V MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL MUZYKI ORGANOWEJ PUŁAWY 2014

Transkrypt

1 6 lipca Jan Nowowiejski fortepian, wspomnienia o Ojcu FELIKS NOWOWIEJSKI ( ) Marsz Pod sztandarem pokoju Nasz Bałtyk Tam gdzie Wisła płynie Orły białe Marsylianka Wielkopolska Złamane berła Hymn Śląski Hej bracia Ślązacy Ratusz Poznański O Warmio moja miła Dumka o Wiśle Preludium Dla tych, którzy mnie kochają Preludium Dzwony Walc modrookiej Tereni Mazur Aria Domana opery Legenda Bałtyku (opr. na fortepian) Rota Jan Bogusław Nowowiejski - pianista, organista, klawesynista. Najmłodszy, ostatni żyjący syn Feliksa Nowowiejskiego. Kontynuuje rodzinne tradycje muzyczne. Znaczący wpływ na jego rozwój miała osobowość zwłaszcza dwóch nauczycieli, u których pobierał lekcje pianistyki: ojca, a później prof. Władysława Kędry. Jest absolwentem PWSM w Poznaniu w klasie fortepianu i klawesynu, który studiował w klasie prof. K. Flatau'a. Większość życia poświęcił pedagogice. Uczył m. in. W PSM w im. F. Nowowiejskiego w Gnieźnie, PSM im. S. Moniuszki w Zbąszyniu, PSM I i II st. W Szamotułach, a także w Studium Nauczycielskim w Poznaniu. Koncertował w kraju i za granicą jako pianista i organista. Podczas koncertów najczęściej prezentuje utwory swojego ojca, bowiem upowszechnianie utworów fortepianowych i organowych Feliksa Nowowiejskiego uważa za swoją misję. Został uhonorowany dyplomem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej za propagowanie muzyki węgierskiej na swoich koncertach. Jest honorowym obywatelem miasta Barczewa, w którym urodził się Feliks Nowowiejski. Otrzymał złoty krzyż za zasługi na rzecz rozwoju województwa warmińsko mazurskiego. Jego pasją jest nauka języków obcych: zna francuski, niemiecki, rosyjski i węgierski, jednak najwięcej czasu poświęca instrumentom: fortepianowi i organom. Wysoko ceni sobie wartości chrześcijańskie i patriotyzm. Cechuje go życzliwość, poczucie humoru oraz cierpliwość i zaangażowanie w pracę. WILLA SAMOTNIA GODZ (niedziela)

2 7 lipca Jan Nowowiejski*, Bogna Nowowiejska FELIKS NOWOWIEJSKI ( ) Preludium Adoremus op. 31 nr 6 Prelude* Marche solennelle* JAN NOWOWIEJSKI (*1923) Fantazja c-moll* FELIKS NOWOWIEJSKI VIII Symfonia op. 45 nr 8 Mors mea funeralia mea IV Koncert organowy op. 56 nr 4 Maestoso Solenne Allegro con spirito Ks. Jan Bosco Święty Andantino scherzando- Św. Jan Bosco wśród młodzieży Finale Rezurekcja w kościele Ks. Salezjanów w Krakowie Bogna Nowowiejska-Bielawska - organistka i klawesynistka, wnuczka kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. F. Chopina w Poznaniu w klasie organów prof. Elżbiety Karolak a następnie Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego. Studiowała również klawesyn w klasie Marty Czarny-Kaczmarskiej i Aleksandry Rupocińskiej we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz muzykologię - najpierw na UAM, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Uczestniczyła w mistrzowskich kursach interpretacji muzyki organowej, prowadzonych m. in. przez Christophera Krummachera, Davida Titteringtona oraz Wolfganga Zerera, a także klawesynowej pod kierunkiem Nicolasa Parle'a, Carmen Leoni oraz Bernharda Klapprotta. Prowadzi aktywną działalność koncertową jako solistka oraz kameralistka, uczestnicząc w festiwalach muzycznych w kraju i za granicą. Jej zróżnicowany repertuar obejmuje muzykę dawną, kompozycje romantyczne, a także muzykę współczesną i eksperymentalną. Jest współzałożycielką kilku zespołów kameralnych. Od 2006 roku najczęściej koncertuje wraz z cenioną poznańską flecistką Ewą Murawską jako duet Ars Cameralis. Współorganizuje Festiwale Muzyki Pasyjnej i Paschalnej w Poznaniu. Przez wiele lat współpracowała z aktorami, przede wszystkim Teatru Nowego (m. in. Maria Rybarczyk, Aleksander Machalica, Zbigniew Grochal) i Teatru Animacji (Piotr Grabowski) w Poznaniu oraz Teatru Polskiego we Wrocławiu (Michał Chorosiński), będąc pomysłodawcą i współtwórcą projektów słowno - muzycznych. Prowadzi również działalność pedagogiczną (w latach w szkołach muzycznych w Warszawie, obecnie w Poznaniu) oraz dziennikarską. W 2011 r. ukończyła Podyplomowe Studia Menedżerskie dla Twórców, Artystów i Animatorów Kultury na UW. Od września 2011 jest prezesem Towarzystwa im. Feliksa Nowowiejskiego. Współtworzy Salon Muzyczny - Muzeum Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu. *Gwiazdką oznaczono utwory wykonywane przez Jana Nowowiejskiego

3 14 lipca Waldemar Gawiejnowicz GEORG MUFFAT ( ) Toccata quinta (Apparatus musico-organisticus) DIETRICH BUXTEHUDE ( ) Komm, Heiliger Geist Herre Gott BuxWV 199 JOHANN SEBASTIAN BACH ( ) Concerto G-dur BWV 592 (wg Johanna-Ernsta von Sachsen-Weimar) [Allegro assai] Grave Presto Preludium chorałowe Wenn wir in höchsten Nöten sein BWV 668a J. S. BACH FERENC LISZT ( ) Einleitung und Fuge Ich hatte viel Bekümmernis ALEXANDRE GUILLMANT ( ) Andante z IV Sonaty op. 61 MIECZYSŁAW SURZYŃSKI ( ) Fantaisie op. 30: Finale FELIKS NOWOWIEJSKI ( ) Róże św. Teresy op. 9 nr 3 LOUIS JAMES ALFRED LEFÉBURE-WELY ( ) Sortie Es-dur Waldemar Gawiejnowicz (1968) doktor sztuk muzycznych w specjalności instrumentalistyka. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, w klasie organów prof. Sławomira Kamińskiego oraz absolwentem Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Brał udział w mistrzowskich kursach interpretacji muzyki organowej, prowadzonych przez prof. Christopha Bosserta oraz prof. Jeana Boyera. W 1995 roku otrzymał wyróżnienie na konkursie organowym w ramach VII Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Religijnej im. ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi. Jest laureatem Nagrody Kulturalnej Drezdenka (2005). Jako adiunkt na Wydziale Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Muzyki Kościelnej macierzystej akademii prowadzi zajęcia z gry organowej i liturgicznej oraz organoznawstwa. Jest autorem artykułów naukowych, dokumentacji do renowacji organów oraz redaktorem nowej edycji utworów organowych Feliksa Nowowiejskiego. Występuje jako solista i kameralista.

4 21 lipca Jan Bartłomiej Bokszczanin Fantazja i fuga g-moll BWV 542 ALEKSANDER GŁAZUNOW ( ) Preludium i fuga D-dur DYMITR SZOSTAKOWICZ ( ) Passacaglia z opery Katarzyna Izmajłowa GEORGIY MUSCHEL ( ) Suita organowa Aria - Fuga - Toccata EDUARD KHAGAGORTYAN ( ) II Symfonia organowa Maestoso - Allegro, Andante, Allegro Vivace Jan Bartłomiej Bokszczanin (ur. 1974, Astrachań, Rosja), organista, pedagog. W 2000 roku ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Joachima Grubicha. W późniejszych latach był stypendystą doktoranckim w University of North Texas (USA), gdzie studiował pod kierunkiem prof. Jesse E. Eschbacha. Odbywał także zajęcia z Zespołu Kameralnego i Praktyki Gry Barokowej pod kierunkiem prof. Lenory McCroskey (studentki Gustava Leonhardta). W roku 2006 uzyskał stopień doktora, a w 2013 doktora habilitowanego sztuki. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich profesorów jak: Guy Bovet (Szwajcaria), James David Christie (USA), Aleksander Fisejski (Rosja), Bernhard Hass (Niemcy), Zsigmont Szathmary (Węgry) oraz Harald Vogel (Niemcy). Koncertuje w kraju i za granicą (Białoruś, Dania, Finlandia, Litwa, Mołdawia, Niemcy, Rosja, Rumunia oraz USA). Współpracuje z wieloma zespołami kameralnymi i orkiestrami, m.in. z Concerto Avenna, Camerata Vistula, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Państwową Akademicką Orkiestrą Symfoniczną Republiki Białoruskiej, Łomżyńską Orkiestrą Kameralną im. Witolda Lutosławskiego. Nagrał piętnaście płyt CD z muzyką organową dla wytwórni: Acte Prealable, DUX, Hi-Fi i Muzyka - ARMS Records, Zakłady Płytowe, oraz Musica Sacra Editio, PMA Records. Jest prezesem Stowarzyszenia "ARS LIBERATA". Jest dyrektorem artystycznym Festiwali Muzyki Organowej i Kameralnej Legionowskiego, Praskiego (katedra Warszawsko-Praska), Ursynowskiego oraz kilku innych cykli koncertowych. Prowadził odczyty podczas międzynarodowych konferencji (m.in. W Moskwie Akademia Muzyczna im. Gniesinnych, Witebsku, Lublinie Forum im. Witolda Lutosławskiego, Łodzi oraz trzykrotnie w Kazimierzu Dolnym), kursy mistrzowskie (m.in. W Mińsku i Nowosybirsku). Brał także udział w obradach jury Międzynarodowego Konkursu "Young Organ Competition" w Moskwie (organizowane przez Akademicki College przy Moskiewskim Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego). Pełni funkcję adiunkta na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (filia Białystok).

5 28 lipca Katerina Ogarkowa Preludium i fuga Es-dur BWV 552 FELIX MENDELSSOHN-BARTHOLDY ( ) Sonata 6 d-moll op. 65 Choral - Andante sostenuto - Allegro molto Fuga - Sostenuto e legato Finale - Andante OLEG YANCHENKO ( ) Meditation MIKAEL TARIVERDIEV ( ) Preludia chorałowe 2, 3 ze zbioru: "Imitation of old master" op. 103 GEORGIY MUSHEL ( ) Memory Navoi Toccata YURIY STASYUK Kolomiyka Katerina Ogarkowa (Катерина Огаркова) zaliczana jest do grona najwybitniejszych organistów Ukrainy. Ukończyła Kazańskie Państwowe Konserwatorium w klasie fortepianu (1999 r.) oraz klasie organów i klawesynu (2000 r.) u profesora Rubina Abdoulina. Odbyła staż u Królewskiego Organisty w Wersalu Michela Chapuis oraz profesora Petera Diecke (Niemcy), Zsigmonda Szathmary (Niemcy) i Lorenzo Ghielmi (Włochy). Brała udział w Letniej akademii organistów w Haarlem (Holandia), gdzie aplikowała u profesora Ludgera Lohmanna (Niemcy). W roku 2011 uzyskała tytuł magistra sztuk Uniwersytetu w Sankt Petersburgu w klasach: organów (prof. A. A. Panov), klawesynu (prof. A. W. Kolomyitsev) oraz carillonu (prof. J. W. Haazen). Broniąc pracę o zagadnieniach stylowych wykonań dawnej muzyki na organach, klawesynie i carillonie, uzyskała również tytuł magistra historii muzyki. Od 1999 r. jest solistką Rówieńskiej Filharmonii. Prowadzi ożywioną działalność koncertową, jako solistka oraz kameralistka. Ma również spore osiągnięcia, jako popularyzator muzyki. W 2007 roku zainicjowała cykl wykładów-koncertów Pięć wieków Króla Instrumentów, Wieczorowych muzyk Kateriny Оgarkowej, Organowa akademia dla dzieci w których biorą udział znani muzycy i wykonawcy. W 2012 roku zainicjowała międzynarodowy festiwal muzyki organowej w Równem- Organowy sobór 2012, w którym brała udział wspólnie z organistami Ukrainy, Polski, Rosji i Łotwy.

6 4 sierpnia Błażej Musiałczyk CHARLES MARIE WIDOR ( ) Allegro z VI Symfonii Organowej op. 42 nr 2 Piece d orgue BWV 572 Preludium chorałowe O Mensch bewein dein Sünde Gross BWV 622 LOUIS JAMES ALFRED LEFEBURE WELY ( ) Bolero de Concert op. 166 CAMILLE SAINT - SAËNS ( ) Le Cygne z cyklu: Le Carnaval des animaux (transkr. A. Guillmant) EDWARD ELGAR ( ) Pomp and Circumstance March No. 1. In D op. 39 (transkr. Edwin Lemare) BŁAŻEJ MUSIAŁCZYK (*1983) Improwizacja- Finał Błażej Musiałczyk urodził się w Sieradzu. Na stałe związany jest z Gdańskiem, gdzie od 2006 roku pełni funkcję organisty Archikatedry Oliwskiej, jak również prezentera znajdujących się tam, słynnych na całym świecie organów. Od 2010 roku pełni funkcję dyrygenta chóru Gdańskiego Seminarium Duchownego. Zajmuje się również działalnością pedagogiczną, prowadząc klasę organów w Szkole Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Gdańsku - Wrzeszczu. Błażej Musiałczyk jest dyrektorem artystycznym Letniego Festiwalu Muzyki Organowej w Tucholi oraz prezesem Fundacji Centrum Rozwoju Sztuki. Na stałe współpracuje ze znakomitym trębaczem - Pawłem Huliszem, z którym koncertuje na wielu festiwalach muzyki organowej i kameralnej, wykonując repertuar począwszy od muzyki renesansowej po współczesną. Naukę gry na organach rozpoczął w Salezjanskim Liceum Muzycznym w Lutomiersku, kontynuującego tradycję słynnej szkoły organistowskiej w Przemyślu. Studia rozpoczął w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy pod kierunkiem prof. Piotra Grajtera i prof. Radosława Marca. Naukę kontynuował w klasie organów prof. Romana Peruckiego w Akademii Muzycznej w Gdańsku. W roku 2005, jeszcze jako student, został laureatem III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Organowej w Rumii. W roku 2010 ukończył Podyplomowe Studium Chórmistrzowskie w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Umiejętności gry doskonalił na wielu kursach mistrzowskich, prowadzonych przez wybitnych pedagogów, takich jak: Olivier Latry, Peter van Dijk, Bruno Oberhammer, Wolfgang Deutsch, Jose Enrique Ayarra Jarne, Jaroslav Tuma, Julian Gembalski oraz Pierre Pinc le i Wolfgang Seifen (improwizacja organowa). W roku 2006 wziął udział w nagraniu płyty "Wielkie organy Archikatedry w Gdańsku-Oliwie" która została nominowana do nagrody Fryderyka, a następnie uzyskała status złotej płyty. Posiada na swoim koncie nagrania dla radia i telewizji. Koncertuje jako solista i kameralista.

7 11 sierpnia Waldemar Krawiec Concerto G-dur BWV 592: Allegro assai Grave Presto Preludium chorałowe Wenn wir in höchsten Nöten sein BWV 668a GIOVANNI BATTISTA MARTINI ( ) Offertorio G-dur; Elevazione g-moll; Toccata B-dur MORITZ BROSIG ( ) Fantasie c-moll Op. 49, nr 1 CHRISTIAN HEINRICH RINCK ( ) Postludium F-dur Op. 55 Vorspiel Liebster Jesu, wir sind hier Vorspiel Lobe den Herren... PETR EBEN ( ) z cyklu: Hiob cz. IV - Pragnienie śmierci THEODORE DUBOIS ( ) In Paradisum Fiat Lux PETR EBEN ( ) Amen, es werde wahr Waldemar Krawiec urodził się w 1964 roku w Kędzierzynie-Koźlu. Naukę gry na organach rozpoczął w Studium Organistowskim przy Kurii Biskupiej w Opolu pod kierunkiem Barbary Ślęczek. Ukończył z wyróżnieniem PSM II stopnia w Zabrzu, w klasie organów Łucji Krosny-Widerowej. Będąc na roku dyplomowym pełnił przez rok obowiązki organisty w kościele św. Mikołaja w Kędzierzynie. Następnie studiował w Akademii Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem prof. Juliana Gembalskiego. U swego mistrza ukończył również studia podyplomowe. Tematem jego pracy dyplomowej było przygotowanie do druku Fantazji op. 14 Jana Gawlasa. W czasie studiów pełnił obowiązki organisty w kościele p.w. św. Jana i Pawła w Katowicach (Dąb), a po studiach przez 7 lat w kościele św. Kamila w Zabrzu. Uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich poświęconych interpretacji muzyki organowej w Polsce, Niemczech i Belgii, prowadzonych przez wybitnych profesorów: U. Spang-Hansena, J. Boyera, J. Ferrarda, Ch. Bosserta, N. Danby. W 1994 r. otrzymał wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu za najlepsze wykonanie utworu Mater dolorosa. Brał udział w wielu koncertach jako solista i kameralista, w kraju i za granicą (Niemcy, Austria, Włochy, Węgry, Czechy, Słowacja, Łotwa, Finlandia, Rosja).

8 18 sierpnia Oskar Gottlieb Blarr TABULATURA JANA Z LUBLINA (ok. 1540) Introitus In die Ascensione Domini Viri Galilaei quid admiramini GIROLAMO CAVAZZONI ( ) Z Missa Dominicalis: Kyrie Christe Kyrie In Ascensione Domini, Hymnus: Jesu, nostra redemptio TARQUINO MERULA ( ) Capriccio chromatico fünfzehn Halbtöne aufwärts DANIEL MAGNUS GRONAU ( ) Christ ist erstanden Christ fuhr gen Himmel Choral und Halleluja ARNOLD M. BRUNCKHORST (ok ) Praeludium und Fuge ex E SIEGFRIED STROHBACH (1929) Die Verherrlichung des Auferstandenen in der Natur Fantasie für Orgel, 1953 OSKAR GOTTLIEB BLARR (1934) Am Bach die Nachtigall Der Bach Kidron aus Heilendes Wasser (2004) Zum ewigen Frieden In honorem Immanuel Kant (2004) Holy Tango III, solo organowe z oratorium An Himmelfahrt (2010) Z symfonii organowej Lobe den Herren (2005): Something like a Blues In wieviel Not hat nicht der gnädige Gott über dir Flügel Gebreitet Toccata Hanukka Er ist dein Licht, Seele, vergiss es nicht Toccata a la Rumba über Nun danket alle Gott mit Herzen, Mund und Händen, extendet version (2012) Oskar Gottlieb Blarr urodził się w 1934 r. W Sędławkach k. Bartoszyc (dawne Prusy Wschodnie). W latach był organistą i kantorem w Neanderkirche w Düsseldorfie. Dyrektor Muzyki Kościelnej Kościoła Ewangelickiego w Nadrenii, profesor Wyższej Szkoły Roberta Schumanna w Düsseldorfie. Uczeń w klasie kompozytorskiej Bernda Aloisa Zimmermanna, Krzysztofa Pendereckiego, Milko Kelemena i Günthera Beckera. Ważniejsze kompozycje: 4 Oratoria, 4 Symfonie (nr 1 Janusz Korczak, nr 4 Nikolaus Copernicus), 2 koncerty instrumentalne, 24 kantaty, muzyka kameralna i organowa. Znane nagrania, m.in. Bartok auf die Orgel, Mussorgski przeniesienie na organy Obrazki z wystawy, album Orgellandschaft Ostpreußen (Krajobraz organowy Warmii i Mazur) i Danziger Orgelmusik (Gdańska muzyka organowa). Poza nagraniem cegiełki na restaurecję organów w Sorkwitach, O. G. Blarr nagrał płyty, zwracając uwagę na potrzebujące pomocy, lokalne organy w kościołach: ew. Pasymiu i Sorkwitach, kat. Węgorzewie i Barczewie oraz w kaplicy zamkowej w Lidzbarku Warmińskim.

9 25 sierpnia Andrzej Chorosiński Passacaglia c moll BWV 582 MIECZYSŁAW SURZYŃSKI ( ) Improwizacje na temat polskiej pieśni kościelnej Święty Boże op. 38 CAMILLE SAINT SAENS ( ) Danse macabre op. 40 (transkr. A. Chorosiński) ALEXANDRE GUILMANT ( ) I Sonata op.42 Introduction-Allegro Pastorale Finale Andrzej Chorosiński ukończył studia w warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie organów Feliksa Rączkowskiego z wyróżnieniem w 1972 roku. W latach odbył studia kompozytorskie pod kierunkiem Tadeusza Paciorkiewicza. W 1972 roku uczestniczył w kursie mistrzowskim prowadzonym przez Floor Peetersa w Belgii. W tym samym roku otrzymał nagrodę specjalną na konkursie improwizacji organowej w Kilonii. Koncertował niemal we wszystkich krajach Europy, a także w Izraelu, USA, Kanadzie, Australii, Korei Południowej i Japonii. Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Nagrał też ponad 20 płyt LP i CD dla takich firm jak: Polskie Nagrania, Veriton, EMI-Electrola, Life Records, DUX, Musicon, Dabringhaus Grimm, Megavox. Jest autorem licznych, autorskich transkrypcji utworów orkiestrowych na organy, m.in. utworów A. Vivaldiego, C. Saint Saensa, M. Rimskiego Korsakowa, M. Mussorgskiego, B. Smetany. Znaczące miejsce w działalności Andrzeja Chorosińskiego zajmuje praca pedagogiczna, której jubileusz 40 lecia obchodził w 2012 roku. W roku 1992 otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Jest profesorem klas organów Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie, Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu oraz na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym Uniwersytetu im A. Mickiewicza w Poznaniu. W latach był prorektorem, a w latach sprawował godność rektora Akademii Muzycznej im F. Chopina w Warszawie. W latach był członkiem Prezydium AECAM - Stowarzyszenia Rektorów Europejskich Uczelni Muzycznych. Sprawował również godność przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych w Polsce - KRUA. Posiada liczne odznaczenia i nagrody, m.in. Zasłużonego Działacza Kultury, Złoty Krzyż Zasługi, medal Ecclesiae Populoque Servitium Praestanti, Gloria Artis. W roku 2008 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Keymung University w Południowej Korei. Jest honorowym obywatelem miast Frombork, Jelenia Góra i Kłodzko, Polanica Zdrój, przyznanych za zasługi w popularyzowaniu kultury muzycznej. Jest konsultantem i autorem licznych projektów w zakresie budownictwa organowego (Sala Opery i Filharmonii Podlaskiej Europejskie Centrum Kultury w Białymstoku, Bazylika w Licheniu, Kościół Wszystkich Świętych w Warszawie, kościół parafialny w Polkowicach) oraz rekonstrukcji i renowacji organów historycznych (m.innymi: Święta Lipka, Bardo Śląskie, Krzeszów, Kazimierz Dolny).