PROTOKÓŁ. z posiedzenia Komisji habilitacyjnej w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego dr inż. Mikołaja Bernasowskiego

Transkrypt

1 Kraków, 9 grudnia 2015 r. PROTOKÓŁ z posiedzenia Komisji habilitacyjnej w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego dr inż. Mikołaja Bernasowskiego 1. Podstawa prawna Komisja habilitacyjna działa na podstawie decyzji przesłanej pismem nr BCK-VI-L- 7821/15 z dnia 4 września 2015 roku, skierowanego do Dziekana Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie, w którym Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów na podstawie art. 18a ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1852, ze zmianami w Dz. U. z 2015 r. poz. 249), zwana dalej ustawą, informuje o powołaniu i składzie Komisji habilitacyjnej, w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego Pana dr inż. Mikołaja Bernasowskiego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia. Do przesłanej decyzji dołączono dokumentację, o której mowa w art. 18a ust. 1 ustawy, w formie papierowej i elektronicznej. 2. Skład Komisji 1. Przewodniczący Komisji prof. Leszek Blacha Politechnika Śląska w Gliwicach, 2. Sekretarz Komisji dr hab. inż. Jan Falkus prof. AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, 3. Recenzent dr hab. inż. Marian Niesler prof. n. Instytut Metalurgii Żelaza im. Stanisława Staszica w Gliwicach, 4. Recenzent prof. Stanisława Kluska-Nawarecka Wyższa Szkoła Informatyki i Umiejętności w Łodzi, 5. Recenzent prof. Jan Mróz Politechnika Częstochowska, 6. Członek Komisji prof. Władysław Gąsior Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej im. Aleksandra Krupkowskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, 7. Członek Komisji prof. Dmytro Svyetlichnyy Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, 3. Posiedzenie Komisji Na wstępie posiedzenia Komisji w dniu roku, które odbyło się w pełnym składzie w sali posiedzeń Kolegium Dziekańskiego Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, Przewodniczący Komisji habilitacyjnej profesor Leszek Blacha stwierdził, że wpłynęły wszystkie recenzje: 4 listopada br. prof. J. Mroza, 12 listopada br. prof. S. Kluski- Nawareckiej oraz 13 listopada br. dr hab. inż. M. Nieslera prof. n., a następnie zaproponował następujący porządek obrad: 1. Wprowadzenie 2. Przedstawienie opinii przez Recenzentów 1

2 3. Dyskusja 4. Podjęcie uchwały w sprawie zaopiniowania wniosku o nadanie Panu dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia. 5. Opracowanie dokumentów z obrad Komisji habilitacyjnej. 6. Podpisanie dokumentów i zakończenie posiedzenia. Po przyjęciu porządku posiedzenia, Przewodniczący Komisji przedstawił wybrane informacje dotyczące trybu postępowania habilitacyjnego i zadań Komisji oraz kryteria oceny dorobku habilitacyjnego. Żaden z recenzentów, ani członków Komisji nie złożył wniosku dotyczącego konieczności uzupełnienia dokumentacji osiągnięć naukowych Habilitanta i nie wnioskował o rozmowę z Nim na temat Jego osiągnięć i planów naukowych. W związku z brakiem wniosku Habilitanta w sprawie tajnego głosowania, Komisja procedowała zgodnie z art. 18a ust. 8, a więc w trybie głosowania jawnego. Członkowie Komisji zapoznali się z treścią jednotematycznego cyklu publikacji pt.: Badania wpływu składu gazu garowego na równowagę procesów redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu, autoreferatem i recenzjami (przesłanymi drogą elektroniczną, po wpłynięciu ostatniej recenzji) dr inż. Mikołaja Bernasowskiego oraz z całokształtem dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego Habilitanta. W następnym punkcie posiedzenia Recenzenci przedstawili opracowane przez siebie opinie dotyczące osiągnięć naukowych, dydaktycznych i organizacyjnych Habilitanta w kolejności: 1. prof. Jan Mróz, 2. dr hab. inż. Marian Niesler prof. n., 3. prof. Stanisława Kluska-Nawarecka, po czym odbyła się dyskusja nad całokształtem dorobku i wnioskiem o nadanie stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu. W trakcie dyskusji swoje stanowisko przedstawili pozostali Członkowie Komisji habilitacyjnej: prof. Władysław Gąsior oraz prof. Dmytro Svyetlichnyy. Podsumowując dyskusję, Przewodniczący Komisji stwierdził, że zdania recenzentów i członków Komisji dotyczące uznania, że dr inż. Mikołaj Bernasowski spełnia wymagania postawione przez Ustawę o Stopniach Naukowych i Tytule Naukowym oraz o Stopniach i Tytule w Zakresie Sztuki z dnia 14 marca 2003 roku wraz ze zmianami są zgodne i poddaje pod głosowanie wniosek o nadanie dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dyscyplinie metalurgia. Przewodniczący Komisji przedstawił treść uchwały popierającej nadanie dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia i poddał ją pod głosowanie w trybie jawnym. W głosowaniu oddano 7 głosów: Głosów TAK - 7 Głosów NIE - 0 Głosów WSTRZYMUJĄCYCH SIĘ 0 Komisja podjęła uchwałę o poparciu wniosku o nadanie dr. inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia i przekazała ją wraz z uzasadnieniem, recenzjami całokształtu dorobku, protokołem z posiedzenia oraz pozostałą dokumentacją postępowania habilitacyjnego do Rady Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii 2

3 Górniczo Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie, w celu przeprowadzenia dalszego postępowania. Podpisy Członków Komisji Prof. dr hab. inż. Leszek Blacha przewodniczący. Dr hab. inż. Jan Falkus, prof. AGH sekretarz. Prof. dr hab. inż. Stanisława Kluska- Nawarecka recenzent. Prof. dr hab. inż. Jan Mróz recenzent. Dr hab. inż. Marian Niesler prof. nzw. recenzent. Prof. dr hab. inż. Władysław Gąsior członek. Prof. dr hab. inż. Dmytro Svyetlichnyy członek. 3

4 Uchwała Komisji habilitacyjnej w sprawie zaopiniowania nadania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia doktorowi inżynierowi Mikołajowi Bernasowskiemu Komisja habilitacyjna dr inż. Mikołaja Bernasowskiego na posiedzeniu w dniu roku, po zapoznaniu się z treścią jednotematycznego cyklu publikacji pt.: Badania wpływu składu gazu garowego na równowagę procesów redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu oraz recenzjami, całokształtem dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego, a także po przeprowadzonej dyskusji postanawia: pozytywnie zaopiniować wniosek o nadanie dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia naukowego doktora habilitowanego w dyscyplinie metalurgia i skierować pod obrady Rady Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. W jawnym glosowaniu nad tą uchwałą, w którym na 7 osób uprawnionych do głosowania głosowało 7 osób, uzyskano następujący wynik: 7 głosów TAK, 0 głosów NIE, 0 głosów WSTRZYMUJĄCYCH SIĘ. Podpisy Członków Komisji Prof. dr hab. inż. Leszek Blacha przewodniczący. Dr hab. inż. Jan Falkus, prof. AGH sekretarz. Prof. dr hab. inż. Stanisława Kluska- Nawarecka recenzent. Prof. dr hab. inż. Jan Mróz recenzent. Dr hab. inż. Marian Niesler prof. nzw. recenzent. Prof. dr hab. inż. Władysław Gąsior członek. Prof. dr hab. inż. Dmytro Svyetlichnyy członek. 4

5 UZASADNIENIE Komisji habilitacyjnej zawierającej opinię w sprawie nadania dr. inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia, przygotowaną w oparciu o dokumentację wniosku oraz opinie recenzentów 1. Informacje ogólne Dr inż. Mikołaj Bernasowski w 1995 r. ukończył studia wyższe na Wydziale Metalurgii Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie uzyskując stopień magistra inżyniera metalurga. Pracę doktorską pt. Wpływ ruchu wsadu i przepływu gazów na procesy wymiany ciepła i masy w szybie wielkiego pieca obronił z wyróżnieniem w 2000 roku. We wrześniu 2000 roku został zatrudniony jako asystent w Zakładzie Stopów Żelaza i po roku awansował na stanowisko adiunkta. Na stanowisku tym pracuje do dnia dzisiejszego w Katedrze Metalurgii Stopów Żelaza. 2. Ocena treści jednotematycznego cyklu publikacji pt.: Badania wpływu składu gazu garowego na równowagę procesów redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu Na jednotematyczny cykl publikacji pt: Badania wpływu składu gazu garowego na równowagę procesów redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu dr inż. Mikołaja Bernasowskiego składa się z 12 publikacji, z czego 4 są samodzielne autorskie. Jedna praca opublikowane została jako artykuł w monografii, 2 publikacje w czasopismach zagranicznych (w tym 1 samodzielna na liście WoS - steel res. international), 8 publikacji w czasopismach krajowych (7 Hutnik Wiadomości Hutnicze, 1 Mega Industry), 1 materiały konferencji zagranicznej. Spośród wszystkich wymienionych publikacji 2 z nich znajdują się na liście Web of Science. Wszyscy recenzenci pozytywnie ocenili zgłoszony zestaw publikacji i uznali go za spełniający wymogi osiągniecia naukowego Pani prof. S. Kluska Nawarecka stwierdziła: Zaprezentowany jako dorobek habilitacyjny zestaw 12 publikacji jest spójny tematycznie, przedstawiając sekwencję prac związanych ze stworzeniem koncepcji, a następnie realizacją, wdrożeniem, a wreszcie weryfikację działania systemu wspomagania technologii wielkopiecowej dla pieca nr 5 (WP 5) w Krakowskim Oddziale Mittal Steel Poland. Pewien niedosyt stwarza tutaj brak bardziej precyzyjnego opisu struktury i funkcjonalności systemu, jak również chociażby szkicowego przedstawienia stosowanych modeli formalnych. Pewną reprezentację tych modeli mają stworzyć rysunki 2-6, jednakże stanowią one jedynie wizualizację wyników modelowania, wbrew podanemu pod rysunkiem opisowi. W tej sytuacji uznano za zasadne wystąpienie z prośbą o dostarczenie materiałów dotyczących modeli, zestawu danych oraz wyników obliczeń, do których odnoszono się w publikacjach. Po zapoznaniu się z tą dokumentacją stwierdzono, że opisane przez Habilitanta rozwiązania i rezultaty znajdują pełne oparcie w pracach realizowanych w ramach projektu W kluczowej konkluzji dotyczącej oceny osiągnięcia naukowego Pani prof. St. Kluska- Nawarecka stwierdza: Hipoteza badawcza jaką przyjął dr inż. M. Bernasowski dotyczy wzrostu znaczenia wodoru w procesach redukcji, spowodowanego zwiększeniem udziału pyłu 5

6 węglowego. Uznał on, że mechanizmy powodujące obniżenie redukcji bezpośredniej wustytu powinny być lepiej poznane od strony teoretycznej i eksperymentalnej. W celu pogłębienia tej wiedzy przeprowadzono szereg eksperymentów, stwarzających podstawę do dokładnych obliczeń termochemicznych wykonanych przy użyciu specjalistycznego oprogramowania. W efekcie dokładnie ustalono wpływ fazy gazowej składającej się z wodoru i tlenku węgla na redukcję wustytu przy obecności węgla stałego, podczas gdy dotąd znane były takie badania bez udziału węgla stałego. Stąd prezentowane rezultaty uznać należy jako podstawowe, gdyż doprowadziły do nowego ujęcia rozważanego problemu. Jako ważny rezultat uznać należy sposób określenia punktu początkowego redukcji wustytu, którego położenie obliczane jest dla ściśle określonego składu gazu redukcyjnego, wynikającego z aktualnego składu gazu garowego w wielkim piecu. Dokonania te umożliwiły konstrukcję modelu minimalizacji zużycia paliwa w wielkim piecu oraz określenie wpływu zmiennej fazy gazowej, szczególnie wodoru na zmiany struktury tego modelu. Przeprowadzone obliczenia dla WP 5 wykazały, że zastosowanie opracowanego modelu doprowadzić może do zmniejszenia zapotrzebowania na koks o ok. 1,5 %. W praktyce może to prowadzić do oszczędności w granicach 7 mln zł/rok plus efekt znacznego zmniejszenia emisji CO 2. Pan prof. J. Mróz zwraca uwagę, że wyniki i ich analiza, wyjaśniają wpływ fazy gazowej składającej się z tlenku węgla i wodoru na redukcję wustytu w obecności węgla stałego, zarówno w aspekcie termodynamicznym jak i mechanizmu redukcji i stanowią znaczny wkład Habilitanta w zakresie badań podstawowych z jednoczesnym wykorzystaniem aplikacyjnym. W głównej sentencji oceny osiągnięcia naukowego Pan prof. J. Mróz pisze: W podsumowaniu wyników pracy naukowej dr inż. Mikołaja Bernasowskiego Recenzent stwierdza, że Jego badania w zakresie zmian stanu równowagi reakcji gazów redukcyjnych w obszarze garu wielkiego pieca w złożonym układzie faz gazowych: CO, CO 2, H 2, H 2 O oraz stałych faz tlenków żelaza Fe 2 O 3, Fe 3 O 4, FeO z udziałem żelaza metalicznego i węgla stanowią osiągnięcie naukowe Habilitanta w ważnym obszarze metalurgii żelaza i technologii wielkopiecowego otrzymywania surówki żelaza. W szczególności w przeprowadzonych badaniach i ich wynikach należy wyróżnić fakt, że dotyczą one przestrzeni wielkiego pieca, gdzie kształtuje się pierwotny skład gazów, decydujący o jego potencjale redukcyjnym i wynikach pracy wielkiego pieca oraz bierze się w nich pod uwagę światowy trend do wdmuchiwania paliwa zastępczego w postaci pyłu węglowego wprowadzającego dodatkowe ilości wodoru do tej przestrzeni. Powoduje to znaczącą zmianę w reakcjach zachodzących w tym rejonie wielkiego pieca w porównaniu z technologią bez wdmuchiwania pyłu. Badania pozwoliły nie tylko ocenić w jakim stopniu wpływa to na stan równowagi wielu reakcji zachodzących w garze wielkiego pieca, ale wyjaśnić także mechanizm współdziałania wodoru i tlenku węgla w procesie redukcji. Dostarczyło to narzędzi do określenia zmian w zużyciu węgla na tonę surówki żelaza w wyniku wprowadzenia zwiększonych ilości wodoru do wielkiego pieca. Zmniejszenie tego zużycia w wyniku wprowadzenia dodatkowych ilości wodoru ma wymiar nie tylko ekonomiczny, ale i ekologiczny, bowiem wiąże się ze zmniejszeniem emisji CO 2 do atmosfery W sposób bardzo zbliżony sformułowana została ocena osiągnięcia naukowego dr M. Bernasowskiego w recenzji Pana prof. Nieslera, który w podsumowaniu stwierdza: Osiągnięciem naukowym (technologicznym) Habilitanta było określenie roli składu gazu garowego, a zwłaszcza wodoru, na redukcję wustytu w procesie wielkopiecowym. Habilitant stwierdził, że wodór może ograniczać redukcję bezpośrednią wzmacniając redukcję pośrednią CO. Co to oznacza dla procesu wielkopiecowego? Zwiększenie zawartości wodoru zmienia równowagę pomiędzy wustytem i żelazem, i początek redukcji pośredniej może następować przy niższym udziale CO, a co za tym idzie przy niższym spalaniu węgla. Z drugiej strony nie należy zapominać o wpływie CO, którego 6

7 udział również będzie się zwiększał, dzięki stosowaniu wzbogacania dmuchu w tlen wraz z paliwami zastępczymi. Wpływ CO będzie bardziej znaczący niż wodoru, gdyż jest go w procesie wielkopiecowym zdecydowanie więcej. Wpisuje się to w założenia nowatorskiej technologii ULCOS. Wpływ obydwu tych reduktorów Habilitant przełożył na modyfikację Systemu Wspomagania Technologii Wielkopiecowej, który wdrożony został w warunkach wielkiego pieca ArcelorMittal S.A. Oddział w Krakowie. Stwierdzam, że wnioski wyciągnięte przez Habilitanta, dotyczące wpływu składu gazów garowych o zróżnicowanej zawartości tlenku węgla i wodoru na redukcję wustytu, stanowią istotny wkład badawczy z jednoczesnym mocnym akcentem utylitarnym. W dyskusji nad dorobkiem dr M. Bernasowskiego w trakcie obrad Komisji Pan prof. J. Mróz zwrócił uwagę, że Habilitant spełnia także wymagania w zakresie dorobku naukowego zajmując się szeregiem problemów badawczych poza głównym nurtem zainteresowań. Są to przykładowo technologie związane z wykorzystaniem materiałów odpadowych w wielkim piecu, modernizacja technologii otrzymywania cynku w piecach szybowych czy wykorzystanie nowych narzędzi jak np. sieci neuronowe do doskonalenia procesów i technologii. Pan prof. M. Niesler zwrócił uwagę na utylitarny charakter prowadzonych przez Habilitanta prac badawczych i ekspertyz, których wyniki w większości miały zastosowanie komercyjne. Pani prof. S. Kluska-Nawarecka podkreśliła, że model oddziaływania gazu garowego na proces redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu stanowi oryginalne osiągnięcie naukowe Habilitanta, którego wartość praktyczną potwierdza zastosowanie w algorytmach sterowania komponentami dmuchu w komputerowym systemie wspomagania decyzji, wdrożonym w Hucie Mittal Steel Poland w Krakowie. Możliwości publikowania rezultatów prowadzonych prac badawczych podlegały ograniczeniom wynikającym z umowy zawartej z partnerem przemysłowym. Pan prof. W. Gąsior w dyskusji podkreślił, że Habilitant: Posiada pokaźny dorobek w zagadnieniu procesów wielkopiecowych o dużej wartości technologicznej i teoretycznej Jest współautorem publikacji w czasopismach zagranicznych i krajowych z listy ministerialnej A i B W środowisku nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia jest uznanym specjalistą Współpracuje z przemysłem metalurgicznym co pozwala mu rozwiązywać problemy technologiczne jak i wnosić nowe treści do istniejącego stanu wiedzy w dyscyplinie metalurgia Potrafi pracować zespołowo o czym świadczy jego wielokrotny udział w zespołach badawczych zrealizowanych projektów Pan prof. D. Svyetlichnyy stwierdził, że niezaprzeczalnym osiągnięciem Habilitanta jest praktyczne wykorzystanie opracowanych modeli do sterowania i optymalizacji procesami redukcji tlenków żelaza i minimalizacji zużycia węgla. Są również korzystne skutki ekologiczne związane ze zmniejszeniem emisji CO 2 oraz z utylizacją odpadów organicznych. Troje Recenzentów stwierdziło, że jednotematyczny cykl publikacji pt. Badania wpływu składu gazu garowego na równowagę procesów redukcji tlenków żelaza w wielkim piecu jest oryginalnym osiągnięciem Habilitanta i wnosi istotny wkład w rozwój dyscypliny naukowej metalurgia. Takiego samego zdania było czterech pozostałych członków Komisji habilitacyjnej. 7

8 3. Ocena w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych i aktywności naukowej Kandydata Dorobek naukowy dr inż. M. Bernasowskiego (nie wliczony do publikacji wchodzących w zakres osiągnięcia) obejmuje 33 publikacje w czasopismach, z czego 5 w czasopismach ujętych w bazie JCR, 7 publikacji w czasopismach zagranicznych. W czasopismach krajowych Habilitant opublikował 21 artykułów, z których 18 ukazało się w czasopiśmie Hutnik Wiadomości Hutnicze. Podobnie jak w przypadku publikacji zgłoszonych jako cykl jednotematyczny, większość z nich ma autorstwo zbiorowe. Sumaryczny Impact Factor według listy JCR, zgodnie z rokiem opublikowania wynosi 1,469, a zgodnie z rokiem ,359. Liczba cytowań według bazy Web of Science wynosi 8, a index Hirscha 2. Recenzenci zwracają uwagę na dużą aktywność Habilitanta w realizacji projektów badawczych i ekspertyz. Na dorobek ten składają się udziały w charakterze kierownika, głównego wykonawcy i wykonawcy w 15 projektach badawczych zlecanych przez MNiSzW, KBN, ArcelorMittal Poland S.A. W projekcie badawczym finansowanym przez MNiSzW pt. Minimalizacja zużycia paliwa w wielkim piecu poprzez sterowanie ilością dodatków do dmuchu oraz jego parametrami był kierownikiem projektu. W pozostałych realizowanych projektach jego udział był istotny i wynosił 20-40% Na uwagę zasługuje fakt, że wszystkie prace miały charakter utylitarny i były wykonywane pod kątem ich komercyjnego zastosowania. Recenzenci dostrzegają pozytywne elementy dorobku Habilitanta zwracając uwagę na następujące obszary jego aktywności: komputerowy monitoring pracy wielkiego pieca i wspomaganie technologii wielkopiecowej, procesy redukcji krzemu i tytanu w procesie wielkopiecowym, lepkość wielkopiecowych żużli pierwotnych i końcowych z domieszkami tytanu i związków alkalicznych zastosowanie sztucznej inteligencji w procesach metalurgicznych, utylizacja odpadów metalurgicznych, rola właściwości koksu w wybranych piecach szybowych. Zdanie recenzentów odnośnie dorobku naukowego dr inż. Mikołaja Bernasowskiego jest zgodne. Jednocześnie wszyscy podkreślili aplikacyjną wartość prowadzonych przez Niego badań naukowych z zakresu metalurgii w specjalności wielkopiecownictwo. 4. Ocena działalności dydaktycznej, organizacyjnej oraz współpracy międzynarodowej i krajowej Dr inż. Mikołaj Bernasowski prowadził wykłady między innymi z takich przedmiotów jak Metalurgia ogólna ; Modelowanie procesów metalurgii ekstrakcyjnej. Habilitant prowadził z 9 przedmiotów zajęcia laboratoryjne, audytoryjne jak i seminaryjne. Poza wcześniej wymienionymi były to: Modelowanie procesów wytwarzania stali; Technologia procesów metalurgicznych; Dynamika redukcji związków żelaza; Podstawy technologii wytwarzania i przetwarzania; Elektrotechnika i elektronika; Spawalnicze źródła ciepła; Nowoczesne techniki e-biznesu. Habilitant opracował także autorskie programy dla nowych przedmiotów Modelowanie procesów metalurgii ekstrakcyjnej oraz Metallurgy of metals alloys and recycling. Dr M. Bernasowski był promotorem 7 prac magisterskich i 11 prac inżynierskich 8

9 na specjalnościach Metalurgia Ekstrakcyjna oraz Informatyka w Hutnictwie. Zdaniem wszystkich recenzentów Jego dokonania w tym zakresie są wartościowe. W ramach działalności organizacyjnej na Wydziale był członkiem Wydziałowej Komisji Dydaktycznej ( ) oraz członkiem Zespołu ds. Krajowych Ram Kwalifikacyjnych. Był członkiem ( ), a obecnie pełni funkcję sekretarza Wydziałowej Komisji Wyborczej. Wniosek końcowy Komisja habilitacyjna na podstawie szczegółowej analizy jednotematycznego cyklu publikacji, przestawionego autoreferatu zawierającego dorobek naukowy, dydaktyczny i zawodowy oraz po zapoznaniu się z recenzjami stwierdza, że dr inż. Mikołaj Bernasowski jest naukowcem z ważnym dorobkiem naukowym w obszarze wielkopiecownictwa, spełniającym pod względem formalnym warunki stawiane w Ustawie o Stopniach Naukowych i Tytule Naukowym oraz Stopniach i Tytule w zakresie Sztuki (Dz. U. nr 65 z dnia poz. 595 z późniejszymi zmianami). Jednogłośnie Komisja stwierdza, że dorobek dr inż. Mikołaja Bernasowskiego jest zgodny z obecnie obowiązującymi kryteriami oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych. Na tej podstawie Komisja habilitacyjna kieruje pod obrady Rady Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH wniosek o nadanie Panu dr inż. Mikołajowi Bernasowskiemu stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie metalurgia. Podpisy Członków Komisji Prof. dr hab. inż. Leszek Blacha przewodniczący. Dr hab. inż. Jan Falkus, prof. AGH sekretarz. Prof. dr hab. inż. Stanisława Kluska- Nawarecka recenzent. Prof. dr hab. inż. Jan Mróz recenzent. Dr hab. inż. Marian Niesler prof. nzw. recenzent. Prof. dr hab. inż. Władysław Gąsior członek. Prof. dr hab. inż. Dmytro Svyetlichnyy członek. 9