Śródporodowy zapis KTG u kobiet, które urodziły dzieci z wrodzoną infekcją wewnątrzmaciczną

Transkrypt

1 Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia, tom 4, zeszyt 2, 70-75, 2011 Śródporodowy zapis KTG u kobiet, które urodziły dzieci z wrodzoną infekcją wewnątrzmaciczną LIDIA BIESIADA, MICHAŁ KREKORA, STANISŁAW SOBANTKA, GRZEGORZ KRASOMSKI Streszczenie Cel: Celem była retrospektywna analiza śródporodowych zapisów KTG i wyników położniczych u kobiet, które urodziły dzieci z infekcją wewnątrzmaciczną (IW). Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 91 pacjentek (bez objawów infekcji u matki i bez przedwczesnego odpływania płynu owodniowego), które urodziły dzieci z infekcją wewnątrzmaciczną, grupę porównawczą 59 ciężarnych, które urodziły dzieci zdrowe. Porównano dane dotyczące śródporodowego zapisu KTG, przebiegu porodu i wyników położniczych. Analizę statystyczną przeprowadzono testem Manna- Whitneya oraz chi kwadrat. Wyniki: Grupy nie różniły się, jeśli chodzi o wiek i rodność. U kobiet z IW częściej stwierdzano zapisy KTG z kategorii II wg ACOG (61,7% do 28%, p = 0,0001) oraz mniej często z kategorii I (24,7% do 66%, p = 0,0001). Najczęstszym typem była tachykardia z zaznaczoną zmiennością podstawowej FHR i nawracającymi deceleracjami zmiennymi oraz normokardia z minimalną zmiennością podstawowej FHR, brakiem akceleracji i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi. W grupie z IW częściej indukowano poród (19,7% do 10%, p = 0,0391), stwierdzano płyn owodniowy podbarwiony smółką (32,1% do 16%, p = 0,0107) i wykonywano więcej cięć cesarskich (46,9% do 30%, p = 0,0195), a średni czas trwania I okresu porodu był krótszy (251,1 min do 309,5 min, p = 0,0325). Noworodki urodzone przez kobiety z IW miały niższą średnią masę urodzeniową (3227,3 g do 3473,3 g, p = 0,0145). Średnie wartości ph krwi z żyły pępowinowej w obu grupach były podobne, ale stan noworodków z IW (wg Apgar) był gorszy (8,28 do 9,29, p = 0,0001). Wnioski: 1) U rodzących z IW najczęściej obserwowano śródporodowe zapisy KTG kategorii II wg ACOG. 2) Normokardia z minimalną oscylacją, brakiem akceleracji i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi oraz tachykardia z zaznaczoną oscylacją i nawracającymi deceleracjami zmiennymi występowały częściej. 3) Średnie ph krwi z żyły pępowinowej nie różniło się u płodów z IW, ale średni stan urodzeniowy wg Apgar w 5. min był gorszy, a masa urodzeniowa niższa. Słowa kluczowe: infekcja wewnątrzmaciczna, kardiotokografia Wstęp Niespecyficzne infekcje wewnątrzmaciczne (IW) są ważnym problemem perinatologii, stając się główną przyczyną porodów przedwczesnych i następstw wcześniactwa. W terminie okołoporodowym najczęściej dochodzi do zakażenia jaja płodowego drogą wstępującą drobnoustrojami zasiedlającymi pochwę. Ocena wydzieliny pochwowej i pomiar jej ph jest obowiązkiem lekarza podczas każdej wizyty kontrolnej [1]. Jednak duża grupa rodzących nie ma wykonanego badania przesiewowego w kierunku paciorkowców beta-hemolizujących, a u większości ciężarnych nie oceniano biocenozy pochwy w okresie bezpośrednio poprzedzającym poród. Niekiedy objawy kliniczne lub laboratoryjne już od początku sugerują możliwość zakażenia wewnątrzmacicznego. Przedwczesne pęknięcie błon płodowych, objawy infekcji u matki gorączka, wzrost leukocytozy lub białka C-reaktywnego sprawiają, że można spodziewać się urodzenia dziecka wymagającego intensywnej opieki neonatologicznej. Problemem są natomiast pozornie zdrowe kobiety rodzące dzieci z objawami wrodzonej infekcji. Wczesne wyselekcjonowanie takich pacjentek jest szczególnie ważne w warunkach zaczynającego się porodu, gdy nie ma czasu na wykonanie badań mikrobiologicznych i brak jest wskazań do antybiotykoterapii. Cel pracy Celem pracy jest ocena, czy na podstawie śródporodowego zapisu KTG, badania rutynowo wykonywanego u każdej rodzącej, można podejrzewać wystąpienie niespecyficznej infekcji wewnątrzmacicznej (IW) u płodu w sytuacji, gdy spełnione są następujące kryteria: 1) brak jest przesłanek do podejrzewania tego stanu na podstawie przebiegu ciąży i badania klinicznego rodzącej, 2) ciężarna nie miała wykonanej oceny biocenozy pochwy w okresie przedporodowym, 3) nie stwierdza się u niej laboratoryjnych wykładników infekcji. Materiał i metody Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji okołoporodowej 91 ciężarnych, które spełniały wyżej wymienione kryteria i urodziły dzieci z potwierdzoną bezpośrednio po porodzie (klinicznie, radiologicznie lub na podstawie badań laboratoryjnych) niespecyficzną infekcją (grupa IW). II Katedra Ginekologii i Położnictwa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Klinika Położnictwa i Ginekologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki

2 Śródporodowy zapis KTG u kobiet, które urodziły dzieci z wrodzoną infekcją wewnątrzmaciczną 71 Kobiety rodziły, będąc w ciąży powyżej 35. tygodnia, u żadnej z nich nie stwierdzono pęknięcia błon płodowych przed rozpoczęciem czynności skurczowej. U wszystkich oznaczano leukocytozę przed i po porodzie, za górną granicę normy przyjmując Innych badań w kierunku infekcji u matki nie wykonywano przed porodem, ponieważ u żadnej z kobiet nie było klinicznych podejrzeń jej obecności. Sposób rozwiązania zależał od sytuacji położniczej. Stan noworodków oceniano wg Apgar w 5. minucie. Oznaczano ph krwi pobranej w 1. minucie po porodzie z żyły pępowinowej. Noworodki były leczone w Oddziale Intensywnej Opieki Noworodkowej lub Oddziale Przejściowym. Grupę porównawczą stanowiło 100 losowo wybranych rodzących, które urodziły dzieci zdrowe. U każdej pacjentki prowadzono ciągły zapis KTG podczas porodu, u części z nich również w okresie bezpośrednio poprzedzającym poród. Nieprawidłowości w zapisie były często powodem podjęcia decyzji o indukcji porodu. Ocena i kwalifikacja zapisu była przeprowadzana zgodnie z systemem interpretacji FHR podanym przez ACOG [2] Ze względu na znaczną różnorodność zapisów kwalifikowanych do II kategorii wyodrębniono wśród nich trzy podstawowe, najczęściej występujące typy: 1) II. 1. Normokardia z minimalną zmiennością podstawowej FHR, brakiem akceleracji po stymulacji płodu i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi; 2) II.2. Tachykardia z zaznaczoną zmiennością podstawowej FHR i nawracającymi deceleracjami zmiennymi przy > 50% skurczów; 3) II.3. Normokardia z wydłużoną deceleracją trwającą powyżej 2, ale poniżej 10 minut. Pozostałe typy zapisu kategorii II potraktowano jako 4) II.4. Inne zapisy FHR klasyfikowane do grupy II. Po stwierdzeniu wyżej wymienionych typów zapisu kategorii II wdrażano u rodzących postępowanie polegające na próbie eliminacji ewentualnego ucisku sznura pępowinowego poprzez zmianę ułożenia rodzącej. W przypadku rodzących w znieczuleniu zewnątrzoponowym niwelowano spadek ciśnienia tętniczego matki poprzez wypełnienie łożyska naczyniowego przetoczeniem płynów krystalicznych. Aktywnie prowadzono poród dążąc do szybkiego jego zakończenia. W przypadku słabej czynności skurczowej stymulowano ją oksytocyną, obserwując jednocześnie rodzącą pod kątem ewentualnego wystąpienia tachysystole. Jeżeli zastosowane metody nie odnosiły skutku, a poród nie postępował prawidłowo, kończono go w zabiegowo w sposób zależny od sytuacji położniczej. Oprócz oceny zapisów KTG przeanalizowano cechy charakteryzujące obie grupy (wiek, tydzień porodu, rodność). Przedstawiono dane dotyczące przebiegu porodu (czas trwania poszczególnych okresów, sposób rozwiązania, wskazania do cięć cesarskich) oraz wyniki położnicze. Analizę statystyczną przeprowadzono (po sprawdzeniu normalności rozkładów) testami U Manna-Whitneya oraz chi kwadrat, podając wartość testu oraz poziom istotności p. Wyniki Wyniki przedstawiono w tabelach. W obu grupach stwierdzono zbliżony odsetek pierwiastek i wieloródek, nie różniły się one też pod względem wieku kobiet ani najczęściej występujących patologii ciąży jak nadciśnienie indukowane ciążą, cukrzyca ciążowa czy zahamowanie wzrostu płodu. Średnia wartość przedporodowej leukocytozy była podobna w obu grupach. W grupie IW częściej indukowano poród (19,7% do 10%) niższy średni wiek ciążowy porodu (38,6 tyg. do 39,9 tyg.). Wynikało to najczęściej z nieprawidłowości zapisu KTG podczas ciąży, który wymagał decyzji o wcześniejszej indukcji porodu. Stymulację porodu oksytocyną stosowano z podobną częstością w obu grupach, natomiast znieczulenie zewnątrzoponowe częściej w grupie kobiet, które urodziły dzieci zdrowe. Wśród kobiet z IW częściej stwierdzano podbarwienie płynu owodniowego smółką (p = 0,0107), choć odsetek płodów owiniętych pępowiną był zbliżony w obu grupach. Odsetek cięć cesarskich był większy wśród pacjentek z IW (46,9% do 30%, p = 0,0195), ale wskazania do ich wykonania były podobne w obu grupach. Średni czas trwania I okresu porodu w grupie IW był krótszy (251,1 minut do 309,5 minut, p = 0,0325), natomiast II i III okresu był podobny. Noworodki z infekcją miały niższą średnią masę urodzeniową (3227,3 g do 3473,3 g, p = 0,0145). Chociaż nie stwierdzono różnic w wartości średnich ph krwi uzyskanej z żyły pępowinowej w pierwszej minucie po porodzie, to stan dzieci z IW oceniany w 5. minucie życia punktacją w skali Apgar był gorszy (8,28 do 9,29, p = 0,0001). Średnia wartość poporodowej leukocytozy (badanie wykonywane w drugiej dobie po porodzie) była wyższa u położnic z grupy IW (14,1 tys do 11,4 tys., p = 0,0008). Analizując śródporodowe zapisy KTG stwierdzono różnice w częstości występowania poszczególnych ich kategorii, ocenianych zgodnie z zaleceniami ACGO. W obu grupach zapisy kategorii III spotykano z podobną częstością u tych pacjentek z reguły poród kończono w sposób zabiegowy. U rodzących z IW zapisy prawidłowe I kategoria stwierdzano znacznie rzadziej niż u kobiet, które urodziły zdrowe dzieci (24,7% do 66%, p = 0,0001). Zdecydowaną większość u pacjentek z IW stanowiły zapisy II kategorii (61,7% w stosunku do 28% w grupie porównawczej, p = 0,0001). Najczęstszym typem zapisu była tachykardia z zaznaczoną zmiennością podstawowej częstości akcji serca i nawracającymi deceleracjami zmiennymi przy > 50% skurczów, którą stwierdzano u 27,2% kobiet z IW (8% u pacjentek, które urodziły dzieci zdrowe, p = 0,0005).

3 72 L. Biesiada, M. Krekora, S. Sobantka, G. Krasomski Tabela 1. Dane przedporodowe charakteryzujące grupy Grupa IW Grupa porównawcza Średnia Min Max Odch. st. Średnia Min Max Odch. st. Wartość testu p Wiek pacjentki 28, ,52 28, ,59 0,8388 0,4015 Tydzień porodu 38, ,89 39, ,22 2,5592 0,0104 Leukocytoza przed porodem 10,91 5,1 15,9 2,76 11,05 5,8 17,65 2,38 0, Liczba % Liczba % p Pierwiastki 45 55, ,2172 0,6412 PIH w ciąży 9 11, ,0006 0,9811 GDM w cąży 6 7, ,4497 0,5025 Hipotrofia 3 3, ,0589 0,8008 Tabela 2. Dane dotyczące porodu Grupa IW Grupa porównawcza Wartość Liczba % Liczba % testu p Indukcja porodu 16 19, ,2569 0,0391 Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu 13 16, ,8084 0,0283 Stymulacja porodu oksytocyną 41 50, ,5662 0,4518 Zielony płyn owodniowy 26 32, ,5086 0,0107 Okręcenie płodu pępowiną 6 7, ,9789 0,1595 Sposób rozwiązania Poród fizjologiczny 40 49, ,9118 0,0479 Kleszcze 3 3, ,1317 0,7167 Cięcie cesarskie 38 46, ,4582 0,0195 Wskazania do cc (38 cięć cesarskich) Wskazania do cc (30 cięć cesarskich) Zamartwica 20 52,6% 11 36,7% 1,7226 0,1894 Brak postępu porodu 9 23,6% 12 40% 2,8988 0,1482 Inne 9 23,65% 7 23,3% 0,0011 0,9730 Średnia Min Max Odch. st. Średnia Min Max Odch. st. ph krwi żyły pępowinowej 7,29 6,93 7,5 0,1 7,32 7,13 7,48 0,06 1,6168 0,1059 Długość I okresu porodu 251, ,8 309, ,4 2,1372 0,0325 Długość II okresu porodu 19, ,17 20, ,3 0,3540 0,7233 Długość III okresu porodu 7, ,97 7, ,58 0,3128 0,7544 Leukocytoza po porodzie 11,4 6,3 23,7 3,04 14,1 7,78 20,4 2,55 3,1593 0,0008 Masa urodzeniowa 3227, ,4 3473, ,5 2,4422 0,0145 Apgar w 5. min 8, ,22 9, ,94 5,8516 0,0001

4 Śródporodowy zapis KTG u kobiet, które urodziły dzieci z wrodzoną infekcją wewnątrzmaciczną 73 Tabela 3. Rodzaje śródporodowych zapisów KTG Rodzaj zapisu KTG Grupa IW Grupa porównawcza wg ACOG liczba % Liczba % Wartość testu p Kategoria I 20 24, ,6213 0,0001 Kategoria II razem 50 61, ,7598 0,0001 II , ,0885 0,0432 II , ,1680 0,0005 II.3 4 4, ,1055 0,7453 II , ,6612 0,1028 Kategoria III 11 13, ,0216 0,0822 Również normokardia z minimalną zmiennością podstawowej akcji serca, brakiem akceleracji po stymulacji płodu i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi występowała częściej u kobiet z IW (13,6% do 5%, p = 0,0432). U żadnej rodzącej z grupy IW nie stwierdzano długotrwałej bradykardii w zapisie ani wykresu sinusoidalnego. Dyskusja Infekcja wewnątrzmaciczna spowodowana drobnoustrojami kolonizującymi pochwę jest uważana za podstawowy czynnik ryzyka przedwczesnego pęknięcia błon płodowych i porodu w ciąży niedonoszonej [3]. Jednak Jones stwierdzał obecność bakterii w łożysku i błonach płodowych, również w ciążach donoszonych, szczególnie u kobiet, które rodziły drogą pochwową, a odpowiedź układu immunologicznego płodu na drobnoustroje uważa za czynnik wywołujący poród [4]. Gonçalves podawał, że najczęstszymi mikroorganizmami związanymi z wewnątrzmaciczną infekcją są Ureaplasma urealyticum, Fusobacterium i Mycoplasma hominis [5]. Pomimo zaleceń określenia stanu biocenozy pochwy kobiet w III trymestrze u znacznej części pacjentek z prawidłowym ph wydzieliny pochwowej nie wykonuje się tego badania przed porodem. W większości szpitali u zdrowych, niegorączkujących kobiet w ciąży powyżej 36. tygodnia, zgłaszających się do porodu z zachowanymi błonami płodowymi, nie wykonuje się rutynowo badań w kierunku infekcji wewnątrzmacicznej ani nie zaleca antybiotykoterapii. Powszechnie stosowaną metodą nadzoru płodu podczas porodu jest kardiotokografia. Korzyści wynikające z monitorowania tą metodą były poddawane dyskusji. Podkreśla się, że wprowadzenie KTG w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku spowodowało wzrost częstości cięć cesarskich ze względu na znaczny odsetek wyników fałszywie dodatnich, a kryteria oceny zapisu są niejednoznaczne [6-8]. Sikora, zwracając uwagę na niezadowalające wartości pozytywnych wskaźników predykcyjnych badania kardiotokograficznego w przewidywaniu stanu noworodka, zaleca elektrokardiografię płodową jako optymalną metodę monitorowania płodu [9]. Jednakże Amer-Wahlin, podając dane z badania prawie 5000 pacjentek z trzech różnych ośrodków, stwierdził, że jednoczesne monitorowanie za pomocą KTG i EKG w niewielkim stopniu zmniejsza liczbę porodów zabiegowych [6]. Pomimo wątpliwości badanie KTG jest obecnie najczęściej stosowaną, zalecaną przez NFZ metodą śródporodowego nadzoru płodu w Polsce, a jej skuteczność w wykrywaniu kwasicy metabolicznej płodu jest uznana [2, 15-18]. Ujednolicenie definicji i interpretacji wyników przez ACOG w 2008 roku ułatwiło ocenę rzeczywistego zagrożenia płodu i dało wytyczne dotyczące postępowania położniczego [2, 10]. Jednak Miller podaje, że zapis KTG może zależeć nie tylko od bezpośrednich epizodów niedotlenienia, ale również innych czynników matczynych lub płodowych, między innymi zakażenia [3]. Uważa się, że deceleracje późne są wynikiem niewydolności macicznołożyskowej, a zmienne zwykle zależą od ucisku sznura pępowinowego [2]. Zmiany podstawowej częstości serca płodu, a szczególnie tachykardia oraz zmniejszenie zmienności krótkoterminowej, mogą być powodowane przez infekcję wewnątrzmaciczną. W piśmiennictwie prezentowane są niejednolite dane dotyczące zapisów KTG płodów urodzonych z cechami infekcji. Day podaje, że u 61% noworodków urodzonych z objawami uogólnionego zakażenia śródporodowy zapis był prawidłowy [11]. Natomiast Sameshima obserwował u 24% pacjentek z infekcją wewnątrzmaciczną nieprawidłowości pod postacią zmniejszenia zmienności krótkoterminowej, nawracających deceleracji późnych i głębokich deceleracji zmiennych, podobnie jak Aina-Mumuney [12, 14]. Blot zwraca uwagę na rolę tachykardii stwierdzanej w zapisach i podkreśla, że dodatkowo współistniejące podbarwienie płynu owodniowego smółką zwiększa prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z infekcją [13]. Również w naszej grupie kobiet z IW zielony płyn owodniowy stwierdzano znamiennie częściej. W badanej przez nas grupie płodów z infekcją zapisy typu: 1) normokardia z minimalną zmiennością krótkoterminową, brakiem akceleracji po stymulacji płodu i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi oraz 2) tachykardia z zaznaczoną zmiennością krótkoterminową i nawracającymi deceleracjami zmiennymi przy

5 74 L. Biesiada, M. Krekora, S. Sobantka, G. Krasomski > 50% skurczów występowały znamiennie częściej niż u płodów zdrowych. Jednak średnie ph krwi pępowinowej (parametr odzwierciedlający wydolność maciczno-łożyskową) nie różniło się w obu grupach, co może sugerować, że nieprawidłowości zapisu były odbiciem zmienionej reakcji układu nerwowego płodu spowodowanej infekcją, a nie wynikały z niedotlenienia. Podobną obserwację podaje też Blot [13]. Natomiast niższa punktacja wg Apgar mogła wynikać z faktu, że ocena była przeprowadzana w 5. minucie życia, gdy zaczynały się ujawniać pierwsze zaburzenia adaptacji do środowiska pozamacicznego, spowodowane infekcją. Zasługuje na uwagę fakt, że tak dużej ilości deceleracji zmiennych w zapisach kobiet z IW nie towarzyszyło częstsze okręcenie płodu pępowiną, dlatego ucisk sznura pępowinowego jako przyczyna tych zaburzeń jest mało prawdopodobny w tej grupie. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych dotyczących czasu trwania porodu kobiet z IW. W naszej grupie IW średni czas trwania I okresu porodu był krótszy niż w porównawczej, chociaż więcej pacjentek miało poród indukowany, co może świadczyć o dużej gotowości skurczowej macicy. Większy odsetek wykonywanych cięć cesarskich był skutkiem znacznej ilości zapisów KTG kategorii II, które nie poprawiały się po próbie wdrożenia odpowiedniego postępowania. Chociaż główną rolą kardiotokografii jest ocena dobrostanu i selekcjonowanie płodów zagrożonych hipoksją oraz kwasicą metaboliczną, wydaje się, że niektóre typy nieprawidłowych zapisów KTG są dość charakterystyczne dla infekcji wewnątrzmacicznej. Dalsze, bardziej szczegółowe badania mogłyby ustalić, jaka jest ich wartość w przewidywaniu wystąpienia tej patologii u pozornie zdrowych rodzących w sytuacji, gdy rutynowe badania laboratoryjne nie wskazują na istnienie zakażenia. Wnioski 1) U rodzących z IW najczęściej obserwowano śródporodowe zapisy KTG kategorii II. 2) Normokardia z minimalną zmiennością krótkoterminową, brakiem akceleracji po stymulacji płodu i pojedynczymi deceleracjami zmiennymi oraz tachykardia z zaznaczoną zmiennością krótkoterminową i nawracającymi deceleracjami zmiennymi przy > 50% skurczów występowały znamiennie częściej niż u płodów zdrowych. 3) Średnie ph krwi z żyły pępowinowej nie różniło się u płodów z NIW w porównaniu ze zdrowymi, ale średni stan urodzeniowy oceniony w 5. minucie według Apgar był gorszy, a średnia masa urodzeniowa niższa. Piśmiennictwo [1] (2008) Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego Wydanie specjalne. Gin. po dyplomie [2] Maccones G.A., Hankins G.D., Spong C.Y. et al. (2008) The 2008 National Institute of Child Health and Human Development workshop report on electronic fetal monitoring: update on definitions, interpretation and research guidelines. Obstet. Gynecol. 112: [3] Miller D.A. (2010) Śródporodowe monitorowanie płodu. Jak zwiększyć korzyści i zmniejszyć ryzyko. Gin. po Dyplomie 4: [4] Jones H.E., Harris K.A., Azizia M. et al. (2009) Differing prevalence and diversity of bacterial species in fetal membranes from very preterm and term labor. 8(4) e [5] Gonçalves L.F., Chaiworapongsa T., Romero R. (2002) Intrauterine infection and prematurity. Ment. Retard. Dev. Disabil. Res. Rev. 8: [6] Amer-Wahlin I., Hellsten C., Noren H. et al. (2001) Cardiotocography only versus cardiotocography plus ST analysis of fetal electrocardiogram for intrapartum fetal monitoring: a Swedish randomised controlled trial. Lancet 18(358): [7] Parer J.T., King T., Flanders S., Fox M. et al. (2006) Fetal acidemia and electronic fetal heart rate patterns: is there evidence of an association? J. Matern. Fetal. Neonatal. Med. 19: [8] Parer J.T., King T. (2000) Fetal heart rate monitoring: is it salvageable? Am. J. Obstet. Gynecol. 182, [9] Sikora J. (2009) Śródporodowe monitorowanie płodu. Insight. Przegląd Ginekologiczno-Położniczy 9(2). [10] (2009) A COG Practice Bulletin. Obstet. Gynecol. 114: [11] Day D., Ugol J.H., French J.I., Haverkamp A. et al. (1992) Fetal monitoring in perinatal sepsis. Am. J. Perinatol. 9: [12] Sameshima H., Ikenoue T., Ikeda T. et al. (2005) Association of nonreassuring fetal heart rate patterns and subsequent cerebral palsy in pregnancies with intrauterine bacterial infection. Am. J. Perinatol. 22: [13] Blot P., Milliez J., Breart G. (1983) Fetal tachycardia and meconium staining: a sign of fetal infection. Int. J. Gynaecol. Obstet. 2: [14] Aina-Mumuney A.J., Althaus J.E., Henderson J.L. et al. (2007) Intrapartum electronic fetal monitoring and the identification of systemic fetal inflammation. J. Reprod. Med. 52: [15] Larma J.D., Silva A.M., Holcroft C.J. et al. (2007) Intrapartum electronic fetal heart rate monitoring and the identification of metabolic acidosis and hypoxic-ischemic encephalopathy. Am. J. Obstet. Gynecol. 197(301). [16] Williams K.P., Galerneau F. (2003) Intrapartum fetal heart rate patterns in the prediction of neonatal acidemia. Am. J. Obstet. Gynecol. 188: [17] Larma J.D., Silva A.M., Holcroft C.J. et al. (2007) Intrapartum electronic fetal heart rate monitoring and the identification of metabolic acidosis and hypoxic-ischemic encephalopathy. Am. J. Obstet. Gynecol. 197(301). [18] Ropacka M., Markwitz W., Bręborowicz G.H. (2000) Spectral analysis of fetal heart rate variability. Ginekol. Pol. 71: J Lidia Biesiada II Katedra Ginekologii i Położnictwa Uniwersytet Medyczny w Łodzi Łódź, ul. Rzgowska 281/289 bieslidia@o2.pl

6 Śródporodowy zapis KTG u kobiet, które urodziły dzieci z wrodzoną infekcją wewnątrzmaciczną 75 Intranatal cardiotocography in women who delivered babies with intrauterine infection The aim was to present intranatal CTG patterns and perinatal outcome in the group of women who delivered newborns with non-specific intrauterine infection (intrauterine infected babies IUIB). Methods: A retrospective study was performed to compare a perinatal outcome of 91 patients w IUIB to a control group of 100 women who delivered healthy babies. Age, past obstetric history, the course of delivery including CTG patterns and obstetric outcomes were analyzed. Results: Compared to the control group there was no difference in the mean age and parity. More women in IUIB group presented CTG patterns of the second category according to ACOG (61.7% vs 28%, p = ). The most frequent types were: 1. Tachycardia with normal FHR variability and recurrent variable decelerations and 2. normocardia with minimal FHR variability, without acceleracions and with single variable decelerations. In IUIB group there was more inductions of the labour (19.7% vs 10%, p = ), more often the meconium staned fluid was observed (32.1% vs 16% p = ), more caesarean sections were performed (46.9% vs 30%, p = ), and the mean time od the first stage of delivery was shorter (251.1 min vs min, p = ). The mean weight of infected babies was lower ( g vs g, p = ). The mean ph of umbilical blood was similar in both groups, but Apgar score was worse in infected nowborns (8.28 vs 9.29, p = ). Conclusions: 1) During the delivery of IUIB patients CTG patterns of the II category were observed more often. 2) The most frequent types of CTG patterns were: 1. Tachycardia with normal FHR variability and recurrent variable decelerations and 2. normocardia with minimal FHR variability, without acceleracions and with single variable decelerations. 3) The mean ph of umbilical blood was similar in both groups, but Apgar score was worse in infected nowborns (8.28 vs 9.29, p = 0,0001). Key words: intrauterine infection, cardiotocography