Wybory po studencku - s. 8 Mieszkanie pilnie poszukiwane! - s. 10. ISSN miesięcznik. listopad Prawdziwe życie sprzedawcy s.

Transkrypt

1 Wybory po studencku - s. 8 Mieszkanie pilnie poszukiwane! - s. 10 ISSN miesięcznik listopad 2011 Prawdziwe życie sprzedawcy s. 14

2 Targi organizacji studenckich fotorelacja 12 października w gmachu głównym A-0 odbyły się targi organizacji studenckich. Ta organizowana corocznie impreza ma charakter informacyjny, a jej celem jest prezentacja organizacji działających przy Akademii Górniczo Hutniczej. Była to doskonała okazja do zdobycia przydatnych informacji dla wszystkich tych, którzy podczas studiów pragną rozwijać swoje pasje, jednocześnie zdobywając nowe doświadczenie. Nie mogło tam zabraknąć również naszej redakcji. Specjalnie dla was przygotowaliśmy krótką fotolerację z tej imprezy. Kamila Kośka Studia to czas, który możemy wykorzystać rozmaicie. Nie tylko nauką i imprezami żyje człowiek, możemy ten czas wykorzystać bardziej produktywnie a jednocześnie ciekawie. Jak? Wstępując do jednej z organizacji studenckich, ponieważ korzyści płynących z członkostwa w niej jest naprawdę wiele. Docenili to studenci AGH, którzy 12 października tłumnie stawili się w budynku A0, żeby zapoznać się z ofertą działających na AGH organizacji. Na targach każdy mógł znaleźć coś dla siebie od tańców folklorystycznych po spływy kajakiem czy chór. Tego dnia zainteresowani mogli zapoznać sie z ofertą oraz warunkami rekrutacji we wszystkich organizacjach. W tym roku swoją ofertę przestawił m. in. BEST AGH, IASETSE AGH czy klub podwodny KRAB. Atrakcji nie brakowało. Niektóre stoiska prezentowały się nad wyraz bogato, oferując loterie na drobne fanty, a słodycze a także bardzo pożądane przez studentów darmowe długopisy. Wszyscy Ci, którzy z Targów chcieli mieć pamiątkę, mogli również zrobić sobie darmowe zdjęcie dzięki Krakowskiej Studenckiej Agencji Fotograficznej i mieć kolejna pamiątkę prócz ulotek, długopisów i oczywiście najnowszego numeru BIS-u. Nasz Biuletyn podczas Targów również prezentował zaciekawionym studentom swoją ofertę. Zainteresowanie było spore, zatem mamy nadzieję, że naszego grono reakcyjne wkrótce powiększy się o kilka nowych osób. Nie miałeś okazji wziąć udziału w Targach? Następne, już za rok. Nie możesz ich przegapić! Jeśli jesień to tylko z BIS-em! Rok akademicki rozpoczął się już na dobre, a większość z was zapewne ma już za sobą pierwsze kolokwia i z niecierpliwością odlicza dni dzielące nas od świąt Bożego Narodzenia. Pogoda również nie dopisuje, ale najnowszy BIS na pewno umili Wam nadchodzące szare, jesienne dni, zapewniając interesującą i wciągającą lekturę. W tym numerze przygotowaliśmy dla Was najświeższe relacje odnośnie tego jak ostatnie wybory postrzegają studenci, czy brali w nich udział, a jeśli tak, to jakie mieli motywacje? O tym wszystkim dowiecie się z naszej sondy. Dla tych, którzy chcą zmienić coś w swoim życiu (bo mała odmiana zwykle poprawia humor szczególnie w szare jesienne dni), przygotowaliśmy dwa poradniki jak łatwo i szybko znaleźć nowe lokum, a dla zmotoryzowanych na co zwracać uwagę kupując nowy samochód. Oczywiście nie zabraknie Małgorzata Wojtasik redaktor naczelna nowinek kulturalnych (bo w ciemne jesienne wieczory nie można przecież siedzieć w domu) oraz felietonu, który na pewno poprawi Wam nastrój. Z nami jesień nie może być nudna! Zapraszamy do lektury! Biuletyn Informacyjny Studentów AGH: Samorząd Studentów AGH ul. Czarnowiejska 32a, Kraków Redaktor Naczelna: Małgorzata Wojtasik Zastępca Redaktora Naczelnego: Janusz Kamieński Redakcja: Sylwia Bocianowska, Kinga Chołota, Klaudyna Gzyl, Janusz Kamieński, Mikołaj Kostka, Kamila Kośka, Renata Kozień, Jarosław Lewicki, Monika Pabian, Iwona Suwara, Grzegorz Sroka, Martyna Stefańska, Wojtek Stupka, Marta Szafraniec, Aleksandra Wielek, Małgorzata Wojtasik, Michał Zając, Katarzyna Zięba, Magdalena Żaba Korekta: Monika Rosa Fotoedytor: Maciek Woźniak Dział reklamy i promocji: Grzegorz Sroka, Katarzyna Zięba Zdjęcie na okładce: Mateusz Wójtów (KSAF AGH) Redaktor techniczny: Piotr Góral Kontakt: bis.agh@gmail.com Nakład: 2500 bezpłatnych egzemplarzy Numer zamknięto 28 października 2011 roku. Redakcja zastrzega sobie prawo do zmieniania tytułów i adiustacji tekstów. Za treść ogłoszeń i reklam redakcja nie odpowiada. Nie zamówionych materiałów nie zwracamy. Spis treści: AKTUALNOŚCI AGHinfo 44 Mamy Targi organizacji Tytana! studenckich 5 już po raz czwarty! 6 Wybory Rewolucja w systemie czyli jak rozporządzania i stypendiami po co głosowaliśmy? 67 Wybory po studencku 8 VI SPOŁECZŃSTWO Krakowska Konferencja Młodych Uczonych i projekt TIMBER 9 Statysta człowiek do zadań specjalnych 8 Krytyką Polska stoi! 10 Studia, czyli krok w dorosłość 11 Mieszkanie pilnie poszukiwane! 10 SPOŁECZEŃSTWO KARIERA Kraków sypialnią piłkarskich gwiazd 12 Ambicja nie musi kończyć KARIERA się na mieście! 12 Zostań przedsiębiorcą! 14 Prawdziwe VII edycja Targów życie sprzedawcy Pracy na AGH 14 bierz karierę w swoje ręce! 15 NAUKA I TECHNIKA NAUKA TECHNIKA Tania muzyka w sieci 16 TECHinfo Z telefonem na spacer TECHinfo 17 Student Przyszłość za Smartfonów kółkiem 18 Pamięć Gazu do podręczna Diesla! nowej generacji KULTURA Imprezowy Porcja kultury Mix Recenzje Recenzje filmowe filmowe Recenzje muzyczne 23 Recenzje książkowe 24 SPORT Srebro Z wiatrem Akademickich i pod wiatr Mistrzostw 25 Polski dla AZS AGH 25 ROZRYWKA ROZRYWKA Felieton 26 Ambicja, jako choroba psychiczna 26 fot. KSAF AGH, Przemysław Lisowski fot. KSAF AGH, Krzysztof Kalinowski

3 aktualności aktualności AGH INFO czyli najważniejsze informacje z uczelni w telegraficznym skrócie. Opracowała: Klaudyna Gzyl AGH i GE Hitachi Nuclear Energy - współpraca pełną parą Znany międzynarodowy koncern GE Hitachi Nuclear Energy właśnie podpisał porozumienie o współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą. Firma jest światowym liderem w dziedzinie energii jądrowej i na tym polu studenci będą mogli wykazać się na stażach w siedzibie GE w USA, a także uczestniczyć w programach edukacyjnych proponowanych przez AGH. Realizacją szkolenia przyszłych pracowników ma zająć się nasza uczelnia. Programy dotyczyć będą również kwestii potencjału energetyki jądrowej w Polsce, a techniczną stroną realizacji tej koncepcji zajmie się Hitachi. Mamy nadzieję na owocną współpracę i nowe miejsca pracy dla przyszłych absolwentów naszej uczelni. Kredyt studencki Przypominamy wszystkim studentom zainteresowanym otrzymaniem kredytu studenckiego na rok 2011/2012, że termin składania podań wraz z kompletem potrzebnych dokumentów mija 15 listopada 2011 roku. O czym pamiętać? Oto 7 najważniejszych informacji o kredycie studenckim w tym roku: - Student musi mieć mniej niż 25 lat rozpoczynając studia. - Powinien przedstawić bankowi (w zależności od placówki) dokumenty zabezpieczające spłatę kredytu. - Musi udokumentować dochód na osobę w rodzinie (netto). - Pierwszeństwo w uzyskaniu kredytu mają osoby z niższym dochodem na osobę w rodzinie. Maksymalna wysokość dochodu wynosi 2500 zł /osobę. (wysokość ustalana przez Ministra Szkolnictwa Wyższego). - Wysokość kredytu jest wypłacana w postaci comiesięcznych transz w wysokości 600 zł, przez okres 10 miesięcy. Kredyt można zaciągnąć na okres 3 lat studiów lub dodatkowo, przez 2 lata studiów uzupełniających magisterskich. - Spłata kredytu rozpoczyna się 2 lata po zakończeniu studiów. Oprocentowanie kredytu wynosi obecnie ok. 1,88 %. - Dla najlepszych istnieje możliwość częściowego lub nawet zupełnego umorzenia kredytu. Również dla tych studentów, których spotka trudna sytuacja losowa, spłata kredytu może zostać wstrzymana lub częściowo umorzona. Nasze rady: Zanim wybierzesz bank, zapoznaj się z ich ofertami. Do wyboru jest kilka placówek, ale pamiętaj, że każda ma inne wymagania dotyczące np. posiadania konta w banku, w którym starasz się o kredyt. Zastanów się na jaki okres chcesz wziąć kredyt studencki. Pamiętaj, że na każdym kolejnym roku studiów możesz ubiegać się o kredyt. Pamiętaj, że obowiązują Cię wobec banku nieprzekraczalne terminy składania wymaganych dokumentów lub potwierdzeń z uczelni. Najczęściej studenci nie wykorzystują pełnej kwoty kredytu, odkładając ją np. na lokacie, tak by mieć z czego spłacić kredyt po skończeniu studiów. Mimo iż kredyt to duże zobowiązanie, wizja jego spłata nie musi dręczyć nas jeszcze po studiach. Studencie ADAPTUJ się! Jesteś studentem I roku i rzeczywistość studencka trochę Cię przeraża? Informujemy zatem, że jest na to rada. Rusza kolejna edycja projektu Akademii Górniczo-Hutniczej skierowanego do osób stawiających swoje pierwsze kroki na uczelni ale nie tylko. Od 2009 roku AGH uruchomiła bezpłatny program ADAPTER mający pomóc głównie początkującym studentom zaaklimatyzować się na uczelni i stymulować rozwój ich zdolności interpersonalnych. W ubiegłym roku z tej formy programu samodoskonalenia skorzystało blisko 200 osób, w tym roku organizatorzy liczą na jeszcze większe zainteresowanie, również wśród studentów z wyższych lat. Wsparcie ADAPTEROWI ma zapewnić porozumienie o współpracy z Centrum Medycznym Scanmed S.A, które w programie ma wspierać studentów głównie od strony medycznej i terapeutycznej. Oprócz tego, uczestnicy mogą liczyć podobnie jak w ubiegłym roku, na szkolenia doskonalące komunikowanie, efektywną naukę czy zarządzanie finansami. Liczba miejsc jest ograniczona, a zainteresowanie bardzo duże, dlatego jeśli chcecie wziąć udział w warsztatach zapiszcie się jak najszybciej! Więcej szczegółów na Coś dla Matematyków W dniach od listopada na terenie Uczelni po raz pierwszy odbędzie się Krakowska Konferencja Matematyki Finansowej organizowana przez Koło Naukowe Modelowania Finansowego (KNMF), z Wydziału Matematyki Stosowanej AGH. Temat będzie obejmował współczesne podejścia do modelowania rynków finansowych. W ramach konferencji zostaną wygłoszone wykłady i prezentacje gości wśród których znajdą się Piotr Górski z firmy ProTrader, dr hab. Andrzej Górski i dr inż. Paweł Oświęcimka z Instytutu Fizyki Jądrowej PAN. Przygotowano również konkurs referatów studenckich z atrakcyjnymi nagrodami. I Ty możesz spróbować swoich sił! Organizatorzy zadbali również o dużą porcję rozrywki dla uczestników. Więcej informacji znajdziecie na stronie Koła Naukowego Modelowania Finansowego: Serdecznie zapraszamy! Mamy Tytana! Akademia Górniczo-Hutnicza odnotowała kolejny światowy sukces w dziedzinie nowych technologii. Uczelnia weszła w posiadanie jednego z najlepszych mikroskopów elektronowych na świecie, dzięki staraniom naszych naukowców i władz uczelni. Naprawdę nazywa się on Titan Cubed G , a jego zaletami jest superdokładność, superwydajność i supermoc. Jego pojawienie się 27 września na AGH było wielkim wydarzeniem w polskim świecie naukowym, szeroko omawianym w polskich mediach. Klaudyna Gzyl Wielki w każdym calu Mikroskop jest osiągnięciem na skalę światową w dziedzinie fizyki, chemii, biologii, inżynierii materiałowej, słowem jego wykorzystanie jest wszechstronne, a sam sprzęt naprawdę robi wrażenie. Ważący 3,5 tony i mierzący 4,7 metry mikroskop działa biorąc pod uwagę państwa Europejskie jest w posiadaniu jedynie Polski i w Austrii. Koszt urządzenia był niebagatelny, i wyniósł aż 15 mln złotych, a samo specjalne wyposażenie laboratorium to dodatkowy koszt 5 milionów złotych. Takie urządzenie wymaga specjalnych warunków pracy, konieczne było więc zniwelowanie zanieczyszczeń, pola magnetycznego i dostosowanie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu, w którym pracuje. Pieniądze na zakup sprzętu i wyposażenia były wsparte z Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej dla Akademii Górniczo-Hutniczej. Najdokładniej na świecie Badania przeprowadzone za pomocą mikroskopu będą innowacyjne, posłużą do badania bardzo niewielkich struktur i elementów, zarówno biologicznych, jak i materiałów. Titan Cubed G będzie badał atomy ciał stałych, analizował lokalizację i strukturę już na poziomie atomu, co jest jego unikatową i bardzo cenną funkcją. Ten mikroskop elektronowy powiększa badany materiał aż trzy miliony razy w bardzo krótkim czasie. Taka dokładność obrazu pozwoli naukowcom badać dotychczas nieosiągalne parametry, a także kształtować i kreować właściwości konkretnych materiałów, takich jak stopy metali, ceramika, włókna czy tkanki. Szansa na odkrycia Nowe możliwości to również nowe wyzwania stojące przed naukowcami naszej uczelni. Obsługa mikroskopu wymaga ogromnego nakładu sił i energii, a także kolejnych funduszy na ten cel. Obecnie trwają szkolenia czterech osób, mających w niedługiej przyszłości zająć się obsługą Titana. Mamy nadzieję, że dzięki użyciu tego właśnie mikroskopu nasi krakowscy uczeni niebawem udowodnią, że warto inwestować w sprzęt najwyższej technologii. Władze AGH już zapowiedziały, że chętnie zaproszą naukowców z innych ośrodków w Polsce do badań z wykorzystaniem Titana. Niewykluczone, że zagraniczne laboratoria również będą zainteresowane współpracą. Nam nie pozostaje nic innego, jak życzyć badaczom powodzenia i jak najdokładniejszych wyników. 4 BIS - listopad 2011 fot. KSAF AGH, Krzysztof Kalinowski fot. archiwum AGH BIS - listopad

4 aktualności aktualności Wybory czyli jak i po co głosowaliśmy? Za nami niezbyt ciekawa kampania wyborcza, w której jak to często się zdarza- mało było merytorycznych argumentów, a dużo emocji i przysłowiowych haków. Gdybyśmy jednak podobnie powiedzieli o wynikach wyborów- byłoby to co najmniej niedorzeczne. Mikołaj Kostka W chwili pisania artykułu, Państwowa Komisja Wyborcza podała już wyniki ze wszystkich obwodów wyborczych. Mimo układu rysowanego nam już od kilku tygodni we wszystkich sondażach, jest parę niespodzianek. Co w takim razie najbardziej zaskoczyło opinię publiczną po opublikowaniu wstępnych wyników? Zwycięstwo bez triumfu Wielu publicystów oraz naukowców zgodnie podkreśla pierwszy, fundamentalny wniosek ostatnich wyborów od roku 1989, czyli przez ponad 20 lat istnienia III RP, żadnej partii politycznej nie udało się utrzymać przy władzy na drugą kadencję. Jak podkreśla prof. Jacek Raciborski, socjolog Uniwersytetu Warszawskiego- to świadczy o wykrystalizowaniu się systemu partyjnego i stabilizacji demokracji. Musiało więc minąć 20 lat, aby zjawiska, które w innych krajach sąsiadujących z Polską są rutyną, świadczące o mocnym i stabilnym systemie demokratycznym mogły zajść również nad Wisłą. Zwycięstwo Platformy Obywatelskiej wcale nie oddaje tej partii zasłużonego głosu poparcia, gdyż wielu wyborców, którzy ją poparli, ciągle pamięta o zaniedbaniach i nie przeprowadzonych reformach obiecywanych przez rząd. Jest to raczej przyzwolenie na działalność i sprawowanie władzy przez partię, która stała się dla Polaków po prostu przewidywalna, choć jak się wydaje, w czasach kryzysu, powodzi, kwestii rurociągu północnego czy katastrofy smoleńskiej jest to rzeczą niebywale trudną. Wybory pokazały także, że Prawo i Sprawiedliwość ciągle są główną partią opozycyjną, a metody przez nią stosowane, jak chociażby marsze z pochodniami na Krakowskim Przedmieściu czy rezygnacja z debaty przez jej lidera w sprawach najistotniejszych dla państwa, dalej znajdują akceptację u prawie 1/3 społeczeństwa. Nie można jednak generalizować i to w przypadku żadnej partii biorącej udział w ostatnich wyborach. Ciągle mamy do czynienia ze zjawiskiem wyboru mniejszego zła, czyli głosowania na PO przez przeciwników PiS i vice versa. Skoro to wszystko takie ważne, spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, jak młodzi, w tym studenci, przyczynili się do takich, a nie innych wyników wyborów. Jak Palikot wyborców kusił Czarnym koniem wyborów i kompletnym zaskoczeniem dla wszystkich, jest trzecie miejsce Ruchu Palikota oraz marginalizacja Sojuszu Lewicy Demokratycznej, co w zaistniałej sytuacji daje tym pierwszym duże pole popisu (przewidywana ilość mandatów dla RP wynosi około 40 miejsc w Sejmie), jako nowej partii zaczynającej swój debiut w polskim parlamencie. Wyniki tego ugrupowania przypisuje się głównie wyborcom w przedziale wiekowym od 18 do 26 lat, jednak wydaje się to sporym uproszczeniem. Fakt, hasła rozdziału Kościoła od Państwa, sekularyzacji życia społecznego, a co najczęściej wspominane- legalizacji marihuany czy związków partnerskich są bardzo chwytliwe, zwłaszcza wśród młodych ludzi i można na nich zbić niezły kapitał polityczny, jednak świadczą one o czymś więcej niż tylko o rzekomym zepsuciu i demoralizacji zarzucanej wyborcom Janusza Palikota. Podbierając wyborców Platformie Obywatelskiej oraz przede wszystkim- Sojuszowi Lewicy Demokratycznej, Ruch Palikota zaczyna stanowić realną siłę polityczną, której wielu polityków dalej zdaje się nie dostrzegać. Świadczy to o więdnącej lewicy postkomunistycznej, bo potrzebom i aspiracjom obywateli nie umieli sprostać wspomina Jarosław Kurski, redaktor Gazety Wyborczej. Słaby wynik Sojuszu Lewicy Demokratycznej nie tyle spycha na margines to ugrupowanie, co stawia pod znakiem zapytania przyszłe przetasowania w partii, z jej kierownictwem na czele. Wszak za każde niepowodzenie ktoś musi stracić posadę, jak to w świecie polityki często bywa. Znaczy to, że fotel Grzegorza Napieralskiego już niedługo może zająć ktoś inny, ale jak na razie- rzecznicy tej partii ucinają wszelkie spekulacje. Ciche wygrane Można zauważyć, że Polskie Stronnictwo Ludowe, mimo pogarszającej się sytuacji na wsi, charakteryzującej się odpływem jego młodszego elektoratu do miast, dalej silnie trzyma się w swoim kilkuprocentowym poparciu. Te wybory tylko jasno to potwierdziły. Wydaje się więc, że koalicja z PO przyniosła mu więcej dobrego niż złego, co wydaje się być oczywiste, gdyż dzięki PSL, rząd nie ruszył reform KRUS-u czy kwestii ubezpieczeń dla rolników. Wyborcy więc, dalej postrzegają tę partię jako skuteczną, mimo że Ministerstwo Gospodarki, jakże kluczowe dla całego państwa, jest w rękach Waldemara Pawlaka, słynącego z antyliberalnych rozwiązań ekonomicznych, które utrudniają prywatyzację spółek państwowych, których sytuacja ekonomiczna w wielu przypadkach jest, delikatnie mówiąc- niezadowalająca. Jednak, największymi wygranymi tych wyborów, zdają się być osoby niepełnosprawne, które dzięki nowym nakładkom brajlowskim, mogły samodzielnie oddać głos w wyborach. W wieku 37 lat po raz pierwszy poczułem, że Polska jest moim krajem wspomina niewidomy Ireneusz Białek, kierownik ds. osób niepełnosprawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. To zapewne milowy krok w celu umożliwienia samodzielnego oddania głosu, który świadczy o naszym systemie demokratycznym. Jednak mimo to, wiele osób niepełnosprawnych, po prostu z niego nie skorzystało. Co jest trendy, a co nie Wiadomo- w polityce jak w modzie- trendy się zmieniają. Ale ostatnie wybory, pokazały wyraźnie orientacje wielu ludzi, zwłaszcza młodych (w tym studentów), które zapewne w najbliższych latach będą dalej mieć wyraźny wpływ na kształtowanie się polskiej sceny politycznej. Jak one wyglądają? Komisje wyborcze w sąsiedztwie akademików przyznały, że ruchu wielkiego nie było, za to jeśli studenci już przychodzili, to grupami. Dziwi więc słaby wynik Nowej Prawicy, gdyż Janusz Korwin- Mikke jest osobą bardzo popularną wśród studentów, nie tylko naszej uczelni. Jak sam wspomina na stronie internetowej swojego ugrupowania: Wygląda na to, że mamy 1% poparcia. Obiektywnie rzecz biorąc: nawet nieźle. Co ciekawewśród uczniów 1263 szkół ponadpodstawowych, w akcji Młodzi głosują organizowanej przez Centrum Edukacji Obywatelskiej, Platforma Obywatelska przegrywa o włos z Prawem i Sprawiedliwością, uzyskując 20 % (wobec 21% dla PiS), zaś Ruch Palikota cieszy się poparciem aż 36% uczniów. Pozostałe partie uzyskały wyniki: SLD 6%, PJN 6%, PSL 3%. Efekty tej akcji, jak i same wybory jasno świadczą o trendach w społeczeństwie, także o tym jak głosują młodzi, ale przede wszystkim ukazuje jasny podział na Polskę A i Polskę B, a zasypanie tej przepaści, dzielącej obie części kraju, powinno być jednym z najważniejszych zadań na następne lata. Dla wszystkich partii. 6 BIS - listopad 2011 fot. KSAF AGH Krzysztof Kalinowski fot. KSAF AGH Krzysztof Kalinowski BIS - listopad

5 aktualności Wybory po studencku Wybory, wybory i po wyborach. Czy krakowscy studenci z zapartym tchem śledzili tegoroczne debaty polityczne? A może analiza programów wyborczych to dla nas strata czasu? Jakie jest podejście przeciętnego młodego człowieka do wyborów parlamentarnych? Aby móc udzielić odpowiedzi na to pytanie, przeprowadziliśmy ankietę wśród krakowskich studentów. Nie miała ona na celu badania wyborczych preferencji, a ocenę subiektywnego stosunku do spełnienia obywatelskiego przywileju. Iwona Suwara, Katarzyna Zięba Głosowanie? Jestem na tak! Jak się okazało, wyborcza frekwencja napawa optymizmem, aż 76% badanych oddało w wyborach swój głos. Z tego wniosek, że nam, studentom, zależy na tym, aby mieć wpływ na losy kraju. No właśnie czy aby na pewno? Co skłoniło krakowskich studentów do udziału w wyborach? Spośród osób, które zdecydowały się wybrać do urn, aż 70% przyznało, że śledziło kampanie wyborcze potencjalnych parlamentarzystów. Stąd wniosek, że arena polityczna nie jest nam obca i w większości byliśmy merytorycznie przygotowani do oddania naszego cennego głosu. Nasze badania podkreśliły też swoisty indywidualizm w podejmowaniu decyzji, co do wyboru odpowiedniego kandydata. Nie kierujemy się zdaniem krewnych, czy przyjaciół, staramy się nie iść z prądem. Aż 65% z nas od dawna ma swoje sympatie polityczne i sprecyzowane poglądy. Udział w wyborach traktujemy w kategoriach obywatelskiego obowiązku, chcemy mieć swój wpływ na zmiany w kraju. Jedynie 3% studentów wzięło udział w wyborach po prostu z przyzwyczajenia. Pojawiły się też inne pobudki skłaniające do głosowania niektórzy oddawali swój głos przeciwko konkretnym osobom, aby nie dopuścić ich do władzy. Na szczęście były to pojedyncze przypadki. Czy takie podejście mieści się w definicji patriotyzmu? Nie nam to oceniać. Nie głosowałem, bo Przyglądając się dalej postawom krakowskich studentów, zaczęliśmy zastanawiać się, czemu prawie co czwarty nasz ankietowany nie poszedł zagłosować na swoich przedstawicieli do ław sejmu i senatu. Najczęstszy podawany przez respondentów powód dotyczył problemu poboru zaświadczenia z miejsca swojego stałego zameldowania. Okazuje się zatem, że ponad połowa (54%) zapytanych przez nas studentów, którzy 9 października nie stawili się przy urnach wyborczych, nie poszło zagłosować tylko ze względu na brak posiadania stosownego zaświadczenia uprawniającego do oddawania głosu poza miejscem swojego zameldowania. W grę wchodziło tutaj po prostu lenistwo lub brak czasu na załatwienie takiej formalności. Do samej swoistej przewlekłej dysfunkcji systemu motywacji (potocznie: zwanej lenistwem) związanej z brakiem poboru zaświadczenia przyznało się zaledwie 2% ankietowanych. Okazuje się za to, że niezmotywowani do głosowania studenci są osobami bardzo zajętymi, co piąty nasz respondent (20%) nie skorzystał z przywileju prawa do oddania głosu, ponieważ nie miał na to czasu. Studenci, którzy odpowiedzieli na naszą ankietę skarżyli się także na poziom uprawiania polityki w naszym kraju. Aż 22% studentów odpowiadających na naszą ankietę, którzy nie wybrali swoich przedstawicieli do parlamentu w tych wyborach stwierdziło, że nie odpowiada im obecny dyskurs polityczny. Respondenci zwrócili uwagę także na problem dobierania kandydatów widniejących na listach wyborczych przez komitety wyborcze co piąty (20%) zapytany przez nas o powód nie oddania głosu odpowiedział, że wśród zgłoszonych kandydatów nie znalazł osoby, na którą chciałby zagłosować. Część zapytanych przez nas studentów nie uczestniczyła w tegorocznych wyborach na kandydatów do sejmu i senatu, gdyż przyznaje, że kompletnie nie interesuje się polityką. Taką odpowiedź wskazało 12% naszych ankietowanych. Jak natomiast respondenci odnoszą się do wagi oddanego głosu? Nadzieją napawa wynik 5% tylko taki procent studentów, którzy nie głosowali uważa, że jego głos nic nie zmieni. Problem zmiany godzin otwarcia lokali wyborczych nie wpłynął zbytnio na skorzystanie ze swojego przywileju obywatelskiego. Jedynie 2% naszych ankietowanych nie zagłosowało, gdyż lokal wyborczy był otwarty według nich za krótko. Niektórzy zapytani przez nas respondenci nie poszli do urn wyborczych ze względu na chorobę lub przebywanie za granicą. Jednak były to pojedyncze przypadki. Próba badawcza wynosiła 170 respondentów Frekwencja na plus! Wyniki naszych badań potwierdziły optymistyczną hipotezę o racjonalnym podejściu studentów do udziału w wyborach. Nie jest nam wszystko jedno, kto będzie sprawować władzę w naszym państwie. Jedynie co czwarty zapytany przez nas student otwarcie przyznał się do tego, że nie brał udziału w głosowaniu. Najczęściej wynikało to z braku stosownych dokumentów umożliwiających oddanie głosu poza miejscem zamieszkania. Jest to nauczka na następny raz warto zatroszczyć się wcześniej o wszystkie formalności. A każdy, kto nie poszedł zagłosować powinien pamiętać, że nie ma prawa później narzekać na to kto został dopuszczony do władzy. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, słuchaj Sumy Summarum w czwartek 10 listopada od godziny 17 w Studenckim Radiu17 na Zapraszają Mikołaj Kostka i Adrian Mitera! aktualności VI Krakowska Konferencja Młodych Uczonych i projekt TIMBER Wybitne grono naukowców, profesorów, doktorantów, asystentów i młodych pracowników nauki, skupionych wokół uczelni wyższych, instytutów naukowych, również spoza granic naszego kraju znów wraz z początkiem nowego roku akademickiego zjechało do Krakowa, gdzie w dniach 29 września 1 października 2011 odbyła się VI Krakowska Konferencja Młodych Uczonych. Katarzyna Zięba Cele konferencji Projekt konferencji tym razem w międzynarodowym gronie to inicjatywa Grupy Naukowej Pro Futuro (Pro Futuro Science Association), która powstała w 2004 roku jako pomysł doktorantów Akademii Górniczo-Hutniczej. Jak podkreślają organizatorzy, te coroczne spotkania naukowe mają na celu skupianie młodego środowiska naukowego. Dzięki temu mogą odbywać się ciekawe debaty, w trakcie których istnieje okazja do swobodnego przenikania się myśli i poglądów uczestników. Konferencja to również szansa na integrację środowiska młodych badaczy na samym początku kariery naukowej. Debaty toczące się na takich spotkaniach są idealną sposobnością do publicznego formułowania i informowania o swoich poglądach oraz przemyśleniach. Dlatego konferencja daje także szansę swoistego wybicia się, przedstawienia innowacyjnych pomysłów i połączenia idei z często pozornie oddalonych od siebie dyscyplin naukowych. Tematyka tegorocznej VI Krakowskiej Konferencji Młodych Naukowców została tak skomponowana, by mogła stać się punktem wyjścia do szerszego ujęcia aspektów dotyczących współczesnych problemów. To bezpośrednie nawiązanie do trendu, który również pojawił się w dyscyplinach badawczych, a mianowicie rozwoju realizowanego na pograniczu mniej lub bardziej spokrewnionych dziedzin. Kraków stolicą polskiej nauki Kraków to miasto wspierające od lat środowiska naukowe oraz miejsce gdzie krzyżują się drogi badaczy niemal z całego świata. Niesamowita atmosfera naukowa, ulice pełne młodych poszukiwaczy inspiracji, gmachy nowoczesnych oraz zabytkowych siedzib uniwersytetów to wspaniałe zaplecze do organizacji takiego wydarzenia. Dlatego Kraków na te kilka dni stał się stolicą nauki. Sam program konferencji został zorganizowany tak, aby jednocześnie podkreślić szczególne walory turystyczne miasta, w którym się odbywa. Na zakończenie Konferencji został przewidziany czas na zapoznanie się z atrakcjami turystycznymi. Eksploracje naukowe, przy których toczą się debaty intelektualne, zostały więc połączone z eksploracją turystyczną tajemnic starego grodu Kraka. Program konferencji Program VI Krakowskiej Konferencji Młodych Uczonych został przygotowany w taki sposób, aby różne dyscypliny naukowe miały swoje przysłowiowe pięć minut. Oficjalne otwarcie konferencji uświetniło przemówienie JM Rektora Akademii Górniczo- Hutniczej, który serdecznie powitał wszystkich przybyłych, życząc jednocześnie wielu inspiracji badawczych oraz owocnych dysput naukowych. Plan prelekcji i debat podzielono na osobne sekcje, w których przygotowane były bloki tematyczne. Program obejmował szeroko pojętą naukę, poczynając od sesji poświęconych nowoczesnym technologiom, innowacyjnym aspektom inżynierii poprzez nauki o ochronie środowiska i ekonomii, a kończąc na naukach społecznych i humanistycznych, gdzie swoje miejsce znalazły historia, pedagogika a także psychologia. Każde z przygotowanych tematów wystąpień zostało poddane ocenie komitetu organizacyjnego konferencji. Zasady uczestnictwa obejmowały szczegółowo określone kryteria. Każda z osób biorących udział w konferencji była zobowiązana do napisania wcześniej artykułu i przesłania go specjalnie utworzonej komórce administracyjnej, zajmującej się stroną organizacyjną konferencji. O sprawy merytoryczne oraz wysoki poziom naukowy dbał natomiast specjalnie utworzony Komitet Naukowy Krakowskiej Konferencji Młodych Uczonych, składający się z wybitnych postaci związanych z polską nauką. W gronie tym znaleźli się przedstawiciele nie tylko rodem z Akademii Górniczo-Hutniczej, ale także naukowcy reprezentujący inne uczelnie, w tym m.in. Państwową Akademię Nauk, i Uniwersytet Jagielloński. Projekt TIMBER Sesje tematyczne zostały dodatkowo wzbogacone o Warsztaty Projektu TIMBER, dzięki czemu uczestnicy konferencji mieli okazję zapoznać się z celami oraz aktualnymi wynikami badań, dotyczącymi tego przedsięwzięcia. Główną ideą tegoż projektu jest opracowanie praktycznego modelu, gdzie zostanie zastosowane wykorzystanie biomasy w celach energetycznych. Proponowana koncepcja ma na celu stymulowane i propagowane zwiększenia tego innowacyjnego pomysłu wykorzystania ekologicznej energii. Wspomniana wyżej idea ma przyczynić się do znacznej redukcji emisji gazów oraz wpłynąć na zmianę naszych, destrukcyjnych dla planety, przyzwyczajeń związanych z szeroko rozumianą produkcją energii. Innowacyjny koncept wykorzystania biomasy w istocie rzeczy jest do tej pory mało znaną metodą. Rozpowszechniana na VI Krakowskiej Konferencji Młodych Uczonych idea, ma na celu przyczynienie się do skupienia się na zorganizowaniu i wdrożeniu innowacyjnych pomysłów energetycznych w skali regionalnej. Jak dotąd w Polsce mało kto wie i zdaje sobie sprawę z możliwości tkwiących w tej substancji. Natomiast biomasa jest trzecim co do wielkości naturalnym źródłem energii. Ponadto ma ona zalety nie tylko ekologiczne, ale także finansowe. Paliwo, powstające z biomasy ma niską szkodliwość dla środowiska. Projekt TIMBER ma wsparcie międzynarodowe i jest wspierany przez jednostki organizacyjne, którym przyświeca idea budowania proekologicznej współpracy energetycznej. Publikacje Organizatorzy konferencji zadbali również o promocję. Po uprzedniemu sprawdzeniu aspektów merytorycznych i dokonaniu recenzji naukowych, autorzy najciekawszych artykułów mogą starać się o publikację swych prac. Osoby zaintrygowane zagadnieniami poruszanymi w programie konferencji, mogą zapoznać się z nimi poprzez przedruk wybranych artykułów w wydawnictwach, z którymi komitet podjął współpracę. Publikacje z poprzednich konferencji znajdują się na stronie Grupy Naukowej Pro Futuro: BIS - listopad 2011 BIS - listopad

6 społeczeństwo społeczeństwo Mieszkanie pilnie poszukiwane! Każdy student spoza Krakowa, który nie dostał przydziału do akademika, przynajmniej raz przeżywał przygodę z poszukaniem mieszania. Niektórzy znaleźli je łatwo i szybko, dla innych było to przykre doznanie kojarzące się z bezowocnym chodzeniem od drzwi do drzwi. Jak uczynić poszukiwania stancji prostymi i przyjemnymi? Na co uważać, a na co zwrócić szczególną uwagę? O tym opowiedział nam Rafał Szymczak z innowacyjnego portalu instancje.pl, dzięki któremu poszukiwanie wymarzonego mieszkania stanie się łatwiejsze niż dotychczas. Małgorzata Wojtasik Pierwsze mieszkanie to ważny wybór, muszą w nim być odpowiednie warunki zarówno do odpoczynku, jak i do nauki. W Krakowie największym zainteresowaniem cieszą się mieszkania w pobliżu największych uczelni. Znaczną rolę odgrywa również cena. Inne udogodnienia nie grają już tak wielkiej roli student w zamian za dobrą cenę jest w stanie do wszystkiego się przyzwyczaić. Standard poniżej standardu Ostatnio wiele mówi się o lokalach w standardzie studenckim czyli o mieszkaniach często małych i niewygodnych, jednak bardzo tanich, które przeznaczone są dla studentów, dla których według właścicieli mieszkań cena liczy się bardziej od samych warunków. Z kilkoma mieszkaniami opatrzonymi taką plakietką spotkała się Edyta, studentka Socjologii na WH. W ogłoszeniach nikt nie pisze, że mieszkanie jest brudne, śmierdzi i ma powybijane szyby tylko, że urządzone jest w standardzie studenckim. Raz widziałam mieszkanie przeznaczone dla 8 osób, ale bez kuchni, bo właścicielka stwierdziła, że przecież studenci nie gotują. Spotkałam się również z lokalem w piwnicy nazwanej w ogłoszeniu niskim parterem, gdzie w wannie mieszkały pająki wielkości małych kociąt mówi Edyta. Właściciele, którzy umieszczają na naszym portalu swoje oferty wiedzą, że kierują je do studentów i zdają sobie sprawę, że na czas nauki nie będą mieć oni zbyt wygórowanych wymagań odnośnie do np. sprzętów AGD w mieszkaniu, czy tego, że będzie to mieszkanie na parterze, gdzie jest głośno i zakwaterowanie tam bywa uciążliwe. Dlatego ceny tych mieszkań są znacznie niższe i dostosowane do ich niewysokiego standardu mówi Rafał Szymczak z portalu instancje.pl O czym nie można zapomnieć Na co zwraca więc uwagę student o tak niewygórowanych oczekiwaniach? Najważniejsze oprócz ceny jest dla niego położenie lokum, najlepiej by było ono jak najbliżej uczelni, żeby można było spokojnie się wyspać, a na zajęcia iść pieszo zamiast stać w korku. Często jednak właściciele mieszkań zawyżają ceny lokali znajdujących się blisko szkół wyższych. Warto więc zastanowić się czy bardziej opłacalne nie jest mieszkanie w dalszej dzielnicy i inwestowanie w bilet autobusowy niż mieszkanie obok uczelni, ale za o wiele wyższą cenę. Bardzo ważne o ile nie najważniejsze są warunki najmu ustalone z właścicielem mieszkania. Wielu znając stereotypowy obraz studenta zabrania z góry głośnych imprez i późnych powrotów choć przecież nie każdy student jest typem imprezowicza. Warto także ustalić wcześniej możliwość zapraszania gości, czy też użytkowania mieszkania w weekendy. Należy również dowiedzieć się czegoś o samym sąsiedztwie. Jeśli nasz blok zamieszkany jest przez emerytów, możemy już na wstępie zapomnieć o organizowaniu domówek dla znajomych z roku. Nigdy nie zapominajcie o podpisaniu umowy! W innym przypadku właściciel może Was wyrzucić z lokalu w każdej chwili. Powinny być w niej zawarte ustalenia dotyczące formy i wysokości płatności oraz konsekwencji wynikających z wcześniejszego rozwiązania umowy. Warto dokładnie zapoznać się z nią przed jej podpisaniem. Przed wprowadzeniem się dobrze jest również spisać protokół, w którym zawrzecie co znajduje się w mieszkaniu i w jakim jest stanie, aby za ewentualne wcześniejsze usterki właściciel nie obarczył Was dodatkowymi kosztami. Dobrym pomysłem jest również obfotografowanie mieszkania, co uniemożliwi właścicielowi obciążenie karą za już urwaną klamkę czy zabrudzoną ścianę. Razem czy osobno? Studenci bardziej skorzy są do szukania mieszkań własną paczką, najczęściej 2, 3 pokojowych. Tymczasem pary są najczęściej zainteresowane kawalerkami podsumowuje ogólne tendencje Rafał Szymczak. Ceny mieszkań na instancje. pl obecnie wahają się od 700,800 zł za mieszkanie dwupokojowe, aż do 2, a nawet 4 tysięcy w przypadku mieszkań 4- i więcej pokojowych. Największym zainteresowaniem cieszą się teraz mieszkania dwupokojowe w przedziale cenowym zł. Mieszkanie razem dla dwóch osób opłaca się dużo bardziej niż wynajmowanie dwóch osobnych pokojów w dwóch różnych miejscach. Dlatego przed rozpoczęciem poszukiwań nowego mieszkania warto zebrać grupę znajomych. Nie chodzi tylko o koszta, mieszkanie ze znajomymi jest po prostu o wiele przyjemniejsze i bezpieczniejsze niż mieszkanie z kimś kogo zupełnie nie znamy. Oczywiście jest możliwość, że zaprzyjaźnimy się z nowymi współlokatorami, jednak istnieje również ryzyko sytuacji odwrotnej, dlatego też przed podpisaniem umowy warto poznać się lepiej i dowiedzieć się np. jak wygląda ich tryb dnia, czy są palaczami oraz jak często zapraszają do siebie znajomych. Po podpisaniu umowy na kompromisy może już być za późno. Kiedy szukać Wydawać by się mogło, że najlepszym momentem na szukanie mieszkania są wakacje studenci dowiadują się wtedy na jaką uczelnię zostali przyjęci i zaczynają poszukiwania. Wtedy jednak liczba ofert jest bardzo duża i właściciele mieszkań często zawyżają ceny, żeby jak najwięcej zarobić na tych, którzy chcą szybko znaleźć mieszkanie. Pod koniec września liczba ta diametralnie spada, a ceny równie gwałtownie idą w dół. Im mniej mieszkań, tym ceny stają się niższe, ponieważ właściciele chcą jeszcze w danym sezonie wynająć lokal mówi Rafał. Korzystnym terminem na wynajęcie mieszkania prócz początku jesieni jest koniec semestru zimowego, kiedy to niektórzy studenci kończą swoja edukację, a inni po niepowodzeniach na pierwszej sesji wracają do domów lub co także się zdarza zmieniają uczelnię. Dlatego, jeśli ktoś liczy na tanie lokum, może zacząć poszukiwania już teraz, musi jednak liczyć się z tym, że nie będzie to mieszkanie o bardzo wysokim standardzie, bo najkorzystniejsze oferty zostały już nabyte na początku sezonu mieszkaniowego. Jednak student, dla którego liczy się korzystna cena na pewno znajdzie coś dla siebie, a kto wie, może wśród wielu mieszkań o standardzie studenckim wyłowi prawdziwą perłę? Nowy portal nowe możliwości Obecnie w Internecie powstaje bardzo wiele stron, które oferują studentom możliwość łatwego znalezienia mieszkania. Prócz dobrze znanych portali takich jak gumtree.pl czy chatazaka.pl, powstał całkowicie nowy stworzony przez wrocławskich studentów. Dlaczego jest to pomysł innowacyjny i lepszy niż pozostałe strony z nieruchomościami? O zdecydowanej różnicy przekonała się Kasia, studentka Zarządzania na WZ. Szukając mieszkania zaczęłam od strony z nieruchomościami i wiele ofert okazało sie nietrafionych, ponieważ wystawcy rzeczywiście chcieli wynająć mieszkanie, ale w trosce o siebie i o mieszkanie - wszystkim, tylko nie studentom. Moi znajomi spotykając się z taką sytuacją przynosili fałszywe legitymacje studenckie i zaświadczenia o pracy i wymyślali wiele rożnych rzeczy, tak czy siak zajmowało to zbyt wiele czasu. Innowacyjnym pomysłem portalu instancje.pl jest wskaźnik aktualności ogłoszenia, który informuje użytkownika czy jest ono nadal aktualne. Każde ogłoszenia opatrzone jest numerem kontaktowym do właściciela lokalu. Gdy ktoś dzwoniąc dostaje informacje, że jest to oferta nieaktualna może zaznaczyć to na portalu, dzięki temu inni użytkownicy będą wiedzieć o zdezaktualizowanych ofertach mówi Rafał. Z myślą o studentach Instancje.pl to platforma, która pozwala na kontakt pomiędzy właścicielami mieszkań, a osobami szukającymi stancji. Portal został stworzony w 2010 r. przez studentów Politechniki Wrocławskiej. Choć działamy dopiero od roku, to liczba ofert i odsłon strony wciąż rośnie mówi Rafał. Staramy się nawiązywać współpracę z kolejnymi partnerami i organizacjami, które pomagają nam promować się w społecznościach akademickich. Nasza inicjatywa jest wspierana prze organizacje studenckie, we Wrocławiu jest to Fundacja MANUS działająca przy Politechnice Wrocławskiej, w Krakowie Porozumienie Samorządów Studenckich Uczelni Krakowa. To pierwszy tego typu portal internetowy, skierowany tylko i wyłącznie do studentów. Jest on prosty w obsłudze i każdy może przeglądać go również w swoim telefonie komórkowym. Użytkownicy portalu mogą korzystać z wielu elementów ułatwiających wyszukanie za darmo wymarzonego lokum, takich jak wyszukiwarka ogłoszeń według zaawansowanych kryteriów, powiadomienia o nowych ofertach, przeglądanie mapy miasta z zaznaczonym na niej umiejscowieniem oferowanych lokali. Innowacyjnym pomysłem było stworzenie interaktywnej mapy, na której możemy zaznaczyć dowolny większy bądź mniejszy obszar, który nas interesuje i wyszukiwać mieszkania i pokoje, które są tam zlokalizowane. Obecnie grupą docelowa są studenci z Krakowa, Wrocławia i Trójmiasta, autorzy strony zastrzegają jednak, że na tym nie koniec. W najbliższym czasie można się spodziewać poszerzenia naszej oferty na kolejne miasta akademickie takie jak Warszawa, Lublin, Poznań, Łódź czy Szczecin mówi Rafał Szymczak. Problemów związanych z poszukiwaniem mieszkaniem jest niewątpliwie bez liku, części z nich można jednak uniknąć dzięki innowacyjnym technologiom, które ułatwią życie każdego studenta i pomogą mu łatwo i szybko znaleźć spokojny kąt. Więcej informacji o portalu znajdziesz na stronie: oraz na portalu Facebook: Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, słuchaj Sumy Summarum w czwartek 17 listopada od godziny 17 w Studenckim Radiu17 na Zapraszają Mikołaj Kostka i Adrian Mitera! 10 BIS - listopad 2011 BIS - listopad fot. KSAF AGH Krzysztof Kalinowski i Maciej Woźniak

7 społeczeństwo Kraków sypialnią piłkarskich gwiazd Kiedy 18 kwietnia 2007 roku z ust Michela Platiniego, prezydenta Unii Europejskich Związków Piłkarskich UEFA, padły dwa upragnione słowa Pologne, Ukraine, miliony kibiców w Polsce oszalały z radości. Ogłoszono bowiem, że piłkarskie mistrzostwa Europy w roku 2012 zostaną rozegrane właśnie w naszym kraju. Przed Polską otworzyły się ogromne możliwości i od razu zaczęły powstawać odważne plany rozbudowy infrastruktury i obiektów sportowych. Skorzystać na tym miały największe miasta Polski, w tym także Kraków. Co zatem stolica Małopolski zyska dzięki Euro 2012? Grzegorz Sroka Nic straconego Przez kilkanaście miesięcy aż sześć polskich miast walczyło o to, by UEFA właśnie je wybrała na miejsce rozgrywania spotkań Mistrzostw Europy. Były to: Warszawa, Gdańsk, Wrocław, Poznań, Chorzów i oczywiście Kraków. Wizja setek milionów euro wydanych przez tysiące kibiców z całego kontynentu była bajeczna. Rozwój dla miasta i regionu, pod kątem czy to turystycznym, czy gospodarczym, miał być dzięki temu niebagatelny. Kraków nie zyskał jednak aprobaty decydentów i znalazł się na liście rezerwowej (wraz z Chorzowem). Krakowianie po cichu liczyli na potknięcie któregoś z organizatorów, dzięki czemu moglibyśmy zająć jego miejsce. Jednak 13 maja 2009 roku UEFA wykluczyła stolicę Małopolski nawet z listy rezerwowej. Ostatecznie w Polsce mecze Euro 2012 rozgrywane będą w czterech miastach: w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu i Wrocławiu. Kraków, wraz z dwudziestoma innymi miejscowościami (a wśród nich także Wieliczką), został jednak wybrany centrum pobytowym dla uczestników Mistrzostw. By zyskać ten status, trzeba spełnić mnóstwo restrykcyjnych wymagań UEFA, w tym między innymi mieć dostęp do co najmniej czterogwiazdkowego hotelu z salą fitness, pomieszczeniami do odnowy biologicznej i masażu, salami konferencyjnymi oraz... możliwością wynajęcia całego obiektu. A już przynajmniej zamknięcia jego części dla całej ekipy, wśród której znajdują się piłkarze, sztab szkoleniowy, menedżerowie i działacze. A gdzie narodowe drużyny, tam także ich fani, więc Kraków choć na organizowanie meczów Euro liczyć nie może, to zalew kibiców z Europy jest więcej niż pewny. Holendrzy zarezerwowali pierwsi Pod Wawelem chcą mieszkać w trakcie imprezy co najmniej cztery znakomite reprezentacje. Najbardziej zdecydowani byli Holendrzy, którzy już w połowie października ogłosili, że swoje centrum pobytowe urządzą w Krakowie. Kraków to bardzo ładne miasto i jestem przekonany, że będzie nam się tam miło mieszkać powiedział selekcjoner reprezentacji Holandii, Bert van Marwijk. Holendrzy zostaną zakwaterowani w hotelu Radisson, a trenować będą na obiektach Wisły Kraków. Szkoleniowiec drugiej najlepszej drużyny narodowej świata (według aktualnego rankingu FIFA) był zadowolony z boiska i całej bazy treningowej Wisły. Drużyna pomarańczowych ściągnie za sobą na pewno tysiące fanów. Ma być dla nich zorganizowana w mieście specjalna strefa kibiców, a także pole campingowe, gdzie będą mogli się zatrzymać i nocować. Natomiast w pobliskiej Wieliczce urządzą najprawdopodobniej swoje centrum pobytowe Włosi. Mieliby mieszkać w hotelu Turówka, a trenować na obiektach Cracovii. A to jeszcze nie koniec sław, które prawdopodobnie będą mieszkać kilka czerwcowych tygodni 2012 roku w Krakowie. Pod Wawelem podoba się również Francuzom. 18 października gościła w mieście delegacja francuskiej federacji piłkarskiej z selekcjonerem Laurent Blanc na czele. Goście obejrzeli centrum miasta, zjedli kolację na Kazimierzu, a później wizytowali obiekty, w których mogliby zamieszkać. Mianowicie hotel Crown Piast przy Rondzie Ofiar Katynia (Francuzi są zainteresowani jego całkowitą rezerwacją na czas turniejowego pobytu) oraz stadion w Zabierzowie, gdzie mieliby szlifować formę. W wizytacji towarzyszyli Francuzom Henryk Kasperczak oraz Jerzy Kowalik. Selekcjonerowi trójkolorowych spodobała się lokalizacja, bo z hotelu niedaleko jest na lotnisko w Balicach, a jak podkreślał, samolot będzie ich głównym środkiem transportu podczas Mistrzostw. Miał jednak zastrzeżenia do stanu murawy oraz wielkości pomieszczeń szatni i sal dla mediów, które musiałyby zostać powiększone i przystosowane do europejskich standardów. - poinformował Dziennik Polski. Wobec tych kilku niedociągnięć, wymagających niezbędnych przeróbek, Francuzi wybrali jednak na swoje centrum pobytowe podwarszawską Warkę. Pobytem w Krakowie zainteresowana jest również reprezentacji Anglii. Zamieszkałaby ona w hotelu Starym, a trenowałaby na obiektach Hutnika. Konieczna byłaby jednak renowacja i przebudowa niektórych elementów stadionu w Nowej Hucie. Wszędzie blisko Skąd taka popularność Krakowa wśród europejskich mocarstw futbolowych? Kluczowe dla decydentów z krajowych federacji piłkarskich są kwestie logistyczne. A stolica Małopolski dysponuje dobrą bazą hotelową, jeszcze lepszą bazą sportową na wysokim poziomie, a co nie mniej ważne, blisko położonym lotniskiem. Nie bez znaczenia jest także mnogość atrakcji turystycznych i duży urok Krakowa. W mieście dało się już odczuć atmosferę wielkiej, prestiżowej imprezy sportowej światowej rangi. W połowie października, w hotelu Sheraton odbyło się losowanie meczów barażowych do Euro Pod Wawelem gościła europejska śmietanka piłkarska z Michelem Platinim, prezydentem UEFA, na czele. Dokładną i pewną listę krajów, które zagoszczą w czerwcu w Krakowie poznamy z początkiem grudnia, po losowaniu grup, w których walczyć będą drużyny na Euro. Wówczas uczestnicy będą mieli obowiązek ostatecznego wyboru swoich centrów pobytowych. społeczeństwo Czuć atmosferę wielkiej imprezy Mistrzostwa Europy, choć rozpoczną się dopiero za nieco ponad pół roku, są z nami już od dłuższego czasu. Głównie w aspekcie marketingowym, bo tak ogromna impreza to prawdziwa żyła złota dla przedsiębiorców. UEFA ma stałą listę marek, które od dawna są partnerami wszelkich dużych imprez futbolowych i w reklamach czy to telewizyjnych, czy drukowanych, kwieciste logo Euro 2012 pojawia się już od kilkunastu miesięcy. Ale nie tylko największe firmy wzbogacą się na Mistrzostwach. Ta impreza to fantastyczna okazja dla lokalnych przedsiębiorców, którzy posługując się marką Euro, mogą sprzedawać swoje produkty. Oczywiście nie za darmo. UEFA przygotowała dla chętnych specjalny program licencyjny, dzięki któremu nawet małe firmy, mogą zdobyć prawo do posługiwania się logo imprezy. Na rynku pojawiło się już mnóstwo licencjonowanych produktów. Począwszy od rzeczy najdrobniejszych, jak długopisy, aż do akcesoriów kibicowskich i odzieży, takich jak koszulki, szaliki, bluzy, plecaki i wiele innych. Wokół Euro powstało wiele przedsięwzięć towarzyszących, które mają sprawić, że ten turniej będzie stał na możliwie najwyższym organizacyjnie poziomie. Jednym z nich jest wolontariat w służbie informacyjnej. Jak obliczają organizatorzy, podczas mistrzostw przyjedzie do kraju około milion gości z zagranicy. Trzeba zadbać, by w Polsce nie czuli się zagubieni. Dlatego w październiku ruszyła rekrutacja do wolontariatu przy Euro, a poszukiwani są... właściwie wszyscy. I młodsi (niezbędne jest jednak ukończenie 18. roku życia) i starsi, a także osoby niepełnosprawne. Wystarczy komunikatywnie posługiwać się językiem angielskim. Wolontariuszom zostaną zapewnione szkolenia, przygotowujące ich do pełnienia ważnej roli punktu informacyjnego. Organizują się także fani futbolu, którzy uruchomili przedsięwzięcie pod nazwą Kibice razem. Wśród swoich celów wymieniają między innymi usprawnienie i profesjonalizację działalności stowarzyszeń kibiców w zakresie wprowadzenia metody zarządzania projektowego, profesjonalnej budowy wizerunku, pozyskiwania środków, nawiązanie przez stowarzyszenia kibiców partnerstwa na szczeblu miejskim, krajowym i międzynarodowym, a także zmianę negatywnego wizerunku kibiców. Końcowe odliczanie Piłkarskie Mistrzostwa Europy wystartują 8 czerwca 2012 roku. Euro to trzecia największa na świecie impreza sportowa (zaraz po Igrzyskach Olimpijskich i Piłkarskich Mistrzostwach Świata), która ściągnie do Polski nawet milion turystów-kibiców. Podczas październikowego losowania meczów barażowych w Sheratonie, Zbigniew Boniek stwierdził: Kraków bardzo dużo będzie miał z Euro Przecież to największa impreza kulturalnosportowo-obyczajowa od czasów Zjazdu Gnieźnieńskiego. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, słuchaj Sumy Summarum w czwartek 24 listopada od godziny 17 w Studenckim Radiu17 na Zapraszają Mikołaj Kostka i Adrian Mitera! 12 BIS - listopad 2011 BIS - listopad fot. Grzegorz Sroka fot. Grzegorz Sroka

8 kariera kariera Prawdziwe życie sprzedawcy Wchodząc do sklepu beztrosko przerzucasz ubrania i oglądasz sterty t-shirtów, nie zastanawiając się nad skutkami własnego działania. Musisz pamiętać, że nawet zwykły spowodowany nudą spacer po galerii w efekcie przyczynia się do wzmożonej pracy sprzedawców. Część studentów poznała tą drugą ciemniejszą stronę galerii. Jak to jest być nie tylko biernym konsumentem, ale również aktywnym sprzedawcą? Monika Pabian Sprzedawca (nie)wszystkowiedzący Zakupy. To chyba jedna z ulubionych rozrywek młodych ludzi. Bezmyślne oglądanie ubrań, przechadzanie się po ciepłej, kolorowej galerii. Wchodzą do sklepu kuszeni delikatną muzyką, nastrojowym światłem, widokiem elegancko ubranych manekinów. Czego chcieć więcej? Miłej obsługi, cierpliwie znoszącej nasze wahania i opinie, nierzadko bardzo krytyczne... No właśnie, tu się zatrzymajmy. Dla zwykłych konsumentów dobra obsługa to coś obowiązkowego, w końcu płacę, więc wymagam. Traktują oni sprzedawców jak bezosobowe formy pozbawione uczuć, które mają spełniać tylko wyznaczone zadania. Warto jednak przyjrzeć się, jak wygląda to z drugiej strony lady. - Widziałam takie czarne spodnie w waszym innym sklepie, ma je pani? - zapytała mnie klientka. No wow - myślę sobie - mamy takich dwadzieścia par. Jednak z pogodnym uśmiechem przebiegam w myślach krój wszystkich spodni, które mamy na salonie, bowiem z czasem asortyment zna się praktycznie na pamięć i dopytuje się: o fason, oraz o to czy są gładkie czy w paski i jak wygląda ich zamek irytuje się Ania, studentka IV roku socjologii na WH. Druga kwestia to brak grosika. Standard w wielu sklepach, z którego czasem się śmiejemy, a czasem wywołuje on nasze oburzenie. Ciągle słyszę mogę być winna grosika?. Czy sprzedawcy nie umieją jakoś inaczej załatwić tej sprawy, zarabiają na nas tym grosikiem, czy jak? tak uważa wielu klientów. Co jednak, kiedy uparty człowiek uzna, że owego grosika niezmiernie potrzebuje? Konsternacja sprzedawcy, zwątpienie w ludzką życzliwość i szukanie po własnym portfelu... Tak to wygląda w rzeczywistości. To, co mnie najbardziej denerwuje, kiedy wchodzę do sklepu to postawa sprzedawczyń. Patrzą na mnie nieprzychylnym wzrokiem, wodzą spojrzeniem za moimi rękoma, doskonale zdaje sobie sprawę, że mają mnie za potencjalnego złodzieja. To jest krzywdzące mówi Klaudia, studentka II roku Ochrony Środowiska na GGiOŚ. Jak to jest naprawdę? Po wielu godzinach w pracy, często znosząc przez cały dzień liczne, nie raz niemądre pytania kupujących oraz uwagi na temat jakości obsługi mam dość. Po prostu czuje się zmęczona i nie jestem w stanie cały czas się uśmiechać. Obserwacja ludzi? Czasem robię to machinalnie, myślami będąc całkiem gdzie indziej, czasami zachwycam się po prostu kolorem włosów czy jakimś elementem garderoby klientki. Nie zawsze jest to wynikiem posądzania o złodziejstwo, chociaż zdarza się i tak. Kiedyś przypadkiem tuż po dwóch kobietach weszłam do przymierzalni. Wychodząc nie miały ubrań w rękach, więc automatycznie sprawdzałam czy zostawiły je w przymierzalni. I rzeczywiście zostawiły na ziemi leżały bezczelnie klipsy z ubrań oraz metki. Nie wszyscy domyślają się, że ich zysk jest nie tylko stratą sklepu, ale również naszą stratą opowiada Barbara, studentka V roku Chemii Stosowanej. Kliencie obsłuż się sam Liczne pytania: Gdzie przymierzalnia? Czy mogę? Gdzie leży to i to? Czy może mi pani podać inny rozmiar? Mogę to tutaj zostawić?, w momencie gdy sprzedawca ma zadania odgórnie ustalone do wykonania i nie wie w co ręce włożyć... Drugi grzech widząc stos ubrań czekających koło przymierzalni, dokładamy również swoje nie bacząc, że dokładamy komuś pracy, zamiast kulturalnie odnieść rzeczy na miejsce, bo sami chyba najlepiej wiemy skąd daną rzecz wyciągnęliśmy Przymierzalnia jak sama nazwa wskazuje jest miejscem do przymierzenia danego asortymentu odzieżowego. Nie jest natomiast częścią sklepu, w której należy zostawiać po sobie ubrania. To kwestia kultury, sposobu bycia oraz przestrzegania regulaminu sklepu. A skoro jesteśmy już przy regulaminie, nasi klienci mogliby stosować się do jego treści mówi Kamil, student III roku Geodezji na wydziale GGiOŚ. Numerek proszę Jak przymierzalnia, to i numerki. Ilość rzeczy, które zabieramy do przymierzalni powinna być zgłoszona osobie kontrolującej. A jak jest naprawdę? Jak często zgłaszamy ilość sztuk? Zdarzyło mi się, że klient patrząc na numerek bloczka zapytał, na jak długo ma rezerwację kabiny. Zabawna sytuacja, choć nie wyobrażam sobie, jak w dzisiejszych czasach można nie rozumieć do czego służą numerki w przymierzalni żartuje Klaudia. Bywa tak, że klienci sami nas szukają, by powiedzieć ile i co chcą przymierzyć. Pytają o numerki. Niestety częściej spotyka się takich, którzy potrafią przejść obok mnie bezpośrednio do kabiny. Przeważnie trzeba za takimi wołać. To bywa denerwujące. Czasami nieświadomie podnoszę wyżej glos, kiedy kupujący ewidentnie mnie ignoruje. Oczywiście później wychodzę na niekulturalną w jego oczach mówi Agata, studentka V roku Inżynierii Biomedycznej. Pracownik też człowiek Wielu z nas wydaje się, że sprzedawca jest bezduszny, marudny i złośliwy, a tak naprawdę często jest to osoba żyjąca w stresie spowodowanym zobowiązaniami wobec sieci, aktywnej sprzedaży i kierownictwa. Nierzadko również spotykają wielu niemiłych ludzi, którzy nie zdają sobie sprawy z obowiązków sprzedawcy, do których nie należy jedynie pomoc konsumentowi. Jak wygląda dzień pracy w galerii handlowej? Chyba każdy z nas będąc dzieckiem marzył o tym, by pozostać w centrum handlowym po jego zamknięciu, gdy już gasną światła i milknie dźwięk muzyki. Będąc po drugiej stronie mocy ma się to na co dzień. Regularne ranne porządki, układanie towaru, stylizacja witryn, by wszystko wyglądało modnie i ciekawie. Przez cały dzień pracownik odpowiedzialny jest za porządek w salonie, dokładanie towarów, często przenoszenie wieszaków z miejsca na miejsce to, że wydawało wam się, iż ukochana bluzka znajdowała się na drugim końcu salonu to nie fatamorgana ani objaw zapomnienia często z dnia na dzień cały salon przechodzi rewolucję, w myśl najnowszych trendów bądź też widzimisię pracowników. Jednak najważniejszą kwestią dla sprzedawców jest obsługa klientów. Możemy być pewni, że ta zdawać by się mogło antypatyczna osoba, gdy tylko poprosimy, pomoże nam dobrać odpowiedni strój, dodatki, czy po prostu wysłucha uwag, jeśli tylko my odpowiednio potraktujemy ekspedientkę czy ekspedienta. Pewnego razu klientka przeszła za mną pół sklepu, żeby tylko oddać mi rzeczy, których nie planowała kupić. Trochę śmiesznie to wyglądało, jak dreptając rozglądała się na boki i szła w moją stronę. Nie wiedząc czego ona chce, nie podchodziłam. Okazało się, że szukała wieszaka, czyli mnie. A tymczasem mogła spokojnie odwiesić ubrania, ponieważ miała dużo bliżej wspomina Ania, studentka IV roku Odlewnictwa. Przede wszystkim nie bałaganić! Często gonieni rządzą zakupów zapominany o savoir-vivre i zachowujemy się jakbyśmy przeglądali ubrania we własnej szafie, zostawiając lekki chaos na potem. Zapominamy, że ten bałagan nakłada dodatkowe obowiązki na osoby zatrudnione w sklepie. A przecież naprawdę niewiele trzeba, by ułatwić innym pracę i być może w niedalekiej przyszłości nie narzekać na podobne zachowania, jeśli postanowilibyśmy spróbować sił w tej branży. Co najczęściej klienci robią nie tak? Na to pytanie odpowiada Angela, studentka IV roku Zarządzania na ZiIP, a zarazem kierowniczka jednego z salonów popularnej marki: Przede wszystkim wieszak. Jak już koniecznie chcecie nam pomóc, napis marki powinien znajdować się z przodu odzieży. Zadziwiające jest to, że nieomal wszystkie rzeczy odkładane przez klientów są wywrócone na odwrót. Gdy klient nie bacząc na nasze zasady weźmie więcej sztuk odzieży i wszystkie tak przewróci, to tworzy się problem, szczególnie że nie tyczy się to jednostkowych przypadków. Inna kwestia to odwieszanie. Cenimy sobie pomoc i jesteśmy bardzo wdzięczni za odwieszanie na miejsce. Jednak wielu po prostu wciska ubrania byle gdzie, a później to nam dostaje się po uszach Czasami tak niewiele trzeba by uprzyjemnić komuś dzień. Szczery uśmiech, pozdrowienia na wejściu, brak przedmiotowego traktowania dla nas to tak niewiele, a sprzedawcy z pewnością umili dzień. Sprzedawca, też jest człowiekiem, i jak chyba sami zauważyliście często jest zwykłym dorabiającym studentem, dlatego też szanujmy jego pracę i nie traktujmy go bezosobowo. Nas przecież także w każdej chwili może dopaść finansowy dołek, którego jednym z rozwiązań może być właśnie praca w sklepie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, słuchaj Sumy Summarum w czwartek 1 grudnia od godziny 17 w Studenckim Radiu17 na Zapraszają Mikołaj Kostka i Adrian Mitera! 14 BIS - listopad 2011 BIS - listopad fot. KSAF AGH Mateusz Wójtów fot. KSAF AGH Mateusz Wójtów

9 nauka i technika Tania muzyka w sieci Zgrywanie muzyki z płyt to przeszłość, a ściąganie z sieci nie musi być piractwem. Dziś cyfrową muzykę możemy mieć na komputerze za jednym kliknięciem, jednocześnie wspierając przemysł muzyczny. Sprawdziliśmy co ciekawego do pobrania mają największe dostępne w kraju sklepy internetowe z muzyką. Jacek Rakiej itunes Music Store Ponad 10 lat temu Steve Jobs zrewolucjonizował rynek muzyczny przedstawiając ipoda. Dwa lata później wystartował równie przebojowy itunes Music Store. Od 29 września bieżącego roku jest on oficjalnie dostępny w Polsce. To bardzo dobra wiadomość nie tylko dla fanów marki Apple, ale również dla melomanów. Serwery sklepu przechowują blisko 18 mln cyfrowych piosenek, z czego 13 mln jest już teraz dostępnych w naszym kraju. Za pojedynczy utwór zapłacimy od 0,69 do 1,29. Ceny albumów startują już od 4,99. Obca waluta może zniechęcać, jednak w niektórych przypadkach wirtualne zakupy to nie tylko wygoda, ale przede wszystkim oszczędność. Na przykład za album Meteora Linkin Park w sklepie muzycznym Apple zapłacimy dwa razy mniej niż w Merlinie (6,99 - itunes; 62,49 zł - merlin.com.pl). Mimo anglojęzycznego interfejsu sklepu, dostępna jest w nim szeroka gama rodzimych wykonawców, m.in. Kazik, Zakopower, Lady Pank, Monika Brodka i wielu innych, którzy są promowani na równi z zagranicznymi gwiazdami. Sklep funkcjonuje wewnątrz odtwarzacza muzyki itunes (dostępny także dla Windows; szczegóły: apple. com/pl/itunes/). Piosenki dostępne są w formacie AAC, który jest jednak odczytywany przez większość odtwarzaczy. Do założenia konta wymagana jest karta kredytowa (lub wypukła karta debetowa). Można jednak w Billing info wybrać opcję None i korzystać z dostępnych w sprzedaży detalicznej kart upominkowych pre-paid. Ovi Music Store Drugi ogromny potentat w dziedzinie nowych technologii fińska Nokia od dawna jest obecna na Polskim rynku, także jako sprzedawca cyfrowej muzyki. Pod adresem music. ovi.com/pl (lub za pośrednictwem odtwarzacza muzyki Nokia Music Player dostępnym zarówno na Windows jak i Mac OS) znajdziemy ładnie wyglądający, przejrzysty i intuicyjny sklep internetowy z dostępem do ok. 5 mln piosenek w formacie MP3. Ceny podane są w polskich złotych, a poszczególne utwory kosztują zazwyczaj 3,49 zł.; natomiast ceny albumów zaczynają się już na kwocie 19,99 zł. Wielki plus należy się za promocję polskich nowości rynkowych. Do pobierania muzyki z Ovi Music Store wymagane jest konto w portalu Ovi. Można płacić kartą kredytową lub gotówką (kupując kupony podobnie jak doładowanie do telefonu - w punktach z obsługą epay, np. w Tesco czy na stacjach Statoil). Piosenki w formacie MP3 są pobierane do dowolnego folderu w komputerze. Muzodajnia Plusa i sklep muzyczny Orange Rynkiem muzycznym zajęli się także najwięksi operatorzy komórkowi. Przykład: portal Muzodajnia.pl należący do Plusa. Reklamuje się on jako najtańsza muzyka w sieci, a także jako największy portal w Polsce z legalnym MP3 na komputer i telefon. W ofercie ma on ponad 2 mln utworów. Partnerami portalu są między innymi radio ESKA oraz ESKA ROCK. Model sprzedaży polega na wykupieniu abonamentu na konkretny okres czasu. Po założeniu konta i podaniu numeru telefonu, możemy wybrać jedną z trzech ofert 96, 192 lub 288 zł/rok co daje nam konkretny limit na ilość utworów możliwych do pobrania co miesiąc (odpowiednio: 25, 100 lub 250 piosenek). Jak podaje strona najłatwiej zostać klientem serwisu posiadając telefon w sieci Plus. Dla użytkowników tego operatora przygotowana została specjalna oferta 8zł za 25 utworów co miesiąc (a wszystko to po wysłaniu odpowiedniego SMS). Innym operatorem telefonii komórkowej, który zajął się sprzedażą muzyki jest Orange. Pod adresem musicstore.orange.pl znajdziemy piosenki w cenach ok. 3,08 zł za utwór oraz 36,90 za album (cena stała). Warto kupować Faktem jest, że ogromny sentyment do materialnych krążków pozostanie. Warto jednak rozważyć digitalizację swojej kolekcji i uzupełnianie jej o nowe cyfrowe pozycje. W ciasnych akademickich warunkach pozwoli to nie tylko zaoszczędzić miejsce (zarówno w pokoju jak i walizce), ale w niektórych wypadkach także pieniądze. TECHinfo opracował Wojtek Stupka Sony NEX-7 Pewnie wielu z was doświadczyło tego, jak bardzo niesatysfakcjonująca może być praca przy obsłudze klienta. Jednak w tym przypadku pracownicy japońskiego koncernu mogą być z siebie dumni. Dlaczego? Spędzili oni niezliczoną liczbę godzin na poszukiwaniu i ewaluacji pozytywnych i negatywnych opinii na temat aparatów NEX-3 i NEX-5. Skutkiem czego już niedługo w naszych sklepach pojawi się flagowy model tej serii. W skrócie można powiedzieć, że Sony poprawiło wszystkie swoje błędy i wypuściło na rynek produkt kompletny. NEX-7 bo o nim mowa to najnowsza propozycja dla wszystkich fanów tzw. aparatów hybrydowych. Wyposażony w 24-megapikselową matryce w rozmiarze APS-C łączy profesjonalne możliwości ze stylowym wyglądem. Starannie wykonana magnezowa obudowa odpowiada za bardzo dobry i wygodny uchwyt, a sześć programowalnych przycisków funkcyjnych zadowoli nawet największych fanów fotografii manualnej. Cena nowego aparatu Sony nie została jeszcze podana. Łatwiejsze sprzątanie Pamiętacie ten malutki incydent BP w Zatoce Meksykańskiej sprzed roku? Wydaje się, że jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Niedawno podano wyniki konkursu ogłoszonego rok temu. Oil Cleanup X CHALLENGE bo tak się nazywał, miał za zadanie wezwanie ekip badawczych z całego świata do stworzenia urządzenia oczyszczającego wodę z ropy naftowej. Do konkursu zgłosiło się ponad 400 zespołów, z których 10 dostało się do ścisłego finału. Gra była warta świeczki ponieważ zwycięzca, firma Elastec American Marine otrzymała milion dolarów na rozwój projektu. Nic dziwnego, zaprojektowała ona sprzęt, który odzyskał ponad 89% ropy naftowej z wody, czyli prawie 140% więcej niż dotychczasowo dostępne urządzenia. Dodatkowo EAM zdeklasowała konkurencję uzyskując niemal dwukrotnie wyższą wydajność niż zdobywca drugiego miejsca w konkursie. Czekamy zatem na kolejne osiągnięcia fundacji X Prize, która była organizatorem zawodów. Sposób na psi problem Wyobraź sobie następującą sytuację; jest piękny jesienny poranek, zajęcia zostały odwołane z powodu godzin rektorskich, więc wychodzisz na spacer. Delektując się ciepłem słońca padającego na twoją uśmiechniętą twarz idziesz dumnie przez park Jordana. Nagle cały urok chwili pryska niczym bańka mydlana. Tak, znowu wszedłeś w kupę zostawioną przez jakiegoś czworonożnego przyjaciela, po którym jego pan oczywiście zapomniał posprzątać. Być może już wkrótce to się zmieni i takie sytuacje staną się coraz rzadsze. Zaprezentowany w tym roku gadżet o dźwięcznej nazwie AshPoopie to rewolucyjne urządzenie ułatwiające sprzątanie po naszych pupilach. Zasada działania jest bardzo prosta, za pomocą długiej i wygodnej łapki zbieramy zostawiony przez naszego zwierzaka prezent, po czym włączamy urządzenie. W wyniku działania wysokiej temperatury, niewygodny pakunek zamienia się w sterylny, pozbawiony zapachu popiół, który co więcej możemy później użyć w ogródku jako nawóz ekologiczny. Premiera AshPoopie planowana jest na początek przyszłego roku. Polska idzie w świat Nie, nie wymyśliliśmy żadnego rewolucyjnego gadżetu czy niesamowicie potrzebnego urządzenia, ale mimo to zrobiliśmy coś co zasługuje na chwilę uwagi. Otóż od ponad miesiąca polski kanał YouTube.com rozbrzmiewa wesołą melodią i zaprasza zagranicznych turystów do spędzenia wakacji w naszym pięknym kraju. Poprzez ciekawą i profesjonalnie wykonaną serię krótkich filmików, cudzoziemcy dowiadują się jak piękna i fascynująca jest Polska. Szczerze mówiąc cały projekt prezentuje się tak zachęcająco, że może zainteresować nawet samych Polaków. Poland feel invited to akcja finansowana ze środków przeznaczonych na promocję naszego kraju przed Mistrzostwami Europy w piłce nożnej, które odbędą się w przyszłym roku. Miejmy tylko nadzieję, że na jednorazowym działaniu się nie skończy i już wkrótce w zagranicznej telewizji będziemy mogli oglądać podobne spoty. BIS zachęca was do obejrzenia filmików i promowania ich wśród waszych zagranicznych znajomych. nauka i technika 16 BIS - listopad 2011 BIS - listopad fot. KSAF AGH Krzysztof Kalinowski

10 nauka i technika Student za kółkiem Chyba każdy z nas choć przez chwilę marzył o wolności, którą daje posiadanie własnego samochodu. O wygodzie, o niezależności, o przyjemności płynącej z jego prowadzenia. Studia to czas, gdy powoli można zacząć poważniej myśleć o własnym środku lokomocji. Ale czy to się tak naprawdę opłaca? Grzegorz Sroka Kwestia ceny Sprawą podstawową, którą już na samym początku przygody z motoryzacją należy głęboko przemyśleć jest cena. Kupno samochodu to niebagatelny wydatek. W ostatnich latach, dzięki zalaniu naszego kraju używanymi pojazdami z krajów Unii Europejskiej, własne cztery koła stały się jednak dużo bardziej dostępne, nawet dla młodych ludzi. Auto można kupić już za równowartość mocniejszego komputera czy najnowszego iphone a. Taki samochód nie będzie co prawda ani najmłodszy, ani najlepiej wyposażony, ale fakt faktem będzie nasz. I jak na pierwszy w życiu pojazd, wcale nie jest to zły wybór. Ale sam koszt zakupu, to dopiero początek wydatków. Każdy doświadczony handlowiec mówi: mając 6000 zł na zakup auta, wybierz taki za 4000 zł, resztę wydasz na samo przygotowanie go do jazdy. Choćby nasze z trudem znalezione cacuszko wyglądało jak nowe, miało lśniący lakier, tapicerkę w idealnym stanie, a sprzedający zarzekał się, że nie wymaga żadnego wkładu finansowego, pierwszym celem podróży nowym nabytkiem zawsze powinna być stacja kontroli pojazdów. W przypadku zakupu samochodu piętnasto-, dziesięcio-, czy nawet pięcioletniego, nigdy nie możemy w stu procentach ufać sprzedającemu. Decydowanie się na samochód używany, to zawsze kupowanie kota w worku. Nawiasem mówiąc, z nowymi samochodami często wcale nie jest lepiej, ale to już historia na osobny artykuł. Każde używane auto powinno mieć na starcie wymienione płyny eksploatacyjne, warto skontrolować także stan rozrządu i w przypadku minimalnych nawet podejrzeń wymienić go. To koszt rzędu kilkuset, a nawet tysiący złotych, ale nigdy nie mamy pewności, kiedy ostatnio rozrząd był wymieniany. A w przypadku jego uszkodzenia remont silnika mamy jak w banku. Kalkulując wydatki należy też pamiętać, że eksploatacja samochodu to nie tylko lanie paliwa do baku. Co roku wykupić trzeba obowiązkowe ubezpieczenie OC (a jeśli mamy bardziej wartościowy samochód, dla świętego spokoju warto zainwestować również w AC), a to koszt od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych. Nasz wóz musi przechodzić także coroczne przeglądy techniczne. Do tego doliczyć trzeba zużycie eksploatacyjne części takich, jak klocki, tarcze hamulcowe, amortyzatory i inne. Koniec z autobusami? Zakup samochodu uderzy po kieszeni to pewne. Ale korzyści płynące z posiadania własnego środka lokomocji potrafią skutecznie zrekompensować poniesione wydatki. Mieszkasz poza Krakowem i co tydzień, lub dwa chciałbyś odwiedzić rodzinne strony, przywożąc do Krakowa przy okazji trochę bagażu, a może dodatkowo popularną studencką wałówkę? Wówczas samochód będzie nieoceniony, choć jazda w pojedynkę okaże się znacznie droższa od podróży busem. Koszt przejechania 100 km średnim samochodem ze średnim silnikiem Diesla (spalającym w cyklu mieszanym ok. 6 litrów ON/100 km), to trochę ponad 30 zł (w chwili pisania tych słów, średnia cena litra ON w Małopolsce wynosiła 5,20 zł). Gdyby podobną trasę pokonywać w środku komunikacji publicznej, cena biletu studenckiego będzie co najmniej o połowę niższa. Dlatego warto poszukać wśród znajomych takich osób, które pochodzą z tych samych stron i razem z nami chciałaby wracać do rodzinnego domu i w związku tym na paliwo składać się wspólnie. Wówczas, nawet wobec ciągle rosnących cen benzyny i oleju napędowego, podróżowanie własnym pojazdem nie będzie aż tak bardzo nieopłacalne, a daleka podróż do domu w towarzystwie znajomych również ma swoje plusy. A co, gdy mieszkasz w Krakowie? Wówczas na pewno nie docenisz możliwości przywiezienia na stancję całego bagażnika pożywienia z domu. Ale własny samochód wciąż pozostaje kuszącą opcją. Widok marznących na przystanku ludzi zza szyby auta, zrekompensuje wysokie wydatki na paliwo i często kłopotliwe poszukiwanie miejsca parkingowego. W cyklu miejskim, w ogromnych korkach, będących zmorą Krakowa, silnik naszego auta spali więcej, niż w trasie. W zależności od rodzaju napędu, wielkości samochodu, stylu jazdy i wielu innych czynników, należy spodziewać się wzrostu spalania w granicach 20-40% w stosunku do jazdy poza miastem. Można te koszty znacznie zredukować, stosując kilka prostych zasad eco-drivingu, ale nie da się ukryć, że tocząc się przez Kraków w korkach, zapłacimy więcej niż za bilet miesięczny. Diesel czy benzyna? Podstawowym problemem przed jakim staje kupujący, jest wybór wersji silnikowej. W ostatnich latach bardzo popularne stały się diesle. Wszystko dzięki nowoczesnym odmianom tych jednostek napędowych z Common Rail, które ze swoimi głośnymi, niezbyt mocnymi poprzednikami, nie mają wiele wspólnego. Konstrukcje tego typu upowszechniły się końcem lat 90-tych. Warto wspomnieć, że jako pierwszy tę rewolucyjną technologię zastosował koncern FIAT, montując diesla z Common Rail w Alfie Romeo (w 1997). Takie diesle charakteryzują się znacznie równiejszą i cichszą pracą, możliwością uzyskania większej mocy i momentu obrotowego, a przy tym niższą emisją spalin. Panuje przekonanie, że auto z dieslem to propozycja dla oszczędnych. Owszem, diesle spalają mniej paliwa, a olej napędowy wciąż jest nieco tańszy niż benzyna, ale z ekonomicznego punktu widzenia na tym kończą się zalety silników wysokoprężnych. Po pierwsze, trzeba pamiętać, że koszt zakupu samochodu z silnikiem diesla jest zazwyczaj wyższy, niż analogicznego modelu z motorem benzynowym. Różnica ta może zwracać się przez rok, dwa czy trzy lata użytkowania auta, w zależności od rodzaju jego eksploatacji. Po drugie, koszt serwisowania diesla może mocno dać się we znaki. Właściwie niemal wszystkie nowoczesne jednostki wysokoprężne wyposażone są także w turbinę, a to kolejny element, który z czasem się zużywa i konieczna jest jego naprawa, a nawet wymiana. Oczywiście jest to najczarniejszy scenariusz, który nigdy nie musi się zdarzyć, bo na rynku można trafić na sporo zadbanych, niewysłużonych diesli. Tych zajechanych jest jednak więcej i kupując wymarzonego turbodiesla, trzeba przyjrzeć mu się bardzo dokładnie. Inwestowanie w diesla wcale nie musi się opłacać. Owszem, jeśli jesteś spoza Krakowa i często ruszasz w dłuższe trasy, to docenisz ekonomikę wysokoprężnych silników, które poza miastem, przy delikatnym traktowaniu mogą spalić nawet mniej niż 5 litrów ON/100 km. Ale jeśli mieszkasz w Krakowie, a samochodem planujesz poruszać się tylko po mieście, to wówczas kupno diesla po prostu nie ma sensu. Zwłaszcza zakup mocniejszej wersji z turbiną, która w krakowskich korkach będzie się po prostu męczyć i zużywać znacznie szybciej, niż przy eksploatacji na trasie. A i na spalaniu możesz się zawieść, bo podczas 10 minut jazdy do sklepu czy na uczelnię, silnik może się jeszcze nawet nie rozgrzać do temperatury roboczej i spalać więcej, niż deklaruje producent. Sprawa ma się podobnie w przypadku silników benzynowych z instalacją gazową. Faktycznie, można na tym sporo zaoszczędzić, ale pamiętać trzeba, że na pewno nie na krótkich dystansach. Poza tym należy brać pod uwagę koszty obsługi takiej instalacji, które niejednokrotnie mogą pożreć całe oszczędności z zakupu paliwa. Do jazdy po mieście bardzo rozsądną propozycją wydają się być niewielkie silniki benzynowe, które nawet w starszych samochodach oferują zadowalającą dynamikę i zużycie paliwa na poziomie na tyle niskim, że nie warto ryzykować dokładania do turbodiesla z niepewną przeszłością. Poszukiwania wymarzonego auta Decydując się na auto z drugiej ręki (a może i trzeciej albo i czwartej), trzeba przede wszystkim uzbroić się nauka i technika kultura w cierpliwość i poprosić o pomoc znajomego mechanika czy lakiernika. Źródeł ofert jest mnóstwo. Od tradycyjnych gazet z anonsami, przez serwisy internetowe z ogłoszeniami i aukcjami, aż po liczne przydrożne komisy i giełdy. Podstawą są osobiste oględziny z fachowcem u boku. Nigdy nie można podejmować decyzji o zakupie samochodu tylko na podstawie zdjęć obejrzanych w Internecie, czy po prostu na oko. Warto również pamiętać, że kupując samochód używany, nie ma sensu zwracać uwagi ani na przebieg (którym sprzedawca często może po prostu manipulować), ani na kolor nadwozia. Wybrać trzeba taki egzemplarz, który jest w możliwie najlepszym stanie. Ilość przejechanych kilometrów (zwłaszcza, jeśli samochód jest sprowadzany z zagranicy) najprawdopodobniej będzie przestawiana. Nie ma też sensu łapać się na prowadzoną od nowości książkę serwisową. Ich podrobienie nie stanowi już większego problemu. Wyjątkiem od tej smutnej reguły są samochody w miarę świeże i kupowane w polskich salonach. Wówczas z większym zaufaniem można podejść i do przebiegu auta, i do zapisów w książce serwisowej. Są jednak osoby, które celowo unikają aut z polskich sieci dystrybucji i ściągają wozy z Zachodu, które użytkowane były na znacznie lepszych drogach. I w drogę! Zakup samochodu (zwłaszcza pierwszego) to wydarzenie, niosące ze sobą mnóstwo wrażeń. Trzeba jednak pamiętać, aby myśląc o rozsądnym zainwestowaniu swoich ciężko zarobionych pieniędzy, porzucić emocje i kierować się wyłącznie rozumem. Obecnie już stosunkowo niewielka kwota, rzędu kilku tysięcy złotych, pozwala na dostęp do wielu używanych modeli. I mniejszych, i większych. Jeśli komfort i przyjemność podróżowania własnym środkiem lokomocji zrekompensują Ci regularne wydatki eksploatacyjne, bo takie pojawić się muszą, nie ma przeszkód, by decydować się na rozpoczęcie motoryzacyjnej przygody! 18 BIS - listopad 2011 fot. KSAF AGH, Krzysztof Kalinowski i Maciej Woźniak BIS - listopad

11 nauka i technika nauka i technika Pamięć podręczna nowej generacji Pendrive, czyli obecnie najpopularniejsze i najmniejsze urządzenie do przechowywania danych, początkowo zbliżony był pojemnością do dyskietki 3,5 cala. Jednak szybki rozwój technologiczny pamięci flash spowodował, że swą pakownością szybko wyprzedziła ona napędy ZIP. Obecne pamięci USB są już porównywalne do dysków twardych i bez trudu można znaleźć niewielkie urządzenia, które pomieszczą nawet 256GB. Jarosław Lewicki Zewnętrzna pamięć USB dla większości ich posiadaczy, służy do przechowywania, oraz przenoszenia plików osobistych pomiędzy komputerami PC. Mało, kto jednak wykorzystuje ją inaczej. A warto, bo podręczna pamięć potrafi bardzo ułatwić życie. Możliwości pendrive a Jednym z zastosowań pendrive ów jest wykorzystanie ich, jako pomoc w naprawach komputerów. Może on być źródłem aplikacji pomocnych w odzyskaniu danych, a także usuwaniu infekujących wirusów i programów szpiegujących. Pendrive może być również użyty, jako sprzęt niezbędny do bootowania systemów operacyjnych. Urządzenie to pozwala na uruchomienie systemu operacyjnego bez konieczności jego instalowania. Wówczas pendrive spełnia dokładnie taką samą rolę jak LiveCD. W najnowszych systemach operacyjnych Windows Vista oraz Windows7 firmy Microsoft, użycie funkcji ReadyBoost umożliwia zwiększenie pamięci operacyjnej systemu poprzez wykorzystanie wolnej pamięci pendrive podłączonej do komputera lub jej części. Także Linux posiada podobną funkcję. Montujemy pendrive a, tworzymy na nim plik o określonym rozmiarze, zaznaczamy, jako swap (mkswap) i dodajemy do puli swapów swapon, opcjonalnie podając priorytet. Wiele serwisów oraz programów komputerowych, umożliwia zapisanie hasła do pliku, w postaci tzw. klucza. Wystarczy wpiąć urządzenie z owym kluczem do portu USB, a otrzymamy dostęp do stron i programów uwierzytelnionych hasłem. Jednak jest to dość ryzykowane rozwiązanie. W przypadku kradzieży lub zgubienia urządzenia nasze dane mogą dostać się w niepowołane ręce. Wybór Pendrive a Dostępne obecnie na rynku najnowsze pamięci flash charakteryzują się dużą wytrzymałością, są małe, poręczne i odporne na wstrząsy. Produkowane w najróżniejszych kształtach z wysokimi pojemnościami porównywane są często do dysku twardego. Jednak zakup pendrive a nie należy do łatwych decyzji. Przy wyborze trzeba wziąć pod uwagę pewne kryteria, którymi na pewno nie są kształty czy jak największa pojemność, lecz przede wszystkim jego parametry techniczne. Na samym początku powinniśmy zastanowić się pomiędzy firmą noname a markowym pendrive em. Markowa pamięć gwarantuje zgodność towaru z opisem, niezawodność i wytrzymałość. Na większość produktów udzielana jest kilkuletnia lub wieczna gwarancja. W przypadku produktów no-name jest wręcz odwrotnie. Parametry na opakowaniach są często zawyżane. Urządzenia te są również mało odporne na wstrząsy i upadki, a jakość ich wykonania w większości przypadków pozostawia wiele do życzenia. Ich największą i jedyną zaletą jest niska cena w porównaniu do konkurencyjnych, markowych produktów. Pamięć flash jest urządzeniem typu Plug&Play, co oznacza, że nasz mały gadżet po podłączeniu do gniazda USB, zacznie od razu działać bez instalowania dodatkowych sterowników. Można nabyć pendrive y o różnej wielkości pamięci, w zależności od potrzeb ich pojemność sięga nawet 128GB. Dla użytkowników cierpiących na wieczny brak miejsca przygotowane są paluchy wyposażone w aż 512 gigabajtową kość pamięci. Trzeba pamiętać, że ilość gigabajtów to nie wszystko. Zasadniczą różnicą pomiędzy poszczególnymi produktami i modelami jest ich prędkość zapisu i odczytu. Najtańsze produkty dysponują prędkościami około 3-5MB/s dla zapisu i niewiele więcej dla odczytu. Droższe modele osiągają wydajność na poziomie 20-35MB/s dla odczytu i 15-25MB/s dla zapisu. Wydawałoby się, że prędkość nie ma aż tak dużego znaczenia. A może jednak? Wykres przedstawia przykład dwóch pendrive ów o tej samej pojemności równej 4GB o różnych prędkościach zapisu i odczytu. Jak widać na wykresie, przy tej samej ilości pamięci przegrywanie 700MB odbywa się dwa razy szybciej! Oczywiście można powiedzieć, że 2 minuty różnicy to nie jest dużo. Jednak przegranie na te urządzenia danych o pojemności 3GB będzie trwało w przypadku modelu A ok. 16 minut, a dla modelu B jedynie 8, co uwidacznia dzielącą je różnicę. Wypadałoby zwrócić jeszcze uwagę na technologię USB. Ponieważ od wersji portu USB zależy prędkość, z jaką odbywa się transmisja danych pomiędzy pendrive m a komputerem. Ze względu na zgodność z przyjętymi specyfikacjami urządzenia, USB możemy podzielić na trzy grupy: USB 1.1 (Full Speed) urządzenia spełniające warunki tej specyfikacji mogą pracować z prędkościami 1.5 Mb/s ( MB/s) lub 12 Mbit/s (1.5 MB/s) USB 2.0 (Hi-Speed) urządzenia zgodne z warunkami nowej specyfikacji mogą pracować z prędkością 480 Mb/s (60 MB/s). W praktyce uzyskują jedynie prędkość do 320 Mb/s (40MB/s). Urządzenia w standardzie USB 2.0 są w pełni kompatybilne ze starszymi urządzeniami. USB 3.0 (SuperSpeed) urządzenia transferujące dane (po podłączeniu do portu USB 3.0) z prędkością do 4,8 Gb/s (600 MB/s). Pamięć może przesyłać dane zarówno przez porty Tak to liczy fabryka, 1B * 1000 = 1KB 1KB * 1000 = 1MB 1MB * 1000 = 1GB A tak liczy to komputer 1B * 1024 = 1KB 1KB * 1024 = 1MB 1MB *1024 = 1GB USB 3.0, jak i przez porty USB 2.0 (transferując oczywiście dane przez port USB 2.0 z odpowiednio mniejszą szybkością). Pojemność kupionego urządzenia będzie mniejsza niż ta deklarowana przez wytwórcę. Wynika to z faktu innego sposobu liczenia pojemności przez producentów. Prześledźmy to na przykładzie. Posiadamy pendrive a, który według producenta ma pojemność 1GB. Po podłączeniu urządzenia do komputera możemy wykorzystać tylko 930MB. Więc gdzie się podziało brakujące 70MB? Rzeczywistą pojemność pendrive a odzwierciedla prawa część tabeli. Pamiętajmy o tym by po podłączeniu naszego sprzętu do komputera, żeby uniknąć rozczarowania. Wygląd zewnętrzny Na rynku coraz więcej jest penów skierowanych do kobiet. Elegancka biżuteria z pamięcią dostępna jest w sporej ilości wzorów. Pojawiają się również modele specjalnie projektowane dla pań. Pendrive może być pozłacany, a jego powierzchnię mogą ozdabiać kryształki Swarovskiego, w różnych barwach. Takie błyskotki spokojnie można potraktować nawet jako element biżuterii, który prezentuje się naprawdę elegancko. Producenci nie zapomnieli również o urządzeniach dla mężczyzn. Dla lubiących wyszukaną elegancję panów, powstają obecnie całe kolekcje pamięci, które zaspokoją gust estetyczny, ale przy okazji także potrzeby praktyczne. Jak wiadomo, każdy facet to gadżeciarz. Dla nich również znajdzie się miejsce w świecie małych pamięci. A mają nie mały wybór, bo z pośród wszystkich dostępnych urządzeń mogą wybrać między innymi: Długopis z odtwarzaczem MP3 na korpusie pendrive a umieszczony jest miniaturowy wyświetlacz ciekłokrystaliczny, na którym wyświetlany jest aktualnie odtwarzany utwór. Pendrive Card podręczne urządzenie w kształcie karty kredytowej. Znakomity, funkcjonalny gadżet, na którym można stworzyć dowolny nadruk. Pendrive kameleon jak produkt marki Blaze, który wyróżnia to, że zmienia kolor jak kameleon w zależności od temperatury - od niebieskiego do czerwonego, dzięki umieszczonemu na jego obudowie przy użyciu substancji termoaktywnej wzorowi. Pendrive z ramką cyfrową pozwala, dzięki wbudowanej cyfrowej ramce, na oglądanie ulubionych zdjęć w każdej chwili. Sticky Note USB Drive - nowość na rynku gadżetów USB. Pamięć pendrive zamknięta została w eleganckiej drewnianej obudowie, na której został umieszczony także dyspenser miniaturowych kartek z klejem. Pamiętajmy, że w trakcie poszukiwań, warto odwiedzić kilka różnych sklepów w celu znalezienia najniższej ceny, warto poszerzyć poszukiwania także o Internet. To, jaki będziemy mieli sprzęt zależy od nas samych. Zwróćmy uwagę, pendrive y naprawdę dobre, jak i te gorsze mogą być dostępne w tej samej cenie. Nie dajmy się zwieść wizualnej prezencji sprzętu i nie zapomnijmy, że poza wyglądem ważne są również jego wymagania techniczne. Biorąc pod uwagę nasze rady, na pewno uda Wam się kupić ten najlepszy. 20 BIS - listopad 2011 fot. KSAF AGH Przemysław Lisowski fot. KSAF AGH Przemysław Lisowski BIS - listopad

12 kultura kultura Imprezowy Mix W grudniu na uczelni z pewnością się nie przemęczamy, w końcu czuć już w powietrzu aromat świąt i zapowiedź szampańskiej atmosfery sylwestrowej. Udziela się to również prowadzącym zajęcia, którzy w ramach spełniania dobrych uczynków odwołują czasami zajęcia, aby biedny zakopany w książkach student mógł napisać list do świętego Mikołaja, prosząc w nim o zaliczenie sesji zimowej. My z naszej strony w ten ponury jesienny czas, zachęcamy przede wszystkim do zaktualizowania kalendarza i wzięcia udziału w kilku naprawdę ciekawych wydarzeniach. Renata Kozień Zakopany Kraków Z Krakowa do Zakopanego jest rzut beretem, ale i tak wielu jest nie po drodze wizyta na Karpackich szczytach, a oscypki jedzą jedynie zakupione w przejściu podziemnym koło dworca. Wkrótce będzie można to zmienić! W pierwszym tygodniu grudnia (2 4) na scenie Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie zagości wielki alpinistyczny świat, czyli najlepsi wspinacze, wybitne górskie osobowości, podróżnicy, świetni fotografowie i doskonałe górskie kino. Tradycją festiwalu stało się, że wsród gwiazd gościmy trzy wielkie osobowości światowej sceny. W tym roku będzie ich jeszcze więcej! Zobaczymy Seana Villanueva, Nicolasa i Oliviera Favresse, tegorocznych laureatów prestiżowego Złotego Czekana, nagrodzonych za wytyczenie dziewięciu dróg na nadmorskich klifach południowego i zachodniego wybrzeża Grenlandii. Jak zwykle nie zabraknie stałych punktów programu, w tym przede wszystkim Międzynarodowego Konkursu Filmowego i Konkursu Polskiego Filmu Górskiego. Na ekranie zobaczymy najlepsze obrazy z całego świata, a polskie produkcje zawalczą o Grand Prix Krakowskiego Festiwalu Górskiego Z innej beczki Myślicie, że w kwestii kina jesteście ekspertami bo w końcu co może być tajemniczego w dużym pomieszczeniu pełnym rzędów foteli oraz z ekranem na jednej ze ścian? Pora Zwyrola czyli cykl kina eksploatacyjnego obróci Wasze wyobrażenie o 180 stopni. Kino eksploatacji to kino przekraczania granic: formalnych, tematycznych, estetycznych i etycznych. To przemycanie kontrowersyjnej tematyki, ostrej erotyki i okrucieństwa nie do przyjęcia pod płaszczykiem dzieł o walorach edukacyjnych. Mamy tu do czynienia z filmami obracającymi w pył percepcyjne przyzwyczajenia widza, jednocześnie odpychające i ujmujące, obrzydliwe i urocze. To najprawdziwsze filmowe wstydliwe przyjemności. W kinie Mikro (2 i 16 XII) będą wyświetlane 2 zupełnie różne seanse, które polecamy wszystkim, którzy są gotowi na kino jakiego jeszcze nie znali. 2 grudnia 2011, (1981) - jeden z pierwszych filmów enfant terrible amerykańskiego kina - Abla Ferrary. Opowieść z gatunku rape & revenge. Zgwałcona i poniżona głuchoniema kobieta ładuje broń i nocami wyrusza w miasto, by mścić się na męskim gatunku. Rewizja feministycznej wykładni, hitchcockowski suspens, wspaniałe sceny morderstw i olśniewająco piękna Zoe Lund jako mścicielka ćwiartująca swoje ofiary, dają w efekcie jeden z najlepszych filmów eksploatacji lat grudnia 2011, Glen czy Glenda? (1953) nikt nie rozgrzeje lepiej w zimową noc, niż król filmowej szmiry, Ed Woodi i jego sweterki z angory. Wood wciela się tutaj w mężczyznę ukrywającego przed swą żoną słabość do kobiecej garderoby. Oryginalna, odważna jak na lata 50. i zlepiona z dwóch nowel fabuła oraz Bela Lugosi w jednej z ostatnich ról, dają w efekcie jeden z najbardziej zadziwiających filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Urokliwe granie Mówi się, że Kraków i Małopolskę można zwyczajnie zwiedzać, ale lepiej je smakować, odczuwać, przeżywać, a muzyka jako forma komunikacji emocjonalnej i uniwersalny język zrozumiały dla ludzi różnych kultur, jest najlepszym przewodnikiem lub pretekstem do odkrywania magii miasta. Rytm wydarzeń artystycznych Verba et voces w szczególny sposób osadzony jest w tradycji i opiera się na naturalnym rytmie roku, który wyznaczają: letnie i zimowe przesilenie oraz wiosenna i jesienna równonoc. 10 i 11 XII będziecie mieć okazje posłuchać na własne uszy kluczowych projektów Capelli Cracoviensis, oferującej najważniejsze dzieła literatury muzycznej w najstaranniej realizowanych wykonaniach. Szach i mat! Macie plany na ostatni tydzień grudnia? Z pewnością większość odpowie, że tak bo za parę dni najważniejsza noc w roku, ale może warto spędzić ten czas inaczej niż biegając po sklepach za wyjątkowo kreacją. Fanatycy szachów czujący się na siłach mogą wystartować w XXII Międzynarodowym Festiwalu Szachowym Cracovia (27 grudnia stycznia 2012). Turniej ten rozgrywany tradycyjnie na przełomie roku, jest największą szachową imprezą w kraju. Kilkuset zawodników z Polski i zagranicy walczy nie tylko o prestiż, ale i o cenne nagrody. Dodatkowo rozgrywany jest także Noworoczny Turniej Błyskawiczny. Film - klasyka i nowości Skóra, w której żyję Premiera kinowa Scenariusz powstał w oparciu o powieść Thierry ego Jonqueta Tarantula. Występują: Antonio Banderas, Elena Anaya, Marisa Paredes, Jan Cornet. Skóra, w której żyję miała być obrazem wstrząsającym, to nie ulega żadnej wątpliwości. Almodovar bowiem ma w zwyczaju wywoływać u widza wstrząs, przedstawiając cierpienie bohaterów swoich historii, i to cierpienie w najgorszych wymiarach. Pochylając się nad imponującym dorobkiem reżysera, który już od wielu lat serwuje swoim widzom ciężkostrawne kontrowersje, zobaczymy homoseksualizm, ociekający cekinami transwestytyzm, dramaty transseksualizmu, ale również rozpacz straty, rozłąki i ból, który towarzyszy najważniejszym życiowym wyborom. Czy reżyser dąży do jakiejś granicy? W świetle jakiego monstrum i jakiej udręki postawi bohaterów swojego najnowszego filmu? Skóra, w której żyję to historia o egoizmie, gwałcie, zemście i obsesji w klamrach szaleństwa. Jednak jest to najbardziej chłodny, chorobliwie precyzyjny obraz Almodovara. Jeśli się mścić, to w białych rękawiczkach, w sterylnych warunkach, z idealnie ostrym skalpelem w spokojnym ręku. Jeśli odbierać mężczyźnie męskość, to po to, by zagarnąć dla siebie jego kobiecość. Jeśli być karanym za brak kontroli nad własnym popędem seksualnym i wyrządzanie bólu, to z pokorą pacjenta oddającego się w ręce profesjonalisty. Sumiennie wykonywać polecenia, stawiać się na wizytę lekarską u oprawcy, poddawać się bolesnym etapom konstruowania pochwy. Jeśli dotykać, to wizerunek na ekranie. Jeśli wychodzić, to zamykając za sobą drzwi. Wszystko tak przytłaczająco sterylne, że aż w kinie udaje się poczuć zapach płynów do dezynfekcji. Ból gojących się ran operacyjnych miesza się z piekącym bólem utraty tożsamości, zagubionej orientacji seksualnej. Izolatka ograniczająca wolność fizyczną jest więzieniem dla wolności we wszystkich wymiarach. Pragnienie zemsty i wykonywana z chirurgiczną precyzją egzekucja, przemienia naszego bohatera w Pigmaliona, afirmującego swój ból bardziej niż ból ofiary. Obdarowuje on swoje dzieło obsesyjnym uczuciem, które zniewala dużo bardziej niż system kamer monitorujących dom i urządzenie, które nosi w kieszeni pozwalające w sekundę zamknąć wszystkie zamki w ogromnym domu, z szufladami włącznie. Główny bohater (w tej roli Antonio Banderas) twardo stąpa po ziemi, trawiony jest jednak obsesyjnymi pragnieniami. Najważniejszym z nich jest spełnienie swojej wizji męskości, związanej z byciem profesjonalistą, mężem, ojcem, gospodarzem, opiekunem, pracodawcą, żywicielem te wymogi można wymieniać w nieskończoność. Obserwujemy jednak jak na każdym z tych poziomów, za każdym razem coś dramatycznie idzie nie tak. Tylko główna postać tak uparcie dąży do zajęcia odpowiedniej pozycji w domniemanej wojnie płci. Wszyscy inni bohaterowie są obmywani przez fale kobiecości i męskości jednocześnie, wyrażając spokojną zgodę na taki stan rzeczy. Kobiety są silne, kobiece i męskie jednocześnie, erotycznie rozbudzone, skłonne do zdrady. Mężczyźni raz delikatni, upinający zwiewne sukienki na manekinie w pracowni, raz skłonni do gwałtu, afirmujący kobiecość, by potem ją zdeptać. Jeśli pojawia się typowy samiec z szowinistycznymi zapędami, to w groteskowym przebraniu tygrysa. To nie jest film o mężczyznach i kobietach. To film o męskości walczącej o swoją istotę oraz o konstytuującej ją kobiecości, która powinna być ostro odcinającym się przeciwieństwem. Granica okazuje się jednak przerażająco płynna. Aleksandra Wielek Rozstanie (oryginalny tytuł Jodaeiye Nader az Simin) Premiera: 7 października 2011 (Polska), 15 lutego 2011(Świat). Reżyseria i scenariusz : Asghar Farhadi. Wystepują: Peyman Moaadi, Leila Hatami, Sareh Bayat, Shahab Hosseini, Sarina Farhadi. kultura Trudno polecić irański film Rozstanie komukolwiek przyzwyczajonemu do hollywoodzkiej czy europejskiej kinematografii, z typowo hollywoodzką i europejską skalą dobra i zła. Trudno stanąć po jakiejkolwiek ukazanej w filmie stronie konfliktu z takiej perspektywy. Zaryzykuję stwierdzenie, że ten film nawet trudno obejrzeć, aczkolwiek naprawdę warto. Porywający jest dystans, z jakim ukazani są tu bohaterowie, zachwycające uwikłanie prawdy, dochodzonych racji, tragedii zakorzenionych w irańskiej kulturze. Co najbardziej zaskakujące, Rozstanie to ukazanie fasad kultury irańskiej w opakowaniu tradycyjnego amerykańskiego gatunku. Nad Naaderem ciąży wizja rozstania z żoną, rozbicie rodziny, składającej się z jedenastoletniej córki i chorego na Alzheimera ojca. Nieporadny w codziennej rutynie, nielegalnie zatrudnia do pomocy kobietę. Oskarżona o kradzież i zaniedbanie chorego starca, zostaje przez Naadera brutalnie potraktowana dochodzi do poronienia jak się okazuje, cztero i półmiesięcznej ciąży. Czy Naader wiedział, że zatrudnia ciężarną? Czy to z jego winy traci ona dziecko? Ukradła czy nie ukradła? Skłamała czy nie skłamała? To nie jest romantyczny film o rozłące. To film o uporze ze stali, który oddala do siebie jednych bohaterów, a losy innych łączy nierozerwalnie, wykańczająco, być może nawet wycieńczająco dla widza. Zwłaszcza ze względu na uniemożliwienie mu klasyfikacji bohaterów, nie tylko jako dobrych i złych, ale winnych i niewinnych, moralnych i niemoralnych. Im więcej warstw okazuje się mieć prawda, tym więcej miejsca na empatię, gdzie brak emocjonalnych szantaży, czerni i bieli moralizmu. Rozstaniu nie można z pewnością odmówić atrakcyjnej, wciągającej narracji. Film został nagrodzony na festiwalu w Berlinie Złotym Niedźwiedziem za najlepszy film i nagrodami aktorskimi, jednocześnie okrzyknięty przez światową krytykę arcydziełem współczesnego kina. Polecamy! Aleksandra Wielek 22 BIS - listopad 2011 fot. KSAF AGH Michał Poliński fot. KSAF AGH Maciej Woźniak BIS - listopad

13 kultura Klub Dobrej Książki W cyklu Klub Dobrej Książki prezentujemy co miesiąc ważne dzieła literackie od wybitnych klasyków po znakomitych pisarzy współczesnych. To lektury obowiązkowe każdego Bardzo Inteligentnego Studenta. Stephen Clarke, Merde! Rok w Paryżu Liczba stron: 360, wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2006 Karina Pjankowa, Z miłości do prawdy, liczba stron: 520, Lublin 2011, Wydawnictwo Fabryka Słów Tess Gerritsen, Ogród Kości, Liczba stron: 416, Warszawa 2009, Wydawnictwo: Albatros. Jak najłatwiej zdobyć serca Francuzów? Oczywiście wychwalając pod niebiosa ich kraj, z Paryżem na czele. Sięgający po tę książkę przeciętny mieszkaniec stolicy nas Sekwaną powinien więc zaopatrzyć się w solidną dawkę dystansu do siebie. Nie jest to bynajmniej sentymentalna podróż po romantycznych zakątkach tego miasta. Autor raczej skupia się na brytyjsko-francuskich antagonizmach, traktując je z lekkim przymrużeniem oka. Główny bohater, Paul West, jest typowym Brytyjczykiem, który przyjechał na rok do stolicy Francji w celach służbowych. Na własnej skórze przekonuje się, że życie obcokrajowca w Paryżu do najłatwiejszych nie należy. Na każdym kroku napotyka szereg absurdalnych dla siebie sytuacji, zarówno w firmie, jak i w życiu prywatnym. Autor przedstawia perypetie Paula w sposób niezwykle zabawny, okraszony dużą dawką przeuroczej ironii. Okazuje się, że cały świat pokochał nieco marudnego Anglika prezentującego europejską stolicę kultury w krzywym zwierciadle. Książka Stephena Clarke a niesamowicie szybko stała się bestsellerem i doczekała się kontynuacji. Swoją drogą ciekawe, co autor napisałby o rocznym pobycie w naszym kraju? Iwona Suwara Rinnelis Tyen słynie wśród przestępców i swoich współpracowników z nienagannego zachowania. Zawsze przestrzega wszystkich przepisów i procedur. Jako śledcza Eriolu rozwiązuje wszystkie sprawy z zimną krwią dopadając winnych, rzetelnie przesłuchując oskarżonych i wysyłając ich na tortury bez mrugnięcia okiem. Nic dziwnego zatem, że nazywają ją Żmiją. Tym razem jednak nie będzie tak łatwo. Dostaje ona bowiem sprawę morderstwa córki księcia, za którym stoi najpewniej złapany na gorącym uczynku nieludź kahe. Czy jednak jego wina nie jest nazbyt oczywista? Tytułowa miłość do prawdy może okazać się zgubna dla wiernej prawu śledczej. Z miłości do prawdy to druga książka rosyjskiej pisarki Kariny Pjankowej. W przeciwieństwie do poprzedniej publikacji Prawa i powinności nie mamy do czynienia z powieścią pełną humoru i ironii. Choć bohaterka bardzo często w zabawny sposób, sarkastycznie zwraca się do swojego otoczenia, to z pewnością podczas lektury nie będziemy zrywać boków. Autorka w swojej książce miesza gatunek fantasy, sensację i thriller. Dzięki temu otrzymujemy pozycję, która wciąga nas licznymi zawiłościami fabuły, ciekawie skonstruowanymi postaciami i niezwykle starannie poprowadzoną narracją tak pierwszo- jak i trzecioosobową. Janusz Kamieński Po autorce takich bestsellerów jak Skalpel i Dawca możemy oczekiwać kolejnego równie dobrego thrillera medycznego i rzeczywiście i tym razem nas nie zawodzi, w końcu nawet Harlen Coben zasłużenie uważa ją za mistrzynię tego gatunku. Jak przystało na Gerritsen, już na pierwszych stronach natrafiamy na zagadkę, która aby zostać rozwiązaną, musi wyciągnąć na światło dzienne zbrodnie przeszłości. Świeżo upieczona rozwódka Julia Hamill chcąc rozpocząć nowe życie, oddziela grubą kreską dotychczasowe i wyprowadza się z rodzinnego miasta do zakupionego domu, któremu chce przywrócić dawną świetność. Podczas gruntownych porządków ogrodu bohaterka natrafia na kobiece szczątki. Do kogo należały? Skąd się tam wzieły? Te pytania nie dają jej spokoju. Nauczycielka rozpoczyna własne dochodzenie, a wszelkie ślady kierują ją do Bostonu z 1830 roku. Tam naszym przewodnikiem zostaje ubogi student medycyny Norris Marshall, który chcąc zarobić na czesne pracuje jako cmentarna hiena. Pojawienie się Marshalla w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiedniej porze sprowadza na niego podejrzenie o serię drastycznych morderstw i zostaje okrzyknięty Aniołem Śmierci z West Endu. Student postanawia dowieść swojej niewinności, próbując znaleźć zbrodniarza na własną ręke; mając u boku jedynego świadka (młodą irlandzką szwaczkę), która prawdopodobnie ma stać się jedną z ofiar. Jak tego dokona? Czy mu się uda? Autorka bawi się z czytelnikiem poprzez szereg drobnych epizodów, które wstrzymują właściwą akcję, budują napięcie i motywują do poszukiwania odpowiedzi na kolejnych stronach powieści. Lektura z pewnością znajdzie uznanie u wielu czytelników ze względu na mnogość wątków: kryminalnych, miłosnych, a nawet medycznych. Gerritsen przemyca autentyczne opisy leczenia ludzi w XIX wieku szokujące dla współczesnego człowieka. Chirurdzy często sami powodowali zgon pacjenta, przechodząc bezpośrednio od trupa na salę zabiegową nie muszę chyba dodawać, że higieną rąk nie grzeszyli. Renata Kozień Srebro Akademickich Mistrzostw Polski dla AZS AGH Na tegorocznej Gali Sportu Akademickiego, która miała miejsce 20 października w Warszawie, przedstawiciele naszego związku mieli powody do dumy. Po raz pierwszy w historii mogliśmy się cieszyć z czwartego miejsca wśród wszystkich AZS-ów z całej Polski. Magdalena Żaba W przeprowadzanych corocznie rankingach szkół wyższych Akademia Górniczo-Hutnicza w większości przypadków zajmuje wysokie lokaty. Takich klasyfikacji powstaje bardzo wiele, najczęściej bierze się w nich pod uwagę prestiż uczelni, potencjał naukowy, autorytet pracowników, warunki studiowania i wiele innych kryteriów. Jednak mało kto wie, że AGH stanowi również potęgę sportową wśród krajowych uczelni, o czym świadczy zajęcie czwartego miejsca na Akademickich Mistrzostwach Polski w klasyfikacji generalnej pośród ponad 200 szkół wyższych. Jest to historyczny sukces, który wspólnymi siłami osiągnęli studenci reprezentujący Akademicki Związek Sportowy AGH. Należy podkreślić, że w kategorii uczelni technicznych stanęliśmy na drugim stopniu podium, ulegając jedynie Politechnice Warszawskiej, triumfującej również w generalnym rankingu. Duże możliwości AGH ma niewątpliwie dużą siłę przyciągania. I jak widać jej magnetyczna władza skupia nie tylko naukowo utalentowanych studentów, ale również tych uzdolnionych sportowo. Można by wiele dywagować o tym, co składa się na pojedynczy sukces sportowca. W szeregach AZS jest wielu zawodników, którzy reprezentują bardzo wysoki poziom. Są to w dużej mierze wielkie indywidualności, o dużym talencie i potencjale. Dzięki szerokim możliwościom na naszej uczelni, studenci z łatwością mogą pogodzić sport z nauką. Studenci zrzeszeni w ramach AZS AGH mogą rozwijać swoje umiejętności pod okiem szeroko wyspecjalizowanej kadry, która wytycza ścieżki poszczególnych sekcji i doskonale przekazuje swoją wiedzę zawodnikom. Dopełnieniem są wysokiej klasy obiekty sportowe, które na przestrzeni ostatnich lat powstały na terenie AGH. Te wszystkie czynniki składają się na sukcesy wszystkich sekcji AZS AGH, która będąc uczelnią techniczną nie ustępuje kroku innym szkołom wyższym. Składniki sukcesu Sukces na skalę ogólnopolską nie byłby możliwy, gdyby nie wszechstronność i rozwój sportu na AGH. Oprócz ogromnego zaangażowania i pracy włożonej przez naszych studentów, na ten wynik złożyło się także obstawienie przez naszą uczelnię aż 35 konkurencji AMP. Nasze drużyny prezentowały w tych rozgrywkach wysoki poziom, w większości awansując do ścisłych ogólnopolskich finałów. Poskutkowało to znakomitym wynikiem zarówno w klasyfikacji generalnej, jak i w gronie uczelni technicznych stwierdza prezes AZS AGH, Andrzej Opaliński. Zazwyczaj czwarte miejsca są najmniej lubiane przez sportowców, jednak jak zapewniają nasi zawodnicy, ten wynik motywuje ich do jeszcze większego wysiłku i walki w rozpoczętym już, nowym sezonie. Tym bardziej, że podium wydaje się być realnym celem w tegorocznej rywalizacji, o czym świadczy strata tylko pięciu punktów do trzeciego miejsca w klasyfikacji generalnej. Szczególne brawa Jak podkreśla prezes AZS AGH kilku drużynom i ich trenerom należą się szczególne słowa uznania. Spośród sport wszystkich drużyn należy wyróżnić przede wszystkim naszych reprezentantów w biegach przełajowych i wspinaczce sportowej, którzy od kilku lat nie znaleźli równych sobie przeciwników na arenie ogólnopolskiej. Bardzo dobre wyniki zanotowaliśmy także w pływaniu, brydżu i kolarstwie górskim zdobywając złote medale w klasyfikacji generalnej oraz rankingu uczelni technicznych. Wysoki medalowy poziom prezentowały także; siatkówka kobiet, badminton oraz nasi lekkoatleci. Generalnie na sukces złożyły się doskonałe występy w naszych flagowych dyscyplinach oraz przyzwoite wyniki większości pozostałych drużyn. Chciałbym gorąco podziękować wszystkim zawodnikom, których wysiłek złożył się na ten historyczny wynik. Wszyscy sympatycy akademickiego sportu dołączają się do podziękowań, życząc dalszych sukcesów. Serdecznie zapraszamy do śledzenia naszej strony internetowej www. azs.agh.edu.pl, gdzie można znaleźć aktualne informacje oraz terminarze rozgrywek. Wiernych fanów zachęcamy do kibicowania i oglądania naszych sportowców w akcji. Oby zawodnikom AZS AGH przyświecało łacińskie motto olimpijskie Citius Altius Fortius. Nie zapominając jednocześnie o tym, jak głosił Pierre de Coubertin, że wynik nie jest najważniejszy, ale liczy się sam start w zawodach i rywalizacja w duchu zasady fair-play. 24 BIS - listopad 2011 fot. Norman Lenda archiwum AZS AGH BIS - listopad

14 rozrywka Ambicja jako choroba psychiczna niezbędnik Lista chorób cywilizacyjnych jest długa i przerażająca. To straszne, w ile chorób może człowieka wpędzić byle lodówka czy odkurzacz. Jedną z najgorszych chorób, na które zapada wiele młodych osób jest ambicja. Michał Zając Kiedy całe rzesze zdrowych studentów siedzą na trawnikach Miasteczka Studenckiego, popijając grillowane kiełbaski sokiem owocowym, dotknięte tą przykrą chorobą jednostki siedzą zamknięte w swoich pokojach próbując jak najszybciej nauczyć się rzeczy niezbędnych do utrzymania się na wszystkich trzech kierunkach studiów. Spieszą się, bo lada chwila muszą wyjść na lekcje szwedzkiego. Najsmutniejsze jest to, że osoby dotknięte ambicją robią to wszystko całkowicie świadomie i mają w tym nawet swój cel. Chcą mieć po prostu dobrą pracę, co w ich mniemaniu oznacza wykonywanie zawodów takich jak manager, dyrektor, kierownik, prawnik i innych wiążących się z przykrościami takimi jak ogromny ciężar odpowiedzialności, częsta konieczność pracy po dwanaście godzin dziennie, czy bycie dyspozycyjnym, co oznacza, że osoba taka chce w przyszłości być narażona na telefony służbowe także w niedzielne popołudnia jeśli firma będzie tego potrzebować. Wszystko to wynika, jak się wydaje, z niezdrowego pociągu do pieniędzy, którymi jednak osoby te nie mają się kiedy cieszyć. Żądzą kierującą chorymi może być też chęć zdobycia prestiżu, ale niestety nie jestem w stanie wyjaśnić co im ten prestiż daje i dlaczego, w opinii osób dotkniętych ambicją, warto go mieć. Bardzo niepokojące jest też to, że osoby takie nie mogą liczyć na żadną pomoc. Wręcz przeciwnie, istnieje wiele organizacji, które zachęcają osoby dotknięte ambicją do rozwijania się, jak ładnie określają zwykłe zabieranie im czasu i pieniędzy. Kuszą ich też zwiększeniem szans na osiągnięcie smutnego stanu bycia osobą z dobrą pracą. A przecież od wielu lat istnieją stowarzyszenia poważnych panów, które decydują o tym, co uznać za chorobę, a co nie. Siedzi sobie kilkudziesięciu takich mądrych facetów i radzi; czy nieodparta potrzeba noszenia majtek swojej babci to osobna jednostka chorobowa? Jak tłustym trzeba się stać, żeby z grubasa awansować na osobę chorą na otyłość? To dzięki takim posiedzeniom, od roku 1987 homoseksualizm nie jest w USA chorobą, a w Watykanie w dalszym ciągu tak. Dlatego pytam: dlaczego do tej pory nikt nie zainteresował się losem osób dotkniętych ambicją? Dlaczego nie opracowano kuracji, która pozwoliłaby takim osobom cieszyć się życiem i młodością tak, jak robią to osoby nie cierpiące na ambicję? Dopóki jednak nikt nie zainteresuje się ich losem, powinniśmy się starać pomóc takim osobom przebywającym w naszym otoczeniu. Nie powinniśmy wykluczać ze społeczności ludzi dotkniętych ambicją. Taka osoba będąc zapraszana na imprezy obficie zakrapiane sokiem owocowym, mając okazję potańczyć, poprzebywać i pobawić się ze zdrowymi rówieśnikami, to być może zyska w końcu nadzieję ma całkowity powrót do zdrowia. 26 BIS - listopad 2011 rys. Barbara Kosakowska BIS - listopad fot. KSAF AGH, Przemysław Henryk Pawełek

15 28 BIS - listopad 2011