Sezon wyników może przynieść korektę

Transkrypt

1 Sezon wyników może przynieść korektę Po tym jak amerykański Kongres zatwierdził, a prezydent USA Barack Obama podpisał porozumienie ws. rozwiązania problemu klifu fiskalnego, ten absorbujący przez ostatnie tygodnie uwagę rynków temat spada z wokandy. Nie ostatecznie. Póki co schodzi na dalszy plan. Problemy amerykańskiego budżetu ponownie zaczną absorbować uwagę inwestorów w lutym. Do tego czasu pierwszoplanową rolę powinny odgrywać dane makroekonomiczne i rozpoczynający się w przyszłym tygodniu kolejny sezon publikacji wyników kwartalnych na Wall Street. Z naciskiem na wyniki spółek. Nowy sezon wyników w USA tradycyjnie otworzy Alcoa, pierwsza spółka z indeksu Dow Jones publikująca raport za ostatni kwartał. Stanie się to 8 stycznia. Wysyp raportów będzie miał miejsce jednak dopiero w trzecim i czwartym tygodniu stycznia. Zgodnie z szacunkami FactSet zyski spółek z indeksu S&P500 w IV kwartale 2012 roku wzrosły o 2,7% R/R, podczas gdy w ostatnim kwartale 2011 roku dynamika ta kształtowała się na poziomie 10,6% R/R. Dotychczas 120 spółek wchodzących w skład indeksu S&P500 opublikowało prognozy wyników za miniony kwartał, przy czym w grudniu zrobiło to jedynie 6 z nich. Jak podlicza FactSet, wśród spółek, które dotychczas opublikowały prognozy wyników za ostatni kwartał 2012, aż 80 (73%) prognozuje zyski niższe niż rynkowy konsensus, a 30 wyższe. Niemiłą niespodziankę sprawiły tu spółki technologiczne, wśród których aż 91% prognozuje niższe zyski. Uwagę zwraca zwłaszcza Apple. Spółka ta może pokazać spadek zysku na akcję w relacji rocznej po raz pierwszy od ponad 9 lat. Siedem z 10 sektorów prognozuje wzrost zysków. Liderem jest tu sektor finansowy (wzrost na poziomie 16,3%), a najsłabiej wypada przemysł (-4,5%) oraz sektor technologiczny (-2,7%). Ta różnica oczekiwań rynku w stosunku do tego, co prognozują same spółki sugeruje, że zbliżający się sezon publikacji wyników może stać się dla globalnych rynków akcji potencjalnym impulsem do realizacji zysków. Dlatego jest nie więcej niż tydzień na kontynuację wzrostów, po czym powinna nastąpić dłuższa przerwa wywołana najpierw sezonem wyników, a później obawami o amerykański budżet i wynikami wyborów we Włoszech. Marcin R. Kiepas X-Trade Brokers DM S.A. Wydarzenia tygodnia minionego: Klif fiskalny oddalony Przegłosowanie w Kongresie Stanów Zjednoczonych rozwiązań zmniejszających skalę zacieśnienia polityki fiskalnej wywołało mini-euforię na rynkach finansowych. Kompromis pomiędzy Demokratami a Republikanami nie przyniósł jednak rozwiązania problemu limitu długu, który to będzie musiał zostać rozwiązany do końca lutego. Dane z USA, Chin i Europy.Odczyty indeksów PMI i ISM dla przemysłu w Chinach i USA okazały się lepsze od oczekiwań (szczególnie dla gospodarki Państwa Środka) i wsparły wzrosty notowań ryzykownych aktywów. Dane z przemysły strefy euro lekko rozczarowały, jednak były tylko nieznacznie gorsze niż przed miesiącem. Protokół z posiedzenia FOMC Na ostatnim posiedzeniu FOMC część członków opowiadała się zakończeniem ekspansji monetarnej jeszcze przed końcem 2013 r. Czynnik ten stał się dobrą okazją do realizacji zysków przez część inwestorów, po ostatnich wzrostach. Dane z amerykańskiego rynku pracy Nieznacznie lepsze od oczekiwań okazały się dane o zmianie zatrudnienia w sektorze pozarolniczym w USA: 155 tys. vs. konsensus: 150 tys. W górę zrewidowano również dane za listopad do 161 tys. ze 146 tys. nadchodzącego: Dane z Chin o handlu zagranicznym Ostatnie dane o eksporcie i imporcie sugerowały, że pomimo poprawy w przemyśle handel ma cały czas problemy i stanowi istotny czynnik ryzyka. Dlatego też czwartkowy odczyt dynamiki handlu w grudniu może mieć duże znaczenie dla osób grających pod ostatnie ożywienie w gospodarce Państwa Środka. Posiedzenie EBC Również w czwartek swoją decyzję odnośnie stóp procentowych i komentarz do bieżącej sytuacji w strefie euro przedstawi Europejski Bank Centralny, z prezesem Mario Draghim na czele.

2 Temat tygodnia: USA ucieka znad klifu Koniec 2012 jak i początek 2013 roku był bardzo pracowity dla amerykańskich polityków. Rynki finansowe już od kilku miesięcy oczekiwały na porozumienie w sprawie tzw. klifu fiskalnego. Gdyby porozumienia nie było oznaczałoby to ryzyko wyraźnej (choć stopniowej) redukcji deficytu budżetowego przez automatyczne podwyższenie podatków oraz cięcia w wydatkach rządowych, co naturalnie wyraźnie negatywnie wpłynęłoby na wzrost gospodarczy. Inwestorzy dostali w ostatniej chwili namiastkę rozwiązania. Senat, a później Izba Reprezentantów zgodzili się na porozumienie i wypracowali kompromisowe rozwiązania, które przedstawiamy poniżej: - na stałe zostaną przedłużone ulgi wprowadzone jeszcze przez G. Busha w podatku dochodowym na poziomie dolarów i poniżej, a dla gospodarstw domowych na poziomie dolarów. Zarobki powyżej tych kwot będą podlegać podatkowi równemu 39,6% wobec 35% wcześniej. - z 15 do 20% wzrosną podatki od zysków kapitałowych i dywidendy powyżej dolarów rocznie, a w przypadku par powyżej dolarów. - wzrośnie podatek spadkowy z 35 do 40%. Pierwsze 5 mln dolarów będzie wolne od podatku w przypadku dziedziczenia przez jedną osobę, w przypadku rodzin będzie to 10 mln dolarów. - obniżki płac lekarzy pracujących w ramach Medicare (opieka nad osobami starszymi na koszt państwa) zostały odsunięte o rok. Następnie spadek wynagrodzeń wyniesie 27%. -ustawa rolnicza (farm bill) zostaje przedłużona o rok. Wspiera ona ubezpieczenia rolnicze, rozwój nowych technologii, zarządzanie ryzykiem oraz wprowadzanie rozwiązań ekologicznych. - zostają wprowadzone także zmiany w tzw. alternatywnym podatku minimalnym (ATM). Podatek ten płaci się alternatywnie do podatku dochodowego. Został on wprowadzony po to, aby wyeliminować zbyt dużą ilość ulg, dzięki którym wiele podmiotów nie płaciło podatków. Dzięki porozumieniu progi podatkowe w systemie ATM zostaną dostosowane do inflacji. Obywatele z dochodami od do USD będą mogli skorzystać z większej ilości ulg. Natomiast zniknie część ulg dla zarabiających powyżej dolarów m. in. ulga związana z ratami od kredytów hipotecznych. -zostanie zachowany próg podatku od nieruchomości na poziomie 5 mln dolarów, a także zostaną przedłużone zasiłki dla bezrobotnych o rok. Należy natomiast zwrócić uwagę na fakt, że porozumienie nie rozwiązuje problemu pułapu zadłużenia, który rząd osiągnął już w poniedziałek. Za kilka tygodni problem zadłużenia powróci, gdyż na tę chwilę sekretarz skarbu USA Timothy Geithner zdołał wygospodarować jeszcze 200 mld dolarów. Stąd też temat klifu fiskalnego kończy dopiero jeden z rozdziałów i to zdaje się, że ten mniej istotny, gdyż kluczowe decyzje wciąż nie zostały podjęte. Pozytywna reakcja rynków nie dziwi, gdyż niejednokrotnie widzieliśmy już, iż odsunięcie problemu wystarcza do jej wygenerowania. Natomiast konieczność wypracowania bardziej trwałych rozwiązań pozostaje i wróci w okolicach lutego. Całkiem przypadkiem, okres ten w ostatnich latach często przynosił korektę na rynkach akcji.

3 Na wykresach: EURUSD Euforia wynikająca z porozumienia w sprawie klifu fiskalnego na rynku trwała krótko. Eurodolar zbliżył się dzięki temu do poziomu 1,3300 i tego samego dnia zdecydowanie zaczął spadać. To doprowadziło do powstania formacji spadającej gwiazdy, która została potwierdzona przez wybicie dołem z konsolidacji, a następnie przez pokonanie dolnego ograniczenia w kanale wzrostowym. To od strony technicznej cały czas wspiera stronę podażową doprowadzając do testu okrągłego poziomu 1,3000. Po tak silnym ruchu można oczekiwać lokalnej korekty, dla której potencjalny opór na tym wykresie może wyznaczać pokonane dolne ograniczenie kanału wzrostowego znajdujące się szacunkowo przy poziomie 1,3100. Natomiast dopiero trwałe pokonanie wsparcia 1,3000 otwierałoby drogę w okolice 1,2880. W skali H1 możemy obserwować dość wyraźny kanał spadkowy, którego ograniczenia stanowią na tę chwilę bariery zarówno dla kupujących jak i dla sprzedających. Na podstawie tych założeń dopóki notowania nie pokonają linii poprowadzonej po szczytach należy oczekiwać kontynuacji spadków. Dopiero trwałe wyjście nad wspomnianą linię będzie mogło powodować powstanie większej korekty z kolejnymi oporami wypadającymi w rejonie szczytów 1,3050, 1,3085 oraz 1,3120. Na coraz większe wyprzedanie euro wskazywać może również negatywna dywergencja jaka pojawiła się na średnich oscylatora MACD (kurs niżej, wskaźnik wyżej).

4 Na wykresach: USDJPY, EURGBP Kluczowe miejsce wsparcia jest na tę chwilę bronione. Mowa tutaj o linii trendu, która została poprowadzona od dołka z listopada 2012 roku prze kolejne lokalne minima. W czwartek rynkowe byki musiały stoczyć walkę o utrzymanie się nad tą linią co im się udało, a na wykresie dziennym powstałą pro wzrostowa formacja młota. Dodatkowo pojawiła się tutaj ukryta dywergencja na histogramie oscylatora MACD, która może potwierdzać, że obecna zniżka jest jedynie ruchem korekcyjnym w całym trendzie wzrostowym. Jeśli powyższe założenia są poprawne to będzie można oczekiwać dalszej zwyżki przynajmniej w rejon 0,8152, gdzie wypada pierwsze miejsce oporu. Notowania pary USDJPY znalazły się już na poziomach ostatnio obserwowanych w lipcu 2010 roku. Od strony technicznej cała zwyżka jest wciąż wspierana przez odwróconą formację głowy z ramionami, a także przez pokonanie wcześniejszych oporów w ubiegłym tygodniu. Wypadały one w rejonie 85,43 84, 15. Wciąż zatem para ta ma otwartą drogę do zwyżki w okolice 90,93, bądź nawet 92,32. Przy pierwszym z wymienionych poziomów znajduje się ekspansja 161,8%, a przy drugim modelowy zasięg dla wspomnianej odwróconej formacji głowy z ramionami. Jeśli nawet w najbliższym czasie na tak silnie rosnącym rynku pojawią się korekty to mogą one mieć jedynie charakter przejściowy.

5 Na wykresach: USDPLN, EURPLN Podobną sytuację, jednak na mniejszą skalę obserwujemy także na parze EURPLN. Tutaj przy spadającym EURUSD, czyli słabnącym euro ruch musi być jednak mniej dynamiczny. Jednak nie zmienia to faktu, że również rynek ten wybił się górą z kanału spadkowego i może zmierzać w okolice 4,13, gdzie wypada lokalne miejsce oporu, które w przeszłości było wielokrotnie bronione. Natomiast to czy ten wzrost uda się już zrealizować już w przyszłym tygodniu zależeć będzie od tego czy notowaniom uda się wyjście nad ostatni szczyt 4,11. Najbliższe miejsce wsparcia w przypadku cofnięcia wypadać może przy 4,09, gdzie wypada pokonane górne ograniczenie w pokonanym kanale spadkowym. Początek roku przynosi zdecydowaną wyprzedaż złotego. Silne wsparcie w rejonie 3,0550 skutecznie powstrzymało kupujących polską walutę doprowadzając do powstania podwójnego dna. Natomiast klasycznym technicznym sygnałem do wyprzedaży złotego było pokonanie górnego ograniczenia w kanale spadkowym oraz pokonanie oporu 3,10 o czym wspominaliśmy na bieżąco na xtb.pl Taka dynamika ruchu może w średnim terminie doprowadzić do dalszej zwyżki pary USDPLN nawet w okolice 3,20. Natomiast lokalne wsparcia to rejon 3,14 oraz 3,10.

6 Na wykresach: W.20 (WIG20 Futures), US.500 (S&P500 Futures) Głównym wydarzeniem dla amerykańskiej giełdy w tym tygodniu było oczywiście porozumienie w sprawie klifu fiskalnego. To zaowocowało powstanie na pierwszej sesji w tym roku pokaźnej luki hossy. To właśnie jej początek może być obecnie najbliższym miejscem wsparcia wraz z pokonanym wierzchołkiem pkt. Natomiast lokalne opory są ustanowione przez górne ograniczenie w kanale wzrostowym oraz przez szczyt z połowy września 2012 roku 1467 pkt. Warszawski parkiet może powoli przymierzać się do wyrysowania większej korekty. Wskazywać na to może brak siły do pokonania górnego ograniczenia w kanale wzrostowym, które skutecznie powstrzymało byki na pierwszej sesji w tym roku. Również jest szansa na to, że już wkrótce przetną się średnie oscylatora MACD wskazując także na potencjalny sygnał sprzedaży. W momencie realizacji takiego scenariusza będzie można zakładać spadek przynajmniej w okolice 2581 pkt., gdzie jeszcze nie tak dawno pojawiła się luka hossy, która jest nie została domknięta.

7 Rynek surowców: Noworoczna korekta na rynkach rolnych co dalej? Kierunki zmian cen na rynkach trzech najważniejszych surowców w ostatnich dniach okazały się zgodne z naszymi oczekiwaniami i prognozami. Po wakacyjnej hossie na giełdzie towarowej w Chicago przyszedł czas na silną realizację zysków, która nadeszła w okresie gdy wiele funduszy zamyka pozycje i postanawia w nowym roku realizować nowe strategie. Biorąc pod uwagę ostatnie zmiany cen i informacje rynkowe wydaje się, że bardzo silna korekta na rynku pszenicy powinna dobiegać końca. Przecenie tego surowca sprzyjały tylko czynniki spekulacyjne (duża ilość długich pozycji należących do inwestorów finansowych otworzonych w okresie lipiec-sierpień). Co więcej, poziom spekulacyjnych pozycji netto spadł poniżej zera, co przy cały czas słabych fundamentach (niski poziom zapasów i obawy o stan upraw pszenicy ozimej w USA), może zniechęcać do dalszej realizacji zysków lub otwierania kolejnych pozycji krótkich. Na rynku kukurydzy podobnie jak na rynku pszenicy szansę na kontynuację korekty w najbliższych tygodniach są małe. Inwestorzy powinni wstrzymywać się z dalszą realizację zysków zwłaszcza, że zapasy kukurydzy na świecie są na najniższym poziomie od lat 70-tych. Większych ruchów spadkowych na obu rynkach oczekujemy dopiero w okresie maj-czerwiec, gdy pojawią się pierwsze prognozy zbiorów dla sezonu 2013/14. Niezmiennie od kilku miesięcy naszym faworytem do większych spadków w najbliższych miesiącach jest soja. W ostatnich dniach na rynkach jej ceny spadły poniżej 1400 USD za 100 buszli. Poza charakterystycznym dla pozostałych rynków realizowaniem zysków, spadkom sprzyjały informacje od Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa o rezygnowaniu chińskich przedsiębiorstw z kupowania surowca w Stanach Zjednoczonych. Najprawdopodobniej prognozy obfitych zbiorów soi w Ameryce Południowej sprzyjają nadzieje na kupienie dużych ilości, tańszego surowca za kilka miesięcy w brazylijskich portach. Szans na dalsze spadki upatrywać należy również w kontynuowaniu trendu zamykania długich pozycji przez inwestorów finansowych sty 11 cze 11 lis 11 kwi 12 wrz sty 11 cze 11 lis 11 Soja kwi 12 wrz sty 11 cze 11 lis 11 kwi 12 wrz 12 Długie spekulacyjne pozycje netto w tys. kontraktów (prawa oś) Ceny surowca w USD za 100 buszli (lewa oś) Źródła: CFTC, XTB Pszenica Kukurydza

8 Na wykresach: kukurydza, srebro Cena kukurydzy w ostatnich tygodniach kontynuowała ruch spadkowy. Od strony technicznej jednak rynek ten dotarł do pierwszego z możliwych wsparć wyznaczonego przez ekspansję 61,8% (685 USD). W momencie wybronienia tego poziomu będzie można oczekiwać zakończenia ruchu korekcyjnego co powinno wiązać się z wyjściem nad opór 709 USD oraz przyczynić się do wybicia górą z zarysowanego kanału spadkowego. Natomiast jeśli notowania wciąż będą pozostawać pod linią poprowadzoną po szczytach to kolejnym celem dla podaży stać się mogą okolice 634 USD (ekspansja 100%). Cena srebra znalazła się dziś na najniższych poziomach od drugiej połowy sierpnia. Spoglądając na całą strukturę zniżki, która rozpoczęła się od końca listopada przypomina ona impuls znany z Teorii Elliotta. Mianowicie ruch w dół składa się obecnie z pięciu podfal co zgodnie z założeniami Teorii może już niedługo prowadzić do zatrzymania zniżki. Wsparcie wypada tutaj w rejonie 29,00 USD, gdzie przebiega dolne ograniczenie w zarysowanym kanale spadkowym. Natomiast pierwszym symptomem wskazującym na pojawienie się większego odbicia będzie powrót nad 29,55 USD, a następnie wybicie linii poprowadzonej po szczytach. Kolejny lokalny opór to dopiero rejon 31,43.

9 KONTAKT Dział Analiz dr Przemysław Kwiecień, Główny Ekonomista, nr tel. (22) Marcin Kiepas, Daniel Kostecki, Paweł Kordala, Obsługa klienta VIP nr tel. (22) Adres Dom Maklerski X-Trade Brokers nie ponosi odpowiedzialności za decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie informacji zamieszczonych w niniejszym opracowaniu. Żadna z zamieszczonych informacji nie może być traktowana jako wytyczna, dyspozycja, obietnica czy zobowiązanie że inwestor osiągnie zysk lub zmniejszy swoje straty wykorzystując zamieszone na stronie informacje. Transakcje na instrumentach inwestycyjnych, w szczególności instrumentach wykorzystujących dźwignię finansową są z natury rzeczy spekulacyjne i mogą w efekcie przynieść straty i zyski, przekraczające zaangażowany przez inwestora kapitał początkowy.