Instrukcja 8. 1 Model turbulencji k ω SST
|
|
- Paweł Mucha
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wstęp Instrucja 8 Model turbulencji -ω SST Celem dzisiejszego laboratorium jest samodzielna implementacja z użyciem gotowych funcji UDF oraz sprawdzenie działania modelu turbulencji ω SST. Zajmiemy się symulacją prostopadłego uderzenia strugi płynu w płasą powierzchnię przy liczbie Reynoldsa Re = 23000, czyli tym samym przypadiem co na ostatnim laboratorium. Wynii naszych symulacji porównamy z wyniami esperymentalnymi ( Impinging jet studies for turbulence model assessment, Cooper et. al, Int. J. Heat Mass Transfer, 1992) 1 1 Model turbulencji ω SST Model ω SST jest modelem, tóry łączy zalety modelu ɛ i modelu ω oraz wprowadza dodatowy człon ograniczający nadproducję energii inetycznej turbulencji w obszarach silnych dodatnich gradientów ciśnienia (punty spiętrzenia, obszary oderwania warstwy przyściennej). Nauowcy, badając modele ɛ i ω, zaobserwowali, że pierwszy z nich dobrze modeluje turbulencję w przepływie swobodnym i warstwach ścinanych oraz charateryzuje się małą czułością na waruni wlotowe dla wielości opisujących turbulencję. Jest to pożądana cecha ze względu na fat, że często w pratycznych obliczeniach wielości te nie są doładnie znane. Model ω za to znacznie lepiej modeluje przepływ turbulentny w warstwie przyściennej, natomiast jest bardzo czuły na wartości wielości turbulentnych w przepływie swobodnym. Uznano zatem, że można połączyć pożądane cechy obu modeli przez połączenie ich w jeden model. Doonuje się tego w następujący sposób. Standardowy model ɛ można przetransformować do równań na i ω. Pamiętamy, że ω to właściwa (jednostowa) dyssypacja energii inetycznej turbulencji, tzn. ω = ɛ/. Następnie mnożymy równania tego modelu przez funcję, tóra będzie miała wartość 1 w przepływie swobodnym i zero przy brzegu (de facto mnoży się je przez różnicę 1 F 1, gdzie F 1 ma 1 na brzegu i 0 wewnątrz przepływu), a równania standardowego modelu ω mnożymy przez funcję F 1. Do tego opracowano limiter limitujący wartości naprężeń głównych przepływu, tóry dołączono do równań. Stąd w nazwie SST (shear stress transport). Równania modelu są następujące: ρω t u i t + u u i = 1 p 1 ( (µ + µ t )( u i + u ) ) x ρ x i ρ x x x i (ρ) t u x = 0 + (ρu j) x j = Ĝ β ρω + x j ( (µ + σ µ t ) x j ) + (ρωu j) = γ x j ν Ĝ βρω 2 + ( (µ + σ ω µ t ) ω ) 1 ω + 2ρ(1 F 1 )σ ω2 x j x j ω x j x j 1 dane esperymentalne zostały ściagnięte z bazy ERCOFTAC-u - można tam znaleźć również inne esperymenty służące jao benchmari dla symulacji 1
2 Człon Ĝ jest zdefiniowany jao Ĝ = min(µ t S 2, 10ρβ ω) Nazwijmy przez φ 1 dowolną stałą oryginalnego modelu (np. σ 1 ) oraz przez φ 2 dowolną stałą przetransformowanego modelu ɛ. Wówczas ażda stała w ońcowym modelu φ wyraża się przez φ = F 1 φ 1 + (1 F 1 )φ 2 W modelu występują następujące dwa zestawy danych: σ 1 = 0.85 σ ω1 = 0.5 β 1 = β = 0.09 κ = 0.41 γ 1 = β 1 /β σ ω1 κ 2 / β σ 2 = 1.0 σ ω2 = β 2 = β = 0.09 κ = 0.41 γ 2 = β 2 /β σ ω2 κ 2 / β Funcja F 1 wyrażona jest w następujący sposób: F 1 = tanh(arg 4 1), arg 1 = min(max( 0.09ωy, 500ν ωy 2 ), 4ρσ ω2 CD ω y 2 ) Lepość turbulentna jest liczona ze wzoru gdzie W powyższym: 1 ω CD ω = max(2ρσ ω2, ) ω x j x j ν t = F 2 = tanh(arg 2 2), a 1 max(a 1 ω, SF 2 ) arg 2 = max(2 0.09ωy, 500ν y 2 ω ) µ t = ρν t S = 2S ij S ij S ij = 1 2 ( ui + u ) x x i Równania trzeba uzupełnić o odpowiednie waruni brzegowe. Na wlocie do obszaru zadaje się oreślone wartośći wielości turbulentnych (warune Dirichleta dla i ω). Przydatne do tego są związi: = 3 2 (u 0t i ) 2 ɛ = 3/2 l 0 l 0 = 0.1D ω = ɛ Na wylocie zwyle zadaje się zerowy gradient wielości turbulentnych, natomiast na ściance materialnej = 0 (flutuacje turbulentne zniają, więc i energia inetyczna turbulencji musi zniać), zaś ω = 10 6ν β 1 y 2 gdzie y stanowi odległość od brzegu ś 2
3 2D impinging jet ΦD Rysune 1: Struga uderzająca o ścianę. 2 Geometria i waruni brzegowe Będziemy symulować uderzenie strugi (ang. jet ) w prostopadłą płytę. Rozwinięty przepływ turbulentny wylatuje z ruri do swobodnej przestrzeni (wypełnionej tą samą substancją) i uderza o ścianę. Przepływ jest osiowosymetryczny. Geometrię ilustruje Rys. 1: W symulacjach będziemy używać siati struturalnej dostępnej w pliu jet mesh.msh. Ze względu na osiową symetrię problemu, siata obliczeniowa stanowi połowę obszaru zaznaczonego na Rys. 1. Zawiera ona dolot z rury długosci 1 średnicy oraz jest wysoi na 6 średnic. Średnica rury, z tórej wylatuje struga to φ = 20mm. Siata została wygenerowana ta, by szacunowe wartosci y + na ścianach materialnych były blisie 1. Wszystie brzegi siati zostały przedstawione na Rys. 2. Odpowiednie waruni brzegowe dla ażdego z obszarów zostały opisane w Tabeli 1. Szczegółowe wyjaśnienia implementacji UDF dla warunów brzegowych będą omówione w dalszej części instrucji. Zdefiniowanie modelu w programie Fluent 1. Otwórz program Fluent. 2. Wybierz File Read Mesh. 3. Sprawdź siatę: Mesh Chec. Gdyby sprawdzenie zawiodło, wpisz do onsoli zasugerowane polecenie do naprawy siati. 4. W załadce General zmień typ analizy na Axisymmetric. 5. Wejdź do menu Define Profiles Read jet profiles.prof Close. 3
4 Tablica 1: Opis warunów brzegowych Nr Nazwa Warune brzegowy Dodatowe uwagi 1 wlot velocity inlet wczytać profil wlotowy z pliu jet profiles.prof 2 os 1 axis - 3 os 2 axis - 4 os 3 axis - 5 sciana wewn wall 6 sciana zewn wall = 0, ω wyznaczone za pomocą UDF 7 sciana rury wall 8 wylot gora prawy pressure outlet 9 wylot gora lewy pressure outlet zerowy strumień dla i ω 10 wylot lewy pressure outlet 6. Wejdź do menu Define User-Defined Functions Interpreted SST source.c OK Interpret Close. 7. Wejdź do menu Define User-Defined Scalars. Zmień liczbę dodatowych salarów na 2. Wyłącz opcję Inlet Diffusion, sprawdź, czy dla obu indesów Flux Function jest wybrana jao mass flow rate. Zatwierdź OK. 8. Wejdź do menu Define User-Defined Memory. Ustaw liczbę dodatowych zmiennych dla ażdej omóri na 4. Zatwierdź wybór. 9. Przejdź do załadi Models. Upewnij się, że masz wybrany model Laminar. My bowiem sami będziemy modyfiować lepość płynu ta, aby odzwierciedlała sumę lepości moleularnej i turbulentnej. 10. Przejdź do załadi Materials. Wybierz air Create/Edit i w polu Viscosity wybierz userdefined turbulent viscosity OK. W tym samym onie musimy wybrać dyfuzyjności dla energii inetycznej turbulencji oraz dla jednostowej dyssypacji energii. W polu UDS Diffusivity wybierz defined-per-uds i wyedytuj je ta, aby dla uds-0 przypisać diffusivity, zaś dla uds-1 przypisać omega diffusivity. Na oniec zaaceptuj przez linięcie Change/Create. 11. Następnie przejdź do Cell Zone Conditions Edit, zaznacz opcję Source Terms i przejdź do załadi o tej samej nazwie. Dla User Scalar 0 wybierz udf production, a dla User Scalar 1 wybierz udf omega production. Zaończ OK. 12. Przejdź do załadi Boundary Conditions. Upewnij się (lub ewentualnie zmień), że trzy fragmenty osi mają warune brzegowy typu axis, zaś wszystie wyloty warune pressure-outlet. Dla powierzchni wlotowej wybierz warune typu velocity-inlet. 13. Klinij Edit dla warunu wlotowego. Przełącz Velocity Specification Method na Components i wybierz dla Axial Velocity z menu profil wylot axial-velocity i podobnie uczyń dla prędości promieniowej. Następnie przełącz się do załadi UDS, przełącz dla obu wielości typ warunu na warune Dirichleta Specified Value i ich wartości poniżej odpowiednio wylot turb-ineticenergy oraz wylot specific-diss-rate. Klinij OK. 4
5 wylot_gora_lewy wylot_gora_prawy wylot_lewy sciana_zewn wlot sciana_rury os_1 os_2 os_3 sciana_wewn Rysune 2: Nazwy rawędzi siati obliczeniowej. 14. Rozpocznij edycję jednego z warunów wylotowych. Upewnij się, że ciśnienie na wylocie ustawione jest na wartość 0 oraz, że dla UDS-ów wybrano jednorodny warune Neumanna (tzn. opcję Specified Flux ze stałą zerową wartością na brzegu). Sopiuj dane z tego warunu brzegowego na pozostałe waruni brzegow z pomocą poniżej umieszczonego przycisu Copy Wybierz jeden z warunów brzegowych typu wall i wyedytuj ustawienia UDS-ów ta, aby ustawić zerowy warune na wartość uds-0, a wartość brzegowa uds-1 była w ażdej iteracji wyliczana przez udf omega bc. Zatwierdź swój wybór i również ten warune sopiuj na pozostałe ściani materialne. 16. Przejdź do załadi Solution Methods. Dla równań pędu wybierz schemat pierwszego rzędu typu upwind, dla obu UDS-ów schemat drugiego rzędu upwind. 17. W załadce Solution Controls zmień współczynnii podrelasacji dla ciśnienia na 0.2, a dla 5
6 UDS-ów na W załadce Monitors zmień wymagania w stosunu do wszystich residuali na 1e Przejdź do załadi Solution Initialization i zmień sposób inicjalizacji na Standard Initialization. Ustaw wartość ciśnienia na 0, wartość osiowej sładowej prędośći na 5 m/s, sładowej promieniowej na 0 m/s, energii inetycznej turbulencji na 1, a jednostowej dyssypacji na 500. Naciśnij Initialize. 20. Przejdź do załadi Run Calculation, zmień liczbę iteracji na 2200, linij Calculate i idź zaparzyć sobie awę. Analiza wyniów 1. Obejrzyj doładnie pole prędości (jej modułu oraz obu sładowych), ja również energii inetycznej turbulencji. Czy widzisz jaąś istotną różnicę w mapie energii turbulencji względem modelu ɛ? 2. Przejdź do załadi Plots, wczytaj wszystie plii z wyniami esperymentalnymi oraz doonaj porównania profili prędości oraz energii inetycznej turbulencji w płaszczyznach y = 0.01, y = 0.02, y = 0.03, y = 0.04, y = 0.05, y = 0.06, co stanowi porównanie na liniach y = 0.5D, 1D,..., 3D. 6
Instrukcja 6 i 7 Model turbulencji k ɛ
Wstęp Instrukcja 6 i 7 Model turbulencji k ɛ Celem laboratorium jest samodzielna implementacja oraz sprawdzenie działania modelu turbulencji k ɛ na przykładzie uderzenia strugi płynu w płaską powierzchnię
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 13 Symulacja odprowadzania ciepła z układu półprzewodnikowego
Ćwiczenie 13 Symulacja odprowadzania ciepła z układu półprzewodnikowego Ćwiczenie obejmuje pełny proces symulacji odprowadzania ciepła z układu półprzewodnikowego poprzez zastosowanie wymuszonego chłodzenia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: Wentylator promieniowy. Sformułowanie zadania. Budowanie geometrii (GAMBIT) a) Tworzenie dyfuzora
Ćwiczenie: Wentylator promieniowy 1 Sformułowanie zadania Celem ćwiczenia jest obliczenie przepływu wewnątrz wentylatora promieniowego o kształcie jak na rysunku, z wykorzystaniem metody Multiple Rotating
Bardziej szczegółowoProjekt badawczy N N209 374139 Badania doświadczalne i numeryczne przepływu płynów lepkosprężystych
Tworzenie siatek numerycznych na przykładzie układu cylinder cylinder przepływ Couette Układ, dla którego przedstawiono w ramach niniejszego rozdziału sposób generowania siatek numerycznych, stanowiły
Bardziej szczegółowoDwurównaniowe domknięcie turbulentnego strumienia ciepła
Instytut Maszyn Przepływowych PAN Ośrodek Termomechaniki Płynów Zakład Przepływów z Reakcjami Chemicznymi Dwurównaniowe domknięcie turbulentnego strumienia ciepła Implementacja modelu: k 2 v' f ' 2 Michał
Bardziej szczegółowoPrzepływ trójwymiarowy z oderwaniem. A. Wykonanie modelu geometrycznego (GAMBIT)
1 ĆWICZENIE Przepływ trójwymiarowy z oderwaniem Opis problemu: Zadanie polega na wyznaczeniu opływu wokół skrzydła typu delta ustawionego pod dużym katem natarcia (wielkość kąta podaje prowadzący). Ponadto
Bardziej szczegółowoTEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM
EORI OBWODÓW I SYGNŁÓW LBORORIUM KDEMI MORSK Katedra eleomuniacji Morsiej Ćwiczenie nr 2: eoria obwodów i sygnałów laboratorium ĆWICZENIE 2 BDNIE WIDM SYGNŁÓW OKRESOWYCH. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoInstrukcja do zajęć z modelowania pracy poprzecznych łożysk ślizgowych
Instrukcja do zajęć z modelowania pracy poprzecznych łożysk ślizgowych Opracował: Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Wersja v.3/2015 Uwaga! Instrukcja przygotowana dla oprogramowania Ansys w wersji
Bardziej szczegółowoInstrukcja 4 Modele RANS - wpływ siatki, warunków brzegowych i modelu turbulencji na wyniki symulacji
Instrukcja 4 Modele RANS - wpływ siatki, warunków brzegowych i modelu turbulencji na wyniki symulacji 1 Wprowadzenie Celem dzisiejszego laboratorium jest porównanie kilku rozpowszechnionych modeli turbulencji
Bardziej szczegółowoPostępując w podobny sposób utworzyć pozostałe dwie powierzchnie, nadając im nazwy kryza oraz rura-wylot.
ĆWICZENIE NR 1 Przepływ przez kryzę Postępując w podobny sposób utworzyć pozostałe dwie powierzchnie, nadając im nazwy kryza oraz rura-wylot. 1 Opis problemu: Zadanie stanowi wyznaczenie przepływu w rurze
Bardziej szczegółowoTEMAT 5. Wprowadzenie do ANSYS Fluent i post-procesora transfer ciepła
TEMAT 5 Wprowadzenie do ANSYS Fluent i post-procesora transfer ciepła W ramach dzisiejszych zajęć poznasz ustawienia preprocesora solvera ANSYS Fluent, podstawowe zasady prowadzenia i nadzorowania obliczeń
Bardziej szczegółowoPodczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.
Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Grupa M3 Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Marcin Rybiński Grzegorz
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1
J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1 Warstwa przyścienna jest to część obszaru przepływu bezpośrednio sąsiadująca z powierzchnią opływanego ciała. W warstwie przyściennej znaczącą rolę
Bardziej szczegółowoOkreślenie warunków dla brzegów i continuum:
ĆWICZENIE NR 1 Przepływ laminarny Opis problemu: Zadanie stanowi wyznaczenie przepływu w rurze o skokowo zmiennej średnicy. Przepływającym czynnikiem jest woda. 1 Z panelu Operation wybrać opcje Mesh a
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnia Łódza FTIMS Kierune: Informatya ro aademici: 2008/2009 sem. 2. Termin: 16 III 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spetrometru siatowego Nr.
Bardziej szczegółowoKatedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Konwekcja wymuszona - 1 -
Katedra Silniów Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Konwecja wymuszona - - Wstęp Konwecją nazywamy wymianę ciepła pomiędzy powierzchnią ciała stałego przylegającym do niej płynem, w tórym występuje
Bardziej szczegółowoModelowanie maszyn wirnikowych w środowisku ANSYS
Modelowanie maszyn wirnikowych w środowisku ANSYS mgr inż. Tomasz Siwek Katedra Maszyn Cieplnych i Przepływowych AGH w Krakowie Materiały pomocnicze dla studentów wydziału Energetyki i Paliw AGH 1 Etapy
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych
POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA Metoda Elementów Skończonych PROJEKT COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk Wykonawca: Kamil Jakubczak Krystian Pacyna Kierunek:
Bardziej szczegółowoZwój nad przewodzącą płytą METODA ROZDZIELENIA ZMIENNYCH
METODA ROZDZIELENIA ZMIENNYCH (2) (3) (10) (11) Modelowanie i symulacje obiektów w polu elektromagnetycznym 1 Rozwiązania równań (10-11) mają ogólną postać: (12) (13) Modelowanie i symulacje obiektów w
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nieściśliwy opływ profilu NACA 23012
ĆWICZENIE Nieściśliwy opływ profilu NACA 23012 Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem modelowania opływu wokół profili lotniczych oraz obliczania współczynników sił i momentów aerodynamicznych.
Bardziej szczegółowoWykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony)
Wyres linii ciśnień i linii energii (wyres Ancony) W wyorzystywanej przez nas do rozwiązywania problemów inżyniersich postaci równania Bernoulliego występuje wysoość prędości (= /g), wysoość ciśnienia
Bardziej szczegółowoNumeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle
231 Prace Instytutu Mechaniki Górotworu PAN Tom 7, nr 3-4, (2005), s. 231-236 Instytut Mechaniki Górotworu PAN Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle JERZY CYGAN Instytut Mechaniki Górotworu PAN,
Bardziej szczegółowoFizyka w sporcie Aerodynamika
Sławomir Kulesza kulesza@matman.uwm.edu.pl Symulacje komputerowe (07) Fizyka w sporcie Aerodynamika Wykład dla studentów Informatyki Ostatnia zmiana: 26 marca 2015 (ver. 5.1) Po co nauka w sporcie? Przesuwanie
Bardziej szczegółowoLaboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów
FORMOWANIE SIĘ PROFILU PRĘDKOŚCI W NIEŚCIŚLIWYM, LEPKIM PRZEPŁYWIE PRZEZ PRZEWÓD ZAMKNIĘTY Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia będzie analiza formowanie się profilu prędkości w trakcie przepływu płynu przez
Bardziej szczegółowoCIEPLNE MASZYNY PRZEPŁYWOWE No. 144 TURBOMACHINERY 2013 ANALIZA OPŁYWU PROFILU TURBINY WIATROWEJ PRZY MAŁYCH LICZBACH REYNOLDSA
CIEPLNE MASZYNY PRZEPŁYWOWE No. 144 TURBOMACHINERY 2013 Piotr WIKLAK, Antoni SMOLNY Politechnika Łódzka, Wydział Mechaniczny Instytut Maszyn Przepływowych antoni.smolny@p.lodz.pl ANALIZA OPŁYWU PROFILU
Bardziej szczegółowoMETODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH
METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Krzysztof Bochna Michał Sobolewski M-2 WBMiZ MiBM 2013/2014 1 SPIS TREŚCI 1. Analiza opływu wody wokół okrętu podwodnego USS Minnesota...3 1.1 Opis obiektu...3 1.2 Przebieg
Bardziej szczegółowoWykład 21: Studnie i bariery cz.1.
Wyład : Studnie i bariery cz.. Dr inż. Zbigniew Szlarsi Katedra Eletronii, paw. C-, po.3 szla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szlarsi/ 3.6.8 Wydział Informatyi, Eletronii i Równanie Schrödingera
Bardziej szczegółowoPomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających
Pomiar prędości i natęŝenia przepływu za pomocą rure spiętrzających Instrucja do ćwiczenia nr 8 Miernictwo energetyczne - laboratorium Opracowała: dr inŝ. ElŜbieta Wróblewsa Załad Miernictwa i Ochrony
Bardziej szczegółowoANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI
Dr inż. Waldemar DUDDA Dr inż. Jerzy DOMAŃSKI Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI Streszczenie: W opracowaniu przedstawiono wyniki symulacji
Bardziej szczegółowoPolska gola! czyli. Fizyk komputerowy gra w piłkę. Sławomir Kulesza
Polska gola! czyli Fizyk komputerowy gra w piłkę Sławomir Kulesza Plan prezentacji Fizyka ruchu ciała a w ośrodkuo Rzucamy jak Artur Siódmiak Kopiemy jak Roberto Carlos Serwujemy jak Stephane Antiga Plan
Bardziej szczegółowoZastosowanie wybranych metod bezsiatkowych w analizie przepływów w pofalowanych przewodach Streszczenie
Zastosowanie wybranych metod bezsiatkowych w analizie przepływów w pofalowanych przewodach Streszczenie Jednym z podstawowych zagadnień mechaniki płynów jest analiza przepływu płynu przez przewody o dowolnym
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych
Politechnika Poznańska Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonały: Górna Daria Krawiec Daria Łabęda Katarzyna Spis treści: 1. Analiza statyczna rozkładu ciepła
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH
LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. PP Wykonali: Aleksandra Oźminkowska, Marta Woźniak Wydział: Elektryczny
Bardziej szczegółowoInstrukcja do wykonania symulacji numerycznych CFD w programie PolyFlow 14.0 przepływu płynów nienewtonowskich o właściwościach lepkosprężystych
Instrukcja do wykonania symulacji numerycznych CFD w programie PolyFlow 14.0 przepływu płynów nienewtonowskich o właściwościach lepkosprężystych 1. Uruchamianie programu PolyFlow W ramach projektu symulacje
Bardziej szczegółowoNumeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka
Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia Michał Durka Politechnika Poznańska Inspiracja Inspiracją mojej pracy był artykuł w Świecie Nauki opisujący znakomite charakterystyki
Bardziej szczegółowo- prędkość masy wynikająca z innych procesów, np. adwekcji, naprężeń itd.
4. Równania dyfuzji 4.1. Prawo zachowania masy cd. Równanie dyfuzji jest prostą konsekwencją prawa zachowania masy, a właściwie to jest to prawo zachowania masy zapisane dla procesu dyfuzji i uwzględniające
Bardziej szczegółowoPłyny newtonowskie (1.1.1) RYS. 1.1
Miniskrypt: Płyny newtonowskie Analizujemy cienką warstwę płynu zawartą pomiędzy dwoma równoległymi płaszczyznami, które są odległe o siebie o Y (rys. 1.1). W warunkach ustalonych następuje ścinanie w
Bardziej szczegółowoWybrane rozkłady zmiennych losowych i ich charakterystyki
Rozdział 1 Wybrane rozłady zmiennych losowych i ich charaterystyi 1.1 Wybrane rozłady zmiennych losowych typu soowego 1.1.1 Rozład równomierny Rozpatrzmy esperyment, tóry może sończyć się jednym z n możliwych
Bardziej szczegółowoSYMULACJA OPROMIENIOWANEGO WYMIENNIKA CIEPŁA DO ZASTOSOWAŃ W APARACIE DO BADAŃ ZUŻYCIA EROZYJNEGO
2-2012 PROBLEMY EKSPLOATACJI 133 Marek PRYMON, Jan WRONA Politechnika Krakowska, Instytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza Andrzej ZBROWSKI Instytut Technologii Eksploatacji PIB, Radom SYMULACJA
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr - Wykład 13 Podstawy teoretyczne i modelowanie turbulencji
J. Szantyr - Wykład 13 Podstawy teoretyczne i modelowanie turbulencji Matematycznym opisem turbulentnego ruchu płynu są równania Reynoldsa. Reynolds założył, że w przepływie turbulentnym wszystkie charakteryzujące
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika)
Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika) 1 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest rozwiązanie równań ruchu ciała (kuli) w ośrodku
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE. Wykonanie modelu geometrycznego
1 ĆWICZENIE Ustalony trójwymiarowy przepływ nieściśliwy z oderwaniem Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem modelowania przepływów trójwymiarowych oraz obróbka trójwymiarowych wyników
Bardziej szczegółowo. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz
ZAKŁAD MECHANIKI PŁYNÓW I AERODYNAMIKI ABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW ĆWICZENIE NR DOŚWIADCZENIE REYNODSA: WYZNACZANIE KRYTYCZNEJ ICZBY REYNODSA opracował: Piotr Strzelczyk Rzeszów 997 . Cel ćwiczenia Celem
Bardziej szczegółowo( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego
Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych
Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Studia: Mechanika i Budowa Maszyn Specjalność: Konstrukcja Maszyn i Urządzeń Semestr: 6 Metoda Elementów Skończonych Projekt Prowadzący: dr hab.
Bardziej szczegółowoModelowanie zjawisk przepływowocieplnych. i wewnętrznie ożebrowanych. Karol Majewski Sławomir Grądziel
Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych w rurach gładkich i wewnętrznie ożebrowanych Karol Majewski Sławomir Grądziel Plan prezentacji Wprowadzenie Wstęp do obliczeń Obliczenia numeryczne Modelowanie
Bardziej szczegółowoANALIZA ROZKŁADU CIŚNIEŃ I PRĘDKOŚCI W PRZEWODZIE O ZMIENNYM PRZEKROJU
Dr inż. Paweł PIETKIEWICZ Dr inż. Wojciech MIĄSKOWSKI Dr inż. Krzysztof NALEPA Piotr LESZCZYŃSKI Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie DOI: 10.17814/mechanik.2015.7.283 ANALIZA ROZKŁADU CIŚNIEŃ I
Bardziej szczegółowodr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16
Zadanie 4 - Holonur 1. Budowa geometrii felgi i opony a) Szkic i wyciągnięcie obrotowe dyszy (1pkt) b) Zaokrąglenie krawędzi natarcia dyszy (1pkt) 1 c) Wyznaczenie płaszczyzny stycznej do zewnętrznej powierzchni
Bardziej szczegółowoInstrukcja stanowiskowa
POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii Instytut Inżynierii Mechanicznej w Płocku Zakład Aparatury Przemysłowej LABORATORIUM WYMIANY CIEPŁA I MASY Instrukcja stanowiskowa Temat:
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Wprowadzenie do środowiska ANSYS Workbench 14
Ćwiczenie 1: Wprowadzenie do środowiska ANSYS Workbench 14 Cele ćwiczenia Zapoznanie z podstawowymi funkcjami programów: ANSYS DesignModeler (tworzenie geometrii) i ANSYS Meshing (tworzenie siatki), oraz
Bardziej szczegółowoMETODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.
METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH. W programie COMSOL multiphisics 3.4 Wykonali: Łatas Szymon Łakomy Piotr Wydzał, Kierunek, Specjalizacja, Semestr, Rok BMiZ, MiBM, TPM, VII, 2011 / 2012 Prowadzący: Dr hab.inż.
Bardziej szczegółowoCykl Frezowanie Gwintów
Cykl Frezowanie Gwintów 1. Definicja narzędzia. Narzędzie do frezowania gwintów definiuje się tak samo jak zwykłe narzędzie typu frez walcowy z tym ze należy wybrać pozycję Frez do gwintów (rys.1). Rys.1
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Wykład 2: Kombinatoryka. Gniewomir Sarbicki
Matematya dysretna Wyład 2: Kombinatorya Gniewomir Sarbici Kombinatorya Definicja Kombinatorya zajmuje się oreślaniem mocy zbiorów sończonych, w szczególności mocy zbiorów odwzorowań jednego zbioru w drugi
Bardziej szczegółowoMES Projekt zaliczeniowy.
INSTYTUT MECHANIKI STOSOWANEJ WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA MES Projekt zaliczeniowy. Prowadzący Dr hab. Tomasz Stręk Wykonali: Paulina Nowacka Ryszard Plato 1 Spis treści
Bardziej szczegółowoCERTYFIKOWANE WENTYLATORY F400 DO STREFY ZAGROŻONEJ. OSIOWY WENTYLATOR STRUMIENIOWY 400 C/2h
JFC F4 Accessories CPM SFC FILTRO EMC INT INT 4 OSIOWY WENTYLATOR STRUMIENIOWY 4 C/2h CECHY: Wentylator JFC jest złożony z wentylatora osiowego z dwoma tłumikami. WENTYLATOR: Wentylator osiowy ze wzmocniona
Bardziej szczegółowoFDS 6 - Nowe funkcje i możliwości Modelowanie instalacji HVAC: Część 3 wentylatory strumieniowe.
FDS 6 - Nowe funkcje i możliwości Modelowanie instalacji HVAC: Część 3 wentylatory strumieniowe. Wstęp Garaż podziemny z systemem wentylacji strumieniowej to najczęstszy przedmiot symulacji komputerowych
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska
Politechnika Poznańska Metoda Elementów Skończonych Mechanika i Budowa Maszyn Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Maria Kubacka Paweł Jakim Patryk Mójta 1 Spis treści: 1. Symulacja
Bardziej szczegółowoMgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL
Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL We wstępnej analizie przyjęto następujące założenia: Dwuwymiarowość
Bardziej szczegółowok + l 0 + k 2 k 2m 1 . (3) ) 2 v 1 = 2g (h h 0 ). (5) v 1 = m 1 m 1 + m 2 2g (h h0 ). (6) . (7) (m 1 + m 2 ) 2 h m ( 2 h h 0 k (m 1 + m 2 ) ω =
Rozwiazanie zadania 1 1. Dolna płyta podskoczy, jeśli działająca na nią siła naciągu sprężyny będzie większa od siły ciężkości. W chwili oderwania oznacza to, że k(z 0 l 0 ) = m g, (1) gdzie z 0 jest wysokością
Bardziej szczegółowoOPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym
OPŁYW PROFILU Ciała opływane Nieopływowe Opływowe walec kula profile lotnicze łopatki spoilery sprężarek wentylatorów turbin Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym Płaski np. z blachy
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych
Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych Wprowadzenie Utworzone elementy bryłowe należy traktować jako wstępnie wykonane elementy, które dopiero po dalszej obróbce będą gotowymi częściami
Bardziej szczegółowoLaboratorium InŜynierii i Aparatury Przemysłu SpoŜywczego
Laboratorium InŜynierii i Aparatury Przemysłu SpoŜywczego 1. Temat ćwiczenia :,,Wyznaczanie współczynnika przenikania ciepła 2. Cel ćwiczenia : Określenie globalnego współczynnika przenikania ciepła k
Bardziej szczegółowoWyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze
Podstawy analizy wypadów drogowych Instrucja do ćwiczenia 1 Wyznaczenie prędości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Spis treści 1. CEL ĆWICZENIA... 3. WPROWADZENIE...
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych - Laboratorium
Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Laboratorium 5 Podstawy ABAQUS/CAE Analiza koncentracji naprężenia na przykładzie rozciąganej płaskiej płyty z otworem. Główne cele ćwiczenia: 1. wykorzystanie
Bardziej szczegółowoPROGRAMOWANIE OBRABIAREK CNC W JĘZYKU SINUMERIC
Uniwersytet im. Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Instytut Techniki Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Opracował: Marek Jankowski PROGRAMOWANIE OBRABIAREK CNC W JĘZYKU SINUMERIC Cel ćwiczenia: Napisanie
Bardziej szczegółowoProjekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks.
1 Projekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks. Rysunek. Widok projektowanej endoprotezy według normy z wymiarami charakterystycznymi. 2 3 Rysunek. Ilustracje pomocnicze
Bardziej szczegółowoProjekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4
Projekt Metoda Elementów Skończonych w programie COMSOL Multiphysics 3.4 Wykonali: Dawid Trawiński Wojciech Sochalski Wydział: BMiZ Kierunek: MiBM Semestr: V Rok: 2015/2016 Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz
Bardziej szczegółowodr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)
Zadanie 5 - Jacht 1. Budowa geometrii koła sterowego a) Szkic (1pkt) b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt) 1 c) Operacja wyciagnięcia liniowego z dodaniem materiału obręcze
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej
Politechnika Poznańska Zakład Mechaniki Technicznej Metoda Elementów Skończonych Lab. Temat: Analiza przepływu stopionego tworzywa sztucznego przez sitko filtra tworzywa. Ocena: Czerwiec 2010 1 Spis treści:
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania
Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Kierunek : Mechanika i Budowa Maszyn Profil dyplomowania : Inżynieria mechaniczna Studia stacjonarne I stopnia PROJEKT ZALICZENIOWY METODA ELEMENTÓW
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5: Analiza pól elektromagnetycznych w programie FEMM cz. 1
Komputerowe wspomaganie projektowania ED6, IPEE PL, rok. akad. 2009/2010 Strona 1 Ćwiczenie 5: Analiza pól elektromagnetycznych w programie FEMM cz. 1 1. Wstęp Finite Element Method Magnetics (FEMM) jest
Bardziej szczegółowoANALIZA ROZKŁADU PRĘDKOŚCI W KOMORZE USZCZELNIENIA LABIRYNTOWEGO NA PODSTAWIE BADAŃ EKSPERYMENTALNYCH I OBLICZEŃ NUMERYCZNYCH
ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ 290, Mechanika 86 RUTMech, t. XXXI, z. 86 (2/14), kwiecień-czerwiec 2014, s. 215-224 Damian JOACHIMIAK 1 Piotr KRZYŚLAK 2 ANALIZA ROZKŁADU PRĘDKOŚCI W KOMORZE
Bardziej szczegółowoAnaliza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego. koparki DOSAN
Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium 7 Analiza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego koparki DOSAN Maszyny górnicze i budowlne Laboratorium 6
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych
Politechnika Poznańska Projekt Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: Dr hab. T. Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Piotr Czajka Piotr Jabłoński Mechanika i Budowa Maszyn Profil dypl. : IiRW 2 Spis treści
Bardziej szczegółowoAUTODESK ECOTECT ANALYSIS DLA POCZĄTKUJĄCYCH
KAMIL STALMIRSKI AUTODESK ECOTECT ANALYSIS DLA POCZĄTKUJĄCYCH Thermal analysis Ecotect ma możliwość przeliczyć nam dwa wskaźniki : - termiczne - komfortu. Głównie zajmiemy się analizami termicznymi: -
Bardziej szczegółowoRys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)
Procesy i techniki produkcyjne Instytut Informatyki i Zarządzania Produkcją Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (1) Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2
Bardziej szczegółowoLaboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów
ANALIZA PRZEKAZYWANIA CIEPŁA I FORMOWANIA SIĘ PROFILU TEMPERATURY DLA NIEŚCIŚLIWEGO, LEPKIEGO PRZEPŁYWU LAMINARNEGO W PRZEWODZIE ZAMKNIĘTYM Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia będzie obserwacja procesu formowania
Bardziej szczegółowodr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16
Zadanie 3 - Karuzela 1. Budowa geometrii felgi i opony a) Szkic i wyciagnięcie obrotowe korpusu karuzeli (1 pkt) b) Szkic i wyciagnięcie liniowe podstawy karuzeli (1pkt) 1 c) Odsunięta płaszczyzna, szkic
Bardziej szczegółowoMETODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH
INŻYNIERIA MECHANICZNA MECHANIKA I BUDOWA MASZYN WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Projekt Wykonawca: Jakub Spychała Nr indeksu 96052 Prowadzący: prof.
Bardziej szczegółowoNumeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu
Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu Antoni Gondek Tadeusz Filiciak Przedstawiono wybrane wyniki modelowania numerycznego podwójnej mikrozwężki stosowanej jako czujnik przepływu, dla
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska
Politechnika Gdańska Wybrane zagadnienia wymiany ciepła i masy Temat: Wyznaczanie współczynnika przejmowania ciepła dla rekuperatorów metodą WILSONA wykonał : Kamil Kłek wydział : Mechaniczny Spis treści.wiadomości
Bardziej szczegółowoWarszawa, 29 sierpnia 2009
mgr inż. Sławomir Błoński Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN Zakład Mechaniki i Fizyki Płynów ul. Pawińskiego 5B 02-106 Warszawa pok. 312 tel. +48 22 8261280 wew. 413 e-mail: sblonski@ippt.gov.pl
Bardziej szczegółowoNasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)
Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja) Poradnik Inżyniera Nr 37 Aktualizacja: 10/2017 Program: Plik powiązany: MES Konsolidacja Demo_manual_37.gmk Wprowadzenie Niniejszy przykład ilustruje zastosowanie
Bardziej szczegółowoDoświadczenia w eksploatacji gazomierzy ultradźwiękowych
Doświadczenia w eksploatacji gazomierzy ultradźwiękowych Daniel Wysokiński Mateusz Turkowski Rogów 18-20 września 2013 Doświadczenia w eksploatacji gazomierzy ultradźwiękowych 1 Gazomierze ultradźwiękowe
Bardziej szczegółowoUruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.
Określić deformacje kratownicy (rys1) poddanej obciążeniu siłami F 1 =1MN i F 2 =0.2MN przyłożonymi do jej wierzchołków oraz siłą ciężkości. Kratownica składa się z prętów o przekroju 0.016 m 2 połączonych
Bardziej szczegółowoSzczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia 18/D/ApBad/2016. Projekt, wykonanie oraz dostawa komory do pomiaru przepływu w uszczelnieniu labiryntowym.
I. Przedmiot. Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia 18/D/ApBad/2016 Projekt, wykonanie oraz dostawa komory do pomiaru przepływu w uszczelnieniu labiryntowym. II. Opis przedmiotu. Stanowisko powinno spełniać
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW
Ćwiczenie numer 2 Pomiar współczynnika oporu liniowego 1. Wprowadzenie Stanowisko służy do analizy zjawiska liniowych strat energii podczas przepływu laminarnego i turbulentnego przez rurociąg mosiężny
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.
Politechnika Poznańska Metoda Elementów Skończonych Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4. Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk Wykonali: Widerowski Karol Wysocki Jacek Wydział: Budowa Maszyn i Zarządzania Kierunek:
Bardziej szczegółowoBadania modelowe przelewu mierniczego
LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Badania modelowe przelewu mierniczego dr inż. Przemysław Trzciński ZAKŁAD APARATURY PRZEMYSŁOWEJ POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZ. BMiP, PŁOCK Płock 2007 1. Cel ćwiczenia Celem
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA
POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA Metoda Elementów Skończonych PROJEKT COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz Stręk prof. PP Wykonali: Maciej Bogusławski Mateusz
Bardziej szczegółowoQ strumień objętości, A przekrój całkowity, Przedstawiona zależność, zwana prawem filtracji, została podana przez Darcy ego w postaci równania:
Filtracja to zjawiso przepływu płynu przez ośrode porowaty (np. wody przez grunt). W więszości przypadów przepływ odbywa się ruchem laminarnym, wyjątiem może być przepływ przez połady grubego żwiru lub
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW
Ćwiczenie numer 5 Wyznaczanie rozkładu prędkości przy przepływie przez kanał 1. Wprowadzenie Stanowisko umożliwia w eksperymentalny sposób zademonstrowanie prawa Bernoulliego. Układ wyposażony jest w dyszę
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr Wyklad nr 6 Przepływy laminarne i turbulentne
J. Szantyr Wyklad nr 6 Przepływy laminarne i turbulentne Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i turbulentnego, odkrył Osborne Reynolds (1842 1912) w swoim znanym eksperymencie
Bardziej szczegółowoInformatyka w służbie efektów specjalnych. Część druga
Informatyka w służbie efektów specjalnych. Część druga Aleksander Denisiuk. http://wmii.uwm.edu.pl/~denisjuk/uwm/ 28 września 2017 1 Modelowanie UFO 1. Usuń kostkę Delete 2. Wyłącz perspektywę F5 3. Ustaw
Bardziej szczegółowoWydział Elektryczny. Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej. Sieci i Aplikacje TCP/IP. Ćwiczenie nr 1
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Sieci i Aplikacje TCP/IP Ćwiczenie nr 1 Temat: Badanie podstawowych parametrów sieci w małym biurze lub domu
Bardziej szczegółowoModelowanie powierzchniowe - czajnik
Modelowanie powierzchniowe - czajnik Rysunek 1. Model czajnika wykonany metodą Modelowania powierzchniowego Utwórzmy rysunek części. Utwórzmy szkic na Płaszczyźnie przedniej. Narysujmy pionową Linię środkową
Bardziej szczegółowoPOLE TEMPERATURY SIECI CIEPLNYCH
XIII SYMPOZJUM WYMIANY CIEPŁA I MASY Komitet Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii Nauk Katedra Techniki Cieplnej i Chłodnictwa Politechniki Koszalińskiej POLE TEMPERATURY SIECI CIEPLNYCH MARIUSZ
Bardziej szczegółowoAnaliza wymiany ciepła w przekroju rury solarnej Heat Pipe w warunkach ustalonych
Stanisław Kandefer 1, Piotr Olczak Politechnika Krakowska 2 Analiza wymiany ciepła w przekroju rury solarnej Heat Pipe w warunkach ustalonych Wprowadzenie Wśród paneli słonecznych stosowane są często rurowe
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i
J. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i turbulentnego, odkrył Osborne Reynolds (1842 1912) w swoim znanym
Bardziej szczegółowo