(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)189518

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/EP99/09792 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO00/37729, PCT Gazette nr 26/00 (13)B1 (51) IntCl7 D06F 23/02 D06F 21/04 (54) Bęben pralki (30) Pierwszeństwo: ,DE, (73) Uprawniony z patentu: BSH BOSCH UND SIEMENS HAUSGERÄTE GMBH, Monachium, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 10/02 (72) Twórcy wynalazku: Matthias Salein, Berlin, DE (45) o udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 08/05 (74) Pełnomocnik: Niewieczerzał Jan, POLSERVICE Sp. z o.o. PL B1 (57) 1. Bęben pralki o w zasadzie cylindrycznym kształcie, z co najmniej jednym zabierakiem, który to bęben jest wyposażony w elementy, które podczas jego obrotu w co najmniej jednym kierunku nabierają ciecz do wnętrza zabieraka i wynoszą ją do góry, przy czym zaczerpnięta ciecz aż do pozycji uniesienia znajduje się w zabieraku i następnie poprzez otwory w górnej części zabieraka wchodzi do wnętrza bębna, znamienny tym, że oś obrotu (8) bębna jest ustawiona z odchyleniem od linii poziomej, a zabierak (1) ma w swym wnętrzu co najmniej jedną listwę spływową (2), która w najwyższym położeniu zabieraka (1) jest usytuowana poziomo lub ma spadek w kierunku, w którym wznosi się oś obrotu (8) bębna (7) pralki. Fig. 2

2 Bęben pralki Zastrzeżenia patentowe 1. Bęben pralki o w zasadzie cylindrycznym kształcie, z co najmniej jednym zabierakiem, który to bęben jest wyposażony w elementy, które podczas jego obrotu w co najmniej jednym kierunku nabierają ciecz do wnętrza zabieraka i wynoszą ją do góry, przy czym zaczerpnięta ciecz aż do pozycji uniesienia znajduje się w zabieraku i następnie poprzez otwory w górnej części zabieraka wchodzi do wnętrza bębna, znamienny tym, że oś obrotu (8) bębna jest ustawiona z odchyleniem od linii poziomej, a zabierak (1) ma w swym wnętrzu co najmniej jedną listwę spływową (2), która w najwyższym położeniu zabieraka (1) jest usytuowana poziomo lub ma spadek w kierunku, w którym wznosi się oś obrotu (8) bębna (7) pralki. 2. Bęben pralki według zastrz. 1, znamienny tym, że listwa spływowa (2) ma spadek co najmniej 5, gdy zabierak (1) w trakcie obrotu bębna znajduje się w jego najwyższym położeniu. 3. Bęben pralki według zastrz. 1, znamienny tym, że górna część (3) obudowy zabieraka (1), która znajduje się między listwą spływową (2) i osią obrotu (8) bębna, rozciąga się w zasadzie równolegle do osi obrotu (8) bębna i ma otwory, przez które ciecz (9) spływającą w uniesionej w górę pozycji z listwy spływowej (2) na górną część (3) obudowy odpływa w kierunku, w którym opada oś obrotu (8) bębna, i przy tym wchodzi przez otwory w górnej części (3) obudowy do wnętrza bębna (7) pralki. 4. Bęben pralki według zastrz. 3, znamienny tym, że między listwą spływową (2) i górną częścią (3) obudowy jest umieszczona przegroda (4), która rozciąga się w zasadzie poprzecznie do osi obrotu (8) bębna pralki. 5. Bęben pralki według zastrz. 4, znamienny tym, że między listwą spływową (2) i górną częścią (3) obudowy po stronie przegrody (4) położonej w kierunku opadającej osi obrotu (8) bębna jest ukształtowana komora (C) do przyjmowania napływającej cieczy (9), z której ciecz (9) w wyniesionej do góry pozycji może wchodzić przez otwory górnej części (3) obudowy do wnętrza bębna, przy czym komora (C) po przeciwległej stronie przegrody (4) jest ograniczona ścianką tylną (5), która ma przynajmniej jeden otwór (5) do napełniania cieczą (9). 6. Bęben pralki według zastrz. 1, znamienny tym, że listwa spływowa (2) w szczególności na jej końcu oddalonym od podstawy zabieraka (1) ma otwory, przez które wynoszona do góry ciecz (9) może przechodzić podczas spływu po przynajmniej jednej listwie (2). 7. Bęben pralki według zastrz. 6, znamienny tym, że zabierak (1) ma w kierunku wzdłużnym kilka łączących się ze sobą odcinków, z których każdy ma listwę spływową (2). * * * Przedmiotem wynalazku jest bęben pralki o w zasadzie cylindrycznym kształcie, z co najmniej jednym zabierakiem, który to bęben jest wyposażony w elementy, które podczas jego obrotu w co najmniej jednym kierunku nabierają ciecz do wnętrza zabieraka i wynoszą ją do góry, przy czym zaczerpnięta ciecz aż do pozycji uniesienia znajduje się w zabieraku i następnie poprzez otwory w górnej części zabieraka wchodzi do wnętrza bębna. Celem lepszego zwilżania bielizny podczas prania od dłuższego czasu wyposaża się bęben pralki w urządzenia czerpakowe, które podczas obrotu bębna pobierają u dołu ciecz, unoszą ją do góry i w pozycji uniesienia skraplają nią bieliznę we wnętrzu bębna. Z reguły wykorzystuje się do tego zabieraki, które zwykle są i tak przewidziane do odwracania bielizny we wnętrzu bębna pralki. Ciecz, którą może być kąpiel piorąca albo woda płucząca, dostaje się do zabieraków poprzez czerpaki, po czym jest ona wynoszona w górę i w pozycji uniesienia opada do wnętrza bębna. Czerpaki są z reguły umieszczone w strefie zabieraków na płaszczu bębna i pobierają z zewnątrz bębna ciecz zwilżającą do zabieraków przez otwory w płaszczu i/lub w powierzchniach czołowych bębna.

3 Znany jest tak wyposażony bęben pralki na przykład z niemieckiego opisu patentowego nr DE Al. Realizowany za jego pomocą sposób można stosować bez problemu w cylindrycznych bębnach z poziomą osią obrotu, gdzie bęben jest napełniony cieczą na całej długości jego dolnej strefy między powierzchniami czołowymi. W takim przypadku ciecz może być czerpana do wnętrza zabieraka na całej jego długości i może też opadać na całą strefę dolną bębna pralki. Gdy oś obrotu bębna jest ustawiona skośnie, może zdarzyć się, że bęben zanurza się w cieczy tylko na jednym końcu i nie jest wypełniony cieczą w całej jego dolnej strefie. Tak więc zabieraki mogą czerpać ciecz tylko w ograniczonej strefie. Problem ten występuje w szczególności wówczas, gdy niski jest poziom cieczy w opasującym bęben zbiorniku kąpieli piorącej, to znaczy gdy dąży się do zmniejszenia zużycia wody. Wtedy zabieraki zawierają ciecz być może tylko na pewnym odcinku i wnętrze bębna może być skraplane tylko w małym zakresie. Z reguły w takich przypadkach ciecz opada w większej części w pobliżu niżej położonego końca skośnego bębna pralki i spływa tam po ściance tylnej bębna zamiast zraszać bieliznę. Dlatego w przypadku skośnie ustawionych bębnów mamy bardzo nierównomierne skraplanie bielizny w dolnej strefie bębna, tak że sztuki bielizny rozmieszczone niekorzystnie w bębnie mogą nie być albo są źle skraplane. Poza tym występuje taki problem, że zabieraki wraz z bębnem przyjmują skośne położenie, które podczas obrotu bębna poprzez poziome usytuowanie w połowie wysokości staje się w górnej pozycji znów takie samo jak w pozycji dolnej, tak że wyniesiona ciecz we wnętrzu zabieraka powraca do strefy, do której trafiła w czasie czerpania. Celem wynalazku jest dostarczenie bębna określonego wyżej rodzaju, w którym zaczerpnięta ciecz za pomocą zabieraków o tradycyjnym kształcie będzie mogła opadać szybko na całą dolną strefę bębna pralki. Cel ten osiągnięto zgodnie z wynalazkiem za pomocą bębna pralki charakteryzującego się tym, że oś obrotu bębna jest ustawiona z odchyleniem od linii poziomej, a zabierak ma w swym wnętrzu co najmniej jedną listwę spływową, która w najwyższym położeniu zabieraka jest usytuowana poziomo lub ma spadek w kierunku, w którym wznosi się oś obrotu bębna pralki. Zaczerpnięta ciecz w obu kierunkach obrotu bębna w pozycji uniesienia spływa wskutek tego po listwie spływowej w kierunku, w którym wznosi się oś obrotu bębna pralki. Wyniesiona w górę ciecz może więc w zabieraku przepłynąć po listwie spływowej na odcinek, w którym ze względu na ograniczoną strefę czerpania nie może być nabierana ciecz, i stąd może opadać do wnętrza bębna pralki. Tak więc niezależnie od zakresu czerpania wnętrze bębna może być skraplane w zasadzie na jego całej długości i w szczególności także na jego położonym dalej u góry końcu. Korzystnie, listwa spływowa ma spadek co najmniej 5, gdy zabierak w trakcie obrotu bębna znajduje się w jego najwyższym położeniu. Powoduje to przyspieszenie spływu, tak że w krótkim czasie, w jakim zabierak znajduje się w górnym położeniu, może opadać duża ilość cieczy. Już listwa spływowa usytuowana poziomo w najwyższym położeniu zabieraka może poprawić przepływ cieczy w zabieraku w jego kierunku wzdłużnym, ponieważ wyniesiona w górę ciecz rozpływa się i może wreszcie opadać w miejscach, w których są przewidziane otwory. W takim przypadku można przewidzieć, że przy czerpaniu i opadaniu cieczy bęben ma zmniejszoną prędkość obrotową, żeby wydłużyć czas, w którym ciecz w zabieraku może rozpływać się i opadać. Poza tym można wykonać krótką listwę spływową, żeby ciecz szybciej doszła do jej końca i mogła opadać do wnętrza bębna. Już dzięki poziomemu usytuowaniu listwy spływowej w górnym położeniu nie dochodzi do sytuacji, w której uniesiona w górę pewna ilość cieczy pozostaje w położonym u dołu odcinku zabieraka. Ponadto dzięki umieszczonej we wnętrzu zabieraka listwie spływowej można ukształtować zabierak w znacznym stopniu niezależnie od przebiegu położonej we wnętrzu listwy spływowej. W szczególności zewnętrzny kształt zabieraka można dostosować do wymagań wynikających z potrzeby przemieszczania bielizny w bębnie, przy czym nie wpływa to na przepływ cieczy w kierunku wzdłużnym zabieraka albo na opadanie cieczy. Tak więc zabierak może być też ukształtowany w jego tradycyjnej postaci o niezmienionej wysokości.

4 Korzystnie ponadto przewidziano, że górna część obudowy zabieraka, która znajduje się między listwą spływową i osią obrotu bębna, rozciąga się w zasadzie równolegle do osi obrotu bębna i ma otwory, przez które ciecz spływająca w uniesionej w górę pozycji z listwy spływowej na górną część obudowy odpływa w kierunku, w którym opada oś obrotu bębna, i przy tym wchodzi przez otwory w górnej części obudowy do wnętrza bębna pralki. Ciecz spływająca z listwy może więc rozpływać się w całej strefie, przy czym jej opadanie przyspiesza się przez umieszczenie kilku otworów. Korzystnie, między listwą spływową i górną częścią obudowy może być umieszczona przegroda, która rozpościera się w zasadzie poprzecznie do osi obrotu bębna pralki. W ten sposób można ograniczyć przepływ wsteczny i wyznaczyć strefę, w której ciecz spływająca do przodu po listwie opada przez górną część obudowy. Korzystnie, między listwą spływową i górną częścią obudowy po stronie przegrody położonej w kierunku opadającej osi obrotu bębna jest ukształtowana komora do przyjmowania napływającej cieczy, z której ciecz w wyniesionej do góry pozycji może wchodzić przez otwory górnej części obudowy do wnętrza bębna, przy czym komora po przeciwległej stronie przegrody jest ograniczona ścianką tylną, która ma przynajmniej jeden otwór do napełniania cieczą. Komora czerpie ciecz i ciecz wyniesiona do góry może być z niej odprowadzana przez otwory górnej części obudowy do wnętrza bębna. Miejsce między listwą spływową i górną częścią obudowy może być dzięki temu wykorzystane jako czerpak, co pozwala zwiększyć ilość nabieranej i wynoszonej w górę cieczy. Korzystnie, według następnej postaci wynalazku, listwa spływowa w szczególności na jej końcu oddalonym od podstawy zabieraka ma otwory, przez które wynoszona do góry ciecz może przechodzić podczas spływu po przynajmniej jednej listwie. Dzięki temu można zmniejszyć czas potrzebny do opadania cieczy. Korzystnie ponadto, zabierak może mieć w kierunku wzdłużnym kilka łączących się ze sobą odcinków, z których każdy ma listwę spływową. Uszeregowane razem obok siebie odcinki rozciągają się korzystnie w całej dolnej strefie bębna pralki. W tym przypadku poszczególne listwy spływowe, które przebiegają w górę od podstawy zabieraka pod określonym kątem zależnym od nachylenia bębna i od potrzebnego do spływu spadku, stają się krótsze, tak że dzięki kilku usytuowanym kolejno listwom spływowym można zmniejszyć wysokość konstrukcyjną zabieraka. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia fragment zabieraka ze zdjętą górną częścią obudowy, w widoku perspektywicznym, a fig. 2 - bęben pralki według wynalazku, w przekroju. Na fig. 1 ukazano w częściowym widoku perspektywicznym zabierak 1 bez górnej części 3 obudowy, wykorzystywany w bębnie 7 według wynalazku, przy czym zabierak 1 w opisywanym przykładzie wykonania ma dwa jednakowe, umieszczone posobnie człony przedstawionego rodzaju. Podstawa zabieraka 1 jest wydrążona, żeby umożliwić napłynięcie cieczy 9 poprzez czerpaki w płaszczu bębna pralki. We wnętrzu zabieraka 1 jest umieszczona listwa spływowa 2, która rozpościera się w górę pod kątem płaskim i pod którą znajduje się komora A, do której napływa ciecz 9 w dolnym położeniu zabieraka 1 w trakcie obrotu bębna. Czerpaki mogą być tradycyjnego rodzaju i nie są ukazane na rysunku. Po stronie górnej listwy spływowej 2 w przybliżeniu na środku odcinka jest umieszczona przegroda 4, która rozpościera się w górę w przybliżeniu prostopadle do podstawy zabieraka 1. Na tylnym końcu ukazanego odcinka zabieraka 1 jest umieszczona prostopadła ścianka tylna 5 z otworami 6, która wraz z przegrodą 4, górną stroną listwy spływowej 2 i niepokazaną na fig. 1 górną częścią 3 obudowy ogranicza komorę C. Przez otwory 5 dostaje się ciecz 9 podczas czerpania do komory C. Po odwróconej względem ścianki tylnej 5 stronie przegrody 4 znajduje się komora B, która jest również ograniczona stroną górną listwy spływowej 2 i niepokazaną na fig. 1 górną częścią 3 obudowy. Z przednim końcem przedstawionego na rysunku odcinka łączy się albo następny odcinek z jego ścianką tylną 5 albo denko czołowe bębna 7. Na fig. 2 przedstawiono w przekroju zgodny z wynalazkiem bęben 1 pralki z nachyloną osią obrotu. Ze względu na nachylenie bębna 1 zanurza się on w ciecz 9 tylko swoim prawym końcem. Tak więc, zależnie od tego, jak głęboko bęben 1 jest zanurzony w cieczy 9, zabierak 1 podczas czerpania jest napełniany cieczą 9 tylko na części swojej długości. Przy niższym po-

5 ziomie S1 cieczy napełniane są cieczą 9 tylko komory C i A niżej położonego, prawego odcinka. Natomiast przy poziomie S2 napełniane są cieczą 9 dodatkowo, jednakże w mniejszym stopniu, komory A i C wyżej położonego lewego odcinka. Komory A są napełniane przez otwory w płaszczu bębna pralki, natomiast komory C przez otwory 6 w ściankach tylnych 5, przy czym ścianka tylna 5 prawego odcinka jest jednocześnie częścią prawego denka czołowego bębna 1. W trakcie dalszego obrotu bębna pralki zabierak 1 wynosi do góry zaczerpniętą ciecz 9. W opisanym przykładzie wykonania proces opadania cieczy opisano na podstawie innego, ukazanego w jego najwyższym położeniu zabieraka 1, przy czym proces ten zaczyna się już wcześniej i może trwać dalej nawet po przekroczeniu najwyższego położenia, zależnie od prędkości obrotowej bębna. W położeniu powyżej połowy średnicy bębna znajdująca się w komorach A ciecz 9 zaczyna spływać po listwie 2 w lewo ze względu na ustawiający się spadek. Na końcu listwy 2 ciecz 9 przepływa w dół do komory B na zaopatrzoną w otwory górną część 3 obudowy. Na wewnętrznej stronie górnej części 3 obudowy przepływa ciecz 9 z powrotem w prawo, przy czym może rozpływać się i opadać przez otwory w górnej części 3 obudowy do wnętrza bębna 7. Ciecz 9 znajdująca się w komorach C opada jak w przypadku zwykłych czerpaków bezpośrednio przez otwory w górnej części 3 obudowy do wnętrza bębna pralki. Dzięki rozwiązaniu według wynalazku nawet przy ograniczonej strefie czerpania w kierunku osi bębna możliwe jest zraszanie wnętrza bębna w jego całej dolnej strefie.

6 Fig. 1 Fig. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.