Fumaran dimetylu (Tecfidera ) w leczeniu postaci rzutowo-remisyjnej stwardnienia rozsianego Analiza wpływu na budżet

Transkrypt

1 Fumaran dimetylu (Tecfidera ) w leczeniu postaci rzutowo-remisyjnej stwardnienia rozsianego Analiza wpływu na budżet Dominik Golicki, Katarzyna Jaśkowiak, Iwona Dworakowska, Maciej Niewada Warszawa 2014

2 Autorzy raportu: Dominik Golicki, Iwona Dworakowska, Maciej Niewada - HealthQuest Sp. z o.o. sp.k. Wkład pracy: dr n. med. Dominik Golicki: analiza problemu decyzyjnego, budowa modelu, raport końcowy, formułowanie wniosków mgr inż. Katarzyna Jaśkowiak: raport końcowy, formułowanie wniosków mgr inż. Iwona Dworakowska: gromadzenie danych kosztowych dr hab. n. med. Maciej Niewada: analiza problemu decyzyjnego, kontrola wszystkich etapów, formułowanie wniosków. Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Maciej Niewada maciej.niewada@healthquest.pl HealthQuest Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. ul. Mickiewicza 63 Budynek Megadex A, Warszawa tel./fax , kontakt@healthquest.pl Recenzja: Opracowanie nierecenzowane. Zleceniodawca raportu/finansowanie projektu: Biogen Idec Poland Sp. z o.o. Ul. Poleczki Warszawa; Poland Przedstawiciel zleceniodawcy odpowiedzialny za kontakt w sprawie raportu: Cezary Glogowski Head of Public Affairs Biogen Idec Poland Sp. z o.o. ul. Poleczki 35, Warszawa, Poland Tel: Fax: Tel. kom.: cezary.glogowski@biogenidec.com 2/95

3 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet SPIS TREŚCI SPIS TREŚCI... 3 SKRÓTY I AKRONIMY... 5 STRESZCZENIE CEL ANALIZY METODY Perspektywa analizy Horyzont czasowy Epidemiologia Populacja docelowa Podsumowanie oszacowań wielkości populacji zdefiniowanych w minimalnych wymaganiach Struktura rynku leków na stwardnienie rozsiane Koszty terapii Koszty Tecfidera Grupa limitowa Koszt nabycia innych produktów leczniczych Koszty podania leków Koszty diagnostyki Koszty leczenia rzutów stwardnienia rozsianego Dyskontowanie WYNIKI Scenariusz istniejący Scenariusz nowy podstawowy Scenariusz nowy minimalny Scenariusz nowy maksymalny Scenariusz nowy podstawowy Scenariusz nowy minimalny Scenariusz nowy maksymalny /95

4 4 ASPEKTY ETYCZNE I SPOŁECZNE OGRANICZENIA WNIOSKI ANEKS Oszacowanie rocznej częstości rzutów stwardnienia rozsianego u pacjentów nieleczonych Zgodność opracowania z minimalnymi wymaganiami dla analizy wpływu na budżet (według Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dn r.) SPIS TABEL SPIS RYCIN PIŚMIENNICTWO /95

5 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet SKRÓTY I AKRONIMY ALAT Amp.-strz. AspaT ChPL EDSS GGN mcg MZ NFZ PML QT RRMS RSS SM VZV wkł. WPW aminotransferaza alaninowa ampułkostrzykawka aminotransferaza asparaginianowa Charakterystyka Produktu Leczniczego rozszerzona skala niewydolności ruchowej Kurtzkiego (ang. Expanded Disability Status Scale) górna granica normy mikrogramy Ministerstwo Zdrowia Narodowy Fundusz Zdrowia postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia odstęp QT (w EKG) postać rzutowo-remisyjna stwardnienia rozsianego instrument podziału ryzyka (ang. risk-sharing schemes) stwardnienie rozsiane wirus półpaśca (ang. varicella zoster virus) wkład wzrokowe potencjały wywołane 5/95

6 STRESZCZENIE Cel Celem analizy jest ocena obciążeń budżetowych Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) związanych z finansowaniem ze środków publicznych produktu Tecfidera (Tecfidera) w ramach programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (leczenie 1. linii). Metody Analizę kosztów przeprowadzono z perspektywy płatnika publicznego, tj. Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) w 5-letnim horyzoncie czasowym ( ). Na podstawie danych IMS z lat , prognozowano liczbę pacjentów w programach lekowych stwardnienia rozsianego w latach Analizowano dwa scenariusze rozwoju rynku leków na stwardnienie rozsiane istniejący (bez refundacji Tecfidera; ze zmianami wywołanymi wprowadzeniem w 2013 roku refundacji leków stosowanych w 2. linii - fingolimodu oraz natalizumabu) oraz nowy (zakładający refundację Tecfidera). Dane o kosztach jednostkowych leków, procedur diagnostycznych, wizyt ambulatoryjnych i hospitalizacji zaczerpnięto z oficjalnych źródeł NFZ. Niepewność oszacowań zmian w strukturze udziałów rynkowych zaadresowano przeprowadzając symulację scenariusza minimalnego i maksymalnego. Wyniki Według najbardziej prawdopodobnych oszacowań, nawet przy braku refundacji Tecfidera, liczba pacjentów leczonych w ramach programów lekowych leczenia stwardnienia rozsianego będzie systematycznie rosła w sposób liniowy - od ok w 2014 roku do ok osobolat terapii w 2018 roku. W tym czasie, całkowite koszty realizacji programów lekowych stwardnienia rozsianego wzrosną od ok. 398 mln zł do ok. 692 mln zł. Refundacja Tecfidera w ramach 1. linii leczenia stwardnienia rozsianego w 2015 roku, doprowadzi do wzrostu udziałów Tecfidera w rynku, kosztem spadku udziałów innych preparatów 1. linii (Beteferon, Rebif, Avonex, Copaxone, Extavia) oraz mniejszej dynamiki wzrostu udziałów preparatów 2. linii (Gilenya, Tysabri). Liczba leczonych Tecfidera będzie rosła od ok. w 2015 roku, do ok. w 2018 roku ( udziałów w rynku osobolat terapii). 6/95

7 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Towarzyszyć temu będą oszczędności z tytułu mniejszej liczby wizyt ambulatoryjnych i hospitalizacji w ramach realizacji programów lekowych (o ok. 79,9 tys. i ok. 801 tys. w roku 2015 i 2018) i rzutów SM leczonych szpitalnie (ok. 260 tys. zł i ok. 1,0 mln zł w roku 2015 i 2018). Wnioski Wprowadzenie refundacji Tecfidera w ramach programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (1. linia leczenia) zwiększy dostępność do skutecznych i nowoczesnych metod terapii tej choroby. Słowa kluczowe Fumaran dimetylu, Tecfidera, stwardnienie rozsiane, analiza wpływu na budżet płatnika 7/95

8 1 CEL ANALIZY Celem analizy jest ocena obciążeń budżetowych Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) związanych z finansowaniem ze środków publicznych preparatu Tecfidera (Tecfidera ) u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w ramach programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (leczenie 1. linii). W Tab. 1 przedstawiono problem decyzyjny analizy wpływu na budżet z uwzględnieniem schematu PICO. Tab. 1 Problem decyzyjny analizy z uwzględnieniem schematu PICO. Kryterium Populacja (P) Interwencja (I) Komparator (C) Charakterystyka Pacjenci z postacią rzutową stwardnienia rozsianego, w wieku powyżej 12 lat, kwalifikujący się do programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (załącznik B.29) Fumaran dimetylu (Tecfidera ) stosowany zgodnie z zaleceniami ChPL Pozostałe leki refundowane w ramach programów lekowych leczenia stwardnienia rozsianego: Interferon beta-1a (Avonex, Rebif) Interferon beta-1b (Betaferon, Extavia) octan glatirameru (Copaxone) fingolimod (Gilenya) natalizumab (Tysabri) Efekty (O) bezpośrednie koszty związane z wprowadzeniem preparatu na listę leków refundowanych w ramach programu lekowego; wpływ na organizację udzielania świadczeń zdrowotnych; aspekty etyczne i społeczne. Perspektywa analizy NFZ Horyzont czasowy analizy Lata Porównywane scenariusze scenariusz istniejący: aktualnie realizowany, bez refundacji Tecfidera scenariusz nowy po wprowadzeniu Tecfidera do programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (w 1. linii leczenia) 8/95

9 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet 2 METODY 2.1 Perspektywa analizy Analizę przeprowadzono z perspektywy płatnika publicznego finansującego świadczenia zdrowotne Narodowego Funduszu Zdrowia. Preparat Tecfidera ma być podawany w ramach programu lekowego. Nie zidentyfikowano kosztów, które miałyby być ponoszone przez pacjentów i w związku z tym nie przeprowadzano analizy z perspektywy pacjenta. 2.2 Horyzont czasowy Analizą objęto okres czterech lat od momentu wprowadzenia leku do programu lekowego. Jest to czas niezbędny do ustalenia stanu równowagi. Na potrzeby analizy założono, że będzie to okres od 2015 roku do 2018 roku. 2.3 Epidemiologia Stwardnienie rozsiane zazwyczaj występuje pomiędzy 20, a 40 rokiem życia i dwukrotnie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Na częstość występowania choroby wpływa w dużym stopniu tło etniczne populacji. Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby wywodzące się z północnej i centralnej Europy. 1 Według statystyk opublikowanych przez WHO w 2008 roku na świecie na SM choruje 30 osób na 100 tys. mieszkańców, a najwyższą chorobowością cechuje się właśnie Europa (80 na 100 tys. mieszkańców). W Polsce współczynnik chorobowości wynosi 120 na 100 tys. osób. Ten wynik plasuje Polskę w pierwszej dziesiątce przebadanych w 2008 roku przez WHO krajów świata. 12 W latach przeprowadzono w Polsce przekrojowe badania pilotażowe, w którym analizowano aspekty epidemiologiczne SM. Badaną próbę stanowiło 3881 pacjentów w wieku śr. 40,7 (SD=11,1) lat, w tym 2494 kobiet (70%) oraz 1030 mężczyzn (30%). Wyniki badania wskazują, że największe ogniska epidemiologiczne występują w Polsce w województwach lubelskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Średni czas trwania choroby wynosił 10,2 (SD=8,8) roku, a od wystąpienia pierwszych objawów do pełnego rozpoznania mijało średnio 2,6 roku. 2 W Tab. 2, Tab. 3 i Tab. 4 zestawiono dane epidemiologiczne dt. stwardnienia rozsianego w Polsce (odpowiednio chorobowości, liczby chorych, zapadalności). 9/95

10 Tab. 2. Zestawienie danych epidemiologicznych dotyczących chorobowości stwardnienia rozsianego w Polsce (opracowanie własne). Chorobowość Region geograficzny Źródło 150 / Polska Ministerstwo Zdrowia ,29 / Lublin Lobińska ,97 / powiat Kępno Wender ,41 / powiat Gniezno Wender 1985, Wender 1985b 6 36,5 / Bydgoszcz Cendrowski ,19 / Szczecin Potemkowski ,32 / Szczecin Potemkowski ,90 / Warszawa Cendrowski ,57 / Pruszków Cendrowski / Polska Zaborski / Polska WHO 12 Tab. 3. Zestawienie danych o liczbie chorych na stwardnienie rozsiane w Polsce. Liczba chorych na SM w Polsce Źródło Ministerstwo Zdrowia Opis Programu Terapeutycznego Leczenie preparatem natalizumab (Tysabri) chorych ze stwardnieniem rozsianym o wysokim ryzyku szybkiego postępu niepełnosprawności opracowanego przez Prof. dr n. med. Danutę Gryglewicz, Konsultanta Krajowego w dziedzinie neurologii; Stanowisko RK AOTM Tab. 4. Zestawienie danych epidemiologicznych dotyczących zapadalności na stwardnienie rozsiane w Polsce (opracowanie własne). Zapadalność na SM Region geograficzny Źródło 1,5 do 3,7 / Polska 3,8 / Europa WHO 12 2,5 / Świat WHO 12 Cendrowski Opinia RP AOTM /95

11 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet 2.4 Populacja docelowa Populację docelową w analizie wpływu na budżet stanowią pacjenci ze stwardnieniem rozsianym (ICD-10 G35), kwalifikujący się do programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego (1. linia leczenia interferon beta-1a, interferon beta-1b, octan glatirameru; załącznik B.29 do obwieszczenia). W Tab. 5 przedstawiono szczegółowe kryteria włączenia do programu lekowego. Wielkość populacji leczonej w programie lekowym leczenia stwardnienia rozsianego oszacowano na podstawie danych rynkowych IMS o sprzedaży leków na stwardnienie rozsiane w Polsce (Tab. 6). W oparciu o dawkowanie zalecane w ChPL poszczególnych produktów oszacowano liczbę osobolat terapii poszczególnymi preparatami (Tab. 7), a następnie przybliżoną całkowitą liczbę chorych leczonych w ramach programu lekowego (Tab. 8). Uzyskane szacunki wskazują, że w latach , liczba chorych w programie lekowym SM systematycznie rosła od ok. 940 do ok. 4240, a wzrost miał w zasadzie charakter liniowy (Ryc. 1). Prognozę liczby pacjentów leczonych w ramach programów lekowych stwardnienia rozsianego w latach , oparto na zbudowanej w oparciu o dane IMS, prognozie marketingowej producenta leku (Tab. 9; patrz również Aneks 7.1 opis założeń i źródeł prognozy marketingowej producenta). Jej zasadnicze założenia to: (1) dalszy liniowy charakter wzrostu liczby leczonych, (2) większa dynamika wzrostu, wynikająca z wprowadzenia w 2013 roku programów lekowych 2. linii leczenia (załącznik B.46 do obwieszczenia) i refundacji dwóch nowych substancji fingolimodu oraz natalizumabu. Zgodnie z prognozą, w 2013 roku można się spodziewać ok chorych z SM leczonych w ramach programów lekowych stwardnienia rozsianego (w tym ok chorych leczonych w ramach 1. linii; 94,9% z 6 378). W kolejnych latach liczby te będą systematycznie rosła, by w 2018 roku osiągnąć ok chorych leczonych w ramach programów lekowych SM (w tym 78,2% w ramach 1. linii; porównaj Tab. 9 oraz Tab. 12; Ryc. 2). Wprowadzenie refundacji Tecfidera w ramach leczenia 1. linii stwardnienia rozsianego, nie spowoduje dodatkowego wzrostu liczby leczonych. Efektem refundacji będzie odbiór udziałów innym lekom stosowanym w ramach Programu Lekowego (Tab. 13). Tab. 10 zawiera podsumowanie populacji zdefiniowanych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia dt. minimalnych wymagań. 11/95

12 Tab. 5. Kryteria kwalifikacji do programów lekowych leczenia stwardnienia rozsianego. Parametr Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Kryteria kwalifikacji 1.1 Leczenia interferonem beta: 1) wiek od 12 roku życia; 2) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (Polman i wsp. 2005); włącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po kontraście; 3) uzyskanie co najmniej 15 punktów według punktowego systemu kwalifikacji określonego w ust. 3; 4) pisemna deklaracja współpracy przy realizacji programu ze strony pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej obejmującej opieką świadczeniobiorcę. 1.2 Leczenia octanem glatirameru: 1) wiek od 12 roku życia; 2) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (Polman i wsp. 2005); włącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po kontraście; 3) uzyskanie co najmniej 15 punktów według punktowego systemu kwalifikacji określonego w ust. 3; 4) pisemna deklaracja współpracy przy realizacji programu ze strony pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej obejmującej opieką świadczeniobiorcę; 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia fingolimodem w ramach programu: Do leczenia substancją czynną fingolimod kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie następujące kryteria: 1.1 Wiek od 18 roku życia; 1.2 Rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego (RRMS) - oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (Polman i wsp. 2005), włącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po kontraście, w którym w okresie kwalifikacji w obrazie T-2 zależnym stwierdzono obecność co najmniej 9 zmian lub obecność co najmniej 1 zmiany po wzmocnieniu gadolinem; 1.3 Pacjenci, u których stwierdza się brak odpowiedzi na pełny, minimum roczny cykl leczenia interferonem beta, definiowany jako spełnienie obu poniższych warunków: 1) liczba i ciężkość rzutów: a) 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub wzrost o 2 pkt w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych, lub o 1 pkt w zakresie czterech lub większej liczby układów funkcjonalnych) lub b) 1 ciężki rzut po 6 miesiącach leczenia (wzrost w EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego); 2) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych: a) więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+), b) więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2. 2. Do programu kwalifikują się również pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie fingolimodem przed dniem 1 stycznia 2013 r. i spełniają łącznie następujące kryteria: 2.1 Leczenie zostało włączone zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, i powyższe znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej pacjenta. 2.2 Nie podlegają kryteriom wyłączenia określonym w pkt Kryteria kwalifikacji do leczenia natalizumabem w ramach programu: Do leczenia substancją czynną natalizumab kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie następujące kryteria: 8.1 Wiek od 18 roku życia; 8.2 Rozpoznanie postaci rzutowej (nawracająco-ustępującej) stwardnienia rozsianego oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (Polman i wsp. 2005) i spełnianie kryteriów określonych w pkt i 8.7. albo pkt.8.4. i Pacjenci, u których stwierdza się brak skuteczności terapii interferonem beta po minimum 12-tu miesiącach terapii, definiowany jako spełnienie obu poniższych warunków: 1) liczba i ciężkość rzutów: a) 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub wzrost o 2 pkt w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych) lub b) 1 ciężki rzut po 6 miesiącach wymagający leczenia sterydami (wzrost w EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego 2) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach gdy stwierdza się jedno z poniższych: a) więcej niż jedna nowa zmiana GD(+) b) więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2 (w sumie nie mniej niż 9 zmian); 8.4. Szybko rozwijająca się, ciężka postać choroby rozpoznawana kiedy zostaną spełnione oba poniższe parametry : a) liczba i ciężkość rzutów: - co najmniej dwa rzuty wymagające leczenia sterydami powodujące niesprawność (w czasie rzutu wzrost EDSS o minimum 2 pkt) b) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego - więcej niż jedna nowa zmiana GD(+) lub - więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2 (w sumie nie mniej niż 9 zmian) 8.5 Zapoznanie się przez pacjenta z ustną i pisemną informacją dotyczącą programu. Podpisanie formularza świadomej zgody przez pacjenta i lekarza prowadzącego. Jeden komplet dokumentów pozostaje w Ośrodku, drugi zostaje przekazany pacjentowi; 12/95

13 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Parametr Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) 8.6 Przekazanie i potwierdzenie otrzymania karty pacjenta; 8.7 Brak stwierdzonej obecności przeciwciał anty-jcv. 9. Do programu kwalifikują się również pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie natalizumabem przed dniem 1 lipca 2013 r. i spełniają łącznie następujące kryteria: 9.1 Leczenie zostało włączone zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, i powyższe znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej pacjenta; 9.2 Nie podlegają kryteriom wyłączenia określonym w pkt 11. Przeciwwskazania 2.1. Przeciwwskazania do stosowania interferonów beta: 1) pierwotne przeciwwskazania dla stosowania interferonów beta (wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych przeciwwskazań): a) nadwrażliwość na interferon beta, b) współtowarzysząca inna postać choroby, c) zdekompensowana niewydolność wątroby (enzymy wątrobowe 2 razy powyżej normy), d) zaburzenia czynności tarczycy (bez eutyreozy), e) depresja nie poddająca się leczeniu, f) padaczka z wyłączeniem napadów, które u dzieci i młodzieży wystąpiły w czasie rzutu stwardnienia rozsianego, g) przeciwwskazania wymienione w Charakterystyce Produktu Leczniczego; 2) brak skuteczności leczenia, zgodnie z ust. 5; 3) nietolerancja interferonów beta (wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych): a) ostre reakcje nadwrażliwości (wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, pokrzywka), b) wzrost poziomu transaminaz (AspAT, ALAT powyżej 2 x GGN) lub kliniczne objawy niewydolności wątroby, c) wystąpienie leukopenii (poniżej 3000/ μl), trombocytopenii lub niedokrwistości, d) objawy ciężkiej depresji, próby samobójcze, padaczka, e) wystąpienie zaburzeń czynności tarczycy (bez eutyreozy), f) wieloogniskowe zmiany skórne Przeciwwskazania do stosowania octanu glatirameru. pierwotne przeciwwskazania dla stosowania octanu glatirameru (wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych przeciwwskazań): 3. Przeciwwskazania bezwzględne do stosowania fingolimodu: Przeciwwskazaniem do leczenia fingolimodem jest spełnienie co najmniej jednego z niżej wymienionych kryteriów: 1) Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakażeń oportunistycznych, w tym: a) pacjenci z rozpoznanym zespołem niedoboru odporności, b) osoby przyjmujące aktualnie leki immunosupresyjne, c) pacjenci ze zmniejszoną odpornością powstałą w wyniku wcześniejszego leczenia immunosupresyjnego; 2) Ciężkie aktywne zakażenia oraz aktywne przewlekłe zakażenia w szczególności zapalenie wątroby, gruźlica; 3) Rozpoznane czynne choroby nowotworowe, z wyjątkiem pacjentów z rakiem podstawnokomórkowym skóry; 4) Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (stopnia C wg Child- Pugh); 5) Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; 6) Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca, chorobą węzła zatokowego, wywiadem w kierunku zawału serca oraz leczeni lekami antyarytmicznymi klasy Ia lub III; 7) Pacjenci, którzy nie przebyli ospy wietrznej lub nie zostali przeciw niej zaszczepieni i nie występują u nich przeciwciała przeciw wirusowi ospy wietrznej i półpaśca (Varicella-Zoster virus, VZV); 8) Pacjenci z wtórnie postępującą postacią choroby. 4. Przeciwwskazania względne do stosowania: Nie zaleca się stosowania fingolimodu: 1) U pacjentów spełniających co najmniej jedno kryterium z niżej wymienionych : 10. Przeciwskazania do stosowania natalizumabu: 1) Wiek poniżej 18 roku życia; 2) Ciąża i karmienie piersią; 3) Postać wtórnie postępująca i pierwotnie postępująca SM; 4) Skojarzenie z interferonem beta, octanem glatirameru; 5) Zwiększone ryzyko zakażeń oportunistycznych, w tym pacjenci z upośledzoną odpornością (obecnie leczeni lekami immunosupresyjnymi lub z upośledzoną odpornością z powodu wcześniej stosowanej terapii, np. mitoksantronem lub cyklofosfamidem). W przypadku braku zaburzeń odporności dopuszczalne jest leczenie po upłynięciu 6-ciu miesięcy od podania ostatniej dawki leku immunosupresyjnego; 6) Przeciwwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego. 13/95

14 Parametr Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) a) nadwrażliwość na octan glatirameru lub mannitol, b) współtowarzysząca inna postać choroby; 2) brak skuteczności leczenia, zgodnie z ust. 5; 3) ciąża Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) a) blok drugiego stopnia typu Mobitz II lub blok przedsionkowokomorowy wyższego stopnia; b) blok zatokowo-przedsionkowy; c) istotne wydłużenie QT (QTc>470 milisekund u kobiet lub>450 milisekund u mężczyzn); d) wywiad w kierunku objawowej bradykardii lub nawracających omdleń; e) choroba naczyń mózgowych; f) wywiad w kierunku zastoinowej niewydolności krążenia; g) wywiad w kierunku zatrzymania krążenia; h) niekontrolowane nadciśnienie tętnicze; i) ciężki zespół bezdechu sennego; j) obrzęk plamki żółtej. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku plamki żółtej lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z wywiadem w kierunku cukrzycy oraz zapalenia błony naczyniowej oka. 2) U pacjentów przyjmujących następujące leki przeciwarytmiczne lub zwalniające rytm serca: a) leki beta-adrenolityczne; b) antagoniści kanału wapniowego zwalniający akcję serca (np. werapamil, diltiazem lub iwabradyna); c) inne substancje mogące zwalniać akcję serca (np. digoksyna, antagoniści cholinoesterazy lub pilokarpina). Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Punktowy system kwalifikacji 3. Punktowy system kwalifikacji do leczenia stwardnienia rozsianego interferonem beta i octanem glatirameru: 1) czas trwania choroby 0-3 lat - 6 pkt 3-6 lat - 4 pkt 6-10 lat - 2 pkt powyżej 10 lat - 1 pkt 2) postać choroby rzutowa bez objawów ubytkowych - 5 pkt 3) liczba rzutów choroby w ostatnim roku: 3 i więcej - 5 pkt pkt brak rzutów - 1 pkt 4) stan neurologiczny w okresie międzyrzutowym (przy rozpoczynaniu leczenia) - objawy nieznacznie upośledzające układ ruchu (świadczeniobiorca samodzielnie chodzący) 14/95

15 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Parametr Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) EDSS pkt EDSS 2,5 4-5 pkt EDSS 4,5 5-2 pkt EDSS powyżej 5-1 pkt Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) Kryteria wyłączenia 4.1. Leczenie interferonem beta: 1) nadwrażliwość na interferon beta; 2) współtowarzysząca inna postać choroby; 3) ciąża; 4) zdekompensowana niewydolność wątroby (enzymy wątrobowe 2 razy powyżej normy); 5) zaburzenia czynności tarczycy (bez eutyreozy); 6) depresja niepoddająca się leczeniu; 7) padaczka, z wyłączeniem napadów występujących u dzieci i młodzieży jako objaw rzutu stwardnienia rozsianego; 8) przeciwwskazania wymienione Charakterystyce Produktu Leczniczego. 4.2 Leczenie octanem glatirameru: 1) nadwrażliwość na octan glatirameru lub mannitol; 2) współtowarzysząca inna postać choroby; 3) obciążenie innymi schorzeniami, które mogą zmniejszyć skuteczność leczenia; 4) ciąża. 5. Kryteria wyłączenia: Kryterium wyłączenia z leczenia fingolimodem jest spełnienie co najmniej jednego z niżej wymienionych kryteriów: 1) Rezygnacja pacjenta 2) Ciąża; 3) Spełnienie kryteriów nieskuteczności leczenia zawartych w pkt 6; 4) Utrzymujący się, spadek liczby limfocytów poniżej 0.2 x 109/l; 5) Utrzymujące się i niebędące wynikiem innego procesu chorobowego zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych powyżej pięciokrotności górnej granicy normy lub zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy; 6) Wystąpienie innych zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem, niepoddających się rutynowemu postępowaniu; 7) Przejście w postać wtórnie postępującą. 11. Kryteria wyłączenia: 1) Rezygnacja pacjenta; 2) Ciąża. 3) Nieprzestrzeganie zasad leczenia- pominięcie dwóch kolejnych dawek; 4) Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML); a) w przypadku podejrzenia PML wstrzymanie podawania leku do czasu jego wykluczenia, b) w przypadku potwierdzenia PML trwałe odstawienie leku. 5) Brak stabilizacji lub postęp choroby pomimo leczenia (dwa rzuty wymagające sterydoterapii lub pogorszenie o 2 punkty w EDSS w ciągu roku); 6) Reakcje nadwrażliwości przy podaniu leku; 7) Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych związane z leczeniem produktem leczniczym Tysabri (powyżej 3 górna granica normy); 8) Nowotwory złośliwe; 9) Inne zakażenia oportunistyczne; Określenie czasu leczenia w programie 5.1. Leczenie trwa do 24 miesięcy, z możliwością przedłużenia do maksymalnie 60 miesięcy. Po 12 miesiącach każdego roku trwania leczenia dokonuje się oceny skuteczności leczenia. Za brak skuteczności wymagający zmiany leczenia przyjmuje się wystąpienie jednej z poniższych sytuacji: 1) liczba i ciężkość rzutów: a) 2 lub więcej rzutów umiarkowanych (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub wzrost o 2 pkt w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych) lub b) 1 ciężki rzut po 6 miesiącach (wzrost w EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego); 2) progresja choroby mimo leczenia, co oznacza utrzymujące się przez co najmniej 3 miesiące pogorszenie się stanu neurologicznego o co najmniej: 6. Określenie czasu leczenia w programie: Ocenę skuteczności leczenia przeprowadza się po każdych pełnych 12 miesiącach terapii. U chorych odpowiadających na leczenie po ocenie skuteczności, terapię fingolimodem można przedłużać o kolejne 12 miesięcy. Łączny czas leczenia pacjenta, lekami modyfikującymi przebieg choroby, zależy od decyzji lekarza, nie może jednak przekraczać 60 miesięcy. W przypadku wystąpienia, w początkowym okresie leczenia, objawów niepożądanych lub ze względu na bezpieczeństwo chorego, dopuszcza się w ramach programu zamianę na lek o innym mechanizmie działania. Przesłanki do zmiany terapii, wymienione w poprzednim zdaniu nie są tożsame z brakiem skuteczności wdrożonego leczenia. Za brak skuteczności leczenia fingolimodem, uzasadniający zmianę 12. Określenie czasu leczenia w programie: Ocenę skuteczności leczenia przeprowadza się po każdych pełnych 12 miesiącach terapii. U chorych odpowiadających na leczenie po ocenie skuteczności, terapię natalizumabem można przedłużać o kolejne 12 miesięcy. Z uwagi na podwyższone ryzyko PML, lekarz specjalista i pacjent powinni ponownie po 2 latach indywidualnie rozważyć korzyści i ryzyko leczenia produktem TYSABRI. Łączny czas leczenia pacjenta, lekami modyfikującymi przebieg choroby, zależy od decyzji lekarza, nie może jednak przekraczać 60 miesięcy. W przypadku wystąpienia, w początkowym okresie leczenia, objawów niepożądanych lub ze względu na bezpieczeństwo chorego, dopuszcza się w ramach programu, zamianę na lek o innym mechanizmie działania. Przesłanki do zmiany terapii, wymienione w poprzednim zdaniu, nie są tożsame z brakiem skuteczności 15/95

16 Parametr Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) a) 2 pkt EDSS, gdy EDSS do 3,5, b) 1 pkt EDSS, gdy EDSS od 4,0; 3) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych: a) więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+), b) więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2; 4) przejście rzutowo-remisyjnej postaci stwardnienia rozsianego we wtórnie postępujące stwardnienie rozsiane, w skali EDSS powyżej 6 punktów Kryteria przedłużenia leczenia interferonem beta lub octanem glatirameru o kolejne 12 miesięcy, nie więcej jednak niż do 60 miesięcy leczenia: 1) brak rzutów lub rzuty łagodne (wzrost EDSS o 0.5 pkt lub o 1 pkt w jednym do trzech układów funkcjonalnych) lub 1 rzut umiarkowany (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub 2 pkt w zakresie jednego do dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych), lub 2) brak progresji choroby w okresie ostatniego roku leczenia: różnica w skali EDSS poniżej 1 pkt; 3) brak wyraźnych cech aktywności i progresji choroby w badaniu kontrastowym wykonanym rezonansem magnetycznym (nie więcej niż jedna zmiana Gd+ lub dwie nowe zmiany w sekwencji T2 z gadoliną. Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) leczenia lub przerwanie leczenia, przyjmuje się wystąpienie jednej z poniższych sytuacji: 1) Przejście w postać wtórnie postępującą lub 2) Wystąpienie 2 z 3 poniższych kryteriów: a) liczba i ciężkość rzutów: - 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub wzrost o 2 pkt w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w zakresie czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych) lub - 1 ciężki rzut wymagający leczenia sterydami po 6 miesiącach leczenia (wzrost EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego) b) progresja choroby mimo leczenia, co oznacza utrzymujące się przez co najmniej 3 miesiące pogorszenie się stanu neurologicznego o co najmniej: - 2 pkt EDSS, gdy EDSS do 3,5, - 1 pkt EDSS, gdy EDSS od 4,0; c) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych: - więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+), - więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2. 7. Kryteria przedłużenia leczenia o kolejne 12 miesięcy: Leczenie może zostać przedłużone o kolejne 12 miesięcy, jeżeli zostaną spełnione 2 z 3 niżej wymienionych kryteriów: 1) liczba i ciężkość rzutów: - brak rzutów lub rzuty łagodne (wzrost EDSS w trakcie rzutu o 0.5 pkt lub o 1 pkt w zakresie jednego do trzech układów funkcjonalnych) lub - 1 rzut umiarkowany (wzrost EDSS w trakcie rzutu o 1 do 2 pkt lub 2 pkt w zakresie jednego do dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych), lub 2) brak progresji choroby w okresie ostatniego roku leczenia: różnica w skali EDSS poniżej 1 pkt; 3) brak wyraźnych cech aktywności i progresji choroby w badaniu MRI z podaniem kontrastu (nie więcej niż jedna nowa zmiana Gd+ lub dwie nowe zmiany w sekwencji T2). Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD- 10 G35; załącznik B.46) wdrożonego leczenia. Za brak skuteczności leczenia natalizumabem, uzasadniający zmianę leczenia lub przerwanie leczenia, przyjmuje się wystąpienie jednej z poniższych sytuacji: 1) Przejście w postać wtórnie postępującą, 2) Wystąpienie 2 z 3 poniższych kryteriów: a) liczba i ciężkość rzutów: 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami (wzrost EDSS o 1 do 2 pkt lub wzrost o 2 pkt w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w zakresie czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych) lub 1 ciężki rzut wymagający leczenia sterydami po 6 miesiącach leczenia (wzrost w EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego) b) progresja choroby mimo leczenia, co oznacza utrzymujące się przez co najmniej 3 miesiące pogorszenie się stanu neurologicznego o co najmniej: 2 pkt EDSS, gdy EDSS do 3,5, 1 pkt EDSS, gdy EDSS od 4,0; c) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych: więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+), więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T Kryteria przedłużenia leczenia o kolejne 12 miesięcy: Leczenie może zostać przedłużone o kolejne 12 miesięcy, jeżeli zostaną spełnione 2 z 3 niżej wymienionych kryteriów: 1) liczba i ciężkość rzutów: - brak rzutów lub rzuty łagodne (wzrost EDSS w trakcie rzutu o 0.5 pkt lub o 1 pkt w zakresie jednego do trzech układów funkcjonalnych) lub - 1 rzut umiarkowany (wzrost EDSS w trakcie rzutu o 1 do 2 pkt lub 2 pkt w zakresie jednego do dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych), lub 2) brak progresji choroby w okresie ostatniego roku leczenia: różnica w skali EDSS poniżej 1 pkt; 3) brak wyraźnych cech aktywności i progresji choroby w badaniu MRI z podaniem kontrastu (nie więcej niż jedna nowa zmiana Gd+ lub dwie nowe zmiany w sekwencji T2). 16/95

17 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Tab. 6. Dane o sprzedaży leków stosowanych w terapii stwardnienia rozsianego w Polsce (dane w opakowaniach, dane miesięczne skumulowano do rocznych). BETAFERON PREF.SYR 9.6 M ML AVONEX PREF.SYR 6 M 4.5 ML VIAL DRY 6 M 4 REBIF PREF.SYR SC 44 Y 12.5 ML CARTRIDGES 44 Y 4.5 ML PREF.SYR SC 22 Y 12.5 ML CARTRIDGES 66 Y ML COPAXONE PREF.SYR 20 MG 28 1 ML EXTAVIA VIAL DRY.25 MG /1ML ML TYSABRI VIAL INFUS 300 MG 1 15 ML GILENYA CAPS.5 MG * dane dt roku pochodziły z okresu: styczeń wrzesień. Dokonano projekcji rocznej: /9*12. 17/95

18 Tab. 7. Osobolata terapii poszczególnymi lekami stosowanymi w leczeniu stwardnienia rozsianego w Polsce (oszacowanie własne na podstawie danych IMS) BETAFERON PREF.SYR 9.6 M ML AVONEX PREF.SYR 6 M 4.5 ML VIAL DRY 6 M REBIF PREF.SYR SC 44 Y 12.5 ML CARTRIDGES 44 Y 4.5 ML PREF.SYR SC 22 Y 12.5 ML CARTRIDGES 66 Y ML COPAXONE PREF.SYR 20 MG 28 1 ML EXTAVIA VIAL DRY.25 MG /1ML ML SUMA /95

19 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Ryc. 1. Liczba pacjentów w programie lekowym stwardnienia rozsianego (osobolata terapii; oszacowanie na podstawie danych sprzedażowych IMS ) Tab. 8. Liczba pacjentów w programie lekowym stwardnienia rozsianego (osobolata terapii; oszacowanie na podstawie danych sprzedażowych IMS ). Rok Liczba pacjentów w programie lekowym SM (osobolata terapii) /95

20 Liczba pajcnetów w programie lekowym SM Ryc. 2. Liczba pacjentów w programach lekowych stwardnienia rozsianego prognoza na lata , na podstawie danych empirycznych IMS z lat dane IMS pronoza Tab. 9. Prognoza liczby pacjentów leczonych w Polsce z powodu stwardnienia rozsianego (Źródło: prognoza marketingowa producenta) Źródło Wielkość populacji Polski Chorobowość RRMS % leczonych pacjentów Liczba leczonych pacjentów (osobolata terapii) ,0012 0,0012 0,0012 0,0012 0,0012 0, ,97% 15,96% 17,53% 20,13% 22,13% 24,34% GUS 16 WHO Prognoza w oparciu o dane IMS 20/95

21 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Podsumowanie oszacowań wielkości populacji zdefiniowanych w minimalnych wymaganiach W poniższej tabeli podsumowano oszacowania populacji zdefiniowanych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia dt. minimalnych wymagań. Tab. 10. Podsumowanie oszacowań wielkości populacji zdefiniowanych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia dt. minimalnych wymagań dla analiz HTA. Populacja Oszacowanie Komentarz Populacja obejmująca wszystkich pacjentów, u których wnioskowana technologia może być zastosowana Pacjenci z postacią rzutoworemisyjną stwardnienia rozsianego. Patrz Tab. 3 (na podstawie danych epidemiologicznych) Populacja docelowa, wskazana we wniosku (94,9% z 6 378; 2013 r.) (91,9% z 7 287; 2014 r.) Pacjenci leczeni w Programie Lekowym stwardnienia rozsianego (B.29); tylko terapia 1. linii Populacja, w której wnioskowana technologia jest obecnie stosowana 0 Tecifidera nie była sprzedawana w Polsce w momencie przygotowywania raportu Populacja, w której wnioskowana technologia będzie stosowana, przy założeniu pozytywnej decyzji refundacyjnej (2015 r.) (2016 r.) (2017 r.) (2018 r.) Patrz wyniki scenariusza nowego podstawowego (Rozdział 3.2), Tab /95

22 2.5 Struktura rynku leków na stwardnienie rozsiane Na podstawie przywołanych wcześniej danych IMS (Tab. 6), oszacowano udział poszczególnych preparatów w rynku leków na stwardnienie rozsiane (Tab. 11). W latach , rynek zdominowany był przez preparat interferonu beta-1b Betaferon, który przyjmowało ok. 50% pacjentów. Udziały poszczególnych preparatów były stabilne (Ryc. 3). Rozwój rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce, oparto na prognozie marketingowej producenta Tecfidera (Tab. 12). 17 Główne założenia tej prognozy to: zaburzenie obserwowanej dotąd stabilności rynku wywołane wprowadzeniem refundacji 2. linii leczenia SM, w tym dwóch nowych substancji fingolimodu oraz natalizumabu, stopniowy wzrost udziałów leków 2. linii leczenia, z niewielką przewagą fingolimodu (wcześniejsze wprowadzenie do refundacji), Na potrzeby analizy, w oparciu o dane NFZ za 2013 rok, oszacowano również udział poszczególnych opakowań preparatu Rebif, w całkowitej sprzedaży preparatu (Tab. 14) /95

23 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Ryc. 3. Udziały poszczególnych leków w rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce w latach (w osobolatach terapii; źródło: opracowanie własne na podstawie danych sprzedażowych IMS). 60,0% 50,0% 40,0% 30,0% 20,0% 10,0% 0,0% BETAFERON AVONEX REBIF COPAXONE EXTAVIA Tab. 11. Udziały poszczególnych leków w rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce w latach (w osobolatach terapii; źródło: opracowanie własne na podstawie danych sprzedażowych IMS) BETAFERON 51,2% 51,0% 48,2% 52,1% AVONEX 16,4% 16,1% 16,3% 14,4% REBIF 16,6% 16,1% 14,3% 13,9% COPAXONE 8,5% 9,7% 13,4% 11,2% EXTAVIA 7,3% 7,0% 7,8% 8,3% 23/95

24 Ryc. 4. Prognoza rozwoju udziałów w rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce, w sytuacji braku wejścia Tecfidera do programu lekowego (Źródło: prognoza marketingowa producenta). Tab. 12. Prognoza rozwoju rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce, w sytuacji braku wejścia Tecfidera do programu lekowego (Źródło: prognoza marketingowa producenta). Rok Tecfidera Betaferon Avonex Rebif Copaxone Extavia Gilenya Tysabri Suma 24/95

25 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Ryc. 5. Prognoza rozwoju udziałów w rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce, w sytuacji wejścia Tecfidera do programu lekowego (Źródło: prognoza marketingowa producenta). Tab. 13. Prognoza rozwoju rynku leków na stwardnienie rozsiane w Polsce w sytuacji wejścia Tecfidera do programu lekowego (Źródło: prognoza marketingowa producenta). Rok Tecfidera Betaferon Avonex Rebif Copaxone Extavia Gilenya Tysabri Suma 25/95

26 Tab. 14. Sprzedaż refundowanych opakowań preparatu Rebif w 2013 roku (na podstawie danych NFZ). Nazwa EAN Liczba zrefundowanych opakowań w 2013 roku Udział [%]* Rebif ,043 20,44 Rebif ,457 79,56 Rebif brak 0 Rebif brak 0 * oba opakowania zwierają tę samą liczbę µg substancji czynnej, tym samym udział dotyczył sprzedaży opakowań leku 2.6 Koszty terapii Koszty Tecfidera W Tab. 15 przedstawiono deklarację producenta Tecfidera co do ceny leku na potrzeby refundacji w ramach programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego. Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego (ChPL) lek stosuje się w dawce 120 mg dwa razy dziennie przez 7 dni. Następnie dawka jest zwiększana do 240 mg dwa razy dziennie. 19 Dopuszcza się zmniejszenie dawki w przypadku wystąpienia uderzeń gorąca z zaczerwienieniem twarzy lub działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego do dawki 120 mg 2x dziennie. Należy powrócić do dawki 240 mg 2x dziennie po upływie maksymalnie miesiąca od zmniejszenia dawki. Na potrzeby analizy założono konserwatywnie dawkowanie 240 mg 2x dziennie przez cały rok. Do oszacowań wykorzystano koszt mg substancji opakowania zawierającego 56 kapsułek. Podmiot odpowiedzialny ubiega się o włączenie leku do programu lekowego leczenia stwardnienia rozsianego w 1. linii leczenia (a więc dołączenie do interferonu beta-1a, interferonu beta-1b oraz octanu glatirameru; załącznik B.29 do Obwieszczenia Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2013). 26/95

27 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Grupa limitowa Wnioskuje się utworzenie odrębnej grupy limitowej, w ramach załącznika B (Leki dostępne w ramach programu lekowego), przy kategorii odpłatności bezpłatne. Fumaran dimetylu (kod ATC: N07XX09) jest lekiem innowacyjnym, zarówno pod względem skuteczności (opóźnia progresję niepełnosprawności w stwardnieniu rozsianym), 26,31,33 jak i drogi podania (jest pierwszym lekiem z 1. linii leczenia stwardnienia rozsianego przeznaczonym do podawania doustnego) Koszt nabycia innych produktów leczniczych W Tab. 15 zestawiono leki refundowane w chwili obecnej w ramach programów lekowych leczenia stwardnienia rozsianego ( Leczenie stwardnienia rozsianego (ICD-10 G 35), załącznik B.29 oraz Leczenie stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD-10 G.35), załącznik B.46. Lista obecnie refundowanych leków obejmuje 5 substancji leczniczych i 10 preparatów. Ceny preparatów refundowanych pochodziły z obwieszczenia Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 2014 roku. 20 W oparciu o schematy dawkowania zalecane w programach lekowych stwardnienia rozsianego (Tab. 16), oszacowano roczne koszty terapii poszczególnymi preparatami dla opakowania danej wielkości (Tab. 17). Założono średnią liczbę dni w roku na poziomie 365,25. 27/95

28 Roczne koszty terapii lekami 1. linii leczenia wahają się od ok. 36,6 tys. zł (Extavia Roczne koszty terapii lekami 2. linii leczenia to ok. 87,2 tys. zł dla natalizumabu oraz 100,6 tys. zł dla fingolimodu (Ryc. 6). 28/95

29 Fuma ra n dimetylu (Tecfidera ) w st wardnieniu rozs ianym analiza wp ływu na budżet Tab. 16 Leki na stwardnienie rozsiane refundowane w ramach programów lekowych (Źródło: obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 2014 r. 20 ). Nazwa leku Zawartość opakowania EAN Grupa limitowa Limit Poziom odpłatności Cena za jednostkę (mcg lub mg) [zł]** 4 wkłady po 1,5 ml o stężeniu , Interferonum beta mcg/0,5 ml 1a a 44 mcg 4376,11 bezpłatne 8, Rebif ampułkostrzykawek po 0,5 ml o , Interferonum beta stężeniu 44 mcg/0,5 ml 1a a 44 mcg 4291,06 bezpłatne 8, Średnia ważona udziałem w refundacji* 8, Avonex 4 ampułkostrzykawki po 30 mcg , Interferonum beta 1a a 30 mcg 3572,10 bezpłatne 29, wstrz , Interferonum beta 1a a 30 mcg 3572,10 bezpłatne 29,7675 Betaferon 15 zestawów po 300 mcg , Interferonum beta 1b 3210,35 bezpłatne 0, Extavia 15 fiolek po 300 mcg , Interferonum beta 1b 3005,10 bezpłatne 0,6678 Copaxone (octan glatirameru) 28 ampułkostrzykawek po 20 mg , Glatirameri acetas 3969,00 bezpłatne 7,0875 Gilenya (fingolimod) 28 kapsułek po 0,5 mg , Fingolimod 7711,20 bezpłatne 550,8 Tysabri (natalizumab) 1 fiolka 300 mg , Natalizumab 6686,19 bezpłatne 22,2873 * udział na podstawie refundacji w okresie styczeń-grudzień 2013 (patrz Tab. 14); ** mg dla octanu glatirameru, dla pozostałych mcg 29/95

30 Tab. 17. Schematy dawkowania leków w programach lekowych stwardnienia rozsianego. Program leczenia stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.29) 1. Dawkowanie interferonu beta 1.1. Dawkowanie u osób dorosłych: Dawka należna wynosi w przypadku: 1) interferonu beta-1b: 0,25 mg podskórnie co drugi dzień; 2) interferonu beta-1a: 22μg, 44μg podskórnie lub 30μg domięśniowo w zależności od tolerancji raz lub 3 razy w tygodniu (dawkowanie zależy od Charakterystyki Produktu Leczniczego) Dawkowanie u dzieci i młodzieży: 1) u dzieci i młodzieży o ciężarze ciała poniżej 30 kg leczenie należy rozpocząć od 1/4 dawki należnej dla osoby dorosłej; dawkę należną dla dzieci i młodzieży o ciężarze ciała poniżej 30 kg (1/2 dawki należnej dla osoby dorosłej) należy osiągnąć po miesiącu leczenia; 2) u dzieci i młodzieży o ciężarze ciała powyżej 30 kg leczenie należy rozpocząć od 1/2 dawki należnej dla osoby dorosłej; dawkę należną równą dawce dla osoby dorosłej należy osiągnąć po miesiącu leczenia. 2. Dawkowanie octanu glatirameru Zalecane dawkowanie wynosi 20 mg octanu glatirameru we wstrzyknięciu podskórnym, raz na dobę. 2.1 Dawkowanie u dzieci i młodzieży Ograniczone opublikowane dane sugerują, że profil bezpieczeństwa u młodzieży od 12 do 18 roku życia przyjmującej codziennie octan glatirameru podawany podskórnie jest podobny do obserwowanego u dorosłych. Nie opublikowano wytycznych omawiających stosowanie leków immunomodulujących w odniesieniu do dzieci. Octan glatirameru można od razu podawać w dawkach, jakie zaleca się osobom dorosłym. Fingolimod / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.46) Substancja czynna finansowana w ramach programu: chlorowodorek fingolimodu Postać farmaceutyczna, dawka: kapsułka twarda 0,5 mg. Zalecane dawkowanie fingolimodu to 0,5 mg doustnie raz na dobę. Natalizumab / Program leczenia stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego (ICD-10 G35; załącznik B.46) Substancja czynna finansowana w ramach programu: natalizumab Postać farmaceutyczna, dawka: koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 300 mg natalizumabu. Zalecane dawkowanie natalizumabu to 300 mg dożylnie, we wlewie kroplowym 100 ml 0,9% NaCl co 4 tygodnie. Przerywając podawanie natalizumabu przed zastosowaniem alternatywnego leczenia należy uwzględnić, że natalizumab utrzymuje się we krwi i jego działania farmakodynamiczne trwają przez około 12 tygodni po podaniu ostatniej dawki. 30/95