badanych uznało stan polskiej gospodarki za dobry.

Transkrypt

1 rp.pl Kadry finansowe Dodatek specjalny Polska gospodarka w stanie zadowalającym Polscy finansiści zrzeszeni w światowej organizacji The Association of Chartered Certified Accountants, oceniając stan globalnej gospodarki, w większości doszli do wniosku, że nasz kraj na tle innych ma powody do satysfakcji. Umiarkowanej. Wbadaniu przeprowadzonym w lutym tego roku wzięło udział 161 członków ACCA. Nieco ponad połowa ankietowanych (54 proc.) uznała stan polskiej gospodarki za dobry. 35 proc. stwierdziło ostrożnie, że nie mamy powodów ani do szczególnego zadowolenia, ani też do specjalnych zmartwień. Ich zdaniem krajowa gospodarka nie jest ani w dobrym, ani złym stanie. Optymizm finansistów ostudziło pytanie o to, jakiego trendu w polskiej gospodarce należy się spodziewać w bieżącym roku. Odsetek skrajnie pozytywnych odpowiedzi był wyższy od oceny stanu obecnego niespełna 2 proc. respondentów spodziewa się wyraźnej poprawy, blisko 22 proc. postawiło na lekką poprawę, a nieco ponad 40 proc. nie przewiduje wyraźnych zmian. Wśród ankietowanych członków ACCA nieco ponad 8 proc. ocenia sytuację gospodarczą jako złą. Pogorszenia spodziewa się jedna trzecia respondentów, przy czym około 33 proc. z nich uważa, że będzie to pogorszenie lekkie. Tylko blisko 4 proc. członków ACCA jest zdania, że będziemy świadkami wyraźnego pogorszenia. Do głównych wyzwań stojących przed polską gospodarką członkowie ACCA zaliczyli spowolnienie wzrostu PKB (34,8 proc. ankietowanych), wysokie ceny paliw, biurokrację i trudny dostęp do finansowania. Analizując wyniki badania, widać, że im wyższe stanowisko zajmuje ankietowany, tym większy przejawia optymizm, odpowiadając na pytania ankiety. Najlepiej stan polskiej gospodarki postrzegają osoby zajmujące najwyższe stanowiska. 2,6 proc. członków zarządu oraz osób na stanowisku CFO oceniło, że sytuacja gospodarcza jest bardzo dobra, a 65,8 proc. tej 54proc. grupy, że jest ona dobra. W przypadku pozostałych stanowisk dyrektorskich, kierowniczych oraz eksperckich i specjalistycznych nikt z badanych nie ocenił sytuacji jako bardzo dobrej. Za dobrą uznało ją zaś 54,5 proc. dyrektorów, 47,1 proc. kierowników oraz 50 proc. ekspertów i specjalistów. Jako zły stan polskiej gospodarki oceniali przede wszystkim dyrektorzy 9,1 proc. z nich wskazało taką odpowiedź. W przypadku członków zarządu było to 5,3 proc., kierowników 5,9 proc., a ekspertów 4,5 proc. Ocenę bardzo zła wskazywali badanych uznało stan polskiej gospodarki za dobry jedynie respondenci zajmujący stanowiska eksperckie i specjalistyczne (4,5 proc. wybrało taką ocenę). Również w odniesieniu do trendu, jakiego należy się spodziewać w bieżącym roku, największy optymizm wykazują osoby zajmujące wysokie stanowiska. Wyraźnej poprawy sytuacji spodziewa się 5,3 proc. członków zarządu/cfo, którzy wzięli udział w badaniu, kolejne 21,1 proc. uważa, że nastąpi lekka poprawa. Natomiast 34,2 proc. spodziewa się lekkiego pogorszenia. W przypadku kierowniczych stanowisk na wyraźną poprawę wskazuje już jedynie 2,9 proc. respondentów,14,7 proc. uważa, że będzie ona lekka, a 41,2 proc. spodziewa się lekkiego pogorszenia. Jest co najmniej kilka powodów, dla których menedżerowie wyższego szczebla wykazują większy optymizm. Istotną rolę odgrywa tutaj z pewnością lepszy dostęp do informacji o sytuacji danej firmy i jej planach rozwoju w kontekście działań konkurencji czy w przypadku koncernów międzynarodowych relacji ze spółką matką. Ten czynnik ma duże znaczenie przede wszystkim w przypadku odpowiedzi dotyczących bezpośrednio rozwoju firmy lub branży, gdzie korelacja między zajmowanym stanowiskiem a prezentowanym poziomem optymizmu jest podobna. Oczywiście można pokusić się także o stwierdzenie, że każdą sytuację, nawet makroekonomiczną, oceniamy przez pryzmat tej, w której się znajdujemy. Z tego powodu osoby, które odniosły zawodowy sukces, pozytywniej postrzegają swoje otoczenie, także ekonomiczne, i jego perspektywy. Zarządzający przedsiębiorstwami z jednej strony są atakowani pesymistycznymi informacjami płynącymi z mediów na temat stanu gospodarki, z drugiej jednak ich własna praktyka nie dostarcza im podstaw do katastroficznych stwierdzeń komentuje wyniki badań Witold Orłowski, główny doradca ekonomiczny PwC.. kmg str. 6 7 SPIS TREŚCI Kariera Wykształcenie i doświadczenie to za mało. Co może pomóc finansistom w budowaniu kariery str. 3 Kogo szukają pracodawcy. Jak zwiększyć swoje szanse na rynku pracy str. 5 Jesteś studentem. Skorzystaj z bezpłatnych szkoleń oferowanych przez wybitnych fachowców str. 12 Felieton Gospodarka Czy w Polsce jest kryzys? Niepokój na światowych rynkach ciągle mało dotyka polską gospodarkę str. 8 Finansiści mogą pomóc firmom przejść przez ciężkie czasy. Relacja z CFO European Summit str. 10 Zalety i wady polskich przedsiębiorstw. Co mają robić MŚP, żeby skutecznie konkurować za granicą str. 12 Krzysztof Rybiński Polska musi zmniejszyć uzależnienie od zagranicznego finansowania i zacząć wspierać ekspansję rodzimych firm. Inaczej stracimy naszą pozycję w Europie str. 12 Przepustka do światowej kariery Właśnie kolejne 182 osoby zdały ostatni egzamin ACCA i są o krok od dołączenia do naszej organizacji. Obecnie w 170 krajach do ACCA należy już 150 tysięcy najwyższej klasy specjalistów z zakresu finansów i liczba ta stale rośnie. Dlaczego tak się dzieje? W czym tkwi sukces organizacji? Co sprawia, że kwalifikacja ACCA stała się najbardziej rozpoznawalną i pożądaną wśród finansistów na świecie? Jedni odpowiadają, że najważniejsza jest kompleksowa i praktyczna wiedza, którą zyskuje się w trakcie przygotowań do egzaminów, inni podkreślają siłę kontaktów i zalety przynależności do prestiżowej, międzynarodowej organizacji, jeszcze inni rozpoznawalność wśród pracodawców i lepszą pozycję na rynku pracy w Polsce i za granicą. Codziennie poznajemy historie naszych członków. Niektórzy są dopiero na początku swojej drogi zawodowej i właśnie dostali przepustkę w dowolne miejsce w świecie finansów, o sukcesach innych czytamy już na pierwszych stronach gazet Wszystkim gratulujemy wytrwałości i konsekwencji. Za wszystkich trzymamy kciuki i życzymy, żeby kwalifikacja ACCA pomogła im w rozwoju kariery. Magdalena Hernandez, dyrektor zarządzająca ACCA Polska str. 2

2 2 182 osoby z Polski, które zdały ostatnie egzaminy ACCA w grudniu 2010 r. i czerwcu 2011 r. rp.pl AMADEUSZ ANDRZEJEWSKI, Ernst & Young KRZYSZTOF BAREŁA, KPMG Audyt KRYSTIAN BARŁOŻEWSKI, MDDP Business Consulting, senior MATEUSZ BARON, PricewaterhouseCoopers TOMASZ BAUMGART, KPMG, MONIKA BEDNARZ ANDRZEJ BIENIA, Doosan Babcock Energy Polska dyrektor finansowy EWELINA BIEŃ, GE Medical Systems Polska controller North Eastern Europe TOMASZ BLICHARSKI, Ernst & Young TOMASZ BOLEK, IPOPEMA Business Consulting sp. z o.o. GRAŻYNA CELEJ, Kredyt Bank SA, ekspert (w Biurze Sprawozdawczości Zewnętrznej) MICHAŁ CYBULSKI, ING Bank Śląski SA,starszy menedżer ds. finansowania projektów inwestycyjnych MAGDALENA CZAPEK, Metso Minerals (Poland) administrative managing director KAMIL CZOP, PwC Polska, menedżer, Transaction Services EWA DANILUK, Biazet SA, zastępca głównego księgowego ANNA DĄBROWSKA MONIKA DOLA, Maersk Polska chief accountant MAGDALENA DUL, Biuro Happold Polska koordynator grupy ds. finansowych ANNA DUL-KRUCZEK, Federal-Mogul Gorzyce chief accountant SZYMON DZIEDZIC TOMASZ FEDKO, Invensys Eurotherm kontroler finansowy PAWEŁ FILIPKOWSKI EWA FLAK, Inter Partner Assistance Polska SA, kontroler finansowy ARTUR FRANKIEWICZ, Grupa PKN Orlen BARTŁOMIEJ FRĄCZKOWSKI, Liberty Direct, internal audit EWA GIERGIELEWICZ, Profile VOX, kierownik działu kontrolingu, kontroler finansowy grupy ANNA GLIWIŃSKA-PASELA ŁUKASZ GNIEWOSZ, OKI Systems (Polska), chief accountant ALEKSANDRA GOSZTOWT, Ernst & Young, analityk w Dziale Doradztwa Biznesowego MALWINA GOZDALIK, P4 Sp. z o.o., zastępca kierownika ds. sprawozdawczości finansowej ANNA GÓRA AGNIESZKA GÓRNIEWICZ, PricewaterhouseCoopers menedżer ANNA GRAMS-SZALACHA, CBRE Global Investors Poland, property financial analyst JAROSŁAW GRZEGORZ, Ernst & Young, konsultant AGNIESZKA GRZELAK, Cyfrowy Polsat SA MACIEJ GRZESIEWSKI, Ernst & Young, analityk, Transaction Advisory Services DARIUSZ HEREDA LUIZA HOŃDO, PwC, MACIEJ JAROSZCZYK MAREK JAŚKIEWICZ, CSF Poland sp. z o.o. Cooper Standard Group, treasury & credit ŁUKASZ JEŚKIEWICZ, Ernst & Young senior PATRYCJA JÓZWIK, Maersk Polska ECE Cluster controller & financial business partner AGNIESZKA JURKOWSKA, Asseco Business Solutions SA, szef działu sprawozdawczości giełdowej JADWIGA KACPERCZYK, Kancelaria Biegłego Rewidenta Jadwiga Kacperczyk PAWEŁ KACZOR, Rheinzink Polska chief accountant JUSTYNA KIERUZEL, PwC, senior associate CEZARY KLUCHA MICHAŁ KŁONOWSKI, Ernst & Young KARINA KOŁACZKOWSKA, KPMG, MICHAŁ KONIEC, PwC, menedżer w dziale audytu SZYMON KOWALIK, Motorola Solutions Systems Polska lider zespołu w dziale Księgi Głównej RADOSŁAW KOZŁOWSKI, Ernst & Young KAROLINA KRASUCKA AGNIESZKA KRUK, ING Bank Śląski MONIKA KRYSINSKA-FUS KATARZYNA KRYSTEK JACEK KUCZEWSKI, AEGON PTE SA, dyrektor finansowy MARCIN KUFEL, Unibail-Rodamco, head of Control & Reporting Central Europe JOANNA KUJAWSKA, Grant Thornton, senior ANNA KUJAWSKA KAMIL KULCZYCKI, Enterprise Investors, business analyst AGNIESZKA KUŁAK KRZYSZTOF KURZAWSKI, KPMG Audyt, audyt RAFAŁ KUSTO KATARZYNA LECH, MKM Support, recruitment and training director JOANNA LEMAŃSKA, Deloitte Advisory, PAWEŁ LIPKOWSKI, Bank Zachodni WBK SA TOMASZ LUBAŃSKI, Bank Pekao SA, dyrektor Biura Analiz i Badania Rynku DOMINIK LUTEREK, Bank BPH SA, dyrektor Departamentu Kontroli i Usprawniania Procesów ANNA ŁEBKOWSKA, Polskie Linie Lotnicze LOT SA MARCIN ŁOJEWSKI MACIEJ ŁYSIUK, ING Bank Śląski SA, senior relationship MAJA MALINOWSKA, Akademia PwC BARTŁOMIEJ MARCINEK KATARZYNA MARJANKOWSKA, Beeline Poland finance & controlling team MICHAŁ MASALSKI, HSBC Bank Polska SA, senior ALEKSANDRA MICHALAK, Deutsche Bank PBC SA,, Operational Support and Cost Management Department MARCIN MICHALAK, BRE Bank SA MAGDALENA MICHNIEWICZ, MDDP Business Consulting, senior RAFAŁ MICHNIEWICZ, MDDP Outsourcing TYTUS MICKIEWICZ SŁAWOMIR MIECHURSKI, CAN-PACK SA MONIKA MIOTK, Procter & Gamble, finanancial analyst ŁUKASZ MISZCZYK, Żywiec Zdrój SA, analityk finansowy MAGDALENA MŁYNARSKA, Hewlett Packard, financial analyst JAN MOŚ, McKinsey & Company Poland sp. z o.o., business analyst ŁUKASZ MUSIAŁ, ICENTIS Corporate Solutions, associate MIKOŁAJ NALEJ PAWEŁ NAPIÓRKOWSKI, Sephora Polska kontroler finansowy JOANNA NISZCZ, GATX Rail Poland kierownik księgowości MICHAŁ NOWACZYK, Lidl Polska Sklepy Spożywcze sp. z o.o. sp. k., kierownik ds. księgowości PIOTR NOWOSIELSKI, Chipita Poland dyrektor finansowy MARIUSZ OCHOCKI, PKN Orlen SA, zastępca dyrektora Biura Zarządzania Finansami MAGDALENA OCIEPKA MAREK OLEŃKIEWICZ, Ernst & Young MAGDALENA OLSZEWSKA-KLEWEK, Katowicki Holding Węglowy SA, dyrektor Zespołu Standaryzacji i Kontroli MARCIN OLZACKI, PwC, regionalny menedżer finansowy dla krajów CEE MARCIN ORŁOWSKI, Dalkia term SA, dyrektor finansowy ANNA OŚLIŹLOK, EBS Ink-Jet Systems Poland kierownik ekonomiczny EWA OŻÓG PRZEMYSŁAW PANEK, AIG/Lincoln Polska MAGDALENA PASECKA IZABELA PHRAKHUN ŁUKASZ PIANKA, Bank Pekao S.A., transaction DARIUSZ PIĄTEK, NFI Empik Media & Fashion SA, group financial controller KRZYSZTOF PIĄTEK, PTK Centertel sp. z o.o. (Grupa TP), kierownik Wydziału Kontrolingu Biznesowego MACIEJ PILIPCZUK, UPC Polska ZBIGNIEW POLAKOWSKI, Ceramika Nowa Gala SA, główny księgowy, prokurent MARCIN PYCKA Bank Pekao SA, kierownik zespołu ŁUKASZ RADKOWSKI, Ernst & Young Corporate Finance sp. z o.o. RADOSŁAW REJMAN MONIKA ROGOWSKA, Enterprise Investors dyrektor inwestycyjny HUBERT ROGOZIŃSKI AGATA RULL QUESADA, Accenture Services sp. z o.o. BARBARA RUTKOWSKA, PwC Deutschland JOANNA RZEŹNICZAK, Business Support Solution SA, dyrektor ds. strategii i rozwoju AGNIESZKA SADOWSKA MAŁGORZATA SAWKO, Janssen-Cilag Polska reporting GRZEGORZ SICZEK JERZY SIERŻĘGA, Polski Bank Przedsiębiorczości S.A., starszy specjalista ds. zarządzania ryzykiem AGNIESZKA SKRZYPEK MARCIN SŁOMSKI, Central Europe Trust Polska project MICHAŁ SOBOŃ, Ernst & Young Audit asystent NINA SOSNOWICZ, Bank BPH SA (GE Capital Group) EWELINA STAMBLEWSKA, Ernst & Young, senior JANUSZ STRYCHOWSKI JOANNA STUPAK RAFAŁ TADEUSZ STYCZYŃSKI JACEK SZCZEBAK WOJCIECH SZULC DOMINIKA SZWAŁKO MICHAŁ ŚLAWSKI, Castorama Polska head of business performance WOJCIECH ŚWIĘCICKI, Polska Grupa Materiałów Budowlanych kontroler finansowy KATARZYNA TELESZYŃSKA AGNIESZKA TKACZ-NOWAK, Foster Wheeler Energia Polska analityk finansowy JOANNA TLAK, Polonia Property Funds DARIUSZ TROSKA, Bombardier Transportation Polska dyrektor kontrolingu MARCIN URBANIAK, Deloitte Audyt MONIKA URBAŃCZYK, PwC, ANNA URMAN EWA WALEC, Telekomunikacja Polska SA JAROSŁAW WCISŁY, KPI Polska MAGDALENA WDOWIAK, Ernst & Young RAFAL WERALSKI, Impact Clean Power Technology SA, wiceprezes zarządu, dyrektor finansowy / CFO IWONA WICKEL, Telekomunikacja Polska SA DAMIAN WIECZOREK, BasellOrlen Polyolefins dyrektor kontrolingu JOANNA WIEDYSKA PIOTR WIELESIK, ZETKAMA SA, dyrektor finansowy KATARZYNA JOANNA WIESZCZEK-KURCIN, Bank BPH SA MICHAŁ WINIARCZYK, Shell Polska senior control analyst ALEKSANDRA WIRZESKA, Ernst & Young, asystent AGNIESZKA BOŻENA WIT, Ernst & Young Audit sp. z o.o. MICHAŁ WIZNER, TAURON Polska Energia SA, dyrektor Departamentu Audytu Wewnętrznego ANNA WNUK, Ernst & Young Corporate Finance senior KAROLINA WODZYŃSKA, Ernst & Young Audit sp. z o.o. WOJCIECH WOLSKI, Electus S.A., dyrektor finansowy SEBASTIAN WOROŻAŃSKI, Takko Fashion Polska dyrektor finansowy / członek zarzadu ADAM WÓJCIK, Saint-Gobain Polska controlling ANNA ZAPIÓRKOWSKA, PricewaterhouseCoopers starszy konsultant PAWEŁ ZAREMBA, Ernst & Young, KAMILA ZAZULA, Grupa Lotos SA, kierownik zespołu / księgowość WOJCIECH ZELEK, Bionorica Polska financial & administration GRZEGORZ ZIÓŁKOWSKI, Polska Telefonia Cyfrowa SA, zastępca dyrektora Departamentu Podatkowego DOROTA ZWOLIŃSKA, Ernst & Young Corporate Finance senior consultant

3 rp.pl 3 Kwalifikacja dla prawdziwych profesjonalistów Dziś masz niemal nieograniczone możliwości rozwoju zawodowego. Jednak w każdym zawodzie, żeby zrobić karierę, musisz się wykazać nie tylko wiedzą teoretyczną, ale przede wszystkim umiejętnością jej zastosowania w praktyce. Jak się wyróżnić na rynku pracy w kraju i za granicą? Jak zwiększyć swoje szanse na awans na kierownicze stanowisko? Jak awansować na sam szczyt organizacji? Kwalifikacja ACCA może pomóc w karierze zawodowej w każdej organizacji. Przygotowuje do pracy na różnych stanowiskach w strukturach finansowych firm, daje też możliwość specjalizacji w takich obszarach, jak audyt czy podatki. Jest rozpoznawalna i doceniana przez pracodawców na całym świecie. Często nazywana jest finansowym MBA. Zakres tematyczny kwalifikacji Jak ją zdobyć? Aby zdobyć kwalifikację ACCA, nie trzeba mieć wiedzy z zakresu finansów, gdyż program jest tak skonstruowany, żeby ją sukcesywnie pogłębiać. Należy zdać 14 z 16 egzaminów, mieć odpowiednie doświadczenie zawodowe oraz zaliczyć moduł etyczny. Egzaminy podzielone są na dwa poziomy: Fundamentals oraz Professional. Podczas egzaminów ACCA sprawdza umiejętność wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce studenci rozwiązują case studies, z którymi można się spotkać w codziennej pracy. Do egzaminów można podchodzić w dwóch sesjach w czerwcu i w grudniu. Na całym świecie egzaminy ACCA odbywają się w tym samym czasie. W każdej sesji można podchodzić maksymalnie do czterech egzaminów. W praktyce zdanie wszystkich zajmuje od dwóch i pół roku do trzech lat. Dodatkowe atuty: dyplomy i MBA Program ACCA umożliwia zdobycie dwóch dyplomów. Ukończenie modułu Knowledge (trzy pierwsze egzaminy F1 F3) zapewnia dyplom ACCA Diploma in Accounting and Business. Natomiast zdanie całego poziomu Fundamentals (dziewięć egzaminów F1 F9) ACCA nagradza, przyznając Advanced Diploma in Accounting and Business. Dzięki współpracy ACCA i Oxford Brookes University można uzyskać tytuł licencjata tego uniwersytetu. Warunkiem jest ukończenie poziomu Fundamentals (F1 F9) oraz napisanie pracy zaliczeniowej. Natomiast po zakończeniu pełnej kwalifikacji (poziomu Fundamentals i Professional) można się ubiegać o tytuł MBA tej samej uczelni. Jak się przygotować? Decyzja o sposobie przygotowywania się do egzaminów ACCA należy do studenta. Można się przygotowywać samodzielnie bądź z pomocą firm szkoleniowych akredytowanych przez AC- CA: BPP Professional Education, Ernest & Young Academy of Business, LondonSAM Polska. W obu przypadkach zasady i treść egzaminów są identyczne. Wsparcie ze strony pracodawców Studenci i członkowie ACCA są cenionymi pracownikami, dlatego wiele firm wspiera ich w procesie zdobywania kwalifikacji. Pracodawcy często finansują kursy i egzaminy, a także udzielają dodatkowych dni wolnych na naukę. Firmy opłacają również składki ACCA oraz zapewniają szkolenia. >OPINIE Poza kompetencjami, które zdobyłam w trakcie robienia kwalifikacji ACCA, organizacja na bieżąco dostarcza mi wielu informacji technicznych i interesujących publikacji, które są dla mnie cennym źródłem inspiracji. Patrząc w szerszym kontekście, uważam, że kwalifikacja ACCA jest swoistego rodzaju Decyzję o przystąpieniu do ACCA uważam za jedną z najbardziej trafnych w swoim życiu zawodowym. Już sam proces przygotowań daje bardzo wiele uporządkowanie często chaotycznej wiedzy zdobytej w trakcie studiów i w pracy, kontakt z wieloma profesjonalistami z różnych branż, hart ducha oraz wiele godzin poświęconych na naukę. ACCA to oznaka Członkostwo ACCA Zdanie 14 egzaminów to tylko połowa sukcesu. Aby zostać pełnoprawnym członkiem ACCA, należy się również wykazać trzyletnim doświadczeniem zawodowym na stanowisku związanym z finansami i rachunkowością. Doświadczenie to można zdobywać przed, w trakcie oraz po zdaniu egzaminów ACCA. Bardzo ważną kwestią jest również przestrzeganie zasad etyki biznesu, która jest jedną z kluczowych wartości ACCA. Dlatego każdy, kto się ubiega o członkostwo w organizacji, musi obowiązkowo ukończyć moduł etyczny. Uzyskanie członkostwa ACCA jest prawdziwym wyzwaniem, ale jednocześnie doskonałym poświadczeniem wiedzy niezbędnej w zarządzaniu finansami. Kwalifikacja ACCA daje kompleksową wiedzę z zakresu finansów i rachunkowości, ale największy nacisk kładzie na zarządzanie finansami. Obejmuje też zagadnienia z zakresu nowoczesnego zarządzania przedsiębiorstwem, marketingu i prawa, a także umożliwia specjalizację w takich obszarach, jak audyt czy podatki. Kwalifikacja ACCA jest najlepszym wyborem dla osób, które chcą zarządzać finansami firm. >Danuta Dąbrowska, VICE PRESIDENT FINANCE AND ADMINISTRATION, PANDORA JEWELRY CEE & CWE, CZŁONEK ACCA przepustką w działaniach biznesowych jej posiadanie stwarza wiele nowych możliwości. Za największą wartość płynącą z członkostwa ACCA uważam tzw. networking dzięki temu, że jestem członkiem tej organizacji, nawiązałam wiele interesujących kontaktów. >Piotr Sztrauch, WICEPREZES ZARZĄDU, KREDYT BANK SA, CZŁONEK ACCA profesjonalizmu. Nie muszę udowadniać swoich umiejętności w obszarze szeroko rozumianych finansów. Członek ACCA z definicji poprzez wiedzę wykazaną na egzaminach i zdobytą praktykę po prostu je ma. Rekomendowałbym uzyskanie kwalifikacji każdej osobie myślącej o karierze w finansach zwłaszcza w instytucjach międzynarodowych >Wioleta Malinowska, ZASTĘPCA KIEROWNIKA DS. KSIĘGOWOŚCI, FUJIFILM EUROPE GMBH (SP. Z O.O.) OD. W POLSCE, STUDENT ACCA ACCA w Polsce i na świecie ACCA (The Association of Chartered Certified Accountants) jest największą i najszybciej rozwijającą się międzynarodową organizacją skupiającą finansistów Jej celem jest oferowanie najwyższej jakości kwalifikacji z dziedziny finansów i rachunkowości, a także szerzenie wiedzy, tworzenie dobrych praktyk oraz dzielenie się nimi ze środowiskiem finansistów.... w historii ACCA powstała w 1904 r., kiedy ośmiu Brytyjczyków powołało The London Association of Accountants. Rok później liczyła ona już ponad 300 członków. Obecną nazwę The Association of Chartered Certified Accountants organizacja przyjęła dopiero w 1996 r. Od tej pory jej członkowie mogą się posługiwać tytułem Chartered Certified Accountant. W wyniku dużego zainteresowania kwalifikacją ACCA wśród polskich finansistów w 2004 r. powstało polskie przedstawicielstwo organizacji.... w liczbach 147 tysięcy członków, 424 tysiące osób w trakcie zdobywania tytułu ACCA w 170 krajach (w tym 1100 członków i 3000 studentów w Polsce). 80 biur na całym świecie. Ponad 8 tys. akredytowanych pracodawców gotowych wspierać studentów w przygotowaniach do egzaminów i członków AC- CA w ich rozwoju zawodowym.... w Polsce Do głównych zadań ACCA należy wspieranie studentów i członków w podnoszeniu ich kompetencji w dziedzinie finansów oraz promowanie kwalifikacji ACCA na polskim rynku. Ponadto biuro ACCA w Polsce realizuje własne projekty, jak również angażuje się w działania zaprzyjaźnionych firm i organizacji. Członkowie ACCA to osoby, które piastują najwyższe stanowiska w strukturach finansowych polskich i międzynarodowych firm dyrektorzy finansowi, CFO, CEO, członkowie zarządów, audytorzy, kontrolerzy finansowi. Wielu członków organizacji prowadzi również własną działalność gospodarczą. Powodów, dla których zdecydowałam się zdobywać kwalifikację ACCA, jest kilka. Po pierwsze, w sytuacji gdy coraz więcej osób kończy uczelnie wyższe, różnego rodzaju kursy czy studia podyplomowe, jest to cenny wyróżnik pomagający w poszukiwaniu nowych możliwości rozwoju zawodowego. Po drugie, kwalifikacja ACCA pozwala zdobyć W kwalifikacji ACCA najcenniejsza jest wiedza, którą mogę wykorzystać w praktyce. Zawodowo zajmuję się oceną ryzyka i dlatego najważniejsze są dla mnie informacje z obszaru szeroko pojętej sprawozdawczości finansowej oraz Mówiąc o korzyściach, jakie płyną z posiadania certyfikatu ACCA, wskazałbym dwa elementy: praktyczne wykorzystanie wiedzy zdobytej w czasie kwalifikacji oraz członkostwo w ACCA. W pierwszym przypadku kwalifikacja zapewnia lepsze przygotowanie na wyzwania, jakie stawia biznesowa rzeczywistość. To korzyść zarówno dla pracodawcy skuteczniej zarządzając, poprawiam kondycję mojej firmy, jak i osobista dzięki zdobytej wiedzy czuję wiedzę nie tylko teoretyczną, co jest charakterystyczne dla studiów wyższych, ale uczy też, jak ją praktycznie zastosować. Pracuję w firmie międzynarodowej i zdobyte umiejętności pomagają mi w bieżącej pracy. Dodatkowym cennym elementem jest dla mnie rozszerzenie fachowego słownictwa w języku angielskim. >Krzysztof Winiecki, RISK EXPERT FOR STRATEGIC CLIENTS, ING BANK, STUDENT ACCA zarządzania finansami. Ten drugi element jest bardzo pomocny przy ocenie strategii prezentowanych przez naszych klientów. Oczywiście ogromne znaczenie ma sam dyplom uznawany zarówno w Polsce, jak i na świecie. >Marcin Sojda, DYREKTOR FINANSOWY FABRYKI PROCTER & GAMBLE, CZŁONEK ACCA się bardziej komfortowo. Jeśli chodzi o drugi aspekt, jako członek ACCA mam możliwość spotykać się i wymieniać poglądy z osobami należącymi do tej organizacji, które często zajmują wysokie stanowiska i mają ogromne doświadczenie w zarządzaniu finansami w różnorakich firmach. Polskie biuro ACCA działa bardzo prężnie. Organizowane przez nich szkolenia, dyskusje czy spotkania branżowe to siła organizacji i cenne źródło rozwoju.

4 4 rp.pl Jak się uczyć samodzielnie czy z wykładowcą? Zdobycie kwalifikacji ACCA to przejście przez serię kilkunastu egzaminów, z których każdy kolejny jest coraz trudniejszy. To zadanie karkołomne. Nagrodą jest przepustka do świata wielkich finansów Ten świat nie dla wszystkich stoi otworem. Zarządzanie pieniędzmi w wielkich korporacjach powierza się tylko najlepszym specjalistom. Polowanie na osoby posiadające kwalifikacje ACCA firmy zaczynają jeszcze zanim zaliczą one komplet egzaminów. Dlaczego? Pracodawcy są przekonani, że studenci i absolwenci ACCA są wyjątkowymi pracownikami już choćby z tego powodu, że podejmują próbę przejścia przez wiele egzaminów, które uznawane są za jedne z najtrudniejszych na świecie mówi Katarzyna Misiak z BPP Professional Education. W oczach pracodawcy są to osoby doskonale przygotowane nie tylko merytorycznie, ale także nieprzeciętnie zdeterminowane i wytrwałe w dążeniu do celu. Poza naturalnym zainteresowaniem finansami determinacja w zdobyciu kwalifikacji ACCA jest niezbędna. Program ACCA składa się z 14 egzaminów odbywających się dwa razy w roku w czerwcu i w grudniu. Średnie tempo zdania wszystkich egzaminów to dwa i pół roku. Pierwsze egzaminy mają formę testów komputerowych. Stopień ich trudności jest o tyle mniejszy, że są to testy wyboru. Kolejne egzaminy są już coraz bardziej zaawansowane i w większości polegają na rozwiązywaniu konkretnych problemów zawodowych występujących w przedsiębiorstwach. Egzamin polega na rozwiązaniu konkretnej sytuacji występującej w firmie. Problem należy przeanalizować, wyciągnąć wnioski, dokonać stosownych obliczeń i zaproponować rozwiązanie. Konieczne są zatem umiejętności analitycznego myślenia, łączenia wielu wątków. Jan Moś student z najlepszym na świecie wynikiem egzaminacyjnym Najważniejszą sprawą jest rozpoznanie własnych możliwości i dopasowanie dla siebie rozwiązań najbardziej efektywnych. Jeśli ktoś zupełnie nie ma pojęcia o pewnych zagadnieniach, to wykładowca z pewnością okaże bezcenną pomoc w postawieniu pierwszych kroków. W przypadku egzaminu P3 Business Analysis, z którego uzyskałem najwyższy wynik, kluczowe jest posiadanie umiejętności zrozumienia procesów biznesowych. Pozyskanie tej umiejętności to zadanie studenta. Natomiast to wykładowca wskazał mi dobrą literaturę, dzięki której mogłem uczyć się samodzielnie. Warto wiedzieć, że oprócz standardowych książek, które student otrzymuje na kursach, istnieją doskonałe skrypty dostępne w Internecie. Ich wartość jest ogromna, ponieważ dość szybko przekazują podstawową teorię. Rola wykładowcy zwykle nie ogranicza się jedynie do przekazania wiedzy, czy wskazania właściwej literatury, powinien on być również mentorem, który będzie efektywnie wspierał studenta. Dla mnie największą wartością dodaną kursu było przystępne przedstawienie meandrów rachunkowości finansowej, zarządczej i audytu. W przypadku tych egzaminów samodzielna nauka byłaby zdecydowanie mniej efektywna. Egzaminy ACCA w dużej mierze opierają się na zagadnieniach praktycznych. Dlatego kluczowe jest, aby odpowiednio Egzaminy ACCA diametralnie różnią się od egzaminów zdawanych niegdyś na studiach mówi Katarzyna Misiak. Nie są to egzaminy odtwórcze, które polegają na tym, aby nauczyć się czegoś na pamięć, a potem przelać to na papier. Tu absolutnie nie o to chodzi. Jeśli ktoś zamierza uczyć się w ten sposób, nie ma szans na zdanie egzaminów. Owszem, trzeba przyswoić ogromną ilość materiału, ale trzeba też nauczyć się tę wiedzę analizować i umieć wykorzystywać w praktyce. Aby zdać egzaminy, należy rozwiązać jak najwięcej różnego rodzaju zadań, zapoznać się z analizami studiów przypadków. Wszystko po to, aby być przygotowanym na każdą możliwą sytuację egzaminacyjną. Egzamin, jak mówi Katarzyna Misiak, polega na rozwiązaniu konkretnej sytuacji występującej w firmie. Problem należy przeanalizować, wyciągnąć wnioski, dokonać stosownych obliczeń i zaproponować rozwiązanie. Konieczne są zatem umiejętności analitycznego myślenia, łączenia wielu wątków. Jak zatem efektywnie przygotować się do egzaminów? Skorzystać z pomocy firm szkoleniowych, czy uczyć się samodzielnie? Zdaniem Michała Kaczury z LondonSAM Polska, międzynarodowa kadra wykładowców to duży atut firm szkoleniowych. Przykładamy szczególną wagę, by nasi wykładowcy byli osobami posiadającymi międzynarodowe kwalifikacje finansowe oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe i trenerskie. Trenerzy LondonSAM to praktycy posiadający oprócz ACCA członkostwo w innych międzynarodowych organizacjach: Institute of Management Accountants, Association of Chartered Accountants itp. Dodatkowo, dzięki doświadczeniu w roli oceniających egzamin ACCA, zapoznają uczestników z przećwiczyć wszystkie rodzaje pytań, które mogą się pojawić na egzaminie. Dużą zaletą są egzaminy próbne oraz okresowe sprawdziany, które oferuje większość firm prowadzących szkolenia. Dzięki nim student uzyskuje możliwość oceny, na jakim etapie przygotowań się znajduje. Wówczas można bowiem odpowiednio zaplanować konieczny nakład pracy prowadzący do sukcesu, czyli zdania egzaminu. Samodzielne przygotowanie się do egzaminów jest oczywiście możliwe, ale zależy od tego, jakie dany student ma podstawy. Jeśli ktoś nie studiował i nie pracował w języku angielskim i nie zna fachowej terminologii, może mieć z tym spory problem. Owszem, nawet wtedy może on samodzielnie przygotować się do egzaminów, ale nakład pracy, jaki będzie musiał oddać nauce, będzie nieporównywalnie większy. Trzeba zadać sobie pytanie, czy opłacalne jest uczyć się dwa razy dłużej? Kursy z pewnością nie należą do najtańszych, ale wolny czas jest równie cenny. Magdalena Podolska Accreo Taxand, uczy się samodzielnie Przygotowując się do egzaminów nie korzystałam z pomocy trenerów i wykładowców. Jeśli trafię na ścianę, przez którą nie będę umiała się przebić, zastanowię się nad zapisaniem na kurs. Do tej pory jednak nie technikami egzaminacyjnymi. Przewagę roli wykładowców nad samodzielną nauką potwierdza także Magdalena Oleksiuk z Ernst & Young Academy of Business. Wykładowcy znają sylabus i egzaminy, więc wiedzą, na co zwrócić szczególną uwagę mówi Magdalena Oleksiuk. Zachęcają studentów do samodzielnych ćwiczeń w domu. Proponują też udział w dodatkowych kursach, podczas których powtarzane są zagadnienia stwarzające studentom największe trudności. Przewagą udziału w wykładach jest też możliwość udziału w egzaminie próbnym. To najlepszy sprawdzian swoich możliwości. Próbny egzamin demaskuje wszystkie niedociągnięcia i uświadamia studentowi jego słabsze strony. Przede wszystkim jednak oswaja z atmosferą i warunkami prawdziwego egzaminu. To bardzo ważne dodaje Oleksiuk. Z obserwacji firm szkolących wynika, że studenci uczący się samodzielnie, rzadko podchodzą do dwóch egzaminów w sesji, ponieważ wiąże się to z ogromnym nakładem pracy. Tym bardziej że większość studentów ma już swoje życie zawodowe i chciałoby zachować choć odrobinę życia prywatnego. musiałam. Uważam, że decyzja podjęcia samodzielnej nauki lub kursu jest kwestią mobilizacji. Kurs wiąże się z obecnością na wykładach o wyznaczonej godzinie w wyznaczonym dniu. Trzeba też być przygotowanym do wykładów. Wolę samodzielne przygotowania. Zaopatruję się w podręczniki, robię wstępny rekonesans na temat konkretnego egzaminu, korzystam z informacji dostępnych na stronie internetowej ACCA i czytam, co na forach internetowych na temat poszczególnych egzaminów mają do powiedzenia inni. Następnie zaczynam czytać podręcznik. Zaznaczam elementy, które mogą mi sprawić największe trudności i do nich powracam. Drukuję też wszystkie egzaminy z poprzednich lat i przechodzę przez wszystkie ćwiczenia. Tak wyglądają moje przygotowania. Nie odczuwam Nauka pod okiem wykładowcy oszczędza czas, ponieważ mówi on o najistotniejszych zagadnieniach i od razu naprowadza na właściwą ścieżkę Praca zawodowa okazuje się jednak sprzymierzeńcem, gdy chodzi o naukę do egzaminów. Osoby pracujące zawodowo mają mniej czasu na naukę. Z pewnością jest to spore utrudnienie mówi Waldemar Majek, wiceprezydent ACCA Polska i niezależny trener. Moim zdaniem jednak mamy tu do czynienia jednocześnie z ułatwieniem, ponieważ bezpośredni kontakt z zagadnieniami postrzeganymi z zawodowego punktu widzenia powodują, że nauka przychodzi łatwiej. Firmy szkoleniowe wprowadzają udogodnienia, by zmniejszyć ciężar towarzyszący przygotowaniom do egzaminów. W LondonSAM Polska zachęcamy naszych studentów do integracji oraz wzajemnej pomocy w nauce, dlatego od niedosytu spowodowanego brakiem kontaktu z wykładowcą. Przez ćwiczenia można przejść samodzielnie. Gdy zadaję sobie pytanie, czy może warto byłoby zapisać się na kurs, wartością której mi brakuje jest możliwość kontaktu ze środowiskiem bliskim moim zainteresowaniom. Sądzę, że ciekawy mógłby być kontakt z osobami przygotowującymi się do tych samych egzaminów i być może zawodowo zajmującymi się podobnymi sprawami. Muszę też przyznać, że czasem brakuje mi możliwości zadania pytań, na które mogłabym natychmiast uzyskać odpowiedź. Odpowiedzi szukam sama i to bywa czasochłonne. Mój system może jest trudniejszy, ale działa. Na dziesięć egzaminów zdałam dziewięć. A nie mam wykształcenia ekonomicznego, tylko prawnicze. ubiegłego roku organizujemy specjalne warsztaty naukowe oparte na peer-coaching mówi Michał Kaczura. Ta nowoczesna metoda szkoleniowa jest obecnie uważana za jedną ze skuteczniejszych, gdyż tworzy środowisko nauki działające motywująco i aktywizująco. Na warsztaty naukowe mogą uczęszczać studenci kursów stacjonarnych oraz Self Track. Jako jedyny w Polsce BPP oferuje swoim studentom dostęp do platformy e-learningowej, w której uczestnik szkoleń znajdzie nagrania wszystkich wykładów, w których uczestniczył mówi Katarzyna Misiak. Znajdzie też wszystkie rozwiązania zadań przedstawione w bardzo atrakcyjnej, interaktywnej formie. Platforma umożliwia np. włączenie konkretnego zadania i prześledzenie krok po kroku, jak wykładowca dokonuje obliczeń i dochodzi do jego rozwiązania. To bardzo pomaga, jeśli ktoś pogubił się podczas zajęć lub musiał opuścić zajęcia. Taka platforma została wprowadzona testowo w ubiegłym roku i dziś cieszy się ogromnym powodzeniem. Połączenie tradycyjnej formy wykładów z e-learningiem daje świetne rezultaty. kmg

5 rp.pl 5 Wiedza, praktyka, ambicja i rozwój, czyli co w ACCA cenią pracodawcy Doświadczenie, dobre wyniki, referencje, a także określone cechy osobowościowe plus dyplom wyższej uczelni... czy to recepta na sukces? Nie, to standardowe wymagania. Pracodawcy zaś chcą mieć pewność, że w swoich zespołach mają ludzi z odpowiednimi kwalifikacjami i umiejętnościami. W przypadku finansistów taką pewność zapewnia im dyplom ACCA. ACCA to jeden z najbardziej cenionych certyfikatów w obszarze księgowości i finansów. To międzynarodowy paszport do pracy w pionach finansowych największych Specjaliści od rekrutacji potwierdzają, że coraz częściej posiadanie dyplomu ACCA nie jest dodatkowym atutem, lecz wymogiem światowych korporacji, oczekiwany przede wszystkim od kandydatów, którzy w przyszłości chcą zajmować stanowiska wyższego szczebla w pionach finansowych spółek giełdowych mówi Jerome Lafuite, dyrektor zarządzający Michael Page. Specjaliści od rekrutacji potwierdzają, że coraz częściej posiadanie dyplomu ACCA nie jest już dodatkowym atutem, lecz wymogiem. W niektórych przypadkach to warunek konieczny dla kandydatów ubiegających się o stanowiska w działach finansowych, często określany jako gate keeper zauważa Robert Nowakowski, konsultant w międzynarodowej firmie doradczej Spencer Stuart. Dlaczego pracodawcy cenią dyplom ACCA? Ponieważ jest on potwierdzeniem kilku ważnych informacji o pracowniku: Po pierwsze: osoba z dyplomem ACCA ma rozległą wiedzę z dziedziny finansów i co najważniejsze wie, jak ją wykorzystać w praktyce. Z moich obserwacji wynika, że pracownicy z dyplomem ACCA, a także ci w trakcie jego zdobywania są bardziej samodzielni, do wielu kwestii podchodzą z większym zrozumieniem procesów finansowo- -księgowych oraz tego, jak poszczególne działania przekładają się na zapisy w księgach firmy mówi Michał Gryglewski, dyrektor zarządzający Sony Pictures Global Business Services Polska. Ponadto mają odwagę, by kwestionować pewne rozwiązania, oceniają je racjonalnie i kładą duży nacisk na ich etyczność. W przypadku młodych pracowników często brakuje takiej refleksji dodaje. Po drugie: taka osoba jest ambitna i zorientowana na cele. Te studia nie należą do łatwych. Jeśli ktoś zdecydował się zainwestować w nie swoje oszczędności czy swój czas i energię, dowodzi tym samym swojej determinacji do rozwoju w tym właśnie kierunku ocenia Monika Mostowiak-Wanat, HR Manager w Hitachi Data System. Dodaje, że osoby, które zdobyły tę kwalifikację, mają konsekwentne ścieżki kariery i mocne merytoryczne przygotowanie. Poprzez złożoność procesu uzyskiwania kwalifikacji i potrzebny do tego czas i wysiłek kandydat potwierdza, że jest ambitny, zorientowany na cel i wykazał się dobrymi umiejętnościami organizacji pracy i zarządzania czasem zauważa Jerome Lafuite. Po trzecie: często staje się liderem. Warto zatrudniać osoby z dyplomem ACCA, bo wnoszą one jakość i wysokie standardy do firmy. W wielu przypadkach szybko stają się liderami, doradzają i szkolą pozostałych, prezentują pozytywne cechy w zespole ocenia Gryglewski. Podkreśla także, iż oprócz wiedzy osoby te mają wiele innych umiejętności, np. komunikacyjne, które pozwalają im dobrze współpracować z pracownikami innych działów. I po czwarte: to osoba, która przez całą swoją dalszą karierę będzie się rozwijać. Chociażby dlatego, że utrzymanie kwalifikacji ACCA wymaga stałego pogłębiania wiedzy w zakresie finansów, uczestniczenia w specjalistycznych szkoleniach i udokumentowania tego faktu - mówi Tomasz Wiśniewski, partner, szef Zespołu Wycen i Modelowania w firmie doradczej KPMG. Wymierne korzyści biznesowe Choć nie ulega wątpliwości, że dobra kadra jest podstawowym elementem na drodze do sukcesu firmy, kwalifikacja ACCA w niektórych sytuacjach odgrywa dodatkową, bardzą istotną rolę. - Jest to pewnego rodzaju zapewnienie dla akcjonariuszy, że finanse są zarządzane w sposób profesjonalny, a przekazywane raporty i sprawozdania są wiarygodne i przygotowywane w oparciu o najlepsze praktyki i międzynarodowe standardy mówi Lafuite. Taka pewność może też przekładać się na konkretne kontrakty. Posiadanie pracowników z dyplomem ACCA ułatwia nam zdobywanie międzynarodowych, korporacyjnych projektów, ponieważ nasz zespół zapewnia odpowiednią jakość obsługi przyznaje Gryglewski. Jak zatem przyciągnąć do swojej firmy cennych posiadaczy dyplomu ACCA? Skuteczną metodą jest z pewnością uzyskanie akredytacji ACCA. Tomasz Wiśniewski przyznaje, że jest to ważny sygnał dla potencjalnych i obecnych pracowników, pokazujący, że firma poważnie traktuje inwestowanie w rozwój swoich ludzi. Firmy często współfinansują opłacanie składek członkowskich, szkoleń i egzaminów, służących zdobyciu kwalifikacji ACCA wymienia Wiśniewski. W opinii Moniki Mostowiak, akredytacja ACCA podnosi wartość firmy nie tylko w oczach pracowników i partnerów, ale również klientów, zwiększa też atrakcyjność firmy na rynku pracy. REKLAMA /A

6 6 rp.pl Finansiści patrzą w przyszłość Członkowie ACCA pozytywnie oceniają obecny stan polskiej gospodarki, ale w przyszłość patrzą już z mniejszym optymizmem. W ich ocenie głównym wyzwaniem, z jakim przyjdzie się nam zmierzyć w tym roku, jest spowolnienie wzrostu PKB Ponad połowa osób, które wzięły udział w badaniu przeprowadzanym przez polskie biuro ACCA wśród swoich członków, oceniła, że sytuacja gospodarcza w Polsce jest dobra (54 proc.) lub bardzo dobra (0,6 proc.). Kolejnych 35 proc. badanych uznało, że nie jest ona ani dobra, ani zła. Pytani o to, jakiego trendu w polskiej gospodarce należy się spodziewać w 2012 r., członkowie ACCA wykazali już nieco mniej optymizmu, choć odsetek skrajnie pozytywnych odpowiedzi był wyższy niż w przypadku oceny stanu obecnego 1,9 proc. respondentów odpowiedziało, że spodziewa się wyraźnej poprawy sytuacji gospodarczej w bieżącym roku. Kolejne 21,7 proc. oceniło, że sytuacja lekko się poprawi. O ile obecną sytuację jako złą lub bardzo złą określiło zaledwie 8,1 proc. badanych, o tyle jej pogorszenia spodziewa się ponad 1/3 respondentów, przy czym 32,7 proc. ocenia, że nastąpi lekkie pogorszenie, a 3,8 proc., że będzie ono wyraźne. Najczęściej członkowie ACCA odpowiadali jednak, że nie będzie wyraźnych zmian (40,4 proc.). Głównym wyzwaniem, jakie stoi przed naszą gospodarką w tym roku, jest spowolnienie wzrostu PKB ten czynnik wskazało 34,8 proc. ankietowanych. Kolejne to: wysokie ceny paliw (16,1 proc.), biurokracja (15,5 proc.) oraz trudny dostęp do finansowania (15,5 proc.). Osoby na wysokich stanowiskach wykazują większy optymizm Analizując wyniki badania ze względu na zajmowane stanowisko, widzimy, że im wyższe stanowisko, tym bardziej optymistyczna ocena. Najlepiej stan polskiej gospodarki postrzegają osoby zajmujące najwyższe stanowiska. 2,6 proc. z członków zarządu oraz osób na stanowisku CFO oceniło, że sytuacja gospodarcza jest bardzo dobra, a 65,8 proc. tej grupy że jest ona dobra. W przypadku pozostałych stanowisk dyrektorskich, kierowniczych oraz eksperckich i specjalistycznych nikt z badanych nie ocenił sytuacji jako bardzo dobrej, natomiast jako dobrą oceniło ją 54,5 proc. dyrektorów, 47,1 proc. kierowników oraz 50 proc. ekspertów i specjalistów. Jako zły stan polskiej gospodarki oceniali przede wszystkim dyrektorzy 9,1 proc. z nich wskazało taką odpowiedź. W przypadku członków zarządu było to 5,3 proc. kierowników 5,9 proc., a ekspertów 4,5 proc. Ocenę bardzo złą wskazywali jedynie respondenci zajmujący stanowiska eksperckie i specjalistyczne (wybrało ją 4,5 proc.). Również w odniesieniu do trendu, jakiego należy się spodziewać w bieżącym roku, największy optymizm wykazują osoby zajmujące wysokie stanowiska. Wyraźnej poprawy sytuacji spodziewa się 5,3 proc. członków zarządu/cfo, którzy wzięli udział w badaniu, kolejne 21,1 proc. uważa, że nastąpi lekka poprawa. Natomiast 34,2 proc. spodziewa się lekkiego pogorszenia. W przypadku kierowniczych stanowisk na wyraźną poprawę wskazuje już jedynie 2,9 proc. respondentów, 14,7 proc. uważa, że będzie ona lekka, natomiast 41,2 proc. spodziewa się lekkiego pogorszenia. Powodów wykazywania większego optymizmu przez menedżerów wyższego szczebla można wskazać kilka. Istotną rolę odgrywa tutaj z pewnością lepszy dostęp do informacji o sytuacji danej firmy i jej planach rozwoju w kontekście działań konkurencji czy w przypadku koncernów międzynarodowych relacji ze spółką matką. Ten czynnik ma duże znaczenie przede wszystkim w przypadku odpowiedzi dotyczących bezpośrednio rozwoju firmy lub branży, które prezentowane są w dalszej części artykułu, gdzie korelacja między zajmowanym stanowiskiem a prezentowanym poziomem Magdalena Hernandez dyrektor zarządzająca ACCA Polska optymizmu jest podobna. Oczywiście można pokusić się także o stwierdzenie, że każdą sytuację, nawet makroekonomiczną, oceniamy przez pryzmat tej, w której się znajdujemy, i z tego też powodu osoby, które odniosły zawodowy sukces, pozytywniej postrzegają swoje otoczenie, także ekonomiczne, i jego perspektywy. Niska ocena perspektyw dla światowej gospodarki, jednak wciąż więcej optymizmu niż u finansistów w Europie Na pytanie o przyszłość gospodarki światowej 32,9 proc. badanych odpowiedziało, że spodziewa się jej pogorszenia, natomiast 18 proc. zgodziło się z opinią, że obecnie światowa gospodarka znajduje się na dnie kryzysu i taka sytuacja pozostanie bez zmian jeszcze przez jakiś czas. Z zestawienia tych danych z wynikami globalnego badania ACCA i IMA Institute of Management Accountants przeprowadzanego w IV kwartale ub.r., widać, że odsetek osób w Polsce spodziewających się obecnie pogorszenia stanu światowej gospodarki jest niższy niż średnia dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej prezentowana w globalnym badaniu sprzed kilku miesięcy, w którym odpowiedzi będzie gorzej udzieliło 54 proc. badanych; w krajach Europy Zachodniej było to 52 proc. Stwierdzenie osiągnęliśmy dno kryzysu i taka sytuacja pozostanie bez zmian jeszcze przez jakiś czas wskazało wówczas odpowiednio 28 i 36 proc. respondentów. Jednocześnie w przeprowadzonym w Polsce badaniu poprawy sytuacji w światowej gospodarce spodziewa się ACCA to organizacja skupiająca wysokiej klasy ekspertów, którzy mają szeroką wiedzę i doświadczenie w zakresie finansów. Z racji swoich obowiązków nie tylko śledzą oni na bieżąco rozwój sytuacji na rynkach finansowych, ale również dogłębnie analizują stan koniunktury gospodarczej. Dlatego też cenną informacją jest to, jak członkowie ACCA oceniają bieżącą sytuację ekonomiczną i jej perspektywy w ujęciu globalnym, lokalnym, a także poprzez pryzmat własnej branży czy przedsiębiorstwa, 24,2 proc. Kolejnych 17,4 proc. przyznaje, że świat jest obecnie na dnie kryzysu, jednak teraz sytuacja będzie się poprawiać. W globalnym badaniu ACCA takich odpowiedzi udzieliło odpowiednio 7 i 8 proc. respondentów z krajów Europy Środkowo-Wschodniej oraz jedynie 3 i 6 proc. badanych z Europy Zachodniej. Polscy finansiści bardziej optymistycznie oceniają przyszłość gospodarki światowej, gdyż patrzą przez pryzmat niezłej kondycji gospodarki polskiej. Ich koledzy z Europy mają mniej powodów do optymizmu. Chociaż w ostatnich miesiącach pojawiły się informacje wskazujące na lekką poprawę europejskich nastrojów, jak choćby styczniowe dane dotyczące wskaźnika ESI, który wzrósł po w którym pracują. Wychodząc z tego założenia, biuro ACCA w Polsce postanowiło w tym roku przeprowadzić ankietowe badanie wśród swoich członków i udostępnić jego wyniki szerszemu gronu odbiorców. Cieszy nas pozytywne przyjęcie, z jakim spotkał się ten pomysł, i wysoki odsetek osób, które zdecydowały się wziąć udział w badaniu. Dodatkową wartością jest możliwość porównania danych z wynikami podobnego sondażu przeprowadzonego przez naszą organizację globalnie. raz pierwszy od marca 2011 r. zarówno dla krajów Unii Europejskiej, jak i eurolandu, wciąż trudno mówić o trwałej zmianie ogólnego trendu. Opublikowany 22 lutego wstępny odczyt wskaźnika PMI dla przemysłu i sektora usług strefy euro okazał się znacznie gorszy od prognoz. Analitycy się spodziewali, że indeks koniunktury nieznacznie wzrośnie i w lutym wyniesie 50,5 pkt, tymczasem spadł on do 49,7 pkt (każdy jego odczyt poniżej 50 pkt oznacza dekoniunkturę w sektorze). W ostatniej okresowej prognozie Komisja Europejska ocenia, że mimo lekkiej poprawy nastrojów w związku z oznakami stabilizacji w sektorze finansowym zaufanie przedsiębiorstw i konsumentów w UE utrzymuje się na niskim poziomie. Według członków ACCA sytuacja gospodarcza w Polsce daje powody do optymizmu. Ponad połowa z badanych oceniła ją jako dobrą. Większość uważa również, że 2012 rok nie przyniesie znaczących zmian lub też że sytuacja lekko się poprawi. To szczególnie budujące w okresie, kiedy ze świata docierają do nas kolejne informacje o problemach państw z nadmiernym zadłużeniem i groźbą recesji oraz niekończących się próbach wypracowania sposobu wyjścia z tej sytuacji. W odniesieniu do własnej branży z umiarkowanym optymizmem i bez zmian Badanie pokazuje, że respondentom nieco łatwiej wykazać większy optymizm w odniesieniu do sytuacji gospodarczej ogółem niż tej lepiej im znanej, panującej we własnej branży lub firmie. Niemniej jednak w przypadku każdej z tych sfer działalności odpowiedzi o zabarwieniu pozytywnym lub neutralnym zdecydowanie przeważają nad negatywnymi. Na pytanie o ocenę perspektyw na ten rok branży, w której pracują, członkowie ACCA najczęściej wyrażali umiarkowany optymizm 44,1 proc. respondentów wskazało tę odpowiedź. Nieco więcej osób zgodziło się z opinią, że sytuacja w ich branży

7 rp.pl 7 z umiarkowanym optymizmem nie ulegnie zmianie (45,4 proc.), z tym że połowa z tej grupy (23 proc.) oceniała, że nic się nie zmieni i sytuacja nadal będzie stabilna, a druga połowa (22,4 proc.), że nic się nie zmieni i sytuacja wciąż będzie trudna. Na pogorszenie sytuacji wskazało 14,9 proc., natomiast 1,9 proc. oceniło, że będzie zdecydowanie gorzej. Jako główne skutki, jakie odczują firmy z branży reprezentowanej przez danego respondenta w efekcie zmian w gospodarce globalnej, członkowie ACCA wskazywali wzrost kosztów (tę konsekwencję wskazało 34,8 proc. respondentów), spadek przychodów (32,3 proc.), zwolnienia z pracy/zamrażanie etatów (30,4 proc.) oraz spadek liczby/wielkości zamówień. Podobne efekty wskazywali najczęściej respondenci biorący udział w globalnym badaniu AC- CA z ostatniego kwartału 2011 r.: spadek przychodów (51 proc. respondentów), wzrost kosztów (48 proc.) oraz zwolnienia i zamrożenia etatów (46 proc.). W przypadku oceny obecnej sytuacji swojej firmy w porównaniu z tą sprzed roku respondenci najczęściej opowiadali się za brakiem zmian (29,2 proc.) oraz oceną nieco mniej optymistycznie (29,2 proc.) Nieco bardziej optymistycznie sytuację swojej firmy oceniało 27 proc. badanych, a zdecydowanie bardziej optymistycznie 2,5 proc. Odpowiedź zdecydowanie mniej optymistycznie wybrało 11,3 proc. respondentów. Również w przypadku tego pytania zdecydowanie bardziej optymistycznie sytuację swojej firmy postrzegają jedynie członkowie zarządu/cfo (5,3 proc.) oraz dyrektorzy (3,6 proc.). Osoby zajmujące niższe stanowiska nie wskazywały tej odpowiedzi. Nieco bardziej optymistycznie sytuację swojej firmy oceniali dyrektorzy (30,9 proc. respondentów w tej grupie), a najmniej eksperci i specjaliści (22,7 proc.). Niemniej jednak aż 34,5 proc. dyrektorów oceniło sytuację swych firm nieco gorzej niż przed rokiem i była to najczęściej wybierana odpowiedź w tej grupie. W ten sposób najczęściej odpowiadali też kierownicy 38,2 proc. Zmiany planowane na ten rok: restrukturyzacja zatrudnienia i oszczędności, ale też zwiększenie inwestycji Ponad połowa uczestników badania (52,2 proc.) określiła perspektywy swojej firmy na ten rok jako umiarkowane, natomiast 12,4 proc. zadeklarowało, że są one bardzo dobre i firma będzie się rozwijać szybciej niż rynek, a kolejne 15,5 proc. jako dobre z rozwojem na takim poziomie jak dana branża. Jednak 16,8 proc. respondentów stwierdziło, że perspektywy są słabe i przyjdzie im się zmierzyć z wyzwaniami, jakie stoją przed ich branżą, a 3,1 proc. przyznało, że perspektywy dla ich firm są słabe i muszą one włożyć sporo wysiłku, by dogonić konkurentów. Patrząc na podział według stanowisk, można zauważyć, że skrajnie pozytywnych odpowiedzi udzielali głównie członkowie zarządu/cfo 21,1 proc. respondentów zajmujących te stanowiska odpowiedziało, że perspektywy swej firmy ocenia bardzo dobrze i spodziewa się, iż będzie ona rozwijać się szybciej niż rynek. W przypadku dyrektorów było to już 16,4 proc. odpowiedzi, kierowników 8,8 proc., natomiast eksperci i specjaliści jej nie wybierali. 63,6 proc. wskazań w tej ostatniej grupie dotyczyło umiarkowanego rozwoju, a 22,7 proc. określało je jako dobre, będziemy się rozwijać tak jak rynek. Większy optymizm wśród osób zajmujących wysokie stanowiska jest tym cenniejszy, że właśnie one dobrze znają plany rozwoju firmy, biorą udział w ich tworzeniu i decydują o ewentualnych zmianach w strategii działania. Pytani o to, jakie działania planuje podjąć ich firma, respondenci najczęściej wskazywali na restrukturyzację zatrudnienia (29,8 proc. wskazań) i oszczędności w celu skumulowania kapitału zapasowego (23 proc.), ale także zwiększenie inwestycji (23 proc.). Ograniczenie inwestycji wskazało 16,1 proc. respondentów, zwiększenie zatrudnienia 14,9 proc., intensyfikację działalności na rynkach zagranicznych 12,4 proc, natomiast jej ograniczenie 2,5 proc. Wśród innych wymienianych przez respondentów działań znalazły się: rozwój sprzedaży, zwiększenie działalności czy ograniczenie jej ryzyka. Choć wskazane przez respondentów plany w dużej części są związane z przysłowiowym zaciskaniem pasa i przygotowywaniem się na spowolnienie wzrostu gospodarczego, pokazują one także, że firmy wciąż poszukują możliwości rozwoju, co więcej, planują w tym roku działania, które pozwolą im ten rozwój osiągnąć. Badanie zostało przeprowadzone od 2 do 20 lutego br. W ankiecie wzięło udział 161 członków ACCA. >KOMENTARZE Witold Orłowski główny doradca ekonomiczny PwC Wyniki ankiety ACCA potwierdzają fakt, że sytuacja polskiej gospodarki wygląda nie najgorzej. Z jednej strony zarządzający bombardowani są przez media katastroficznymi informacjami, a wszystkie dostępne im prognozy sugerują spowolnienie rozwoju i, być może, zjawiska stagnacyjne. Bartosz Wesierski deputy CFO/Finance & Administration ING Lease, członek ACCA Respondenci ankiety chyba w pierwszej kolejności nie są pewni, jaka będzie przyszłość. Nie ma się temu specjalnie co dziwić, bo pewności tej nie mają także inne barometry interesowały mnie indeksy ZEW, BalticDry i PMI wykazują co najwyżej nieznaczną poprawę nastrojów i oczekiwań. Respondenci w gospodarce Paweł Spiechowicz wiceprezydent ACCA Polska Wyniki ankiety pokazują stabilną sytuację polskich firm, choć dostrzega się w nich niepewność i różnorodność. Po równo rozkładają się odpowiedzi co do wpływu, jaki na działalność firmy miał ogólnoświatowy kryzys gospodarczy, między Witold Syrwid finance director Cushman & Wakefield FCCA Około 44 proc. uczestników ankiety ACCA ocenia perspektywy rozwoju branży, w której pracuje z umiarkowanym optymizmem. W wielu firmach nadal planowane są działania restrukturyzacyjne, wydaje się jednak, że znaczna część przedsiębiorców podjęła się już tego w poprzednich latach, ograniczając spadek rentowności swoich firm. Bardzo trudno odpowiedzieć Z drugiej nie widzą jednak w swoich firmach zjawisk, które wyglądałyby naprawdę groźnie. To powoduje, że na większość pytań o ocenę sytuacji i perspektyw gospodarczych świata, Polski światowej spodziewają się zmian na gorsze, sytuację w Polsce oceniają jako raczej dobrą niż złą, specjalnych zmian nie oczekują. Prym wiedzie obawa przed malejącym wzrostem PKB w Polsce, mimo że obecnie podnoszone są prognozy tego wzrostu, a końcówka roku w polskiej gospodarce była lepsza, niż oczekiwano. przedsiębiorstwa, których obecna sytuacja oceniana jest nieco bardziej optymistycznie od tej sprzed roku, nieco mniej optymistycznie oraz bez zmian. Nie widać przy tym wielu zdecydowanych na pytanie, czy pojawiające się na rynku rewizje prognoz wzrostu gospodarczego dla Polski oraz lepsze od oczekiwań wyniki gospodarcze naszej gospodarki za pierwszy kwartał, będą przekonywujące dla przedsiębiorców, aby podjąć bardziej prorozwojowe działania. i branży pada zazwyczaj podobna odpowiedź. Najwięcej ankietowanych nie oczekuje większych zmian, a głosy pesymistów i optymistów rozkładają się niemal równo. W ocenie własnej firmy można znaleźć nieco więcej optymizmu. Choć z jednej strony przeważają wskazania spadku zatrudnienia, z drugiej odpowiedzi sugerują wzrost inwestycji. Innymi słowy, firmy są gotowe na problemy, ale nie wpadają w panikę i patrzą w przyszłość z umiarkowaną ufnością. Najbardziej interesuje mnie ostatnie pytanie przedsiębiorstwa planują w 2012 roku zarówno restrukturyzację zatrudnienia, jak i nowe rekrutacje, ograniczenia inwestycji i zwiększanie oszczędności, a nawet podniesienia poziomu inwestycji. Bardzo mnie osobiście cieszy, że nie narysowaliśmy w tym badaniu czarnej, polskiej wizji. Wolę już spotkać się z wynikami, które pokazują, że w pewnych miejscach będzie trudniej, w niektórych obszarach łatwiej, a w efekcie statystycznie średnio oczekujemy, że wielkich zmian nie będzie. To podsumowanie uważam za optymistyczny akcent zamykający badanie ACCA. odpowiedzi, że jest dużo lepiej lub dużo gorzej. Nieco więcej jest firm, które prognozują rozwój co najmniej tak szybko jak rynek (28 proc.), niż tych, które obawiają się słabych perspektyw branży lub silnej konkurencji (20 proc.). Część przedsiębiorstw planuje zwiększenie inwestycji (co czwarte), a inne (co szóste) ich ograniczenie. Widać jednak, że duża część z nich nie przygotowała się na wyzwania kryzysu na czas i nadal stoi przed koniecznością restrukturyzacji zatrudnienia w swojej firmie. Prawdopodobieństwo wyhamowania tempa rozwoju gospodarczego Polski w drugiej połowie roku jest nadal duże. Ankieta przeprowadzona wśród członków ACCA pokazała jednak, że plany zwiększenia inwestycji deklaruje 23 proc. ankietowanych, a zwiększenia zatrudniania 15 proc. ankietowanych Polscy przedsiębiorcy lepiej oceniają sytuację we własnych firmach niż ogólną sytuację gospodarczą w kraju i na świecie. Koncentrują się na poprawie w zarządzaniu firmami i wydają się być przygotowani do poprawy koniunktury gospodarczej. REKLAMA /A

8 8 rp.pl ACCA zawsze na czasie ROZMOWA Ilona Weiss, prezydent ACCA Polska, wiceprezes i CFO Sygnity : Czy pani zdaniem świat nieco nie nadużywa słowa kryzys? Ilona Weiss: Kryzys niewątpliwie był w roku 2008 i na to dowodem są liczby. Ale dotyczył tylko części gospodarki światowej, bo na przykład na rynkach azjatyckich wzrost gospodarczy sięgał powyżej 10 procent. Tam o kryzysie nikt nie myślał, nie myśli i zapewne jeszcze przez kilka najbliższych lat nie pomyśli. A teraz? Sytuacja z drugiej połowy ubiegłego roku i obecna w moim odczuciu to kryzys bardziej deklaratywny i raczej stan świadomości aniżeli coś, co jest ewidentnie poparte liczbami. Niewątpliwie jednak gospodarka europejska się ochłodziła i przechodzi kryzys związany z deficytem finansów publicznych. To ma swoje odzwierciedlenie w Grecji i kilku innych gospodarkach w Europie. Wynikiem tego jest niepokój zwłaszcza na rynkach finansowych, niestety powodujący realne straty wśród wielu inwestorów. Jeżeli trzeba odpisywać część inwestycji związanych z obligacjami, np. greckimi, to mówimy już o stracie konkretnej, a nie deklaratywnej. Jesienią ubiegłego roku były takie odpisy. W związku z tym wiele z banków miało problem z tzw. stress testami i część z nich teraz musi się dokapitalizować. Jak jest w Polsce? Polska na tym tle jest zieloną wyspą. Patrząc na sektor finansowy, trzeba powiedzieć, że banki w Polsce, podsumowując 2011 rok, nigdy nie miały tak dobrych wyników. Ponieważ jednak uczestniczymy w europejskiej gospodarce, to problemy, które się w niej pojawiają, również mają na nas wpływ. Jeśli gdzieś dzieje się źle, to u nas także pojawia się pewna niestabilność. Początek 2012 roku nastraja równie optymistycznie? Sytuacja nie jest stabilniejsza, ale psychologicznie spokojniejsza. Ci, którzy mieli ponieść straty, ponieśli je w ubiegłym roku. Teraz panują nad sytuacją, choć trzeba przyznać, bywają momenty niepokoju. Generalnie inwestorzy podejmują ostrożniejsze decyzje. Są roztropniejsi, bo tę roztropność widzą u innych. To psychologia tłumu, a rynki finansowe są na nią bardzo podatne. Trzeba też dodać, że to się przekłada również na gospodarkę realną. Chwiejna sytuacja to ciągła konieczność dostosowywania modelu zarządzania? Moim zdaniem tak, ponieważ skrócił się horyzont planowania. Planowanie długookresowe w warunkach braku stabilności się nie sprawdza, ponieważ rzeczywistość zmienia się zbyt szybko. Jednocześnie zwiększa się częstotliwość aktualizacji planów. Przygotowywane są różne scenariusze strategii dla firmy w zależności od tego, jak potencjalnie może wyglądać rynek. Jeśli jest duża niepewność, scenariuszy musi być dużo. Spora niepewność oznacza bowiem duże wahania. Firmy, które nie przygotowują się na planowanie scenariuszowe, w sytuacji raptownych zmian rynkowych reagują za późno. Rolą finansistów jest uświadamianie zarządom potrzeby istnienia w firmach planów awaryjnych, planów najlepszego i najgorszego scenariusza. Wówczas ryzyko jest mniejsze i mniejsze są również ewentualne straty, poniesione w niesprzyjających okolicznościach. Czy więc świat finansów stale funkcjonuje w warunkach podwyższonego ryzyka? Ryzyko pojawia się znacznie częściej niż kiedyś, gdyż w ostatnich czasach materializują się statystycznie bardzo rzadkie czynniki ryzyka. Zarządzanie ryzykiem można powiedzieć, że to jest klasyka przedmiotu, ale jeszcze rok temu nikt o nim nie myślał tak często i w tak szerokim kontekście. To sytuacja normalna czy wyzwanie? Zdecydowanie wyzwanie. Zmienność rynków finansowych pokazuje, że dotąd stabilne banki ulegają negatywnym trendom światowym i w związku z tym zmieniają swoją politykę kredytową dla firm w różnych częściach świata. To wynika z konieczności zabezpieczania interesów akcjonariuszy grup bankowych. Zwłaszcza w 2008 roku, kiedy mieliśmy do czynienia z ograniczeniem akcji kredytowej na rynkach, wielu firmom banki wypowiedziały umowy o finansowanie. Jednocześnie w ostatnim czasie wzrósł koszt finansowania z rynku obligacji. Dlaczego? Zaufanie do stabilności i percepcja ryzyka znacząco się zmieniły. Zatem w scenariusze wielu spółek, po doświadczeniach z 2008 roku, wpisała się polityka dywersyfikacji źródeł finansowania, mimo że te koszty są wyższe. Dziś odpowiednie zarządzanie finansowaniem firmy jest ogromnym wyzwaniem, ponieważ sytuacja zmienia się praktycznie z dnia na dzień. To jaka jest rola ACCA w kontekście ciągle zmieniających się warunków gospodarczych? ACCA jest organizacją o globalnym zasięgu, która tworzy wiele platform umożliwiających społeczności finansistów dzielenie się doświadczeniami. Współpracuje również z rządami państw i instytucjami międzynarodowymi w zakresie kształtowania polityki finansowej i rozwoju profesji. W końcu bazując na tych doświadczeniach, stale dostosowuje swoją kwalifikację do wymagań rynku i zmieniającej się sytuacji gospodarczej. Dzięki temu członkowie ACCA posiadają uniwersalną wiedzę. Wiedzę, która aktualizuje się wraz ze zmianami zachodzącymi w światowych finansach. rozmawiał kmg Reorganizacja przedsiębiorstw JAN KARASEK dyrektor, Management Consulting, KPMG ANDRZEJ MUSIAŁ executive consultant, Management Consulting, KPMG Podczas globalnego spowolnienia gospodarczego większość polskich firm realizuje lub zamierza podjąć działania reorganizujące działalność przedsiębiorstwa, które często zmierzają do redukcji kosztów. Część firm wdraża zmiany zakładające umiarkowaną skalę reorganizacji, a część zmuszona jest do podjęcia bardzo dużego wyzwania, jakim jest program znacznej redukcji kosztów (np. powyżej 20 proc.). W ramach reorganizacji modelu działania przedsiębiorstwa zdecydowana większość polskich firm podejmuje działania związane z optymalizacją procesów biznesowych. Z doświadczeń KPMG wynika, że to podejście należy do trzech najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa. Optymalizacja procesów biznesowych oraz wdrażanie zmian organizacyjnych są ze sobą ściśle powiązane wymagają podjęcia kompleksowych i długofalowych wysiłków. Realizacja takich działań grozi możliwością zakłócenia działania przedsiębiorstwa. Osiągnięcie stawianych przed organizacją celów w zakresie reorganizacji i optymalizacji kosztów wymaga zastosowania odpowiedniego podejścia stylu zarządzania. Praktyki rynkowe pozwalają wyróżnić kilka charakterystycznych sposobów działania. Styl długookresowej perspektywy transformacji biznesowej powiązany z holistycznym podejściem do zmiany filozofii działania, aby w długim okresie osiągnąć korzyści wynikające z efektywniejszej kosztowo realizacji procesów. Skuteczna realizacja takiego podejścia wymaga dobrej atmosfery, ograniczającej presję na osiąganie doraźnych wyników reorganizacji. W przedsiębiorstwach często jednak brak jest odpowiedniej kultury organizacyjnej, promującej zaangażowanie w działania reorganizacyjne na wszystkich poziomach. Kadra zarządzająca na poszczególnych poziomach często nie jest wyposażona w odpowiednie narzędzia wspierające podejmowane działania. Dodatkowo, niewystarczająca komunikacja i ograniczona świadomość istniejących zależności operacyjnych i finansowych osłabiają skuteczność koordynacji oraz utrudniają utrzymanie zaangażowania na różnych szczeblach organizacji. Styl oparty na perspektywie kontroli finansowej przedsiębiorstwa skłaniają się ku niemu, gdyż charakteryzuje się odgórnym narzuceniem reorganizacji. Bazuje on na oszczędnościach, tj. centralnym przydzielaniu lub wskazywaniu skali redukcji budżetu. Dla przyjmowanych w organizacji budżetów wyznaczane są odpowiednie cele redukcji kosztów. I choć styl ten charakteryzuje się zaostrzonymi działaniami w obszarze kontroli finansowej, to analizy KPMG wskazują, że jest on jednym z najbardziej sprawdzonych i skutecznych dla polskich przedsiębiorstw. Styl od szczegółu do ogółu (ang. bottom-up) rozwiązanie specyficzne i często wybierane przez przedstawicieli przedsiębiorstw charakteryzujących się skomplikowaną strukturą organizacyjną, zawierającą złożony łańcuch wartości. Styl ten opiera się na poszukiwaniu reorganizacji poprzez oddawanie inicjatywy jednostkom operacyjnym i sumowaniu ich dla uzyskania ogólnego efektu przez centralne monitorowanie ich spójności i stopnia realizacji. Taki styl wdrażania zmian charakteryzuje się większym zaangażowaniem poszczególnych jednostek organizacyjnych. Umożliwia on także łatwiejsze pokonanie oporu wewnątrz organizacji dzięki promowaniu samodzielnego poszukiwania elementów reorganizacji i oszczędności, zamiast centralnie podjętej i narzuconej decyzji. Styl podejścia rygorystycznego (tzw. terapii szokowej) skraca perspektywę czasową działań optymalizacyjnych i koncentruje się na osiąganiu doraźnych korzyści. Niektóre przedsiębiorstwa, uwzględniając potrzebę pilnej reorganizacji, starają się modyfikować to podejście, działając z perspektywy od ogółu do szczegółu (ang. top-down). W wyniku tej modyfikacji zakładają koncentrację głównie na podstawowych obszarach działalności przedsiębiorstwa, wykorzystywanie doświadczeń z innych branż oraz nadanie kierownictwu odpowiednich uprawnień do wdrażania radykalnych zmian. Do najważniejszych czynników gwarantujących powodzenie reorganizacji czy optymalizacji kosztów, niezależnie od przyjętego stylu zarządzania, należy zaliczyć zaangażowanie kierownictwa, monitorowanie wyników podejmowanych inicjatyw oraz jednoznaczne ustalenie odpowiedzialności za realizację poszczególnych działań. Te trzy elementy stanowią również podstawę zarządzania projektami oraz zarządzania zmianą w organizacjach. Utrzymanie zaangażowania i koncentracja kierownictwa są niezbędne do zapewnienia odpowiedniego kierunku zmian oraz koordynacji podejmowanych działań.

9 rp.pl 9 Kuźnia fachowców z zasadami ROZMOWA Gustaw Duda, FCCA, członek zarządu, dyrektor ds. ekonomiczno-finansowych Huta Pokój SA, członek ACCA Council : Jaka jest wartość kwalifikacji ACCA na świecie? Gustaw Duda: ACCA w roku 1970 liczyła członków. Byli to głównie Brytyjczycy i Irlandczycy, ponieważ stamtąd kwalifikacja się wywodzi. Obecnie na świecie mamy ponad 150 tys. członków. 56 procent pochodzi spoza Wielkiej Brytanii. O ile w Wielkiej Brytanii kwalifikacja jest oczywistym atutem na rynku pracy, o tyle w krajach rozwijających się nie jest czymś aż tak dobrze rozpoznawalnym. Świat jednak zglobalizował się dzięki Internetowi, przepływowi kapitału i siły roboczej. Dlatego też kwalifikacje rozpoznawalne dotychczas lokalnie, dzięki międzynarodowej standaryzacji będą z czasem bezbłędnie rozpoznawalne na całym świecie. To kwestia niedalekiej perspektywy. ACCA jest obecna już w 170 krajach. A w Polsce? W Polsce 15 lat temu znana była bardzo wąskiemu gronu ludzi. Dziś kwalifikacja ACCA jest nie tylko mile widziana, gdy ktoś ubiega się o poważniejsze stanowisko w firmie, ale bardzo często wręcz wymagana. Świadomość, czym jest ACCA, rośnie szybko, a wraz z nią wartość kwalifikacji ACCA na rynku. Czy kwalifikacja ACCA jest uniwersalna? Czy też kryzys i niepewna sytuacja gospodarcza wymogły jej modyfikację? Kryzys na dobrą sprawę nie odkrył niczego nowego. Potwierdził jedynie prawdę, że błędem jest traktowanie funkcji finansowych i księgowych jako dodatku do sprawnie działającej firmy. Kryzys uświadomił, że w rękach osób zarządzających finansami leży ogromna odpowiedzialność, a umiejętność zarządzania ryzykiem jest nie do przecenienia. Jeśli w firmie nie ma tej świadomości, to przy pierwszych poważniejszych zawirowaniach zwykle wpada ona w tarapaty. Umiejętności funkcjonowania nie tylko w czasie hossy, ale także bessy zostały wyciągnięte na front oczekiwań wobec finansistów. ACCA nie pozostaje obojętna na te oczekiwania, dostosowując program edukacyjny do coraz trudniejszych warunków gospodarczych. Elementem, który staramy się szczególnie eksponować w procesie edukacyjnym, jest właśnie zarządzanie ryzykiem w trudnym i zmiennym otoczeniu gospodarczym. ACCA w swoim programie przywiązuje też dużą wagę do kwestii etycznych. Głośne skandale gospodarcze pokazały, że trzymanie się jedynie standardów, a zapominanie o pewnych pryncypiach nie jest dobre. Zasada: maksymalizujmy zyski i nie myślmy o tym, co będzie później, po prostu się nie sprawdza. Z etyki nie da się przecież przeegzaminować. To prawda. Jednak można jej uczyć i uczulać, że etyczne zachowania są wartościowe i konieczne dla rozwoju i dobrobytu firmy. Czy istnieje więc określony zestaw zasad w ACCA? Naturalnie. Istnieje taki zestaw i członkowie ACCA muszą go przestrzegać pod rygorem usunięcia z organizacji. Człowiek z kwalifikacją ACCA jest nie tylko najwyższej klasy fachowcem. To fachowiec z zasadami. A jak organizacja, która powstała ponad 100 lat temu, nadąża za zmieniającym się światem? ACCA ma zakodowaną umiejętność dostosowania się do zmieniających się warunków. Wokół nas zachodzą zmiany, z którymi się nie polemizuje. Pozostaje jedynie się do nich dostosować. Ludzie im młodsi, tym chętniej załatwiają wiele spraw, nie wychodząc z domu, za pomocą telefonu czy Internetu. To zmieniło nasze podejście do współpracy ze studentami. Teraz większość kwestii związanych z nauką i egzaminami mogą oni przeprowadzić online. Jaka więc będzie pozycja ACCA za kilka lat? Organizacja rozwija się bardzo dynamicznie. Na całym świecie mamy ponad 400 tys. studentów. Zakładając, że za kilka lat choć część z nich zostanie członkami ACCA, to nasza liczebność i idąca za nią rozpoznawalność wzrośnie imponująco. ACCA staje się paszportem do poruszania się po światowym rynku pracy w obszarze finansów, rachunkowości i zarządzania. rozmawiał kmg REKLAMA

10 10 O aktywnym udziale finansistów w zarządzaniu strategicznym CFO European Summit rp.pl Kryzys zadłużenia jest wyjątkowym wyzwaniem dla pracowników działów finansowych. Jak sprostać wyzwaniom dynamicznie zmieniającego się środowiska? Gdzie od dyrektorów wymaga się innowacyjności i aktywnego udziału w zarządzaniu strategicznym firm? Na te pytania próbowali odpowiedzieć uczestnicy czwartej edycji CFO European Summit zorganizowanej przez ACCA, która odbyła się 1 grudnia 2011 w Warszawie. Prof. Grzegorz Kołodko w swoim wystąpieniu stwierdził, że wiele osób niesłusznie obarcza odpowiedzialnością za obecny kryzys globalizację. Dodał przy tym, że prawdą jest, iż taki rodzaj kryzysu byłby niemożliwy bez globalizacji. Niemniej jednak, odnosząc się do obaw dotyczących przyszłości euro, wykazał sporo optymizmu. Z opóźnieniem, w okolicach roku, Polska mimo wszystko przystąpi do euro. Pozycja wspólnej waluty będzie rosła, a świat będzie się dalej integrował prognozował. PAWEŁ STRADOWSKI Przedsiębiorstwa nadal chcą korzystać z ratingów Mimo pocieszających prognoz w najbliższym czasie kryzys Prof. Grzegorz Kołodko w swoim wystąpieniu stwierdził, że wiele osób niesłusznie obarcza odpowiedzialnością za obecny kryzys globalizację będzie ciążył na działalności europejskich firm. Ogromną próbą dla ich dyrektorów jest zamieszanie wokół działalności agencji ratingowych, które sięga 25 lat wstecz, jednak dopiero w dii sześć, a dla Belgii dziesięć poziomów! Albo rynki się mylą, albo będziemy na początku przyszłego roku świadkami downgradów wszystkich krajów euro niemożliwe. Ryzyko jest zawsze zastrzegał. Argumentował, że w długim terminie ratingi wskazują scenariusze, które się sprawdzają. W tym roku podnieśliśmy rating nowacyjni, kreatywni, patrzeć w przyszłość, szczególnie w czasie niebywałych wyzwań. Szczególnie w Europie Środkowej i Wschodniej wskazała Ilona wykonującym żmudne, pracochłonne procedury. Teraz, mając do dyspozycji narzędzia business intelligence, możemy się skupić na analizie i czynnostrzegania swoich zadań. Jako ludzie finansów mamy ogląd na całą firmę, wszystkie działy, a zza liczb wyłania się wiele ciekawych wniosków ostatnim czasie przedarło się na przestrzegał prof. Rybiński. czterech europejskich Weiss, prezydent ACCA Polska. ściach dodających wartość zwrócił uwagę Rafał Wiciński, pierwsze strony gazet. Chociaż pracują w nich dobrze opłacani profesjonaliści, których głównym zadaniem jest Niestety, historia pokazuje, że agencje raczej podążały za rynkowymi wskaźnikami, niż go wyprzedzały. Dlatego moje przewidywania państw. Ale nikt o tym nie wspomina, bo pozytywne informacje i trafne oceny nie są atrakcyjne dla mediów mówił. Rynek przechodzi dynamiczną rewolucję, która przewartościowuje ich rolę w organizacji. Nowoczesne narzędzia business mówiła Inga Jeżewska, dyrektor finansowa Baxter Poland oraz członek ACCA. Dla mnie być innowacyjnym CFO, to być w CFO Coca-Cola HBC oraz członek ACCA. Jeśli agencje ratingowe znów się mylą i to rynek ma rację, jeśli ocena ryzyka kredytowego są bardzo złe. Skutki te- Pragmatyczne podejście do intelligence sprawiają, że CFO stanie kierować strategią firmy przewidywania niektórych eko- państw i spółek, to nieustannie go kryzysu będą porównywalne problemu zaproponował mają coraz więcej czasu i okazji dodała. nomistów się spełnią, europejskie się mylą. Nie udało im się przewidzieć tylko z wojną powiedział. przedstawiciel odbiorców usług do innowacji oraz udziału w decyzjach W warunkach szybkich przedsiębiorstwa czeka du- żadnego z kryzysów, które nawiedziły światową gospodarkę w ostatnich latach zauważył prof. Krzysztof Rybiński, ekonomista, rektor Uczelni Vistula w Warszawie. Prof. Rybiński przestrzegał, że oceny agencji ratingowych w tym momencie rażąco odbiegają od rynkowej wyceny ryzyka niewypłacalności Co ciekawe, mimo druzgoczącej krytyki ze strony ekonomistów i mediów firmy nadal chętnie korzystają z usług agencji ratingowych. Jestem ich użytkownikiem. Rola ratingów w mojej pracy jest nadal przydatna w ocenie ryzyka zaznaczył Mariusz Kolwas z Europejskiego Funduszu Leasingowego, czło- agencji ratingowych: Czy patrzymy na ratingi? Tak. Czy podejmujemy na ich podstawie decyzję? Nie mówił Adam Świrski z Deutsche Bank Polska. Za każdym razem staramy się sami ocenić jak najlepiej ryzyko. W bankowości od zawsze liczyły się zdrowy rozsądek oraz indywidualne relacje z klientami i strategicznych spółek. Dla pracowników działów finansowych nie tylko wyzwaniem, bo stwarza ciągłą presję ze strony konkurencji, ale i szansą na większy wpływ na decyzje strategiczne. Jak zaznaczali paneliści ACCA CFO European Summit, jeszcze kilka dekad temu, gdy praca działów finansowych zmian i globalnej konkurencji innowacje w działach finansowych firm stały się koniecznością. Ich dyrektorzy mają pełny, przekrojowy ogląd struktury organizacji. Odpowiedni przepływ informacji i uruchomienie narzędzi analitycznych może znacznie podnieść konkurencyjność ich firm, jednak to że wyzwanie. Rola księgowych i CFO rośnie. Coraz częściej znajdujemy się na czele firmy. Być może to czas, w którym możemy przejąć stery i pomóc jej bezpiecznie przepłynąć przez burzę podsumował konferencję Gustaw Duda, członek Rady ACCA na świecie. Partnerami wydarzenia byli: poszczególnych nek ACCA. Trzeba jednak pa- nie wygląda na to, żeby miało się nie była zautomatyzowana, ich wymaga od pracowników dzia- Alma Consulting Group, państw. Dla przykładu rating kredytowy miętać, że rating kredytowy nie to zmienić podkreślał. szefowie zarządzali zespołem łów finansowych zmiany po- Euler Hermes, Randstad Francji przyznany przez powinien być jedyną podstawą agencję Moody s Aaa/Stabilny podejmowanych decyzji dodał. jest aż o dziewięć poziomów wyższy od ratingu, na jaki wskazywa- swej branży Piotr Kowalski, pre- firmom przejść W podobny sposób bronił CFO mogą pomóc łyby ceny instrumentów pochodnych zes Fitch Polska. Naszym zadaniem przez ciężkie czasy zabezpieczające przed niezes wypłacalnością (CDS), który wynosi aktualnie Baa3. Różnica dla Niemiec wynosi pięć, dla Holanpodobieństwa, jest wskazywanie prawdo- z jakim dany podmiot może się okazać niewypłacalny. To nie oznacza, że jest to Kryzys finansowy jest tylko jednym z wyzwań, przed którymi stoją dzisiaj dyrektorzy finansowi. CFO muszą być in-

11 rp.pl 11 Piękny umysł już nie wystarcza Współczesny rynek stawia nowe wymagania finansistom. Podejmowanie decyzji o rozdysponowaniu środków firmy, analiza bieżącej sytuacji finansowej, zarządzanie kosztami i przewidywanie przyszłości to odpowiedzialne i wymagające zajęcia. Wymagające, ale czego? Czy wiedza merytoryczna jest wystarczająca, by zarządzać nowoczesnymi organizacjami? Fundamentalne zdaje się być posiadanie odpowiedniej, specjalistycznej wiedzy uzyskanej w trakcie edukacji oraz dopełnienie jej poprzez zdobycie międzynarodowych kwalifikacji zawodowych ACCA. Ich wartość doceniają zarówno rekruterzy, jak i późniejsi szefowie, oferując wyższe stanowiska menedżerskie i dobre zarobki. W dzisiejszych czasach zmienia się jednak postrzeganie certyfikatów. Nie są już one elitarnym przywilejem, a koniecznością dla osoby poważnie myślącej o karierze w finansach. Z tego właśnie powodu chętnych do uzyskania dyplomu nie brakuje. Osoby postrzegające świat przez pryzmat cyfr i liczb, posiadające umiejętności analityczne często określane są mianem pięknego umysłu (słuszne jest tu skojarzenie z filmem Rona Howarda). Ostatnie lata pokazały jednak, że i oni napotykają bariery w znalezieniu satysfakcjonującej pracy lub na drodze do awansu. Nasycenie rynku dobrymi specjalistami, obok zmian w postrzeganiu roli finansistów w firmie, to powody rosnącej roli kompetencji miękkich. Zarówno od dyrektorów, jak i specjalistów zaczęto wymagać rozumienia procesów biznesowych, umiejętności współpracy z innymi działami firmy i orientacji na klienta. Marta Rejman, członek ACCA, dyrektor Europejskiego Centrum Finansowego Jones Lang LaSalle, podkreśla, że na funkcjonującym rynku pracy sformułowania dotyczące umiejętności pracy w zespole czy komunikacji pojawiają się w ofertach obok informacji o wymaganych kwalifikacjach. Ja również oczekuję od swoich pracowników wysoko rozwiniętych umiejętności pracy w zespole i komunikacji, a ponadto radzenia sobie w sytuacjach stresowych oraz otwartości na zmianę dodaje. Kompetencje miękkie, o których mowa, stają się zatem jednym z progowych warunków wejścia do organizacji oraz późniejszego awansu w jej ramach. Jak istotne są soft skills, pokazuje również badanie Ernst & Young przeprowadzone wśród finansistów z całego świata The DNA of CFO. Warto zauważyć, że blisko połowa pożądanych przez CFO umiejętności dotyczy właśnie kompetencji miękkich: Badanie, na podstawie którego powstał raport Ernst & Young, przeprowadzono wśród 669 finansistów z całego świata. Procentowy rozkład odpowiedzi dotyczący tego, jakich kompetencji brakuje respondentom w ich ocenie, przedstawia się następująco: Komunikacja i umiejętność wywierania wpływu na innych 32% Umiejętność zarządzania relacjami z wyższym szczeblem w hierarchii firmowej 32% Umiejętności w zakresie prezentacji (np. szkolenia medialne) 27% Umiejętność szczegółowej analizy branży, w której działa firma 27% Umiejętność zarządzania projektami lub zmianami 22% Umiejętność planowania i realizowania strategii 22% Umiejętność zarządzania personelem 21% Zdolność szczegółowej analizy rynków, które mogą być kluczowe dla rozwoju firmy 21% Wiedza z zakresu nowych trendów i technik w zarządzaniu finansami 20% Umiejętność zarządzania relacjami z interesariuszami 18% Zdolności analityczne i doradcze 15% Wiedza merytoryczna na doskonałym poziomie Dobre rozeznanie rynku Dogłębne zrozumienie biznesu Umiejętności interpersonalne Umiejętność strategicznego myślenia Doskonałe umiejętności komunikacyjne Umiejętność rozwiązywania konfliktów Umiejętność skupienia się na rozwiązaniu problemów Międzynarodowe doświadczenie Znajomość języków obcych Doświadczenie w prowadzeniu znaczących projektów Umiejętności w zakresie prowadzenia analiz biznesowych Umiejętność radzenia sobie ze stresem Dobry stan zdrowia Doświadczenie operacyjne Umiejętność adaptowania się do zmian Doświadczenie w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi Pasja Finansista zmienia się w nowoczesnego menedżera Zdaniem Marty Rejman najważniejszymi kompetencjami dla efektywnej pracy finansisty są: umiejętność szybkiego reagowania na dużą ilość problemów, umiejętność ustalania priorytetów, radzenia sobie z sytuacjami stresującymi oraz pozytywna reakcja i otwarcie na zmiany zachodzące w środowisku zawodowym. Takie kwestie jak umiejętność pracy w zespole czy komunikacja są już w zasadzie standardem komentuje. Planując karierę w finansach, warto zatem pomyśleć o rozwoju swoich umiejętności osobistych i społecznych. Szczególnie że, jak pokazują wyniki ww. badania Ernst & Young, rola CFO coraz częściej polega nie tylko na strategicznym doradzaniu zarządowi, ale także na budowaniu relacji z inwestorami, analitykami, audytorami, regulatorami rynku, a nawet z mediami. To, co może podważać sensowność udziału w szkoleniach miękkich i zniechęcać pracowników do udziału w nich, to trudniejsze do zaobserwowania i odsunięte w czasie rezultaty. Pracownik dostaje w trakcie szkolenia pewne narzędzia, ale tylko od niego zależy, czy zacznie je stosować. Osiągnięcie efektów wymaga często długotrwałej pracy nad sobą, zmiany przyzwyczajeń, pewnych utrwalonych zachowań i sposobu myślenia. To jest zawsze proces długotrwały i wymagający chęci i pracy ze strony pracownika. Taki proces musi być poprzedzony zbudowaniem świadomości swoich stref rozwoju, analizą możliwości zawodowych, jakie mogłyby się otworzyć dla danej osoby przy wykorzystaniu zdobytej wiedzy. Mimo to trudno wyobrazić sobie zbudowanie efektywnej ścieżki kariery bez rozwoju osobistego, a tym samym bez realizacji szkoleń miękkich dodaje Marta Rejman. W tym kontekście należy również pamiętać, że kompetencje miękkie są najbardziej przenośnymi z kompetencji, co oznacza, że nabyte w kontekście rozwoju pracy zawodowej mogą być (i powinny być) wykorzystywane w życiu prywatnym, w kontaktach społecznych. Pozostaje zatem wierzyć, że kompetencje miękkie zaczną być zauważane, doceniane i rozwijane również w środowisku specjalistów. Tym bardziej że może to mieć kluczowe znaczenie szczególnie w trudnych rynkowo czasach, kiedy warunki pracy stają się bardziej stresogenne, a ograniczenia rozwoju biznesu większe. Agnieszka Jaworska opiekun klienta w Ernst & Young Academy of Business REKLAMA

12 12 Gotowi do zagranicznej ekspansji? Małe i średnie przedsiębiorstwa z Polski, dążąc do rozwoju, już teraz konkurują globalnie. Ich atutami są: wiarygodność, przedsiębiorczość, wciąż niskie koszty i ceniona marka. Największą zaś barierą brak wiedzy niezbędnej do zagranicznej ekspansji takie wnioski płynęły z dyskusji toczących się w czasie konferencji Wchodzenie MŚP na rynki zagraniczne zorganizowanej 22 listopada przez ACCA. Na całym świecie rynki cenią polskie firmy za wymierne zalety, takie jak wysoki stosunek jakości i technologii do ceny oraz różnorodność oferty i elastyczność. Nasz obszar kulturowy i przeszłość komunizmu sprawiają, że polscy pracownicy i przedsiębiorcy mają wyjątkowe doświadczenie i kompetencje pozwalające lepiej zrozumieć rynki wschodzące oraz funkcjonowanie gospodarek przechodzących transformację, np. w Europie Wschodniej, ale też potencjalnie np. na Bliskim Wchodzie. Choć w ciągu ostatnich pięciu lat wartość bezpośrednich inwestycji za granicą wzrosła sześciokrotnie z 6,3 do 36,6 miliardów dolarów (wg danych ONZ) prosperity polskiej gospodarki nie musi trwać w nieskończoność. Do tej pory polskie firmy konkurowały kosztami przestrzegał przedsiębiorców prof. Witold Orłowski, główny ekonomista PwC. Po transformacji Polska miała do pokonania ogromny dystans. Skróciliśmy go znacznie głównie dzięki rencie zapóźnienia. Jeszcze w 1990 roku PKB na głowę w Polsce wynosiło 30 proc. średniej w 15 krajach starej UE, obecnie już ponad połowę. Mimo to godzina pracy w naszym kraju jest wciąż pięciokrotnie tańsza niż w najbogatszych krajach UE. Możliwe, że za 20 lat wyniesie już proc. Im PRZEMYSŁAW POKRZYCKI Konferencja Wchodzenie MŚP na rynki zagraniczne, na zdjęciu od lewej: Witold Orłowski główny doradca PwC, Dariusz Bogdan podsekretarz stanu, Ministerstwo Gospodarki, Bożena Lubińska-Kasprzak, prezes PARP, Mieczysław Bąk zastępca sekretarza generalnego Krajowej Izby Gospodarczej, Agnieszka Rzepecka prezes Zarządu, Opus Trust większy sukces odniesiemy, tym trudniejszy będzie dalszy pościg, a najciężej będzie na finiszu zauważa Orłowski. Dalszy rozwój będzie zależał od naszych firm, a nie od tego, czy inwestorom zagranicznym będzie się opłacać lokować u nas produkcję czy też nie. Albo będziemy innowacyjną gospodarką, albo przestaniemy się rozwijać ostrzega. Zagraniczne inwestycje polskich firm finansowane są głównie ze środków własnych, bezpośrednio lub przez operacje na akcjach. Kredyty bankowe są dopiero trzecim źródłem. Polskie firmy tradycyjnie mają mniejsze możliwości finansowania. Są też mniej skłonne do poszukiwania zewnętrznych źródeł niż kraje z zachodniej Europy czy USA tłumaczy Mateusz Walewski, ekonomista PwC. Jak pokazują badania, dla wielu firm hamulcem w ekspansji zagranicznej okazują się różnice w kulturze pracy. Prawdziwym wyzwaniem są różnice kulturowe, bo jest je najtrudniej zrozumieć. Jedyna ogólna zasada, do której można się uniwersalnie stosować, brzmi: na obcym rynku zachowuje się tak, jak wymaga rynek, a nie tak, jak ja chcę mówi Małgorzata Starczewska-Krzysztoszek, główna ekonomistka PKPP Lewiatan. Jednak zdaniem ekspertów jedną z głównych barier uniemożliwiających ekspansję polskich firm jest brak odpowiedniej wiedzy i know-how. Aby odnieść sukces, polskie firmy muszą się przystosować do nowych wyzwań, nauczyć się ze sobą współpracować i lepiej wykorzystać pomoc w zdobyciu know-how oferowaną przez organizacje rządowe i prywatne argumentowali eksperci w czasie konferencji. Problemy z zewnętrznym finansowaniem, na które powszechnie skarżą się polskie firmy, nie muszą być przeszkodą przekonywał Andrzej Hopko, członek ACCA. Wręcz przeciwnie, można wskazać wiele przykładów, w których brak kapitału wymuszał wyjątkowe podejście innowacyjne. Pieniądze nie są jedynym warunkiem, podstawa to przedsiębiorczość i wiedza. rp.pl Znajdź, policz, wygraj! Konkurs dla studentów Dzisiejsze czasy stawiają przed młodymi osobami wiele wyzwań. Większość absolwentów szkół średnich decyduje się podjąć studia na wyższych uczelniach. Popyt na studiowanie powoduje rokroczne zwiększanie liczby miejsc i tworzenie nowych kierunków. Samo ukończenie studiów i tytuł magistra, nawet najlepszego uniwersytetu, to nie wszystko. Zwłaszcza gdy każdego roku na rynku pracy pojawiają się tysiące ludzi o podobnych kwalifikacjach. Jak wyróżnić się z tłumu? Oferta kształcenia polskich uczelni jest bogata, jednak oderwana od realiów rynku pracy. Decydując się na podjęcie studiów, dobrze jest zaplanować, w jakim obszarze chce się rozwijać swoją karierę oraz jakie kroki należy podjąć, żeby zwiększyć szansę na sukces. Pięć lat nauki gwarantuje tylko zdobycie wiedzy, której świeżo upieczeni absolwenci często nie potrafią wykorzystać w praktyce. Pracodawcy zgodnie podkreślają, jak ważne jest doświadczenie, umiejętność przełożenia wiedzy teoretycznej na konkretne działania, kultura w biznesie i znajomość etyki zawodowej. Dążenie do nieustannego rozwijania i zdobywania wiedzy jest pierwszym krokiem na drodze do kariery. Dziś studia to tylko podstawa. Rynek pracy jest bardzo wymagający. Już na studiach możesz być aktywny i maksymalnie wykorzystać swój czas, aby przybliżać się do sukcesu. Uczelnie i pracodawcy dają studentom wiele możliwości. Warto znaleźć na uczelni koło naukowe czy organizację studencką tematycznie związane z twoimi zainteresowaniami. Warto również szukać szkoleń oferowanych przez korporacje czy organizacje studenckie. Co więcej, pracodawcy oferują programy praktyk zawodowych i staży wakacyjnych. Wszystko to daje szansę realizacji własnych pomysłów czy projektów, zdobycia nowych, praktycznych umiejętności i poznania ludzi, którzy są lub będą związani z twoją przyszłą branżą. Staże, praktyki i warsztaty są również często nagrodami w konkursach przygotowywanych specjalnie dla studentów. Właśnie taką szansę daje dziś ACCA! Ta największa międzynarodowa organizacja skupiająca finansistów planuje wiele działań adresowanych do studentów, którzy chcą rozpocząć karierę w finansach. Pierwszym z nich jest konkurs Znajdź, policz, wygraj!, w którym można wygrać udział w warsztatach z dziedziny finansów i rachunkowości prowadzonych przez wybitnych fachowców ACCA. Aby zwyciężyć, studenci muszą wykazać się wiedzą o ACCA, rozwiązać zagadkę i mieć przy tym odrobinę szczęścia. Laureatami konkursu zostanie grupa 20 osób, wybranych w drodze losowania spośród tych, które do końca marca prześlą em poprawne odpowiedzi na adres: konkurs@accapolska.pl. Warsztaty odbędą się w siedzibie organizacji w Warszawie. Zwycięzcy będą mieli możliwość poszerzenia swojej wiedzy z zakresu finansów i rachunkowości i jej wykorzystania w praktyce. W tym bowiem specjalizuje się organizacja ACCA. Szczegóły dotyczące konkursu Znajdź, policz, wygraj! znajdują się pod adresem: >FELIETON Czas na nowy model rozwoju Polski >PROF. KRZYSZTOF RYBIŃSKI Komisja Europejska opublikowała w lutym nowe prognozy wzrostu gospodarczego dla krajów Unii Europejskiej. Według tych prognoz strefa euro doświadczy w 2012 roku płytkiej recesji, PKB spadnie o 0,3 proc., a w całej Unii Europejskiej będzie stagnacja. Najgłębsza recesja ma być w Grecji (-4,4 proc.) i Portugalii (-3,3 proc.), a gospodarki Włoch i Hiszpanii mają się skurczyć o ponad 1 proc. Najszybciej w 2012 roku ma się rozwijać polska gospodarka, a prognoza Komisji jest zgodna z rządową i wynosi 2,5 proc. Oczywiście żyjemy w czasach, gdy prognozowanie jest obarczone bardzo wysokim ryzykiem popełnienia błędu, np. jesienią 2011 roku KE przewidywała, że w 2012 roku strefa euro urośnie o 0,5 proc. Prognozom zazwyczaj towarzyszy bilans czynników ryzyka, który informuje czytającego prognozę, czy bardziej prawdopodobny jest lepszy, czy gorszy wynik. W przypadku prognoz wzrostu dla Unii Europejskiej i strefy euro bilans czynników ryzyka wskazuje, że koniunktura może być gorsza niż w prognozie. Jako przykład skali zagrożeń może służyć najnowsza prognoza Międzynarodowego Funduszu Walutowego, według której strefa euro skurczy się o 0,5 proc. w Ale jeżeli kryzys grecki nie zostanie opanowany, to wówczas recesja w strefie euro może potrwać nawet pięć lat, z corocznym spadkiem PKB o 2 4 proc. Obecne problemy krajów rozwiniętych biorą się z przedawkowania kredytu. Relacja długu prywatnego i publicznego do PKB przekroczyła 350 proc. i osiągnęła najwyższe poziomy w historii, znacznie wyższe niż w latach 20. minionego stulecia, kiedy zbyt wysokie zadłużenie doprowadziło do wielkiej depresji lat 30. Właśnie rozpoczął się proces delewarowania, czyli ograniczania skali zadłużenia. Ten proces potrwa wiele lat i w tym czasie koniunktura będzie gorsza i bardziej zmienna niż ta, do której przywykliśmy w minionych 30 latach. Polska jest krajem o mniejszej skali zadłużenia niż kraje rozwinięte, co po części tłumaczy, dlaczego dobrze sobie radzimy w minionych kilku latach. Jednak coraz częściej zwraca się uwagę nie na wartość długu, tylko na konkurencyjność całej gospodarki wyrażonej poprzez bilans na rachunku bieżącym, którego lwią częścią jest bilans handlowy. Ta miara wypada dla Polski zdecydowanie mniej korzystnie, w całym okresie transformacji Polska miała deficyt na rachunku bieżącym, który znacząco się pogłębił w minionych latach. Każdy rok deficytu oznacza, że rosną nasze zobowiązania wobec zagranicy, zobowiązania w różnej formie, z tytułu długu (odsetki i kapitał) czy z tytułu różnych inwestycji (dywidendy i kapitał). Skala tych zobowiązań netto wyrażona w dolarach sięga 300 mld i lokuje Polskę w pierwszej dziesiątce krajów z najbardziej ujemną międzynarodową pozycją inwestycyjną. Taka sytuacja jest niestabilna w dłuższym okresie. Polska musi zacząć redukować swoje uzależnienie od zagranicznego finansowania poprzez takie inwestycje, które pozwolą na ekspansję polskim firmom i polskim towarom na rynki międzynarodowe. Jeżeli nie dokonamy odpowiedniej zmiany w naszym modelu rozwoju, z nastawionego na wchłanianie inwestycji zagranicznych na taki, który wspiera ekspansję polskich firm, to już niedługo Polska przestanie być liderem wzrostu w Europie. Autor jest rektorem Uczelni Vistula w Warszawie