REDAKCJA i przyjmowanie reklam: goniec.kasztelanski@gmail.com lub tel

Transkrypt

1 Bezpłatny biuletyn informacyjno-reklamowy wydawany przy udziale Oświęcimskiej Izby Kupieckiej - nakład egz. Lipiec 2011 nr 10 REDAKCJA i przyjmowanie reklam: goniec.kasztelanski@gmail.com lub tel OŚWIĘCIM - Brzeszcze - Kęty - Zator Rajsko, Jawiszowice, Bielany, Osiek, Grojec, Nowa Wieś, Malec, Harmęże, Brzezinka, Monowice, Włosienica, Broszkowice, Babice, Poręba, Polanka W., Przeciszów Oświęcim spekuluje Wojewoda Krakowski Stanisław Kracik jest jeszcze na urlopie. Pismo Przewodniczącego Rady Miasta Oświęcimia Piotra Hertiga, z informacją o sytuacji w oświęcimskim magistracie oraz o kondycji prezydenta elekta Jacka Grossera będzie musiało przeleżeć jeszcze na biurku wojewody kilka dni tj. do pierwszych dni lipca. Przewodniczący w swoim piśmie prosi o wskazanie osoby, która zajmie fotel prezydenta miasta Oświęcimia. Dzisiaj wiemy, że prezydent elekt Jacek Grosser do czerwca przyszłego roku będzie przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym. Nic nie zapowiada, żeby zwycięzca wyborów oświęcimskich wcześniej złożył ślubowanie. Wielu ma wątpliwości, czy taka sytuacja w ogóle będzie mogła mieć miejsce. Tymczasem mija już 7 miesiąc od werdyktu wyborczego i oświęcimianie nadal nie wiedzą jak potoczą się losy miasta. W ciągu kilku ostatnich miesięcy można było zaobserwować śmiałe poczynania Janusza Marszałka, który nie mając społecznego mandatu do wykonywania decyzji dotyczących miasta, usiłował przeforsować sprzedaż, albo też wieczystą dzierżawę działki pod biedronkę przy murze cmentarza parafialnego przy ul. Dąbrowskiego. Każdy kolejny pomysł byłego włodarza ma znamiona pogłębiającego się chaosu myśli i decyzji. Większość dostrzegła w działaniu Janusza Marszałka absolutny brak pomysłu i metody na realizowanie pozytywnych zmian w mieście. Oświęcim spekuluje w sprawie komisarza lub też kandydata na prezydenta miasta, który obejmie urząd z nadania premiera na okres niezdolności do pełnienia tych obowiązków przez Jacka Grossera. W mediach elektronicznych i papierowych giełda nazwisk już się przetoczyła. Raczej nikt nie ma wątpliwości, że Platforma Obywatelska, mając dostęp do gabinetu Premiera RP zrezygnuje z możliwości wskazania kandydata z własnych szeregów. Janusz Chwierut w wypowiedzi dla jednego z dodatków lokalnych ogólnopolskiego dziennika wyraźnie powiedział, że oddaje się do dyspozycji Premiera. Zorientowani mówią, że jest to jednoznaczna deklaracja woli przyjęcia stanowiska prezydenta miasta. Lokalni działacze partyjni PO zachowują jednak daleko idącą wstrzemięźliwość w publicznych wypowiedziach na temat ewentualnego kandydata. Pozostają więc tylko spekulacje a w nich wymienia się nazwiska: Marii Pędrak, Janusza Chwieruta, Kazimierza Homy, ale także Piotra Hertiga. Zarówno Janusz Chwierut jak również Maria Pędrak mają już doświadczenie zdobyte w urzędzie miejskim w Oświęcimiu. Jest więc bardzo prawdopodobne, że to właśnie ktoś z tej dwójki będzie miał możliwość kreować politykę i zarządzanie miastem. Czytaj w gazecie: Kopiec podzielił zamiast połączyć feleiton Marcina Magiery strona 11 Są powody do zadowolenia rozmowa z wicestraostą Zbigniewem Starzec strona 7 Samorządowy Political fiction...w magistracie strona 13 Ludzie do trawy nie przyjdą Jacek Polak W ramach rozważań na temat przyszłości Oświęcimia, szukając pomysłu na realne zmiany miasta, redakcja Gońca decyduje się coraz częściej na rozmowy z ludźmi sukcesu. Aleksander Gądek, były prezydent miasta Tychy, współautor Podstrefy Tyskiej w Katowickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej, jest jednym z rzeczywistych ojców sukcesu swojego miasta. Spostrzeżenia i sugestie człowieka, którego pomysł na miasto i skuteczne realizowanie celów dały imponujący efekt - to na pewno dobre źródło argumentów w rozwijającej się debacie na temat najbliższych szans Oświęcimia. Kliniczna śmierć miasta Oświęcimia Sprawy gospodarcze w Oświęcimiu nigdy nie cieszyły się specjalnym zainteresowaniem mediów. Próżno byłoby szukać dobrej i efektywnej publicznej debaty w ciągu kilku ostatnich lat na temat gospodarczych perspektyw miasta. Na darmo byłoby szukać dziś oświęcimskich autorytetów i moderatorów publicznego sporu o gospodarcze szanse i kierunki rozwoju miasta Oświęcimia. Wydawać by się mogło, że temat perspektyw rozwoju miasta dla mieszkańców jest marginalny, albo - po prostu zupełnie nieistotny. W ciągu niemal całej ostatniej dekady zastoju miasta zręczną wymówką dla zasklepionych środowisk samorządowych była osoba nieudolnego prezydenta Janusza Marszałka. Zrozumiałym jest powoli to, dlaczego przeciętni czy wręcz marni - samorządowcy, decydenci bez energii i pomysłu na miasto, blado wypadali na tle medialnego iluzjonisty Marszałka. Ten ostatni, doceniając siłę propagandy (a to w informatorze, a to w Głosie Ziemi Oświęcimskiej, a to wreszcie w TV Dami), za podatkowe pieniądze, skutecznie wmawiał mieszkańcom miasta, że ronda, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, drogi i sklepy to dzieło jego niezwykłych i skutecznych zabiegów. Do opinii publicznej nie przebijały się wystarczająco mocno informacje, że ronda, drogi, PWSZ to w dużej mierze finansowy wysiłek samorządu powiatowego, to także efekt działającego Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego. Ciąg dalszy na stronie 2

2 2 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański ciąg dalszy Ludzie do trawy nie przyjdą Jacek Polak Wystarczy zapytać przygodną osobę - kto dzisiaj wie, że zmiany w mieście i powiecie nie miały zbyt wiele wspólnego z aktywnością Janusza Marszałka. Z efektów medialnej nagonki na niego skrzętnie korzystali etatowi poławiacze diet i stanowisk. Niektórzy swoją lichą biznesową przyszłość zręcznie oparli o łaskawość byłego prezydenta a to stawiając piwne ogródki, a to robiąc hurtownie papieru z zabytkowych budynków komunalnych. Kozioł ofiarny więc był. Za jego rażącymi błędami, zaniechaniami, konfliktami - można było zręcznie się chować, tuląc co miesiąc wypchany portfel. Wokół, w ościennych miastach dynamika zmian nabierała tempa i rozmachu, oświęcimianie natomiast karmieni byli bajkami o pociągach inwestorów, które nie mieściły się na kolejowym peronie w Oświęcimiu. Brak dobrego przykładu..? Atmosfera rautów, bankietów, wyjazdów zagranicznych prezydenta i radnych nie sprzyjała szukaniu Dlaczego klimatyzacja samochodowa chłodzi naprawdę dobrze oraz pozwala zaoszczędzić pieniądze przy regularnym serwisowaniu? Wbrew powszechnie panującym opiniom instalacja klimatyzacyjna w samochodzie nie jest bezobsługowa. Przez węże i ich połączenia może uciec rocznie, w drodze naturalnego parowania, do 10 % środka chłodzącego. Wydajność chłodzenia zmniejsza się przez to w stosunkowo krótkim czasie. Olej zawarty w środkach chłodzących smaruje sprężarkę klimatyzacji. Brak środka chłodzącego oznacza zawsze ryzyko niedostatecznego smarowania sprężarki, co może skończyć się całkowitą awarią tego zespołu, z wysokimi kosztami naprawy, nawet do 3000 zł. Poza tym niedobór środka chłodzącego powoduje dodatkowe zużycie paliwa, ponieważ sprężarka musi pracować częściej i dłużej, żeby odpowiednio ochłodzić wnętrze pojazdu. Nie tylko niedobór czynnika chłodzącego może być szkodliwy dla całego układu klimatyzacji, ale również jego nadmiar. Dlatego nigdy nie należy dobijać czynnika do układu. Nadmiar czynnika roboczego powoduje niebezpieczny wzrost ciśnienia w układzie i grozi jego rozszczelnieniem. Nie ryzykuj, przeprowadź obsługę w profesjonalnym serwisie klimatyzacji, który gwarantuje prawidłowy proces odessania, filtrowania i napełniania odpowiednią ilością czynnika do danego pojazdu, co pozwoli na uzyskanie maksimum sprawności układu. Nie oszczędzaj na rzeczach istotnych. Sprawdź klimatyzację. Serwis klimatyzacji w budynku Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów Czy Twoja klimatyzacja wytrzyma następną falę upałów? dobrych przykładów, skutecznych działań na rzecz rozwijania potencjału gospodarczego miasta nad Sołą. Nie trzeba było jeździć do Kerpen, Stralsundu czy Brukseli żeby zobaczyć, że w nieodległych Tychach ludzie mają się dobrze, a wielu wręcz znakomicie. Sięgając jednak do porównań warto przypomnieć, że po II wojnie światowej liczba mieszkańców Oświęcimia i Tych była zbliżona. Z tą różnicą, że w Oświęcimiu Niemcy pozostawili sprawnie funkcjonujące zakłady chemiczne, które w ich planach miały być w dużej mierze źródłem utrzymania dla miasta obliczonego na 120 tys. mieszkańców. Powojenny los obu miast jak się dzisiaj okazuje bardziej łaskawy był jednak dla śląskiego sąsiada. Na tle rozwijającej się tyskiej tkanki miejskiej oświęcimskie obiekty sportowe, chluba z czasów oświęcimskiej prosperity, mocno dzisiaj przybladły. Cisza unosząca się nad terenami poprzemysłowymi zakładów chemicznych dopełnia cmentarnej atmosfery umierającego miasta nad Sołą. Chce się jednak drążyć i pytać: gdzie i jak popełnialiśmy błędy? Babice ul. Krakowska Oświęcim tel Szczegóły oferty na stronie Resztki optymizmu prowokują do szukania realnych pomysłów na zmianę w mieście. Do trawy ludzie nie przyjdą... Jednym z autorów tyskiego sukcesu jest Aleksander Gądek. Były prezydent miasta Tychy. Zapytany o źródło sukcesu Tychów bez wahania odpowiada: kluczową postacią dla miasta jest prezydent. Nie król, a moderator. Człowiek, który sięga po ludzi zdolnych, inteligentnych. Nawet jeśli ceną są dokuczliwe spory, czy też rozbieżne wizje spraw miasta, forsowane w ostrych polemikach. Aleksander Gądek mówi wprost - w Tychach od samego początku sięgnęliśmy do prostych i sprawdzonych rozwiązań. Miasto do szybkiego rozwoju potrzebowało terenów pod inwestycje i mieszkalnictwo. Było oczywiste, że trzeba wyznaczyć takie tereny, że trzeba je uzbroić w wodę, kanalizację, energię elektryczną, ale także i przede wszystkim w drogi. Było i jest oczywiste, że ludzie do gołej trawy nigdy nie przyjdą. Atrakcyjne tereny dla mieszkalnictwa i przemysłu to tereny z dobrą ceną za metr kwadratowy gruntu. W Tychach zostając prezydentem miałem do dyspozycji pomysł Adama Antosiewicz o strefie ekonomicznej. Już w 1995 roku wiedzieliśmy, że jest w Polsce atrakcyjne miejsce do inwestycji i jest to mielecka strefa ekonomiczna. Jedyna wówczas w całym kraju. Tereny po tyskim Iglopolu, ogromne połacie ziemi naznaczone szkieletami byłych szklarni - to był pomysł na ruch w stronę rozwoju Tychów. Mieliśmy łut szczęścia... Aleksander Gądek wraz ze swoim zespołem doradców szybko ocenił szansę na adoptowanie pomysłu mieleckiej strefy gospodarczej na potrzeby rozwijającego się miasta Tychy. Nadarzyła się ku temu dobra okazja kiedy wojewoda katowicki Eugeniusz Ciszak doprowadził do podpisania kontraktu regionalnego dla Śląska, którego celem było pobudzenie gospodarcze dla regionu. - Wraz ze stu innymi samorządowcami znalazłem się na naradzie w Katowicach, na którą przyjechał wówczas premier Józef Oleksy. Po podpisaniu dokumentu każdy kopię dostał do domu. W kontrakcie - już w Tychach, podczas analizy jego treści wyczytaliśmy w zespole, że w województwie katowickim mają być utworzone trzy strefy ekonomiczne. Od tego momentu zaczęły się intensywne zabiegi w województwie. W ogłoszonym konkursie na powołanie stref stanęło 5 gmin. Nasz wniosek uzyskał akceptację. Potem czekaliśmy aż odpowiednią ustawą rządową zostanie powołana strefa. Nie trzeba było długo czekać, kiedy w Tychach pojawili się przedstawiciele Opla. To jeszcze bardziej mobilizowało do przygotowania strefy ekonomicznej. Zrozumieliśmy, że obraliśmy najwłaściwszy kierunek. Organizacja i przygotowanie strefy przysporzyły rzecz jasna - wiele problemów. Jeździliśmy regularnie do Warszawy. Mieliśmy szczęście do ludzi, którzy chcieli nam pomóc. W wielu moich wizytach w ministerstwach wspierał mnie poseł PSL Alojzy Gąsiorczyk. To on otwierał mi drogę do gabinetów urzędników państwowych. Żeby skutecznie załatwić większość formalności związanych z powołaniem i organizacją strefy gospodarczej - w Warszawie byłem nawet 10 razy. Kluczowym dla naszej strefy tyskiej był moment kiedy w Tychach pojawili się przedstawiciele Gazety Wyborczej. Oczywiście warunki postawione przez ich przedstawicieli były jasne Gorący temat pełna infrastruktura z dobrymi nitkami komunikacyjnymi. O ile dla Gazety Wyborczej mieliśmy teren wolny od zabudowy o tyle dla ISUZU musieliśmy pieczołowicie teren pod inwestycje przygotować - likwidując pozostałości po szklarniach Iglopolu. Nasz wkład pracy i wyniki docenił w 2000 roku prof. Leszek Balcerowicz, który zaprosił mnie na konferencję "Invest to Poland" do USA, gdzie prezentowaliśmy walory strefy, tam też miałem możliwość zaprezentować potencjalnym inwestorom możliwości które dają Tychy. W okresie mojej kadencji do naszego miasta przyjeżdżali także przedstawiciele Microsoftu. W niedługim czasie do Tychów zapukali przedstawiciele koncernu DELPHI i ISUZU. Dzisiaj Tychy, 130 tys. miasto funkcjonuje z budżetem ok. 600 mln zł. W latach 90-tych miasto prezydenta Gądka miało budżet rzędu 300 mln zł. W ciągu 15 letniego istnienia i rozwoju strefy Tychom budżet wzrósł o 100%. Obecnie w tyskiej podstrefie działa 44 firmy z polskim i zagranicznym kapitałem. Firmy zadeklarowały nakłady na inwestycję na kwotę ponad 1 mld zł, a w podstrefie tyskiej zatrudnienie znalazło osób. Podstrefa tyska zatrudnia dzisiaj więcej ludzi niż cała Krakowska Specjalna Strefa Ekonomiczna. Oświęcimska podstrefa w Krakowskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej to 6 ha zielonych chaszczy. Przez ostatnich kilka lat w Oświęcimiu nie pojawił się żaden poważny inwestor, który zechciałby zauważyć, że położenie podstrefy jest korzystne z uwagi na to, że bezpośrednio obok niej jest dostęp do energii, pary technicznej, dobrej kanalizacji i wydajnej oczyszczalni ścieków. Kilometr od podstrefy znajdują się bocznice kolejowe i spółka kolejowa Rail. Dlaczego więc w Oświęcimiu nie udało się to co jest już faktem w Tychach? Aleksander Gądek, jeden z autorów tyskiego sukcesu nie pozostawia złudzeń musi być maksymalnie wygodny dostęp do terenów inwestycyjnych, a plan zagospodarowania musi jednoznacznie pokazywać w jaki sposób zaplanowany jest rozwój miasta zarówno pod przemysł i produkcję jak również pod mieszkalnictwo. - Będąc w Stanach ale też w różnych innych miejscach na świecie często w rozmowach lokalizowałem Tychy jako miasto położone w bliskim sąsiedztwie z Oświęcimiem. Była więc także mowa o zakładach chemicznych w Oświęcimiu. Przykro to przyznać, ale faktem jest, że Oświęcim najczęściej kojarzony jest z Auschwitz i wielokrotnie w biznesowo- -towarzyskich rozmowach z przedstawicielami ISUZU, DELPHI czy też MICROSOF- TU słyszałem zdziwienie, że Oświęcim to miasto, w którym toczy się normalne życie dorzuca A. Gądek A może jednak nazwę trzeba zmienić... Nazwa naszego miasta, ważny element naszej lokalnej tożsamości jest jednak piętnem dla jego współcześnie żyjących mieszkańców. Jak więc skutecznie zmierzyć się z tym tragicznym dla obywateli Oświęcimia spadkiem po KL Auschwitz-Birkenau? Gądek rozważając mocne i słabe strony naszego miasta z nieśmiałością pyta na głos siebie a może jednak zrobić coś z nazwą miasta? Może dołożyć człon np. Nowy Oświęcim? Jest przecież Nowy Tomyśl, Nowy Dwór Mazowiecki, Nowy Jork. To prawdopodobnie radykalnie zmieniłoby sposób myślenia o mieście, zwłaszcza u inwestorów z zagranicy, którzy mają problem z wiedzą o Polsce. Wiadomo, że administracyjnie zmiana nazwy miasta pociągnęłaby wiele kosztów rzecz jasna dowody osobiste, rejestracja firm. No ale.. może jednak warto zrobić referendum w tej sprawie...na pewno Oświęcim dalej pokutuje swoją nazwą za to co stało się w czasie ostatniej wojny. Będzie ciężko przebić się do dużych zagranicznych inwestorów, z tym że mamy w Oświęcimiu fantastyczne tereny poprzemysłowe i prawne ulgi w podstrefie ekonomicznej. W dodatku wiem już, że w Oświęcimiu wraca żywo temat drogi łączącej miasto z autostradą A-4. To być może moment kluczowy i być może rychły i najważniejszy impuls do radykalnych zmian gospodarczych kiedyś przecież przemysłowego i bogatego miasta przekonuje współautor tyskiej podstrefy ekonomicznej. Gdyby tylko powstały drogi Informacje o planowanych inwestycjach w świecie inwestorów, developerów rozchodzą się lotem błyskawicy. Niewielu ten aspekt bierze pod uwagę aż dziw. Były prezydent Tych potwierdza, że raz uruchomiony mechanizm informacyjny działa. W Tychach - po Oplu - pojawił się zaraz kapitał austriacki, amerykański, japoński. Dzisiaj to 44 duże podmioty gospodarcze. Oświęcim ze swoim świetnym położeniem logistycznym, z dobrze uzbrojonymi terenami poprzemysłowymi po byłych Zakładach Chemicznych Oświęcim, to wciąż miejsce nieodkryte. Droga biegnąca od i do autostrady to wymarzony sygnał dla każdego kto jest zdecydowany robić duże rzeczy. Może więc warto znaleźć moderatora na stanowisko prezydenta miasta, zrezygnować z królów, a gadanie zamienić w mocne działania zmieniające postrzeganie nowego miasta Oświęcim, tego, w którym trawa w strefie zostanie raz na zawsze skoszona...

3 Wydarzenia Goniec Kasztelański nr 10 Lipiec OŚWIĘCIM Były sobie OZNS-y... OZNS-y, kiedyś drugi po ZCHO zakład pracy w Oświęcimiu, zatrudniające w szczytowym okresie ponad 1200 pracowników, były typowym wytworem gospodarki socjalistycznej powstałym w celu ratowania marnej jakości transportu samochodowego produkcji ówczesnego ZSRR i PRL t.j. ciężarówek marki ZIS, STAR i KAMAZ. Ciężarówki te, jakkolwiek całkiem niezłe konstrukcyjnie, wskutek fatalnej jakości części zamiennych i montażu, a także braku dostępu do zachodnich technologii, już po kilkudziesięciu tysiącach przejechanych kilometrów nadawały się na złom. To właśnie wtedy dostarczano je do OZNS-ów lub innych zakładów naprawczych, gdzie następował demontaż do najdrobniejszych detali. Rozebrane części były weryfikowane, regenerowane lub wymieniane na nowe i montowano z nich nowe samochody, które znowu mogły przejechać te kilkadziesiąt tysięcy kilometrów do nowej naprawy głównej. Była to praca bardzo brudna i ciężka, a z powodu OŚWIĘCIM Niezwykłym osiągnięciem mogą pochwalić się uczennice Szkoły Podstawowej Nr 4 w Oświęcimiu, które wywalczyły Mistrzostwo Polski w finałach ogólnopolskich w sztafecie szwedzkiej na Vena Sport Festival w Łodzi. Swoim zwycięstwem ustanowiły rekord Festivalu szkół podstawowych. Dziewczęta wzięły udział w tych zawodach po uprzednim zwycięstwie na Mistrzostwach Województwa. W skład drużyny wchodzą: Paulina Ludwinek (400m), Sabina Studnicka (300m), Gabriela Różycka (200m), Izabela Spiechowicz (100m). ogromnych braków części zamiennych i materiałów, także nerwowa. Mimo tego Oświęcimskie ZNS uważane były za najlepszy tego typu zakład w Polsce, a marzeniem każdego kierowcy takiego samochodu w owym czasie, było oddać go do Brawo dziewczyny naprawy w Oświęcimiu. Kiedy zmieniły się czasy i ciężarówki przejeżdżają po kilkaset tysięcy km bez większych napraw, OZNS-y stały się zbędne i upadły. W ich miejscu powstało kilkanaście mniejszych firm, ale hala główna nadal niszczeje jako ruina. W OZNS-ach, mimo ciężkich warunków pracy, zatrudnionych było ok. 40% kobiet. Pracowały tu całe rodziny i pokolenia. Bieda i trudne warunki łączą ludzi. Atmosfera wśród załogi zawsze była niezwykle serdeczna, ludzie na każdym kroku wzajemnie sobie pomagali, chociaż, jak to w każdym W Mistrzostwach w Łodzi wystartowały najlepsze drużyny województw. Za zajęcie pierwszego miejsca SP4 otrzymało puchar i dyplom, dziewczęta zaś medale i nagrody rzeczowe. Sukces ten uwieńczył osiągnięcia SP4 w lekkiej atletyce, w której szkoła specjalizuje się od lat. Zapowiedzią obecnego sukcesu były już Mistrzostwa Województwa Małopolskiego w sztafetowych biegach przełajowych środowisku bywa, były i przypadki odwrotne. Pewnego rodzaju rekompensatą trudnych warunków były duże możliwości wyjazdów na wczasy, różnego rodzaju miejscowe imprezy np. prażone czy zawody sportowe. Większość byłych pracowników wspomina z wielką sympatią swoich kolegów i współpracowników oraz atmosferę jaka ich łączyła. OZNS-y miały własny Ośrodek Zdrowia, Hotel Robotniczy, Zasadniczą Szkołę Zawodową oraz Technikum Samochodowe, którego spadkobiercą są obecnie popularne OZETY t.j. Powiatowy Zespół nr 3 Szkół Technicznych i Ogólnokształcących. Rudolf Tadeusz Czerniak 24 września 2011 r. o godz. 17:00 rozpocznie się III Spotkanie pracowników, nieistniejących już Oświęcimskich Zakładów Naprawy Samochodów, na które zaprasza Komitet Organizacyjny w składzie: Krystyna Urbanek, Bonifacy Dudka i Jan Jeleń we współpracy z Rudolfem Tadeuszem Czerniakiem. W spotkaniu mile widziane będą też osoby towarzyszące. Koszt uczestnictwa wynosi 60 zł od osoby. Zapisy przyjmuje - do Krysia Urbanek (kiosk nr 67 we wschodniej części Targowiska Miejskiego w Oświęcimiu). Informacji udziela Komitet Organizacyjny. Przewidziana dobra zabawa, wspomnienia, spotkania z przyjaciółmi oraz kolegami i znajomymi z dawnych lat, a także niespodzianki. w roku 2009/2010. Złoty medal w biegu na 800 m klas V zdobyła wtedy Paulina Ludwinek, srebrny medal w tej samej konkurencji klas VI Karolina Ryba. W tym roku szkolnym w Małopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej w Halowych Wielobojach Lekkoatletycznych dziewczęta zajęły I miejsce, a w czwórboju lekkoatletycznym - VI miejsce, najwyżej notowane od roku Chłopcy także mogą pochwalić się sukcesem w tym roku szkolnym, zdobyli bowiem brązowy medal w sztafecie szwedzkiej w Małopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej. (nadesłane przez SP4 i MOSP) OŚWIĘCIM - EDUKACJA DYREKTOR WANDA PIĄTEK ODCHODZI NA EMERYTURĘ Cała szkoła dziękowała Wandzie Piątek, nauczycielowi i wicedyrektorowi Powiatowego Zespołu nr 2 Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego i Technicznych w Oświęcimiu. Z dniem 1 września 2011 roku dyrektor Wanda Piątek przechodzi na emeryturę. 38 lat swojej zawodowej aktywności poświęciła pracy z młodzieżą właśnie w PZ nr 2, w popularnym "Chemiku". Ze szkołą Wanda Piątek związana była już jako uczennica i absolwentka technikum. Obowiązki wicedyrektora Pani Piątek pełniła przez długie 16 lat. Szkoła w tym okresie rosła, zmieniała swój profil, rozwijała ofertę edukacyjną. Pani wicedyrektor Wandzie Piątek za pracę, troskę i serce włożone w wychowanie i edukację młodzieży podziękowały władze samorządu powiatowego, dyrekcja szkoły, rodzice i uczniowie. Panuje powszechna zgoda, że o dobrym wizerunku szkoły decydowała właśnie Jej praca. Reklama Sumienna praca i oddanie sprawom oświaty Pani wicedyrektor nagradzane było - m.in: nagrodą MEN, ministra Oświaty i Wychowania, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrną Odznaką Za Zasługi dla Przemysłu Chemicznego", wielokrotnymi nagrodami kuratora i starosty. Pani Wanda Piątek aktywnie działała również w Związku Nauczycielstwa Polskiego: była m.in. prezesem oddziału. Została też odznaczona Złotą Odznaką ZNP. W komentarzach internetowych na portalu Kasztelania. pl można przeczytać: Pani Wando, dużo miłych chwil i wypoczynku. Wpajała Pani w nas wiedzę i mądrość życiową. Była Pani czymś więcej niż nauczycielem, wiedzą i pracą udowodniła Pani swoją WIELKOŚĆ. Pozdrowienia od uczniów dwuletniego Policealnego Studium Zawodowego - Ochrona Środowiska 1981r. Pozdrawiamy. B.G. BIURO OGŁOSZEŃ , biuro@express.org.pl

4 4 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański Wydarzenia OŚWIĘCIM Wizyta na Kresach niedzielę /5.06./ późnym wieczorem do W Oświęcimia wróciła z Sambora grupa miłośników Kresów Wschodnich. Wyjazd został zorganizowany staraniem Klubu Samborzan Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowa Wschodnich w Oświęcimiu. Głównym celem wyprawy był Sambor. W pierwszy dzień odwiedziliśmy samborski cmentarz gdzie na grobie Nieznanego Żołnierza złożyliśmy wieniec i zapalili znicze. Znicze zapaliliśmy na niektórych zabytkowych polskich grobach. Była też okazja do spaceru po centrum miasta i zapoznania się z zabytkowymi obiektami. W kolejnych dniach była okazja do spotkań z władzami miasta, Polakami w Domu Polskim, rodzinami i znajomymi. W trakcie spotkania z członkami Komitetu Wykonawczego /zarząd miasta Sambor/, doradcami mera miasta i naczelnikami niektórych wydziałów Urzędu Miejskiego przedłożyliśmy propozycje współpracy i wymiany między instytucjami i organizacjami społecznymi. Rozmowy te w szczególności dotyczyły współpracy: - Miejskiej Biblioteki Publicznej w Oświęcimiu z bibliotekami dla młodzieży i dzieci w Samborze oraz innych instytucji kultury i zespołów artystycznych; - Miejskiego Gimnazjum nr 2 w Oświęcimiu ze Szkołą nr 8 w Samborze; - Stowarzyszenia Agencja Rozwoju Przykarpacia i Samborszczyzny w Samborze z Centrum Biznesu Małopolski Zachodniej w Oświęcimiu; - związków harcerskich: ZHP w Oświęcimiu i Płast w Samborze; - stowarzyszeń zrzeszających wędkarzy i myśliwych w Oswięcimiu i Samborze. W trakcie spotkania z Zarządem samborskiego oddziału Towarzystwa Kultury Polskiej w Domu Polskim w Samborze w którym brał udział wicemer Sambora rozmawiałiśmy o działaniach polskiej organizacji i problemach mieszkających w Samborze Polaków. W Domu Zakonnym samborskich franciszkanek, gdzie byliśmy zakwaterowani znaleźliśmy rodzinną atmosferę i dobrą kuchnię. Wcześniej wiedzieliśmy, że siostry w swoim budynku gospodarczym chcą urządzić zajęcia wakacyjne uczestnicy wyprawy przywieźli ze sobą dary w postaci wyposażenia placówki, przedmioty potrzebne do prowadzenia zajęć z dziećmi i młodzieżą oraz datki pieniężne. Poza Samborem zwiedzaliśmy : Lwów /cmentarze Łyczakowski i Lwowskich Orląt oraz zabytki w centrum miasta/ i Rudki, tzw Złotą Podkowę /Olesko, Podhorce i Złoczów/ a w tym i Polskie Termopile - Zadwórze, Drohobycz i Truskawiec a na zakończenie Żółkiew i Krechów. W trakcie zwiedzania Drohobycza mieliśmy szczególną okazję spotkać Alfreda Schreyera /polski skrzypek, śpiewak i działacz społeczny żydowskiego pochodzenia/ ostatniego żyjącego ucznia Bruno Schulza, który czystą polszczyzną opowiedział nam kilka epizodów z życia znanego drohobycznina. Włodzimierz Paluch OŚWIĘCIM Wakacyjny WF zakończony powodzeniem Właśnie zakończył się drugi konwent związany z tematyką fantastyki i anime. Impreza trwała trzy dni, od 24 do 26 czerwca. Zorganizowana była głównie w Oświęcimskim Centrum Kultury, choć pierwszego dnia uczestnicy spotkać się mogli w Muzeum Zamku na wzgórzu oświęcimskim. Wejście na konwent było bezpłatne. To drugi, po Feriach z Fantastyką, konwent organizowany przez Oświęcimskie Kluby Fantastyki i Anime, które działają przy OCK. I tym razem nie zabrakło atrakcji związanych z szeroko pojmowaną fantastyką czy też mangą i anime. Każdy zainteresowany tą właśnie tematyką mógł znaleźć coś dla siebie. Impreza zaczęła się w piątek o 16:00 LARPem (live action role-playing) w klimacie dark fantasy na oświęcimskim zamku i na zamkowej wieży. Tego dnia można było zdobyć nagrodę za najlepszy strój. Drugi dzień konwentu zaczął się o 10:00 w budynku Oświęcimskiego Centrum Kultury prezentacją amatorskich filmów fantastycznych, a także pokazem trailerów z gier komputerowych firmy Cenega. W godzinach porannych także rozpoczęły się dwa turnieje: Lord Of the Rings i "Magic: the Gathering". W tym dniu nie zabrakło konkursów wiedzy m.in. o Star Wars. W godzinach popołudniowych rozpoczął się trzeci turniej gry planszowej Neuroshima Hex z wydawnictwa Portal, które tego dnia pojawiło się na imprezie. Wspomniana gra oparta jest na systemie RPG i jako jedna z niewielu polskich gier podbiła też inne kraje. W Games Room można było zagrać w szereg gier, zaś w sali dla miłośników anime i mangi m.in. pośpiewać na karaoke japońskie piosenki. Ostatni dzień rozpoczął się dwoma turniejami: Warhammer Fantasy Battle i Legend of the Five Rings. O godz. 13:00. rozpoczęło się spotkanie z gościem specjalnym, pisarzem Jackiem Piekarą, które cieszyło się dużym zainteresowaniem. Niektórzy przybyli jak się wydaje - tylko za względu na możliwość zobaczenia autora fantasy. W Games Room znów można było zagrać w wiele gier, a w sali dla miłośników mangi i anime m.in. odbyło się karaoke. W tym dniu miał także miejsce trzeci turniej Magic: The Gathering. Konwent zakończył się LARP-em, tym razem w klimacie fantasy. W sobotę i niedziele można było zobaczyć cosplay (costume playing) przygotowany przez dziewczyny z Klubu Anime, podczas którego miłośniczki anime Soul Eater przebrały się za postacie właśnie z tego anime. Na imprezie znów nie zabrakło ludzi spoza Oświęcimia, jak np. z Bielska, Krakowa czy Tychów. Konwent niewątpliwie można uznać za udany. Miejmy nadzieje, że kolejny odbędzie się już niedługo. Patrycja Hadryan Reklama BIURO OGŁOSZEŃ , biuro@express.org.pl

5 Co, gdzie, kiedy? Goniec Kasztelański nr 10 Lipiec Zapowiedzi - Zaproszenia - Repertuar - OŚWIĘCIM - Kety - Brzezscze - Zator godz. 19:00 "Miss Ziemi Oświęcimskiej 2011" - gala finałowa godz. 17:30 Letnie Koncerty Organowe wykonawcy: Marietta Kruzel-Sosnowska organy (Warszawa) i Jolanta Sosnowska skrzypce, śpiewająca piła (Wiedeń), kościół św. Maksymiliana w Oświęcimiu godz. 17:30 Letnie Koncerty Organowe wykonawcy: Radosław Marzec organy (Bydgoszcz) i Renata Marzec wiolonczela (Bydgoszcz), kościół św. Maksymiliana w Oświęcimiu Tydzień Kultury Beskidzkiej "Besquidians" - koncert gościa specjalnego 48. Tygodnia Kultury Beskidzkiej godz. 14:30 "Ojciec Maksymilian Maria Kolbe. Człowiek. Franciszkanin. Święty" - otwarcie wystawy godz. 10:00 Mój wspaniały dzień... - lato w mieście z Oświęcimskim Centrum Kultury godz. 16:00 Zenon Laskowik z "Kabareciarnią" i Jackiem Fedorowiczem w programie "Tego jeszcze nie było" Galeria "Tyle światów" "Darujmy światu pokój" - pokonkursowa wystawa X Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego "Darujmy światu pokój" "Wonderful Life" - wystawa malarstwa Doroty Henk (Kasprzyckiej) "Ojciec Maksymilian Maria Kolbe. Człowiek. Franciszkanin. Święty" 4.07 godz. 10:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 12:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" godz. 17:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 19:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" 5.07 godz. 10:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 12:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" godz. 17:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 19:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" 6.07 godz. 10:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 12:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" godz. 17:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 19:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" 7.07 godz. 10:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 12:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" godz. 17:00 "Kung Fu Panda 2" godz. 19:00 "Piraci z Karaibów. Na nieznanych wodach" UWAGA zmiana w repertuarze! Seanse filmu "Harry Potter i Insygnia Śmierci", cz. 1 zaplanowane zostały odwołne z powodu wycofania kopii przez dystrybutora godz. 10:00 "Psy i Koty. Odwet (b.o.), produkcja USA 2010 (3D) godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 19:00 "Super 8" (13l.), produkcja USA 2011 (2D) 9.07 kino nieczynne godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 19:00 "Super 8" godz. 10:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet Mój wspaniały dzień... - lato w mieście z Oświęcimskim Centrum Kultury święcimskie Centrum OKultury zaprasza dzieci w wieku szkolnym na zajęcia wakacyjne pn. Mój wspaniały dzień..., które będą się odbywały od 16 do 26 sierpnia 2011 roku (w dni powszednie) od godziny 10:00. Podczas każdego z dziewięciu spotkań uczestnicy zajęć odkryją w sobie nowe umiejetności, przeżyją wiele przygód. Mój wspaniały dzień... to: dzień indiański, dzień w Biskupinie, dzień na Dzikim Zachodzie, dzień w laboratorium, dzień w policji, dzień zdrowia, dzień w kuchni, dzień w bajce i dzień wspomnień. Dzień indiański wtorek budowa wigwamów nadawanie imion indiańskich wykonywanie pióropuszy zdobienie twarzy Dzień w Biskupinie środa budowa makiety Biskupina nauka czerpania papieru pokazy walk rycerskich Dzień na Dzikim Zachodzie czwartek budowa pociągu wykonywanie gwiazdy szeryfa przejażdżka Ciuchcią Beskidzką Dzień w laboratorium piątek wykonywanie doświadczeń Dzień w policji poniedziałek prezentacja samochodów policyjnych konkursy z nagrodami Dzień zdrowia wtorek godz. 19:00 "Super 8" godz. 10:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 19:00 "Super 8" godz. 10:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 19:00 "Super 8" godz. 10:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 17:00 "Psy i Koty. Odwet godz. 19:00 "Super 8" "Harry Potter i Insygnia Śmierci", cz. 2 (3D) PREMIERA kino nieczynne "Auta 2" (3D) nauka udzielania I pomocy wykonywanie okularów Dzień w kuchni środa grill nauka przygotowania kiełbasek i poczęstunek zdobnictwo desek do krojenia Dzień w bajce czwartek wykonywanie przebrań Wielka Parada Przebierańców ulicami miasta Bajkowy spektakl Opowieści smutnej rzeki Dzień wspomnień piątek wykonywanie pamiętników Zapisy przyjmowane będą w informacji Oświęcimskiego Centrum Kultury od 1 lipca 2011 roku. Ilość miejsc ograniczona. Wpisowe 7zł. Projekt Mój wspaniały dzień... otrzymał finansowe wsparcie od Fundacji BRE Banku. Reklama BRZESZCZE godz AUTA 2 3D godz AUTA 2 3D godz AUTA 2 3D godz AUTA 2 3D godz DRZEWO ŻYCIA (USA, 15) nieczynne godz AUTA 2 3D godz DRZEWO ŻYCIA godz HARRY POTTER KĘTY AUTA 2 3 D - PREMIERA film animowany prod. USA , godz.10.00,15.30, , godz , , godz , 15.30, , godz i cena: 15 zł 4.07, godz cena: 13 zł Jaskinia zapomnianych snów 3D , godz film dokument. prod franc. cena: 15 zł Uwikłanie godz godz HARRY POTTER godz HARRY POTTER nieczynne godz HARRY POTTER godz HARRY POTTER godz HARRY POTTER godz HARRY POTTER nieczynne godz HARRY POTTER godz HARRY POTTER film kryminalny. prod. polskiej cena: 15 zł Harry Potter i Insygnia Śmierci cz. II PREMIERA film przygod. prod. USA/ Wielka Brytania g i cena: , KINO AMBITNEGO WIDZA Lincz 28, 07, godz film kryminalny. prod. polskiej, cena: 11 zł Beat the world. Taniec to moc godz film taneczny. prod. kanadyjskiej, cena: 10 zł Wystawy "Wyczarowane plamą i kreską" - wystawa prac dzieci z sekcji plastycznej OCK kierowanej przez Władysławę Kapcińską "Przytulaki" - wystawa prac Agnieszki Popielarz "Ołówek, kredka, tusz" - wystawa prac dzieci z sekcji plastycznej OCK kierowanej przez Magdalenę Prochowską "TKB w fotografii Józefa Bebaka" - wystawa fotografii "Rzeźba i płaskorzeźba" - wystawa prac Mariana Gałgana

6 6 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański KRONIKA POLICYJNA Oświęcim. W dniu r. o godz. 14:30 w Przeciszowie na ul. Oświęcimskiej doszło do wypadku drogowego, w którym jak wstępnie ustalili policjanci kierujący samochodem marki Mitsubishi Lancer, 29 - letni mieszkaniec Gorzyc najechał na tył zamierzającego skręcić w lewo samochodu marki VW Golf, którym kierowała 29 - letnia mieszkanka Piotrowic. Siła uderzenia wypchnęła samochód na przeciwległy pas ruchu gdzie bocznie zderzył się z samochodem marki Renault Clio, którym kierowała mieszkanka Zabrza. Pogotowie Ratunkowe do szpitala przewiozło 6 osób. Wśród uczestników zdarzenia był 3 - letni chłopczyk / pasażer samochodu mitsubishi/ jednakże nie doznał obrażeń. Trzy osoby doznały ogólnych potłuczeń i trzy osoby najprawdopodobniej złamań. Osoby pokrzywdzone są jeszcze na Pogotowiu. Zasole. Policjanci z komisariatu policji w Brzeszczach poszukują złodzieja który okradł ekspedientkę. Jak ustalili do zdarzenia doszło w dniu o godz. 12:00 w jednym ze sklepów w miejscowości Zasole gdzie sprawca wykorzystał nieuwagę ekspedientki aby z zaplecza sklepu spożywczego skraść torebkę z zawartością dokumentów i pieniędzy w kwocie 1 tys. zł. Kęty. Kradzież w mieszkaniu w Kętach. Ofiarą przestępstwa jest 80 letnia mieszkanka Osiedla Kościuszki w Kętach. Do zdarzenia doszło ok. godz. 12:30, kiedy do mieszkania kobiety zapukali dwaj mężczyźni informując ją, że są pracownikami telekomunikacji i chcą sprawdzić instalację. W tym czasie w mieszkaniu była córka kobiety więc do mieszkania wszedł tylko jeden z mężczyzn i po krótkiej rozmowie wyszedł. Ok. godz. 12:30 mężczyźni ponownie do teg o zapukali go same- mieszka- n i a i wtedy starsza kobieta była już sama. Chciała zadzwonić po córkę lecz jeden z mężczyzn oświadczył, że telefon nie działa i już go naprawia, natomiast drugi zawołał ją do kuchni gdzie zajął ją rozmową. Kiedy mężczyźni opuścili mieszkanie kobieta zorientowała się, że została okradziona. Sprawcy zabrali jej dwa złote pierścionki i ostatnie 100zł. Kęty. W nocy z 29/ r. w Kętach policjanci zatrzymali trzech mieszkańców Bytomia 17, 18 i 19 letniego na kradzieży paliwa. Do zdarzenia doszło o godz. 01:20 na Osiedlu Wyszyńskiego gdzie mieszkaniec jednego z bloków na parkingu zauważył podejrzanie zachowujące się osoby i natychmiast powiadomił kęcki komisariat. Na miejsce niezwłocznie udali się policjanci, na których widok mężczyźni podjęli ucieczkę, jednakże szybko zostali zatrzymani. Ponadto w jednym z samochodów policjanci ujawnili uszkodzony przewód paliwowy, a obok pojazdu plastikowy pojemnik, w którym znajdowało się paliwo i lejek. Sprawcy trafili do pomieszczeń dla osób zatrzymanych oświęcimskiej komendy policji i odpowiedzą za kradzież paliwa - jednakże niewykluczone, że dokonali jeszcze innych tego rodzaju czynów na naszym terenie, co zostanie dokładnie sprawdzone. Oświęcim. Komenda Powiatowa Policji w Oświęcimiu prowadzi czynności w sprawie kradzieży mieszkaniowej do której doszło w dniu r. Tym razem dwie złodziejki okradły 88 letnią mieszkankę Oświęcimia. Jak ustalili policjanci do zdarzenia doszło ok. godz. 16:00. W jednym z bloków przy ul. Śniadeckiego, do mieszkania starszej pani zapukała kobieta, która zaoferowała do sprzedaży sztućce. Pomimo, że staruszka nie wyraziła chęci zakupu kobieta weszła do mieszkania gdzie w jednym z pokoi rozłożyła walizkę. Po chwili do mieszkania weszła druga kobieta i zaczęła przeszukiwać mieszkanie. Po kilku minutach złodziejki wyszły. Pokrzywdzona widząc pustą kopertę, zorientowała się, że została okradziona. Straciła 4 tys. zł oszczędności. Niemal przez cały czerwiec na terenie gminy Brzeszcze odbywały się imprezy kulturalne, rozrywkowe i sportowe. Wszystkie wpisane w program Dni Brzeszcz. Te zaczęły się 5 czerwca meczem piłki nożnej dwóch drużyn - Szpiczastych i Składaków. W tym samym dniu w świetlicy na osiedlu Paderewskiego przygotowano wystawę zwierząt terrarystycznych z imponującymi okazami egzotycznej fauny. 11 czerwca do Brzeszcz zawitali aktorzy teatrów ulicznych. Mieszkańcy gminy mogli więc uczestniczyć w Festiwalu Teatrów Ulicznych. Zaprezentowały się na nim Teatr Nikoli z Krakowa, Prawdziwy Butryma z Bielawy, Scena Kalejdoskop z Krakowa, Teatr ognia Hoguera z Brzeszcz. Widzowie mieli okazję zobaczyć barwne przedstawienia inspirowane m.in. komedią dell'arte. Aktorzy z teatru Nikoli opowiedzieli humorystyczną historię z życia dwóch ludzi o skrajnych charakterach, a ich wady i słabości stały się źródłem śmiechu i humoru. Godny podziwu był również kunszt szczudlarzy z teatru Scena Kalejdoskop, Wydarzenia Dni Gminy Brzeszcze - podsumowanie którzy przedstawili fascynującą opowieść Don Juana odkrywającego - podczas miłosnych podbojów - wartość prawdziwego uczucia. Wszystko oprawione było urzekającą muzyką klasyczną. Wieczorem opowieść o emocjach skrywanych w mieszkańcach prowincjonalnej miejscowości zamieniła się w Miasto Ognia z pokazami pirotechniki. Dzień później (12.06.) w Kinie Wisła mieszkańcy mogli podziwiać znany na całym świecie klasyczny balet Jezioro Łabędzie bezpośrednio transmitowany z teatru Bolszoj w Moskwie. 16 czerwca odbył się coroczny finał Wyborów Ucznia Roku, organizowany przez Gminny Zarząd Edukacji. Zwycięzcami zostali: kategoria gimnazja - Maciej Watoła (Gimnazjum nr 1) Kategoria szkoły podstawowe - Olga Matusik (Szkoła Podstawowa Nr 2) Już dziesiąty raz z rzędu mieszkańcy gminy Brzeszcze i okolic wsiedli na rowery i 18 czerwca wyruszyli na szlak Rodzinnego Rajdu Rowerowego. Impreza okazała się wielkim sukcesem tym razem pogoda dopisała od początku do końca, a sama trasa była bardzo interesująca. Nie zabrakło atrakcyjnych nagród. W tym samym dniu w Ośrodku Kultury odbył się Gminny Turniej Par Brydża Sportowego. Czerwcowe święto zakończyła gra terenowa zorganizowana prze Ośrodek Pomocy Społecznej, Ośrodek Kultury oraz lokalne organizacje pozarządowe. Impreza odbyła się 19 czerwca w ramach Czerwca Aktywnych Społeczności oraz ogólnopolskiej kampanii Postaw na Rodzinę. Gra terenowa, w której brały udział grupy ochotników, stylizowana była na czasy prastarych Słowian. Uczestnicy poprzez pokonywanie kolejnych konkurencji musieli zdobyć prastarą walutę Brzeszczki" i w efekcie wspólnymi siłami wykupić zwój prawdy od Gallusa Anonimussa. Przy okazji swoją ofertę i działalność zaprezentowały lokalne NGO S. W tym roku wyjątkowo święto gminne nie kończy się w czerwcu. Ośrodek Kultury zaprasza już dziś na wakacyjne kino plenerowe. Szczegóły na www. ok.brzeszcze.pl, w mediach i na plakatach i ulotkach. Tak duże święto gminy nie udało by się zorganizować bez wsparcia naszych partnerów. (Piotr Świąder - Kruszyński, OK Brzeszcze) ZATOR Prof. Tylka w galerii "Szklanej" Jest autorem m.in. płaskorzeźby Zator-Stolica Doliny Karpia zdobiącej ścianę zatorskiego magistratu, pomnika Grunwaldzkiego w Palczowicach oraz statuetki Zasłużony Dla Ziemi Zatorskiej. Profesor Mieszko Tylka otworzył w piątek (3 czerwca 2011 r.)wystawę swoich rzeźb w galerii Szklana w Regionalnym Ośrodku Kultury Doliny Karpia w Zatorze. Dzieł Sztuki krakowskiej ASP. W rzeźbie znajduje stosowne miejsce dla wzniosłej metafory, a twórczość artystyczną postrzega jako poezję tworzona językiem plastyki tak o artyście i jego twórczości wyraził się Paweł Pencakowski. To kolejna już w tym roku wystawa w Szklanej w ramach festiwalu Małopolska Wielu Kultur. Przed rzeźbami Mieszka Tylki mieliśmy okazję oglądać akwaforty Stanisława Wejmana. Regionalny Ośrodek Kultury w Zatorze Do 6. lipca będzie można podziwiać kilkanaście prac autorstwa Mieszka Tylki. Autor zawodowo związany jest z Wydziałem Konserwacji i Restauracji

7 Rynek pracy potrzebuje fachowców. Ten rynek pracy w Oświęcimiu także. Takich, którzy wiedzą i umieją zrobić coś konkretnego. Kiedy już prawie wszystkie dziedziny życia zostały zdominowane przez komputery wciąż poszukiwani są elektrycy, mechanicy, ślusarze, spawacze - ale także hydraulicy. Ciągle na rynku pracy jest miejsce dla dobrych murarzy, cieśli, kucharzy. Do kształcenia młodych ludzi w tych zawodach zawsze były i są potrzebne dobre szkoły zawodowe. Takich jednak jest niewiele - coraz mniej. To skutek wieloletniej jak się dzisiaj okazuje - szkodliwej polityki oświatowej państwa, które na szkolnictwie zawodowym już dawno postawiło krzyżyk. Przez całe lata młodzież skutecznie zniechęcano do wyboru szkół zawodowych, a te placówki, które zostały - w zgodnej opinii wielu - były miejscem wyboru nauki przez najsłabszych uczniów. Moda na kształcenie ogólne, w liceach, była przejawem rosnących aspiracji społeczeństwa, ambicji prawie każdego rodzica. W Oświęcimiu jeszcze w latach 70-tych i 80-tych było jedno liceum ogólnokształcące, technikum chemiczne, liceum ekonomiczne, technikum budowlane i zasadnicza szkoła zawodowa budowlana oraz zasadnicza szkoła przy OZNS. W ciągu ostatnich lat namnożyło się liceów. W samych Kętach obecnie są 2 licea. W Oświęcimiu 3 licea publiczne i dwa nie- Wywiad publiczne. Kiedyś licea przyjmujące zdecydowanie najmocniejszą młodzież, jeszcze niedawno znacznie obniżając wymagania doszły do momentu kiedy zaczęto przyjmować młodzież z niskim progiem punktów po testach gimnazjalnych. W rywalizacji o ucznia, którego liczba w rekrutacji decydowała o ilości tworzonych klas, osiągnięto absurd. Do informatycznych klas w LO przyjmowano nawet z 50 punktami (podczas gdy zdarzało się dość często, że do LO Konarskiego w Oświęcimiu przyjmowano dzieci z 200 punktami). Goniec Kasztelański Są powody do zadowolenia mówi wicestarosta Zbigniew Starzec Od dwóch lat w powiecie oświęcimskim rekrutacja i nabór do szkół ponadgimnazjalnych prowadzone są elektronicznie. Ideą elektronicznego naboru jest zbudowanie w pełni efektywnego systemu kształtowania oferty edukacyjnej w szkołach średnich dla młodzieży ze zróżnicowanym poziomem przygotowania po gimnazjach. Już od dwóch lat drastycznie spada ilość młodzieży w szkołach średnich co wiąże się z poważnym niżem demograficznym. Tym bardziej zaprojektowanie właściwej ilości klas o popularnych profilach i kierunkach kształcenia to podstawowe zadanie dla samorządu powiatowego, dla dyrektorów szkół. 28 czerwca od godzin porannych do godz. 15-tej przeprowadzono wielokrotną symulację preferencji uczniów przy wyborze szkół i konkretnych klas w powiatowych szkołach ponadgimnazjalnych. - Oferta była na tyle ciekawa, czy wręcz atrakcyjna, że uczniowie zdecydowali się pozostać przy ofercie szkół powiatu oświęcimskiego. Wszystko wskazuje na to, że żaden uczeń z gimnazjum na terenie powiatu oświęcimskiego nie wybrał szkoły poza powiatem wyraża zadowolenie wicestarosta Zbigniew Starzec, odpowiedzialny za politykę oświatową. Sprawdziła się także decyzja o ustaleniu progów punktowych przy naborze do liceów i klas w technikum. Do klas informatycznych można było dostać się ze 100 punktami, do klas w Liceum Ogólnokształcącym im. Konarskiego ze 130 punktami. Podniesienie progów punktowych nie zmieniło znacząco wielkości naboru do liceów i technikum. Nie sprawdziły się zatem hiobowe wizje i wieści lokalnego dodatku dziennika krajowego o likwidacji liceów. Ciekaw jestem co teraz napisze odważna dziennikarka i czy przeprosi za zamieszanie w środowisku oświatowym zastanawia się nr 10 Lipiec 2011 wicestarosta. Cieszy to, że zachowaliśmy stan posiadania w Powiatowym Zespole nr 2, że w popularnych OZE- TACH utworzono 4 oddziały więcej ponad planowanych 5 w pierwszym roczniku technikum. Młodzież chętnie wybierała takie kierunki jak technik pojazdów samochodowych, czy też technik mechatronik kontynuuje Zbigniew Starzec. Założenie o zmniejszeniu ilości klas wielozawodowych sprawdziło się. Te drogie oddziały generujące duże koszta odchodzą do przeszłości. Już w najbliższym roku szkolnym przewidujemy z tego tytułu znaczne oszczędności. Zaoszczędzone pieniądze będzie można inaczej wydatkować w powiatowej oświacie. Wicestarosta podkreśla, że już teraz, po zamknięciu elektronicznego naboru, gołym okiem widać, że impuls pobudzający szkoły zawodowe zadziałał. - Być może, że zjawisko drugoroczności w liceach i technikach będzie mniejsze. Zapora punktowa spowoduje, że uczniowie o słabszych wynikach w nauce będą uczęszczać do klas zawodowych, w których sprostają wymaganiom, przez co liczebność klas przez cały okres kształcenia pozostanie bez zmian w liceach i technikach. To ważne podkreśla Starzec. Dla nieco zorientowanych jest oczywiste, że niskie stany osobowe w klasach zawsze podnoszą koszt utrzymania i prowadzenia zajęć w takich zespołach klasowych. Osobnym i bardzo budującym zjawiskiem w funkcjonowaniu szkół powiatowych jest nabór do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Oświęcimiu. W Ośrodku funkcjonują: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Zasadnicza Szkoła 7 Zawodowa, Uzupełniające Liceum, Szkoła Przysposabiająca do Pracy, Zespoły Rewalidacyjne oraz Internat. Z dobrą kadrą i znakomitym wyposażeniem, ośrodek staje się bardzo atrakcyjną ofertą z efektywnym systemem nauczania i rewalidacji uczniów. Z informacji przekazanych przez dyrekcję SOSW wynika, że od dwóch lat liczba dzieci do klas najniższych programowo znacząco rośnie (mimo ogólnej tendencji spadku naboru w szkołach). W nowym roku powstaną pełne 3 klasy pierwsze, co jest istotnym novum po wielu latach. Oznacza to, że rodzice nabierają zaufania do skuteczności stosowanych w Ośrodku form kształcenia, opieki i terapii. Na uwagę zasługuje także fakt co podkreśla Zbigniew Starzec do starostwa powiatowego w Oświęcimiu napływają prośby o skierowanie do SO- SW z miast spoza powiatu. Także z Krakowa, Katowic, Bielska i Chrzanowa, a więc z miast, gdzie funkcjonują podobne placówki oświatowe. Wybór naszego Ośrodka to ukłon w stronę pracy pedagogów z SOSW w Oświęcimiu. - Warte podkreślenia jest także to, że Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy Ośrodku wypuszcza uczniów, którzy z powodzeniem zdają egzaminy państwowe, uzyskując pełne kwalifikacje zawodowe. W Ośrodku skuteczne wsparcie otrzymują ci, którzy w masowych szkołach średnich przeżywali porażki i frustracje dodaje Zbigniew Starzec. - Nie może ujść uwadze to, że planowanie zmian w powiatowej oświacie to ogromna zasługa pracowników Wydziału Edukacji przy starostwie z jej naczelnikiem Aleksandrą Bibrzycką za co wszyscy gorąco dziękujemy podsumowuje wiecestarosta. Reklama BIURO OGŁOSZEŃ , biuro@express.org.pl

8 8 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański Felieton Syndrom sztokholmski polskiego społeczeństwa obywatelskiego Budowa społeczeństwa obywatelskiego, świadomego i aktywnego to długi proces. Udział w debacie publicznej i publiczne wyrażanie własnej opinii to krok w stronę społeczeństwa obywatelskiego. Media, a zwłaszcza elektroniczne dają prostą możliwość brania udziału w publicznym dyskursie. Sieć globalna, internet od dawna jest miejscem swobodnych wypowiedzi tych rzeczowych i tych agresywnych i mało konstruktywnych. Jak dotąd powszechna anonimowość w mediach elektronicznych zdejmowała ze sfrustrowanych dyskutantów odpowiedzialność. W kwestii odpowiedzialności panuje dość powszechna zgoda, że ta jest podstawowym i niezbywalnym elementem życia społecznego i obywatelskiego. Goniec Kasztelański daje możliwość brania udziału w publicznej debacie szczególnie wtedy gdy osoba pisząca chce robić to odpowiedzialnie identyfikując podpisem swoją tożsamość. Dzisiaj, w tym numerze Gońca witamy młodego i odważnego obywatela naszego miasta, studenta studiów prawniczych, który obserwuje życie polityczne to lokalne, ale także w kraju, a swój punkt widzenia chce wyrazić sytuując go w dyskusji poprzedzającej nasze kolejne wybory tym razem parlamentarne. Zapraszamy do lektury redakcja Gońca. Wydarzenia ostatnich tygodni dobitnie pokazują skalę problemu, jakim jest w Polsce skostniałość systemu partii politycznych i brak rozwiniętego społeczeństwa obywatelskiego. Niech za przykład posłuży partia Polska Jest Najważniejsza. Rozłamowcy z Prawa i Sprawiedliwości tworząc nowe ugrupowanie włączyli się do pewnego trendu, tworzenia alternatywy dla tzw. głównego nurtu. Na początek trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, czym charakteryzuje się polski system partyjny. Można z całą pewnością powiedzieć, że jest niezmienny w przeciwieństwie do naszego ustawodawstwa i widać w nim ciągle tych samych aktorów. Starta płyta nazwisk pobrzmiewa wciąż i tak na dobrą sprawę przez ostatnie 20 lat społeczeństwo nie zmieniło nic, bo może i głosuje na inne partie, od prawicy po lewicę, ale czy rzeczywiście za tym Reklama BIURO OGŁOSZEŃ , biuro@express.org.pl

9 Felieton- Wydarzenia Goniec Kasztelański nr 10 Lipiec idą jakiekolwiek zmiany? Chyba nie. Początki demokracji w III RP były trudne i nie należały do udanych. Pod płaszczykiem nowości i zmian przefarbowane twarze poprzedniego ustroju przedostały się do nowego z wielkimi hasłami i programami zmian. Prawica, ta okrągłostołowa, i ta negująca jego postanowienia, była wiecznie rozdrobniona i skłócona. Jedyne działające kiedykolwiek spoiwo prawicowców, a raczej solidarnościowców, Lech Wałęsa, szybko roztrwonił legendę własnej osoby i spowodował powolną degenerację ideałów solidarnościowych, ostatecznie pogrzebanych po rozpadzie Akcji Wyborczej Solidarność. Sojusz Lewicy Demokratycznej dwukrotnie triumfował w wyborach, a z jego ramienia wybrano na prezydenta, także dwukrotnie, Aleksandra Kwaśniewskiego. Rządy SLD przerwane pojedynczym, pyrrusowym zwycięstwem AWS, zużyły się w wyniku afer i kompromitacji pijanego Prezydenta w Charkowie. Zmiana musiała być dłuższa, bo lewica mocno nadszarpnęła sympatię wyborców, chociażby aferą Rywina. Właśnie tę okazję zarówno Jarosław Kaczyński, jak i Donald Tusk, obaj istniejący już na scenie politycznej od wielu lat, uznali za odpowiednią na wybicie się do mainstreamu i objęcia władzy w państwie. Tusk był już znany z Kongresu Liberalno Demokratycznego, późniejszej Unii Wolności, a Kaczyński z Porozumienia Centrum. Początek XXI wieku był łaskawy dla Platformy Obywatelskiej i PiS. Niestety marzenia o budowaniu wielkiej koalicji prawicy z centro - prawicą spełzły na niczym i jak to już miało miejsce wcześniej, w miejsce przyjaźni i współpracy weszła niechęć, wręcz nienawiść. Dla uważnego obserwatora sceny politycznej nie będzie nowością, że moment poróżnienia między tymi partiami spowodował niebywały wzrost napięcia w życiu politycznym i w rzeczywistości doprowadził do panującego dziś status quo. PO i PiS posiadają twardy elektorat nastawiony do siebie tak negatywnie, że żadne potknięcia i wpadki aktualnie dzierżących władzę, nie skłonią ich do wyboru drugiej opcji. To jest okazja dla partii tzw. trzeciego, a nawet czwartego wyboru. SLD nadal nie przełamało złej opinii, ale powoli odbija się od dna. PSL, relikt przeszłości jakim jest partia chłopska, niebezpiecznie spada do granicy progu wyborczego. Sprawą kluczową jest tutaj dostęp do mediów i funduszy. Widać dokładnie funkcjonowanie tej zależności na partiach zasiadających w Sejmie. Są one dotowane z budżetu, więc finansowanie nie jest żadnym problemem. Rodzi się jednak pytanie co z równym traktowaniem w stosunku do pozostałych partii, walczących o wejście do Sejmu. Wydaje się, że różnego rodzaju rozłamy partyjne nieprzypadkowo są dokonywane w trakcie kadencji, bowiem jest to jedyna możliwość na pozostawanie w mediach, które robią im dodatkową reklamę interesując się rozłamowcami i zachowanie funduszy koniecznych dla istnienia ugrupowania. PJN pokazuje jednak, że nie łatwo jest utrzymać to zainteresowanie mediów swoją obecnością. Nawet mając konkretny, dobrze oceniany przez ekspertów program polityczno gospodarczy, może on zginąć w natłoku innych plotkarskich newsów. Wcześniej znany skandalista polskiej sceny politycznej, Janusz Palikot, próbował na swojej osobie oprzeć nową partię, co jednak dało mizerne efekty. PJN może czekać podobny los, ze względu na kruszenie się kadry, Kluzik Rostkowska przeszła do PO, partię opuścili także Jan Libicki oraz Jacek Tomczak. Niestety marzenia o budowaniu wielkiej koalicji prawicy z centro - prawicą spełzły na niczym i jak to już miało miejsce wcześniej, w miejsce przyjaźni i współpracy weszła niechęć, wręcz nienawiść. Nie wróży to nic dobrego i przypuszczać można, że partia ta zostanie wchłonięta przez którąś z dwóch głównych partii sejmowych, albo startując w wyborach poniesie druzgocącą klęskę. Problem stagnacji w Sejmie potęguje dodatkowo ostra polityka głównych graczy, którzy wchłaniają mniejsze partie, lub to co z nich pozostaje, jak w przypadku Ligi Polskich Rodzin i Samoobrony. Znamienne jest także, że istnieją partie, które choć mają duże poparcie dla programów i poglądów wyrażanych przez ich przedstawicieli, zwłaszcza w internecie, nie mogą zbliżyć się do progu wyborczego i media o nich milczą. Do głowy przychodzi od razu Janusz Korwin Mikke i związany z nim dawny UPR, a dziś Kongres Nowej Prawicy. Lata starań o uzyskanie choćby 5% nie powiodły się, a sondaże internetowe pokazują nieraz i dwucyfrowe wyniki. Na koniec, dyskusyjną kwestią wydaje się określanie poszczególnych ugrupowań sejmowych prawicą, bądź lewicą. Przecież nieraz trudno jest sobie wytłumaczyć jak prawica za jaką uważa się PiS może popierać emerytury pomostowe, czy publiczną służbę zdrowia. Jak to jest, że SLD tak bardzo chce wspierać przedsiębiorców obiecując dla nich korzystne opodatkowanie i już od dawna nie walczy o prawa pracowników. Może liberałami nazwiemy PO, która zwiększa podatki, zadłuża państwo, nie prywatyzuje służby zdrowia, rozbudowuje administrację państwową. PSL obiecujący ipada dla każdego ucznia pozostawię bez komentarza. Moja propozycja polega na dzieleniu partii według klucza liberalności i samodzielności obywateli. Jaki dane ugrupowanie ma stosunek do: świadczeń socjalnych, równości opodatkowania, emerytur, wolności prowadzenia działalności gospodarczej, ingerencji państwa w życie obywateli, rozmiaru biurokracji. Tak naprawdę społeczeństwo nie wie z czym ma do czynienia głosując na daną partię, a media mają w tym niemały udział, ponieważ sieją dezinformację. Czy w tych wyborach będzie inaczej, czy zmieni się sytuacja w Sejmie? Z pewnością tak, ale na pewno nie będzie to nic ponad zmianę opozycji w partię rządzącą i zmiany barw politycznych posłów. Czy społeczeństwo wyleczy się z syndromu sztokholmskiego i przestanie popierać własnych ciemiężców? Trudno powiedzieć, terapia ma to do siebie, że jest trudna a jej pierwszym krokiem jest przyznanie się przed samym sobą do problemu. Rzeka ma to do siebie, że z głównym nurtem zabiera ze sobą wszystko, a to co staje jej na przeszkodzie ginie w głębi. Dzisiaj należy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jakiekolwiek zmiany będą pojawiały się dopiero po śmierci obecnych polityków, ciągle zmieniających partie, czy może społeczeństwo dojrzeje i odrzuci osoby nieudolne i skompromitowane, które miały już swoją szansę. Żyjemy w czasach wielkich szans odrobienia strat spowodowanych wojną i komunizmem, nie możemy ich zaprzepaścić na rzecz ciągłego boju o utrzymanie na stołku. Wbrew temu co mówi się powszechnie, jest wybór. Można znaleźć partię która w większości będzie odpowiadała naszym przekonaniom, jednak to wymaga wysiłku, szukania, dojrzałości społeczeństwa obywatelskiego. Jeżeli wierzymy we własne wartości, pokażmy, że potrafimy zrobić coś dla nich, bo wszystkiego nie zrobi za nas ta mała grupa ludzi, którzy próbują przebić się ze swoim ugrupowaniem do szerszego grona wyborców. Zasilmy ich, pokażmy, że stać nas na więcej, a naszym oprawcom pokażmy czerwoną kartkę. Łukasz Gielecki BRZESZCZE DOSTĘP DO MOCY Andrzej i Mira. Oboje są nauczycielami. Kiedy dostają pytanie o staż oboje się uśmiechają. On dba o kulturę fizyczną młodych ludzi, o sprawność dzieci i młodzieży w gimnazjum i w Uczniowskim Klubie Sportowym. Ona poświęciła się pracy z dziećmi niepełnosprawnymi. W przypadku obojga ta praca trwa grubo ponad dwadzieścia lat. I nadal wzruszenie i troska w ich codziennej pracy miesza się z ciągłą determinacją. Trzeba ogromnej konsekwencji i reżimu, żeby skutecznie zmagać się z oporem niedostatków intelektualnych i z ograniczeniami fizycznymi dzieci. Nieliczni potrafią zachować energię i entuzjazm w tej pracy, przez tyle lat. Mimo wszystko ogrom problemów i nieszczęścia zawsze na początku przybija, zwłaszcza jeśli dotyczy bezbronnych dzieci. Mira i Andrzej ciągle podkreślają, że jest mało czasu, że trzeba się spieszyć, że trzeba zdążyć skorygować u dzieci wady, dysfunkcje i opóźnienia. Walczą o zaufanie rodziców, tych niezdecydowanych, tych, którzy troszcząc się o swoje pociechy, ciągle szukają szansy w masowych szkołach, w lekcjach i zajęciach z pełnosprawnymi. Andrzej i Mira robią wszystko, żeby nieprzekonanych i niepewnych rodziców przekonać. Oboje wiedzą, że pod opieką prawdziwych fachowców, pedagogów i terapeutów można dokonywać cudów. Mają to przecież sprawdzone kilkudziesięcioletnią praktyką. Wiedzą, że jeśli rodzice zrozumieją, że pierwszym symptomem cudu jest pierwszy uśmiech na twarzy u własnego dziecka, które wraca ze szkoły będą szybciej podejmować decyzje o oddaniu swoich dzieci Andrzejowi i Mirze. Jedenaście lat Andrzej organizuje integracyjne zawody lekkoatletyczne. Ale takie niezwykłe. Jako nauczyciel wychowania fizycznego w brzeszczańskim gimnazjum i prezes Uczniowskiego Klubu Sportowego skupia wokół siebie dzieci wolontariuszy. Wychował już całe pokolenie wolontariuszy z Brzeszcz, którzy bawią się i wspierają niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie. O skali problemu niepełnosprawności musi wiedzieć dużo, bo jego żona swoje problemy i pomysły zawodowe przynosi do domu. Mira jest pedagogiem specjalnym, terapeutą, ale także dyrektorem Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym. Andrzej nie ma szans pozostać obok tematów niepełnosprawności. Sam jednak ciągle podkreśla potrzebę wzmagania działań wspierających rodzin, które są niepełnospraw- dotknięte nością. Brzeszcze, gmina i urząd od lat są otwarte i gościnne dla integracyjnych pomysłów Andrzeja i Miry. Otworem stoi hala sportowa. Dyrekcja brzeszczańskiego gimnazjum wspiera ideę zabawy dzieci pełnosprawnych z niepełnosprawnymi. 160 dzieci ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego corocznie, w kwietniu lub maju zmaga się lekkoatletycznie w emocjonującej rywalizacji z dziećmi ze szkół brzeszczańskich. Wzruszające jest to jak gimnazjalni wolontariusze bez obaw i oporów z dużą troską i zrozumieniem opiekują się swoimi podopiecznymi podczas zawodów. Całe pokolenie brzeszczańskich wolontariuszy to armia Andrzeja. To Dobre Duchy Miry. Świat jest bardziej normalny, jaśniejszy i kolorowy kiedy dobre moce przenikają świat niepełnosprawnych. Mira i Andrzej Jakimkowie mają dostęp do tych niezwykłych mocy. A my razem z nimi.

10 10 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański Wydarzenia Czy zupa, przyjaźnie i rodzina zatrzymają ich w Oświęcimiu Są zdolni, wytypowani do naszej rozmowy i jest ich czworo, choć do Francji pojechał ich cały autobus. Wszyscy muszą swobodnie mówić w języku angielskim. To jeden z warunków udziału w wycieczce. Młodzi oświęcimianie. Gimnazjaliści. Mają po 15 lat. W rozmowie słychać, że już potrafią powiedzieć czego chcą. Żartują, ale są uważni. Wytypowani na wyjazd zagraniczny w ramach szkolnej wymiany - jadą śladami swoich koleżanek i kolegów. Loara, Paryż, Wieża Eiffla, absolutnie światowo i z rozmachem. Ci pierwsi gimnazjaliści - z Miejskiego Gimnazjum nr 2 w Oświęcimiu - do Francji, do Ballan Mire pojechali 17 lat temu. Inaczej wyglądała wtedy Polska i inaczej wyglądał wtedy Oświęcim. Joanna, Karolina, Magda i Bartek są uśmiechnięci i pewni siebie, siedzą naprzeciwko, zgodzili się porozmawiać o swoich wrażeniach z Francji, o więziach i przyjaźniach z kolegami znad Loary. Mówią swobodnie po angielsku. Pani Marta, nauczycielka angielskiego, stawia im celujące oceny na lekcjach w oświęcimskim gimnazjum. Mieszkając przez dwa tygodnie u swoich rówieśników w Ballan Mire - nie mają żadnych kompleksów. Magda zauważa, że - tańczymy znacznie lepiej niż koledzy z Francji. Asia mówi: my zdecydowanie lepiej mówimy po angielsku. Karolina podkreśla, że po dwóch latach gry na fortepianie potrafiła swobodnie grać to samo co jej francuska przyjaciółka po 6 ciu latach uczęszczania do francuskiej szkoły muzycznej. Ballan Mire leży niedaleko Tours. Stare miasteczko, ze średniowieczną zabudową architektoniczną. Jest w niej duch, absolutnie niezwykły z tych początków europejskiej cywilizacji, obecny w parkach, na ulicach miasteczka Ballan Mire. Czuć go wszędzie, ale wcale nie deprymuje młodych miesz- BIURO OGŁOSZEŃ , biuro@express.org.pl kańców Oświęcimia. Bardziej przejęci i świadomi mową kamieni i ulic są nauczyciele. Była wycieczka na szczyt sławnej wieży w Paryżu. W pamięci ślad zostawiły Pola Elizejskie. Pojechali po wrażenia, po doświadczenia. Mogli wyobrażenia o Francji porównać z rzeczywistością. Każdy na pewno się zmienił. Podróże wszak kształcą. I choć w zaprzyjaźnionej szkole College Rene Casin wystawili przedstawienie Kopciuszek - to rozmawiając i wspominając kolejne dni pobytu we Francji na kopciuszków nie wyglądają. Kopciuszkami się nie czują. Asia zauważa, że będąc w laboratorium atomowym na lekcji chemii, śmiało rozmawiali z francuską prawdziwą panią profesor, która ustawicznie i śmiertelnie poważnie wyrażała swoje zdziwienie zaawansowaną wiedzą młodych oświęcimian. - Pytała nas co robimy na chemii, była wyraźnie zaskoczona tym co wiemy - pewnie młodzi Francuzi nie kumają tego, co my musimy mieć wykute na lekcjach chemii w naszym Górnickim - dodają z ożywieniem gimnazjaliści. Nie mamy powodów do wstydu wtrąca Marcin Domarzewski, nauczyciel muzyki w Miejskim Gimnazjum nr 2 w Oświęcimiu. Mer miasta Ballan Mire uhonorował naszą wizytę i wymianę goszcząc na szkolnych uroczystościach. Podkreślił również, że chętnie wróci do szerszej współpracy z miastem Oświęcim, zaraz po tym jak w mieście nastąpią zmiany, ale nie te szkolne dodaje żartobliwie nauczyciel muzyki. Asia, Karolina, Bartek i Magda są pewni kiedy mówią, że do Oświęcimia wracają chętnie. Obiecująco brzmi to kiedy zaznaczają, że ważni są przyjaciele i to, że lepiej być i bawić się tu, gdzie mówi się i myśli po polsku. - U nas jedzenie ma wyrazisty smak, co ma być słone jest słone, a nie tak, że właściwie wszystko jest lekko, albo całkiem słodkie. Na dyskotekach można fajnie potańczyć. Gdyby tylko był skate park z prawdziwego zdarzenia, jakiś park a na rynku miejsce, kafejka do tego żeby posiedzieć. Ławeczki. Na studia pewnie pojedziemy do Krakowa, albo Katowic, Wrocławia, bo tu w Oświęcimiu nie ma czegoś szczególnego, ale gdyby była fajna praca to w Oświęcimiu jest OK. Można tu wrócić wtrąca Karolina. Oświęcim jest ładnym miastem, nie trzeba szukać czegoś szczególnego, Ballan Mire jakoś bardzo nie przyćmił blaskiem naszego miasta - dodała Asia, ale z ciekawości pojechałabym do Stanów, gdyby tylko dostać zieloną kartę. Najbardziej niepokojąco i obiecująco wybrzmiał jednak ten moment rozmowy, kiedy z ust młodych gimnazjalistów padło słowo przywiązanie. Z trudnością przychodziło nam ustalenie na czym to przywiązanie polega, ale przecież wielu wielkich poetów usiłowało ze średnim skutkiem wyrazić swoją miłość do ojczyzny. W wypowiedziach Magdy, Karoliny i Bartka prawdziwie zabrzmiały słowa:.barszcz, Soła, planty, Life Festival, koledzy i przyjaciółki. Te słowa faktycznie mówiły i mówią o przywiązaniu. Naszych milusińskich edukujemy, w Gimnazjum nr 2, w LO Konarskiego, w popularnych OZETACH. Dbamy o ich edukację. Troszczymy się o ich obycie. Wyposażamy ich w umiejętności, które w cywilizowanej Francji dają młodym oświęcimianom poczucie pewności, a chwilami wręcz świadomość przewagi. Asie, Magdy, Bartki i Karoliny. Jeszcze trochę a będą lekarzami, inżynierami, informatykami, będą także logistykami, laborantami, pielęgniarkami i muzykami, instrumentalistami. Kilku opanuje prawniczy fach albo architektoniczne arkana. Stanowić będą ogromny kapitał dla Oświęcimia. My rodzice, dziadkowie - na zawsze chcielibyśmy ich mieć przy sobie. Prawda egoistycznie. Ale kiedy z nimi rozmawiamy (tak jak dzisiaj w szkole), to dzisiaj może naiwnie, ale z nieuświadomionym przywiązaniem, a może nawet miłością do miejsca deklarują, że wrócą. Mówią o swoich wrażeniach z Paryża i nie zgłaszają swoich aspiracji do skali, z którą zderzyli się w Paryżu. Czy my, dorośli, którzy swoje kotlety będziemy jeść dobrze posolone w mieszkaniu na Nojego, Tysiąclecia, czy też Słowackiego zdołamy im dać szansę na oświęcimską dorosłość? Czy zupa, przyjaciele i rodzina zatrzyma ich na rynku bez Tęczy i w małpim gaju z miejscem na skate park, który powstał i zniknął w chorej wyobraźni paru oświęcimskich wizjonerów? Nie bardzo. Spieszmy się pisząc i mówiąc, żeby pozytywne fakty w mieście wyprzedziły kolejne doświadczenia Magdy, Joanny, Bartka. Oni może dzisiaj jeszcze nie wiedzą, że niebawem beznadzieja może ich wygnać z Dąbrowskiego, Orłowskiego, albo Bałandy. A na zupę do Oświęcimia przyjadą 24 grudnia. Jacek Polak

11 Feleieton Goniec Kasztelański Kopiec podzielił zamiast połączyć Marcin Magiera nr 10 Lipiec Rok temu, w miejscu, gdzie kiedyś ma powstać Kopiec Pamięci i Pojednania odsłonięto pomnik autorstwa byłego więźnia Józefa Szajny. Monument miał stanąć na szczycie trzydziestometrowej budowli i symbolizować przejście od czasów pogardy dla życia do czasów poszanowania drugiego człowieka. Kilka dni przed czerwcowymi uroczystościami 71. rocznicy pierwszego transportu więźniów do KL Auschwitz-Birkenau pomnik znika. Oficjalnie - miał trafić do konserwacji. Nieoficjalnie - do dziś nikt za niego nie zapłacił. To miała być szczytna idea ponad podziałami. Trzydziestometrowy Kopiec Pamięci i Pojednania autorstwa profesora Józefa Szajny, artysty i byłego więźnia miał się wznosić niedaleko byłego obozu Auschwitz-Birkenau i jednoczyć narody świata w pokoju. Na zdjęciach i projektach budowla ma kształt stożka, a na jej szczyt, gdzie stoi rzeźba Przejście prowadzą dwie ścieżki. Każdy odwiedzający były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady miał tu trafić po wizycie w Auschwitz, by dokonać symbolicznego przejścia i zastanowić się nad tragicznym i bolesnym rozdziałem w historii ludzkości. Wmurowania kamienia węgielnego pod Kopiec dokonał 14 czerwca 2007 roku sam jego pomysłodawca - nieżyjący już profesor Józef Szajna. Podczas uroczystości były więzień KL Auschwitz-Birkenau i Buchenwaldu nawiązywał do idei kopca tymi słowami: Jak żyć, to nie w nienawiści, ale w miłości. Pojednanie to jest zbliżenie nas wszystkich, niezależnie od różnic, narodowości, przekonań, wyznań. Tego, gdy byłem młody, nauczył mnie obóz. Poprzez cierpienie człowiek dowiaduje się o życiu, o dobru, i o złu więcej, niż gdyby tego cierpienia nie doświadczył (...) Wszyscy zwiedzający ludzie dobrej woli, prezydenci państw, członkowie rozmaitych organizacji, niech przynoszą na Kopiec choćby jeden kamień, jedną grudkę ziemi - także jako swoje oczyszczenie, katharsis. Wiele musimy czynić, aby chronić nasze życie - z pamięcią o nieżyjących". Przedsięwzięcie przez dwie kadencje bardzo mocno wspierał prezydent Oświęcimia Janusz Marszałek. Idea Kopca towarzyszyła mu w wielu zagranicznych podróżach. Kamienie-symbole zebrane z różnych zakątków świata docelowo mają być częścią budowli, a widniejące na nich grawerowane napisy przypominają ludziom, że w ideę Kopca Pamięci i Pojednania angażują się całe społeczności, niezależnie od wyznania, przekonań i narodowości. Wokół idei wkrótce zaczęły pojawiać się kontrowersje. Jedna z nich dotyczyła obecności przewodniczącej Związku Wypędzonych w Niemczech Eriki Steinbach w Radzie Honorowej Kopca. Ta sprawa wywołała oburzenie w niektórych środowiskach i stała się powodem medialnej dyskusji. Nie uczestniczyłem, nie uczestniczę i uczestniczyć nie będę w Radzie Honorowej Komitetu budowy Kopca Pamięci i Pojednania napisał prof. Władysław Bartoszewski w 2009 roku w liście do senator PiS i szefowej Powiernictwa Polskiego Doroty Arciszewskiej-Mielewczyk, gdy ta poprosiła go, by jeszcze raz przeanalizował swoją obecność w Radzie. Radny Rady Miasta w Oświęcimiu poprzedniej kadencji, związany z Platformą Obywatelską Kazimierz Homa wiele razy zarzucał prezydentowi Oświęcimia, że to właśnie on spaczył ideę Kopca, która w jego wykonaniu ma niewiele wspólnego z tym, co chciał przekazać światu Józef Szajna. Zamiast stożka usypanego z kamieni, z czasem, w projektach, Kopiec zamienił się w wielkie centrum z salami kinowymi wewnątrz obiektu. Część opozycyjnych polityków oświęcimskiej Rady Miasta wiele razy podkreślało, że kontrowersjom wokół Kopca winny jest przede wszystkim prezydent Oświęcimia. Te słowa znalazły potwierdzenie w liście, który w zeszłym roku napisał Łukasz Szajna, syn zmarłego profesora i spadkobierca idei Kopca Pamięci i Pojednania. List zaadresowany był do ówczesnego przewodniczącego Rady Miasta Oświęcim Piotra Kućki i nie pozostawiał suchej nitki na prezydencie Januszu Marszałku. Jako spadkobiercy projektu p.n. Kopiec Pamięci i Pojednania stworzonego przez mojego ojca Prof. Józefa Szajnę, ani ja ani moja matka nie wyrażamy zgody na reprezentowanie go przez Pana Janusza Marszałka. Nie zgadzamy się, by Pan Marszałek był reprezentantem tego projektu oraz w związku z nim posługiwał się nazwiskiem prof. Szajny - ani w Polsce ani na świecie grzmiał Łukasz Szajna. Ostatni skandal związany z Kopcem, który wybuchł w czerwcu tego roku definitywnie zamyka drogę do jego rychłego powstania w Oświęcimiu. Kilka dni przed uroczystościami 71. rocznicy pierwszego transportu więźniów do KL Auschwitz, z miejsca, gdzie ma stanąć Kopiec znika rzeźba Przejście, którą w tym miejscu odsłonięto rok wcześniej - 14 czerwca 2010 roku. Janusz Marszałek zapytany wkrótce o to, co stało się z Przejściem na początku udawał zdziwionego całym zamieszaniem, a wkrótce zaczął tłumaczyć, że monument prawdopodobnie musiał zostać oddany do konserwacji, gdyż m.in. miał zagrażać życiu i zdrowiu. Historia tajemniczego zniknięcia monumentu obiegła Oświęcim lotem błyskawicy. Na oświęcimskich forach internetowych grzmiało, a część polityków pokusiła się nawet o pierwsze hipotezy. Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze krótko skomentował całą sprawę poseł SLD Stanisław Rydzoń. Kilka godzin później to stwierdzenie okazało się trafne. Dziennikarze zaczęli węszyć i dość szybko zlokalizowali zaginioną rzeźbę. Od 10 czerwca pomnik stoi na terenie firmy Solvent Wistol, wykonawcy monumentu. Nie zabraliśmy rzeźby, ponieważ miała jakąś usterkę. Wszystko wykonane jest prawidłowo odpowiadał na zarzuty Marszałka Janusz Szostek, biznesmen, którego firma podjęła się wykonania Przejścia. O demontażu pomnika z terenu budowy Kopca wspólnie zadecydowali wykonawca i spadkobierca idei. Cały rok czekaliśmy na załatwienie formalności związanych z rzeźbą i kwestią gruntu, na którym ma stanąć Kopiec. Jeszcze w maju pisałem w tej sprawie list do Rady Miasta. Ponieważ nic się nie zmieniło i do dzisiaj nie otrzymałem żadnej odpowiedzi, musieliśmy przenieść monument mówi Łukasz Szajna, syn profesora Józefa Szajny. Jednak główny problem dotyczy kwestii finansowej i wciąż nieuregulowanego rachunku u wykonawcy, który opiewa na ponad 200 tys. zł. Gdy dziennikarze zapytali prezydenta Marszałka o to, czy wykonawcy zapłacono już za rzeźby, ten odesłał ich po informacje do tajemniczego sponsora, którego... ostatecznie nazwiska nie może ujawnić, bo nie jest upoważniony. Spadkobierca idei Kopca Pamięci i Pojednania w kilku słowach wyjaśnił kwestię tajemniczego ofiarodawcy. Żaden sponsor nie istnieje! mówił Łukasz Szajna i dodał. Pan Marszałek cały czas enigmatycznie o kimś takim tylko mówi podkreślił syn byłego więźnia. Temat rachunku i pytanie kto ma go zapłacić pojawił się także we wspomnianym wcześniej liście, który trafił na biurko Piotra Kućki. Proszę o ustalenie odpowiedzialności w sprawie zamówionych i wykonanych rzeźb p.n. Przejście według projektu mojego ojca. Zajmował się tym J. Marszałek, J. Korzeniowski, M. Tarnowski, G. Madej. Proszę o wyjaśnienie i pisemną odpowiedź kiedy i w jaki sposób zostanie uregulowana należność za to zlecenie miejscowemu wykonawcy, który czuje się oszukany pytał w zeszłym roku Łukasz Szajna, do dzisiaj nie uzyskując odpowiedzi. Łukasz Szajna zapytany dzisiaj o to, czy Kopiec Pamięci i Pojednania powstanie w Oświęcimiu, odpowiada: Nie wiem. Na dzień dzisiejszy atmosfera wokół tej idei przeczy pojednaniu. Osoby, które przez ostatnich kilka lat zajmowały się promocją kopca bardzo zaszkodziły całemu przedsięwzięciu. Jestem pewien, że gdyby mój ojciec dzisiaj żył, podjąłby taką samą decyzję jak ja. Temat Kopca budzi w Oświęcimiu niesmak. W mieście zaistniała niezręczna i przykra sytuacja głównie w stosunku do byłych więźniów zaangażowanych w ideę jego budowy. - Prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym jak kończy, a nie zaczyna podsumowuje całe zamieszanie wiceprzewodniczący Rady Miasta w Oświęcimiu Wojciech Grubka i dodaje. Sprawę Kopca Janusz Marszałek zakończył totalną kompromitacją podkreśla radny Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

12 12 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański Wydarzenia OŚWIĘCIM Plac jak papierek lakmusowy Czy jesteśmy dobrze zorganizowani? Dbamy o wspólne sprawy? Chcemy mieć wpływ na to gdzie i jak żyjemy? Pytania można mnożyć, ale może jednak warto sprawdzić jak naprawdę jest? Drodzy Państwo, nadarza się do tego znakomita okoliczność przy okazji konkursu ogłoszonego przez Nivea. Na 100-lecie firmy - Nivea funduje w całym kraju 25 placów zabaw, z których każdy jest wart ok tys. złotych. Także w naszym mieście nasze dzieci mogą zyskać nowe i wspaniałe miejsce zabawy. Żeby tak się stało potrzebny jest dostępu do internetu, miejsce na plac wskazane przez gminę. Jedno i drugie chyba w Oświęcimiu jest. Czy jednak jest poczucie wspólnoty? Zbadajmy. Weźmy udział w akcji konkursowej. Oświęcim został już zgłoszony i na stronie internetowej firmy Nivea mieszkańcy naszego miasta już głosują. Tymczasem jest tak sobie - wygrywają z nami wsie. Choćby te ościenne takie jak Włosienica (gratulujemy). Od jakiegoś czasu temat animuje Waldek Tański. Na portalach informuje i agituje w sprawie głosowania i aktualnego stanu posiadania. Poniżej publikujemy tekst, który zawiera kilka zdań informacji zapraszamy do zapoznania się red. Od dzisiaj już głosuj na Plac zabaw "Nivea" w Oświęcimiu!!! Nie musimy czekać z głosowaniem na plac zabaw do sierpnia. Już dziś a właściwie od 6 czerwca każdy kto zarejestrował się na stronie organizatora konkursu jakim jest firma NIVEA może codziennie oddać swój głos na nasze miasto. Głosujmy wszyscy!!! Na stronie pl/glosowanie dokonujemy rejestracji. Każdy kto ma adres mailowy otrzyma potwierdzenie rejestracji i codziennie za pomocą wybranego przez siebie loginu i hasła wchodzi na swój profil i głosuje. Suma głosów liczona jest ogólnie i indywidualnie zatem każdy może zostać lokalnym bohaterem. Mamy w sumie 4 szanse na wygraną i wybudowanie placu zabaw przy ul. Smolu- chowskiego/marchlewskie- go. Jeśli uda nam się ostatniego dnia miesiąca w lipcu, sierpniu, wrześniu lub październiku znaleźć w gronie 25 gmin z największą ilością zebranych głosów, plac zabaw będzie nasz! Każdy dzień braku, z różnych przyczyn, naszego zaangażowania i aktywności w głosowanie dla najmłodszych mieszkańców przekłada się bezpośrednio na słabszy wynik. W ciągu kilkudniowej akcji prowadzonej na portalu Facebook i na forum Kasztelanii kilkadziesiąt osób uzbierało ponad 600 głosów, awansując nasze miasto na 297 miejsce. To i tak dużo patrząc na brak przygotowania wcześniejszych informacji i promocji o projekcie w mieście. Pamiętajmy jednak, że inne miasta starannie się przygotowały i ich mieszkańcy aktywnie głosują i także mają wielką szansę na wygraną. Pierwsze miejsca to wielkość już głosów. Jeśli każdy z nas przeczyta tą informację, weźmie ją sobie do serca i zacznie głosować już dziś to mamy szansę awansować do pierwszej 25-tki gmin o najwyższej ilości zebranych głosów na plac zabaw. Pierwsze rozstrzygnięcie nastąpi o północy 31 lipca. Waldemar Tański OŚWIĘCIM Oświęcim w Sportowym Turnieju Miast Miasto Oświęcim zajęło pierwsze miejsce w małopolskiej edycji XVII Sportowego Turnieju Miast i Gmin 2011 w kategorii miast od 40 do 100 tys. mieszkańców. Za Oświęcimiem uplasowały się kolejno Wieliczka, Chrzanów i Nowy Sącz. Sportowy turniej był prowadzony od 26 maja do 1 czerwca 2011 roku w całym kraju. Po raz trzeci był organizowany w ramach Europejskiego Tygodnia Sportu dla Wszystkich. Organizatorzy propagują aktywny wypoczynek i chcą przyciągnąć jak najwięcej mieszkańców miast do uczestnictwa w różnych formach rekreacji. W Małopolsce impreza odbywa się pod dniu 25 czerwca W 2011r. na trasie Oswiecim (ul. Bulwary) - Poreba Wielka (Szkola Podstawowa w Porebie Wielkiej) - Oswiecim (stadion MOSiR) odbyl sie XIII Rodzinny Rajd Rowerowy pod patronatem Prezydenta Miasta Oswiecim. Tegoroczna trasa liczyla blisko 34 km. Przy wspolpracy z Pania Wojt Gminy Oswiecim oraz Dyrekcja Szkoly Podstawowej w Porebie Wielkiej uczestnicy mogli w tym roku odpoczac w zaciszu przyszkolnego parku. honorowym patronatem Marszałka Województwa Małopolskiego Marka Sowy. Na podstawie danych przekazanych przez organizatorów oraz wizytacji wybranych imprez, komisja Sportowego Turnieju Miast Małopolskiego Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej w Krakowie ustaliła, że w XVII Sportowym Turnieju Miast i Gmin uczestniczyło 40 miast, które zostały sklasyfikowane w zależności od liczby mieszkańców w sześciu grupach. Głównymi kryteriami ocen były: porównanie procentowe liczby osób startujących w turnieju z ogólną liczbą mieszkańców, OŚWIĘCIM Podsumowanie XIII Rodzinnego Rajdu Rowerowego Czas na polmetku umilil uczestnikom wystep formacji AKCENT Szkoly Tanca ASTRA oraz wystep dzieci ze Szkoly Podstawowej w Porebie Wielkiej - finalistow szkolnej edycji Mam Talent oraz gminnego konkursu NUTKA W zabezpieczeniu trasy Rajdu Miejskiemu Osrodkowi Sportu i Rekreacji w Oswiecimiu - organizatorowi XIII Rodzinnego Rajdu Rowerowego, pomocy udzielili: Komenda Powiatowa Policji w Oswiecimiu, Straz Miejska, strazacy Ochotniczych Strazy Pozarnych w Oswiecimiu, Wlosienicy i Porebie Wielkiej wraz z wolontariuszami ZHP i innymi. W Rajdzie udzial wzielo ok osob. Na mecie na uczestnikow Rajdu czekal pokaz znakomitych zonglerow z Krakowskiego Biura Promocji porównanie środków finansowych miasta lub gminy wydanych na kulturę fizyczną zgodnie z wykonanym budżetem 2010 roku w przeliczeniu na jednego mieszkańca, liczba osób startujących w Teście Coopera. W Oświęcimiu startowało mieszkańców, przeprowadzono w tym okresie 74 imprezy sportowe. Kwota z budżetu miasta przeznaczona w 2010 roku na jednego mieszkańca nas sport wynosiła 257,45 zł. Łącznie w ramach turnieju przeprowadzono 2481 imprez sportowo-rekreacyjnych oraz różnych form rekreacji ruchowej, wystartowało w nich mieszkańców Małopolski w tym 3078 osób objęto testem Coopera. (UM Oświęcim) i Kultury oraz szereg konkursow przygotowanych przez MOSiR a takze Oswiecimski Klub Rowerowy PassionBike. Na koniec rozlosowano przygotowane przez organizatorow i sponsorow nagrody rzeczowe takie jak: sprzet komputerowy, AGD, zaproszenia do kawiarni i pizzerii, systemy nawigacji oraz rowery. Glowna nagroda byl notebook marki ASUS wraz z torba oraz weekend w hotelu SPA. W zorganizowanych konkursach: 1. Na najstarszego uczestnika zwyciezyl Pan Jan Kosek ( r.) 2. Na najmlodszego uczestnika zwyciezyla Dominika Bebenek ( r.) 3. Na najmlodszego uczestnika, ktory sam przejechal trase zwyciezyl Jan Jarosz ( r.)

13 Political fiction Goniec Kasztelański nr 10 Lipiec Historia jest fikcją. Jakakolwiek zbieżność nazwisk, osób i okoliczności jest niezamierzona i całkowicie przypadkowa i nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości Samorządowy Political fiction..w magistracie Odcinek: Laureat Osoby: Jonasz Generałek p.o. Prezia Sołogrodu Marlin Mongoł radna koła Samowładny Sołogród Waldy Żelo-Żeliński radny koła Piwo i Sałata Stachu Miernot - radny koła Piwo i Sałata Markowa lśniąca limuzyna bezszelestnie sunęła po idealnie pięknej autostradzie. Zbliżali się do Sołogrodu. Główny pasażer uwielbiał te chwile powrotu z dalekich delegacji. Ileż ich już odbył przez te wszystkie lata. Zawsze na posterunku, w trudzie i znoju, tułając się po luksusowych hotelach i jadając w drogich ale nie swojskich restauracjach. - Ale to wszystko służba dla dobra miasta myślał spoglądając zza przyciemnianego okna limuzyny. Jak zwykle upajała go ta myśl, że za chwilę, po kolejnych tygodniach podróży służbowych, znowu ujrzy swoje miasto. Starał się przez te wszystkie lata co rok spędzać w swym mieście tydzień a nawet dwa. Okazja do powrotu była wyjątkowa. 25-lecie sprawowania funkcji Prezia Sołogrodu. Tym razem jednak czuł, że jest inaczej niż zwykle. Wszystko odbywało się jakby w zwolnionym tempie. Uderzała go ta dziwna cisza i jakaś niezrozumiała nierealność tego co się działo. Piękna droga, którą pokonywali była Autostradą Współpracy Ponadregionalnej. Łączyła Sołogród z Brukselą i innymi ważnymi europejskimi stolicami. Był to jeden z licznych efektów wieloletnich służbowych eskapad Prezia po całym świecie. Już wiele lat temu Prezio zgodził się aby Sołogród podpisał umowę o partnerstwie z Brukselą. Autostrada była efektem owego partnerstwa. Jonasz Generałek rozpoczął już siódmą kadencję na swym stanowisku. Wybierany od dawna przez aklamację na zgromadzeniu mieszkańców, po raz pierwszy wracał do miasta z niczym. - Nie sądziłem, że to się kiedyś zdarzy myślał w duchu. Mamy rok 2027 i po raz pierwszy podczas zagranicznej podróży nic nie udało mi się załatwić dla mojego miasta zastanawiał się. Nawet protezy chichotał. - Może pora odejść? żartował. - Ale przecież mnie nie puszczą, nie mają nikogo lepszego pomyślał i zgodził się ze sobą. Minęli ultra nowoczesny pływający most na Wiśle. Przez szybę dojrzał przedmieścia. Z uśmiechem odczytał informację, że jedzie autostradą imienia Jonasza Generałka. Było samo południe więc rzucił do kierowcy - Waldy, chcę żebyś przejechał przez miasto, zrobimy gospodarski objazd zwrócił się do swego wiernego kierowcy radnego Żelo- -Żelińskiego, dożywotniego przewodniczącego Miejskiej Rady. Radny posłusznie skinął głową. Zaczęli od terenów przemysłowych. To było oczko w głowie Prezia. Bujnie rozwijająca się od wielu lat strefa przemysłowa pchnęła miasto na pierwsze miejsce w prestiżowym rankingu Newsweeka. I Jonasz tego miejsca już nie odpuścił. Wybudowana w 2012 roku Fabryka Paliw z Mchu i Paproci zapewniła dobrobyt mieszkańcom Sołogrodu. - Zatankuj Waldy skinąl do kierowcy Jonasz. Obok fabryki na stacji benzynowej widniał napis Wszyscy rdzenni mieszkańcy Sołogrodu tankują za darmo. - Ma się te kiepełe powiedział Jonasz sam do siebie. Pomknęli dalej przestronnymi ulicami Sołogrodu. Miasto było w rozkwicie. Co krok błyszcząca galeria handlowa. Co dwa kroki hipermarket. Co ulica to dwie Biedronki. - Cudownie jaśniała twarz ojca miasta. Mijali właśnie Halę Targową. Piękny wielokondygnacyjny budynek z kręgielnią i lądowiskiem dla helikopterów na dachu. Z Hali Targowej pozostała już tylko historyczna nazwa. Rodzimi kupcy dawno zostali dekretem Prezia wypędzeni z miasta. Nie znali się na ekonomii. Hala była od dawna typowym centrum rozrywki, a na dachu akurat lądował helikopter. - Waldy patrz Zdzichu już wrócił z Seszeli wołał Jonasz. Mówił o inwestorze, który dostał szesnaście lat wcześniej pozwolenie na wybudowanie małej hali dla kupców z miejskiego targowiska. - No ta hala to nam się udała - cieszył się Generałek. - No, można się napić, zagrać i nie tylko odparł tajemniczo Żelo Żeliński. Tajemnicą poliszynela było, że wyszynk w mieście a w szczególności w tym targowym miejscu uciech, miał na wyłączność szef klubu Piwo i Sałata Waldy Żelo- Żeliński. Jechali coraz szybciej. Mknęli teraz wspaniałą cztero pasmową obwodnicą. Zawsze gdy nią jechał i czytał napis Obwodnica im. Marlin Mongoł ogarniało go wzruszenie. Piękny obiekt nam się trafił chłopaki zagaił. - Tak, ale to dzięki Marlin Jonaszu, musisz przyznać stwierdził Waldy. Faktycznie w głębi serca Jonasz przyznawał rację Żelińskiemu. W 2018r. podczas rewizyty w naszym mieście delegacji partnerskiej z Ułan-Bator, jej szef oszalał z miłości dla radnej Marlin Mongoł. Nie było wyjścia poświęciła się i wyjechała do Mongolii ale w darze miasto otrzymało wspaniałą obwodnice. - To był dobry interes dla miasta zakończył Jonasz. Za oknami co kilkaset metrów widział niezwykłe oznaki wdzięczności mieszkańców Sołogrodu. Spiżowe pomniki, żeliwne popiersia, głowa z kości słoniowej. Jonasz stojący, Jonasz siedzący w zadumie nad planem miasta, Jonasz objeżdżający konno granice miasta, Jonasz biegnący z ręką wyciągniętą w kierunku oczywiście zachodnim. Transparentów i dekoracji w witrynach sklepowych już nawet nie czytał. Cieszyło go to bardzo. Wzruszał się. Czuł się jednak zmęczony, wszystko przepływało za oknem jakby w zwolnionym tempie. Było jakoś nieswojo, nierealnie. Minęli Skate Park i Aqua Park, Centrum Biznesowe na Sole, Urząd Miasta na wodzie ale Jonasz zamiast się radować poczuł, że coś jest nie tak jak być powinno. Trawił go jakiś wewnętrzny niepokój. - Co jest do cholery. Przecież wszystko jest tak pięknie. myślał. - Stachu, co na dzisiaj jeszcze w planie? zwrócił się do swego ochroniarza Stacha Miernota, kolegi klubowego Żelińskiego wiceprzewodniczącego Miejskiej Rady. - Szefie dzisiaj ta uroczysta sesja odparł Stachu. Generałek przypomiał sobie. Dziś dożywotnio zostanę Preziem uśmiechnął się w duchu. A co pomyślał. - Za to wszystko co widać dookoła należy mi się. upewniał się. - Acha, szefie jeszcze będą na sesji te Angole z tej szkoły w Londynie przypominał Waldy. Oczy Generałka rozpromieniły się. Miał już Nobla z ekonomii za nowatorskie opracowanie metody zarządzania miastem z autostrady za pomocą telefonu komórkowego. Było też kilkadziesiąt doktoratów honoris causa, wszystkie także z ekonomii, ale doktorat z London School of Economist to coś ekstra. - Popatrzcie chłopaki normalnie to się jedzie do Londynu i Senat tej uczelni wręcza papierek, a tym razem to oni przyjechali do nas chełpił się. - Muszę być faktycznie genialny myślał skromnie Generałek. Zwrócił się do kierowcy: - Waldek objedź jeszcze Stożek i wracamy do urzędu. Ten moment zawsze wzruszał go najbardziej. Megalityczna budowla widoczna z kosmosu swą wielkością porównywalna jedynie z Murem Chińskim zapewniła jego miastu sławę na całym globie, a jemu samemu nieśmiertelność. Spojrzał w górę przez otwarte okno samochodu. Szczyt Stożka ginął w chmurach pomimo pięknej pogody. Jonasz wpatrywał się w niego uparcie. Odczuwał błogość patrząc na swoje dzieło. Czuł się jak w ekstazie. Ale powoli wszystko zaczynało dziwnie wirować. Poczuł niepokój. Po chwili zawrót głowy. Widział wszystko jak przez mgłę. Jakiś metaliczny narastający nieprzyjemny dźwięk zaczął dobywać się nie wiadomo skąd. Był coraz bardziej natarczywy. Stawał się nie do wytrzymania. Ocknął się. Leżał w swoim łóżku. Budzik dzwonił mu tuż przy uchu i pokazywał szóstą rano. - Jonasz wstawaj trzeba iść otwierać smażalnię warknął zaspany kobiecy głos. Generałek odruchowo zacisnął pięści na kołdrze i nasunął ją na głowę. Nie chciał się obudzić. cdn

14 14 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański 100-lat Konarskiego 100 lecie Liceum im. St. Konarskiego. Marian Gabryś CHŁOPAK Z DWORÓW Szanowni Czytelnicy. Materiał poniższy to kolejny odcinek o historii Liceum im. Konarskiego. Jest to historia maturzysty z roku 1945 Prof. Mariana Gabrysia ( ). Co prawda maturę zdawał w innym liceum ale zawsze przyznawał się do Konarskiego. Na jubileusz 90 lecia podarował szkole piękny rysunek, panoramę miasta Oświęcimia, która wisi nad wejściem do auli, na drugim piętrze budynku. Wiele lat nosił się z zamiarem opisania swego życia, przelania wspomnień na papier. Rodzina zdopingowała go i książka, nakładem autora, ukazała się drukiem w roku Na okładce tak autor pisze o sobie: Urodziłem się w r w Dworach k. Oświęcimia. W 1936 roku po ukończeniu szkoły podstawowej w Dworach i szkoły im. Ł. Górni ckiego w Oświęcimiu, rozpoczą łem naukę w Prywatnym Koedu kacyjnym Gimnazjum Ogólno kształcącym im. St. Konarskiego w Oświęcimiu. Do r ukończyłem trzy klasy gimnazjalne. Lata drugiej wojny światowej spędziłem pod okupacją. Pracowałem od 1941 roku do wyzwolenia w 1945 na przymusowych robotach w I.G.Farbenindustrie przy budowie Buna Werk Auschwitz. Po wojnie w 1945 roku ukończyłem Gimnazjum Ogólnokształcące w Oświęcimiu, a w 1947 zdałem maturę w : Liceum Państwowe Szkoły Budownictwa w Bytomiu. W 1948 roku przeniosłem się z Dworów do Krakowa, gdzie mieszkam do dziś. W 1948 do 1954 roku studiowałem architekturę na Wydziale Architektury AGH w Krakowie w roku 1954 uzyskałem dyplom magistra inżyniera architekta. Na stronie 41 autor rozpoczyna opis nauki w oświęcimskim Gimnazjum Koedukacyjnym im. S. Konarskiego Nauka w gimnazjum W 1936 roku, było nas kilkoro uczniów gimnazjalnych z Dworów. Stanowiliśmy, jakby pierwszą grupę uczniów z Dworów, którzy rozpoczęli naukę w gimnazjum już w Wolnej i Niepodległej od 1919 roku Polsce, powstałej po blisko 150-letnim okresie porozbiorowym. Byli to następujący uczniowie; Emilia Blacha, Józef Blacha, Julian Blacha, Janina Pisowicz, Stanisława Szymeczko, Marian Gabryś, Karol Krzemień, Stanisław Handzlik, Emil Połącarz - uczęszczał do gimnazjum Księży Salezjanów oraz Fryderyk Szymeczko - uczęszczał również do gimnazjum Księży Salezjanów. Była to zatem dość liczna grupa uczniów, jak na wieś w ówczesnym czasie i była dość wszechstronnie uzdolniona. Druga wojna światowa w 1939 roku, przerwała wszystkim dalszą naukę w gimnazjum lub możliwość wstąpienia na wyższą uczelnię. Jakie były dalsze losy tych uczniów? Emilia Blacha, zmarła zaraz po wojnie, Józef Blacha studiował chemię w Politechnice Gliwickiej, Julian Blacha studiował chemię w Politechnice Gliwickiej, Janina Pisowicz, po uwięzieniu w obozie Dachau jej ojca Stanisława Pisowicza, dyrektora Szkoły podstawowej w Dworach, wyprowadziła się z Dworów. Stanisława Szymeczko studiowała farmację w Krakowie. Marian Gabryś studiował architekturę w AGH w Krakowie. Karol Krzemień studiował ekonomię w Katowicach. Emil Połącarz pracował w Zakładach Chemicznych w Dworach. Fryderyk Szymeczko wywieziony na roboty do Niemiec, osiedlił się we Francji. Naukę w Gimnazjum Ogólnokształcącym im. Stanisława Konarskiego w Oświęcimiu, rozpocząłem w 1936 roku. Wewnątrz, przy wejściu do holu gimnazjalnego, codziennie witał nas napis w języku łacińskim Salus Rei Publicae Suprema Lex Esto". Przed wejściem do gimnazjum, przed godziną ósmą rano, często widywałem stojącego dyrektora szkoły profesora Władysława Kucharskiego, który jakby witał wchodzących uczniów do budynku, a raczej myśmy Go pozdrawiali. On nam odpowiadał na nasze pozdrowienia, bacznie się nam przyglądał. Osoba dyrektora Kucharskiego wzbudzała u młodzieży duże wrażenie. Był to starszy pan, mnie wówczas młodemu chłopcu wydawał się, że jest bardzo wysoki, nieco zgarbiony, zawsze starannie ubrany w ciemny garnitur, bardzo poważny i głęboko zamyślony. U uczniów panowała opinia, że dyrektor stawia bardzo wysokie wymagania wobec ucznia tak pod względem nauki, jak i zachowania. Wzorowe zachowanie, obowiązywało ucznia nie tylko na terenie szkoły, ale wszędzie gdzie przyszło mu przebywać. Byłem w klasie A, razem z koleżankami, było nas około /nie pamiętam dokładnie/ czterdziestu uczniów, wychowawcą był prof. Jerzy Łomnicki - nauczyciel matematyki, wymagający i bardzo skrupulatny, lecz życzliwy dla ucznia. Miał wśród uczniów duży autorytet. Również dużym autorytetem i popularni w tamtych latach byli inni profesorowie tacy jak; Ignacy Fik, Felicja Kisielińska, Antoni Wolański, Józef Stanko. Ignacy Fik był nauczycielem języka polskiego, prócz pracy pedagogicznej rozwinął wśród uczniów działalność literacką, społeczną i oświatową. Oddaną w pracy z uczniami była również Felicja Kisielińska. Byli oni nauczycielami z zamiłowania....wszyscy uczniowie byli ubrani w obowiązkowe granatowe mundurki szkolne, na co dzień w szkole również obowiązywało noszenie szkolnych mundurków. Mundurki szkolne, jako symbole uczniów gimnazjalnych posiadały naszywki przy rękawach i przy spodniach paski i tarcze niebieskie, dla klas od pierwszej do czwartej, a dla uczniów z klas licealnych (były dwie klasy), naszywki przy marynarkach i spodniach oraz tarcze, były czerwone. Nakrycia głowy były również granatowe i posiadały wszyty pasek koloru w zależności od tego, czy uczeń uczęszczał do klasy gimnazjalnej czy licealnej. Chłopcy nosili czapki okrągłe z daszkiem, dziewczyny nosiły berety. Na czapce i berecie nosiło się emblemat, otwarta książka ze zniczem". Przy marynarkach były przyszyte w dwóch rzędach guziki metalowe, niklowane, błyszczące....dzisiaj, kiedy na swoje życie spoglądam z perspektywy przeżytych lat, muszę nie bez pewnej satysfakcji osobistej stwierdzić, że te pierwsze przekazane cnoty gimnazjalne wtopiłem w swoją osobowość do takiego poziomu, na jaki mnie było stać, chociaż dziś, umiejętność w dziedzinie architektury stanowi bez wątpienia moją najsilniejszą stronę. Nauka szkolna w gimnazjum była bardzo pracochłonna. Myślę, że w oczach grona nauczycielskiego miałem opinię chłopca raczej pracowitego, lecz nie tak bardzo uzdolnionego. Matematyka sprawiała mi trudności, z przedmiotów matematycznych lubiłem wprawdzie geometrię ze względu na wzrokowość", nie lubiłem zagadkowej w wielu punktach algebry, ledwie brnąłem przez formuły trygonometrii. Również trudności sprawiały mi zadania pamięciowe, kiedy trzeba było na przykład recytować dłuższe fragmenty prozy. Miałem wyraźne zamiłowanie do historii, literatury, geografii, sztuki, rysunku i malarstwa. W sumie przechodziłem z klasy do klasy ze średnimi notami i zmierzałem w 1939 roku do czwartej klasy gimnazjum czyli do malej matury podówczas. Czwartej klasy nauki już nie rozpocząłem, wybuchła II wojna światowa. Ponownie w gimnazjum po przerwie spowodowanej wojną znalazłem się dopiero pod koniec lutego 1945 roku....do gimnazjum do Oświęcimia chodziłem codziennie pieszo i już ten fakt moja mama uważała za uciążliwą konieczność. Byłem przy tym dość wątłej budowy i chociaż odznaczałem się dużą sprawnością fizyczną, rówieśnicy traktowali mnie zawsze jako istotę wiotką i małego zdrowia. Toteż gdy zaraz na początku mojej edukacji gimnazjalnej zachorowałem dwa razy na zapalenie płuc i ogólne osłabienie, mama dobrze zdawała sobie sprawę, że najgroźniejsze do przetrwania są dla mnie zimy. I kiedy w 1937 roku wyraziłem chęć wstąpienia do harcerstwa, spotkałem się

15 natychmiast z ostrym protestem mamy. Nie chciała nawet słyszeć o tym, abym sobie wypluwał płuca" podczas długich marszów, męczących wycieczek lub na obozach. Dużo mnie zdrowia i nerwów kosztowało, zanim potrafiłem wytłumaczyć mamie argumentując na koniec, a może tytułem próby i być może poprawię sobie tym zdrowie. W końcu ustąpiła, dała się przekonać i ku mojej radości byłem nawet w 1939 roku na obozie harcerskim w Wielkiej Puszczy koło Porąbki na którym zresztą zdobyłem sprawności; zwiadowcy i pierwszej pomocy. Także dodatkowo zajmowałem się problemami kronikarskimi drużyny. W największym więc skrócie chcę powiedzieć, że stosunkowo w krótkim okresie zaprzyjaźniłem się z kolegami i koleżankami z klasy m. in. Merkerem. Goldbergiem, Domżałówną Formasówną, Laryszem, Żogałą, Pudelskim, Przeworską, Manhaim, Wójcikówną, Szczęśniakówną, Zabrzeską, Krzemieniem. Nie dzieliły nas ponadto żadne poglądy i wyznania, obecność w klasie Żydów nie wywoływała żadnych nieporozumień, niesnasek, stanowiliśmy jedność, co oznaczało spontaniczną skłonność do entuzjazmowania się wszystkim z czym przyszło się nam spotykać na co dzień. Do osobliwości w życiu szkoły w ówczesnym okresie, należały szkolne wspólne wycieczki np. do Krakowa i wspólna fotografia na dachu nowego budynku Prasy przy ulicy Wielopole. Albo pamiętna ostatnia szkolna wycieczka przed wybuchem drugiej wojny światowej w okresie od 1 do 4 czerwca 1939 roku do Gdyni, również utrwalona na pamiątkowej fotografii z widokiem na budującą się Gdynię, z Góry Skalistej....Ja i moi bracia, przeważnie wszystkie wakacje, jak pamiętam, spędzaliśmy w domu, nigdy nie wyjeżdżaliśmy na letniska lub na jakieś inne formy wypoczynku wakacyjnego. Wiedzieliśmy dobrze, że każdy taki wyjazd wiąże się z wydaniem pewnej sumy pieniędzy, a orientowaliśmy się, że ich za wiele w domu nic ma.. Tym więcej, że za moją naukę w gimnazjum Ojciec płacił 30 złotych miesięcznie, była to dość wysoka kwota, jak na ówczesne czasy.. Nie mieliśmy takiej pilnej potrzeby, ażeby koniecznie gdzieś wyjeżdżać, mieszkaliśmy przecież na pięknej zielonej wsi (Dwory były kiedyś piękną, zieloną wsią przyp. autora), która nam dostatecznie zapewniała świeże powietrze.. Opracował Włodzimierz Liszka Wydarzenia DNI OSIEKA Przygotowania do tegorocznego święta - "Dni Osieka" trwały kilka tygodni. W bibliotece przygotowywano dekoracje i prowadzono zapisy na rajd rowerowy. Ten odbył się w sobotę 25 czerwca w godzinach popołudniowych. Członkinie Stowarzyszenia Integracyjnego "Wspólna Sprawa" zadbały o część kulinarną. Były różne wypieki, przygotowano stoiska z napojami, ciastem i regionalnymi wyrobami z bibuły, satyny i krepiny. W Dniach Osieka wzięły udział całe rodziny. W tym roku plan obchodów Dni Osieka nie zakłóciła pogoda. Było wesołe miasteczko, informacyjne stoisko Doliny Karpia i związany z tym konkurs wiedzy o Dolinie Karpia. Przeprowadzono konkurs na hasło o karpiu, a jego zwyciężczynią została mieszkanka Malca p. Bożena Sosnowiec. Zwycięskie hasło brzmiało: Przyjedź do nas, zabierz OŚWIĘCIM Przebudowa hotelu Olimpijskiego, która jest w toku, zostanie poszerzona o modernizację pionu kuchennego. Prace polegać będą na dostosowaniu kuchni wraz z całym zapleczem do nowych warunków. Ta część robót według kosztorysu ma kosztować ponad 340 tys. zł. Wykonane zostaną instalacje wentylacyjne Goniec Kasztelański wędkę, jeśli na królewskiego karpia masz chętkę. Nie zabrakło wystawy rękodzieła (koronkarstwo i bukieciarstwo), malarstwa twórców nieprofesjonalnych, stoiska z potrawami regionalnymi (miód, ciasta, karp w różnej postaci) Rozegrano konkurencje Hotel Olimpijski przy krytej pływalni w przebudowie. To rzadkość, kiedy gmina jest właścicielem hotelu. A tak jest w Oświęcimiu, gdzie przy krytej pływalni należący kiedyś do spółki Olimp-Sport stoi hotel Olimpijski. Po przejęciu obiektów sportowych przez miasto Oświęcim także hotel stał się własnością miasta. Od zawsze i w głównej mierze był zapleczem dla sportowców, którzy przyjeżdżali do Oświęcimia by brać udział w zawodach sportowych. Ruch w obiekcie wzmagał się więc przy okazji zawodów na pływalni lub lodowisku. Dzisiaj, przy nikłym ruchu turystycznym i działających hotelach Olecki i Galicja a także oferowanych przez cały rok miejscach noclegowych (w bardzo dobrym standardzie i lokalizacji) w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży prowadzenie hotelu przez gminę to ciekawe przedsięwzięcie biznesowe. Niewykluczone, że jest rozważane oddanie obiektu w dzierżawę. Zasadne jednak jest pytanie, czy po doświadczeniach kupców w Oświęcimiu znajdą się tacy, którzy zaufają włodarzom, którzy lekceważąco traktują biznes na majątku miejskim. (red.) odprowadzenia ścieków kuchennych, przebudowane zostaną pomieszczenia piwniczne w tym również wykonane będą nowe instalacje elektryczne. Dobudowana część hotelu zostanie zagospodarowana pod zaplecze kelnerskie. Hotel zarządzany przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji przechodzi gruntowny lif- sportowe, takie jak rozgrywki piłki nożnej pomiędzy miejscowymi szkołami. Liderem został ZSP NR 1 w Osieku, który zdobył I miejsce, II - SP NR2 i III - ZSP w Głębowicach. Kapitanom drużyn wójt wręczył puchary, a pozostałym zawodnikom słodkości. W konkurencji rzutu do celu w rodzinnym rzucie lotek do tarczy wygrała rodzina Solarzy. Wszystkie konkursy nagradzane były cennymi nagrodami. Centralnym punktem w programie obchodów, wzbudzającym niezwykłe emocje, to wieczorne losowanie nagród ufundowanych przez osieckich sponsorów. Na deskach osieczańskiej sceny wystąpili: grupa taneczna Promień z Głębowic, przedszkolaki i zespoły taneczne z ZSP Nr1 w Osieku. Zobaczyliśmy i usłyszeliśmy także zespół pieśni i tańca Kotlina z Osieka (pod kierunkiem Emila Bytom) W dalszej części odbył się koncert Orkiestry Dętej z Osieka pod dyrekcją Leszka Górkiewicza. Program Dni Osieka wypełnił także występ kabaretu Szarpanina ze Szczecina, (Kabaret Szarpanina to formacja powstała z byłych członków nieistniejących już szczecińskich kabaretów - Węzeł oraz Dżazgi. Odbył się także Turniej Sołectw o Puchar Doliny Karpia (z niewyjaśnionych przyczyn nie zgłosiła się drużyna sołtysa z Głębowic), zabawa odbyła się w dwóch osieckich grupach, zwyciężył zespół Andrzeja Kuźmy, jednakże puchar z rąk wójta Jerzego Mieszczaka otrzymała sołtys Maria Luranc, a uczestnicy paczki ze słodyczami. Po turnieju koncert dały Chrząszcze z muzyką lat 60-tych i m.in. - najpopularniejsze przeboje zespołów The Beatels, The Shadows i Czerwonych Gitar. Po losowaniu nagród nastąpił koncert gwiazdy wieczoru - zespołu Mezo. Udany Dni Osieka zakończył wspaniały pokaz sztucznych ogni. (Rozalia Ćwiertnia, Echa Osieka) ting. Prace przy jego przebudowie rozpoczęły się w 2010 roku. Według planu inwestycja ma się zakończyć się w listopadzie 2011 roku. Zakres rzeczowy przebudowy hotelowego budynku obejmuje: naprawę elementów konstrukcyjnych (fundamentów, schodów, stropów, dachu, kominów), termomodernizację budynku wraz z wymianą stolarski drzwiowej i okiennej, okładzin elewacyjnych, obróbek blacharskich, rynien, rur itp., wymianę instalacji technologicznych i użytkowych, instalację układu solarnego, przebudowę przyłączy infrastruktury technicznej. Modernizowany obiekt będzie dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych i wyposażony zostanie zgodnie z kategoryzacją hoteli 3- gwiazdkowych. Na przebudowę hotelu Olimpijskiego Miasto Oświęcim otrzymało 2 mln zł dofinansowania z Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego. Całość inwestycji zamknie się kwotą blisko 5 mln zł. (UM Oświęcim) nr 10 Lipiec

16 16 nr 10 Lipiec 2011 Goniec Kasztelański Reklama Po³udniowe Centrum Zaopatrzenia Œl¹ska S.A. Reklama Zapraszamy przedsiêbiorców z Oœwiêcimia i okolic oferujemy wolne powierzchnie handlowe i magazynowe w pobli u Specjalnej Strefy Ekonomicznej Przemys³owa Tychy Reklama tel/fax