WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, Poznań

Transkrypt

1 WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, Poznań Poznań, dnia.lipca 2015 roku Nr akt: D/KO.ŻG LIDL POLSKA Sklepy Spożywcze sp. z o.o. sp.k. Jankowice, ul. Poznańska Tarnowo Podgórne DECYZJA Na podstawie art. 40a ust.1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U r. poz. 678 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierza przedsiębiorcy Lidl Polska Sklepy Spożywcze sp. z o.o. sp. k., Jankowice, ul. Poznańska 48, Tarnowo Podgórne (NIP ), karę pieniężną w wysokości zł (słownie: jeden tysiąc złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu, w dniu kontroli r., w sklepie market LIDL Słupca, ul. Berlinga 28, 2 partii artykułów rolno spożywczych niewłaściwej jakości handlowej, o łącznej wartości 344,45 zł. Zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 poz. 678) kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Uzasadnienie Inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu, w dniach r, przeprowadzili kontrolę w sklepie market LIDL Słupca, ul. Berlinga 28, należącym do przedsiębiorcy Lidl Polska Sklepy Spożywcze sp. z o.o. sp. k., Jankowice, ul. Poznańska 48, Tarnowo Podgórne. Kontrola przeprowadzona została w obecności Żanety Kopczyńskiej i Justyny Olejniczak pracowników kontrolowanego. Podstawę do przeprowadzenia kontroli stanowiły przepisy art. 3 ust.1, 2, 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 191 z r, s.1, 1

2 ze zm.), art.17 ust.3 ustawy z dn r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz 678), art. 3 ust 1 pkt 1, 2, 6 ustawy z dn r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014r. poz. 148 ze zm). Celem kontroli, sprecyzowanym w treści upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nr D/KO.ŻG z dnia r., była m.in. ocena prawidłowości oznakowania środków spożywczych oferowanych przez kontrolowanego przedsiębiorcę. Dowód: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli nr D/KO.ŻG (k. 4) protokół kontroli (k ) informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z KRS (k ) W toku kontroli inspektorzy Inspekcji Handlowej stwierdzili nieprawidłowości w oznakowaniu nw. produktów oferowanych w opakowaniach jednostkowych tj. a) Smarowidło z kuchni babuni konserwa wieprzowa PiKoK á 160g, wielkość partii 48 szt., wartość 143,52zł, prod.: Tarczyński S.A. Ujeździec Mały 80, Trzebnica b) Szynka swojska PiKoK szynka wędzona wieprzowa, wędzona, parzona, wielkość partii 12 op. wart. 200,93zł, prod.: j.w. ze względu na użycie określeń: z kuchni babuni z domowej spiżarni (smarowidło z kuchni babuni PiKoK ) i swojska (szynka swojska PiKoK szynka wędzona wieprzowa, wędzona), które wskazują, że produkty te zostały wytworzone prostą technologią, bez wykorzystania substancji dodatkowych, podczas gdy faktycznie do produkcji ww. produktów, zgodnie z wykazem składników, użyto: - smarowidło z kuchni babuni konserwa wieprzowa PiKoK á 160g z domowej spiżarni w składzie: białko sojowe, błonnik pszenny, wzmacniacz smaku i zapachu: glutaminian monosodowy, stabilizatory: difosforany, trifosforany, karagen, cytrynian sodu; laktoza (z mleka), przeciwutleniacze: izoaskorbinian sodu; - szynka swojska szynka wieprzowa, wędzona, parzona w składzie: aromaty, stabilizatory cytrynian sodu, karagen, przeciwutleniacz: izoaskorbinian sodu, wzmacniacz smaku: glutaminian monosodowy. Zastosowanie wymienionych składników bądź substancji dodatkowych, świadczy o przemysłowej produkcji badanych produktów. W związku z powyższym zastosowane dla nich określenia: z kuchni babuni z domowej spiżarni bądź swojska, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 pkt. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z r. str. 18 ze zm.) mogą wprowadzać konsumenta w błąd, m.in. co do charakteru środka spożywczego, w tym jego składu, metod wytwarzania lub produkcji. Dowód: protokół kontroli (k ) protokół oględzin nr 4 (k. 29) protokół oględzin nr 5 (k. 30) załącznik nr 4 do protokołu kontroli (k. 35) załącznik nr 5 do protokołu kontroli (k. 26) W związku z powyższym w dniu 25 maja 2015 roku Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu z konsumentami artykułów rolno spożywczych niewłaściwej 2

3 jakości. W piśmie informującym o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia kary pieniężnej, kontrolowany został poinformowany o przysługującym mu prawie do zapoznania się z aktami i prawie wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów. Kontrolowany nie skorzystał z przysługującego mu uprawnienia. Dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej z dnia r. W kontekście powyższego Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej ustalił i stwierdził: Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) w art. 40a ust. 1 pkt. 3 stanowi, iż każdy kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) wprowadzane do obrotu artykuły rolno spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowo wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Poprzez jakość handlową, zgodnie z treścią art. 3 pkt. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych, należy rozumieć również wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Wymagania w odniesieniu do oznakowania i prezentacji artykułów rolno spożywczych oferowanych u danego przedsiębiorcy uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z r. str. 18 ze zm.) Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z r. str. 18 ze zm.) informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. W kontekście powyższego stwierdzono nieprawidłowości w odniesieniu do artykułu rolno spożywczego sprzedawanego w opakowaniu jednostkowym: a) Smarowidło z kuchni babuni konserwa wieprzowa PiKoK á 160g, wielkość partii 48 szt., wartość 143,52zł, prod.: Tarczyński S.A. Ujeździec Mały 80, Trzebnica 3

4 b) Szynka swojska PiKoK szynka wędzona wieprzowa, wędzona, parzona, wielkość partii 12 op. wart. 200,93zł, prod.: j.w. ze względu na użycie określeń: z kuchni babuni z domowej spiżarni (smarowidło z kuchni babuni PiKoK ) i swojska (szynka swojska PiKoK szynka wędzona wieprzowa, wędzona), które wskazują, że produkty te zostały wytworzone prostą technologią, bez wykorzystania substancji dodatkowych, podczas gdy faktycznie do produkcji ww. produktów, zgodnie z wykazem składników, użyto: - smarowidło z kuchni babuni konserwa wieprzowa PiKoK á 160g z domowej spiżarni w składzie: białko sojowe, błonnik pszenny, wzmacniacz smaku i zapachu: glutaminian monosodowy, stabilizatory: difosforany, trifosforany, karagen, cytrynian sodu; laktoza (z mleka), przeciwutleniacze: izoaskorbinian sodu; - szynka swojska szynka wieprzowa, wędzona, parzona w składzie: aromaty, stabilizatory cytrynian sodu, karagen, przeciwutleniacz: izoaskorbinian sodu, wzmacniacz smaku: glutaminian monosodowy. Zastosowanie wymienionych składników bądź substancji dodatkowych, świadczy o przemysłowej produkcji badanych produktów. W związku z powyższym zastosowane dla nich określenia: z kuchni babuni z domowej spiżarni bądź swojska, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 pkt. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z r. str. 18 ze zm.) mogą wprowadzać konsumenta w błąd, m.in. co do charakteru środka spożywczego, w tym jego składu, metod wytwarzania lub produkcji. Powyższe ustalenia wskazywały na popełnienie przez kontrolowanego przedsiębiorcę czynu opisanego w art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) i w związku z powyższym skutkują nałożeniem kary pieniężnej określonej w tym przepisie. Istotnym z punktu widzenia zakresu podmiotowego art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678) jest ustalenie czy kontrolowany przedsiębiorca jest podmiotem wprowadzającym oceniane produkty do obrotu. Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678), w art. 3 pkt. 4, w zakresie definicji odsyła do przepisów prawa żywnościowego Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Dotyczy to zatem i ostatniego szczebla - tj. sprzedaży konsumentom. Należy zaznaczyć, że w świetle prawa żywnościowego pojęcie wprowadzenia do obrotu dotyczy każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na rynek. Wprowadzenie na rynek zgodnie z art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002 oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania. Uwzględniając definicję obrotu zawartą w ustawie z dnia 4

5 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678), odwołującą się do treści art. 3 pkt. 8 rozporządzenia 178/2002, za jakość handlową odpowiada nie tylko producent, ale także przedsiębiorcy prowadzący obrót handlowy produktami żywnościowymi, na każdym jego etapie, w tym także detalicznym. Przedstawiona powyżej interpretacja znajduje poparcie w treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia r. w sprawie C-315/05 (Dz.U. C 331 z s.14) wydanego w trybie prejudycjalnym, z którego wynika, że wprowadzający do obrotu może być odpowiedzialny za jakość, nawet w sytuacji, gdy ogranicza się on, jako zwykły dystrybutor do wprowadzenia do obrotu produktu w postaci w jakiej został mu dostarczony przez producenta. Określając ramy prawne wyroku Trybunał Sprawiedliwości przywołał m.in. art. 3 pkt. 3 oraz art. 17 rozporządzenia nr 178/2002, które definiują podmiot działający na rynku spożywczym oraz stanowią obowiązki tych podmiotów, a także państw członkowskich w zakresie przestrzegania wymagań prawa żywnościowego na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Każdy z podmiotów tj.: producent, przetwarzający czy dystrybutor, obarczony jest obowiązkiem przestrzegania wymagań prawa żywnościowego. Ponadto stosownie do postanowień art. 8 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 200/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z r. str. 18 ze zm.) bez uszczerbku dla ust. 2-4 podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają przestrzeganie w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą wymogów prawa dotyczącego informacji na temat żywności i odpowiednich przepisów krajowych mających znaczenie dla ich działalności i upewniają się, że wymogi te są spełnione. Zgodnie z art. 40 a ust. 5 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych, ustalając wysokość kary pieniężnej, Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia strony, zakres naruszenia a także dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych i wysokość obrotów. Oceniając stopień szkodliwości czynu Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił wszystkie okoliczności wyznaczające w konkretnym przypadku rozmiar szkodliwości czynu a odnoszące się zarówno do przedmiotowej jak i podmiotowej strony danego czynu. Przedsiębiorca, dokonując sprzedaży środków spożywczych w opakowaniach jednostkowych, których oznakowanie nie spełnia wymogów wskazanych powyżej, naruszył interesy konsumenta pod względem ekonomicznym. Przepisy wskazane powyżej precyzyjnie regulują zakres informacji, jaki konsument winien otrzymać w momencie dokonania zakupu danego produktu. Wskazane przepisy nakładają konkretne obowiązki na producentów jak i sprzedawców danych środków spożywczych ale jednocześnie stanowią jasną informacje dla konsumenta jakiego rodzaju środek spożywczy kupuje. Konsument kierując się informacjami zawartymi w oznakowaniu środków spożywczych, mając na względzie preferencje smakowe, ustala swą dietę. Umieszczenie danych nieprecyzyjnych danych lub też danych wzajemnie się wykluczających może uniemożliwić konsumentowi dokonania świadomego wyboru i zakupu odpowiedniego dla niego środka spożywczego. Wielu konsumentów poszukuje i ceni sobie produkty wytwarzane metodami tradycyjnymi lub też zbliżonymi do tradycyjnych. Przy wyborze danego produktu konsument najczęściej kieruje się w informacjami zawartymi w czołowej części etykiety, w tym w nazwie produktu. Nazwa produktu kierunkuje konsumenta jakiego rodzaju produktu może oczekiwać. W związku z powyższym 5

6 użycie w nazwie produktu określeń m.in.: z kuchni babuni, z domowej spiżarni, swojski powoduje, iż dokonując wyboru tego produktu, konsument jest przekonany o zakupie produktów wytworzonych prostą technologią, bez wykorzystania substancji dodatkowych. Dopiero analiza wykazu składników wskazuje, iż produkt oznaczony jako swojski, z kuchni babuni, z domowej spiżarni faktycznie nie różni się od produktów wytwarzanych na skalę przemysłową, przy użyciu substancji dodatkowych. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, oceniając stopień szkodliwości czynu, wziął również pod uwagę fakt, iż kontrolowany przedsiębiorca jest profesjonalistą prowadzącym działalność gospodarczą polegającą m.in. na prowadzeniu sprzedaży detalicznej w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Mając powyższe rozważania na względzie należy stwierdzić, że czyn kontrolowanego przedsiębiorcy charakteryzuje średni stopień szkodliwości. Wina definiowana jest jako zarzucalność procesu decyzyjnego polegająca na dokonaniu przez sprawcę wolnego wyboru z katalogu możliwych zachowań, zachowania sprzecznego z obowiązującą norma prawną. Wina definiowana jest również jako stosunek psychiczny sprawcy do przedsiębranego czynu oraz do naruszenia przez niego zasad ostrożności, których przestrzeganie miało zapobiec popełnieniu zarzucanego mu czynu. Oceniając stopień zawinienia Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę fakt, iż wada ocenianych produktów w opakowaniach jednostkowych powstała na etapie ich produkcji, pakowania i etykietowania. Na wskazany proces kontrolowany nie miał bezpośredniego wpływu. Jednakże jako profesjonalista powinien znać regulacje prawne dotyczące znakowa środków spożywczych, jakie oferuje we własnym sklepie. Na kontrolowanym ciążył więc obowiązek weryfikacji oznakowania oferowanych środków spożywczych w opakowaniach jednostkowych i zapewnienia konsumentom wyłącznie środków spożywczych spełniających wymogi ustawowe w zakresie ich oznakowania. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wziął pod uwagę fakt, iż wszystkie wskazane przez inspektorów uchybienia zostały niezwłocznie przez kontrolowanego usunięte. W związku z powyższym czyn kontrolowanego przedsiębiorcy zakwalifikowano jako popełniony nieumyślnie poprzez lekkomyślność. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż czyn przedsiębiorcy narusza wymagania w zakresie oznakowania rolno- spożywczych istotne z punktu widzenia właściwości produktu oraz regulacji rynków rolnych krajowych. Uwzględniając kolejną przesłankę, która dotyczy dotychczasowej działalności podmiotu działającego na rynku artykułów rolno- spożywczych należy wziąć pod uwagę, iż w stosunku do przedsiębiorcy, w okresie ostatnich 24 miesięcy, nie prowadzono postępowania administracyjnego w sprawie ukarania karą pieniężną za wprowadzenie do obrotu z konsumentami artykułów rolno spożywczych niewłaściwej jakości handlowej z terenu działania Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu Delegatura w Koninie. Przedsiębiorca zalicza się do grupy pozostałych przedsiębiorców wg. przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584). Ponadto przy wydawaniu decyzji Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnił treść art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U.L 31 Z r. ze zm.), iż kara powinna być skuteczna, oraz odstraszająca, 6

7 a także wziął pod uwagę zasadę proporcjonalności, która zakłada, że zastosowany środek musi być właściwy do osiągnięcia zakładanego celu. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej, zgodnie z treścią art. 40a ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2015, poz. 678) może wymierzyć karę pieniężną w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub którą mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno spożywczych do obrotu. W tym przypadku, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, należało zastosować środek w postaci wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 1.000,00 zł (słownie: jeden tysiąc złotych 00/100). Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł zatem jak w sentencji. Zgodnie z art. 40 a ust. 6 i 7 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych, karę pieniężną, o której mowa w sentencji decyzji, stanowiącą dochód budżetu państwa, przedsiębiorca jest zobowiązany wpłacić na konto bankowe Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Poznaniu, Nr konta NBP O/O Poznań nr , w terminie nieprzekraczalnym 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, która wtedy staje się jednocześnie decyzją ostateczną. Pouczenie: 1. Od niniejszej decyzji na podstawie art i 2 kpa, art i 2 kpa przysługuje stronie odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1 składane na piśmie za pośrednictwem Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej AL. Marcinkowskiego 3, Poznań, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. 2. Do należności pieniężnych nie uiszczonych w terminie stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa.... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) Otrzymują: 1. Adresat 2. Wydział Prawno Organizacyjny w/m 3. Wydział Budżetowo Administracyjny w/m 4. a/a 7