Do diagnostyki In Vitro Kod produktu: Złożoność CLIA: Wysoka

Transkrypt

1 NOVA Lite ANCA (Formalin) Kit with DAPI Do diagnostyki In Vitro Kod produktu: Złożoność CLIA: Wysoka Przeznaczenie Ten produkt jest przeznaczony do użycia w badaniach przesiewowych i miareczkowaniu krążących przeciwciał przeciwko cytoplazmie neutrofilów (ang. anti-neutrophil cytoplasmic antibodies, ANCA). Przeciwciała te są markerami służącymi do rozpoznawania i leczenia choroby Wegenera oraz innych układowych stanów zapalnych naczyń. 1 Podsumowanie i wyjaśnienie testu Powodujące martwicę stany zapalne naczyń, w tym ziarniakowatość z zapaleniem wielonaczyniowym (znana wcześniej jako choroba Wegenera 13 ), guzkowe zapalenie tętnic, choroba Churga-Straussa, idiopatyczne kłębuszkowe zapalenie nerek z tworzeniem półksiężyców oraz nakładające się układowy stan zapalny naczyń to grupa powiązanych chorób, które znacznie różnią się pod względem objawów klinicznych i w konsekwencji powodują problemy diagnostyczne. Ziarniakowatość z zapaleniem wielonaczyniowym to ciężka choroba naczyniowa cechująca się powodującymi martwicę ziarniakami dróg oddechowych oraz ogniskowym kłębuszkowym zapaleniem nerek. Wczesne rozpoznanie jest istotne, ponieważ szybka terapia immunosupresyjna ma poważny wpływ na rezultat nerkowy, ale początkowe objawy i wynik badania histologicznego są często nieswoiste. 2 W 1982 roku Davies i in. opisali przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów (ANCA) w surowicy pacjentów cierpiących na powodujące martwicę kłębuszkowe zapalenie nerek. 3 Następnie w roku 1985 van de Woude i in. opublikowali pracę, w której podali, że 25 spośród 27 pacjentów cierpiących na czynną ziarniakowatość z zapaleniem wielonaczyniowym wykazało klasyczny wzór barwienia cytoplazmatycznego (c-anca) w metodzie immunofluorescencji pośredniej. 1 Klasyczny wzór c-anca barwienia neutrofilów utrwalonych etanolem wykazuje charakterystyczne ziarniste barwienie cytoplazmatyczne z minimalnym barwieniem płatów jądra. Głównym docelowym antygenem c-anca jest proteinaza 3, proteaza serynowa. Drugi wzór barwienia ANCA (okołojądrowy, p-anca) opisali w 1988 roku Falk i in. u pacjentów nerkowych z układowym zapaleniem naczyń. 4 Za główny antygen docelowy p-anca uważa się mieloperoksydazę, chociaż w mniejszym stopniu udział ma kilka innych antygenów (np. laktoferyna, elastaza, katepsyna G). Wzór p-anca na utrwalonych w etanolu neutrofilach wykazuje wyraźnie zarysowane barwienie okołojądrowe. Wiele próbek wysłanych do badania ANCA da także wynik pozytywny pod względem autoprzeciwciał skierowanych przeciwko dwuniciowemu DNA, histonom oraz innych autoprzeciwciał przeciwjądrowych (ang. antinuclear, ANA), które mogą naśladować wzór barwienia p-anca. Próbki pacjenta dające pozytywny wynik na obecność ANA dadzą również pozytywny wynik pod względem p-anca. Czywiście kluczowe jest rozróżnienie prawdziwych wzorów c-anca i p-anca od innych artefaktów niezwiązanych z ANCA. Osiąga się to stosując kombinację preparatów neutrofilów utrwalonych w etanolu i w formalinie. Utrwalanie neutrofilów w etanolu powoduje migrację dodatnio naładowanych cytoplazmatycznych ziarenek białkowych do naładowanego ujemnie DNA jądra dając barwienie okołojądrowe (p-anca). 5 Jeżeli neutrofile są traktowane utrwalaczami sieciującymi takimi jak formalina, wówczas ta migracja jest blokowana i cytoplazmatyczne ziarenka białkowe pozostają w cytoplazmie, a próbki prawdziwie p-anca dadzą na preparatach utrwalonych w formalnie ziarnisty cytoplazmatyczny wzorzec barwienia c-anca. Próbki pozytywne pod względem ANA, badane na neutrofilach utrwalonych w formalinie staną się negatywne lub będą wykazywać znacznie obniżoną intensywność barwienia. Swoiste granulocytowo próbki ANA (GS ANA) dające na utrwalonych w etanolu neutrofilach reakcję jądrową lub okołojądrową staną się negatywne podczas badania z zastosowaniem neutrofilów utrwalonych w formalinie. Immunofluorescencja pośrednia na preparatach neutrofilów to metoda z wyboru dla badania przesiewowego ANCA. Preparaty INOVA wykorzystują Czyszczone neutrofile ludzkie, które są przygotowane i utrwalone w celu osiągnięcia optymalnych wzorów barwienia. Próbki dające wyniki ANCA pozytywne, ANA i atypowe wzory barwienia powinny zostać odmiareczkowane. 1

2 Zasady badania Niniejszy produkt wykorzystuje technikę immunofluorescencji pośredniej 6. Próbki pacjenta oraz odpowiednie kontrole są inkubowane z preparatami neutrofilów. Niezwiązane przeciwciała są wypłukiwane i podawany jest odpowiedni koniugat znakowany fluoresceiną. Niezwiązany koniugat jest wypłukiwany jak poprzednio. Preparaty są oglądane pod mikroskopem fluorescencyjnym, a próbki pozytywne posiadają jasnozielone zabarwienie fluorescencyjne, które odpowiada obszarom neutrofila, do których związało się przeciwciało. Odczynniki 1. ANCA (formalina), preparaty QR 12 dołków/preparat, wraz z osuszaczem 2. Koniugat FITC IgG z DAPI zawierający 0,09% azydku sodu 3. Kontrola pozytywna canca, 1 fiolka buforu zawierającego 0,09% azydku sodu i przeciwciała surowicy ludzkiej skierowane przeciwko antygenom canca, wstępnie rozcieńczona 4. Kontrola pozytywna panca, 1 fiolka buforu zawierającego 0,09% azydku sodu i przeciwciała surowicy ludzkiej skierowane przeciwko antygenom panca, wstępnie rozcieńczona 5. Kontrola negatywna systemu IFA, 1 fiolka buforu zawierającego 0,09% azydku sodu bez przeciwciał surowicy ludzkiej skierowanych przeciwko ANCA, wstępnie rozcieńczona 6. Koncentrat PBS II (40x) 7. Środek do osadzania preparatu zawierający 0,09% azydek sodu 8. Szkiełka nakrywkowe Ostrzeżenia 1. Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowaniu kontroli dla tego produktu zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono, że nie zawierają przeciwciał przeciwko HIV, HBsAg i HCV. Jednak żadna metoda badania nie może całkowicie zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. Dlatego kontrola pozytywna panca, kontrola pozytywna canca oraz kontrola negatywna systemu IFA powinny być 14 traktowane w taki sam sposób jak materiał potencjalnie zakaźny. 2. Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub Czy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali. Jeśli do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie dopuścić do gromadzenia się azydku. 3. Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki Chrony indywidualnej. 4. Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i lokalnych przepisów w zakresie utylizacji odpadów. Środki ostrożności 1. Ten produkt jest przeznaczony do zastosowań diagnostycznych in vitro. 2. Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować osiągnięciem niespójnych wyników. 3. Niekompletne lub nieskuteczne wypłukanie dołków IFA może spowodować wysoki poziom tła. 4. Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się w akceptowalnych limitach. 5. Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową odczynników, moc żarówki używanego mikroskopu, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania, dokładność płukania oraz czasy trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników wymaga staranności i precyzji. 6. Z czasem koniugat może zmienić kolor z powodu ekspozycji na światło. Jednak zmiana barwy nie ma wpływu na wynik badania. 7. Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej. Warunki przechowywania 1. Wszystkie odczynniki z zestawu przechowywać w temperaturze 2 8 C. Nie zamrażać. Odczynniki są stabilne do daty ważności podanej na etykiecie pudełka, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami. 2. Gdy preparaty zostaną wyjęte z torebki foliowej, należy je natychmiast użyć. 3. Rozcieńczony bufor PBS może być przechowywany maksymalnie przez miesiąc w temperaturze 2-8 C. 4. Koniugat zestawu powinien być zawsze chroniony przed światłem słonecznym, fluorescencyjnym i promieniowaniem UV. 2

3 Pobieranie próbek Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek skażonych bakteryjnie, podgrzanych ani zawierających widoczne zanieczyszczenia. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub lipemicznej surowicy albo próbek. Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument CLSI (uprzednio NCCLS) H18-A4 zaleca następujące warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 godzin. 2) Jeśli badanie nie zostanie zakończone w ciągu 8 godzin, schłodzić próbkę do temperatury 2 8 C. 3) Jeśli badanie nie zostanie ukończone w ciągu 48 godzin lub w przypadku transportu próbki, należy zamrozić ją w temperaturze -20 C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed badaniem muszą zostać dobrze wymieszane. Należy unikać powtarzających się cykli zamrażania i rozmrażania. Procedura Dostarczone materiały ANCA (formalina), preparaty QR 12 dołków 1 15 ml koniugatu FITC przeciwludzkiej IgG z DAPI 1 0,5 ml kontroli pozytywnej canca 1 0,5 ml kontroli pozytywnej panca 1 0,5 ml kontroli negatywnej systemu IFA 2 25 ml koncentratu PBS II (40x) 1 7 ml środka do osadzania preparatu 1 20 szkiełek nakrywkowych 1 Broszura z instrukcją Wymagane materiały niedołączone do zestawu 1. Woda destylowana 2. Pojemnik 1 l (do rozcieńczania PBS) 3. Mikropipety i końcówki jednorazowe 4. Komora wilgotna 5. Tryskawki lub pipety Pasteura 6. Barwiacz Coplina 7. Mikroskop fluorescencyjny Sposób przygotowania Przed rozpoczęciem 1. Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20 26 C) i dobrze wymieszać. 2. Rozcieńczyć koncentrat PBS: WAŻNE: Rozcieńczyć koncentrat PBS w stosunku 1:40, dodając zawartość butelki koncentratu PBS do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej i dokładnie wymieszać. Bufor PBS jest używany do rozcieńczania próbek pobranych od pacjentów oraz jako bufor do płukania. Rozcieńczony bufor może być przechowywany maksymalnie przez 4 tygodnie w temperaturze 2 8 C. 3. Rozcieńczyć próbki pobrane od pacjenta: a. Wstępne badanie przesiewowe: rozcieńczyć próbki pochodzące od pacjenta w stosunku 1:20 rozcieńczonym buforem PBS (tj. dodać 50 μl surowicy do 950 μl buforu PBS). b. Miareczkowanie: z początkowego rozcieńczenia przesiewowego dla wszystkich próbek pozytywnych wykonać serię 2-krotnych rozcieńczeń za pomocą rozcieńczonego buforu PBS (tj. 1:40, 1:80, 1:160, 1:320 itd.). Na przykład: Pobrać 100 μl rozcieńczenia 1:20, wymieszać ze 100 μl PBS, aby uzyskać rozcieńczenie 1:40. Powtórzyć z innymi rozcieńczeniami. Procedura badania 1. Przygotować preparat substratu: Preparaty substratu przed wyjęciem z woreczka muszą osiągnąć temperaturę pokojową. Oznaczyć ołówkiem i umieścić w odpowiedniej komorze wilgotnej. Dodać 1 kroplę (20-25 μl) nierozcieńczonej kontroli pozytywnej i negatywnej, odpowiednio do dołka 1 i 2. Dodać 1 kroplę (20-25 μl) rozcieńczonej próbki pacjenta do pozostałych dołków. 2. Inkubacja preparatu: Inkubować preparat przez 30 ± 5 minut w komorze wilgotnej (zwilżony ręcznik papierowy włożony na płasko na spodzie zamkniętej torebki lub szklanego pojemnika zapewni odpowiednie warunki wilgotności). Nie dopuścić do wyschnięcia substratu podczas badania. 3. Wypłukać preparaty: Po inkubacji użyć plastikowej tryskawki lub pipety, aby delikatnie wypłukać surowicę rozcieńczonym buforem PBS. Ustawić preparat oraz strumień bufora PBS w taki sposób, aby ograniczyć wypłukiwanie próbek między dołkami. Unikać kierowania strumienia bezpośrednio na dołki, aby nie dopuścić do uszkodzenia substratu. Jeśli jest to wymagane, można umieścić preparaty na maks. 5 minut w barwiaczu Coplina z rozcieńczonym buforem PBS. 4. Dodanie koniugatu fluorescencyjnego: Stuknąć w celu strząśnięcia nadmiaru buforu PBS. Umieścić preparat z powrotem w komorze wilgotnej i natychmiast przykryć każdy dołek kroplą koniugatu fluorescencyjnego. Inkubować preparaty w ciemności przez dodatkowe minut. 5. Wypłukać preparaty: Powtórzyć punkt 3. 3

4 6. Szkiełko nakrywkowe: Procedura nakładania szkiełek nakrywkowych różni się w zależności od laboratorium. Zalecana jest poniższa procedura: a. Umieścić szkiełko nakrywkowe na ręczniku papierowym. b. Nanieść środek do osadzania preparatu w formie ciągłej linii na dolnej krawędzi szkiełka nakrywkowego. c. Stuknąć w celu strząśnięcia nadmiaru buforu PBS i zetknąć dolną krawędź preparatu z krawędzią szkiełka nakrywkowego. Delikatnie opuścić preparat na szkiełko nakrywkowe, w taki sposób, aby środek do osadzania preparatu rozpłynął się do górnej krawędzi preparatu bez formowania pęcherzyków powietrza. 7. Obejrzeć preparaty pod mikroskopem fluorescencyjnym: Gotowe preparaty powinny być przechowywane w temperaturze 2 8 C i jak najszybciej oglądane. Kontrola jakości Na każdym preparacie powinny być przeprowadzone kontrole pozytywne (kontrola pozytywna canca i kontrola pozytywna panca) oraz kontrola negatywna systemu IFA, aby zapewnić, że wszystkie odczynniki i procedury są wykonane poprawnie. Dodatkowe odpowiednie surowice kontrolne można przygotować dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze < -70 C. Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, wyniki badania powinny być traktowane jako nieważne i badanie powinno zostać powtórzone. 1. Nierozcieńczona kontrola pozytywna canca musi być > Nierozcieńczona kontrola pozytywna panca musi być > Kontrola negatywna systemu IFA musi być negatywna. Jeśli powyżej opisane kontrole nie dadzą wspomnianych wyników, badanie jest nieważne i należy je powtórzyć. Interpretacja wyników Brak reaktywności. Próbka jest traktowana jako negatywna, jeśli swoiste zabarwienie jądrowe lub cytoplazmatyczne jest równe lub słabsze od zabarwienia kontroli negatywnej systemu IFA. Próbki mogą wykazywać różny stopień barwienia tła ze względu na przeciwciała heterofilne lub niski poziom autoprzeciwciał skierowanych przeciwko takim składnikom cytoplazmatycznym, jak białka kurczliwe. Reaktywność obecna. Próbkę uznaje się za pozytywną, jeśli określone barwienie cytoplazmatyczne, jak opisano poniżej, jest silniejsze niż barwienie kontroli negatywnej a intensywność zabarwienia to 1+ lub więcej. Ustalić stopień fluorescencji lub intensywności za pomocą tych kryteriów: 4+ Jaskrawo jasnozielona fluorescencja 3+ Jasna jasnozielona fluorescencja 2+ Wyraźnie rozpoznawalna pozytywna fluorescencja 1+ Najniższa swoista fluorescencja, która umożliwia wyraźne odróżnienie barwienia jądrowego i/lub cytoplazmatycznego od fluorescencji tła. Interpretacja wzoru. W zależności od rodzaju i względnej ilości autoprzeciwciał obecnych w próbce mogą występować różnorodne wzory barwienia cytoplazmatycznego. Mogą być obserwowane następujące rodzaje wzorów barwienia: Barwienie canca lub cytoplazmatyczne: Preparaty utrwalone w formalnie, próbki c-anca pozytywne będą wykazywać uogólnioną ziarnistą fluorescencję cytoplazmatyczną. Wzór ten zwykle okazuje się być wytwarzany przez przeciwciała reagujące z enzymem proteazą serynową 3 (PR3) ziarnistości pierwotnych lub mieloperoksydazą (MPO). Barwienie jądrowe Na utrwalonych w formalnie preparatach większość antygenów jądrowych zostało zniszczonych i dlatego próbki ANA pozytywne będą wykazywać negatywną lub znacznie zmniejszoną fluorescencję jądra. Ograniczenia badania 1. Dezaktywowane ciepłem, hemolizowane, skażone mikrobiologicznie lub niekompletnie odwłóknione próbki mogą powodować silne zabarwienie tła, co utrudnia interpretację. Uzyskać świeżą próbkę i zbadać ponownie. Dodatek 2% albuminy lub surowicy bydlęcej do buforu fosforanowego używany do rozcieńczenia próbki może zmniejszyć barwienie tła problematycznych próbek. 2. Pozytywne wyniki IFA powinny zostać potwierdzone za pomocą oznaczeń immunoenzymatycznych (EIA) dla mieloperoksydazy (MPO) i proteinazy 3 (PR3). 11,12 Utrwalone w formalnie preparaty ANCA mogą także przyczyniać się do określania swoistości autoprzeciwciała, zwłaszcza w próbkach o mianie umiarkowanym i wysokim. 3. Próbki ANCA-pozytywne mogą nie zawsze dawać pozytywny wynik oznaczeń immunoenzymatycznych (EIA) dla mieloperoksydazy (MPO) i proteinazy serynowej 3 (PR3), ponieważ za klasyczne wzory barwienia p- lub c-anca może odpowiadać wiele innych pierwotnych antygenów ziarnistych. Obejmują one elastazę, laktoferynę, katepsynę G, kationowe białko 57 oraz inne, jeszcze niezidentyfikowane antygeny neutrofilowe. 4

5 4. Przeciwciała skierowane przeciwko mięśniom gładkim (aktynie) mogą reagować z utrwalonymi w etanolu neutrofilami ludzkimi oraz alloprzeciwciałami takimi jak mart lub NB1 7. Przeciwciała skierowane przeciwko aktynie lub mięśniom gładkim reagują z cytoplazmą neutrofilów dając raczej jednorodny niż typowo ziarnisto-plamisty wzór barwienia c-anca. Alloprzeciwciała reagują także z cytoplazmą neutrofilów dając wzór barwienia drobno nakrapianego. Zazwyczaj fluorescencję wykazuje tylko 40% komórek lub mniej. 5. Próbki mogą zawierać więcej niż jedno przeciwciało tj. c-anca i p-anca lub c-anca i ANA. 6. Przeciwciała reaktywne z neutrofilami mogą także występować w surowicy pacjentów z zapalną chorobą jelit lub wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy 8. Na utrwalonych w etanolu preparatach neutrofilów próbki te są widoczne jako wzorzec p-anca z mocno zaakcentowanym barwieniem okołojądrowym. Na utrwalonych w formalinie preparatach neutrofilów próbki te są widoczne jako negatywne lub dają bardzo ograniczoną fluorescencję. 7. Użycie odczynników z innych rodzajów zestawów przeciwciał fluorescencyjnych (zwłaszcza koniugatu) może mieć negatywny wpływ na czułość i swoistość utrwalonych etanolem preparatów substratów neutrofili. 8. Na czułość zestawu wpływają źródło światła, filtry i przyrządy optyczne różnych producentów mikroskopów fluorescencyjnych. Działanie mikroskopu jest w dużym stopniu uzależnione od prawidłowej obsługi/serwisowania. Szczególnie dotyczy to wycentrowania lampy wyładowczej oraz jej wymiany zgodnie z zaleceniami serwisowymi. 9. Do opisywania preparatów należy stosować wyłącznie ołówek. Stosowanie innego przyrządu do pisania może spowodować zabarwienie artefaktowe. 10. Żaden z barwiaczy Coplina stosowanych do płukania preparatów nie powinien zawierać jakichkolwiek pozostałości barwników. Używanie barwiaczy Coplina zawierających pozostałości barwników może spowodować zabarwienie artefaktowe. 11. Test ten, gdy przeprowadza się go jako jedyny, nie powinien być rozpatrywany jako diagnostyczny. Muszą zostać uwzględnione wszystkie inne czynniki, w tym wywiad kliniczny pacjentów oraz inne wyniki serologiczne lub wyniki badań biopsyjnych. 12. Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica. Charakterystyka wyników Spodziewane wartości % pozytywnych Grupa pacjentów Liczba p-anca c-anca Osoby zdrowe Choroba Leśniowskiego-Crohna Wrzodziejące zapalenie okrężnicy Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych z chorobą zapalną jelit Pierwotna żółciowa marskość wątroby Autoimmunologiczne zapalenie wątroby Choroba Wegenera Guzkowe zapalenie tętnic* Wszystkie powyższe informacje pochodzą z publikacji Seibolda i in. 9, z wyjątkiem oznaczonych *, które uzyskano z badań własnych w The Binding Site Ltd. Precyzja Dziesięć surowic pacjentów (trzy p-anca-pozytywne, trzy c-anca-pozytywne, dwie ANA-pozytywne oraz dwie negatywne) oznaczano dziewięć razy (w trzech powtórzeniach z użyciem trzech różnych serii zestawów). Wzorzec barwienia dla każdej próbki różnił się o nie więcej niż jedną jednostkę barwienia (na podstawie skali od 1+ (słabe barwienie) do 3+ (silne barwienie)). Badanie porównawcze 100 próbek surowic klinicznych oraz 40 surowic od zdrowych dawców dorosłych (20 mężczyzn, 20 kobiet) zbadano z użyciem zestawu ANCA Binding Site oraz zestawu preparatów konkurencyjnych firm. Wyniki były następujące: Firma konkurencyjna The Binding Site c- ANCA p-anca ANA Neg. p-/c-anca c-anca p-anca p-/c-anca ANA Neg

6 134 spośród 140 badanych próbek dało identyczne wyniki w obu metodach. W przypadku wzoru c-anca czułość względna wynosiła 95%, swoistość względna wynosiła 96%, a zgodność względna wynosiła 96%. W przypadku wzoru p-anca czułość względna wynosiła 90%, swoistość względna wynosiła 97%, a zgodność względna wynosiła 96%. W przypadku sześciu próbek dających różne wzory, wszystkie wykazywały bardzo silne lub bardzo słabe barwienie z użyciem jednego lub obu zestawów, co może utrudniać interpretację. 6

7 Piśmiennictwo 1. Van der Woude F.J. et al (1985) Autoantibodies against neutrophils and monocytes: Tool for diagnosis and marker of disease activity in Wegener s granulomatosis. Lancet I, Goeken J. A. (1991) Antineutrophil cytoplasmic antibody a useful serological marker for vasculitis, J. Clin. Immunol. 11, Davies D. J. et al (1982) Segmental necrotizing glomerulonephritis with antineutrophil antibody: possible arbovirus aetiology? Br. Med. J. 285, Falk R. J. and Jenette J. C. (1988) Antineutrophil cytoplasmic auto antibodies with specificity for myeloperoxidase in patients with systemic vasculitis and idiopathic neutotizing and crescentic glomerlonephritis N. Engl. J. Med. 318, Charles L. A., Falk R. J. and Jenette J. C. (1989) Reactivity of antineutrophil cytoplasmic autoantibodies with HL-60 cells. Clin. Immunol. Immunpathol. 53, Weller T. H. and Coons A. H. (1954) Fluorescent antibody studies with agent of Varicella and Herpes Zoster propagated in vitro: Proc. Soc. Exp. Biol. Med 86, Stroncek D. F. et al (1993) Neutrophil alloantibodies react with cytoplasmic antigens: a possible cause of false positive indirect immunofluorescence assays for antibodies to neutrophil cytoplasmic antigens. Am. J. Kidney Dis. 21, Hardarson S. et al (1992) Antineutrophil cytoplasmic antibody in inflammatory bowel and hepatobiliary diseases. Clinical Microbiology and Immunology 99, No Seibold, F. et al (1992) Clinical significance of antibodies against neutrophils in patients with inflammatory bowel disease and primary sclerosing cholangitis. Gut 33, Protein Refence Unit Handbook of Autoimmunity (3 rd Edition) Ed A Milford Ward. J Sheldon, GD Wild. Publ. PRU Publications, Sheffield Savige J, Gillis D, Benson E, Davies D, Esnault V, Falk RJ, Hagen EC, Jayne D, Jennette JC, Paspaliaris B, Pollock W, Pusey C, Savage CO, Silvestrini R, van der Woude F, Wieslander J, Wiik A. International Consensus Statement on Testing and Reporting of Antineutrophil Cytoplasmic Antibodies (ANCA) Am J Clin Pathol Apr;111(4): Review. 12. Savige J, Dimech W, Fritzler M, Goeken J, Hagen EC, Jennette JC, McEvoy R, Pusey C, Pollock W, Trevisin M, Wiik A, Wong R; International Group for Consensus Statement on Testing and Reporting of Antineutrophil Cytoplasmic Antibodies (ANCA). Addendum to the International Consensus Statement on testing and reporting of antineutrophil cytoplasmic antibodies. Quality control guidelines, comments, and recommendations for testing in other autoimmune diseases. Am J Clin Pathol Sep;120(3): Review. 13. Falk R.J., Gross W.L., Guillevin L, Hoffman G.S., Jayne DR, Jennette J.C., Kallenberg C.G., Luqmani R., Mahr A.D., Matteson E.L., Merkel P.A., Specks U., Watts R.A. (2011) Granulomatosis with polyangiitis (Wegener's): an alternative name for Wegener's granulomatosis. Arthritis Rheum. 63(4), Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Centers for Disease Control/National Institute of Health, 2007, Fifth Edition 7

8 Wyprodukowano przez: INOVA Diagnostics, Inc Old Grove Road San Diego, CA Stany Zjednoczone Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): support@inovadx.com Autoryzowany przedstawiciel na terenie Unii Europejskiej: Medical Technology Promedt Consulting GmbH Altenhofstrasse 80 D St. Ingbert, Niemcy Tel.: Faks: styczeń 2012 Wersja 0 NOVA Lite i INOVA Diagnostics, Inc. są zastrzeżonymi znakami handlowymi. Copyright 2013 Wszelkie prawa zastrzeżone 8