Design. zmieni biznes. Dossier. Czy warto należeć do organizacji biznesowej? Zenona Laskowika. Rozmowa z Piotrem Voelkelem. Dyskusja przedsiębiorców

Transkrypt

1 Numer Magazyn gospodarczy Dystrybuowany bezpośrednio do wielkopolskich przedsiębiorców Dossier Zenona Laskowika Design zmieni biznes Rozmowa z Piotrem Voelkelem Czy warto należeć do organizacji biznesowej? Dyskusja przedsiębiorców

2

3

4 SPIS TREŚCI AKTUALNOŚCI 6 16 lat WKK 6 Gala w siodle 7 Piknik golfowy LBC 7 Wielkopolscy Liderzy Społecznej Odpowiedzialności Biznesu Newsy e-poznan.pl DOSSIER 9 Dobry żart tynfa wart Zenon Laskowik ROZMOWY GŁOSU 10 Design zmieni biznes Rozmawiamy z Piotrem Voelkelem ORGANIZACJE BIZNESOWE: DEBATA 15 Czas zdefiniować nowe cele Czy warto się organizować? pytamy wielkopolskich biznesmenów w redakcyjnej dyskusji FELIETONY 22 Yes, yes, yes! Okiem z Brukseli Filipa Kaczmarka 23 Między słowami Porady prawne Jerzego Krotoskiego TWOJA FIRMA 24 Kompleksowe zarządzanie transportem Narzędzia optymalizujące spedycję 25 Ile kosztuje profesjonalna serwerownia? Outsourcing systemów informatycznych Rada redakcyjna: Anna Lisewska Bussines Centre Club Loża Wielkopolska Iwona Marszałek Polsko-Niemieckie Koło Gospodarcze (DWK) Grzegorz Wichniarek Lech Business Club Iwona Wesołek Polska Izba Gospodarcza Importerów, Eksporterów i Kooperacji Karina Plejer Wielkopolski Klub Kapitału Małgorzata Animucka Wielkopolski Związek Pracodawców Redakcja i realizacja: Skivak Custom Publishing Dyrektor wydawniczy: Damian Nowak C: 0, M: 75, Y: 100, K: 0 C: 0, M: 0, Y: 0, K: 100 d.nowak@skivak.pl Redaktor prowadzący: Sebastian Frąckiewicz s.frackiewicz@skivak.pl Projekt graficzny i skład: Katarzyna Bartosik k.bartosik@skivak.pl Fotografie: Skivak Custom Publishing, Tomasz Jurgielewicz, Waldemar Śliwczyński Okładka: Tomasz Jurgielewicz Adres redakcji: Głos Biznesu ul. Głuchowska 1, Poznań tel fax Druk i oprawa: Drukarnia Classic 4 GŁOS BIZNESU Nr

5 26 Zarządzanie ograniczeniami Teoria ograniczeń w biznesie INWESTYCJE 28 Powiat poznański Gdzie warto ulokować swój biznes? KULTURA 30 Straszy dwór Wielkopolska traci swoje cenne zabytki 32 Stworzyłem przestrzeń dla sztuki Rozmowa z Andrzejem Kareńskim-Tschurlem 28 FINANSE 34 Plan sukcesji w biznesie Czas zabezpieczyć swoją przyszłość RETRO AUTO 35 Prestiż i elegancja Pierwsza odsłona kącika motoryzacyjnego Andrzeja Roszkiewicza PODRÓŻE BIZNESOWE 36 Czas na Oktoberfest Święto piwa w Monachium LIFESTYLE 38 Gentleman z cygarem Sylwetka Zino Davidoffa 39 Relaks dla mężczyzn Przedstawiamy CitiSpa KALENDARIUM 42 Wydarzenia biznesowe i kulturalne reklama 30 PO DEBIUCIE Pierwszy numer Głosu Biznesu został przyjęty przez Państwa bardzo ciepło. Na spotkaniach biznesowych mogliśmy usłyszeć, że spodobała się nie tylko warstwa merytoryczna tekstów, ale także nowoczesna szata graficzna. Miejmy nadzieję, że drugi numer spodoba się jeszcze bardziej, szczególnie że postaraliśmy się dobrać zestaw ciekawych artykułów i autorów. Przeprowadziliśmy wywiad z Piotrem Voelkelem, który rzadko pojawia się w mediach. Rozmawiamy z nim nie tylko o jego najnowszym projekcie Akademii Designu, ale także o skomplikowanych relacjach między projektantami (designerami) a światem biznesu. W świecie innowacyjnej gospodarki designerzy będą się liczyć coraz bardziej. W tym numerze zamieszczamy także zapis debaty Czy warto się organizować? w ramach której wielkopolscy biznesmeni dyskutują nad rolą i nowymi zadaniami organizacji biznesowych. Polecamy również materiał o dworach i pałacach zapomnianym dziedzictwie kulturalnym naszego regionu. Artykuł ilustrują zdjęcia Waldemara Śliwczyńskiego profesjonalnego fotografa, a jednocześnie przedsiębiorcy z Wrześni. Temat dopełnia rozmowa z Andrzejem Kareńskim-Tschurlem, który przywrócił blask Podstolicom. Chcielibyśmy, aby Głos Biznesu nie był czasopismem, które po szybkiej lekturze odkłada się na półkę lub na stos dokumentów. Chcemy intrygować, inspirować i prowokować dyskusje. Czy nam się to uda? Ocenę pozostawiamy Wam, Szanowni Czytelnicy. Zespół redakcyjny Głosu Biznesu Nr GŁOS BIZNESU 5

6 AKTUALNOŚCI 16 lat WKK W Hotelu-Restauracji Meridian w Poznaniu 5 czerwca br. odbyło się szesnaste rocznicowe spotkanie Wielkopolskiego Klubu Kapitału. Jak co roku w uroczystości wzięli udział znakomici goście, wśród nich: JE Ric Todd (ambasador Wielkiej Brytanii), Daniel Lissner (attaché Republiki Federalnej Niemiec w Polsce), Piotr Florek (wojewoda wielkopolski), Marek Woźniak (marszałek województwa wielkopolskiego), Ryszard Grobelny (prezydent miasta Poznania) oraz licznie przybyli parlamentarzyści, przedstawiciele korpusu dyplomatycznego i konsularnego, przedstawiciele świata nauki, kultury i mediów. Honorowy patronat nad spotkaniem objęli: JE Ric Todd, JE Marnix Krop (ambasador Królestwa Niderlandów) oraz Konsulat Generalny Republiki Federalnej Niemiec we Wrocławiu. Podczas uroczystości wręczono Odznaki Honorowe za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego. Otrzymali je: Angelika Menze przedstawicielka kraju związkowego Brandenburgia w Wielkopolsce, członek zarządu Polsko-Niemieckiego Koła Gospodarczego, oraz Cornelis Gerardus van Rijn prezes Holendersko-Polskiego Klubu Biznesu Wielkopolska. Po Odznakach Honorowych przyszedł czas na wręczenie Wielkopolskich Filarów Biznesu, nagród przyznawanych przez WKK już od 10 lat. Kapituła konkursowa wyłoniła trzech laureatów. W 2009 roku statuetki otrzymali: Wyższa Szkoła Handlu i Rachunkowości, Bogdan Bartol (prezes zarządu BARTEX-Bartol sp.j.) oraz Zdzisław Filary (prezes zarządu Zakładów Chemicznych UNIA Spółdzielnia Pracy). Uroczystego wręczenia statuetek dokonał prezydent WKK Jacek Cenkiel wspólnie z przewodniczącym kapituły konkursowej Andrzejem Łyko. Gala w siodle Ponad 500 przedsiębiorców, polityków, ludzi nauki, kultury i mediów bawiło się na tradycyjnym pikniku Loży Wielkopolskiej BCC. S potkanie odbyło się w niedzielne popołudnie 31 maja w Zespole Pałacowo-Parkowym Wąsowo. Przedwakacyjne imprezy BCC w Wielkopolsce stały się już tradycją. W tym roku zorganizowany został piknik jeździecki. Gala w siodle zgromadziła wiele wybitnych postaci. Przybyli: Piotr Florek (wojewoda wielkopolski), Marek Woźniak (marszałek województwa wielkopolskiego), Przemysław Pacia (wicewojewoda), Jerzy Stępień (zastępca prezydenta miasta Poznania), Grzegorz Ganowicz (przewodniczący Rady Miasta Poznania). Pierwszy raz w roli gospodarza gali wystąpił Marian Nickel, kanclerz Loży Wielkopolskiej BCC. Na uczestników gali czekało mnóstwo atrakcji, między innymi pokazy konne, parady powozów, pokazy XVII-wiecznej jazdy, poczty węgierskiej, jazdy w siodle, przejazdy bryczkami oraz zawody jeździeckie konkurs Grand Prix o Puchar Kanclerza Loży Wielkopolskiej BCC. Dodatkową atrakcją pikniku był tradycyjny już wielki okazjonalny tort przygotowany przez poznańską Cukiernię Gruszecki. W trakcie trwania gali uczestnicy mogli wziąć udział w wielu loteriach przygotowanych przez sponsorów pikniku. 6 GŁOS BIZNESU Nr

7 AKTUALNOŚCI Impreza odbyła się na terenie Poznań Golf Park przy ulicy Wichrowej. Wśród zaproszonych gości znalazł się również wiceprezes Lecha Poznań, Arkadiusz Kasprzak. Organizatorzy przygotowali dla swoich gości wiele atrakcji. Bez wątpienia największą z nich była możliwość wzięcia udziału w Akademii Golfa. Zainteresowani mogli obejrzeć najnowsze modele samochodów marki BMW, które zaprezentował partner LBC Dealer BMW Smorawiński, oraz przygotowaną na tę okazję pełną kolekcję akcesoriów BMW Golfsport. Piknik LBC W słoneczną sobotę 20 czerwca przedstawiciele poznańskich firm mogli spędzić czas w miłym towarzystwie. Atrakcją były również luksusowe auta pokazane przez Top Car Rental pierwszą w Polsce wypożyczalnię luksusowych samochodów sportowych, która oferuje możliwość wynajmu szerokiej gamy samochodów Porsche oraz Ferrari. Specjalnie dla pań konsultantki firmy Herbalife doradzały, jak zadbać o sylwetkę i urodę, oraz opowiedziały, w jaki sposób prowadzić zdrowy tryb życia. W pikniku wzięły również udział makijażystki Perfumerii Douglas, które pomagały dobrać najlepsze kosmetyki pielęgnacyjne, wykonały najmodniejsze makijaże oraz prezentowały najpiękniejsze zapachy. Organizatorzy nie zapomnieli również o najmłodszych. Specjalnie dla nich przygotowano kącik animacyjny oraz trening piłkarski, który poprowadzili trenerzy ze Szkółki Piłkarskiej Wichniarek. Każde dziecko otrzymało też gadżety związane z klubem KKS Lech Poznań. Znamy liderów CSR 5 czerwca 2009 Wielkopolski Związek Pracodawców ogłosił wyniki konkursu Wielkopolski Lider CSR. Projekt Wielkopolska Liderem CSR realizowany przez Wielkopolski Związek Pracodawców od grudnia 2008 roku, ma na celu upowszechnienie koncepcji Społecznej Odpowiedzialności Biznesu (ang. Corporate Social Responsibility skrót CSR) od pracodawców, organizacji pracodawców, pracowników przedsiębiorstw oraz społeczności lokalnej z terenu województwa wielkopolskiego. W tym celu zorganizowano Konkurs na Wielkopolskiego Lidera CSR, w kategoriach związanych z dbałością o lokalny rynek pracy, warunki pracy pracowników oraz środowisko naturalne, w którym wzięło udział kilkadziesiąt firm z całej Wielkopolski. W kolejnej części projektu, w okresie od czerwca 2009 do marca 2010, WZP zorganizuje 11 konferencji poświęconych Społecznej Odpowiedzialności Biznesu w wielkopolskich przedsiębiorstwach. A oto zwycięzcy konkursu: KATEGORIA DBAŁOŚĆ O LOKALNY RYNEK PRACY I. nagroda OPAL RYSZARD SZULC, WACŁAW OLEJNICZAK S. J. II. nagroda PROMAG S.A. III. nagroda KONRAD SP. Z O.O. KATEGORIA DBAŁOŚĆ O ŚRODOWISKO NATURALNE I. nagroda LUVENA S.A. II. nagroda KUVERT POLSKA SP Z O.O. III. nagroda METROLOG SP. Z O.O. KATEGORIA DBAŁOŚĆ O WARUNKI PRACY PRACOWNIKÓW I. nagroda PRO REHA SP. Z O.O. II. nagroda DYNEA SP. Z O.O. III. nagroda FIRMA KARLIK SP.J. Nr GŁOS BIZNESU 7

8 EWS Ormiańskie NEWS inwestycje w HCP Są szanse na polepszenie kondycji poznańskiego Ceglorza. Do końca tego roku powinien zostać podpisany kontrakt z ormiańskim inwestorem. Jeśli dojdzie on do skutku, kilkudziesięciu pracowników nie straci pracy. Superszybka kolej nie do Poznania Ministerstwo Infrastruktury zrezygnowało z planów budowy szybkiej kolei na trasie Poznań Warszawa. Do dziś pracownicy Ceglorza o Ormianach wiedzieli niewiele. Ale już niedługo być może to się zmieni. W ciągu najbliższych miesięcy ma bowiem ruszyć współpraca pomiędzy poznańską fabryką a inwestorem z Armenii. Chodzi o zawarcie kontraktu na budowę 120 wagonów. Być może budowa wagonów rozpocznie się już na początku przyszłego roku. Co więcej, wicemarszałek województwa Leszek Wojtasiak liczy, że na budowie wagonów współpraca z Ormianami się nie zakończy. Jeśli kontrakt dojdzie do skutku, część pracowników Ceglorza mogłaby znaleźć zatrudnienie przy jego realizacji. Niektórzy związkowcy do pomysłu prezesa podchodzą bez zbytniego entuzjazmu. Przy tym kontrakcie zatrudnienie może znaleźć od 20 do 30 osób spośród tych, które mogą obawiać się zwolnień. Poza tym wznowione zostaną rozmowy zarządu Cegielskiego ze związkowcami dotyczące zwolnień grupowych. Od kilku miesięcy zarząd negocjuje ze związkowcami wprowadzenie planu oszczędnościowego. Dlatego zostało wprowadzone tzw. postojowe, które zapewniało pracownikom 65% pensji. Przewidziano także 85 procent dotychczasowej pensji dla osób, które znajdą zatrudnienie przy porządkowaniu fabryki. W połowie lipca zostało podpisane kolejne porozumienie w sprawie zawieszenia punktu układu zbiorowego pracy w związku z odprawami emerytalnymi do 2010 roku oraz o wstrzymaniu funduszu nagród. Źródło: Ministerstwo zamierza natomiast zbudować szybką kolej na trasie z Gdańska przez Warszawę do Krakowa. Już w 2012 roku nowoczesne pociągi na tej trasie będą kursować z prędkością 250 kilometrów na godzinę. Jak podano, odrzucenie projektu budowy szybkiej kolei z Poznania do Warszawy wynika z kalkulacji przychodów. Koszt zakupów supernowoczesnych pociągów na potrzeby trasy Gdańsk Warszawa Kraków wynosi 400 mln euro. Źródło: Spalarnia nabiera kształtów Trwa kampania informacyjna Poznań odzyskuje energię, połączona z konsultacjami społecznymi na temat lokalizacji dla spalarni odpadów. Jej powstanie jest już przesądzone. Władze argumentują, że całe przedsięwzięcie wynika z realnych potrzeb lokalnej gospodarki odpadami. Spotkanie z przedstawicielami ekologicznych organizacji pozarządowych upłynęło w mniej nerwowej atmosferze niż poprzednie z mieszkańcami miasta. Dopytywano jednak o sens wielkich konsultacji w sprawie lokalizacji w chwili, gdy poza terenem Elektrociepłowni Karolin miasto nie przygotowało żadnej realnej alternatywnej propozycji. Mający powstać w Poznaniu Zakład Technicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych będzie kosztował 640 mln zł, z czego 352 mln zł pokryje dofinansowanie Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Źródło: reklama

9 DOSSIER Dobry żart tynfa wart Tym razem w naszym Dossier prezentujemy jednego z najbardziej znanych Wielkopolan Zenona Laskowika. FOTO: SEBASTIAN frąckiewicz ROZMAWIAŁ Sebastian Frąckiewicz Nigdy nie żartuję z zasad bliźniego. Życie staje się kabaretem, kiedy tego jeszcze nie wiem. Polacy potrafią się śmiać stojąc z boku. Słowo i język są dla mnie Słowo jest po to, aby się dobrze wyrażać, kiedy trzeba. A język, by go trzymać za zębami, gdy tylko się da. Jeśli mam wolną chatę to wspominam z rozrzewnieniem bale na muzykę, tańce dzikie i pięć, sześć lal. Do płaczu doprowadza mnie zachwaszczony ogródek. Gdybym miał zostać biznesmenem, zająłbym się handlem bronią. Bo jak zarabiać, to miliony, a jak kochać, to królową. Swoje poczucie humoru zawdzięczam mojej żonie Aleksandrze. To ona odkryła we mnie talent. Żart, który zawsze bawi, brzmi dobry żart tynfa wart. Nie lubię kupować leków. Oglądając polityków w telewizji, marzy mi się zmiana kanału na erotyczny. Najgłupsze pytanie, jakie kiedykolwiek mi zadano, brzmiało Najgłupsze jeszcze nie padło. Ale jedno z najdziwniejszych brzmiało: Panie Bohdanie, co tam słychać u pana Laskowika?. Zenon Laskowik Klasyk polskiego kabaretu. Wraz z Krzysztof Jaślarem założył w 1970 roku Tey. Przez wiele lat występował w duecie z Bohdanem Smoleniem. Zagrał także dwie epizodyczne role w filmach Słodkie oczy (1979 rok) oraz Filip z Konopii (1981 rok). W latach 90. zamienił mikrofon na torbę listonosza. Powrócił na scenę w 2003 roku. Obecnie prowadzi Kabareciarnię Laskowika w poznańskim kino-teatrze Apollo. Nr GŁOS BIZNESU 9

10 ROZMOWY GŁOSU Design zmieni biznes O innowacyjnym biznesie w Wielkopolsce, stworzeniu międzynarodowej szkoły dla projektantów oraz możliwościach konstruktywnego dialogu między przedsiębiorcami i designerami rozmawiamy z PIOTREM VOELKELEM ROZMAWIAŁ Sebastian Frąckiewicz ZDJĘCIA Tomasz Jurgielewicz JEST PAN OSOBĄ ZNANĄ Z TEGO, ŻE STRONI OD ME- DIÓW I RZADKO SIĘ W NICH POKAZUJE. DLACZEGO TAK SIĘ DZIEJE? PIOTR VOELKEL: To nie tak, że od nich stronię, ale chcę zachować umiar. Z jednej strony unikanie mediów budzi podejrzenia, że człowiek coś chce ukryć i ma coś na sumieniu. A ja mam czyste sumienie, więc nie chcę unikać dziennikarzy. Ale z drugiej strony nie warto się na mediach skupiać, ja nie jestem gwiazdą medialną. Zajmuję się biznesem, próbuję robić to, co do mnie należy. Wychodzę także z założenia, że lepszy jest brak informacji niż niepełna, pobieżna informacja. ALE DZIŚ SIĘ JEDNAK SPOTYKAMY, TYM BARDZIEJ ŻE PROJEKT SZKOŁY DLA DESIGNERÓW W POZNA- NIU, KTÓRĄ PAN OTWIERA, JEST ZAKROJONY NA SZEROKĄ SKALĘ. Stopień wiedzy na temat tego projektu i jego sensu jest wciąż za mały. A jak czegoś nie wiadomo, to pojawiają się nieporozumienia. Uczelnia, pod roboczą nazwą Polska Akademia Designu, ruszy na dobre w październiku 2010 roku. W tym roku akademickim od listopada rozpoczną się w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa podyplomowe studia menedżerskie dotyczące zarządzania designem w przedsiębiorstwie, pierwsze tego typu studia w Polsce. W TAKIM RAZIE POSTARAJMY SIĘ KILKA KLU- CZOWYCH SPRAW POWYJAŚNIAĆ. NA POCZĄTEK CHCIAŁBYM ZAPYTAĆ O PAŃSKĄ DEFINICJĘ DESI- GNU. W ŚRODOWISKU BIZNESOWYM TEN TERMIN KOJARZY SIĘ Z CZYMŚ ABSTRAKCYJNYM, ODERWA- NYM OD RZECZYWISTOŚCI I MAŁO PRAKTYCZNYM. Ja chętniej używam słowa wzornictwo, albo nawet wzornictwo przemysłowe, bowiem wyraz design w świecie biznesowym powoduje wiele nieporozumień. Design rozumiany jest opacznie jako projektowanie rzeczy abstrakcyjnych, często niewykonalnych, a jeżeli już wykonalnych, to nieużytecznych. Design czy też właśnie wzornictwo naprawdę wolę używać tego drugiego terminu nie ma na celu zadziwiania świata niezwykłością projektu. To nie ma być kompletnie wolna działalność artysty, który eksperymentuje na szczytach własnej dziedziny. Nie o to tu chodzi. Design to jest proces, w którym rozwiązuje się określony problem. Projektant musi stworzyć przedmiot akceptowany przez użytkowników, funkcjonalny, dobrze przygotowany technologicznie (aby można go było wykonać) i dostosowany do możliwości finansowych grupy potencjalnych odbiorców. Ten projekt musi po prostu osiągnąć sukces biznesowy. I właśnie takich projektantów, którzy potrafią rozwiązać ten zestaw problemów, chciałbym kształcić w swojej szkole. Pro- 10 GŁOS BIZNESU Nr

11 ROZMOWY GŁOSU jektant musi umieć znaleźć kompromis między tymi, często sprzecznymi, obwarowaniami. Ale czy każda gałąź biznesu potrzebuje designerów? Proces wprowadzania w życie projektów jest często czasochłonny, a każdy chce oszczędzać czas. Wszystkie produkty, przedmioty, którymi się otaczamy, zostały zaprojektowane. Dobrze lub źle. Zostały zaprojektowane uczciwie lub zostały skopiowane. Bardzo wielu ludzi biznesu nie może znaleźć projektanta i dlatego albo sami mniej lub bardzie nieudolnie projektują, albo nieświadomie kopiują, bo nie zakładam, że są z natury oszustami. Czy w takim razie, zanim Pan zdecydował się na stworzenie szkoły dla projektantów, robił Pan rozeznanie na wielkopolskim rynku? Pytał, czy biznesmeni potrzebują designerów i dobrych wzorów? Świadomość tego, czy biznes potrzebuje projektantów i dobrze zaprojektowanych produktów, jest na bardzo różnym poziomie we wszystkich branżach. W każdej są liderzy, którzy rozumieją zalety dobrego projektowania. Niewykluczone, że wśród ludzi biznesu o mniejszej świadomości wiara w to, że warto dobrze projektować produkty i mieć własne, oryginalne wyroby i swój styl, jest niewielka. Oni idą w prymitywne, samodzielnie wymęczone wzory albo kopiują innych. Doświadczenie z całego świata mówi, że drogę edukowania biznesu musiały przejść wszystkie kraje. Nawet te, które dziś uznawane są za ojczyznę projektowania przemysłowego, jak np. Dania. Zaczynały od zera. Czy u nas nie jest to trudniejsze ze względu na estetyczne zaległości związane z okresem komuny? Nie był to przecież czas, w którym oryginalność była w cenie. Wszyscy mieli takie same fiaty, telewizory i meblościanki. Tu wkraczamy w inne zagadnienie edukacji klienta. Ale pod tym względem my, Polacy, jesteśmy bardzo elastyczni i szybko się uczymy. Warto popatrzeć, jak błyskawicznie wymieniliśmy rubiny na nowoczesne telewizory. Widocznie drażniła nas ich brzydota. Ludzie są skłonni do zmiany, mają także swoje aspiracje. Moim zdaniem nie ma ludzi pozbawionych jakichkolwiek aspiracji. Oczywiście można je realizować na różne sposoby, w zależności od gustów. Jednak coraz częściej najniższa cena nie jest decydująca podczas naszych wyborów. Jesteśmy w stanie za te aspiracje płacić, a dobrze zaprojektowany produkt nie musi być drogi. Chciałbym jednak wrócić do tego, czy pytał Pan swoich kolegów biznesmenów o ich aspiracje i potrzeby? Zanim marszałek wielkopolski uruchomił projekt Innowacyjna Wielkopolska, w który powstanie szkoły dla projektantów się wpisuje, były robione badania. Analizowano to, jak na świecie rozwijały się inne regiony. Jaka była droga od zacofania do nowoczesności. Badaliśmy np. części Brabancji i Eindhoven. 20 lat temu Philips zapowiedział, że przeniesie stamtąd całą produkcję do innej, tańszej części świata. Wobec tego rząd Brabancji stanął przed wyborem zamienić swój region w jedno wielkie miejsce dla bezrobotnych albo przestawić się na inne tory i zbudować region innowacyjny. W Eindhoven powstała też wtedy Akademia Designu. I w sumie w ciągu 20 lat intensywnej pracy zaowocowało to tym, że dzisiaj jest to region świata, w którym przypada najwięcej patentów na 1000 mieszkańców. Dlatego, tworząc szkołę dla designerów, idę przetartym szlakiem i uruchamiam sprawdzony scenariusz. A wracając do Innowacyjnej Wielkpolski, badania wykazały, że biznes i projektanci mają problemy komunikacyjne, nie potrafią się ze sobą porozumieć. Okazało się także, że bardzo szybko rośnie świadomość konieczności posiadania produktów własnych, dobrze zaprojektowanych. Inna sprawa, że często koszt produkcji przedmiotu dobrze zaprojektowanego jest niższy niż kiepsko zaprojektowanego. Nie mówiąc już o satysfakcji ze sprzedaży. Bardzo wielu ludzi biznesu nie może znaleźć projektanta i dlatego albo sami mniej lub bardzie nieudolnie projektują, albo nieświadomie kopiują, bo nie zakładam, że są z natury oszustami. Jak chce Pan w takim razie doprowadzić do spotkania tych dwóch, zupełnie innych światów biznesu i projektantów? Poza szkołą powstanie Centrum Designu, gdzie będzie miejsce na edukację i projektantów, i biznesmenów w taki sposób, aby potrafili się ze sobą porozumieć. Będą mogli przyjść po radę, na konsultacje itp. Obecnie obie strony nie potrafią sobie wyjaśnić podstawowych rzeczy: celu projektowania, np. jakie funkcje ma spełniać dane opakowanie produktów spożywczych. Myślę, że uruchomimy centrum w ciągu półtora roku. Obecnie jest tak, że z jednej strony mamy artystę, który chce tworzyć unikatowe przedmioty, a z drugiej małego przedsiębiorcę, prostolinijnego człowieka. Ten drugi ma w nosie sztukę. On chce sprzedać swoje produkty, musi zapłacić za materiały, wypłacić pensje pracownikom To jak go przekonać, aby skorzystał z usług designera? Po pierwsze, trzeba przedsiębiorcę nauczyć, jak się wdraża produkty. Jaka jest technologia ich wdrażania i jak artyście designerowi określić zadania. Bardzo wielu ludzi kończących ASP po pewnym czasie chce twardo stanąć na ziemi. Już nie chcą być designerami artystami, tylko designerami projektantami form przemysłowych i współpracować z biznesem. Wielu z nich zaczyna się dostosowywać do rynkowej sytuacji i pojawia się coraz więcej udanych wdrożeń, ale ciągle za mało. Trzeba edukować jednych i drugich jednocześnie. I ta- Nr GŁOS BIZNESU 11

12 ROZMOWY GŁOSU FOTO: TOMASZ JURGIELEWICZ kie szkolenia realizowane przez marszałka wielkopolski już miały miejsce (trwający od maja bezpłatny cykl warsztatów Zarządzanie designem ). Były to jednodniowe warsztaty o tym, jak się zarządza designem w firmie. Mówiliśmy też o roli nowych materiałów i rozwiązań, które pozwalają zmienić nasze przedsiębiorstwo z firmy lokalnej w firmę globalną. Na pierwsze warsztaty prowadzone przez Xenię Viladas wieloletnią szefową Design Center w Barcelonie przyszło ponad 200 osób. Zainteresowanie tematem jest i wierzę, że to szybko przyniesie skutki. Jest Pan niepoprawnym optymistą, jak widzę Mówię o tym z takim przekonaniem, bo sam musiałem się tego nauczyć. Nie wyssałem tego z mlekiem matki. Jestem z wykształcenia inżynierem, ale po studiach pracowałem w teatrze, gdzie praca z artystami była codziennością. Byłem szefem technicznym Polskiego Teatru Tańca. Odpowiadałem za przygotowania kostiumów, dekoracji itp. i to wszystko produkowałem, więc musiałem poznać różne rzemiosła. Odpowiadałem też za światło i akustykę. Przy tworzeniu premier musiałem współpracować ze scenografami mającymi przeróżne, często fantastyczne wizje. Wszystko da się zrobić ale trzeba zdefiniować oczekiwania, czego dowodem są udane efekty naszej współpracy z młodymi projektantami dla marki Meble Vox projektują dla nas z powodzeniem kolekcje mebli, przedmioty użytkowe i dekoracyjne. Biznesmen tak naprawdę nie umie powiedzieć dziś projektantowi, czego od niego oczekuje. Designer często otrzymuje zlecenie, które brzmi: Proszę zaprojektować krzesło, widelec. Ta swoboda w połączeniu z wyobraźnią kończy się klęską, bo artysta w efekcie może przynieść nam widelec, którego nie da się wziąć do ręki. Artysta musi mieć wytyczne. Na przykład: widelec ma być tani w produkcji, pod względem estetyki nawiązywać do rozwiązań klasycznych, przeznaczony dla klienta w określonym wieku, wykonany z takiego, a nie innego materiału itd. Dobry projektant, mając całą listę takich ograniczeń, potrafi się nimi inspirować i stworzyć dobry produkt, spełniający oczekiwania biznesowe zlecającego projekt. I to wcale nie jest żaden idealizm. A produkt nie musi być supernowoczesny, może być klasyczny czy stylizowany, byle trafić do odpowiedniego klienta. Wspomniał Pan, że dzięki designowi firmy lokalne mają szansę zaistnieć w skali światowej. Czy w związku z tym wielkopolscy biznesmeni mentalnie są bliżej Berlina i Europy czy bliżej Warszawy? Bardzo różnie, nie da się uogólnić. Są firmy praktycznie na światowym poziomie, takie jak Solaris, i takie, które nie potrafią wyjść poza własne prowincjonalne ograniczenia. Są cały czas zamknięte w swoim świecie. W takim razie jak chce Pan dotrzeć do tych drugich? Dla każdego biznesmena musimy stworzyć produkt dostosowany do jego potrzeb. Ja mam ogromny szacunek do biznesmenów, bo to są ludzie, którzy pewnego dnia postanowili zaryzykować. Zrezygnowali z ciepłych posadek i stałych pensji i stwierdzili, że zmienią swoje życie. Przedsiębiorca to z reguły człowiek bardzo prorozwojowy, poszukujący rozwiązań. Wystarczy mu tylko pokazać lepsze, skuteczne narzędzie i dać kontakt z właściwie przygotowanym projektantem. Ostatnia kampania promocyjna Poznania promuje miasto i region jako miejsca idealne dla tworzenia tzw. gospodarki wiedzy i innowacji. Wierzy Pan, że to się może udać, czy skończy się tylko na hasłach? 12 GŁOS BIZNESU Nr

13 ROZMOWY GŁOSU Piotr Voelkel Przedsiębiorca, z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Wrocławskiej (Wydział Mechaniczny). Zasiada w zarządzie spółek Grupy Kapitałowej Vox (firm z branży budownictwa, wykończenia i aranżacji wnętrz), twórca Fundacji Sztuki Współczesnej Vox- -Artis, współzałożyciel Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, inwestor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, prezes Wielkopolskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W budynku starej drukarni w Poznaniu stworzy wkrótce Centrum Designu, a przy WSNHiD wydział wzornictwa przemysłowego. Myślę, że to się uda przy kilku założeniach. Musi zabrać się za to wiele osób i środowisk. Na szczęście zajmuje się też tym władza, szczególnie marszałek województwa wielkopolskiego zrobił w tym kierunku bardzo dużo. Zrozumiał to Designer często otrzymuje zlecenie, które brzmi: Proszę zaprojektować krzesło, widelec. Ta swoboda w połączeniu z wyobraźnią kończy się klęską, bo artysta w efekcie może przynieść nam widelec, którego nie da się wziąć do ręki. Artysta musi mieć wytyczne. i wspiera na różnych obszarach także Urząd Miasta i prezydent Grobelny. Aktywnie w promocję dobrego wzornictwa angażują się MTP. Targi Arena Design były interesującą zapowiedzią wieloletniego projektu. Tradycyjnie dużo ciekawych działań podejmują ASP i Politechnika Poznańska. Ale najważniejsze jest zaangażowanie biznesu. Jestem pewien, że ludzie biznesu szybko zrozumieją, że warto robić dobre produkty, z satysfakcją je sprzedawać i promować dobre wzornictwo. Przyjemnie jest zarządzać firmą z duszą. Uczymy tego na studiach podyplomowych z zarządzania Designem. To dziedzina wiedzy, która właśnie się rodzi, więc rozwijajmy się razem z Europą. Z kolei Poznań know- -how rozumiem nie jako chwalenie się stanem faktycznym, ale jako wyzwanie i pokazanie kierunku rozwoju miasta. My dopiero takim miastem możemy się stać i na szczęście władze robią coraz więcej w tym względzie, organizując np. Światowe Dni Innowacji. W końcu nie możemy konkurować ceną z Chinami lub z jakimkolwiek państwem oferującym tanią siłę roboczą. Pozostaje nam tylko kreatywność. Oczywiście. Inaczej Wielkopolska (i cała Polska zresztą) stanie się wielkim domem starców, bo młodzi ludzie stąd wyjadą. Jestem pewny sukcesu Wielkopolski w dziedzinie innowacji. W Poznaniu mamy ogromny potencjał edukacyjny i dzięki wielkiej liczbie studentów jesteśmy bardzo młodym miastem. Poza tym argumentacja związana z wzornictwem jest bardzo logiczna. To nie jest lot na Marsa, tylko jasna zależność. Dobry projekt dobry produkt, dobry produkt dobra sprzedaż. Firma, która zainwestuje we własne projektowanie, zwycięży na rynku. Szansą Poznania jest nowoczesność i innowacyjność. Wobec tego na jakim etapie wprowadzania innowacyjności jest dziś Wielkopolska? Ja mogę mówić tylko o tych inicjatywach, które wspieram. Po pierwsze, jest to wspomniane już Centrum Designu, po drugie, szkoła dla projektantów Akademia Designu, którą pokieruje Li Edelkoort wieloletnia szefowa Akademii Designu w Eindhoven. W tym wypadku mamy wyjątkowe szczęście, udało się nawiązać współpracę z najlepszym fachowcem. W oparciu o doświadczenie Li i jej kontakty z czołowymi projektantami powstanie świetna szkoła na światowym poziomie. Jestem pewien, że to wesprze przemysł i będzie dobrym wkładem w rozwój kreatywnego potencjału Poznania. Mam nadzieję, że w nurt rozwoju Wielkopolski jako regionu innowacji włączą się kolejni koledzy z biznesu. Nr GŁOS BIZNESU 13

14 ROZMOWY GŁOSU Czym będzie się różnić Pana szkoła od wydziału wzornictwa przemysłowego działającego na warszawskiej ASP? Moja uczelnia wchodzi w przestrzeń edukacyjną, która jest zupełnie niezagospodarowana między Akademię Sztuk Pięknych a Politechnikę. Akademia Sztuk Pięknych z natury rzeczy kształci artystów. Moja szkoła nie ma konkurować z Akademią Sztuk Pięknych, ale wypełnić lukę. Mamy kształcić projektantów pracujących w kręgu narzuconych ograniczeń i przy wykorzystaniu wiedzy z wielu dziedzin. Przy uwzględnieniu potrzeb klienta, ergonomii, kosztów, kalkulacji, marketingu, ograniczeń technologii i biznesu. Cieszy mnie, że na Politechnice moja inicjatywa jest bardzo dobrze postrzegana i już pojawiają się obszary współpracy. Z drugiej strony jestem umówiony z rektorem Akademii Sztuk Pięknych, aby razem szukać wspólnych interesów i rozwijać płaszczyznę porozumienia. Tak naprawdę nie konkurujemy ze sobą. Ja szukam trochę innych studentów. Skoro Pańską szkołą designu będzie kierować Li Edelkoort, to założę się, że docelowo ma odgrywać dużą rolę nie tylko w Polsce, ale i w Europie? Jaki jest Pana dalekosiężny cel? Plan, jaki wspólnie z Li Edelkoort przygotowujemy, zakłada że poza bardzo pieczołowicie dobranymi nauczycielami z Polski pojawią się gwiazdy z całej Europy. Projektowania mają uczyć praktycy osoby, które na co dzień prowadzą pracownie współpracujące z firmami. Językiem wykładowym będzie angielski, żeby absolwenci od razu przestawili się na myślenie o swojej działalności jako o działalności globalnej, żeby absolwent potrafił projektować nie tylko dla kolegi ze Swarzędza, ale także dla klienta z Finlandii czy Danii. Studenci będą mieli praktyki w najlepszych pracowniach Europy. Będą pracowali dla znanych firm i marek. To doświadczenie znacznie ułatwi im podjęcie współpracy z polskimi firmami. Ma to być pod każdym względem szkoła międzynarodowa. Będziemy już w czasie studiów projektować na potrzeby firm, które przy okazji ocenią korzyści wynikające z takiej współpracy. Powstanie rynek na usługi projektowe. Taka szkoła będzie przyciągała młodzież z naszej części Europy. Mam nadzieję, że Centrum Designu i Akademia Designu przyniosą realne i długotrwałe zmiany. Wzornictwo przemysłowe jest dziś tak samo ważne jako biotechnologia, nanotechnologia czy informatyka. Udało mi się przekonać minister nauki i szkolnictwa wyższego Barbarę Kudrycką, że wzornictwo nie jest dziedziną sztuki, tylko przemysłu i dlatego mam szansę uzyskać wsparcie finansowe od rządu. Najważniejsze, żeby zmienić sposób myślenia o designie. Nie ograniczać jego definicji do dziedziny sztuki, a pamiętać o projektowaniu na potrzeby przemysłu i biznesu. Możemy mieć świetne technologie i fabryki, ale jeśli w efekcie współpracy z projektantem nie powstaną dobre produkty to przegramy naszą batalię o światowe rynki. FOTO: TOMASZ JURGIELEWICZ 14 GŁOS BIZNESU Nr