KODY (I) IKONY. Roman Lewandowski

Transkrypt

1 AGATA AGATOWSKA

2

3 AGATA AGATOWSKA

4 KODY (I) IKONY Ż yjemy w świecie, w którym jak może nigdy przedtem rządzi prymat obrazu i obrazowania. Ten wzajemnie ze sobą sprzęgnięty mechanizm interpretowania i kreowania rzeczywistości pozyskał jeszcze większą moc i pokusę w chwili, kiedy obrazem zawładnęły media elektroniczne, a wirtualność stała się alternatywą niejednokrotnie bardziej kuszącą i atrakcyjną od otaczającego życia i sfery ludzkiego (współ)egzystowania. Intrygujące, że żywy i ruchomy obraz m.in. dzięki uzyskaniu efektu trójwymiarowości mimo że posiadł pewne atrybuty starych mediów, często jest konfrontowany bądź nawet redefiniowany przez tradycyjne procedury obrazowania. Tego typu praktyki najbardziej są obecne w świecie sztuki, gdyż artyści są chyba szczególnie uwrażliwieni i zainteresowani badaniem oraz śledzeniem przestrzeni widzialności i jej wpływu na nasze postrzeganie rzeczywistości. Na tym obszarze artystycznej aktywności twórczość Agaty Agatowskiej właściwie nieomal od samego początku jej działalności wystawienniczej koresponduje z podobnymi poszukiwaniami i równoczesnym dekonstruowaniem w obrębie funkcjonujących strategii medialnych oraz estetycznych. Artystka ta jakkolwiek wyraża się za pośrednictwem różnych mediów realizuje wszystkie podstawowe postulaty trójwymiarowego obrazu oraz obiektu. Z formalnego i strukturalnego punktu widzenia Agatowska najczęściej koncentruje się na klasycznej formie rzeźbiarskiej, jednak jej prace wchodzą w dyskurs z miejscem i jego kontekstem. W rezultacie istotne są dla artystki zarówno aspekty przestrzenności (miejsca), uprzestrzennienia (medium) jak i generowania przestrzeni (dzieła), co sprawia, że mamy w jej przypadku do czynienia z tak zwaną sztuką instalacji a nie tradycyjną rzeźbą. Niezależnie od tego interesuje ją również sceniczny wymiar prezentacji, gdyż wygenerowane w galerii sytuacje i przedstawienia posiadają także niezależny (para)teatralny format. Ten estetyczny i semiotyczny kontekst dzieła był już widoczny w jej pierwszych pracach (z cyklu Miss) pokazywanych w 2001 r. m.in. na drugiej edycji wystawy Kobieta o kobiecie w galerii bielskiej BWA. Agata Agatowska posłużyła się tutaj projekcją wideo, zawierającą pełen zakłóceń obraz telewizyjny, oraz rzeźbą stanowiącą jego rzeczywisty odpowiednik. W tym konkretnym przypadku artystka na przykładzie transmitowanych przez telewizję wyborów Miss Świata zajęła się metodami kreowania i zakłamywania wizerunku kobiety, która to poddana rozlicznym zabiegom medialnym staje się na naszych oczach bardziej artefaktem niźli żywym człowiekiem. Showmanów zdaje się głównie interesować ekonomia produkcji oraz konsumpcja mitów zbiorowych, stąd uczestniczące w konkursie dziewczęta pozyskują jakby nieziemską aurę, stając się produktem rozrywki, która ma służyć i reprezentować poszczególne grupy interesów. W tym świetle cenzus codziennej rzeczywistości wraz z odbiorcami uwięzionymi wokół zimnych mediów nabiera wartości biernej, podejrzanej, indolentnej. Medialni rewelatorzy zdają się nam sugerować, że istotna i piękna jest jedynie powierzchniowość i powierzchowność. Ekstaza komunikacyjna chociaż wykorzystuje dziś nagminnie efekty 3D w gruncie rzeczy jest płaska, niedoskonała i obsceniczna. Wszystkie właściwie realizacje Agaty Agatowskiej artykułują jej zainteresowania problematyką obecności archetypów i mitów zbiorowych w kontekście ich powszechności i utraty przezroczystości. Ikony kultury masowej (począwszy od postaci bajecznych, a skończywszy na poprozrywce) ujawniają się w jej pracach jako naznaczone przez doraźny kontekst, zmultiplikowane jak puszki Campbella i zanurzone w sferze teleobecności. Jednak sama artystka nie odżegnuje się ani od ich wyglądu, ani od ich powtarzalności. Dokonuje delikatnych estetycznych cięć i językowych przesunięć, po czym jak niegdyś Hans Bellmer czyni z przedmiotów (na pozór) gotowych nową (niekiedy halucynogenną) opowieść. Narracje jak w Piesku chłepczącym kałużę... wiążą dyktat podświadomości z animalistycznymi przedstawieniami. Rozdwojenie i drugie ukryte dno anegdoty (np. w Sforze) przenosi nas ze świata czytanych w dzieciństwie baśni w obszar reality show, gdzie spotykają się ze sobą transmisje ze startu promu Atlantis w Houston i z koncertu Davida Bowie. Ujawniająca się w tych pracach wielogłosowość i wielość zastosowanych masek wiąże się zapewne z faktem, że Agata Agatowska przez wiele lat współpracowała z Velvets Black & Light Theater w Wiesbaden. Tematyczna inspiracja surrealizmem jest u Agatowskiej wyczyszczona z jego barokowości i ekscentryzmu, z kolei pop-artowski fetyszyzm przedmiotowości jest pozbawiony nagminnej obecnie w sztuce banalizacji. Artystka dość nieoczekiwanie i dziś raczej niespotykanie wykorzystuje w swoich pracach prostotę i ascetyzm rzeźby konstruktywistycznej. Paradoksalnie jednak możemy w nich dopatrzyć się śladów najbardziej elementarnych emocji. Tak jak u Tatlina niegdyś dostrzegano maszynowy romantyzm, u Agatowskiej także jest coś z tej dykcji. Idee biorą się z uczuć i emocjonalności, i mimo że są poddane dyktatowi formy, ujawnia się ich egzystencjalny wymiar. Dlatego też często cielesność (czy to ludzka, czy to zwierzęca) wchodzi u artystki w dyskurs z techniką bądź technologią (jak ma to miejsce w Przeprowadzce na Marsa lub wspomnianych wcześniej rzeźbach z cyklu Miss). Można to interpretować jako wyraz atawizmu i jednocześnie poszukiwania wspólnego kodu genealogicznego. Z drugiej strony badania prowadzone przez współczesnych inżynierów genetycznych potwierdzają, że wszystkie żywe istoty mogą dla siebie stanowić coś więcej niż metonimiczny zamiennik. Prace autorki Transformacji rzeczywistości są szukaniem związków i analogii pomiędzy tym, co żywe i nieożywione, między rzeczami i obrazami. Są wychodzeniem naprzeciw prawdzie i najbardziej elementarnych uczuć, które kryją się w zawikłanych relacjach przypisanej nam ikonografii i przygodnych mediów. Agata Agatowska na naszych oczach tworzy coś w rodzaju onirycznego teatru. W nim jak w Carrollowskim lustrze spotykają się światy, role i postacie. Na ich styku wyłaniają się figury i ich cienie, które są lustrzanym odbiciem rzeczywistości i powidokiem tożsamości. Bez tego teatru życie byłoby uboższe o niejedną piękną bajkę. Roman Lewandowski 4

5 CODES (UND) IKONEN w ir leben in einer Welt, die wie vielleicht niemals vorher vorrangig von Bildern und von Verbildlichungen beherrscht wird. Dieser miteinander gekoppelte Mechanismus der Interpretierung und Kreierung der Realität ist in jenem Augenblick noch stärker und verführerischer geworden, als das Bild durch elektronische Medien vereinnahmt wurde und als die Virtualität zu einer häufig verlockenderen und attraktiveren Alternative zum Lebensumfeld und zum Bereich der menschlichen (Mit-) Existenz wurde. Faszinierend ist die Tatsache, dass das lebende und bewegliche Bild u.a. durch die Dreidimensionalität trotz der Attribute alter Medien, die es besitzt häufig mit traditionellen Verbildlichungsverfahren konfrontiert oder sogar rückdefiniert wird. Derartige Praktiken werden vor allem in der Kunstwelt betrieben, da die Künstler auf die Erforschung und auf das Studium der Visualität außerordentlich sensibilisiert und an der Prüfung ihrer Einwirkung auf unsere Wahrnehmung der Realität interessiert sind. In diesem Bereich der künstlerischen Betätigung korrespondiert das Werk von Agata Agatowska eigentlich von Anbeginn ihrer ausstellerischen Aktivitäten an mit ähnlichen Suchaktionen und gleichzeitiger Dekonstruktion im Rahmen funktionierender medialer und ästhetischer Strategien. Die Künstlerin realisiert obzwar sie sich mittels unterschiedlicher Medien auszudrücken vermag alle grundlegenden Forderungen des dreidimensionalen Bildes und Objekts. Aus formeller und struktureller Sicht konzentriert sich Agatowska meistens auf die klassische bildhauerische Form, trotzdem gehen ihre Arbeiten einen Disput mit dem Ort und dem Kontext ein. Im Endeffekt misst die Künstlerin sowohl den Aspekten des Raumes (des Ortes), der Verräumlichung (Medium) und der Generierung des Raumes (des Werkes) Bedeutung bei, wodurch wir es bei ihr mit der sogenannten Kunst der Installation und nicht mit traditioneller Skulptur zu tun haben. Unabhängig davon interessiert sie sich auch für die szenische Dimension der Präsentation, da die in einer Galerie generierten Situationen und Darstellungen auch eine autarke (para)theatralische Form innehaben. Dieser ästhetische und semiotische Kontext ihrer Werke war bereits in ihren ersten Arbeiten (aus der Reihe: Miss) zu sehen, die 2001 in der zweiten Ausstellung Frau über Frau in der Galeria Bielska BWA in Bielsko präsentiert wurden. Agata Agatowska bediente sich dort der Videoprojektion eines gestörten Fernsehbildes und einer Skulptur, die das realistische Pendant dieses Fernsehbildes darstellte. In diesem konkreten Fall befasste sich die Künstlerin am Exempel der im Fernsehen gezeigten Miss World-Wahlen mit den Methoden der Kreierung und Verleumdung des Bildes der Frau, die durch diverse Eingriffe der Medien vor unseren Augen mehr zu einem Artefakt wird, als dass sie ein lebender Mensch ist. Die Showproduzenten scheinen sich hauptsächlich für die wirtschaftliche Seite der Produktion und für den Konsum von kollektiven Mythen zu interessieren, daher bekommen die am Wettbewerb teilnehmenden Frauen eine überirdische Aura und werden zum Produkt der Unterhaltung, die den einzelnen Interessengruppen dienen und diese zu repräsentieren hat. In diesem Sinne wird der Stellenwert der täglichen Realität samt den um die kalten Medien gebannten Empfängern passiv, verdächtig und indolent. Die auf Sensationen orientierten Medienmacher scheinen uns zu suggerieren, dass nur das Äußere und Äußerliche wichtig und schön sind. Die Kommunikationsekstase ist im Grunde oberflächlich, unvollkommen und obszön obwohl sie unentwegt 3D-Effekte verwendet. Eigentlich drücken alle Realisationen von Agata Agatowska ihr Interesse für die Problematik der Existenz von kollektiven Archetypen und Mythen im Kontext ihrer Allgegenwart und Transparenzverlusts aus. Die Ikonen der Massenkultur (angefangen mit Märchenfiguren bis zur Pop-Unterhaltung hin) werden in ihren Arbeiten durch den augenblicklichen Kontext gebrandmarkt und multipliziert, wie etwa die Campbell-Dosen, eingetaucht im Bereich der Telegegenwart. Die Künstlerin selbst verleugnet jedoch weder ihr Aussehen noch ihre Wiederholbarkeit. Sie vollzieht sanfte, ästhetische Schnitte und sprachliche Verschiebungen, wonach sie wie einst Hans Bellmer den (scheinbar) fertigen Gegenständen eine neue (zuweilen halluzinogene) Geschichte entlockt. Die Narrationen verknüpfen wie im Eiscreme (Piesek chłepczący kałużę...) das Diktat des Unterbewusstseins mit animalistischen Darstellungen. Die Dualität und der zweite, verborgene Boden der Anekdote (z.b. in Rudel / Sfora) überträgt uns aus der Welt in der Kindheit gelesener Märchen in den Bereich einer Reality-Show, wo die Berichte über den Start der Atlantis in Houston und über das Konzert von David Bowie aufeinanderstoßen. Die in diesen Arbeiten sichtbare Mehrstimmigkeit und die Vielfalt der verwendeten Masken ist vermutlich damit verbunden, dass Agata Agatowska mehrere Jahre lang mit dem Velvets Black & Light Theater in Wiesbaden zusammenarbeitete. Die thematische Inspiration durch den Surrealismus ist bei Agatowska vom Barocken und Exzentrischen befreit und der poparteigene Gegenstandsfetischismus entbehrt hingegen der Banalisierung, die in der heutigen Kunst allgegenwärtig ist. Die Künstlerin wendet in ihren Arbeiten recht unerwartet und heute eher unüblich die Schlichtheit und die Askese der konstruktivistischen Skulptur an. Paradoxerweise kann man jedoch darin Spuren elementarster Emotionen sehen. Bei Agatowska existiert etwas ähnliches, wie in der einst bei Tatlin wahrgenommenen maschinellen Romantik. Die Ideen entstammen den Emotionen und der Emotionalität und obwohl sie der Form unterordnet sind, ist ihre existenzielle Dimension sichtbar. Daher gleitet die (sowohl menschliche als auch tierische) Körperlichkeit bei der Künstlerin in einen Disput mit der Technik oder Technologie (wie es zum Beispiel beim Umzug zum Mars / Przeprowadzka na Marsa und bei den bereits erwähnten Skulpturen aus der Reihe Miss war). Man kann es sowohl als einen Ausdruck des Atavismus als auch als eine Suche nach gemeinsamen genealogischen Merkmalen interpretieren. Andererseits belegen die von den heutigen Genetikern durchgeführten Forschungen, dass alle Lebewesen füreinander mehr als einen metonymischen Ersatz darstellen können. Die Arbeiten der Autorin der Transformationen der Realität (Transformacje rzeczywistości) sind eine Suche nach Zusammenhängen und Analogien zwischen dem Belebten und Unbelebten, zwischen Gegenständen und Bildern. Sie sind eine Suche nach Wahrheit und nach den elementarsten Gefühlen, die hinter den komplizierten Relationen der uns zugeteilten Ikonographie und zufälligen Medien verborgen sind. Agata Agatowska schöpft vor unseren Augen etwas in der Art eines onirischen Theaters, in dem wie im Carrollschen Spiegel Welten, Rollen und Figuren einander begegnen. Die Figuren und deren Schatten sind ein Spiegelbild der Realität und ein Gegenstück der Identität. Ohne dieses Theater wäre das Leben ärmer nicht nur um ein einziges Märchen. Roman Lewandowski Übersetzt von Małgorzata Behlert 5

6 CODES (AND) ICONS w e live in a world in which the priority of image and imaging governs like probably it happened never before. This mutually linked mechanism of interpreting and creating reality attained some greater power and temptation when image became governed by electronic media, and when almost everything what s virtual became for some an often more tempting and attractive solution than real surrounding life and the sphere of human (co-)existence. It s intriguing that the live and moving image in spite it got some attributes of the old media, among other things thanks to the three-dimensional effect is confronted or even redefined by traditional procedures of imaging. Practices of that king are most often present in the art world, since artists are probably particularly sensitive and interested in investigating and tracing the space of visibility, and its influence on our perception of reality. Within this area of artistic activity, Agata Agatowska s creation in fact almost from the very beginning of her artistic career corresponds with similar investigations and simultaneous deconstructing within the framework of the functioning media and aesthetic strategies. The artist, even though she expresses herself using various media, realises all the basic postulates of three-dimensional image and object. From the formal and structural point of view Agatowska concentrates most often on classical sculptural forms, however her works enter the discourse with the place and its context. In effect, both the aspects of spatiality (place), spatialisation (medium) and generating space (work) are important for the artist. This makes that in her case we are dealing with the so-called installation art, and not with traditional sculpture. Irrespective of that she is also interested in the stage dimension of the show; situations and scenes generated by her have also an independent (para)theatrical format. This aesthetical and semiotic context of the work could be seen as early as in her early works (from the cycle Miss) shown in 2001 during the second edition of the exhibition Woman about Woman at the BWA Gallery in Bielsko-Biała. In that case Agata Agatowska used video projection which included a disturbed televised show and a sculpture which was its real equivalent. In that particular case the artist took up the issues and methods of creating and distorting the image of the woman. Using the example of the televised Miss of the World contest she shows us that the woman, submitted to various media operations in front of our very eyes, becomes an artefact rather than a living human being. Showmen seem to be interested mostly in the economy of production and the consumption of collective myths. Hence the girls participating in the contest are getting a heavenly aura and becoming a product of an entertainment which is to serve and represent the separate groups of interest. In such a light the everyday reality, together with the recipients imprisoned around the cold media becomes passive, suspicious and indolent. Media revelators seem to suggest us that the appearance and the superficial look are the only important and beautiful things. In fact, the communication ecstasy even though it repeatedly uses three-dimensional effects remains flat, imperfect and obscene. As a matter of fact, each realisation of Agata Agatowska is articulating her interest in the issues of the presence of archetypes and collective myths in the context of their commonness and the loss of transparency. The icons of mass culture (from fairy tale figures up to the pop-entertainment) appear in her works as if marked by the immediate context, multiplied like Campbell cans and immersed in the sphere of tele-presence. The artist, however, doesn t dissociate herself neither from their look nor repeatability. She makes delicate aesthetical cuts and linguistic transfers, and then just like Hans Bellmer did at one time conceives a new (and sometimes hallucinogenic) story from (apparently) ready objects. Narrations like for example in the Ice-cream are linking the dictate of the subconscious with animalistic figurations. The split and concealed bottom of the anecdote (for example in her Pack) transfers us from the world of childhood fairy tales into the area of reality-show, where the transmissions meet, including the Atlantis launching in Houston, and a David Bowie s concert. The polyphony and the multitude of masks shown in these works are probably connected with the fact that Agata Agatowska has collaborated with the Velvets -Black & Light Theater in Wiesbaden for many years. Agatowska s thematic inspiration by surrealism is deprived of its baroque and eccentric character. In turn, the pop-art fetishism of objectiveness is deprived of trivialisation which is so often present in today s art. Quite unexpectedly what s rather rare today in her works the artist uses the simplicity and asceticism of the constructivist sculpture. Paradoxically, however, we can see the traces of the most elementary emotions in them. Just like in Tatlin certain machine romanticism was once seen, in Agatowska we have something of such diction. The ideas come from feelings and emotions, and their existential dimension appears in spite of the dictate of the form. Therefore in her art human or animal corporeality enters the discourse with technology (like in her Removal to Mars or in the abovementioned sculptures from the cycle Miss). It can be interpreted as the expression of atavism and simultaneously as a search for a common genealogical code. On the other hand, the investigations carried out by contemporary genetic engineers confirm that all the living beings can be something more for themselves than only a metonymic substitute. Works of the author of the Transformation of Reality are a search for the bonds and analogies between animate and inanimate objects, between things and images. They go out to meet the truth and the most elementary feelings which are contained in the complicated relations of the iconography ascribed to us and the casual media. Before our very eyes Agata Agatowska creates a kind of oniric theatre. Like in Carroll s mirror, worlds, roles and figures meet in this theatre. On the edge of the meeting area the figures and their shadows appear as a mirror image of reality and the afterimage of identity. Without such a theatre our life would be deprived of many a beautiful fairy tale. Roman Lewandowski translated by Maciej Głogoczowski 6

7 Z Rekomendacji dla Pani Agaty Agatowskiej do Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej Młoda Polska ( ) (Agata Agatowska) jest utalentowaną, młodą rzeźbiarką, której niezależne, figuratywne, naznaczone mroczną izolacją rzeźby były już wielokrotnie nagradzane. Jej prace posiadają wewnętrzną spójność, tworzą poruszający język form poprzez wewnętrzne zagęszczenie treści i formalną redukcję. Agata Agatowska poszukuje związków i zależności między rzeźbą i pantomimą, także w układzie przestrzeni. Z dużym zainteresowaniem obserwuję jej artystyczny rozwój i jestem przekonany, że dzięki jej niezwykle interesującej twórczości artystycznej oraz aktywnemu zainteresowaniu współczesnym widzeniem człowieka i świata dysponuje pełnymi kwalifikacjami do Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej. ( ) Prof. Anthony Cragg Rektor Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie Aus Empfehlungsschreiben für Frau Agata Agatowska für das Stipendiumsprogramm des Ministers der Kultur und des nationalen Erbes der Republik Polen Das Junge Polen ( ) (Agata Agatowska) ist eine talentierte junge Bildhauerin, deren eigenständige, figurative, von düsterer Isolation geprägte Skulpturen bereits mehrfach ausgezeichnet wurden. Ihre Arbeiten besitzen eine innere Verschlossenheit, sie zeugen von einer inhaltlichen Verdichtung und formalen Reduktion einer bewegten Formensprache. Agata Agatowska sucht die Beziehungen und Vernetzungen zwischen Bildhauerei und Pantomime auch in der jeweiligen Anordnung im Raum. Ich beobachte ihre künstlerische Entwicklung mit großem Interesse und bin der Überzeugung, dass sie durch ihr spannungsreiches künstlerisches Schaffen und ein lebendiges Befragen zeitgenössischer Wahrnehmung von Mensch und Welt über sämtliche Qualifikationen für ein Stipendium des Ministeriums der Kultur und des nationalen Erbes der Republik Polen verfügt. ( ) Prof. Anthony Cragg Rektor der Kunstakademie Düsseldorf From the recommendation for Ms. Agata Agatowska for the Scholarship Programme of the Minister of Culture and National Heritage of the Republic of Poland The Young Poland ( ) (Agata Agatowska) is a talented young sculptor whose independent, figurative sculptures marked by a dark isolation have been awarded prizes many times. Her works contain an inner cohesion and create a moving language of forms by a concentration of content and a formal reduction. Agatowska reveals the relationship and dependence between sculpture and pantomime included in spatial relationships. It is with great interest that I observe her artistic development and I am convinced that thanks to her unusually interesting artistic creativity and active interest in the contemporary view of man and the world she is fully qualified to receive the Scholarship of the Ministry of Culture and National Heritage of the Republic of Poland. ( ) Prof. Anthony Cragg Rector of the Academy of Fine Arts Düsseldorf 7

8

9 RZEŹBA SKULPTUR SCULPTURE

10 ZAJĄC, 2007, gips, 100 x 41 cm HASE, 2007, Hartgips, 100 x 41 cm HARE, 2007, plaster, 100 x 41 cm 10

11

12 KOT, 2007, beton, 103 x 45 cm KATZE, 2007, Beton, 103 x 45 cm CAT, 2007, beton, 103 x 45 cm 12

13

14 KOT, 2009, mastic, 103 x 45 cm KATZE, 2009, Mastic, 103 x 45 cm CAT, 2009, mastic, 103 x 45 cm 14

15

16 MIŚ USZATEK, 2007, beton barwiony, 95 x 47 cm BÄRCHEN, 2007, Beton, 95 x 47 cm TEDDY BEAR, 2007, beton, 95 x 47 cm 16

17

18 MIŚ USZATEK, DAVID BOWIE FANKA 2008 Nagroda Darmstädter Sezession, Darmstadt, Niemcy 2008 Grand Prix Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5, Słupsk BÄRCHEN, DAVID BOWIE 2008 Förderpreis der Darmstädter Sezession, Darmstadt 2008 Grand Prix Biennale für Junge Kunst Rybie Oko 5, Słupsk, Polen TEDDY BEAR, DAVID BOWIE 2008 Darmstädter Sezession Award, Darmstadt, Germany 2008 Grand Prix Young Art Biennial Rybie Oko 5, Słupsk, Poland MIŚ USZATEK, DAVID BOWIE FANKA W kolekcji państwa Jutty i Gisberta Rühl, Przewodniczącego Zarządu Klöckner & Co, Duisburg, Niemcy BÄRCHEN, DAVID BOWIE Sammlung Gisbert und Jutta Rühl, Vorstandsvorsitzender Klöckner & Co, Duisburg TEDDY BEAR, DAVID BOWIE Collection of Gisbert and Jutta Rühl, Chairman of the Management Board Klöckner & Co, Duisburg, Germany MIŚ USZATEK, 2008, mastic, 95 x 47 cm BÄRCHEN, 2008, Mastic, 95 x 47 cm TEDDY BEAR, 2008, mastic, 95 x 47 cm DAVID BOWIE FANKA, 2008, mastic, 98 x 45 cm DAVID BOWIE, 2008, Mastic, 98 x 45 cm DAVID BOWIE, 2008, mastic, 98 x 45 cm 18

19

20 PIESEK CHŁEPCZĄCY KAŁUŻĘ, KTÓRĄ STAJE SIĘ DZIEWCZYNKA TOPNIEJĄCA PRAGNIENIEM ZJEDZENIA LODA, 2008, mastic, 97 x 65 cm EISCREAM, 2008, Mastic, 97 x 65 cm EISCREAM, 2008, mastic, 97 x 65 cm 20

21

22 SFORA, 2008, mastic, 30 x 106 cm, 30 x 86 cm, 30 x 83 cm RUDEL, 2008, Mastic, 30 x 106 cm, 30 x 86 cm, 30 x 83 cm BRACE, 2008, mastic, 30 x 106 cm, 30 x 86 cm, 30 x 83 cm 22

23

24 PRZEPROWADZKA NA MARSA, 2008, mastic, 190 x 44 cm UMZUG ZUM MARS, 2008, Mastic, 190 x 44 cm REMOVAL TO MARS, 2008, mastic, 190 x 44 cm 24

25

26 DZIEWCZYNKA (TRZY KUCYKI), 2009, mastic, 122 x 68 cm MÄDCHEN, 2009, Mastic, 122 x 68 cm GIRL, 2009, mastic, 122 x 68 cm 26

27

28 PRZEPROWADZKA NA MARSA II, 2009, mastic, 185 x 55 cm UMZUG ZUM MARS II, 2009, Mastic, 185 x 55 cm REMOVAL TO MARS II, 2009, mastic, 185 x 55 cm 28

29

30 LIKE A FLOWER, 2009, mastic, 68 x 46 cm LIKE A FLOWER, 2009, Mastic, 68 x 46 cm LIKE A FLOWER, 2009, mastic, 68 x 46 cm 30

31

32 AGATA AGATOWSKA Urodzona w 1976 w Oświęcimiu Studia na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu STYPENDIA I NAGRODY 2009 Stypendium miasta Oświęcim od 2004 Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, Niemcy: scenografia w klasie prof. Karla Kneidla rzeźba w klasie prof. Thomasa Grünfelda 2008 Nagroda Darmstädter Sezession, Darmstadt, Niemcy Grand Prix Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5, Słupsk Stypendium miasta Oświęcim Współpraca z Velvets Black & Light Theater, Wiesbaden, Niemcy (rola Paminy - Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta, Antonia - Opowieści Hoffmanna Jacques a Offenbacha, Roża i Pijak - Mały Książę Antoine a de Saint-Exupéry ego, Wróżka - Pinokio Carlo Collodiego i.in.) 2007 Hedwig und Robert Samuel-Stiftung, Düsseldorf, Niemcy 2006 Friedrich H.J. Schneider-Stiftung, Düsseldorf, Niemcy 2004, 2002, 2001 Stypendium miasta Oświęcim 2004 Warsztaty pantomimy z Marcelem Marceau, Teatr na Woli, Warszawa WYSTAWY (WYBÓR) 2010 Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, katalog Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk, katalog 2009 KyotoBar, Kolonia, Niemcy BWA Zielona Góra, Zielona Góra, katalog Międzynarodowe Triennale Rzeźby, Poznań, katalog kommen sie nach hause 9, Kalkuta, Indie Nowy Dwudźwięk, MDSM, OCK, Oświęcim, katalog kommen sie nach hause 9, Kolonia, Niemcy BBK Kunstforum, Düsseldorf, Niemcy kommen sie nach hause 9, Berlin, Niemcy 2008 Darmstädter Sezession, Darmstadt, Niemcy, katalog Rybie Oko 5, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa Pamiętniki pokolenia tamagotchi, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5, Galeria Kameralna, Słupsk, katalog kommen sie nach hause 9, Kolonia, Niemcy Rathaus Galerie, Wuppertal, Niemcy 2007 PSD Bank, Düsseldorf, Niemcy 2006 Junior Gallery, Cincinnati, USA Peace Museum, Chicago, USA Über den Kopf, Flottmann-Hallen, Herne, Niemcy, katalog Serendipity, Flottmann-Hallen, Herne, Niemcy, katalog Maritim, Boot-Messe, Düsseldorf, Niemcy 2005 Beauty, Kolonia-Pullheim, Niemcy 2003 Informations-Zentrum Europa, Kolonia, Niemcy Kutkowski-Raum, Kolonia, Niemcy 2002 Gastspiel, Künstlerzentrum Eupenerstrasse, Kolonia, Niemcy 2001 BWA Wrocław - Galerie Sztuki Współczesnej, Wrocław Między rzeźbą a telewizorem, kościół Św. Marcina, Wrocław 6 x M, Haus für Kunst und Geschichte, Kerpen, Niemcy, katalog 6 x M, Galeria Pro-Arte, Oświęcim, katalog Kobieta o kobiecie, Galeria Kronika, Bytom, katalog Kobieta o kobiecie, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, katalog 2000 Sympozjum Abstrakcja i ezoteryka, Beauty, Instytut Sztuki, Cieszyn międzynarodowe warsztaty fotograficzne, MDSM, Oświęcim Beauty, Galeria Pro-Arte, Oświęcim plener odlewniczy, Praszka 1999 OCK, Oświęcim 1998 polsko-niemiecki plener rzeźbiarski, Nowa Morawa 1997 Instytut Sztuki, Cieszyn 32 KONTAKT: agatowska@web.de

33 Geboren 1976 in Oświęcim, Polen Studium an der Kunstakademie in Wrocław, Polen Seit 2004 Studium an der Kunstakademie Düsseldorf: Bühnenbild bei Prof. Karl Kneidl Bildhauerei bei Prof. Thomas Grünfeld Zusammenarbeit mit Velvets Black & Light Theater, Wiesbaden (als: Pamina - Zauberflöte von Wolfgang Amadeus Mozart, Antonia - Hoffmanns Erzählungen von Jacques Offenbach, Rose und Säufer - Der kleine Prinz von Antoine de Saint-Exupéry, Fee - Pinocchio von Carlo Collodi u.a.) 2004 Pantomime-Workshop mit Marcel Marceau, Teatr na Woli, Warszawa, Polen STIPENDIEN UND PREISE 2009 Stipendium der Stadt Oświęcim 2008 Förderpreis der Darmstädter Sezession, Darmstadt Grand Prix Biennale für Junge Kunst Rybie Oko 5, Słupsk, Polen Stipendium der Stadt Oświęcim, Polen 2007 Hedwig und Robert Samuel-Stiftung, Düsseldorf 2006 Friedrich H.J. Schneider-Stiftung, Düsseldorf 2004, 2002, 2001 Stipendium der Stadt Oświęcim, Polen AUSSTELLUNGEN (AUSWAHL) 2010 Bielska BWA Galerie, Bielsko-Biała, Polen, Katalog; Baltik Galerie für zeitgenössische Kunst, Słupsk, Polen, Katalog; 2009 KyotoBar, Köln; BWA Zielona Góra Galerie, Zielona Góra, Polen, Katalog; Internationale Skulptur-Triennale, Poznań, Polen, Katalog; kommen sie nach hause 9, Kalkutta, Indien; Neuer Zweiklang, IJBS, OCK Oświęcim, Polen, Katalog; kommen sie nach hause 9, Köln; BBK Kunstforum, Düsseldorf; kommen sie nach hause 9, Berlin; 2008 Darmstädter Sezession, Darmstadt, Katalog; Rybie Oko 5, Klima Bocheńska Galerie, Warschau, Polen; Tagebücher der Tamagotchi-Generation, Klima Bocheńska Galerie, Warschau, Polen; Biennale für Junge Kunst Rybie Oko 5, Kameralna Galerie, Słupsk, Polen, Katalog; kommen sie nach hause 9, Köln; Rathaus Galerie, Wuppertal; 2007 PSD Bank, Düsseldorf; 2006 Junior Gallery, Cincinnati, USA; Peace Museum, Chicago, USA; Über den Kopf, Flottmann-Hallen, Herne, Katalog; Serendipity, Flottmann-Hallen, Herne, Katalog; Maritim, Boot-Messe, Düsseldorf; 2005 Beauty, Köln-Pullheim; 2003 Informations-Zentrum Europa, Köln; Kutkowski-Raum, Köln; 2002 Gastspiel, Künstlerzentrum Eupenerstrasse, Köln; 2001 BWA Wrocław - Galerien für zeitgenössische Kunst, Wrocław, Polen; Zwischen der Skulptur und dem Fernseher, St. Martins-Kirche, Wrocław, Polen; 6 x M, Haus für Kunst und Geschichte, Kerpen, Katalog; 6 x M, Pro-Arte Galerie, Oświęcim, Polen, Katalog; Frau über Frau, Kronika Galerie, Bytom, Polen, Katalog; Frau über Frau, Bielska BWA Galerie, Bielsko-Biała, Polen, Katalog; 2000 Beauty, Symposium: Abstraktion und Esotherik, Kunstinstitut, Cieszyn, Polen; Internationale Fotografie-Workshop, IJBS, Oświęcim, Polen; Beauty, Pro-Arte Galerie, Oświęcim, Polen; Gieß-Workshop, Praszka, Polen; 1999 OCK, Oświęcim, Polen; 1998 Polnisch-Deutscher Bildhauer-Workshop, Nowa Morawa, Polen; 1997 Kunstinstitut, Cieszyn, Polen Born 1976 in Oświęcim, Poland Studies at the Academy of Fine Arts in Wrocław, Poland SCHOLARSHIPS AND AWARDS 2009 City of Oświęcim Grant, Poland since 2004 Studies at the Academy of Fine Arts Düsseldorf, Germany: Stage design by Prof. Karl Kneidl Sculpture by Prof. Thomas Grünfeld 2008 Darmstädter Sezession Award, Darmstadt, Germany Grand Prix Young Art Biennial Rybie Oko 5, Słupsk, Poland City of Oświęcim grant, Poland Cooperation with Velvets Black & Light Theater, Wiesbaden, Germany (as: Pamina - The Magic Flute by Wolfgang Amadeus Mozart, Antonia - The Tales of Hoffmann by Jacques Offenbach, Rose and Drunkard - The Little Prince by Antoine de Saint-Exupéry, Fay - Pinocchio by Carlo Collodi and others) 2007 Hedwig und Robert Samuel-Stiftung, Düsseldorf, Germany 2006 Friedrich H.J. Schneider-Stiftung, Düsseldorf, Germany 2004, 2002, 2001 City of Oświęcim Grant, Poland 2004 Pantomime-Workshop with Marcel Marceau, Teatr na Woli, Warszawa, Poland EXHIBITIONS (SELECTION) 2010 Bielska Gallery BWA, Bielsko-Biała, Poland, catalogue; Baltic Gallery of Contemporary Art, Słupsk, Poland, catalogue; 2009 KyotoBar, Cologne, Germany; BWA Zielona Góra Gallery, Zielona Góra, Poland, catalogue; International Sculpture Triennial, Poznań, Poland, catalogue; kommen sie nach hause 9, Calcutta, India; New Double Note, MDSM, OCK Oświęcim, Poland, catalogue; kommen sie nach hause 9, Cologne, Germany; BBK Kunstforum, Düsseldorf, Germany; kommen sie nach hause 9, Berlin, Germany; 2008 Darmstädter Sezession, Darmstadt, Germany, catalogue; Rybie Oko 5, Klima Bocheńska Gallery, Warsaw, Poland; The Dairy of the Tamagotchi Generation, Klima Bocheńska Gallery, Warsaw, Poland; Young Art Biennial Rybie Oko 5, Kameralna Gallery, Słupsk, Poland, catalogue; kommen sie nach hause 9, Cologne, Germany; Rathaus Gallery, Wuppertal, Germany; 2007 PSD Bank, Düsseldorf, Germany; 2006 Junior Gallery, Cincinnati, USA; Peace Museum, Chicago, USA; Über den Kopf, Flottmann-Hallen, Herne, Germany, catalogue; Serendipity, Flottmann-Hallen, Herne, Germany, catalogue; Maritime, Boot-Messe, Düsseldorf, Germany; 2005 Beauty, Cologne-Pullheim, Germany; 2003 Informations-Zentrum Europa, Cologne, Germany; Kutkowski-Raum, Cologne, Germany; 2002 Gastspiel, Künstlerzentrum Eupenerstrasse, Cologne, Germany; 2001 BWA Wrocław - Galleries of Contemporary Art, Wrocław, Poland; Between a Sculpture and the Television, St. Martin s Church, Wrocław, Poland; 6 x M, Haus für Kunst und Geschichte, Kerpen, Germany, catalogue; 6 x M, Pro-Arte Gallery, Oświęcim, Poland, catalogue; Woman about Woman, Kronika Gallery, Bytom, Poland, catalogue; Woman about Woman, Bielska Gallery BWA, Bielsko-Biała, Poland, catalogue; 2000 Beauty, Symposium Abstraction and Esoteric, Art Institute, Cieszyn, Poland; international photography workshop, MDSM, Oświęcim, Poland; Beauty, Pro-Arte Gallery, Oświęcim, Poland; sculpture-workshop, Praszka, Poland; 1999 OCK, Oświęcim, Poland; 1998 Polish-German sculptural-workshop, Nowa Morawa, Poland; 1997 Art Institute, Cieszyn, Poland KONTAKT CONTACT: agatowska@web.de 33