Re d a k t o r n a c z e l n y : Katarzyna Dolata, Za s t ę p c y r e d a k t o r a n a c z e l n e g o : Anna Stępczak, Ilona Świeczkiewicz

Transkrypt

1 witajcie 3 Zbliżają się upragnione, długo oczekiwane wakacje. Najpierw trzeba, jednak przetrwać sesję Spokojnie damy radę! Pamiętajcie, żeby zaopatrzyć się w zapas kawy i czekolady. Zainteresowani programem VIS muszą szczególnie się przyłożyć, bo od przyszłego roku obowiązują nowe, wyższe progi przyznania stypendium. Średnią ocen, od której przyznawane są zwolnienia z opłaty czesnego, wywindowano z poziomu 4,51 do 4,7, co wydaje się być demotywujące. Szkoda przecież WSB było powszechnie znane z VIS-a kojarzonego ze średnią 4,51. Najważniejsze jednak, żebyście poradzili sobie ze wszystkimi egzaminami już w sesji zwykłej. Dzięki temu pozostanie Wam tylko błogie leniuchowanie. Ambitnym polecam wakacyjne staże i praktyki o szczegóły pytajcie w Biurze Karier. Jaka jest tajemnica udanego wykładu? Dlaczego warto wybrać studia uzupełniające magisterskie w Wyższej Szkole Bankowej? Jak przygotować się do maratonu? Dlaczego Targi kojarzą się z Poznaniem (albo odwrotnie)? Jak napisać dobre CV? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w ostatnim w tym roku akademickim numerze magazynu. Życzę miłej lektury Kasia Dolata Re d a k t o r n a c z e l n y : Katarzyna Dolata, Za s t ę p c y r e d a k t o r a n a c z e l n e g o : Anna Stępczak, Ilona Świeczkiewicz Re d a k c j a : Mateusz Ciepły, Kamil Dondajewski, Ola Głowacka, Michał Grywaczewski, Marta Jakóbczak, Patryk Kaźmierczak, Paweł Kopystiański, Anna Kowalewska, Dominik Majchrzak, Wojciech Lange, Katarzyna Podgórska, Katarzyna Szwarc, Józef Śliwiński Cz ł o n k o w i e h o n o r o w i: Antonina Czerwińska, Ewa Jermakowicz, Łukasz Winnicki Skład, łamanie i projekt okładki: Marcin Czyrko Adres redakcji: al. Niepodległości 2, Poznań Budynek CP, pokój zebys_wiedzial@o2.pl katarzyna.dolata@o2.pl swieczkiewicz@o2.pl Redakcja nie odpowiada za treść umieszczonych reklam. Materiałów nie zamówionych nie zwracamy. Zastrzegamy sobie prawo do adjustacji tekstów. Poglądy wyrażane w tekstach nie muszą odpowiadać poglądom Redakcji. m a j - c z e r w i e c 2010

2 co Cię czeka! 4 MAJ Ingreso - Poznański Konkurs Wiedzy Ekonomicznej Analitix 7.05 zapisy na ŻEP ŻEP konkurs marketingowo-prowo-dziennikarski Sesja egzaminacyjna dla roczników kończących studia A także: Juwenalia CZERWIEC 4.06 dzień wolny Sesja egzaminacyjna zwykła A także: Bal Absolutoryjny Absolutorium Obrona prac dyplomowych bo każdy dzień coś znaczy 12 maja Światowy Dzień Ptaków Wędrownych 13 maja Światowy Dzień Chorego 14 maja Dzień Farmaceuty 15 maja Święto Polskiej Muzyki i Plastyki, Dzień Niezapominajki, Dzień bez Samochodu, Dzień Geja 16 maja Dzień Straży Granicznej 17 maja Międzynarodowy Dzień Telekomunikacji 18 maja Międzynarodowy Dzień Muzeów 19 maja - Międzynarodowy Dzień Mycia Brudnych Samochodów 20 maja Międzynarodowy Dzień Płynów do Mycia Naczyń 21 maja Światowy Dzień Rozwoju Kulturalnego, Dzień Kosmosu 22 maja Dzień Praw Zwierząt 23 maja Dzień Spedytora 25 maja Dzień Piwowara, Mleka, Ręcznika 26 maja - Dzień Matki 27 maja Dzień Samorządu Terytorialnego 28 maja Dzień Bez Prezerwatywy 29 maja Dzień Działacza Kultury 30 maja Dzień Bez Stanika 31 maja Światowy Dzień bez Tytoniu 1 czerwca Święto Bułki, Dzień Dziecka 2 czerwca Dzień Leśnika 4 czerwca Dzień Drukarza 5 czerwca Dzień Ochrony Środowiska 6 czerwca Dzień bez samochodu, Światowy dzień pocałunku 7 czerwca Dzień Chemika 8 czerwca Dzień Informatyka, Święto Uwalniania Książek 10 czerwca Dzień Straży Granicznej 14 czerwca - Światowy Dzień Krwiodawstwa 17 czerwca Międzynarodowy Dzień Walki z Pustynnieniem i Suszami 20 czerwca Światowy Dzień Uchodźcy 21 czerwca - Światowy Dzień Deskorolki 22 czerwca Dzień Kultury Fizycznej 23 czerwca - Dzień Ojca 24 czerwca Dzień Przytulania 25 czerwca Dzień Stoczniowca 26 czerwca Dzień Zapobiegania Narkomanii 27 czerwca Światowy Dzień Rybołówstwa 29 czerwca Dzień Marynarki Wojennej i Ratownika WOPR

3 co Cię działo / wywiad 5 Konkurs na Najlepszego Dydaktyka rozstrzygnięty! Wyniki konkursu: Najlepszy Dydaktyk w roku akademickim 2009/2010: Maciej Błaszak Pierwsze 10 miejsc: 1. Maciej Błaszak 2. Ryszard Płuciennik 3. Przemysław Deszczyński 4. Joanna Pomianowska 5. Piotr Bober 6. Adrianna Lewandowska 7. Ryszard Sowiński 8. Józef Aleszczyk 9. Małgorzata Węgrzyńska 10. Ewa Drygas Wszystkim wyróżnionym Redakcja składa serdeczne gratulacje. filozofia dydaktyki Żebyś Wiedział: Przede wszystkim serdecznie gratuluję uzyskania zaszczytnego tytułu Najlepszego Dydaktyka roku 2009/2010. Czy był Pan zaskoczony? Dr Maciej Błaszak: Tak - byłem zaskoczony, ponieważ jest to dla mnie niezwykle cenne wyróżnienie. Dlatego, że ostateczną instancją oceny moich zajęć są niewątpliwie studenci. Natomiast dostałem już podobne wyróżnienie w WSB w 2006 roku. Dla mnie jest to dowód, że to co robię ma, przynajmniej w szerszych zarysach, sens. ŻW: Na innych uczelniach, gdzie filozofia jest przedmiotem dodatkowym, uzupełniającym, traktowana jest trochę z przymrużeniem oka i raczej jako przykry obowiązek. W takim razie jak Panu udaje się zaciekawić studentów? M.B.: Do każdego przedmiotu można podchodzić na dwa sposoby. Możemy traktować przedmiot jako historycznie rozwijającą się dyscyplinę i wtedy omawiamy ludzi, którzy ją tworzyli. Jest to perspektywa mało interesująca dla studenta, ponieważ ma on wiele ciekawszych alternatyw niż poznawać ludzi, którzy od 400 lat nie żyją. Wszystkie przedmioty, które prowadzę (filozofię, podejmowanie decyzji, czy techniki negocjacji), staram się prowadzić jako rozwiązywanie konkretnych problemów, które są ważnymi problemami badawczymi i mają rozwiązania naukowe, natomiast ich konsekwencje dotykają studenta w codziennym życiu. Jest taka zasada, że kiedy przychodzę na wykład, mniej mnie interesuje co chcę powiedzieć, a bardziej co student chce usłyszeć. Nie powinno się studenta traktować jako klienta, ale nie powinniśmy o tej roli zapominać, szczególnie w sytuacji, kiedy student płaci za naukę, co dziś jest standardem. W związku z tym, tam gdzie mogę, pokazuję ścieżki rozwoju, ścieżki wyboru. Niewątpliwie filozofia się tutaj przydaje, ponieważ podstawowe, odwieczne pytania, m a j - c z e r w i e c 2010

4 wywiad 6 mimo że mają współczesne odpowiedzi, nadal pozostają atrakcyjne. Myślę, że prędzej czy później każdy z nas zetknie się z podobnymi pytaniami: jak poznałem rzeczywistość?; czy prawda jest względna czy absolutna?; czy w ogóle istnieje coś takiego jak etyka i moralność, czy tylko się w tych kwestiach umawiamy? ŻW: Czy właśnie praktyczne przełożenie jest tajemnicą udanego wykładu? M.B.: Na pewno to jest klucz. Na sukces składa się wiele czynników niewątpliwie jest coś takiego, co nie do końca się da wytłumaczyć - osobowość wykładowcy. Wykład jest trochę tak jak występ aktora na scenie. Nie wiemy dokładnie, dlaczego lubimy jednego aktora bardziej, a drugiego mniej, ale coś w tym jest. Poza tym istnieją cechy, które da się zmierzyć. Cechy, które powinny być w każdym obowiązkowym kursie pedagogicznym, a więc np.: nie korzystanie z kartek, tylko mówienie z pamięci, utrzymanie kontaktu wzrokowego, umiejętność podzielenia wykładu na pewne momenty, gdzie poza formalnym wywodem wprowadza się dowcip, luźną uwagę. Wiemy, że uwaga słuchacza spada bardzo poważnie po 20 minutach wykładu, a w związku z tym nie możemy monotonnie mówić przez 4 godziny, bo odfrunie przez okno. Niewątpliwie na ten sukces złożyły się również: merytoryczne kompetencje, ale także nawiązanie wspólnego języka ze studentem, traktowanie go trochę jak kolegi, a nie w kategoriach podwładnego. ŻW: Czy Pana wykłady są doprecyzowane w szczegółach? M.B.: Nie, nie są i właśnie na tym polega ich w pewnym sensie atrakcyjność. Kiedy przychodzę na wykład to bardzo często improwizuję tzn. mówię o rzeczach, których nie planowałem, które wyczytałem, a uważam, że są istotne, przemyślane przeze mnie i pod którymi mogę się podpisać. ŻW: Czyli nie ćwiczy Pan przed lustrem? M.B.: Nie. (śmiech) Nie ma takiej opcji. ŻW: Co w ogóle dzisiaj znaczy bycie filozofem? M.B.: Filozofia to dyscyplina, która legła u podstaw zachodniej cywilizacji. Znaczy nasza cywilizacja jest równie stara jak filozofia. Nie ukrywam jednak, że jej znaczenie jest dzisiaj dużo mniejsze niż kiedyś. Po prostu została w naturalny sposób wyparta przez naukę. Zostały pytania filozoficzne, ale odpowiedzi są odpowiedziami na- ukowymi. Dzisiaj filozofowie (ja do takich ludzi też należę) to osobnicy, którzy z filozofii czerpią pytania, problemy, natomiast udzielają odpowiedzi badawczych. Z wykształcenia jestem biochemikiem. Jestem również filozofem, ale współpracuję z ludźmi w ramach instytutu filozofii, którzy mają podejście interdyscyplinarne - kończyli po kilka kierunków i filozofię traktują jako mapę. Chorągiewki, które wbijają w różne miejsca są jak najbardziej badawcze, naukowe i tutaj innej opcji nie ma. Myślę, że ten sposób myślenia w samej ekonomii jest dość powszechnie obecny. Potwierdzeniem jest fakt, że Rektor i Prorektor WSB to ludzie, którzy są albo filozofami albo o bardzo mocnych podstawach filozoficznych. Nie obawiałbym się o przyszłość filozofii, ale raczej będzie się ona kształtować tak jak na zachodzie, czyli prawdopodobnie nie będzie oddzielnych instytutów, ale filozofowie, którzy w różnych zespołach badawczych potrafią skorygować badania innych. ŻW: Czy trudno jest połączyć filozofię z kognitywistyką? M.B.: Z tym nie ma żadnego problemu. Kognitywistyka wyrosła z pytań filozoficznych. W Poznaniu kognitywistykę zakładaliśmy na początku lat 90tych. Ekipa, która współtworzyła ten kierunek to w 100% filozofowie. Działem filozofii jest filozofia umysłu, działem koginitywistyki jest nauka o procesach postrzegania, myślenia - jest to pewna empiryczna konsekwencja filozofii. ŻW: Jako lekturę na zajęciach podawał Pan książkę Dennetta Natura umysłu. Dlaczego akurat tę? M.B.: Nie ukrywam, że kierowałem się kilkoma względami. Po pierwsze Dennett to prawdopodobnie najwybitniejszy żyjący filozof z obszaru anglosaskiego. ŻW: A Dawkins? M.B.: No mamy Dawkinsa, tylko że on jest biologiem o skłonnościach filozoficznych, a z kolei Dennett jest filozofem o skłonnościach biologicznych. Koncepcje Dennetta i jego książki dość mocno swą formą są zbliżone do moich wykładów. To znaczy to są książki filozoficzne, ale jest tam dużo konkretnej wiedzy naukowej. Po drugie myślę, że pisze zrozumiałym językiem. Chociaż nie ulega wątpliwości, że dla człowieka, który nie przeszedł pewnego treningu filozoficznego, każda książka w tej tematyce może być trudna. Kolejnym kryterium było to, że książka nie jest zbyt gruba. Książka ukazała

5 wywiad 7 się we wspaniałej serii anglojęzycznej Science Masters i jest dodatkowym elementem, który ma zadecydować o tym, czy student dostanie ocenę bardzo dobrą, czy nie. ŻW: Czy osobom, którym podobała się ta książka mógłby Pan polecić jakąś ciekawą lekturę? M.B.: Dzisiaj w języku polskim ukazuje się coraz więcej pozycji filozoficznych. Jedynym hamulcem jest ich cena. Są wspaniałe książki neurobiologa Antonio Damasio - specjalisty od emocji, podstawową jest Błąd Kartezjusza, czy książka Josepha LeDoux Mózg emocjonalny. Przestrzegałbym, aby zwracać uwagę na to kto pisał tę książkę, czy ma ona charakter poradnikowy czy naukowy. Zdecydowanie byłbym zwolennikiem tej drugiej opcji. Aczkolwiek jeśli chcemy uprawiać poważnie naukę bez czytania po angielsku ani rusz, bo to jest zupełnie inna skala zjawiska. ŻW: Czyja filozofia jest Panu najbliższa? Poza Dennettem. M.B.: Doktorat pisałem z ciężkiej metafizyki z książki Martina Heideggera Bycie i czas. Chociaż wnioski, które wyciągnąłem są bardzo prokognitywne. Mówiąc inaczej Heidegger po raz pierwszy pokazał, że teoria jest poprzedzona praktyką, a więc jeśli podchodzimy do rzeczywistości to podstawowe pytanie: Do czego ją możemy wykorzystać? lub Jak użyć?, a dopiero później zastanawiamy się, jaka jest natura tej rzeczywistości. Często wnioski, które wyciągamy choć przydatne, nie muszą się nam podobać np. jak podchodzę do drugiego człowieka, to pierwsze pytanie brzmi: Do czego człowiek może mi się przydać?, a dopiero potem zastanawiam się nad jego bogatą i ciekawą osobowością. ŻW: W numerze magazynu będzie zamieszczony także wywiad z dr Szyszko, która biega w maratonach. Czy Pan ma również jakieś szczególne zainteresowania poza czytaniem książek i filozofią? M.B.: Bardzo chciałbym biegać, ale niestety mam ostatnio mało czasu. Moim hobby jest muzyka barokowa, jestem takim audiofilem w granicach moich możliwości finansowych. Muzyka bardzo rozwija, choć przyznaję, że bieganie, to rzecz zdecydowanie bardziej korzystna dla mózgu. Staram się, w miarę możliwości, dużo zwiedzać. ŻW: Studenci wybrali Pana jako Najlepszego Dydaktyka. Co Pan myśli o studentach Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu? M.B.: To są bardzo dobrzy studenci. Z pełną szczerością mogę powiedzieć, że to co obserwuję na zajęciach jest odzwierciedleniem rankingów, w których WSB wypada zdecydowanie najlepiej. Są to ludzie, którzy przychodząc z różnych szkół, mają odpowiednią kulturę intelektualną. Nie ulega wątpliwości, że jest to jedna z czołowych szkół w Polsce. Mam skalę porównawczą, bo prowadzę zajęcia też w Akademii Koźmińskiego, czy w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej. Zdecydowanie mogę odpowiedzieć, że to są szkoły na tym samym poziomie i to jest absolutnie czołówka szkół w Polsce. ŻW: Mam nadzieję, że nie jest to tylko opinia na potrzeby wywiadu. Jeszcze ostatnie pytanie - jak różni się mózg bankiera od przeciętnego mózgu? M.B.: Dobry bankier musi mieć zdecydowanie rozwinięte kompetencje w dziedzinie podejmowania decyzji, negocjowania, a także w dziedzinie nagród finansowych. Przy czym to, co dziś odkrywamy w przypadku mózgu, przeczy wielu zdroworozsądkowym wyobrażeniom np. mózg bankiera jest znacznie bardziej zadowolony, kiedy czeka na nagrodę, niż kiedy ją otrzymuje. Specjalny neuroprzekaźnik - dopomina, odpowiedzialny za przyjemność uzyskiwania nagrody działa przede wszystkim wówczas, kiedy na nią czekamy. W moich zajęciach zawsze podkreślam, że studenci muszą być nauczeni kompetencji społecznych, czyli przede wszystkim: jak budować efekty lojalnościowe, jak negocjować, jak sprawić, żeby tort był na tyle duży, że każdy dostanie duży kawałek. Myślę, że kiedy zadbamy, żeby inni widzieli też nagrodę pieniężną, to na pewno my się doczekamy własnej, więc najpierw drugi człowiek, a potem do nas to też dotrze. z dr Maciejem Błaszakiem rozmawiała Kasia Dolata m a j - c z e r w i e c 2010

6 warto wiedziec 8 krok w stronę kariery Kwiecień był miesiącem kariery w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu. Ponad 600 studentów wzięło udział w szkoleniach, wykładach i Wirtualnych Targach Pracy. Na specjalnie przygotowanej stronie internetowej na studentów WSB w Poznaniu czekało prawie 40 ofert pracy, staży. Pracodawcy podczas tygodnia WTP najczęściej szukali kandydatów na stanowiska związane z doradztwem finansowym, bankowością oraz branżą marketingową. Podczas Wirtualnych Targach Pracy studenci mogli wpisać się do bazy CV, wziąć udział w czacie z doradcą zawodowym skorzystać z e-poradnika Jak skutecznie znaleźć pracę mówi Monika Kucharczyk z Biura Karier WSB w Poznaniu. czy jak zachowywać się podczas assessment center. Tradycyjne Targi Pracy dały możliwość skorzystania z bezpłatnych szkoleń i prezentacji firm. Największą popularnością cieszył się wykład przedstawicieli Kredyt Banku SA pt. Bancassurance w praktyce na przykładzie produktów ubezpieczeniowych sprzedawanych w Kredyt Banku oraz Jak dostać pracę w Kredyt Banku - procedura rekrutacji i rozwoju pracowników. Studentom przekazano praktyczne rady dot. procesu rekrutacji m.in. jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną w banku oraz jak przygotować dobre CV informuje nas pani Monika. Zainteresowaniem cieszyło się również wystąpienie Doroty Nowocień, specjalisty ds. promocji i sponsoringu z poznańskiego oddziału TVP Poznań SA, które odsłoniło przed studentami kulisy pracy w telewizji. Swoje prezentacje przeprowadziły również firmy Grand Thornton Frąckowiak Sp. z o.o., PZU SA, Kuehne+Nagel Sp. z o.o., Philips Lighting Poland SA, PayU SA Grupa Allegro.pl i Franklin Templeton Investment Poland Sp. z o.o. Ponadto uczestnicy Targów Pracy brali udział w szkoleniach, gdzie uczyli się np. jak wypełnić zeznanie podatkowe Przy stoisku Biura Karier można było zasięgnąć rady odnośnie swojej kariery, zarejestrować się w Biurze Karier, otrzymać poradniki i czasopisma na temat rozwoju zawodowego. Zachęcaliśmy również studentów podczas dwóch tygodni Targów do stworzenia swojej e-wizytówki na Platformie pl, która została stworzona w celu promowania postaw przedsiębiorczych. Portal ten ma być miejscem wymiany kontaktów między studentami, czymś w rodzaju wirtualnego networkingu. Chcielibyśmy aby studenci zamieszczali tam e-wizytówki nie tylko swoich firm, ale także szukali dorywczej pracy czy zleceń np. przepisywania prac..., reklamowali swoje niestandardowe działania przedsiębiorcze tj. przepisywanie prac, udzielanie korepetycji, opieka nad dziećmi czy pielęgnacja ogrodu. Bardzo często studenci zarabiają w taki sposób na czesne i właśnie Platforma jest dobrym miejscem na reklamę swoich umiejętności podkreśla pani Monika Kucharczyk.

7 warto wiedziec 9 j a k n a p i s a ć d o b r e CV? Napisanie dobrego CV nie jest łatwym zadaniem. Zwłaszcza, że istnieje wiele różnych poradników i wzorców, które mają zapewnić sukces w ubieganiu się o pracę. A do tego jeszcze przecież osoba, która przeprowadza rekrutację, może mieć swoje własne preferencje odnośnie formy graficznej, czy doboru informacji. Nie można mieć więc pewności, że przygotowane CV będzie idealne. Można jednak w taki sposób przygotować ten dokument, aby uniknąć błędów i spełnić przynajmniej większość oczekiwań rekrutera. CV jest przede wszystkim wizytówką kandydata. To od niego w dużym stopniu zależy, czy pracodawca zechce się z nami spotkać. Można więc CV porównać do pierwszego uścisku ręki, dzięki któremu wyrabiamy sobie opinię na temat osoby. CV powinno być przygotowane starannie i z dużym wyczuciem. Liczy się fachowe określenie grupy docelowej, czyli świadomość gdzie wysyłamy CV i w odpowiedzi na jakie ogłoszenie. Dobrze jest też, by było dostosowane do oferty, na którą odpowiada kandydat. Bardzo istotny jest proporcjonalny dobór faktów i osiągnięć. Nikt nie ma czasu na czytanie elaboratów, dlatego CV powinno mieć maksymalnie dwie strony A4. Liczy się przejrzystość i porządek. Aby utrzymać klarowność dokumentu najlepiej wypunktować najważniejsze informacje i bogato korzystać z zasad formatowania tekstu. Rezygnujemy z wszelkich upiększeń, tabel, kolorów i innych ekstrawagancji. Nie wszystkie dokumenty otwierają się w ten sam sposób w edytorach tekstu czy innych programach, a powyższe dodatki mogą utrudnić rekrutującemu szybkie odczytanie CV. Jedyną grafiką mile widzianą w CV jest zdjęcie kandydata. Fotografia powinna być dobrana odpowiednio do sytuacji i przyczyniać się do tworzenia profesjonalnego wizerunku. W chronologicznym porządku powinny być wyszczególnione fakty z życia kandydata, istotne z punktu widzenia stanowiska, o które się staramy, czyli: wykształcenie, doświadczenie zawodowe, kursy, szkolenia, języki obce, umiejętności i zainteresowania. Najczęściej w CV na pierwszym miejscu umieszczamy informacje o zdobytych tytułach naukowych i wykształceniu, dopiero potem o doświadczeniu zawodowym, zaczynając od najbardziej aktualnego. Warto też napisać w kilku słowach o obowiązkach wykonywanych podczas wcześniej podjętych prac. Bardzo ważne jest zamieszczenia klauzuli o której mowa w niemal każdej ofercie pracy. Nie bez powodu, ponieważ brak klauzuli to skuteczny hamulec w procesie rekrutacji. Dokument pozbawiony zgody za przetwarzanie danych jest dla pracodawcy bezużyteczny. Należy podać dane osobowe i możliwe formy kontaktu. I tu kolejna wskazówka ekstrawagancki adres mail który robi wrażenie na znajomych nie koniecznie musi wzbudzić sympatię pracodawcy. Na potrzeby rekrutacji warto stworzyć nową skrzynkę, najlepiej z imieniem i nazwiskiem w adresie. Ważna jest znajomość języków obcych z podaniem informacji poziomu zaawansowania. Podobnie ze sprawnością obsługi komputera. Obie te informacje można umieścić w punkcie umiejętności, ale czasem warto je wyróżnić w oddzielnych podpunktach, zwłaszcza jeśli spełniają istotna rolę w procesie selekcji nadesłanych aplikacji. Należy wymienić wszystkie znane nam języki obce i programy komputerowe, nawet te nie wymienione w ogłoszeniu, będące natomiast zbliżone do wymaganych. Trzeba zamieścić informacje o wszystkie kursach i certyfikatach świadczących o znajomości języka. Kiedy nie dysponujemy certyfikatami czy innymi dokumentami, dobrze jest w kilku słowach napisać o poziomie znajomości. Zdobyte umiejętności i sukcesy należy przedstawiać realistycznie, bo kompetencje, o których mówimy, i tak zostaną sprawdzone. Nie można być jednak nazbyt skromnym. Poza tym kandydat powinien wymienić wszystkie istotne rzeczy z punktu widzenia stanowiska: zrealizowane projekty, konkretne osiągnięcia, a nawet cyfry. W CV typu success możemy na pierwszym miejscu opisać i podkreślić konkretne osiągnięcia, z których jesteśmy dumni, a w CV funkcjonalnym zaakcentować wiedzę zawodową. Działalność w organizacjach studenckich, kołach naukowych świadczy o aktywności młodej osoby ubiegającej się o pracę. Każda aktywność jest dla rekrutującego istotna, dlatego należy o niej napisać. Tym bardziej, jeżeli jest się osobą młodą, nie mającą jeszcze nazbyt duże- m a j - c z e r w i e c 2010

8 warto wiedziec 10 go doświadczenia zawodowego. Nieco inaczej odnieść można to do osób starszych, które miały więcej czasu na rozwijanie swoich doświadczeń. Taka osoba nie powinna poświęcać wiele miejsca na opis swoich studenckich osiągnięć. Ostatnim przystankiem w CV są zainteresowania. Najlepiej, aby były sprecyzowane i ukierunkowane i co najważniejsze rzeczywiste. Muzyka, film, książka to jedna z najpopularniejszych odpowiedzi. Lepiej byłoby nic nie napisać, niż zrobić to tylko po to, by nie zostawić pustego miejsca. Kiedy CV jest już gotowe trzeba jeszcze odpowiednio przygotować maila. W temacie powinien znajdować się numer referencyjny, który informuje pracodawcę na jakie ogłoszenie odpowiadamy. W treści maila należy napisać nazwę stanowiska o które się ubiegamy i podpisać się pełnym imieniem i nazwiskiem. Wojciech LANGE ł ą c z n i c y, m a w e n i i s p r z e d a w c y Czyli o teorii punktu przełomowego - małych przyczynach wielkich zmian, punktach w przeszłości, od których zależy przyszłość oraz trzech grupach ludzi, posiadających wiedzę, w jaki kopnąć kamień, by wywołać lawinę. Łączników wszyscy lubią. Sprzedawcy lubią wszystkich. A Maweni... no cóż... Mawenom każdy ufa. Czym jest punkt przełomowy? To moment, w którym coś, co zazwyczaj powolutku rośnie, wybucha bez ostrzeżenia. Bądź chwila, w której to, co cały czas szło w prawo, postanawia skręcić w lewo. Czas gdy to, co dotąd nieodmiennie było w ruchu, postanawia się zatrzymać. Kto sądził, że drobny zakład, między dwoma mężczyznami, może stać się zalążkiem kultu? Kto spodziewał się, że wygłup grupy nastolatków może zainspirować światowej klasy architektów i wylansować modę? Kto przewidział, że zamalowanie graffiti może radykalnie zmniejszyć przestępczość? Z mniejszą bądź większą świadomością, jesteśmy przyzwyczajeni do powolnych zmian. Jak wtedy gdy lato przeistacza się w zimę. Mozolnie i nieodmiennie, wiosną spod warstwy miejskiego kurzu, wyłania się zieleń młodych strąków. Po upalnych miesiącach każde z nich zbutwieje wśród pożółkłych, jesiennych liści. Każdy oczekuje stopniowych przemian, powolnych następstw. Lata nauki, by uprawiać wymarzony zawód, miesiące pracy, by dorobić się własnego domu, lata związku, by zdobyć zaufanie, tygodnie praktyk, by nauczyć się nowej umiejętności. Przyzwyczajeni do stopniowego planowania, delikatnych przemian i subtelnych zachowań często ciężko nam uwierzyć, że czas może nagle przyspieszyć. Trudno przewidzieć coś, co dzieje się nagle, zwłaszcza gdy przyczyna jest tak błaha, że umyka uwadze. Malcolm Gladwell w bestsellerze Punkt Przełomowy, który zapewnił mu wysoką pozycję w rankingu stu najbardziej wpływowych ludzi świata opisuje nowatorską teorię, zbliżającą do odkrycia odpowiedzi na niezwykle interesujące pytania. Wielu producentów, marketingowców i przedsiębiorców podpisałoby cyrograf, aby dowiedzieć się jak wywołać modę, jak sprawić, że produkt staje się kultowy, bądź stworzyć rzeszę wiernych odbiorców, nabywców kupujących bez względu na jakość i cenę. Oto zasady gry: Gladwell zakłada istnienie trzech kluczowych postaci, które są w stanie wywołać epidemię ustnego przekazu. Jej wybuch stanowi istotę punktu przełomowego. Aby krótko nakreślić tę niezwykłą teorię, trzeba objaśnić kilka istotnych pojęć: Epidemia (ustnego przekazu) coś, co pojawia się nagle, ogarnia ogromną rzeszę osób i tak samo szybko wygasa. Atrybutami epidemii przekazu ustnego są: zaraźliwość przekazu, dysproporcja między zmianą, a efektem oraz szybkość zmiany zachowań. Łącznik - zgodnie z teorią Gladwella osoba będąca swoistym kolekcjonerem znajomości. Ciesząca się dobrą pamięcią, pozwalającą zapamiętać, między innymi, co kto lubi, jakie ma zdolności i kiedy się urodził. Czerpie przyjemność z luźnych kontaktów towarzyskich, rozmów i doświadczeń międzyludzkich, bez wchodzenia w bardziej zażyłe kontakty. Znacie kogoś, kogo wszyscy lubią? Kogoś, o kim po prostu nie mówi się źle i zawsze chcieliście, by był z Wami

9 warto wiedziec 11 bliżej? On jednak mimo całej swej uprzejmości, wolał utrzymać pewien dystans? Prawdopodobieństwo poznania kogoś, kogo znają setki jest naprawdę duże Mawen - osoba szczególnej wagi dla parających się reklamą i marketingiem. To ona bowiem zdemaskuje nieuczciwą promocję i zauważy, że w jogurcie jest o wiele mniej zawartości, niż wskazywałoby na to wieczko. Kolekcjoner wiedzy praktycznej, który powie nam gdzie warto wynająć hotel, która kiełbasa ma najmniej konserwantów oraz w jakim sklepie można dostać najtańszą Pepsi. Dzięki pasji prowadzenia analiz i doradzaniu ludziom na podstawie własnych praktyk, spostrzeżeń i porównań, stanowi nieocenione źródło wiedzy codziennej, cieszącej się niepomiernym zaufaniem. Zasugerowaliście się kiedyś oceną kolegi, który o wiele lepiej znał temat od was? A może tych tematów zna całkiem sporo? Maweni są bardzo praktyczni, choć często niedoceniani Sprzedawca - postać, której charyzma i zdolność przekonywania osiągnęły prawdziwe mistrzostwo. Dzięki technikom perswazji, szaleńczej potrzebie kontaktu z ludźmi, ogromnej inteligencji emocjonalnej i genialnemu wyczuciu ludzie ci potrafią w mgnieniu oka zjednać sobie niemal każdego. Kochają to co robią, kochają ludzi to niebezpieczna miłość. Kupiliście kiedyś coś na co nie mieliście ochoty? Sprzedawca musiał być doprawdy uroczy. Każda ze wspomnianych osób jest w stanie wywołać epidemię przekazu ustnego, który stanowi w czasach współczesnych najskuteczniejszą gałąź marketingu. Wydaje się nieprawdopodobne? Przecież wielkie czyny wielkich ludzi to nic nowego. Znani wodzowie jak Karol Wielki poszerzający granice państw? Stratedzy pokroju Napoleona, którzy z przegranych bitew wracali zwycięsko? Dyplomaci tacy jak Jan Paweł II w swej osobie zjednujący przywódców religijnych całego świata, by budować jedność poprzez zapominanie o różnicach i pielęgnowaniu wspólnych idei? Te potężne, historyczne postacie zna każdy. Są to postacie publiczne. Teraz wyobraźmy sobie, że istnieją ludzie równie potężni, mający ogromny wpływ na otaczające nas środowisko, których nie zobaczymy w nagłówkach gazet. My - przytłoczeni reklamą na tramwajowych przystankach, billboardach, w telewizji, prasie i internecie poszukujemy czegoś pewnego i obiektywnego. Gdy w gąszczu ataków na naszą podświadomość, brandingu, product placement i reklamy podprogowej poszukujemy kogoś, kto nam doradzi. Zaufamy mawenowi, bo jest świetnie zorientowany, zaufamy sprzedawcy, bo nas przekona, a łącznik ma po prostu największą szansę dotarcia do nas, gdy nikt inny nie rozwieje naszych wątpliwości. W Punkcie Przełomowym Malcolm Gladwell opisuje kilka przypadków, w których postacie te odgrywają niezwykłą rolę. Opisuje powstanie odłamu religijnego, przygotowanie do obrony Bostonu, wybuch mody, stłamszenie przestępczości czy sukces ulicy sezamkowej. Pokazuje jak z pozoru nieistotny czynnik może w radykalnym stopniu wpłynąć na odbiór przekazu, a elementy, zdawałoby się, kluczowe okazują się nie mieć znaczenia. Znakomity dziennikarz lekkim piórem porusza kwestie ograniczeń psychiki, która ponoć nie jest przystosowana do posiadania więcej niż 150 znajomości i analizuje kwestie epidemii samobójstw oraz pociągu młodych do palenia papierosów. Nie jest możliwością odzwierciedlić w paru słowach istotę tej przeszło 250-stronicowej, a niezwykle treściwej książki. Nie da się także przytoczyć najistotniejszych wątków teorii epidemii ustnych przekazów. Mogę jednak z całą pewnością stwierdzić, że czasem obok nas dzieje się coś, czego nie dostrzegamy. Coś na tyle niepozornego i nienamacalnego, że umyka naszej uwadze. Coś, co powolutku kruszy jakiś mur, podmywa skałę. Być może dzieje się to przez osoby, których nie doceniamy, być może przez zjawiska, nie rzucające się w oczy. Przyzwyczajeni, że istotne informacje biją nas po oczach z nagłówków gazet i telewizji, wrzeszcząc z radiowych megafonów i migając internetowymi bannerami, nie dostrzegamy rzeczy, które z czasem wydają się oczywiste. Później zastanawiamy się, jak to możliwe, że tego nie zauważyliśmy. Jak to możliwe, że nikt nam o tym nie powiedział. I nagle dzieje się coś, czego nikt by się nie spodziewał. Uważajcie na to. To punkty przełomowe. Józef Śliwiński m a j - c z e r w i e c 2010

10 subiektywnie 12 Stwórzmy kabaret - jak to łatwo powiedzieć! Sama praca również wydaje się być przyjemna i stosunkowo łatwa. Wystarczy obserwowanie rzeczywistości, odpowiedni komentarz, szczypta lub dwie ubarwienia, komiczny kostium i skecz mamy gotowy. Potem należy wymyślić jeszcze jeden, potem znowu następny, aż powstanie program, który z każdym miesiącem będzie stawał się coraz bardziej rozbudowany i (co najważniejsze) coraz bardziej śmieszny. Przynajmniej z założenia, choć nie zawsze, co śmieszy artystów jest zabawne również dla widza. Każdy kabaret musi mieć swoją specyfikę, musi być z czegoś znany. I tak neo-nówka to dla wielu moherowe berety lub sympatyczni panowie spod monopolowego, a paranienormalni to przede wszystkim Mariolka. Ciężko wyjść z pewnego schematu. A nikt nie chce pozostać w zamkniętej klatce skojarzeń do końca scenicznego istnienia. Z drugiej strony natomiast lepiej jest być kojarzonym niż totalnie przejść bez echa. Może to być nawet coś bardzo głupiego. Kabaret ma przede wszystkim śmieszyć! Nie do końca można pogodzić mądre stwierdzenia z żartem. A nawet jeśli się to uda, to tylko dla określonej, nie najliczniejszej grupy odbiorców. Idziesz na kabaret po to, aby się wyluzować, przestać myśleć o pewnych sprawach, trochę się wyłączyć. Zdecydowana większość szanuje inteligentne żarty, ale sama preferuje te prostsze, bardziej oczywiste, które śmieszą chyba każdego. A już na pewno większość - taką opinię usłyszałam od znajomego kabareciarza, a inni z owej branży, tylko potakiwali na te słowa, przyznając rację. Należy jednak pamiętać, że kabaret to nie tylko skecze, koncerty, nagrania, fani. Kabaret to także ciężka praca, obowiązki oraz życie na walizkach. Codzienność przestaje oznaczać rodzinę. Codzienność to trasy, które są nieodzownym elementem naszej pracy. Na początku wydaje się to ekscytujące, pozbawionego monotonii. Na dłuższą metę jednak męczy, zwłaszcza, gdy trzeba zagrać dwa koncerty w jednym dniu, a następnego dnia wybrać się do miejscowości oddalonej np. o 200 kilometrów, by zabawić kolejną porcję widzów. Trzeba być zawsze uśmiechniętym i błyskotliwie zabawnym. Za to przecież ludzie płacą - dodał inny znajomy, który szybko uzupełnił swoją wypowiedź krótkim zdaniem: Ale ja swoją pracę lubię! Sięgając odrobinę wstecz i analizując rozmowy z ludźmi kabaretu, przypominam sobie, iż najbardziej nie lubianą opcją występów dla większości są imprezy zamknięte. W uzasadnieniach usłyszałam na przykład: Ciężko jest pierwszekroki w kabarecie rozkręcić takich ludzi. Zwłaszcza podczas imprez firmowych, gdzie osoby siedzące są po pierwsze zmęczone, a po drugie - nie zawsze są na sali z własnej woli i wyraźnie nie chcą z nami współpracować. Wiemy zatem, iż nie wszystko jest tak banalne jak nam się wydaje. Trudności zaczynają się już na samym początku, gdzie trzeba wymyślić chwytliwą nazwę, która trafi do potencjalnych widzów i zachęci tym samym do zakupu biletu na koncert. Paranienormalni odkąd do ich składu dołączył Michał Paszczyk o genezie swojego kabaretowego imienia śpiewają w żartobliwej piosence, której refren brzmi: Para, bo trzech. Nienormalni - bo widać. Jednak o prawdziwej przyczynie ochrzczenia kabaretu ciężko jest im samym opowiedzieć. A tak jakoś wyszło - można usłyszeć wielokrotnie, bez względu na okoliczności, w jakich powyższe pytanie się zadaje. Kabaret Skeczów Męczących natomiast nazwę zawdzięcza miastu, z którego się wywodzą. Tak przynajmniej zapewniają członkowie i szybko dodają: KSM - to tak naprawdę skrót od Kieleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Ale trzeba było wymyślić rozwinięcie. Na pytanie dlaczego właśnie męczący, odparli, że dla odwrócenia faktów. Wszak występując na scenie nie chcą męczyć ani siebie, ani tym bardziej widza. Ostatnio usłyszałam także o dość intrygującej nazwie: Kaczka pchnięta nożem. Jest to początkujący kabaret, o którym dowiedziałam się z plakatów informujących o festiwalu: Zostań Gwiazdą Kabaretu. Za ciekawą uważam również nazwę: Chwilowo kaloryfer. Niestety, widząc kiedyś ich sceniczne popisy stwierdzam, iż sposób w jaki chcą uwieść publikę jest mówiąc nie rażąco - słaby, a ewentualna zachęta do zapoznania się z ich twórczością kończy się w miejscu, w którym zaczyna. Właśnie na ich wspólnym kabaretowym nazwisku. A jak jest z nami, studentami WSB? Macie jakieś pomysły, które aż proszą się, by wyjść z cienia i zabłysnąć przed większą grupą osób? Może macie talent do rozbawiania innych, albo predyspozycje do tworzenia intrygujących dialogów? Jeśli wśród Was są odpowiednie osoby (a są, na pewno!), które potrafią i chcą w ten sposób zaistnieć, to jak najbardziej zachęcam do działania! Aby dodać pewności oraz odwagi dodam, że zdecydowana większość Kabareciarzy zaczynała właśnie na studiach. Powodzenia! Ania Kowalewska

11 sum wsb 13 Zapisz się na studia II stopnia w WSB naprawdę warto! Zniżki dla absolwentów Wyższej Szkoły Bankowej specjalne bony edukacyjne Absolwenci, którzy zapiszą się na studia II stopnia: do dnia 10 sierpnia - otrzymają bon o wartości 950zł (600zł bon + 350zł opłata wpisowa) po 10 sierpnia - otrzymają bon o wartości 750zł (400zł bon + 350zł opłata wpisowa) gwarancja stałego czesnego przez dwa lata trwania studiów II stopnia Od 10 lat Uczelnia nr 1 w Wielkopolsce wśród uczelni niepublicznych rankingi Rzeczpospolitej i Perspektyw 2009, Home & Market 2009 Więcej informacji na stronie: m a j - c z e r w i e c 2010

12 sum wsb 14 Praktyczne studia Rozmowa z Kasią Alagierską, studentką I roku studiów II stopnia, kierunek Zarządzanie Kontynuujesz naukę w WSB na studiach II stopnia, czy miałaś wątpliwości, że to właściwa decyzja? Nie. Atmosfera, która panuje w WSB spowodowała, że nie myślałam o tym, by rozstać się z tą Uczelnią. Polubiłam tę Szkołę, czuję się do niej przywiązana, podobnie jak do ludzi, których tu poznałam. Ale mimo wszystko dodatkowo podjęłaś studia na Uniwersytecie Ekonomicznym. Skąd taka decyzja? W WSB studiuję Zarządzanie, a na Uniwersytecie Ekonomię dzięki temu mogę skończyć dwa kierunki. Ponadto gdy zdałam egzamin i dostałam się na UE, nie chciałam rezygnować. Na UE zainteresowała mnie specjalność Strategie Biznesu i Polityka Gospodarcza w Dobie Globalizacji. Ten zakres wiedzy jest mi szczególnie bliski, ze względu na temat mojej pracy licencjackiej. Niestety tak jak kusząca jest nazwa, tak nie mogę tego samego powiedzieć o zajęciach. Po studiach I stopnia w WSB jestem przyzwyczajona do zajęć praktycznych, prowadzonych przez osoby, które mają nie tylko wiedzę teoretyczną, ale również doświadczenie i pracują w swojej branży. Dzięki wykładowcom praktykom w WSB zdobywam wiedzę najbardziej aktualną i potrzebną do odnalezienia się na rynku pracy. Na UE większość moich wykładowców stanowią profesorowie, którzy od lat tylko i wyłącznie wykładają na uczelni przekazują zatem wiedzę książkową, niekoniecznie adekwatną do obecnej rzeczywistości. Czasami mam wrażenie, że program nauczania układany jest tak, by zapewnić niektórym wykładowcom miejsce pracy, a czy to jest potrzebne studentom to ma mniejsze znaczenie. Podsumowując - na UE trzeba więcej się uczyć, a w WSB trzeba więcej myśleć. A jak to godzisz? Studiujesz przecież na obu uczelniach stacjonarnie. Jeszcze pracuję. W WSB mam indywidualny tok studiów Uczelnia jest bardzo elastyczna i stara się maksymalnie ułatwić życie studentowi, ponadto popiera postawę przedsiębiorczą. Na Uniwersytecie niestety nie mogę studiować w ten sposób nie stworzono mi takiej możliwości, ale daję radę. Studia pierwszego stopnia w WSB nauczyły mnie jak się skutecznie, szybko i efektywnie uczyć teraz tę wiedzę wykorzystuję. Studia na dwóch uczelniach nie kosztują Cię zbyt wiele? Nic mnie nie kosztują. Na UE studiuję stacjonarnie, więc to nie są studia płatne, a w WSB korzystam z programu VIS Studiuj za darmo i także nic nie płacę. Co Ci się najbardziej podoba w WSB? Ludzie i atmosfera! Powiedz mi, która Uczelnia organizuje dwa razy do roku kilkudniowe wyjazdy dla studentów Integralia? Uczelnia organizuje? Nic za to nie płacicie? Nic nie płacimy korzystamy z budżetów kół studenckich. Z takiego wyjazdu korzysta około 50 osób, które chcą działać w kołach naukowych lub są członkami Samorządu Studentów. Gdybyś miała jednym zdaniem zachęcić studentów studiów I stopnia by kontynuowali naukę w WSB co byś im powiedziała? Nigdzie nie znajdziecie takiej atmosfery i podejścia indywidualnego do studenta. Formy studiowania Podejmując studia II stopnia, możesz wybrać dogodny dla siebie tryb studiów: studia stacjonarne (dzienne) zajęcia odbywają się przez 3 dni w tygodniu studia niestacjonarne (weekendowe ) zajęcia odbywają się podczas zjazdów weekendowych, przeciętnie 8 razy w semestrze niestacjonarne z wykorzystaniem internetu zajęcia odbywają się podczas 4 weekendowych zjazdów w semestrze i poprzez e-learningową platformę Moodle. Warto studiować w trybie stacjonarnym studia w tym trybie umożliwiają większy kontakt z wykładowcami zyskujesz możliwość uzyskania dwóch dyplomów studiów II stopnia i podyplomowych i skorzystania z 50 proc. zniżki w opłatach za studia podyplomowe przysługują Ci dodatkowe stypendia FEP prowadzisz ciekawe życie studenckie masz wolne weekendy.

13 sum wsb 15 Niespotykana atmosfera w WSB! Rozmowa z Anną Stępczak, absolwentką studiów II stopnia na kierunku Finanse i Rachunkowość oraz studentką I roku studiów II stopnia na kierunku Zarządzanie. Przypomnij sobie proszę czas gdy kończyłaś studia I stopnia, czy miałaś jakieś wątpliwości, gdzie będziesz kontynuować naukę? Nie miałam żadnych wątpliwości nie brałam żadnej innej uczelni niż WSB pod uwagę. Dlaczego? Ze względu na atmosferę panującą w Wyższej Szkole Bankowej, otoczenie i ludzi, których doskonale znałam. Istotne było dla mnie to, że na studia II stopnia otrzymałam bon zniżkowy, z którego mogą skorzystać wszyscy absolwenci WSB studiów I stopnia. Nie pamiętam jakiej wielkości to była zniżka, ale pamiętam, że zaoszczędziłam naprawdę sporo pieniędzy. Studia I stopnia kończyłaś na kierunku Informatyka i Ekonometria, a II stopnia na kierunku Finanse i Rachunkowość. Nie obawiałaś się, że sobie nie poradzisz? To dwa różne kierunki i pewnie sporo różnic programowych? Dla studentów z innych uczelni być może, ale ja tego nie odczułam. Zajęcia na studiach licencjackich są prowadzone tak, by po wszystkich kierunkach można było kontynuować naukę na studiach magisterskich w WSB. Jeżeli ktoś ma jakieś problemy może zwrócić się o pomoc do wykładowców, którzy chętnie pomagają. W moim przypadku jednak nie było to konieczne powiem więcej - dzięki dobrym wynikom uzyskanym na pierwszym semestrze studiów II stopnia, kontynuowałam naukę za darmo w ramach programu VIS. Skończyłaś studia II stopnia na kierunku Finanse i Rachunkowość, a teraz studiujesz na II stopniu na Zarządzaniu. Skąd taka decyzja? Jestem bardzo zadowolona ze studiów w WSB. Chciałam jeszcze poszerzyć swoją wiedzę i zrobić coś dla siebie. Ponadto bardzo zżyłam się z ludźmi, mam możliwość działalności w kołach naukowych, co daje mi bardzo dużą satysfakcję i nowe doświadczenia stąd kontynuacja nauki. A nie myślałaś o tym, że skoro masz już dyplom WSB, to w ramach poszerzania wiedzy warto uzyskać jeszcze dyplom uczelni publicznej? Studia na Uniwersytecie Ekonomicznym w moim przypadku kosztowałyby mnie więcej niż w WSB, a analizując sygnały z rynku pracy mogę stwierdzić, że dyplom WSB jest bardzo dobrze postrzegany u pracodawców. Dla nich nie liczy się tylko papier, ale również doświadczenie i umiejętności praktyczne, których nie brakuje studentom Bankowej. Ponadto cenię sobie otwartość studentów WSB. Tutaj nie ma przyjaźni tylko w ramach jednego kierunku. Studenci wszystkich kierunków wspólnie organizują różne przedsięwzięcia i wspólnie się bawią. Wszyscy się wspierają. A są to przyjaźnie jeśli nie na całe życie, to na pewno na lata. Także dzięki temu, że Uczelnia uczestniczy w programie Erasmus, mam kontakt ze studentami zza granicy, którzy przyjechali do Poznania i miałam okazję się z nimi zaprzyjaźnić, co też skutkuje możliwością doskonalenia języków obcych. Czy jest coś co Ci się najbardziej podoba w WSB? Bardzo mi się podoba możliwość samodzielnego wybierania przedmiotów specjalnościowych studiuję to co mnie interesuje najbardziej. Ważne dla mnie jest również to, że wysokość czesnego nie zmienia się w trakcie dwóch lat trwania nauki, a także to że zajęcia są prowadzone na studiach stacjonarnych trzy dni w tygodniu, co umożliwia mi podjęcie pracy. A Gdybyś miała w jednym zdaniu zachęcić swoje koleżanki i kolegów do kontynuacji nauki na studiach II stopnia w WSB, co byś im powiedziała? W jednym zdaniu? Ależ zadajesz trudne pytania. Warto studiować w WSB na studiach magisterskich ponieważ: znasz kadrę, znasz otoczenie i Szkołę, masz zniżki i po prostu czujesz się dobrze. m a j - c z e r w i e c 2010

14 sum wsb 16 Elastyczny system studiowania Będąc studentem studiów II stopnia, możesz samodzielnie wybrać z przedstawionej oferty programowej przedmioty specjalnościowe, które będziesz realizować. Dzięki takiemu rozwiązaniu możesz skutecznie poszerzać wiedzę i zdobywać umiejętności z zakresu, który najbardziej odpowiada Twoim zainteresowaniom i planom dotyczącym przyszłości zawodowej. Dzięki temu również samodzielnie kształtujesz i doskonalisz swoje umiejętności. St u d i a i p r a c a Rozmowa z Maciejem Walczakiem, studentem I roku studiów II stopnia, kierunek Zarządzanie (studia niestacjonarne) Studiowałeś w WSB w Poznaniu na studiach I stopnia na kierunku Zarządzanie. WSB w swojej ofercie ma również studia II stopnia na tym kierunku. Czy miałeś jakiekolwiek wątpliwości czy studia magisterskie rozpocząć na tej samej czy innej uczelni? Od razu wiedziałem, że będę kontynuować naukę w WSB w Poznaniu. Skąd ta decyzja? Coś Cię urzekło w WSB? Komfort studiowania i możliwość wykazania się nie tylko w nauce. Bardzo cenię sobie możliwość działania w Samorządzie Studenckim, dzięki czemu moje kontakty zostały w dużej mierze wzbogacone. Ważna jest też dla mnie wspaniała atmosfera panująca na Uczelni, którą współtworzą studenci i wykładowcy. A jeśli chodzi o poziom kształcenia? Jesteś z niego zadowolony? Trudno mi dokonać porównań. Ale słyszałem od moich kolegów, z którymi wspólnie uczyłem się na studiach I stopnia i którzy II stopień robili na publicznej uczelni konkurencyjnej, że poziom nauczania jest porównywalny, natomiast komfort nauki i warunki studiowania są nieporównywalne, z korzyścią na rzecz WSB. Również szacunek dla studenta w WSB jest znacznie większy. To co ja mogę powiedzieć odnośnie poziomu kształcenia, to plaży absolutnie nie ma, ale jak robisz swoje to nie będziesz mieć problemu z zaliczeniami. Czy jest coś co Ci się szczególnie podoba na studiach II stopnia w WSB? Porównując do uczelni konkurencyjnej mogę powiedzieć, że płacę o 1000 zł mniej za semestr i mam zajęcia tylko w sobotę i niedzielę, a nie jeszcze dodatkowo w piątek, co ma ponoć miejsce na Uniwersytecie Ekonomicznym. W WSB bardzo podoba mi się możliwość współpracy ze szkołą. Nierzadko się zdarza, że w ramach funkcjonowania Uczelni, zatrudniani są chętni studenci do pracy na umowę zlecenie. W pierwszej kolejności są to studenci WSB Uczelnia dba o nich, wspiera ich i promuje. Dla mnie ważne jest jeszcze, że zajęcia są prowadzone przez wykładowców praktyków, pracujących również w najróżniejszych przedsiębiorstwach. Gdybyś miał w jednym zdaniu zachęcić swoich młodszych kolegów i koleżanki do kontynuacji studiów w WSB w Poznaniu, co byś im powiedział? Tytuł magistra to preludium do pracy, a WSB daje poza wiedzą merytoryczną, wiedzę praktyczną i możliwość osobistego kontaktowania się z wykładowcami, którzy są pracownikami i menedżerami różnych firm, różnych branż, co niejednokrotnie ułatwia stawianie pierwszych kroków na rynku pracy. Dwa dyplomy w dwa lata na studiach stacjonarnych W Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu masz niepowtarzalną okazję zdobycia dwóch dyplomów w dwa lata. Rozpoczynając studia II stopnia w trybie stacjonarnym i podejmując równocześnie naukę na studiach podyplomowych na dowolnym, wybranym przez siebie kierunku, możesz liczyć na 50-procentową zniżkę w opłatach za studia podyplomowe.

15 poznaj Poznań 17 PeWuKa i MTP czyli o tym jak Poznań się targuje 4,5 miliona gości na wystawie o powierzchni trzykrotnie większej od obecnej powierzchni Międzynarodowych Targów Poznańskich w 112 obiektach przez 138 dni. 129 towarzyszących zjazdów i kongresów oraz imprez w tym sparing najlepszej poznańskiej drużyny piłkarskiej z Mistrzem Holandii. Stadion na 50 tysięcy widzów. Największy w Polsce hotel i park rozrywki ze 120-metrową kolejką górską. Koszt ponad 100 milionów złotych. Kiedy to będzie? Euro 2012? Poznań Europejską Stolicą Kultury 2016? A może niedawny szczyt klimatyczny w Poznaniu? Nie, nie i nie PWK Poznań, rok Czasami zastanawiamy się dlaczego akurat jedna rzecz kojarzy się z czymś innym. Bawiąc się w skojarzenia do miasta Poznań jednym z pierwszych będą Targi i vice versa. Nie bez powodu. To właśnie Międzynarodowe Targi Poznańskie od lat nadają miastu charakter polskiej stolicy handlu, będąc jednocześnie jego symbolem. Zacznijmy od początku. Poznań powołany do życia przez kupców na skrzyżowaniu szlaków handlowych był miejscem targów jeszcze zanim przyznano mu prawa miejskie. Wiedzieli o tym także Niemieccy zaborcy, którzy w 1911 roku zorganizowali na Łazarzu, Wielką Wystawę Wschodnioniemiecką. Powstało kilka budynków z nietrwałych materiałów, z których po upływie czasu pozostała tylko część najważniejszą była Wieża Górnośląska autorstwa Hansa Poelziga, propagatora stylu art deco. Po I wojnie światowej, gdy Polska odzyskała niepodległość, zaczęto myśleć nad kontynuacją rozwoju Poznania w kierunku handlowym. Autorem idei I Targu Poznańskiego, który odbył się już w 1921 roku, był Edward Mazurkiewicz. Poznański kupiec chciał stworzyć targi na wzór tych w Lipsku. Osobą, która to umożliwiła i stworzyła warunki wbrew wszelkim przeciwnościom był ówczesny prezydent miasta - Jarogniew Drwęski. Pierwsza międzynarodowa impreza to rok W międzyczasie w II Rzeczpospolitej pojawiały się głosy o potrzebie organizacji wystawy krajowej prezentującej osiągnięcia Polski na 10-lecie odzyskania niepodległości. Kandydatura Poznania, dzięki staraniom wybitnego poznańskiego prezydenta Cyryla Ratajskiego, zwyciężyła m.in. Gdańsk i Warszawę. Powszechna Wystawa Krajowa miała odbyć się nad Wartą już w 1929 roku. Ruszyły prace przygotowawcze do wystawy nazywanej PeWuKą i nie przeszkodziła w nich nawet zima stulecia z temperaturami poniżej 30 stopni mrozu. Obszar PeWuKi to 65ha (dzisiejsze MTP 23ha) na 5 wielkich terenach przedzielonych istniejącymi ulicami, nad którymi przerzucono kładki. Do dotychczasowych budynków przy ulicy Głogowskiej, wokół Wieży Górnośląskiej, dołączyło wiele nowych nie tylko na terenie Targów Poznańskich, a infrastruktura, która wówczas powstała służyła Poznaniowi jeszcze długo po wystawie. Najważniejszy obiekt to nowy Dworzec Zachodni, oraz budynki zbudowane dla Uniwersytetu, a mające służyć wystawie: Pałac rządowy, czyli obecne Collegium Chemicum oraz Pałac Sztuki dziś Collegium Anatomicum. Chlubą wystawy miał być największy w Polsce hotel Polonia z 370 pokojami, w którym obecnie znajduje się 111 Szpital Wojskowy przy ul. Grunwaldzkiej. Budynek, który dobrze znamy i codziennie mijamy to targowy pawilon 3A, na m a j - c z e r w i e c 2010

16 poznaj Poznań 18 narożniku ulic Roosevelta i Bukowskiej Hala Reprezentacyjna PeWuKi z charakterystyczną wieżą. Cały plan urbanistyczny i architektoniczny wystawy zawdzięczamy, wówczas Naczelnemu Architektowi, wybitnemu Rogerowi Sławskiemu. Oprócz hal wystawowych PeWuKa obejmowała także tereny rekreacyjne. Park Wilsona wyposażono w największą w Polsce fontannę, natomiast Poznańska Palmiarnia otrzymała znacznie powiększony budynek, dzięki czemu jeszcze bardziej zyskała na atrakcyjności i stała się jednym z największych tego typu obiektów w Europie. Kolejną atrakcją był lunapark, dla którego Poznaniacy wymyślili, stosowaną do dziś, nazwę - Wesołe Miasteczko. Wzorowane na najlepszych parkach rozrywki w Europie z najdłuższą kolejką górską, przenośną zjeżdżalnią, wioską murzyńską oraz dla panów pierwszym polskim peep-show :). PeWuKa stawiała na sport i wychowanie fizyczne. W związku z wystawą zbudowano stadion na 50 tysięcy osób (dziś już marniejący) nazwany później imieniem E. Szyca założyciela Warty Poznań. Rozegrano kilka ciekawych spotkań sparingowych w piłce nożnej. Jedno było szczególnie istotne. Do Poznania na mecz z Wartą, wówczas jedną z najlepszych drużyn w kraju, zresztą Mistrza Polski z 1929 roku, przyjechał Philips z Eindhoven Mistrz Holandii (obecnie PSV). Spotkanie o tyle istotne, że przeprowadzono z niego pierwszą w Polsce bezpośrednią relację radiową z meczu piłkarskiego. Poznań stał się najmodniejszym miastem w Polsce. PeWuKa była wielkim wydarzeniem z punktu widzenia organizatorskiego jak i marketingowego, porównywalne jedynie z dzisiejszymi EXPO. Częścią ceremonii otwarcia wystawy przez prezydenta Mościckiego było wysłanie gołębia pocztowego z hasłem Niechaj w świat leci wieść, że wolna Polska rozwija się i tworzy. Przez 138 dni PeWuKi stolicę Wielkopolski odwiedziło 4,5 mln osób! W 112 obiektach zaprezentowało się 1427 wystawców takich jak np. Goplana, zgrupowanych w pawilonach tematycznych. Szczególnie wyróżniał się pawilon przemysłu wódczanego z oryginalnym kształtem i 3 wieżyczkami. Okres międzywojenny to rozkwit Targów Poznańskich, które stały się 4 najważniejszym organizatorem wydarzeń handlowych w Europie. Mimo kryzysu gospodarczego z roku 1929, impreza nie odbyła się tylko raz ze względu na Powszechną Wystawę Krajową. II wojna światowa przyniosła prawie całkowite zniszczenie terenów targowych (ok. 85%), głównie spowodowane alianckimi nalotami na ulokowaną tam przez Niemców fabrykę samolotów Focke Wulf. Jednak pierwsza międzynarodowa impreza odbyła się już w 1947 roku, a targi były systematycznie modernizowane. W 1955 roku przebudowano Wieżę Górnośląską, stawiając na jej fundamentach obecny symbol MTP ażurową Iglicę. Obecnie Międzynarodowe Targi Poznańskie są najważniejszym ośrodkiem tego typu w Polsce z blisko 50% udziałem oraz drugim co do wielkości organizatorem imprez targowych w Europie Środkowo-Wschodniej. Poznań jest jedynym polskim miastem zakwalifikowanym do światowego rankingu miast targowych AUMA, plasując się na 33 miejscu. MTP każdego roku organizuje 80 imprez targowych i jeszcze więcej konferencji. Stworzono tak rozpoznawalne w świecie handlu marki

17 poznaj Poznań 19 jak Polagra, Drema, Budma czy Taropak. Od jakiegoś czasu mówi się o prywatyzacji MTP, jako że 60% udziałów należy do Skarbu Państwa. Dopuścić do tego nie chcą władze Poznania z obawy, że Targi mogą podzielić los Budapesztańskiego Hungexpo zamienionego na osiedle mieszkaniowe. Czas pokaże czy prezydent Grobelny będzie godnym następcą ojca miasta i targów Cyryla Ratajskiego. Tymczasem, można powiedzieć, że tak jak Wielka Wystawa w 1851 roku dała Londynowi Crystal Palace, Wystawa w Paryżu wieżę Eiffla, nam PeWuKa dała Targi, z których również możemy być dumni do dzisiaj i miejmy nadzieję, że będziemy się z nich cieszyć jeszcze przez długi czas. Kamil Dondajewski Konkurs dla studentów WSB Wygraj laptopa oraz inne ciekawe nagrody! By wziąć udział w konkursie, przygotuj projekt wprowadzenia na polski rynek zupełnie nowego produktu. Warunkiem dopuszczenia projektu do konkursu jest brak wprowadzanego produktu w obecnej ofercie rynkowej. Masz pełną dowolność jego wyboru. Wykorzystaj swoją wiedzę i wyobraźnię. Konkurs trwa od 10 maja 2010 r. do 31 maja 2010 r. Każdy z uczestników zobowiązany jest do zgłoszenia zamiaru udziału w konkursie do dnia 24 maja godz poprzez kontakt mailowy z Birem Karier - biuro.karier@wsb.poznan.pl Ogłoszenie wyników Konkursu nastąpi w dniu 21 czerwca 2010 roku na stronie m a j - c z e r w i e c 2010

18 kulturalnie 20 skupisko muz Wyjątkowym miejscem, w którym kultura przemawia w wielu językach i odsłonach, jest studyjne kino Muza. Ukrywa się wgłębi kamienicy przed zgiełkiem na ul. Św. Marcin. Nawiązując do nazwy, jest to swoista scena wielu mitycznych Muz. Rozkoszując się niszą wśród zabieganego świata, można pozwolić sobie na delektowanie smakowe, filmowe oraz bookcrosing`owe. Jeśli ktoś szuka repertuaru filmowego, który zaskakuje, zmusza do myślenia lub zabiera w irracjonalną podróż (jaką na co dzień, często jest nasze życie), powinien znaleźć coś dla siebie. Komercyjne przejawy ujrzymy tu tylko, jeśli znajdą się w nich uznane perełki. Mam dosyć stabilne wyobrażenie o tej przestrzeni, może dlatego że właśnie tam miałam sposobność oglądać Hanami - Kwiat wiśni, reż. Doris Dörrie, tu zaczęła się moja przygoda z Emirem Kusturicą od filmu Czarny kot, biały kot, a wakacyjny wieczór umilał Berlin Calling, reż. Hannes Stöhr. Specyficzne tytuły, etapami pozwalają poznawać spektrum reżyserskich inwencji z najbardziej odległych kultur tego świata. Pozytywna jest również wyrozumiałość dla studenckich kieszeni, gdzie w czwartki już za 5 zł można trafić na wspaniałe projekcje kinowe. Odkrywanie tamtejszych klimatów, potrafi inspirować. Kasia Szwarc s ł o w a Tragedia jaka wydarzyła się r. na zawsze zostanie w naszej pamięci, naszej historii i na zawsze zmieni nas - Polaków. Najważniejsze jednak, by zmieniła każdego z nas z osobna. By sprawiła, że każdy z nas w tym pędzie życia zatrzyma się na chwilę i zrozumie, co tak naprawdę jest ważne. Nie są to pieniądze, stanowisko bo może zdarzyć się coś, co sprawi, że stracimy je w jednej chwili. Z pewnością jest to mniej bolesne niż strata bliskiej osoby. Znany tekst ojca Twardowskiego: śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą, nabiera olbrzymiego znaczenia w obliczu tragedii z 10 kwietnia. Wszystko to pokazuje, iż nie warto odkładać ważnych planów, rzeczy, słów, bo nie wiadomo czy później nadejdzie. Tak wielu z nas nie mówi drugiej osobie o tym, co czuje, przekładając to na kiedy indziej. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że możemy już nie mieć takiej szansy, że ta osoba pozostanie w niewiedzy na zawsze i że słowa które w sobie chowamy mogą wiele zmienić. Że może nas lub tej osoby po prostu zabraknąć. Dlatego jeśli macie taką potrzebę zadzwońcie, napiszcie, czy po prostu powiedzcie rodzicom, dziadkom, drugiej połówce, czy każdemu kto jest dla was ważny, że bardzo go kochacie... Bo nie wiadomo, co przyniesie jutro.

19 co Cię działo 21 Po raz pierwszy, po raz piąty - zakończone INGRESO 2010 Stało się! Po raz piąty i po raz pierwszy ogólnopolski Konkurs Wiedzy Ekonomicznej Ingreso 2010 przeszedł do historii WSB w Poznaniu, jednak przede wszystkim zapisał się na stronach historii SKRiF ANALITIX. Wczesnym rankiem 5 maja do jednego z poznańskich hoteli zaczęli zjawiać się pierwsi uczestnicy Ogólnopolskiego Konkursu INGESRO. Przybywali z wszystkich rejonów Polski nawet tych najdalszych jak studenci z Rzeszowa, Lublina czy Trójmiasta. W sumie z uczelni poza poznańskimi przybyło do deszczowego Poznania 9 drużyn, spośród 24 które wzięły udział w konkursie. Po krótkim przywitaniu gości w hotelu Gromada i przedstawieniu harmonogramu najbliższych trzech dni, uczestnicy przystąpili do rozwiązywania testu jednokrotnego wyboru, składającego się ze 100 pytań z kilkunastu dziedzin między innymi z podatków, prawa dewizowego, marketingu, rachunkowości zarządczej czy rynku finansowego. W tym roku padł niewątpli- wy rekord w liczbie uzyskanych punktów z testu, który zdobyła Monika Banaszewska z UEP i wyniósł on 163 punkty na 200 możliwych do zdobycia, należy w tym miejscu podkreślić, że za błędne odpowiedzi zawodnicy otrzymywali punkty ujemne. Po ponad godzinnym rozwiązywaniu testu uczestnicy udali się na obiad serwowany w restauracji SPHINX. Kolejnym punktem dnia była wycieczka do Browarów Kompanii Piwowarskiej, która jak się okazało była dużą atrakcją dla uczestników spoza Poznania. Wieczorem miało odbyć się spotkanie integracyjne w jednym z poznańskich pubów jednak, jako organizatorzy nie przewidzieliśmy faktu, że uczestnicy mogą być zmęczeni po całym dniu wrażeń. Dlatego też integrowaliśmy się z uczestnikami w ich pokojach hotelowych. Drugiego dnia konkursu z budynków WSB przenieśliśmy się do hotelu Mercure gdzie czekał na nas organizator merytoryczny konkursu PricewaterhouseCoopers z jeszcze ciepłym, wydrukowanym dla uczestników casem. Z relacji uczestników wynikało, że case nie należał do najłatwiejszych. Późnym popołudniem w auli CP zebrało się szacowne jury konkursu w składzie dr hab. Ryszard Sowiński, dr Roman Łosiński, dr Maria Golec oraz prorektor WSB dr Piotr Dawidziak. Spośród wszystkich drużyn do finału przeszło pięć z najwyższą liczbą punktów skumulowanych z rozwiązanego testu oraz casu. Rozgrywka finałowa polegała na grze w pokera. Uczestnicy licytowali pytania, z których chcieli odpowiadać. Najlepszymi ekonomistami zostali studenci pobliskiego Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu w składzie: Wojciech Misztak oraz Leszek Bogucki, drugie miejsce zajęli studenci z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie składzie: Krzysztof Bartoszcze i Michał Londzin, najniższe miejsce na podium zajęła drużyna z Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu w składzie: Adrianna Nawrocka i Anna Górna. Zwycięzcą składamy raz jeszcze gratulacje i zapraszamy na przyszłoroczną edycję konkursu INGRESO 2011! zocha_ m a j - c z e r w i e c 2010

20 22 co Cię działo ŻEP rozstrzygnięty Dnia 11 maja 2010 r. odbył się pierwszy w Wyższej Szkole Bankowej konkurs marketingowo-dziennikarskoprowy. Intrygująca nazwa konkursu ŻEP, pochodzi od pierwszych liter nazw organizatorów: Żebyś Wiedział, Eventus, Pirrania. Uczestnicy zmagali się z trzema, półgodzinnymi etapami, których każdy dotyczył innej dziedziny. Pierwszą marketingową część zwyciężył Szymon Torba. Drugą z obszarów związanych z dziennikarstwem Olga Płóciniczak. Natomiast w trzecim etapie z dziedziny public relations wygrała Julia Jabłońska. Po zsumowaniu punktów, które uczestnicy otrzymali w poszczególnych etapach, konkurs zwyciężył Szymon Torba. Wszyscy laureaci otrzymali atrakcyjne nagrody. Serdecznie gratulujemy i życzymy powodzenia w przyszłym roku!