Ekwipunek. Poniższy spis ekwipunku, to spis obozowy (to, co warto wziąć na obóz) i w jakich ilościach.

Transkrypt

1 Ekwipunek Poniższy spis ekwipunku, to spis obozowy (to, co warto wziąć na obóz) i w jakich ilościach. Obowiązkowy Plecak Minimum 60l, jeśli ktoś kupuje, to min. 65, a najlepiej 70-80l. Plecak musi mieć stelaż (ale nie zewnętrzny), pas biodrowy i piersiowy. Uwagi dla kupujących: warto zwrócić uwagę na system nośny powinien być regulowany i wykonany z trwałego materiału (nie z plastiku lub pojedynczych szwów). Najbardziej zawodną częścią plecaka są suwaki wszystkie powinny być zabezpieczone ściąganymi trokami, aby to nie suwaki przenosiły naprężenie. Warto zwrócić uwagę na możliwość dotłaczania rzeczy do plecaka. Najlepsze dostępne (szczególnie, jeśli chodzi o trwałość) na rynku plecaki to plecaki firmy Karrimor, często posiadają dożywotnią gwarancję, ale za tę, jakość trzeba niestety sporo zapłacić. Plecaki innych firm też często są ok. Nowokupiony plecak należy wyregulować tak, by nosił się jak najlepiej (komfort przy noszeniu bardzo zależy od regulacji). Śpiwór Z temperaturą komfortu < 8 st. C (te temp. są często zawyżone) spakowany śpiwór nie powinien zajmować bardzo dużej objętości. W miarę możliwości warto przywiązać worek do śpiwora. Śpiwór w plecaku musi być perfekcyjnie zabezpieczony przed zmoknięciem. Uwagi dla kupujących: nie należy zwracać uwagi na temp. maks. w razie potrzeby śpiwór po prostu można rozpiąć. Najlepsze są śpiwory puchowe lub puchowo-syntetyczne, choć oczywiście droższe. Tu królują firmy Yeti i Małachowski. Na ten obóz wystarczy jednak śpiwór syntetyczny (je produkuje dużo firm), ale nie ten z najcieńszych. Należy przede wszystkim zwracać uwagę na temperaturę komfortu (im niższa tym lepiej! -- najlepiej ok. zera, a nawet poniżej) i masę śpiwora (źle jak jest ciężki). Karimata Dowolna (choć lepiej nie taka bardzo cienka), ale nie alumata. Powinna być zawsze noszona zabezpieczona od deszczu dobrze sprawdza się w tym celu 120l worek na śmieci. Polar lub inna ciepła rzecz Czyli coś, w czym trudno zmarznąć. Uwagi dla kupujących: Kupując polar zawsze mamy do czynienia z dwoma firmami: tą, która wykonała tkaninę i tą, która z niej coś uszyła. O ile ta druga może być dowolna, o tyle zdecydowanie polecam polary z tkaniną firmy Polartec. Przy zakupie należy zwrócić uwagę na gęstość materiału. 100 jest raczej za cienki, najlepsze (ale też niestety trochę droższe) są te z gęstością 300. Kurtka przeciwdeszczowa Tutaj są dwie opcje do wyboru: albo kurtka naprawdę nieprzemakalna (np. z jakąś membraną), albo zwyczajna ortalionowa, tyle, że wtedy należy się zaopatrzyć w folię przeciwdeszczową. Nie należy brać sztormiaków (ciężkie i nieoddychające). Nie polecamy też kurtek zimowych (np. puchowych). Polecamy zaimpregnowanie kurtki przed obozem. Uwagi dla kupujących: Jeśli chodzi o kurtki z membraną to najlepszą i zdecydowanie najdroższą membraną jest Gore-Tex. Najtrwalszym materiałem poszycia kurtki jest Cordura. Nie warto jednak kupować drogiej kurtki tylko na obóz. Jeśli chodzi o kurtki ortalionowe i tym podobne, to chyba nie różnią się znacznie od siebie.

2 Buty za kostkę Lepiej tzw. trekkingowe, z językiem zszytym fałdami z resztą buta. Przed obozem warto zaimpregnować buty. Uwagi dla kupujących: Kupując buty należy zwracać uwagę zawsze na wygodę (choć należy pamiętać, że buty stają się wygodniejsze po rozchodzeniu). Obecnie bardzo często buty górskie (tzw. trekkingowe) są wyposażone w membranę. Najlepsza i zdecydowanie najdroższa jest membrana Gore-Tex (nie polecam kupowania drogich butów z Gore-Texem, jeśli ktoś zamierza chodzić po górach tylko na obozie). Warto zwrócić też uwagę na podeszwę. Tu zdecydowanym liderem są podeszwy Vibramu z charakterystycznym żółtym znakiem. Koniecznie należy sprawdzić, że język jest połączony z resztą buta fałdami wtedy zanurzenie buta nawet po kostkę nie powoduje jego przemoknięcia. Buty powinny być na tyle duże, aby mieściły nogę ubraną w grubą skarpetę (najlepiej wziąć parę grubych skarpet do mierzenia). Należy pamiętać, że butów z membraną się nie pastuje, a impregnuje specjalnym impregnatem. Nowo kupione buty należy koniecznie rozchodzić, np. przez dwa tygodnie chodząc w nich do szkoły. Sandały lub trampki Do chodzenia po miastach i plaży, do przechodzenia strumieni. Najlepiej, jeśli są wygodne także bez skarpetek i łatwe w suszeniu ("adidasy'' są trudne w suszeniu). Mydło, ręcznik, szczoteczka i pasta do zębów, ew. dezodorant Szampon maksymalnie jeden na zastęp. Najlepiej, jeśli mydło nadaje się też do prania. Menażka, łyżka, nietłukący się kubek oraz nóż albo scyzoryk Nie ma sensu brać innych niż łyżka sztućców, nóż powinien być mały i lekki (a nie duży i ciężki). Należy wziąć tylko jedną część menażki. Warto oznaczyć swoją menażkę np. kolorową nitką. Uwagi dla kupujących: Nie polecamy kupowania tzw. nerek (są niewygodne przy nakładaniu jedzenia). Menażki niealuminiowe są dość drogie, w pełni, więc wypełniają swoją funkcje najprostsze menażki aluminiowe. Latarka Im lżejsza tym lepsza. Najlżejsze i najwygodniejsze są czołówki z diodami (lub diodą). Uwagi dla kupujących: Jeśli już kupować porządniejszą latarkę, to raczej czołówkę i raczej z diodą (lub diodami). Chyba najlepsze są czołówki firmy Petzl. Raczej nie należy kupować czołówki z płynną zmianą kąta (należy kupić bez lub ze zmianą skokową). Lepsze czołówki to te z pojedynczą diodą XP, ale tak na prawdę wystarczy taka najprostsza np. z trzema zwykłymi diodami. Czołówka powinna być zasilana bateriami AAA (a nie dużymi i ciężkimi bateriami 4,5V). Nieczołówkę można kupić nawet w kiosku (choć najlepsze i najdroższe są te firmy Maglite) tu warto zwrócić uwagę na masę (z bateriami) i warto raczej zaopatrzyć się w mniejszą i lżejszą. Mundur Wraz z miękkim kapeluszem zielonym (służącym, jako nakrycie głowy, na co dzień) i pasem harcerskim. Krótkie spodnie mundurowe i getry nie vide ubranie. Mundur na obozie jest absolutnie obowiązkowy. Ubranie Stawiamy na pranie, a nie na noszenie w plecaku, więc ubrania należy wziąć relatywnie mało: 3 podkoszulki, 3 pary grubych (najlepiej wełnianych skarpet), sweter lub bluza, kąpielówki, kilka par cienkich skarpet (jeśli sandały lub trampki nie nadają się do chodzenia bez skarpet, kilka majtek, krótkie spodnie, długie spodnie (zielone w stylu bojówek), które będziemy nosić też do munduru, pidżama (w przypadku cieńszego śpiwora spodnie dresowe do spania, w przypadku grubszego starczy dodatkowy podkoszulek).

3 Kapturek na plecak Ma dodatkowo chronić plecak przed deszczem. Można kupić profesjonalny lub skleić taśmą dwustronną z worków na śmieci niczym nie będzie się różnił poza mniejszą trwałością. Portfel z dokumentami Trzeba wziąć legitymację szkolną oraz inne niezbędne dokumenty. Musi być idealnie zabezpieczony przed zmoknięciem, np. w torebce strunowej. Mały plecaczek Na wyjścia na lekko. Powinien być jak najlżejszy, bez stelaża, tak żeby dało się go włożyć bez problemów do większego plecaka. Opcjonalny Teleskopowe kijki trekingowe Bardzo pomagają w chodzeniu, w szczególności na kolana. Kompas Uwagi dla kupujących: Wbrew pozorom proste kompasy są zarówno lepsze i tańsze. Najlepsze są te umieszczone na kawałku plastiku z przekręcanym pierścieniem. Zdecydowanie nie polecamy kompasów w metalowym pudełku ze szczerbinką (gorsze, cięższe i droższe). Najlepsze kompasy (i to nawet często w akceptowalnej cenie) produkuje firma Silva. Aparat fotograficzny Ale absolutnie nie ciężki lub drogi. Kieszonkowe Nie przesadnie duże. Zabezpieczone przed zamoknięciem. Okularki pływackie Okulary przeciwsłoneczne Ale tylko takie z filtrem UV okulary bez niego są absolutnie zakazane, bo powodują wręcz odwrotne negatywne działanie powodują szersze otwarcie źrenic (obniżając naturalną ochronę oka w ten sposób), przepuszczając w całości najgroźniejsze dla oka promieniowanie UV. Dozwolony, ale niepolecany Telefon komórkowy Dlaczego niepolecany? Po pierwsze nieuważnie korzystając z komórki można narazić się nieświadomie na bardzo duże koszty. Po drugie nie będzie możliwości ładowania telefonów (nie ma nawet, po co brać ładowarek). Po trzecie kadra będzie miała telefony włączane często (można będzie przysyłać na nie SMSy) i w sytuacjach awaryjnych. Nie będzie zakazu jeśli ktoś chce wziąć telefon może wziąć, ale świadomy powyższych faktów.

4 Podstawy mapy i kompasu Gdzie jest północ? Jak spojrzysz na kompas, to czerwona igła wskazuje północ (N). Wtedy na lewo jest zachód (W), na prawo wschód (E), zaś z tyłu południe (S). Tak jak na rysunku obok. Gdzie jest północ na mapie? Jak ustawisz mapę, tak żeby napisy były ustawione dobrze, to z reguły na górze jest północ (N), na lewo jest zachód (W), na prawo wschód (E), zaś w dół południe (S). Tak jak na rysunku obok. Co to znaczy zorientować mapę? To znaczy obrócić ją tak, żeby północ na mapie pokrywała się z północą w rzeczywistości, czyli żeby czerwona igła w kompasu wskazywała górę mapy, tak jak na rysunku obok. Jak czytać skalę mapy? Skala mapy mówi, jakiej długości jest rzeczywista odległość 1cm na mapie. Np. na mapie w skali 1:50000, 1cm to w rzeczywistości 50000cm, czyli 500m. Jak wyznaczyć azymut? Azymut to po prostu kierunek mierzony liczbą stopni od północy liczoną zgodnie ze wskazówkami zegara. Więc jeśli chcemy zobaczyć, jaki to kierunek 135 stopni, to: 1. Obracamy pierścień kompasu tak, żeby znacznik wskazywał 135 stopni. 2. Obracamy się tak, żeby czerwona igła pokryła się z czerwoną strzałką i wtedy czarna strzałka wskazuje nam szukany kierunek. Wyznaczanie stron świata przy pomocy słońca Słońce wschodzi na wschodzie, zachodzi na zachodzie prawda? Tak, ale tylko 22 marca i 23 września (równonoc wiosenna i jesienna). Bo i skąd by się wzięły dłuższe dni i krótsze noce? Np. takiego 1 lipca słońce wschodzi 22 stopnie na północ od wschodu. Lepiej zapamiętać, jaki kierunek wskazuje słońce, o której godzinie (wystarczy zapamiętać dwa skrajne, a resztę sobie wyliczać): 6:00 wschód, 9:00 południowy wschód, 12:00 południe, 15:00 południowy zachód, 18:00 zachód. Pamiętajcie, że w ten sposób tylko w przybliżeniu wyznaczycie kierunki! Wyznaczanie stron świata przy pomocy przedmiotów terenowych Można posłużyć się tym, że: duże kamienie, skały oraz drzewa porośnięte są od strony północnej mchem i glonami, mrowiska są bardziej spadziste, przeważnie od strony północnej,

5 kora samotnie rosnących drzew od strony północnej jest często grubsza, korony samotnie stojących drzew są przeważnie bardziej rozwinięte od strony południowej, słoje ściętych pni są szersze od strony południowej, a bardziej skupione od strony północnej, ołtarze starych kościołów skierowane są na wschód, śnieg szybciej topnieje i znika na południowych stokach. Najlepiej upewnić się sprawdzając kilka powyższych cech. Pamiętajcie, że w ten sposób tylko w przybliżeniu wyznaczycie kierunki! Pamiętaj, że: Zasady poruszania się po drogach przed przejściem jezdni musisz się zatrzymać i rozejrzeć, jeśli jest chodnik, idź chodnikiem, jeśli idziesz sam lub w niewielkiej grupie, idź lewą stroną drogi, poboczem lub tuż przy nim, jeśli idziemy kolumną, idziemy prawą stroną drogi, staraj się zawsze nosić jakieś odblaski, jeśli idziemy po zmroku, jak jedzie samochód oświetlamy grupę z przodu i z tyłu (z tyłu najlepiej na czerwono), nigdy nie wchodź dalej na jezdnię niż musisz, nie rozwlekamy się idąc grupą, zawsze stosuj się natychmiast do poleceń, jeśli ktoś krzyczy "prawa!'', albo "lewa!'' -- zawsze zejdź natychmiast na pobocze po tej stronie. Wyznaczanie stron świata przy pomocy gwiazd Północ na nocnym niebie wskazuje nam Gwiazda Polarna (którą tak na prawdę tworzą trzy gwiazdy, czego nie da się zauważyć gołym okiem). Jak znaleźć ją na niebie. Otóż jest ona na końcu dyszla Małego Wozu (inaczej Małej Niedźwiedzicy). Jednak Mała Niedźwiedzica nie jest silnie świecącym gwiazdozbiorem. Istnieją, więc dwie inne metody jej znalezienia: przedłużając 5-cio krotnie przednią oś Wielkiego Wozu (inaczej Wielkiej Niedźwiedzicy). na prostej wychodzącej z gwiazdozbioru Kasjopei (charakterystyczna litera W na niebie). Prostą tą wyznaczamy, jako prostą przechodzącą przez środkową gwiazdę litery W i przecięcie jej zewnętrznych kresek. Wtedy Gwiazda Polarna znajduje się w odległości dwóch szerokości Kasjopei od niej. Poniżej legenda popularnej mapy WZKarty. Legenda mapy

6

7

8

9 Główne regiony Polski Główne regiony Polski są przedstawione na poniższej mapie: Szkice Szkic to wykonany ołówkiem plan o skali z reguły dokładniejszej niż mapa. Są różne rodzaje szkiców, o czym niżej. Co powinno się znaleźć na każdym szkicu? Szkic drogi kierunek północy zaznaczony strzałką i opisany N. legenda -- nie ma obowiązku używać znaków ze standardowej legendy. Czasem warto zaznaczyć obiekty, które z reguły nie występują na mapie, jak mrowisko, czy przewalone drzewo. skala. Taki szkic zawiera trasę, po której trzeba przejść oraz jej bezpośrednią okolicę, niezbędną do orientacji. Idąc po takim szkicu po prostu cały czas śledzimy, gdzie jesteśmy. Warto pomagać sobie kompasem. Poniżej przykład takiego szkicu.

10 Szkic indiański Tak zwany szkic indiański też opisuje drogę do przebycia, ale jest nieco łatwiejszy do wykonania i trudniejszy do korzystania. Po prostu rysuje się nie całą drogę, a po kolei tylko charakterystyczne miejsca. Każdy taki fragment szkicu ma swój numerek i kierunek północy oraz kierunek marszu oznaczony strzałką. Poniżej szkic indiański odpowiadający drodze przedstawionej na poprzednim szkicu. Szkic terenu Szkic terenu, to szkic, na którym są zaznaczone wszystkie elementy prostokątnego, z reguły niezbyt dużego terenu. Jest to najtrudniejszy szkic do zrobienia -- trzeba wykonać mnóstwo pracy. Można go wykorzystać, jako mapkę na jakiejś grze terenowej. Poniżej przykład szkicu terenu.

11 Jak zrobić szkic? Szkic drogi robimy idąc daną drogą z kompasem i mierzymy azymuty na wszystkie obiekty (przede wszystkim dróg!) i liczbę parokroków na poszczególnych odcinków. Wszystko notujemy. Potem siadamy na spokojnie z ołówkiem, linijką, kątomierzem i nawet kalkulatorem i rysujemy na podstawie notatek nasz szkic. Szkic indiański można robić po drodze rysując po drodze wszystkie charakterystyczne miejsca, pamiętając o tym, żeby za każdym razem wyznaczyć kompasem północ. Szkic terenu najłatwiej zrobić wybierając dwa punkty, z których widać cały teren, który mamy naszkicować. Następnie z każdego z tych dwóch punktów mierzymy azymuty na wszystkie obiekty w terenie. Potem zaznaczamy na szkicu najpierw nasze dwa punkty, a potem przy pomocy kątomierza i wcześniej zmierzonych azymutów z tych punktów prowadzimy linie pod kątami takimi jak azymuty. Obiekt na naszym szkicu będzie się znajdował na przecięciu linii prowadzących do niego z dwóch punktów. Mapa czarnobiała Drogi -- czarne ciągłe lub przerywane. Należy tylko uważać, żeby linii siatki nie potraktować, jako drogę. Poziomice -- zdecydowanie cieńsze i słabsze niż drogi. Ułożone wzdłuż siebie, niektóre przerywane. Rzeki -- można je wyróżnić po przepustach i mostach, punktach wysokościowych. Granica lasu -- kropkowana. Często widać też (ale słabo!) nieco ciemniejsze tło tam, gdzie jest las. Znaki patrolowe Znaki patrolowe to oznaczenia zostawiane w terenie przez zwiadowcę, po których potem można iść. Często wykorzystywane w różnych grach terenowych.

12

13 Strzałki można też oznaczać nieco bardziej maskująco przy pomocy kamieni lub gałęzi -- mały kamień na większym lub ustawiona gałąź to strzałka do przodu. Mały kamień po lewej stronie większego lub złamana w lewo gałąź to strzałka w lewo. Analogicznie w prawo. Cztery osłony przeciw deszczem Pakowanie plecaka Jeśli chcesz, żeby w żadnych warunkach Twoje rzeczy nie zamokły, pamiętaj o zasadzie czterech osłon przeciwdeszczowych. Pamiętaj też, że najważniejszym elementem Twojego ekwipunku jest śpiwór i to on musi być doskonale zabezpieczony. A cztery osłony to: 1. Każdą rzecz lub grupkę rzeczy (np. slipki albo skarpetki, albo śpiwór) zapakuj do osobnej foliowej torebki -- to pierwsza osłona. 2. Każdą grupę rzeczy (czyli kilka grupek z poprzedniego punktu), która znajdzie się w tym samym miejscu plecaka zapakuj w dużą torbę foliową, a najlepiej zawiązywany worek na śmieci (jest idealny!) -- to druga osłona. 3. Trzecią osłoną od deszczu jest sam plecak. 4. No i po czwarte musisz mieć kapturek na plecak. Co gdzie umieścić w plecaku? Rysunek obok pokazuje 6 stref na rzeczy w plecaku. Każda rządzi się swoimi prawami. 1. To miejsce na rzeczy lekkie i objętościowe. Na przykład na śpiwór, czy mały plecak, jeśli akurat jest niepotrzebny. 2. Nieco wyżej przy plecach umieszczamy rzeczy najcięższe. Czyli na przykład: cięższe jedzenie, termos, książki i notatniki, mundur, przybory do mycia, cięższe elementy ubrania oraz niepotrzebne akurat buty. Wszystko to pakujemy ostrożnie, tak by nic nie wbijało się potem w plecy. 3. Dalej od pleców umieszczamy resztę rzeczy lekkich, a więc na przykład: polar, lekkie jedzenie oraz przybory do jedzenia. 4. Na wierzchu kładziemy trochę lżejsze rzeczy, które mogą być szybko potrzebne. Na przykład kurtka przeciwdeszczowa, czy buty lub sandały. 5. Do kieszeni w klapie (lub w innych miejscach) pakujemy często przydatne drobiazgi. Jak na przykład czołówka, papier toaletowy, zestaw alarmowy, kapturek na plecak. 6. Rzeczy takie jak karimata, kijki trekingowe, apteczka, woda, może nawet sandały możemy przytroczyć na zewnątrz plecaka. Uwaga: przenigdy nie troczymy śpiwora -- on musi być w środku! Można też przytroczyć mokre rzeczy, żeby wyschły. Nic troczonego nie może się majtać. Nie troczymy nic pod plecakiem -- takie troczenie nazywa się "na wieśniaka'' i utrudnia chodzenie. Po pakowaniu pamiętaj o maksymalnym ściągnięciu wszystkich troczków zaciskających. Jak wyregulować plecak? Po każdym spakowaniu warto wyregulować sobie plecak. Najwięcej roboty oczywiście jest z nowym plecakiem. Przed regulacją poluzuj wszystko. Potem trzeba: 1. Z ałóż plecak i ustaw go tak, żeby pas biodrowy znajdował się dokładnie na kościach biodrowych. Następnie mocno go zaciągnij. Większość ciężaru plecaka ma spoczywać na nim.

14 2. Z aciągnij troczki ramion plecaka. 3. J eśli plecak Cię pochyla lub ramiona są istotnie ponad twoimi ramionami, to musisz zdjąć plecak i przeregulować zaczepienie ramion. Podwyższyć w pierwszym przypadku, a obniżyć w drugim. 4. D ociągnij troki nad ramionami. 5. U staw pas piersiowy tak, żeby znajdował się w połowie mostka. Zapnij go i lekko zaciągnij. Miary ciała Bardzo często podczas wędrówek i nie tylko przydaje się znajomość własnych miar ciała. Służą one określaniu długości czegoś w rzeczywistości i na mapie. Podstawowe miary ciała, które każdy powinien znać u siebie to: wzrost, parokrok -- trzeba wiedzieć ile par kroków wykona się przechodząc odcinek 100m (idąc zwyczajnym spokojnym krokiem). To bardzo wygodny sposób mierzenia odległości -- każdy powinien zmierzyć ile on, ale z reguły wychodzi między 60 a 70, rozpiętość ręki -- czyli ile centymetrów jest między małym palcem a kciukiem przy maksymalnie rozciągniętej ręce (z reguły wychodzi około 20). Uwaga bywa różnie na prawej i lewej ręce, w szczególności u gitarzystów, rozpiętość ramion -- z reguły jest ciut większa od wzrostu, łokieć -- czyli odległość między łokciem a nadgarstkiem, stopa -- długość z reguły noszonych butów, centymetr -- można na ręce znaleźć sobie wzorzec centymetra (szerokość któregoś z palców w określonym miejscu). Główne miasta Polski Na poniższej mapce są zaznaczone najważniejsze miasta Polski:

15 Państwa świata Na świecie jest 192 państwa (uznajemy tutaj państwa zrzeszone w ONZ i Watykan). Na stopień odkrywcy trzeba zlokalizować większość z nich, a więc co najmniej 97 z nich. Na poniższej mapie jest ponumerowane 97 państw, które uważamy za istotne z jakiś przyczyn. Legenda jest niżej.

16 1. Albania 2. Austria 3. Belgia 4. Białoruś 5. Bośnia i Hercegowina 6. Bułgaria 7. Chorwacja 8. Cypr 9. Czarnogóra 10. Czechy 11. Dania 12. Estonia 13. Finlandia 14. Francja 15. Grecja 16. Hiszpania 17. Holandia 18. Irlandia 19. Islandia 20. Litwa 21. Luksemburg 22. Łotwa 23. Malta 24. Macedonia 25. Niemcy 26. Norwegia 27. Polska 28. Portugalia 29. Rosja 30. Rumunia 31. Serbia 32. Słowacja 33. Słowenia 34. Szwajcaria 35. Szwecja 36. Turcja 37. Ukraina 38. Watykan 39. Węgry 40. Wielka Brytania 41. Włochy 42. Afganistan 43. Arabia Saudyjska 44. Armenia 45. Azerbejdżan 46. Chiny 47. Gruzja 48. Indie 49. Indonezja 50. Irak 51. Iran 52. Izrael 53. Japonia 54. Kambodża 55. Kazachstan 56. Kirgistan 57. Korea Południowa 58. Korea Północna 59. Kuwejt 60. Liban 61. Mongolia 62. Nepal 63. Pakistan 64. Tajlandia 65. Wietnam 66. Algieria 67. Czad 68. Egipt 69. Etiopia 70. Kenia 71. Kongo 72. Libia 73. Madagaskar 74. Maroko 75. Mozambik 76. Nigeria 77. Republika Południowej Afryki 78. Senegal 79. Sudan 80. Tunezja 81. Zimbabwe 82. Kanada 83. Kuba 84. Meksyk 85. Nikaragua 86. Panama 87. Stany Zjednoczone 88. Argentyna 89. Boliwia 90. Brazylia 91. Chile 92. Kolumbia 93. Peru 94. Wenezuela 95. Australia 96. Nowa Zelandia 97. Papua -- Nowa Gwinea Mierzenie obiektów niedostępnych Twierdzenie Talesa Kluczowa w mierzeniu obiektów niedostępnych jest znajomość twierdzenia Talesa. Oba rysunki obok obrazują jego treść. A mówi ono, że jeśli dwie proste k i l przecinają się w punkcie O i przetniemy je jeszcze dodatkowo dwoma prostymi równoległymi, tak, że prosta k jest przecięta w punktach B i B', zaś prosta l w A i A', to stosunki długości odpowiednich odcinków są równe, mianowicie: OA / OA' = OB / OB' = AB / A'B'. Przy pomocy Talesa można mierzyć różne niedostępne obiekty na różne sposoby. Poniżej są dwa przykłady.

17 Wysokość drzewa Jak zmierzyć wysokość drzewa nie wspinając się na niego? To proste. Znajdujemy długi patyk, a następnie taki punkt B, żeby, gdy postawimy patyk w tym punkcie pionowo, wierzchołek drzewa, wierzchołek patyka i punkt A, odległy od punktu B o długość naszego patyka, były na jednej linii (możemy to sprawdzić kładąc się na ziemi w punkcie A). Wtedy z tw. Talesa wiemy, że wysokość drzewa jest równa odległości między drzewem a punktem A, którą to już bez problemu możemy zmierzyć. Szerokość rzeki Jak zmierzyć szerokość rzeki suchą stopą? Oczywiście używając tw. Talesa. Wybieramy sobie punkt na przeciwległym brzegu, np. drzewo w punkcie D. Następnie jakiś punkt na naszym brzegu, np. kamień K. Teraz wybieramy sobie jakiś punkt ciut dalej od brzegu, z którego widać kamień i drzewo na jednej linii -- jest to na przykład punkt B. Punkt A to punkt na brzegu rzeki "na wysokości'' punktu B, zaś punkt C, to punkt na naszym brzegu rzeki na przeciwko drzewa. Szerokość rzeki, to długość odcinka CD. Z tw. Talesa mamy, że CD / KC = AB / KA, więc szerokość rzeki to AB KC / KA, gdzie wszystkie te trzy odcinki możemy już bez problemu zmierzyć, bo są po naszej stronie rzeki. Ocenianie odległości na oko Najłatwiej oceniania odległości na oko jest się nauczyć podczas marszu, starając się szacować a następnie weryfikować swoje szacunki, mierząc parokrokami. Można też umieszczać w myślach przedmioty o znanej długości (np. samego siebie, jakiś blok). Przydatny też może być poniższy rysunek, pokazujący, co widać, z jakiej odległości.

18