Who is who albo top model. Kto jest kim w Projekcie. Model, który będzie... modelem. Ogłaszamy nabór na szkolenia

Transkrypt

1

2

3 Who is who albo top model Kto jest kim w Projekcie Model, który będzie... modelem Ogłaszamy nabór na szkolenia

4 Who is who albo top model Czasy internetu są pod wieloma względami bezlitosne. Całe szczęście, że udało się wreszcie przeforsować słuszny postulat o prawie zapomnienia, bo inaczej cała ta globalna sieć stałaby się jeszcze większym i jeszcze bardziej niekontrolowanym śmietnikiem. Piszemy o tym bowiem, kiedy szukaliśmy informacji o modelu współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych, pierwsze linki wyskakujące w wyszukiwarkach kierowały albo do programu TOP Model, albo do Joanny Krupy. Dzięki temu dowiedzieliśmy się, co modelka miała do powiedzenia Gali w wywiadzie z 2010 roku: O duszę dbasz, gdy rozwijasz wrażliwość na niesprawiedliwość i problemy drugiego człowieka. I zaczęliśmy się zastanawiać. W TOP Model można wymodelować swoje ciało i zachowania pod konkretne potrzeby. A za tym wszystkim stoi biznes i wielkie pieniądze. Znana modelka twierdzi, że można w pewien sposób wymodelować swoją duszę. My chcemy modelować stosunki międzyludzkie wskazując na konkretne grupy związane z samorządem i biznesem. Wszystko sprowadza się do modelu. Już Platon opisując swoją słynną jaskinię dowodził, że prawdziwy świat złożony jest właśnie z modeli (idei). Co więcej, nie uznawał trwałego zespolenia ciała z duszą. Uznawał te dwa byty jako oddzielnie funkcjonujące. Czyżby w starożytnej Grecji należało szukać bezdusznych kontaktów człowieka z człowiekiem, gdy przychodzi do załatwiania formalnych spraw urzędowych? Równie bezduszne wyszukiwarki internetowe kojarzą ze sobą zdawałoby się bardzo odległe od siebie problemy, łącząc je niewidzialnymi linkami w jedną, skomplikowaną całość. Nasz projekt jest tylko maleńkim trybikiem w tej maszynie, trybikiem próbującym pożenić współpracę administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi reprezentującymi środowisko biznesowe. Strasznie bezdusznie to brzmi. Na dodatek jeszcze nigdy się to nikomu nie udało na szerszą skalę. Ale znane są pojedyncze przypadki. Podobno jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale przecież oznacza, że jest nadzieja. Może i jesteśmy idealistami. Może ten projekt zrodził się z nierzeczywistych oczekiwań, jak nam próbują zarzucać niektórzy pesymiści. Ale mimo wszystko ma on so- 4 MCDP BIULETYN

5 lidne podstawy nie tylko teoretyczne. Taki model współpracy już istnieje i właśnie w tym numerze Biuletynu staramy się przybliżyć pokrótce Czytelnikom jego zasady. Nie my stworzyliśmy ten model, a to oznacza, że w swoim idealizmie nie jesteśmy odosobnieni. Co więcej, przepytywani na tę okoliczność różni znajomi i obcy najczęściej potwierdzają, że mniej dla nich są ważne nowe rozwiązania prawne. Prawo obowiązuje, jakoś jest spójne i już do niego przywykli. Do ludzkiej nieżyczliwości przywyknąć dużo trudniej. Dlatego tak bardzo sobie cenią nieformalne spotkania, podczas których można porozmawiać i poznać, człowieka a nie urzędnika czy biznesmena. Dlatego też w tym numerze Biuletynu przedstawiamy państwu głównych aktorów Projektu, żeby nasze kontakty były chociaż trochę mniej bezduszne. A dążymy do tego, aby Centrum stało się miejscem wymiany opinii, poglądów, a przede wszystkim dobrych kontaktów. Kiedyś Alicja Majewska śpiewała tekst Tomasza Misiaka To nie sztuka wybudować nowy dom. Sztuka sprawić, by miał w sobie duszę. Mało kto pamięta, co było dalej w tej piosence: To nie sztuka wytrenować sobie mózg. Sztuka sprawić by rozumiał ludzi. Modelowo! Czego sobie i Państwu życzymy Redakcja 5

6 Kto jest kim w Projekcie 6 MCDP BIULETYN

7 Liderem projektu Mazowieckie Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych jest Fundacja Europejskie Centrum Przedsiębiorczości. Jej partnerami w przedsięwzięciu są: Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza oraz Wojewódzki Urząd pracy w Warszawie. Fundacja Europejskie Centrum Przedsiębiorczości Biuletyn nr 2 Fundacja Europejskie Centrum Przedsiębiorczości jest organizacją pozarządową, powstałą w 2005 roku. Od tamtej pory uczestniczyła w wielu własnych projektach i równie wielu projektach jako partner. Najnowszy autorski projekt to Mazowieckie Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych. Ten projekt zrodził się przede wszystkim z wiary w potrzebę funkcjonowania takiej instytucji wyjaśnia Jerzy Kwieciński prezes Fundacji. Aby jednak była ona sprawna oraz wiarygodna, naszymi partnerami są dwie inne instytucje: Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza jako typowa organizacja regionalna oraz instytucja z poziomu urzędu marszałkowskiego reprezentowana przez Wojewódzki Urząd Pracy, w którego strukturach funkcjonuje Mazowieckie Obserwatorium Urzędu Pracy. Taki skład gwarantuje, że nasze Centrum będzie katalizatorem zmian współpracy w całym regionie. I to nie tylko na poziomie regionalnym, bo to już zainicjowaliśmy, ale przede wszystkim na poziomie powiatów. Fundacja Europejskie Centrum Przedsiębiorczości została powołana do życia z inicjatywy Europejskiego Centrum Przedsiębiorczości, która od 2003 roku jest niezależną firmą doradczą. Swoją misję określa jako wspieranie rozwoju polskich przedsiębiorstw, organizacji pozarządowych i regionów. Jej działania polegają na doradztwie strategicznym, finansowo-inwestycyjnym oraz pomocy w pozyskiwaniu zewnętrznych źródeł finansowania, w szczególności z funduszy unijnych. EuCP aktywnie uczestniczy w procesach związanych z rozwojem przedsiębiorczości w Polsce i Europie wspierając rozwój polskich podmiotów gospodarczych fachowym doradztwem oraz poprzez pozyskiwanie finansowania z zewnętrznych źródeł, zarówno komercyjnych, jak i publicznych. Sama Fundacja zajmuje się wspieraniem rozwoju przedsiębiorczości, w kompleksowy sposób uzupełniając działalność doradczą EuCP. Jej misją jest kompleksowe wspomaganie rozwoju gospodarczego, w tym rozwoju przedsiębiorczości w celu zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstw, zadowolenia społecznego i poprawy stanu środowiska. 7

8 Kto jest kim w Projekcie Fundacja oferuje wsparcie kompleksowe a jej statutowa działalność obejmuje: kreowanie i upowszechnianie najlepszych praktyk wśród przedsiębiorców i w społeczeństwie; promowanie ekonomii społecznej, społecznej odpowiedzialności w biznesie oraz ochrony środowiska zgodnie z filozofią zrównoważonego rozwoju; pobudzanie rozwoju zasobów ludzkich oraz gospodarki opartej na wiedzy zarówno wśród przedsiębiorców jak i w administracji publicznej; wspieranie działań na rzecz rozwoju instytucji publicznych oraz zwiększenia sprawności administracyjnej sektora publicznego, zarówno rządowego jak i samorządowego; promocję transferu innowacyjnych technologii i rozwiązań ze świata nauki do świata biznesu, współpracy regionów oraz przedsiębiorstw z sektorem badawczo-rozwojowym; wspieranie rozwoju polityki równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz polityki równych szans, szczególnie wobec osób wykluczonych społecznie i niepełnosprawnych; inicjowanie i wspieranie działań służących rozwojowi regionalnemu i promowaniu współpracy regionów. Fundacja Europejskie Centrum Przedsiębiorczości realizuje swoje cele poprzez organizację konferencji szkoleniowo-promocyjnych, przygotowywanie analiz, ekspertyz i ewaluacji dotyczących polityk publicznych, monitorowania realizacji Narodowej Strategii Spójności, a także poprzez indywidualne doradztwo dla firm i instytucji. Fundacja cyklicznie publikowała raporty o stanie wykorzystania funduszy unijnych w Polsce w ramach perspektywy finansowej Co pół roku wydawany jest raport autorstwa Jerzego Kwiecińskiego, który diagnozuje aktualny stan wdrażania funduszy i potencjalne bariery dla ich skutecznego wykorzystania. Jerzy Kwieciński pełni funkcję Prezesa Zarządu Fundacji Europejskie Centrum Przedsiębiorczości od 2008 roku. Jerzy Kwieciński ukończył studia MBA prowadzone w Centrum Kształcenia Menedżerów przez konsorcjum Uniwersytetu RUCA z Antwerpii, Uniwersytetu Staffordshire w Wielkiej Brytanii, Wolnego Uniwersytetu z Brukseli (VUB) i Uni- 8 MCDP BIULETYN

9 Biuletyn nr 2 Członkami ZPWiM są przedsiębiorstwa z różnych branż, o różnej wielkości, funkcjonujące w różnych formach prawnych. Ta różnorodność pozwala na poznanie wielu odmiennych punktów widzenia i wypracowanie wspólnej strategii działania. Wzajemna współpraca i pomoc, jaką oferują sobie członkowie Związku, przyczynia się nie tylko do szybszego rozwiązywania zaistniałych problemów, ale również stwarza nowersytetu Warszawskiego. Jest także absolwentem Podyplomowego Studium dla Menedżerów w Szkole Głównej Handlowej, które ukończył w 1993 roku. Wcześniej, w 1985 roku ukończył studia magisterskie, a w 1991 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej. Od grudnia 2005 roku do lutego 2008 roku pełnił funkcję Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego pod przewodnictwem ministrów: Grażyny Gęsickiej i Elżbiety Bieńkowskiej, a w rządach premierów: Kazimierza Marcinkiewicza, Jarosława Kaczyńskiego i Donalda Tuska. Był bezpośrednio odpowiedzialny za koordynację polityki rozwoju kraju i polityki spójności oraz za przygotowanie najważniejszych dokumentów strategicznych, w tym Strategii Rozwoju Kraju i Narodowej Strategii Spójności W szczególności był odpowiedzialny za zaprogramowanie nowej perspektywy finansowej dla Polski w obszarze polityki spójności o budżecie ponad 85 mld EUR i za negocjacje z Komisją Europejską. Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza (ZPWiM) to niezależna od organów administracji państwowej i samorządowej, apolityczna samorządna organizacja pracodawców, działająca od 1990 roku w oparciu o przepisy Ustawy o organizacjach pracodawców z 1991 roku. Jej głównym celem jest reprezentowanie interesów mazowieckich pracodawców, ale także poprawa warunków prowadzenia działalności w województwie mazowieckim. Aby zrealizować te cele Związek jest członkiem innych organizacji w Polsce i Unii Europejskiej. Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza powstał, aby wspierać przedsiębiorców regionu Mazowsza w prowadzeniu działalności gospodarczej, reprezentować ich interesy w kontaktach z administracją publiczną (zarówno na poziomie międzynarodowym jak też krajowym i lokalnym). Członkowie związku aktywnie uczestniczą w procesie legislacyjnym (opiniując propozycje regulacji prawnych dotyczących działalności gospodarczej) oraz wspierają budowanie rynku kapitałowego i tworzenie kultury przedsiębiorczości. Biorą udział w pracach licznych organów doradczych przy instytucjach państwowych i samorządowych. 9

10 Kto jest kim w Projekcie we możliwości rozwoju dla stowarzyszonych firm, które zawsze mogą liczyć na pomoc Związku. Dzięki temu jest to bardziej swoisty klub przyjaciół. Organizacja może i nie jest największą z istniejących, ale liczba członków regularnie się powiększa, powodując, że jej potencjał wciąż się buduje czyniąc ze Związku gracza liczącego się w regionie. Reprezentanci ZPWiM zasiadają w: Komisji Trójstronnej, wojewódzkich i powiatowych radach zatrudnienia, wojewódzkiej komisji dialogu społecznego, Komitecie Monitorującym Regionalnego Programu Operacyjnego, Podkomitecie Monitorującym Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Radzie Przedsiębiorczości Przy Marszałku Województwa Mazowieckiego. Związek wspiera swoich członków w procesie wdrażania innowacyjnych rozwiązań poprzez: wsparcie doradcze w procesie aplikacji o środki pomocowe na finansowanie innowacji; diagnozę poziomu innowacyjności firm; audyty technologiczne w przedsiębiorstwach; doradztwo w procesie wdrażania innowacji w firmach. ZPWiM wspomaga również działania zmierzające do konsolidacji i współpracy firm wierząc, że wspólne działanie pozwala skutecznie konkurować zarówno na rynku lokalnym jak i międzynarodowym. Członkowie mogą liczyć także na pomoc i doradztwo z zakresu: pozyskiwania kapitału na realizację przedsięwzięć gospodarczych (datacje, pożyczki, poręczenia, montaże finansowe, inwestorzy zewnętrzni); przygotowania biznes planów przedsięwzięć gospodarczych; współpracy gospodarczej z zagranicą; przygotowania jednostek do wdrażania i certyfikacji systemów zarządzania jakością (w tym audyty wewnętrzne); doradztwa i usług branżowych w zadoradztwa i usług branżowych w zakresie promocji. Kolejnym z narzędzi pomocy firmom jest działalność szkoleniowa. Szkolenia realizowane przez ZPWiM prowadzone są przez doświadczonych trenerów. Oferta szkoleniowa tworzona jest w oparciu o badanie potrzeb szkoleniowych i dotyczy m.in. takich obszarów jak: przedsiębiorczość; zarządzanie projektami; tworzenie biznesplanu; budowanie strategii firmy; 10 MCDP BIULETYN

11 Biuletyn nr 2 przygotowanie wniosków projektowych; podatki; finanse w przedsiębiorstwie; wdrażanie systemów zarządzania jakością; prawo pracy. Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza jest zaangażowany w realizację projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Szczegółowa informacja o aktualnie prowadzonych projektach znajduje się na stronie internetowej W 2001 roku Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza stał się członkiem Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, obecnie Konfederacji Lewiatan. Od tej pory regularnie wspiera jej działalność zmierzającą do poprawy sytuacji pracodawców i uzyskania wpływu na politykę gospodarczą państwa. ZPWiM współpracuje z Organizacją Pracodawców Berlina i Brandenburgii (UVB) z siedzibą w Berlinie. W 1999 roku Związek został przyjęty w szeregi międzynarodowego Stowarzyszenia Organizacji Biznesowych Stolic Europejskich OPCE. Związek Pracodawców Warszawy i Mazowsza utrzymuje ożywione kontakty międzynarodowe, realizując umowy bezpośrednie z organizacjami przedsiębiorców krajów europejskich oraz działając w ramach Stowarzyszenia Organizacji Biznesowych i Pracodawczych Stolic Europejskich O.P.C.E. Siłą Związku Pracodawców Warszawy i Mazowsza jest stała współpraca członków przy realizacji wspólnych celów gospodarczych, społecznych i kulturalnych. Konfederacja Lewiatan to najsilniejsza organizacja prywatnego sektora w Polsce, zabiegająca o korzystne warunki prowadzenia biznesu. Funkcjonuje od stycznia 1999 roku na podstawie ustawy o organizacjach pracodawców z 23 maja 1991 roku. Skupia około 60 związków pracodawców, które z kolei zrzeszają ponad 3500 firm małych, średnich i dużych. Firmy-członkowie Konfederacji Lewiatan zatrudniają ponad pracowników. Posiadając formalne uprawnienia do opiniowania projektów ustaw i aktów wykonawczych oraz przez udział w pracach komisji i podkomisji parlamentarnych Lewiatan ma bezpośredni wpływ na sytuację prawną w Polsce. Może też występować z inicjatywą ustawodawczą, opiniować budżet państwa, składać wnioski do Trybunału Konstytucyjnego, reprezentować pracodawców w Komisji Trójstronnej oraz negocjować ze związkami zawodowymi. W biurze Lewiatana jest zatrudnionych ponad czterdzie- 11

12 Kto jest kim w Projekcie stu merytorycznych ekspertów. Jako jedyna polska organizacja pracodawców od roku 2002 ma stałe biuro w Brukseli. Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie to kluczowa instytucja, koordynująca regionalną politykę rynku pracy w imieniu Samorządu Województwa Mazowieckiego. WUP w Warszawie realizuje zadania samorządu województwa dotyczące wspierania rozwoju mazowieckiego rynku pracy, zasobów ludzkich i aktywizacji zawodowej bezrobotnych. Prowadzi działalność w Warszawie i na Mazowszu przy pomocy pięciu filii zlokalizowanych w głównych miastach województwa: Radomiu, Ciechanowie, Płocku, Ostrołęce, Siedlcach. Do zadań urzędu należy: określenie i koordynowanie regionalnej polityki rynku pracy; opracowanie regionalnego planu na rzecz zatrudnienia; badanie i analiza regionalnego rynku pracy, w tym monitoring zawodów deficytowych i nadwyżkowych; tworzenie baz i udostępnianie statystyki oraz zasobów informacyjnych na temat mazowieckiego rynku pracy; inicjowanie regionalnych i lokalnych programów, które tworzą nowe miejsca pracy i łagodzą skutki bezrobocia; międzynarodowe pośrednictwo pracy w ramach Europejskiej Sieci Zatrudnienia EURES; poradnictwo i informacja zawodowa; prowadzenie rejestrów firm szkoleniowych i agencji zatrudnienia; pełnienie roli Instytucji Wdrażającej dla Działania 6.1 Poprawa dostępu do zatrudnienia oraz wspieranie aktywności zawodowej w regionie w ramach Priorytetu VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wojewódzki Urząd Pracy jest również współorganizatorem i inicjatorem regionalnych i lokalnych programów, które mają na celu tworzenie nowych miejsc pracy oraz łagodzenie negatywnych skutków bezrobocia. Realizuje także przedsięwzięcia w zakresie udzielania pomocy pracownikom zwalnianym z przyczyn zakładu pracy. 12 MCDP BIULETYN

13 Biuletyn nr 2 Jak napisał kiedyś Marszałek Województwa Adam Struzik: Kluczowa rola Wojewódzkiego Urzędu Pracy wynika z faktu, że za pojęciem rynek pracy stoją żywi ludzie, kształtujący obraz naszego województwa. A rynek pracy to nie tylko tysiące zatrudnionych w coraz liczniej powstających firmach, ale także wciąż zbyt duża liczba osób pozostających bez pracy. To specjalnie dla nich zostały wdrożone programy aktywizacji zawodowej oraz programy finansowane z funduszy Unii Europejskiej. Diagnozowanie potrzeb i planowanie przedsięwzięć jest możliwe dzięki Mazowieckiemu Obserwatorium Rynku Pracy, które funkcjonuje w urzędzie. Wnioski zaś znajdują odzwierciedlenie w dorocznym Regionalnym Planie Działań na Rzecz Zatrudnienia. I właśnie w Mazowieckie Obserwatorium Rynku Pracy (MORP) będzie odgrywało kluczową rolę w projekcie Mazowieckie Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych. To wyspecjalizowana jednostka zajmująca się prowadzeniem badań i analiz w obszarze rynku pracy i gospodarki. W projekcie ważne będzie doświadczenie wykorzystywane do zaprojektowania i przeprowadzenia działań badawczych poświęconych współpracy mazowieckich jednostek samorządowych i organizacji pozarządowych działających na rzecz środowisk gospodarczych. Na stronie internetowej można przeczytać o powodach powołania do życia Mazowieckiego Obserwatorium Rynku Pracy. Podstawową przyczyną była chęć zmiany na Mazowszu tego, co w dziedzinie prowadzonych badań i ich związku z rzeczywistością pozostawia wiele do życzenia, a w szczególności dlatego, że: w oficjalnych statystykach brakuje potrzebnych informacji dotyczących lokalnych powiatowych rynków pracy; poza oficjalną statystyką na poziomie powiatu nie gromadzi się wielu ważnych informacji o rynku pracy; badania o mazowieckim rynku pracy są w większości rozproszone i trudno do nich dotrzeć (pozostają najczęściej w szufladach); wiele badań jest powieleniem już istniejących prac; istnieje potrzeba stałej, regularnej aktualizacji wiedzy o rynku pracy; suche liczby niewiele mówią potrzebne są analizy i rekomendacje. Obserwatorium kieruje swoje działania do wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób są lub będą związani z rynkiem pracy: pracodawców, pracowników, osób bezrobotnych, młodzieży, instytucji samorządowych i centralnych, szkół i innych instytucji edukacyjnych, firm szkoleniowych, NGO i ośrodków naukowych. 13

14 Kto jest kim w Projekcie A oto czego można oczekiwać od Obserwatorium: aktualnej wiedzy o sytuacji na regionalnych i lokalnych rynkach pracy, tj. danych, analiz, rekomendacji i prognoz; podstaw do podejmowania jak najcelniejszych decyzji opartych na merytorycznej wiedzy dotyczącej m.in. zatrudnienia, edukacji zawodowej, szkoleń, budowania jednostkowych ścieżek kariery zawodowej, poszukiwanych zawodów czy oczekiwań pracodawców; regionalnego modelu systemu pozyskiwania i analizowania informacji o aktualnych zjawiskach oraz trendach; narzędzi diagnozowania i prognozowania zmian na rynku pracy; aktywnej platformy wymiany informacji. W ramach Mazowieckiego Obserwatorium Rynku Pracy funkcjonuje Centrum Informacji (CI), którego celem jest upowszechnianie wyników prowadzonych badań i analiz. W CI gromadzone są także wszelkie publikacje badawcze dotyczące sytuacji na rynku pracy zarówno województwa mazowieckiego, jak i innych regionów kraju, a także opracowania na temat zagranicznych rynków pracy. Zbiory CI są dostępne bezpłatnie. W strukturach WUP funkcjonuje Wydział Regionalnej Polityki Rynku Pracy z Zespołem do spraw Współpracy Regionalnej. Jednym z zadań, którymi zajmuje się WUP jest bowiem partnerstwo lokalne. To platforma współpracy pomiędzy różnorodnymi partnerami, którzy wspólnie w sposób systematyczny, trwały i z wykorzystaniem innowacyjnych metod oraz środków planują, projektują, wdrażają i realizują określone działania i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego środowiska społecznogospodarczego i budowa tożsamości lokalnej wśród członków danej społeczności. Niezmiernie ważną cechą partnerstw lokalnych jest współpraca partnerów na każdym etapie realizacji określonych działań prorozwojowych. W trakcie funkcjonowania partnerstwa tworzy się bowiem system trwałych więzi i powiązań pomiędzy poszczególnymi instytucjami. Ponadto bardzo istotnym czynnikiem, jakim wyróżnia się partnerstwo lokalne, jest zaangażowanie w prace partnerów reprezentujących różne sektory, takie jak gospodarka, rynek pracy, kultura, edukacja i pomoc społeczna. Rokrocznie Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie organizuje konferencję pod wspólną nazwą Mazowieckie Forum Partnerstwa Lokalnego. 14 MCDP BIULETYN

15 Biuletyn nr 2 Model, który będzie... modelem 15

16 Model, który będzie... modelem Model współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych powstał w wyniku realizacji projektu systemowego pod nazwą Model współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych wypracowanie i upowszechnianie standardów współpracy, współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Liderem projektu był Departament Pożytku Publicznego w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej a beneficjentem systemowym Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W ramach projektu wypracowany model został opisany w publikacji zatytułowanej, jakże by inaczej, Model współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych. W celu przybliżenia opisanych założeń i wyników pozwalamy sobie zaprezentować Państwu obszerne, wybrane fragmenty tej publikacji, która w całości dostępna jest w wersji elektronicznej w internecie pod linkiem Zadaniem modelu współpracy jest przedstawienie optymalnego, ale też siłą rzeczy uproszczonego stanu idealnej współpracy. Tym samym model może stać się punktem odniesienia dla samorządów i organizacji pozarządowych w ich praktycznych działaniach. Jak piszą o nim autorzy projektu: Nasza diagnoza w tym względzie przyniosła następujący wynik: kultura współpracy pozostaje nadal z tyłu w stosunku do uregulowań formalno-prawnych. I właśnie przemiany kultury współpracy są jednym z największych wyzwań na najbliższe lata. Model współpracy został właśnie tak pomyślany, aby skutecznie i harmonijnie połączyć uwarunkowania współpracy związane z prawem i infrastrukturą, oraz z kulturą, czyli naszymi nawykami, zaufaniem, poczuciem odpowiedzialności, elastycznością, otwartością i szacunkiem dla innych ludzi W proponowanym modelu pokazujemy, jakie minimalne oczekiwania muszą być spełnione, aby w ogóle można było mówić o współdziałaniu. Projekt pod nazwą Mazowieckie Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych realizowany, przez Fundację Europejskie Centrum Przedsiębiorczości przy współudziale Związku Pracodawców Warszawy i Mazowsza oraz Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie, ma na celu wypracowanie zasad zastosowania elementów Modelu współpracy pomiędzy organizacjami pozarządowymi (NGO-sami) a administracją publiczną na terenie województwa mazowieckiego. Aby łatwiej zrozumieć założenia Mazowieckiego Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych warto przybliżyć wypracowane już standardy współpracy. 16 MCDP BIULETYN

17 Biuletyn nr 2 Autorzy Modelu współpracy administracji publicznej i organizacji pozarządowych zaproponowali aby przyjrzeć się lokalnym zasobom poprzez lokowanie ich w kulturowym wymiarze życia społecznego. Oznacza to, że zdaniem realizatorów projektu - nie infrastruktura i zasobność materialna w ostatecznym rachunku decydują o rozwoju. One stanowią jedynie środek do celu. Natomiast na współpracę samorządu i organizacji pozarządowych warto spojrzeć przez pryzmat tego, w jakim stopniu i w jakiej formie dokonują się zmiany w rozwijaniu kulturowych zasobów. Oto cztery podstawowe: Tożsamość miejsca rozumiana jako identyfikacja mieszkańców z miejscem zamieszkania są z niego dumni, rozpoznają jego specyfikę i odrębność; Umiejętność rozwiązywania problemów to zdolność proponowania i wdrażania rozwiązań dotyczących zarówno bieżących, jak i długofalowych celów w takim ujęciu konflikty są także traktowane jako problemy do rozwiązania; Bezpieczeństwo postrzegane zarówno jako bezpieczeństwo pasywne osiągane na przykład za pomocą monitoringu miejskiego, jak i jako bezpieczeństwo aktywne, polegające na bezpieczeństwie życiowych szans, zapewnieniu godnego życia wszystkim grupom społecznym; Zaangażowanie mierzone gotowością włączania się w różnorakie inicjatywy, poświęcania swojego czasu i umiejętności dla wspólnego dobra. W oparciu o wskazane obszary tu nazywane wymiarami można zacząć budować pole współpracy. Te cztery wymiary silnie od siebie zależą, zachodzą między nimi wielorakie sprzężenia zwrotne. I w każdym z tych czterech wymiarów możliwa i pożądana jest współpraca między samorządem i organizacjami pozarządowymi. Aby dokładnie zrozumieć Model potrzeba kilka definicji. Cała zasada funkcjonowania modelu opiera się na trzech wyodrębnionych płaszczyznach: Płaszczyzna I: Współpraca jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych w zakresie tworzenia polityk publicznych; Płaszczyzna II: Współpraca jednostek samorządu terytorialnego z organizacjami pozarządowymi w zakresie realizacji zadań publicznych; Płaszczyzna III: Infrastruktura współpracy, tworzenie warunków do społecznej aktywności. 17

18 Model, który będzie... modelem Przy czym: Politykę publiczną należy w tym wypadku postrzegać jako sumę systemowych i porządkowych działań, które są podejmowane dla rozwiązywania najważniejszych problemów, dotykają mieszkańców lokalnych społeczności. Z zasady obejmuje ona trzy kluczowe sfery: koncepcje rozwiązań problemów; działania publiczne (i ich produkty); rezultaty tych działań (czyli wpływ działań na dobrostan obywateli). Zadania publiczne to w tej koncepcji działania podejmowane przez administrację samorządową w ramach ustaw określających zakres ich kompetencji. To opis współpracy samorządu z organizacjami pozarządowymi przy realizacji zadań publicznych z wykorzystaniem różnych form współpracy finansowej i niefinansowej. Infrastruktura jest ogółem lokalnie ukształtowanych czynników wpływających na funkcjonowanie organizacji pozarządowych oraz na współpracę pomiędzy sektorem samorządowym a trzecim sektorem (pozarządowym). To zarówno instytucje działające na rzecz organizacji pozarządowych, adekwatne prawo miejscowe, jak i relacje oraz wzorce postępowań występujące w danej jednostce samorządu. Na każdą z trzech wskazanych płaszczyzn składają się obszary. Aby uzyskać prawdziwy obraz sytuacji, poszczególne obszary należy analizować przy pomocy ściśle określonych zasad. Oto one: Zasada pomocniczości (subsydiarności) oznacza, że lokalna władza powinna pozostawić lokalnej społeczności pole do działania. Jako że władza jest służebna wobec obywateli więc nie powinna ingerować w życie społeczne, o ile nie jest to uzasadnione określonymi warunkami i okolicznościami. Zasada pomocniczości zakłada, że problemy publiczne są rozwiązywane na tym szczeblu, na którym powstają; Zasada suwerenności gwarantuje partnerom współpracy zachowanie niezależności we wzajemnych relacjach; Zasada partnerstwa obejmuje współdziałanie suwerennych partnerów na rzecz celów, które są kluczowe dla rozwoju lokalnej społeczności i dobrostanu obywateli. To wspólne wysiłki podejmowane w przekonaniu, że dzięki łączeniu zasobów i kompetencji osiągną lepsze rezultaty; Zasada efektywności wymaga od partnerów współpracy stałego podnoszenia potencjału do sprawnego realizowania zadań publicznych. Powinny być one wykonywane 18 MCDP BIULETYN

19 Biuletyn nr 2 w oparciu o reguły gospodarności (oszczędnie), tworzenia maksymalnej wartości za określone nakłady (value for money) i szanowania publicznych zasobów; Zasada uczciwej konkurencji przewiduje równość szans wszystkich odpowiednio przygotowanych podmiotów w rywalizacji o wykonywanie zadań publicznych. W oparciu o tę zasadę można znaleźć najbardziej efektywnego realizatora zadań publicznych; Zasada jawności opiera się o wzajemne udostępnianie między partnerami współpracy pełnej i prawdziwej informacji na temat obszarów swojego działania, które są istotne z punktu widzenia budowania wysokiej jakości partnerstwa. Przeanalizujemy teraz trzy wskazane wcześniej płaszczyzny współpracy przez pryzmat wchodzących w ich skład obszarów. To bardzo istotne, bowiem właśnie poszczególne obszary należy rozpatrywać poprzez opisane właśnie zasady. Przy czym należy pamiętać, że w ramach projektu Mazowieckie Centrum Dialogu i Partycypacji Środowisk Gospodarczych będą wdrażane jedynie elementy szczególnie ważne dla środowisk gospodarczych. Jednak, dla przejrzystości i łatwiejszego zrozumienia całej koncepcji przedstawiamy całość modelu. Płaszczyzna I Współpraca jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych w zakresie tworzenia polityk publicznych W skład tej płaszczyzny wchodzi sześć wyodrębnionych następujących obszarów: Obszar 1 Współpraca samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych przy diagnozowaniu lokalnych problemów i wyzwań Według modelu zdefiniowane zasady w odniesieniu do tego obszaru prezentują się następująco: zasada suwerenności oznacza wzajemne poszanowanie niezależności partnerów i prawa do udziału w tworzeniu lokalnej diagnozy; zasada partnerstwa oznacza współpracę w tworzeniu treści diagnozy i wykorzystanie wiedzy wszystkich partnerów; zasada pomocniczości oznacza, że samorząd i organizacje uzupełniają zakres swojej wiedzy i kompetencji w sprawach dotyczących treści diagnozy; zasada efektywności oznacza, że samorząd i organizacje koncentrują wszystkie swoje najlepsze zasoby dla stworzenia rzetelnej diagnozy; 19

20 Model, który będzie... modelem zasada uczciwej konkurencji oznacza, że samorząd i organizacje działają zgodnie z profilem swojej działalności oferując najlepszy z możliwych wkładów w tworzenie diagnozy; zasada jawności oznacza, że partnerzy uczestniczą w procesie tworzenia i upowszechniania diagnozy zgodnie z zasadami przejrzystości. Diagnoza pokazuje, jakie problemy dotykają poszczególne grupy społeczne. Wskazuje na trudności i bariery na drodze do osiągnięcia ich wszechstronnego rozwoju. Wskazuje natężenie określonych problemów oraz zagrożenia związane z możliwością ich kumulowania się. Przynosi obraz lokalnej społeczności, jej aktywa i pasywa, silne i słabe strony, ale wskazuje także na szanse rozwojowe społeczności i dziedziny ich realizacji. Zawiera bowiem analizę lokalnych zasobów i możliwości ich kreatywnego wykorzystania. Chodzi zarówno o zasoby materialne, jak i ludzkie, kulturowe, społeczne. Wszystkie one są czynnikami warunkującymi szansę poprawy jakości życia mieszkańców. Istotne jest konfrontowanie lokalnych zasobów z potrzebami rozwojowymi, wskazywanie na zasoby, które wymagają wzmocnienia. Obszar 2 Wzajemne informowanie się samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych o planach, zamierzeniach i kierunkach działań Według modelu zdefiniowane zasady w odniesieniu do tego obszaru prezentują się następująco: zasada suwerenności oznacza, że informacja przekazywana jest w granicach obowiązującego prawa, tzn. obowiązkowe jest udostępnianie informacji publicznej, natomiast pozostałe informacje przekazywane są przez organizacje pozarządowe dobrowolnie. Żaden z partnerów nie może być zmuszony do ujawniania informacji podlegających ochronie; zasada partnerstwa oznacza wzajemną wymianę posiadanych informacji przydatnych do realizacji polityk publicznych. Partnerzy powinni wspierać się w kolportowaniu tych informacji; zasada pomocniczości oznacza, że samorząd i organizacje dysponujące odpowiednim potencjałem wspierają oddolne ruchy, inicjatywy i małe organizacje w dostępie do informacji; zasada efektywności oznacza, że system wymiany informacji zapewnia jak największą ilość adekwatnej i przystępnej informacji dostarczanej w sposób skuteczny do jak najliczniejszej grupy odbiorców za pomocą najtańszych metod dystrybucji. Za skuteczne poinformowanie odpowiedzialny jest nadawca informacji; 20 MCDP BIULETYN