PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK FARMACEUTYCZNY O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK FARMAEUTYZNY O STRUKTURZE MODUŁOWEJ Wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn r. Warszawa

2 TY SZKOŁY: SZKOŁA OLIEALNA 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: Ewa zyżewska, Anna Makowska, Daniel Modnicki Recenzenci: Konsultanci: mgr Urszula Wojtkiewicz 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu TEHNIK FARMAEUTYZNY opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników z dnia 8 czerwca 2009 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zmianami. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. 2

3 Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK FARMAEUTYZNY Technik farmaceutyczny wykonuje prace związane ze sporządzaniem, wytwarzaniem, analizą i kontrolą oraz obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi. 7. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE Technik farmaceutyczny jako przedstawiciel fachowego personelu apteki wykonuje zadania zawodowe pod kierownictwem i opieką farmaceuty. Do zadań personelu kierowniczego należy sprawowanie nadzoru nad całokształtem działalności apteki (kierownik apteki) oraz nadzorowanie pracy personelu wykonującego zadania związane ze sporządzaniem i wytwarzaniem produktów leczniczych oraz wydawaniem artykułów dopuszczonych do obrotu w aptece na podstawie stosownych przepisów. Na wykonywaniu tych zadań koncentruje się personel techniczny apteki, którego przygotowanie do zawodu wymaga rozbudowanego kształcenia praktycznego. Realizowane jest ono w formie dwuletnich zajęć prowadzonych w szkole policealnej. Dominujące znaczenie ma tutaj aspekt praktyczny treść i metodyka prowadzonych w szkole zajęć koresponduje z podstawowymi założeniami szkolnictwa zawodowego, czyli przygotowanie uczących się do życia w dynamicznie zmieniających się warunkach, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. otrzeba kształcenia kadry technicznej w branży farmaceutycznej wynika z jednolitego charakteru studiów wyższych nie istnieją studia I stopnia, które przede wszystkim przygotowywałyby uczących się do wykonywania zadań zawodowych właściwych średniemu personelowi apteki. 3

4 8. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK FARMAEUTYZNY Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Z zasady zawody medyczne (obszaru Z) są jednokwalifikacyjne. Grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(Z.a). Kwalifikacja Z.1. Z.2. Z.4. Z.9. Z.10. Z.11. Z.12. Świadczenie usług w zakresie masażu Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych Świadczenie usług opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka Wykonywanie medycznych czynności ratunkowych i innych świadczeń opieki Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Technik masażysta OMZ KZ(Z.a) Technik ortopeda OMZ KZ(Z.a) Opiekun medyczny OMZ KZ(Z.a) Terapeuta zajęciowy OMZ KZ(Z.a) Ortoptystka OMZ KZ(Z.a) Opiekunka dziecięca OMZ KZ(Z.a) Ratownik medyczny OMZ KZ(Z.a) 4

5 Z.14. Z.15. Z.16. Z.17. Z.18. Z.19. zdrowotnej w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz prowadzenie edukacji w tym zakresie rowadzenie działalności profilaktyczno-leczniczej pod nadzorem i na zlecenie lekarza dentysty oraz utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy i prowadzenie promocji zdrowia Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy Świadczenie usług w zakresie dietetyki Wykonywanie i naprawa wyrobów medycznych z zakresu protetyki dentystycznej, ortodoncji oraz epitez twarzy Świadczenie usług medycznych w zakresie protetyki słuchu Sporządzanie i wytwarzanie Higienistka stomatologiczna Asystentka stomatologiczna OMZ KZ(Z.a) OMZ KZ(Z.a) Dietetyk OMZ KZ(Z.a) Technik dentystyczny OMZ KZ(Z.a) rotetyk słuchu OMZ KZ(Z.a) Technik farmaceutyczny OMZ KZ(Z.a) 5

6 Z.20. Z.21. E.27. produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi Wykonywanie dezynfekcji i sterylizacji medycznej Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej Technik sterylizacji medycznej OMZ KZ(Z.a) Technik elektrokardiolog OMZ KZ(Z.a) Technik elektroniki i informatyki medycznej OMZ KZ(E.a) KZ(Z.a) 9. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK FARMAEUTYZNY Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik farmaceutyczny powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) sporządzania i wytwarzania produktów leczniczych 2) wykonywania czynności związanych z obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu na podstawie ustawy rawo farmaceutyczne, w szczególności wydawania tych produktów 3) uczestniczenia w analizach i procesie kontroli produktów leczniczych i wyrobów medycznych w laboratoriach. Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się: 1) efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów; 6

7 2) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru medyczno-społecznego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów KZ(Z.a); 3) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie technik farmaceutyczny: Z.19. Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi. 7

8 LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK FARMAEUTYZNY Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w szkole policealnej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik farmaceutyczny minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji Z.19. przeznaczono minimum 950 godzin. - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 430 godzin. Tabela 3. lan nauczania modułowego Lp. Kod i nazwa modułu Klasa Liczba godzin w cyklu kształcenia I II III IV tygodniowo łącznie 1 2 M1. odejmowanie działalności w ochronie zdrowia M.2. Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych M3. Wykonywanie czynności związanych z obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi zgodnie z obowiązującymi procedurami aptecznymi M4.Uczestniczenie w analizie i kontroli produktów leczniczych Łączna liczba godzin na kształcenie zawodowe raktyki zawodowe w II klasie 4 tygodnie 8

9 10. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW W programie nauczania dla zawodu technik farmaceutyczny zastosowano taksonomię celów ABD B. Niemierko. Lp. Nazwa modułu Nazwa jednostki modułowej Liczba godzin M1.J1. odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej 64 M1.J2. Świadczenie usług medycznych 48 1 M1. odejmowanie działalności w ochronie zdrowia M1.J3. harakteryzowanie zagrożeń zdrowia i życia 80 M1.J4. osługiwanie się językiem obcym w branży farmaceutycznej 64 M1.J5. osługiwanie się językiem migowym 48 2 M2. Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych M2.J1. lanowanie i organizowanie wykonania produktów leczniczych i wyrobów medycznych M2.J2. Wykonywanie różnych postaci leków recepturowych i aptecznych M3. Wykonywanie czynności związanych z obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi zgodnie z obowiązującymi procedurami aptecznymi M3.J1. Określanie psychofizycznych i społecznych aspektów zdrowia człowieka 80 M3.J2. Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów interpersonalnych 32 9

10 M3.J3. Rozróżnianie i pozyskiwanie surowców farmaceutycznych 144 M3.J4. rzestrzeganie procedur aptecznych M4. Uczestniczenie w analizie i kontroli produktów leczniczych M4.J1. Identyfikowanie farmaceutycznych właściwości leków i określanie zakresu ich działania M4.J2. Analiza postaci leków, produktów leczniczych i surowców roślinnych raktyki zawodowe

11 MAA DYDAKTYZNA 11

12 1. M1 odejmowanie działalności w ochronie zdrowia 304 godziny 2. M2 Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych 496 godzin 3. M3 Wykonywanie czynności związanych z obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi zgodnie z obowiązującymi procedurami aptecznym 496 godzin 4. M4 Uczestniczenie w analizie i kontroli produktów leczniczych 304 godzin 12

13 M1. odejmowanie działalności w ochronie zdrowia M1.J1 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej M1.J2 Świadczenie usług medycznych M1.J3 harakteryzowanie zagrożeń zdrowia i życia M1.J4 osługiwanie się językiem obcym w branży farmaceutycznej M1.J5 osługiwanie się językiem migowym M1.J1 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej M1.J2 Świadczenie usług medycznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi KZ (Z.a)(13)1. scharakteryzować prawne uwarunkowania zawodu technika farmaceutycznego KZ (Z.b)(13)2. scharakteryzować etyczne uwarunkowania wykonywania zawodu technika farmaceutycznego KZ (Z.a)(14)1. określić miejsce i rolę zawodu technika farmaceutycznego w ramach organizacji systemu ochrony zdrowia na w kraju KZ (Z.a)(14)1. określić miejsce i rolę zawodu technika farmaceutycznego w ramach organizacji systemu ochrony zdrowia na w Wspólnocie Europejskiej oziom wymagań programowych ( lub ) KZ (Z.a)(15)1. sporządzać dokumentację zawodową zgodnie z przepisami prawa Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia - rawo farmaceutyczne - Kodeks Etyki Aptekarza - Organizacja systemu ochrony zdrowia w olsce - Organizacja systemu ochrony zdrowia na obszarze Wspólnoty Europejskiej - Dokumentacja zawodowa - System ubezpieczeń zdrowotnych w olsce - Rynek usług medycznych w olsce - Rynek usług medycznych we Wspólnocie Europejskiej 13

14 KZ (Z.a)(15)2. uczestniczyć w prowadzeniu obiegu dokumentacji zawodowej zgodnie z przepisami prawa KZ (Z.a)(15)3. archiwizować dokumentację zawodową zgodnie z przepisami prawa KZ (Z.a)(16)1. realizować zadania zawodowe z uwzględnieniem przepisów prawa KZ (Z.a)(18)1. wyjaśnić uwarunkowania organizacyjne systemu ochrony zdrowia w olsce KZ (Z.a)(19)1. wyjaśniać zasady funkcjonowania systemu ubezpieczeń zdrowotnych w olsce KZ (Z.a)(19)2. scharakteryzować zakres uprawnień podmiotów systemu ubezpieczeń zdrowotnych w olsce KZ (Z.a)(10)1. rozróżnić zasady bezpieczeństwa związanych z materiałami biologicznie skażonymi KZ (Z.a)(10)2. zastosować odpowiednie procedury w przypadku potencjalnego narażenia na kontakt z materiałem zakaźnym KZ(Z.a)(11)1. rozróżnić zasady aseptyki i antyseptyki B KZ (Z.a)(11)2. stosować zasady aseptyki i antyseptyki podczas wykonywania zadań zawodowych KZ (Z.a)(20)1. wskazać źródła finansowania świadczeń zdrowotnych B KZ (Z.a)(20)2. określać sposoby finansowania świadczeń zdrowotnych KZ (Z.a)(24)1. wykonywać zadania zawodowe z zastosowaniem systemów informatycznych KZ (Z.a)(24)2. obsługiwać program komputerowy wspomagający wykonywanie zadań zawodowych KZ (Z.a)(21)1. scharakteryzować rynek usług medycznych B B B B Zasady postępowania z materiałem biologicznie skażonym Zasady aseptyki i antyseptyki Zasady obsługi i eksploatacji urządzeń technicznych stosowanych na stanowisku pracy technika farmaceutycznego Obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy i ppoż. zynniki szkodliwe dla zdrowia i życia człowieka występujące w środowisku pracy technika farmaceutycznego. Zasady komunikacji ze współpracownikami Ergonomia w pracy 14

15 KZ (Z.a)(21)2. określić zakres udziału wykonywanych zadań zawodowych w całości rynku usług medycznych KZ(Z.a)(17)1. wyjaśnić własną rolę w zespole wielodyscyplinarnym zapewniającym ciągłość opieki nad pacjentem KZ (Z.a)(17)2. podejmować współpracę w zespole wielodyscyplinarnym dla zapewnienia ciągłości opieki nad pacjentem KZ (Z.a)(22)1. postępować etycznie w stosunku do pacjentów KZ (Z.a)(22)2. postępować etycznie w stosunku do współpracowników BH (2)1. wyjaśnić zasady funkcjonowania służb działających w zakresie ochrony pracy B BH (2)2. wyjaśnić zasady funkcjonowania służb działających w zakresie ochrony środowiska BH(6)1 wyjaśnić skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka. B BH(6)2 rozróżnić czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka w środowisku pracy B OMZ (6) komunikuje się ze współpracownikami. OMZ (5) wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyjne wpływające na poprawę warunków i jakość pracy; lanowane zadania (ćwiczenia) 1. Wskazanie podstawy prawnej wykonywania zadań zawodowych w ramach zawodu technik farmaceutyczny 2. Określenie miejsca zawodu technika farmaceutycznego na tle systemu organizacji ochrony zdrowia w olsce i we Wspólnocie Europejskiej 3. Analiza przypadku identyfikacja źródeł finansowania świadczeń zdrowotnych 4. Quiz dopasowanie pojęć do definicji z zakresu ochrony i profilaktyki zdrowia D B Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne Teksty aktów prawnych z zakresu ochrony zdrowia, prawa farmaceutycznego. rezentacje multimedialne przedstawiające schemat organizacyjny i zasady funkcjonowania 15

16 systemu ochrony zdrowia w olsce i we Wspólnocie Europejskiej. Zalecane metody dydaktyczne okaz, dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, metaplan, quiz Formy organizacyjne raca indywidualna, praca grupowa jednolita, praca grupowa zróżnicowana, ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roponowane metody sprawdzania efektów kształcenia: test wielokrotnego wyboru, ocena bieżąca pracy na lekcji Kryteria oceniania powinny uwzględniać umiejętność wymienienia przez ucznia pojęć z zakresu ochrony zdrowia i profilaktyki, ale także umiejętność ich stosowania (wymagania podstawowe). Umiejętność scharakteryzowania rynku usług medycznych w olsce i na świecie stanowi zakres objęty wymaganiami ponadpodstawowymi Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: M1.J3 harakteryzowanie zagrożeń zdrowia i życia Uszczegółowione efekty kształcenia Materiał kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi BH(5)1. wskazać zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna - Stany zagrożenia życia - Zasady postępowania w stanach zagrożenia życia 16

17 BH(5)2. wyjaśnić zasady zapobiegania skutkom zagrożeń środowisku pracy - Zagrożenia zdrowia i życia w podczas wykonywania BH(6)1 wyjaśnić skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm zadań zawodowych technika farmaceutycznego B - Bezpieczeństwo postępowania z materiałem BH(6)2 rozróżnić czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka w środowisku pracy B biologicznie skażonym BH(10)1. udzielić pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy B - Aseptyka i antyseptyka w pracy technika BH(10)2. udzielić pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia człowieka. farmaceutycznego B Z.19.3(2)1. stosować określenia fachowe z zakresu anatomii człowieka Z.19.3(2)2. stosować określenia fachowe z zakresu fizjologii człowieka Z.19.3(2)3. stosować określenia fachowe z zakresu patofizjologii człowieka KZ(Z.a)(5)1. rozpoznać przypadki występowania przemocy KZ(Z.a)(5)2. postępować zgodnie z przepisami prawa w przypadku podejrzenia występowania przemocy KZ (Z.a)(6)1. rozpoznać stany nagłego zagrożenia życia KZ (Z.a)(6)2. scharakteryzować stany nagłego zagrożenia życia KZ (Z.a)(7)1. rozpoznać zatrzymanie akcji serca KZ (Z.a)(7)2. rozpoznać zatrzymanie oddechu KZ (Z.a)(8)1. udzielić, zgodnie z kompetencjami zawodowymi, pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia KZ (Z.a)(8)2. wezwać wykwalifikowaną pomoc medyczną KZ (Z.a)(9)1. rozróżnić sposoby postępowania w razie bezpośredniego kontaktu z materiałem biologicznie skażonym KZ(Z.a)(9)2. zastosować odpowiednie procedury w przypadku bezpośredniego kontaktu z materiałem zakaźnym 17

18 lanowane zadania (ćwiczenia) 1. Scharakteryzowanie stanów zagrożenia życia z uwzględnieniem procedur postępowania w tych stanach zgodnie z wytycznymi olskiej Rady Resuscytacji. 2. Udzielenie pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia ćwiczenie z zastosowaniem fantomu osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne 1. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni wyposażonej w plansze/modele anatomiczne i fantomy fantomy osoby dorosłej, dziecka i niemowlęcia. Zalecane metody dydaktyczne okaz z instruktażem, symulacja, ćwiczenia, scenki sytuacyjne, metoda przypadku. Formy organizacyjne raca samodzielna, praca grupowa jednolita ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roponowane metody sprawdzania efektów kształcenia: test wielokrotnego wyboru, ocena bieżąca pracy na lekcji ocena praktycznego wykonania zadania. Kryteria oceniania powinny uwzględniać umiejętność udzielenia pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia i życia oraz stosowania procedur postępowania z materiałem biologicznie skażonym. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: 18

19 M1.J4 osługiwanie się językiem obcym w branży farmaceutycznej Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia JOZ(1)1. posługiwać się zasobami leksykalnych środków językowych związanych z wykonywaniem zadań zawodowych JOZ(1)2. posługiwać się zasobami gramatycznych środków językowych JOZ(1)3. posługiwać się zasobami ortograficznych środków językowych JOZ(1)4. posługiwać się zasobami fonetycznych środków językowych JOZ(2)1. zrozumieć wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych JOZ(2)2. zinterpretować typowe wypowiedzi dotyczące wykonywania czynności zawodowych JOZ(3)1. analizować krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych technika farmaceutycznego JOZ(3)2. interpretować krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych technika farmaceutycznego JOZ(4)1. formułować krótkie i zrozumiałe wypowiedzi umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy JOZ(4)2. formułować krótkie i zrozumiałe teksty pisemne umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy D D Słownictwo związane z wykonywaniem zadań zawodowych, szczególnie dotyczące wykonywania czynności zawodowych Korespondencja w języku obcym. Dokumenty apteczne. Recepta. Źródła informacji o produktach leczniczych i wyrobach medycznych. Informacje zawarte w ulotce i na opakowaniach produktów leczniczych i wyrobów medycznych. Wiedza o produktach leczniczych i wyrobach medycznych w zasobach internetowych. Oferty szkoleniowe. Obsługa pacjentów w języku obcym. Opieka farmaceutyczna w ramach kompetencji zawodowych Zastosowanie zwrotów grzecznościowych. Sposób działania leków, możliwości wystąpienia działań niepożądanych, wpływie na sprawność psychofizyczną, stosowaniu leków w okresie ciąży i laktacji. 19

20 JOZ(5)1. wyszukać w różnych obcojęzycznych źródłach informacje zawodowe JOZ(5)2. wykorzystać informacje zawodowe pozyskane z różnych obcojęzycznych źródeł Sposób użycia produktów leczniczych i wyrobów medycznych. orozumiewanie się ze współpracownikami. Organizacja stanowiska pracy. lanowane zadania Wykonywanie ćwiczeń weryfikujących rozumienie tekstu ze słuchu. Zadaniem grupy jest wykonanie pracy zgodnie z opisem pracy: Opis pracy: Wybór lidera, który podzieli grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzieli poszczególne role: technik farmaceutyczny, pacjent. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Opracowanie charakterystyki produktów leczniczych w języku obcym Zadaniem uczniów jest wykonanie pracy zgodnie z opisem: Opis pracy: Wybór lidera, który podzieli grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzieli poszczególne grupy leków, dla których będzie opracowana charakterystyka w języku polskim. Na podstawie otrzymanej instrukcji należy opracować charakterystykę w języku angielskim dla przydzielonej grupy leków. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni, w której powinny się znajdować: opakowania produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz słowniki angielsko-polskie, komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów), urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. zasopisma branżowe, filmy i prezentacje multimedialne. Słowniki angielsko-polskie medyczne (jeden na parę) oraz angielsko-polskie ogólne (jeden na 4-6 osób). Zalecane metody dydaktyczne Aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej. Dominującą metodą powinna być metoda ćwiczeń. Formy organizacyjne D 20

21 Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testu typu próba pracy. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia M1.J5 osługiwanie się językiem migowym 1. Niesłyszący i język migowy 2. Daktylografia 3. Ideografia 1. Niesłyszący i język migowy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(Z.c)(21)1 Opisać wybrane problemy środowiska niesłyszących KZ(Z.c)(21)2 Wymienić potrzeby osób niesłyszących ze szczególnym A Ogólna problematyka uszkodzeń słuchu terminologia i dane liczbowe. Konsekwencje głuchoty w sferze fizycznej, psychicznej, zawodowej i społecznej. uwzględnieniem komunikowania się A Osoby niesłyszące w odbiorze społecznym mity i fakty. Tożsamość środowiskowa i kulturowa niesłyszących. KZ(Z.c)(21)3 wyjaśnić pojęcia z zakresu języka migowego Komunikacja interpersonalna osób niesłyszących środki B porozumiewania się, rola i znaczenie języka migowego, komunikacja KZ(Z.c)(21)4 Scharakteryzować sposoby komunikacji z osobami totalna. Werbalne i niewerbalne metody porozumiewania się z niesłyszącymi. 21

22 niesłyszącymi lanowane zadania (ćwiczenia) Mowa dźwiękowa, język migowy, język migany, pismo i inne środki porozumiewania się w praktyce zawodowej pracownika służby zdrowia. Kształcenie osób niesłyszących w olsce, szkolnictwo specjalne i kształcenie integracyjne, kształcenie na poziomie ponadpodstawowym, kierunki kształcenia. Niesłyszący jako pracownik niepełnosprawny możliwości zatrudniania. Ochrona zdrowia niesłyszących. Niesłyszący, jako pacjent. Środki techniczne stosowane w leczeniu, rehabilitacji, kształceniu i zatrudnianiu osób z uszkodzeniami słuchu. Zaopatrzenie i zasady finansowania środków technicznych. Rehabilitacja społeczna działalność organizacji pozarządowych, uczestnictwo w kulturze, sport niesłyszących, duszpasterstwo niesłyszących. Działalność olskiego Związku Głuchych oraz współpraca jego organów ze służbami społecznymi samorządów lokalnych i innych instytucji w zakresie rozwiązywania problemów osób niesłyszących. Określenie sposobów komunikowania się osób niesłyszących. Na podstawie sporządzonych notatek dokonaj klasyfikacji metod i środków komunikacji pomiędzy osobami niesłyszącymi oraz osób niesłyszących z osobami słyszącymi. Dokonaj samooceny w oparciu o porównanie odpowiedzi z kluczem nauczycielskim. Wybór sposobu komunikowania się osoby słyszącej z osobą niesłyszącą. Zadaniem ucznia jest dokonanie wyboru środków i metod komunikacji w zależności od poziomu kompetencji językowych i możliwości technicznych, aby nawiązać konwersację z osobą niesłyszącą o określonym stanie sprawności. W oparciu o załączony kwestionariusz wywiadu opisujący osobę niesłyszącą wykonaj analizę przypadku i zaproponuj formę prowadzenia rozmowy z tą osobą. Dokonaj samooceny w Karcie samooceny ucznia. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. o zapoznaniu się z treściami nauczania oraz obejrzeniu filmu prezentującego możliwości w zakresie komunikowania się osób niesłyszących, uczeń dokonuje realizacji zadań ćwiczeniowych. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie metodyki nauczania języka 22

23 migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny charakter. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne o tematyce z zakresu języka migowego i niepełnosprawności słuchowej. Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski B.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, 1999 B. Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne wykład konwersatoryjny, opis, wyjaśnienie Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru z zakresu teorii języka migowego i niepełnosprawności słuchowe. Formy indywidualizacji pracy uczniów 2. Daktylografia 23

24 Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(Z.c)(21)5 Odczytać znaki polskiego alfabetu palcowego oraz liczebników głównych i porządkowych B KZ(Z.c)(21)6 osługiwać się czynnie polskim alfabetem palcowym oraz liczebnikami głównymi i porządkowymi lanowane zadania (ćwiczenia) D rawidła przekazywania alfabetu palcowego. Ćwiczenia usprawniające palce i nadgarstki. Znaki liter A, L, I, B, R, W, E, Y. Znaki liter,, O, S, T, M, N, U. Znaki liter K, G, F, Z, D, H, J, Ł. Znaki liter i digrafów Ą, Ę, Ć, Ó, Ś, Ń, Ź, Ż, H, Z, SZ, RZ, X. rawidła przekazywania liczebników głównych i ich znaki od 1 do 999. Znaki liczebników głównych tysiąc, milion i zero. Znaki liczebników porządkowych. Znak %. Odczytywanie i przekazywanie komunikatów w zakresie daktylografii. Zadaniem ucznia jest odczytywanie i przekazywanie komunikatów w oparciu o polski alfabet palcowy i znaki liczb. Opis pracy: Uczniowie zajmują miejsca w zespołach 3 4 osobowych, tak aby siedzieli naprzeciw siebie. Jeden z uczniów przekazuje bez artykulacji alfabetem palcowym wyrazy lub liczby zapisane na karcie ćwiczeń, a pozostali członkowie zespołu starają się odczytać nadawany komunikat. o odczytaniu wszyscy w zespole powtarzają przekaz migowy jednocześnie artykułując. Uczniowie dokonują samooceny w Karcie samooceny ucznia w oparciu o ilość prawidłowych odczytów i bezbłędnych przekazów. Autoprezentacja/dane personalne Zadanie ucznia polega na płynnym przekazaniu swoich danych personalnych, adresu i nr telefonu kontaktowego. Opis pracy: Uczniowie zapisują na kartce papieru swoje dane osobowe, takie jak: imię i nazwisko, datę urodzenia, adres zamieszkania, kod pocztowy i nr telefonu komórkowego, a następnie w parach ćwiczą przekazywanie tych informacji między sobą danych własnych i współćwiczącego. Następnie prezentują je na forum grupy bez korzystania z karty ćwiczenia. Ocena wykonania ćwiczenia opiera się o liczbę popełnionych błędów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne 24

25 Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. Wprowadzanie nowych znaków łączy się z wysłuchaniem instrukcji ze strony nauczyciela, obserwacją wykonania znaku, odtworzeniem znaku, korektą ewentualnych błędów oraz przećwiczeniem odczytu i przekazu znaku w wyrazach wyświetlanych na ekranie. Za każdym razem blok nowych znaków jest ćwiczony przez miganie każdego ucznia przed grupą. Ćwiczenia konwersatoryjne prowadzone w zespołach 3 4 osobowych dają możliwość większej liczby ćwiczeń na odczytywanie. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia z tego przedmiotu mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie metodyki nauczania języka migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny charakter. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne z zakresu daktylografii. Hendzel J. K.: Słownik polskiego języka miganego. OFFER, Olsztyn 1995 Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski B.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, 1999 B. Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne instruktaż pokaz ćwiczenie Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób, między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu praktycznego w formie dyktanda migowego oraz praktycznych zadań migowych. Formy indywidualizacji pracy uczniów W przypadku uczniów, którzy mają problemy z koordynacją wzrokowo ruchową, bądź z percepcją i odtwarzaniem znaków migowych, należy prowadzić zajęcia w formie indywidualnej, tj. gdy 25

26 są prowadzone ćwiczenia w 3 4 osobowych podgrupach nauczyciel prowadzi zajęcia ćwiczeniowe z wybranym uczniem. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to powtarza je wielokrotnie z poszczególnymi uczniami, jednak nie zaniedbując kontroli działań pozostałych uczniów. 1. Ideografia Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(Z.c)(21)7 Odczytać i zaprezentować 300 podstawowych znaków pojęciowych języka migowego B KZ(Z.c)(21)8 rzekazać 300 podstawowych znaków pojęciowych języka migowego zgodnie z zasadami systemu językowo migowego w formie uproszczonej D elem zajęć dydaktycznych z ideografii jest poznanie przez uczniów 300 znaków pojęciowych języka migowego i posługiwanie się nimi w sposób zgodny z zasadami systemu językowo migowego. Treści kształcenia, czyli słownictwo są zgodne z kierunkiem kształcenia. Znaki wprowadzane są w 24 jednostkach zajęć dydaktycznych i utrwalane w 12 jednostkach ćwiczeniowych w formie konwersatorium migowego. lanowane zadania (ćwiczenia) Odczytywanie i przekazywanie komunikatów w zakresie ideografii. Zadaniem ucznia jest odczytywanie i przekazywanie komunikatów w oparciu o znaki pojęciowe języka migowego, polski alfabet palcowy i znaki liczb przekazywane w uproszczonej formie systemu językowo migowego. Uczniowie zajmują miejsca w zespołach 3 4 osobowych, tak aby siedzieli naprzeciw siebie. Jeden z uczniów przekazuje bez artykulacji zdania zapisane na karcie ćwiczeń, a pozostali członkowie zespołu starają się odczytać nadawany komunikat. o odczytaniu wszyscy w zespole powtarzają przekaz migowy jednocześnie artykułując. Uczniowie dokonują samooceny w Karcie samooceny ucznia w oparciu o ilość prawidłowych odczytów i bezbłędnych przekazów. Uczniowie otrzymują karty ćwiczeń z zawartością 10 zdań związanych z tematyką bieżących zajęć. o samodzielnym opracowaniu materiału prezentują go przed grupą. Ocena wykonania 26

27 ćwiczenia opiera się o liczbę bezbłędnie przekazanych zdań. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia prowadzone w klasie wyposażonej w sprzęt audiowizualny. Wprowadzanie nowych znaków łączy się z wysłuchaniem instrukcji ze strony nauczyciela, obserwacją wykonania znaku, odtworzeniem znaku, korektą ewentualnych błędów oraz przećwiczeniem odczytu i przekazu znaku w zdaniach wyświetlanych na ekranie. Za każdym razem blok nowych znaków jest ćwiczony poprzez miganie każdego ucznia przed grupą. Ćwiczenia konwersatoryjne prowadzone w zespołach 3 4 osobowych dają możliwość większej liczby ćwiczeń na odczytywanie. Aby zapewnić odpowiedni poziom kształcenia w zakresie języka migowego zajęcia z tego przedmiotu mogą być prowadzone przez osoby, które ukończyły szkolenia w zakresie metodyki nauczania języka migowego i posiadają ważny certyfikat EJM przy ZG ZG. Jest to związane ze specyfiką języka migowego, który różny jest od innych języków poprzez kinestetyczny charakter. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty samooceny ucznia, karty pracy ucznia. Filmy i prezentacje multimedialne z zakresu ideografii. Hendzel J. K.: Słownik polskiego języka miganego. OFFER, Olsztyn 1995 Świdziński M., Gałkowski T. [red.] Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. UW, KA, Warszawa 2003 Szczepankowski B.: Niesłyszący głusi głuchoniemi: wyrównywanie szans. WSi Warszawa, 1999 B. Szczepankowski, D. Koncewicz: Język migowy w terapii, Wyższa Szkoła edagogiczna w Łodzi, Łódź 2008 Otwarte drzwi podręcznik multimedialny do nauki języka migowego, ZG O/Łódź 2003 Zalecane metody dydaktyczne instruktaż pokaz ćwiczenie Formy organizacyjne Zajęcia z zakresu języka migowego powinny mieć formę grupową. Grupa nie powinna przekraczać 16 osób, między innymi dlatego, że układ sali do prowadzenia zajęć z tego przedmiotu ma formę audytorium siedzącego na wycinku koła (półkole), tak aby nauczyciel był dobrze widoczny przez wszystkich uczniów i miał łatwy dostęp do każdego ucznia. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia 27

28 Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu praktycznego w formie dyktanda migowego oraz praktycznych zadań migowych. Formy indywidualizacji pracy uczniów W przypadku uczniów, którzy mają problemy z koordynacją wzrokowo ruchową, bądź z percepcją i odtwarzaniem znaków migowych, należy prowadzić zajęcia w formie indywidualnej, tj. gdy są prowadzone ćwiczenia w 3 4 osobowych podgrupach nauczyciel prowadzi zajęcia ćwiczeniowe z wybranym uczniem. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to powtarza je wielokrotnie z poszczególnymi uczniami, jednak nie zaniedbując kontroli działań pozostałych uczniów. M2. Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych M2.J1 lanowanie i organizowanie wykonania produktów leczniczych i wyrobów medycznych M2.J2 Wykonywanie różnych postaci leków recepturowych i aptecznych M2.J1 lanowanie i organizowanie wykonania produktów leczniczych i wyrobów medycznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi. oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia Z.19.1(2)2. dobrać substancje pomocnicze w zależności od sporządzanej postaci leku - rodzaje i rola substancji pomocniczych Z.19.1(2)3 scharakteryzować wymagania stawiane substancjom pomocniczym - zasady sporządzania leku recepturowego, 28

29 Z.19.1(3)1. scharakteryzować postacie leków recepturowych pod względem właściwości fizykochemicznych i zastosowanej drogi podania Z.19.1(3)2. scharakteryzować postacie leków aptecznych pod względem właściwości fizykochemicznych i zastosowanej drogi podania Z.19.1(9)1. zaplanować tok postępowania przy sporządzaniu leku recepturowego Z.19.1(9)2. zaplanować tok postępowania przy sporządzaniu leku aptecznego Z.19.1(12)1. zaplanować wykonanie właściwych segmentów technologicznych w procesie wytwarzania leku Z.19.1(12)2. dobrać odpowiednią aparaturę do zaplanowanego ciągu technologicznego Z.19.1(13)1. dokonać odpowiednich przygotowań własnej osoby do sporządzenia leku recepturowego, także jałowego Z.19.1(13)2. przygotować sprzęt do sporządzenia leku recepturowego, także jałowego Z.19.1(13)3. przygotować pomieszczenie recepturowe do sporządzenia leku recepturowego, także jałowego Z.19.3(2)1. stosować określenia fachowe z zakresu anatomii człowieka Z.19.3(2)2. stosować określenia fachowe z zakresu fizjologii człowieka Z.19.3(2)3. stosować określenia fachowe z zakresu patofizjologii człowieka aptecznego - przemysłowe technologie sporządzania leku - zasady przygotowania pracownika, sprzętu i pomieszczeń do sporządzania produktów leczniczych - dokumenty apteczne - zasady zamawiania produktów leczniczych i wyrobów medycznych - zasady obsługi i eksploatacji urządzeń technicznych stosowanych na stanowisku pracy technika farmaceutycznego - Jałowość i czystość mikrobiologiczna - Aseptyka i antyseptyka - Metody sterylizacji surowców farmaceutycznych i wyrobów medycznych - Lek parenteralny podział i charakterystyka - Leki do oczu charakterystyka - Substancje pomocnicze stosowane przy sporządzaniu leków do oczu - Zasady sporządzania leków recepturowych zawierających antybiotyki Z.19.3(2)4. stosować określenia fachowe z zakresu biofarmacji B Z.19.3(8)1. przygotować zamówienie produktów leczniczych z zastosowaniem oprogramowania wspomagającego pracę w aptece Z.19.3(8)2. przygotować zamówienie wyrobów medycznych z zastosowaniem oprogramowania wspomagającego pracę w aptece Z.19.3(19)1. wskazać dokumenty apteczne B Z.19.3(19)2. określić przeznaczenie dokumentów aptecznych B 29

30 OMZ (4) ocenia jakość wykonania przydzielonych zadań lanowane zadania (ćwiczenia) - Analiza składu przykładowych opakowań leków. - Zadania na obliczanie ilości poszczególnych składników z recepty oraz na przeliczanie różnie zapisanych stężeń na receptach. - Wskazanie sposobów wyjaławiania określonych składników leku (w tym substancji pomocniczych) - Zaprojektowanie postępowania podczas sporządzania płynów infuzyjnych Zadaniem uczniów jest dobór substancji pomocniczych w zależności od postaci leku do oczu, również z antybiotykiem Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne - oryginalne recepty lekarskie - przykładowe opakowania tabletek, pigułek, czopków, globulek - literatura fachowa - foliogramy lub środki multimedialne - plansze, tablice Zalecane metody dydaktyczne - wykład: informacyjny, problemowy - metoda przypadków Formy organizacyjne praca grupowa jednolita, praca grupowa zróżnicowana ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia - test wielokrotnego wyboru -test z zadań Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: Ta część tabeli będzie opracowana przez ekspertów zewnętrznych 30

31 M2.J2 Wykonywanie różnych postaci leków recepturowych i aptecznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi. oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia Z.19.1(4)1. posługiwać się Farmakopeą olską w celu wykonania leku recepturowego B Technika sporządzania półstałych postaci leku Z.19.1(4)2. posługiwać się Farmakopeą olską w celu wykonania leku aptecznego - Maści Z.19.1(4)3. stosować zasady Dobrej raktyki Wytwarzania * definicje i podział Z.19.1(5)1. zinterpretować zapis na recepcie lekarskiej w celu prawidłowego wykonania leku * wchłanianie substancji leczniczych przez skórę * budowa i wpływ stanu skóry na wchłanianie recepturowego substancji leczniczej z postaci leku Z.19.1(5)2. zinterpretować przepis farmakopealny w celu prawidłowego wykonania leku aptecznego * podłoża maściowe podział, charakterystyka i Z.19.1(6)1. rozpoznać niezgodność recepturową struktura wewnętrzna Z.19.1(6)2. określić typ niezgodności recepturowej * metody sporządzania maści, homogenizacja * trwałość, fasowanie i pakowanie maści Z.19.1(6)3. zastosować techniki zapobiegania niezgodnościom recepturowym D - asty Z.19.1(7)1. obliczać stężenie lub dawkę substancji czynnej w leku * charakterystyka, rola, i zastosowanie Z.19.1(7)2. ocenić prawidłowość zapisu ilości składników w kontekście dawek i stężeń maksymalnych * sporządzanie past Z.19.1(8)1. obliczać ilość składników leku recepturowego - Kremy Z.19.1(8)2. obliczać ilość składników leku aptecznego * podział, charakterystyka, rola, i zastosowanie * sporządzanie kremów Z.19.1(9)1. zaplanować tok postępowania przy sporządzaniu leku recepturowego 31

32 Z.19.1(9)2. zaplanować tok postępowania przy sporządzaniu leku aptecznego Technika sporządzania stałych postaci Z.19.1(10)1. dobrać właściwą metodę sporządzania leku recepturowego do określonej postaci leku leku Z.19.1(10)2. określić warunki wykonania leku recepturowego - Rozdrabnianie ciał stałych - cel, metody, urządzenia Z.19.1(11)1. rozróżniać sprzęt stosowany do wykonywania określonej postaci leku - Rozdzielanie ciał stałych o różnych stopniach Z.19.1(11)2. dobrać odpowiednią aparaturę i urządzenia do wykonania określonej postaci leku rozdrobnienia - cel, metody, sprzęt Z.19.1(11)3. dobrać odpowiednie opakowanie do sporządzanej postaci leku - Granulaty Z.19.1(12)1. zaplanować wykonanie właściwych segmentów technologicznych w procesie wytwarzania * definicja, metody otrzymywania i przykłady leku preparatów * substancje pomocnicze stosowane w procesie Z.19.1(12)2. dobrać odpowiednią aparaturę do zaplanowanego ciągu technologicznego granulowania Z.19.1(13)1. dokonać odpowiednich przygotowań własnej osoby do sporządzenia leku recepturowego, - roszki także jałowego * definicja podział, proszki mianowane i Z.19.1(13)2. przygotować sprzęt do sporządzenia leku recepturowego, także jałowego rozcierki, proszki proste i złożone, dzielone i Z.19.1(13)3. przygotować pomieszczenie recepturowe do sporządzenia leku recepturowego, także niedzielone jałowego * sposób zapisywania, zasady sporządzania, opakowanie, stopień rozdrobnienia Z.19.1(14)1. posługiwać się aparaturą i urządzeniami wykorzystywanymi podczas pracy w aptece * kontrola dawkowania Z.19.1(14)2. posługiwać się podstawową aparaturą i urządzeniami wykorzystywanymi podczas pracy w * niezgodności w proszkach przemyśle farmaceutycznym *sposoby zapobiegania niezgodnościom w Z.19.1(15)1. wykonać każdą postać leku recepturowego zgodnie z uprawnieniami zawodowymi proszkach - Tabletki Z.19.1(15)1. wykonać każdą postać leku aptecznego zgodnie z uprawnieniami zawodowymi * definicja, podział, charakterystyka postaci Z.19.1(16)1. zastosować zasady aseptyki przy sporządzaniu leków leku, wymagania farmakopealne * metody otrzymywania, substancje pomocnicze Z.19.1(16)2. zastosować zasady antyseptyki przy sporządzaniu leków stosowane do sporządzania tabletek Z.19.1(17)1. wykonać fasowanie leków * tabletki o przedłużonym działaniu * powlekanie tabletek cel i metody Z.19.1(17)2. umieścić we właściwym miejscu etykietę na opakowaniu - Kapsułki: podział, otrzymywanie i zastosowanie Z.19.1(18)1. określić rodzaje czynności pomocniczych pozostające w zakresie uprawnień zawodowych - Mikrokapsułki, nanokapsułki, peletki, liposomy: charakterystyka postaci leku i zastosowanie 32

33 technika farmaceutycznego Z.19.1(18)2. wykonać wszystkie polecone czynności pomocnicze w zakresie uprawnień zawodowych Z.19.1(19)1. scharakteryzować dokumentację związaną z wykonywanymi zadaniami zawodowymi Z.19.1(19)2. sporządzić dokumentację związaną z wytwarzanym lekiem recepturowym i lekiem aptecznym Z.19.3(1)1. zastosować polskie nazewnictwo surowców farmaceutycznych Z.19.3(1)2. zastosować łacińskie nazewnictwo surowców farmaceutycznych Z.19.3(1)3. zastosować międzynarodowe nazewnictwo surowców farmaceutycznych Z.19.3(1)4. zastosować synonimowe nazewnictwo surowców farmaceutycznych Z.19.3(1)5. wskazać różnice między stosowanymi systemami nazewnictwa B BH (4)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych BH (4)2. określić zagrożenia dla mienia związane z wykonywaniem zagadnień zadań zawodowych BH (4)3. określić zagrożenia dla środowiska naturalnego związane z wykonywaniem zagadnień zadań zawodowych BH(8)1. zastosować środki ochrony indywidualnej podczas wykonywania zadań zawodowych BH(8)2. zastosować środki ochrony zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych BH(9)1.zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy BH(9)2. stosować przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej BH(9)3. stosować przepisy prawa dotyczące ochrony środowiska KS (7) przestrzega tajemnicy zawodowej; KS(8) ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; - zopki i globulki * definicja i podział * biofarmaceutyczne aspekty podawania doodbytniczych i dopochwowych postaci lekuwady i zalety * sposób zapisywania, w tym z wykorzystaniem leków gotowych * podłoża czopkowe i substancje pomocniczepodział i charakterystyka * wzory na obliczanie ilości podłoża *metody sporządzania * technologicznie zmodyfikowane postacie leków doodbytniczych i dopochwowych * opakowanie i przechowywanie czopków i globulek Technologia płynnych postaci leku - łynne postacie leków aptecznych - Roztwory wodne, etanolowe, olejowe - Syropy - łynne postacie leków recepturowych - Roztwory lecznicze - Krople - Mieszanki - Emulsje - Zawiesiny - Nazewnictwo surowców i płynnych postaci leków - Zasady sporządzania płynnych postaci leków - Substancje pomocnicze Technologia roślinnych postaci leku - reparaty z roślin świeżych 33

34 - reparaty z roślin suchych - Metody sporządzania leków roślinnych - Zasady sporządzania postaci leków roślinnych - Nazewnictwo surowców i postaci leków roślinnych -rzykłady farmakopealnych przetworów roślinnych Recepta Układ recepty Rodzaje recept Zasady wystawiania i realizacji recept w aptece Taksacja recept Zasady obsługi i eksploatacji aparatury i urządzeń stosowanych na stanowisku pracy technika farmaceutycznego Zagrożenia dla zdrowia, życia, mienia i środowiska Zasady ochrony środowiska w pracy technika farmaceutycznego. Zapobieganie zagrożeniom życia i zdrowia w miejscu wykonywania czynności zawodowych technika farmaceutycznego. lanowane zadania (ćwiczenia) - Wykonywanie poszczególnych postaci leku - Rozpoznawanie i zapobieganie niezgodnościom w poszczególnych postaciach leku Obliczanie ilości poszczególnych składników leku galenowego. Zadaniem uczniów jest obliczenie potrzebnej ilości każdego ze składników leku recepturowego oraz określenie stężenia jakie uzyskują te składniki w całej masie leku. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne - oryginalne recepty lekarskie 34