenia Pozwolenie moŝe być udzielone osobie spełniającej warunki określone w przepisach WKC i RWKC Warunki podmiotowe Pozwolenie na stosowanie przeznaczenia końcowego moŝne być udzielone kaŝdej osobie, która prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Unii Europejskiej. MoŜe być to zarówno osoba, która częściowo lub całkowicie przekazuje towary dla określonego przeznaczenia końcowego, jak teŝ ta, która całkowicie przekazuje te towary innym posiadaczom pozwolenia na stosowanie końcowego przeznaczania. Posiadacz pozwolenia nie musi być właścicielem towarów Warunki przedmiotowe Ewidencja Jednym z warunków udzielenia pozwolenia na końcowe przeznaczenie towarów jest prowadzenie ewidencji. Wzór prowadzonej ewidencji oraz sposób jej prowadzenia i przechowywania powinien być uzgodniony z naczelnikiem urzędu celnego właściwego do udzielenia pozwolenia. Ewidencja moŝe być prowadzona w formie pisemnej lub z zastosowaniem systemu teleinformatycznego. Ewidencję moŝe stanowić takŝe system księgowy przedsiębiorcy pod warunkiem, Ŝe zostanie zatwierdzony przez organ celny. Karty ewidencji pisemnych powinny być przeszyte a strony ponumerowane przez rozpoczęciem jej wypełniania. Organ celny opatruje przeszycie plombą, a na ostatniej stronie ewidencji wpisuje liczbę stron. Ewidencja prowadzona z zastosowaniem systemu teleinformatycznego moŝe zostać zatwierdzona przez organ celny pod warunkiem, Ŝe: 8

9 1) umoŝliwia wgląd w treść przetwarzanych danych i zapewnia ich ochronę przed zniekształceniem lub utratą; 2) umoŝliwia dokonywanie korekty danych, z zachowaniem historii wpisów oraz informacji o dacie dokonania korekty; 3) uniemoŝliwia usuwanie wpisów; 4) pozwala na uzyskanie wydruku danych według kryteriów określonych przez organ celny; 5) zapewnia moŝliwość archiwizacji danych na informatycznych nośnikach danych. Dane z ewidencji prowadzonej z zastosowaniem systemu teleinformatycznego powinny być archiwizowane na informatycznych nośnikach danych, nie rzadziej niŝ raz w miesiącu. Ewidencja powinna zawierać w szczególności następujące informacje: 1) dotyczące dostawy towarów, w tym: a. numer pozycji, b. datę wpisu do ewidencji, c. numer zgłoszenia celnego i jego datę, d. nazwę towaru wraz z kodem CN lub kodem TARIC, e. fakturę numer i datę, f. ilość przywoŝonego towaru, g. cenę importową towaru, h. numer pozwolenia na stosowanie przedmiotowej procedury, i. określenie właściwego reŝimu taryfowego; 2) dotyczące produktów przetworzonych i odpadów/ubocznych produktów przetworzonych: a. numer pozycji, b. datę wpisu do ewidencji, c. numer zgłoszenia celnego i jego datę, d. nazwę towaru wraz z kodem CN lub kodem TARIC, e. fakturę numer i datę, f. ilość przywoŝonego towaru, g. wartość towaru, 9

10 h. numer pozwolenia na stosowanie przedmiotowej procedury. Towary naleŝy wpisywać do ewidencji niezwłocznie po ich objęciu procedurą w ramach danego pozwolenia. Dodatkowe warunki W polu 16 pozwolenia organ celny moŝe określić dodatkowe warunki stosowania tej procedury nałoŝone na posiadacza pozwolenia w celu skutecznego sprawowania kontroli i dozoru celnego, w tym: - obowiązek załoŝenia i prowadzenia (poza ewidencją) dokumentu poszczególnych dostaw towarów objętych procedurą w ramach danego pozwolenia, - sposób rozliczenia procedury. 4. Zabezpieczenie Wydanie pozwolenia na korzystanie z procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem nie jest uzaleŝnione od złoŝenia zabezpieczenia. JednakŜe w przypadkach, gdy organ celny uzna to za niezbędne, (jeśli istnieje prawdopodobieństwo powstania długu celnego) moŝe zaŝądać złoŝenia zabezpieczenia a stosowną informację zamieścić w polu 16 pozwolenia. 5. Postępowanie mające na celu wydanie pozwolenia Badanie warunków i kryteriów Przed wydaniem pozwolenia organ celny powinien sprawdzić, czy spełnione są wszystkie warunki niezbędne do udzielenia pozwolenia. W celu sprawdzenia, czy osoba składająca wniosek daje gwarancje niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia czynności organ celny moŝe dokonać analizy dokumentacji finansowo-księgowej wnioskodawcy. Jeśli wnioskodawcą jest przetwórca sprawdza się takŝe dokumentację produkcyjną. Weryfikacja dokumentów Organ celny w uzasadnionych przypadkach moŝe Ŝądać od wnioskodawcy wszelkich dokumentów, informacji i zaświadczeń właściwych organów czy instytucji mających znaczenie dla stosowania przepisów prawa celnego 10

11 Terminy Okres waŝności pozwolenia nie powinien przekraczać 3 lat. MoŜna wydać pozwolenie na okres krótszy. Okres ten jest liczony od daty wydania pozwolenia lub od późniejszej daty wskazanej w pozwoleniu w polu 6a. Na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy okres waŝności pozwolenia moŝe być przedłuŝony (takŝe w trybie retrospektywnym). Towary moŝna dopuścić do obrotu z końcowym przeznaczeniem tylko w okresie waŝności pozwolenia. Data rozpoczęcia stosowania procedury (objęcia towarów procedurą) nie moŝe być wcześniejsza niŝ data wydania pozwolenia (z wyjątkiem pozwoleń z mocą wsteczną). Okresem zakończenia procedury jest termin nadania towarom końcowego przeznaczenia. Po uzgodnieniu z wnioskodawcą/posiadaczem pozwolenia, mając na uwadze czas potrzebny do przetworzenia danego typu towarów, organ celny określa ten okres w miesiącach w pozwoleniu w polu 13. Okres rozliczenia procedury, po jej zakończeniu, wyznacza organ celny. Zarówno zakończenie, jak teŝ rozliczenie procedury moŝe nastąpić po upływie waŝności pozwolenia. 6. Obowiązki posiadacza pozwolenia oraz przeniesienie praw i obowiązków Osoba, której udzielono pozwolenia (posiadacz pozwolenia) jest zobowiązana do nadania towarom określonego końcowego przeznaczenia. Na mocy pozwolenia jego posiadacz wchodzi w określone prawa i obowiązki. To zobowiązanie moŝe być przeniesione na inne osoby w odpowiednim przewidzianym przepisami trybie (omówionym w odrębnym opracowaniu). Natomiast osobą uprawnioną do korzystania z procedury jest osoba, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne. Przepisy prawa celnego umoŝliwiają przeniesienie praw i obowiązków związanych z korzystaniem z procedury na inną osobą. W takim przypadku osoba, na którą je przeniesiono staje się korzystającym z procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem. Pozwolenie na przeniesienie praw i obowiązków moŝe być elementem rozstrzygnięcia zawartego w pozwoleniu na korzystanie z procedury (wówczas w polu 9 wniosku naleŝy podać dane osoby, na którą będą przeniesione prawa i obowiązku) albo teŝ odrębnej decyzji 11

12 zmieniającej udzielone wcześniej pozwolenie. W tym drugim przypadku posiadacz pozwolenia musi złoŝyć wniosek (sporządzony na formularzu stanowiącym załącznik nr 67 do RWKC) do naczelnika urzędu celnego, który wydal pozwolenie na korzystnie z procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem. We wniosku naleŝy wskazać zakres praw i obowiązków oraz wykaz towarów objętych procedurą końcowego przeznaczenia na podstawie jednego lub kilku zgłoszeń celnych. Osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki nie staje się posiadaczem udzielonego wcześniej pozwolenia na korzystanie z procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przenuceniem, a jedynie uzyskuje uprawnienia do wykonania określonych operacji w odniesieniu do wskazanych konkretnie towarów oraz występowania w tym zakresie przed organami celnymi, bez konieczności obejmowania tych towarów procedurą na swoją rzecz (to jest bez konieczności ubiegania się o pozwolenie na stosowanie procedury). W praktyce moŝe być to np. przeniesienie na osobę podwykonawcy obowiązku nadania towarowi końcowego przeznaczenia. 7. Transfer (przemieszczenie towarów) Obowiązują zasady podobne jak dla transferów towarów w ramach procedur gospodarczych. W procedurze dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem dozwolony jest transfer towarów między róŝnymi miejscami wskazanymi w tym samym pozwoleniu, który moŝna dokonać bez jakichkolwiek formalności celnych. Zatem organ celny w udzielonym pozwoleniu w polu nr 15 poprzez wpisanie kodu 1 i wyraŝa zgodę na czasowy transfer towarów do podwykonawcy (operatora), który nie jest posiadaczem pozwolenia na korzystnie z procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem ale dokonuje się jedynie w ramach umowy handlowej dot. częściowego procesu technologicznego. W tym przypadku posiadacz pozwolenia zachowuje pełną odpowiedzialność za wszystkie zobowiązania wynikające z otrzymanego pozwolenia. Dane operatora, w tym jego lokalizacja, muszą być wskazane w pozwoleniu (pole nr 9). Organ celny w ramach sprawowanego dozoru celnego moŝe nakazać prowadzenie ewidencji towarów przemieszczonych. JeŜeli transfer towarów dokonywany jest między dwoma posiadaczami pozwolenia (wydanymi przez państwa UE) mających siedzibę w róŝnych państwach członkowskie, np. Polska i Niemcy, jako dokument przemieszczenia wykorzystuje się kartę T5. Wysyłka towarów między posiadaczami pozwolenia mającymi siedziby w Polsce 12

13 Transfer towarów między dwoma posiadaczami pozwolenia na obszarze tego samego kraju (pozwolenie krajowe) odbywa się na podstawie przepisów krajowych. Wymóg posiadania pozwolenia powinien przechodzić kolejno n nabywców, pośredników lub zakłady przetwórcze, jeśli zachodzi taka potrzeba dla prawidłowego sprawowania dozoru celnego. Tryb postępowania w Polsce określa rozporządzenie w sprawie postępowania w trakcie dokonywania przemieszczenia towarów na terytorium kraju w ramach uprzywilejowanego traktowania taryfowego towarów ze względu na ich końcowe przeznaczenie. JeŜeli przekazanie towarów dokonywane jest między dwoma posiadaczami pozwoleń z Polski, osoba przejmująca towary powinna wystąpić do naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o przejęcie praw i obowiązków wynikających z korzystania z procedury i złoŝyć wniosek o udzielenie pozwolenia. Osoba, która przejmuje towary staje się odpowiedzialna za wypełnienie warunków wynikających z udzielonego pozwolenia na stosowanie procedury przeznaczenia końcowego. Przemieszczanie towarów odbywa się na podstawie Dokumentu Przekazania Towaru, którego formularz stanowi załącznik nr 30 do rozporządzenia w sprawie wzorów formularzy stosowanych w sprawach celnych. Osoba przekazująca towar zostaje zwolniona ze swoich zobowiązań wobec organu celnego po potwierdzeniu w Dokumencie Przekazania Towaru przez odbiorcę (adresata) otrzymania towarów, odnotowaniu tego w swojej ewidencji i przejęciu dozoru przez uprawniony organ celny. 8. Kontrola wykorzystania pozwolenia i stosowania procedury Urząd, który udzielił pozwolenia sprawuje kontrolę wykorzystania pozwolenia i to on koordynuje działania kontrolne zbierając częściowe raporty o stosowaniu procedury, następnie przygotowuje całościowy raport, wydając decyzję o ewentualnym wymiarze cła, jeśli stwierdza się uchybienia wpływające na przebieg procedury, skutkujące powstaniem długu celnego. 9. Zmiana pozwolenia Wniosek o zmianę pozwolenia i zmiana pozwolenia powinny być sporządzone na formularzu stanowiącym załącznik nr 67 do RWKC. W celu właściwej identyfikacji dokumentu w polu 3 wniosku naleŝy wpisać kod 2 oraz wskazać numer pozwolenia, które ma zostać zmienione. Pozostałe pola wniosku naleŝy wypełnić, w sposób analogiczny, jak w przypadku wnioskowania o udzielenie nowego pozwolenia. W polu 16 wniosku naleŝy podać numery pól, których treść ulega zmianie, z jednoczesnym wskazaniem ich nowego brzmienia. W przypadku, gdy zmiana dotyczy przedłuŝenia waŝności posiadanego pozwolenia, wniosek musi dotyczyć takich samych towarów i takich samych planowanych działań, których dotyczy wydane pozwolenie. 13

14 W przypadku wnioskowania o dokonanie zmiany pozwolenia udzielonego poprzez przyjęcie zgłoszenia celnego, wniosek jest rozpatrywany w trybie art. 23 ust. 5 ustawy Prawo celne, czyli poprzez zmianę przyjętego zgłoszenia celnego. Zmiana jest dokonywana w drodze postanowienia, na które przysługuje zaŝalenie. Organem właściwym do rozpatrzenia ww. wniosku jest organ celny, który poprzez przyjęcie zgłoszenia celnego udzielił pozwolenia na stosowanie procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem. 10. Dozór celny Zwykle towary pozostają pod dozorem celnym i podlegają naleŝnościom przywozowym do czasu, gdy są one po raz pierwszy przekazane do określonego przeznaczenia końcowego. Od tej chwili nie istnieje moŝliwość, aby został zaciągnięty dług celny z tytułu przywozu. Posiadacz pozwolenia jest zatem w stanie dowolnie dysponować tym towarem (moŝe je sprzedać lub przekazać przedsiębiorcy, który nie posiada pozwolenia na dopuszczenie do obrotu z końcowym przeznaczeniem). Dopuszcza się jednakŝe przedłuŝenie okresu dozoru celnego do 2 lat w stosunku do towarów wielokrotnego uŝycia, w przypadku, gdy władze celne uznają to za właściwe w celu uniknięcia popełnienia naduŝycia. MoŜe to nastąpić na przykład, gdy powstaje podejrzenie, Ŝe towar moŝe być wykorzystany w innym celu, niŝ określony w pozwoleniu (np. w stosunku do części montowanych w pojeździe, które mogą zostać wymontowane). W takim przypadku pierwsze przekazanie towarów do określonego przeznaczenia końcowego nie oznacza zakończenia procedury. W czasie przedłuŝonego okresu dozoru celnego, towary podlegają naleŝnościom przywozowym, zatem posiadacz stosownego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu z końcowym przeznaczeniem w przypadku niedopełnienia warunków procedury staje się dłuŝnikiem. 11. Zakończenie procedury dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem i rozliczanie procedury Z chwilą przekazania towarów do określonego przeznaczenia końcowego albo z chwilą upływu okresu wydłuŝonego dozoru celnego kończy się procedura dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą organu celnego, procedura moŝe zakończyć się wywozem lub zniszczeniem towarów objętych przedmiotowym pozwoleniem. Wnioskując o taki tryb posiadacz pozwolenia powinien wykazać, Ŝe niemoŝliwe było nadanie towarom 14

15 przypisanego im końcowego przeznaczenia z powodów związanych z osobą realizującą procedurę, bądź z samymi towarami. Warunkiem uznania zakończenia procedury przez organ celny i jej rozliczenia jest złoŝenie w urzędzie kontrolnym rozliczenia w formie uzgodnionej z organem celnym na etapie udzielania pozwolenia. Jeśli rozliczenie jest poprawne organ celny zwalnia zabezpieczenie. 12. Odpady Odpady powstałe w wyniku obróbki towarów są traktowane jako naturalne ubytki, które osiągnęły końcowe przeznaczenie. Jako produkty nieprzydatne do wykorzystania nie podlegają naleŝnościom celnym. Za odpad nie moŝe być uznany towar, jeśli stwierdzono, Ŝe był od początku wadliwy, nie spełniał określonych parametrów. JeŜeli posiadacz pozwolenia stwierdzi juŝ po zgłoszeniu towaru, Ŝe nie nadaje się on do wykorzystania zgodnie z procedurą, moŝe tę procedurę zakończyć i za zgodą organu celnego zastosować inną. Powstanie jednak wtedy dług celny. MoŜna teŝ wnioskować o zniszczenie takiego towaru (w takim przypadku dług celny nie powstanie) lub wywóz za granicę. Pozostałości produkcyjne mogą być zwolnione z naleŝności celnych lub podlegać cłu, w zaleŝności od ich wykorzystania. Jeśli są uŝyte w dalszym procesie produkcyjnym w ramach końcowego przeznaczenia nie podlegają naleŝnościom celnym. Jeśli natomiast będą wykorzystane w innych celach naleŝności celne naleŝy opłacić. 13. Dopuszczenie do obrotu z końcowym przeznaczeniem cywilnych statków powietrznych oraz interpretacja niektórych postanowień zawartych w przepisach odrębnych Data pierwszej rejestracji samolotu cywilnego w jakimkolwiek kraju na świecie jest równoznaczna z osiągnięciem przeznaczenia końcowego. Pomimo tego procedura dopuszczenia do obrotu z końcowym przeznaczeniem ma zastosowanie, co oznacza, Ŝe podmiot importujący towar musi uzyskać pozwolenie. 15