Wydatki na usługi prawnicze a koszty uzyskania przychodu

Transkrypt

1 Wydatki na usługi prawnicze a koszty uzyskania przychodu Interpretacja Indywidualna Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz 2 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 6 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usług prawniczych #61485; jest prawidłowe. Uzasadnienie W dniu 6 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usług prawniczych. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca (dalej również jako: Spółka") prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w zakresie produkcji regałów magazynowych dla rozwijających się dynamicznie centrów logistycznych, magazynów wysokiego i średniego składowania, a także regałów magazynowo-sklepowych dla sklepów wielkopowierzchniowych. Spółka jest własnością dwóch udziałowców (udziałowiec A oraz udziałowiec B ), których udziały są równe i wynoszą po 50%. W dniu 11 lutego 2011 r. udziałowiec B pozwał Spółkę do Sądu Okręgowego Wydział Gospodarczy o rozwiązanie Spółki. Jako uzasadnienie tego pozwu wskazany został konflikt powstały pomiędzy udziałowcami w innym podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą, tj. spółce akcyjnej, w której udziałowcy Wnioskodawcy są akcjonariuszami. Wnioskodawca przedstawił opis konfliktu w spółce akcyjnej, wskazując, iż w dniu 8 stycznia 2011 r. jeden z akcjonariuszy zwołał nadzwyczajne walne zgromadzenie, na którym nie był obecny drugi akcjonariusz, gdyż według jego oświadczenia, nie został w sposób prawidłowy o tym zgromadzeniu poinformowany. Uchwały nadzwyczajnego walnego zgromadzenia z dnia 8 stycznia 2011 r. dotyczyły m.in.: odwołania członków rady nadzorczej i powołania nowych członków rady nadzorczej, zmian w art. 10, 38 i 39 statutu spółki, wyrażenia zgody na sprzedaż znaków towarowych i zbycie jednej z nieruchomości spółki. Rada nadzorcza powołana podczas tego walnego zgromadzenia podjęła uchwały m. in. o odwołaniu dotychczasowych członków zarządu spółki i powołaniu nowego. Uchwały tego walnego zgromadzenia zostały zaskarżone przez akcjonariusza, który nie był obecny na walnym zgromadzeniu w dniu 8 stycznia 2011 r. i nie zostały wpisane do KRS. W późniejszych dniach 2011 roku, odbyły się kolejne nadzwyczajne walne zgromadzenia. Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniach zostały zaskarżone i nie zostały wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego. Sąd wydał w dniu 6 września 2011 r. postanowienie o zawieszeniu postępowania o rozwiązanie Spółki, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania toczącego się przed tym samym Sądem z powództwa Spółki przeciwko udziałowcowi B oraz jego żonie o ustalenie, że są współuprawnieni do wykonywania praw z udziałów Spółki / 6

2 W dniach 13 stycznia oraz 4 lutego 2011 r. udziałowiec A Spółki zwołał nadzwyczajne zgromadzenie wspólników, na którym podjęto uchwały w sprawie zawieszenia drugiego z udziałowców Spółki w czynnościach członka rady nadzorczej oraz zmniejszenia jego wynagrodzenia, a także w sprawie powołania córki udziałowca B do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej oraz w sprawie odwołania udziałowca B z rady nadzorczej. Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniach zostały zaskarżone. W dniu 14 marca 2012 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok o nieważności ww. uchwał. Wyrok nie jest prawomocny. Od wyroku została złożona apelacja. W dniu 4 lutego 2011 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników podjęło również uchwały między innymi w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 100,00 PLN, z kwoty ,00 PLN do kwoty ,00 PLN, w drodze emisji jednego nowego nieuprzywilejowanego udziału o wartości nominalnej 100,00 PLN, do objęcia przez córkę udziałowca B. Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniu zostały zaskarżone. W dniu 19 kwietnia 2011 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników podjęło między innymi uchwałę w sprawie uchylenia uchwały nr 1 NWZ z dnia 17 lutego 2009 r. w sprawie zwrotu wniesionych przez udziałowców Spółki dopłat w wysokości PLN na rzecz udziałowca A oraz PLN na rzecz udziałowca B i jego żony. Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniu zostały zaskarżone. W dniu 21 lipca 2011 r. odbyło się zgromadzenie wspólników, na którym podjęto uchwały dotyczące między innymi rozpatrzenia i zatwierdzenia sprawozdania finansowego oraz sprawozdania zarządu z działalności Spółki za rok 2010; w sprawie podziału zysku za rok Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniu zostały zaskarżone. W dniu 12 sierpnia 2011 r. na wniosek zarządu zwołano nadzwyczajne zgromadzenie wspólników, na którym podjęto między innymi uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego z wyłączeniem pierwszeństwa poboru o kwotę PLN w drodze ustanowienia nowych nieuprzywilejowanych udziałów o wartości nominalnej 100 PLN każdy udział. Uchwały podjęte na ww. zgromadzeniu zostały zaskarżone. W dniu 2 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o oddaleniu wniosku Spółki o zmianę danych w KRS w przedmiocie ww. podwyższenia kapitału i zmiany danych o udziałach. Konsekwencją zaistnienia powyższych zdarzeń jest przede wszystkim niepewność, co do sytuacji prawnej Spółki, a w konsekwencji również: spadek jej wiarygodności biznesowej, brak zdolności do podejmowania najistotniejszych z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej decyzji, potrzeba ochrony istnienia Spółki ze względu na złożony wniosek o Jej rozwiązanie, trudność w uzyskaniu nowych kredytów i przedłużania już zawartych umów kredytowych. W związku z przedmiotowym konfliktem oraz ogólną, bieżącą działalnością, Spółka ponosi wydatki na usługi prawnicze, które w odniesieniu do konfliktu mają na celu ochronę Jej istnienia, jak najszybsze zakończenie tego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, a także odbudowę jej wiarygodności biznesowej oraz umożliwienie sprawnego prowadzenia przez Nią działalności gospodarczej poprzez przywrócenie zdolności do podejmowania przez Nią istotnych decyzji. Nabywane usługi prawnicze obejmują doradztwo w zakresie bieżącej obsługi Spółki, w szczególności w zakresie prawa gospodarczego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa spółek. Ponadto Spółka dokonuje zwrotu kosztów dodatkowych, takich jak opłaty sądowe, opłaty skarbowe, dojazdy taksówkami. Świadczone na rzecz Spółki usługi prawnicze są dokumentowane fakturami VAT wraz z załącznikami, na których znajduje się szczegółowy wykaz prac za dany okres rozliczeniowy. Zgodnie ze szczegółowymi zestawieniami, zakres usług świadczonych na rzecz Spółki obejmuje: / 6

3 ustalanie sytuacji własnościowej udziałowców i ich współmałżonków, przygotowywanie i przeprowadzanie zgromadzeń wspólników, posiedzeń rady nadzorczej, monitoring spraw sądowych, wnioski do KRS, ich przygotowywanie, monitorowanie, przygotowywanie pozwów, uczestnictwo w przesłuchaniach członków zarządu w sądach i prokuraturze, przygotowywanie opinii prawnych, w szczególności dla instytucji finansowych w zakresie sytuacji prawnej Spółki, analizy pism procesowych i wniosków skierowanych przeciwko Spółce, analiza i przygotowywanie umów handlowych oraz innych umów dotyczących bieżącej działalności operacyjnej Spółki. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy Spółka prawidłowo przyjmuje, iż wydatki na nabycie usług prawniczych, mające celu ochronę Jej istnienia, jak najszybsze zakończenie przedmiotowego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, a także odbudowę Jej wiarygodności biznesowej oraz umożliwienie sprawnego prowadzenia przez Nią działalności gospodarczej poprzez przywrócenie zdolności do podejmowania przez Nią istotnych decyzji, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami), związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, w którym ujęto dany koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury VAT... Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na usługi prawnicze ponoszone w celu ochrony Jej istnienia, mające na celu jak najszybsze zakończenie przedmiotowego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, a także odbudowę Jej wiarygodności biznesowej oraz umożliwienie sprawnego prowadzenia przez Nią działalności gospodarczej poprzez przywrócenie zdolności do podejmowania przez Nią istotnych decyzji, stanowią koszty uzyskania przychodów (inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami), związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury VAT. Wnioskodawca wskazuje, iż odnosząc się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem usług prawniczych, należy przede wszystkim wykazać ich związek z przychodem. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z uwagi na fakt, iż przepisy ww. ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia wydatków dotyczących pomocy prawnej nabywanej przez podmioty gospodarcze, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu ma określenie, czy koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jakkolwiek Spółka stoi na stanowisku, iż trudno wykazać, że wydatki ponoszone na nabycie usług prawniczych są kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów, tak w pełni uzasadnione w przedmiotowym stanie faktycznym jest twierdzenie, że wydatki te mają na celu zachowanie oraz zabezpieczenie źródła przychodów. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1996, przez pojęcie zachować ( zachowywać ) należy rozumieć dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać. Natomiast / 6

4 zabezpieczyć ( zabezpieczać ) oznacza uczynić bezpiecznym - niezagrożonym; dać ochronę, ochronić. W ocenie Spółki, w pełni zasadne zatem jest przyjęcie, iż koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie usług prawniczych mają na celu zachowanie Jej istnienia, jak najszybsze zakończenie powstałego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, odbudowę Jej wiarygodności i przywrócenie zdolności do podejmowania przez Nią istotnych decyzji celem umożliwienia sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej, której istotą jest dążenie do osiągania dochodów. Wnioskodawca zauważa, iż jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 czerwca 2011 r., (sygn. akt III SA/Wa 2518/10): Wyrażenie»w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia«, zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskanie przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, iż poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, w szczególności przychodu, a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo, np. osiągnięcie przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej okoliczności, tj. powstanie konfliktu własnościowego w Spółce, naruszenie wiarygodności biznesowej, a także brak możliwości sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zdolności do podejmowania przez Spółkę istotnych decyzji należy postrzegać jako czynniki wpływające niekorzystnie nie tylko na wysokość uzyskiwanych przychodów, ale również na samo istnienie takiej możliwości. Ponoszone w związku z tym przez Spółkę wydatki mają na celu obronę Jej interesów oraz umożliwienie kontynuowania prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W tym świetle, wydatki te należy postrzegać jako wydatki związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów. Wnioskodawca wskazuje, iż o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi prawne zmierzające do rozwiązania konfliktów pomiędzy akcjonariuszami spółki prawa handlowego wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 czerwca 2011 r., (sygn. III SA/Wa 2593/10). Orzeczeniem tym Sąd uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie negującą prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy. W ocenie Sądu, dla uznania, iż wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, powinien on okazać się dla uzyskania przychodów niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie potencjalnej możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów. Kosztem uzyskania przychodów byłyby uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie ("w celu") zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła. Jednakże podatnik winien wykazać ową celowość poniesienia wydatku, a także, a może przede wszystkim również to, że wydatek ten został poniesiony racjonalnie, tzn. że podatnik w zamian tego wydatku rzeczywiście uzyskał określone dobra i to, że mogły one, racjonalnie rzecz ujmując, co najmniej hipotetycznie przynieść przychód. Jak stwierdził dalej WSA w Warszawie: Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie upoważnia organów podatkowych do oceny ekonomicznej zasadności działań, które podejmuje podatnik. Brak jest podstaw do tego, żeby eliminować określone koszty z powodu ich nieracjonalności czy nieprzydatności. O przydatności oraz racjonalności wydatków decyduje podatnik, uwzględniając także ryzyko gospodarcze w swojej działalności. Wobec powyższego także i w tym zakresie jako nieuprawnione w świetle powołanego wyżej przepisu należy uznać zawarte w zaskarżonej interpretacji stanowisko, że wydatki poniesione przez Spółkę na profesjonalne usługi finansowe i prawne, ukierunkowane na zakończenie sporów i konfliktów między jej akcjonariuszami, nie mają chociażby odległego związku przyczynowo-skutkowego z / 6

5 uzyskaniem przez Spółkę w przyszłości przychodem, albo zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła tego przychodu. Wnioskodawca zauważa, iż do podobnych wniosków prowadzi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 stycznia 2010 r., (sygn. ITPB3/ /09/DK). Stan faktyczny, do którego odnosił się ww. organ podatkowy, dotyczył sytuacji, w której jeden ze wspólników spółki był dłużnikiem zewnętrznego podmiotu gospodarczego i posiadał wystawiony na niego tytuł egzekucyjny, który obciążył jego udziały w spółce. Firma, która usiłowała przejąć udziały spółki, skierowała pozwy do Sądu przeciwko spółce, podważając decyzje kolejnych walnych zgromadzeń spółki. Firma ta uważała, że na podstawie zawartych umów jest wspólnikiem spółki. W związku z tym, aby bronić się przed wrogim przejęciem swoich udziałów, spółka wynajęła kancelarię prawną i ponosiła z tego tytułu znaczne koszty. W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy podzielił stanowisko wnioskodawcy, który wskazywał, że koszty obsługi prawnej (występowania przed sądem kancelarii prawnej) zarówno te związane z kwestionowaniem prawidłowości walnych zgromadzeń, jak również te związane z obroną Spółki przed przejęciem udziałów przez inną firmę, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, ponieważ zgodnie z art. 15, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z uwagi na to, iż w art. 16 ust. 1 jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów nie są wymienione koszty prowadzenia spraw sądowych związanych z obroną interesów Spółki, a celem obsługi prawnej jest obrona Spółki przed "niepożądanym" wspólnikiem i udowodnieniem prawidłowości przeprowadzonych walnych zgromadzeń wspólników, działania te są ściśle związane z prowadzoną działalnością i mają charakter usług doradczych. Wydatki o charakterze doradczym nie są natomiast powiązane z konkretnym przychodem, ale niewątpliwie wiążą się z prowadzoną działalnością i ich celem jest zachowanie źródła przychodów. W chwili obecnej nie są znane intencje firmy, która usiłuje wykupić nasze udziały, nie jest znany również wyrok sądowy w tej kwestii, ponieważ rozstrzygnięcie sprawy skierowanej przeciwko Wnioskodawcy nastąpi z pewnością dopiero w roku kolejnym. W ocenie Wnioskodawcy, przywołana wyżej interpretacja indywidualna, odnosząca się do stanu faktycznego zbliżonego do tego, który jest przedmiotem niniejszego zapytania, stanowi potwierdzenie, iż wydatki na nabycie usług prawniczych związanych z obsługą sporu własnościowego dotyczącego podatnika stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż są związane z zachowaniem źródła przychodów. To, iż wydatki na nabycie usług prawniczych dotyczących sporu pomiędzy właścicielami spółki prawa handlowego, wpływającego na sytuację spółki jako podatnika stanowią koszty uzyskania przychodów, potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2012 r., (sygn. IPPB3/423-9/12-2/KK), wydanej na rzecz spółki akcyjnej, w której udziałowcy Spółki są akcjonariuszami. Wnioskodawca wskazuje, iż jak stanowi art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jednocześnie, w myśl art. 15 ust. 4e tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na nabycie usług prawniczych stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia, a zatem w dniu, na który ujęto dany wydatek jako koszt w księgach rachunkowych Spółki w rachunku zysków i strat. Słuszność tego poglądu potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2011 r., (sygn. IPPB5/ /11-2/IŚ) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 15 października 2009 r. (sygn. ITPB3/ /09/MK). Mając na względzie wskazaną wyżej argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego / 6

6 Powered by TCPDF ( Data: zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, Piotrków Trybunalski. Referencje IPTPB3/ /12-3/MF, interpretacja indywidualna Copyright Wszystkie prawa zastrzeżone Web INnovative Software Sp. z o.o., Bolesława Krzywoustego 105/ Wrocław, biuro@wfirma.pl KRS , NIP , Kapitał zł / 6