dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG
|
|
- Urszula Kaźmierczak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 6. WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE POLIMERÓW dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG Politechnika Gdaoska, 2011 r. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
2 CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE POLIMERÓW: temperatura warunki pomiaru struktura chemiczna i fizyczna polimeru NISKIE TEMPERATURY LUB DUŻE SZYBKOŚCI ODKSZTAŁCEŃ polimery zachowują się jak kruche ciała szkliste o dużej sztywności, ulegające zniszczeniu już przy niewielkich odkształceniach, wykazują cechy charakterystyczne dla ciał sprężystych, a zwłaszcza istnienie odkształceń odwracalnych, rosnących najczęściej proporcjonalnie ze wzrostem naprężenia WZROST TEMPERATURY LUB ZMNIEJSZENIE SZYBKOŚCI ODKSZTAŁCENIA wzrost odkształcalności do chwili zniszczenia, występowanie odkształceń nieodwracalnych oraz zależność naprężeń od szybkości odkształceń POLIMERY TRAKTUJE SIĘ NA OGÓŁ JAKO TZW. MATERIAŁY LEPKOSPRĘŻYSTE, POŚREDNIE POMIĘDZY SPRĘŻYSTYMI CIAŁAMI STAŁYMI A LEPKIMI CIECZAMI. 2
3 Stany fizyczne polimerów w zależności od temperatury: I stan szklisty-kruchy II stan szklisty-lepkospreżysty (wymuszonej sprężystości) IIl stan kauczukopodobny (wysokoelastyczny) IV stan upłynniania (płynięcia kauczukopodobnego) V stan płynny (ciekły) 3
4 NAPRĘŻENIE I ODKSZTAŁCENIE W odróżnieniu od wielu innych wielkości, takich jak temperatura i ciśnienie będące skalarami lub prędkość i siła stanowiące wektory, zarówno naprężenie jak i odkształcenie są tensorami drugiego rzędu. W ogólności prawo Hooke a ma postać prawa tensorowego, o 21 stałych elastycznych. Tensor uogólnienie pojęcia wektora; wielkość, której własności pozostają identyczne niezależnie od wybranego układu współrzędnych. 4
5 Pod wpływem działających naprężeń normalnych i stycznych elementarny sześcian może zmienić swe wymiary i kształt. Odkształcenie rozciągającościskające Odkształcenie postaciowe (ścinające) 5
6 Odkształcenie rozciągająco-ściskające Zmiany długości poszczególnych krawędzi sześcianu, tzn. sześcian zamieni się w prostopadłościan. Odkształcenie jest opisywane składowymi e ii, leżącymi na głównej przekątnej tensora odkształcenia. Ich wielkość zależy od przyjętej miary odkształcenia, która najczęściej jest funkcją względnego wydłużenia l określanego jako: gdzie: l długość danej krawędzi po odkształceniu 1 0 pierwotna długość danej krawędzi 6
7 Odkształcenie rozciągająco-ściskające Do najpopularniejszych miar tego typu odkształceń, zwłaszcza przy ocenie wielkości odkształceń przy rozciąganiu i ściskaniu polimerów, należą: miara Cauchy ego e c = l-1 miara Hencky ego e H = lnl 7
8 Odkształcenie postaciowe (ścinające) Zmiana kątów pomiędzy pierwotnie prostopadłymi krawędziami, tzn. sześcian zamienia się w równoległościan. Ten rodzaj odkształceń opisywany jest w pierwszym rzędzie składowymi e ij, leżącymi poza przekątną główną. Ich miarą jest najczęściej kąt a (lub wielkości z nim związane np. tg a) określający odchylenie określonych krawędzi od położenia wyjściowego. Istnienie odkształceń ścinających może wywoływać nie tylko pochylenie lecz i zmianę długości określonych krawędzi (O A < O A'), tzn. wywoływać odkształcenie rozciągającościskające. 8
9 Odkształcenie postaciowe (ścinające) Dla małych odkształceń ścinających (małego kąta a) zmiany długości krawędzi są pomijalnie małe, tzn. odkształcenia rozciągające można zaniedbać. Uproszczenie to występuje w tensorach małych deformacji stosowanych do opisu odkształceń polimerów w stanie szklistym lub stanie wymuszonej sprężystości. 9
10 Odkształcenie postaciowe (ścinające) Występowanie dużych odkształceń, jak przy deformacji elastomerów (kauczuków) lub przepływie cieczy polimerowych (stopionych i rozpuszczonych polimerów) efekty związane ze zmianami długości krawędzi elementarnego sześcianu. Składowe leżące na przekątnej głównej tensorów dużych odkształceń stosowanych do opisu tych układów muszą zawierać dodatkowe człony, uwzględniające występowanie niezerowych składowych deformacji rozciągająco-ściskąjących przy odkształceniach ścinających. Tensor szybkości odkształcenia czasowa pochodna dowolnego tensora deformacji w określonej chwili czasu. Niezerowa składowa tensora szybkości odkształcenia nie leżąca na przekątnej głównej nosi miano szybkości ścinania. 10
11 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Stan szklisty-kruchy sprężystość energetyczna. Stan szklisty-lepkosprężysty (wymuszonej sprężystości) powyżej temperatury kruchości: dominować zaczynają efekty lepkosprężyste i plastyczne. Stan kauczukopodobny: sprężystość entropowa, warunkowana innym mechanizmem zjawisk cząsteczkowych niż sprężystość energetyczna. 11
12 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Ciało sprężyste jest układem, w którym odkształcenie powstaje lub zanika natychmiast po przyłożeniu lub usunięciu naprężenia, przy czym wielkość tego odkształcenia zależy jedynie od wielkości przyłożonego naprężenia. Wynika stąd, że odkształcenie sprężyste ma dwie następujące właściwości: a) jest niezależne od czasu b) jest odwracalne. 12
13 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Przy takim ujęciu odkształcenie sprężyste można traktować jako zupełne przeciwieństwo (również w sensie logicznym) odkształcenia lepkiego, które: a) jest zależne od czasu b) jest nieodwracalne. Odkształcenie w ciele lepkim rozwija więc się stopniowo w czasie po przyłożeniu naprężenia, a po jego usunięciu nie ulega zanikowi. 13
14 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste W przypadku, gdy w ciele sprężystym istnieje liniowa zależność pomiędzy odpowiednimi składowymi tensora odkształcenia i naprężenia, tzn. spełnione jest prawo Hooke'a, mamy do czynienia ze sprężystością liniową. W przeciwnym razie układ określa się mianem nieliniowo-sprężystego. 14
15 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Składowe tensora odkształcenia opisują wielkość deformacji przy ścinaniu, ściskaniu i rozciąganiu. W złożonym stanie odkształcenia te elementarne rodzaje odkształceń mogą być ze sobą sprzężone nieraz w bardzo skomplikowany sposób. 15
16 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Zachowanie polimeru o właściwościach liniowo-sprężystych odpowiadające wymienionym trzem elementarnym deformacjom, jest określone, gdy znane są wielkości modułów sprężystości dla: a) ścinania prostego, w którym pod wpływem naprężenia stycznego t polimer ulega odkształcaniu postaciowemu g(= tg a), przy czym t=g g gdzie G moduł sprężystości postaciowej (Kirchoffa); moduł G nazywa się też czasami modułem sprężystości poprzecznej lub modułem ścinania b) ściskania objętościowego, w którym ciało pod wpływem ciśnienia zewnętrznego (hydrostatycznego) P zmniejsza swoją objętość o DV = V-V 0 przy czym gdzie K moduł sprężystości objętościowej (Hemholtza).W miejsce miary Cauchy'ego DV/V 0 we wzorze (10) można też użyć miary Hencky'ego ln V/V 0 16
17 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Zachowanie polimeru o właściwościach liniowo-sprężystych odpowiadające wymienionym trzem elementarnym deformacjom, jest określone, gdy znane są wielkości modułów sprężystości dla: c) rozciągania jednoosiowego, w którym prostopadłościenna próbka pod wpływem naprężenia rozciągającego s działającego w kierunku jednej z osi układu współrzędnych ulega wydłużeniu o wartość e wyrażoną za pomocą jednej z miar podanych poprzednio, przy czym s = E e gdzie E - moduł sprężystości podłużnej (Younga). 17
18 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Wielkości odpowiednich modułów, wyrażone najczęściej w MPa(=N/mm 2 ), są miarą sztywności materiału poddawanego określonemu odkształceniu. Można je interpretować np. jako siłę, która wywołuje 1% odkształcenie sprężyste próbki o przekroju l cm 2. Średnie wartości modułów G K i E dla tworzyw sztucznych wynoszą: - w stanie szklistym G: 5x Pa; K: x10 9 Pa; E: 5-x Pa, - w stanie wysokoelastycznym G: lo Pa; K Pa; E: 5x Pa. W różnych sytuacjach używa się niekiedy wielkości będących odwrotnościami modułów. Noszą one nazwę podatności. 18
19 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Do oceny zachowania się polimeru w zakresie sprężystym niezbędna jest jeszcze jedna wielkość nazywana liczbą (ułamkiem) Poissona n. Wzrostowi długości próbki w kierunku rozciągania x towarzyszy zmniejszenie wymiarów tej próbki w kierunkach y i z, które są prostopadłe do kierunku rozciągania. Wielkość tego zmniejszenia wymiarów zależy od właściwości polimeru; opisywana jest liczbą Poissona, bedącą stosunkiem odkształcenia w kierunku prostopadłym do kierunku rozciągania do odkształcenie w kierunku rozciągania, zdefiniowaną wzorem: 19
20 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Dla materiałów anizotropowych wartości liczb Poissona dla obu kierunków prostopadłych mogą być różne. W takim przypadku do charakterystyki zachowania polimeru potrzebne są więc wartości dwóch liczb Poissona. Dla układów izotropowych, które odkształcają się przy rozciąganiu bez zmiany objętości (izochorycznie) wartość liczby Poissona v= 0,5. Można to bardzo łatwo wykazać rozpatrując objętość prostopadłościennej próbki przed i po rozciąganiu. 20
21 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Na podstawie definicji liczby Poissona oraz założenia izotropowości materiału (skrócenie wymiarów w obu kierunkach prostopadłych jest takie sarno) otrzymuje się: Przy braku zmian objętościowych, tzn. V- V 0 i ln(v/v 0 ) = 0 wynika wartość liczby Poissona n =0,5 (ważne dla jednoosiowego rozciągania i dla ściskania) 21
22 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste W przypadku trójosiowego ściskania polimeru izotropowego obserwowane zmiany objętości muszą być trzykrotnie wyższe, tzn. Umożliwia to bardzo łatwe wyznaczenie zależności między modułami Hemholtza i Younga 22
23 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste Niezależnie istnieje związek między modułami Kirchoffa i Younga: Po wyeliminowaniu z powyższych wzorów liczby Poissona uzyskuje się następująca zależność pomiędzy modułami G, K i E: Znając dowolne dwa moduły można więc zawsze wyznaczyć trzeci, bez konieczności wykonywania pomiarów. 23
24 MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI STAŁYCH POLIMERÓW Zachowanie sprężyste W przypadku polimerów o bardzo małej ściśliwości, do których zaliczają się np kauczuki lub tworzywa w stanie kauczukopodobnym (n równe ok. 0,5) moduł ściśliwość K jest bardzo duży w porównaniu z E i G i po pominięciu ostatniego członu z równania: otrzymuje się: E = 3G tzn. na podstawie pomiarów zachowania przy rozciąganiu można z bardzo dobrą dokładnością uzyskać informacje na temat zachowania się tworzywa podczas ścinania. 24
25 Struktura fazowa 1. Amorficzny/krystaliczny (homopolimer) Przykłady: poliamidy, PE, PP, PET Zeszklenie, topnienie 2. Amorficzne Jednofazowe o budowie liniowej: PS, PC, PMMA (zeszklenie, mięknienie) Jednofazowe, usieciowane (kauczuk naturalny i inne elastomery) Wielofazowe (butadien styren) Amorficzny/amorficzny/ Amorficzny/krystaliczny/amorficzny 25
26 SPRĘŻYSTE ZACHOWANIE POLIMERÓW Procesy przebiegające w polimerze na poziomie cząsteczkowym w czasie jego deformowania. dw = du-tds W praca sił zewnętrznych, związana z izotermicznoizochorycznym odkształceniem materiału polimerowego, równa zmianie energii swobodnej, U energia wewnętrzna S entropia 26
27 SPRĘŻYSTE ZACHOWANIE POLIMERÓW Procesy przebiegające w polimerze na poziomie cząsteczkowym w czasie jego deformowania. Poniżej temperatury zeszklenia łańcuchy polimerowe wykazują bardzo małą ruchliwość. W polimerze poddawanym deformacji w stanie szklistym mogą zachodzić jedynie stosunkowo niewielkie zmiany odległości międzyatomowych i odkształcenia kątów wartościowości bez zmiany konfiguracji makrocząsteczki jako całości. Procesy te wpływają w pierwszej kolejności na zmianę energii wewnętrznej przy pomijalnie małych zmianach entropii. Sprężystość polimerów w stanie szklistym związana z opisanymi procesami nosi nazwę sprężystości energetycznej. 27
28 SPRĘŻYSTE ZACHOWANIE POLIMERÓW Procesy przebiegające w polimerze na poziomie cząsteczkowym w czasie jego deformowania. W stanie kauczukopodobnym powyżej temperatury zeszklenia makrocząsteczki polimeru mają już znacznie większą ruchliwość i naturalną tendencję do skłębiania się, zwiększającą entropię układu. Deformowanie polimeru w tych warunkach prowadzi z reguły do rozciągania (rozkłębiania) łańcuchów polimerowych, połączonego ze zmniejszeniem ich ruchliwości, co przede wszystkim wiąże się ze zmniejszeniem entropii układu przy pomijalnych zmianach jego energii wewnętrznej. SPRĘŻYSTOŚĆ ENTROPOWA Sprężystość polimerów w stanie wysokoelastycznym. 28
29 SPRĘŻYSTE ZACHOWANIE POLIMERÓW Podczas gdy wielkość odkształceń sprężystych w stanie szklistym nie przekracza 3%, odkształcenia sprężyste w stanie wysokoelastycznym przekraczają często 100%, a dla polimerów usieciowanych mogą dochodzić do 1000%. Obserwuje się przy tym nieliniową zależność pomiędzy naprężeniem a względnym wydłużeniem, która w przypadku jednoosiowego rozciągania przyjmuje postać wynikającą z molekularnych teorii stanu kauczukopodobnego 29
30 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Polimery stałe stosowane jako materiały konstrukcyjne poddawane są w czasie eksploatacji działaniu różnych naprężeń i odkształceń. W celu sprawdzenia, czy dany polimer jest w stanie sprostać pod względem mechanicznym warunkom eksploatacji, poddaje się go różnym badaniom wytrzymałościowym, polegającym najczęściej na odkształceniu próbek z określoną szybkością aż do chwili zniszczenia. Badania statyczne stosunkowo mała i niezależna od czasu szybkość odkształcenia. Badaniach dynamicznych szybkość odkształcania bardzo duża lub zmienna się w czasie. 30
31 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na rozciąganie W badaniach cech wytrzymałościowych przy rozciąganiu próbki mocuje się w zaciskach maszyny wytrzymałościowej i poddaje rozciąganiu z określoną szybkością (zwykle mm/min), mierząc wielkość odkształcenia oraz odpowiadające naprężenie aż do chwili zerwania. s = f(e) Krzywa rozciągania 31
32 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na rozciąganie (I) W stanie szklistym-kruchym dzięki bardzo dużej sztywności naprężenie rozciągające wzrasta bardzo szybko ze wzrostem odkształcenia, przy czym zależność ta ma charakter liniowy prawie do momentu zniszczenia próbki. Ponadto praktycznie w całym zakresie odkształceń zachowanie polimeru ma charakter sprężysty, tzn. naprężenie powstaje natychmiastowo, jest odwracalne, więc i praktycznie niezależne od szybkości odkształcenia. 32
33 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na rozciąganie II Stan wymuszonej sprężystości W zakresie małych odkształceń naprężenie narasta liniowo ze wzrostem odkształcenia, nachylnie prostej s=f(e) w tym zakresie jest mniejsze niż dla stanu szklisto-kruchego, co wskazuje na spadek sztywności (modułu Younga) polimeru na skutek wzrostu ogólnej ruchliwości cząsteczek polimeru. Równocześnie zaczyna uwidaczniać się pewien niewielki wpływ szybkości odkształcenia na wielkość modułu, co jest charakterystyczne dla zjawisk lepkosprężystości. 33
34 Zachowanie przy obciążeniach statycznych II Stan wymuszonej sprężystości Zachowanie polegające na występowaniu w polimerach w stanie wymuszonej sprężystości dużych odkształceń trwałych, po przekroczeniu określonej granicy naprężeń jest jakościowo podobne do zachowania innych układów (np. metali) i nosi nazwę plastyczności. W przypadku wielu polimerów powstałe odkształcenie trwałe w temperaturze rozciągania można w bardzo dużym stopniu odwrócić po szybkim podniesieniu temperatury powyżej temperatury zeszklenia. Ponieważ odwracalność odkształcenia jest jedną z cech sprężystości, opisane zjawisko i zakres temperatur, w którym występuje, nosi nazwę wymuszonej sprężystości. Określenie to można traktować jako zamienne w stosunku do plastyczności. Punkt A granica plastyczności lub wymuszonej sprężystości. 34
35 Zachowanie przy obciążeniach statycznych III Zakres wysokoelastyczny. Naprężenie wzrasta monotonicznie lecz nieliniowo z odkształcaniem, aż do zerwania. Dominującą rolę odgrywają tu efekty sprężyste związane ze sprężystością entropową oraz efekty lepkosprężyste. Krzywe (IV) i (V) odnoszą się do stanu ciekłego. 35
36 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na ściskanie Stosuje się najczęściej próbki walcowe o wysokości porównywalnej ze średnicą, tzn. o niezbyt dużej smukłości. Przez pomiar odkształcenia oraz naprężenia ściskającego uzyskuje się odpowiednią krzywą ściskania. s = f(e) Krzywa ściskania 36
37 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na zginanie Najczęściej realizowana próba zginania polega na obciążeniu prostopadłościennej beleczki umieszczonej na dwóch podporach w określonej odległości centralnie działającą siłą F i pomiarze strzałki ugięcia S. Zginanie stanowi przykład odkształcenia złożonego o charakterze ściskająco-rozciągającym. S strzałka ugięcia l odległość podpór F siła zginająca b szerokość próbki h wysokość próbki 37
38 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na ścinanie Sposób I Odkształcanie kwadratowych płytek zamocowanych w uchwycie ramowym do postaci rombu i pomiar długości jego przekątnych. t = f(g) naprężenie odkształcenie postaciowe F siła rozciągająca uchwyt ramowy l długość krawędzi płytki, A, l 1,l 2 długości przekątnych rombu h grubość płytki 38
39 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na ścinanie Sposób II Drugi sposób polega na skręcaniu umocowanego na jednym końcu pręta o danej długości i promieniu oraz pomiarze momentu skręcającego w zależności od kąta skręcenia Naprężenie styczne Odkształcenie postaciowe R promień pręta L długość pręta f kąt skręcenia M moment skręcający 39
40 Zachowanie przy obciążeniach statycznych Wytrzymałość na ścinanie R promień pręta, L długość pręta, f kąt skręcenia, M moment skręcający Wartość pochodnej obliczyć można na podstawie eksperymentalnej zależności M=f(f). Przy dużych odkształceniach skręcanej próbki mogą wystąpić także odkształcenia rozciągające, wyrażające się zmianą długości tworzącej OA (OA'>OA). W takim przypadku próba skręcania stanowi przykład odkształcenia złożonego ścinającorozciągąjącego. 40
41 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych UDARNOŚĆ Do najważniejszych cech wytrzymałościowych oznaczanych w warunkach dynamicznych należą udarność oraz wytrzymałość zmęczeniowa. Wzrost szybkości odkształcenia polimeru wywołuje efekt podobny jak obniżenie temperatury, tzn. w zachowaniu polimeru coraz intensywniej ujawniają się cechy stanu szklisto-kruchego, takie jak wzrost sztywności i zmniejszenie odkształcalności. Najbardziej popularną metodą oznaczania udarności polimerów jest metoda Charpy'ego, która przypomina oznaczenie wytrzymałości na zginanie prowadzone przy bardzo dużej szybkości zginania. 41
42 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych UDARNOŚĆ W metodzie Charpy ego próbka jest uderzana przez młot wahadłowy o określonej energii dokładnie w środku pomiędzy punktami podparcia. Miarą udarności U jest łatwo mierzalna energia (praca) potrzebna do zniszczenia próbki o jednostkowym przekroju. U udarność L zmiana energii całkowitej młota F 0 powierzchnia przekroju próbki 42
43 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych UDARNOŚĆ U r praca potrzebna do zniszczenia próbki o jednostkowej długości i przekroju, np. w czasie rozciągania Ponieważ sens fizyczny udarności U oraz pracy zdefiniowanej wzorem j.w. jest taki sam, wytrzymałość udarową można interpretować jako pewien graniczny przypadek odpowiedniej wytrzymałości statycznej odpowiadającej bardzo dużej szybkości odkształceń. 43
44 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych UDARNOŚĆ Istnieją dwie zasadnicze odmiany wytrzymałości udarowej, określone jako tzw. udarność bez karbu oraz udarność z karbem. W drugim przypadku próbki pomiarowe mają w środkowej części poprzeczne nacięcie o określonej głębokości i szerokości, nazywane karbem. Wiele materiałów, w tym polimery, przy obciążeniach udarowych jest bardzo czułych na obecność nawet niewielkich zarysowań na powierzchni. Ich obecność powoduje, że materiał często pęka przy znacznie mniejszej energii uderzenia niż w przypadku materiału pozbawionego rys, będących rodzajem karbu. 44
45 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych UDARNOŚĆ Niekorzystny z punktu widzenia użytkowego efekt karbu spowodowany jest głównie zmianami rozkładu naprężeń (zwłaszcza ich koncentracją) w miejscu istnienia karbu. Ponieważ wytrzymałość udarowa polimerów bez karbu i z karbem jest sprawą indywidualną, tzn. polimer o dobrej udarności bez karbu wcale nie musi mieć dobrej udarności z karbem i odwrotnie, pomiary obu wielkości traktować trzeba niezależnie. 45
46 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych WYTRZYMAŁOŚĆ ZMĘCZENIOWA W przypadku obciążeń lub odkształceń dynamicznych, zmieniających się w czasie (np. okresowo), zniszczenie próbki polimeru może nastąpić przy średnich naprężeniach lub odkształceniach nawet o 80% mniejszych niż w warunkach statycznych, jeśli tylko zmienne naprężenie lub odkształcenie działa dostatecznie długo. Proces ten określa się mianem zmęczenia materiału. Jego przyczyną są głównie mikropęknięcia powstające w próbce pod wpływem działających czynników. Liczba i wielkość tych mikropęknięć stopniowo wzrasta z czasem i może prowadzić do zniszczenia materiału. 46
47 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych WYTRZYMAŁOŚĆ ZMĘCZENIOWA W badaniach wytrzymałości zmęczeniowej polimerów stosuje się różne metody. Jedna z nich polega na poddawaniu próbki działaniu periodycznych naprężeń lub odkształceń o zmiennej amplitudzie i stałej wartości średniej oraz pomiarze liczby cykli odkształceń niezbędnych do zniszczenia próbki w zależności od wielkości amplitudy. Otrzymuje się w ten sposób tzw. krzywą Wöhlera. 47
48 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych WYTRZYMAŁOŚĆ ZMĘCZENIOWA Inną możliwość stanowi poddawanie próbki działaniu naprężeń lub odkształceń tętniących, tzn. zmieniających się periodycznie w czasie od wartości zerowej do pewnej ustalonej wartości oraz pomiar liczby cykli niezbędnych do zniszczenia próbki przy danej wielkości obciążenia lub naprężenia tętniącego. Przy takim sposobie pomiaru średnie naprężenie nie jest stałe. W obu jednak przypadkach wytrzymałość lub odkształcenie niszczące dla zerowej liczby cykli równe jest odkształceniu lub naprężeniu niszczącemu w warunkach statycznych, wartości graniczne uzyskiwane dla bardzo dużych liczby cykli można natomiast określić jako wytrzymałość zmęczeniową (długoczasową) danego polimeru. 48
49 Zachowanie przy obciążeniach dynamicznych WYTRZYMAŁOŚĆ ZMĘCZENIOWA W praktyce okazuje się, że dla większości polimerów nie istnieje asymptotyczna wartość określająca wytrzymałość zmęczeniową, tzn. nawet przy bardzo małych amplitudach zmian oraz niewielkich średnich wartościach naprężeń lub odkształceń próbki ulegają zniszczeniu (np. po l O 7 cyklach). Z tego względu często określa się wytrzymałość czasową jako czas potrzebny do zniszczenia próbki przy założonej charakterystyce naprężeń lub odkształceń. 49
50 50
Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne
Materiały Reaktorowe Właściwości mechaniczne Naprężenie i odkształcenie F A 0 l i l 0 l 0 l l 0 a. naprężenie rozciągające b. naprężenie ściskające c. naprężenie ścinające d. Naprężenie torsyjne Naprężenie
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: Wprowadzenie STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA Opracowała: mgr inż. Magdalena Bartkowiak-Jowsa Skręcanie pręta występuje w przypadku
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład VIII Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Właściwości materiałów -wprowadzenie 2. Klasyfikacja reologiczna odkształcenia
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5
INTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5 Temat ćwiczenia: tatyczna próba ściskania materiałów kruchych Celem ćwiczenia jest wykonanie próby statycznego ściskania materiałów kruchych, na podstawie której można określić
Bardziej szczegółowoTemat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali
Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali 1.1. Wstęp Próba statyczna rozciągania jest podstawowym rodzajem badania metali, mających zastosowanie w technice i pozwala na określenie własności
Bardziej szczegółowoPodstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE ZACHOWANIA SIĘ MATERIAŁÓW PODCZAS ŚCISKANIA Instrukcja przeznaczona jest dla studentów
Bardziej szczegółowoIntegralność konstrukcji w eksploatacji
1 Integralność konstrukcji w eksploatacji Wykład 0 PRZYPOMNINI PODSTAWOWYCH POJĘĆ Z WYTRZYMAŁOŚCI MATRIAŁÓW Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji
Bardziej szczegółowodr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG
7.WŁAŚCIWOŚCI LEPKOSPRĘŻYSTE POLIMERÓW dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG Politechnika Gdaoska, 2011 r. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej
Bardziej szczegółowoMATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z MATERIAŁOZNAWSTWA Statyczna próba rozciągania stali Wyznaczanie charakterystyki naprężeniowo odkształceniowej. Określanie: granicy sprężystości, plastyczności, wytrzymałości na
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW PRÓBA UDARNOŚCI METALI Opracował: Dr inż. Grzegorz Nowak Gliwice
Bardziej szczegółowoMATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Materiałoznawstwo III. Właściwości mechaniczne tworzyw polimerowych
MATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Materiałoznawstwo III Właściwości mechaniczne tworzyw polimerowych Właściwości mechaniczne to zespół cech fizycznych opisujących wytrzymałość materiału na
Bardziej szczegółowoPEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: Wprowadzenie PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH Opracowała: mgr inż. Magdalena Bartkowiak-Jowsa Reologia jest nauką,
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów
Wytrzymałość Materiałów Rozciąganie/ ściskanie prętów prostych Naprężenia i odkształcenia, statyczna próba rozciągania i ściskania, właściwości mechaniczne, projektowanie elementów obciążonych osiowo.
Bardziej szczegółowoFizyczne właściwości materiałów rolniczych
Fizyczne właściwości materiałów rolniczych Właściwości mechaniczne TRiL 1 rok Stefan Cenkowski (UoM Canada) Marek Markowski Katedra Inżynierii Systemów WNT UWM Podstawowe koncepcje reologii Reologia nauka
Bardziej szczegółowoDefi f nicja n aprę r żeń
Wytrzymałość materiałów Stany naprężeń i odkształceń 1 Definicja naprężeń Mamy bryłę materialną obciążoną układem sił (siły zewnętrzne, reakcje), będących w równowadze. Rozetniemy myślowo tę bryłę na dwie
Bardziej szczegółowodr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG
3. POLIMERY AMORFICZNE dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG Politechnika Gdaoska, 2011 r. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Zwykła próba rozciągania stali Numer ćwiczenia: 1 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowo11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ
11. WŁANOŚCI PRĘŻYTE CIAŁ Efektem działania siły może być przyspieszanie ciała, ae może być także jego deformacja. Przykładami tego ostatniego są np.: rozciąganie gumy a także zginanie ub rozciąganie pręta.
Bardziej szczegółowoSPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY.
ĆWICZENIE 5 SPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY. Wprowadzenie Odkształcenie, którego doznaje ciało pod działaniem
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 1 DZIAŁ PROGRAMOWY V. PODSTAWY STATYKI I WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA Próba statyczna rozciągania jest jedną z podstawowych prób stosowanych do określenia jakości materiałów konstrukcyjnych wg kryterium naprężeniowego w warunkach obciążeń statycznych.
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład VI. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste i plastyczne. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład VI Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste i plastyczne Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Właściwości materiałów -wprowadzenie 2. Statyczna próba rozciągania.
Bardziej szczegółowoP L O ITECH C N H I N KA K A WR
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA Wydział Mechaniczny Tworzywa sztuczne PROJEKTOWANIE ELEMENTÓW MASZYN Literatura 1) Żuchowska D.: Polimery konstrukcyjne, WNT, Warszawa 2000. 2) Żuchowska D.: Struktura i własności
Bardziej szczegółowoRodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń
Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń 1. Podział obciążeń i odkształceń Oddziaływania na konstrukcję, w zależności od sposobu działania sił, mogą być statyczne lun dynamiczne. Obciążenia statyczne występują
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE ZACHOWANIA SIĘ MATERIAŁÓW PODCZAS ŚCISKANIA Instrukcja przeznaczona jest dla studentów
Bardziej szczegółowoPodstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia
Wytrzymałość materiałów dział mechaniki obejmujący badania teoretyczne i doświadczalne procesów odkształceń i niszczenia ciał pod wpływem różnego rodzaju oddziaływań (obciążeń) Podstawowe pojęcia wytrzymałości
Bardziej szczegółowoRys Przykładowe krzywe naprężenia w funkcji odkształcenia dla a) metali b) polimerów.
6. Właściwości mechaniczne II Na bieżących zajęciach będziemy kontynuować tematykę właściwości mechanicznych, którą zaczęliśmy tygodnie temu. Ponownie będzie nam potrzebny wcześniej wprowadzony słowniczek:
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE TWORZYW SZTUCZNYCH OZNACZENIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH PRZY STATYCZNYM ROZCIĄGANIU
Bardziej szczegółowoWŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ MATERIAŁ. Właściwości materiałów. Właściwości materiałów
WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ Właściwości materiałów O możliwości zastosowania danego materiału decydują jego właściwości użytkowe; Zachowanie się danego materiału w środowisku pracy to zaplanowana
Bardziej szczegółowoNaprężenia i odkształcenia spawalnicze
Naprężenia i odkształcenia spawalnicze Cieplno-mechaniczne właściwości metali i stopów Parametrami, które określają stan mechaniczny metalu w różnych temperaturach, są: - moduł sprężystości podłużnej E,
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA
Ćwiczenie 58 WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA 58.1. Wiadomości ogólne Pod działaniem sił zewnętrznych ciała stałe ulegają odkształceniom, czyli zmieniają kształt. Zmianę odległości między
Bardziej szczegółowo17. 17. Modele materiałów
7. MODELE MATERIAŁÓW 7. 7. Modele materiałów 7.. Wprowadzenie Podstawowym modelem w mechanice jest model ośrodka ciągłego. Przyjmuje się, że materia wypełnia przestrzeń w sposób ciągły. Możliwe jest wyznaczenie
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
KATEDRA MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Instrukcja przeznaczona jest dla studentów następujących kierunków: 1. Energetyka - sem. 3
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Zwykła statyczna próba ściskania metali Numer ćwiczenia: 3 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Badanie udarności metali Numer ćwiczenia: 7 Laboratorium z przedmiotu: wytrzymałość
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.
Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów. 2. Omówić pojęcia sił wewnętrznych i zewnętrznych konstrukcji.
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Próba skręcania pręta o przekroju okrągłym Numer ćwiczenia: 4 Laboratorium z
Bardziej szczegółowodr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG
8. ZACHOWANIE TWORZYW SZTUCZNYCH PRZY OBCIĄŻENIACH NISZCZĄCYCH dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG Politechnika Gdaoska, 2011 r. Publikacja współfinansowana ze
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4
INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4 Temat ćwiczenia: Statyczna próba rozciągania metali Celem ćwiczenia jest wykonanie próby statycznego rozciągania metali, na podstawie której można określić następujące własności
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA oprac. dr inż. Jarosław Filipiak Cel ćwiczenia 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania statycznej
Bardziej szczegółowoMechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego Cel ćwiczenia STATYCZNA PRÓBA ŚCISKANIA autor: dr inż. Marta Kozuń, dr inż. Ludomir Jankowski 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów
Wytrzymałość Materiałów Skręcanie prętów o przekrojach kołowych Siły przekrojowe, deformacja, naprężenia, warunki bezpieczeństwa i sztywności, sprężyny śrubowe. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Bardziej szczegółowoCIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ
CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ Ciepło i temperatura Pojemność cieplna i ciepło właściwe Ciepło przemiany Przejścia między stanami Rozszerzalność cieplna Sprężystość ciał Prawo Hooke a Mechaniczne
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp Część I STATYKA
Spis treści Wstęp... 15 Część I STATYKA 1. WEKTORY. PODSTAWOWE DZIAŁANIA NA WEKTORACH... 17 1.1. Pojęcie wektora. Rodzaje wektorów... 19 1.2. Rzut wektora na oś. Współrzędne i składowe wektora... 22 1.3.
Bardziej szczegółowoUOGÓLNIONE PRAWO HOOKE A
UOGÓLNIONE PRAWO HOOKE A Układ liniowosprężysty Clapeyrona Robert Hooke podał następującą, pierwotna postać prawa liniowej sprężystości: ut tensio sic vis, czyli takie wydłużenie jaka siła W klasycznej
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład XI Właściwości cieplne Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Stabilność termiczna materiałów 2. Pełzanie wysokotemperaturowe 3. Przewodnictwo cieplne 4. Rozszerzalność
Bardziej szczegółowoWYTRZYMAŁOŚĆ RÓWNOWAŻNA FIBROBETONU NA ZGINANIE
Artykul zamieszczony w "Inżynierze budownictwa", styczeń 2008 r. Michał A. Glinicki dr hab. inż., Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN Warszawa WYTRZYMAŁOŚĆ RÓWNOWAŻNA FIBROBETONU NA ZGINANIE 1.
Bardziej szczegółowoWyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa
Ćwiczenie M13 Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa M13.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości modułu sztywności stali metodą dynamiczną Gaussa. M13.2. Zagadnienia związane z
Bardziej szczegółowoŚcinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży
Ścinanie i skręcanie dr hab. inż. Tadeusz Chyży 1 Ścinanie proste Ścinanie czyste Ścinanie techniczne 2 Ścinanie Czyste ścinanie ma miejsce wtedy, gdy na czterech ścianach prostopadłościennej kostki występują
Bardziej szczegółowo6. ZWIĄZKI FIZYCZNE Wstęp
6. ZWIĄZKI FIZYCZN 1 6. 6. ZWIĄZKI FIZYCZN 6.1. Wstęp Aby rozwiązać jakiekolwiek zadanie mechaniki ośrodka ciągłego musimy dysponować 15 niezależnymi równaniami, gdyż tyle mamy niewiadomych: trzy składowe
Bardziej szczegółowoPytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15
Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15 1. Warunkiem koniecznym i wystarczającym równowagi układu sił zbieżnych jest, aby a) wszystkie
Bardziej szczegółowoWykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał
Wykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał Leszek CHODOR dr inż. bud, inż.arch. leszek@chodor.pl Literatura: [1] Piechnik St., Wytrzymałość materiałów dla wydziałów budowlanych,, PWN, Warszaw-Kraków,
Bardziej szczegółowoSPRAWOZDANIE LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji SPRAWOZDANIE B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych Wydział Specjalność.. Nazwisko
Bardziej szczegółowoINŻYNIERIA MATERIAŁOWA
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA TECHNOLOGII POLIMERÓW INŻYNIERIA MATERIAŁOWA INŻYNIERIA POLIMERÓW Właściwości tworzyw polimerowych przy rozciąganiu. Streszczenie: Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
13. WSTĘP DO TORII PLASTYCZNOŚCI 1 13. 13. WSTĘP DO TORII PLASTYCZNOŚCI 13.1. TORIA PLASTYCZNOŚCI Teoria plastyczności zajmuje się analizą stanów naprężeń ciał, w których w wyniku działania obciążeń powstają
Bardziej szczegółowoWyboczenie ściskanego pręta
Wszelkie prawa zastrzeżone Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: 1. Wstęp Wyboczenie ściskanego pręta oprac. dr inż. Ludomir J. Jankowski Zagadnienie wyboczenia
Bardziej szczegółowoOpis efektów kształcenia dla modułu zajęć
Nazwa modułu: Wytrzymałość materiałów Rok akademicki: 2030/2031 Kod: MEI-1-305-s Punkty ECTS: 2 Wydział: Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Kierunek: Edukacja Techniczno Informatyczna Specjalność:
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA TECHNOLOGII POLIMERÓW
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA TECHNOLOGII POLIMERÓW PRZETWÓRSTWO TWORZYW SZTUCZNYCH I GUMY Lab 8. Wyznaczanie optimum wulkanizacji mieszanek kauczukowych na reometrze Monsanto oraz analiza
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Materiałów
Wytrzymałość Materiałów Zginanie Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach i ramach, analiza stanu naprężeń i odkształceń, warunek bezpieczeństwa Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości,
Bardziej szczegółowoWyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego
Wyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego Obowiązkowa znajomość zagadnień Charakterystyka odkształceń sprężystych, pojęcie naprężenia. Prawo Hooke a, moduł Kirchhoffa i jego wpływ na
Bardziej szczegółowoTeoria sprężystości F Z - F Z
Teoria sprężystości Ciało sprężyste bryła, która pod wpływem działających sił zewnętrznych ulega deformacji zmienia swój kształt i/lub objętość i wraca do pierwotnej postaci po ustaniu działania tych sił.
Bardziej szczegółowoMetody badań materiałów konstrukcyjnych
Wyznaczanie stałych materiałowych Nr ćwiczenia: 1 Wyznaczyć stałe materiałowe dla zadanych materiałów. Maszyna wytrzymałościowa INSTRON 3367. Stanowisko do badania wytrzymałości na skręcanie. Skalibrować
Bardziej szczegółowo4. Czyste zginanie. 4.1 Podstawowe definicje M P. Rys. 4.1. Moment statyczny siły względem punktu.
4. CZYSTE ZGINNIE 1 4. 4. Czyste zginanie 4.1 odstawowe definicje Momentem M siły względem punktu O nazywamy iloczyn wektorowy wektora wodzącego r oraz wektora siły. M= r. (4.1) Wektor r jest promieniem
Bardziej szczegółowoLaboratorium wytrzymałości materiałów
Politechnika Lubelska MECHANIKA Laboratorium wytrzymałości materiałów Ćwiczenie 1 - Statyczna próba rozciągania Przygotował: Andrzej Teter (do użytku wewnętrznego) Statyczna próba rozciągania Statyczną
Bardziej szczegółowoPytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów studia niestacjonarne I-go stopnia, semestr zimowy
Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów studia niestacjonarne I-go stopnia, semestr zimowy 1. Położenie osi obojętnej przekroju rozciąganego mimośrodowo zależy od: a) punktu przyłożenia
Bardziej szczegółowoWyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia
Ćwiczenie M12 Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia M12.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości modułu Younga różnych materiałów poprzez badanie strzałki ugięcia wykonanych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 11. Moduł Younga
Ćwiczenie 11. Moduł Younga Małgorzata Nowina-Konopka, Andrzej Zięba Cel ćwiczenia Wyznaczenie modułu Younga metodą statyczną za pomocą pomiaru wydłużenia drutu z badanego materiału obciążonego stałą siłą.
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do WK1 Stan naprężenia
Wytrzymałość materiałów i konstrukcji 1 Wykład 1 Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia Płaski stan naprężenia Dr inż. Piotr Marek Wytrzymałość Konstrukcji (Wytrzymałość materiałów, Mechanika konstrukcji)
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA Imię i Nazwisko... WYDZIAŁ MECHANICZNY Wydzia ł... Wydziałowy Zakład Wytrzymałości Materiałów Rok... Grupa... Laboratorium Wytrzymałości Materiałów Data ćwiczenia... ĆWICZENIE 15
Bardziej szczegółowoDobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7
Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7 dr inż. Hanna Smoleńska Katedra Inżynierii Materiałowej i Spajania Wydział Mechaniczny, Politechnika Gdańska Materiały edukacyjne Sprężystość i wytrzymałość Naprężenie
Bardziej szczegółowoLaboratorium wytrzymałości materiałów
Politechnika Lubelska MECHANIKA Laboratorium wytrzymałości materiałów Ćwiczenie 19 - Ścinanie techniczne połączenia klejonego Przygotował: Andrzej Teter (do użytku wewnętrznego) Ścinanie techniczne połączenia
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH
POLITECHNIKA WASZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTYCZNY INSTYTUT ELEKTOTECHNIKI TEOETYCZNEJ I SYSTEMÓW INOMACYJNO-POMIAOWYCH ZAKŁAD WYSOKICH NAPIĘĆ I KOMPATYBILNOŚCI ELEKTOMAGNETYCZNEJ PACOWNIA MATEIAŁOZNAWSTWA ELEKTOTECHNICZNEGO
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)
Jerzy Wyrwał Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron) Uwaga. Załączone materiały są pomyślane jako pomoc do zrozumienia informacji podawanych na wykładzie. Zatem ich
Bardziej szczegółowoBADANIA WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH 1. Próba rozciągania metali w temperaturze otoczenia (zg. z PN-EN :2002)
Nazwisko i imię... Akademia Górniczo-Hutnicza Nazwisko i imię... Laboratorium z Wytrzymałości Materiałów Wydział... Katedra Wytrzymałości Materiałów Rok... Grupa... i Konstrukcji Data ćwiczenia... Ocena...
Bardziej szczegółowo2. Pręt skręcany o przekroju kołowym
2. Pręt skręcany o przekroju kołowym Przebieg wykładu : 1. Sformułowanie zagadnienia 2. Warunki równowagi kąt skręcenia 3. Warunek geometryczny kąt odkształcenia postaciowego 4. Związek fizyczny Prawo
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Podstawy techniki i technologii Kod przedmiotu: IS01123; IN01123 Ćwiczenie 5 BADANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH
Bardziej szczegółowo9. PODSTAWY TEORII PLASTYCZNOŚCI
9. PODSTAWY TEORII PLASTYCZNOŚCI 1 9. 9. PODSTAWY TEORII PLASTYCZNOŚCI 9.1. Pierwsze kroki Do tej pory zajmowaliśmy się w analizie ciał i konstrukcji tylko analizą sprężystą. Nie zastanawialiśmy się, co
Bardziej szczegółowoDRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI
DRGANIA ELEMENTÓW KONSTRUKCJI (Wprowadzenie) Drgania elementów konstrukcji (prętów, wałów, belek) jak i całych konstrukcji należą do ważnych zagadnień dynamiki konstrukcji Przyczyna: nawet niewielkie drgania
Bardziej szczegółowoMateriały dydaktyczne. Semestr IV. Laboratorium
Materiały dydaktyczne Wytrzymałość materiałów Semestr IV Laboratorium 1 Temat: Statyczna zwykła próba rozciągania metali. Praktyczne przeprowadzenie statycznej próby rozciągania metali, oraz zapoznanie
Bardziej szczegółowo1. BADANIE SPIEKÓW 1.1. Oznaczanie gęstości i porowatości spieków
1. BADANIE SPIEKÓW 1.1. Oznaczanie gęstości i porowatości spieków Gęstością teoretyczną spieku jest stosunek jego masy do jego objętości rzeczywistej, to jest objętości całkowitej pomniejszonej o objętość
Bardziej szczegółowoRys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH 2013 2BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE
WIADOMOŚCI OGÓLNE O zginaniu mówimy wówczas, gdy prosta początkowo oś pręta ulega pod wpływem obciążenia zakrzywieniu, przy czym włókna pręta od strony wypukłej ulegają wydłużeniu, a od strony wklęsłej
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY
POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Techniki niskotemperaturowe w Inżynierii Mechaniczno Medycznej Zmiana własności ciał w temperaturach kriogenicznych Prowadzący: dr inż. Waldemar Targański Emilia
Bardziej szczegółowoPODSTAWY MECHANIKI OŚRODKÓW CIĄGŁYCH
1 Przedmowa Okładka CZĘŚĆ PIERWSZA. SPIS PODSTAWY MECHANIKI OŚRODKÓW CIĄGŁYCH 1. STAN NAPRĘŻENIA 1.1. SIŁY POWIERZCHNIOWE I OBJĘTOŚCIOWE 1.2. WEKTOR NAPRĘŻENIA 1.3. STAN NAPRĘŻENIA W PUNKCIE 1.4. RÓWNANIA
Bardziej szczegółowoTEORIA SPRĘŻYSTOŚCI I PLASTYCZNOŚCI (TSP)
TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI I PLASTYCZNOŚCI (TSP) Wstęp. Podstawy matematyczne. Tensor naprężenia. Różniczkowe równania równowagi Zakład Mechaniki Budowli PP Materiały pomocnicze do TSP (studia niestacjonarne,
Bardziej szczegółowo16. 16. Badania materiałów budowlanych
16. BADANIA MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH 1 16. 16. Badania materiałów budowlanych 16.1 Statyczna próba ściskania metali W punkcie 13.2 opisano statyczną próbę rozciągania metali plastycznych i kruchych. Dla
Bardziej szczegółowoWŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe
WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ Zmiany makroskopowe Zmiany makroskopowe R e = R 0.2 - umowna granica plastyczności (0.2% odkształcenia trwałego); R m - wytrzymałość na rozciąganie (plastyczne); 1
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu: MT 1 N 0 3 19-0_1 Rok: II Semestr: 3 Forma studiów:
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu: MT 1 S 0 3 19-0_1 Rok: II Semestr: 3 Forma studiów:
Bardziej szczegółowoMECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH
dr inż. Robert Szmit Przedmiot: MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH WYKŁAD nr Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Katedra Geotechniki i Mechaniki Budowli Opis stanu odkształcenia i naprężenia powłoki
Bardziej szczegółowoOBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH
OBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH koło podziałowe linia przyporu P R P N P O koło podziałowe Najsilniejsze zginanie zęba następuje wówczas, gdy siła P N jest przyłożona u wierzchołka zęba. Siłę P N można rozłożyć
Bardziej szczegółowoProjektowanie elementów z tworzyw sztucznych
Projektowanie elementów z tworzyw sztucznych Wykorzystanie technik komputerowych w projektowaniu elementów z tworzyw sztucznych Tematyka wykładu Techniki komputerowe, Problemy występujące przy konstruowaniu
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
INSTYTUT MASZYN I URZĄZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA O ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW TECH OLOGICZ A PRÓBA ZGI A IA Zasada wykonania próby. Próba polega
Bardziej szczegółowo8. WIADOMOŚCI WSTĘPNE
Część 2 8. MECHNIK ELEMENTÓW PRĘTOWYCH WIDOMOŚCI WSTĘPNE 1 8. WIDOMOŚCI WSTĘPNE 8.1. KLSYFIKCJ ZSDNICZYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCJI Podstawą klasyfikacji zasadniczych elementów konstrukcji jest kształt geometryczny
Bardziej szczegółowoSTAN NAPRĘŻENIA. dr hab. inż. Tadeusz Chyży
STAN NAPRĘŻENIA dr hab. inż. Tadeusz Chyży 1 SIŁY POWIERZCHNIOWE I OBJĘTOŚCIOWE Rozważmy ciało o objętości V 0 ograniczone powierzchnią S 0, poddane działaniu sił będących w równowadze. Rozróżniamy tutaj
Bardziej szczegółowoZ-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 Z-LOG-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials A. USYTUOWANIE
Bardziej szczegółowoTemat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali
Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali 2.1. Wstęp Próba statyczna ściskania jest podstawowym sposobem badania materiałów kruchych takich jak żeliwo czy beton, które mają znacznie lepsze
Bardziej szczegółowoPytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16
Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16 1. Warunkiem koniecznym i wystarczającym równowagi układu sił zbieżnych jest, aby a) wszystkie
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE
ĆWICZENIE 4 WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE Wprowadzenie Pręt umocowany na końcach pod wpływem obciążeniem ulega wygięciu. własnego ciężaru lub pod Rys. 4.1. W górnej warstwie pręta następuje
Bardziej szczegółowoNauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis
Nauka o Materiałach Wykład IX Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne Jerzy Lis Nauka o Materiałach Treść wykładu: 1. Odkształcenie plastyczne 2. Parametry makroskopowe 3. Granica plastyczności
Bardziej szczegółowo