(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 07/24 EP B1 (13) T3 (1) Int. Cl. F21V7/00 F21V13/02 F21S8/ (06.01) (06.01) (06.01) (4) Tytuł wynalazku: Wypionowany reflektor do pojazdu samochodowego () Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 0/23 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 11/07 (73) Uprawniony z patentu: VALEO VISION, Bobigny, FR PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Meyrenaud Jean-Luc, Livry Gargan, FR (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Kuczyńska Teresa Warszawa skr. poczt. 33 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 1 3P2117PL00 EP B1 Opis 1 2 [0001] Przedmiotem wynalazku jest reflektor do pojazdu samochodowego, w szczególności reflektor typu nazywanego wypionowanym i zawierający co najmniej jeden odbłyśnik połączony z co najmniej jednym źródłem światła, korzystnie umieszczonym w pobliżu ogniska odbłyśnika. Pod tym określeniem rozumie się, w sensie wynalazku, reflektor, który po zamontowaniu na pojeździe, do którego jest przeznaczony, ma wysokość o wymiarze znacząco wyższym niż szerokość: jest to reflektor, który po zamontowaniu jest ułożony zasadniczo według kierunku pionowego, i który jest zatem znacząco wyższy niż szerszy (nawet jeśli może być zamontowany w sposób niedokładnie pionowy w karoserii pojazdu). To wypionowanie jest generalnie powodowane przez ustawienie odbłyśnika reflektora (reflektora głównego, jeśli jest ich kilka), który również jest ustawiony w reflektorze tak, że jest wyższy niż szerszy po zamontowaniu na pojeździe. Te reflektory nazywane wypionowanymi są interesujące przede wszystkim ze względu na oferowanie nowych możliwości w zakresie parametrów optycznych, a poza tym to ustawienie nadaje im oryginalny styl. [0002] Z patentu EP i zgłoszenia EP-A znany jest reflektor ze źródłem światła umieszczonym poprzecznie do osi optycznej odbłyśnika, z którym jest ono połączone, przy czym ten odbłyśnik jest typu wypionowanego. Jak już wyjaśniono powyżej, przez określenie odbłyśnik wypionowany rozumie się

3 2 1 2 odbłyśnik ułożony zasadniczo według kierunku pionowego po zamontowaniu reflektora w pojeździe, i którego powierzchnia jest określona, aby odbijać w kierunku zasadniczo poziomym promienie świetlne pochodzące ze źródła usytuowanego w pobliżu ogniska odbłyśnika. Reflektor według patentu EP umożliwia uzyskanie wiązki o wystarczającym zasięgu wzdłuż osi optycznej reflektora, z wyraźną granicą światła i cienia wiązki poniżej płaszczyzny poziomej. [0003] Jednakże uzyskanie oświetlenia poboczy drogi jest stosunkowo skomplikowane. [0004] Dokument US przedstawia reflektor samochodowy z lampą umieszczoną równolegle do osi optycznej odbłyśnika. [000] Celem wynalazku jest dostarczenie reflektora przeznaczonego do wyposażania pojazdów, który, zachowując korzyści, jakich dostarcza reflektor z odbłyśnikiem wypionowanym, pozwala uzyskać lepsze parametry optyczne, zwłaszcza otrzymanie w prosty i skuteczny sposób dużej szerokości wiązki do oświetlania pobocza. Wynalazek, dodatkowo, dąży do otrzymania reflektora typu wypionowanego, który może mieć zwarte wymiary, zwłaszcza jeśli chodzi o jego głębokość. [0006] Według wynalazku, reflektor do pojazdu samochodowego typu określonego powyżej charakteryzuje się tym, że: - źródło światła (S) jest umieszczone w pobliżu ogniska wewnętrznego (Fi) odbłyśnika elipsoidalnego (R1), tak, aby oś źródła była ukośna w stosunku do osi optycznej (YY) odbłyśnika elipsoidalnego (R1);

4 3 1 - ścianka odbłyśnika elipsoidalnego (R1) zawiera wycięcie (1) usytuowane od strony płaszczyzny, która przechodzi przez oś geometryczną źródła światła (S) i jest równoległa do osi optycznej (Y- Y) odbłyśnika elipsoidalnego (R1), - soczewka (2) o osi optycznej równoległej lub stapiającej się z osią odbłyśnika elipsoidalnego (R1) umieszczona jest przed tym odbłyśnikiem, przy czym ognisko (3) soczewki znajduje się w pobliżu ogniska zewnętrznego (Fe) odbłyśnika elipsoidalnego, - i odbłyśnik wypionowany (R2) jest umieszczony od strony wycięcia (1) przeciwlegle do większej części odbłyśnika elipsoidalnego (R1), przy czym odbłyśnik wypionowany (R2) przewidziany jest do wytwarzania, ze źródła (S) umieszczonego w odbłyśniku elipsoidalnym, wiązki świetlnej, która nie jest zasadniczo przejmowana przez soczewkę, a odbłyśnik elipsoidalny (R1) dostarcza wiązkę, która dodaje się do wiązki wytworzonej przez odbłyśnik wypionowany (R2), aby utworzyć kompletną wiązkę wytwarzaną przez reflektor. 2 [0007] Przez źródło rozumie się żarnik lampy, kiedy dotyczy to lampy z żarnikiem typu lampy halogenowej. [0008] Według wynalazku przewidziano zatem urządzenie oświetleniowe do pojazdu łączące dwa typy odbłyśników: odbłyśnik elipsoidalny połączony z soczewką typu takiego, jakie można znaleźć, na przykład, w modułach eliptycznych, i odbłyśnik wypionowany, korzystnie mające tę samą ogniskową. Odbłyśnik elipsoidalny w

5 4 1 2 wiązce całkowitej ma przyczyniać się raczej do określenia jej szerokości, podczas gdy odbłyśnik wypionowany ma być stosowany w większym stopniu do określenia zasięgu i ewentualnie granicy światła i cienia wiązki całkowitej. To, że można zorientować w różny sposób źródło światła w stosunku do osi optycznej odbłyśnika elipsoidalnego, zwłaszcza przy zachowaniu takich samych definicji powierzchni odbłyśników jest całkowicie nowatorskie i korzystne, i umożliwia większą elastyczność: odbłyśnik, który powinien mieć małą głębokość może mieć ustawienie, w którym lampa jest ukierunkowana ukośnie. Szczególna fotometria jest uzyskana, na przykład, tylko przy ukierunkowaniu źródła równoległym do osi optycznej. Ukierunkowanie równoległe umożliwia generalnie otrzymanie wiązki szerszej, przy takich samych innych warunkach, niż przy ukośnej orientacji źródła. Można zauważyć, że ukierunkowanie źródła równoległe do osi optycznej jest korzystne z uwagi na identyczny montaż źródła światła w prawym i lewym reflektorze tego samego pojazdu. [0009] Korzystnie, wiązka wytworzona przez odbłyśnik elipsoidalny (R1) przyczynia się do określenia szerokości wiązki całkowitej. Podobnie, korzystnie, wiązka wytwarzana przez odbłyśnik wypionowany (R2) przyczynia się do określenia zasięgu, i ewentualnie granicy światła i cienia, wiązki całkowitej. [00] Korzystnie, oś źródła światła (S) umieszczona jest w płaszczyźnie zasadniczo poziomej. Korzystnie, tworzy ona kąt α zawarty pomiędzy 4 a 80, zwłaszcza pomiędzy 4 i 70, lub około 4, z osią optyczną (YY) odbłyśnika elipsoidalnego (R1).

6 1 2 [0011] Korzystnie, powierzchnie odbłyśnika wypionowanego mają ognisko znajdujące w pobliżu źródła światła. Odbłyśnik wypionowany może zawierać rowki odgraniczające co najmniej jedną ściankę środkową i dwie ścianki boczne nachylone do siebie. [0012] Korzystnie, wiązka wytworzona przez odbłyśnik wypionowany ma kąt aperturowy równy co najwyżej ± 1 po obu stronach osi optycznej. Wiązka wytworzona przez odbłyśnik elipsoidalny ma kąt aperturowy około ± 40 po obu stronach osi optycznej. Generalnie, płaszczyzna przechodząca przez oś źródła światła (S) jest zasadniczo pozioma, przy czym odbłyśnik elipsoidalny (R1) jest usytuowany powyżej tej płaszczyzny, a odbłyśnik wypionowany (R2) jest usytuowany poniżej tej płaszczyzny. [0013] Reflektor według wynalazku może być reflektorem mijania (lub kodowym) do pojazdu samochodowego, w tym przypadku odbłyśnik elipsoidalny zawiera przesłonę usytuowaną w pobliżu ogniska zewnętrznego, tak, aby wiązka wychodząca była zasadniczo usytuowana poniżej określonego poziomu, podczas gdy odbłyśnik wypionowany jest przewidziany, aby utworzyć granicę światła i cienia w kształcie litery V odpowiadającą granicy wiązki mijania. [0014] Przesłona może być usytuowana w ognisku lub za ogniskiem odbłyśnika elipsoidalnego. Korzystnie, brzeg górny przesłony usytuowany jest poniżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś optyczną odbłyśnika, w szczególności pomiędzy 0 i 2 mm poniżej, zwłaszcza pomiędzy 0, i 1,8 mm lub między 0,7 i 1,7 mm poniżej, na przykład około 1, mm poniżej. Wybór tego wymiaru

7 6 1 2 zależy od definicji odbłyśnika elipsoidalnego. Takie ustawienie przesłony jest korzystne, ponieważ umożliwia odzyskanie nie przeszkadzającej dodatkowej części strumienia świetlnego. [001] Przesłona może być utworzona przez cylindryczny fragment o pionowych tworzących, z wklęsłością zwróconą do przodu, wzdłuż krzywizny pola odbłyśnika elipsoidalnego. Przesłona może mieć również inny kształt geometryczny, na przykład być płaska. Wybór jej kształtu może zależeć od aberracji chromatycznej soczewki połączonej z elipsoidalnym odbłyśnikiem. [0016] Promień cylindrycznego fragmentu może zmieniać się od wartości R=x, równej na przykład 1 lub mm, do R=nieskończoność zależnie od zakrzywienia pola. [0017] Korzystnie, oś optyczna soczewki jest przesunięta w stosunku do osi optycznej odbłyśnika elipsoidalnego, od strony wycięcia. [0018] Soczewka może być umieszczona w taki sposób, że jej ognisko znajduje się z tyłu, zwłaszcza na tej samej wysokości co górny brzeg przesłony, kiedy jest ona zastosowana, i na przykład 0, do 2 mm do tyłu, na przykład 1, mm za ogniskiem zewnętrznym odbłyśnika elipsoidalnego. Ta odległość może zależeć, w szczególności, od ogniskowej soczewki i od definicji elipsoidy. (Soczewka może również znajdować się dokładnie na wysokości ogniska zewnętrznego). Takie ustawienie soczewki za ogniskiem zewnętrznym umożliwia zoptymalizowanie odzyskiwania maksymalnego strumienia światła powyżej granicy światła i cienia, kiedy zastosowana jest przesłona.

8 7 1 2 [0019] W wariancie, odbłyśnik elipsoidalny może być usytuowany poniżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś poprzeczną źródła światła i równoległej do osi optycznej odbłyśnika, podczas gdy odbłyśnik wypionowany jest usytuowany powyżej tej płaszczyzny. Takie ustawienie jest korzystne w przypadku, gdy źródło światła jest lampą wyładowczą (lub lampą ksenonową). [00] Wynalazek opisano poniżej za pomocą nie ograniczających przykładów z odniesieniem do następujących figur: Fig.1 jest schematycznym przekrojem reflektora przez płaszczyznę pionową przechodzącą przez oś optyczną. Fig.2 jest schematycznym widokiem ukośnym reflektora według Fig. 1 Fig.3 jest schematycznym przekrojem w płaszczyźnie poziomej, przez którą przechodzi źródło światła reflektora przedstawionego na poprzednich figurach. Fig. 4 przedstawia fotometrię odbłyśnika wypionowanego przy ukierunkowaniu osi źródła światła pod kątem 4 w stosunku do osi optycznej (orientacja ukośna ). Fig. przedstawia fotometrię odbłyśnika elipsoidalnego przy ukierunkowaniu pod kątem 4 w stosunku do osi optycznej (orientacja ukośna ). Fig. 6 przedstawia fotometrię odbłyśnika wypionowanego przy ukierunkowaniu pod kątem 0 w stosunku do osi optycznej (orientacja osiowa ).

9 8 1 2 Fig. 7 przedstawia fotometrię odbłyśnika elipsoidalnego przy ukierunkowaniu pod kątem 0 w stosunku do osi optycznej (orientacja osiowa ). Fig. 8 przedstawia fotometrię wiązki całkowitej reflektora, przy ukierunkowaniu źródła światła pod kątem 0 (orientacja osiowa ). Fig. 9 przedstawia fotometrię wiązki całkowitej reflektora, przy ukierunkowaniu źródła światła pod kątem 4 (orientacja ukośna ). [0021] Na figurach 1 do 3 widać reflektor oświetlający P do pojazdu samochodowego, zawierający źródło S, którego oś geometryczna jest w płaszczyźnie zasadniczo poziomej i którego orientacja w stosunku do osi optycznej Y-Y reflektora jest zmienna. Figura 1 przedstawia ukierunkowanie źródła równoległe do osi optycznej, mówi się więc o orientacji osiowej. Figura 2 tylko je symbolizuje w postaci krzyża, który wyznacza punkt, gdzie przechodzi środek żarnika. Figura 3 przedstawia oś optyczną YY i oś źródła XX, przy dwóch ustawieniach źródła: jedno, kiedy kąt α, jaki tworzą obie osie wynosi 0, i drugie według wynalazku kiedy kąt α jaki tworzą między sobą obie osie wynosi 4. Oczywiście każda inna konfiguracja, w której kąt α zawarty jest pomiędzy 4 i 80 jest również możliwa. Źródło S może być utworzone przez lampę halogenową mającą żarnik generalnie cylindryczny. Według wynalazku, w przypadku znormalizowanej lampy H1 lub H7 z żarnikiem osiowym, ta lampa montowana jest ukośnie w reflektorze, podczas gdy w przypadku

10 9 1 2 znormalizowanej lampy H3 z żarnikiem poprzecznym, ta lampa H3 montowana jest ukośnie w reflektorze. [0022] W wariancie, źródło S może być utworzone przez lampę ksenonową wytwarzającą łuk generalnie cylindryczny i w osi lampy; wszystko odbywa się więc, w sensie wynalazku, jakby miało się do czynienia z lampą halogenową o żarniku osiowym jeśli chodzi o ukierunkowanie lampy. [0023] Źródło S umieszczone jest w pobliżu ogniska wewnętrznego Fi odbłyśnika elipsoidalnego R1. Przez odbłyśnik elipsoidalny określa się odbłyśnik, którego powierzchnia jest zdefiniowana przez dwa ogniska, odpowiednio ognisko wewnętrzne Fi i ognisko zewnętrzne Fe, przy czym ta powierzchnia zbliżona jest do elipsoidy nie będąc obowiązkowo dokładnie elipsoidą. [0024] Ścianka odbłyśnika elipsoidalnego R1, w przypadku kiedy stosuje się lampę halogenową, zawiera wycięcie 1 od strony płaszczyzny przechodzącej przez oś geometryczną źródła S i równoległej do osi optycznej Y- Y. W przedstawionym przykładzie, omawiana płaszczyzna jest płaszczyzną poziomą przechodzącą przez oś geometryczną źródła S. Wycięcie 1 odpowiada zasadniczo przekrojowi dolnej połowy odbłyśnika R1 przez płaszczyznę ukośną. Płaszczyzna przekroju jest lekko nachylona od lewej do prawej strony na Fig. 1. Wycięcie 1 jest ograniczone przez dwa brzegi zbieżne w stronę tylnej części źródła S. Tylne końcówki brzegów wycięcia 1 połączone są odcinkiem prostopadłym do osi Y-Y. Wycięcie 1 jest przewidziane, aby przepuścić w dół, od strony przeciwległej do większej części odbłyśnika R1, maksimum światła pochodzącego ze źródła S.

11 1 2 [002] Oś optyczna odbłyśnika elipsoidalnego R1 stapia się z osią optyczną Y-Y reflektora. [0026] Soczewka 2, o osi optycznej równoległej lub stapiającej się z osią Y-Y, umieszczona jest z przodu odbłyśnika R1 patrząc w kierunku rozchodzenia się światła. Średnica soczewki 2 może wynosić około 0 mm. Soczewka 2 ma korzystnie małą długość optyczną (przez długość optyczną rozumie się odległość pomiędzy soczewką i ogniskiem zewnętrznym Fe odbłyśnika R1). Wynalazek stosuje się również do soczewek o większej średnicy, 60 lub 70 mm. [0027] Elementy dodatkowe reflektora, zwłaszcza szkło zamykające i wyposażenie pomocnicze służące do utrzymania odbłyśnika, soczewki, źródła światła i innych części, nie są przedstawione, ponieważ są one znane jako takie. [0028] Ognisko 3 soczewki 2 sąsiaduje, lub zlewa się z ogniskiem zewnętrznym Fe odbłyśnika R1. Korzystnie, ognisko 3 soczewki znajduje się za ogniskiem zewnętrznym Fe soczewki 2 w odległości d, wynoszącej około 1, mm. [0029] Korzystnie, oś optyczna 4 soczewki 2 usytuowana jest niżej niż oś optyczna Y-Y. W szczególności, odległość pionowa h pomiędzy osią optyczną 4 soczewki 2 i osią optyczną Y-Y wynosi około 1, mm, co umożliwia lepsze odzyskiwanie strumienia świetlnego wychodzącego z odbłyśnika R1. [00] Żarnik lampy S może być usytuowany pionowo powyżej ogniska wewnętrznego Fi, aby zwiększyć strumień świetlny wychodzący z odbłyśnika elipsoidalnego R1.

12 [0031] W przypadku przedstawionym na figurach 1 do 3, reflektor P przewidziany jest do zapewnienia funkcji kodowej, to znaczy, aby dostarczyć wiązkę światła mijania. Aby uniknąć tego, że wiązka światła pochodząca z odbłyśnika R1 będzie zawierała część usytuowaną powyżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś Y- Y, w sąsiedztwie ogniska zewnętrznego Fe umieszczona jest przesłona. Przesłona jest utworzona przez nieprzezroczystą płytkę, na przykład metalową, zamocowaną przez każdy odpowiedni środek. Z powodu zakrzywienia pola, przesłona jest płaska i ma profil odpowiadający odbiciu odwróconemu w stosunku do poziomej linii poszukiwanej granicy światła i cienia. Korzystnie, górny brzeg przesłony jest usytuowany poniżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez Y-Y, w odległości d około 1 mm. Wymiary przesłony są co najwyżej równe poziomemu otworowi elipsoidy odbłyśnika R1. [0032] Odbłyśnik wypionowany R2 jest umieszczony od strony wycięcia 1 przeciwlegle do większej części odbłyśnika elipsoidalnego R1. Przecięcie odbłyśnika wypionowanego R2 przez płaszczyznę pionową przechodzącą przez oś Y-Y jest utworzone przez łuk o krzywiźnie zbliżonej do łuku parabolicznego mającego ognisko w pobliżu ogniska wewnętrznego Fi. Generalnie, powierzchnia odbłyśnika R2 jest określona w taki sposób, aby promień światła taki jak 6i pochodzący ze źródła S był odbijany jako 6e wzdłuż kierunku równoległego lub zasadniczo równoległego do osi Y-Y. [0033] Odbłyśnik wypionowany R2 jest przewidziany, aby dawać odbicia źródła S ześrodkowane na osi Y-Y do

13 nieskończoności, to znaczy na odległość kilkudziesięciu metrów od reflektora. [0034] Ponadto, odbłyśnik wypionowany R2 jest przewidziany, aby skoncentrować wiązkę, którą odbija w kącie aperturowym równym najwyżej ± 1 po obu stronach osi optycznej Y-Y. Odbłyśnik R2 może zawierać rowki C1,C2 wyznaczające co najmniej trzy ścianki, to znaczy ściankę środkową utworzoną przez cylindryczny fragment powierzchni, którego tworzące są poziome i prostopadłe do płaszczyzny figury 1, i dwie ścianki boczne lekko zagięte jedna w stronę drugiej w odniesieniu do ścianki środkowej. Ścianka środkowa odbłyśnika wypionowanego wpływa zasadniczo na zasięg wiązki, jedna ze ścianek bocznych wpływa na poszerzenie wiązki odbitej przez R2, a druga ścianka boczna wpływa na zasięg wiązki. [003] Obudowa reflektora, nie przedstawiona, ma na przykład obrys prostokątny, wyraźnie wyższy niż szerszy. [0036] Odbłyśnik elipsoidalny R1 wytwarza wiązkę świetlną mającą kąt aperturowy około ± 40 po obu stronach osi optycznej Y-Y. [0037] W rozpatrywanym przykładzie reflektora P przeznaczonego do wytwarzania wiązki światła mijania, odbłyśnik wypionowany R2 przewidziany jest do określenia linii granicy światła i cienia w kształcie litery V, odpowiadającej europejskim przepisom dla świateł mijania. [0038] Działanie reflektora P jest następujące. [0039] Kiedy źródło światła S jest włączone, odbłyśnik elipsoidalny R1 wytwarza wiązkę o ograniczonym zasięgu,

14 13 ale o dużej szerokości, umożliwiającą oświetlanie poboczy. Sposób wykonania 1 2 [0040] Sposób wykonania według wynalazku odnosi się do ustawienia ukośnego pod kątem 4 źródła, którym jest lampa H7. [0041] Krzywe światłości - izoluksy tej wiązki na ekranie prostopadłym do osi optycznej Y-Y i usytuowanym 2 m od reflektora są przedstawione na figurach 4 i, odpowiadając odpowiednio fragmentowi wiązki pochodzącej z odbłyśnika wypionowanego R2 i z fragmentu wiązki reflektora pochodzącej z odbłyśnika elipsoidalnego R1. Oś odciętych odpowiada śladowi na ekranie płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś optyczną Y-Y reflektora. Podziałki w %(w procentach) na tej osi odpowiadają tangensowi kąta utworzonego pomiędzy osią optyczną i prostą przechodzącą przez ognisko reflektora i przecinającą ekran w miejscu podziałki. Oś rzędnych odpowiada śladowi na ekranie płaszczyzny pionowej przechodzącej przez oś optyczną Y-Y. Podziałki w %(w procentach) na tej osi pionowej odpowiadają tangensowi kąta utworzonego pomiędzy płaszczyzną poziomą przechodzącą przez oś optyczną i prostą przechodzącą przez ognisko reflektora i przecinającą ekran w miejscu podziałki.

15 [0042] Na figurze 4 widać, że krzywe światłości wiązki wytworzonej przez odbłyśnik wypionowany odgraniczają granicę światła i cienia w kształcie litery V właściwą dla wiązki świateł mijania. Krzywa zamknięta L1 oświetlenia maksymalnego jest usytuowana poniżej płaszczyzny poziomej, i jest przesunięta w stosunku do osi pionowej w prawo, znajdując się pod ukośną linią granicy światła i cienia. Ta krzywa L1 otoczona jest przez ciąg krzywych zamkniętych odpowiadających coraz słabszym oświetleniom. Niektóre z tych krzywych układają się bocznie do ± 1. [0043] Izoluksa L1 odpowiada, w rozpatrywanym sposobie wykonania, oświetleniu 24 luksów. Maksymalne oświetlenie znajduje się w środku tej krzywej. Kolejne izoluksy odpowiadają oświetleniom, które zmniejszają się stopniowo: luksów dla L2, 16 luksów dla L3, 12 luksów dla L4, 6 luksów dla L, 3,2 luksa dla L6. [0044] Figura przedstawia część wiązki pochodzącej tym razem z odbłyśnika elipsoidalnego. Izoluksy są wyraźnie szersze, tego właśnie poszukuje się jako głównej funkcji odbłyśnika R1. Przekłada się to na wiązkę oświetlającą pobocza i zapewniającą komfortową widoczność przed pojazdem. Krzywa V1 oświetlenia maksymalnego jest zasadniczo pod osią poziomą, i jest rozłożona po obu stronach osi pionowej. Przykład 2 [004] Ten przykład odnosi się do konfiguracji osiowej źródła, którym jest lampa H7.

16 1 1 2 [0046] Krzywe światłości - izoluksy tej wiązki na ekranie prostopadłym do osi optycznej Y-Y i usytuowanym 2 m od reflektora są przedstawione na figurach 6 i 7, odpowiadając odpowiednio fragmentowi wiązki pochodzącej z odbłyśnika wypionowanego R2 i z fragmentu wiązki reflektora pochodzącej z odbłyśnika elipsoidalnego R1. Izoluksa maksimum według figury 7 jest zasadniczo pod płaszczyzną poziomą, i jest rozłożona w przybliżeniu w sposób symetryczny w stosunku do osi pionowej. Wartość maksymalna wynosi 19, luksów jeśli chodzi o figurę 6. [0047] Figury 8 i 9 przedstawiają fotometrię wiązek całkowitych według konfiguracji 1 i 2. Strumień całkowity według przykładu 1 przy orientacji osiowej źródła (figura 8) ma 434,9 lumena. Ma on 32,16 lumenów w przypadku przykładu 2 z orientacją ukośną źródła (figura 9). Wspólną zaletą obu tych konfiguracji jest to, że niezależnie od orientacji źródła, otrzymuje się V granicy światła i cienia wyraźne, zadowalające, z odbłyśnikiem R2 i z wystarczającym strumieniem świetlnym. Zauważa się również, że strumień zwiększa się, kiedy kąt α przechodzi z 4 do 0. Osiowa orientacja źródła dostarcza więc dodatkowej korzyści w postaci strumienia większego niż przy orientacji ukośnej: zwiększenie strumienia jest znaczące (około 2%). [0048] Według powyższego opisu, odbłyśnik elipsoidalny R1 jest usytuowany zasadniczo powyżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś optyczną Y-Y reflektora, przy czym wycięcie 1 jest usytuowane poniżej tej płaszczyzny, podobnie jak odbłyśnik wypionowany R2.

17 [0049] Możliwe jest rozmieszczenie odwrotne, to znaczy z odbłyśnikiem wypionowanym R2 powyżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś Y-Y i z odbłyśnikiem elipsoidalnym R1 w większej części poniżej tej płaszczyzny. Wycięcie odbłyśnika R1 znajdowałoby się wówczas powyżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez Y-Y. Dla takiego odwrotnego rozmieszczenia, powierzchnie odbijające są obliczane na nowo, tak, aby dostarczyć pożądane wiązki. Takie odwrotne ustawienie jest przydatne zwłaszcza dla źródła światła S utworzonego przez lampę ksenonową. [000] Wynalazek ma zastosowanie nie tylko do reflektora mijania P, takiego jak powyżej opisany, ale również do innych rodzajów reflektorów, zwłaszcza reflektora drogowego. W tym ostatnim przypadku, przesłona jest zlikwidowana, a powierzchnie odbłyśnika R2 są obliczone na nowo, tak, aby ześrodkować maksymalną izoluksę na punkcie (0,0) krzywej światłości, punkcie nazywanym również punktem HV. [001] Obecność odbłyśnika wypionowanego R2, w przypadku reflektora mijania z przesłoną, zapewnia lepszą wydajność strumienia w porównaniu z reflektorem tylko z kompletnym odbłyśnikiem elipsoidalnym. Zwiększenie strumienia świetlnego jest rzędu 2%, ponieważ wiązka światła wytwarzana przez odbłyśnik wypionowany R2 nie jest zmniejszona przez przesłonę. [002] Z samym tradycyjnym odbłyśnikiem wypionowanym o równoważnych wymiarach, było stosunkowo trudno zapewnić szerokość wiązki i trzeba było stosować odbicia na ściankach odbłyśnika. Te trudności są usunięte w

18 17 rozwiązaniu według wynalazku ponieważ odbłyśnik elipsoidalny R1 zapewnia rozłożenie wiązki. Wynalazek umożliwia przystosowanie reflektora według wynalazku, w którym powierzchnie optyczne odbłyśników są nieruchome, w zależności od ograniczeń wymiarowych lub fotometrycznych, dopasowując w odpowiedni sposób orientację lampy w stosunku do osi optycznej, co jest proste i skuteczne. VALEO VISION Pełnomocnik:

19 1 3P2117PL00 EP B1 Zastrzeżenia patentowe Reflektor do pojazdu samochodowego zawierający co najmniej jeden odbłyśnik i jedno źródło światła, znamienny tym, że: - źródło światła (S) jest umieszczone w pobliżu ogniska wewnętrznego (Fi) odbłyśnika elipsoidalnego (R1), tak, aby oś źródła była ukośna w stosunku do osi optycznej (YY) odbłyśnika elipsoidalnego (R1), - ścianka odbłyśnika elipsoidalnego (R1) zawiera wycięcie (1) usytuowane od strony płaszczyzny, która przechodzi przez oś geometryczną źródła światła S i jest równoległa do osi optycznej (Y-Y) odbłyśnika elipsoidalnego (R1), - soczewka (2) osi optycznej równoległej lub stapiającej się z osią odbłyśnika elipsoidalnego (R1) umieszczona jest przed tym odbłyśnikiem, przy czym ognisko (3) soczewki znajduje się w pobliżu ogniska zewnętrznego (Fe) odbłyśnika elipsoidalnego, - i odbłyśnik wypionowany (R2) jest umieszczony od strony wycięcia (1) przeciwlegle do większej części odbłyśnika elipsoidalnego (R1), przy czym ten odbłyśnik wypionowany (R2) przewidziany jest do wytwarzania, ze źródła (S) umieszczonego w odbłyśniku elipsoidalnym, wiązki świetlnej, która nie jest zasadniczo przejmowana przez soczewkę, a

20 2 1 2 odbłyśnik elipsoidalny (R1) dostarcza wiązkę, która dodaje się do wiązki wytworzonej przez odbłyśnik wypionowany (R2), aby utworzyć kompletną wiązkę wytwarzaną przez reflektor. 2. Reflektor według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że wiązka wytwarzana przez odbłyśnik elipsoidalny (R1) przyczynia się do określenia szerokości wiązki całkowitej. 3. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że wiązka wytwarzana przez odbłyśnik wypionowany (R2) przyczynia się do określenia zasięgu, i ewentualnie granicy światła i cienia, wiązki całkowitej. 4. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że oś źródła światła tworzy kąt α zawarty pomiędzy 4 a 80, zwłaszcza pomiędzy 4 i 70 lub około 4 z osią optyczną (YY) odbłyśnika elipsoidalnego (R1).. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że powierzchnie odbłyśnika wypionowanego (R2) mają ognisko znajdujące się w pobliżu źródła światła (S). 6. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że odbłyśnik wypionowany (R2) zawiera rowki odgraniczające co najmniej jedną ściankę środkową i dwie ścianki boczne nachylone do siebie. 7. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że wiązka wytworzona przez odbłyśnik wypionowany (R2) ma kąt aperturowy równy co najwyżej ± 1 po obu stronach osi optycznej.

21 Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że wiązka wytworzona przez odbłyśnik elipsoidalny (R1) ma kąt aperturowy około ± 40 po obu stronach osi optycznej. 9. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że odbłyśnik elipsoidalny (R1) jest usytuowany powyżej płaszczyzny przechodzącej przez oś źródła światła (S), a odbłyśnik wypionowany (R2) jest usytuowany poniżej tej płaszczyzny.. Reflektor mijania według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że odbłyśnik elipsoidalny (R1) zawiera przesłonę () usytuowaną w pobliżu ogniska zewnętrznego (Fe), tak, aby wiązka wychodząca z tego odbłyśnika była zasadniczo usytuowana poniżej określonego poziomu, podczas gdy odbłyśnik wypionowany (R2) jest przewidziany aby utworzyć granicę światła i cienia w kształcie litery V odpowiadającą granicy dla wiązki światła mijania. 11. Reflektor mijania według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że brzeg górny przesłony () usytuowany jest poniżej płaszczyzny przechodzącej przez oś optyczną odbłyśnika, zwłaszcza pomiędzy 0, i 1,8 mm, w szczególności około 1, mm poniżej. 12. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że oś optyczna soczewki (2) jest przesunięta (h), w stosunku do osi optycznej (Y-Y) odbłyśnika elipsoidalnego, od strony wycięcia (1). 13. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że soczewka (2) jest umieszczona w

22 4 1 taki sposób, że jej ognisko (3) znajduje się z tyłu, zwłaszcza około 0, do 2 mm w tył, w szczególności 1, mm w tył od ogniska zewnętrznego (Fe) odbłyśnika elipsoidalnego. 14. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, w którym płaszczyzna przechodząca przez oś poprzeczną źródła światła (S) i równoległa do osi optycznej (Y-Y) odbłyśnika elipsoidalnego jest pozioma, znamienny tym, że odbłyśnik elipsoidalny (R1) jest usytuowany poniżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez oś poprzeczną źródła światła (S) i równoległej do osi optycznej (Y-Y) odbłyśnika, podczas gdy odbłyśnik wypionowany (R2) jest usytuowany powyżej tej płaszczyzny. 1. Reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że źródło światła (S) jest lampą ksenonową lub lampą H1,H3 lub H Pojazd samochodowy znamienny tym, że zawiera co najmniej jeden reflektor według jednego z poprzednich zastrzeżeń. VALEO VISION Pełnomocnik:

23

24

25

26