KOLEJARZ OGŁOSZENIE JEST NIEZBĘDNA

Transkrypt

1 KOLEJARZ ISSN małopolski BIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY NSZZ lipiec/sierpień 2012 r. Nr 215 Kolej(na) sprzedaż 2 Zaproszenie na turniej 3 Kolejarze z pasją 4 Ciekawa ankieta 5 Restrukturyzacja w PR-ach 6 Personalna karuzela 6 Prywatyzacja i nowe miejsca pracy w Cargo 7 XV Pielgrzymka Kolejarzy do Tuchowa 7 Protest w TK Telekom 7 u Marszałka Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim niejednokrotnie występowała do Marszałka Województwa Małopolskiego w sprawie Przewozów Regionalnych. Ostatnio otrzymała odpowiedź informującą, że województwo małopolskie rozważa możliwość powołania własnej spółki taborowej na bazie pojazdów będących własnością samorządu oraz, że nie wyklucza możliwości wykonywania przewozów w oparciu o własną, powołaną do tego celu spółkę. W odpowiedzi RSK wystąpiła z inicjatywą zorganizowania spotkania z Marszałkiem, którego celem byłoby omówienie problemów występujących w Małopolskim Zakładzie Przewozów Regionalnych oraz poznanie zamierzeń samorządu województwa co do przyszłości przewozów regionalnych w Małopolsce. Do spotkania doszło 19 czerwca br. w siedzibie Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie. Wzięli w nim udział wicemarszałek Roman Ciepiela, dyrektor Departamentu Transportu i Komunikacji Irena Cebula, przewodniczący Regionu Małopolskiego NSZZ Solidarność (oraz radny wojewódzki) Wojciech Grzeszek, przewodniczący RSK Henryk Sikora, przewodniczący KZ NSZZ S w MZPR Ireneusz Dynowski i członek KZ NSZZ S Michał Biel. Marszałek przypomniał, że w 2012 roku, kolejny raz nastąpił wzrost środków publicznych przeznaczonych na dofinansowanie DOKOŃCZENIE NA STR. 2 JEST NIEZBĘDNA W sierpniu br. przypada 32 rocznica powstania NSZZ Solidarność. Rocznica, która nie jest okrągłą tylko zwykłą, kolejną w historii związku zawodowego Solidarność. Jedni powiedzą, że 32 lata działalności to niewiele, inni z uznaniem odnoszą się do takiej rocznicy. Faktem jest, że nie podszywamy się pod historię innych i nie szukamy czyją przeszłość zawłaszczyć. NSZZ Solidarność sam tworzy od 1980 roku historię. I to jaką. Nie tylko niezależnego ruchu związkowego w czasach PRL-u, ale również zapoczątkowanych zmian w krajach europejskich. Pewnie nie wszyscy tą rocznicę zauważą, będzie skromna, bez medialnego hałasu ale na pewno podkreślana przez środki społecznego przekazu. Nie ma powodu i potrzeby do szczególnego świętowania. Lecz to na nas członkach Solidarności spoczywa obowiązek aby razem, artykułując wyraźnie wartość i znaczenie NSZZ Solidarność ukazywać jego pozytywne strony, a takich przecież jest mnóstwo. Czasy dla pracowników stają się coraz cięższe w obliczu rosnącego bezrobocia, projektu zmian w Kodeksie Pracy, które prowadzą m.in. do pomniejszenia możliwości obrony pracowników na poziomie zakładu pracy, ciągłych zmian restrukturyzacyjnych, cięcia kosztów i przybywania zadań niewspółmiernych do zarobków. Próby zakwestionowania przez organizacje pracodawców umowy o pracę na czas nieokreślony, jako podstawowej formy zatrudnienia, to następny sygnał, że po zabezpieczeniu nam pracy aż do śmierci, czekają nas na drodze kariery zawodowej różne inne niespodzianki. Będą one dla nas kolejnym zagrożeniem wypadnięcia z rynku pracy. A jak trudno z powrotem na ten rynek pracy wrócić, wiedzą najlepiej ci, których to spotkało. O wielu innych zagrożeniach naszego pracowniczego bytu można by pisać wiele. Ale tyle wystarczy, bo rocznica czy urodziny skłaniają najczęściej do pozytywnych reakcji, że jesteśmy, mamy pracę, coś nam się udało, iluś ludziom pomogliśmy, coś tam obroniliśmy, wspólnie robimy coś dobrego Solidarność nas broni z różnymi efektami, ale jednak. Gdyby nie S to kto mógłby skuteczniej i lepiej zagwarantować interesy pracownicze? Henryk Sikora OGŁOSZENIE RSK NSZZ S w Krakowie zwraca się z prośbą do wszystkich osób, które posiadają informacje, dokumenty oraz zdjęcia dotyczące sztandaru Okręgowej Sekcji Kolejarzy NSZZ S w Krakowie (ufundowania, wykonania, poświęcenia w 1992 r.), o wypożyczenie lub przesłanie ich kopii do biura RSK, Pl. Matejki 12, pokój 34 w Krakowie, tel/faks: lub na adres rsk@solidarnosc.krakow.pl Materiały te będą wykorzystane w związku z przypadającą na jesień 2012 r., 20-tą rocznicą poświęcenia tego sztandaru. KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

2 DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Solidarność u Marszałka przewozów kolejowych w Małopolsce do ok. 92 mln zł (włącznie z kosztami rewizji technicznych taboru) 2010 r. 68 mln zł, w 2011 r. 86 mln zł. Wzrost dotacji nie powoduje oczekiwanego zwiększenia oferty przewozowej. Fakt ten zdaniem marszałka wymusza poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, usprawniających realizację przewozów i obniżających ich koszty. Przedstawiciele samorządu wojewódzkiego bardzo krytycznie odnieśli się do wzrastających kosztów przewozów regionalnych, na które ani samorząd ani zarząd spółki Przewozy Regionalne nie mają wpływu. Szczególnie dotyczy to ciągle wzrastających stawek za dostęp do infrastruktury kolejowej, wzrost cen za energię elektryczną oraz wzrost stawek czynszu za dzierżawę powierzchni w nieruchomościach PKP S.A. Ciągły wzrost kosztów uruchamiania pociągów powoduje, że pomimo wzrostu dotacji oferta przewozowa nie wzrasta. Rozmówcy zwrócili uwagę na problem wzrostu czynszu za powierzchnię użytkowaną, którą musi płacić MZPR, w budynku dworca kolejowego w Krakowie Głównym i hali utrzymania taboru w Krakowie Płaszowie. Wzrost stawek nie został zaakceptowany przez przewoźnika, czego efektem ma być przeniesienie siedziby zakładu do nieruchomości nie będącej własnością PKP S.A. i być może decyzja o opuszczeniu hali w Płaszowie. Związkowcy z MZPR mówili o problemach, z którymi obecnie boryka się zakład, w tym o groźbie zwolnień w zespole Kolej(na) sprzedaż Część 3 (prawdopodobnie nie ostatnia) Czy Słowacy przejmą PKL? Trwają przygotowania do prywatyzacji Polskich Kolei Linowych S.A. Jednym z najbardziej zainteresowanych zakupem PKL S.A. jest TMR największa słowacka firma turystyczna, która jest właścicielem stacji narciarskich, hoteli w Tatrach słowackich oraz Tatralandii największego ośrodka z wodami termalnymi. Jej akcje wyceniane na prawie 300 mln euro, notowane są na giełdzie w Bratysławie. W związku z rozwojem biznesu spółka chce również wejść na parkiet w Warszawie i Pradze. Zamierza też rozwinąć bazę narciarską po polskiej stronie Tatr. Po słowackiej stronie zainwestowała już ok. 100 mln euro m.in. w modernizację hoteli w Tatrach Niskich oraz w nowe trasy narciarskie. W swoich planach w ciągu najbliższych czterech lat ma zamiar zainwestować około 70 mln euro. Zakup PKL S.A. jest strategicznym celem Słowaków, którzy zamierzają swoje interesy związać mocno z południową częścią Polski. Zapowiedzieli też, że jeśli transakcja dojdzie do skutku to podatki będą płacić w Polsce. Skusiło to zapewne cztery gminy: Szczawnica, Krynica-Zdrój, Zawoja i Czernichów, które wraz z TMR utworzyły konsorcjum, spodziewając się, że prywatyzacja zakończy się w tym roku. Wśród zasad współpracy znajduje się zapis, że każda gmina wchodząca w skład konsorcjum będzie mieć prawo weta na wypadek, gdyby inwestor chciał odsprzedać lub zlikwidować składniki majątku leżącego na terenie tej gminy. Sceptycznie do tego podchodzi Zakopane, które widzi niebezpieczeństwo, że konkurencja przejmie im turystów do ośrodków na Słowacji, a nasze miejscowości na tym ucierpią. Jak na tym tle kształtują się dochody PKL S.A.? W 2010 r. miały 45,6 mln zł przychodów i 5,1 mln zł zysku netto. W minionym roku, według wstępnych szacunków, było KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2 kasjerów biletowych, co jest efektem zamykania kas biletowych i oddawania ich w ajencję. Odpowiadając na pytanie dotyczące ewentualnej spółki marszałek Ciepiela stwierdził, ze nie ma jeszcze podjętej decyzji, a ewentualne utworzenie spółki taborowej na bazie blisko 30 pojazdów (z tymi, które mają zostać przekazane MZPR w najbliższym czasie) jest analizowane, gdyż chodzi o lepsze gospodarowanie majątkiem województwa. W tym roku Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego ma rozstrzygnąć przetarg na wykonywanie przewozów regionalnych w latach 2013 i Zebrani usłyszeli również prognozy budżetu dla kolei w Małopolsce w 2013 r., która zakłada dotacje w wysokości ok. 72 mln zł. Wysokość ta przy zwiększonych kosztach uruchamianych pociągów może spowodować w nowym rozkładzie jazdy, likwidację najmniej rentownych połączeń kolejowych w województwie. Zdaniem marszałka Ciepieli przychody województwa z podatków CIT i PIT nie wzrastają tak jak ma to miejsce w przypadku wzrostu kosztów realizacji zadań własnych województwa, jak opieka społeczna i utrzymanie szpitali, czy wzrost kosztów funkcjonowania kolei. W dyskusji poruszono również organizację Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej i budowę nowych przystanków oraz parkingów w systemie Park&Ride parkuj i jedź, poprawę jakości obsługi podróżnych na dworcu (perony) w Krakowie oraz poprawę stanu technicznego linii (poprzez modernizację). Henryk Sikora to odpowiednio: 51,3 mln zł i 9,2 mln zł. Spółka jest właścicielem kolejki m.in. na Kasprowy Wierch i Gubałówkę. W sumie dysponuje 16 kolejkami i wyciągami. Zatrudnia 210 osób, a średni zysk w przeliczeniu na jednego pracownika wynosi ponad 24 tys. zł. Wszystko wskazuje jednak na to, że planowana prywatyzacja PKL S.A. opóźni się. Przyczyną jest toczące się postępowanie administracyjne dotyczące własności gruntu pod dolną stacją kolei krzesełkowej na Palenicę w Szczawnicy. Chodzi o teren pomiędzy ulicą Główną i potokiem Grajcarek, który zajmują m.in. PKL (dolna stacja kolei linowej na Palenicę) oraz parking dla samochodów osobowych i autobusów, a który przed dokonaną w 1948 roku, przez ówczesny rząd, nacjonalizacją uzdrowisk (m.in. Rabki- Zdroju, Żegiestowa-Zdroju i Szczawnicy), należał do Adama hr. Stadnickiego. Od 2001 roku jego spadkobiercy, rodzina Mańkowskich, starają się o zwrot tych gruntów na mocy decyzji Ministerstwa Zdrowia unieważniającej akt sprzed 53 lat. Spadkobiercy hrabiego założyli w 2004 r. spółkę Thermaleo, która zarządza odzyskanym majątkiem. W 2003 roku Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok, na mocy którego cały majątek należący kiedyś do Adama hr. Stadnickiego ma wrócić do prawowitych właścicieli. Sprawę ma rozstrzygnąć sąd ponieważ zdaniem PKP S.A. własność gruntów w tym przypadku nie ma żadnego wpływu na proces prywatyzacji Polskich Kolei Linowych. Wielu chętnych na TK Telekom Wydawało się, że z prywatyzacji TK Telekom nic nie będzie, aż tu nagle na dwa dni przed upływem terminu składania ofert zakupu pojawili się oferenci. Do tego czasu PKP trzykrotnie przesuwało termin składania ofert wiążących. Jednym z celów prywatyzacji TK Telekom jest zapewnienie spółce PKP S.A. środków na spłatę zadłużenia objętego gwarancjami Skarbu Państwa. TK Telekom pomimo nie zapewnienia mu przez właściciela (PKP) tzw. prawa drogi* ) jest łakomym kąskiem. Dlatego

3 też IT Polpager spółka kojarzona z Zygmuntem Solorzem- Żakiem właścicielem Polkomtela, zawiązała konsorcjum z Hawe** ) grupą kapitałową, która świadczy kompleksowe usługi operatorskie na bazie posiadanej infrastruktury światłowodowej oraz usługi projektowe i budowlane dla branży telekomunikacyjnej, elektroenergetycznej i samorządów terytorialnych. Jednym z celów tego przymierza jest zbudowanie zaplecza infrastrukturalnego dla Polkomtela, operatora sieci Plus, przejętego w ub. roku przez Solorza-Żaka. Na zakup TK Telekom konsorcjum będzie potrzebowało około 400 mln zł. Najpoważniejszym konkurentem dla ww. konsorcjum jest GTS Poland, który prowadzi działalność na światłowodach dzierżawionych od operatora i dlatego sprzedaż TK Telekom innej firmie byłaby dla tej spółki dużym kłopotem. Dlatego też amerykańscy akcjonariusze tej spółki wyrazili zgodę na transakcję zakupu TK Telekom, a w ostatnim czasie GTS Poland dostał kredyt w wysokości 330 mln euro, który oprócz dotychczasowych zobowiązań zamierza przeznaczyć na kupno kolejowej spółki. Kolejnym chętnym na zakup TK Telekom jest Netia, która oprócz TK Telekom chce także przejąć Exatel polskiego operatora telekomunikacyjnego. * ) Prawo drogi każdy właściciel, użytkownik wieczysty, zarządca nieruchomości lub ktokolwiek komu przysługuje dowolne ograniczone prawo rzeczowe do nieruchomości (np. właściciel hipoteczny) ma obowiązek umożliwić przedsiębiorcom telekomunikacyjnym (operatorom) umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod nieruchomością, na niej lub nad nią, umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości, w szczególności nie prowadzi do istotnego zmniejszenia wartości nieruchomości. Z przepisu tego wynika, że tak naprawdę ograniczone kiedyś chociaż w pewien sposób prawo drogi (polegające na ułatwieniu operatorom sieci telekomunikacyjnych dostępu do nieruchomości dla potrzeb świadczenia usług telekomunikacyjnych) dziś nie ma żadnych granic. ** ) Grupa HAWE dysponuje najnowocześniejszą siecią szkieletową w kraju - Ogólnopolską Siecią Światłowodową HAWE, składającą się z dwóch ringów światłowodowych. Sieć HAWE, obecnie licząca ponad km magistrali światłowodowej, zaś docelowo do 2013 roku mająca osiągnąć długość ok km. Stanowisko nr 1 XII Walnego Zebrania Delegatów RSK NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim z dnia 23 kwietnia 2012 r. dotyczące: prywatyzacji sp. Polskie Koleje Linowe S.A. Delegaci zebrani na II Sesji XII Zebrania Delegatów Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ Solidarność, wyrażają stanowczy sprzeciw wobec planów prywatyzacji spółki Polskie Koleje Linowe S.A. w Zakopanem. Pod względem biznesowym spółka ma stałą i przewidywalną ilość klientów (głównie turystów i narciarzy), pomimo dużych kosztów utrzymania posiadanych obiektów przynosi każdego roku (od początku jej powstania) zysk, który w 2011 r. wyniósł ponad 9 mln. zł netto, co pokazuje, że jest bardzo atrakcyjna dla inwestorów. Uważamy, że prywatyzacja budziłaby zagrożenia dla dalszego funkcjonowania spółki jako jednolitego przedsiębiorstwa (ryzyko podziału), oraz dla sytuacji pracowników, którzy stanowią wyspecjalizowane kadry (do obsługi i utrzymania w sprawności urządzeń technicznych, do przygotowania tras narciarskich, obsługi klientów, sprzedaży biletów itp.). Zdaniem Związku, na spółkę należy popatrzeć, nie jako towar, który można sprzedać i nieźle zarobić lecz jako dobro narodowe o znaczeniu wykraczającym poza obiekt sprzedaży realizowanej na podstawie pełnomocnictwa ministra właściwego ds. transportu, udzielonego PKP S.A. Koleje Linowe na Kasprowy Wierch, Gubałówkę i Górę Parkową w Krynicy, wybudowane w pierwszej połowie XX wieku (trzy najstarsze koleje linowe w Polsce) zachowały w prawie niezmienionym stanie wszystkie podstawowe budowle, charakterystyczne dla ówczesnych czasów, są dziedzictwem narodowym i zasługują na szczególną ochronę jako dobro kultury. Istotnym jest również położenie na obszarach szczególnie cennych przyrodniczo i kulturowo. ZAPROSZENIE NA TURNIEJ Rada Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim zaprasza na: XIII Turniej Piłki Nożnej o Puchar Przewodniczącego RSK NSZZ Solidarność, Całodniowy turniej ma charakter pikniku z wieloma atrakcjami gdzie każdy z uczestników znajdzie coś dla siebie. Odbędzie się w dniu 7 września 2012 r. na stadionie LKS Barciczanka w Barcicach k. Starego Sącza. Zapraszamy drużyny piłkarskie, zawodników, kibiców i wszystkich kolejarzy. Oprócz rozgrywek piłkarskich, odbędzie się: loteria fantowa na cel charytatywny (tym razem chcemy pomóc dwóm kolejarzom z OGN Kraków i ZLK Nowy Sącz) z możliwością wylosowania ciekawych nagród, spotkanie integracyjne połączone z degustacją potraw kuchni regionalnej, zabawa taneczna przy kapeli muzycznej. Zapisów można dokonywać w Komisjach Zakładowych NSZZ S lub w Działach Socjalnych zakładów pracy. KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

4 Kolejarze z Pasją Waldemar Dynowski po ukończeniu Technikum Energetycznego w Tarnowie w 1976 r., za namową taty kolejarza, rozpoczął pracę na kolei jako monter. Obecnie jest zawiadowcą ds. automatyki w Sekcji Eksploatacji w Tarnowie (w Zakładzie Linii Kolejowych w Krakowie). Jego pasją jest jazda na rowerze. Na rowerze przemierzył Europę z Zachodu na Wschód (od Portugalii po Ukrainę) i z północy na południe (od Nordkapp po południowe Włochy). W sumie, około 4 razy okrążył kulę ziemską. Z Waldemarem Dynowskim rozmawia Stanisław Waligóra. S.W.: Jak to się stało, że nie pociągiem, jak tysiące kolejarzy, a rowerem zwiedza Pan Europę? W.D.: Z tego samego powodu, dla którego wędkarz łowi ryby, a kolekcjoner zapałek zbiera zapałki. Każdy człowiek ma różne zainteresowania i pasje. U niektórych przeradzają się one w pewien sposób na życie. Odkąd pamiętam, lubiłem jeździć na rowerze. W szkole podstawowej jeździłem w obrębie województwa tarnowskiego. W technikum, moim wychowawcą był Stanisław Jedliński nauczyciel wychowania fizycznego, który prowadził sekcję rowerową. Dzięki niemu mogłem uczestniczyć w wędrownych obozach rowerowych po Polsce. Po zakończeniu szkoły, kontynuowałem swoją przygodę z rowerem. Kolejny przełom nastąpił po otworzeniu granic. Ale dlaczego rower, jest to wolny środek podróżowania? Większość ludzi powie, km dziennie (z bagażem), można spokojnie przejechać samochodem lub koleją. Jednak, podróżując samochodem lub koleją, nie zobaczymy tego, co widać z siodełka rowerowego. Tylko rower gwarantuje, w miarę szybkie przemieszczanie z jednoczesną możliwością spotkania z wieloma ludźmi. Oczywiście nie można zapomnieć o bardzo bliskim (nieraz wręcz bolesnym) kontakcie z naturą i przyrodą. Czy w wyprawach rowerowych ważną rolę odgrywa sprzęt? Nie radzę dwóch rzeczy: 1) wybierania się w zagraniczną podróż bez gruntownego sprawdzenie i przygotowania się na krajowych trasach, 2) kupowania roweru w supermarketach, choćby miał służyć tylko do zwiedzania Polski. Rower musi być dobrany indywidualnie. W tym celu najlepiej udać się do specjalistycznego sklepu, gdzie dobiorą nam rower z uwzględnieniem: wzrostu, wagi a nawet wieku. Nie chodzi o bardzo drogi sprzęt na zamówienie, ale o rower dobrany do naszych możliwości fizycznych. Jeśli chodzi o ceny, to dobry rower dla początkujących kupimy już za około 1500 złotych. Pozostały sprzęt kupujemy pod konkretne wyprawy i czas kiedy je będziemy organizować. W lecie wystarczy lekki śpiwór, ale na wyprawy we wrześniu konieczny jest już śpiwór ciepły. To samo dotyczy namiotu. Pamiętajmy, bagażniki rowerowe mają swoje ograniczenia, a każdy kilogram jest przewożony siłą naszych mięśni. Jeśli ktoś ma pieniądze, to zachęcam do kupowania wyposażenia (namiotu, śpiwora, koszulek, kasku...) dobrej jakości. Dla przykładu zwykła koszulka to koszt około zł, ale bielizna termiczna to wydatek kilkuset złotych. Przestrzegam przed kupowaniem tanich kasków, w żadnym wypadku nie wolno nam oszczędzać na elementach które mogą uratować nasze życie lub zdrowie. Która z wypraw najbardziej utkwiła Panu w pamięci? Z pewnością przełomową, w jeździe po Europie, była moja pierwsza wyprawa do Rzymu. Samotne pokonanie kilku tysięcy kilometrów to wspaniałe przeżycie. Każda z wypraw jest niepowtarzalna. W każdej zdarzają się chwile miłe i te mniej miłe, wręcz trudne i przykre. Nie da się tego przenieść na zdjęcie czy film. To trzeba przeżyć. Samotny KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4 Wycieczka do Niepołomic. Z kolegami dookoła Tatr. Drużyna Sokoła Tarnów z pucharem wójta gminy Skrzyszów. W drodze na Nordkapp oraz u celu, zmęczony ale szczęśliwy ( ). Globus symbol ustawiony na płaskowyżu Przylądka Północnego, cel pielgrzymek turystów z całego świata Helsinki, od lewej: Jurek z Polski, Matii z Estoni, W. Dynowski wracałem z nimi przez Estonię, Łotwę i Litwę.

5 przejazd przez góry, przełęcz 2500 m n.p.m., 2 metry śniegu i zamiast jechać, trzeba przenosić rower wraz z bagażem. Przepraszam, dla mnie to żadna przyjemność, to ciężka ekstremalna próba. która może się źle skończyć. Ja powiem tak, niekiedy jadąc w fatalnych warunkach zastanawiałem się: Waldek, kto cię tu posłał? Chłopie sam żeś tego chciał. Ale nigdy jeszcze nie powiedziałem do nikogo, że żałuje nawet minuty z moich wypraw. Te ekstremalne przeżycia składają się również na moje doświadczenie życiowe. Lepiej jeździć samotnie czy w grupie? Większość moich wypraw rowerowych odbyłem samotnie. Jeśli idzie o wycieczki po Polsce, to można je organizować w dość licznych grupach (nawet ponad 20 osób). Wyprawy zagraniczne to odrębna sprawa. Tu wszyscy muszą znać siebie i swoje możliwości. Moim zdaniem w takiej wyprawie maksymalnie może uczestniczyć 5 osób, jednak optymalna ilość to 3 osoby. Pragnę jeszcze raz podkreślić, do wypraw zagranicznych ludzie muszą się dobrać, w przeciwnym przypadku taka wyprawa rowerowa nie ma sensu. Jak ocenia Pan rowerzystów na polskich drogach? Bardzo mnie cieszy sytuacja widoczna na naszych drogach, jeździ coraz więcej ludzi, na dobrym sprzęcie i odpowiednio wyposażonych. Zmienia się też nastawienie kierowców do rowerzystów. Poznawanie ludzi i obcowaniu z przyrodą jest fajne. Czy jednak jest to wystarczająca rekompensata za konieczność pokonania na rowerze (wraz z przewożonym bagażem), bez względu na pogodę, ponad stu kilometrów dziennie? Dlatego mówię to jest pasja. Spotykałem wprawdzie ludzi podróżujących na rowerach praktycznie bez bagażu, którzy ze zdziwieniem patrzyli na mnie. W rozmowie okazywało się, że ich główny bagaż to karta płatnicza, wszystko co potrzeba kupowali na miejscu. Ale takie podróżowanie to koszty nie na kieszeń kolejarza. Często korzystam z uprzejmości ludzi których spotykam po drodze. Należy jednak pamiętać o tym, żeby np. przed rozbiciem namiotu na czyimś polu, odnaleźć gospodarza i zapytać się o pozwolenie. W sporadycznych przypadkach ktoś się nie zgadza. Zagraniczni gospodarze, w większości, chętnie użyczają gościny. Często przychodzą porozmawiać i zapraszają na poczęstunek, proponują skorzystanie z prysznica itp. Pozwala to na zawieranie wielu znajomości. Z moich obserwacji wynika, że życzliwość ludzka jest bez granic, jednak nie wolno jej nadużywać. Niejednokrotnie zastanawiałem się, jak to się dzieje że ludzie tak życzliwie mnie przyjmują (człowieka który jest dla nich całkowicie obcy). Doszedłem do wniosku, że człowiek, który przejechał na rowerze dwa lub trzy tysiące km (np. z Polski do Szwajcarii), dla większości ludzi stanowi osobę wartą poznania i godną zaufania. Utrzymuję bardzo bogatą korespondencję, z ludźmi których poznałem korzystając z ich gościny. Co by Pan poradził ewentualnym naśladowcom? Po pierwsze jeździć. Jak najwięcej jeździć, zacząć od krótkich wycieczek i stopniowo wydłużać trasy. Po drugie gimnastyka i dbanie o szeroko rozumianą tężyznę fizyczną. Nie tylko rower, ale basen, bieg i np. narty. Wszystko to co powoduje rozwój fizyczny i pomaga dbać o dobrą formę przez cały rok. Po trzecie nauka języków obcych, szczególnie angielskiego. W odwiedzanych przeze mnie krajach europejskich, bez problemów można było się porozumieć po angielsku, szczególnie z młodymi ludźmi. Człowiek który zna tylko język ojczysty, podczas wypraw zagranicznych, jest w pewnym sensie upośledzony. Mam ponad 50 lat i uczę się języka angielskiego. Namawiam, wszystkich myślących o wyprawach zagranicznych, do nauki języków obcych. Dziękuję za rozmowę. Dziękuję. Ciekawa ankieta Podczas pierwszego dnia II Sesji XII Zebrania Delegatów RSK w Zakopanem ( br.), uczestnicy otrzymali do wypełnienia ankietę z pytaniami, dotyczącymi działalności RSK. Składała się ona z 8 pytań mających na celu usprawnienia działalności sekcji. Pierwsze pytanie dotyczyło ewentualnych zmian w działalności RSK. Zdecydowana większość wypełniających ankietę napisała, że w obecnej chwili nie widzi potrzeby jakichkolwiek zmian. Pojawiło się kilka opinii stwierdzających konieczność: zdyscyplinowania do większej działalności w strukturach RSK, niektórych biernych komisji zakładowych oraz zachęty do większego zaangażowanie członków RSK w pracy dla sekcji. Drugie pytanie dotyczyło obszarów tematycznych w jakie RSK powinna ewentualnie bardziej się zaangażować. Najwięcej ankietowanych (18 głosów) chciałoby większego zaangażowania RSK w interwencje u pracodawcy na wniosek zakładowych organizacji związkowych. Kolejnymi ważnymi tematami było promowanie kolei (13 głosów), wypowiadanie się na temat dotyczący kolei: stanowiska, uchwały itp. (10 głosów), reprezentowanie Solidarności kolejarzy w uroczystościach rocznicowych, związkowych, pielgrzymkach itp. oraz promocja związku w branży (po 7 głosów), informacja adresowana do członków Solidarności (6 głosów) i działalność wydawnicza (4 głosy). Wśród odpowiedzi określanych mianem inne pojawiły się życzenia: obrony praw pracowniczych, większej obecności w mediach np. Dziennik Polski czy Kronika Krakowska. Trzecie pytanie dotyczyło oceny działalności RSK. Zdecydowana większość oceniła ją dobrze, tylko 1 głos na trudno powiedzieć. W krótkim uzasadnieniu pojawiły się dopiski: bierze udział w organizowaniu wszystkich ważnych wydarzeń dla członków NSZZ S i pracowników PKP, że skupia środowisko kolejarzy, łączy je i podaje rzetelną informację, prowadzi aktywną działalność i pomoc dla potrzebujących. Delegaci dostrzegli dobrą pracę Prezydium i to, że ze strony RSK nie ma problemu z pomocą dla KZ, że jest jedną z najlepszych RSK, jeśli nie najlepszą. Czwarte pytanie dotyczyło częstotliwości korzystania ze strony internetowej. Większość odpowiedziała tak, często, odpowiedzi tak, rzadko było 10, a jedna osoba ankietowana odpowiedziała nie korzystam. Piąte pytanie dotyczyło biuletynu Kolejarz Małopolski. Jednym głosem ankietowani odpowiedzieli twierdząco, że biuletyn spełnia ich oczekiwania. Na pytanie szóste, co należałoby zamieszczać aby zwiększyć atrakcyjność biuletynu KM pojawiły się odpowiedzi sugerujące aby więcej pisać o trudnościach i problemach wśród pracowników, relacjach na linii pracodawca pracownik, upowszechniać pozytywne osiągnięcia KZ i ich metody działania, zamieścić specjalną rubrykę z pracownikami członkami związku odchodzącymi na emeryturę, więcej porad związanych z prawem pracy, aby wydawać go w kolorze oraz pojawiła się odpowiedź w formie pytań Za co? Za czyje pieniądze i jakie? Na pytanie siódme, w jakim systemie powinny się odbywać sesje WZD RSK? Zdecydowana większość opowiedziała się za systemem wyjazdowym dwudniowym, za jednodniowym w Krakowie opowiedziało się 3 ankietowanych. Pytani ósme brzmiało: Co zrobić aby zwiększyć frekwencję podczas akcji organizowanych przez NSZZ Solidarność? Odpowiedzi były m.in. takie: zwiększyć zaangażowanie komisji zakładowych nawet poprzez weryfikacje uczestników, a w przypadku nieuregulowanej liczebności niż zadeklarowana groziłaby wpłata do kasy RSK ustalonej kwoty, która zasiliłaby budżet RSK; bardziej nagłaśniać i mobilizować przewodniczących KZ oraz rozliczać ich zaangażowanie; robić to z wyprzedzeniem (praca na zmianach); docierać do większej rzeszy kolejarzy oraz zwiększać wiarę wśród czołowych związkowców w słuszność organizowanych akcji. Opr. Bogdan Ostrowski KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

6 Restrukturyzacja w PR-ach! W miesiącu maju br. w Małopolskim Zakładzie Przewozów Regionalnych w Krakowie rozpoczęła się batalia o miejsca pracy. Zgodnie z poleceniem spółki Przewozy Regionalne na terenie naszego zakładu (i nie tylko) rozpoczęła się procedura likwidacji kas biletowych. W MZPR Kraków kilka kas biletowych już zostało zlikwidowanych, a na prowadzenie kilku innych zostały ogłoszone przetargi. Sytuacja ta doprowadziła do przerostu zatrudnienia i konieczności przeprowadzenia zwolnień pracowników. NSZZ Solidarność kategorycznie sprzeciwia się takim działaniom i w prowadzonym dialogu z Pracodawcą wskazywał działania jakie należało podjąć aby sytuacja kas biletowych diametralnie się zmieniła. Z uporem przedstawiamy nasze stanowisko, że kasjer biletowy to nasza wizytówka i osoba, która ma pierwszy, bezpośredni kontakt z podróżnym. Argumenty te nie trafiają zarówno do dyrekcji zakładu jak i władz Spółki. Podjęliśmy dialog w dobrej wierze, ale nie doszliśmy do porozumienia, ani żadnego kompromisu. Dlatego po spisaniu protokołu rozbieżności przekazaliśmy pracodawcy pismo o wszczęciu sporu zbiorowego. No i otrzymaliśmy odpowiedź w postaci zapytania w związku z planowaniem wypowiedzenia umowy o pracę kilkunastu kasjerkom w szczególności z terenu nowosądecczyzny i Podhala. Trzeba powiedzieć, że ta sytuacja to dopiero początek zwolnień jakie będą nękały nasz zakład w najbliższym czasie, bo kolejne kasy biletowe zostały wyznaczone do ajencji. Pragnę nadmienić, że w obronie miejsc pracy dołączył się do wszczętego przez nas sporu zbiorowego ZZK. Rozumiemy trudną sytuację firmy, ale nie może być przyzwolenia na zwolnienia tak dużej ilości pracowników bez jakiejkolwiek rekompensaty finansowej i programu osłonowego. Ireneusz Dynowski P.s. Jak oficjalnie podała spółka Przewozy Regionalne w dniu 3 lipca br., odwołany został Dyrektor MZPR Ryszard Rębilas. Podobno przyczyną odwołania były niepokoje społeczne spowodowane podwyżką cen biletów, z Krakowa do Balic z 12 na 19 zł i brak realizacji programu restrukturyzacji (zwolnienia). Stanowisko nr 2 Rady Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ S przy Regionie Małopolskim z dnia r. dotyczące: sytuacji w Małopolskim Zakładzie Przewozów Regionalnych Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ Solidarność przy Regionie Małopolskim popiera działania Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność dotyczące obrony miejsc pracy w Małopolskim Zakładzie Przewozów Regionalnych. Zamierzenia kierownictwa zakładu zmierzające do dalszej likwidacji kas biletowych, usytuowanych w budynkach stacyjnych na terenie Małopolski, a co za tym idzie redukcja zatrudnienia, głównie kasjerek oraz dalsze utrudnienia w odprawie podróżnych, budzą nasz zdecydowany sprzeciw. Dbając o dobro klientów korzystających z usług MZPR jak i pracowników zatrudnionych w tym zakładzie, kategorycznie sprzeciwiamy się dalszej polityce MZPR, która jakoby kieruje się tzw. interesem zakładu a faktycznie przynosi efekt odwrotny, prowadzi do degradacji zespołu pracowniczego kasjerek i niepokojów pracowniczych. Personalna karuzela Nowe otwarcie na kolei, którego twarzą jest minister Sławomir Nowak i zmiana szyldu z Ministerstwa Infrastruktury na Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej to jasny sygnał Platformy Obywatelskiej, że szykują się zmiany. Wizerunkowo, niektóre twarze się obyły, bo to przecież kolejarze a nie ludzie z rynków finansowych, a takie CV są dzisiaj na topie. Należy ich zmienić na nowych fachowców, którzy dadzą niezorientowanemu widzowi poczucie, że w końcu zrobią porządek na tej kolei, kolejarze będą lepiej pracować, bilety będą tańsze, pociągi będą czyste i nie będą się spóźniać. Z punktu widzenia pasażera, cóż można chcieć więcej. I tak przystąpiono do zmian w Zarządzie spółki matki PKP S.A., gdzie minister Nowak dał większe pieniądze w postaci kontraktów menedżerskich i powołał nowy trzy osobowy Zarząd w składzie: Jakub Karnowski (prezes), Piotr Ciżkowicz i Maria Wasiak (członkowie Zarządu). W PKP PLK S.A. po ponad półrocznych procedurach tzw. kwalifikacyjnych skompletowano wreszcie Zarząd w składzie: Remigiusz Paszkiewicz (prezes Zarządu), Józefa Majerczak (członek Zarządu dyrektor ds. utrzymania infrastruktury), Andrzej Pawłowski (członek Zarządu dyrektor ds. eksploatacji), Bogumiła Chlebicka (członek Zarządu dyrektor ds. finansowych i ekonomicznych), Jacek Kałłaur (członek Zarządu dyrektor ds. pracowniczych) i Aleksander Wołowiec (członek Zarządu dyrektor ds. inwestycji). Do nowego składu nie załapał się dotychczasowy wiceprezes Marek Pawlik, bo jego stanowisko zostało oficjalnie zlikwidowane (pomniejszono skład Zarządu z 7 do 6 osób). Kilka tygodni temu wymieniono prezesa TK Telekom Andrzeja Panasiuka, na dotychczasowego przewodniczącego Rady Nadzorczej w tej spółce Michała Hamryszaka. Ostatnio zabrano się za zmiany w PKP Energetyka, gdzie dotychczas bardzo rzadko ingerowano w skład Zarządu który był od lat stabilny. Tam odwołano Grzegorza Grabowskiego, Konrada Tulińskiego i Gabrielę Dwornik tym samym zmniejszono skład Zarządu z 4 do 3 osób. Z dotychczasowego składu został tylko prezes Tadeusz Skobel, któremu do współpracy powołano dwóch nowych członków Zarządu: Martę Towpik i Wojciecha Szwankowskiego. Na mocy regulacji wewnętrznych Spółki Marta Towpik pełni również funkcję dyrektora finansowego a Wojciech Szwankowski dyrektora handlowego. Zmiany nastąpiły również w spółce PKP Intercity. W nowym trzyosobowym Zarządzie ostał się tylko Janusz Malinowski prezes Zarządu, nowe postacie to Paweł Hordyński członek Zarządu ds. Finansowych oraz Marcin Celejewski członek Zarządu ds. Handlowych. W PKP Cargo zmniejszono Zarząd z 5 do 3 osób. Pozostał prezes Wojciech Balczun i członek Zarządu ds. handlowych Marek Zaleśny. Do Zarządu powołano Łukasza Boronia, który ma zajmować się finansami spółki. Zmiany pokazują wpływ układów polityczno-towarzyskich na obsady personalne w kolejowych spółkach. Zarządy to tylko przykład. W ślad za nowymi prezesami i członkami wędrują na kolej z ulicy zastępy ich zaufanych współpracowników by obsadzić różne stanowiska dyrektorów projektów, biur, pełnomocników, asystentek itp. Wpływ polityki na kolej jest widoczny i odczuwalny. Pozostaje tylko zadać pytanie: Czy to wszystko zmierza w dobrym kierunku, czy są to zabiegi typowe dla obecnej władzy czyli wyłącznie PR-wskie czy wynikają z autentycznej troski o transport kolejowy w Polsce? Henryk Sikora KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6

7 Prywatyzacja i nowe miejsca pracy w Cargo Wielkimi krokami zbliża się prywatyzacja PKP Cargo S.A. Spółka jest drugim co do wielkości, po Deutsche Bahn, przewoźnikiem w Europie. Dzięki uzyskanym certyfikatom może realizować już samodzielne przewozy na rynkach austriackim, niemieckim, czeskim i słowackim. Stara się o kolejne, m.in. na Węgrzech, w Belgii i Holandii. W minionych latach spółka poddana została restrukturyzacji w wyniku, której zmniejszone zostało zatrudnienie z prawie 45 tys. do 24,5 tys. osób. Obecnie spółka Cargo przeżywa wzmożone zapotrzebowanie na swoje usługi do tego stopnia, że uwzględniając sytuację na rynku i prognozę przewozów do 2016 r. zamierza zwiększyć zatrudnienie o ok. 5 tys. osób. W ciągu 4 lat zatrudnienie ma wzrosnąć do 25,5 tys. osób (na emeryturę odejdzie ok. 4 tys. pracowników). Oferta skierowana jest głównie do ludzi młodych, do 30 roku życia, którzy będą wiązać swoja przyszłość z pracą na kolei. Zdaniem prezesa PKP Cargo Wojciecha Balczuna przy okazji można odmładzać kadrę, budować stabilną przyszłość dla spółki. Aby przyciągnąć do pracy na kolei chętnych przygotowane są różne działania motywujące m.in. tworzenie systemu stypendialnego. Dzięki europejskiej ekspansji i coraz lepszym wynikom finansowym spółka może też zaoferować wyższe wynagrodzenia. Średnie wynagrodzenie w spółce jest wyższe niż średnia krajowa po raz pierwszy w historii. Do tej pory było tak przy- XV Pielgrzymka Kolejarzy do Sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie W dniu 7 lipca br. po raz XV kolejarze pielgrzymowali do Sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie, aby prosić o potrzebne łaski w tak trudnej służbie. Kolejarska pielgrzymka u stóp cudownego obrazu Matki Bożej Tuchowskiej rozpoczęła się o godzinie Nieszporami ku czci Najświętszej Maryi Panny. Uroczysta Msza Święta o godzinie rozpoczęła się od pokłonu, czternastu pocztów sztandarowych, Matce Bożej Tuchowskiej. Mszy Świętej, która była odprawiana w asyście 12 księży przewodniczył i wygłosił homilię o. Stanisław Jopek, jezuita z Nowego Sącza, diecezjalny duszpasterz kolejarzy. Msza Święta zakończyła się procesją do Cudownego Obrazu Matki Bożej. O godzinie licznie zebrani pielgrzymi uczestniczyli w uroczystym zasłonięciu Cudownego Obrazu, po czym duża grupa pielgrzymujących kolejarzy modliła się na dróżkach różańcowych. I.D. jęte, że wynagrodzenie w PKP Cargo było na poziomie 80-85% średniej krajowej. Dużo się zmienia, dużo się poprawia, także dla pracowników zapewnia Wojciech Balczun. Z zapowiedzi wynika, że przewoźnik potrzebuje ludzi do pracy w całej Polsce i na różne stanowiska. Jednak niewykluczone, że odbywać się to będzie przy lokalnych problemach i zwolnieniach wynikających z dostosowywania się do potrzeb rynku, optymalizacji struktury. Likwidacji, w niektórych miejscach zbędnych punktów utrzymywania taboru. To być może będzie wymuszało takie lokalne programy dobrowolnych odejść, które będziemy wdrażali. Podkreślam, że to ma charakter jednostkowy, a nie systemowy zapewnia prezes PKP Cargo. Wciąż nie wiadomo, w jaki sposób i komu państwo sprzeda swoje udziały w PKP Cargo. Związki zawodowe stawiają sprawę jasno, że chcą aby prywatyzacja odbyła się poprzez Giełdę, która dla przewoźnika byłaby korzystniejsza. Obecnie negocjowany jest pakt gwarancji pracowniczych w oparciu o obecnie przyjęty model prywatyzacji. O sprzedaży udziałów Skarbu Państwa w Cargo mówi się już od kilku lat. Nieoficjalnie zainteresowani są inwestorzy m.in. z Francji, Niemiec i Rosji. W 2011 roku przewoźnik zarobił blisko 400 mln zł, wobec 61 mln zł w 2010 r. Ministerstwo Transportu nie chce podawać terminu, w jakim prywatyzacja mogłaby nastąpić. Kilka miesięcy temu przedstawiciele resortu szacowali, że coraz bardziej realny staje się 2013 rok. PROTEST W TK TELEKOM W związku z toczącym się procesem prywatyzacji spółki TK Telekom sp. z o.o. oraz brakiem akceptacji ze strony właściciela (Skarb Państwa, PKP S.A.) wynegocjowanego i parafowanego Paktu Gwarancji Pracowniczych w dniu 4 października 2011 r. Związki Zawodowe działające w spółce TK Telekom postanowiły z dniem 4 lipca 2012 r. powołać wspólny Krajowy Komitet Protestacyjno-Strajkowy. STANOWISKO Związki Zawodowe działające w spółce TK Telekom sp. z o.o.: 1. Federacja Związków Zawodowych Pracowników Automatyki i Telekomunikacji PKP, 2. Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność Region Mazowsze Organizacja Zakładowa w TK Telekom sp. z o.o. 3. Związek Zawodowy Pracowników Kolejowych Zachodniego Obszaru RP ZOZ przy TK Telekom sp. z o.o. 4. Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Pracowników Telekomunikacji Kolejowej działając na mocy uchwał i postanowień swoich organów statutowych postanawiają z dniem 4 lipca 2012 roku powołać wspólny Krajowy Komitet Protestacyjno-Strajkowy w spółce TK Telekom sp. z o.o. Decyzja powyższa podjęta została w związku ze złamaniem ustaleń zespołu ds. kolejnictwa z dnia 1 kwietnia 2011 r., oraz groźbą kontynuacji procesu prywatyzacji i sprzedaży spółki TK Telekom spółka z o.o. bez zawartego Paktu Gwarancji Pracowniczych co spowoduje, że pracownicy spółki będą pozbawieni podstawowych gwarancji pracowniczych. Celem powołania KKPS jest podjęcie koniecznych działań do strajku włącznie w obronie zatrudnionych w niej Pracowników przed skutkami prywatyzacji i nie dopuszczenie do sprzedaży spółki bez podpisania parafowanego w dniu 4 października 2011 r. Pakietu Socjalnego. Zadaniem KKPS będzie koordynowanie akcji protestacyjno-strajkowej i innych wspólnych działań na terenie TK Telekom spółka z o.o. Krajowy Komitet Protestacyjno-Strajkowy zobowiązuje zakładowe organizacje związkowe działające w spółce TK Telekom sp. z o.o. do powołania nie później niż do dnia 16 lipca 2012 r. wspólnych Regionalnych Komitetów Protestacyjno-Strajkowych oraz do oflagowania siedzib swoich organizacji a także przeprowadzenia spotkań informacyjnych z załogą w sprawie wyjaśnienia kwestii zagrożeń wynikających ze sprzedaży spółki bez Paktu Gwarancji Pracowniczych. KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

8 Marek Job Małgorzata Dolińska Andrzej Kądzielawa Aneta Taborska Bernadetta Kaszowska Elżbieta Baczewska Bogusława Kozdronkiewicz Henryk Siedlarz Zbigniew Zięborak Ewa Guziana Wojciech Bułat Wiesław Gołda Wieslaw Klimasz Stanisław Kraszewski Roman Piotrowski Paweł Waśniowski Mirosław Rafałko Michał Biel Maria Marzec Malgorzata Marcinek Kazimierz Fidowicz Katarzyna Grądkiewicz Jerzy Marek Ireneusz Dynowski WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ Solidarność przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: Redaguje zespół w składzie: B. Kaszowska, Z. Lis, J. Popowicz, H. Sikora, S. Waligóra. Skład i korekta: «SW Tekst», tel.: Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: