Tax24 Przegląd interpretacji i orzeczeń podatkowych z komentarzem

Transkrypt

1 Tax24 Przegląd interpretacji i orzeczeń podatkowych z komentarzem 5/2011 ISSN

2 Spis treści Podatek od towarów i usług 5 Opodatkowanie VAT odsetek od pożyczek udzielonych z ZFŚS Teresa Sławińska-Choryło 7 Wypłacenie wynagrodzenia za umorzone udziały w formie niepieniężnej a obowiązek podatkowy w CIT i VAT Justyna Bołd Cła 10 Zwolnienie od cła i podatków rzeczy mienia przesiedlenia Tomasz Tochowicz Podatki dochodowe 15 Opodatkowanie dochodu z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej Paweł Tarbaj 18 Opodatkowanie odsetek od obligacji nabywanych przez zagraniczne banki w świetle umów o unikaniu podwójnego opodatkowania Maciej Małek 20 Wydatki na nabycie uprawnień wtórnych do emisji dwutlenku węgla w CIT Jan Godyń 23 Prawo ze zgłoszenia znaku towarowego nie podlega amortyzacji Paweł Sobol Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011 2

3 Opracowanie Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte Wydawca Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o. Informacje o wydawcy Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o. Al. Jana Pawła II 19, Warszawa Tel. (22) Fax (22) NIP: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy Nr KRS Kapitał zakładowy: zł 3 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

4 Objaśnienie skrótów u.p.t.u. u.p.d.o.p u.p.d.o.f. u.p.a. u.p.o.l. u.p.c.c. u.p.r. u.p.l. o.p. k.s.h. k.c. u.p.w.p. ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54 poz. 535, z późn. zm.) ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74 poz. 397, z późn. zm.) ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51 poz. 307, z późn. zm.) ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3 poz. 11, z późn. zm.) ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 95 poz. 613, z późn. zm.) ustawa z dnia 17 maja 2010 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 101 poz. 649, z późn. zm.) ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U r., Nr 136 poz. 969, z późn. zm.) ustawa z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2002 r., Nr 200 poz. 1682, z późn. zm.) ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, z późn. zm) ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94 poz. 1037, z późn. zm.) ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16 poz. 93, z późn. zm.) ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r., Nr 119 poz. 1117, z późn. zm.) w.k.c. rozporządzenie Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L z 1992 r., Nr 302 poz. 1, z późn. zm.) WTC VI Dyrektywa Dyrektywa 112 MF DIS NUS DIC NUC rozporządzenie Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L z 1987 r., Nr 256 poz. 1, z późn. zm.) VI dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L z 1977 r., Nr 145, poz. 1, z późn. zm.) dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L. z 2006 r., Nr 347 poz. 1, z późn. zm.) Minister Finansów Dyrektor Izby Skarbowej Naczelnik Urzędu Skarbowego Dyrektor Izby Celnej Naczelnik Urzędu Celnego Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011 4

5 Opodatkowanie VAT odsetek od pożyczek udzielonych z ZFŚS Organ: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu Data: Sygnatura: ILPP1/ /08/11-S/KŁ Typ dokumentu: interpretacja indywidualna Teza Odsetki od pożyczek udzielonych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Wynika to z faktu, iż działania podejmowane w ramach ZFŚS są przejawem działalności socjalnej zakładu pracy, a nie działalności gospodarczej podatnika VAT. Stan faktyczny W ramach gospodarowania środkami ZFŚS wnioskodawca (spółdzielnia) udziela swoim pracownikom pomocy materialnej, między innymi w postaci oprocentowanych pożyczek na cele mieszkaniowe. Wysokość pomocy świadczonej uprawnionym na cele mieszkaniowe, jej rodzaj, wielkość oprocentowania oraz forma spłaty, określone są w regulaminie ZFŚS oraz w umowie zawieranej ze świadczeniobiorcą. Odsetki od udzielonych pożyczek są wpłacane przez pożyczkobiorców bezpośrednio lub za pośrednictwem kasy, na rachunek bankowy ZFŚS. Zwiększają one środki Funduszu do wykorzystania na finansowanie działalności socjalnej i nie stanowią przychodu z działalności spółdzielni. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym wnioskodawca zwrócił się do Ministra Finansów z pytaniem czy odsetki od udzielonych z ZFŚS pożyczek podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem spółdzielni odsetki te nie podlegają przepisom ustawy o VAT, ponieważ w myśl art. 29 ust. 1 ustawy opodatkowany jest obrót. Udzielane pożyczki stanowią natomiast pomoc materialną dla pracowników, a odsetki pobierane z tego tytułu zwiększają środki funduszu. DIS działając z upoważnienia MF uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W interpretacji wskazano, iż przedmiotowe transakcje są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu 5 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

6 podatkiem VAT. Spółdzielnia wystąpiła na drogę postępowania sądowoadministracyjnego. WSA uchylił interpretację, wskazując w uzasadnieniu, iż spółdzielni w przedstawionym stanie faktycznym nie można przypisać statusu podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, a zatem czynności dokonywane przez nią nie podlegają opodatkowaniu. NSA podzielił pogląd sądu I instancji. DIS biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia sądów obu instancji zmienił stanowisko, stwierdzając, iż działania wnioskodawcy podejmowane w ramach ZFŚS są przejawem działalności socjalnej zakładu pracy, a nie działalności gospodarczej podatnika VAT, a zatem nie powinny podlegać opodatkowaniu. Komentarz Analizowana interpretacja odnosi się do kwestii traktowania na gruncie podatku od towarów i usług pożyczek udzielanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pierwotnie organ podatkowy wskazywał, iż jest to czynność podlegająca opodatkowaniu. Interpretacja po jej zaskarżeniu przez podatnika, została zmieniona w sposób zgodny z ostatnio prezentowaną linią orzeczniczą nakazującą traktować tego typu zachowania na gruncie podatku od towarów i usług, jako czynności poza zakresem opodatkowania. Stanowisko, które pierwotnie zaprezentowały organy było zgodne z prezentowaną przez długi czas koncepcją opodatkowania tego typu zachowań. Przyjęcie założenia, iż udzielenie pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu, ma nie tylko swoje konsekwencje związane z prawidłowością raportowania przez podatnika obrotu, ale może także wpływać na rozliczenie podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z wcześniejszą koncepcją nakazującą traktować tego typu pożyczki jako czynności opodatkowane podatnik był obowiązany wykazywać obrót z tego tytułu jako obrót zwolniony (usługi finansowe). W przypadku, gdy udzielane pożyczki nie miały charakteru sporadycznego obrót zwolniony powinien być uwzględniany przy wyliczeniu proporcji, co mogło mieć bezpośredni wpływ na konieczność zastosowania rozliczenia proporcją a przez to ograniczenie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Prezentowana w ostatnim czasie w orzecznictwie koncepcja zasługuje na akceptację. Zanim bowiem rozstrzygniemy, czy dane zachowanie stanowi opodatkowaną dostawę towarów lub świadczenie usługi powinniśmy przeanalizować, czy podmiot podejmujący to zachowanie działa w danym momencie jako podatnik podatku od towarów i usług. Z taką sytuacja mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Owszem, co do zasady, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usługi. Jednak, jeśli nie wykonuje jej podatnik VAT to nie możemy mówić o czynności podlegającej opodatkowaniu. Pracodawca udzielając pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych działa jedynie jako administrator środków zgromadzonych w funduszu. Z odmienną sytuacja mielibyśmy do czynienia, gdyby analogiczna pożyczka była udzielana przez pracodawcę, ale ze środków obrotowych. Biorąc pod uwagę powyższe, podatnicy, którzy dotychczas wykazywali z tego tytułu obrót zwolniony i miało to u nich wpływ na rozliczenie proporcją mogą przeanalizować płynące z wskazanej koncepcji korzyści podatkowe dla siebie polegające na ograniczeniu w zakresie raportowania obrotu zwolnionego i ewentualnie korektę rozliczenia proporcją. Podstawa prawna art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535, z późn. zm.) Autor: Teresa Sławińska-Choryło Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011 6

7 Wypłacenie wynagrodzenia za umorzone udziały w formie niepieniężnej a obowiązek podatkowy w CIT i VAT Organ: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Data: Sygnatura: I SA/Po 101/11, I SA/Po 102/11 Typ dokumentu: Wyrok Teza Przeniesienie własności nieruchomości z tytułu umorzenia udziałów nie jest czynnością wchodzącą w zakres prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Nie można zatem w tym wypadku mówić o dostawie towarów, jak również sytuacja ta nie generuje po stronie spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stan faktyczny Spółka zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. We wniosku wskazała, że jej udziałowcami są trzy osoby fizyczne (po 1/3 udziałów). Udziałowcy zamierzają dokonać zmian w strukturze właścicielskiej: dwóch udziałowców wycofa się ze spółki, trzeci z właścicieli będzie kontynuował prowadzenie działalności w tej formie. Spółka rozważa wystąpienie udziałowców ze spółki w trybie umorzenia udziałów w zamian za wynagrodzenie stosownie do art. 199 k.s.h. Operacja ta poza zapewnieniem kontroli właścicielskiej udziałowcowi pozostającemu w spółce - ma tę zaletę, że w przypadku odkupu udziałów wspólnik, który chciałby je wykupić musi mieć zapewnione jej sfinansowanie, natomiast umorzenie udziałów prowadzi do swego rodzaju "rozdzielenia majątku" spółki pomiędzy wspólników bez konieczności dysponowania środkami finansowymi. Udziałowcy, stosownie do art k.s.h., planują podjąć na zgromadzeniu wspólników uchwałę w sprawie dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem w określonej kwocie, na które będą składać się ściśle wskazane nieruchomości oraz pieniądze z czystego zysku z ostatniego roku obrotowego oraz zysku z lat ubiegłych znajdującego się w kapitale zapasowym. W związku z umorzeniem udziałów oraz wypłatą wynagrodzenia z tego 7 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

8 tytułu spółka, jako płatnik, dokona potrącenia 19% zryczałtowanego podatku od dochodu z tytułu udziału w zysku osoby prawnej, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 w związku z art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. Mając powyższe na uwadze spółka zadała następujące pytania: 1) czy umorzenie udziałów oraz przekazanie nieruchomości tytułem wynagrodzenia dokonywane zgodnie z art. 199 k.s.h. stanowią czynności opodatkowane w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług? 2) czy wypłata wynagrodzenia w postaci nieruchomości oraz pieniędzy dokonywana z tytułu umorzenia udziałów w spółce, która spowoduje zmniejszenie stanu majątkowego spółki prowadzi do powstania przychodu w spółce na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Zdaniem spółki, umorzenie udziałów oraz wypłata wynagrodzenia za umorzenie, dokonywane zgodnie z art. 199 k.s.h. nie stanowią czynności opodatkowanych, ponieważ spółce dokonującej tych czynności nie można przypisać charakteru podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Wypłata wynagrodzenia nie spowoduje również powstania przychodu w spółce, ponieważ transfer aktywów na rzecz udziałowców nie prowadzi do powstania przysporzenia, lecz wręcz przeciwnie zmniejsza majątek po stronie spółki. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w zakresie nieuznania przekazania nieruchomości za dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. oraz nierozpoznania przychodu w związku z wypłatą wynagrodzenia w formie niepieniężnej. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że wypłatę wynagrodzenia w postaci nieruchomości z uwagi na umorzenie udziałów należy traktować jak odpłatne zbycie prawa i osiągniecie przychodu do opodatkowania. Spółka wniosła skargę do WSA, który uchylił przedmiotowe interpretacje. W uzasadnieniu sąd wskazał, iż brak jest w przepisach podstaw do różnicowania skutków związanych z wypłatą wynagrodzenia w zależności od jego formy. Komentarz Komentowane wyroki dotyczą wątpliwości pojawiających się na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak również ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie konsekwencji podatkowych po stronie spółki kapitałowej, która dokonuje na rzecz wspólników wypłaty wynagrodzenia w formie niepieniężnej z tytułu umorzenia przysługujących im udziałów. Istota rozstrzygnięcia w omawianych wyrokach sprowadzała się odpowiednio do oceny czy spółka, która w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały przenosi na wspólników własność określonych składników majątkowych, uzyskuje tym samym przychód z odpłatnego zbycia tych składników i czy transakcja taka stanowi czynność opodatkowaną na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. W komentowanych sprawach Sąd w Poznaniu, uchylając decyzje organów skarbowych, przyznał podatnikowi rację potwierdzając, że wypłata wynagrodzenia za umorzone udziały, niezależnie od tego czy ma ono postać rzeczową (np. nieruchomości), czy pieniężną, nie prowadzi w spółce do powstania przychodu, gdyż zmniejszenie wartości lub liczby udziałów, bądź też liczby wspólników, nie jest, w obrocie gospodarczym okolicznością, z której można by wnosić o wystąpieniu przychodu. Efektem uchwały o umorzeniu udziałów będzie przepływ aktywów do udziałowców i obniżenie kapitału zakładowego lub zapasowego, a w efekcie tej transakcji majątek spółki ulegnie w istocie zmniejszeniu (I SA/Po 102/11). Natomiast w wyroku I SA/Po 101/11 Sąd potwierdził, że przeniesienie przez spółkę na wspólnika własności posiadanych przez nią składników majątkowych, w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to przede wszystkim z faktu, że umorzenie udziałów nie następuje w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Powodem takiej oceny jest okoliczność, że umorzenie udziałów, zapłata w gotówce jak i poprzez przeniesienie własności nieruchomości wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów jest czynnością o charakterze organizacyjno-ustrojowym, dokonywaną wewnątrz spółki, a nie czynnością wchodzącą w zakres prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Podkreślić przy tym należy, że podobne do komentowanych wyroków rozstrzygnięcie wydał przykładowo WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., (I SA/Po 251/1), WSA w Łodzi w wyroku z dnia 3 grudnia 2010 r. (I SA/ Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011 8

9 Łd 935/10) oraz WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2010 r. (III SA/Wa 374/10) i WSA w Kielcach z dnia 25 marca 2010 r., I SA/Ke 120/10. Podstawa prawna: art ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94 poz. 1037, z późn. zm.), art. 12 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74 poz. 397, z późn. zm.), art. 5 i 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535, z późn. zm.) Autor: Justyna Bołd Alert europejski 9/2011 Wsparcie na utworzenie/rozbudowę Centrum B+R Przedsiębiorcy planujący rozwój działalności B+R mogą ubiegać się o wsparcie na budowę lub rozbudowę Centrów B+R w Polsce. Jako Centrum B+R należy rozumieć jednostkę organizacyjną lub wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę rozpoczynającą lub rozwijającą działalność, której głównym zadaniem jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w wydzielonych i przystosowanych do tego typu działalności pomieszczeniach przy wykorzystaniu infrastruktury technicznej oraz wykwalifikowanej kadry. Wsparciem mogą zostać objęte koszty inwestycyjne związane z budową/rozbudową Centrum B+R lub koszty operacyjne jego funkcjonowania (wynagrodzenia pracowników). Więcej na: 9 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

10 Zwolnienie od cła i podatków rzeczy mienia przesiedlenia Organ: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Data: Sygnatura: I SA/Bk 623/10, I SA/Bk 624/10 Typ dokumentu: Wyrok Teza Dla zastosowania zwolnienia od cła mienia osoby przesiedlającej się z kraju trzeciego do Unii Europejskiej nie jest wystarczający jedynie zamiar przeniesienia swojego zamieszkania. Stan faktyczny W lipcu 2008 r. organ celny zwolnił od cła i podatków dwa używane auta zgłoszone jako mienie osoby przesiedlającej się z USA do Polski. Zwolnienia udzielono pod warunkiem nieodstępowania, tzn. pojazdy te nie mogły być w okresie 12 miesięcy oddane w użytkowanie osobie trzeciej (np. użyczone, sprzedane). W trakcie kontroli postimportowej mającej na celu sprawdzenie, czy ów warunek nieodstępowania nie został naruszony, organ doszedł do wniosku, że zgłaszający i beneficjent zwolnienia (dalej: pan J.) w rzeczywistości nie przeniósł swojego miejsca zamieszkania na obszar celny UE. Ustalenia organu celnego były następujące: - pan J. przyjechał do Polski w lipcu 2008 po ponad siedemnastoletnim pobycie w USA, - po upływie około 3 miesięcy od dokonania zgłoszenia samochodów pan J. wyjechał z Polski do USA, - w ewidencjach lokalnych oddziałów ZUS i KRUS nie odnotowano nazwiska pana J. - pan J. nie figurował w lokalnych ewidencjach podatników prowadzących działalność gospodarczą i nie występował o nadanie numeru NIP, Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/

11 - w ewidencji oddziału Straży Granicznej nie odnotowano faktu przekraczania granicy RP przez pana J., - pan J. zakupił działkę budowlaną na Mazurach, - w lipcu 2010 pan J. zarejestrował się jako osoba bezrobotna, - sprowadzone samochody nie były w ogóle użytkowane w Polsce i były przechowywane w garażu ojca pana J. warunek nieodstępowania nie został naruszony, - z wyjaśnień pana J. złożonych organowi celnemu wynika, że jego przedłużający się ponowny pobyt w USA spowodowany był trudnościami ze sprzedażą domu, - przedłożona przez pana J. umowa pośrednictwa przy sprzedaży domu zawarta została we wrześniu 2009, czyli ponad rok po zadeklarowanym powrocie do Polski. Organy celne, a w ślad za nimi WSA w Białymstoku, uznały, że jakkolwiek pan J. miał zamiar przenieść stałe miejsce swojego pobytu z USA do Polski, to jednak do tego nie doszło. Zebrane informacje, zdaniem organów, świadczą o tym, że pan J. nie przeniósł centrum swojej życiowej aktywności do Polski. Sąd rozważając, czy pan J. zmienił miejsce zamieszkania, posiłkowo posłużył się art. 25 k.c. W myśl tej regulacji miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. By uznać, że dana osoba zamieszkuje wskazaną miejscowość muszą równocześnie wystąpić dwa elementy zamieszkiwanie i zamiar stałego pobytu. W przypadku pana J. wystąpił jedynie drugi z nich. Zdaniem organów, o tym że pan J. nie przeniósł swojego miejsca zamieszkania świadczą zebrane informacje z ewidencji urzędowych, a także to, że poza dwoma samochodami pan J. nie sprowadził żadnych innych ruchomości. Zdaniem sądu, doświadczenie życiowe wskazuje na to, że osoby rzeczywiście przesiedlające się sprowadzają wiele różnych innych składników swojego mienia. Organy celne wydały decyzje, na mocy których cofnięte zostało zwolnienie od należności zastosowane wobec mienia osobistego w postaci dwóch używanych samochodów osobowych. Sąd utrzymał w mocy decyzje organów celnych. Komentarz Analizę rozstrzygnięć administracyjnych i sądowoadministracyjnego należy rozpocząć od wskazania przepisu prawa, który pozwala na zwolnienie mienia osoby przesiedlającej się. W preambule do Rozporządzenia Rady nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych czytamy: Z powodu braku wyraźnych odstępstw, przyjętych zgodnie z postanowieniami Traktatu, cła wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej mają zastosowanie do wszystkich towarów przywożonych do Wspólnoty; tę samą zasadę stosuje się w przypadku rolnych opłat wyrównawczych i innych opłat przywozowych, ustanowionych przez wspólną politykę rolną lub szczególne ustalenia mające zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych; jednakże w pewnych ściśle określonych okolicznościach, kiedy na mocy specjalnych warunków, na jakich towary są przywożone, gdy nie występuje zwyczajowa potrzeba ochrony gospodarki, takie opodatkowanie nie jest uzasadnione; pożądane jest, żeby w takich okolicznościach wprowadzone zostały uzgodnienia, pozwalające na zastosowanie zwolnień z należności celnych przywozowych, którymi zwykle towary są obciążone, jako że uzgodnienia takie występują tradycyjnie w większości systemów przepisów prawa celnego; W artykule 2 Rozporządzenia czytamy: Z zastrzeżeniem art. 3-10, zwolnione z należności celnych przywozowych jest mienie osobiste przywożone przez osoby fizyczne, przenoszące swoje miejsce zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty. W artykułach następnych ustanowiono pewne warunki i ograniczenia, które jednak zostały spełnione przez pana J.; dotyczy to również warunku nieodstępowania. Ze względu na pewne aspekty sporu warto również zacytować regulację art. 9: Jeśli w związku ze zobowiązaniami zawodowymi, osoba zainteresowana opuszcza państwo trzecie, w którym miała miejsce zamieszkania, nie ustalając jednocześnie swojego miejsca zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty, mając jednak zamiar uczynić to ostatecznie, właściwe organy mogą udzielić 11 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

12 zwolnienia z należności celnych przywozowych mienia osobistego, które osoba ta przewozi w tym celu na wspomniany obszar celny. Treść Rozporządzenia, w tym preambuły, wskazuje, że zamiarem prawodawcy było ustanowienie zwolnień celnych nieobwarowanych szczególnymi warunkami, z wyjątkiem warunku nieodstępowania. Uznano, że przywóz mienia osobistego osób przesiedlających się nie zagraża gospodarce Wspólnoty. W Rozporządzeniu nie zdefiniowano sformułowania przeniesienie miejsca zamieszkania, w tym nie wskazano minimalnych warunków uznania, że doszło do takiego przeniesienia. Treść cytowanego wyżej art. 9 pozwala sądzić, że istotny, lub nawet decydujący, jest zamiar osiedlenia się na obszarze Wspólnoty. Konfrontując przepisy Rozporządzenia z działaniami organów celnych uznać należy, że dokonały pozaprawnego zawężenia znaczenia badanego pojęcia. Poczyni one pr zez or gany ustal enia i wyprowadzone wnioski świadczą o ich przekonaniu, że osoba która przesiedliła się winna (pod rygorem cofnięcia zwolnienia) nie tylko nie opuszczać miejscowości zadeklarowanej jako miejsce nowego pobytu, ale także powinna podjąć działalność zawodową. Nie jest jasne w jakim celu badano ewidencję przekraczania granicy Polski nie wiadomo, czy w opinii organów o rzeczywistym przesiedleniu się do Polski świadczą częste, czy przeciwnie, sporadyczne przekroczenia granicy RP. Zupełnie chybiony jest zarzut, że pan J. nie sprowadził żadnych innych ruchomości poza samochodami. Taki sposób rozumowania prowadzi do dyskryminującego traktowania osób niezamożnych. Poza tym, jak powszechnie wiadomo transport przez Atlantyk jest dość kosztowny, co sprawia, że przewożenie całego dobytku nie ma uzasadnienia ekonomicznego, zwłaszcza, że większość urządzeń elektrycznych i elektronicznych przystosowanych jest do innego zasilania i działa w innych systemach niż europejskie. Wydaje się, że motorem działań organów celnych było wstępne przekonanie o tym, że w istocie mają do czynienia z fikcyjnym przesiedleniem. Nie uwzględniono tego, że po siedemnastoletnim pobycie okres przejściowy (kończenie spraw tam i rozpoczynanie nowych tu ) nie jest niczym niezwykłym. Nie zauważono, że nie istnieje żaden wzorzec postępowania po przesiedleniu się z kraju do kraju. Nie ulega wątpliwości, że nic nie stoi na przeszkodzie by po przesiedleniu się do Polski zaraz potem wyruszyć w podróż dookoła świata. Nie ma powodu również by ze względu na uwarunkowania zawodowe i specyfikę rynku pracy nie wyjechać natychmiast do innego kraju do pracy. W przypadku dyplomatów, handlowców, to wręcz zwykła kolej rzeczy. Ponadto, organy celne oraz sąd bez jakiegokolwiek wyjaśnienia zbagatelizowały znaczenie faktu nabycia działki budowlanej przez pana J. Uwagi odnoszące się do sprzedaży domu w USA pomijają powszechnie znany fakt kryzysu na amerykańskim rynku nieruchomości. Należy dobitnie podkreślić, że jedyny warunek nałożony przez prawodawcę wspólnotowego nie został złamany, to znaczy zwolnionych z należności aut nie odstąpiono. Wątpliwości budzi również możliwość zastosowania procedury cofnięcia zwolnienia. W myśl art. 78 ust. 3 w.k.c.: Jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli po zwolnieniu towarów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z wydanymi przepisami, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują. Jednak w omawianym przypadku nie można powiedzieć, że w chwili dokonywania zgłoszenia celnego miała miejsce jakaś nieprawidłowość. Przypisywane beneficjentowi zwolnienia od cła następować miało po dokonaniu zgłoszenia. Trzeba wyjaśnić, że takie uchybienie mogłoby ewentualnie skutkować cofnięciem zwolnienia od cła, jedynie w sytuacji zastosowania procedury dopuszczenia do obrotu ze zwolnieniem od cła ze względu na przeznaczenie. W tym przypadku zastosowanie miała zwykła procedura dopuszczenia do swobodnego obrotu i zdarzenia późniejsze w stosunku do zgłoszenia celnego nie mogą być brane pod uwagę. Podobne zwolnienie do zastosowanego w omawianym przypadku przewidują art Rozporządzenia 918/83 dla mienia należącego do osoby przenoszącej swoje miejsce zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty w związku z zawarciem przez nią związku małżeńskiego. Stosując zaprezentowaną tu logikę organów celnych zwolnienie takie należałoby cofnąć w razie rozwodu lub separacji, a może Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/

13 i innego postępowania nowożeńców, różnego od wyobrażeń urzędników. Podstawa prawna: art. 2 10, art. 78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. Autor: Tomasz Tochowicz Alert prawny - 7/2011 Przekształcenie przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową nowe przepisy w Kodeksie spółek handlowych W dniu 25 marca 2011 roku Sejm RP uchwalił Ustawę o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców ( Ustawa ), która 30 marca b.r. została przekazana do podpisu Prezydentowi RP. Artykuł 26 Ustawy zakreśla zakres zmian do Kodeksu spółek handlowych. Zakłada on m.in. wprowadzenie do k.s.h. nowego rozdziału 6 zatytułowanego Przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową. Nowe przepisy mają za zadanie umożliwić przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną przekształcenie się w spółkę z ograniczona odpowiedzialnością lub spółkę akcyjną przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich praw i obowiązków przysługujących przekształcanemu podmiotowi. Obecnie ustawa czeka na podpis Prezydenta RP. Nowe przepisy powinny zacząć obowiązywać od 1 lipca 2011 roku. Więcej na: 13 Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/2011

14 Orzecznictwo i interpretacje VAT i akcyza Możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu usług z rajów podatkowych Wyrok TSUE C-395/09 nie pozostawia wątpliwości, że art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy (obecnie art Dyrektywy) nie zezwala na utrzymanie w mocy przepisów krajowych ograniczających możliwość odliczenia podatku VAT w przypadku importu usług w związku, z którymi zapłata należności dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na obszarze jednego z terytoriów uznanych za raje podatkowe. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2011 r., III SA/Wa 2596/10 na podstawie ustnego uzasadnienia) Wydawanie ulotki kursowej, jako działalność wyodrębniona z działalności głównej i jej klasyfikacja do właściwego grupowania PKWiU 1. Nie można mówić o wydawaniu ulotki kursowej, jako o elemencie działalności głównej w sytuacji, gdy podatnik w sposób formalny wyodrębni z działalności głównej działalność w zakresie wydawania ulotki kursowej, zarejestruje ją i uzyska odpowiedni numer identyfikacyjny. 2. Działalność w zakresie wydawania ulotki kursowej należy kwalifikować jako sprzedaż g a z e t, m a g a z y n ó w i c z a s o p i s m (PKWiU ) (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 kwietnia 2011 r., III SA/Gl 2674/10) Zbiorcza akceptacja faktur a prawo do odliczenia podatku naliczonego Z treści przepisu w 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego nie wynika obowiązek potwierdzenia każdej faktury oddzielnie. Przepis ten nie przesądza formy akceptacji faktury, a zatem dopuszczalna jest tzw. zbiorcza forma akceptacji. Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez spółkę w imieniu sprzedawcy. Uprawnienie to powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym spółka będzie dysponowała fakturą zaakceptowaną przez dostawcę. Jednakże, jako akceptację faktury przez dostawcę uznać należy akceptację dokonaną przez pracownika spółki działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu w tym zakresie przez sprzedawcę, poprzez złożenie przez tę osobę podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur wskazującym faktury wystawione przez spółkę w okresie. danym (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 kwietnia 2011 r., III SA/Wa 2495/10 na podstawie ustnego uzasadnienia) O l e j e s m a r o w e c z y n a b y c i e węwnątrzwspólnotowe zawsze podlega opodatkowaniu akcyzą? Polska niewłaściwe implementowała przepisy Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. przepisy ustawy o podatku akcyzowym nakładające obowiązek w podatku akcyzowym z tytułu nabycia produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania nie mają zastosowania. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 4 kwietnia 2011 r., III SA/Wa 1268/10 na podstawie ustnego uzasadnienia) Możliwość obniżenia kwoty akcyzy należnej z tytułu procesu "re-pricingu" 1. Proces "re-pricingu" stanowi produkcję w rozumieniu art. 99 ust. 1 u.p.a. 2. Spółka ma prawo do obniżenia kwoty akcyzy należnej z tytułu wyprowadzenia własnych wyrobów tytoniowych z nową maksymalną ceną detaliczną ze składu podatkowego o kwotę akcyzy zapłaconą uprzednio od wyrobów przyjmowanych do procesu re-pricingu. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 marca 2011 r., III SA/Wa 1939/10 na podstawie ustnego uzasadnienia) Alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych jest zwolniony z akcyzy Definicja produktu leczniczego, do której odsyła ustawa o podatku akcyzowym nie uzależnia możliwości uznania danego produktu za leczniczy od spełnienia warunku dopuszczenia do obrotu lub wpisu do rejestru produktów leczniczych. W związku z tym zwolnionym od akcyzy jest alkohol etylowy, zawarty w produktach leczniczych, które odpowiadają definicji legalnej z art. 2 ust. 32 ustawy Prawo farmaceutyczne. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 kwietnia 2011 r., I GSK 164/10 na podstawie ustnego uzasadnienia) Przegląd interpretacji i orzeczeń z komentarzem Tax24 5/