UZASADNIENIE. Prezes decyzją z dnia 11 stycznia 2008 r. o nr. przedsiębiorstwu Elektrociepłownia K. S.A. świadectwo. Sygn. akt XVII AmE 48/08

Transkrypt

1 Sygn. akt XVII AmE 48/08 Dnia 27 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie: Przewodniczący SSO Bernard Litwiniec Protokolant Dorota Łęczycka po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2008 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa Elektrociepłowni K. S.A. w K. przeciwko Prezesowi o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji na skutek odwołania Elektrociepłowni K. S.A. w K. od decyzji Prezesa z dnia 11 stycznia 2008 r. nr USPCHP/.../L W oddala odwołanie SSO Bernard Litwiniec Sygn. akt XVII AmE 48 /08 UZASADNIENIE Prezes decyzją z dnia 11 stycznia 2008 r. o nr USPCHP/ /L W umorzył przedsiębiorstwu Elektrociepłownia K. S.A. świadectwo 1

2 pochodzenia o nr K /TPP/02/01266/2007 na ilość energii elektrycznej ,380 MWh. Jako podstawa prawna decyzji została wskazany art.91 ust.13,14 i 15 w zw. z art. 9a ust.8d oraz art.30 ust. l prawa energetycznego. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że 24 grudnia 2007 r. przedsiębiorstwo Elektrociepłownia K. S.A. złożyło wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji. Zdaniem Prezesa, zgodnie z art. 9a ust. 8d prawa energetycznego, do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art.9a ust. 8 pkt l wspomnianej ustawy, nie zalicza się umorzonych świadectw pochodzenia z kogeneracji, wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji w okresie, w którym koszty wytworzenia tej energii wynikające z nakładów, o których mowa w art. 45 ust. l a prawa energetycznego, są uwzględniane w kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej. Prezes wskazał, że podstawie art. 9e ust.14 w/w ustawy umarza świadectwa pochodzenia z kogeneracji wydane dla energii elektrycznej, o której mowa w art.9a ust.8d prawa energetycznego. Umorzenie przez Prezesa niniejszego świadectwa, jak wskazano w uzasadnieniu decyzji, nie daje uprawnień do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art.9a ust.8 prawa energetycznego. Elektrociepłownia K. S.A. w K. wniosła w dniu 30 stycznia 2008 r. odwołanie od przedmiotowej decyzji. Skarżący wniósł o uchylenie decyzji w całości, zobowiązanie Prezesa do wydania Świadectwa Pochodzenia z Kogeneracji dla ilości ,380 MWh energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji, za okres od l lipca 2007 r. do 30 listopada 2007 r., odpowiadającej sprzedaży ,532 MWh energii do P. S.A. i E. Sp. z o.o. bez ograniczenia, uniemożliwiającego jego wykorzystanie do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 8 pkt l ustawy Prawo 2

3 energetyczne, a także o zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego. Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił: - naruszenie art. 9a ust. 8d i art. 45 ust. la ustawy z dnia 10 kwietnia 2007 r. Prawo energetyczne, poprzez błędne zastosowanie i błędną wykładnię tych przepisów, - naruszenie art. 107 l i 3 k.p.a. poprzez niezawarcie w Decyzji uzasadnienia, pozwalającego na ustalenie, dlaczego w istniejącym stanie faktycznym zastosowany został art. 9a ust. 8d ustawy Prawo energetyczne, - błędne ustalenie stanu faktycznego poprzez założenie a priori, że w okresie od l lipca 2007 r. do 30 listopada 2007 r. objętym Decyzją, Operator Systemu Przesyłowego - P. S.A. i Operator Systemu Dystrybucyjnego - E. S.A. uwzględniały w kosztach działalności koszty wytworzenia energii elektrycznej przez Elektrociepłownię K. S.A., które by wynikały z nakładów służących poprawie ochrony środowiska i efektywności wytwarzania energii elektrycznej, o których mowa w art. 45 ust. la ustawy. W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazał, że spełnia wszystkie przewidziane prawem warunki do ubiegania się o wydanie świadectw pochodzenia z kogeneracji. Zarzucił Prezesowi, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji nie powołał się na podstawy faktyczne powodujące konieczność zastosowania art.9a ust.8d prawa energetycznego. W jego ocenie świadectwo pochodzenia z kogeneracji wydane przez Prezesa na rzecz Elektrociepłowni K. S.A., które zostało mocą tej samej decyzji umorzone, nie mogło być zaliczone do świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9a ust. 8d ustawy -nie stanowiących wypełnienia obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia. Jako zupełnie nieuzasadnione skarżący uznał stanowisko Prezesa, że w okresie objętym wnioskiem o wydanie świadectwa pochodzenia P. S.A. i E. S.A. uwzględniały w kosztach działalności koszty wytworzenia energii elektrycznej wynikające z nakładów poniesionych przez Elektrociepłownię 3

4 K. S.A. na przedsięwzięcia inwestycyjne z lat Podał, iż przy kalkulacji cen ustalonych w długoterminowych kontraktach nie były uwzględniane nakłady, o których mowa w art. 45 ust. la ustawy. W okresie od l lipca 2007 r. do 30 listopada 2007 r. koszty wytworzenia energii elektrycznej wynikające z poniesienia nakładów w latach były uwzględniane w kosztach działalności P. S.A. i E. Sp. z o.o. W odpowiedzi na odwołanie Prezes wniósł o oddalenie odwołania. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny sprawy i zważył, co następuje: Należy zgodzić się ze skarżącym, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji jest nader lakoniczne i nie pozwala, ażeby w pełni ocenić jakie ustalenia faktyczne były podstawą do jej wydania. Zarzuty dotyczące naruszenia kodeksu postępowania administracyjnego tj. art i 3 kpa nie mogły mieć istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w postępowaniu toczącym się przed tutejszym sądem. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest w niniejszej sprawie sądem I instancji i spoczywał na nim obowiązek analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego. Akta administracyjne zawierają wniosek skarżącego oraz szereg załączników z niezbędnymi danymi liczbowymi, także w toku postępowania były składane dokumenty ( kontrakty długoterminowe zakupu energii elektrycznej zawarte przez powoda z P S.A. k i Zakładem Energetycznym K. poprzednikiem prawnym E. sp. z o.o. k , decyzje Prezesa z 15 grudnia 2006 r. oraz z 16 grudnia 2006 r. w sprawie zatwierdzenia taryfy dla energii elektrycznej k , pismo powoda do 4

5 Komisji Europejskiej z dnia 24 kwietnia 2006 r. [w języku angielskim, powód nie dysponował tłumaczeniem, ostatecznie nie żądał go pozwany] k ), strony w pismach procesowych powoływały się na fakty i okoliczności, istotne w niniejszym postępowaniu. Sąd dopuścił dowód z wyżej wskazanych dokumentów, co stanowiło materiał dowodowy pozwalający na dokonanie niezbędnych w sprawie ustaleń faktycznych i prawnych, które przedstawiają się następująco: W dniu 24 grudnia 2007 r. przedsiębiorstwo Elektrociepłownia K. S.A. w K. złożyło wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji. Spółka oświadczyła, że wytworzona energia elektryczna w okresie od dnia l lipca 2007 r. do dnia 30 listopada 2007 r. w jednostkach kogeneracji została dostarczona do P. S.A. i E. Sp. z o.o. w ilości ,532 MWh - w ramach kontraktów długoterminowych zawartych z firmami w 1998 r. ( k. l - 3 akt administracyjnych ) Wnioskodawca dołączył załączniki ( k.4-63 akt administarcyjnych), w których zawarte zostały m.in. dane techniczne i ilościowe uzasadniające wniosek. W ocenie Sądu Okręgowego decyzja objęta skargą nie budzi zastrzeżeń, mimo bardzo lakonicznego jej uzasadnienia, a zarzuty wskazane w odwołaniu nie mogły zostać uwzględnione. Zarzuty Elektrociepłowni K. wobec kwestionowanych przez nią ustaleń Prezesa, jak wyżej wspomniano, nie mogły być uwzględnione. Wbrew stanowisku powoda świadectwo pochodzenia z kogeneracji wydane przez Prezesa na rzecz odwołującego się przedsiębiorstwa należy zaliczyć do świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9a ust.8d prawa energetycznego. Zgodnie z regulacją zawartą w tym przepisie do wypełnienia obowiązku określonego w ust.8 pkt 1 czyli obowiązku przedstawienia świadectw z kogeneracji, nie zalicza się umorzonych świadectw pochodzenia z kogenercji, o których mowa w art. 91 ust.l, 5

6 wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji w okresie, w którym koszty wytworzenia tej energii wynikające z nakładów, o których mowa w art. 45 ust. l a (tj. koszty uwzględniane w taryfach przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, wynikające z nakładów ponoszonych przez te przedsiębiorstwa energetyczne w latach , co dotyczyło tzw. kontraktów długoterminowych), są uwzględniane w kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej. Przepisy art. 9a ust.8d oraz art.91 ust. 14 i 15 prawa energetycznego odnoszą się bezpośrednio do wytwarzania energii elektrycznej w jednostkach kogeneracji w okresie, w którym koszty wytworzenia tej energii są uwzględniane w kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej. Przedsiębiorstwa energetyczne uczestniczące w systemie kontraktów długoterminowych nie zostały uprawnione do korzystania z innego programu wsparcia tj. programu świadectw pochodzenia z kogeneracji. Pozwany trafnie powołał się na uzasadnienie do projektu ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustaw: prawo energetyczne, prawo ochrony środowiska oraz o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności, wprowadzającej art.9a ust.8d do prawa energetycznego. Wskazano w nim, że wyłączenie ze wsparcia energii elektrycznej wytwarzanej w jednostkach kogeneracji objętych systemem kontraktów długoterminowych zostało uzasadnione okolicznością, że koszty energii elektrycznej objętej kontraktami długoterminowymi, o jakich mowa w art.45 ust. l a prawa energetycznego, są już zawarte w taryfach przesyłowych i dystrybucyjnych, a energia ta kupowana jest w ramach tzw. minimalnych ilości energii, co wynika z zapisów taryf przedsiębiorstw P S.A. i P. Operator S.A. To prowadzi do wniosku, że energia z kontraktów długoterminowych objęta została już preferencjami 6

7 w postaci tzw. składnika wyrównawczego, a ponadto energia ta rozdysponowana jest do spółek dystrybucyjnych, które maj ą praktycznie obowiązek jej zakupu. Z tych względów do czasu rozwiązania kontraktów długoterminowych dodatkowe preferencje, jakie obciążają odbiorców końcowych, nie powinny być stosowane, gdyż mogłoby to być uznane za naruszenie zakazu kumulowania pomocy publicznej. Bez znaczenia jest to, iż powód powołał się na fakt, że wytworzona energia elektryczna w okresie od l lipca do 30 listopada 2007 r. w jednostkach kogeneracji została dostarczona do P. S.A. i E. sp. z o.o. w ramach kontraktów długoterminowych zawartych z tymi firmami w 1998 r. Należy podzielić stanowisko pozwanego, który na poparcie swojego poglądu powołał się na uregulowania zawarte w ustawie z 27 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej jednoznacznie potraktował wszystkie podmioty, które zawarły tego rodzaju umowy. Powołana ustawa wymienia w swoim załączniku wśród wytwórców Elektrociepłownię K., z którą zostały zawarte tego typu kontrakty długoterminowe, podlegające rozwiązaniu. Ustawa wyżej powołana wprowadziła rekompensatę za przedterminowe ich rozwiązanie tworząc tzw. opłatę przejściową. Przepisów art. 45 ust. la prawa energetycznego, z uwagi na treść art.45 ust. l b, nie stosuje się od dnia powstania obowiązku uiszczania opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie wymienionej w art. 9a ust. 8e. Z tym dniem powstaje obowiązek uiszczania opłaty przejściowej i tym samym możliwość uwzględnienia w taryfach przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej kosztów ponoszonych przez nich w związku z obsługą kontraktów długoterminowych. Zgodnie z art. 45 ust. l c prawa energetycznego w 7

8 kosztach działalności przedsiębiorstw zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej uwzględnia się koszty pobierania opłaty przejściowej. To prowadzi do wniosku, że powód będzie uprawniony do pobierania opłaty przejściowej wskazanej w art.2 pkt 9 ustawy z 27 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej. Skoro powód został wymieniony przez ustawodawcę jako uprawniony do otrzymania rekompensaty za rozwiązanie umów długoterminowych to był także uprawniony do uzyskania dodatkowych preferencji, których koszty przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej uwzględniały w kalkulowanych przez siebie taryfach, działając w oparciu o art.45 ust. la prawa energetycznego. Powód korzystał z preferencyjnego rozwiązania dotyczącego zakupu - sprzedaży energii elektrycznej, co wynika chociażby z treści umów długoterminowych łączących go z P S.A. z 30 kwietnia 1998 r. oraz E. sp. z o.o. z 6 maja 1998 r. W oparciu o te kontrakty energia elektryczna wyprodukowana przez powoda od l lipca do 30 listopada 2007 r. była nabywana przez te podmioty. Zakupy energii odbywały się po jednakowych cenach, wyższych niż cena zakupu hurtowego, a różnica była pokrywana z wpływów z opłaty wyrównawczej, o jakiej mowa w rozporządzeniu taryfowym, co znajduje potwierdzenie w treści kontraktów długoterminowych, jakie zostały dołączone do odwołania powoda. Sąd Okręgowy nie zgadza się z zarzutem powoda dotyczącym inwestycyjnego, a nie modernizacyjnego charakteru umów długoterminowych. Trafnie pozwany powołał się na fakt, że zawarte kontrakty długoterminowe miały na celu zagwarantowanie Grupie EDFI zwrotu inwestycji poczynionych podczas prywatyzacji powoda, jaka odbyła się w latach dziewięćdziesiątych. Środki pozyskane z tego tytułu posłużyły 8

9 do sfinansowania kosztów jego modernizacji. Dla poparcia swojego stanowiska pozwany powołał się na załącznik do pisma tego ostatniego z dnia 24 kwietnia 2006 r. l.dz. 7823/06 sekcja A pkt IV. W zawartych tam wyjaśnieniach kierowanych do Komisji Europejskiej powód informował, że w latach wdrożył program służący poprawie ochrony środowiska i efektywności wytwarzania energii elektrycznej, a sam proces prywatyzacyjny miał zapewnić finansowanie niezbędnych modernizacji poprzez zwiększenia kapitału spółki, (wprawdzie tekst wyjaśnień nie został przetłumaczony na język polski, ale powód nie kwestionował powołania się przez pozwanego na jego treść). Z tych też względów nie ma podstaw do uznania, jak chce tego powód, że kontrakty długoterminowe, których jest stroną, nie generowały kosztów wskazanych w art.45 ust. l a prawa energetycznego. Nie jest także przekonywujący zarzut powoda dotyczący braku w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji uzasadnienia pozwalającego na ustalenie powodów, dla których w istniejącym stanie faktycznym został zastosowany art. 9a ust.8d prawa energetycznego. Należy mieć na uwadze, że istniała konieczność zastosowania w niniejszej sprawie art. 9a ust. 8d prawa energetycznego z uwagi na zawarcie przez powoda kontraktów długoterminowych, powołanych przez powoda we wniosku o wydanie świadectw pochodzenia z kogeneracji. Powód korzystał z systemu wsparcia w ramach kontraktów długoterminowych, co zostało potwierdzone w załączniku do ustawy z 27 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej. Okoliczności tej nie kwestionował także powód. Kontrakty długoterminowe gwarantowały powodowi zbyt określonej ilości energii elektrycznej po ustalonych cenach, co umożliwiało mu kontynuacje działań inwestycyjnych. Opłaty przejściowe, o jakich była już wyżej mowa, są 9

10 formą wsparcie ze strony państwa przedsiębiorstw energetycznych. Także z tych względów system wsparcia w ramach świadectw pochodzenia z kogeneracji nie może znaleźć w stosunku do powoda zastosowania. Mając powyższe na uwadze z mocy art. 479 (53) kpc orzeczono jak wyżej. SSO Bernard Litwiniec 10