PODRĘCZNIK W ZAKRESIE PROCEDUR TRANZYTOWYCH. (Część I, Ustęp 4.2.6) Tranzyt w ramach systemu pocztowego

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Dyrekcja Generalna PODATKI I UNIA CELNA Polityka Celna, Prawodawstwo, Taryfa Prawodawstwo celne Bruksela, dnia 1 lutego 2012 r. TAXUD/A3/017/2011 wersja ostateczna PL Ares(2012) Dokument roboczy GRUPA ROBOCZA WE-EFTA DS. WSPÓLNEJ PROCEDURY TRANZYTOWEJ KOMITET KODEKSU CELNEGO SEKCJA DS. TRANZYTU PODRĘCZNIK W ZAKRESIE PROCEDUR TRANZYTOWYCH (Część I, Ustęp 4.2.6) Tranzyt w ramach systemu pocztowego Niniejszy dokument został zasadniczo zatwierdzony na 147 spotkaniu grupy roboczej WE- EFTA ds. wspólnej procedury tranzytowej, które odbyło się 19 stycznia 2012 r.

2 1. WSTĘP Na 147 spotkaniu sekcji ds. statusu celnego i tranzytu, które odbyło się 29 stycznia 2010 r., służby Komisji zaproponowały, aby przed podjęciem dyskusji na szerszym forum, niewielka grupa dogłębniej przeanalizowała procedurę tranzytu w ramach systemu pocztowego, gdy towary są wysyłane przez posiadaczy praw wynikających z aktów UPU lub na ich rzecz (wyznaczony operator zwany dalej operatorem pocztowym 1 ), w celu dalszego opracowania projektu przepisów wykonawczych do zmodernizowanego kodeksu celnego. Podgrupa spotkała się w dniach 14 kwietnia 2010 r. i 30 czerwca 2010 r. w celu wyjaśnienia zakresu przepisów celnych ustanowionych w ramach UPU, ich stosowania na poziomie krajowym, wypracowania wspólnego stanowiska odnośnie rozumienia przepisów, które mają być stosowanie na poziomie Wspólnoty oraz w razie potrzeby wydania zaleceń lub wniosków. Proponowana zmiana Podręcznika w zakresie procedur tranzytowych zawarta w niniejszym dokumencie odzwierciedla stanowisko podgrupy w odniesieniu do niektórych obecnych przepisów i zasad mających zastosowanie do tranzytu w ramach systemu pocztowego. Zmiana nie jest próbą opracowania lub ukierunkowania projektu przepisów wykonawczych do zmodernizowanego kodeksu celnego. 2. PODSTAWOWE ZASADY UPU UPU tworzy jednolity obszar pocztowy 2, w obrębie którego użytkownikom i konsumentom musi przysługiwać prawo do powszechnej usługi pocztowej. Krajowe przepisy pocztowe określą zakres usług pocztowych na tym obszarze, wymogi w zakresie jakości i wymagania cenowe oraz krajowego operatora powszechnej usługi pocztowej (który być może musiał wziąć udział w procesie selekcji). Obowiązek świadczenia powszechnej usługi pocztowej dotyczy również operatorów pocztowych, którzy przekształcili się w spółki handlowe, to znaczy w szczególności muszą oni zobowiązać się do zapewnienia świadczenia i dostępności usług pocztowych po przystępnych cenach, również na obszarach, które z handlowego punktu widzenia nie dają szansy na uzyskanie wystarczającej wartości dodanej. 3. TRANZYT W UPU Zasada swobody tranzytu wyrażona jest w art. 1 Konstytucji UPU (1964) i art. 4 Konwencji UPU (2008). 1 Operator pocztowy oznacza wyznaczonego operatora z siedzibą w państwie członkowskim i upoważnionego przez państwo członkowskie do świadczenia międzynarodowych usług objętych zakresem obecnie obowiązującej Konwencji Światowego Związku Pocztowego. 2 Nie jest to obszar zdefiniowany geograficznie, ale sformułowanie to należy rozumieć jako odnoszące się do jednolitego traktowania przesyłek pocztowych na terytoriach członków UPU.

3 Swoboda tranzytu wiąże się z obowiązkiem każdego operatora pocztowego do kierowania najszybszymi trasami i najbezpieczniejszymi sposobami przesyłek, które zostały dostarczone mu przez innego operatora pocztowego. Oznacza to zachowanie krajowych monopoli pocztowych, ale krajowy operator pocztowy musi przekazać towary, które zostały przekazane mu przez innego operatora pocztowego z kraju członkowskiego UPU. UPU rozróżnia pocztowe przesyłki listowe i paczki pocztowe 3 oraz pozwala krajom członkowskim UPU na ograniczenie swobody tranzytu w odniesieniu do paczek pocztowych. Zgodnie ze wspólnotowym kodeksem celnym tranzyt wspólnotowy drogą pocztową obejmuje paczki pocztowe (art. 91 i 163 WKC) FORMALNOŚCI CELNE Artykuł 18 konwencji UPU (2008) przewiduje, że operatorzy pocztowi krajów nadania i przeznaczenia są upoważnieni do przedstawiania przesyłek do kontroli celnej, zgodnie z przepisami tych krajów. Procedura celna tranzytu dla systemu pocztowego ustanowiona została w art. 462a przepisów wykonawczych do Wspólnotowego Kodeksu Celnego (RWKC). Obejmuje ona zarówno procedurę wspólnotowego tranzytu zewnętrznego jak i procedurę wspólnotowego tranzytu wewnętrznego, z tak zwanymi terytoriami o szczególnym statusie fiskalnym 5. RWKC nie wymaga zgłoszenia tranzytowego: procedura nie obejmuje innych formalności niż wskazanie statusu towarów poprzez umieszenie etykiety na opakowaniu oraz towarzyszących dokumentach. 5. ROZWAŻANIA PODGRUPY W zmodernizowanym kodeksie celnym wyjaśniono, że procedura tranzytu pocztowego dotyczy towarów przewożonych drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego, w przypadkach, w których towary są przewożone przez lub na rzecz posiadaczy praw i obowiązków wypływających z tych aktów 6. Operator świadczący powszechne krajowe usługi pocztowe, jak wyjaśniono w pkt 2, jest posiadaczem praw i obowiązków w rozumieniu UPU. Definicja ta wyklucza firmy świadczące usługi kurierskie, który przypominają operatorów pocztowych pod względem przewożonych towarów i wielkość obrotu, ale które podlegają zwykłym procedurom 3 Dodatkowe informacje znajdują się w przewodniku dotyczącym pocztowych przesyłek listowych i przewodniku dotyczącym paczek pocztowych. 4 Chociaż odniesienie w zmodernizowanym kodeksie celnym do towarów przewożonych w ramach systemu pocztowego nie jest dalej doprecyzowane, można przyjąć, że potoczne znaczenie słowa towary obejmuje również paczki pocztowe. 5 Są to terytoria będące częścią obszaru celnego Wspólnoty, ale na których nie ma zastosowania dyrektywa VAT. 6 Artykuły 144 ust. 3 lit. f) i 145 ust. 2 lit. f) zmodernizowanego kodeksu celnego.

4 celnym. Podmioty handlowe mogą jednak prowadzić swoją działalność w podziale na usługi kurierskie i krajowe usługi pocztowe (na przykład: TNT i TNT Post w Holandii). Krajowy operator pocztowy dostarczający pocztę w imieniu innego operatora pocztowego pozostaje w kontakcie z krajowymi organami celnymi zapewniając swobodę tranzytu ustanowioną przez UPU oraz kontrolę przesyłek pocztowych. Jeżeli poczta będąca w tranzycie nie jest przekazywana operatorowi kraju tranzytowego, ale jest przewożona przez ten kraj przez operatora prywatnego zastosowanie będą miały zwykłe procedury celne. Podgrupa uznała, że obszar celny Wspólnoty należy uważać do celów tranzytu pocztowego za jeden obszar, co oznacza że operator pocztowy jednego państwa członkowskiego może przewozić towary przez cały obszar celny Wspólnoty korzystając z procedury tranzytu pocztowego. Operator pocztowy państwa członkowskiego może, ale nie jest to wymagane, przekazać przesyłkę operatorowi pocztowemu państwa członkowskiego tranzytu. Podgrupa uznała ponadto, że operator pocztowy państwa członkowskiego może zorganizować środki transportu do przewozu towarów przez granice wewnętrzne. Podwykonawcy powinni móc dalej świadczyć usługi transportowe operatorowi pocztowemu państwa członkowskiego, pod warunkiem jego odpowiedniej identyfikacji (którą można zapewnić zmieniając przepisy poprzez wprowadzenie wymogu zgłoszenia tranzytowego w oparciu o NCTS, w którym określony jest operator pocztowy). Jeśli chodzi o wymagania dotyczące etykietowania uważa się, że w przypadku gdy w tej samej przesyłce przewożona jest więcej niż jedna paczka etykietę należy umieścić na opakowaniu zewnętrznym.

5 W Podręczniku w zakresie procedur tranzytowych wprowadza się następujące zmiany: Część I/ Ustęp X 1) zastępuje się tekstem w załączniku:

6 Załącznik Tranzyt w ramach systemu pocztowego Kontekst i prawodawstwo odstawą prawną dla tej procedury jest art. 91 ust. 2 WKC i art. 462a P.Wyk.. asada swobody tranzytu jest zawarta w art. 1 Konstytucji UPU (1964) i art. 4 Konwencji UPU (2008). woboda tranzytu pociąga za osobą obowiązek dla każdego operatora pocztowego do przesyłania najszybszymi drogami i najbezpieczniejszymi środkami towarów, które zostały mu dostarczone przez innego operatora pocztowego. Oznacza to zachowanie krajowych monopoli pocztowych, ale krajowy operator pocztowy musi przekazać towary, które zostały mu dostarczone przez innego operatora pocztowego kraju członkowskiego UPU. rocedura tranzytu w ramach systemu pocztowego jest otwarta dla posiadaczy praw wynikających z aktów UPU (wyznaczony operator zwany dalej operatorem pocztowym 7 ). Krajowe prawodawstwo pocztowe określa, kto jest operatorem pocztowym. żeli przesyłka pocztowa będąca w tranzycie nie jest przekazywana operatorowi kraju tranzytowego, ale jest przewożona przez ten kraj przez operatora prywatnego zastosowanie będą miały standardowe procedury celne. o celów tranzytu pocztowego obszar celny Wspólnoty uważa się za stanowiący jedno terytorium. Operator pocztowy państwa 7 Operator pocztowy oznacza wyznaczonego operatora z siedzibą w państwie członkowskim i upoważnionego przez państwo członkowskie do świadczenia międzynarodowych usług objętych zakresem obecnie obowiązującej Konwencji Światowego Związku Pocztowego.

7 członkowskiego może zatem przewozić towary przez cały obszar celny Wspólnoty korzystając z procedury tranzytu pocztowego. Oznacza to, że operator pocztowy państwa członkowskiego może, ale nie jest to wymagane, przekazać przesyłkę operatorowi pocztowemu tranzytowego państwa członkowskiego. perator pocztowy państwa członkowskiego może zorganizować środki transportu do przewozu towarów przez granice wewnętrzne. Podwykonawcy powinni móc dalej świadczyć usługi transportowe operatorowi pocztowemu państwa członkowskiego, pod warunkiem odpowiedniej identyfikacji operatora pocztowego, na przykład w dokumencie przewozowym Opis procedury W przypadku, gdy towary niewspólnotowe są przewożone pocztą (łącznie z paczkami) z jednego do drugiego miejsca w ramach obszaru celnego Wspólnoty, przesyłka i każdy towarzyszący dokument muszą posiadać żółtą etykietę (załącznik 42 P.Wyk.). W przypadku, gdy przesyłka, torba pocztowa lub kontener zawiera wiele pozycji towarowych żółtą etykietę należy umieścić tylko na opakowaniu zewnętrznym. W przypadku braku żółtej etykiety, bądź innego dowodu potwierdzającego niewspólnotowy status towarów, towary te są traktowane jako towary wspólnotowe. żeli przesyłka zawiera zarówno towary wspólnotowe jak i niewspólnotowe, wówczas towarom wspólnotowym musi towarzyszyć dokument potwierdzający ich status (T2L). Dokument potwierdzający wspólnotowy status towarów może być wysłany osobno do adresata celem przedstawienia go organom celnym lub może być załączony do przesyłki. W drugim przypadku, na

8 opakowaniu przesyłki powinno być wyraźnie zaznaczone, że dokument potwierdzający status towarów jest załączony do przesyłki. Dokument T2L może być wystawiony z mocą wsteczną. rt. 462a ółte etykiety należy umieszczać na zewnątrz opakowania oraz na przepisów liście przewozowym. Ponadto dla przesyłek pocztowych wykonawczych CN22/CN23 żółtą etykietę należy umieścić na zgłoszeniu celnym. W przypadku, gdy towary wspólnotowe są przewożone pocztą (łącznie z paczkami) z lub do części obszaru Wspólnoty nieobjętej jej systemem fiskalnym, przesyłka i każdy towarzyszący dokument muszą posiadać żółtą etykietę zgodną z wzorem przedstawionym w załączniku 42b do P.Wyk. Wyżej opisane zasady dotyczą wyłącznie towarów wysyłanych pocztą z jednego miejsca na obszarze celny Wspólnoty do drugiego, nie dotyczą zaś towarów wysyłanych pocztą, których ostatecznym miejscem przeznaczenia jest kraj EFTA. owarom wspólnotowym wysyłanym pocztą do tych krajów w celu dalszego przesłania do Unii Europejskiej, powinien towarzyszyć dokument potwierdzający ich wspólnotowy status, który jest przedstawiany w państwie członkowskim przeznaczenia. Alternatywnie, aby uniknąć opóźnień przy przekraczaniu granic w odniesieniu to takich towarów zdecydowanie zaleca się stosowanie procedury tranzytu wspólnego/wspólnotowego.