Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych
|
|
- Miłosz Janiszewski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Politechnika Śląska, Gliwice Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Algorytm SWMEB. Część 1. dr inż. Jacek Ptaszny Rzeszów, dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 1/36
2 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 2/36
3 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 3/36
4 Ogólny opis metody Grupowanie i rozdział wpływu G Punkty ca³kowania Punkty rozwiniêcia wielobiegunowego W Punkty rozwiniêcia lokalnego Punkty kolokacji Transformacja W-W Transformacja W-L Transformacja L-L dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 4/36
5 Ogólny opis metody Macierzowy układ równań [H] bl {U} + {HU} odl = [G] bl {T} + {GT} odl + {B} bl + {B} odl (1) Macierze wpływu obszaru bliskiego obliczane metodą bezpośrednią Macierze wpływu obszaru odległego obliczane w sposób przybliżony, za pomocą szeregów dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 5/36
6 Ogólny opis metody Macierzowy układ równań [H] bl {U} + {HU} odl = [G] bl {T} + {GT} odl + {B} bl + {B} odl (1) Macierze wpływu obszaru bliskiego obliczane metodą bezpośrednią Macierze wpływu obszaru odległego obliczane w sposób przybliżony, za pomocą szeregów dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 5/36
7 Ogólny opis metody Macierzowy układ równań [H] bl {U} + {HU} odl = [G] bl {T} + {GT} odl + {B} bl + {B} odl (1) Macierze wpływu obszaru bliskiego obliczane metodą bezpośrednią Macierze wpływu obszaru odległego obliczane w sposób przybliżony, za pomocą szeregów dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 5/36
8 Ogólny opis metody Macierzowy układ równań W wyniku uwzględnienia warunków brzegowych przez przegrupowanie składników lewej i prawej strony równania: [A] bl {X} + {AX} odl = [D] bl {Y} + {DY} odl + {B} bl + {B} odl, (2) {X} - wektor niewiadomych, {Y} - wektor znanych wielkości, [A] bl, [D] bl - macierze utworzone przez przegrupowanie kolumn macierzy [H] bl i [G] bl. W SWMEB nie buduje się całych macierzy, lecz oblicza od razu iloczyn macierzy i wektorów wielkości brzegowych. dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 6/36
9 Ogólny opis metody Macierzowy układ równań Układ równań można rozwiązać tylko metodą iteracyjną. Równanie w i-tej iteracji: {AX i } = {Z}. (3) Najczęściej stosuje się metodę GMRES z poprawą uwarunkowania układu równań. dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 7/36
10 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 8/36
11 Rozwinięcia potencjałów Szereg wielobiegunowy Im x z r a c x y g x b y 1 z (4) 2 Re α - obszar z punktem całkowania x β - numer elementu brzegowego γ - numer komórki wewnętrznej x - punkt kolokacji c - punkt rozwinięcia wielobiegunowego przypisany do obszaru α dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 9/36
12 Rozwinięcia potencjałów Jądra całek Rozwiązania podstawowe: U ij (x, x) = 1 8πµ(1 ν) [(4ν 3)δ ij ln(r) + r, i r, j ], (5) { T ij (x 1 r ], x) = [(1 2ν)δ ij + 2r, i r, j 4π(1 ν)r n } (1 2ν)(r, i n j r, j n i ). (6) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 10/36
13 Rozwinięcia potencjałów Wyrażenia występujące w rozwiązaniu U ij(x, x) ln r = Re [ln(z y)] = Re r, 1 r, j = r 1 r j r 2 [ ln z + k=1 1 k = Re 1 r r j = Re 1 z y r j = Re r, 2 r, j = r 2 r j r 2 = Im 1 r r j = Im 1 z y r j = Im ( y z ) k ] (7) y k z k+1 r j (8) y k z k+1 r j (9) y < z (10) r 1 = Re (y z), r 2 = Im (y z) (11) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 11/36
14 Rozwinięcia potencjałów Wyrażenia występujące w rozwiązaniu T ij(x, x) r,1 n 2 r,2 n 1 r 1 r r n 2r,1r,2 = 1 r 2r 1 r 2 r n r 2 1 r r n = r in i r 2 = Re n r = Re n z y = Re = r 1n 2 r 2 n 1 r 2 = Im n r = Im n z y = Im n yk z k+1 (12) n yk z k+1 (13) = Re(rn) Im 1 r 2 = Re(rn) Im (k + 1) yk z k+2 (14) 1 r r n 2r,1 2 = 1 r 2r1 2 r n r 2 = 1 ( r r r2 2 r n r 2 r 2 2 r 1 2 ) r 2 1 r r n 2r,2 2 = 1 r 2r2 2 r n r 2 = 1 ( r r r2 2 r n r 2 r 1 2 r 2 2 ) r 2 1 r r1 2 r 2 2 r n r 2 (15) (16) = Re(rn) Re 1 r 2 = Re(rn) Re (k + 1) yk z k+2 (17) y < z (18) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 12/36
15 Szereg wielobiegunowy Suma potencjałów warstwy pojedynczej i objętościowego I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3) A 0 1α (k)f (z, k) +A 1α (k)f Re (z, k + 1) A Re 1α(k)f (z, k + 1) ], (19) I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = 1 8πµ(1 ν) Re [ A2α (k)f Im (z, k + 1) A Im 2α(k)f (z, k + 1) ] (20) 1 8πµ(1 ν) Re [ A1α (k)f Im (z, k + 1) A Im 1α(k)f (z, k + 1) ] (21) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3) Re [ A 0 8πµ(1 ν) 2α(k)f (z, k) ] Im [ A 2α (k)f Im (z, k + 1) ] + Im [ A Im 2α(k)f (z, k + 1) ]} (22) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 13/36
16 Szereg wielobiegunowy Suma potencjałów warstwy pojedynczej i objętościowego I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3) A 0 1α (k)f (z, k) +A 1α (k)f Re (z, k + 1) A Re 1α(k)f (z, k + 1) ], (19) I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = 1 8πµ(1 ν) Re [ A2α (k)f Im (z, k + 1) A Im 2α(k)f (z, k + 1) ] (20) 1 8πµ(1 ν) Re [ A1α (k)f Im (z, k + 1) A Im 1α(k)f (z, k + 1) ] (21) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3) Re [ A 0 8πµ(1 ν) 2α(k)f (z, k) ] Im [ A 2α (k)f Im (z, k + 1) ] + Im [ A Im 2α(k)f (z, k + 1) ]} (22) A ( ) iα(k) - momenty wielobiegunowe dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 13/36
17 Szereg wielobiegunowy Suma potencjałów warstwy pojedynczej i objętościowego I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3) A 0 1α (k)f (z, k) +A 1α (k)f Re (z, k + 1) A Re 1α(k)f (z, k + 1) ], (19) I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = 1 8πµ(1 ν) Re [ A2α (k)f Im (z, k + 1) A Im 2α(k)f (z, k + 1) ] (20) 1 8πµ(1 ν) Re [ A1α (k)f Im (z, k + 1) A Im 1α(k)f (z, k + 1) ] (21) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3) Re [ A 0 8πµ(1 ν) 2α(k)f (z, k) ] Im [ A 2α (k)f Im (z, k + 1) ] + Im [ A Im 2α(k)f (z, k + 1) ]} (22) f ( ) (z, k) - funkcje wielobiegunowe dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 13/36
18 Szereg wielobiegunowy Suma potencjałów warstwy pojedynczej i objętościowego Momenty wielobiegunowe: A iα (k) = y k t iβ dγ(x) + β Γ β γ A Re iα (k) = β A Im iα (k) = β dla k = 0, 1,,, oraz Re y y k t iβ dγ(x)+ Γ β γ Γ β Im y y k t iβ dγ(x)+ γ Ω γ y k b iγ dω(x) (23) Re y y k b iγ dω(x) (24) Ω γ Im y y k b iγ dω(x) (25) Ω γ A 0 iα(k) = { Aiα (k) dla k = 0, 1 k A iα(k) dla k = 1, 2,, (26) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 14/36
19 Szereg wielobiegunowy Potencjał warstwy podwójnej I T 11α(x ) = I T 12α(x ) = I T 21α(x ) = I T 22α(x ) = 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 1α(k)f (z, k + 1) + [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) [ B Re 1α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B2α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) + (1 2ν)B 2α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B1α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) (1 2ν)B 1α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 2α(k)f (z, k + 1) [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B Re 2α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) } } } } (27) (28) (29) (30) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 15/36
20 Szereg wielobiegunowy Potencjał warstwy podwójnej I T 11α(x ) = I T 12α(x ) = I T 21α(x ) = I T 22α(x ) = 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 1α(k)f (z, k + 1) + [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) [ B Re 1α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B2α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) + (1 2ν)B 2α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B1α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) (1 2ν)B 1α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 2α(k)f (z, k + 1) [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) B ( ) iα (k) - momenty wielobiegunowe + [ B Re 2α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) } } } } (27) (28) (29) (30) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 15/36
21 Szereg wielobiegunowy Potencjał warstwy podwójnej I T 11α(x ) = I T 12α(x ) = I T 21α(x ) = I T 22α(x ) = 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 1α(k)f (z, k + 1) + [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) [ B Re 1α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B2α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) + (1 2ν)B 2α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Im { [ B1α 2Re (k) + B1α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) + [ B1α Re (k)f Re (z, k + 2) +B Im 1α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) (1 2ν)B 1α(k)f (z, k + 1) 1 4π(1 ν) Re { 2(ν 1) B 2α(k)f (z, k + 1) [ B2α 2Re (k) + B2α 2Im (k) ] (k + 1)f (z, k + 2) f ( ) (z, k) - funkcje wielobiegunowe + [ B Re 2α (k)f Re (z, k + 2) + B Im 2α(k)f Im (z, k + 2) ] (k + 1) } } } } (27) (28) (29) (30) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 15/36
22 Szereg wielobiegunowy Potencjał warstwy podwójnej Momenty wielobiegunowe: B iα (k) = β B Re iα (k) = β B Im iα (k) = β Biα 2Re (k) = β Biα 2Im (k) = β Γ β n y k u iβ dγ(x) (31) Re n y k u iβ dγ(x) (32) Γ β Im n y k u iβ dγ(x) (33) Γ β Re y Re n y k u iβ dγ(x) (34) Γ β Im y Im n y k u iβ dγ(x) (35) Γ β dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 16/36
23 Szereg wielobiegunowy Funkcje wielobiegunowe { ln z dla k = 0, f (z, k) = z k dla k = 1, 2,, (36) f Re (z, k) = Re z z k (37) f Im (z, k) = Im z z k (38) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 17/36
24 Szereg wielobiegunowy Podsumowanie Im x c y z x g x r a b A ( ) iα (k), B( ) iα Re (k) - zależne od wektora y f ( ) (z, k) - zależne od wektora z Momenty wielobiegunowe pozwalają na obliczenie składników potencjałów dla różnych punktów kolokacji bez potrzeby ponownego całkowania wzdłuż elementów brzegowych β i po obszarze komórek γ. dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 18/36
25 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 19/36
26 Transformacja W-W d < 1 2 ẑ Przesunięcie punktu rozwinięcia wielobiegunowego o wektor d dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 20/36
27 Transformacja W-W Wykorzystane zależności: ln(ẑ d) = ln ẑ + l=1 ( ) 1 ḓ l, (39) l z dla d < ẑ, (ẑ d) k = l=k ( ) l 1 d l k k 1 ẑ k, (40) l ( ) = ( ). (41) l=k l=0 dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 20/36
28 Transformacja W-W Transformowane momenty Momenty potencjału warstwy pojedynczej i objętościowego: { A Â 0 0 iα (l) = iα (0) ( dla l = 0, 1 l dl A 0 iα (0) + l l 1 ) k=1 k 1 d l k A 0 (39) iα (k) dla l = 1, 2,, Â Im iα (l) : Re Im, ARe iα Â Re iα (l) = Â iα (l) = l (k) AIm iα (k) l ( l ) d l k A iα (k), (40) k ( l ) [ ] d l k A Re iα k (k) + Re d A iα(k). (41) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 20/36
29 Transformacja W-W Transformowane momenty Momenty potencjału warstwy podwójnej: ˆB iα (l) = l ( l ) d l k B iα (k), (39) k ˆB Im iα (l), ˆB 2Im iα ˆB Re iα (l) = ˆB 2Re iα (l) = l (l) : Re Im, BRe iα k + 1 l + 1 l k + 1 l + 1 ( l + 1 k + 1 (k) BIm iα ( l + 1 k + 1 ) d l k Biα Re (k), (40) ) [ d l k Biα 2Re (k) + Re dbre (k)] iα. (41) (k), B2Re iα (k) B2Im iα (k) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 20/36
30 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 21/36
31 Rozwinięcia funkcji wielobiegunowych a x c y z z a c y < 1 2 z Im α - obszar z punktem kolokacji Re c - punkt rozwinięcia lokalnego x - punkt kolokacji dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 22/36
32 Rozwinięcia funkcji wielobiegunowych Potencjały zależne od U ij Wykorzystane zależności: dla y < z. ln(z y ) = ln z + l=1 1 l ( y ) l, (42) ( ) (z y ) k = (z ) k (y l + k 1 ) l k 1 z, (43) l=0 z dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 22/36
33 Szereg lokalny Potencjały zależne od U ij I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3)E 0 1α (α, k)g(y, k) +E1α Re (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Re (y, k) ], I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = (44) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 2α (α, k)g(y, k) E 2α (α, k)g Im (y, k) ], (45) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 1α (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Im (y, k) ], (46) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3)Re [ E2α 0 8πµ(1 ν) (α, k)g(y, k) ] Im [ E Im 2α (α, k)g(y, k) ] + Im [ E 2α (α, k)g Im (y, k) ]}. (47) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 23/36
34 Szereg lokalny Potencjały zależne od U ij I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3)E 0 1α (α, k)g(y, k) +E1α Re (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Re (y, k) ], I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = (44) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 2α (α, k)g(y, k) E 2α (α, k)g Im (y, k) ], (45) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 1α (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Im (y, k) ], (46) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3)Re [ E2α 0 8πµ(1 ν) (α, k)g(y, k) ] E ( ) iα (α, k) - momenty lokalne Im [ E Im 2α (α, k)g(y, k) ] + Im [ E 2α (α, k)g Im (y, k) ]}. (47) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 23/36
35 Szereg lokalny Potencjały zależne od U ij I11α(x U ) + J11α(x U 1 ) = 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3)E 0 1α (α, k)g(y, k) +E1α Re (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Re (y, k) ], I U 12α(x ) + J U 12α(x ) = I U 21α(x ) + J U 21α(x ) = (44) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 2α (α, k)g(y, k) E 2α (α, k)g Im (y, k) ], (45) 1 8πµ(1 ν) Re [ E Im 1α (α, k)g(y, k) E 1α (α, k)g Im (y, k) ], (46) I22α(x U ) + J22α(x U 1 ) = {(4ν 3)Re [ E2α 0 8πµ(1 ν) (α, k)g(y, k) ] g ( ) (y, k) - funkcje lokalne Im [ E Im 2α (α, k)g(y, k) ] + Im [ E 2α (α, k)g Im (y, k) ]}. (47) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 23/36
36 Transformacja W-L Transformowane momenty Momenty potencjału warstwy pojedynczej i objętościowego: E 0 iα (α, l) = { ln z A 0 iα (0) + k=1 1 l (z ) l A 0 iα (0) + k=1 E Re iα (α, l) = E iα (α, l) = ( l + k E Im iα (α, k) : Re Im, A Re iα (k) AIm iα (k) k ( l+k 1 ) k 1 (z ) k l A iα (k) dla l = 0, ( l+k 1 ) k 1 (z ) k l A iα (k) dla l = 1, 2,, ; (48) ( l + k ) (z ) k l 1 A iα (k), (49) k ) (z ) k l 1 [ Re z A iα (k) A Re iα (k) ]. (50) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 24/36
37 Szereg lokalny Funkcje lokalne g(y, k) = (y ) k, (51) g Re (y, k) = (y ) k Re y, (52) g Im (y, k) = (y ) k Im y. (53) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 25/36
38 Szereg lokalny Potencjał warstwy podwójnej I11α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F1α (α, k)g(y, k) + F1α 2Re (α, k)g(y, k) +F1α Re (α, k)g Re (y, k) + F1α 2Im (α, k)g(y, k) + F1α Im (α, k)g Im (y, k) ], I12α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 2α (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) + (1 2ν)F 2α (α, k)g(y, k) ], I21α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 1α (α, k)g(y, k) F1α Re (α, k)g Re (y, k) F1α 2Im (α, k)g(y, k) F1α Im (α, k)g Im (y, k) (1 2ν)F 1α (α, k)g(y, k) ], I22α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F2α (α, k)g(y, k) F2α 2Re (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) ]. (54) (55) (56) (57) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 26/36
39 Szereg lokalny Potencjał warstwy podwójnej I11α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F1α (α, k)g(y, k) + F1α 2Re (α, k)g(y, k) +F1α Re (α, k)g Re (y, k) + F1α 2Im (α, k)g(y, k) + F1α Im (α, k)g Im (y, k) ], I12α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 2α (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) + (1 2ν)F 2α (α, k)g(y, k) ], I21α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 1α (α, k)g(y, k) F1α Re (α, k)g Re (y, k) F1α 2Im (α, k)g(y, k) F1α Im (α, k)g Im (y, k) (1 2ν)F 1α (α, k)g(y, k) ], I22α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F2α (α, k)g(y, k) F2α 2Re (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) ]. F ( ) iα (α, k) - momenty lokalne (54) (55) (56) (57) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 26/36
40 Szereg lokalny Potencjał warstwy podwójnej I11α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F1α (α, k)g(y, k) + F1α 2Re (α, k)g(y, k) +F1α Re (α, k)g Re (y, k) + F1α 2Im (α, k)g(y, k) + F1α Im (α, k)g Im (y, k) ], I12α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 2α (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) + (1 2ν)F 2α (α, k)g(y, k) ], I21α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Im [ F 2Re 1α (α, k)g(y, k) F1α Re (α, k)g Re (y, k) F1α 2Im (α, k)g(y, k) F1α Im (α, k)g Im (y, k) (1 2ν)F 1α (α, k)g(y, k) ], I22α(x T 1 ) = 4π(1 ν) Re [ 2(ν 1) F2α (α, k)g(y, k) F2α 2Re (α, k)g(y, k) F2α Re (α, k)g Re (y, k) F2α 2Im (α, k)g(y, k) F2α Im (α, k)g Im (y, k) ]. g ( ) (y, k) - funkcje lokalne (54) (55) (56) (57) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 26/36
41 Transformacja W-L Transformowane momenty Momenty potencjału warstwy podwójnej: F 2Re iα (α, l) = F Im iα (α, k), F 2Im F iα (α, l) = F Re iα (α, l) = ( l + k ) (z ) k l 1 B iα (k), (58) k ( l + k + 1) (k + 1) (z ) k l 2 Biα Re (k), (59) k + 1 ( l + k + 1) (k + 1) (z ) k l 2[ Biα 2Re k + 1 iα (α, k) : Re Im, Biα Re (k) BIm iα (k), B2Re iα (k) Re z B Re iα (k)]. (60) (k) B2Im iα (k) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 27/36
42 Szereg lokalny Podsumowanie a x y c z z a c Im E ( ) iα (α, k), F ( ) g ( ) (y, k) - zależne Re od wektora y iα (α, k) - zależne od wektora z Transformacja W-L i szereg lokalny pozwalają na rozdział wpływu do wielu punktów kolokacji, za pomocą tych samych momentów lokalnych. dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 28/36
43 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 29/36
44 Transformacja L-L Przesunięcie punktu rozwinięcia lokalnego o wektor d dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 30/36
45 Transformacja L-L ˇX iα (α, l) = ( k ) (d ) k l X iα (α, k) l k=l { dla ˇXiα (α, l) Ě 0 iα (α, l), Ěiα (α, l), ˇF Re Im iα (α, l), ˇF iα (α, l), ˇF } iα (α, l), Ě Re iα (α, l) = ˇF 2Re iα (α, l) = ( k l k=l ( k l k=l {Ě Im iα (l), ˇF } 2Im iα (l) : Re Im, { E Re iα (k), F Re iα (k), F 2Re iα (k) } { E Im iα (k), F Im iα (k), F 2Im (61) ) (d ) k l[ E Re iα (α, k) Re d E iα (α, k) ], (62) ) (d ) k l[ F 2Re iα (α, k) Re d F Re iα (α, k) ]. (63) iα (k) } dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 31/36
46 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 32/36
47 Obliczanie naprężeń Potencjały równania brzegowego naprężeń Pochodne potencjałów równania przemieszczeń względem współrzędnych punktu x : x U j ik (x, x)t kβ dγ(x) β Γ β = Iikα,j(x U ), (64) k x j x j { } U ik (x, x)b kγ dω(x) = γ Ω γ k T ik (x, x)u kβ dγ(x) β Γ β = k J U ikα,j(x ), (65) I T ikα,j(x ). (66) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 33/36
48 Obliczanie naprężeń Potencjały równania brzegowego naprężeń Nowe potencjały: I U ijkα(x ) = I U ikα,j(x ), (64) J U ijkα(x ) = J U ikα,j(x ), (65) I T ijkα(x ) = J T ikα,j(x ), (66) obliczane są za pomocą szeregu lokalnego przez zastąpienie funkcji g ( ) (y, k) ich pochodnymi: { } g, j (y, k) = k(y ) k 1 1, (67) i g Re, j (y, k) = k(y ) k 1 Re (y ) { 1 0 g Im, j (y, k) = k(y ) k 1 Im (y ) { 0 1 } { + (y ) k 1 i } { + (y ) k 1 i }, (68) }. (69) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 33/36
49 Obliczanie naprężeń Potencjały równania brzegowego naprężeń Na przykład: I U 1j1α (x ) + J U 1j1α (x ) = I T 1j1α (x ) = 1 4π(1 ν) Re 1 8πµ(1 ν) Re [ (4ν 3)E 0 1α (k)g, j (y, k) ] +E Re 1α (k)g, j (y, k) E 1α (k)g, Re j (y, k), [ 2(ν 1) F1α (k)g, j (y, k) + F 2Re 1α (k)g, j (y, k) +F Re 1α (k)g Re, j (y, k) + F 2Im 1α (k)g, j (y, k) + F Im 1α (k)g Im, j (y, k) ]. (64) (65) dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 33/36
50 Obliczanie naprężeń Potencjały równania brzegowego naprężeń Ostatecznie: β U ijk (x, x)t kβ dγ(x) = Γ β { 2µν 1 2ν δ ijillkα(x U ) + µ [ Iijkα(x U ) + Ijikα(x U ) ]}. k (64) Do obliczenia potencjałów równania naprężeń można wykorzystać momenty wielobiegunowe i lokalne, oraz ich transformacje takie same jak w przypadku równania przemieszczeń. dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 33/36
51 Plan prezentacji 1 Ogólny opis metody 2 Szereg wielobiegunowy 3 Transformacja W-W 4 Szereg lokalny i transformacja W-L 5 Transformacja L-L 6 Obliczanie naprężeń 7 Literatura dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 34/36
52 Literatura Beatson R., Greengard L., A short course on fast multipole methods, Carrier J., Greengard L., Rokhlin V., A fast adaptive multipole algorithm for particle simulations, SIAM J Sci Stat Comp, 9, 4, , Dreszer J. (red.), Poradnik inżyniera. Matematyka, WNT, Warszawa, Greengard L., Rokhlin V., A fast algorithm for particle simulations, J Comput Phys, 73, , Liu Y.J., A new fast multipole boundary element method for solving large-scale two-dimensional elastostatic problems, Int J Numer Meth Eng, 65, , dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 35/36
53 Literatura Liu Y.J., Nishimura N., The fast multipole boundary element method for potential problems: A tutorial, Eng Anal Bound Elem, 30, , Nishimura N., Fast multipole accelerated boundary integral equation methods, Appl Mech Rev, 55, 4, , Rokhlin V., Rapid Solution of Integral Equations of Classical Potential Theory, J Comput Phys, 60, , Yamada Y., Hayami K., A multipole boundary element method for two dimensional elastostatics, Tech. Report, METR 95-07, Math. Eng. Section, Dept. Math. Eng., Information. Phys., Univ. Tokyo, dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 35/36
54 Koniec części I LaTeX Template based on Oxygen, dr inż. Jacek Ptaszny Algorytm SWMEB. Część 1. 36/36
Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych
Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Politechnika Śląska, Gliwice Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Algorytm SWMEB. Część
Bardziej szczegółowoSzybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych
Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Politechnika Śląska, Gliwice Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Przykłady analizy.
Bardziej szczegółowoSZYBKA WIELOBIEGUNOWA METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH W ANALIZIE UKŁADÓW OBCIĄŻONYCH SIŁAMI OBJĘTOŚCIOWYMI
MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISSN 1896-771X 35, s. 107-114, Gliwice 2008 SZYBKA WIELOBIEGUNOWA METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH W ANALIZIE UKŁADÓW OBCIĄŻONYCH SIŁAMI OBJĘTOŚCIOWYMI JACEK PTASZNY, PIOTR FEDELIŃSKI
Bardziej szczegółowoSzybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych
Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Politechnika Śląska, Gliwice Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Wprowadzenie do metody
Bardziej szczegółowo4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ
4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 1 4. 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 4.1. Elementy trójkątne Do opisywania dwuwymiarowego kontinuum jako jeden z pierwszych elementów
Bardziej szczegółowoRÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA
Dr inż. Andrzej Polka Katedra Dynamiki Maszyn Politechnika Łódzka RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Streszczenie: W pracy opisano wzajemne położenie płaszczyzny parasola
Bardziej szczegółowoPROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ZAKŁAD MECHANIKI BUDOWLI PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA Dla zadanego układu należy 1) Dowolną metodą znaleźć rozkład sił normalnych
Bardziej szczegółowoStateczność ramy. Wersja komputerowa
Zakład Mechaniki Budowli Prowadzący: dr hab. inż. Przemysław Litewka Ćwiczenie projektowe 2 Stateczność ramy. Wersja komputerowa Daniel Sworek gr. KB2 Rok akademicki 1/11 Semestr 2, II Grupa: KB2 Daniel
Bardziej szczegółowoWykład 14. Elementy algebry macierzy
Wykład 14 Elementy algebry macierzy dr Mariusz Grządziel 26 stycznia 2009 Układ równań z dwoma niewiadomymi Rozważmy układ równań z dwoma niewiadomymi: a 11 x + a 12 y = h 1 a 21 x + a 22 y = h 2 a 11,
Bardziej szczegółowoMETODY NUMERYCZNE. wykład. konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30. dr inż. Grażyna Kałuża pokój
METODY NUMERYCZNE wykład dr inż. Grażyna Kałuża pokój 103 konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30 www.kwmimkm.polsl.pl Program przedmiotu wykład: 15 godzin w semestrze laboratorium: 30 godzin
Bardziej szczegółowoUkłady równań liniowych i metody ich rozwiązywania
Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania Łukasz Wojciechowski marca 00 Dany jest układ m równań o n niewiadomych postaci: a x + a x + + a n x n = b a x + a x + + a n x n = b. a m x + a m x +
Bardziej szczegółowoMETODY KOMPUTEROWE W MECHANICE
METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE wykład dr inż. Paweł Stąpór laboratorium 15 g, projekt 15 g. dr inż. Paweł Stąpór dr inż. Sławomir Koczubiej Politechnika Świętokrzyska Wydział Zarządzania i Modelowania
Bardziej szczegółowoSZYBKA WIELOBIEGUNOWA METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH W HOMOGENIZACJI NUMERYCZNEJ MATERIAŁÓW POROWATYCH
MOELOWANIE INŻYNIERSKIE nr 54, ISSN 1896-771X SZYBKA WIELOBIEGUNOWA METOA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH W HOMOGENIZACJI NUMERYCZNEJ MATERIAŁÓW POROWATYCH Jacek Ptaszny 1a, Marcin Hatłas 2b 1 Instytut Mechaniki
Bardziej szczegółowoStateczność ramy - wersja komputerowa
Stateczność ramy - wersja komputerowa Cel ćwiczenia : - Obliczenie wartości obciążenia krytycznego i narysowanie postaci wyboczenia. utraty stateczności - Obliczenie przemieszczenia i sił przekrojowych
Bardziej szczegółowoUKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH -Metody dokładne
UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH -Metody dokładne Układy równań liniowych Rozpatruje się układ n równań liniowych zawierających n niewiadomych: a + a +... + ann b a + a +... + ann b... an + an+... + annn bn który
Bardziej szczegółowoZaawansowane metody numeryczne
Wykład 10 Rozkład LU i rozwiązywanie układów równań liniowych Niech będzie dany układ równań liniowych postaci Ax = b Załóżmy, że istnieją macierze L (trójkątna dolna) i U (trójkątna górna), takie że macierz
Bardziej szczegółowoROZWIĄZYWANIE ZADAŃ BRZEGOWYCH LINIOWEJ PIEZOELEKTRYCZNOŚCI POŚREDNIĄ METODĄ TREFFTZA
MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISSN 896-77X 5, s. 5-22, Gliwice 2008 ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ BRZEGOWYCH LINIOWEJ PIEZOELEKTRYCZNOŚCI POŚREDNIĄ METODĄ TREFFTZA GRZEGORZ DZIATKIEWICZ Katedra Wytrzymałości Materiałów
Bardziej szczegółowoPOD- I NADOKREŚLONE UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH
POD- I NADOKREŚLONE UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH Transport, studia I stopnia rok akademicki 2011/2012 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko
Bardziej szczegółowodr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;
Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia
Bardziej szczegółowo1. PODSTAWY TEORETYCZNE
1. PODSTAWY TEORETYCZNE 1 1. 1. PODSTAWY TEORETYCZNE 1.1. Wprowadzenie W pierwszym wykładzie przypomnimy podstawowe działania na macierzach. Niektóre z nich zostały opisane bardziej szczegółowo w innych
Bardziej szczegółowoObliczenia naukowe Wykład nr 8
Obliczenia naukowe Wykład nr 8 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna,
Bardziej szczegółowoUKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH
Transport, studia I stopnia rok akademicki 2011/2012 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Uwagi wstępne Układ liniowych równań algebraicznych można
Bardziej szczegółowoUKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH - Metody dokładne
UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH - Metody dokładne Układy równań liniowych Rozpatruje się układ n równań liniowych zawierających n niewiadomych: a11x1 a12x2... a1nxn b1 a21x1 a22x2... a2nxn b2... an 1x1 an2x2...
Bardziej szczegółowoROZWIĄZANIE PROBLEMU NIELINIOWEGO
Budownictwo, studia I stopnia, semestr VII przedmiot fakultatywny rok akademicki 2012/2013 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Jerzy Pamin Tematyka zajęć 1 Dyskretyzacja
Bardziej szczegółowoBaza w jądrze i baza obrazu ( )
Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem
Bardziej szczegółowoObliczenia iteracyjne
Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej
Bardziej szczegółowoAnaliza numeryczna Lista nr 3 (ćwiczenia) x x 2 n x.
Analiza numeryczna Lista nr 3 (ćwiczenia) Sprawdzić że macierz ma wartości własne2+ 222 2 2 Niechx R n Udowodnić że 2 0 0 x x 2 n x 3 NiechA R n n będzie macierzą symetryczną Wiadomo że wówczas istnieje
Bardziej szczegółowoRozwiązywanie układów równań liniowych metody przybliżone Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych
Rozwiązywanie układów równań liniowych metody przybliżone Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Piotr Modliński Wydział Geodezji i Kartografii PW 14 stycznia 2012 P. Modliński, GiK PW Rozw.
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) przedmiotu
Karta (sylabus) przedmiotu [Budownictwo] Studia I stopnia Przedmiot: Metody obliczeniowe Rok: III Semestr: VI Rodzaj zajęć i liczba godzin: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Wykład 15 16 Ćwiczenia
Bardziej szczegółowoStany związane. Andrzej Baran 18 stycznia 2017 UMCS
Stany związane Andrzej Baran 18 stycznia 2017 UMCS Macierzowy algorytm Numerowa Algorytm macierzowy Numerowa I Algorytm Numerowa dla równania ψ (x) = f(x)ψ(x), (1) (dla równania Schroedingera f(x) = 2m(E
Bardziej szczegółowoDYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA
DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPTEROWA Parametry przekrojów belek: E=205MPa=205 10 6 kn m 2 =205109 N m 2 1 - IPE 220 Pręty: 1, 3, 4: I y =2770cm 4 =0,00002770 m 4 EI =5678500 Nm 2 A=33,4 cm 4 =0,00334 m 2 EA=684700000
Bardziej szczegółowo[ A i ' ]=[ D ][ A i ] (2.3)
. WSTĘP DO TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 1.. WSTĘP DO TEORII SPRĘŻYSTOŚCI.1. Tensory macierzy Niech macierz [D] będzie macierzą cosinusów kierunkowych [ D ]=[ i ' j ] (.1) Macierz transformowana jest równa macierzy
Bardziej szczegółowoUKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać układu równań liniowych Układ liniowych równań algebraicznych
Bardziej szczegółowoAnaliza numeryczna Kurs INP002009W. Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych. Karol Tarnowski A-1 p.
Analiza numeryczna Kurs INP002009W Wykłady 6 i 7 Rozwiązywanie układów równań liniowych Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.wroc.pl A-1 p.223 Plan wykładu Podstawowe pojęcia Własności macierzy Działania
Bardziej szczegółowoa 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...
Wykład 15 Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem i niech α 1, α 2,, α n, β K. Równanie: α 1 x 1 + α 2 x 2 + + α n x n = β z niewiadomymi x 1, x 2,, x n nazywamy równaniem liniowym. Układ: a 21 x
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do metod numerycznych Wykład 3 Metody algebry liniowej I Wektory i macierze
Wprowadzenie do metod numerycznych Wykład 3 Metody algebry liniowej I Wektory i macierze Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Katedra Informatyki Stosowanej Spis treści Spis treści 1 Wektory
Bardziej szczegółowox y
Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka
Bardziej szczegółowoRozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych
Rozwiązywanie układów równań liniowych metody dokładne Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Piotr Modliński Wydział Geodezji i Kartografii PW 13 stycznia 2012 P. Modliński, GiK PW Rozw.
Bardziej szczegółowo7. ELEMENTY PŁYTOWE. gdzie [N] oznacza przyjmowane funkcje kształtu, zdefinować odkształcenia i naprężenia: zdefiniować macierz sztywności:
7. ELEMENTY PŁYTOWE 1 7. 7. ELEMENTY PŁYTOWE Rys. 7.1. Element płytowy Aby rozwiązać zadanie płytowe należy: zdefiniować geometrię płyty, dokonać podziału płyty na elementy, zdefiniować węzły, wprowadzić
Bardziej szczegółowoMetody rozwiązania równania Schrödingera
Metody rozwiązania równania Schrödingera Równanie Schrödingera jako algebraiczne zagadnienie własne Rozwiązanie analityczne dla skończonej i nieskończonej studni potencjału Problem rozwiązania równania
Bardziej szczegółowoProjekt 6: Równanie Poissona - rozwiązanie metodą algebraiczną.
Projekt 6: Równanie Poissona - rozwiązanie metodą algebraiczną. Tomasz Chwiej 9 sierpnia 18 1 Wstęp 1.1 Dyskretyzacja n y V V 1 V 3 1 j= i= 1 V 4 n x Rysunek 1: Geometria układu i schemat siatki obliczeniowej
Bardziej szczegółowoKolejny krok iteracji polega na tym, że przechodzimy do następnego wierzchołka, znajdującego się na jednej krawędzi z odnalezionym już punktem, w
Metoda Simpleks Jak wiadomo, problem PL z dowolną liczbą zmiennych można rozwiązać wyznaczając wszystkie wierzchołkowe punkty wielościanu wypukłego, a następnie porównując wartości funkcji celu w tych
Bardziej szczegółowo8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ
8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ 1 8. 8. PODSTAWY ANALIZY NIELINIOWEJ 8.1. Wprowadzenie Zadania nieliniowe mają swoje zastosowanie na przykład w rozwiązywaniu cięgien. Przyczyny nieliniowości: 1) geometryczne:
Bardziej szczegółowoRównania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Rozdział 6 Równania liniowe 6 Przekształcenia liniowe Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem F Definicja 6 Funkcję f : X Y spełniającą warunki: a) dla dowolnych x,
Bardziej szczegółowoELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),
ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j
Bardziej szczegółowoRACHUNEK MACIERZOWY. METODY OBLICZENIOWE Budownictwo, studia I stopnia, semestr 6. Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska
RACHUNEK MACIERZOWY METODY OBLICZENIOWE Budownictwo, studia I stopnia, semestr 6 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Czym jest macierz? Definicja Macierzą A nazywamy
Bardziej szczegółowoWEKTORY I WARTOŚCI WŁASNE MACIERZY. = λ c (*) problem przybliżonego rozwiązania zagadnienia własnego dla operatorów w mechanice kwantowej
WEKTORY I WARTOŚCI WŁASNE MACIERZY Ac λ c (*) ( A λi) c nietrywialne rozwiązanie gdy det A λi problem przybliżonego rozwiązania zagadnienia własnego dla operatorów w mechanice kwantowej A - macierzowa
Bardziej szczegółowoF + R = 0, u A = 0. u A = 0. f 0 f 1 f 2. Relację pomiędzy siłami zewnętrznymi i wewnętrznymi
MES Część I Najprostszy na świecie przykład rozwiązania zagadnienia za pomocą MES Dwie sprężyny Siły zewnętrzne i wewnętrzne działające na element A B R F F + R, u A R f f F R + f, f + f, f + F, u A Równania
Bardziej szczegółowoNajprostszy element. F+R = 0, u A = 0. u A = 0. Mamy problem - równania zawierają siły, a warunek umocowania - przemieszczenia
MES skończony Najprostszy element Część I Najprostszy na świecie przykład rozwiązania zagadnienia za pomocą MES Dwie sprężyny Siły zewnętrzne i wewnętrzne działające na element A B R F F+R, u A R f f F
Bardziej szczegółowo3. Macierze i Układy Równań Liniowych
3. Macierze i Układy Równań Liniowych Rozważamy równanie macierzowe z końcówki ostatniego wykładu ( ) 3 1 X = 4 1 ( ) 2 5 Podstawiając X = ( ) x y i wymnażając, otrzymujemy układ 2 równań liniowych 3x
Bardziej szczegółowo5. Rozwiązywanie układów równań liniowych
5. Rozwiązywanie układów równań liniowych Wprowadzenie (5.1) Układ n równań z n niewiadomymi: a 11 +a 12 x 2 +...+a 1n x n =a 10, a 21 +a 22 x 2 +...+a 2n x n =a 20,..., a n1 +a n2 x 2 +...+a nn x n =a
Bardziej szczegółowo1 Zbiory i działania na zbiorach.
Matematyka notatki do wykładu 1 Zbiory i działania na zbiorach Pojęcie zbioru jest to pojęcie pierwotne (nie definiuje się tego pojęcia) Pojęciami pierwotnymi są: element zbioru i przynależność elementu
Bardziej szczegółowo3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻNIA I ODKSZTAŁCNIA 1 3. 3. PŁASKI STAN NAPRĘŻNIA I ODKSZTAŁCNIA Analizując płaski stan naprężenia posługujemy się składowymi tensora naprężenia w postaci wektora {,,y } (3.1) Za dodatnie
Bardziej szczegółowo6. ZWIĄZKI FIZYCZNE Wstęp
6. ZWIĄZKI FIZYCZN 1 6. 6. ZWIĄZKI FIZYCZN 6.1. Wstęp Aby rozwiązać jakiekolwiek zadanie mechaniki ośrodka ciągłego musimy dysponować 15 niezależnymi równaniami, gdyż tyle mamy niewiadomych: trzy składowe
Bardziej szczegółowoUkłady równań liniowych
Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K
Bardziej szczegółowoPODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
Bardziej szczegółowoMatematyka stosowana i metody numeryczne
Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładów Błędy obliczeń Błędy można podzielić na: modelu, metody, wejściowe (początkowe), obcięcia, zaokrągleń..
Bardziej szczegółowo2.1. Postać algebraiczna liczb zespolonych Postać trygonometryczna liczb zespolonych... 26
Spis treści Zamiast wstępu... 11 1. Elementy teorii mnogości... 13 1.1. Algebra zbiorów... 13 1.2. Iloczyny kartezjańskie... 15 1.2.1. Potęgi kartezjańskie... 16 1.2.2. Relacje.... 17 1.2.3. Dwa szczególne
Bardziej szczegółowoŁagodne wprowadzenie do Metody Elementów Skończonych
Łagodne wprowadzenie do Metody Elementów Skończonych dr inż. Grzegorz DZIERŻANOWSKI dr hab. inż. Wojciech GILEWSKI Katedra Mechaniki Budowli i Zastosowań Informatyki 10 XII 2009 - część I 17 XII 2009 -
Bardziej szczegółowoKomputerowa Analiza Danych Doświadczalnych
Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych Prowadząca: dr inż. Hanna Zbroszczyk e-mail: gos@if.pw.edu.pl tel: +48 22 234 58 51 konsultacje: poniedziałek, 10-11; środa: 11-12 www: http://www.if.pw.edu.pl/~gos/students/kadd
Bardziej szczegółowoRozwiązywanie układów równań liniowych
Rozwiązywanie układów równań liniowych Marcin Orchel 1 Wstęp Jeśli znamy macierz odwrotną A 1, to możęmy znaleźć rozwiązanie układu Ax = b w wyniku mnożenia x = A 1 b (1) 1.1 Metoda eliminacji Gaussa Pierwszy
Bardziej szczegółowoNumeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1
Numeryczna algebra liniowa Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1 Numeryczna algebra liniowa Numeryczna algebra liniowa obejmuje szereg algorytmów dotyczących wektorów i macierzy, takich jak
Bardziej szczegółowoPrzekształcenia liniowe
Przekształcenia liniowe Zadania Które z następujących przekształceń są liniowe? (a) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (2x, x x 2 ), (b) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (x + 3x 2, x 2 ), (c) T : R 2 R, T (x, x 2 )
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Obliczenia symboliczne Symbolic computations Kierunek: Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy w ramach treści wspólnych z kierunkiem Informatyka Rodzaj zajęć: wykład,
Bardziej szczegółowoRozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych metodą elementów skończonych - wprowadzenie
Rozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych metodą elementów skończonych - wprowadzenie Wprowadzenie Metoda Elementów Skończonych (MES) należy do numerycznych metod otrzymywania przybliżonych rozwiązań
Bardziej szczegółowoMatematyka dla studentów ekonomii : wykłady z ćwiczeniami/ Ryszard Antoniewicz, Andrzej Misztal. Wyd. 4 popr., 6 dodr. Warszawa, 2012.
Matematyka dla studentów ekonomii : wykłady z ćwiczeniami/ Ryszard Antoniewicz, Andrzej Misztal. Wyd. 4 popr., 6 dodr. Warszawa, 2012 Spis treści Przedmowa 9 CZĘŚĆ I. WSTĘP DO MATEMATYKI 11 Wykład 1. Rachunek
Bardziej szczegółowoUkłady równań liniowych, macierze, Google
Układ równań linowych { x+2y = 6, 3x y = 4 (0) Spotkania z Matematyka Układy równań liniowych, macierze, Google Aleksander Denisiuk denisjuk@matman.uwm.edu.pl Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Bardziej szczegółowoKADD Minimalizacja funkcji
Minimalizacja funkcji Poszukiwanie minimum funkcji Foma kwadratowa Metody przybliżania minimum minimalizacja Minimalizacja w n wymiarach Metody poszukiwania minimum Otaczanie minimum Podział obszaru zawierającego
Bardziej szczegółowoZaawansowane metody numeryczne
Wykład 11 Ogólna postać metody iteracyjnej Definicja 11.1. (metoda iteracyjna rozwiązywania układów równań) Metodą iteracyjną rozwiązywania { układów równań liniowych nazywamy ciąg wektorów zdefiniowany
Bardziej szczegółowoElementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad
Elementy projektowania inzynierskiego Definicja zmiennych skalarnych a : [S] - SPACE a [T] - TAB - CTRL b - SHIFT h h. : / Wyświetlenie wartości zmiennych a a = b h. h. = Przykładowe wyrażenia
Bardziej szczegółowo"Bieda przeczy matematyce; gdy się ją podzieli na więcej ludzi, nie staje się mniejsza." Gabriel Laub
"Bieda przeczy matematyce; gdy się ją podzieli na więcej ludzi, nie staje się mniejsza." Gabriel Laub Def. Macierzą odwrotną do macierzy A M(n) i deta nazywamy macierz A - M(n) taką, że A A - A - A Tw.
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA
ANALIZA MATEMATYCZNA TABLICE Spis treści: 1.) Pochodne wzory 2 2.) Całki wzory 3 3.) Kryteria zbieżności szeregów 4 4.) Przybliżona wartość wyrażenia 5 5.) Równanie płaszczyzny stycznej i prostej normalnej
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Linear algebra and analytical geometry Kierunek: Informatyka Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy w ramach treści wspólnych z kierunkiem Matematyka,
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE RUCHU CIECZY LEPKIEJ METODĄ SZTUCZNEJ ŚCIŚLIWOŚCI NA SIATKACH NAKŁADAJĄCYCH SIĘ
MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISNN 896-77X 3, s. 67-7, Gliwice 006 WYZNACZANIE RUCHU CIECZY LEPKIEJ METODĄ SZTUCZNEJ ŚCIŚLIWOŚCI NA SIATKACH NAKŁADAJĄCYCH SIĘ ZBIGNIEW KOSMA BOGDAN NOGA PRZEMYSŁAW MOTYL Instytut
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz
Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym
Bardziej szczegółowoPrzekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej
Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przygotowanie: Dariusz Pazderski Liniowe przekształcenie równania stanu Rozważmy liniowe równanie stanu i równanie wyjścia układu niesingularnego
Bardziej szczegółowoKARTA KURSU. Mathematics
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Matematyka Mathematics Kod Punktacja ECTS* 4 Koordynator Dr Maria Robaszewska Zespół dydaktyczny dr Maria Robaszewska Opis kursu (cele kształcenia) Celem kursu jest zapoznanie
Bardziej szczegółowoPROGRAMOWANIE KWADRATOWE
PROGRAMOWANIE KWADRATOWE Programowanie kwadratowe Zadanie programowania kwadratowego: Funkcja celu lub/i co najmniej jedno z ograniczeń jest funkcją kwadratową. 2 Programowanie kwadratowe Nie ma uniwersalnej
Bardziej szczegółowoLista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:
Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,
Bardziej szczegółowoMatematyka stosowana i metody numeryczne
Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładu 6 Rozwiązywanie równań nieliniowych Rozwiązaniem lub pierwiastkiem równania f(x) = 0 lub g(x) = h(x)
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ MACIERZE ODWZOROWAŃ LINIOWYCH
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ 1/10 MACIERZE ODWZOROWAŃ LINIOWYCH Piotr M. Hajac Uniwersytet Warszawski Wykład 12, 08.01.2014 Typeset by Jakub Szczepanik. Motywacje 2/10 W celu wykonania obliczeń numerycznych w zagadnieniach
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z MECHANIKI BUDOWLI
Łukasz Faściszewski, gr. KBI2, sem. 2, Nr albumu: 75 201; rok akademicki 2010/11. ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z MECHANIKI BUDOWLI Stateczność ram wersja komputerowa 1. Schemat statyczny ramy i dane materiałowe
Bardziej szczegółowo13 Układy równań liniowych
13 Układy równań liniowych Definicja 13.1 Niech m, n N. Układem równań liniowych nad ciałem F m równaniach i n niewiadomych x 1, x 2,..., x n nazywamy koniunkcję równań postaci a 11 x 1 + a 12 x 2 +...
Bardziej szczegółowoWstęp do metod numerycznych Algebraiczna metoda gradientów sprzężonych. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Algebraiczna metoda gradientów sprzężonych P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2015 Metoda gradientów sprzężonych motywacja Rozważmy funcję f : R N R f(x) = 1 2
Bardziej szczegółowoRozkłady wielu zmiennych
Rozkłady wielu zmiennych Uogólnienie pojęć na rozkład wielu zmiennych Dystrybuanta, gęstość prawdopodobieństwa, rozkład brzegowy, wartości średnie i odchylenia standardowe, momenty Notacja macierzowa Macierz
Bardziej szczegółowoWykład 5. Metoda eliminacji Gaussa
1 Wykład 5 Metoda eliminacji Gaussa Rozwiązywanie układów równań liniowych Układ równań liniowych może mieć dokładnie jedno rozwiązanie, nieskończenie wiele rozwiązań lub nie mieć rozwiązania. Metody dokładne
Bardziej szczegółowo1 Zacznijmy od początku... 2 Tryb tekstowy. 2.1 Wyliczenia
1 Zacznijmy od początku... L A TEX 1 jest systemem składu umożliwiającym między innymi tworzenie dokumentów naukowych i technicznych o wysokiej jakości typograficznej. Oczywiście oprócz tego L A TEXumożliwia
Bardziej szczegółowoMetody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki
Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki https://www.igf.fuw.edu.pl/pl/courses/lectures/metody-obliczen-95-021c/ Podstawy metody różnic skończonych (Basics of finite-difference methods) Podstawy metody
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Politechnika Białostocka WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA Katedra Geotechniki i Mechaniki Konstrukcji Wytrzymałość Materiałów Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 6 Temat ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoWłasności wyznacznika
Własności wyznacznika Rozwinięcie Laplace a względem i-tego wiersza: n det(a) = ( 1) i+j a ij M ij (A), j=1 gdzie M ij (A) to minor (i, j)-ty macierzy A, czyli wyznacznik macierzy uzyskanej z macierzy
Bardziej szczegółowoAlgebra linowa w pigułce
Algebra Algebra linowa w pigułce Aleksander Denisiuk denisjuk@pjwstk.edu.pl Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi 55 80-045 Gdańsk Algebra p. 1 Algebra
Bardziej szczegółowo2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I
Liniowa niezależno ność wektorów Przykład: Sprawdzić czy następujące wektory z przestrzeni 3 tworzą bazę: e e e3 3 Sprawdzamy czy te wektory są liniowo niezależne: 3 c + c + c3 0 c 0 c iei 0 c + c + 3c3
Bardziej szczegółowo1 Symulacja procesów cieplnych 1. 2 Algorytm MES 2. 3 Implementacja rozwiązania 2. 4 Całkowanie numeryczne w MES 3. k z (t) t ) k y (t) t )
pis treści ymulacja procesów cieplnych Algorytm ME 3 Implementacja rozwiązania 4 Całkowanie numeryczne w ME 3 ymulacja procesów cieplnych Procesy cieplne opisuje równanie różniczkowe w postaci: ( k x (t)
Bardziej szczegółowoZestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.
Zestaw zadań : Sumy i sumy proste podprzestrzeni Baza i wymiar Rzędy macierzy Struktura zbioru rozwiązań układu równań () Pokazać, że jeśli U = lin(α, α,, α k ), U = lin(β, β,, β l ), to U + U = lin(α,
Bardziej szczegółowoModele kp Studnia kwantowa
Modele kp Studnia kwantowa Przegląd modeli pozwalających obliczyć strukturę pasmową materiałów półprzewodnikowych. Metoda Fal płaskich Transformata Fouriera Przykładowe wyniki Model Kaine Hamiltonian z
Bardziej szczegółowoMechatronika i inteligentne systemy produkcyjne. Modelowanie systemów mechatronicznych Platformy przetwarzania danych
Mechatronika i inteligentne systemy produkcyjne Modelowanie systemów mechatronicznych Platformy przetwarzania danych 1 Sterowanie procesem oparte na jego modelu u 1 (t) System rzeczywisty x(t) y(t) Tworzenie
Bardziej szczegółowoIII TUTORIAL Z METOD OBLICZENIOWYCH
III TUTORIAL Z METOD OBLICZENIOWYCH ALGORYTMY ROZWIĄZYWANIA UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH Opracowanie: Agata Smokowska Marcin Zmuda Trzebiatowski Koło Naukowe Mechaniki Budowli KOMBO Spis treści: 1. Wstęp do
Bardziej szczegółowoUkłady równań liniowych
Układy równań liniowych Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 1. wykład z algebry liniowej Warszawa, październik 2015 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, wrzesień 2015 1 / 1
Bardziej szczegółowoWykład III Układy równań liniowych i dekompozycje macierzy
Wykład III Układy równań liniowych i dekompozycje macierzy Metody eliminacji i podstawienia wstecz Metoda dekompozycji LU i jej zastosowania Metody dla macierzy specjalnych i rzadkich Metody iteracyjne
Bardziej szczegółowo