Zastosowanie nowych markerów wydalanych z moczem w diagnostyce wczesnego uszkodzenia nerek
|
|
- Justyna Mikołajczyk
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 diagnostyka laboratoryjna Journal of Laboratory Diagnostics 2013 Volume 49 Number Praca poglądowa Review Article Zastosowanie nowych markerów wydalanych z moczem w diagnostyce wczesnego uszkodzenia nerek The use of novel urine markers in diagnostics of early renal injury Agnieszka Czyżewska-Buczyńska 1, Andrzej Konieczny 2, Monika Ryba 2, Ewa Zduńczyk 1, Zbigniew Hruby 2, Wojciech Witkiewicz 1,3 1 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we Wrocławiu, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy, 2 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we Wrocławiu, Oddział Nefrologii z Pododdziałem Diabetologicznym i Transplantacyjnym, 3 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we Wrocławiu, Oddział Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Onkologicznej Streszczenie Choroby nerek stanowią coraz większy problem kliniczny, ze względu na stale wzrastającą długość życia oraz współwystępowanie chorób przewlekłych. Z tego względu konieczne jest poszukiwanie nowych markerów, które w sposób nieinwazyjny pozwolą na wczesne wykrycie zmian w obrębie tego narządu i wdrożenie skutecznego leczenia, zanim dojdzie do nieodwracalnych zmian strukturalnych w nerce. W poszukiwaniach biomarkerów wczesnego uszkodzenia nerek wykorzystuje się najnowocześniejsze techniki z zakresu biologii molekularnej, genetyki i proteomiki, dzięki którym możliwe jest określenie profilu markerów dla danej jednostki chorobowej. Ideałem byłoby wskazanie takiego markera, który nie tylko zidentyfikowałby zaistniałe uszkodzenie, ale również wskazałby konkretne miejsce i typ uszkodzenia w obrębie nerki. Analiza moczu może dostarczyć szeregu informacji na temat zaistniałego uszkodzenia nerek, ocenianego na podstawie ilości i jakości komórek oraz białek i kwasów nukleinowych uwalnianych do przestrzeni moczowej. Wskaźnikiem uszkodzenia kłębuszków nerkowych może być ocena liczby podocytów izolowanych z osadu moczu. Wykazano, że podocyturia poprzedza pojawienie się białkomoczu, a jej wielkość może być wskaźnikiem aktywności choroby. Prężnie rozwijające się badania nad microrna dają duże nadzieje na opisanie biomarkerów wczesnego uszkodzenia nerek specyficznych dla danego typu choroby nerek, a przy tym także na wyjaśnienie mechanizmów procesów patologicznych i opracowanie nowych terapii. Summary Kidney diseases are a clinical problem of increasing incidence due to increased life expectancy as well as accompanying chronic diseases. It is necessary to discover novel non- invasive markers, enabling to early detection of renal failure and implementation of effective therapy, preventing permanent kidney destruction. In search for novel biomarkers modern molecular biology, genetics and proteomics methods are utilised, enabeling marker profiling for particular kidney disease. Ideally, biomarker should identify existing tissue failure indicating the specific location and type of this failure. Urinalysis provides information about existing renal failure, assessed on the basis of quantity and quality of cells, proteins and nucleic acids released to the urinary space. A marker of renal glomerular injury could be podocyte count in urinary sediment. Podocyturia precedes proteinuria and may indicate activity of disease. Advances in research on microrna will hopefully indicate early renal failure biomarkers, specific for distinct renal disease, contributing to elucidation of pathological mechanisms and development of new therapeutic strategies. Słowa kluczowe: białkomocz, choroby nerek, diagnostyka, markery, microrna, podocyty Key words: diagnostics, markers, microrna, podocytes, proteinuria, renal diseases Wprowadzenie Jedną z najczęstszych przyczyn przewlekłej choroby nerek, mogącej w konsekwencji prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek (ESRD End Stage Renal Disease), jest obecnie cukrzyca. Na kolejnych miejscach plasują się: kłębuszkowe zapalenia nerek, nadciśnienie tętnicze oraz zwyrodnienie wielotorbielowate nerek. Z powodu ciągłego wzrostu liczby osób zapadających na choroby nerek, istotne jest jak najszybsze wprowadzenie odpowiedniej diagnostyki, która pozwoli na zastosowanie skutecznego leczenia, w celu zminimalizowania ryzyka rozwoju schyłkowej niewydolności nerek. We wczesnych etapach choroba nerek jest utajona i trudna do stwierdzenia z powodu braku dostatecznie czułych 239
2 Zastosowanie nowych markerów wydalanych z moczem w diagnostyce wczesnego uszkodzenia nerek i specyficznych wskaźników obrazujących uszkodzenie tego narządu. Standardowo oznaczany poziom kreatyniny w surowicy krwi (scr) nie stanowi idealnego markera opisującego czynność nerek, z uwagi na to, że z podwyższeniem jej stężenia w surowicy mamy do czynienia dopiero w momencie uszkodzenia około 50% kłębuszków. Czulszym wskaźnikiem oceniającym funkcję nerek jest współczynnik filtracji kłębuszkowej (egfr estimated glomerular filtration rate). Zwiększone wydzielanie kreatyniny przez cewki we wczesnym etapie rozwoju choroby nerek, może doprowadzić do przeszacowania wartości egfr, stąd łatwo o błędną interpretację wyniku. Poziom kreatyniny jest zatem czułym wskaźnikiem zmniejszania egfr jedynie w późnej fazie choroby nerek [1, 2]. Nowa era badań w poszukiwaniu idealnego markera chorób nerek Najnowocześniejsze technologie wykorzystywane przez współczesną naukę pozwalają na poszukiwanie nowych, wczesnych, a przede wszystkim czułych markerów uszkodzenia nerek w moczu. Jest to materiał łatwy do uzyskania i niewymagający stosowania metod inwazyjnych. Ideałem byłoby zidentyfikowanie jednego czułego markera, którego oznaczenie dałoby wyniki łatwe do interpretacji i pozwoliłoby nie tylko na potwierdzenie uszkodzenia nerek, ale także na precyzyjne wskazanie miejsca uszkodzenia narządu w przypadku, kiedy w materiale biopsyjnym nie są jeszcze widoczne zmiany morfologiczne lub są one minimalne. Idealny marker powinien również umożliwić różnicowanie typów chorób nerek, ze wskazaniem na konkretny typ uszkodzenia, biorąc po uwagę dostępne dane kliniczne i ocenę stanu nerek po zastosowaniu konwencjonalnych parametrów klinicznych, z możliwością zastosowania w różnych populacjach, biorąc pod uwagę rasę, wiek i płeć. Prowadzone badania, związane z poszukiwaniem nowych markerów diagnostycznych, ukierunkowane są zarówno na poszukiwanie zmian w ekspresji genów (transkryptomika, genomika funkcjonalna), jak i na poszukiwanie nowych białek lub innych związków organicznych o niewielkiej masie cząsteczkowej (proteomika, metabolomika, metabonomika), pojawiających się w moczu w procesie chorobowym, bądź też w zaprojektowanym laboratoryjnie modelu danej choroby nerek. Problem braku odpowiednio czułego i wczesnego markera uszkodzenia nerek widoczny jest szczególnie w badaniach klinicznych, gdzie konieczna jest ocena efektu nefrotoksycznego badanych preparatów. Nowoczesne technologie, takie jak mikromacierze, pozwalają na analizę zmian w ekspresji wielu genów jednocześnie, co jest pomocne w wyłonieniu potencjalnych biomarkerów. Tym sposobem wytypowano kilka genów, których ekspresja zmienia się w przypadku ostrego uszkodzenia nerek Są to m.in. geny kodujące takie białka jak klusteryna, osteopontyna, S-transferaza glutationu α, lipokalina związana z żelatynazą neutrofilów (NGAL- 1 neutrophil gelatinase-associated lipocalin), inhibitor metaloproteinaz typu 1 (TIMP-1), cząsteczka uszkodzenia nerek typu 1 (KIM-1 - kidney injury molecule), interleukina 18 (Il-18) oraz cystatyna C. Amerykańska Agencja ds. leków i Żywności (FDA) oraz Europejska Agencja ds. Leków (EMA) do oceny wczesnego uszkodzenia nerek przez preparaty testowane w badaniach klinicznych rekomendują stosowanie: KIM-1, klusteryny, cystatyny C, albumin i β2-mikroglobuliny oraz białka TFF3 (trefoil factor 3), a także stężenia białka w moczu [3]. Nowe markery chorób nerek w moczu Badania ostatnich lat skupiają się na poszukiwaniu markerów wczesnej diagnostyki chorób nerek związanych z uszkodzeniem kłębuszków nerkowych. Wcześnie pojawiające się zmiany mogą być związane z uszkodzeniem podocytów lub zmianami w błonie podstawnej. Mogą być one wykrywalne jedynie przy zastosowaniu zaawansowanych technik laboratoryjnych, takich jak mikroskopia fluorescencyjna czy elektronowa, pozwalające na ocenę zmian w tkance na poziomie niedostępnym dla klasycznie stosowanej w ocenie bioptatów nerki mikroskopii świetlnej. 1. Podocyty izolowane z moczu Mianem podocyturii określa się obecność podocytów w moczu. Wskaźnik ten może być markerem uszkodzenia nerek. Wykazano, że podocyty są wydalane z moczem i można je hodować w warunkach in vitro [4, 5]. Badania związane z oceną liczby podocytów w moczu wskazują, że ocena podocyturii może być znacznie czulszym wskaźnikiem, aniżeli powszechnie stosowane oznaczenia stężenia białka w moczu. Co więcej, wykazano, że podocyturia występuje na długo przed pojawieniem się białkomoczu i wzrostem poziomu kreatyniny we krwi oraz innych objawów klinicznych, związanych z uszkodzeniem nerek [6, 7]. Określenie liczby podocytów wydalanych z moczem może być wskaźnikiem aktywności choroby nerek [8, 9]. Do identyfikacji podocytów w moczu stosuje się najczęściej metody mikroskopii fluorescencyjnej wykorzystujące znakowane fluorochromami przeciwciała skierowane przeciwko białkom powierzchniowym charakterystycznym dla tych komórek. Najczęściej znakowane są: podokaliksyna (PDX), która jest zlokalizowana w części apikalnej komórki, nefryna i podocyna - białka błony szczelinowej oraz synaptopodyna, a także białko guza Willmsa 1 (WT1), pełniące funkcje czynnika transkrypcyjnego i ulegające ekspresji w jądrze komórkowym. Podejmuje się również próby analizy fenotypowej i ilościowej komórek kłębuszka nerkowego izolowanych z osadu moczu za pomocą cytometrii przepływowej [10, 11]. Do chwili obecnej nie zidentyfikowano jednak jednego markera charakterystycznego dla tych komórek, pozwalającego w łatwy sposób określić ich liczbę w próbce moczu. [12]. Co więcej, w moczu mogą znajdować się również komórki nabłonka ściennego torebki Bowmana (PEC - parietal epithelial cells), które również mogą wykazywać ekspresję białek charakterystycznych dla podocytów, np. podokaliksyny, dlatego 240
3 też właściwa ocena uzyskanych preparatów komórkowych wymaga zastosowania określonego panelu przeciwciał, z jednej strony, oraz współpracy doświadczonego cytologa, z drugiej. Ponadto, metody oceny komórek w osadzie moczu są czasochłonne i niosą ze sobą ryzyko przeszacowania, ze względu na to, że poza podocytami, w osadzie moczu mogą znajdować się również fragmenty komórek, które uległy zniszczeniu w procesie patologicznego odklejania się od błony podstawnej, bądź też w trakcie przechodzenia przez drogi moczowe. Z tego też powodu należałoby udoskonalić metodykę pozyskiwania komórek z osadu moczu tak, aby była to metoda łatwa w wykonaniu oraz opracować metodykę identyfikacji izolowanych podocytów, charakteryzującą się dużą czułością i swoistością oraz wystandaryzować opracowane techniki tak, aby wyniki uzyskiwane przez poszczególne jednostki mogły być ze sobą porównywalne. Dotychczas brak jest również norm dotyczących liczby podocytów w moczu, zarówno wśród osób zdrowych, jak i w poszczególnych jednostkach chorobowych, do których można byłoby odnieść wyniki własnych oznaczeń. 2. Białka podocytów wykrywane w moczu Wykazano, że podczas uszkodzenia nerek podocyty uwalniają do przestrzeni moczowej białka powierzchniowe [13]. Za pomocą metod immunoenzymatycznych oraz techniką Western blot w moczu wykrywane są białka charakterystyczne dla podocytów, np. podokaliksyna, nefryna i podocyna (supernatant i osad moczu). Na podstawie tych obserwacji powstał termin nefrynurii, na określenie dużej zawartości nefryny w próbkach moczu. Nefrynurię opisano w wielu modelach eksperymentalnych oraz w chorobach przebiegających z białkomoczem. Co ciekawe, badania osób z cukrzycą typu 1 wskazują na znaczny poziom nefrynurii, nie związanej z mikroalbuminurią, który może sugerować wartość diagnostyczną tego wskaźnika w ocenie wczesnego uszkodzenia podocytów kłębuszka nerkowego, jeszcze przed wystąpieniem mikroalbuminurii [14]. Podobnie, jak w przypadku nefryny, wykazano związek pomiędzy poziomem podokaliksyny w moczu (wyrażonym w stosunku do poziomu kreatyniny) a stopniem uszkodzenia nerek i nasileniem choroby w przypadku nefropatii IgA, toczniowego zapalenia nerek oraz popaciorkowcowego kłębuszkowego zapalenia nerek [15, 16]. 3. mrna w osadzie moczu Alternatywą dla wykrywania komórek nabłonka trzewnego kanalików nerkowych, czy też ich białek w osadzie moczu, jest ocena poziomu mrna dla tych białek, z wykorzystaniem ilościowej metody łańcuchowej reakcji polimerazy z odwrotną transkryptazą (qrt-pcr quantitative reverse transcriptase polymerase chain reaction). Wykazano, że poziom mrna dla nefryny i podocyny, w osadzie moczu, koreluje ze stopniem uszkodzenia nerek [17]. Wielkość współczynnika opisującego stosunek ilości mrna podocyny do mrna nefryny (PNR) może stanowić użyteczny wskaźnik progresji choroby nerek [18]. Co więcej, jak pokazały badania, poziom mrna dla tych białek lepiej odzwierciedla stopień aktywności glomerulopatii aniżeli białkomocz. Ponadto, na podstawie tych parametrów można wykazać różnicę pomiędzy świeżo zaistniałym uszkodzeniem nerek a zmianami już istniejącymi [19]. Podwyższony wskaźnik, opisujący stosunek pomiędzy ilością mrna glikoproteiny B7.1 a mrna nefryny w osadzie moczu, może być z kolei markerem różnicującym nefropatię zmian minimalnych (MCD - minimal-change disease) od ogniskowego segmentalnego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS, - focal segmental glomerulosclerosis) [20]. Użyteczność oznaczania profilu mrna w moczu w różnicowaniu stopnia uszkodzenia nerek w nefropatii cukrzycowej wykazał zespół Zhenga [21,22]. Na podstawie reakcji q-rt- PCR wykazali oni związek pomiędzy poziomem mrna dla białek podocytów tj. synaptopodyna, podocyna, podokaliksyna, białko CD2-AP i α-aktynina 4, a stężeniem kreatyniny w surowicy krwi, stężeniem białka w moczu oraz wielkością egfr. Cytowani badacze wykazali również użyteczność metody wykorzystującej całe panele genów (mikromacierze mrna) jako narzędzia charakteryzującego się wysoką wydajnością i czułością do oceny zmian w poziomie ekspresji mrna w osadzie moczu, ze wskazaniem przyszłych kierunków poszukiwania nowych biomarkerów uszkodzenia nerek. 4. Egzosomy i mikrocząstki w moczu Egzosomy to cząsteczki o średnicy nm, zbudowane z podwójnej błony białkowo lipidowej, białek przezbłonowych oraz rdzenia hydrofilowego zawierającego białka, mrna i microrna. Różnią się one od innych tego typu cząstek wielkością oraz tym, że powstają w obrębie endosomów i uwalniane są na zewnątrz drogą egzocytozy [23]. Egzosomy uważane są za nośniki horyzontalnego transferu informacji pomiędzy różnymi komórkami. W ten sposób mogą uczestniczyć w indukcji zmian epigenetycznych. Uwolnione z danego typu komórki, za pośrednictwem specyficznych ligandów, mogą wchodzić w interakcje z innymi komórkami, z biologicznie aktywnymi lipidami oraz specyficznymi białkami receptorowymi. Egzosomy obecne są we wszystkich płynach ustrojowych, w tym również w moczu. Jak wykazano, uwalniają je niemal wszystkie komórki nabłonkowe pozostające w kontakcie z przestrzenią moczową. Co więcej, wskazuje się na nie, jako na potencjalne markery diagnostyczne we wczesnym uszkodzeniu nerek [24]. Egzosomy można w prosty sposób wyizolować z osadu moczu. W tym celu wykorzystuje się metody separacji z zastosowaniem kulek magnetycznych, sprzężonych ze specyficznymi przeciwciałami. Szeroko stosowane są również metody tj. ultrafiltracja moczu z zastosowaniem nanomembran, ultrawirowanie oraz ultrawirowanie w gradiencie gęstości, często połączone z chromatografią wykluczenia (SEC size exclusion chromatography), rozdzielającą cząsteczki w zależności od wielkości, a w niektórych przypadkach również masy. W dalszym etapie prowadzi się identyfikację wyizolo- 241
4 Zastosowanie nowych markerów wydalanych z moczem w diagnostyce wczesnego uszkodzenia nerek wanych mikrocząstek za pomocą specyficznych przeciwciał znakujących białka powierzchniowe z zastosowaniem cytometrii przepływowej. W analizie morfologicznej i biochemicznej tych struktur wykorzystuje się mikroskopię elektronową i mikroskopie sił atomowych, immunoblotting, spektrometrię mas lub immunofluorescencję [23, 25]. Badania z zastosowaniem immunoblottingu mogą dostarczyć informacji na temat zawartości egzosomów i zmian tej zawartości, jakie zachodzą w różnych procesach patologicznych. Wykazano, że egzosomy mogą koncentrować czynniki transkrypcyjne. Z wykorzystaniem modelu ostrego uszkodzenia nerek (AKI) oraz modelu uszkodzenia podocytów kłębuszka nerkowego, wykazano podwyższony poziom aktywowanego czynnika transkrypcyjnego typu 3 (ATF3) w AKI oraz czynnika transkrypcyjnego guza Wilms`a (WT1) we wczesnym uszkodzeniu podocytów [26]. Markerem wskazującym na wystąpienie AKI może być również obecność fetuiny-a w egzosomach izolowanych z moczu [27]. Różnice w zawartości białek w egzosomach izolowanych z moczu, wykazano również u pacjentów z nefropatią IgA i nefropatią cienkich błon podstawnych [28]. Wszystkie te obserwacje wskazują na potencjalną możliwość wykorzystania egzosomów w poszukiwaniu nowych biomarkerów. Ponadto egzosomy, będące nośnikami mrna i microrna, stanowią dodatkową pulę materiału genetycznego możliwego do oznaczenia. Jak wykazano, przeprowadzenie wydajnej izolacji egzosomów może w znacznym stopniu zwiększyć czułość i swoistość analiz mrna z moczu [29]. Jakkolwiek dotychczas brak jednoznacznych informacji na temat tego czy i w jakim stopniu uszkodzenie nerek, białkomocz czy też wystąpienie niedokrwienia wpływa na zmianę ilości egzosomów uwalnianych do przestrzeni moczowej. Mikrocząstki to struktury błonowe o średnicy nm, uwalniane z powierzchni komórek, złożone z fragmentu błony komórkowej zawierającej często białka powierzchniowe charakterystyczne dla tych komórek. Podobnie jak egzosomy, mikrocząstki stanowią integralny składnik mikrośrodowiska międzykomórkowego i można je odnaleźć we wszystkich płynach ustrojowych, w tym również w moczu [30]. Ich ilość oraz skład może być wskaźnikiem zmian zachodzących w organizmie, dlatego też wiele badań koncentruje się na poszukiwaniu wśród nich potencjalnych biomarkerów. W badaniach podocytów i ich uszkodzenia w przebiegu kłębuszkowych zapaleń nerek wykazano, że poza komórkami nabłonkowymi i białkami powierzchniowymi, do przestrzeni moczowej uwalniane są także fragmenty błon podocytów, zawierające na swej powierzchni białka charakterystyczne dla tych komórek. Obecność struktur błonowych wykazujących ekspresje podokaliksyny wykazał zespół Hary [31]. Cytowani autorzy analizowali osady moczu, pochodzące od dzieci z zespołem nerczycowym, metodą immunofluorescencji pośredniej. Wykazali oni obecność struktur niekomórkowych, wykazujących reakcję pozytywną z podokaliksyną. Szczegółowa analiza z zastosowaniem mikroskopii elektronowej pozwoliła na zidentyfikowanie tych struktur, nazwanych PPGS (podocyte positive granular structures), jako ziarnistości zbudowanych z błony komórkowej, niezawierających białek cytoszkieletu. Obecność na powierzchni podokaliksyny, może sugerować pochodzenie tych cząsteczek z części apikalnej komórki podocytów i odzwierciedlać dynamikę zmian w błonie komórkowej komórek kłębuszka nerkowego w odpowiedzi na uszkodzenie [31]. Dalsza analiza wykazała brak markerów egzosomalnych na powierzchni tych struktur (CD24 i CD63), co sugeruje, że nie pochodzą one z egzosomów podocytów, a raczej z pęcherzyków mikrokosmków zlokalizowanych w części szczytowej podocytów kłębuszka nerkowego [32]. Zmiany w ilości mikrocząstek wykazujących ekspresję podokaliksyny mogą świadczyć o zaistniałym uszkodzeniu w obrębie kłębuszka nerkowego. Jednakże, podobnie jak w przypadku oceny całkowitej liczby podocytów w osadzie moczu, brakuje jednego markera charakteryzującego mikrocząstki pochodzenia podocytarnego. 5. microrna jako nowy marker uszkodzenia nerek MicroRNA (mirna) to krótkie, niekodujące cząsteczki kwasu rybonukleotydowego, długości nukleotydów, które uczestniczą w regulacji wielu procesów fizjologicznych. Te endogennie produkowane transkrypty stanowią element horyzontalnego transferu informacji. Wpływają na procesy ekspresji genów, poprzez blokowanie procesu translacji białek lub przez indukowanie degradacji powstałego RNA. Odkrycie tych cząsteczek na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, zrewolucjonizowało dotychczasową wiedzę na temat mechanizmów regulacji ekspresji genów, mających wpływ na przebieg wielu procesów biologicznych, tj. proliferacja i różnicowanie komórek, apoptoza czy metabolizm, a także powstawania i rozwoju procesów patologicznych w komórkach i tkankach organizmu. Dzięki porównaniu profilu ekspresji mirna w różnych narządach, wykazano istnienie grupy mirna specyficznych dla nerki, składającej się z mir-192, mir-194, mir-204, mir-215 i mir-216 [33,34]. Dalsze badania wykazały zróżnicowanie ekspresji mirna w obrębie kory i rdzenia nerki, co może wskazywać na istnienie różnic funkcjonalnych w obrębie tych cząstek [35]. Specyficzność narządowa czyni mirna doskonałymi kandydatami na nowe biomarkery powstawania i rozwoju zmian patologicznych w nerce. Dotychczas do oznaczania mirna w materiale biologicznym wykorzystywano metody sekwencjonowania z puli całkowitego RNA. Dostępne dziś techniki typu blot RNA, pozwalają na jakościową i ilościową analizę wielu cząsteczek mirna w próbkach całkowitego RNA. Rozwój technik z zastosowaniem mikromacierzy umożliwił oznaczenie jednorazowo do kilku tysięcy cząsteczek mirna w jednej próbce. Do oznaczeń ilościowych i jakościowych mirna w próbkach biologicznych zaadaptowano również technikę PCR w czasie rzeczywistym z zastosowaniem odwrotnej transkryptazy (real time reverse-transcription PCR) [36]. Związek pomiędzy regulacyjną funkcją mirna a rozwojem zmian patologicznych w obrębie kłębuszków i kanalików 242
5 nerkowych, wykazano po raz pierwszy u myszy z delecją genu kodującego Dicer w komórkach podocytów. Jest to enzym niezbędny do produkcji funkcjonalnych cząsteczek microrna [37, 38]. U zmutowanych myszy zaobserwowano białkomocz, zmiany w błonie filtracyjnej kłębuszka, zmiany w morfologii podocytów (wakuolizacja i przerost komórek, odróżnicowanie, związane z zaburzoną strukturą białek cytoszkieletu oraz utratę ekspresji synaptopodyny), odklejanie się wyrostków stopowatych podocytów od błony podstawnej, zaburzenia w procesach apoptozy i proliferacji oraz wypadanie podocytów do przestrzeni moczowej i rozrost komórek mezangium. Obserwowano szybki postęp zmian prowadzących do albuminurii, szkliwienia kłębuszków oraz włóknienia cewkowo śródmiąższowego, co prowadziło do schyłkowej niewydolności nerek i śmierci [36]. Dzięki badaniom z zastosowaniem mutantów Dicer zidentyfikowano trio mirna, charakterystyczne dla danego typu komórek w prawidłowym kłębuszku nerkowym: komórek endotelialnych (mir-126), komórek mezangialnych (mir-145) oraz podocytów (mir- 30a). Okazało się, że delecja Dicer wiązała się z całkowitą utratą zdolności do syntezy cząsteczek mirna przez podocyty, co potwierdzał całkowity brak mir-30a, bez zmian w ekspresji mir-126 i mir-145 [39]. Badania wykazały istotną rolę mirna w fizjologii i patologii nerki, w tym kłębuszków nerkowych i podocytów (szczególnie mir-30) i zapoczątkowały serię prac związanych z poszukiwaniem potencjalnych markerów uszkodzenia nerek. Zmiany w profilu mirna wykazano m.in. w biopsjach nerki pacjentów z nefropatią cukrzycową, wielotorbielowatością nerek, nefropatią toczniową, nefropatią IgA, w guzach nerek, w procesie włóknienia oraz w odrzucaniu nerki przeszczepionej [39, 40]. Duże nadzieje na opisanie potencjalnych biomarkerów wczesnego uszkodzenia nerek, wiąże się z wykryciem mir- NA we wszystkich płynach ustrojowych. Dotychczas opisano 22 różnych cząsteczek mirna w moczu. Mimo że żadna z tych cząsteczek nie jest specyficzna dla nerki [41], badania wskazują na zmiany w profilu tych cząsteczek w moczu w różnych stanach chorobowych. Hanke i wsp. wykazali zmiany w ekspresji mirna izolowanych z osadu moczu w raku pęcherza moczowego [42] oraz w toczniu układowym [43]. Na podstawie różnic w ekspresji mir-27b i mir-192, pochodzących z egzosomów izolowanych z moczu, dokonano różnicowania pacjentów z toczniem, któremu towarzyszy zapalenie nerek od tych, którzy takich komplikacji nie wykazują, oraz pomiędzy nefropatią kłębuszkową a cewkową, jak wykazano w modelu uszkodzenia nerek u szczura [44]. Wśród pacjentów z nefropatią IgA wykazano obniżoną ekspresję mir-200a, mir-200b i mir-429, która korelowała z nasileniem choroby, ocenianym na podstawie standardowo oznaczanych parametrów funkcji nerek, w tym wielkości białkomoczu [45]. Z kolei analiza poziomu mirna, należących do grupy regulatorów odpowiedzi immunologicznej, w tej grupie pacjentów wskazała znacząco wyższy poziom ekspresji mir-146a i mir-155 zarówno w moczu, jak i w tkance, związany istotnie ze stopniem zaawansowania zarówno klinicznego, jak i histopatologicznego choroby [46]. W badaniach mirna izolowanych z moczu u dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym wykazano znacząco wyższy poziom ekspresji mir-30a-5p, którego spadek korelował z poprawą kliniczną pacjentów uzyskiwaną w trakcie leczenia [47]. Ponadto Wang i wsp. wykazali [48] znacząco wyższy poziom mir-10a i mir-30d w moczu pacjentów z FSGS, w porównaniu z osobami zdrowymi, wskazując jednocześnie na potencjalną możliwość wykorzystania tych cząsteczek we wczesnej diagnostyce uszkodzenia nerek. Według autorów, ocena poziomu mir-10a i mir-30d charakteryzuje się wyższą czułością w porównaniu z klasycznie oznaczanym poziomem mocznika we krwi, w korelacji uzyskanych wyników z obrazem histopatologicznym. Za pomocą metody profilowania cząsteczek mirna wykazano również 1,2-krotnie wyższy poziom mir-21 oraz 1,5-krotnie niższy poziom mir- 155 w moczu pacjentów z ostrą niewydolnością nerek, w porównaniu z grupą kontrolną [49]. Badania z wykorzystaniem mrna wykazały, że badane mirna uczestniczą w regulacji ekspresji genów zaangażowanych w procesy apoptozy i proliferacji komórek. Autorzy wskazują na znaczenie tych dwóch typów mirna w patogenezie ostrego uszkodzenia nerek oraz na możliwości diagnostyczne zarówno mir-21, jak i mir-155 we wczesnej diagnostyce tego typu uszkodzenia. Z kolei, Neil i wsp. [50] porównywali poziom wybranych mirna (mir-16, mir21, mir-155, mir-210 i mir-638) w moczu pacjentów w różnych stadiach przewlekłej choroby nerek (CKD chronic kidney disease) oraz u pacjentów leczonych nerkozastępczo. Cytowani badacze nie wykazali istotnych różnic w poziomie ekspresji tych mirna w różnych stadiach zaawansowania choroby nerek oraz w porównaniu z grupą osób zdrowych, za wyjątkiem mir-638, który wykazywał znaczący wzrost w moczu pacjentów znajdujących się w stadium 4 CKD, w porównaniu z grupą kontrolną i grupą w stadium 3 CKD. Uzyskane wyniki mogą sugerować, niewielki udział nerek w fizjologicznym usuwaniu krążących mirna, a także na inny profil zmian w ekspresji tych cząsteczek w zależności od stopnia zaawansowania uszkodzenia nerek. Istnieje również możliwość, że mirna w moczu ulegają degradacji w stopniu większym, aniżeli w osoczu krwi, ze względu na zwiększoną akumulację białek niskocząsteczkowych w moczu, tj. RNazy, które mogą mieć wpływ na poziom mirna [50]. Badania mirna we krwi wskazują, że tylko niewielka część tych cząsteczek krąży swobodnie. Znaczna większość jest związana z nośnikiem, chroniącym je przed degradacja, którym mogą być mikrocząstki, kompleksy białkowe zawierające białka Argo-1 lub 2 lub też lipidy o wysokiej gęstości [23, 51]. Mimo wielu niewiadomych, badania nad mirna trwają nadal, a wyniki wydają się być obiecujące zarówno w obszarze wczesnej diagnostyki chorób nerek, badań nad patogenezą, jak i w kontekście poszukiwania potencjalnych celów terapeutycznych. 243
6 Zastosowanie nowych markerów wydalanych z moczem w diagnostyce wczesnego uszkodzenia nerek Podsumowanie Dotychczas nie istnieje jeden czuły i swoisty marker diagnostyczny chorób nerek. Nadal istnieje konieczność wykonywania oznaczeń kilku parametrów oceniających funkcje nerek, zarówno w moczu, jaki i we krwi obwodowej. Ideałem byłoby skonstruowanie jednego konkretnego panelu markerów, którego oznaczenie w jednoznaczny sposób wskazałoby, nie tylko na zaistnienie uszkodzenia, ale również pozwoliłoby na sprecyzowanie miejsca w nefronie, gdzie takie uszkodzenie nastąpiło. Póki co, wykorzystując zdobycze współczesnej nauki w diagnostyce medycznej, poszukiwania takich markerów wciąż trwają. Biorąc pod uwagę coraz więcej doniesień na temat zaburzeń w ekspresji mirna w chorobach nerek, jest nadzieja na zastosowanie tych cząsteczek nie tylko w badaniach nad patogenezą chorób nerek, w przewidywaniu wczesnych zmian i w diagnostyce klinicznej, a także jako cel terapeutyczny w przewlekłych chorobach nerek, osiągnięty dzięki możliwości takiego manipulowania poziomem mirna, aby doprowadzić do przywrócenia właściwej ekspresji genów i usprawnienia funkcji nerek. Podziękowania Publikacja jest częścią projektu Wrovasc Zintegrowane Centrum Medycyny Sercowo Naczyniowej, współfinansowanego przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata realizowanego w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym we Wrocławiu, Ośrodku Badawczo-Rozwojowym. Fundusze Europejskie dla rozwoju innowacyjnej gospodarki. Piśmiennictwo 1. Agarwal R. Estimating GFR from serum creatinine concentrations: pitfalls of GFR-estimating equations. Am J Kidney Dis 2005; 45: Satirapoj B, Nast CC, Adler SG. Novel insight into relationship between glomerular pathology and progressive kidney disease. Adv Chronic Kidney Dis 2012; 19: Lock E. Sensitive and early markers of renal injury: where are we and what is the way forward? Toxicological Science 2010; 116: Petermann A, Krofft R, Blonsky M, et al. Podocytes that detach in experimental membranous nephropathy are viable. Kidney Int 2003; 64: Vogelmann S, Nelso WJ, Myers BD, et al. Urinary excretion of viable podocytes in health and renal disease. Am J Physiol Renal Physiol 2003; 285: Yu D, Petermann A, Kunter U, et al. Urinary podocyte loss is a more specific marker of ongoing glomerular damage than proteinuria. J Am Soc Nephrol 2005; 16: Petermann A, Floege J. Podocyte damage resulting on podocyturia: a potential diagnostic marker to asses glomerular disease activity. Nephron Clin Pract 2007; 106: Hara M, Yanagihara T, Takada T, et al. Urinary excretion of podocytes reflects disease activity in children with glomerulonephritis. Am J Nephrol 1998; 18: Nakamura T, Ushiyama C, Suzuki S, et al. Urinary podocytes for the assessment of disease activity in lupus nephritis. Am J Med Sci 2000; 320: Habara P, Marečkowá H, Sopková Z, et al. A novel method for the estimation of podocyte injury: podocalyxin-positive elements in urine. Folia Biologica (Praha) 2008; 54: Habara P, Marečkowá H, Malicková K, et al. Novel flow cytometric method for the detection of podocalyxin-positive elements in urine of patients with glomerulonephritides first promising results. Folia Biologica (Praha) 2012; 58: Skoberne A, Konieczny A, Schiffer M. Glomerular epithelial cells in the urine: what has to be done to make them worthwhile? Am J Physiol Renal Physiol 2009; 296: Hara M, Yamagata K, Tomino Y, et al. Urinary podocalyxin is an early marker for podocyte injury in patients with diabetes: establishment of a high sensitive ELISA to detect urinary podocalyxin. Diabetologia 2012; 55: Camici M. Urinary detection of podocyte injury. Biomed Pharmacother 2007; 61: Tesch GH. Review: Serum and urine biomarkers of kidney disease: a pathophysiological perspective. Nephrol 2010; 15: Asao R, Asanuma K, Kodama F, et al. Relationship between levels of urinary podocalyxin, number of urinary podocytes and histologic injury in adults patients with IgA nephropathy. Clin J Am Nephrol 2012; 7: Sato Y, Wharram BL, Lee SK, et al. Urine podocyte mrna mark progression of renal disease. J Am Soc Nephrol 2009; 20: Fukuda A, Wickman LT, Venkatareddy MP, et al. Urine podocin:nephrin mrna ratio (PNR) as a podocyte stress biomarker. Nephrol Dial Transplant 2012; 27: Szeto CC, Lai KB, Chow KM. i wsp. Messenger RNA expression of glomerular podocyte markers in the urinary sediment of acquired proteinuric diseases. Clin Chim Acta 2005; 361: Navarro-Munoz M, Ibernon M. Perez V, et al. Messenger RNA expression of B7.1 and NEPHS1 in urinary sediment could be useful to differentiate between minimal-change disease and focal segmental glomerulosclerosis in adult patients. Nephrol Dial Transplant 2011; 26: Zheng M, Lv L-L, Ni J, et al. Urinary podocyte-associated mrna profile in various stages of diabetic nephropathy. Plos ONE 2011; 6: Zheng M, Lv L-L. Cao Y-H. i wsp. A pilot trial assessing urinary gene expression profiling with an mrna array for diabetic nephropathy. Plos ONE 2012; 7: Fang D, King H, Li J, et al. Exosomes and the kidney: blaming the Messenger. Nephrology 2013; 18: Pisitkun T, Shen RF, Knepper MA. Identification and proteomic profiling of exosomes in human urine. Proc Natl Acad Sci USA 2004; 101: Rood IM, Deegens JK, Merchant ML, et al. Comparison of three methods for isolation of urinary microvesicles to identify biomarkers of nephrotic syndrome. Kidney Int 2010; 78: Zhou H, Cheruvanky A, Hu X, et al. Urinary exosomal transcription factors, a new class of biomarkers for renal disease. Kidney Int 2008; 74: Zhou H, Pisitkun T, Aponte A, et al. Exosomal fetuin-a identified by proteomics: a novel urinary biomarker for detecting acute kidney injury. Kidney Int 2006; 70: Moon PG, Lee JE, You S, et al. Proteomics analysis of urinary exosomes from patients of early IgA nephropathy and thin basement membrane nephropathy. Proteomics 2011; 11: Miranda KC, Bond DT, McKee M, et al. Nuclei acids within urinary exosomes / microvesicles are potential biomarkers for renal disease. Kidney Int 2010; 78: Budaj M, Poljak Z, Ďuriš I, et al. Microparticles: a component of various diseases. Pol Arch Med. Wewn 2012; 122: Hara M, Yanagihara T, Kihara I, et al. Apical cell membranes are shed into urine from injured podocytes: a novel phenomenon of podocyte injury. J Am Soc Nephrol 2004; 16: Hara M, Yanagihara T, Hirayama Y, et al. Podocyte membrane vesicles in urine originate from tip vesiculation of podocyte mi- 244
7 crovilli. Human Pathology 2010; 41: Liu CG, Calin GA, Meloon B, et al. An oligonucleotyde microchip for genome-wide microrna profiling in human and mouse tissues. Proc Natl Acad Sci USA 2004; 101: Sun Y, Koos S, White N, et al. Development of a micro-array to detect human and mouse micrornas and characterization of expression in human organs. Nucleic Acid Res 2004; 32: e Tian Z, Greene AS, Pietrusz JL, et al. Micro-RNA target pairs in the rat kidney identified by microrna microarray, proteomics and bioinformatics analysis. Genome Res 2008; 18: Li JY, Yong TY, Michael MZ, et al. Review: the role of micrornas in kidney disease. Nephrol 2010; 15: Harvey SJ, Jarad G, Cunningham J, et al. Podocyte-specific deletion of dicer alters cytoskeletal dynamics and causes glomerular disease. J Am Soc Nephrol 2008; 19: Ho J, Ng KH, Rosen S, et al. Podocyte-specific loss of functional micrornas leads to rapid glomerular and tubular injury. J Am Soc Nephrol 2008; 19: Saal S, Harvey SJ. MicroRNAs and the kidney: coming of age. Curr Op Nephrol Hypert 2009; 18: Kaucsár T, Rácz Z, Hamar P. Post-transcriptional gene-expression regulation by micro RNA (mirna) network in renal disease. Adv Drug Delivery Rev 2010; 62: Melkonyan HS, Feaver WJ, Meyer E, et al. Transrenal nucleic acids: from proof of principle to clinical tests. Ann N Y Acad Sci 2008; 1137: Hanke M, Hoefig K, Merz H, et al. A robust methodology to study urine microrna as tumor marker: MicroRNA-126 and micror- NA-182 are related to urinary bladder cancer. Urol Oncol 2010; 28: Wang G, Tam LS, Kwan BC, et al. Expression of mir-146a and mir-155 in the urinary sediment of systemic lupus erythematosus. Clin Rheumatol 2012; 31: Zhou H, Cleary RC, Bogaert YE, et al. Combination of micror- NA192 and microrna27b from urinary exosomes differentiate between renal tubular damage and glomerular injury. J Am Soc Nephrol 2008; 19: 672A. 45. Wang G, Kwan BC, Lai F, et al. Expression of micorna in the urinary sediment of patients with IgA nephropathy. Disease Markers 2010; 28: Wang G, Kwan BC, Lai FM, et al. Elevated levels of mir-146a and mir-155 in kidney biopsy and urine from patients with IgA nephropathy. Dis Markers 2011; 30: Lou Y, Wang C, Chen X, et al. Increased serum and urinary micrornas in children with idiopathic nephrotic syndrome. Clin Chem 2013; 59: Wang N, Zhou Y, Jiang L, et al. Urinary microrna-10a and microrna-30d serve as novel, sensitive and specific biomarkers for kidney injury. PLOS One 2012; 7: e Saikumar J, Hoffman D, Kim TM, et al. Expression, circulation and excretion profile of microrna-21, -155 and -18a following acute kidney injury. Toxicol Sci 2012; 129: Neal CS, Michael MZ, Pimlott LK, et al. Circulating microrna expression is reduced in chronic kidney disease. Nephrol Dial Transplant 2011; 26: Rayner KJ, Hennesy EJ. Extracellular communication via microrna: lipid particles have a new message. J Lipid Res 2013; 54: Adres do korespondencji: dr n. med. Agnieszka Czyżewska-Buczyńska Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we Wrocławiu Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Wrocław, ul. H. Kamieńskiego 73A Tel ; faks buczynska@wssk.wroc.pl Zaakceptowano do publikacji:
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek Magdalena Durlik Klinika Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Częstość przewlekłej choroby nerek na świecie
Bardziej szczegółowostarszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg
STRESZCZENIE Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) jest najczęstszą białaczką ludzi starszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg kliniczny, zróżnicowane rokowanie. Etiologia
Bardziej szczegółowoPrzewlekła choroba nerek
KONFERENCJA PRASOWA WARSZAWA 04.03.2010 PCHN - EPIDEMIOLOGIA Prof. Bolesław Rutkowski Katedra i Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdański Uniwersytet Medyczny 1 Przewlekła choroba
Bardziej szczegółowoFetuina i osteopontyna u pacjentów z zespołem metabolicznym
Fetuina i osteopontyna u pacjentów z zespołem metabolicznym Dr n med. Katarzyna Musialik Katedra Chorób Wewnętrznych, Zaburzeń Metabolicznych i Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytet Medyczny w Poznaniu *W
Bardziej szczegółowoOtyłość i choroby nerek. groźny problem XXI wieku
Otyłość i choroby nerek groźny problem XXI wieku Dr Lucyna Kozłowska SGGW, Wydział Nauk o śywieniu Człowieka i Konsumpcji Katedra Dietetyki e-mail: lucyna_kozlowska@sggw.pl Nadwaga + otyłość 25% 27% Nadwaga
Bardziej szczegółowoProgresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego
Progresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego Danuta Zwolińska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Poland VII Zjazd PTNFD,Łódź,24-26.05.,
Bardziej szczegółowoCzy mogą być niebezpieczne?
Diety wysokobiałkowe w odchudzaniu Czy mogą być niebezpieczne? Lucyna Kozłowska Katedra Dietetyki SGGW Diety wysokobiałkowe a ryzyko zgonu Badane osoby: Szwecja, 49 261 kobiet w wieku 30 49 lat (1992 i
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA Małgorzata Biskup Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych na reumatoidalne zapalenie
Bardziej szczegółowoWskaźniki włóknienia nerek
Wskaźniki włóknienia nerek u dzieci z przewlekłą chorobą nerek leczonych zachowawczo Kinga Musiał, Danuta Zwolińska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich
Bardziej szczegółowoWielkość oraz liczba pęcherzyków zewnątrzkomórkowych jako potencjalne biomarkery uszkodzenia nerek u chorych na cukrzycę
Wielkość oraz liczba pęcherzyków zewnątrzkomórkowych jako potencjalne biomarkery uszkodzenia nerek u chorych na cukrzycę Kraków, 4 marca 2016 mgr inż. Agnieszka Kamińska Zakład Fizyki Medycznej Wydział
Bardziej szczegółowoPożegnanie z mikroalbuminurią jak dziś oceniać uszkodzenie nerek w cukrzycy? Janusz Gumprecht
Pożegnanie z mikroalbuminurią jak dziś oceniać uszkodzenie nerek w cukrzycy? Janusz Gumprecht Czynność nerek a homeostaza glukozy - Glukoneogeneza (40% tworzonej glukozy = 20% całkowitej ilości glukozy
Bardziej szczegółowoDiagnostyka izolowanego białkomoczu u dzieci, białkomocz czynnościowy. Prof. dr hab. Anna Wasilewska
Diagnostyka izolowanego białkomoczu u dzieci, białkomocz czynnościowy. Prof. dr hab. Anna Wasilewska Aforyzm Hipokratesa 460-377 pne Pęcherzyki pojawiające się na powierzchni moczu świadczą o chorobie
Bardziej szczegółowoPromotor: prof. dr hab. Katarzyna Bogunia-Kubik Promotor pomocniczy: dr inż. Agnieszka Chrobak
INSTYTUT IMMUNOLOGII I TERAPII DOŚWIADCZALNEJ IM. LUDWIKA HIRSZFELDA WE WROCŁAWIU POLSKA AKADEMIA NAUK mgr Milena Iwaszko Rola polimorfizmu receptorów z rodziny CD94/NKG2 oraz cząsteczki HLA-E w patogenezie
Bardziej szczegółowoBIOMARKERY USZKODZENIA NEREK W DIAGNOSTYCE I LECZENIU WRODZONEGO WODONERCZA
BIOMARKERY USZKODZENIA NEREK W DIAGNOSTYCE I LECZENIU WRODZONEGO WODONERCZA P R O F. D R H A B. A N N A W A S I L E W S K A WODONERCZE WRODZONE Najczęstsza wada układu moczowego stwierdzana w prenatalnym
Bardziej szczegółowoCo może zniszczyć nerki? Jak żyć, aby je chronić?
Co może zniszczyć nerki? Jak żyć, aby je chronić? Co zawdzięczamy nerkom? Działanie nerki można sprowadzić do działania jej podstawowego elementu funkcjonalnego, czyli nefronu. Pod wpływem ciśnienia hydrostatycznego
Bardziej szczegółowoUSG Power Doppler jest użytecznym narzędziem pozwalającym na uwidocznienie wzmożonego przepływu naczyniowego w synovium będącego skutkiem zapalenia.
STRESZCZENIE Serologiczne markery angiogenezy u dzieci chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - korelacja z obrazem klinicznym i ultrasonograficznym MIZS to najczęstsza przewlekła artropatia
Bardziej szczegółowoAnaliza fali tętna u dzieci z. doniesienie wstępne
Analiza fali tętna u dzieci z chorobami kłębuszków nerkowych doniesienie wstępne Piotr Skrzypczyk, Zofia Wawer, Małgorzata Mizerska-Wasiak, Maria Roszkowska-Blaim Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
Bardziej szczegółowoLeczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna?
Leczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna? Zbigniew Hruby Uniwersytet Medyczny, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny, Wrocław Leczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna?
Bardziej szczegółowoIL-4, IL-10, IL-17) oraz czynników transkrypcyjnych (T-bet, GATA3, E4BP4, RORγt, FoxP3) wyodrębniono subpopulacje: inkt1 (T-bet + IFN-γ + ), inkt2
Streszczenie Mimo dotychczasowych postępów współczesnej terapii, przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) nadal pozostaje chorobą nieuleczalną. Kluczem do znalezienia skutecznych rozwiązań terapeutycznych
Bardziej szczegółowoNowe terapie w cukrzycy typu 2. Janusz Gumprecht
Nowe terapie w cukrzycy typu 2 Janusz Gumprecht Dziś już nic nie jest takie jak było kiedyś 425 000 000 Ilość chorych na cukrzycę w roku 2017 629 000 000 Ilość chorych na cukrzycę w roku 2045 International
Bardziej szczegółowoCHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
CHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO Dariusz Moczulski Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. WAM ul. Żeromskiego 113, Łódź Cukrzycowa choroba nerek
Bardziej szczegółowoNIEWYDOLNOŚĆ NEREK - EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY, STADIA NIEWYDOLNOŚCI, DIAGNOSTYKA AGNIESZKA BARTOSZ GR.1
NIEWYDOLNOŚĆ NEREK - EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY, STADIA NIEWYDOLNOŚCI, DIAGNOSTYKA AGNIESZKA BARTOSZ GR.1 Niewydolność nerek Niewydolność nerek charakteryzuje się utratą zdolności do oczyszczania organizmu
Bardziej szczegółowoprof. Joanna Chorostowska-Wynimko Zakład Genetyki i Immunologii Klinicznej Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie
prof. Joanna Chorostowska-Wynimko Zakład Genetyki i Immunologii Klinicznej Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie Sekwencyjność występowania zaburzeń molekularnych w niedrobnokomórkowym raku płuca
Bardziej szczegółowoGdański Uniwersytet Medyczny Wydział Lekarski. Udział mikrorna w procesie starzenia się ludzkich limfocytów T. Joanna Frąckowiak
Gdański Uniwersytet Medyczny Wydział Lekarski Udział mikrorna w procesie starzenia się ludzkich limfocytów T Joanna Frąckowiak Rozprawa doktorska Praca wykonana w Katedrze i Zakładzie Fizjopatologii Gdańskiego
Bardziej szczegółowoSTRESZCZENIE PRACY DOKTORSKIEJ
mgr Bartłomiej Rospond POSZUKIWANIE NEUROBIOLOGICZNEGO MECHANIZMU UZALEŻNIENIA OD POKARMU - WPŁYW CUKRÓW I TŁUSZCZÓW NA EKSPRESJĘ RECEPTORÓW DOPAMINOWYCH D 2 W GRZBIETOWYM PRĄŻKOWIU U SZCZURÓW STRESZCZENIE
Bardziej szczegółowoDiagnostyka i monitorowanie cukrzycy i chorób nerek
Diagnostyka i monitorowanie cukrzycy i chorób nerek Business Development Manager Konferencja naukowo-szkoleniowa Ryn Badania laboratoryjne w chorobach nerek Wyzwaniem dla współczesnej medycyny jest badanie
Bardziej szczegółowoI. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa)
Spis treści 1. Wprowadzenie 13 Wstęp do wydania II 16 I. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa) 2. Podstawowa charakterystyka struktury i czynności nerek 21 3. Czynniki wpływające na rozwój uszkodzenia
Bardziej szczegółowoPROKALCYTONINA infekcje bakteryjne i sepsa. wprowadzenie
PROKALCYTONINA infekcje bakteryjne i sepsa wprowadzenie CZĘŚĆ PIERWSZA: Czym jest prokalcytonina? PCT w diagnostyce i monitowaniu sepsy PCT w diagnostyce zapalenia dolnych dróg oddechowych Interpretacje
Bardziej szczegółowoBIOTECHNOLOGIA STUDIA I STOPNIA
BIOTECHNOLOGIA STUDIA I STOPNIA OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA 1) Tabela odniesień kierunkowych efektów kształcenia (EKK) do obszarowych efektów kształcenia (EKO) SYMBOL EKK KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Bardziej szczegółowoSkale i wskaźniki jakości leczenia w OIT
Skale i wskaźniki jakości leczenia w OIT Katarzyna Rutkowska Szpital Kliniczny Nr 1 w Zabrzu Wyniki leczenia (clinical outcome) śmiertelność (survival) sprawność funkcjonowania (functional outcome) jakość
Bardziej szczegółowoDiagnostyka wirusologiczna w praktyce klinicznej
Diagnostyka wirusologiczna w praktyce klinicznej Ponad 60% zakażeń w praktyce klinicznej jest wywołana przez wirusy. Rodzaj i jakość materiału diagnostycznego (transport!) oraz interpretacja wyników badań
Bardziej szczegółowoSylabus Biologia molekularna
Sylabus Biologia molekularna 1. Metryczka Nazwa Wydziału Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Program kształcenia Farmacja, jednolite studia magisterskie, forma studiów: stacjonarne
Bardziej szczegółowopaździernika 2013: Elementarz biologii molekularnej. Wykład nr 2 BIOINFORMATYKA rok II
10 października 2013: Elementarz biologii molekularnej www.bioalgorithms.info Wykład nr 2 BIOINFORMATYKA rok II Komórka: strukturalna i funkcjonalne jednostka organizmu żywego Jądro komórkowe: chroniona
Bardziej szczegółowoDr. habil. Anna Salek International Bio-Consulting 1 Germany
1 2 3 Drożdże są najprostszymi Eukariontami 4 Eucaryota Procaryota 5 6 Informacja genetyczna dla każdej komórki drożdży jest identyczna A zatem każda komórka koduje w DNA wszystkie swoje substancje 7 Przy
Bardziej szczegółowoGenetycznie uwarunkowany steroidooporny zespół nerczycowy w polskiej populacji dziecięcej.
Genetycznie uwarunkowany steroidooporny zespół nerczycowy w polskiej populacji dziecięcej. Irena Bałasz-Chmielewska 1*, Lipska-Ziętkiewicz BS. 2, Bieniaś B. 3, Firszt-Adamczyk A. 4 Hyla-Klekot L. 5 Jarmoliński
Bardziej szczegółowoS YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Biochemia kliniczna
Załącznik Nr 3 do Uchwały Senatu PUM 14/2012 S YLABUS MODUŁU (PRZDMIOTU) Kod modułu Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok studiów Nazwa modułu Biochemia
Bardziej szczegółowoDane mikromacierzowe. Mateusz Markowicz Marta Stańska
Dane mikromacierzowe Mateusz Markowicz Marta Stańska Mikromacierz Mikromacierz DNA (ang. DNA microarray) to szklana lub plastikowa płytka (o maksymalnych wymiarach 2,5 cm x 7,5 cm) z naniesionymi w regularnych
Bardziej szczegółowo1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A.
raport 2015 1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A. Firszt-Adamczyk, R. Stankiewicz, 6. M. Szczepańska,
Bardziej szczegółowoMateriał i metody. Wyniki
Abstract in Polish Wprowadzenie Selen jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Selen jest wbudowywany do białek w postaci selenocysteiny tworząc selenobiałka (selenoproteiny).
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. n. med. Anna Wasilewska
Prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska Nieodwracalny, postępujący proces chorobowy Powoduje uszkodzenie, a następnie zmiany w budowie i czynności nerek Prowadzi do zmiany składu oraz objętości płynów ustrojowych,
Bardziej szczegółowoUkład wydalniczy (moczowy) Osmoregulacja to aktywne regulowanie ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych w celu utrzymania homeostazy.
Układ wydalniczy (moczowy) Osmoregulacja to aktywne regulowanie ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych w celu utrzymania homeostazy. Wydalanie pozbywanie się z organizmu zbędnych produktów przemiany
Bardziej szczegółowoOcena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka. pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia
Ocena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia podjęcia funkcji graftu i przewlekłej dysfunkcji graftu u pacjentów
Bardziej szczegółowolek. Katarzyna Gniewek Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej UMW
lek. Katarzyna Gniewek Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej UMW CD80, MMP-2, MMP-9, TIMP-1, TIMP-2 i supar-użyteczność markerów uszkodzenia podocyta w ocenie aktywności kłębuszkowych
Bardziej szczegółowoOsteoporoza w granicznej niewydolności nerek - problem niedoboru witaminy D
Atlanta Osteoporoza w granicznej niewydolności nerek - problem niedoboru witaminy D Jerzy Przedlacki Katedra i Klinika Nefrologii Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM Echa ASBMR 2016 Łódź, 14.01.2017
Bardziej szczegółowoCystatyna C jako marker uszkodzenia nerek u pacjentów z cukrzycą
AKTUALNOŚCI W PIELĘGNIARSTWIE NEFROLOGICZNYM Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 4, 389 393 Copyright 2011 Via Medica ISSN 1899 3338 Łukasz Czyżewski 1, Emilia Ciach 2, Janusz Wyzgał 1 www.fn.viamedica.pl
Bardziej szczegółowokłębuszkowe zapalenie nerek u dziewczynki z rodzinnym zespołem Alporta opis przypadku
PrzypadkiMedyczne.pl, e-issn 2084 2708, 2014; 57:259 263 MNiSW 1 pkt IndexCopernicus 3.22 wersja pierwotna Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek u dziewczynki z rodzinnym zespołem Alporta opis przypadku Poststreptococcal
Bardziej szczegółowoCewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek Krzysztof Letachowicz Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Kierownik: Prof. dr hab. Marian Klinger Cewkowo-śródmiąższowe
Bardziej szczegółowoCzy potrzebna jest współpraca z nefrologiem w opiece po nefrektomii
Czy potrzebna jest współpraca z nefrologiem w opiece po nefrektomii Stanisław Niemczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii 11-12 2012, JG, sn Nefrektomia Badania z udziałem zwierząt
Bardziej szczegółowoMicroRNA w chorobach nerek
prace poglądowe MicroRNA w chorobach nerek MicroRNA (mirna) to krótkie, niekodujące cząsteczki kwasu rybonukleinowego regulujące procesy ekspresji genów, a przez to wpływające na przebieg wielu procesów
Bardziej szczegółowoNoworodek z wrodzoną wadą metabolizmu - analiza przypadku klinicznego
Noworodek z wrodzoną wadą metabolizmu - analiza przypadku klinicznego Marcin Kalisiak Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka Kierownik Kliniki: prof. Ewa Helwich 1 Plan prezentacji co to
Bardziej szczegółowoKOŁO NAUKOWE IMMUNOLOGII. Mikrochimeryzm badania w hodowlach leukocytów in vitro
KOŁO NAUKOWE IMMUNOLOGII Mikrochimeryzm badania w hodowlach leukocytów in vitro Koło Naukowe Immunolgii kolo_immunologii@biol.uw.edu.pl kolo_immunologii.kn@uw.edu.pl CEL I PRZEDMIOT PROJEKTU Celem doświadczenia
Bardziej szczegółowoBadania pracowniane w chorobach nerek u dzieci. Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu
Badania pracowniane w chorobach nerek u dzieci Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu Badanie ogólne moczu Barwa Przejrzystość Odczyn Ciężar właściwy
Bardziej szczegółowojest podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia naszych nerek dla zdrowia i życia oraz
Światowy Dzień Nerek Światowy Dzień Nerek jest ogólnoświatową kampanią, której celem jest podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia naszych nerek dla zdrowia i życia oraz informowanie o powszechności
Bardziej szczegółowoNowe spojrzenie na nefropatię cukrzycową
Nowe spojrzenie na nefropatię cukrzycową Agnieszka Szadkowska Klinika Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetologii Uniwersytet Medyczny w Łodzi Przebieg kliniczny cukrzycy typu 1 Prezentacja kliniczna
Bardziej szczegółowoCzynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości
Czynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości OTYŁOŚĆ Choroba charakteryzująca się zwiększeniem masy ciała ponad przyjętą normę Wzrost efektywności terapii Czynniki psychologiczne Czynniki środowiskowe
Bardziej szczegółowowww.jacekbujko.com @JacekBujko
www.jacekbujko.com @JacekBujko Lek. Jacek Bujko Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka laboratoryjna chorób nerek Jak pobrać mocz? Badanie 3 dni przed i 3 dni po miesiączce zanieczyszcza próbkę erytrocytami
Bardziej szczegółowoMetody wykrywania i oceny postępu przewlekłej choroby nerek
Choroby Serca i Naczyń 2007, tom 4, nr 3, 137 141 K L I N I C Z N A I N T E R P R E T A C J A W Y N I K Ó W B A D A Ń Redaktor działu: dr hab. med. Edward Franek Metody wykrywania i oceny postępu przewlekłej
Bardziej szczegółowoBiologia molekularna
Biologia molekularna 1. Metryczka Nazwa Wydziału Program kształcenia Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, studia jednolite magisterskie, studia stacjonarne i niestacjonarne
Bardziej szczegółowoPula pytań v.1.0 Diagnostyka nefrologiczna
Pula pytań v.1.0 Diagnostyka nefrologiczna 1. W odwodnieniu, hipoperfuzji nerek i stanach wzmożonego katabolizmu białkowego takiego jak dieta wysokobiałkowa stężenie mocznika w surowicy jest podwyższone
Bardziej szczegółowoTrudności diagnostyczne w rozpoznaniu choroby Denta opis przypadku
Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu choroby Denta opis przypadku I. Załuska-Leśniewska, P. Czarniak, P. Szcześniak, Z. Gockowska, A. Żurowska Klinika Chorób Nerek i Nadciśnienia Dzieci i Młodzieży Gdański
Bardziej szczegółowoAnaliza mutacji genów EGFR, PIKCA i PTEN w nerwiaku zarodkowym
Analiza mutacji genów EGFR, PIKCA i PTEN w nerwiaku zarodkowym mgr Magdalena Brzeskwiniewicz Promotor: Prof. dr hab. n. med. Janusz Limon Katedra i Zakład Biologii i Genetyki Gdański Uniwersytet Medyczny
Bardziej szczegółowoLeczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014 Leki przeciwpłytkowe (ASA, clopidogrel) Leki przeciwzakrzepowe (heparyna, warfin, acenocumarol) Leki trombolityczne
Bardziej szczegółowoRozwój metod dozymetrii biologicznej oraz biofizycznych markerów i indykatorów wpływu promieniowania na organizmy żywe
Rozwój metod dozymetrii biologicznej oraz biofizycznych markerów i indykatorów wpływu promieniowania na organizmy żywe Marcin Kruszewski Centrum Radiobiologii i Dozymetrii Biologicznej Instytut Chemii
Bardziej szczegółowoMaciej Korpysz. Zakład Diagnostyki Biochemicznej UM Lublin Dział Diagnostyki Laboratoryjnej Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 w Lublinie
Nowe możliwości oceny białka monoklonalnego za pomocą oznaczeń par ciężki-lekki łańcuch immunoglobulin (test Hevylite) u chorych z dyskrazjami plazmocytowymi. Maciej Korpysz Zakład Diagnostyki Biochemicznej
Bardziej szczegółowoOncoOVARIAN Dx (Jajniki) - Raport
IMS Sp. z o.o. 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 4 4 OncoOVARIAN Dx (Jajniki) - Raport Informacje o pacjencie Dane identyfikacyjne Kod: PRZYKLAD PESEL: 00999000000 Dane osobowe Wiek (w latach): 40 Status menopauzalny
Bardziej szczegółowoAutoreferat. 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/ artystyczne z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej.
Autoreferat 1. Imię i Nazwisko. Andrzej Konieczny 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/ artystyczne z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej. Rozprawa doktorska:
Bardziej szczegółowoNadciśnienie tętnicze a markery dysfunkcji śródbłonka u dzieci z przewlekłą chorobą nerek
Nadciśnienie tętnicze a markery dysfunkcji śródbłonka u dzieci z przewlekłą chorobą nerek Drożdż D, 1 ; Kwinta P, 2, Sztefko K, 3, J, Berska 3, Zachwieja K, 1, Miklaszewska M, 1, Pietrzyk J,A, 1 Zakład
Bardziej szczegółowoWybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna
Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna Proteomika: umożliwia badanie zestawu wszystkich (lub prawie wszystkich) białek komórkowych Zalety analizy proteomu w porównaniu z analizą trankryptomu:
Bardziej szczegółowoMożliwości współczesnej inżynierii genetycznej w obszarze biotechnologii
Możliwości współczesnej inżynierii genetycznej w obszarze biotechnologii 1. Technologia rekombinowanego DNA jest podstawą uzyskiwania genetycznie zmodyfikowanych organizmów 2. Medycyna i ochrona zdrowia
Bardziej szczegółowoSpecjalność (studia II stopnia) Oczyszczanie i analiza produktów biotechnologicznych
Specjalność (studia II stopnia) Oczyszczanie i analiza produktów biotechnologicznych Studia magisterskie przedmioty specjalizacyjne Bioinformatyka w analizie genomu Diagnostyka molekularna Elementy biosyntezy
Bardziej szczegółowolek. Olga Możeńska Ocena wybranych parametrów gospodarki wapniowo-fosforanowej w populacji chorych z istotną niedomykalnością zastawki mitralnej
lek. Olga Możeńska Ocena wybranych parametrów gospodarki wapniowo-fosforanowej w populacji chorych z istotną niedomykalnością zastawki mitralnej Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych Promotor: dr
Bardziej szczegółowoSYLABUS. Część A - Opis przedmiotu kształcenia. II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Lekarski
SYLABUS Nazwa modułu/przedmiotu : Wydział: Kierunek studiów: Część A - Opis przedmiotu kształcenia. Nefrologia Kod modułu LK.3.E.008 II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Lekarski Specjalności:
Bardziej szczegółowoZastosowanie metabolomiki w diagnostyce medycznej Nowoczesne metody wykrywania chorób
Zastosowanie metabolomiki w diagnostyce medycznej Nowoczesne metody wykrywania chorób Wojciech Wojtowicz wojciech.wojtowicz@pwr.edu.pl Bioorganic Chemistry Group Department of Chemistry Wrocław University
Bardziej szczegółowoSylabus Biologia molekularna
Sylabus Biologia molekularna 1. Metryczka Nazwa Wydziału Program kształcenia Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, studia jednolite magisterskie, studia stacjonarne
Bardziej szczegółowoS YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nie dotyczy
Nazwa modułu: Moduł A - Patofizjologia Rodzaj modułu/przedmiotu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok, semestr studiów np. rok 1, semestr (I i II) Liczba przypisanych
Bardziej szczegółowow kale oraz innych laboratoryjnych markerów stanu zapalnego (białka C-reaktywnego,
1. Streszczenie Wstęp: Od połowy XX-go wieku obserwuje się wzrost zachorowalności na nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ), w tym chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChLC), zarówno wśród dorosłych, jak i
Bardziej szczegółowoLECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N
Załącznik nr 42 do zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu: LECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N 25.8 Inne zaburzenia
Bardziej szczegółowoEpidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę?
Epidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę? Piotr Ponikowski Klinika Chorób Serca Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Ośrodek Chorób Serca Szpitala Wojskowego we Wrocławiu Niewydolność
Bardziej szczegółowoNowe możliwości diagnostyczne zmian nowotworowych szyjki macicy. Ewa Zembala-Nożyńska Zakład Patologii Nowotworów
Nowe możliwości diagnostyczne zmian nowotworowych szyjki macicy. Ewa Zembala-Nożyńska Zakład Patologii Nowotworów Historia badań cytologicznych 1926- Aurel Babes (1886-1961) Bukareszt, Rumuniaodkrycie
Bardziej szczegółowoZnaczenie wczesnego wykrywania cukrzycy oraz właściwej kontroli jej przebiegu. Krzysztof Strojek Śląskie Centrum Chorób Serca Zabrze
Znaczenie wczesnego wykrywania cukrzycy oraz właściwej kontroli jej przebiegu Krzysztof Strojek Śląskie Centrum Chorób Serca Zabrze Czynniki ryzyka rozwoju i powikłania cukrzycy Nadwaga i otyłość Retinopatia
Bardziej szczegółowoXVI Konferencja Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej. Patomorfologia steroidoopornegozespołu nerczycowego
XVI Konferencja Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej Patomorfologia steroidoopornegozespołu nerczycowego Prawidłowy obraz kory Prawidłowy kłębuszek obraz w mikroskopii świetlnej AFOG Srebrzenie
Bardziej szczegółowoPrzydatność oznaczania NGAL w surowicy i w moczu u niemowląt we wczesnym rozpoznawaniu zakażenia układu moczowego
Przydatność oznaczania NGAL w surowicy i w moczu u niemowląt we wczesnym rozpoznawaniu zakażenia układu moczowego Grażyna Krzemień, Agnieszka Szmigielska, Małgorzata Pańczyk-Tomaszewska, Dominika Adamczuk
Bardziej szczegółowoBIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA
BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA K WBT BT2 101 Genomika funkcjonalna 30 4 WBT BT350 In vivo veritas praktikum pracy ze zwierzętami laboratoryjnymi 60 4 Mechanisms of cell trafficking from leucocyte homing to WBT
Bardziej szczegółowoCzęść praktyczna: Metody pozyskiwania komórek do badań laboratoryjnych cz. I
Ćwiczenie 1 Część teoretyczna: Budowa i funkcje układu odpornościowego 1. Układ odpornościowy - główne funkcje, typy odpowiedzi immunologicznej, etapy odpowiedzi odpornościowej. 2. Komórki układu immunologicznego.
Bardziej szczegółowoPowikłania nefrologiczne u dzieci z chorobami onkologicznymi i hamatologicznymi
Powikłania nefrologiczne u dzieci z chorobami onkologicznymi i hamatologicznymi Wojciech Młynarski Klinika Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetolologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Nowotwory u dzieci
Bardziej szczegółowo1
PLAN STUDIÓW kierunek BIOTECHNOLOGIA MOLEKULARNA studia drugiego stopnia PIERWSZY ROK STUDIÓW I semestr (zimowy) WBt BT2 001 Biochemia kurs zaawansowany 1 0+5 Z 7 WBt BT2 004 Biotechnologia dla środowiska
Bardziej szczegółowoPraca oryginalna Original Article
diagnostyka laboratoryjna Journal of Laboratory Diagnostics Diagn Lab 2015; 51(2): 97-104 Praca oryginalna Original Article Użyteczność lipokaliny związanej z żelatynazą neutrofilów (NGAL) i wyliczanego
Bardziej szczegółowoRola IL-13 w patogenezie idiopatycznego zespołu nerczycowego (IZN) u dzieci
: 149 154 doi: 10.5114/fmpcr/42427 PRACE ORYGINALNE ORIGINAL PAPERS Rola IL-13 w patogenezie idiopatycznego zespołu nerczycowego (IZN) u dzieci Copyright by Wydawnictwo Continuo The role of IL-13 in the
Bardziej szczegółowoMgr inż. Aneta Binkowska
Mgr inż. Aneta Binkowska Znaczenie wybranych wskaźników immunologicznych w ocenie ryzyka ciężkich powikłań septycznych u chorych po rozległych urazach. Streszczenie Wprowadzenie Według Światowej Organizacji
Bardziej szczegółowoJeśli wyniki tego samego badania przeprowadzone dwoma różnymi metodami nie różnią się od siebie
lek.wet. Agnieszka Dereczeniuk Badania laboratoryjne w hodowli Łódź 24.03.2012 Po co badać? Badania przesiewowe Badania profilaktyczne Badania obowiązkowe dla danej rasy Badania okresowe Badania diagnostyczne
Bardziej szczegółowodr n. med. Antoni Sokalski, Oddział Dializ i Nefrologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Chałubinskiego
dr n. med. Antoni Sokalski, Oddział Dializ i Nefrologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Chałubinskiego Postępy w diagnostyce i leczeniu nefropatii toczniowej Pod pojęciem nefropatii toczniowej
Bardziej szczegółowoKluczowe znaczenie ma rozumienie procesu klinicznego jako kontinuum zdarzeń
Lek Anna Teresa Filipek-Gliszczyńska Ocena znaczenia biomarkerów w płynie mózgowo-rdzeniowym w prognozowaniu konwersji subiektywnych i łagodnych zaburzeń poznawczych do pełnoobjawowej choroby Alzheimera
Bardziej szczegółowoImmunologia komórkowa
Immunologia komórkowa ocena immunofenotypu komórek Mariusz Kaczmarek Immunofenotyp Definicja I Charakterystyczny zbiór antygenów stanowiących elementy różnych struktur komórki, związany z jej różnicowaniem,
Bardziej szczegółowoWydalanie ZAKŁAD FIZJOLOGII ZWIERZĄT, INSTYTUT ZOOLOGII WYDZIAŁ BIOLOGII, UNIWERSYTET WARSZAWSKI
Wydalanie DR MAGDALENA MARKOWSKA ZAKŁAD FIZJOLOGII ZWIERZĄT, INSTYTUT ZOOLOGII WYDZIAŁ BIOLOGII, UNIWERSYTET WARSZAWSKI Środowisko odla ZWIERZĘCIA jest nim OTOCZENIE, w którym żyje odla KOMÓREK PŁYN ZEWNĄTRZKOMÓRKOWY,
Bardziej szczegółowoCzy immunoterapia nowotworów ma racjonalne podłoże? Maciej Siedlar
Czy immunoterapia nowotworów ma racjonalne podłoże? Maciej Siedlar Zakład Immunologii Klinicznej Katedra Immunologii Klinicznej i Transplantologii Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, oraz Uniwersytecki
Bardziej szczegółowoOcena ekspresji genów proangiogennych w komórkach nowotworowych OVP-10 oraz transfektantach OVP-10/SHH i OVP-10/VEGF
Agnieszka Gładysz Ocena ekspresji genów proangiogennych w komórkach nowotworowych OVP-10 oraz transfektantach OVP-10/SHH i OVP-10/VEGF Katedra i Zakład Biochemii i Chemii Klinicznej Akademia Medyczna Prof.
Bardziej szczegółowoAnna Jakubowska. Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Anna Jakubowska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Ocena przydatności oznaczania aneksyny V u dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym
Bardziej szczegółowoDiagnostyka zakażeń EBV
Diagnostyka zakażeń EBV Jakie wyróżniamy główne konsekwencje kliniczne zakażenia EBV: 1) Mononukleoza zakaźna 2) Chłoniak Burkitta 3) Potransplantacyjny zespół limfoproliferacyjny Jakie są charakterystyczne
Bardziej szczegółowoSłużba Zdrowia nr 24-26 z 23 marca 2000. Znaczenie badań przesiewowych w zwalczaniu raka piersi. Zbigniew Wronkowski, Wiktor Chmielarczyk
Służba Zdrowia nr 24-26 z 23 marca 2000 Znaczenie badań przesiewowych w zwalczaniu raka piersi Zbigniew Wronkowski, Wiktor Chmielarczyk Korzystny wpływ skryningu na zmniejszenie umieralności z powodu raka
Bardziej szczegółowo