Kierunki studiów - uczelnie - studia reżyseria

Transkrypt

1 studia artystyczne, kierunek: REŻYSERIA ZOBACZ OPIS KIERUNKU ORAZ LISTĘ UCZELNI JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH Historia i teoria sztuki i literatury 120 h Metodologia badań sztuki. Ewolucja działań twórczych od prehistorii do współczesności. Style uprawiania sztuki i formy twórczości literackiej. Formy ekspresji i sposoby narracji w sztukach plastycznych, muzyce i literaturze. Emocjonalna rola koloru i kompozycji. Analiza stylów i instrumentarium muzycznego. Metody analizy i interpretacji tekstów literackich. posługiwania się podstawowymi kategoriami używanymi w badaniach nad literaturą, muzyką i sztukami pięknymi; orientowania się w głównych nurtach, tendencjach, stylach i teoriach literackich, muzycznych i plastycznych; samodzielnej analizy tekstów literackich i dzieł muzycznych; rozpoznawania symboli i znaków; operowania stylem i formą w kształtowaniu obrazu teatralnego i filmowego. Historia i teoria teatru i dramatu oraz sztuki audiowizualne 120 h Historia teatru. Rewolucja przestrzeni scenicznej. Rozwój techniki inscenizacyjnej. Konwencje teatralne. Słynni inscenizatorzy i wykonawcy. Historia dramatu od czasów starożytnych do współczesności. Rozwój sztuk audiowizualnych (filmu, telewizji) i fotografii artystycznej. Fotografia, film i teatr jako przestrzenie kreacji artystycznej. Język wypowiedzi w teatrze i filmie. Kryteria i sposoby analizy widowiska teatralnego i telewizyjnego. Nowe technologie informacyjno-komunikacyjne a twórczość teatralna i filmowa. orientowania się w historii teatru, dramatu i filmu oraz rozumienia ich wzajemnych zależności; rozróżniania epok teatru i gatunków dramatu, konwencji i stylów; rozumienia specyfiki sztuk widowiskowych i kultury audiowizualnej; analizy i interpretacji faktów artystycznych w zakresie filmu, teatru, fotografii i mediów audiowizualnych jako tekstów kultury. Filozofia i estetyka 15 h Historyczny zarys myśli filozoficznej od antyku do współczesności. Filozofia sztuki i filozofia piękna. Wpływ filozofii na sztukę, życie codzienne i politykę. Zależności sztuk widowiskowych od dominujących w danej epoce prądów intelektualnych. Nowe technologie a współczesne koncepcje filozoficzne. posługiwania się podstawowym filozoficznym i estetycznym aparatem pojęciowym; rozróżniania szkół i kategorii estetycznych; wykorzystywania wiedzy teoretycznej do interpretacji dzieł sztuki ze szczególnym uwzględnieniem teatru i filmu. Organizacja, prawo i ekonomia w teatrze, filmie i telewizji 15 h Prawne ramy funkcjonowania instytucji artystycznych i mediów audiowizualnych. Zasady organizacji pracy w teatrze i filmie. Prawo autorskie. Ochrona własności intelektualnej. Plany produkcji i struktura kosztów. Źródła finansowania i rentowność ekonomiczna przedsięwzięć. postrzegania i analizowania spektaklu teatralnego, telewizyjnego i utworu filmowego w kategoriach organizacyjnych, strona 1 / 6

2 prawnych i ekonomicznych. KIERUNKOWYCH TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW KIERUNKOWYCH 870 h Praca z aktorem Wprowadzenie w metodykę ćwiczeń z aktorem. Podstawy metody Stanisławskiego teorie dotyczące aktorstwa. Reżyserska analiza tekstu dramatu i scenariusza pod kątem prowadzenia aktora. Relacje między postaciami. Konflikt, zwrot akcji i kulminacja w dramacie, w scenariuszu i w budowaniu postaci. Problem montażu roli. Aktor przed kamerą. Aktor i postać. Wewnętrzny świat aktora jego bezpieczeństwo. Etyka zawodu aktora. Zagadnienia obsadowe, casting. posługiwania się podstawową wiedzą o warsztacie aktorskim i jego środkach wyrazu; analizowania tekstu pod kątem postaci i stawiania zadań aktorskich określających tematy i intencje inspirujące współdziałanie z aktorem w konstruowaniu postaci oraz budowaniu relacji z partnerami poprzez wybór werbalnych i niewerbalnych środków ekspresji. Teoria i praktyka reżyserii Wprowadzenie w metodykę realizacji spektakli teatralnych, filmu i widowisk. Wybór tematu. Proces przekształcania materiału literackiego w zdarzenie dramatyczne. Zagadnienia adaptacji. Reżyserska analiza tekstu literackiego pod kątem różnych interpretacji. Tworzenie koncepcji inscenizacyjnych. Struktura przedstawienia i widowiska. rozumienia technologii realizacji widowisk teatralnych, telewizyjnych i filmowych; stosowania zasad i technik adaptacji utworów literackich i ich przekształcania na język filmowy i teatralny; budowania scen i sekwencji dzieła; przygotowywania zamkniętych form dramaturgicznych z uwzględnieniem oprawy scenograficznej i muzycznej; konstruowania postaci i współudziału w aktorskiej analizie tekstu. Warsztat reżysera teatralnego i filmowego Rola i zadania scenografii. Przestrzeń jej budowanie, przetwarzanie i rytmy. Kostium, charakteryzacja i rekwizyt jako współrzędne czasu i miejsca oraz jako materiał w budowaniu postaci. Dokumentacja scenograficzna. Zasady współpracy reżysera z pionem scenograficznym. Podstawowe modele i techniki scenariuszowe i adaptacyjne. Dźwięk w teatrze. Współpraca z kompozytorem. Organizacja pracy zespołów realizacyjnych. konstruowania filmu, przedstawienia w teatrze oraz widowiska w telewizji; integrowania wszystkich elementów składowych spektaklu w autonomiczną rzeczywistość; posługiwania się językiem reżysera; merytorycznej współpracy ze scenografem, kompozytorem, producentem oraz obsługą techniczną w teatrze i w telewizji. Dramaturgia, narracja i scenariopisarstwo Konstrukcja utworu dramatycznego. Poetyka Arystotelesa teorie dramatu. Formy narracyjne w rozwoju historycznym. Podział utworu na akty, story i plot. Punkty zwrotne utworu, konflikty. Budowa postaci dramatycznej. Techniki narracyjne. Fazy pracy nad scenariuszem. Format. Problemy adaptacji tekstów literackich na potrzeby teatru i filmu. Gatunki, konwencje i style. rozumienia istoty konstrukcji tekstu scenariusza; interpretowania poszczególnych postaci scenariusza, ich motywacji, celów i sposobów działania; samodzielnego oceniania tekstu literackiego i możliwości jego adaptacji dla teatru i filmu. strona 2 / 6

3 Technika i technologia produkcji teatralnej, filmowej i telewizyjnej Typy scen teatralnych, modele teatrów. Zaplecze i wyposażenie sceny i studia telewizyjnego. Techniki oświetleniowe i akustyczne. Kompozycja spektaklu. Proces produkcji przedstawienia, filmu i widowiska. Harmonogram prób. Zasady organizacji pracy. wykorzystywania techniki do realizacji dzieła; opracowywania własnego planu produkcji spektaklu i filmu. PRAKTYKI Praktyki powinny trwać nie krócej niż 4 tygodnie. Zasady i formę odbywania praktyk ustala jednostka uczelni prowadząca kształcenie. INNE WYMAGANIA Programy nauczania powinny: - przewidywać zajęcia z zakresu wychowania fizycznego 60 h, języków obcych 120 h, technologii informacyjnej 30 h, - zawierać treści poszerzające wiedzę ogólną w wymiarze nie mniejszym niż 60 godzin. Zajęcia praktyczne powinny stanowić integralną część procesu kształcenia. Student w trakcie studiów powinien wykonać następujące prace praktyczne: w przypadku reżyserii teatralnej przedstawienie warsztatowe i dyplomowe; w przypadku reżyserii filmowej film fabularny 10 w zapisie wideo, widowisko telewizyjne 10 w zapisie wideo, film dokumentalny 10 w zapisie wideo, film fabularny 15 na taśmie 35mm, adaptacja filmowa/film fabularny lub widowisko telewizyjne 15 w zapisie wideo, film dokumentalny na taśmie 35 mm lub w zapisie wideo. STUDIA I i II STOPNIA TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH - I st. TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH Kultura i sztuka 150 h Teorie psychologiczne i socjologiczne. Koncepcje filozoficzne. Zagadnienia mitoznawstwa i antropologii współczesnej. Historyczny zarys myśli filozoficznej od antyku do czasów współczesnych. Metodologia badań w sztuce. Estetyka. Dzieje muzyki. Style, techniki i formy w sztuce. Analiza i interpretacja tekstów literackich. oceny współczesnej kultury; poruszania się we współczesnej kulturze; stosowania narzędzi pomocnych w interpretowaniu faktów i zjawisk społecznych, kulturowych, religijnych i politycznych; wykorzystywania tych zjawisk do psychologicznej i antropologicznej analizy człowieka i jego zachowań. Historia, teoria i estetyka filmu 120 h Historia filmu od narodzin po czasy współczesne. Epoki, kierunki, prądy. Technika i technologia filmu. Artyści sztuki filmowej. Historia kina polskiego. Teorie filmu w ujęciu historycznym i w kontekście innych sztuk. Estetyka filmu. Kryteria i sposoby analizy dzieła filmowego oraz widowiska telewizyjnego. strona 3 / 6

4 rozumienia historii filmu; rozumienia zależności między techniką a estetyką filmu; analizy filmu, jego tematu, konstrukcji, stylu, gatunku i konwencji. KIERUNKOWYCH - I st. TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW KIERUNKOWYCH 495 h Teoria i praktyka reżyserii filmu fabularnego Język filmu. Punkt widzenia kamery. Obiektywy i głębia przestrzeni filmowej. Zbliżenia i plan ogólny. Inscenizacja płaska i głębinowa. Proces przekształcania materiału literackiego w sytuacje teatralne lub filmowe. Analiza treści scenariuszowych. Adaptacja filmowa jako twórcze rozwinięcie literatury. Inscenizacja sytuacji aktorskiej. Akcja filmu. Wątki i fabuła. Konstrukcja scen i sekwencji filmowych. Techniki narracyjne. Inscenizacja jako narzędzie wizualizacji treści scenariuszowych. Proces identyfikacji widza z postaciami i opowiadaniem. Gatunki i konwencje. interpretowania zastanej rzeczywistości; analizowania scenariusza i budowania postaci filmowej; używania obrazu do tworzenia opowiadania filmowego; budowania przestrzeni ekranowej i inscenizacji; prowadzenia aktora; montażu opowiadania filmowego i jego udźwiękowienia; komunikowania się ze wszystkimi współpracownikami z aktorami, operatorem i producentem. Teoria i praktyka reżyserii filmu dokumentalnego Rzeczywistość jako punkt wyjścia. Reżyser i jego intencje. Światło. Ukryta kamera. Dokumentacja. Zdjęcia. Montaż. Historyczny przegląd filmu dokumentalnego. Rejestracja. Reportaż. Realizacja materiału 100%. Dokumentacja środowiskowa. Rozpoznanie bohaterów. Granice etyczne zawodu. Kwestia prawdy w filmie dokumentalnym. interpretowania zastanej rzeczywistości; analizowania scenariusza i budowania postaci filmowej; używania obrazu do tworzenia opowiadania filmowego; budowania przestrzeni ekranowej i inscenizacji; prowadzenia aktora; montażu opowiadania filmowego i jego udźwiękowienia; komunikowania się ze wszystkimi współtwórcami filmu. Dramaturgia, narracja i scenariopisarstwo Konstrukcja utworu dramatycznego. Poetyka Arystotelesa, teorie konstrukcji dramatu. Formy narracyjne w rozwoju historycznym. Współczesne teorie konstrukcji scenariusza. Podział utworu na akty, story i plot. Punkty zwrotne, konflikty, budowa postaci dramatycznej. Techniki narracyjne. Fazy pracy nad scenariuszem. Problemy adaptacji tekstów literackich na potrzeby filmu. Gatunki, konwencje, style. posługiwania się podstawowymi pojęciami z zakresu dramaturgii, narracji i scenariopisarstwa; rozumienia istoty konstrukcji tekstu scenariusza; prawidłowego interpretowania postaci scenariusza, ich motywacji i sposobów działania. Praca z aktorem Reżyserska analiza tekstu scenariusza pod kątem prowadzenia aktora. Postać i umiejętność rozróżnienia celu i motywacji postaci. Konflikt, zwroty akcji, kulminacja w scenariuszu. Struktura sceny dramatycznej. Zadania aktorskie. Typy wskazówek reżyserskich. Wewnętrzny świat aktora. Zagadnienia obsadowe. Aktorstwo filmowe na planie. Bezpieczeństwo aktora, etyka zawodu. Problemy montażu roli. Podstawy teorii Stanisławskiego, teorie dotyczące aktorstwa. Konwencje tekstów dramatycznych. wykorzystywania wiedzy o warsztacie aktora i jego środkach wyrazu; analizowania tekstu pod kątem postaci; stawiania zadań aktorskich; odpowiedzialnego prowadzenia aktora na planie z zapewnieniem mu bezpieczeństwa na strona 4 / 6

5 drodze do roli. Technika i technologia filmu Technika operatorska. Kamera filmowa i kamera wideo. Obiektywy. Technika oświetleniowa. Technika dźwiękowa. Psychofizjologia słyszenia i akustyka wnętrz. Plan dźwiękowy. Prowadzenie mikrofonu. Kształtowanie barwy dźwięku. Dźwięk na planie filmowym. Partytura filmu. Montaż dialogów. Muzyka filmowa. Scenografia i zasady kreowania przestrzeni inscenizacyjnej. Projektowanie i adaptowanie scenografii. Historia dekoracji filmowej. Narracyjne funkcje scenografii. Technologia materiałów. Kostium, rekwizyt, charakteryzacja. Scenografia a dramaturgia. rozumienia zasad funkcjonowania sprzętu zdjęciowego i dźwiękowego; rozumienia natury dźwięku i konstrukcji utworu muzycznego; rozumienia i konstruowania przestrzeni; posługiwania się systemem pojęć i terminów niezbędnych dla merytorycznego porozumiewania się reżysera z operatorem, dźwiękowcem, kompozytorem, scenografem, kostiumologiem, obsługą techniczną planu zdjęciowego oraz laboratorium i studiem nagrań. PODSTAWOWYCH - II st. TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH Koncepcja człowieka we współczesnej nauce i kulturze 45 h Koncepcje i wizje człowieka we współczesnej psychologii, antropologii i socjologii. Koncepcje religijne i polityczne. Fenomen kultury masowej. Nowe media i świat wirtualny. poruszania się w świecie współczesnej kultury globalnej i jej tradycji; rozumienia kultury i jej uwarunkowań. Produkcja telewizyjna, filmowa, media i rynek audiowizualny 45 h Systemy mediów. Polskie i europejskie prawo filmowe. Prawo autorskie. Szukanie źródeł finansowania, budżetowania filmu. Koprodukcje polskie i międzynarodowe. Aplikowanie do polskich i europejskich programów filmowych. Dystrybucja utworów audiowizualnych. rozumienia prawa autorskiego; myślenia o utworze filmowym w kategoriach organizacyjnych, prawnych i ekonomicznych; rozumienia zasad funkcjonowania i finansowania polskiej i europejskiej produkcji telewizyjnej i filmowej; uczestniczenia w międzynarodowych związkach koprodukcyjnych. KIERUNKOWYCH - II st. TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW KIERUNKOWYCH 300 h Reżyseria filmu fabularnego Przejście od krótkiej do długiej formy fabularnej. Struktura długiej formy fabularnej. Organiczność formy filmu. Kształtowanie własnego stylu autora. Formy pracy z aktorem. posługiwania się narzędziami realizacji filmu fabularnego; kształtowania własnego stylu w dłuższej formie fabularnej. Reżyseria filmu dokumentalnego Narracja w dłuższej formie dokumentalnej. Rytm opowiadania. Organiczność formy filmu. Kształtowanie stosunku strona 5 / 6

6 autora do rzeczywistości. Poszerzanie świadomości gatunkowej w kierunku eseju dokumentalnego. projektowania filmu dokumentalnego; posługiwania się zdobytymi narzędziami w praktyce; odnajdywania własnego sposobu pogłębionego interpretowania zastanej rzeczywistości w dłuższej formie dokumentalnej. Dramaturgia i scenariopisarstwo Przejście od krótkiej do długiej formy scenariuszowej. Struktura, prowadzenie wątków, punkty zwrotne, kulminacja. Narracja wielowątkowa i polifoniczna. przygotowywania scenariusza filmu; przygotowywania projektu filmu fabularnego. strona 6 / 6