(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. A61F 2/36 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2011/16 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Implant do kapoplastyki stawu biodrowego (30) Pierwszeństwo: GR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/38 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/10 (73) Uprawniony z patentu: VLACHOS, Ioannis, Chalandri Attikis, GR (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 IOANNIS VLACHOS, Chalandri Attikis, GR (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Dorota Rzążewska JAN WIERZCHOŃ & PARTNERZY BIURO PATENTÓW I ZNAKÓW TOWAROWYCH ul. Żurawia 47/ Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 12678/11/P-RO/DR/KM EP Opis Implant do kapoplastyki stawu biodrowego [0001] Prezentowanym wynalazkiem jest implant przeznaczony do artroplastyki powierzchniowej stawu biodrowego, rekonstrukcji chirurgicznej przeprowadzanej na pacjentach ze schorzeniami stawu biodrowego. Publikacja US-A jest uważana za najbardziej zbliżony opis dotychczasowego stanu techniki. [0002] Pacjentów ze schorzeniami stawu biodrowego (np. zapaleniem kości i stawów) poddaje się na ogół całkowitej endoprotezoplastyce stawu biodrowego, w celu zapewnienia uśmierzenia bólu i umożliwienia rehabilitacji czynnościowej stawu. Podczas takich procedur rekonstrukcyjnych panewka miednicy, tak jak i górna część kości udowej (szyjka i głowa), są zastępowane odpowiednimi implantami utworzonymi przez polerowane kuliste powierzchnie nośne. [0003] W niektórych przypadkach jednak jest klinicznie możliwe zachowanie szyjki i głowy kości udowej i ograniczenie rekonstrukcji chirurgicznej do wymiany powierzchni nośnej głowy kości udowej (artroplastyka powierzchniowa stawu biodrowego). Dokonuje się tego przy pomocy polerowanego metalowego implantu, który geometrycznie przypomina cienkościenną kulistą kapę, mocowaną do odpowiednio wyprofilowanej głowy kości udowej. [0004] Obecnie dostępne implanty do kapoplastyki stawu biodrowego odznaczają się następującymi wadami: [0005] Zewnętrzna powierzchnia polerowanej kapy stanowi część kuli, wykraczającej za północną półkulę o lub nawet stopni szerokości geograficznej południowej poza równik. W rezultacie, krawędź kapy na obwodzie jest względnie ograniczona, czyniąc mocowanie do głowy kości udowej niemożliwym do zrealizowania przy nieznacznym obwodowym profilowaniu głowy kości udowej. Zatem, w celu dopasowania takich kap, konieczna jest znaczna resekcja obwodowej części kości, do tego stopnia, że profilowana głowa kości udowej na koniec zbliża się wyglądem do profilu początkowo znacznie cieńszej szyjki kości udowej. Osłabia to siłę regionu anatomicznego, zazwyczaj prowadząc do powikłań pooperacyjnych związanych ze złamaniem szyjki kości udowej, na skutek podwyższonego przeciążenia. [0006] Ponadto, obecnie dostępne implanty do kapoplastyki stawu biodrowego zapewniają mocowanie za pomocą wewnętrznego, centralnie położonego kołka, o rozmiarze aż do 10 mm średnicy w przekroju poprzecznym, do wprowadzenia którego konieczna jest dalsza resekcja kości, poprzez wiercenie w szyjce, jak i równoważnie w głowie kości udowej. To jeszcze bardziej zmniejsza siłę regionu anatomicznego, równocześnie oddziałując na miejscową waskularyzację.

3 - 2 - [0007] Poza tym, obecnie dostępne implanty do kapoplastyki stawu biodrowego są mocowane przy pomocy cementu na bazie żywicy akrylowej, którego rolą jest zapewnienie wiązania pomiędzy metalową kapą, a eksponowaną warstwą kości gąbczastej profilowanej głowy kości udowej. Jednakże, podczas egzotermicznej reakcji polimeryzacji cementu integralność leżącej pod spodem kości gąbczastej narażana jest jeszcze bardziej. [0008] Prezentowanym wynalazkiem jest implant przeznaczony do artroplastyki powierzchniowej stawu biodrowego, który skutecznie odpowiada na wspomniane powyżej niedociągnięcia obecnie dostępnych implantów i równocześnie wprowadza pewne korzyści, ważne dla biomechaniki analizowanego regionu anatomicznego. Prezentowany implant składa się z: głównego elementu, którym jest polerowana kapa metalowa, wstępnie obciążonego drutu naciągowego i nakrętki z podkładką. Wszystkie elementy zaprezentowano na załączonym rysunku. [0009] Metalowa kapa (1) prezentowanego implantu to cienkościenna kulista kapa o 180 stopniach (dokładnie półkulista) z polerowaną (wypukłą) powierzchnią zewnętrzną. Wewnętrzna (wklęsła) powierzchnia metalowej kapy także jest półkulista. Stanowi to ważną korzyść, przez to, że krawędź kapy na obwodzie jest maksymalna, czyniąc mocowanie do głowy kości udowej możliwym do zrealizowania przy nieznacznym obwodowym profilowaniu, bez znacznej resekcji kości. [0010] Ponadto, metalowa kapa (1) prezentowanego implantu posiada na biegunie wewnętrznej (wklęsłej) powierzchni krótki czop (2). To oferuje ważną korzyść, przez to, że nie ma konieczności prowadzenia rozległego wiercenia w głąb, wzdłuż głowy i szyjki kości udowej, tym samym zachowuje się integralność leżącej pod spodem kości oraz miejscową waskularyzację. [0011] Ponadto, metalowa kapa (1) prezentowanego implantu posiada na wewnętrznej (wklęsłej) powierzchni cienkie żebrowanie południkowe (3), podczas gdy na środku krótkiego czopa znajduje się gwint wewnętrzny (4) przeznaczony do przymocowywania wstępnie obciążonego drutu naciągowego. Za pomocą tych dwóch sposobów (żebrowania i wstępnego obciążenia), zapewnia się adekwatnie stabilność przy skręcaniu oraz stabilność osiową bezpośrednio po zabiegu, tym samym czyniąc korzystanie z wiązania za pomocą cementu na bazie żywicy akrylowej rozwiązaniem przestarzałym. Dla potrzeb długoterminowej stabilności implantu, wewnętrzna powierzchnia metalowej kapy jest pokryta porowatą powłoką metaliczną, co pod wpływem korzystnego efektu wstępnego obciążenia prowadzi do trwałej osseointegracji z leżącą pod spodem kością. [0012] Na całej długości wstępnie obciążonego drutu naciągowego (5) prezentowanego implantu obecny jest gwint równoważny gwintowi wewnętrznemu czopa. Jednym z końców wstępnie obciążonego drutu naciągowego (5) jest trokar. W ten sposób, podczas gdy jeden koniec wstępnie obciążonego drutu naciągowego można wkręcić do czopu, koniec z trokarem można, poprzez wiercenie wzdłuż odpowiedniego kierunku przez głowę i szyjkę kości udowej, ustabilizować w regionie krętarza większego za pomocą łączenia nakrętki z

4 - 3 - podkładką (6). Możliwe jest wtedy ostateczne ustalenie koniecznego wstępnego obciążenia drutu. [0013] W trakcie przeprowadzania procedury chirurgicznej kapoplastyki stawu biodrowego, zastosowanie prezentowanego implantu przebiega za pomocą następujących etapów: a) Wiercenie w głowie i szyjce kości udowej przy pomocy wstępnie obciążonego drutu naciągowego aż do krętarza większego, wzdłuż kierunku wyznaczonego dzięki odpowiedniemu planowaniu przedoperacyjnemu. Dystalnie drut wychodzi z kości udowej, wystając poza krętarz większy, podczas gdy proksymalnie jest zabezpieczony przed pełnym wprowadzeniem. b) Drut pozostaje na miejscu i jest następnie wykorzystywany jako prowadnik centralizujący przy niezbędnych procedurach nieznacznego profilowania głowy kości i frezowania wnęki czopu, stosownie do rozmiaru prezentowanego implantu. c) Całkowite przymocowanie metalowej kapy na gwintowanym drucie i późniejsze przeciągnięcie drutu (z przymocowaną kapą) od strony krętarza większego. d) Użycie łączenia nakrętki z podkładką do bezpiecznego zamocowania dystalnie wystającej części drutu do warstwy korowej krętarza większego. e) Dokręcenie łączenia nakrętki z podkładką, które równocześnie powoduje, co następuje: osiadanie metalowej kapy na profilowanej głowie kości udowej, osadzanie wewnętrznego żebrowania południkowego na leżącej pod spodem kości i ostateczne ustalenie wymaganego wstępnego obciążenia wzdłuż drutu naciągowego. f) Odcięcie części drutu, która wystaje poza nakrętkę po ustaleniu wstępnego obciążenia. [0014] Prezentowany implant do kapoplastyki stawu biodrowego skutecznie odpowiada na wady obecnie dostępnych implantów, zachowując znacząco większą ilość leżącej pod spodem lepiej unaczynionej kości, w lokalizacji odpowiadającej głowie i szyjce kości udowej. Równocześnie prezentowany implant wprowadza korzyść wstępnego obciążenia, co pozytywnie wpływa na stabilność implantu bezpośrednio po zabiegu, bez zaburzania długoterminowej biomechaniki regionu, a wprost przeciwnie, zwiększa siłę kostnej szyjki kości udowej. Sporządziła i zweryfikowała Dorota Rzążewska Rzecznik patentowy

5 - 4 - Zastrzeżenia patentowe 1. Implant do kapoplastyki stawu biodrowego, który jest metalowy, stanowi geometrycznie część cienkościennej kulistej kapy (1) i z założenia ma zostać dopasowany do odpowiednio wyprofilowanej głowy kości udowej, znamienny faktem, że wypukła polerowana powierzchnia jest dokładnie półkulista oraz faktem, że mocowanie na leżącej poniżej kości jest wykonywane za pomocą wstępnie obciążonego drutu naciągowego (5), który przewiercany jest przez głowę i szyjkę kości udowej, wychodzi od strony krętarza większego i jest przymocowywany proksymalnie do gwintu (4) czopa (2) kapy oraz dystalnie do łączenia nakrętki z podkładką (6), przez dokręcenie których dokonuje się ustalenia wstępnego obciążenia. 2. Implant do kapoplastyki stawu biodrowego według zastrz. 1, znamienny faktem, że wewnętrzna wklęsła powierzchnia kapy jest półkulista i posiada cienkie południkowe żebrowanie (3), krótki czop (2) na biegunie i jest w pełni pokryta porowatą powłoką metaliczną, dla potrzeb osseointegracji pomiędzy implantem a leżącą poniżej kością. Sporządziła i zweryfikowała Dorota Rzążewska Rzecznik patentowy

6 - 5 - Głowa kości udowej PRZEKRÓJ A-A Szyjka kości udowej Kość udowa FIG. 1