02 / (0 6) (M A J )

Transkrypt

1 02 / (0 6) (M A J ) Manubuild w Rotterdamie strona 4 Polski Millau strona 5 Zbiorniki i statki strony 6-7 Budowlaniec z wyboru strona 8 Wszystkie mosty nasze strona 10 Imponujący wynik strona 12

2 Wymarzony deptak Mostostal Warszawa zakończył modernizację I odcinka ulicy Krakowskie Przedmieście. Ostatnia kostka na jezdni ułożona została 27 kwietnia około W weekend majowy Warszawiacy mogli już przechadzać się eleganckim deptakiem. Podczas spaceru końcowy efekt miały również okazję ocenić władze stolicy. Trakt Królewski, na odcinku od ulicy Świętokrzyskiej do Królewskiej zmienił się nie do poznania. Szerokie, granitowe chodniki oraz ułożona z jasno beżowej kostki jezdnia robią niesamowite wrażenie. Odmłodzone Krakowskie Przedmieście zachęca do długich spacerów. Tydzień po zakończeniu przez Mostostal remontu zabytkowej ulicy nowym deptakiem przespacerowała się Hanna Gronkiewicz Waltz, prezydent Postanowiliśmy zaprezentować Wam krótki fotoreportaż z etapów modernizacji Krakowskiego Przedmieścia. Warszawy, która wyraźnie zadowolona była z efektu końcowego prac. Na jezdni, prócz kostki w kolorze beżowym dostrzec można ciemno czerwony granit, z którego między innymi wykonane zostały przejścia dla pieszych. Plac w kształcie okręgu, na środku którego znajduje się pomnik Kopernika również zdobi czerwona, skandynawska kostka. Natomiast wokół monumentu sławnego astronoma już niedługo pojawią się, wykonane z brązu, planety układu słonecznego. (k.d.) Wielkość ma znaczenie W maju, w Mostostalu Warszawa najwięcej mówić się będzie o inwestycjach drogowych. A to za sprawą trzynastej już edycji Międzynarodowych Targów Budownictwa Drogowego AUTOSTRADA POLSKA 2007, w których firma wystąpi już po raz szósty. W Kielcach, w dniach 16,18 maja spotkają się największe przedsiębiorstwa działające w sektorze drogownictwa. Targi AUTOSTRADA z każdym rokiem cieszą się coraz większą popularnością. Od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej stały się one platformą biznesową, umożliwiającą współpracę firm zachodnich z firmami z Ukrainy, Białorusi, Rosji. W ubiegłym roku zgromadziły 630 wystawców z 21 krajów. Podczas targów swoją ofertę zaprezentują największe firmy związane z budownictwem drogowym, inżynierią ruchu oraz bezpieczeństwem drogowym. Towarzyszyć im będzie bogaty program konferencji naukowo-technicznych, seminariów oraz prezentacji firm. Mostostal Warszawa zaprezentuje się na targach wraz ze swoim partnerem strategicznym Accioną Infraestructuras SA oraz spółkami z grupy: Mostostalem z Puław, Kielc oraz Płocka. Nad p r z yg otowaniem projektu stoiska wystawowego czuwał Filip Cewiński z Biura Public Relations Mostostalu Warszawa. W tym roku mamy dwa razy większe stoisko, jego konstrukcja symbolizuje tunel metra, natomiast kolorystyka nawiązuje do barw korporacyjnych opisuje Cewiński. (k.d.) 2

3 Praktyki studenckie Podobnie, jak w zeszłym roku Mostostal Warszawa zaprezentował studentom Politechniki Warszawskiej ofertę praktyk studenckich. Spotkanie odbyło się 9 maja tego roku na wydziale Inżynierii Lądowej. Przygotowany przez firmę program praktyk umożliwia studentom odbycie na jednej z realizowanych przez nią inwestycji programowych lub fakultatywnych stażów, podczas których zdobędą oni niezbędne w późniejszej pracy doświadczenie. Podczas spotkania Wojciech Gawlak, dyrektor Biura Kadr w Mostostalu Warszawa przybliżył studentom historię firmy oraz zakres jej działalności. Opowiedział o bogatym doświadczeniu, jakie zdobyła ona w ciągu ponad 60 letniej obecności na polskim rynku budowlanym. Podkreślił również, że gdyby ponownie staną przed decyzją podjęcia pracy w Mostostalu Warszawa, wówczas zrobiłby to bez wahania. Studenci mieli również okazję poznać pozostałe spółki należące do Grupy Mostostal Warszawa. Następnie Jan Dymarski, dyrektor Biura Systemów Zarządzania przedstawił funkcjonujący w firmie System Zarządzania Jakością zgodny z normą ISO W drugiej części prezentacji, Marcin Namięta, zastępca kierownika budowy jednej ze stacji Metra Warszawskiego opowiedział studentom o pracy na budowie, przykładowych zadaniach, jakie mogą ich czekać podczas odbywanych praktyk oraz wiedzy, jaką muszą oni posiąść, aby wykonywać w przyszłości zawód inżyniera. Studenci z wielkim zainteresowaniem oglądali zdjęcia z realizacji stacji metra Słodowiec. Z kolei Agnieszka Sadkowska Penczonek, kierownik działu koordynacji projektów w Mostostalu zaprezentowała etapy powstawania biurowca North Gate przy ulicy Bonifraterskiej. Przedstawiła ona również studentom projekty przygotowywane przez firmę na potrzeby tej realizacji. Po zakończeniu wszystkich prezentacji studenci zadawali pytania oraz dzielili się z nami swoimi spostrzeżeniami na temat tegorocznego programu praktyk. (k.d.) Piłka w grze Przyznanie Polsce i Ukrainie organizacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro 2012 wywołało prawdziwą euforię na warszawskiej giełdzie, a kursy akcji spółek budowlanych poszybowały ostro w górę. Za walory Mostostalu Warszawa płacono 70 zł najwięcej w całej historii notowań spółki. Pierwszy kwartał był na giełdzie raczej spokojny. Kurs akcji Mostostalu Warszawa dosyć stabilnie utrzymywał się w widełkach zł w pełnej korelacji ze wszystkimi indeksami giełdowymi. Publikacja w drugiej połowie lutego wstępnych wyników za rok 2006 dała podstawę do zwyżki kursu do poziomu 50 zł. Niestety ogólna zapaść na giełdach światowych, która miała swój początek w Azji, na przełomie lutego i marca skorygowała kursy do wcześniejszych wartości. Tak naprawdę nic nie zapowiadało tego co wydarzyło się w połowie kwietnia. Kiedy w środę,18 kwietnia o ogłoszono w Cardiff, że nasz kraj będzie organizatorem Euro 2012, reakcja inwestorów giełdowych była natychmiastowa. W ciągu następnej godziny papiery firm budowlanych zwyżkowały o kilkanaście procent. Przez cały tydzień budownictwo było w cenie, a obroty walorami spółek z tego sektora były gigantyczne. W niespełna tydzień kurs Mostostalu zwyżkował o 62% docierając do historycznego maksimum 70 zł za akcję. Wartość rynkowa spółki przeskoczyła barierę miliarda złotych. Niezależnie od prestiżu dla kraju, organizacja tak dużej imprezy, która wymaga przygotowania odpowiedniej infrastruktury technicznej stadionów i innych obiektów sportowych, hoteli, sieci dróg i połączeń kolejowych daje polskim firmom budowlanym ogromną szansę i pewność, że przez najbliższe kilka lat zapotrzebowanie na usługi budowlane utrzyma się na wysokim poziomie. Taka sytuacja pozwala na lepsze zaplanowanie środków technicznych, które będą potrzebne do realizacji zadań inwestycyjnych. Umożliwia długofalowe i racjonalne gospodarowanie sprzętem i zarządzanie kapitałem ludzkim. Daje kilkuletnią perspektywę stabilnego rozwoju branży i rynku budowlanego. To bardzo dobra prognoza. Wysiłek włożony przez kierownictwo i pracowników Mostostalu w budowę silnej pozycji firmy znajduje coraz szersze uznanie. Spółka otrzymuje doskonałe noty w różnych rankingach gospodarczych i branżowych. Na liście 500 największych przedsiębiorstw, przygotowanej przez tygodnik Polityka, Mostostal Warszawa awansował o 40 oczek i znalazł się w pierwszej dwusetce polskich firm o największych obrotach. W rankingu za rok 2005 zajmowaliśmy 208 miejsce, w 2006 sklasyfikowano nas na 168 pozycji. Co będzie za rok? Z kolei w rankingu Perły polskiej giełdy opublikowanym przez Parkiet, gazetę informacji giełdowych, Mostostal znalazł się na 9. miejscu pośród wszystkich spółek notowanych na warszawskim rynku i na 2 miejscu spośród spółek budowlanych. Wysoko oceniono przyrost wartości rynkowej firmy, którą jeszcze na początku roku gracze giełdowi wyceniali na 100, a pod koniec roku już na 800 milionów. Również wyniki zaprezentowane w skonsolidowanym raporcie rocznym dają solidne podstawy do tak dobrych ocen. Przychody całej grupy za rok 2006 wyniosły zł, czyli o 42% więcej niż w roku ubiegłym. Odnotowano 17 milionów złotych zysku, choć rok wcześniej była strata. 0 2 / ( 0 6 ) ( M A J ) 3

4 Manubuild w Rotterdamie Pod koniec kwietnia Mostostal Warszawa uczestniczył w konferencji projektu Manubuild w Rotterdamie, poświęconej budownictwu prefabrykowanemu. Postanowiliśmy zatem o szczegółach związanych z projektem porozmawiać z jego koordynatorem, doktorem Samirem Boudjabeur. Obecnie wdrażamy już wiele ciekawych rozwiązań. Kolejne 12 miesięcy będzie okresem znaczącego przyspieszenia naszych prac. Zaczniemy już wprowadzać konkretne rozwiązania. Jakich przełomowych zmian w budownictwie będzie można dokonać dzięki Manubuild? Jak ocenia Pan europejski rynek budowlany oraz w jaki sposób Manubuild może wpłynąć na jego rozwój? To bardzo dobre pytanie. Jak wiadomo europejski sektor budowlany nie jest tak wydajny i nieco odstaje od innych sektorów gospodarczych, zwłaszcza gdy porównać go z przemysłem ciężkim czy samochodowym. Równocześnie zostaje w tyle w stosunku do rynków budowlanych w innych częściach świata, jak Japonia, czy USA. Boryka się on z wieloma problemami, poczynając od wydajności, kontroli całego procesu wykonawczego, utrzymaniu w branży wysoko wykwalifikowanych pracowników, czy też spełnieniu oczekiwań klienta. Obecna sytuacja w szczególności przyczynia się do obniżania jakości oferowanych przez firmy budowlane usług oraz wydłużenia terminu realizacji inwestycji. Potrzebne są radykalne zmiany. I tu widzimy rolę Manubuild. Poprzez realizację projektu zamierzamy radykalnie zmienić podejście do problemów, z jakimi boryka się rynek budowlany w Europie. Trzy lata temu powołaliśmy konsorcjum, którego zadaniem jest dokonanie zmian w relacjach zamawiającego z wykonawcą, czy wykonawcy z firmami dostarczającymi materiały budowlane. Niestety jedno państwo, czy też firma nie jest w stanie dokonać niezbędnych zmian. Stąd projekt Manubuild, zrzeszający firmy z sektora budownictwa z całej Europy, wcielający w życie szeroki wachlarz wartości, mający sprecyzowane cele realizowane dzięki holistycznemu podejściu uczeniu się na własnych błędach. Realizacja projektu polega na partnerskiej współpracy firm, jest to jedna drużyna a nie zbiór samodzielnie działających przedsiębiorstw. Dążymy do wprowadzenia większej kontroli nad procesem budowania, dzięki czemu chcemy wpłynąć na poprawę jakości, zwiększyć satysfakcję klienta i postawić na innowacyjność rozwiązań oraz wysoce wykwalifikowaną kadrę. Na jakim etapie realizacji jest projektu Manubuild? Jesteśmy w połowie realizacji wszystkich zamierzonych zadań. To przełomowy dla nas moment. Przeszło od 12 miesięcy bardzo ważne działania podejmujemy właśnie w Polsce. Wcześniej zajmowaliśmy się głównie badaniem waszego rynku. Staraliśmy się przeanalizować wszystkie jego cechy i dopasować odpowiednie środki w celu jego poprawy. Największym problemem jest brak kontroli w trakcie realizacji inwestycji. Gdy będziemy w stanie nadzorować całość, wówczas czas powstawania danego obiektu można skrócić nawet o 70 procent. Czasochłonne jest również dopasowywanie poszczególnych elementów cegieł, cementu, drewna itp. Wyobraźmy sobie, że te wszystkie części zostały już wcześniej przygotowane i połączone odpowiednio w fabryce, oczywiście przy zachowaniu wszelkich norm budowlanych i zasad bezpieczeństwa. Budowa polegałaby wtedy wyłącznie na zestawieniu ich w gotowy produkt. To może wydawać się niemożliwe, ale takie rozwiązania stosowane są już w wielu miejscach na świecie. Potrzebujemy zaufania firm, presji rynku oraz wsparcia ze strony rządu w celu stworzenia odpowiedniego ustawodawstwa. W Wielkiej Brytanii innowacyjne rozwiązania, nowoczesne budownictwo wspierane jest przez tamtejsze prawo, możemy śmiało powiedzieć, że jest ono wręcz faworyzowane. Dzieje się tak, gdyż zaczęto tam wymagać wysokiej i z góry określonej jakości, którą bardzo trudno uzyskać budując w tradycyjny sposób. Nasze podejście jest podobne do tego, które obowiązuje w przemyśle komputerowym. Tam klient otrzymuje platformę, do której może podłączać przeróżne podzespoły, zależnie od swoich potrzeb. My dostarczamy jedynie możliwości. To sprawia, że zamawiający jest znacznie bardziej usatysfakcjonowany z finalnego produktu. (k.d.)

5 Polski Millau Do tej pory, na łamach Panoramy, prezentowaliśmy inwestycje, których realizacja dopiero co się miała rozpocząć lub była już w toku. Tym razem pozwoliliśmy sobie na odstępstwo od tej zasady opisując obiekt, którego budowa zakończona została w 2005 roku. A wszystko za sprawą Mostostalu Płock, bohatera majowego numeru naszej firmowej gazety, który odegrał bardzo ważną rolę w tworzeniu największego w Polsce, jednego z największych w Europie, płockiego mostu. Zapewne nikt się nie spodziewał, że płocka przeprawa przez Wisłę w przyszłości porównywana będzie ze słynnym francuskim wiaduktem Millau. Wprawdzie most we Francji znajduje się na rekordowej wysokości 343 metrów, posiada też więcej pylonów i przęseł, jednakże konstrukcje obu tych obiektów są do siebie bardzo zbliżone. Poza tym porównując wielkości ich przęseł możemy mówić o przewadze płockiego mostu, w przypadku którego wielkość przęsła nurtowego wyniosła 375 metrów, natomiast mostu w Millau 350. Na tle polskich obiektów mostowych płocki wiadukt nie ma sobie równych. I nie chodzi tylko o jego wielkość, ale też sposób wykonania. Projekt obiektu stworzony został przy współudziale zagranicznych projektantów, profesora Nikoli Hajduna oraz Bratislava Stipanica. Jego pierwotna wersja zakładała, że elementy konstrukcji będą skręcane. Na etapie przygotowania przez Mostostal szczegółowej dokumentacji warsztatowej jednocześnie dokonano zmian w projekcie. Polegały one na zmianie konstrukcji mostu ze skręcanej na spawaną. Mostostal Płock był odpowiedzialny za wykonanie i montaż konstrukcji mostu dojazdowego oraz dostarczenie przęsła nurtowego mostu głównego. Inwestycja podzielona była na dwa etapy: wykonanie części dojazdowej oraz głównej (podwieszonej). W płockiej stoczni, której jest on współwłaścicielem powstał specjalny ciąg technologiczny, gdzie wytwarzano elementy konstrukcji. Następnie, z przygotowanych stalowych fragmentów powstały przęsła obu obiektów. W przypadku mostu głównego elementy składające się na przęsło spawane były w pełnym nurcie rzeki. W Polsce nikt jeszcze tego nie próbował. Szerokość jednej sekcji konstrukcji, zbudowanej z dwóch stalowych fragmentów wynosiła 27,5 metrów, natomiast śluza, przez którą miała być ona transportowana była o ponad 10 metrów węższa. Dlatego też elementy konstrukcji spawane były w miejscu budowy nowego mostu, na barkach rzecznych, którymi były transportowane. Spawanie na dryfujących na wodzie statkach stanowiło nie lada wyczyn. Mostostal stworzył specjalne klamry, które łączyły dwie części sekcji. Uderzające o barki fale nie mogły w żaden sposób wpływać na spięte elementy, tylko w warunkach geometrycznej niezmienności było możliwe połączenie obu kawałków. Wykonanie spoin w przypadku jednej sekcji montażowej trwało 4 dni. Na most główny przypadło ich aż szesnaście z czego każda ważyła około 230 ton. Jego konstrukcja podwieszona została na 28 stalowych linach, przymocowanych do dwóch pylonów. Utworzyły one kształt zmodyfikowanej harfy. Most dojazdowy zbudowany został z dwóch belek o ciągłej konstrukcji zespolonej. Oparty on został na żelbetowych filarach a rozpiętość jego przęseł wyniosła 58,5 metrów. Wykonany został metodą tradycyjną przy użyciu ciężkiego sprzętu dźwigowego. Cała inwestycja zrealizowana została w okresie dwóch lat. Nowy obiekt pozwoli nie tylko zwiększyć dostępność komunikacyjną Płocka, ale też wpłynie na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego w mieście. (k.d.) 0 2 / ( 0 6 ) ( M A J ) 5

6 Mostostal Płock S.A. Zbiorniki i statki Rozmowa z Wiktorem Guzkiem, Prezesem Mostostal Płock S.A. Kolejny przystanek, w ramach prezentacji spółek z Grupy Kapitałowej, wyznaczyliśmy sobie w Płocku, gdzie od ponad 40 lat swoją siedzibę ma Mostostal Płock S.A. Na początek, prosimy o szczyptę historii. Początek był typowy jak dla większości starych Mostostali. W latach sześćdziesiątych w Płocku powstawał wielki zakład petrochemiczny i w celu jego budowy, ze struktur ówczesnego Mostostalu Warszawa wydzielono osobny KGR czyli Kierownictwo Grupy Robót, które dało początek nowej samodzielnej firmie Płockiemu Przedsiębiorstwu Konstrukcji Stalowych Mostostal, zgodnie z dawną nomenklaturą, potocznie oznaczanemu symbolem M-7. W całej swojej historii Mostostal Płock miał tylko dwóch szefów. Przez pierwsze 27 lat od powstania przedsiębiorstwa w 1963 roku, zarządzał nim dyrektor Bogusław Gibas, a od przeszło16 lat ja prowadzę firmę. Jakie są główne dokonania firmy? To naturalne, że kluczowym dla nas klientem była zawsze płocka rafineria, czyli obecny PKN Orlen. Mostostal wykonał wiele prac na terenie zakładów petrochemicznych, najpierw stawiając instalacje, a potem je sukcesywnie remontując. Uczestniczyliśmy w programie kompleksowej modernizacji rafinerii w latach , kiedy to przestawiano całą produkcję na ultranowoczesne i wydajne technologie. Ostatnie lata to zadania przy budowie instalacji do produkcji polietylenu i polietylenu. Poza tym wykonywaliśmy roboty montażowe w rafinerii w Gdańsku, dla PERN-u, w zakładach przemysłu drzewnego, zbiorniki i silosy dla cukrowni i innych zakładów przemysłu rolno-spożywczego. W latach dziewięćdziesiątych prowadziliśmy prace eksportowe w Niemczech, Nigerii, na Bliskim Wschodzie, a ostatnio na Litwie. Jak spółka znalazła się w grupie kapitałowej Mostostalu Warszawa? W 1993 roku, w ramach programu prywatyzacji, państwową firmę przekształcono w spółkę pracowniczą. Na początku było nas, o ile dobrze pamiętam, 1023 akcjonariuszy i jednocześnie pracowników firmy. Zarządzanie taką organizacją nie było proste. Walne zgromadzenia, w których nierzadko uczestniczyło ponad 900 osób, musieliśmy organizować na hali produkcyjnej. Jako szef, zarządzałem podwładnymi, którzy poprzez swoje udziały i wybieraną spośród pracowników radę nadzorczą, byli niejako moimi przełożonymi. Wiadomo, że aspiracje pracowników są z natury sprzeczne z oczekiwaniami właścicieli. Poprzez emisje kolejnych transz akcji dążyliśmy do pozyskania większego kapitału oraz zwiększenia koncentracji udziałów. W 1998 roku podjęliśmy decyzję o upublicznieniu spółki poprzez wprowadzenie jej na giełdę. Strategiczny pakiet 15% akcji zaoferowano warszawskiemu Mostostalowi, który potem sukcesywnie podnosił swój stan posiadania do obecnego poziomu prawie 50% własności. Śledząc historię naszej firmy można zauważyć, że Mostostal Płock po latach powrócił niejako do swych korzeni. Wiele polskich firm ma problemy z brakiem siły roboczej. Jak sobie radzicie? Nie odczuliśmy radykalnego odpływu pracowników. Obecnie zatrudniamy 650 osób, głównie na stanowiskach produkcyjnych. Jednak przy rosnącej ilości inwestycji na pewno będziemy potrzebować ich więcej. Zależy nam na zatrzymaniu pracowników, którzy posiadają wieloletnie doświadczenie i odpowiednie kwalifikacje. Planujemy wprowadzić pakiety motywacyjne dla kluczowych zawodów: spawaczy, monterów, operatorów dźwigów, inżynierów z uprawnieniami budowlanymi. Elastycznie podchodzimy do kwestii przyznawania urlopów bezpłatnych. Staramy się o roboty eksportowe jak choćby kontrakt na Litwie, które pozwalają na uzyskanie wyższych wynagrodzeń. Prowadzimy kursy zawodowe dla spawaczy w naszym przyzakładowym ośrodku szkoleniowym. Badamy też możliwości pozyskania wykwalifikowanych pracowników z Mołdawii i Ukrainy, głównie na potrzeby stoczni. 6

7 Jaka jest pozycja rynkowa firmy? W Płocku jesteśmy jednym z pięciu największych pracodawców. W dziedzinie wykonawstwa i montażu konstrukcji stalowych i rurociągów konkurencja jest dość spora mamy takie firmy jak: Naftoremont, Naftobudowa, Orlen Mechanika, Orlen Remont, Energomontaż Północ. Są też inne Mostostale. To w czym zdecydowanie się specjalizujemy, to budowa zbiorników stalowych. Z wyglądu zbiornik wydaje się być prostą i nieskomplikowaną budowlą, ale jego konstrukcja wymaga bardzo dużej dokładności spawów. Parametry tolerancji, jeśli chodzi o rozmiary i dopuszczalne odchyłki, są mocno wyśrubowane. Poza tym obowiązują wysokie wymogi w zakresie bezpieczeństwa. Praca często odbywa się w bardzo trudnych warunkach, przy ciągłym zagrożeniu wybuchem lub ogniem. Powiedziałby, że to górna półka, jeśli chodzi o wykonawstwo konstrukcji stalowych. Mostostal Płock wybudował w Adamowie jeden z czterech największych w Polsce zbiorników na ropę naftową, o pojemności m 3. Szykowane są duże inwestycje w polskim przemyśle. Spodziewamy się, że uda nam się na tym skorzystać. Naszą rolę widzimy dwojako. Po pierwsze, zamierzamy uczestniczyć w realizacji inwestycji w branży paliwowej, bo tu mamy największe doświadczenie. Z uwagi na potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego kraju, planowana jest rozbudowa i modernizacja baz paliwowych. Operator Logistyczny Paliw Płynnych, dawniej spółka Naftobazy, podjął decyzję o powiększeniu swoich magazynów o 330 tys. metrów sześciennych. To w sumie daje 33 obiekty o pojemności m 3 każdy, bo paliwa nie składuje się w większych zbiornikach. Szykowane są też podziemne składy paliwa w okolicach Inowrocławia, oraz w Dębogórzu koło Gdyni. Już wcześniej robiliśmy podobne instalacje w Kopalni Soli Solino w Górze koło Inowrocławia. Zadanie nie jest trudne, bo to głównie orurowanie oraz infrastruktura, a za zbiornik służy podziemna kawerna wydrążona w procesie pozyskiwania soli. Jako ciekawostkę powiem, że do sprawowania nadzoru budowlanego przy budowie tego rodzaju zbiorników, zgodnie z przepisami prawa, potrzebne są uprawnienia górnicze. Specjalnie wyszkoliliśmy dwóch naszych inżynierów, którzy posiadają teraz stosowne uprawnienia kwalifikacyjne do pracy w górnictwie. Co ze współpracą w Grupie? To drugi kierunek naszego działania. Jest kilka inwestycji, o realizację których, z uwagi na ich skalę, wymagane środki techniczne, zaangażowanie finansowe i organizacyjne, nie możemy ubiegać się sami. Do tej kategorii należą: instalacja kwasu tereftalowego we Włocławku czy modernizacja i rozbudowa rafinerii Lotos w Gdańsku. Tu musi być zaangażowany potencjał całej Grupy. Mostostal Płock buduje statki? Należy do nas 50% udziałów Centromostu Stoczni Rzecznej w Płocku. Budowane są tam stalowe jednostki pływające barki do przewozu chemikaliów, kontenerów czy drobnicy, które są eksportowane do Holandii. W 1998, razem ze spółką Centromor z Gdańska, która posiada pozostałe 50% udziałów i zajmuje się eksportem statków, kupiliśmy upadającą wówczas stocznię. Teraz przynosi ona 65 milionów przychodu rocznie, a rynek jest perspektywiczny. Jest to największa stocznia rzeczna w Polsce, a prawdopodobnie i w Europie. Jaka jest strategia rozwoju spółki? W pierwszej kolejności planujemy dalsze podnoszenie wydajności. Patrząc na sytuację rynkową, na brak zleceń nie powinniśmy narzekać. W 2006, nasz zysk na sprzedaży, dzięki korzystniejszym marżom, był dwukrotnie wyższy niż rok wcześniej. Tę tendencję chcemy kontynuować. Inną kwestią jest lepsze wykorzystanie hal i placów montażowych, koncentracja środków produkcji oraz inwestycje w park maszynowy. Ostatnio na potrzeby realizacji elementów zadaszenia hali widowiskowej w Łodzi, kupiliśmy specjalne urządzenie do profilowego cięcia rur. Stopniowo modernizujemy cały park maszynowy. Prosimy o parę informacji o sobie. Jakie ma Pan hobby? W 1976 skończyłem Wydział Organizacji i Zarządzania na Uniwersytecie Łódzkim i przeprowadziłem się do Płocka. Pierwsze 9 lat pracowałem w energetyce. W 1985 zostałem wicedyrektorem ds. ekonomicznych w płockiej Stoczni Rzecznej. Od 1991 roku, po wygraniu konkursu na dyrektora przedsiębiorstwa, wówczas jeszcze państwowego, pracuję w Mostostalu. Raczej jestem domatorem i nie pasjonuję się żadnymi sportami ekstremalnymi. Moim hobby jest rodzina, dom i ogród. Sam nadzorowałem jego budowę i jestem zadowolony z tego co wyszło. Ogród też jest moim dziełem. Te sprawy dają mi dużo satysfakcji. Wybrane dane finansowe Mostostal Płock S.A Przychody (w tys. PLN) Zysk netto (w tys. PLN) W okresie od do kurs akcji Mostostal Płock S.A. wzrósł ponad 300%, za każdym razem pokonując swoje historyczne maksimum. Po publikacji bardzo dobrych wyników za I kwartał, na pierwszych majowych sesjach za walory spółki płacono ponad 70 zł. 0 2 / ( 0 6 ) ( M A J ) 7

8 Budowlaniec z wyboru Zacznijmy od pytania kim jest Krzysztof Kozon? Mam 33 lata, jestem żonaty i mam 2 córki. Urodziłem się w Wyszkowie. Prywatnie interesuję się sportem, historią II wojny światowej i tańcem. Jeśli chodzi o budownictwo to już na etapie wyboru szkoły średniej podjąłem decyzję, która stała się dla mnie początkiem wielkiej zawodowej przygody. Technikum Budowlane to był świadomy wybór. Potem studia na Politechnice Białostockiej na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska, gdzie uzyskałem tytuł inżyniera urządzeń sanitarnych. Czyli praca w firmie budowlanej to nie przypadek? Z pewnością nie. Kiedy kończyłem studia zacząłem pracę w firmie Warbud. Przez kolejne osiem lat nabierałem doświadczenia w najbardziej satysfakcjonującym dla młodego inżyniera zakresie przy wznoszeniu konstrukcji żelbetowych. To był dla mnie ważny okres praktycznej nauki zawodu. Na budowie stacji metra A-15 Ratusz poznawałem tajniki wiedzy inżynierskiej, uczyłem się jak wygląda realizacja podziemia metodą podstropową (to była pierwsza taka budowa w Polsce), na czym polega technologia ścian szczelinowych i do czego służy ścianka berlińska. Potem były kolejne inwestycje w Warszawie i w kraju. Dużo było tych realizacji? Jak na ten nie dość długi okres pracy, nie było ich mało. Szczególnie ważne były dla mnie: budowa Osiedla Sonata na warszawskim Kamionku to moja pierwsza duża inwestycja obejmująca kilka budynków, oraz budowa Centrum Handlowego Platforma w Czeladzi na Śląsku. To z kolei moja pierwsza realizacja poza Warszawą wymagająca sporej reorganizacji w życiu osobistym na krótko przed wyjazdem żona urodziła pierwsze dziecko. Rozmowa z Krzysztofem Kozonem, Dyrektorem Biura Przygotowania Produkcji w Pionie Budownictwa Ogólnego. Dużym wyzwaniem był też piętrowy parking przy CH Blue City. To swoisty rekord w tempie realizacji robót konstrukcyjnych. W niespełna 4 miesiące wybudowaliśmy ponad 40 tys. m2 powierzchni garażowej na 4 kondygnacjach nadziemnych i to w warunkach zimowych. Sekcje przeznaczone do betonowania dzieliliśmy na obszary po 300 m 2 i przykrywaliśmy specjalnie zakupionym do tego celu namiotem, pod którym można było prowadzić prace betoniarskie i wykończeniowe, niezależnie od panujących warunków zimowych. Ostatnim zadaniem była budowa części podziemnej biurowca Andersia Tower w Poznaniu oraz tworzenie samodzielnego Działu Konstrukcji w tamtejszym regionalnym oddziale firmy. A praca w Mostostalu? W kwietniu 2005 bez większego wahania przyjąłem ofertę pracy w Mostostalu Warszawa. Na moją decyzję wpływ miało wiele czynników, również to, że mogłem pracować w Warszawie, gdzie mieszkam z rodziną. Po dwóch latach jestem jak najbardziej zadowolony z dokonanego wyboru. Zdobyłem nowe doświadczenia, których wcześniej nie miałem możliwości i okazji realizować. Tworzymy zgrany zespół. Mam przed sobą perspektywy dalszego rozwoju zawodowego. Pion Budownictwa Ogólnego wymagał stworzenia go niemal od początku? Czekało nas ogromne wyzwanie organizacyjne gdyż całą strukturę Pionu budowaliśmy od podstaw, przy skromnej obsadzie personalnej. Wcześniej Spółka skupiała się na wykonawstwie konstrukcji stalowych, budowie dróg i mostów, a ten obszar budownictwa prawie nie istniał. Moją rolą było uruchomienie procedur i struktur organizacyjnych związanych z przygotowaniem produkcji. Na początku kierowałem Działem Technicznym, a w lipcu 2006 objąłem funkcję Dyrektora Biura Przygotowania Produkcji i Biura Ofertowania. W dwa lata od powstania, Pion Budownictwa Ogólnego jest wiodącą jednostką organizacyjną w Spółce. W pełni samodzielną, z doświadczoną i ustabilizowaną kadrą menadżersko inżynierską, gotową podjąć się każdego wyzwania. Obecnie przygotowujemy się do zadań związanych z EURO Charakter nowej pracy był taki sam jak wcześniej? Wcześniej byłem bezpośrednio zaangażowany w realizację. Teraz muszę koordynować prace w o wiele szerszym zakresie, bardziej kompleksowo. Staram się jednak nie tylko siedzieć za biurkiem, lecz w miarę możliwości wizytować budowy. Przez osiem poprzednich lat przed pracą w Mostostalu działałem głównie na budowach, więc błoto i gumiaki nie są mi straszne. Jaka jest rola Biura Przygotowania Produkcji? Biuro odpowiada za takie elementy jak: pozyskanie Klienta i zawarcie z nim umowy, weryfikację złożonej oferty, przygotowanie i przekazanie do Biura Realizacji Produkcji budżetu i dokumentacji związanej z inwestycją, selekcję i wybór podwykonawców i dostawców, ustalenie parametrów realizacji oraz opracowanie wstępnych harmonogramów i technologii. Następnie trzeba monitorować postęp prac i kontrolować czy budowa przebiega zgodnie z założeniami. Ceny materiałów i robocizny cały czas rosną, a kosztorysy ofertowe są robione z dużym wyprzedzeniem względem realizacji. To duża odpowiedzialność za ostateczny wynik budowy. Potem kontrakt trafia do realizacji? Bezpośredni nadzór nad przebiegiem budowy ma Biuro Realizacji Produkcji. My dla Kierownika Budowy przygotowujemy pełną dokumentację pozwalającą na wykonanie stanu surowego budynku. Otrzymuje z naszego Biura pakiet wynegocjowanych warunków umownych z podwykonawcami większości prac głównych: robót ziemnych, ścian szczelinowych, dostaw betonu i stali zbrojeniowej, deskowań i żurawi. Kierownik Budowy dostaje od was kontrakt gotowy do realizacji? W części dotyczącej stanu surowego tak. To dobry układ dla Kierownika Budowy. Przejmując budowę, początkowy etap robót ma przygotowany i może skupić się nad dalszym planowaniem i organizacją przedsięwzięcia. Kiedy wchodzimy na plac budowy zegar już tyka, a inwestor się niecierpliwi, że dopiero trwają prace przygotowawcze, że nie ma harmonogramów, że na placu budowy niewiele się dzieje. Dlatego tak ważne jest przygotowanie określonych prac przez Biuro Przygotowania Produkcji, jeszcze przed przejęciem placu budowy. Dzięki temu inwestycja może ruszyć dużo sprawniej. 8

9 Dobry początek Rok 2007 rozpoczął się pomyślnie. W pierwszym kwartale zakontraktowano roboty o wartości przeszło pół miliarda złotych. Od stycznia do kwietnia spółki pozyskały 19 zleceń o łącznej wartości 528 mln zł. Co najważniejsze wreszcie ruszyły zlecenia z sektora budownictwa ochrony środowiska spółki z Grupy wykonają na Śląsku roboty za łączną sumę 156 mln zł przy budowie kanalizacji w Tychach oraz przy budowie instalacji odsiarczania spalin w Gliwicach. Warszawski Mostostal i Wrobis uzyskały po 3 zlecenia z zakresu budownictwa kubaturowego o łącznej wartości 233 mln zł. Pozostała pula zamówień na sumę 138 mln, którą podzieliły się Remak i Mostostal z Płocka, przypadła na branżę instalacji przemysłowych. Styczeń Remak SA podpisał umowę z Fabryką Kotłów Rafako SA o wartości 11,6 mln zł na montaż 2 kotłów OS-83 dla projektu EVI Europark w Emlichheim w Niemczech, z terminem realizacji do Płocki Mostostal podpisał dwie umowy na łączną kwotę 23,8 mln zł. W ramach kontynuacji zadania dla IVG Terminal Silesia Sp. z o.o. za 14,8 mln zł dostarczy i wykona pod klucz 3 zbiorniki magazynowe, każdy o pojemności V = m3, wraz z ich orurowaniem i estakadą technologiczną. Natomiast za 9 mln zł dostarczy i zamontuje urządzenia technologiczne w zakładzie produkcyjnym Pfleiderer MDF Sp. z o.o. w Grajewie. Luty Warszawski Mostostal zawarł 3 umowy o łącznej wartości 261 mln zł. W konsorcjum z firmą Zakład Ogólnobudowlany Hydrobiel Stefan Bielawski, w ciągu 33 miesięcy, zaprojektuje i wybuduje w Tychach, za kwotę 119 mln zł, ponad 80 km kanalizacji deszczowej i sanitarnej na terenie dzielnic: Wygorzele, Jaroszowice i Cielmice. Na zlecenie Acciona Nieruchomości Sp. z o.o., za 47 mln złotych wybuduje cztery budynki mieszkalne, wraz z garażami podziemnymi, w ramach IV etapu realizacji Osiedla Leśnego na stołecznym Bemowie. Firma była wykonawcą poprzednich faz projektu. Natomiast dla Bemowo Invest 3 Sp. z o.o. postawi 6 budynków mieszkalnych z garażem podziemnym. Koszt inwestycji przy ul. Górczewskiej w Warszawie to 94,2 mln zł, a czas przewidziany na realizację to 22 miesiące. Wrobis SA też może pochwalić się 3 umowami, na łączną kwotę 91 mln zł. Na zlecenie Gminy Twardogóra za 8 milionów wybuduje przyszkolną halę sportowo-widowiskową wraz infrastrukturą towarzyszącą i zagospodarowaniem terenu. Realizacja potrwa do czerwca Dla firmy Netto Sp. z o.o. postawi wielonawową halę magazynową, o konstrukcji stalowej i wymiarach 108 x 192 m, wysokości 12 m oraz powierzchni zabudowy 21 tys. m2. Cena za wykonawstwo i projektowanie wynosi 56,5 mln zł. Natomiast ze spółką ATM Grupa SA zawarto umowę na wykonanie projektu i budowę hali obiektu do produkcji telewizyjnej i filmowej za sumę 26,6 mln zł. Hala zdjęciowa wraz częścią biurową i zapleczem technicznym stanie w miejscowości Bielany Wrocławskie. Spółka AMK Kraków SA zawarła z Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej Gliwice Sp. z o.o. umowę na budowę instalacji odsiarczania spalin dla miejskiej ciepłowni. Powstaną dwie instalacje: jedna dla trzech kotłów WP-70 i druga dla dwóch kotłów WR-25, wykonane w technologii wapiennego suszenia rozpyłowego Dry Scrubbing autorstwa AMK Kraków. Koszt inwestycji to 38 mln zł. Płocki Mostostal podpisał umowy z PKN ORLEN SA na łączną kwotę 11,2 mln zł i wykona prace w branży mechaniczno- -montażowej, antykorozyjnej i izolacyjnej na terenie zakładów rafineryjnych, między innymi przy instalacji Hydroodsiarczania Oleju Napędowego oraz przy modernizacji zbiornika Paraksylenu Z-33. Remak SA zawarł dwie umowy na łączną sumę 10,5 mln zł. Pierwszą, z Ansaldo Caldaie S.p.a. Italy, o wartości 5,1 mln zł, na prefabrykację rurociągów wewnętrznych na potrzeby montażu 3 kotłów w miejscowościach Knapsack i Herdecke w Niemczech. Druga umowa, którą zawarto z Fabryką Elektrofiltrów ELWO SA, dotyczy robót instalacyjnych przy wymianie elektrofiltra na terenie Elektrowni Bełchatów i opiewa na kwotę 5,1 mln zł. Marzec Remak SA, wspólnie z firmą Polimer-Mostostal SA wykona, na zlecenie konsorcjum Alstom Power Boiler oraz Hitachi Power Europe, montaż części ciśnieniowej dwóch kotłów o mocy 1100 MW w Elektrowni Neurath w Niemczech. Całkowita wartość kontraktu wynosi 118,6 mln zł, a na Remak przypada 50% tej kwoty czyli 59,3 mln zł. Prace będą trwały do marca Natomiast firma Ansaldo Caldaie S.p.a. Italy, w ramach istniejącego kontraktu, powierzyła Spółce wykonanie dodatkowych prac montażowych o wartości 4,5 mln zł przy dwóch kotłach w Knapsack, w Niemczech. Mostostal z Płocka, na zlecenie Operatora Logistycznego Paliw Płynnych, za sumę 2 mln zł wykona prace dodatkowe przy rozbudowie parku zbiorników w Bazie Paliw Nr 4 Rejowcu Poznańskim. Natomiast za 7,2 mln zł Spółka wybuduje 2 zbiorniki do oleju napędowego o pojemności 200 i 500 m3 w Bazach Magazynowych Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN SA Kwiecień Remak SA wykona montaż kotła do spalania biomasy w zakładach papierniczych Papierfabrik Palm w Wörth w Niemczech. Zleceniodawcą jest Austrian Energy & Environment AG & Co., a wartość umowy wynosi 8,3 mln zł. Pierwszy wytop W lutym AMK Kraków oddał do eksploatacji Wydział Rafinerii Ołowiu w Hucie Miedzi Legnica. Na uroczystości poświęcenia i uruchomienia instalacji obecnych było wielu znakomitych gości parlamentarzystów, przedstawicieli lokalnych władz oraz kościoła. Inwestycja, o zdolności przerobu surowego ołowiu w ilości Mg/rocznie, wykonana została w systemie pod klucz dla KGHM Polska Miedź SA klienta z którym AMK Kraków współpracuje od lat. Opracowanie i zastosowanie przez wykonawcę nowoczesnych technologii i systemów do usuwania zanieczyszczeń pyłowo-gazowych powoduje, że rafineria jest zupełnie bezpieczna dla mieszkańców Legnicy, a powstające w trakcie procesu rafinacji odpady są w całości wykorzystywane jako półprodukty w innych procesach metalurgicznych. Rafineria posiada 9 tyglowych pieców rafinacyjnych o pojemności 100 ton każdy, wykorzystywanych do produkcji ołowiu rafinowanego oraz piec muflowy i piec Fabera, które służą do przeróbki piany srebrowej w celu odzysku srebra i cynku. Ołów i stopy odlewane są w gąski na karuzelowej maszynie odlewniczej. Otrzymywane produkty są zgodne z wymogami norm europejskich 0 2 / ( 0 6 ) ( M A J ) 9

10 Wszystkie mosty nasze Przedstawiamy kolejną porcję wspominków Miłki Kanickiej. Tym razem to opowieść o warszawskich mostach. Czemu akurat taki temat? Bo budowa stołecznych przepraw jest ważnym elementem mostostalowskiej historii. Ale mają one też swój symboliczny wymiar spinają przeszłość, teraźniejszość i przyszłość firmy. Był rok Do kancelarii przychodziły ogromne paki z dokumentacją. Pierwszy raz w życiu miałam okazję zobaczyć z bliska prawdziwego budowlańca w gumiakach i kufajce. Mostostal rozpoczął jedną z ważniejszych stołecznych inwestycji budowę kolejnej przeprawy przez Wisłę Mostu Łazienkowskiego. Kierownictwo nad projektem objęli inżynierowie: Kazimierz Kula, Michał Skipietrow i Adam Smoktunowicz. Ten mój pierwszy most zapamiętałam z dwóch powodów. Po pierwsze odbyłam przyspieszony kurs wiadomości o dotychczas zbudowanych stołecznych przeprawach, a przede wszystkim o jednej, Moście im. Ks. Józefa Poniatowskiego. Wszak od niego zaczęła się historia firmy. Opowiadał mi o nim przeuroczy człowiek p. Zbyszek Kotański, który utykał i chodził wspierając się na lasce. Teraz pełnił funkcję dyrektora, a wtedy był jednym z budowniczych tego mostu. Z wypiekami na twarzy słuchałam, jak dwa tygodnie po podpisaniu aktu erekcyjnego powołującego do życia Przedsiębiorstwo Budowy Mostów i Konstrukcji Stalowych MOSTOSTAL ( ) zawarto pierwszą umowę na odbudowę poniatoszczaka. Pan Kotański opowiadał o sprzęcie, którego używali, a właściwie jego notorycznym braku, o ludziach, których ciągle było za mało, o barakach w których mieściły się szatnie i o wiadrach z wodą do mycia, która wciąż zamarzała. Mówił też, choć z trudem, o wypadku do którego doszło tuż przed Barbórką. Stracił wtedy nogę. Ale most oddano w terminie 22 lipca Czułam wzruszenie i wiedziałam, że zostałam pasowana na mostostalowca. Drugi powód, dla którego most Łazienkowski utkwił mi w pamięci, to z uwagi na moje pierwsze w życiu spotkanie z budową. I to od razu z tak potężną budową! Kiedy była już możliwość przejścia po konstrukcji na drugi brzeg Wisły, od razu zabrałam całą rodzinę na wycieczkę. Jako że w tamtych czasach prawie wszystko było oddawane na 22 lipca więc i Most Łazienkowski w 1974 roku otwarto właśnie tego dnia. Na uroczystości była cała dyrekcja firmy. Drugim moim mostem był most im. Gen. Grota Roweckiego, roboczo nazywany toruńskim. Pracowałam wtedy w Zakładowym Ośrodku Pracy Ideowo-wychowawczej (takie to były czasy). Szefem był socjolog Piotr Walczak, barwna i bardzo przez wszystkich lubiana postać. Człowiek niewielkiego wzrostu ale ogromnej wyobraźni, mądrości i duszy. Organizowaliśmy konkursy na pracownika roku, uroczyste obchody Dnia Budowlańca i takie podobne imprezy. Most oddano w 1981 roku. Już nie w lipcu (inne czasy) ale w listopadzie. W małym kościółku, który był nieopodal odbyła się uroczystość poświęcenie. Zabrała się cała załoga. Potem była ceremonia przecięcia wstęgi. Trzecim moim ukochanym mostem był most Świętokrzyski, który zastąpił budowany przez wojsko, tymczasowy (przez lat piętnaście!?) most Syreny. Od jakiegoś czasu pracowałam już w Dziale Marketingu (potem przemianowanym na Biuro), którego skład personalny stopniowo się wzbogacał. Już wiedzieliśmy co to jest reklama, jak działa i jak bardzo jest ważna. Wokół placu budowy łopotały nasze flagi, stał ogromny półokrągły billboard. Cały czas robiliśmy dokumentację zdjęciową prac budowlanych. Kręciliśmy też film, przedstawiający powstawanie mostu, od pierwszych chwil, kiedy geodeci wytyczali trasę, gdy krzaki samosiejki porastające prawy brzeg rzeki szły pod topór. Kamień węgielny został wbudowany na praskim brzegu Wisły 29 września W uroczystości udział wzięli Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski oraz dwaj Prezesi Mostostalu Warszawa Karol Heinrich i Bohdan Brym. Most rósł z każdym dniem i cieszył się dużym zainteresowaniem prasy. Zastępca kierownika budowy udzielał nam wszystkich informacji o kolejnych etapach konstrukcji, tempie robót, o pylonie i wantach. Most otworzyliśmy 5 października 2000 roku. To był piękny i słoneczny dzień. Pod filarami, zgodnie z tradycją, stał budowniczy mostu - Tadeusz Kaczmarczyk. Z dumą spacerowałam po płycie nowego mostu. Po przecięciu wstęgi, której kawałek schowałam sobie na pamiątkę, w górę poleciały niebieskie balony z logo firmy. Przepiękny widok. Przez kilka kolejnych dni most licznie zwiedzali warszawiacy, przychodząc całymi rodzinami. Na specjalnej estradzie, podwieszonej na naszym dźwigu, występowali artyści. Most był pięknie oświetlony różnokolorową iluminacją. Na niebie co chwila rozbłyskała kaskada sztucznych ogni. To było jak sen. Ostatnim czwartym mostem był most Siekierkowski. Budową zarządzał inż. Jerzy Bogaczyk. Kamień węgielny wmurowano 1 marca 2000 roku. Billboardy i flagi zamontowaliśmy na praskim brzegu, na Wale Miedzeszyńskim, bo tylko z tej strony były widoczne. Zleciliśmy wykonanie makiety mostu, z którą jeździliśmy potem na różne imprezy: na Targi Autostrada w Kielcach, na konferencję w Krynicy. Zawsze kiedy odwiedzałam budowę najbardziej lubiłam taki moment, kiedy przechodząc na prawą stronę Wisły, nagle przez rozstępujące się krzaki porastające brzeg rzeki, ukazywało się miasto z wieżowcami. Cudowny widok korony Warszawy. Choć most otwierano ( ) już bez mojej obecności (emerytura) byłam tam obecna cała swoją duszą. Teraz, gdy mówi się o konieczności budowy nowych przepraw w Warszawie, zastanawiam się czy też i te kolejne mosty będzie wykonywał Mostostal? I powiem szczerze, nie wyobrażam sobie, żeby mogłoby być inaczej przecież wszystkie mosty w Warszawie są nasze! 10

11 W trzech ostatnich numerach Panoramy ukazały się humorystyczne rysunki poświęcone realizowanym przez Mostostal kontraktom, czy też bieżącym wydarzeniom związanym z budownictwem. Jednakże nie mieliśmy jeszcze okazji zaprezentować Wam sylwetki ich autora. Wydawałoby się, że będzie to student Akademii Sztuk Pięknych, ewentualnie grafik, czy też po prostu artysta. Otóż nie. Autorem tych prac jest jeden z naszych kolegów, obecnie pracujący przy modernizacji Krakowskiego Przedmieścia. Przypadek sprawił, że odkryliśmy jego talent i zdolności plastyczne. Jest to osoba niezwykle skromna, nieśmiała i gdyby nie przypadek z pewnością nie zdradziłaby nam, że posiada takie umiejętności. Dwa miesiące prosiłam, by zgodził się na wywiad. Było ciężko, ale w końcu go przekonałam, czego owocem jest poniższa rozmowa. Marcinie, kiedy zaczęła się Twoja przygoda z rysowaniem? Praktycznie interesowało mnie ono od dzieciństwa. Moi rodzice zawsze podkreślali, że jestem uzdolniony plastycznie i to chyba dodatkowo zachęcało mnie do rysowania. Poza tym uczęszczałem do technikum architektoniczno budowlanego, gdzie musiałem zaliczyć zajęcia z rysunku odręcznego. I co ciekawe w pierwszym roku ledwo dostałem 3, ale już w kolejnym poprawiłem się na 5. Byłem niezwykle dumny z takiej poprawy i widziałem znaczącą różnicę w rysunkach z pierwszego i drugiego roku. Skąd najczęściej czerpiesz natchnienie? Ojej z tym natchnieniem to jest dość skomplikowana sprawa. Chyba najczęściej pojawia się ono w mojej głowie. Niestety nigdy nie jestem na to przygotowany. Natchnienie przychodzi zazwyczaj w najbardziej nieoczekiwanym momencie. Na przykład bardzo późnym wieczorem. Jednakże nawet późna pora, brak snu, czy zmęczenie nie jest w stanie powstrzymać chęć przeniesienia swoich myśli na papier. Czasami zdarza mi się bez żadnej przerwy rysować kilka godzin, dopracowawywać każdy szczegół, by na końcu uzyskać pożądany efekt. Wtedy czuje się trochę tak, jak po wypiciu co najmniej trzech filiżanek kawy. Gdzie jeszcze prócz Panoramy publikowałeś swoje prace? Panorama jest już trzecim pismem, w którym ukazują się moje rysunki. Pojawiają się one również w dwóch wołomińskich gazetach lokalnych oraz na portalu internetowym poświęconym mieszkańcom Wołomina. Czy zdarza Ci się rysować wyłącznie dla samego siebie, dla własnej przyjemności? Ja w ogóle bardzo dużo bazgrzę, jest to cała masa papierów, z którą później nie bardzo wiem co zrobić. Często w mojej wyobraźni pojawia się jakaś postać, miejsce, które muszę narysować, jednakże później nie bardzo wiem, co z tymi pracami zrobić i najczęściej trafiają one do szuflady. Mimo wszystko sprawia mi to niezwykłą przyjemność. Kto jest Twoim ulubionym artystą? Na pewno Zbigniew Jujka. Potrafi kilkoma kreskami stworzyć niesamowity rysunek. Ma niestandardowe pomysły, od niego zaczerpnąłem sposób opisywania rysunku. Jego prace często obrazują wydarzenia historyczne. Na przykład rysunek przedstawiający bitwę pod Cedynią podpisał w następujący sposób:,, Pierwszy spektakl światłodźwięku. Brzmi dość abstrakcyjnie, ale właśnie o to chodzi. Z Marcinem Gromkiem, inżynierem budowy w Mostostalu Warszawa rozmawiała Kinga Drózd. 0 2 / ( 0 6 ) ( M A J ) 11

12 Imponujący wynik Tradycyjnie, z końcem lutego, Acciona SA przedstawiła swoje roczne sprawozdanie finansowe. Wynik netto za rok 2006 jest naprawdę imponujący. Równie świetnie prezentuje się wartość sprzedaży, przyrost kursu akcji jak i pozostałe wskaźniki ekonomiczne. Przychód, jaki Acciona SA uzyskała w roku 2006 sięgnął kwoty 6,272 miliarda euro, co stanowi wzrost o 29,3% w stosunku do okresu poprzedniego. Tak znaczna zwyżka obrotów jest przede wszystkim efektem organicznego rozwoju dwóch kluczowych branż budowlanej i energetycznej, jak również konsolidacji danych spółek zależnych, nabytych w trakcie roku podatkowego. Wynik netto był trzykrotnie wyższy niż rok wcześniej i wyniósł 1,370 miliarda euro. Wysoki zysk jest wynikiem bardzo dobrych rezultatów finansowych osiągniętych w sektorze budowlanym, przez Acciona Infraestructuras, oraz energetycznym, przez Acciona Energia. Dodatkowo wypracowany zysk został powiększony o kwotę ponad miliarda euro wynikającą z rozliczenia sprzedaży udziałów w spółkach Vocento, zajmującej się mediami, oraz FCC z branży budowlanej. Również wartość EBITDA, jest o 29,2% wyższa niż poprzednio i sięga sumy 960 milionów euro, wykazując tym samym rentowność na poziomie 15%. Spółka wykazała zysk operacyjny EBIT w kwocie 630 milionów euro, czyli 23,1% więcej niż poprzednio. Notowania Spółki na giełdzie madryckiej wzrosły w ciągu roku o blisko 50%, od ceny 94,45 euro płaconej za walor na początku stycznia 2006, do kwoty 141,10 euro jaką trzeba było płacić za akcje w na koniec grudnia. Co ważniejsze trend wzrostowy nadal się utrzymuje, a w kwietniu cena akcji sięgnęła pułapu 175 euro. Tym samym kapitalizacja rynkowa spółki osiągnęła wartość 11 miliardów euro. Ostatnie 12 miesięcy były szczególnie udane dla działalności spółki w budownictwie i energetyce. Te dwa sektory wygenerowały łącznie 70% przychodów. Bardzo korzystnie prezentują się wyniki Acciona Energía, która specjalizuje się w produkcji czystej energii wiatrowej, solarnej oraz z wykorzystaniem biomasy. Przychody wzrosły o 60% do kwoty 851 milionów euro, a przy sumie EBITDA równej 369 milionów, marża dla tej działalności wyniosła 43%. Acciona Infraestructuras, budowlany oddział holdingu, wypracował w roku 2006 sprzedaż w kwocie 3,557 miliarda euro (wzrost o 29,5% w stosunku do wcześniejszego okresu), a wskaźnik EBITDA wzrósł o 28,6% do sumy 279 milionów euro. Wartość zawartych kontraktów budowlanych liczona na koniec roku, do przeniesienia na okresy następne, to ponad 5,468 miliarda euro, czyli prawie o jedną piąta więcej niż w roku Acciona Infraestructuras uczestniczyła w setkach inwestycji w rodzimej Hiszpanii i innych krajach na świecie, przyczyniając się do stworzenia nowoczesnej sieci autostrad i dróg ekspresowych. Projekty obejmowały szeroką paletę realizacji: budowy i renowacji odcinków autostrad i dróg, węzłów komunikacyjnych oraz innych obiektów drogowych. Spółka ma też na swoim koncie wiele przedsięwzięć z zakresu rozbudowy i modernizacji sieci kolejowych oraz innych środków komunikacji szynowej. Buduje mosty i wiadukty kolejowe, tunele oraz inne obiekty podziemne, między innymi na zlecenie madryckiego metra. Acciona działa też jako koncesjonowany operator autostrad i środków komunikacji publicznej w ramach programów partnerstwa publiczno prywatnego. 12 WYDAWCA: Mostostal Warszawa S.A., ul. Konstruktorska 11A, Warszawa Tel: , fax: , panorama@mostostal.waw.pl ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Agnieszka Kuźma-Filipek, Kinga Drózd, Marek Bryll WSPÓŁPRACA: Małgorzata Chojnacka (Kraków), Ewa Świercz (Kielce), Dorota Słowińska (Płock), Iwona Kawałek (Puławy), Stanisław Szkolnicki (Opole), Mieczysław Wojtylas (Wrocław), Andrzej Maroń (Mielec) PROJEKT, DRUK I SKŁAD: Wydawnictwo ART