Sylabus. Wydział Nauk Technicznych Kierunek: Mechanika i budowa maszyn. Mechanika i budowa maszyn. Studia pierwszego stopnia. Stacjonarne.

Transkrypt

1 Sylabus Wydział: Kierunek: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Poziom studiów: Studia pierwszego stopnia Forma studiów: Stacjonarne

2

3 OF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A BEZPIECZEŃSTWO STANOWISKA PRACY WORKSTAND SAFETY Podstawy teorii zarządzania i organizacji pracy. Zarządzanie bezpieczeństwem. Ocena zgodności urządzeń technicznych z wymaganiami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Materialne środowisko pracy: mikroklimat, zanieczyszczenie powietrza, oświetlenie, hałas, drgania, pola elektromagnetyczne. Ergonomiczna ocena maszyn i urządzeń technicznych. Rozwiązania techniczne jako forma profilaktyki. ĆWICZENIA Szkolenie w zakresie bhp w laboratorium. Wyznaczanie wydatku energetycznego na wybranych stanowiskach pracy. Pomiary antropometryczne ciała i analiza wyników. Pomiary czynników szkodliwych w środowisku pracy. Organizowanie stanowiska roboczego z ergonomicznego punktu widzenia. Ergonomiczne kształtowanie ruchów przy pracy. Analiza uciążliwości pracy. Sporządzanie ergonomicznych list kontrolnych. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z bezpieczną organizacją stanowiska pracy oraz zagrożeniami na nim występującymi OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U11+, T1A_K01+, T1A_K02+++, T1A_K04+, T1A_K05+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U11+, K1A_K01+, K1A_K02+, K1A_K03+, K1A_K05+, K1A_K06+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą (K1A_U11) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Student ma świadomość ważności i rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K1A_K02, K1A_K03) K3 - Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu (K1A_K05, K1A_K06, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) WYKOWSKA M., 2009r., "Ergonomia jako nauka stosowana.", wyd. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków, 2) GÓRSKA E., 2007r., "Ergonomia projektowanie, diagnoza, eksperymenty", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Wars, 3) Praca zbiorowa, 2009r., "Bezpieczeństwo i higiena pracy", wyd. Wolters Kluwer Polska sp. z o.o, 4) SIEMIŃSKI M., 2009r., "Środowiskowe zagrożenia zdrowia", wyd. PWN, Warszawa;, 5) JAWORSKI J., 2001r., "Laboratorium podstaw ergonomii. Przewodnik do ćwiczeń.", wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Ol. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: BEZPIECZEŃSTWO STANOWISKA PRACY Obszar kształcenia: nauki ekonomiczne, nauki społeczne, nauki przyrodnicze, nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Praktyczny Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład z prezentacją multimedialną, filmy dydaktyczne (W1, U1, K1, K2, K3) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia laboratoryjne (W1, U1, K1, K2, K3) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - obecność na zajęciach, sprawozdania z ćwiczeń, kolokwium zaliczeniowe (W1, U1, K1, K2, K3) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: - Wymagania wstępne: - Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Zdzisław Jaworski j.jaworski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Joanna Hałacz, dr inż. Jerzy Zdzisław Jaworski

4 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 BEZPIECZEŃSTWO STANOWISKA PRACY WORKSTAND SAFETY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 3,0 godz. - Udział w wykładach 15,0 godz. - Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 63,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta - przygotowanie do kolokwium 4,0 godz. - Samodzielna praca studenta - przygotowanie do ćwiczeń 8,0 godz. - Samodzielna praca studenta - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. 19,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 82,0 godz. liczba punktów ECTS = 82,00 godz.: 26,00 godz./ects = 3,15 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,30 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,70 punktów ECTS.

5 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD 2 wykład BUDOWA POJAZDÓW VEHICLES CONSTRUCTION CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy z zakresu budowy układów funkcjonalnych pojazdów samochodowych przy uwzględnieniu podstawowych kryterium ich konstruowania. Umiejętność doboru zróżnicowanych rozwiązań konstrukcyjnych układów w aspekcie bezpieczeństwa i komfortu uczestników ruchu, ochrony środowiska, a także potrzeb trakcyjnych pojazdu. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U01+, T1A_U13+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_U01+, K1A_U15+, K1A_K01+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Opis pierwszego efektu kierunkowego w kategorii "Wiedza" (K1A_W11) Umiejętności U1-2 umiejetność (K1A_U01, K1A_U15) Kompetencje społeczne K1-3 kompetencje (K1A_K01, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Reński A., 2011r., "Bezpieczeństwo czynne samochodu. Zawieszenia oraz układy hamulcowe i kierownicze.", wyd. Ofic. Wyd. PW, 2) Reimpell J., Betzer J. W., 2001r., "Podwozia samochodów. Podstawy konstrukcji", wyd. WKiŁ, 3) Micknass W., Popiol R., Springer A., 2005r., "Sprzęgła, skrzynki biegów, wały i półosie napędowe", wyd. WKiŁ, 4) Jaśkiewicz Z., Wąsiewski A., 2002r., "Układy napędowe pojazdów samochodowych : obliczenia projektowe", wyd. Ofic.Wyd. PR, 5) Orzełowski S.:, 1996r., "Budowa podwozi i nadwozi samochodowych", wyd. PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Studziński K, 1973r., "Samochód teoria, konstrukcja i obliczanie", wyd. WKŁ, 2) Praca zbiorowa, 2003r., "Budowa pojazdów samochodowychi", wyd. Wydaw. REA, t.część II, 3) T.D. Gillespie, 1992r., "Fundamentals of Vehicle Dynamics", wyd. Society of Automotive Engineers, Warrendale, PA, 4) Rychter T., 1984r., "Budowa pojazdów samochodowych", wyd. WSiP. Przedmiot/moduł: BUDOWA POJAZDÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - spr (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn, Wymagania wstępne: wymagania względem wiedzy i umiejętności z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM kolator@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM, mgr inż. Andrzej Olszewski Uwagi dodatkowe: Ćwiczenia, grupy labolatoryjne - 12 osób.

6 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 BUDOWA POJAZDÓW VEHICLES CONSTRUCTION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na kolokwium 1,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 46,0 godz. - przygotowanie do zajęć, wykonanie prezentacji 8,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu 8,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 14,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30,0 godz. 76,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 76,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,04 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,82 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,18 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

7 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 0,25 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD ERGONOMIA ERGONOMICS Ergonomia podstawowe pojęcia i definicje. Ergonomia jako nauka interdyscyplinarna. Główne nurty w ergonomii: ergonomia stanowiska pracy (wysiłek fizyczny na stanowisku pracy, wysiłek psychiczny na stanowisku pracy, dostosowanie antropometryczne stanowiska pracy, materialne środowisko pracy), ergonomia produktu inżynieria ergonomicznej jakości, ergonomia dla osób starszych i niepełnosprawnych. Ergonomia pracy stojącej i siedzącej. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przybliżenie studentom podstawowych zagadnień zawiązanych z ergonomią rozumianą w sensie interdyscyplinarnym, uświadomienie zagrożeń i problemów (także zdrowotnych) związanych z niewłaściwymi rozwiązaniami ergonomicznymi na stanowiskach pracy zawodowej oraz w życiu pozazawodowym a także korzyści wynikających z prawidłowych działań w tym zakresie. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U05+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U05+, K1A_K02+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Znajomość podstawowych pojęć związanych z ergonomią, ze szczególnym uwzględnieniem ergonomii stanowiska pracy. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Umiejętność oceny (w zakresie podstawowym) warunków w pracy zawodowej oraz podczas aktywności pozazawodowej ze względu na problemy ergonomiczne i zagrożenia z tym związane (K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Postawa antropocentryczna w stosunku do warunków pracy i życia codziennego, reagowanie na zagrożenia wynikające z wadliwych rozwiązań i nieprawidłowości w zakresie jakości ergonomicznej; uwrażliwienie na potrzeby osób niepełnosprawnych (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Batogowska A., 1998r., "Podstawy ergonomii", wyd. WSP Olsztyn, 2) Górska E., 2007r., "Ergonomia. Projektowanie, diagnoza, eksperymenty.", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 3) Górska E., Tytyk E., 1998r., "Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy", wyd. Wyd. Politechniki Warszawskiej, 4) Jabłoński J., 2006r., "Ergonomia produktu, ergonomiczne zasady projektowania produktów", wyd. Wyd. Politechniki Poznańskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kowal E., 2002r., "Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii", wyd. PWN, 2) Ujma-Wąsowicz K., 2005r., "Ergonomia w architekturze", wyd. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Przedmiot/moduł: ERGONOMIA Obszar kształcenia: nauki ekonomiczne, nauki społeczne, nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 2/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezentacją multimedialną (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Udział w dyskusji 1 - Udział w dyskusji, prawidłowa odpowiedź na pytania dotyczące wiadomości przekazanych podczas wykładu. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 0,25 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Joanna Hałacz Osoby prowadzące przedmiot: dr Joanna Hałacz, dr inż. Stefan Maurycy Mańkowski

8 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 0,25 ERGONOMIA ERGONOMICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,5 godz. - udział w wykładach 2,0 godz. 3,5 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 3,5 godz. liczba punktów ECTS = 3,50 godz.: 25,00 godz./ects = 0,14 ECTS w zaokrągleniu: 0,25 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,25 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

9 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD ERGONOMIA PRZEMYSŁOWA. INDUSTRIAL ERGONOMICS Człowiek w procesie pracy. Układ człowiek maszyna - środowisko. Fizjologia - układ nerwowy, krążenia, pokarmowy i oddechowy. Wydatek energetyczny organizmu. Mikroklimat środowiska pracy. Wentylacja pomieszczeń. Oświetlenie stanowisk pracy. Hałas w otoczeniu człowieka. Drgania ogólne i miejscowe oddziałujące na organizm. Pola elektromagnetyczne. Ocena zgodności urządzeń technicznych z wymaganiami bezpieczeństwa ĆWICZENIA 1. Podstawy bhp na stanowisku pracy 2. Wyznaczanie wydatku energetycznego. 3. Wyznaczanie ilości powietrza wentylacyjnego. 4. Wyznaczanie podstawowych wskaźników mikroklimatu. 5. Pomiary i ocena jakości oświetlenia pomieszczeń. 6. Pomiary i ocena poziomu hałasu na stanowiskach pracy. 7. Pomiary drgań miejscowych oddziałujących na człowieka. 8. Pomiary natężenia pól elektromagnetycznych CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie studentów z podstawowymi zjawiskami występującymi w materialnym środowisku pracy człowieka oraz metodami oceny zagrożenia na stanowisku pracy OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U11+, T1A_K01+, T1A_K02+++, T1A_K05+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U11+, K1A_K01+, K1A_K02+, K1A_K03+, K1A_K06+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą (K1A_U11) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Student ma świadomość ważności i rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K1A_K02, K1A_K03) K3 - Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu (K1A_K06, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) WYKOWSKA M., 2009r., "Ergonomia jako nauka stosowana.", wyd. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków, 2) GÓRSKA E., 2007r., "Ergonomia projektowanie, diagnoza, eksperymenty", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Wars, 3) Praca zbiorowa, 2009r., "Bezpieczeństwo i higiena pracy", wyd. Wolters Kluwer Polska sp. z o.o, 4) SIEMIŃSKI M., 2009r., "Środowiskowe zagrożenia zdrowia", wyd. PWN, Warszawa;, 5) JAWORSKI J., 2001r., "Laboratorium podstaw ergonomii. Przewodnik do ćwiczeń.", wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Ol. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: ERGONOMIA PRZEMYSŁOWA. Obszar kształcenia: nauki ekonomiczne, nauki społeczne, nauki przyrodnicze, nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Praktyczny Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład z prezentacją multimedialną, filmy dydaktyczne (W1, U1, K1, K2, K3) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia laboratoryjne (pomiarowe) (W1, U1, K1, K2, K3) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 2 - kolokwium zaliczeniowe (W1, U1, K1, K2, K3) Sprawozdanie 1 - sprawozdanie z ćwiczeń (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: - Wymagania wstępne: - Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Zdzisław Jaworski j.jaworski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Joanna Hałacz, dr inż. Jerzy Zdzisław Jaworski

10 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 ERGONOMIA PRZEMYSŁOWA. INDUSTRIAL ERGONOMICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 3,0 godz. - Udział w wykładach 15,0 godz. - Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 63,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta - przygotowanie do kolokwium 4,0 godz. - Samodzielna praca studenta - przygotowanie do ćwiczeń 8,0 godz. - Samodzielna praca studenta - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. 19,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 82,0 godz. liczba punktów ECTS = 82,00 godz.: 26,00 godz./ects = 3,15 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,30 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,70 punktów ECTS.

11 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 0,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD ETYKIETA ETIQUETTE Celem wykładów jest zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi zasad savoir-vivre u (powitania, spotkania towarzyskie, zaproszenia, wizytówki) oraz etykiety biznesowej (dostosowanie ubioru do okoliczności, zasady przedstawiania), szczególnie w zakresie przygotowania się do rozmowy kwalifikacyjnej. Ponadto scharakteryzowana zostanie tytulatura obowiązująca na uczelniach wyższych. Omówione zostaną podstawowe zasady etykiety oraz precedencji w miejscach publicznych. W dalszej części podjęte zostaną zagadnienia związane z wyraźnym rozróżnieniem 3 zakresów etykiety: codziennej, biznesowej (urzędniczej) i dyplomatycznej. Wprowadzone zostaną także zakresy etykiety stołów zasiadanych i przyjęć stojących. CEL KSZTAŁCENIA Etykieta, savoir-vivre, bon ton, dyplomacja to pojęcia, za pomocą których definiujemy zachowania ludzkie w różnych momentach. Istotą zajęć jest próba połączenia trudnej teorii sztuki dyplomacji (trudnej na poziomie zaawansowanym) z praktyką w zakresie zasad postępowania w różnych sytuacjach: towarzyskich, biznesowych, prywatnych. Wprowadzenie studentów w zakres etykiety biznesowej z elementami codziennego bon-tonu, jest próbą pokazania specyfiki pracy w tam zakresie. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U12+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U12+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu etykiety i sztuki dyplomacji. Umie rozróżniać kryteria rządzące etykietą codzienną (savoir-vivrem) i biznesową. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Posiada umiejętność prezentowania wyników pracy w uporządkowanej i zrozumiałej formie. (K1A_U12) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie konieczność i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju kulturalnego. Potrafi współdziałać w grupie, szczególnie przy zadaniach zbiorowych. (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Benoit Ch., 2008r., "Savoir-vivre dla zaawansowanych", 2) Kamińska-Radomska I., 2003r., "Etykieta biznesu czyli międzynarodowy język kurtuazji", 3) Robinson D., 1996r., "Etykieta w biznesie", 4) Bortnowski A.W., 2009r., "Współczesny savoir-vivre kluczem do sukcesu. Praktyczne rady dyplomaty.". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kowal E., 2002r., "Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: ETYKIETA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 4/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład problemowy, informacyjny, z elementami dyskusji, pokaz,case study, prezentacja. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Analiza kontrolna 1 - Zaliczenie w trakcie zajęć na podstawie aktywności studenta oraz obecności. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 0,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Zakład Kultury Mediów adres:, Olsztyn Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Anna Kołodziejczyk anna.kolodziejczyk@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Anna Kołodziejczyk

12 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 0,5 ETYKIETA ETIQUETTE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 4,0 godz. - udział w wykładach 4,0 godz. 8,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 8,0 godz. liczba punktów ECTS = 8,00 godz.: 25,00 godz./ects = 0,32 ECTS w zaokrągleniu: 0,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,50 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

13 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 III ENGLISH B1/B2 III student poznaje i rozwija słownictwo ogólne oraz związane ze swoim kierunkiem studiów oraz nabywa umiejętności wykorzystania go w praktyce przy tłumaczeniu, słuchaniu, przygotowywaniu wystąpień ustnych oraz wypowiedzi pisemnych; student pracuje samodzielnie, w parach i w grupach CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażania się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, na relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów i objaśnień, co do planów i poglądów OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę humanistyczną, społeczną i prawną umożliwiającą rozumienie zjawisk i procesów społecznych, ekonomicznych, prawnych, ekologicznych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. (K1A_U01) U2 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U03) U3 - Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U04) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) A. Claire, JJ Wilson, 2012r., "Speakout", wyd. Pearson. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 III Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie z lektorem, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - student wykonuje zadania pisemne na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności (W1, U1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie umiejętności pracy w grupie oraz w parach (W1, U2, K2) Sprawdzian ustny 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie wypowiedzi ustnej i umiejętności wykorzystania w niej dotychczas opanowanego słownictwa oraz konstrukcji gramatycznych (U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski/angielski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka angielskiego na poziomie B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: Osoby prowadzące przedmiot: Wayne Bartley Melgaard, mgr Barbara Mindziul

14 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 III ENGLISH B1/B2 III Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 10,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

15 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 IV ENGLISH B1/B2 IV student poznaje i rozwija słownictwo ogólne oraz związane ze swoim kierunkiem studiów oraz nabywa umiejętności wykorzystania go w praktyce przy tłumaczeniu, słuchaniu, przygotowywaniu wystąpień ustnych oraz wypowiedzi pisemnych; student pracuje samodzielnie, w parach i w grupach CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażania się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, na relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów i objaśnień, co do planów i poglądów OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_U06+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_U06+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę humanistyczną, społeczną i prawną umożliwiającą rozumienie zjawisk i procesów społecznych, ekonomicznych, prawnych, ekologicznych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. (K1A_U01) U2 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U03) U3 - Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U04, K1A_U06) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) A. Claire, JJ Wilson, 2012r., "Speakout", wyd. Pearson. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 IV Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie z lektorem, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test dopasowania odpowiedzi, test wielokrotnego wyboru) - Egzamin pisemny składający się z trzech komponentów: czytanie ze zrozumieniem, test gramatyczny oraz test leksykalny. (W1, U1, U2, K1) Kolokwium pisemne 1 - student wykonuje zadania pisemne na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności (W1, U1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie umiejętności pracy w grupie oraz w parach (W1, U2, K2) Sprawdzian ustny 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie wypowiedzi ustnej i umiejętności wykorzystania w niej dotychczas opanowanego słownictwa oraz konstrukcji gramatycznych (U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski/angielski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka angielskiego na poziomie B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: Osoby prowadzące przedmiot: Wayne Bartley Melgaard, mgr Barbara Mindziul

16 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 IV ENGLISH B1/B2 IV Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 10,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

17 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 I ENGLISH B1/B2 I student poznaje i rozwija słownictwo ogólne oraz związane ze swoim kierunkiem studiów oraz nabywa umiejętności wykorzystania go w praktyce przy tłumaczeniu, słuchaniu, przygotowywaniu wystąpień ustnych oraz wypowiedzi pisemnych; student pracuje samodzielnie, w parach i w grupach CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażania się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, na relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów i objaśnień, co do planów i poglądów OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę humanistyczną, społeczną i prawną umożliwiającą rozumienie zjawisk i procesów społecznych, ekonomicznych, prawnych, ekologicznych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. (K1A_U01) U2 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U03) U3 - Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U04) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) A. Claire, JJ Wilson, 2012r., "Speakout", wyd. Pearson. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 I Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie z lektorem, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - student wykonuje zadania pisemne na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności (W1, U1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie umiejętności pracy w grupie oraz w parach (W1, U2, K2) Sprawdzian ustny 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie wypowiedzi ustnej i umiejętności wykorzystania w niej dotychczas opanowanego słownictwa oraz konstrukcji gramatycznych (U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski/angielski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka angielskiego na poziomie B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: Osoby prowadzące przedmiot: Wayne Bartley Melgaard, mgr Barbara Mindziul

18 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 I ENGLISH B1/B2 I Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 10,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

19 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 II ENGLISH B1/B2 SEMESTER II student poznaje i rozwija słownictwo ogólne oraz związane ze swoim kierunkiem studiów oraz nabywa umiejętności wykorzystania go w praktyce przy tłumaczeniu, słuchaniu, przygotowywaniu wystąpień ustnych oraz wypowiedzi pisemnych; student pracuje samodzielnie, w parach i w grupach CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażania się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, na relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów i objaśnień, co do planów i poglądów OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę humanistyczną, społeczną i prawną umożliwiającą rozumienie zjawisk i procesów społecznych, ekonomicznych, prawnych, ekologicznych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. (K1A_U01) U2 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U03) U3 - Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień inżynierskich. (K1A_U04) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) A. Claire, JJ Wilson, 2012r., "Speakout", wyd. Pearson. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 II Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie z lektorem, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - student wykonuje zadania pisemne na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności (W1, U1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie umiejętności pracy w grupie oraz w parach (W1, U2, K2) Sprawdzian ustny 1 - student otrzymuje ocenę na podstawie wypowiedzi ustnej i umiejętności wykorzystania w niej dotychczas opanowanego słownictwa oraz konstrukcji gramatycznych (U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski/angielski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka angielskiego na poziomie B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: Osoby prowadzące przedmiot: Wayne Bartley Melgaard, mgr Barbara Mindziul

20 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ANGIELSKI B1/B2 II ENGLISH B1/B2 SEMESTER II Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 10,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

21 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK NIEMIECKI I GERMAN I Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku niemieckim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów niemieckojęzycznych (D-A-CH) w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu A2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; wprowadzenie podstawowej terminologii specjalistycznej z wykorzystaniem prostych tekstów w języku niemieckim OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U02++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_U05++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U02++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_U05++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku niemieckim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu A2 ESOKJ i proporcjonalnie do przewidzianej liczby godzin kursu (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04, K1A_U05) U2 - Student umie porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane temat, opisać za pomocą prostych środków swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie, wypowiadać się na tematy związane z kierunkiem studiów, uczestniczyć w rozmowie wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów. (K1A_U02, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student posiada umiejętność rozumienia krótkich, prostych listów oficjalnych, potrafi pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości oraz umie napisać prosty list oficjalny (np. zaproszenie, podziękowanie, zapytanie). (K1A_U01, K1A_U02, K1A_U03, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Funk, Kuhn Demme, 2006r., "studio d A2", wyd. Cornelsen. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Rita Niemann, 2007r., "studio d A2 Sprachtraining", wyd. Cornelsen, 2) Stanisław Bęza, 2000r., "Deutsch deine Chance", wyd. Poltext, t.1, 3) red. prof. R. Lipczuk, 2010r., "Słownik szkolny niemiecko-polski/polsko-niemiecki", wyd. Langenscheidt. Przedmiot/moduł: JĘZYK NIEMIECKI I Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: niemiecki/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka niemieckiego na poziomie A1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Renata Anna Żebrowska renata.zebrowska@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Zofia Gabriela Malkowska, Janusz Rozłucki

22 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK NIEMIECKI I GERMAN I Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do sprawdzianów 10,0 godz. - samodzielna praca studenta 15,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,24 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,89 punktów ECTS.

23 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK NIEMIECKI II GERMAN II Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku niemieckim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów niemieckojęzycznych (D-A-CH) w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B1, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; wprowadzenie podstawowej terminologii specjalistycznej z wykorzystaniem prostych tekstów w języku niemieckim OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U02++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_U05++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U02++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_U05++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku niemieckim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B1 ESOKJ i proporcjonalnie do przewidzianej liczby godzin kursu (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04, K1A_U05) U2 - Student umie porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane temat, opisać za pomocą prostych środków swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie, wypowiadać się na tematy związane z kierunkiem studiów, uczestniczyć w rozmowie wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów. (K1A_U02, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student posiada umiejętność rozumienia krótkich, prostych listów oficjalnych, potrafi pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości oraz umie napisać prosty list oficjalny (np. zaproszenie, podziękowanie, zapytanie). (K1A_U01, K1A_U02, K1A_U03, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Funk, Kuhn, Demme, Winzer, 2007r., "studio d B1", wyd. Cornelsen. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Stanisław Bęza, 2002r., "Deutsch deine Chance", wyd. Poltext, t.2, 2) red. prof. R. Lipczuk, 2010r., "Słownik szkolny niemiecko-polski/polskoniemiecki", wyd. Langenscheidt. Przedmiot/moduł: JĘZYK NIEMIECKI II Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: niemiecki/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka niemieckiego na poziomie A2 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Renata Anna Żebrowska renata.zebrowska@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Zofia Gabriela Malkowska, Janusz Rozłucki

24 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK NIEMIECKI II GERMAN II Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do sprawdzianów 10,0 godz. - samodzielna praca studenta 15,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,24 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,89 punktów ECTS.

25 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK NIEMIECKI III GERMAN III Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku niemieckim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów niemieckojęzycznych (D-A-CH) w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B1, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; wprowadzenie podstawowej terminologii specjalistycznej z wykorzystaniem prostych tekstów w języku niemieckim OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U02++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_U05++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U02++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_U05++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku niemieckim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B1 ESOKJ i proporcjonalnie do przewidzianej liczby godzin kursu (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04, K1A_U05) U2 - Student umie porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane temat, opisać za pomocą prostych środków swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie, wypowiadać się na tematy związane z kierunkiem studiów, uczestniczyć w rozmowie wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów. (K1A_U02, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student posiada umiejętność rozumienia krótkich, prostych listów oficjalnych, potrafi pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości oraz umie napisać prosty list oficjalny (np. zaproszenie, podziękowanie, zapytanie). (K1A_U01, K1A_U02, K1A_U03, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Funk, Kuhn, Demme, Winzer, 2007r., "studio d B1", wyd. Cornelsen. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Stanisław Bęza, 2002r., "Deutsch deine Chance", wyd. Poltext, t.2, 2) red. prof. R. Lipczuk, 2010r., "Słownik szkolny niemiecko-polski/polskoniemiecki", wyd. Langenscheidt. Przedmiot/moduł: JĘZYK NIEMIECKI III Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: niemiecki/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka niemieckiego na poziomie A2 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Renata Anna Żebrowska renata.zebrowska@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Zofia Gabriela Malkowska, Janusz Rozłucki

26 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK NIEMIECKI III GERMAN III Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do sprawdzianów 10,0 godz. - samodzielna praca studenta 15,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,24 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,89 punktów ECTS.

27 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK NIEMIECKI IV GERMAN IV Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku niemieckim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów niemieckojęzycznych (D-A-CH) w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; wprowadzenie podstawowej terminologii specjalistycznej z wykorzystaniem prostych tekstów w języku niemieckim OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U02++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_U05++, T1A_U06+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U02++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_U05++, K1A_U06+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku niemieckim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B2 ESOKJ i proporcjonalnie do przewidzianej liczby godzin kursu (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04, K1A_U05) U2 - Student umie porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane temat, opisać za pomocą prostych środków swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie, wypowiadać się na tematy związane z kierunkiem studiów, uczestniczyć w rozmowie wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów. (K1A_U02, K1A_U03, K1A_U04, K1A_U06) U3 - Student posiada umiejętność rozumienia krótkich, prostych listów oficjalnych, potrafi pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości oraz umie napisać prosty list oficjalny (np. zaproszenie, podziękowanie, zapytanie). (K1A_U01, K1A_U02, K1A_U03, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Kuhn, Niemann, Winzer-Kiontke, 2010r., "studio d B2", wyd. Cornelsen. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Stanisław Bęza, 2002r., "Deutsch deine Chance", wyd. Poltext, t.2, 2) red. prof. R. Lipczuk, 2010r., "Słownik szkolny niemiecko-polski/polskoniemiecki", wyd. Langenscheidt. Przedmiot/moduł: JĘZYK NIEMIECKI IV Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test dopasowania odpowiedzi, test wielokrotnego wyboru, test wyboru tak/nie) - Egzamin pisemny składający się z trzech komponentów: rozumienie tekstu czytanego, testu gramatycznego i testu leksykalnego (W1, U1, U2, U3, K1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: niemiecki/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka niemieckiego na poziomie B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Renata Anna Żebrowska renata.zebrowska@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Zofia Gabriela Malkowska, Janusz Rozłucki

28 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK NIEMIECKI IV GERMAN IV Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do sprawdzianów 10,0 godz. - samodzielna praca studenta 15,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,24 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,89 punktów ECTS.

29 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ROSYJSKI A2/1/S RUSSIAN A2/1/S Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku rosyjskim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów rosyjskojęzycznych w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie ogólnych kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu A2/B1, pozwalających studentom na posługiwanie się językiem rosyjskim w typowych sytuacjach dnia codziennego z uwzględnieniem elementów leksyki, odnoszącej się do studiowanej dziedziny. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku rosyjskim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu A2/B1 ESOKJ. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym i otaczającą go rzeczywistością(np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca, studiowana dziedzina); - potrafi zrozumieć główny sens zawarty w tekstach i wypowiedziach na poziomie odpowiednim do danego etapu nauki. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U2 - Student potrafi: porozumieć się w sytuacjach dnia codziennego, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane tematy; - opisać za pomocą prostych środków swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie, wypowiadać się na tematy związane z kierunkiem studiów; - uczestniczyć w rozmowie, wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student posiada umiejętność rozumienia krótkich, prostych listów oficjalnych, potrafi pisać krótkie i proste notatki lub wiadomości oraz umie napisać prosty list oficjalny (np. zaproszenie, podziękowanie, zapytanie) (K1A_U03) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student - potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; - pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; - potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Agnieszka Ślęzak,Olga Tokarczyk, 2012r., "Rosyjski dla średnio zaawansowanych", wyd. Edgard, 2) Małgorzata Wiatr-Kmiecik, Sławomira Wujec, 2008r., "Вот и мы 2", wyd. Wyd. Szkolne PWN, 3) Anna Buczel, 2009r., "Język rosyjski Repetytorium leksykalno-tematyczne A2-B1", wyd. Wyd. Edgard. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Anna Ginter, 2011r., "Wzorce wypowiedzi w języku rosyjskim", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 2) Dorota Chuchmacz, Helena Ossowska, 2011r., "Вот и грамматика. Repetytorium gramatyczne z języka rosyjskiego", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 3) Dorota Dziewanowska, 2009r., "Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami", wyd. WSiP, 4) M. Olszewska, 2011r., "Testy gramatycznoleksykalne A1/A2", wyd. wyd. EDGARD, 5) A. Buczel, 2009r., "Repetytorium leksykalno-tematyczne. Rosyjski", wyd. wyd. EDGARD, 6) Anna Pado, 2011r., "Start. ru 2", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: JĘZYK ROSYJSKI A2/1/S Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Student jest oceniany za aktywność, kreatywność i poprawność wykonywania zadań w grupie (K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego. (W1, U1, U2, U3) Sprawdzian ustny 1 - Systematyczne sprawdzanie nabytych umiejętności w zakresie różnych form wypowiedzi ustnych (opowiadanie, dialog, dyskusja). (W1, U1, U2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: rosyjski/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: deklarowana znajomość języka na poziomie A2/B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Irena Korcz-Bombała irena.korcz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Robert Bieliński, mgr Irena Korcz-Bombała, mgr Irena Olga Migasiuk, mgr Nina Maria Zielińska Uwagi dodatkowe: brak

30 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ROSYJSKI A2/1/S RUSSIAN A2/1/S Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 9,0 godz. - samodzielna praca studentów - przygotowanie do kolokwiówi sprawdzianów 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 19,0 godz. 50,0 godz. - zajęcia praktyczne 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 50,0 godz.

31 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 2 RUSSIAN B1/2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ROSYJSKI B1/2/S Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku rosyjskim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów rosyjskojęzycznych w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie ogólnych kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B1, pozwalających studentom na posługiwanie się językiem rosyjskim w typowych sytuacjach dnia codziennego, proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; uwzględnienie elementów leksyki, odnoszącej się do studiowanej dziedziny. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku rosyjskim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B1 ESOKJ. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); - potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U2 - Student potrafi: porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane tematy; - opisać różne sytuacje odpowiednio do programu kursu na danym etapie, uczestniczyć w rozmowie, wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów i przyszłym zawodem. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student: - rozumie i odróżnia różne rodzaje korespondencji prywatnej i oficjalnej; potrafi samodzielnie pisać listy i inne pisma prywatne i oficjalne na średnim poziomie zaawansowania w znajomości języka. (K1A_U03) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student - potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; - pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; - potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Agnieszka Ślęzak,Olga Tokarczyk, 2012r., "Rosyjski dla średnio zaawansowanych", wyd. Edgard, 2) Małgorzata Wiatr-Kmiecik, Sławomira Wujec, 2008r., "Вот и мы 2", wyd. Wyd. Szkolne PWN, 3) Anna Buczel, 2009r., "Język rosyjski Repetytorium leksykalno-tematyczne A2-B1", wyd. Wyd. Edgard. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Anna Ginter, 2011r., "Wzorce wypowiedzi w języku rosyjskim", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 2) Dorota Chuchmacz, Helena Ossowska, 2011r., "Вот и грамматика. Repetytorium gramatyczne z języka rosyjskiego", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 3) Dorota Dziewanowska, 2009r., "Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami", wyd. WSiP, 4) M. Olszewska, 2011r., "Testy gramatycznoleksykalne A1/A2", wyd. wyd. EDGARD, 5) A. Buczel, 2009r., "Repetytorium leksykalno-tematyczne. Rosyjski", wyd. wyd. EDGARD, 6) Anna Pado, 2011r., "Start. ru 2", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: JĘZYK ROSYJSKI B1/2/S Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Student jest oceniany za aktywność, kreatywność i poprawność wykonywania zadań w grupie (K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego. (W1, U1, U2, U3) Sprawdzian ustny 1 - Systematyczne sprawdzanie nabytych umiejętności w zakresie różnych form wypowiedzi ustnych (opowiadanie, dialog, dyskusja). (W1, U1, U2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: rosyjski/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: Znajomość języka na poziomie A2/B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Irena Korcz-Bombała irena.korcz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Robert Bieliński, mgr Irena Korcz-Bombała, mgr Irena Olga Migasiuk, mgr Nina Maria Zielińska Uwagi dodatkowe: brak

32 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 RUSSIAN B1/2 JĘZYK ROSYJSKI B1/2/S Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 9,0 godz. - samodzielna praca studentów - przygotowanie do kolokwiówi sprawdzianów 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 19,0 godz. 50,0 godz. - zajęcia praktyczne 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 50,0 godz.

33 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ROSYJSKI B1/3/S RUSSIAN B1/3/S Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku rosyjskim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów rosyjskojęzycznych w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie ogólnych kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B1, pozwalających studentom na posługiwanie się językiem rosyjskim w typowych sytuacjach dnia codziennego, proste i spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie krótkich dowodów, objaśnień, planów i poglądów; uwzględnienie elementów leksyki, odnoszącej się do studiowanej dziedziny. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku rosyjskim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B1 ESOKJ. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student potrafi zrozumieć zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.: dane o sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupy, najbliższe otoczenie, uczelnia, praca); - potrafi zrozumieć główny sens zawarty w krótkich, prostych tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U2 - Student potrafi: porozumieć się w sytuacjach codziennych, wymagających bezpośredniej i prostej wymiany informacji na znane tematy; - opisać różne sytuacje odpowiednio do programu kursu na danym etapie, uczestniczyć w rozmowie, wymagającej bezpośredniej wymiany informacji na tematy związane z kierunkiem studiów i przyszłym zawodem. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student: - rozumie i odróżnia różne rodzaje korespondencji prywatnej i oficjalnej; potrafi samodzielnie pisać listy i inne pisma prywatne i oficjalne na średnim poziomie zaawansowania w znajomości języka. (K1A_U03) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student - potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; - pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; - potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Agnieszka Ślęzak,Olga Tokarczyk, 2012r., "Rosyjski dla średnio zaawansowanych", wyd. Edgard, 2) Małgorzata Wiatr-Kmiecik, Sławomira Wujec, 2008r., "Вот и мы 2", wyd. Wyd. Szkolne PWN, 3) Anna Buczel, 2009r., "Język rosyjski Repetytorium leksykalno-tematyczne A2-B1", wyd. Wyd. Edgard. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Anna Ginter, 2011r., "Wzorce wypowiedzi w języku rosyjskim", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 2) Dorota Chuchmacz, Helena Ossowska, 2011r., "Вот и грамматика. Repetytorium gramatyczne z języka rosyjskiego", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 3) Dorota Dziewanowska, 2009r., "Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami", wyd. WSiP, 4) M. Olszewska, 2011r., "Testy gramatycznoleksykalne A1/A2", wyd. wyd. EDGARD, 5) A. Buczel, 2009r., "Repetytorium leksykalno-tematyczne. Rosyjski", wyd. wyd. EDGARD, 6) Anna Pado, 2011r., "Start. ru 2", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: JĘZYK ROSYJSKI B1/3/S Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Student jest oceniany za aktywność, kreatywność i poprawność wykonywania zadań w grupie (K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego. (W1, U1, U2, U3) Sprawdzian ustny 1 - Systematyczne sprawdzanie nabytych umiejętności w zakresie różnych form wypowiedzi ustnych (opowiadanie, dialog, dyskusja). (W1, U1, U2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: rosyjski/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: Znajomość języka na poziomie A2/B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Irena Korcz-Bombała irena.korcz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Robert Bieliński, mgr Irena Korcz-Bombała, mgr Irena Olga Migasiuk, mgr Nina Maria Zielińska Uwagi dodatkowe: brak

34 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ROSYJSKI B1/3/S RUSSIAN B1/3/S Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 9,0 godz. - samodzielna praca studentów - przygotowanie do kolokwiówi sprawdzianów 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 19,0 godz. 50,0 godz. - zajęcia praktyczne 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 50,0 godz.

35 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA JĘZYK ROSYJSKI B2/4/S RUSSIAN B2/4/S Wprowadzenie i wyćwiczenie materiału leksykalno-gramatycznego umożliwiającego przygotowanie do komunikacji w języku rosyjskim w zakresie tematycznym dotyczącym zarówno życia codziennego jak i wybranych elementów języka specjalistycznego; zapoznanie z obyczajami i kulturą krajów rosyjskojęzycznych w celu nie tylko poszerzania wiedzy i ćwiczenia odpowiednich nawyków językowych, ale też rozwijania ciekawości, otwartości i tolerancji; prezentowanie rozmaitych metod uczenia się, zachęcanie do samooceny, samodzielnego poszukiwania prawidłowości językowych i formułowania reguł; różnorodność form pracy (indywidualna, w parach, w grupach) i typów zadań pozwalających na uwzględnienie w procesie nauczania indywidualnych uzdolnień i cech charakteru studentów. CEL KSZTAŁCENIA Kształtowanie i rozwijanie ogólnych kompetencji językowych (rozumienie tekstu słuchanego, czytanego, mówienie, pisanie), zgodnie z tabelą wymagań ESOKJ dla poziomu B2, pozwalających studentom na posługiwanie się językiem rosyjskim w typowych sytuacjach dnia codziennego, spójne wyrażanie się na znane tematy i prywatne dziedziny zainteresowań, relacjonowanie doświadczeń i wydarzeń, opisywanie marzeń, nadziei i celów oraz podanie dowodów, objaśnień, planów i poglądów; uwzględnienie elementów leksyki specjalistycznej, odnoszącej się do studiowanej dziedziny. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U01++, T1A_U03+++, T1A_U04++, T1A_U06+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U01++, K1A_U03+++, K1A_U04++, K1A_U06+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę leksykalną i gramatyczną, niezbędną do rozumienia i formułowania wypowiedzi w języku rosyjskim, zgodnie z tabelą wymagań dla poziomu B2 ESOKJ. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student: rozumie i samodzielnie tworzy wypowiedzi ustne i pisemne na tematy zgodne z programem przewidzianym dla danego etapu nauczania; potrafi zrozumieć sens zawarty w tekstach, zawierających elementy leksyki specjalistycznej z zakresu kierunku studiów. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U2 - Student potrafi: porozumieć się w różnych sytuacjach, wymagających bezpośredniej wymiany, informacji na tematy związane z kierunkiem studiów i przyszłym zawodem. (K1A_U01, K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student: rozumie i odróżnia różne rodzaje korespondencji prywatnej i oficjalnej; potrafi samodzielnie pisać listy i inne pisma prywatne i oficjalne, opowiadania, sprawozdania, recenzje, zgodnie z poziomem B2. (K1A_U03, K1A_U06) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K1A_K01) K2 - Student - potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role; - pracuje samodzielnie i wykazuje kreatywność; - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; - potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Agnieszka Ślęzak,Olga Tokarczyk, 2012r., "Rosyjski dla średnio zaawansowanych", wyd. Edgard, 2) Małgorzata Wiatr-Kmiecik, Sławomira Wujec, 2008r., "Вот и мы 2", wyd. Wyd. Szkolne PWN, 3) Anna Buczel, 2009r., "Język rosyjski Repetytorium leksykalno-tematyczne A2-B1", wyd. Wyd. Edgard. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Anna Ginter, 2011r., "Wzorce wypowiedzi w języku rosyjskim", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 2) Dorota Chuchmacz, Helena Ossowska, 2011r., "Вот и грамматика. Repetytorium gramatyczne z języka rosyjskiego", wyd. Wydawnictwo Szkolne PWN, 3) Dorota Dziewanowska, 2009r., "Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami", wyd. WSiP, 4) M. Olszewska, 2011r., "Testy gramatycznoleksykalne A1/A2", wyd. wyd. EDGARD, 5) A. Buczel, 2009r., "Repetytorium leksykalno-tematyczne. Rosyjski", wyd. wyd. EDGARD, 6) Anna Pado, 2011r., "Start. ru 2", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: JĘZYK ROSYJSKI B2/4/S Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - zajęcia w grupie prowadzone przez lektora, który nadzoruje, prowadzi i wspiera proces uczenia się (W1, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Student jest oceniany za aktywność, kreatywność i poprawność wykonywania zadań w grupie (K1, K2) Sprawdzian pisemny 1 - przeprowadzenie co najmniej dwóch sprawdzianów pisemnych polegających na rozwiązaniu przez studenta zadań pisemnych sprawdzających stopień opanowania materiału gramatycznego i leksykalnego. (W1, U1, U2, U3) Sprawdzian ustny 1 - Systematyczne sprawdzanie nabytych umiejętności w zakresie różnych form wypowiedzi ustnych (opowiadanie, dialog, dyskusja). (W1, U1, U2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: rosyjski/polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: Znajomość języka na poziomie A2/B1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Języków Obcych adres: ul. Obrońców Tobruku 3, Olsztyn tel. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Irena Korcz-Bombała irena.korcz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Robert Bieliński, mgr Irena Korcz-Bombała, mgr Irena Olga Migasiuk, mgr Nina Maria Zielińska Uwagi dodatkowe: brak

36 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 JĘZYK ROSYJSKI B2/4/S RUSSIAN B2/4/S Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 9,0 godz. - samodzielna praca studentów - przygotowanie do kolokwiówi sprawdzianów 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 19,0 godz. 50,0 godz. - zajęcia praktyczne 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 50,0 godz.

37 B ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER AIDED DESIGN Struktura pojęć: CAD, CAM, CAE, CIM, CE, ETO; typowy przebieg procesu CAD; budowa systemów CAD; aspekty ekonomiczno-organizacyjne CAD, klasyfikacja i możliwości systemów CAD/CAE; zapis konstrukcji; komputerowy zapis konstrukcji; przegląd komputerowych technik projektowania; tendencje rozwojowe systemów CAD/CAE; projektowanie zespołów i części za pomocą nieparametrycznych i parametrycznych systemów CAD/CAE; wymiana danych pomiędzy systemami CAD/CAE. ĆWICZENIA Narzędzia i techniki CAD: projektowanie detali i zespołów za pomocą parametrycznego systemu CAD/CAE 2D i 3D, wykonywanie dokumentacji konstrukcyjnej za pomocą systemu CAD; hierarchiczne modelowanie powierzchniowe i bryłowe; modelowanie swobodne; integracja systemów CAD/CAE; wymiana danych pomiędzy systemami CAD. CEL KSZTAŁCENIA Znajomość technik CAD/CAE/ETO i możliwości istniejących systemów CAD/CAE/ETO. Umiejętność modelowania geometrycznego 2D i 3D; umiejętność wykonywania dokumentacji konstrukcyjnej 2D, 3D i multimedialnej; umiejętność wyboru właściwych technik i narzędzi do rozwiązania zadania konstrukcyjnego; umiejętność śledzenia zmian i adaptacji do zmian w dziedzinie technik i narzędzi CAD/CAE/ETO. Zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD/CAE. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U02++, T1A_U07++, T1A_U09++, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_U02++, K1A_U13++, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna techniki CAD/CAE/ETO (K1A_W15) W2 - Student zna możliwości istniejących systemów CAD/CAE/ETO (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student ma umiejętność modelowania geometrycznego 2D i 3D zespołów i części. Student ma umiejętność wykonywania dokumentacji konstrukcyjnej 2D, 3D i multimedialnej. (K1A_U02, K1A_U13) U2 - Student ma umiejętność wyboru właściwych technik i narzędzi do rozwiązania zadania konstrukcyjnego. Student ma umiejętność śledzenia zmian i adaptacji do zmian w dziedzinie technik i narzędzi CAD/CAE/ETO. (K1A_U02, K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student ma zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD/CAE/ETO podczas studiowania przedmiotów o charakterze konstrukcyjno-technologicznym. Student ma umiejętność wykorzystania wiedzy i umiejętności w stopniu umożliwiającym pracę w biurach lub działach konstrukcyjnych i technologicznych na stanowiskach konstruktora, technologa. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jaskulski A., 2014r., "Laboratorium CAD 1", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe, 2) Jaskulski A., 2014r., "Laboratorium CAD 2", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe, 3) Jaskulski A., 2014r., "Komputerowe Wspomaganie Projektowania & Systemy Komputerowego Wspomagania CAD/CAE", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Jaskulski A., 2014r., "Autocad 2015 / LT2015 / Kurs projektowania parametrycznego i nieparametrycznego 2D i 3D", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2) Jaskulski A., 2014r., "Autodesk Inventor Autodesk Inventor Professional 2015 PL / / Fusion 360. Metodyka projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 3) Jaskulski A., 2014r., " wyd. Blog CADAJ, 4) Jaskulski A., 2014r., " wyd. YouTube, kanał AndJask, 5) Osiński Z., Wróbel J., 1995r., "Teoria konstrukcji", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA. Przedmiot/moduł: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykłady z prezentacją na żywo metodyki i technik CAD (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - ćwiczenia laboratoryjne polegające na rozwiązywaniu zadań projektowych (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Kolokwium pisemne (W1, W2) Kolokwium praktyczne 2 - dwa kolokwia praktyczne. (U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Geometria i grafika inżynierska, Technologia informatyczna, Mechanika techniczna, Matematyka Wymagania wstępne: umiejętność obsługi komputera, znajomość klasycznego zapisu konstrukcji 2D Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM andjas@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM

38 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER AIDED DESIGN Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Obecność na kolokwium 6,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 51,0 godz. - Przygotowanie do kolokwium teoretycznego 8,0 godz. - Przygotowanie do kolokwiów praktycznych 6,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 35,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 49,0 godz. 100,0 godz. - zajęcia praktyczne 30,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,04 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,96 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,20 30,0 godz.

39 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD PODSTAWY AUTOMATYKI I ROBOTYKI BASICS OF AUTOMATICS AND ROBOTICS Pojęcia podstawowe: sygnał, informacja, elementy automatyki, zakłócenia, metody sterowania. Klasyfikacja układów regulacji automatycznej. Metody opisu układów liniowych stacjonarnych. Charakterystyki czasowe układów dynamicznych jednowymiarowych. Portrety fazowe. Transmitancja widmowa. Charakterystyki częstotliwościowe Podstawowe człony dynamiczne. Stabilność układów liniowych stacjonarnych. Zapasy stabilności Kryteria stabilności liniowych układów dynamicznych. Regulatory Dobór sastaw regulatorów P PI PID. Metoda Zieglera- Nicholsa. Obserwatory stanu. Obserwator Luenberga. Metoda regulacji liniowo-kwadratowej. Metoda przesuwania biegunów. Regulatory przekaźnikowe: regulator trójstanowy, regulator dwupołożeniowy. Klasyfikacja robotów. Struktura manipulatora. Równania ruchu robota. Sterowanie automatyczne robotów. Ocena jakości sterowania robota. ĆWICZENIA Rozwiązywanie równań różniczkowych metodą operatorową (przekształcenie Laplace a ). Wyznaczanie modeli obiektów w postaci równań stanu i transmitancji operatorowej, przekształcanie do postaci alternatywnych Wyznaczanie charakterystyk czasowych układów dynamicznych (odpowiedzi impulsowe i skokowe). Wyznaczanie portretów fazowych. Transmitancja widmowa (wyznaczanie transmitancji widmowej obiektu, charakterystyki częstotliwościowe Bode i Nyquista). Badanie stabilności układów metodami graficznymi i analitycznymi (kryterium Hurwitza i Nyquista). Wyznaczanie zapasu stabilności układów dynamicznego (zapas fazy, zapas amplitudy ). Wyznaczanie regulatorów P, PI, PID metodą Zieglera Nicholsa. Wyznaczanie obserwatora stanu Luenberga. Wyznaczanie regulatora liniowo-kwadratowego. Metoda przesuwania biegunów. Projektowanie i badania regulatora dwupołożeniowego. Projektowanie i badania regulatora trójstanowego. Wyznaczanie równań ruchu robota. Wyznaczanie dynamiki napędu robota. CEL KSZTAŁCENIA Student po odbyciu zajęć powinien posiadać wiedzę na temat: metod modelowania i opisu układów dynamicznych, zagadnień dotyczących stabilności układów dynamicznych, projektowania jednowymiarowych układów regulacji P PI PID, liniowo-kwadratowych, metod przesuwania biegunów i regulacji przekaźnikowej. Klasyfikacji robotów, struktury manipulatorów i sterowania automatycznego robotów. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_U08+, T1A_K01+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W09+, K1A_U08+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma elementarna wiedzę w zakresie elektrotechniki, elektroniki i automatyki i mechatroniki. (K1A_W09) Umiejętności U1 - Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski (K1A_U08) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Zygfryd Domachowski, 2003r., "Automatyka i robotyka podstawy", wyd. Politechnika Gdańska, 2) Włodzimierz Gręblicki, 2001r., "Teoretyczne podstawy automatyki", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 3) Żelazny M., "Podstawy automatyki", wyd. PWN Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kaczorek T., 1998r., "Wektory i macierze w automatyce i elektrotechnice", wyd. WNT, 2) Kaczorek T., 1993r., "Teoria sterowania i systemów", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: PODSTAWY AUTOMATYKI I ROBOTYKI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady w postaci prezentacji multimedialnych oraz tablicowych (W1, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia obliczeniowe wspomagane symulacjami komputerowymi (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium ustne 1 - Kolokwium ustne z całego obowiązującego materialu (W1, U1, K1) Praca kontrolna 1 - Prace kontrolne stwierdzające przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych (W1, U1, K1) Analiza kontrolna 1 - weryfikacja przygotowania teoretycznego do realizacji ćwiczeń laboratoryjnych (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka Wymagania wstępne: znajomość obsługi komputera oraz dowolnego języka programowania Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Dariusz Robert Wiśniewski wdarek@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Dariusz Robert Wiśniewski

40 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 PODSTAWY AUTOMATYKI I ROBOTYKI BASICS OF AUTOMATICS AND ROBOTICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 32,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do zajęć 8,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia 8,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań 8,0 godz. 24,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,24 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,14 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,86 punktów ECTS.

41 DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ I BEZPIECZEŃSTWEM EKSPLOATACJI QUALITY AND SAFETY MANAGEMENT Zarys teorii zarządzania jakością. Systemy zarządzania jakością (SZJ). Jakość procesów realizacji maszyn i urządzeń technicznych (MiUT). Kryteria i metody oceny skuteczności. Audyt i kontrola zapewnienia bezpieczeństwa podmiotu. Instytucje audytu i kontroli. Wymagania i audyty systemów zarządzania BHP, bezpieczeństwem środowiska, bezpieczeństwem żywności. Jakościowe i niezawodnościowe ujęcie bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo procesowe i funkcjonalne. Miejsce analizy ryzyka w systemach bezpieczeństwa. Źródła zdarzeń niebezpiecznych i ich skutki. Analiza rodzajów uszkodzeń i ich skutków FMEA. Metoda systematycznej analizy ryzyka MOSAR. Metoda RISC SCORE. Analiza drzewa błędów FTA. Metoda DELPHI. Wstępna Analiza Zagrożenia (PHA). Analiza zagrożeń i zdolności operacyjnych HAZOP (Hazard and Operability Study). FMEA -analiza rodzajów i skutków możliwych błędów. FTA drzewo błędów. ETA drzewo zdarzeń. CCA - analiza przyczyn i skutków ĆWICZENIA Zdefiniowanie procesu w aspekcie wymagań jakościowych. Identyfikacja celów procesów, danych wejściowych i wyjściowych oraz kryteriów skuteczności i efektywności. Opracowanie wybranych procedur systemowych wymaganych przez normę ISO 9001 oraz schematów przebiegów procesów. Walidacja procesów specjalnych. Opracowanie zasad oceny dostawców i badania satysfakcji klientów. Identyfikacja aspektów środowiskowych zgodnie z wymaganiami ISO Ocena ryzyka zawodowego metodą TESEO i HEART Projekt zintegrowanego systemu zarządzania jakością dla wybranego przedsiębiorstwa Identyfikacja źródeł zdarzeń niebezpiecznych i ich skutków na przykładzie wybranych systemów technicznych. Analiza ryzyka z wykorzystaniem metody siatki krytyczności i RISC SCORE. Projektowanie metod ograniczenia ryzyka. Budowa drzewa błędów FTA. Analiza Przyczyn i Skutków metodą CCA Identyfikacja minimalnych wymagań bezpieczeństwa obsługi maszyn i urządz CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest nabycie przez studentów wiedzy i umiejętności dotyczących skutecznego i efektywnego zarządzania jakością i bezpieczeństwem systemów technicznych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_U03+, T1A_K01+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_U03+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu budowy maszyn, obsługi, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i bezpiecznego użytkowania (K1A_W11) Umiejętności U1 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich (K1A_U03) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Szkoda J., Świderski A., 2005r., "Problemy oceny skuteczności jakościowej procesów realizacji wyrobów w aspekcie wymagań AQAP", wyd. Europejski Instytut Jakości, 2) Hamrol A., Mantura W, 1999r., ".: Zarządzanie jakością, Teoria i praktyka", wyd. PWN, 3) Iwasiewicz A, 1999r., "Zarządzanie jakością", wyd. PWN, 4) Kaczmarek T., 2005r., "Ryzyko i zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne", wyd. Difin,. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Lock D, 2001r., "Podręcznik zarządzania jakością", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ I BEZPIECZEŃSTWEM EKSPLOATACJI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Wszystkie specjalności Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Zarys teorii zarządzania jakością. Systemy zarządzania jakością (SZJ). Jakość procesów realizacji ma (W1, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Zdefiniowanie procesu w aspekcie wymagań jakościowych. Identyfikacja celów procesów, danych wejściow (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Zaliczenie na ocenę (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Przemysław Drożyner Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Przemysław Drożyner Uwagi dodatkowe: brak

42 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ I BEZPIECZEŃSTWEM EKSPLOATACJI QUALITY AND SAFETY MANAGEMENT Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 30,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 60,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 40,0 godz. 40,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,40 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,60 punktów ECTS.

43 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD BADANIA NIENISZCZĄCE NONDESTRUCTIVE TESTING Przedmiot zapoznaje studentów z zasadami badania nieniszczącymi metodami obiektów technicznych s6twarzających zagrożenie. Zakres badań NDT dotyczy fazy produkcji i eksploatacji. W ramach wykładów prowadzona będzie analiza metod kontroli oraz oceny zgodności. Słuchacze zostaną zaznajomieni z organizacją i zakresem kontroli wizualnej VT, radiograficznej RT, ultradźwiękowej UT, penetracyjnej PT i magnetycznej w typowych konstrukcjach spawanych, odkuwkach, odlewach i wyrobach walcowanych. Omówione zostaną dodatkowe nieniszczące metody badań takie jak próby szczelności i próby akustyczne. Przedmiot podaje zalecenia w doborze poszczególnych metod badawczych, wykrywalności wad i ograniczeniach ĆWICZENIA Przedmiot zapoznaje studentów z zasadami badania nieniszczącymi metodami obiektów technicznych s6twarzających zagrożenie. Zakres badań NDT dotyczy fazy produkcji i eksploatacji. W ramach wykładów prowadzona będzie analiza metod kontroli oraz oceny zgodności. Słuchacze zostaną zaznajomieni z organizacją i zakresem kontroli wizualnej VT, radiograficznej RT, ultradźwiękowej UT, penetracyjnej PT i magnetycznej w typowych konstrukcjach spawanych, odkuwkach, odlewach i wyrobach walcowanych. Omówione zostaną dodatkowe nieniszczące metody badań takie jak próby szczelności i próby akustyczne. Przedmiot podaje zalecenia w doborze poszczególnych metod badawczych, wykrywalności wad i ograniczeniach CEL KSZTAŁCENIA C1 Przekazanie wiedzy z zakresu zjawisk wykorzystywanych w daniach nieniszczących obiektów technicznych. C2 rozwinięcie zdolności doboru metod badania do wykrywania defektów materiałowych OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02++, T1A_W07+, T1A_U09+, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_K02++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W02+, K1A_W09+, K1A_W10+, K1A_U09+, K1A_U14+, K1A_K02+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - rozróżnia defekty metalowych wyrobów hutniczych, złaczy spawanych i części maszyn (K1A_W10) W2 - Ma wiedzę z fizyki, optyki, elektryczności i magnetyzmu, fizyki jądrowej, fizyki ciała stałego i elementy fizyki kwantowej, w tym wiedzę potrzebną do zrozumienia, opisu i wykorzystania zjawisk fizycznych zjawisk zachodzących w wizualnych, penetracyjnych, magnetycznych, radiograficznych i ultradźwiękowych. (K1A_W02, K1A_W09) Umiejętności U1 - rozwiązuje problemy doboru poznanych technik badawczych do wykrywania wad części maszyn (K1A_U09) U2 - wykorzystuje poznane metody badań nieniszczących do oceny stanu technicznego obiektów w eksploatacji, (K1A_U14) Kompetencje społeczne K1 - jest odpowiedzialny za rzetelność oceny wyników badań nieniszczących i jej wpływ na eliminowanie zagrożeń dla ludzi i środowiska (K1A_K02) K2 - Potrafi pracować w zespole (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Lewińska-Romicka A., 2001r., "Badania nieniszczące -podstawy defektoskopii", wyd. WNT Warszawa, t.i, s.-, 2) Szymański A., 1998r., "Kontrola i zapewnienie jakości w spawalnictwie.", wyd. Wyd. Pol. Śl, t.1i 2, s.-. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Jezierski G.:, 1993r., "Radiografia przemysłowa.", wyd. WNT W-wa, t.i, s.-, 2) Klimpel A., 1999r., "Spawanie zgrzewanie i cięcie metali. technologie", wyd. WNT Warszawa, t.i, s.-, 3) PN-EN ISO 17025:, 2006r., "Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących.", wyd. PKN Warszawa, t.i, s.-, 4) PN-B-06200, 1997r., "Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru.", wyd. PKN Warszawa, t.i, s.-, 5) PN-EN ISO , 2002r., "Klasyfikacja geometrycznych niezgodności spawalniczych w metalach Cz. 1 Spawanie", wyd. PKN Warszawa, t.i, s.-, 6) PN-EN ISO 5817, 2005r., "Spawanie. Złącza spawane ze stali. Poziomy jakości według niezgodności spawalniczych", wyd. PKN Warszawa, t.i, s.-. Przedmiot/moduł: BADANIA NIENISZCZĄCE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykłady: informacyjny wspomagany środkami audiowizualnymi (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - laboratoryjne z wykorzystaniem rzeczywistych eksponatów, materiałów i aparatury badawczej (U1, U2, K2) Forma i warunki zaliczenia Sprawdzian pisemny 1 - Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Zaliczenie ćwiczeń na podstawie pisemnych sprawdzianów z teorii do poszczególnych metod badawczych. (W1, W2, K1) Sprawozdanie 1 - Pisemne sprawozdania z przebiegu i wyników badań oddawana na następnych ćwiczeniach. (U1, U2, K2) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: chemia, fizyka,materiałoznawstwo, spawalnictwo, technologia metali. Wymagania wstępne: znajomość zjawisk fizycznych i pojęć technicznych, wiadomości z przedmiotów materiałoznawstwo, spawalnictwo i technologia metali, Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Jan Stabryła janes@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Jan Stabryła

44 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 BADANIA NIENISZCZĄCE NONDESTRUCTIVE TESTING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 46,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 15,0 godz. - wykonanie sprawozdania z ćwiczń laboratoryjnych 15,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30,0 godz. 76,0 godz. - zajęcia praktyczne 43,0 godz. liczba punktów ECTS = 76,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,04 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,82 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,18 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,72 43,0 godz.

45 DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DEGRADACJIA MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH DEGRADATION OF CONSTRUCTIONAL MATERIALS Proces technologiczny a jakość i trwałość wyrobów. Wady pierwotne a bezpieczeństwo konstrukcji. Elementy mechaniki pękania. Pojęcie wady krytycznej. Pękanie ciągliwe i kruche. Wpływ czynników zewnętrznych na przebieg degradacji strukturalnej. Procesy niszczenia: pękanie, zmęczenie, pełzanie, ścieranie, erozja, kawitacja, korozja i zużycie wodorowe, degradacja neutronowa. "Czas życia" polimerów. Przyczyny degradacji tworzyw sztucznych. Starzenie, a degradacja polimerów. Foto- i termodegradacja. Biodegradacja. Metody badań ocena zużycia, wykrywanie uszkodzeń wewnętrznych i zewnętrznych. Symptomy zagrożenia awaryjnego (zużycia krytycznego). Metody monitorowania procesów degradacji uwzględniające zarówno niszczące jak i nieniszczące metody badań. Ocena stopnia degradacji tworzyw konstrukcyjnych. ĆWICZENIA Rozpoznawanie i ocena wad wyrobów hutniczych. Laboratoryjne metody oceny stopnia degradacji tworzyw konstrukcyjnych. Utrata właściwości plastycznych stali w wyniku obniżenia temperatury i starzenia. Analiza przełomów rozdzielczych. Zużycie zmęczeniowe. Analiza przełomów zmęczeniowych. Zużycie korozyjne. Rodzaje korozji. Przyczyny korozji. Mechanizmy zużycia korozyjnego. Ocena korozji ogólnej, międzykrystalicznej i wżerowej. Degradacja tworzyw sztucznych. Termo i foto degradacja. Proces niszczenia eksploatacyjnego tworzyw sztucznych. Degradacja termiczna tworzyw konstrukcyjnych pełzanie, relaksacja, zmęczenie cieplne. Analiza uszkodzeń termicznych elementów konstrukcyjnych. Zużycie tribologiczne. Mechanizmy zużycia w warunkach tarcia. Ocena zużycia ściernego. Analiza zużycia kół zębatych i łożysk tocznych. CEL KSZTAŁCENIA Pogłębienie wiadomości z zakresu materiałów stosowanych w budowie maszyn, na narzędzia oraz konstrukcje budowlane. Omawiane są w ujęciu problemowym możliwości kształtowania struktury i właściwości tworzyw konstrukcyjnych a w szczególności: z uwagi na pękanie nagłe, zużycie zmęczeniowe, zniszczenie korozyjne, procesy degradacji termicznej, zużycie trybologiczne. Przedmiot obejmuje stopy żelaza i metali nieżelaznych, stopy metali o specjalnych własnościach fizycznych, polimery, ceramiki i cermetali, materiałów o szczególnych właściwościach eksploatacyjnych. Studenci poznają przebieg mechanizmów degradacji srtuktury i właściwości materiałów w zależności od rodzaju i wielkości wymuszeń zewnętrznych oraz jakości materiału. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_U01+, T1A_U04+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W03+, K1A_W04+, K1A_W07+, K1A_U01+, K1A_U04+, K1A_K02+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Uporządkowaną, podbudowana teoretycznie wiedza ogólna obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu inżynierii materiałowej i technik wytwarzania, oraz trwałości elementów i niezawodności eksploatacji (K1A_W03) W2 - Ma szczegółową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych (K1A_W04) W3 - Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu technik wytwarzania, nauki o materiałach, wytrzymałości materiałów (K1A_W07) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, w zakresie studiowanego kierunku studiów, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie (K1A_U01) U2 - Potrafi przygotować i przedstawić prezentację ustną dotyczącą problematyki degradacji materiałów (K1A_U04) Kompetencje społeczne K1 - Ma świadomość ważności i rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dobrzański L.,, 2004r., "Metalowe materiały inżynierskie.", wyd. WNT Warszawa, 2) Kocańda S.,, 1985r., "Zmęczeniowe pękanie metali", wyd. WNT Warszawa, 3) Pleszakow E.,, 1992r., "Odkształcanie i pękanie metali", wyd. WNT Warszawa, 4) Wranglen G.,, 2001r., "Podstawy korozji i ochrony metali", wyd. WNT Warszawa, 5) Ziółko J.i inn.,, 1996r., "Stalowe konstrukcje specjalne", wyd. Wyd. Arkady. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Ashby M. A., D. R.H Jones,, 1995r., "Materiały inżynierskie", wyd. WNT Warszawa, t.t.i i II., 2) Butnicki S.,, 1995r., "Spawalność i kruchość stali", wyd. WNT Warszawa, 3) Madaj A, W. Wołowicki,, 1995r., "Budowa i utrzymanie mostów", wyd. Wyd. K i Ł Warszawa. Przedmiot/moduł: DEGRADACJIA MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykłady wspomagane prezentacjami multimedialnymi (W1, W2, W3, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - zwykorzystaniem próbek i eksponatów (W1, W2, W3, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Sprawdzian pisemny 1 - sprawdzenie wiadomości przez odpowiedź pisemną na pytania problemowe do poszczególnych ćwiczeń, za co student otrzymuje ocenę cząstkową (W1, W2, W3, K1) Sprawozdanie 2 - student przygotowuje teorię do sprawozdania, podczas ćwiczeń laboratoryjnych prowadzi badania, ocenia spasób degradacji, wiąże skutki z przyczynami, wyciąga wnioski (U1, U2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: fizyka, materiałoznawstwo i obróbka cieplna, tworzywa sztuczne i kompozyty, technologia metali, technologie spawania, materiały inzynierskie, Wymagania wstępne: wymagana wiedza podstawowa z zakresu materiałoznawstwa i technik wytwarzania, umiejętności praktyczne, wiedza ogólnotechniczna Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Roman Dutka dutkak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Roman Dutka

46 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 DEGRADACJIA MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH DEGRADATION OF CONSTRUCTIONAL MATERIALS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - opracowanie sprawozdania 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

47 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD DIAGNOSTYKA TECHNICZNA TECHNICAL DIAGNOSTICS Diagnostyka techniczna, podstawowe pojęcia, cele i zadania. Ogólny opis matematyczny obiektu diagnozowania z uwzględnieniem : sygnałów diagnostycznych, stanów niezdatności i relacji diagnostycznych. Rodzaje i fazy badań diagnostycznych. Procesy fizykochemiczne jako noiśniki informacji o stanie maszyn i urządzeń. Modele diagnostyczne zorientowane : symptomowo, strukturalnie i modalnie.modele do lokalizacji uszkodzeń i rozpoznawania stanów maszyn. Diagnostyczne modele generacji procesów wibroakustycznych, wybór i separacja sygnałów użytecznych, selekcja przestrzenna, czasowa i widmowa. Miary sygnałów i estymaty liczbowe procesów WA. Wybór i sposoby przetwarzania wielkości pomiarowych. Diagnostyka łożysk tocznych, przekładni zębatych, przekładni pasowych, układów wirnikowych, układów hydraulicznych itp. Prognozowanie stanu maszyn z wykorzystaniem modeli regresyjnych. Rozróżnialność uszkodzeń na podstawie macierzy diagnostycznej. Metody projektowania algorytmów diagnostycznych. ĆWICZENIA Budowa algorytmów diagnozowania maszyn i urządzeń, analiza amplitud owo-częstotliwościowa drgań maszyn rozpoznawaniu uszkodzeń, ocena wartości niewyważenia, wyznaczanie częstości drgań przekładni zębatych oraz drgań własnych rurociągów, diagnostyka węzłów łożyskowych maszyn roboczych, badania ultradźwiękowe w diagnostyce technicznej, diagnostyka stanu technicznego silnika spalinowego, metody wizualne w diagnostyce technicznej, diagnostyka termiczna, budowa procedur diagnozowania maszyn i urządzeń, projekt systemu diagnostycznego dla wybranych maszyn lub urządzeń. CEL KSZTAŁCENIA Student poznaje metody i środki diagnostyczne niezbędne do oceny stanu technicznego maszyn i urządzeń. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W04++, T1A_W05+, T1A_W06+++, T1A_W07+, T1A_U02+, T1A_U05+, T1A_U08+, T1A_U15+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_W12+, K1A_W15+, K1A_W16+, K1A_W17+, K1A_U02+, K1A_U05+, K1A_U08+, K1A_U17+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i opis modeli i procesów diagnozowania maszyn i urządzeń oraz ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku. (K1A_W11, K1A_W12, K1A_W15) W2 - Student rozumie podstawowe procedury i algorytmy wykorzystywane w diagnostyce maszyn, ma szczegółową wiedzę z zakresu diagnostyki maszyn (K1A_W16, K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi sporządzić procedury diagnostyczne dla maszyn oraz potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach. (K1A_U02, K1A_U17) U2 - Student umie wykonać ocenę stanu technicznego wybranych maszyn. (K1A_U05, K1A_U08) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole, ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki oceny stanu technicznego maszyn, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialnośc (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) 1. Nizinski S.,Michalski R, 2002r., "Diagnostyka obiektów technicznych", wyd. Wyd. Instytutu Technologii Eksploatacji, 2) 2. Żółtowski B. Cempel C., 2004r., "Inżynieria diagnostyki maszyn", wyd. PTDT i ITE. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: DIAGNOSTYKA TECHNICZNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład informacyjny, problemowy, (W1, W2, U1, U2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia laboratoryjne (W1, W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Zaliczenie na ocenę (W1, W2, U1, U2, K1) Sprawozdanie 2 - sporządzenie i zaliczenie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika, wytrzymałość materiałów, budowa maszyn, fizyka Wymagania wstępne: wymagania względem praktycznych umiejętności, z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw. ryszard.michalski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Jarosław Krzysztof Gonera, mgr inż. Michał Janulin, prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw.

48 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 DIAGNOSTYKA TECHNICZNA TECHNICAL DIAGNOSTICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 45,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 55,0 godz. 55,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,80 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,20 punktów ECTS.

49 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD DYNAMIKA MASZYN MACHINE DYNAMICS Pojęcia podstawowe, teoria drgań a mechanika maszyn i konstrukcji, obciążenia dynamiczne i ich źródło, teorie mechaniczne ciał odkształcalnych i nieodkształcalnych, stopnie swobody i idealizacja konstrukcji, kinematyka ruchu drgającego, klasyfikacja drgań, Układy o jednym stopniu swobody, drgania własne i swobodne, tłumione i nietłumione, drgania wymuszone: siłą harmoniczną, kinematycznie i siłą odśrodkową, drgania wymuszone z tłumieniem. Układy o wielu stopniach swobody, drgania swobodne układów zachowawczych, postacie i częstości drgań własnych oraz ich własności, wyznaczanie częstości metodą bezpośrednią (zasada Rayleigha), drgania układów liniowych o stałych i zmiennych współczynnikach. Drgania jednowymiarowych układów ciągłych, drgania własne i wymuszone strun, prętów i belek. Analiza dwuwymiarowych układów ciągłych, drgania membran i płyt. Trójwymiarowe układy ciągłe. Numeryczne metody analizy układów ciągłych. ĆWICZENIA Wybór typu zadania (drgania własne, drgania wymuszone). Budowa modelu geometrycznego analizowanego obiektu/obszaru. Budowa modelu fizycznego obiektu/obszaru. Budowa modelu skończenie elementowego. Uruchomienie zadania. Weryfikacja i analiza wyników. CEL KSZTAŁCENIA Opanowanie wiedzy na temat dynamiki maszyn i konstrukcji oraz związanych z nią analitycznych i numerycznych metod analizy. Umiejętność numerycznej analizy problemów dynamiki maszyn/konstrukcji z wykorzystaniem dydaktycznej wersji programu komercyjnego. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_W07+++, T1A_U01+, T1A_U02+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_U07+, T1A_U09+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W17++, K1A_W23+, K1A_U01+, K1A_U02+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_U13+, K1A_K03+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i opis matematyczny wykorzystywany w dynamice maszyn i konstrukcji. (K1A_W01, K1A_W17) W2 - Student zna podstawowe metody analitycznej analizy problemów dynamiki maszyn i konstrukcji. (K1A_W17) W3 - Student rozumie techniki numerycznego rozwiązywania problemów dynamiki maszyn i konstrukcji. (K1A_W23) Umiejętności U1 - Student potrafi porozumieć się w środowisku zawodowym w zakresie dynamiki maszyn i konstrukcji. (K1A_U01, K1A_U02) U2 - Student umie przygotować dokumentację wykonanego projektu obliczeniowego oraz przedstawić ustnie związane z nim wnioski. (K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student potrafi zaplanować i rozwiązać proste zadanie dynamiki maszyn lub konstrukcji metodą elementów skończonych. (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole. (K1A_K03, K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Z. Stojek, W. Zylski, 1993r., "Dynamika konstrukcji", wyd. Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej, 2) T. Chmielewski, Z. Zembaty, 1998r., "Podstawy dynamiki budowli", wyd. Arkady, 3) W. Gawroński, J. Kruszewski, W. Ostachowicz, W. Wittbrodt, 1984r., "Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji", wyd. Arkady. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) R. C. Hibbeler, 1989r., "Engineering Mechanics. Dynamics", wyd. Prentice-Hall, 2) J. Langer, 1980r., "Dynamika budowli", wyd. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej. Przedmiot/moduł: DYNAMIKA MASZYN Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład audytoryjny. (W1, W2, W3) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia laboratoryjne przy komputerach. (U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - Egzamin pisemny lub zaliczenie wykładu na ocenę, zgodnie z planem studiów. (W1, W2, W3) Sprawozdanie 1 - Ocena z ćwiczeń na podstawie sprawozdania/sprawozdań. (U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, mechanika, teoria drgań Wymagania wstępne: Wiedza z zakresu: matematyki, mechaniki i teorii drgań Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Grzegorz Zboiński, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Zboiński, prof. UWM

50 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 DYNAMIKA MASZYN MACHINE DYNAMICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do wykładów i egzaminu/zaliczenia 15,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń i opracowanie sprawozdań 15,0 godz. 30,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60,0 godz. liczba punktów ECTS = 60,00 godz.: 30,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,00 punktów ECTS.

51 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD ELEKTRONIKA ELECTRONICS Podstawy algebry Boole a, funkcje boolowskie, metody minimalizacji funkcji. Układy kombinacyjne. Podstawowe sekwencyjne układy logiczne. Generatory i generatory funkcji logicznych. Wzmacniacze operacyjne. Układy zasilające. Podstawowe układy arytmetyczne analogowe i cyfrowe. Projektowanie koderów i dekoderów ĆWICZENIA Identyfikacja elementów elektronicznych. Zasilanie układów elektronicznych. Podstawowe układy z wzmacniaczem operacyjnym. Metody komputerowej symulacji układów. Generacja sygnałów elektrycznych. Budowa układów prototypowych na płytkach stykowych. Układy cyfrowe kombinacyjne. Liczniki. CEL KSZTAŁCENIA Zdobycie podstaw wiedzy o działaniu i projektowaniu urządzeń elektronicznych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+++, T1A_W03+, T1A_W07+, T1A_U08+, T1A_U16++, T1A_K01+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W09+++, K1A_W13+, K1A_U08+, K1A_U18++, K1A_K01+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i opis matematyczny wykorzystywany przy projektowaniu cyfrowych i analogowych układów elektronicznych. (K1A_W09) W2 - Student rozumie podstawowe algorytmy wykorzystywane w komputerowym projektowaniu układów elektronicznych. (K1A_W09, K1A_W13) W3 - Student dysponuje aktualną wiedzą na temat układów elektronicznych wykorzystywanych w MiBM. (K1A_W09) Umiejętności U1 - Student potrafi stworzyć prostą aplikację wykorzystującą układy elektroniczne w zastosowaniu do MiBM. (K1A_U08, K1A_U18) U2 - Student umie wykonać dokumentację projektu technicznego z zakresu analogowych i cyfrowych układów elektronicznych. (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, w różnych rolach. (K1A_K03) K2 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Morris Mano, Charles R. Kime, 2007r., "Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów", wyd. WNT Warszawa, 2) U. Tietze, Ch. Schenck, 1997r., "Układy półprzewodnikowe", wyd. WNT Warszawa, 3) A. Filipkowski, 2001r., "Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe", wyd. WNT Warszawa, 4) Z. Kulka, M Nadachowski, 1998r., "Liniowe układy scalone", wyd. WKiŁ Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) A. Guziński, 1998r., "Liniowe elektroniczne układy analogowe", wyd. WNT Warszawa, 2) M. Niedźwiecki, M. Rasiukiewicz, 1991r., "Nieliniowe elektroniczne układy analogowe", wyd. WNT Warszawa, 3) A. Borkowski, 1990r., "Zasilanie urządzeń elektronicznych", wyd. WKiŁ Warszawa. Przedmiot/moduł: ELEKTRONIKA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład problemowy i informacyjny. (W1, W3, U1, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia laboratoryjne: ćwiczenia projektowe, symulacja, laboratorium z użyciem komputera. (W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Sprawdzenie egzaminu. (W1, W3, U1, K2) Kolokwium pisemne 1 - Sprawdzenie kolokwium. (W1, U1) Sprawozdanie 1 - Sprawdzenie sprawozdań. (W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Matematyka, Fizyka, Elektrotechnika Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności z zakresu miernictwa elektrycznego i elektronicznego oraz znajomość matematyki na poziomie wymaganym do zrozumienia przedmiotu. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Zenon Syroka syrokaz@onet.eu ; z.syroka@matman.uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Seweryn Lipiński, dr inż. Zenon Syroka Uwagi dodatkowe: Przedmiot prowadzony w tzw. małych grupach.

52 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 ELEKTRONIKA ELECTRONICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 32,0 godz. - przygotowanie do egzaminu 9,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 7,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 6,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z laboratorium 9,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 31,0 godz. 63,0 godz. - zajęcia praktyczne 23,0 godz. liczba punktów ECTS = 63,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,52 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,27 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,23 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,92 23,0 godz.

53 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD ELEKTROTECHNIKA ELECTRICAL ENGINEERING Charakterystyka podstawowych wielkości fizycznych: prąd, napięcie, energia, moc, pole elektryczne i magnetyczne itp. Zakres i podział elektrotechniki. Metody analizy obwodów elektrycznych prądu stałego. Metody analizy obwodów elektrycznych prądu przemiennego. Istota zjawiska rezonansu. Rezonans napięć oraz rezonans prądów. Układy trójfazowe. Zagadnienie kompensacji mocy biernej. Zjawisko indukcji wzajemnej. Stany nieustalone i konsekwencje z nich wynikające. Przykład analizy rzeczywistego układu lub maszyny elektrycznej. Oświetlenie elektryczne - zagadnienia wybrane. ĆWICZENIA Ćwiczenia audytoryjne: Podstawowe wielkości oraz prawa fizyczne (prawo Ohma, prawa Kirchhoffa). Metody rozwiązywania obwodów elektrycznych prądu stałego (metoda podobieństwa, metoda oczkowa, metoda potencjałów węzłowych. Bilans mocy. Metody rozwiązywanie obwodów elektrycznych prądu przemiennego i analiza wykresów wskazowych. Zjawisko rezonansu napięć oraz rezonansu prądów w układach elektrycznych. Podstawowe układy trójfazowe. Istota kompensacji mocy biernej. Ćwiczenia laboratoryjne: Istota BHP podczas zajęć laboratoryjnych. Pomiary podstawowych wielkości fizycznych w obwodach prądu stałego i przemiennego. Pomiary mocy i energii czynnej w obwodach jednofazowych. Pomiary mocy i energii czynnej w obwodach trójfazowych. Ochrona przeciwporażeniowa. Łączenie, rozruch, właściwości silników asynchronicznych klatkowych. Badanie zabezpieczeń od skutków zwarć i przeciążeń. CEL KSZTAŁCENIA Zdobycie wiedzy o systemach i rozwiązaniach integrujących procesy wytwarzania, przesyłu i rozdziału energii, w celu pewnego, niezawodnego i ekonomicznego dostarczenia do odbiorców końcowych (przy jednoczesnym uwzględnieniu kryteriów ekologicznych). OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03+, T1A_U07+, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_K01+, T1A_K02+++, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W06+, K1A_U08+, K1A_U13+, K1A_K01+, K1A_K03+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - K1A_W06: Student potrafi formułować i rozwiązywać proste zadania z zakresu prądu stałego. Student potrafi formułować i rozwiązywać proste zadania z zakresu prądu przemiennego. Student potrafi analizować wpływ i rodzaj źródła zakłóceń na działanie obwodów elektrycznych. (K1A_W06) Umiejętności U1 - K1A_U08: Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań podstawowe metody analityczne i eksperymentalne. K1A_U13: Student potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym. Student potrafi zaprojektować oraz zrealizować prosty obwód elektryczny prądu stałego oraz przemiennego. (K1A_U08, K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - K1A_K01, K1A_K03: Student rozumie potrzebę uczenia siebie, a także potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role (T1A_K01, TIA_K03). K1A_K04, K1A_K05: Student potrafi określić priorytety służące realizacji określonego zadania oraz prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu (TIA_K04, TIA_K05). (K1A_K01, K1A_K03, K1A_K04, K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Bolkowski S.:, 2001r., "Teoria obwodów elektrycznych", wyd. WNT, 2) Kurdziel R.:, 1973r., "Podstawy elektrotechniki", wyd. WNT, 3) Sawicki F., Piechocki J., Orliński J.:, 2001r., "Laboratorium z elektrotechniki dla mechaników", wyd. Wydawnictwo UWM w Olsztynie. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Leja F.:, 1954r., "Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych", wyd. PWN, 2) Sawicki F.:, 1999r., "Zbiór zadań z elektrotechniki", wyd. Wydawnictwo ART. Przedmiot/moduł: ELEKTROTECHNIKA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Objaśnianie przedmiotowych zagadnień przy tablicy (W1, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Przedstawienie i omówienie przedmiotowej metodyki przy tablicy. (W1, U1, K1) Ćwiczenia laboratoryjne - Zajęcia praktyczne - realizacja ćwiczeń laboratoryjnych. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Weryfikacja wiedzy, umiejętności i kompetencji zdobytych w czasie zajęć. (W1, U1, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Weryfikacja wiedzy, umiejętności i kompetencji nabytych w czasie ćwiczeń audytoryjnych. (W1, U1, K1) Sprawozdanie 1 - Weryfikacja wiedzy, umiejętności i kompetencji nabytych w czasie zajęć praktycznych (laboratoryjnych). (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: znajomość matematyki i fizyki na poziomie inżynierskim Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Janusz Witold Piechocki, prof.zw. jpt@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Andrzej Grzegorz Lange, dr inż. Krzysztof Nalepa, prof. dr hab. inż. Janusz Witold Piechocki, prof.zw. Uwagi dodatkowe: brak

54 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 5 ELEKTROTECHNIKA ELECTRICAL ENGINEERING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 61,0 godz. - Przygotowanie do kolokwium 15,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 25,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań z laboratorium 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60,0 godz. 121,0 godz. - zajęcia praktyczne 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 121,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,84 ECTS w zaokrągleniu: 5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,52 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,48 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 50,0 godz.

55 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A ECTS: 5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD FIZYKA PHYSICS Oddziaływania w przyrodzie.prawa dynamiki Newtona.Praca i energia.siły bezwładności.zasady zachowania.ciążenie powszechne.prawo powszechnej grawitacji.dynamika bryły sztywnej;bąk symetryczny,precesja.drgania i fale w ośrodkach sprężystych.elementy kinetycznomolekularnej teorii budowy materii.podstawy termodynamiki. Elektrostatyka.Prąd elektryczny stały.indukcja elektromagnetyczna,prądy zmienne.drgania w obwodach elektrycznych:lc,rlc.równania Maxwella.Optyka geometryczna.dyspersja światła.dualizm korpuskularno falowy światła.promieniowanie ciała doskonale czarnego. Natura falowo-korpuskularna światła - zjawiska. Oddziaływanie światła materią.zjawiska rozpraszania,absorpcji i fluorescencji.zasada działania lasera.fale materii de Broglia.Zasada nieoznaczoności Heisenberga.Model atomu Bohra i Shrödingera.Stacjonarne równanie falowe.elementy fizyki jądrowej. ĆWICZENIA Studenci wykonują 8 ćwiczeń z podanego zestawu, między innymi: wyznaczają parametry ruchu drgającego tłumionego; składają grgania podłużne i poprzeczne za pomocą oscyliskopu,określają parametry fal akustycznych; wyznaczają: moment bezwładności bryły sztywnej, współczynnik pochłaniania promieniowania gamma, zmianę entropii układu, wartość kappa dla powietrza, cechują termoparę, wyznaczają współczynniki załamania ciał stałych i cieczy, rozkład natężenia promieniowania źródła w funkcji temperatury, mierzą widma absorpcji i oznaczają stężenia barwników w roztworach. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu fizyki w celu zrozumienia procesów i zjawisk fizycznych zachodzących w przyrodzie i technice. Rozwijanie samokształcenia poprzez umiejętność korzystania z różnych źródeł wiedzy. Nabycie umiejętności planowania i przeprowadzania eksperymentów fizycznych oraz opracowania wyników wykonanych pomiarów. Rozwijanie postaw służących pracy w zespole badawczym. Wyrobienie odpowiedzialności za wyniki prac zespołowych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_U01+, T1A_U05+, T1A_U08+, T1A_U14+, T1A_K01+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W02+, K1A_U01+, K1A_U05+, K1A_U08+, K1A_U14+, K1A_K01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada podstawową wiedzę teoretyczną i praktyczną z zakresu takich działów fizyki jak: kinematyka, dynamika ruchu postępowego i obrotowego, kinematyczno molekularna teoria budowy materii, ruch drgający i falowy, elektryczność i magnetyzm, optyka geometryczna, oddziaływanie światła z materią, promieniowanie jonizujące. (K1A_W02) Umiejętności U1 - Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, wyznaczać podstawowe wielkości fizyczne i ocenić ich dokładność; potrafi przedstawić wyniki pomiarów w formie werbalnej i graficznej. (K1A_U01, K1A_U05, K1A_U08, K1A_U14) Kompetencje społeczne K1 - Student wykazuje postawę twórczą i potrafi pracować w zespole podczas przeprowadzania eksperymentu. Student rozumie potrzebę śledzenia nowych osiągnięć fizyki i techniki. (K1A_K01, K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Skorko, 1982r., "Fizyka", wyd. PWN, 2) D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, 2003r., "Podstawy Fizyki", wyd. PWN, t.1-5, 3) R. Drabent, Z.Machholc, J.Siódmiak, Z. Wieczorek, 2013r., "Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki", wyd. UWM, 4) I.W.Sawieliew, 1998r., "Wykłady z fizyki", wyd. PWN, t.1-3. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Cz. Bobrowski, 1995r., "Fizyka - krótki kurs", wyd. WNT, 2) B.M. Jaworski, A.A. Dietłaf, 1995r., "Fizyka. Poradnik Encyklopedyczny", wyd. PWN, 3) B.M. Jaworski, A.Piński, 1977r., "Elementy Fizyki", wyd. PWN, t.1-2. Przedmiot/moduł: FIZYKA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/3 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład informacyjny (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Studenci wykonują samodzielnie doświadczenia (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test wyboru tak/nie) - Test składający się z 34 pytań. Czas trwania 1 godz. 10min. (W1) Sprawdzian pisemny 2 - Weryfikacja wiedzy w trakcie ćwiczeń (W1, U1) Sprawdzian ustny 1 - Weryfikacja wiedzy podczas rozmowy w trakcie wykonywania doświadczenia (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka Wymagania wstępne: fizyka i matematyka w zakresie szkoły średniej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Fizyki i Biofizyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 4, pok. 107, Olsztyn tel , , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. Bogdan Smyk Osoby prowadzące przedmiot: mgr Grzegorz Mędza, dr hab. Bogdan Smyk Uwagi dodatkowe: Tel. koordynatora przedmiotu:

56 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 5 FIZYKA PHYSICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 15,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 75,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - samodzielna praca studenta 50,0 godz. 50,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125,0 godz. liczba punktów ECTS = 125,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,00 ECTS w zaokrągleniu: 5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 3,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,00 punktów ECTS.

57 B ECTS: 3,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA I GEOMETRY AND ENGINEERING GRAPHICS I Punkt na 3 rzutniach. Odwzorowanie prostej i płaszczyzny w rzutach Monge a. Elementy przynależne, wspólne, równolegle i prostopadle. Zastosowanie obrotów, kładów i transformacji. Wielościany i bryły obrotowe; rzuty, przekroje, przebicie prostą i rozwinięcia. Przenikanie wielościanów. Aksonometria. Podstawowe zasady rysunku technicznego. Wymiarowanie w rysunku technicznym. Rysowanie i wymiarowanie połączeń rozłącznych i nierozłącznych. Mikrogeometria powierzchni części maszyn. Tolerancje geometryczne. Pasowania w budowie maszyn. Schematy mechaniczne. ĆWICZENIA Odwzorowanie punktu i prostej na trzech rzutniach, płaszczyzny w dwóch rzutach (rzuty Monge a). Elementy przynależne, wspólne, równolegle i prostopadle. Zastosowanie obrotów, kładów i transformacji. Wielościany i bryły obrotowe; rzuty, przekroje, przebicie prostą i rozwinięcia Przenikanie wielościanów. Aksonometria. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest 1. Wyrobienie zdolności widzenia przestrzennego. 2. Zdobycie umiejętności opracowywania i czytania dokumentacji technicznej OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02++, T1A_W07+, T1A_U01+, T1A_U16+, T1A_K03+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05++, K1A_U01+, K1A_U18+, K1A_K04+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student jednoznacznie odtwarza trójwymiarowe elementy geometryczne na płaszczyźnie rysunku. (K1A_W05) W2 - Student dostosowuje obowiązujące normy europejskie do rysowania i wymiarowanie części maszyn i urządzeń technicznych (K1A_W05) Umiejętności U1 - Student stosuje w praktyce inżynierskiej metody rzutowania prostokątnego przestrzennych elementów geometrycznych. (K1A_U01, K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student chętnie wyjaśniania zasady rysunku technicznego zgodnego z metodami stosowanymi w praktyce inżynierskiej. (K1A_K04, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Miąskowski W., Wilamowska-Korsak M., 2005r., "Geometria wykreślna", wyd. wydawnistwo GRYF Gdańsk, 2) Otto F., Otto E., 1995r., "Podręcznik geometrii wykreślnej", wyd. WN PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Lewandowski Z., 1971r., "Geometria wykreślna", wyd. WN PWN. Przedmiot/moduł: GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA I Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład informacyjny (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Rozwiązanie poprawnie zadań - ocena pozytywna po uzyskaniu 50% punktów (W1, W2, U1, K1) Praca kontrolna 1 - Rozwiązanie zadanych zadań z Zeszytu ćwiczeń (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Marzena Jolanta Wilamowska-Korsak wilam@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Waldemar Ryszard Dudda, dr inż. Wojciech Miąskowski, dr inż. Marzena Jolanta Wilamowska- Korsak Uwagi dodatkowe: brak

58 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3,5 GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA I GEOMETRY AND ENGINEERING GRAPHICS I Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - kolokwium 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 47,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 5,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 14,0 godz. - przygotowanie zeszytu ćwiczeń 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 39,0 godz. 86,0 godz. - zajęcia praktyczne 40,0 godz. liczba punktów ECTS = 86,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,44 ECTS w zaokrągleniu: 3,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,91 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,59 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,60 40,0 godz.

59 B ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA II GEOMETRY AND ENGINEERING GRAPHICS II Opracowanie szkicu wałka. Opracowanie szkicu tulei. Opracowanie szkicu odlewu. Opracowanie szkicu rysunku złożeniowego. Ćwiczenie rzutowania graniastosłupów, walców, stożków i ich przekrojów. Wykonanie rysunków technicznych na podstawie opracowanych szkiców ( ręcznie i w programie AutoCAD) praca domowa. CEL KSZTAŁCENIA Opanowanie najważniejszych zasad z zakresu rysunku technicznego. Zdobycie umiejętności opracowywania i czytania dokumentacji technicznej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02++, T1A_W05+, T1A_W07+++, T1A_U01+, T1A_U02++, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W05++, K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_U01+, K1A_U02++, K1A_U18+, K1A_K03+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student jednoznacznie odtwarza trójwymiarowe elementy geometryczne na płaszczyźnie rysunku (K1A_W01, K1A_W05) W2 - Student dostosowuje obowiązujące normy europejskie do rysowania i wymiarowanie części maszyn i urządzeń technicznych. (K1A_W05, K1A_W15) W3 - Student zna zasady wykonywania szkiców oraz rysunków technicznych części maszyn i urządzeń technicznych. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student stosuje w praktyce inżynierskiej metody rzutowania prostokątnego przestrzennych elementów geometrycznych. (K1A_U02, K1A_U18) U2 - Student opracowuje prostą dokumentację techniczną części maszyn, zgodną z obowiązującymi normami europejskimi (K1A_U01, K1A_U02) Kompetencje społeczne K1 - Student chętnie wyjaśniania zasady rysunku technicznego zgodnego z metodami stosowanymi w praktyce inżynierskiej. (K1A_K03, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dobrzanski T, 2005r., "Rysunek techniczny maszynowy", wyd. WNT PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Normy PN-EN ISO, "w zakresie rysunku technicznego". Przedmiot/moduł: GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA II Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Opracowanie rysunku elementów maszyn (W1, W2, W3, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Wykonanie rysunków części maszynowych (W2, W3, U1, U2, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Zaliczenie sprawdzianów z zasad rzutowania (W1, U1) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Geometria i grafika inżynierska I Wymagania wstępne: Znajomość zasad odtwarzania elementów przestrzennych na płaszczyźnie rysunku Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Marzena Jolanta Wilamowska-Korsak wilam@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Marian Stanisław Kordek Uwagi dodatkowe: brak

60 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 GEOMETRIA I GRAFIKA INZYNIERSKA II GEOMETRY AND ENGINEERING GRAPHICS II Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach projektowych 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - wykonanie rysunków i projektów 30,0 godz. 30,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 61,0 godz. liczba punktów ECTS = 61,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,44 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,27 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,23 punktów ECTS.

61 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD INZYNIERIA PRODUKCJI ENGINEERING PRODUCTION Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z przygotowaniem nowych wyrobów, systemem wytwarzania, projektowania i nadzorowania procesów technologicznych wytwarzania, obliczania kosztów wytwarzania, podstaw organizacji i zarządzania oraz komputerowego wspomagania wymienionych procesów. Zapoznaje z pojęciami systemów wytwarzania, strukturą procesów technologicznych oraz etapami i zakresem technicznego przygotowania maszyn i urządzeń. Studenci zapoznają się z metodologią projektowania konstrukcyjnego. Omawiane są techniki wytwarzania stosowane w budowie maszyn: odlewnictwo, obróbka plastyczna, spajalnictwo, obróbka skrawaniem, obróbka skoncentrowanym źródłem energii, elektrochemiczną, hybrydową oraz obróbką powierzchniową. Przedmiot ujmuje laserowe spiekanie proszków, nakładanie powłok z tworzyw niemetalowych. Rachunek kosztów wytwarzania stosowany dla porównania technik wytwarzania pod kątem kosztów. Omawiane są podstawy organizacji i zarządzania na terenie firmy i na rynku. ĆWICZENIA Ćwiczenia obejmują projekt technologiczny do wyboru: z zakresu odlewnictwa, spawalnictwa lub obróbki skrawaniem. CEL KSZTAŁCENIA C1 Przekazanie wiedzy z zakresu innowacyjnych ch technologii wytwarzania części maszyn i konstrukcji. C2 Rozwinięcie zdolności projektowania procesów technologicznych części maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+++, T1A_U04+, T1A_U07++, T1A_U09+, T1A_U12+, T1A_U14+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10++, K1A_W17+, K1A_U04+, K1A_U07+, K1A_U12+, K1A_U13+, K1A_U16+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - ma ogólną wiedzę na temat innowacyjnych procesów produkcyjnych, możliwości ich stosowania oraz właściwości użytkowych wyrobów uzyskiwanych na drodze stosowania tych procesów (K1A_W10) W2 - ma szczegółową wiedzę teoretyczną związaną rachunkiem techniczno-ekonomicznym,szacuje wpływ innowacyjnych technologii na trwałość produkowanych wyrobów (K1A_W10, K1A_W17) Umiejętności U1 - Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań z zakresu projektowania technologii wytwarzania części maszyn (K1A_U07) U2 - Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej oraz ocenić przyczyny i skutki procesów społecznych i ekonomicznych w podejmowanych działaniach inżynierskich w zakresie projektowania technologii wytwarzania (K1A_U12) U3 - Potrafi posługiwać się komputerowymi metodami mechaniki przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn (K1A_U13, K1A_U16) U4 - Potrafi korzystać z odpowiednich baz danych w procesie projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn (K1A_U04) Kompetencje społeczne K1 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Adamczyk A., 2000r., "Inżynieria wyrobów stalowych.", wyd. Wyd. Polit. Śląskiej. Gliwice, 2) Karpiński T., 2004r., "Inżynieria produkcji.", wyd. WN-T W-wa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Burakowski T., Wierzchoń T, 1995r., "Inżynieria powierzchni metali.", wyd. WN-T W-wa, 2) Skarbiński M., 2004r., "Uruchomienie produkcji w odlewni.", wyd. WN-T W-wa, 3) Plichta J., Plichta St., 1999r., "Komputerowo zintegrowane wytwarzanie.", wyd. Koszalin, 4) Wołk R., 1972r., "Normowanie czasu pracy na obrabiarkach do obróbki skrawaniem. WN-T W-wa", wyd. WN-T W-wa, 5) Kosmol J., 2000r., "Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem.", wyd. WN-T W-wa. Przedmiot/moduł: INZYNIERIA PRODUKCJI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład konwencjonalny wspomagany środkami audio-wizualnymi (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Studenci otrzymują tematy z zakresu technologii i w grupach 2-3 osobowych wykonują projekt. (U1, U2, U3, U4, K1) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Prowadzący ocenia podczas kolejnych zajęć wiedzę teoretyczną i postępy prac w grupach projektowych.studenci prezentują swoje elementy projektu. (U1, U4, K1) Projekt 1 - Na zakończenie zajęć studenci przedstawiają do oceny projekty zespołowe. (W1, W2, U2, U3) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: fizyka, materiałoznawstwo, technologia metali, tworzywa sztuczne i kompozyty, podstawy obróbki skraw Wymagania wstępne: znajomość podstawowych reakcji, zjawisk fizycznych i pojęć technicznych, znajomość rysunku technicznego, podstawowe wiadomości ze spawalnictwa i obróbki skrawaniem Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Jan Stabryła janes@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Janusz Edmund Michalski, dr hab. inż. Jan Stabryła

62 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 INZYNIERIA PRODUKCJI ENGINEERING PRODUCTION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje, zaliczenie 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń projektowych 6,0 godz. - wykonanie projektu 14,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 20,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,80 20,0 godz.

63 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD INŻYNIERIA POWIERZCHNI SURFACE ENGINEERING Inżynieria powierzchni - podstawowe określenia i definicje. Budowa warstwy wierzchniej. Metody kształtowania warstwy wierzchniej, ich ogólna charakterystyka i zastosowanie. Konwencjonalne metody powierzchniowej obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Metody PVD - fizycznego osadzania warstw z fazy gazowej. Klasyfikacja metod PVD w aspekcie sposobów pozyskiwania medium. Metody CVD - krystalizacja z fazy gazowej z udziałem reakcji chemicznej. Charakterystyka i własności cienkich warstw otrzymywanych w procesach osadzania z fazy gazowej. Kształtowanie warstwy wierzchniej materiału przy użyciu technik laserowych. Wytwarzanie warstw metodami natryskowymi i galwanicznymi. Kształtowanie warstwy wierzchniej metodami nagniatania mechanicznego i elektromechanicznego. Obróbka strumieniowo - cierna powierzchni - metody i zastosowanie. Własności trybologiczne, erozyjne i korozyjne warstw wierzchnich. Metody pomiarowe w inżynierii powierzchni. ĆWICZENIA Identyfikacja poszczególnych stref warstwy wierzchniej.ocena metod kształtowania warstwy wierzchniej na bazie próbek. Charakterystyka warstw wierzchnich kształtowanych metodami PVD i CVD - analiza mikroskopowa. Kształtowanie warstw wierzchnich metodami laserowymi - wykorzystanie laserów Nd:YAG i CO2. Nagniatanie mechaniczne. Pomiar twardości i chropowatości powierzchni. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy w zakresie technologii kształtowania warstw wierzchnich, ich własności i zastosowania w wytwarzaniu części maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U01+, T1A_U13+, T1A_U14+, T1A_U15++, T1A_U16+, T1A_K03+, T1A_K06+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_U01+, K1A_U14+, K1A_U17+, K1A_U19+, K1A_K04+, K1A_K07+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę na temat technologii kształtowania warstwy wierzchniej, ich własności i zastosowania. (K1A_W10) Umiejętności U1 - Student potrafi rozróżnić technologie kształtowania warstw wierzchnich na podstawie obserwacji makro i mikroskopowych. (K1A_U01, K1A_U14) U2 - Student potrafi zastosować odpowiednią technologię kształtowania warstwy wierzchniej spełniającą wymogi konstrukcyjne. (K1A_U17, K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - Student umie pracować w zespole. Wykazuje kreatywność i przedsiębiorczość w wykonywaniu swojego zadania. (K1A_K04, K1A_K07) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Wranglen G., 1975r., "Podstawy korozji i ochrony metali", wyd. WNT Warszawa, 2) Burakowski T., Wierzchoń T., 1995r., "Inżynieria powierzchni", wyd. WNT Warszawa, 3) Dobrzański L.A., 2002r., "Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo", wyd. WNT Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Blicharski M., 2009r., "Inżynieria powierzchni", wyd. WNT. Przedmiot/moduł: INŻYNIERIA POWIERZCHNI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny wspomagany środkami audiowizualnymi, wykład problemowy (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia laboratoryjne w oparciu o stanowiska dydaktyczne (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Studenci odpowiadają pisemnie na zadane pytania z całości obowiązującego materiału (W1, U1, U2) Egzamin ustny - Odpowiedź ustna na wybrane zagadnienia z obowiązującego materiału (W1) Kolokwium pisemne 1 - Pisemne podsumowanie uzyskanych przez studenta wiadomości z obowiązującego materiału (W1) Prezentacja 1 (analiza literatury, multimedialna, ustna) - Prezentacja multimedialna z wybranego zagadnienia (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Fizyka, Chemia, Technologia metali, Materiałoznawstwo i obróbka cieplna Wymagania wstępne: wiedza ogólnotechniczna, kreatywność oraz myślenie logiczne Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Anna Danuta Bień, dr inż. abien@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Anna Danuta Bień, dr inż.

64 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 INŻYNIERIA POWIERZCHNI SURFACE ENGINEERING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 32,0 godz. - Przygotowanie do egzaminu pisemnego 8,0 godz. - Przygotowanie do egzaminu ustnego 8,0 godz. - Przygotowanie do kolokwium 5,0 godz. - Przygotowanie do zajęć 15,0 godz. - Przygotowanie prezentacji 7,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 43,0 godz. 75,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 75,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,00 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,28 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,72 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

65 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD INŻYNIERSKIE BAZY DANYCH ENGINEERING DATA BASES Baza danych. Podstawowe pojęcia: dana, informacja, typ danych, encja, krotka, relacja. Klucz podstawowy, klucz obcy. System bazy danych. Typy danych. Encja a tablica. Związki między tablicami. Proces zapisu danych w różnych środowiskach informatycznych. Usuwanie a wycofanie rekordu. Zapytania wybierające dane. Wielotablicowe źródła danych. Rodzaje restrykcji zakładanych na dane. Kryteria i sposoby ich zadawania. Parametry zapytań. Testy. Kopiowanie danych, aktualizacja danych, usuwanie. Usuwanie i operacje warunkowe. Podstawowe funkcje tekstowe. Wykorzystywanie czasu systemowego. Formularze w różnych środowiskach informatycznych. Rola formularza. Ergonomia interfejsu. Planowanie przebiegu informacji w systemie. Projektowanie formularzy i wydruków. Visual Basic jako narzędzie programistyczne. Budowa procedury i funkcji. Deklarowanie zmiennych, wykonywanie działań obliczeniowych. Komunikacja z bazą danych. Projektowanie obsługi błędów. Proces projektowania bazy danych i DBS. ĆWICZENIA Określenie modelowego tematu tworzonej bazy danych, związanego z inżynierskim zastosowaniem technik informatycznych. Określenie zbioru danych. Podział danych na encje. Planowanie związków relacyjnych. Klucz podstawowy, klucz obcy. Budowa tablic na podstawie projektu encji. Planowanie typu danych i rozmiaru pól. Parametry dodatkowe danych. Maski wprowadzania, reguły poprawności. Usuwanie danych i ich wycofywanie. Operacje kaskadowe. Rekordy sieroce. Zapytania wybierające dane. Wielotablicowe źródła danych. Rodzaje restrykcji zakładanych na dane. Kryteria i sposoby ich zadawania. Parametry zapytań. Testy. Kopiowanie danych, aktualizacja danych, usuwanie. Usuwanie i operacje warunkowe. Podstawowe funkcje tekstowe. Wykorzystywanie czasu systemowego. Projektowanie interfejsu systemu bazy danych. Prezentacja danych z tablic na ekranie w sposób czytelny dla opisu problemu inżynierskiego. Wykorzystanie relacji przy budowie elementów systemu bazy danych. Programowanie zdarzeń w DBS CEL KSZTAŁCENIA Po odbyciu zajęć z przedmiotu student posiada podstawową wiedzę na temat budowy, idei działania oraz konstruowania relacyjnych baz danych. Zna zasady projektowania baz danych. Posiada wiedzę na temat sposobów wykorzystania danych do pozyskiwania informacji z baz danych. Student posiada umiejętność stworzenia zbioru konkretnych danych opisujących parametry problemu inżynierskiego. Potrafi wydzielić niezbędny zbiór danych i podzielić go na encje. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W07+, T1A_U01+, T1A_U07+++, T1A_U09+++, T1A_U10+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W17+, K1A_U07++, K1A_U09+++, K1A_U10+, K1A_U13+, K1A_U20+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna zasady budowy relacyjnych baz danych. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi opracować projekt znormalizowanej bazy danych. (K1A_U07, K1A_U09) U2 - Student posiada umiejętność doboru odpowiednich typów danych i rozmiarów pól tablic na potrzeby opisu problemu inżynierskiego w bazie danych. (K1A_U09, K1A_U10, K1A_U13, K1A_U20) U3 - Student umie zaprojektować i wykonać prosty system bazy danych w jednym ze środowisk programistycznych. (K1A_U07, K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi samodzielnie lub w grupie prowadzić prace projektowo-wykonawcze. (K1A_K04, K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA Brak LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: INŻYNIERSKIE BAZY DANYCH Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład wprowadzający w formie prezentacji multimedialnej lub dyskusji (W1, U2) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia praktyczne przy komputerze (U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium praktyczne 1 - Rozwiązanie zestawu zadań praktycznych przy komputerze (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka Wymagania wstępne: obsługa komputera Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Paweł Pietkiewicz Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Paweł Pietkiewicz, mgr inż. Magdalena Zielińska

66 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 INŻYNIERSKIE BAZY DANYCH ENGINEERING DATA BASES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Godziny samodzielnej pracy studenta 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 8,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,32 8,0 godz.

67 DF ECTS: 3,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A KOMPUTEROWE SYSTEMY ANALIZY INŻYNIERSKIEJ COMPUTER SYSTEMS OF ENGINEERING ANALYSES Przegląd oprogramowania CAD/CAE pod kątem przeznaczenia. Podstawowe techniki modelowania części w programach CAD. Metodologia wykonywania modelu bryłowego. Wykonywanie dokumentacji technicznej części. Zastosowanie szkiców przestrzennych na przykładach. Modelowanie zespołów. Nakładanie więzów, stopień ruchliwości mechanizmów. Wykrywanie kolizji między częściami. Symulacja ruchu, wyznaczanie kolizji elementów zespołu. Wyznaczanie prędkości, przyspieszeń i trajektorii ruchu wybranych elementów mechanizmu. Wyznaczanie i optymalizacja obciążeń dynamicznych w analizie ruchu mechanizmów. Zastosowanie kontaktu dynamicznego części z tarciem, sprężyn i tłumików. Ocena odporności konstrukcji na zadane obciążenie na podstawie wyników. Analiza wytrzymałościowa modeli złożeń w zakresie obliczeń statycznych liniowych i nieliniowych. Modelowanie kontaktu fizycznego między częściami w złożeniu. Obliczenia przepływów wewnętrznych i zewnętrznych płynów. ĆWICZENIA Model wału korbowego z wyznaczeniem właściwości masy i masowych momentów bezwładności. Analiza wytrzymałościowa modeli części. Nakładanie siatki obliczeniowej (dyskretyzacja modelu), ocena jakości siatki i jej optymalizacja. Prezentacja wyników obliczeń. Statyczne obliczenia części z nierównomiernym rozkładem obciążenia. Modelowanie zespołu mechanizmu korbowo-tłokowego, w tym z zastosowaniem wykonanych wcześniej części. Wyznaczanie i optymalizacja kinematycznych parametrów ruchu elementów mechanizmu korbowo-tłokowego zestawionego przez studentów. Wyznaczanie prędkości, przyspieszeń i trajektorii ruchu wybranych elementów mechanizmu. Wyznaczanie i optymalizacja obciążeń dynamicznych w analizie ruchu mechanizmów. Statyczne obliczenia zespołu i wyznaczanie częstości drgań własnych. Obliczenia złożeń z uwzględnieniem kontaktu między częściami. Obliczenia przepływów płynów na przykładzie przepływów wewnętrznych. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przedstawienie funkcjonujących na rynku programów typu CAE. Celem jest nauka studenta posługiwania się zaawansowanym programem komputerowym do rozwiązywania problemów inżynierskich. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U07+, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W23+, K1A_U08+, K1A_U13+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną z projektowaniem oraz analizą inżynierską konstrukcji mechanicznych (K1A_W23) W2 - Student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu oprogramowania inżynierskiego przeznaczonego do projektowania oraz analizy pracy projektowanej konstrukcji. (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, potrafi zaprojektować urządzenie oraz ocenić efektywność pracy urządzenia na etapie projektowania. (K1A_U08) U2 - Student potrafi posługiwać się komputerowymi metodami mechaniki przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej role projektanta i weryfikatora projektu. (K1A_K04) K2 - Student potrafi przeprowadzić analizę zadania i wybrać metodę właściwą do realizacji zadania w zakresie obliczeń inżynierskich. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Sydor M., 2009r., "Wprowadzenie do CAD. Podstawy komputerowo wspomaganego projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2) Kęska P., 2013r., "SolidWorks 2013", wyd. CADVantage. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kacprzyk Z. Pawłowska B., 2012r., "Komputerowe wspomaganie projektowania. Podstawy i przykłady", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Przedmiot/moduł: KOMPUTEROWE SYSTEMY ANALIZY INŻYNIERSKIEJ Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady z zastosowaniem prezentacji komputerowej. (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem oprogramowania typu CAD/CAE. (U1, U2, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Egzamin praktyczny - Egzamin praktyczny polegający na rozwiązaniu zadania problemowego z zastosowaniem oprogramowania typu CAE. (W1, W2, U2, K1, K2) Kolokwium praktyczne 2 - Rozwiązanie zadania praktycznego z zakresu wyznaczania parametrów kinematycznych i dynamicznych ruchu mechanizmów z zastosowaniem oprogramowania komputerowego. (W1, U1) Kolokwium praktyczne 1 - Rozwiązanie zadania praktycznego z zakresu obliczeń wytrzymałościowych z zastosowaniem oprogramowania komputerowego. (W1, U1) Liczba punktów ECTS: 3,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: komputerowe wspomaganie projektowania Wymagania wstępne: Opanowanie podstaw mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Domański Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański

68 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3,5 KOMPUTEROWE SYSTEMY ANALIZY INŻYNIERSKIEJ COMPUTER SYSTEMS OF ENGINEERING ANALYSES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na egzaminie 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - przygotowanie do egzaminu praktycznego 10,0 godz. - przygotowanie do kolokwiów 6,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 9,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25,0 godz. 87,0 godz. - zajęcia praktyczne 37,0 godz. liczba punktów ECTS = 87,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,48 ECTS w zaokrągleniu: 3,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,49 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,01 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,48 37,0 godz.

69 B ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER AIDED DESIGN Struktura pojęć: CAD, CAM, CAE, CIM, CE, ETO; typowy przebieg procesu CAD; budowa systemów CAD; aspekty ekonomiczno-organizacyjne CAD, klasyfikacja i możliwości systemów CAD/CAE; zapis konstrukcji; komputerowy zapis konstrukcji; przegląd komputerowych technik projektowania; tendencje rozwojowe systemów CAD/CAE; projektowanie zespołów i części za pomocą nieparametrycznych i parametrycznych systemów CAD/CAE; wymiana danych pomiędzy systemami CAD/CAE. ĆWICZENIA Narzędzia i techniki CAD: projektowanie detali i zespołów za pomocą parametrycznego systemu CAD/CAE 2D i 3D, wykonywanie dokumentacji konstrukcyjnej za pomocą systemu CAD; hierarchiczne modelowanie powierzchniowe i bryłowe; modelowanie swobodne; integracja systemów CAD/CAE; wymiana danych pomiędzy systemami CAD. CEL KSZTAŁCENIA Znajomość technik CAD/CAE/ETO i możliwości istniejących systemów CAD/CAE/ETO. Umiejętność modelowania geometrycznego 2D i 3D; umiejętność wykonywania dokumentacji konstrukcyjnej 2D, 3D i multimedialnej; umiejętność wyboru właściwych technik i narzędzi do rozwiązania zadania konstrukcyjnego; umiejętność śledzenia zmian i adaptacji do zmian w dziedzinie technik i narzędzi CAD/CAE/ETO. Zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD/CAE. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U02++, T1A_U07++, T1A_U09++, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_U02++, K1A_U13++, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna techniki CAD/CAE/ETO (K1A_W15) W2 - Student zna możliwości istniejących systemów CAD/CAE/ETO (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student ma umiejętność modelowania geometrycznego 2D i 3D zespołów i części. Student ma umiejętność wykonywania dokumentacji konstrukcyjnej 2D, 3D i multimedialnej. (K1A_U02, K1A_U13) U2 - Student ma umiejętność wyboru właściwych technik i narzędzi do rozwiązania zadania konstrukcyjnego. Student ma umiejętność śledzenia zmian i adaptacji do zmian w dziedzinie technik i narzędzi CAD/CAE/ETO. (K1A_U02, K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student ma zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD/CAE/ETO podczas studiowania przedmiotów o charakterze konstrukcyjno-technologicznym. Student ma umiejętność wykorzystania wiedzy i umiejętności w stopniu umożliwiającym pracę w biurach lub działach konstrukcyjnych i technologicznych na stanowiskach konstruktora, technologa. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jaskulski A., 2014r., "Laboratorium CAD 1", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe, 2) Jaskulski A., 2014r., "Laboratorium CAD 2", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe, 3) Jaskulski A., 2014r., "Komputerowe Wspomaganie Projektowania & Systemy Komputerowego Wspomagania CAD/CAE", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Jaskulski A., 2014r., "Autocad 2015 / LT2015 / Kurs projektowania parametrycznego i nieparametrycznego 2D i 3D", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2) Jaskulski A., 2014r., "Autodesk Inventor Autodesk Inventor Professional 2015 PL / / Fusion 360. Metodyka projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 3) Jaskulski A., 2014r., " wyd. Blog CADAJ, 4) Jaskulski A., 2014r., " wyd. YouTube, kanał AndJask, 5) Osiński Z., Wróbel J., 1995r., "Teoria konstrukcji", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN SA. Przedmiot/moduł: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykłady z prezentacją na żywo metodyki i technik CAD (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - ćwiczenia laboratoryjne polegające na rozwiązywaniu zadań projektowych (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Kolokwium pisemne (W1, W2) Kolokwium praktyczne 2 - dwa kolokwia praktyczne. (U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Geometria i grafika inżynierska, Technologia informatyczna, Mechanika techniczna, Matematyka Wymagania wstępne: umiejętność obsługi komputera, znajomość klasycznego zapisu konstrukcji 2D Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM andjas@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM

70 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER AIDED DESIGN Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Obecność na kolokwium 6,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 51,0 godz. - Przygotowanie do kolokwium teoretycznego 8,0 godz. - Przygotowanie do kolokwiów praktycznych 6,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 35,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 49,0 godz. 100,0 godz. - zajęcia praktyczne 30,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,04 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,96 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,20 30,0 godz.

71 B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE WYTWARZANIA COMPUTER AIDED MANUFACTURING Techniki komputerowe CAx. Rozwój systemu CIM. System CAM przemysłowo-dydaktyczny program ZERO-OSN. Obrabiarki NC i CNC definicje, konstrukcja, cechy charakterystyczne. Wybrane odmiany konstrukcyjne tokarek CNC. Podział obrabiarek sterowanych numerycznie ze względu na układ sterowania i liczbę sterowanych osi posuwowych. Istotne parametry techniczne i użytkowe obrabiarek numerycznych. Definicja i cechy charakterystyczne centrum obróbkowego. Przykłady procesów technologicznych realizowanych na obrabiarkach CNC. Podstawy programowania NC kod maszynowy, budowa programu NC. Funkcje sterownicze przygotowawcze, pomocnicze i maszynowe. Funkcje modalne. Funkcje ważne tylko w bloku. Przestrzeń robocza obrabiarki CNC punkty charakterystyczne, układy współrzędnych obrabiarki i przedmiotu obrabianego. Podstawowe zasady tworzenia układu współrzędnych związanych z obrabiarką CNC oraz innych układów związanych np. z przedmiotem obrabianym i narzędziem. ĆWICZENIA Program ZERO-OSN system przemysłowo-dydaktyczny do prezentacji tematyki związanej z obróbka skrawaniem na obrabiarkach sterowanych numerycznie oraz nauki programowania OSN na przykładzie tokarek sterowanych numerycznie. Programowanie obróbki wałka na tokarce CNC w programie ZERO-OSN. Programowanie i modyfikacja kodu maszynowego obróbki wałka na tokarce CNC w programie ZERO- OSN. Budowa i działanie obrabiarki CNC na przykładzie dydaktycznego stanowiska z obrabiarką numeryczną. Analiza, edycja oraz uruchamianie kodu maszynowego na przemysłowej obrabiarce CNC. Obróbka elementu na obrabiarce numerycznej wg wygenerowanego na zajęciach kodu maszynowego. Obrabiarki numeryczne do obróbki elektroerozyjnej i prac spawalniczych. Kolokwium zaliczeniowe. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy dotyczącej programowania maszyn numerycznych. Przygotowanie do wykorzystania nowoczesnych obrabiarek CNC stosowanych w przemyśle. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03+, T1A_W05+, T1A_U07+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W06+, K1A_W15+, K1A_U13+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia oraz ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą obrabiarek numerycznych. Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w budowie nowoczesnych numerycznych (K1A_W06) W2 - Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w budowie nowoczesnych numerycznych obrabiarek skrawających i narzędzi. (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student potrafi posługiwać się metodami komputerowymi przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu wytwarzania części maszyn. (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w zespole. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Praca zbiorowa., 2013r., "Podstawy obróbki CNC", wyd. REA s.j., 2) Praca zbiorowa., 2013r., "Podstawy programowania CNC Toczenie", wyd. REA s.j., 3) Praca zbiorowa., 2013r., "Podstawy programowania CNC Frezowanie", wyd. REA s.j., 4) Habrat Witold., 2007r., "Obsługa i programowanie obrabiarek CNC.", wyd. KaBe s.c. Wydawnictwo i handel książkami, 5) Grzesik Wit, Niesłony Piotr, Bartoszuk Marian., 2010r., "Programowanie obrabiarek NC/CNC", wyd. WNT, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Chlebus Edward, 2000r., "Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji.", wyd. WNT, Warszawa, 2) Stryczek Roman, Pytlak Bogusław, 2011r., "Elastyczne programowanie obrabiarek", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN. Przedmiot/moduł: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE WYTWARZANIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezentacją multimedialną. (W1, W2, U1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Zajęcia realizowane są na stanowiskach komputerowych oraz przy wykorzystaniu obrabiarek CNC. (W1, W2, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium praktyczne 1 - Sprawdzenie umiejętności programowania maszyny numerycznej. (W1, W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Metrologia warsztatowa, Technologia maszyn, Komputerowe wspomaganie projektowania. Wymagania wstępne: Znajomość głównych wiadomości z przedmiotu: obróbka skrawaniem, technologia maszyn Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Walczak-Wójciak krzysztof.walczak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jarosław Tadeusz Szuszkiewicz, dr inż. Krzysztof Walczak-Wójciak Uwagi dodatkowe: Zajęcia powinny odbywać się w grupach 12 osobowych.

72 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE WYTWARZANIA COMPUTER AIDED MANUFACTURING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia końcowego. 10,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 8,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,32 8,0 godz.

73 DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A KOMPUTEROWO WSPOMAGANY DOBÓR MATERIAŁÓW COMPUTER AIDED MATERIALS SELECTION Wprowadzenie do przedmiotu Komputerowo wspomagany dobór materiałów (CAMS). Elektroniczne źródła informacji o materiałach. Struktura programu CES EduPack. Klasyfikacja materiałów i procesów ich przetwarzania wg CES. Wyszukiwanie materiałów z zastosowaniem funkcji Serach, Select i Limit. Generowanie wykresów właściwości materiałów i ich zastosowanie w doborze materiałów. Indeksy materiałowe, ich znaczenie i zastosowanie w CAMS. Dobór materiałów z uwzględnieniem kryteriów wytrzymałościowych. Dobór materiałów ze względu na minimalizację wagi, bądź kosztów konstrukcji. Dobór materiałów z uwzględnieniem ich właściwości trybologicznych. Odrabianie zajęć i zaliczenie przedmiotu. CEL KSZTAŁCENIA Nabycie umiejętności doboru materiałów do konkretnych zastosowań z uwzględnieniem różnych kryteriów projektowych. Nabycie umiejętności posługiwania się komputerowymi narzędziami wspomagającymi dobór materiałów. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W04+, T1A_U03+, T1A_U14+, T1A_K02++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W12+, K1A_U03+, K1A_U19+, K1A_K02+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów. (K1A_W12) Umiejętności U1 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich (K1A_U03) U2 - Potrafi dobrać odpowiednie materiały inżynierskie, dla zapewnienia poprawnej eksploatacji maszyny. (K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżyniera- mechanika, między innymi ich konsekwencje społeczne oraz wpływ na stan środowiska. (K1A_K02) K2 - Umie analizować zadania, przydzielone do realizacji, pod kątem określenia priorytetów, służących maksymalnej efektywności wykonania zadania, oraz wszechstronnych skutków jego realizacji. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Ashby, H. Shercliff, D. Cebon, 2011r., "Inżynieria materiałowa", wyd. Galaktyka, t.1, 2) M. Ashby, D. Jones, 1998r., "Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim", wyd. WNT, 3) Red. L. A. Dobrzański, 2001r., "Zasady doboru materiałów z kartami charakterystyk", wyd. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) M. Ashby, D.R.H. Jones, 1995r., "Materiały inżynierskie", wyd. WNT, t.2. Przedmiot/moduł: KOMPUTEROWO WSPOMAGANY DOBÓR MATERIAŁÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia z zakresu komputerowego wspomagania w doborze materiałów. (W1, U1, U2, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium praktyczne 1 - W semestrze planowane są dwa praktyczne kolokwia. W ramach kolokwium student rozwiązuje zadanie z zakresu doboru materiałów. (W1, U2) Sprawozdanie 1 - Studenci w zespołach opracowują rozwiązania wybranych zadań w formie sprawozdań. (U1, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Materiałoznawstwo i obr. cieplna; wytrzymałość materiałów. Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu nauki o materiałach i wytrzymałości materiałów Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Mirosław Bramowicz Miroslaw.Bramowicz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Mirosław Bramowicz

74 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 KOMPUTEROWO WSPOMAGANY DOBÓR MATERIAŁÓW COMPUTER AIDED MATERIALS SELECTION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Obecność na konsultacjach 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 10,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 42,5 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,70 42,5 godz.

75 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD KONTROLA I ZAPEWNIENIE JAKOŚCI QUALITY CONTROL AND ASSURANCE Pojęcie jakości. Polityka jakości. Systemy jakości:struktura organizacyjna, procedury, zasoby niezbędne do zarządzania jakością produktów i wyrobów oraz kontroli. Zarządzanie jakością: proces kierowania, ustalenia polityki jakości, cele, zakresy odpowiedzialności realizowane poprzez planowanie jakości, sterowanie jakością, zapewnienie jakości, poprawę jakości. System zapewnienia jakości QA. System kontroli jakości QC. Normy i dyrektywy dot. zapewnienia jakości. Kodeks Dobrej Praktyki Wytwarzania (GMP). ĆWICZENIA Wprowadzenie, przepisy BHP. Polityka jakości. Systemy jakości. Elementy systemu jakości. CEL KSZTAŁCENIA Umiejętność stosowania podstawowych zasad zarzdzania jakoci i bezpieczestwem w przedsibiorstwie OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U13+, T1A_U14+, T1A_U16+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_U19+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę z zakresu technik wytwarzania, inżynierii powierzchni i nieniszczących metod oceny jakości. (K1A_W10) Umiejętności U1 - zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów (K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Łunarski J., 2008r., "Zarzadzanie jakoscia, standardy i zasady.", wyd. WNT, 2) PN EN, "Norma PN-EN ISO 9001", wyd. PKN, 3) Sokołowicz W., Srzednicki A., 2006r., "ISO System zarzadzania jakoscia", wyd. C.H.Beck, 4) Łunarski J., 2008r., "Zarzadzanie jakoscia, standardy i zasady", wyd. WNT. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Hamrol A.,, 2005r., "Zarządzanie jakością z przykładami", wyd. PWN, 2) Urbaniak M., 2004r., "Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka", wyd. Difin. Przedmiot/moduł: KONTROLA I ZAPEWNIENIE JAKOŚCI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny (W1, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Analiza zagadnienia zakończona wykonaniem projektu (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Weryfikacja poprawności analizy zagadnienia i wykonania projektu. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: materiałoznawstwo i obróbka cieplna, Technologia materiałów i maszyn, Tworzywa sztuczne, wytrzymałoś Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM tomasz.lipinski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM Uwagi dodatkowe: brak

76 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 KONTROLA I ZAPEWNIENIE JAKOŚCI QUALITY CONTROL AND ASSURANCE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 30,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 60,0 godz. - Samodzielna praca studenta 15,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 15,0 godz. 75,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 75,00 godz.: 34,00 godz./ects = 2,20 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,60 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,40 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,44 15,0 godz.

77 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD KULTURA JĘZYKA POLSKIEGO CULTURE OF POLISH LANGUAGE Podstawowe pojęcia kultury języka polskiego. Typy błędów językowych. Błąd a innowacja językowa. Poprawność ortograficzna. Odpowiedniość stylistyczna. Cechy dobrego stylu. CEL KSZTAŁCENIA Zaznajomienie z podstawowymi pojęciami kultury słowa. Kształtowanie postawy świadomego użytkownika języka. Kształtowanie umiejętności poprawnego pisania. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U05+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U05+, K1A_K02+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student poznaje podstawowe pojęcia kultury słowa. Zaznajamia się z najczęściej popełnianymi błędami językowymi. Poznaje odmiany funkcjonalne polszczyzny pisanej. Zna cechy dobrego stylu. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student kształci umiejętność poprawnego pisania pod względem ortograficznym oraz pod względem odpowiedniości stylistycznej. Podnoszeni kompetencje komunikacyjne w zakresie języka polskiego. (K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się. Potrafi pracować w grupie oraz samodzielnie. (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Andrzej Markowski, 2005r., "Kultura języka polskiego - Teoria. Zagadnienia ogólne", wyd. PWN, s.9-28; 55-60; ; , 2) Hanna Jadacka, 2005r., "Kultura języka polskiego - fleksja, słowotwórstwo, składnia", wyd. PWN, s.36-76, 3) Maciej Cieszewski, 2008r., "Słownik polszczyzny potocznej", wyd. PWN, 4) oprac. Aleksandra Kubiak-Sokół, 2008r., "Słownik ortograficzny PWN z wymową", wyd. PWN, 5) red. nauk. Edward Polański, 2010r., "Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji", wyd. PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Andrzej Markowski, 1986r., "500 zagadek o języku polskim". Przedmiot/moduł: KULTURA JĘZYKA POLSKIEGO Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Of-przedmiot kształcenia ogólnego do wyboru Kod ECTS: OF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezentacją multimedialną. Wykład interaktywny. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 3 - Praca na zajęciach. (W1, U1, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Sprawdzian poprawności ortograficznej - dyktando. (W1, U1) Analiza kontrolna 2 - Sprawdzenie obecności na zajęciach. (K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: - Wymagania wstępne: - Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: adres:, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Monika Teresa Czerepowicka czerepowicka@gmail.com Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. Maria Anna Ankudowicz-Bieńkowska, prof. UWM, dr Monika Teresa Czerepowicka, dr Magdalena Maria Osowicka-Kondratowicz

78 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 KULTURA JĘZYKA POLSKIEGO CULTURE OF POLISH LANGUAGE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w wykładach 30,0 godz. 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie konspektów z wykładów 6,0 godz. - przygotowanie materiałów na zajęcia 6,0 godz. - przygotowanie się do sprawdzianu (dyktando) 6,0 godz. 18,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 48,0 godz. liczba punktów ECTS = 48,00 godz.: 25,00 godz./ects = 1,92 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,25 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,75 punktów ECTS.

79 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD KULTURA TECHNIKI CULTURE OF TECHNOLOGY Pojęcie i zakres kultury; technika jako aspekt kultury i cywilizacji; techniczna determinacja przemian społecznych, ekonomicznych, cywilizacyjnych i kulturowych; możliwości i zagrożenia techniki; rozumienie współczesnych relacji między techniką a kulturą, formami życia społecznego oraz indywidualnymi potrzebami człowieka. CEL KSZTAŁCENIA Poznanie filozoficznych aspektów rozwoju kultury technicznej oraz aksjologicznych, antropologicznych, społecznych i cywilizacyjnych konsekwencji współczesnego rozwoju techniki i technologii. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U05+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U05+, K1A_K02+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma podstawową wiedzę o filozoficznych aspektach współczesnych przemian technicznych i technologicznych. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Student krytycznie analizuje i ocenia pozatechniczne aspekty rozwoju techniki i technologii. Rozumie złożone znaczenie oddziaływania na życie człowieka, społeczeństwa i kulturę. (K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student jest świadomy ważności pozatechnicznych (antropologicznych, społecznych, kulturowych, ekologicznych) aspektów i skutków działalności inżynierskiej. Rozumie odpowiedzialność za podejmowane decyzje. (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Opara Stefan, Kucner Andrzej, Zielewska-Rudnicka Beata (red.), 2009r., "Podstawy filozofii", wyd. Wyd. UWM, 2) Jameson Fredric, 2011r., "Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu", wyd. Wyd. UJ, 3) Schütz Erhardt (wyb.), 2001r., "Kultura techniki. Studia i szkice", wyd. Wyd. Poznańskie, 4) Jacyno Małgorzata, Jawłowska Aldona, Kempny Marian (red.), 2004r., "Kultura w czasach globalizacji", wyd. IFiS PAN, 5) Bauman Zygmunt, 2011r., "Kultura w płynnej nowoczesności", wyd. Agora. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Virilio Paul, 2006r., "Bomba informacyjna", wyd. Sic!, 2) Virilio Paul, 2007r., "Wypadek pierworodny", wyd. Sic!, 3) Baudrillard Jean, 2006r., "Społeczeństwo konsumpcyjne. Jego mity i struktury", wyd. Sic!, 4) Baudrillard Jean, 2005r., "Symulakry i symulacja", wyd. Sic!, 5) Tofler Alvin, 1998r., "Szok przyszłości", wyd. Zysk i S-ka. Przedmiot/moduł: KULTURA TECHNIKI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny, wykład z prezentacja multimedialną, wykład z elementami dyskusji. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Prezentacja 1 (analiza literatury, multimedialna, ustna) - Student prezentuje samodzielnie rozwiązane zagadnienie, zebraną i opracowana literaturę, podsumowuje osiągnięte wyniki. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Instytut Filozofii adres: ul. Kurta Obitza 1, pok. 242, Olsztyn tel , tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. Andrzej Kucner andrzej.kucner@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. Andrzej Kucner Uwagi dodatkowe: Brak

80 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 KULTURA TECHNIKI CULTURE OF TECHNOLOGY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje bezpośrednie i mailowe 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. 32,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Lektura literatury przedmiotu 10,0 godz. - Przygotowanie prezentacji 5,0 godz. 15,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 47,0 godz. liczba punktów ECTS = 47,00 godz.: 25,00 godz./ects = 1,88 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,36 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,64 punktów ECTS.

81 BF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A MASZYNY I URZĄDZENIA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO FOOD PROCESSING MACHINEERING Podstawowe pojęcia, definicje: maszyn, urządzeń, procesów technologicznych przy wytwarzaniu żywności. Pozbiorowa obróbka płodów rolnych, magazynowanie surowców do wytwarzania żywności. Urządzenia czyszczące, rozdrabniacze, dozowniki. Transport wewnątrzzakładowy surowców i produktów w przetwórstwie spożywczym. Maszyny do obłuskiwania, mycia, granulowania. Maszyny do mieszania o działaniu porcjowym i ciągłym, konstrukcja mieszarek. Urządzenia chłodnicze, zamrażanie surowców i produktów. Maszyny stosowane w gorzelnictwie. ĆWICZENIA Wiadomości wstępne. Instrukcja wykonywania sprawozdań. Analiza skuteczności czyszczenia ziarna z zanieczyszczeń nieużytecznych. Energetyczna i jakościowa analiza pracy rozdrabniacza dla różnych surowców spożywczych. Pomiary wielkości charakterystycznych wymiennika płaszczowo-rurowego o różnych konfiguracjach. Maszyny i urządzenia do mycia i czyszczenia, obłuskiwania i kalibracji. Myjki, wialnie, tryjery, obłuskiwacze, wirówki, separatory pneumatyczne, kalibrowniki, sortowniki. Zasady doboru maszyn i urządzeń linii technologicznych. Maszyny i urządzenia do transportu, dozowania, napełniania, i pakowania. Przenośniki, dozowniki, napełniaczki, rozlewaczki, workownice, wagopakowarki. Maszyny i urządzenia do rozdrabniania mieszania i aglomeracji ciśnieniowej. Rozdrabniacze, mlewniki, gniotowniki, rzutniki, mieszarki, alniki, walcarki, brykieciarki, tabletkarki, granulatory. Analiza projektów linii technologicznych. CEL KSZTAŁCENIA Celem nauczania przedmiotu jest opanowanie wiedzy dotyczącej działania użytkowania maszyn przemysłu spożywczego oraz poznanie linii technologicznych wybranych procesów. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_W04++, T1A_W07++, T1A_U11+, T1A_U14+, T1A_K03+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W13+, K1A_U11+, K1A_U16+, K1A_K04+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę z matematyki, fizyki, chemii dotyczącą zrozumienia praw techniki. Potrafi opisać rozwiązania konstrukcyjne maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle spożywczym oraz wytłumaczyć zagadnienia technologii wytwarzania, eksploatacji. (K1A_W13) W2 - Analizując właściwości materiałów konstrukcyjnych potrafi dobrać odpowiednie tworzywa do wytwarzania maszyn stosowanych w przemyśle spożywczym. Wiedza związana z konstrukcją części maszyn pomoże wybrać odpowiednie elementy do danej maszyny. (K1A_W05) Umiejętności U1 - Ma umiejętność tworzenia projektowania, wdrażania w środowisku przemysłowym nowych linii produkcyjnych do produkcji żywności. Zna zasady bezpiecznego użytkowania maszyn przemysłu spożywczego (K1A_U11) U2 - Potrafi planować, opracować założenia konstrukcyjne prostych zadań inżynierskich charakterystycznych przy produkcji maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego. (K1A_U16) Kompetencje społeczne K1 - Współpracując w zespole projektowo-produkcyjnym wykazuje zdolność tworzenia nowych maszyn i linii technologicznych do produkcji żywności. (K1A_K04) K2 - Prawidłowo postrzega, identyfikuje problemy techniczne oraz oddziaływanie przemysłu spożywczego na środowisko. (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Chwiej M., 1984r., "Aparatura przemysłu spożywczego", wyd. PWN Warszawa, t.1, 2, 2) Jurga R., 1997r., "Przetwórstwo zbóż", wyd. WSP Warszawa, t.2, 3, 3) Jarczyk A., 1997r., "Przetwórstwo owoców i warzyw", wyd. WSP Warszawa, t.1. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Lewicki P., 2005r., "Inżynieria procesowa i aparatura przemysłu spożywczego", wyd. WNT Warszawa, t.1. Przedmiot/moduł: MASZYNY I URZĄDZENIA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: BF-przedmiot kierunkowy do wyboru Kod ECTS: BF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - prezentacja multimedialna (W1, W2, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - pomiary laboratoryjne (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 2 - kolokwium (W1, W2, K2) Kolokwium pisemne 1 - Zaliczenie na ocenę (U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Podstawy konstrukcji maszyn Wymagania wstępne: podstawy bezpiecznej pracy w laboratorium Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Inżynierii Systemów adres: ul. Jana Heweliusza, pok. 117, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Janusz Wacław Bowszys, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Janusz Wacław Bowszys, prof. UWM

82 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 MASZYNY I URZĄDZENIA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO FOOD PROCESSING MACHINEERING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów 6,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 5,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń 8,0 godz. 19,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS.

83 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MASZYNY ROBOCZE WORKING MACHINES Wprowadzenie do przedmiotu. Podstawowe pojęcia i definicje. Procesy robocze maszyny. Procesy przetwarzania obrabianego materiału w zespołach roboczych maszyn.moc maszyny. Sprawność. Drgania. Energia. Analiza obciążeń występujących podczas pracy maszyny roboczej. Trajektoria ruchu roboczego elementu maszyny. Wyznaczanie położeń elementów mechanizmów. Przejawy automatyzacji pracy wybranych maszyn roboczych. Automatyczne systemy wielofunkcyjnego sterowania. Układy zapewniające bezawaryjną i bezkolizyjną pracę. Tworzenie modeli funkcjonalnych maszyn roboczych. Modelowanie dynamiczne wybranych maszyn roboczych. Przegląd wybranych maszyn roboczych. ĆWICZENIA Automatyzacja pracy wybranych maszyn roboczych. Tworzenie modeli funkcjonalnych wybranych maszyn roboczych.kinematyka pracy maszyny roboczej. Pole pracy maszyny roboczej. Siły w polu pracy. Modelowanie dynamiczne maszyn roboczych. Symulacja komputerowa w programie Solid Edge. CEL KSZTAŁCENIA Dobieranie i obliczanie podstawowych parametrów pracy maszyn roboczych. Umiejętność przeprowadzania symulacji komputerowej pracy maszyn i urządzeń. Umiejętność wyszukania informacji na temat maszyn roboczych w źródłach elektronicznych oraz drukowanych. Podstawowa obsługa maszyn roboczych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02++, T1A_W04+, T1A_W07+, T1A_U01++, T1A_U07+, T1A_U09+, T1A_U14+, T1A_U16+, T1A_K01+, T1A_K02++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W04+, K1A_W05+, K1A_U01+, K1A_U13+, K1A_U16+, K1A_U20+, K1A_K01+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku. (K1A_W01) W2 - Ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów. (K1A_W04, K1A_W05) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury,baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł,także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej. (K1A_U01, K1A_U20) U2 - Potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznym dla studiowanego kierunku studiów. (K1A_U16) U3 - Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej. (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Ma świadomość ważności i rozumie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. (K1A_K01, K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Biały W., 2006r., "Maszynoznawstwo.", wyd. WNT, Warszawa, 2) Borkowski W., Konopka S., Prochowski L., 1996r., "Dynamika maszyn roboczych", wyd. WNT, Warszawa, 3) Gach S., Kuczewski J., Waszkiewicz Cz., 1991r., "Maszyny rolnicze : elementy teorii i obliczeń.", wyd. Wydawnictwo SGGW, 4) Kazimierczak G., Pacula B., Budzyński A.,, 2004r., "Komputerowe wspomaganie projektowania.", wyd. Helion. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Białek M., 1996r., "Maszyny technologiczne. Laboratorium.", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2) wybrane artykuły z czasopisma, "Transport Przemysłowy i Maszyny Robocze", wyd. HMR-TRANS Sp. z o.o. Wrocław. Przedmiot/moduł: MASZYNY ROBOCZE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną. (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Symulacja komputerowa, obliczenia inżynierskie, doświadczenia z użyciem maszyn roboczych. (U1, U2, U3) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Pisemne zaliczenie na ocenę. (W1, W2, K1) Kolokwium praktyczne 1 - Praktyczne rozwiązanie problemu technicznego z wykorzystaniem modelu maszyny roboczej. (U1, U2, U3) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka, rysunek techniczny Wymagania wstępne: praca z programami typu CAD, obsługa stanowiska badawczego Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Maszyn Roboczych i Metodologii Badań adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. C101, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Andrzej Anders Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Andrzej Anders Uwagi dodatkowe: grupy laboratoryjne 16 osobowe, indywidualna praca na stanowisku badawczym i przy komputerze

84 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 MASZYNY ROBOCZE WORKING MACHINES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów 2,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 2,0 godz. - wykonanie projektu 3D zespołu maszyny roboczej 30,0 godz. 34,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 65,0 godz. liczba punktów ECTS = 65,00 godz.: 25,80 godz./ects = 2,52 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,19 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,31 punktów ECTS.

85 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MASZYNY TŁOKOWE PISTON MACHINERY Obiegi teoretyczne i rzeczywiste silników spalinowych. Przemiany energetyczne zachodzące w silniku związane z procesem spalania paliwa oraz eliminacją związków toksycznych z spalin. Wskaźniki efektywności pracy silnika oraz jego charakterystyki. Kinematyka i dynamika układu korbowo tłokowego, wyrównoważanie układów korbowo tłokowych. Budowa poszczególnych układów silników. Ogólna budowa układów zasilania silników o zapłonie iskrowym i zapłonie samoczynnym. Wpływ motoryzacji na środowisko naturalne. Układy doładowania silników spalinowych. Niekonwencjonalne rozwiązania silników spalinowych. ĆWICZENIA Obliczanie sprawności teoretycznej silników spalinowych, badanie wpływu stopnia sprężania na sprawność teoretyczną silników. Obliczanie wskaźników pracy silników spalinowych. Obliczenia układu korbowo-tłokowego silników spalinowych. Rejestracja i analiza wykresu indykatorowego silników. Sporządzanie bilansu cieplnego silnika. Ogólna budowa współczesnych silników spalinowych. Budowa i badanie funkcjonowania podstawowych układów silników spalinowych: korbowo-tłokowego, rozrządu, chłodzenia, smarowania. Układy zasilania silników spalinowych. Układy doładowania silników. Sporządzanie charakterystyk silników. Pomiary składu spalin emitowanych przez silniki spalinowe. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do konstruowania, modelowania, użytkowania, obsługi i diagnostyki współczesnych silników spalinowych. Ponadto zwrócenie uwagi na stosowanie alternatywnych, ekologicznych źródeł energii. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02++, T1A_W03+, T1A_W06+, T1A_U01++, T1A_U03+, T1A_U13+, T1A_U16+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W02+, K1A_W08+, K1A_W16+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U15+, K1A_U20+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student potrafi opisać zależności mechaniczne i termodynamiczne zachodzące w silnikach spalinowych. (K1A_W02) W2 - Student potrafi objaśnić działanie poszczególnych układów silników spalinowych. (K1A_W08) W3 - Student zidentyfikować role poszczególnych układów występujących w silnikach spalinowych. (K1A_W16) Umiejętności U1 - Student poprawnie interpretuje informacje podawane w dokumentacjach silników spalinowych. (K1A_U01) U2 - Student potrafi posługiwać się dostępną literaturą. (K1A_U03) U3 - Student potrafi ocenić poprawność funkcjonowania silników spalinowych. (K1A_U15) U4 - Student potrafi zinterpretować konieczność stosowania układów zmniejszających emisję związków toksycznych przez silniki spalinowe. (K1A_U20) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi świadomie ocenić wpływ motoryzacji na środowisko naturalne. (K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) WAJAND J. WAJAND J, 2003r., "Silniki spalinowe małej i średniej mocy.", wyd. WNT Warszawa, 2) KNEBA Z., MAKOWSKI S, 2003r., "Zasilanie i sterowanie silników", wyd. WKŁ, 3) LUFT S., 2003r., "Podstawy budowy silników", wyd. WKŁ, 4) MYSŁOWSKI J., 2006r., "Doładowanie silników", wyd. WKŁ, 5) RYCHTER T., TEODORCZYK A, 2006r., "Teoria silników tłokowych.", wyd. WKŁ. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Informator techniczny Bosch, 2009r., "Układ wtryskowy Common Rail.", wyd. WKŁ, 2) Informator techniczny Bosch:, 2004r., "Sterowanie silników o zapłonie iskrowym. Układy Motronic", wyd. WKŁ, 3) ROKOSCH U., 2006r., "Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów OBD", wyd. WKŁ, 4) Informator techniczny Bosch, 2004r., "Sterowanie silników o zapłonie samoczynnym", wyd. WKŁ. Przedmiot/moduł: MASZYNY TŁOKOWE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Problemowy i z prezentacją multimedialną. (W1, U1, U2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - wykonywanie doświadczeń. (W2, W3, U3, U4, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - z tematyki ćwiczeń audytoryjnych. (W1, W2, U1, U3, U4, K1) Sprawozdanie 3 - z ćwiczeń laboratoryjnych. (W3, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: fizyka, matematyka, mechanika, wytrzymałość materiałów, materiałoznawstwo Wymagania wstępne: student powinien posiadać wiedze z zakresu matematyki wyższej, fizyki technicznej, mechaniki, wytrzymałości materiałów i materiałoznawstwa, Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechatroniki adres: ul. Słoneczna 46a, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Sławomir Wierzbicki slawekw@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Maciej Mikulski, dr hab. inż. Andrzej Bolesław Piętak, prof. UWM, dr inż. Sławomir Wierzbicki Uwagi dodatkowe: Ćwiczenia laboratoryjne w grupach max. 12 osobowych.

86 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 MASZYNY TŁOKOWE PISTON MACHINERY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na kolowium 2,0 godz. - udział w konsultacjach projektowych 4,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 36,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 25,0 godz. - obecność na egzaminie 0,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 61,0 godz. liczba punktów ECTS = 61,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,44 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,48 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,02 punktów ECTS.

87 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A MATEMATYKA 1 ECTS: 6 MATHEMATICS 1 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Liczby zespolone: moduł, argument, sprzężenie, postać algebraiczna, trygonometryczna, wykładnicza; działania na liczbach zespolonych. Macierze: definicja macierzy, działania na macierzach. Wyznaczniki: Rozwinięcie Laplace'a, własności i zastosowania. Układy równań liniowych: rząd macierzy, wzory Cramera, twierdzenie Kroneckera-Capellego, metoda eliminacji Gaussa. Geometria analityczna w przestrzeni trójwymiarowej: iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany i ich zastosowania; prosta i płaszczyzna w przestrzeni, odległość punktu od płaszczyzny i proste; wzajemne położenie prostych, prostej i płaszczyzny. Zbiory liczbowe i funkcje: działania na zbiorach, ograniczoność zbiorów, kresy zbiorów; monotoniczność, odwrotność, składanie funkcji; funkcje elementarne i nieelementarne. Ciągi liczbowe: definicje ciągu, pojęcie granicy; twierdzenie o trzech ciągach, twierdzenie o ciągu monotonicznym i ograniczonym; liczba Eulera. Granica i ciągłość funkcji: definicja granicy, własności, granice jednostronne, niewłaściwe; pojęcie ciągłości funkcji; własności funkcji ciągłych; asymptoty wykresu funkcji. Rachunkek różniczkowy funkcji jednej zmiennej: pochodna funkcji w punkcie, interpretacje pochodnej, twierdzenia o pochodnych, wzory pochodnych; twierdzenia o wartości średniej: Rolle'a, Lagrange'a, Cauchy'ego; reguła L'de Hospitala, wzór Taylora, monotoniczność funkcji różniczkowalnej, ekstrema lokalne, wartość najmniejsza i największa funkcji w przedziale domkniętym, wypukłość, wklęsłość funkcji, badanie przebiegu zmienności funkcji. ĆWICZENIA Liczby zespolone: moduł, argument, sprzężenie, postać algebraiczna, trygonometryczna, wykładnicza; działania na liczbach zespolonych. Macierze: działania na macierzach. Wyznaczniki: Rozwinięcie Laplace'a, własności i zastosowania. Układy równań liniowych: rząd macierzy, wzory Cramera, twierdzenie Kroneckera-Capellego, metoda eliminacji Gaussa. Geometria analityczna w przestrzeni trójwymiarowej: iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany i ich zastosowania; prosta i płaszczyzna w przestrzeni, odległość punktu od płaszczyzny i proste; wzajemne położenie prostych, prostej i płaszczyzny. Zbiory liczbowe i funkcje: działania na zbiorach, ograniczoność zbiorów, kresy zbiorów; monotoniczność, odwrotność, składanie funkcji. Ciągi liczbowe: obliczanie granic ciągów; liczba Eulera. Granica i ciągłość funkcji: obiczanie granic funkcji, granice jednostronne, niewłaściwe; badanie ciągłości funkcji; własności funkcji ciągłych; badanie asymptot wykresu funkcji. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej: obliczanie pochodnej funkcji w punkcie, obliczanie pochodnych, liczenie granic funkcji z reguły L'de Hospitala, wzór Taylora, monotoniczność funkcji różniczkowalnej, ekstrema lokalne, wartość najmniejsza i największa funkcji w przedziale domkniętym, wypukłość, wklęsłość funkcji, badanie przebiegu zmienności funkcji. CEL KSZTAŁCENIA Celem jest nauczenie studentów podstawowych metod matematycznych mających zastosowanie w naukach technicznych: z działu algebra liniowa; geometria analityczna w przestrzeni; ciągi liczbowe; granice, ciągłość funkcji jednej zmiennej, rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+++, T1A_U01++, T1A_U05+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+++, K1A_U01++, K1A_U05+, K1A_K01+, K1A_K04+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma wiedzę z zakresu algebry liniowej i jej zastosowań (K1A_W01) W2 - Ma wiedzę z zakresu geometrii analitycznej i jej zastosowań. (K1A_W01) W3 - Zna podstawowe pojęcia i twierdzenia analizy matematycznej w zakresie granic, ciągłości i podstaw rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej. (K1A_W01) Umiejętności U1 - Posiada umiejętność zrozumienia, analizy i wykorzystywania informacji pozyskanych z rożnych źródeł. (K1A_U01) U2 - Potrafi precyzyjnie formułować problemy i opisać je z wykorzystaniem odpowiedniego aparatu matematycznego pozyskanego z algebry liniowej, geometrii analitycznej, analizy matematycznej funkcji jednej zmiennej (K1A_U01, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Rozumie znaczenie matematyki dla dziedzin nauki i techniki. (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować w grupie i brać odpowiedzialność za zespołowe wyniki. (K1A_K04) K3 - Ma świadomość konieczności przestrzegania zasad kodeksu etycznego. (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) W. Krysicki, L. Włodarski, 2007r., "Analiza matematyczna w zadaniach", wyd. PWN, t.i, 2) T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, 2008r., "Algebra i geometria analityczna. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 3) T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, 2008r., "Algebra i geometria analityczna. Przykłady i zadania.", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 4) M. Gewert, Z Skoczylas, 2001r., "Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 5) M. Gewert, Z Skoczylas, 2007r., "Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania.", wyd. Oficyna wydawnicza GiS. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) M. Borsuk, A. Dawidowicz, 1998r., "Wykłady z analizy matematycznej", wyd. WSIiE TWP, 2) L. Siewierski, 1981r., "Ćwiczenia z analizy matematycznej", wyd. PWN, t.i, 3) W. Stankiewicz, J. Wojtowicz, 1982r., "Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych", wyd. PWN, t.i,ii. Przedmiot/moduł: MATEMATYKA 1 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 45/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - informacyjny z prezentacją multimaedialną; (W1, W2, W3, U1, U2, K1, K3) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Rozwiązywanie zadań, dyskusja, wybór najbardziej optymalnych metod (W1, W2, W3, U1, U2, K1, K2, K3) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - zadania otwarte i zamknięte (W1, W2, W3, U1, U2, K1, K3) Kolokwium pisemne 3 - zakres granice, ciągłość, rachunek różniczkowy (W3, U2, K3) Kolokwium pisemne 2 - zakres geometria analityczna (W2, U2, K3) Kolokwium pisemne 1 - zakres algebra liniowa (W1, U2, K3) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - referowanie wyników domowych prac grupowych (U1, U2, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 6 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: Znajomość matematyki z zakresu szkoły średniej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Analizy i Równań Różniczkowych adres: ul. Słoneczna 54, Olsztyn tel /fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Krzysztof Żyjewski krzysztof.zyjewski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: Gabriela Tereszkiewicz, dr Krzysztof Żyjewski

88 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B MATEMATYKA 1 ECTS: 6 MATHEMATICS 1 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin 2,0 godz. - konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 45,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 79,0 godz. - przygotowanie się do egzaminu 15,0 godz. - przygotowanie się do realizacji ćwiczeń 45,0 godz. - przygotowanie się do sprawdzianów 15,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75,0 godz. 154,0 godz. - zajęcia praktyczne 0,0 godz. liczba punktów ECTS = 154,00 godz.: 25,00 godz./ects = 6,16 ECTS w zaokrągleniu: 6 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 3,08 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,92 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,00 0,0 godz.

89 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A MATEMATYKA 2 ECTS: 5 MATHEMATICS 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Funkcje wielu zmiennych: granica i ciągłość funkcji wielu zmiennych; pochodne cząstkowe, różniczkowalność, różniczka zupełna, pochodna kierunkowa, ekstrema lokalne, najmniejsza i największa wartość funkcji na zborze domkniętym. Elementy teorii pola wektorowego: gradient, potencjał, dywergencja, rotacja. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej: całka nieoznaczona, całkowanie przez podstawienie, przez części, funkcji wymiernych, trygonometrycznych, niewymiernych; całka oznaczona Riemana, wzór Newtona- Leibniza; całki niewłaściwe I i II rodzaju, zastosowanie całek oznaczonych do obliczania pola obszaru, długości łuku, pola powierzchni i objętości brył obrotowych oraz w technice. Równania różniczkowe: równania o zmiennych rozdzielonych, liniowe pierwszego rzędu, równania Bernulliego, równania liniowe o stałych współczynnikach rzędu drugiego. Układy równań różniczkowych liniowych. Całka podwójna i potrójna: całka podwójna po prostokącie i obszarze normalnym; zamiana zmiennych w całce podwójnej i potrójnej, zastosowania całki podwójnej i potrójnej. Szeregi liczbowe i funkcyjne: kryteria zbieżności szeregów liczbowych, szeregi potęgowe. ĆWICZENIA Funkcje wielu zmiennych: liczenie granic, ciągłość funkcji, pochodne cząstkowe, różniczkowalność, różniczka zupełna, pochodna kierunkowa, ekstrema lokalne, najmniejsza i największa wartość funkcji na zborze domkniętym. Elementy teorii pola wektorowego: gradient, potencjał, dywergencja, rotacja. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej: całka nieoznaczona, całkowanie przez podstawienie, przez części, funkcji wymiernych, trygonometrycznych, niewymiernych; całka oznaczona Riemana, wzór Newtona- Leibniza; całki niewłaściwe I i II rodzaju, zastosowanie całek oznaczonych do obliczania pola obszaru, długości łuku, pola powierzchni i objętości brył obrotowych oraz w technice. Równania różniczkowe: równania o zmiennych rozdzielonych, liniowe pierwszego rzędu, równania Bernulliego, równania liniowe o stałych współczynnikach rzędu drugiego. Układy równań różniczkowych liniowych. Całka podwójna i potrójna: całka podwójna po prostokącie i obszarze normalnym; zamiana zmiennych w całce podwójnej i potrójnej, zastosowania całki podwójnej i potrójnej. CEL KSZTAŁCENIA Celem jest nauczenie studentów podstawowych metod matematycznych mających zastosowanie w naukach technicznych: zapoznanie z podstawowymi pojęciami i metodami rachunku różniczkowego, całkowego funkcji jednej i wielu zmiennych, równaniami różniczkowymi oraz szeregami liczbowymi i potęgowymi. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+++, T1A_U01++, T1A_U05+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+++, K1A_U01++, K1A_U05+, K1A_K01+, K1A_K04+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma wiedzę z zakresu rachunku różniczkowego i jego zastosowań dla funkcji jednej i wielu zmiennych. (K1A_W01) W2 - Ma wiedzę z zakresu rachunku całkowego (całka nieoznaczona, oznaczona, niewłaściwa, podwójna, potrójna) i jego zastosowań. (K1A_W01) W3 - Posiada wiedzę z zakresu podstaw równań różniczkowych i ich zastosowań. (K1A_W01) W4 - Posiada wiedzę z zakresu szeregów liczbowych i potęgowych. (K1A_W01) Umiejętności U1 - Posiada umiejętność zrozumienia, analizy i wykorzystywania informacji pozyskanych z rożnych źródeł. (K1A_U01) U2 - Potrafi opracować uzyskane informacje przy użyciu metod matematycznych pozyskanych z rachunku różniczkowego i całkowego funkcji jednej i wielu zmiennych (K1A_U01, K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Rozumie znaczenie matematyki dla dziedzin nauki i techniki. (K1A_K01) K2 - Potrafi współpracować w grupie i brać odpowiedzialność za zespołowe wyniki. (K1A_K04) K3 - Ma świadomość konieczności przestrzegania zasad kodeksu etycznego. (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Borsuk, A. Dawidowicz, 1998r., "Wykłady z analizy matematycznej", wyd. WSIiE TWP, 2) W. Krysicki, L. Włodarski, 2007r., "Analiza matematyczna w zadaniach", wyd. PWN, t.i,ii, 3) M. Gewert, Z. Skoczylas, 2001r., "Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 4) M. Gewert, Z. Skoczylas, 2007r., "Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania.", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 5) M. Gewert, Z. Skoczylas, 1999r., "Analiza matematyczna 2. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 6) M. Gewert, Z. Skoczylas, 2004r., "Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania.", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 7) M. Gewert, Z. Skoczylas, 2001r., "Równania różniczkowe zwyczajne", wyd. Oficyna wydawnicza GiS. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) L. Siewierski, 1981r., "Ćwiczenia z analizy matematycznej", wyd. PWN, t.i,ii, 2) W. Stankiewicz, J. Wojtowicz, 1982r., "Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych", wyd. PWN, t.i,ii. Przedmiot/moduł: MATEMATYKA 2 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - informacyjny z prezentacją multimaedialną; (W1, W2, W3, W4, U1, U2, K1, K3) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Rozwiązywanie zadań, dyskusja, wybór najbardziej optymalnych metod (W1, W2, W3, U1, U2, K1, K2, K3) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - zadania otwarte i zamknięte (W1, W2, W3, W4, U1, U2, K1, K3) Kolokwium pisemne 2 - zakres równania różniczkowe i rachunek całkowy funkcji jednej i wielu zmiennych (W2, W3, U2, K3) Kolokwium pisemne 1 - zakres rachunek różniczkowy funkcji jednej i wielu zmiennych (W1, U2, K3) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - referowanie wyników domowych prac grupowych (U1, U2, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Matematyka 1 Wymagania wstępne: zaliczony przedmiot Matematyka 1 Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Analizy i Równań Różniczkowych adres: ul. Słoneczna 54, Olsztyn tel /fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Krzysztof Żyjewski krzysztof.zyjewski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Damian Wiśniewski, dr Krzysztof Żyjewski

90 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B MATEMATYKA 2 ECTS: 5 MATHEMATICS 2 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - examin 2,0 godz. - konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 64,0 godz. - przygotowanie się do egzaminu 15,0 godz. - przygotowanie się do realizacji ćwiczeń 30,0 godz. - przygotowanie się do sprawdzianów 15,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60,0 godz. 124,0 godz. - zajęcia praktyczne 0,0 godz. liczba punktów ECTS = 124,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,96 ECTS w zaokrągleniu: 5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,58 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,42 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,00 0,0 godz.

91 B ECTS: 5,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A MATERIAŁOZNAWSTWO I OBRÓBKA CIEPLNA MATERIALS SCIENCE AND HEAT TREATMENT Materia i jej składniki. Materiały techniczne naturalne i inżynierskie porównanie ich struktury, właściwości i zastosowania. Zasady doboru materiałów inżynierskich w budowie maszyn. Podstawy projektowania materiałowego. Źródła informacji o materiałach inżynierskich, ich własnościach i zastosowaniach. Umocnienie metali i stopów, przemiany fazowe, kształtowanie struktury i własności materiałów inżynierskich metodami technologicznymi. Warunki pracy i mechanizmy zużycia i dekohezji materiałów inżynierskich. Stale i odlewnicze stopy żelaza. Metale nieżelazne i ich stopy. Materiały spiekane i ceramiczne. Szkła i ceramika szklana. Materiały polimerowe, kompozytowe, biomimetyczne, inteligentne i funkcjonalne. Metody badania materiałów. Elementy komputerowej nauki o materiałach oraz komputerowego wspomagania projektowania materiałowego oraz doboru materiałów. ĆWICZENIA Wprowadzenie, przepisy BHP, właściwości mechaniczne materiałów konstrukcyjnych. Modelowanie mikrostruktury stopów w procesie nagrzewania i chłodzenia. Analiza metalograficzna stali i staliw. Analiza metalograficzna surówek i żeliw. Analiza metalograficzna stopów metali nieżelaznych. Analiza metalograficzna stali stopowych i o specjalnych właściwościach. Analiza hartowności stopów metali. Obróbka cieplna stopów metali. Analiza metalograficzna stopów metali po obróbce cieplnej. Komputerowo wspomagany dobór materiałów. Podsumowanie, odrabianie i zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych. CEL KSZTAŁCENIA Poznanie właściwości głównych grup materiałó konstrukcyjnych. Nabycie umiejętności doboru materiału konstrukcyjnego do konkretnych zastosowań. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_U01+, T1A_K01+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W02+, K1A_U01+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma wiedzę z fizyki, obejmującą podstawy mechaniki, termodynamiki, optyki, elektryczności i magnetyzmu, fizyki jądrowej, fizyki ciała stałego i elementy fizyki kwantowej, w tym wiedzę potrzebną do zrozumienia, opisu i wykorzystania zjawisk fizycznych przy projektowaniu wytwarzaniu i eksploatacji układów mechanicznych (K1A_W02) Umiejętności U1 - Potrafi pozyskiwać informacje z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie (K1A_U01) Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) L.A. Dobrzański, 1999r., "Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach", wyd. WNT, 2) M. Blicharski, 1998r., "Wstęp do inżynierii materiałowej", wyd. WNT, 3) K. Przybyłowicz, 1999r., "Metaloznawstwo", wyd. WNT, 4) K. Wesołowski, 1980r., "Metaloznawstwo i obróbka cieplna", wyd. WNT. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) M.F. Ashby, D.R.H. Jones, 1997r., "Materiały inżynierskie 1", wyd. WNT, t.1, 2) M.F. Ashby, D.R.H. Jones, 1998r., "Materiały inżynierskie 2", wyd. WNT, t.2. Przedmiot/moduł: MATERIAŁOZNAWSTWO I OBRÓBKA CIEPLNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład informacyjny (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - studenci przeprowadzają analizę matalograficzną, wykonują obróbkę cieplną (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Odpowiedź na pytania problemowe (W1, U1, K1) Egzamin ustny - Odpowiedź na pytania problemowe (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 5,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: fizyka, chemia Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM tomasz.lipinski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Kuś, dr inż., dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM Uwagi dodatkowe: brak

92 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 5,5 MATERIAŁOZNAWSTWO I OBRÓBKA CIEPLNA MATERIALS SCIENCE AND HEAT TREATMENT Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - Przygotowanie części teoretycznej 23,0 godz. - Przygotowanie sprawozdania 30,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 22,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75,0 godz. 137,0 godz. - zajęcia praktyczne 47,5 godz. liczba punktów ECTS = 137,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,48 ECTS w zaokrągleniu: 5,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,49 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 3,01 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,90 47,5 godz.

93 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE CONSUMABLE SUPLIES 1. Klasyfikacja i podział materiałów eksploatacyjnych. 1h 2. Budowa opon. Identyfikacja oznaczeń opon. Identyfikacja przyczyn i rodzajów uszkodzeń opon. Warunki przechowywania. Parametry eksploatacyjne. 2h 3. Paliwa płynne do silników tłokowych. Technologia wytwarzania. Podział paliw. Metody badań i właściwości. Dodatki do paliw. Akty prawne. 2h 4. Paliwa gazowe do silników tłokowych. Technologia wytwarzania. Podział paliw. Metody badań i właściwości. Akty prawne. 2h 5. Paliwa alternatywne. Technologia wytwarzania. Metody badań i właściwości. Dodatki do paliw. Akty prawne. 2h 6. Technologia wytwarzania olejów smarowych. Podział olejów. Metody badania i właściwości olejów. Klasyfikacja olejów smarowych. 2h 7. Technologia wytwarzania smarów. Podział smarów. Metody badania i właściwości smarów. Klasyfikacja smarów. 2h 8. Klasyfikacja i właściwości płynów chłodzących i hamulcowych. Środki myjące i konserwujące. Płyny do spryskiwaczy. 2h ĆWICZENIA 1. Wprowadzenie 1h, 2. Identyfikacja oznaczeń opon oraz przyczyn i rodzajów ich uszkodzeń 2h, 3. Badania lepkości kinematycznej wg EN ISO 3104:1996 2h, 4. Oznaczanie temperatury zapłonu wg EN ISO 3679:2002 2h, 5. Oznaczanie zawartość wody wg EN ISO 12937:2000 2h, 6. Badanie działania korodującego paliw na miedź (3h w temperaturze 50o C) wg EN ISO 2160:1998 2h, 7. Technologia produkcji estrów metylowych oleju rzepakowego i badanie ich właściwości 4h CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych stosowanych w pojazdach i maszynach roboczych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U08+, T1A_U13+, T1A_U14++, T1A_U15+, T1A_K02++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W14+, K1A_W15+, K1A_U08+, K1A_U14+, K1A_U19+, K1A_K02+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma wiedzę w zakresie materiałów inżynierskich (K1A_W14), (T1A_W02), (T1A_W07) (K1A_W14) W2 - Student ma podstawową wiedze o trendach rozwojowych w zakresie eksploatacji maszyn (K1A_W15), (T1A_W05) (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student potrafi przeprowadzać pomiary (K1A_U08), (T1A_U08) (K1A_U08) U2 - Student potrafi posługiwać się aparatura pomiarową (K1A_U14), (T1A_U14), (T1A_U15) (K1A_U14) U3 - Student potrafi dobrać odpowiednie materiały inżynierskie (K1A_U19), (T1A U13), (T1A_U14) (K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżyniera oraz ich wpływ na stan środowiska (K1A_K02), (T1A_K02) (K1A_K02) K2 - Student ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami, wpływającymi na ochronę środowiska (K1A_K03), (T1A_K02) (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Surygała Jan, 2008r., "Wodór jako paliwo", wyd. WNT, t.1, s.178, 2) Kazimierz Baczewski, Tadeusz Kałdoński, 2005r., "Paliwa do silników o zapłonie iskrowym", wyd. WKŁ, t.1, s.242, 3) Baczewski Kazimierz, Kałdoński Tadeusz, 2008r., "Książka Paliwa do silników o zapłonie samoczynnym", wyd. WKŁ, t.1, s.224, 4) Maćkowski J., 2006r., "Wybrane problemy paliw samochodowych", wyd. Wyd. Pol. Śląskiej, t.1, s.241, 5) Merkisz J., Pielecha I., 2004r., "Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów.", wyd. Wyd. Pol. Pozn., t.1, s.239, 6) Jaworski J., 1987r., "Ogumienie pojazdów samochodowych budowa i eksploatacja", wyd. WKŁ, t.1, s.224, 7) Wiesław Zwierzycki, 2006r., "Płyny eksploatacyjne do środków transportu drogowego. Charakterystyka funkcjonalna i ekologiczna", wyd. Wydawnictwo: Politechniki Poznańskiej, t.1, s.333, 8) Wiesław Zwierzycki, 1998r., "Paliwa, oleje, motoryzacyjne płyny eksploatacyjne", wyd. ITE, t.1. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Maćkowski J., 2006r., "Paliwa silnikowe", wyd. PTNŚS, t.1. Przedmiot/moduł: MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezentacją multimedialną (W1), (W2), (U3), (K1), (K2) (W1, W2, U3, K1, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem aparatury pomiarowej (W1), (W2), (U1), (U2), (U3), (K1), (W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium ustne 1-3 kolokwia. Weryfikacja wiedzy z zakresu materiałów eksploatacyjnych. (W1, W2, U3, K1, K2) Sprawozdanie 1 - Zaliczenie 7 sprawozdań (W1), (W2), (U1), (U2), (K1), (K2) (W1, W2, U1, U2, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Podstawy eksploatacji i niezawodności maszyn Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości z zakresu eksploatacji pojazdów i maszyn Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Piotr Szczyglak szczypio@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Piotr Szczyglak

94 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE CONSUMABLE SUPLIES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do kolokwium 10,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia wykładów 5,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań 10,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 28,20 godz./ects = 1,99 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,89 punktów ECTS.

95 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MATERIAŁY INŻYNIERSKIE ENGINEERING MATERIALS Projektowanie materiałowe i technologiczne. Porównanie właściwości i zastosowań podstawowych rodzajów materiałów konstrukcyjnych Możliwości umacniania stopów konstrukcyjnych. Umacnianie stopowością, ziarnistością, obróbką plastyczną, obróbką cieplną, cieplnochemiczną, cieplno-mechaniczną. Stale konstrukcyjne, maszynowe i na urządzenia ciśnieniowe. Rola pierwiastków stopowych i procesu technologicznego w kształtowaniu właściwości. Kryterium hartowności i spawalności. Stopy żelaza o szczególnych właściwościach. Specyfika struktury i właściwości. Kierunki rozwoju materiałów polimerowych (właściwości, zastosowanie). Tworzywa ceramiczne i kompozytowe. Otrzymywanie, właściwości, zastosowanie. Cermetale. SEMINARIUM Układy równowagi. Wykresy CTP. Struktura a właściwości mechaniczne i użytkowe stopów metali. Półwyroby stalowe. Technologiczne czynniki wpływające na jakość wyrobów hutniczych. Materiały łączone metodami spawalniczymi. Stale konstrukcyjne drobnoziarniste, ulepszane cieplnie, obrabiane termomechanicznie. Zastosowanie. Materiały dla przemysłu maszynowego. Stale do ulepszania cieplnego, stale sprężynowe, stale łożyskowe. Materiały narzędziowe. Skład chemiczny, struktura, właściwości zastosowanie. Stopy odporne na korozję. Podział, struktura, właściwości, zastosowanie. Materiały do pracy w temperaturach podwyższonych i obniżonych. Materiały odporne na ścieranie. Materiały do obróbki cieplno-chemicznej. Staliwa i żeliwa stopowe, właściwości i zastosowanie. Stopy Ti, Ni i Al. Struktura, właściwości zastosowanie. Spiekane metale i materiały kompozytowe na części maszyn. Ceramika konstrukcyjna. Otrzymywanie, właściwości zastosowanie. CEL KSZTAŁCENIA Przedmiot pogłębia wiadomości z zakresu materiałów stosowanych w budowie maszyn, na narzędzia oraz konstrukcje budowlane. Omawiane są w ujęciu problemowym możliwości kształtowania struktury i właściwości tworzyw konstrukcyjnych a w szczególności: stopów żelaza i metali nieżelaznych, stopów metali o specjalnych własnościach fizycznych, polimerów, ceramiki i cermetali, materiałów o szczególnych właściwościach eksploatacyjnych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_U03+, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W03+, K1A_W04+, K1A_U03+, K1A_U16+, K1A_U17+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Wiedza z zakresu kształtowania struktury i właściwości stopów metali, specyfiki zastosowań tworzyw konstrukcyjnych z uwagi na warunki eksploatacyjne, ograniczeń technologicznych w procesach wytwarzania. Wiedza o stosowanych w świecie systemach oznaczania stopów technicznych oraz znajdowania odpowiedników w różnych systemach klasyfikacyjnych. (K1A_W03, K1A_W04) Umiejętności U1 - Studenci nabywają umiejętność praktycznego doboru materiałów z uwagi na własności mechaniczne i warunki eksploatacyjne oraz ze względu na posiadane zaplecze technologiczne do wytwarzania elementów konstrukcyjnych. (K1A_U16) U2 - Umiejętność podwyższania wybranych właściwości tworzyw konstrukcyjnych w wyniku zastosowania obróbki plastycznej, cieplnej i cieplnoplastycznej (K1A_U17) U3 - Student umie przygotować prezentację multimedialną. (K1A_U03) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dobrzański L.,, 1998r., "Materiałoznawstwo z podstawami nauki o materiałach", wyd. WNT Warszawa, 2) Dobrzański L.,, 2004r., "Metalowe materiały inżynierskie.", wyd. WNT Warszawa, 3) Wojtkun F., Porfiriewicz Sołncew.,, 1997r., "Materiałoznawstwo", wyd. Politechnika Radomska, t.t. 1 i 2, 4) Wojtkun F., Porfiriewicz Sołncew.,, 1998r., "Materiały specjalnego przeznaczenia.", wyd. Politechnika Radomska, 5) Ciszewski B., Przetakiewicz W.,, 1993r., "Nowoczesne materiały w technice", wyd. Wyd. Bellona Warszawa, 6) Ashby M.F. Jones D.,, 1995r., "Materiały inżynierskie. Właściwości i zastosowania", wyd. WNT Warszawa, t.t.1, 7) Ashby M.F. Jones D.,, 1995r., "Kształtowanie struktury i właściwości, dobór materiałów.", wyd. WNT Warszawa, t.t 2, 8) Ashby M.F. Jones D.,, 1998r., "Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim", wyd. WNT Warszawa, 9) Nowacki J.,, 2005r., "Spiekane metale i kompozyty z osnową metaliczną", wyd. WNT Warszawa, 10) Olszyna A.R.,, 2001r., "Ceramika supertwarda", wyd. Oficyna Wyd. Pol. Warszawskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Burakowski T., Wierzchom T.,, 1995r., "Inżynieria powierzchni metali", wyd. WNT Warszawa, 2) Dobrzański L.A.,, 2001r., "Zasady doboru materiałów inżynierskich z kartami charakterystyk", wyd. Wyd. Pol.Śląskiej w Gliwicach, 3) Ciszewski A., T. Radomski, A. Szummer,, 1998r., "Materiałoznawstwo", wyd. WPol. Warszawskiej, 4) Przybyłowicz K., J. Przybyłowicz.,, 2000r., "Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach", wyd. WNT Warszawa, 5) Prowans S.,, 2000r., "Struktura stopów", wyd. PWN Warszawa. Przedmiot/moduł: MATERIAŁY INŻYNIERSKIE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: wykład, seminarium Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Seminarium: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Seminarium Seminarium - Systemy klasyfikacji i oznaczania stopów żelaza i metali nieżelaznych PN, EN. Zamienniki materiałow (W1, U1, U2, U3, K1) Wykład Wykład - wykłady problemowe wspomagane prezentacjami multimedialnymi (W1) Forma i warunki zaliczenia Udział w dyskusji 1 - ocena zrozumienia zagadnień materiałowych na podstawie zaangażowania w dyskusję (W1, U1, U2) Egzamin pisemny (test wielokrotnego wyboru, ustrukturyzowane pytania) - wgzamin problemowy/ testowy, (W1) Kolokwium pisemne 1 - weryfikacja zrozumienia problematyki doboru materiałów do warunków eksploatacyjnych, doboru zamienników materiałowych, możliwości podwyższania właściwości użytkowych tworzyw konstrukcyjnych. (W1) Prezentacja 1 - opracowanie charakterystyk poszczególnych grup materiałowych w postaci prezentacji multimedialnych (W1, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Tworzywa sztuczne i kompozyty, Materiałoznawstwo i obróbka cieplna, Technologia metali, Technologie Wymagania wstępne: nie wymagane umiejętności praktyczne, wiedza ogólnotechniczna Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Roman Dutka dutkak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Kuś, dr inż., dr inż. Andrzej Sławomir Lempaszek

96 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 MATERIAŁY INŻYNIERSKIE ENGINEERING MATERIALS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 2,0 godz. - udział w seminariach 30,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 47,0 godz. - przygotowanie do egzaminu 15,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń seminaryjnych 13,0 godz. - przygotowanie prezentacji 25,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 53,0 godz. 100,0 godz. - zajęcia praktyczne 30,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,88 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,12 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,20 30,0 godz.

97 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A ECTS: 3,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MECHANIKA PŁYNÓW FLUID MECHANICS Podstawowe pojęcia w mechanice płynów, podstawowe właściwości fizyczne płynów, ciśnienie, prawo Archimedesa, pływalność, napór hydrostatyczny na ściany, prawo ciągłości przepływu, równanie Bernoulliego, straty przepływów, zjawiska nieustalone ĆWICZENIA Metody i narzędzia pomiarowe. Pomiary ciśnienia, prędkości i natężenia przepływu cieczy i gazów. Wyznaczanie profilu prędkości gazu w przewodzie kołowym. Badanie charakteru przepływu, liczba Reynold sa. Badanie charakterystyki połączeń wentylatorów. Współpraca szeregowa i równoległa wentylatorów. Wyznaczenie naporu hydrodynamicznego na ścianki nieruchome. Zastosowanie prawa Hagena-Poiseuilla. Wyznaczanie strat liniowych. Wyznaczanie współczynnika strat lokalnych. Badanie czasu opróżniania zbiornika. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy na temat zjawisk zachodzących podczas transportu lub przechowywania płynów a także wykształcenie umiejętności wykonania prostych pomiarów prowadzących do określenia wartości parametrów opisujących zjawiska. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_W03+++, T1A_W04++, T1A_W07+++, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_U10+, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_K02++, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W08+, K1A_W13++, K1A_W17+, K1A_U08+, K1A_U09+, K1A_U10+, K1A_U14+, K1A_K03+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i prawa odnoszące się do przepływów cieczy i gazów. (K1A_W01, K1A_W13, K1A_W17) W2 - Student zna zakres stosowania poszczególnych praw w mechanice płynów, zna techniki pomiarowe przydatne podczas pracy z płynami (K1A_W08, K1A_W13) Umiejętności U1 - Student potrafi wykonać pomiary podstawowych parametrów przepływu cieczy i gazów. Potrafi ocenić pozyskane wyniki i wyciągnąć odpowiednie wnioski. (K1A_U08, K1A_U14) U2 - Student potrafi rozwiązać elementarne problemy mechaniki płynów metodami rachunkowymi (K1A_U09, K1A_U10) Kompetencje społeczne K1 - Student jest w stanie pracować w zespole zajmującym się problematyką związaną ze zjawiskami zachodzącymi przy transporcie płynów. Potrafi zorganizować pracę zespołu pomiarowego oraz koordynować analizę wyników. (K1A_K03, K1A_K04, K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA Brak LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: MECHANIKA PŁYNÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 12/2 Ćwiczenia: 20/3 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład wprowadzający. (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Zadania rachunkowe (15h)/ ćwiczenia labobaroryjne (15h). (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin ustny - Sprawdzian wiedzy w zakresie wylosowanych zagadnień mechaniki płynów (W1, W2, U1, U2) Kolokwium pisemne 1 - Rozwiązanie zestawu zadań sprawdzających umiejętność przeprowadzenia obliczeń (W2, U1, U2) Sprawdzian ustny 1 - Sprawdzian przygotowania teoretycznego do wykonania poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych przed ich rozpoczęciem (W1, W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika techniczna, matematyka Wymagania wstępne: mechanika techniczna, matematyka - podstawy Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Paweł Pietkiewicz Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Paweł Pietkiewicz

98 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3,5 MECHANIKA PŁYNÓW FLUID MECHANICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 12,0 godz. - udział w ćwiczeniach 20,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 34,0 godz. - Samodzielna praca studenta 50,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. 84,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 84,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,36 ECTS w zaokrągleniu: 3,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,42 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,08 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

99 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A MECHANIKA TECHNICZNA 2 ECTS: 5 TECHNICAL MECHANICS 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Równania ruchu we współrzędnych kartezjańskich, prędkość, przyspieszenie, klasyfikacja ruchu punktu. Ruch we współ. naturalnych, równanie ruchu, przyspieszenie styczne i normalne. Ruch punktu po okręgu, definicje prędkości kątowej i przyspieszenia kątowego. Ruch punktu we współ. biegunowych i walcowych na płaszczyźnie. Kinematyka bryły sztywnej: więzy i stopnie swobody. Ruch postępowy i obrotowy bryły sztywnej. Prędkość kątowa i przyspieszenie kątowe jako wektory. Ruch płaski: interpretacje ruchu, prędkość, chwilowy środek prędkości, przyspieszenie. Ruch złożony: ruch względny i ruch unoszenia. Dynamika punktu: zasady Newtona, ruch prostoliniowy punktu materialnego. Siła bezwładności, zasada d'alemberta. Praca siły, zasada pędu, zasada krętu, praca, energia, moc. Masowe momenty bezwładności, definicje. Energia potencjalna i kinetyczna, twierdzenie Koeniga. Ruch płaski ciała sztywnego: równania ruchu, pęd kręt, energia. Reakcje dynamiczne. Wyważenie statyczne i dynamiczne wirników. ĆWICZENIA Wyznaczanie prędkości, przyspieszenia i toru na podstawie równań ruchu. Wyznaczanie równań ruchu na przykładach rzeczywistych obiektów. Prędkość i przyspieszenie. Przyspieszenie styczne i normalne. Kinematyka bryły sztywnej. Kinematyka ruchu płaskiego. Rozwiązywanie zadań: Wyznaczanie wartości kinematycznych elementów mechanizmów. Ruch złożony ruch unoszenia i ruch względny. Dynamika punktu: zasady Newtona. Siła bezwładności, zasada d'alemberta. Zasady zachowania dla punktu materialnego. Dynamika układu punktów materialnych. Obliczanie masowych momentów bezwładności. Zasada pędu, zasada krętu, praca dla układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Energia potencjalna i kinetyczna, twierdzenie Koeniga. Ruch postępowy, obrotowy wokół stałej osi. Ruch płaski ciała sztywnego: równania ruchu, pęd kręt, energia. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest uzyskanie przez studenta podstawowej wiedzy z zakresu kinematyki i dynamiki ruchu punktu, bryły sztywnej i mechanizmów. Celem przedmiotu jest opanowanie przez studentów technik rozwiązywania problemów technicznych z zakresu mechaniki ruchu. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_W07+, T1A_U09+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W02+, K1A_W17+, K1A_U09+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma wiedzę z zakresu kinematyki punktu i bryły sztywnej oraz dynamiki punktu i bryły sztywnej Student ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów, ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów. (K1A_W02) W2 - Student zna metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu kinematyki i dynamiki ruchu. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskie metody analityczne. Student potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego z zakresu ruchu obiektów i mechanizmów. (K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student umie analizować zadania z zakresu mechaniki ruchu, potrafi określić wagę i potrzeby zadań występujących w praktyce inżynierskiej. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Nizioł A., 2002r., "Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki", wyd. WNT, 2) Leyko J.,, 2006r., "Mechanika ogólna", wyd. PWN, t.ii. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Osiński Z., 2000r., "Mechanika ogólna", wyd. PWN, 2) Mieszczerski I.W., 1965r., "Zbiór zadań z mechaniki", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: MECHANIKA TECHNICZNA 2 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady tablicowe. (W1, W2, U1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Ćwiczenia audytoryjne z rozwiązywania zadań. (W2, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Odpowiedzi na pytania z zakresu teorii przedstawionej na wykładach. (W1, W2) Egzamin ustny - Odpowiedzi na pytania problemowe z zakresu wiedzy przedstawionej na wykładach. (W1, W2) Kolokwium pisemne 1 - Rozwiązywanie zadań z zakresu ćwiczeń. (U1, K1) Liczba punktów ECTS: 5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka Wymagania wstępne: Opanowanie podstaw przedmiotu mechanika techniczna 1. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Domański Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański

100 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B MECHANIKA TECHNICZNA 2 ECTS: 5 TECHNICAL MECHANICS 2 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na egzaminie 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego z przedmiotu 22,0 godz. - przygotowanie do kolokwiów 11,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 30,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 63,0 godz. 125,0 godz. - zajęcia praktyczne 45,0 godz. liczba punktów ECTS = 125,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,00 ECTS w zaokrągleniu: 5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,48 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,52 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,80 45,0 godz.

101 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MECHANIKA TECHNICZNA I TECHNICAL MECHANICS I Pojęcia podstawowe: siła, rodzaje obciążeń, stopnie swobody, rodzaje więzów i ich reakcje, aksjomaty statyki, rzut siły na dowolną oś i osie układu współrzędnych, wypadkowa sił równoległych, moment siły względem punktu i osi, para sił i jej moment. Zbieżny i dowolny układ sił oraz redukcja i warunki równowagi tych układów sił. Tarcie ślizgowe, toczne i cięgien. Metody rozwiązywania belek, łuków, ram i kratownic płaskich. Geometria mas: moment statyczny, środki ciężkości. Elementy statyki wykreślnej. ĆWICZENIA Podstawowe operacje na wektorach. Stopnie swobody ich odbieranie, określanie reakcji w więzach. Redukcja zbieżnych i dowolnych układów sił. Wyznaczanie sił i reakcji w układach zbieżnych i dowolnych korzystając z warunki równowagi. Określanie sił tarcia i oporów toczenia. obliczanie reakcji podporowych belek, łuków, ram i kratownic płaskich; wyznaczanie sił wewnętrznych w kratownicach. Wyznaczanie położenia środków ciężkości brył i powierzchni. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze częścią mechaniki zwanej statyką w zastosowaniu do rozwiązywania zagadnień technicznych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03+++, T1A_W07+, T1A_U02+, T1A_U03+, T1A_U09+++, T1A_U14++, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W06+++, K1A_W17+, K1A_U02+, K1A_U03+, K1A_U09+++, K1A_U16++, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia, twierdzenia, założenia i zasady statyki oraz wykorzystywany w mechanice opis matematyczny (K1A_W06) W2 - Student zna rodzaje obciążeń, typy elementów konstrukcji i sposoby zamocowań wraz z ich reakcjami (K1A_W06) W3 - Student zna sposoby redukcji i wyznaczania równowagi dowolnych układów sił i momentów oraz metody rozwiązań zagadnień inżynierskich z zakresu statyki (K1A_W06, K1A_W17) Umiejętności U1 - Student stosuje aparat matematyczny do opisu i rozwiązywania zagadnień ze statyki (K1A_U09) U2 - Student wykonuje redukcje dowolnych układów sił i momentów (K1A_U09, K1A_U16) U3 - Student wyznacza równania równowagi ciał dowolnie obciążonych i podpartych oraz wielkości statyczne ze szczególnym uwzględnieniem reakcji podporowych (K1A_U02, K1A_U03, K1A_U09, K1A_U16) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość odpowiedzialności, zagrożeń i skutków wynikających z błędnej analizy zagadnień inżynierskich w zakresie statyki (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Misiak J., 1999r., "Mechanika ogólna", wyd. WNT, t.1, 2) Misiak J., 1999r., "Zadania z mechaniki ogólnej", wyd. WNT, t.1, 3) Mieszczerski I.W., 1965r., "Zbiór zadań z mechaniki", wyd. PWN, t.1. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Leyko J., 2006r., "Mechanika ogólna", wyd. PWN, t.1, 2) Niezgodziński T., 1999r., "Mechanika ogólna", wyd. PWN, t.1, 3) Niezgodziński T., 1999r., "Zbiór zadań z mechaniki ogólnej", wyd. PWN, t.1, 4) Nizioł A., 2002r., "Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki", wyd. WNT, t.1. Przedmiot/moduł: MECHANIKA TECHNICZNA I Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Opisowy, problemowy z przykładami (W1, W2, W3, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Rozwiązywanie zadań z zakresu statyki, indywidualne prace kontrolne (U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - cz.1: rozwiązywanie zadań; cz.2: pisemna lub ustna odpowiedź z zagadnień teoretycznych (W1, W2, W3, U1, U2, U3, K1) Kolokwium pisemne 2 - rozwiązywanie zadań cz.2 (U1, U2, U3) Kolokwium pisemne 1 - rozwiązywanie zadań cz.1 (U1, U2, U3) Praca kontrolna 3 - opracowanie z wyznaczania współrzędnych środka ciężkości figur lub brył (U3, K1) Praca kontrolna 2 - opracowanie z wyznaczania reakcji podporowych w układach belkowo-ramowych (U3, K1) Praca kontrolna 1 - opracowanie z analizy sił wewnętrznych kratownicy płaskiej (U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Matematyka Wymagania wstępne: Znajomość rachunku wektorowego oraz podstaw rachuku różniczkowego i całkowego Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Waldemar Ryszard Dudda dudda@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Waldemar Ryszard Dudda

102 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 MECHANIKA TECHNICZNA I TECHNICAL MECHANICS I Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 47,0 godz. - Przygotowanie do egzaminu z zadań i teorii 10,0 godz. - Przygotowanie do kolokwiów 10,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 21,0 godz. - Przygotowanie prac kontrolnych 12,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 53,0 godz. 100,0 godz. - zajęcia praktyczne 45,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,88 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,12 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,80 45,0 godz.

103 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD MECHATRONIKA MECHATRONICS Istota mechatroniki.przetworniki pomiarowe i sensory.zasady przetwarzania wielkości nieelektrycznych w sygnały elektryczne.zasady działania, budowa i zastosowanie sensorów.układy pneumatyczne i hydrauliczne.fizyczne podstawy zachowania sprężonego powietrza.budowa układu pneumatycznego i hydraulicznego.podstawowe układy sterowania siłownikiem pneumatycznym.podstawowe układy sterowania siłownikami i silnikami hydraulicznymi.zarys budowy,działanie i zastosowanie mikrokontrolera. Rodzaje,budowa,zasada działania i programowanie sterowników PLC. ĆWICZENIA Wstęp do sterowania i programowania robotów i manipulatorów.podstawowe funkcje realizacyjne robotów i manipulatorów.badanie charakterystyk sensorów analogowych położenia,kąta,temperatury,prędkości i ciśnienia.przekaźniki elektromagnetyczne.łączenie elektrycznych układów realizujących podstawowe funkcje logiczne.elementy pneumatycznych i hydraulicznych układów sterowania.symulacja pracy pneumatycznych i hydraulicznych układów logicznych.symbolika schematów kinematycznych.opracowanie schematu kinematycznego.analiza mechanizmów zegarowych.wstęp do programowania układów mikroprocesorowych.środowisko assemblera.pętla główna programu,rozkazy skoków warunkowe i bezwarunkowe,rozkazy przypisania,sterowanie rejestrem portu wej./wyj.programowanie i uruchomienie obsługi wybranego urządzenia. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do praktycznego użytkowania, diagnozowania, regulacji i drobnych napraw współczesnych urządzeń technicznych. Z uwagi na powszechnie stosowane metody sterowania koniecznością staje się przybliżenie specyfiki działania układów mechatronicznych oraz urządzeń zrobotyzowanych. Szczegółowym zamierzeniem jest pokazanie problematyki integracji różnych rodzajów sensorów, aktuatorów i napędów w jednolite systemy mechatroniczne. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04++, T1A_W05++, T1A_U08++, T1A_U09+, T1A_U13+, T1A_K03+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05++, K1A_W15++, K1A_U08++, K1A_U09+, K1A_U15+, K1A_K04+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student rozróżnia różne techniki napędowe. (K1A_W05) W2 - Student identyfikuje różne sensory. (K1A_W05) W3 - Student wyszukuje niezbędne informacje techniczne w internetowych serwisach technicznych. (K1A_W15) W4 - Student dobiera układy napędowe do układów mechatronicznych. (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student korzysta z multimetru elektrycznego. (K1A_U08) U2 - Student korzysta z oscyloskopu. (K1A_U08) U3 - Student potrafi wdrażać programy sterujące w prostych układach mechatronicznych. (K1A_U09) U4 - Student kontroluje uwzględnianie pozatechnicznych aspektów w pracy układów mechatronicznych. (K1A_U15) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi kierować zespołem. (K1A_K04) K2 - Student potrafi zadbać o bezpieczeństwo własne oraz innych. (K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Olszewski, 2009r., "Urządzenia i systemy mechatroniczne", wyd. Rea, t.1 i 2, 2) P. Gałka, 2006r., "Podstawy programowania mikrokontrolera 8051", wyd. PWN, 3) dr hab. inz A. Piętak, prof.uwm, dr inż. P.Drogosz, dr inż. M. Śmieja, "Instrukcje do ćwiczeń", 4) A. Niederliński, 1998r., "Mikroprocesory, mikroukłady, mikrosystemy", wyd. WSiP, 5) Tomasz Starecki, 1996r., "Mikrokontrolery jednoukładowe rodziny 51", wyd. NOZOMI. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) A. Gajek. Z.Juda, 2008r., "Mechatronika samochodowa. Czujniki", wyd. WKŁ, 2) W.W. Spong, M. Vidysagar, 1997r., "Dynamika i sterowanie robotów", wyd. WNT, 3) A. Grono, 2004r., "Mechatronika. Laboratorium", wyd. Wyd. Pol. Gdańskiej, 4) J. Dusza, G. Gortat, A. Leśniewski, 1998r., "Podstawy miernictwa", wyd. Of. Wyd. Pol. Warszawska, 5) A. Niederliński, 1988r., "Mikroprocesory, mikroukłady, mikrosystemy", wyd. WSiP, 6) Z. Mrozek, 2002r., "Inżynieria elektryczna i komputerowa. Komputerowo wspomagane projektowanie systemów mechatronicznych", wyd. Wyd. Pol. Krakowskiej, Kraków, 7) J. Parcheński, 1995r., "Miernictwo elektryczne i elektroniczne", wyd. WSiP. Przedmiot/moduł: MECHATRONIKA Obszar kształcenia: nauki humanistyczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - informacyjny i z prezentacją multimedialną. (W1, W2, W3, W4) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - rozwiązywanie zadań,praca w podgrupach. (U1, U2, U3, U4, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - z pytaniami otwartymi. (W1, W2, W3, W4) Sprawozdanie 4 - z ćwiczeń. (U1, U2, U3, U4, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: podstawy informatyki i systemów informatycznych, programy użytkowe, programowanie Wymagania wstępne: Posługiwanie się pakietem MS Office, znajomość min. jednego języka programowania. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechatroniki adres: ul. Słoneczna 46a, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Andrzej Bolesław Piętak, prof. UWM apietak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Bolesław Piętak, prof. UWM Uwagi dodatkowe: Liczebność grup wykładowych bez znaczenia Liczebność studentów w grupie laboratoryjnej max. 12 osób ze względu na ilość stanowisk laboratoryjnych

104 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 MECHATRONIKA MECHATRONICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - przedstawienie pracy zaliczeniowej z zakresu wykładu 4,0 godz. - udział w kolokwium zaliczeniowym 2,0 godz. - udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 52,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do cwiczeń 25,0 godz. - przygotowanie pracy zaliczeniowej 25,0 godz. 50,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 102,0 godz. liczba punktów ECTS = 102,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,08 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,04 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,96 punktów ECTS.

105 A ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH FINITE ELEMENTS METHOD Podstawowe pojęcia Metody Elementów Skończonych (MES). Zasada prac wirtualnych, zasada minimalnej energii potencjalnej. Element prętowy na płaszczyźnie. Funkcje kształtu, budowa macierzy sztywności elementu z wykorzystaniem zasady minimum energii potencjalnej. Wyznaczanie równoważnych obciążeń węzłowych. Typy elementów skończonych i ich zastosowanie. Element paraboliczny. Całkowanie numeryczne. Element belkowy. Macierz sztywności elementu belkowego, obciążenia węzłowe. Analiza zagadnień 2-wymiarowych przepływ ciepła. Macierz sztywności elementu trójkątnego i wektor obciążeń cieplnych w zagadnieniach termicznych. Zbieżność MES, warunki zgodności i zupełności. Warunki brzegowe. Elementy izoparametryczne. ĆWICZENIA Interfejs programu metody elementów skończonych. Etapy budowy modelu obliczeniowego analizowanego układu. Biblioteka elementów. Analiza belki wspornikowej z wykorzystaniem elementów belkowych. Elementy płaskie. Tworzenie układu elementów i ich agregacja. Wykorzystanie elementów bryłowych. Import geometrii, automatyczne generowanie siatki elementów. Rama przestrzenna/cienka płyta sprężysta (praca zaliczeniowa). Obrony prac zaliczeniowych. CEL KSZTAŁCENIA Wyposażenie uczestnika w skuteczne narzędzie do wykonywania analiz inżynierskich. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W07++, T1A_U09+++, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W23++, K1A_U09++, K1A_U13++, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia metody elementów skończonych. (K1A_W23) W2 - Student rozumie istotę działania metody elementów skończonych. (K1A_W23) Umiejętności U1 - Student umie przegotować poprawny model dyskretny układu mechanicznego. (K1A_U09, K1A_U13) U2 - Student potrafi przeprowadzić analizę wytrzymałościową układu metodą elementów skończonych i zinterpretować wyniki. (K1A_U09, K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość, że jego działalność inżynierska będzie miała wpływ na bezpieczeństwo własne i innych. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Zienkiewicz O. C., 1972r., "Metoda elementów skończonych", wyd. Arkady Warszawa, 2) Rusiński E., Czmochowski J., Smolnicki T., 2000r., "Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych", wyd. Oficyna Wydawnicza PWr, Wrocław, 3) Rakowski G., Kacprzyk Z., 2005r., "Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 4) Zielnica J., 1996r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Hinton E., Owen D.R.J., 1979r., "An Introduction to Finite Element Computations", wyd. Pineridge Press Limited, Swansea, U.K., 2) Ross C. T. F., 1984r., "Finite Element Programs for Axisymmetric Problems in Engineering", wyd. Ellis Horwood Ltd. Chichester. Przedmiot/moduł: METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład problemowy (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Wykonywanie zadań za pomoca metody elementów skończonych z wykorzystaniem programu komputerowego. (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Sprawdzenie wiedzy przekazywanej na wykładach. (W1, W2) Sprawozdanie 1 - Sprawdzenie poprawności wykonania praktycznych zadań obliczeniowych. (U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, komputerowe wspomaganie projektowania, wytrzymałość materiałów I Wymagania wstępne: umiejętność kopiowania plików, uruchamiania programów Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM jozef.pelc@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM Uwagi dodatkowe: Liczba osób w grupie na ćwiczenia laboratoryjne max. 12

106 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH FINITE ELEMENTS METHOD Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 20,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,80 20,0 godz.

107 B ECTS: 1 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ METHODOLOGY OF WRITING THESIS Zasady wyboru tematu pracy dyplomowej. Rodzaje i charakterystyka prac dyplomowych. Rodzaje piśmiennictwa. Technika studiowania literatury, gromadzenie i opracowanie informacji. Konstrukcja pracy inżynierskiej i jej struktura: wstęp i cel pracy, przegląd piśmiennictwa, metodyka badań, omówienie i analiza wyników, wnioski, literatura. Opracowywanie tabelarycznie i graficznie wyników badań oraz tematu pracy. Wymagania formalne dotyczące maszynopisu. Ogólne zasady opracowywania i wygłaszania referatu. Dyskusja. CEL KSZTAŁCENIA Przygotowanie dyplomantów do samodzielnej realizacji pracy dyplomowej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W10++, T1A_U01++, T1A_U13+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K04+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W20+, K1A_W22+, K1A_U01+, K1A_U15+, K1A_U20+, K1A_K05+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę obejmującą zasady realizacji pracy dyplomowej, zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady ochrony własności przemysłowej oraz prawa autorskiego (K1A_W20) W2 - Student potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej oraz innych form własności intelektualnej (K1A_W22) Umiejętności U1 - Student potrafi pozyskiwać niezbędne informacje z różnych źródeł, także w języku obcym, w zakresie zagadnień odnoszących się do realizowanej pracy dyplomowej (K1A_U01) U2 - Student potrafi uzyskane informacje własciwie wkomponować, interpretować, formułować opinie oraz wyciągać wnioski (K1A_U15) U3 - Student potrafi przygotowane informacje uzasadniać oraz prezentować (K1A_U20) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi określić priorytety służące realizacji pracy dyplomowej. (K1A_K05) K2 - Student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej,rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu w sposób powszechnie zrozumiały, zwłaszcza poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki oraz innych aspektów działalności inżynierskiej (K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Rawa T., 2012r., "Metodyka wykonywania inzynierskich i magisterskich prac dyplomowych.", wyd. UWM Olsztyn, 2) Żółtowski B., 1997r., "Seminarium dyplomowe. Zasady pisania prac dyplomowych.", wyd. ATR Bydgoszcz. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 12/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - prezentacja multimedialna, dyskusja. (W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Prezentacja 1 (analiza literatury, multimedialna, ustna) - Zaliczenie na ocenę wykład:na podstawie obecnosci na zajęciach oraz szczegółowego konspektu realizowanej pracy dyplomowej (W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 1 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brab Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Maszyn Roboczych i Metodologii Badań adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. C101, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Tadeusz Rawa, prof.zw. tadeusz.rawa@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Tadeusz Rawa, prof.zw.

108 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 1 METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ METHODOLOGY OF WRITING THESIS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 12,0 godz. 13,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do dyskusji na wykładach 12,0 godz. 12,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25,0 godz. liczba punktów ECTS = 25,00 godz.: 25,00 godz./ects = 1,00 ECTS w zaokrągleniu: 1 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,52 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,48 punktów ECTS.

109 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD METROLOGIA WARSZTATOWA WORKSHOP METROLOGY Definicje podstawowych pojęć występujących w metrologii. Wielkości i jednostki miar zalecane przez Generalną Konferencję Miar oraz normy ISO. Międzynarodowy układ jednostek miar SI. Klasyfikacja przyrządów pomiarowych i miar. Wzorce miar w pomiarach długości i kąta. Przyrządy pomiarowe suwmiarkowe i mikrometryczne. Kontrola wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych, mieszanych i pośrednich. Wymiary nominalne i rzeczywiste. Tolerancja, pole tolerancji. Oznaczanie wymiarów tolerowanych. Zalecenia dotyczące wymiarów nietolerowanych. Zasady tworzenia i obliczania pasowań. Luzy i wciski graniczne. Oznaczanie pasowań. Pomiary odchyłek kształtu i położenia. Odchyłki prostoliniowości, płaskości, okrągłości, walcowości, zarysu przekroju wzdłużnego, równoległości. Tolerancja zależna. Pomiary wymiarów kątowych. Kontrola chropowatości i falistości powierzchni. Kontrola gwintów. Analiza niedokładności pomiarów. Niepewność pomiaru. Nowoczesne współrzędnościowe maszyny pomiarowe. ĆWICZENIA Szkolenie BHP. Wprowadzenie do zajęć z przedmiotu Metrologia warsztatowa. Ogólne zasady posługiwania się przyrządami kontrolnopomiarowymi. Suwmiarkowe przyrządy pomiarowe budowa, kontrola, regulacja i zasady wykonywania pomiarów. Końcowe wzorce długości. Płytki wzorcowe. Pomiarowe przyrządy mikrometryczne i czujniki budowa, kontrola, regulacja i zasady wykonywania pomiarów. Pomiary wymiarów wewnętrznych przyrządami suwmiarkowymi i mikrometrycznymi. Pomiary wymiarów zewnętrznych przyrządami suwmiarkowymi i mikrometrycznymi. Pomiary pośrednie za pomocą optimetru. Pomiary wymiarów kątowych. Wzorce końcowe kąta. Poziomice. Kontrola chropowatości i falistości powierzchni. Pomiary odchyłek kształtu i położenia. Pomiary odchyłek prostoliniowości, płaskości, okrągłości i walcowości. Pomiary gwintów. Pomiary kół zębatych. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy dotyczącej pomiarów wielkości geometrycznych. Przygotowanie do wykorzystania nowoczesnych metod i przyrządów metrologicznych stosowanych w przemyśle. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W03++, T1A_U02+, T1A_U16+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W06++, K1A_U02+, K1A_U18+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma wiedzę z zakresu metrologii przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań dotyczących pomiarów i tolerowania części maszyn. (K1A_W01, K1A_W06) W2 - Student zna podstawowe pojęcia oraz ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną, obejmującą kluczowe zagadnienia, dotyczącą warsztatowych przyrządów pomiarowych. (K1A_W06) Umiejętności U1 - Student potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach. (K1A_U02) U2 - Student potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, związanego z pomiarami warsztatowymi oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia. (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jakubiec W., Malinowski J., 2004r., "Metrologia wielkości geometrycznych", wyd. WNT, Warszawa, 2) Białas S., 2006r., "Metrologia techniczna z podstawami tolerowania wielkości geometrycznych.", wyd. WPW Warszawa, 3) Ratajczyk E., 2005r., "Współrzędnościowa technika pomiarowa. Maszyny i roboty pomiarowe", wyd. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 4) Borzykowski J. (red.), 2004r., "Współczesna metrologia. Zagadnienia wybrane", wyd. WNT, Warszawa, 5) Massalski J.M., Stadnicki J., 1999r., "Legalne jednostki miar i stałe fizyczne", wyd. PWN, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dobrzański T., 2004r., "Rysunek techniczny maszynowy", wyd. WNT Warszawa, t.1, 2) Kamieńska-Krzowska B., Kujan K., 1999r., "Laboratorium metrologii wielkości geometrycznych.", wyd. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin, t.1. Przedmiot/moduł: METROLOGIA WARSZTATOWA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia praktyczne z przyrządami pomiarowymi w grupach laboratoryjnych. (W1, W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Sprawdzian pisemny 1 - Pisemne zaliczenie na ocenę. (W1, W2, U2) Sprawozdanie 1 - Zaliczenie na podstawie wykonanych sprawozdań. (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Matematyka, Geometria z podstawami rysunku technicznego. Wymagania wstępne: Wiedza ogólnotechniczna. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Walczak-Wójciak krzysztof.walczak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Tomasz Chrostek, dr inż. Krzysztof Walczak- Wójciak Uwagi dodatkowe: Zajęcia powinny odbywać się w grupach 12 osobowych.

110 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 METROLOGIA WARSZTATOWA WORKSHOP METROLOGY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Przygotowanie się do wykładów i ćwiczeń 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

111 B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A NAPĘD I STEROWANIE HYDRAULICZNE I PNEUMATYCZNE HYDRAULIC AND PNEUMATIC DRIVE AND CONTROL Podstawowe pojęcia i definicje. Podstawowe elementy układu sterowania. Rola układów hydraulicznych w technice. Zasada działania i podstawowe parametry robocze hydrostatycznego układu hydraulicznego. Straty mocy w układach hydraulicznych. Pompy hydrauliczne. Akumulatory hydrauliczne. Odbiorniki hydrauliczne. Elementy sterujące i metody sterowania. Elementy sterujące zawory. Metody sterowania napędem hydrostatycznym.połączenia i uszczelnienia urządzeń hydraulicznych. Ciecze robocze. Połączenia i uszczelnienia urządzeń hydraulicznych. Własności cieczy roboczych. Powietrze w układzie hydraulicznym Przekładnie hydrauliczne. Przekładnie hydrostatyczne. Napęd hydrokinetyczny Podstawy napędów i sterowania pneumatycznego. Podstawowe wiadomości. Wytwarzanie sprężonego powietrza. Bezdotykowe człony wejściowe. Przykłady zastosowania układów hydraulicznych. Urządzenia hydrauliczne i pneumatyczne w pojazdach samochodowych i maszynach rolniczych. ĆWICZENIA Przykłady charakterystyk urządzeń hydraulicznych. Przedstawienie budowy wybranych pomp, silników hydraulicznych i rozdzielaczy. Podstawowe zasady konstruowania układów hydraulicznych. Budowa schematów układów hydraulicznych i pneumatycznych z zastosowaniem symulacji komputerowej. Wykrywanie błędów układów, modyfikacja układów w celu wyeliminowania błędów. Podstawowe obliczenia układów hydraulicznych. Obliczenia prędkości ruchu siłowników i strat ciśnienia z wykorzystaniem charakterystyk zaworów. Sterowanie prędkością ruchu metodą dławienia i metodą upustu. Rozpoznanie budowy rzeczywistego układu hydraulicznego. Podstawy sterowania elektrycznego w układach hydraulicznych. Projektowanie i budowa elektrycznego układu sterowania. Montaż układów pneumatycznych na podstawie schematów. Podstawy projektowania układów pneumatycznych. Przykłady zastosowania układów hydraulicznych. Projektowanie układów sterowania w układach hydraulicznych. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest przedstawienie studentom teoretycznych podstaw oraz elementów konstrukcyjnych układów napędów hydraulicznych i pneumatycznych. Celem ćwiczeń laboratoryjnych jest nabycie przez studentów praktycznych umiejętności konstruowania i oceny układów hydraulicznych i pneumatycznych oraz układów sterowania. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_U13+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W04+, K1A_W11+, K1A_U08+, K1A_U09+, K1A_U15+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną z budową i funkcjonowaniem urządzeń i układów hydraulicznych i pneumatycznych. (K1A_W11) W2 - Ma wiedzę z zakresu układów automatycznego sterowania w maszynach i urządzeniach z napędem hydraulicznym i pneumatycznym. (K1A_W04) Umiejętności U1 - Student potrafi planować i budować układy hydrauliczne i pneumatyczne oraz wykonywać niezbędne eksperymenty i pomiary wielkości fizycznych, jak natężenie przepływu, temperatura, ciśnienie. (K1A_U08) U2 - Student potrafi wykorzystać metody symulacyjne do projektowania i oceny układów hydraulicznych i pneumatycznych oraz układów sterowania. (K1A_U09) U3 - Student potrafi dokonać analizy funkcjonowania istniejących układów hydraulicznych i pneumatycznych oraz przedstawić, metodę poprawy funkcjonalności układów. (K1A_U15) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej role projektanta i wykonawcy oraz obsługującego urządzenia wyposażone w układy hydrauliczne i pneumatyczne. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Kotnis G., 2008r., "Budowa i eksploatacja układów hydraulicznych w maszynach", wyd. KaBe, 2) Dindorf R., 2003r., "Hydraulika i pneumatyka. Podstawy, ćwiczenia, laboratorium", wyd. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kubrak E, Kubrak J., 2004r., "Hydraulika techniczna. Przykłady obliczeń.", wyd. Wydawnictwo SGGW, 2) Lipski J., 1991r., "Napędy i sterowania hydrauliczne.", wyd. WKŁ. Przedmiot/moduł: NAPĘD I STEROWANIE HYDRAULICZNE I PNEUMATYCZNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15 Ćwiczenia: 15 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady z prezentacją komputerową. (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia eksperymentalne z zastosowaniem stanowisk laboratoryjnych. (U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 2 - Sprawdzenie umiejętności odczytywania schematów układów hydraulicznych. (W1, U1, U3) Kolokwium pisemne 1 - Sprawdzian znajomości symboli hydraulicznych i pneumatycznych. (W2) Sprawozdanie 1 - Sprawozdanie z realizacji każdego ćwiczenia laboratoryjnego. (U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika płynów Wymagania wstępne: Opanowanie podstaw mechaniki płynów Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Domański Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański

112 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 NAPĘD I STEROWANIE HYDRAULICZNE I PNEUMATYCZNE HYDRAULIC AND PNEUMATIC DRIVE AND CONTROL Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 5,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 5,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 20,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,80 20,0 godz.

113 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD NARZĘDZIA SKRAWAJĄCE MACHINE TOOLS zapoznanie z budową narzędzi skrawających i optymalnymi warunkami pracy ze szczególnym uwzględnieniem różnych rodzajów obróbki. Sposoby ostrzenia narzędzi i warunki regeneracji. ĆWICZENIA 1. Podstawy konstrukcji narzędzi skrawających, 2. Dobór parametrów skrawania CEL KSZTAŁCENIA nauczenie rozróżniania narzędzi, poprawnej-optymalnej eksploatacji i regeneracji-ostrzenia OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W07+, T1A_U15+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W14+, K1A_U17+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student opanuje podstawową wiedzę nt. materiałów konstrukcyjnych na narzędzia skrawające. Zapozna się z geometrią narzędzi skrawających. Pozna zasady doboru parametrów skrawania. (K1A_W14) Umiejętności U1 - Student będzie w stanie dobrać parametry technologiczne obróbki skrawaniem. (K1A_U17) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) DMOCHOWSKI J. UZAROWICZ A., 1984r., "Obróbka skrawaniem i obrabiarki", wyd. PWN, 2) PRZYBYLSKI L., 2000r., "Strategia doboru warunków obróbki współczesnymi narzędziami", wyd. PK, 3) Zespół pod redakcją STÓSA J., 2008r., "Obróbka skrawaniem w praktyce", wyd. VERLAG DASHOFER. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dobrzański Tadeusz, 2006r., "Rysunek techniczny maszynowy", wyd. WNT, 2) Bernat Piotr, 2004r., "Chropowatość powierzchni w rysunku technicznym", wyd. Oficyna wyd. PWSZ, 3) Feld Mieczysław, 2000r., "Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn", wyd. WNT. Przedmiot/moduł: NARZĘDZIA SKRAWAJĄCE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia praktyczne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład tematyczny (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia praktyczne - Praktyczna realizacja procesów skrawania (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - na podstawie podanych warunków początkowych - zaprezentować dobór narzędzi i parametrów skrawania (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: rysunek techniczny,obróbka skrawaniem, technologia Wymagania wstępne: Obróbka skrawaniem Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Janusz Edmund Michalski jmichalski1@o2.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Janusz Edmund Michalski

114 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 NARZĘDZIA SKRAWAJĄCE MACHINE TOOLS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 32,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do kolokwium 10,0 godz. - Przygotowanie do sprawdzianów 30,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań 8,0 godz. 48,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 80,0 godz. liczba punktów ECTS = 80,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,20 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,20 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,80 punktów ECTS.

115 B ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OBRÓBKA SKRAWANIEM I OBRABIARKI MACHINING AND MACHINE TOOLS Materiały narzędziowe. Podstawowe wiadomości o procesie skrawania. Obrabiarki - wiadomości podstawowe. toczenie. Nacinanie gwintów. Przecinanie. Struganie. Przeciąganie. Dłutowanie.Frezowanie. Nacinanie uzębień. Szlifowanie ĆWICZENIA Bezpieczeństwo podczas realizacji obróbki skrawaniem. identyfikacja i analiza geometryczna narzędzi. Realizacja różnych rodzajów obróbki skrawaniem. Ostrzenie narzędzi. CEL KSZTAŁCENIA nauczenie posługiwania się różnymi obrabiarkami, narzędziami i sposobami doboru parametrów skrawania OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_U01+, T1A_K01+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W03+, K1A_U01+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw obróbki skrawaniem, budowy narzędzi skrawających i obrabiarek (K1A_W03) Umiejętności U1 - Umiejętność doboru narzędzi skrawających i parametrów skrawania dla danego rodzaju obróbki (K1A_U01) Kompetencje społeczne K1 - Student powinien orientować się w możliwościach realizacji operacji technologicznych poprzez obróbkę skrawaniem. (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Azarow A.S., 1995r., "Mechanizacja i automatyzacja obróbki skrawaniem", wyd. PWT, 2) Balul M.W. Lewandowski S., 1999r., "Obrabiarki zespołowe i automatyczne linie obrabiarkowe", wyd. PWT, 3) Brins C., 2002r., "Obrabiarki do metali", wyd. PWT, 4) Dmochowski j. Uzarowicz A., 1994r., "Obróbka metali i obrabiarki", wyd. PWN, 5) Górski E., 1989r., "Obróbka skrawaniem", wyd. WSP, 6) Jaworski Z., 2004r., "Obrabiarki do metali i praca na nich", wyd. WAT, 7) Ochęduszko K., 1998r., "Koła zębate", wyd. PWT, 8) Przybylski L., 2000r., "Strategia doboru warunków obróbki", wyd. PWN, 9) Wrotny L.T., 1990r., "Obrabiarki skrawające do metali", wyd. PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dobrzański T., 2006r., "Rysunek techniczny maszynowy", wyd. WNT, 2) Wendorf Z., 2010r., "Metaloznawstwo", wyd. WNT. Przedmiot/moduł: OBRÓBKA SKRAWANIEM I OBRABIARKI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - nauczenie posługiwania się różnymi obrabiarkami, narzędziami i sposobami doboru parametrów skraw. (W1, U1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - BHP, identyfikacja narzędzi, kinematyka obrabiarek, sposoby obróbki (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - dobór sposobu i parametrów realizacji wybranego sposobu obróbki (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka, materiałozanwstwo, rysunek techniczny Wymagania wstępne: rysunek techniczny, materiałoznawstwo Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Janusz Edmund Michalski jmichalski1@o2.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Janusz Edmund Michalski

116 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 OBRÓBKA SKRAWANIEM I OBRABIARKI MACHINING AND MACHINE TOOLS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. - zaliczenie na ocenę 2,0 godz. 48,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do ćwiczeń 13,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 10,0 godz. - przygotowanie do sprawdzainów 15,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia 20,0 godz. 58,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 106,0 godz. liczba punktów ECTS = 106,00 godz.: 25,56 godz./ects = 4,15 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,81 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,19 punktów ECTS.

117 O ECTS: 0,25 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ INTELELCUAL PROPERTY PROTECTION WIADOMOŚCI WSTĘPNE- POJĘCIA PODSTAWOWE, METODY REGULACJI. PODSTAWOWE INSTYTUCJE. PRZEDMIOT, PODMIOT I TREŚĆ PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. ŚRODKI OCHRONY WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. CEL KSZTAŁCENIA Poznanie podstawowych instytucji i środków ochrony własności intelektualnej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W10+, T1A_U02+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W22+, K1A_U02+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ogólna orientacja w prawie własności intelektualnej. (K1A_W22) Umiejętności U1 - Uzyskanie podstawowych umiejętności korzystania ze środków ochrony własności intelektualnej. (K1A_U02) Kompetencje społeczne K1 - Aktywność w zakresie respektowania cudzych praw własności intelektualnej. (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Redaktor Piotr Stec, 2011r., "Ochrona własności intelektualnej", wyd. Branta, 2) Red. J.Sieńczyło-Chlabicz, 2009r., "Prawo własności intelektualnej", wyd. LexisNexis. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 2/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Test kompetencyjny 1 - Test składający się z 20 pytań. Na ocenę dostateczną min. 50,5 % punktów. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 0,25 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Prawa Cywilnego adres: ul. Benedykta Dybowskiego 11, pok. 11, Olsztyn tel , sekretariat: Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Jan Antoni Piszczek jan.piszczek4@gmail.com Osoby prowadzące przedmiot: dr Jan Antoni Piszczek

118 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 0,25 OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ INTELELCUAL PROPERTY PROTECTION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,5 godz. - udział w wykładach 2,0 godz. 3,5 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 3,5 godz. liczba punktów ECTS = 3,50 godz.: 25,00 godz./ects = 0,14 ECTS w zaokrągleniu: 0,25 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,25 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

119 B ECTS: 5,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PODSTAWY EKSPLOATACJI I NIEZAWODNOŚCI MASZYN FUNDAMENTALS OF MACHINE MAINTENANCE Elementy teorii eksploatacji. Podstawowe pojęcia i definicje. Proces eksploatacji, stany i stanowiska eksploatacyjne maszyn i urządzeń. Graf eksploatacyjny, rozkład eksploatacyjny. Rozkład repertuaru w bazie eksploatacyjnej maszyn. Współczynniki oceny procesu eksploatacji. Modelowanie procesu eksploatacji. Określenie potencjału eksploatacyjnego maszyny. Fizyczne podstawy eksploatacji maszyn. Modelowanie procesów zużycia maszyn w czasie eksploatacji. Badania eksperymentalne tarcia i zużycia części maszyn Technika smarowania, podstawowe pojęcia i jednostki. Klasyfikacja jakościowa i lepkościowa środków smarnych. Płyny eksploatacyjne, paliwa i środki smarne. Właściwości olejów silnikowych i przekładniowych. Dobór i eksploatacja olejów. Proces użytkowania maszyny i jego ocena na podstawie parametrów technicznych i eksploatacyjnych. Pojęcie niezawodności maszyn, metody doboru i oceny wskaźników niezawodności maszyn. ĆWICZENIA Wyznaczanie stanów i stanowisk eksploatacyjnych dla wybranych maszyn, identyfikacja rodzajów zużycia części maszyn, wyznaczanie charakterystyk użytkowania maszyn, wybór wskaźników niezawodności, wyznaczanie wskaźników niezawodności obiektów nienaprawialnych, ocena niezawodności maszyn i urządzeń, struktury niezawodnościowe systemów technicznych, identyfikacja parametrów określających stan techniczny maszyny, wyznaczanie intensywności zużycia elementów maszyn, opracowanie technologii nakładania powłok antykorozyjnych, ocena stopnia skorodowania i jakości zabezpieczeń antykorozyjnych, ocena efektywności eksploatacji maszyn wg OEE, opracowanie dokumentacji obsługowej zgodnie z Dyrektywą Maszynową UE. CEL KSZTAŁCENIA Student pozna zasady racjonalnej eksploatacji maszyn i urządzeń. Potrafi zaprojektować system eksploatacji wybranej maszyny z uwzględnieniem procesów użytkowych, obsługowych, niezawodnościowych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W05+, T1A_W06++, T1A_W07+, T1A_U05+, T1A_U08+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_W15+, K1A_W16+, K1A_W17+, K1A_U05+, K1A_U08+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi podstaw eksploatacji i niezawodności maszyn. (K1A_W11, K1A_W15) W2 - Zapoznanie studentów z zasadami racjonalnej eksploatacji maszyn. (K1A_W16, K1A_W17) Umiejętności U1 - Nabycie przez studentów umiejętności pomiarów charakterystyk użytkowania i obsługiwania wybranych urządzeń i maszyn. Umiejętność wyboru i wyznaczania wskaźników niezawodności oraz opracowanie programu (K1A_U05, K1A_U08) Kompetencje społeczne K1 - Przygotowanie studentów do pracy związanej z eksploatacją i niezawodnością maszyn. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Michalski R., Niziński S., 1997r., "Podstawy eksploatacji obiektów technicznych", wyd. Wydaw. ART, 2) Georg-Wilhelm Werner, "Praktyczny poradnik, Konserwacja maszyn i urządzeń.", wyd. wyd. Wydaw. Alfa-WEKA Sp.z o.o.. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: PODSTAWY EKSPLOATACJI I NIEZAWODNOŚCI MASZYN Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 45/3 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny, problemowy (W1, W2, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia laboratoryjne, audytoryjne (W1, W2, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Egzamin (W1, W2, U1, K1) Sprawozdanie 1 - sporządzenie i zaliczenie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych (W1, W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 5,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: statystyka, mechanika, wytrzymałość materiałów, budowa maszyn Wymagania wstępne: wymagania względem praktycznych umiejętności, z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw. ryszard.michalski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Jarosław Krzysztof Gonera, mgr inż. Michał Janulin, prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw.

120 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 5,5 PODSTAWY EKSPLOATACJI I NIEZAWODNOŚCI MASZYN FUNDAMENTALS OF MACHINE MAINTENANCE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 45,0 godz. 75,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 60,0 godz. 60,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 135,0 godz. liczba punktów ECTS = 135,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,40 ECTS w zaokrągleniu: 5,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 3,06 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,44 punktów ECTS.

121 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 1 ECTS: 3 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 1 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Elementy metodyki konstruowania maszyn. Zagadnienia łączenia elementów maszyn. Połączenia rozłączne i nierozłączne maszyn. Naprężenia i obliczenia wytrzymałościowe połączeń. Dobór cech konstrukcyjnych połączeń wału z piastą. Projektowanie i obliczanie osi i wałów. Sprzęgła rozłączne i nierozłoczne. ĆWICZENIA Jeden projekt z zakresu połączeń rozłącznych i nierozłącznych, mechanizmów śrubowych. Zakres opracowania projektu obejmuje: opracowanie założeń konstrukcyjnych, opracowanie koncepcyjne wytworu, wybór optymalnej koncepcji i dobór cech konstrukcyjnych wytworu, rysunek złożeniowy i rysunki detali wskazanych przez prowadzącego ćwiczenie, obliczenia i opis techniczny wytworu. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest wypracowanie u studenta umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów projektowo-konstrukcyjnych oraz zdobycie niezbędnej do tego typu działań wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+++, T1A_W03++, T1A_W04+, T1A_W05+, T1A_W07+++, T1A_U07+, T1A_U09++, T1A_U14+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W07++, K1A_W15+, K1A_W23++, K1A_U09++, K1A_U13+, K1A_U16+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna budowę i zasadę działania maszyn i urządzeń oraz ich podzespołów. (K1A_W05, K1A_W07) W2 - Student rozumie podstawowe algorytmy wykorzystywane w obliczeniach konstrukcyjnych (K1A_W07, K1A_W23) W3 - Student dysponuje aktualną wiedza na temat konstruowania maszyn (K1A_W15, K1A_W23) Umiejętności U1 - Student opanowuje umiejętność budowania założeń projektowo-konstrukcyjnych (K1A_U16) U2 - Student posiada umiejętność doboru modeli obliczeniowych oraz poszukiwania rozwiązań optymalnych w konstruowaniu maszyn i urządzeń (K1A_U09, K1A_U13) U3 - Student posiada umiejętność wykonywania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn (K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi samodzielnie prowadzić prace projektowo-konstrukcyjne (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dietrich Marek i inni, 1995r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1,2,3, 2) Osińskiego Z., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. Naukowe PWN, 3) Kurmaz L. W., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie", wyd. Wyd. PWN, 4) Osiński Z., J. Wróbel, "Wybrane Metody Komputerowego Wspomagania Konstruowania Maszyn", wyd. Wyd. PWN, 5) Muller L., A. Wilk, 1996r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. PWN, 6) Muller L., 1996r., "Przekładnie zębate", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, 7) Reguła J., Ciania W., 1993r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. AR-T Olsztyn, t.1,2, 8) Miąskowski W., Reguła J., 2002r., "Podstawy Konstrukcji Maszyn. Przykłady obliczeń połączeń śrubowych i spawanych.", wyd. UWM Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Korewa, W., Zygmunt K., 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. WNT, Warszawa, 2) Osiński Z., W. Bajon, T. Szucki, 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. PWN, Warszawa, 3) Knosala R., A. Gwiazda, A. Baier, P. Gendarz,, 2000r., "Podstawy konstrukcji maszyn - przykłady obliczeń", wyd. WNT, Warszawa, 4) Kocańda S., J. Szala:, 1997r., "Podstawy obliczeń zmęczeniowych", wyd. PWN, Warszawa, 5) Kiciński J, 1994r., "Teoria i badania hydrodynamicznych poprzecznych łożysk ślizgowych", wyd. Ossolineum, Gdańsk, 6) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk. Przedmiot/moduł: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 1 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady informacyjne wspomagane technikami multimedialnymi (W1, W2, W3, U3, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Proces projektowania wspomagany komputerowo na każdym jego etapie (W3, U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Praca pisemna zawierająca odpowiedzi na zadane pytania przez osobę egzaminującą (W1, W2, W3, U3) Projekt 1 - Na podstawie wykonanych opracowań konstrukcyjnych w postaci dokumentacji projektowej i ustnej obrony (W3, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: geometria i grafika inżynierska, wytrzymałość materiałów, komputerowe wspomaganie projektowania, me Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi, umiejętność posługiwania się rysunkiem technicznym i systemami CAD/CAE Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński, mgr inż. Marian Stanisław Kordek, dr inż. Łukasz Paweł Miazio, dr inż. Wojciech Miąskowski

122 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 1 ECTS: 3 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 1 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - uczestnictwo w egzamnie 9,0 godz. - udział w konsultacjach projektowych, odbiór projektu 3,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 57,0 godz. - przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 15,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia projektu 3,0 godz. - przygotowanie projektu 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 38,0 godz. 95,0 godz. - zajęcia praktyczne 41,0 godz. liczba punktów ECTS = 95,00 godz.: 30,00 godz./ects = 3,17 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,80 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,20 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,37 41,0 godz.

123 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2 ECTS: 4 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Trybologia i łożyskowanie. Teoria zazębienia, wskaźnik przyporu, korekcja uzębienia i zazębienia. Przekładnie walcowe o zębach prostych i śrubowych. Przekładnie planetarne, stożkowe i ślimakowe. Stan obciążenia przekładni. Przekładnie pasowe, cierne i łańcuchowe. Współczesne narzędzia oceny stanu maszyn i obiektów. Nowoczesne metody analizy stanu dynamicznego maszyn. Systemy mechatroniczne w budowie maszyn. ĆWICZENIA Jeden projekt z zakresu łożyskowania wałów, sprzęgieł, hamulców itp. Zakres opracowania projektu obejmuje: opracowanie założeń konstrukcyjnych,opracowanie koncepcyjne wytworu, wybór optymalnej koncepcji i dobór cech konstrukcyjnych wytworu, rysunek złożeniowy i rysunki detali wskazanych przez prowadzącego ćwiczenie, obliczenia, analizy wytrzymałościowe i opis techniczny wytworu. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest wypracowanie u studenta umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów projektowo-konstrukcyjnych oraz zdobycie niezbędnej do tego typu działań wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+++, T1A_W04+++, T1A_W05++, T1A_W06+++, T1A_W07+++, T1A_U01++, T1A_U07+++, T1A_U09+++, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_U16++, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05++, K1A_W11+++, K1A_W15++, K1A_W23+, K1A_U13+++, K1A_U16+, K1A_U17+, K1A_U20++, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna budowę i zasadę działania maszyn i urządzeń oraz ich podzespołów. (K1A_W05, K1A_W11) W2 - Student posiada wiedzę na temat korelacji poszczególnych elementów maszyn oraz ich kojarzenia w gotowe podzespoły (K1A_W05, K1A_W11, K1A_W15) W3 - Student poszerza wiedzę na temat obliczeń i analiz wytrzymałościowych o ich aplikacyjne wykorzystanie. (K1A_W11, K1A_W15, K1A_W23) Umiejętności U1 - Student posiada umiejętność budowania założeń, doboru modeli obliczeniowych oraz poszukiwania rozwiązań optymalnych w konstruowaniu maszyn i urządzeń. (K1A_U13, K1A_U16, K1A_U20) U2 - Student posiada umiejętność przeprowadzania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn (K1A_U13, K1A_U17) U3 - Student posiada umiejętność przeprowadzania badań i analiz numerycznych zespołów maszynowych oraz oceny wyników tych badań. (K1A_U13, K1A_U20) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi samodzielnie prowadzić prace projektowo-konstrukcyjne (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dietrich Marek i inni, 1995r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1,2,3, 2) Osińskiego Z., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. Naukowe PWN, 3) Kurmaz L. W., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie", wyd. Wyd. PWN, 4) Osiński Z., J. Wróbel, "Wybrane Metody Komputerowego Wspomagania Konstruowania Maszyn", wyd. Wyd. PWN, 5) Muller L., A. Wilk, 1996r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. PWN, 6) Muller L., 1996r., "Przekładnie zębate", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, 7) Reguła J., Ciania W., 1993r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. AR-T Olsztyn, t.1,2, 8) Miąskowski W., Reguła J., 2002r., "Podstawy Konstrukcji Maszyn. Przykłady obliczeń połączeń śrubowych i spawanych.", wyd. UWM Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Korewa, W., Zygmunt K., 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. WNT, Warszawa, 2) Osiński Z., W. Bajon, T. Szucki, 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. PWN, Warszawa, 3) Knosala R., A. Gwiazda, A. Baier, P. Gendarz,, 2000r., "Podstawy konstrukcji maszyn - przykłady obliczeń", wyd. WNT, Warszawa, 4) Kocańda S., J. Szala:, 1997r., "Podstawy obliczeń zmęczeniowych", wyd. PWN, Warszawa, 5) Kiciński J, 1994r., "Teoria i badania hydrodynamicznych poprzecznych łożysk ślizgowych", wyd. Ossolineum, Gdańsk, 6) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk. Przedmiot/moduł: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady informacyjne wspomagane technikami multimedialnymi (W1, W2, W3, U2, U3, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Proces projektowania wspomagany komputerowo na każdym jego etapie (W3, U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Praca pisemna zawierająca odpowiedzi na zadane pytania przez osobę egzaminującą (W1, W2, W3, U2) Egzamin ustny - Odpowiedź ustna na pytania podane przez osobę egzaminującą (W1, W2, W3) Projekt 1 - Na podstawie wykonanych opracowań konstrukcyjnych w postaci dokumentacji projektowej i ustnej obrony (W3, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: grafika inżynierska, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn 1 Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi, umiejętność posługiwania się rysunkiem technicznym, systemami CAD/CAE, rozwiązywaniem prostych zadań konstrukcyjnych Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński, dr inż. Wojciech Miąskowski

124 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2 ECTS: 4 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 2 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w egzaminie pisemnym i ustnym 9,0 godz. - udział w konsultacjach projektowych, odbiór projektu 3,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 72,0 godz. - przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 18,0 godz. - przygotowanie projektu 30,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 48,0 godz. 120,0 godz. - zajęcia praktyczne 63,0 godz. liczba punktów ECTS = 120,00 godz.: 30,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,40 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,60 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,10 63,0 godz.

125 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 3 ECTS: 4 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 3 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA Jeden projekt z zakresu konstrukcji z układem napędowy wyposażonym w przekładnię zębatą itp. projekt realizowany w zespołach projektowych. Zakres opracowania projektu obejmuje: opracowanie założeń, konstrukcyjnych do budowy obiektów technicznych, opracowanie koncepcyjne wytworu ogólnych i cząstkowych, wybór optymalnej koncepcji i dobór cech konstrukcyjnych wytworu i elementów składowych, szkic techniczny konstrukcji, rysunki złożeniowe układu napędowego i projektowanej przekładni oraz rysunki, detali wskazanych przez prowadzącego ćwiczenie, obliczenia i analizy wytrzymałościowe z wykorzystaniem systemów CAE, opis techniczny wytworu, prezentacja projektu. Ćwiczenia laboratoryjne obejmują: badania elementów i zespołów maszyn na stanowiskach laboratoryjnych CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest wypracowanie u studenta umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów projektowo-konstrukcyjnych oraz zdobycie niezbędnej do tego typu działań wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. W czasie ćwiczeń laboratoryjnych do prowadzenia badań doświadczalnych i analizy otrzymanych wyników. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03++, T1A_W04+++, T1A_W06++, T1A_W07+++, T1A_U01+, T1A_U07++, T1A_U08+, T1A_U09+++, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W11++, K1A_W13++, K1A_U08+, K1A_U09++, K1A_U13++, K1A_U16+, K1A_U17+, K1A_U20+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna budowę i zasadę działania maszyn i urządzeń oraz ich podzespołów. (K1A_W11, K1A_W13) W2 - Student posiada wiedzę potrzebną do projektowania złożonych konstrukcji oraz maszyn (K1A_W05, K1A_W11) W3 - Student posiada wiedzę na temat prowadzenia badań laboratoryjnych i sposobów opracowywania oraz interpretacji otrzymanych wyników badań. (K1A_W13) Umiejętności U1 - Student posiada umiejętność budowania założeń, doboru modeli obliczeniowych oraz poszukiwania rozwiązań optymalnych w konstruowaniu maszyn i urządzeń. (K1A_U13, K1A_U16, K1A_U20) U2 - Student posiada umiejętność przeprowadzania analiz inżynierskich z wykorzystaniem systemów CAD/CAE. (K1A_U09, K1A_U13, K1A_U17) U3 - Student posiada umiejętność przeprowadzania badań eksperymentalnych i analiz numerycznych zespołów maszynowych oraz oceny wyników tych badań. (K1A_U08, K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi samodzielnie i w zespole prowadzić prace projektowo-konstrukcyjne i doświadczalne (K1A_K04, K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dietrich Marek i inni, 1995r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1,2,3, 2) Osińskiego Z., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. Naukowe PWN, 3) Kurmaz L. W., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie", wyd. Wyd. PWN, 4) Osiński Z., J. Wróbel, "Wybrane Metody Komputerowego Wspomagania Konstruowania Maszyn", wyd. Wyd. PWN, 5) Muller L., A. Wilk, 1996r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wyd. PWN, 6) Muller L., 1996r., "Przekładnie zębate", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, 7) Reguła J., Ciania W., 1993r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. AR-T Olsztyn, t.1,2, 8) Miąskowski W., Reguła J., 2002r., "Podstawy Konstrukcji Maszyn. Przykłady obliczeń połączeń śrubowych i spawanych.", wyd. UWM Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Korewa, W., Zygmunt K., 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. WNT, Warszawa, 2) Osiński Z., W. Bajon, T. Szucki, 1975r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. PWN, Warszawa, 3) Knosala R., A. Gwiazda, A. Baier, P. Gendarz,, 2000r., "Podstawy konstrukcji maszyn - przykłady obliczeń", wyd. WNT, Warszawa, 4) Kocańda S., J. Szala:, 1997r., "Podstawy obliczeń zmęczeniowych", wyd. PWN, Warszawa, 5) Kiciński J, 1994r., "Teoria i badania hydrodynamicznych poprzecznych łożysk ślizgowych", wyd. Ossolineum, Gdańsk, 6) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk. Przedmiot/moduł: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 3 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, ćwiczenia laboratoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 45/3 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Badania elementów i podzespołów maszyn na stanowiskach laboratoryjnych (W1, W3, U3, K1) Ćwiczenia projektowe - Proces projektowania wspomagany komputerowo na każdym jego etapie (W1, W2, U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Na podstawie wykonanych opracowań konstrukcyjnych w postaci dokumentacji projektowej i ustnej obrony (W1, W2, U1, U2, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Sprawdzenie przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych (W1, W3, U3) Sprawozdanie 1 - Sprawozdanie z przeprowadzonych badań eksperymentalnych (W3, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: grafika inżynierska, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn 1 i 2 Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi, umiejętność posługiwania się rysunkiem technicznym, systemami CAD/CAE, rozwiązywaniem prostych zadań konstrukcyjnych Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Marian Stanisław Kordek, dr inż. Wojciech Miąskowski

126 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 3 ECTS: 4 FUNDAMENTALS OF MACHINERY CONSTRUCTION 3 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - odbiór projektu 1,0 godz. - udział w ćwiczeniach 45,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 46,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia projektu (w tym przygotowanie prezentacji) 7,0 godz. - przygotowanie projektu 30,0 godz. - przygotowanie sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. - przygotownie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 57,0 godz. 103,0 godz. - zajęcia praktyczne 76,0 godz. liczba punktów ECTS = 103,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,12 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,79 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,21 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 3,04 76,0 godz.

127 D ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PODSTAWY MECHANIKI MANIPULATORÓW FUNDAMENTALS OF MECHANICS OF MANIPULATORS Pojęcia podstawowe robotyki. Działy robotyki. Modele manipulatorów i robotów. Struktura manipulatorów. Układy współrzędnych i ich transformacja. Przykłady transformacji układów. Metody analizy kinematycznej manipulatorów. Zadanie proste kinematyki - metoda macierzowa i metoda wektorowa. Zadanie odwrotne kinematyki. Podstawowe zadania dynamiki manipulatorów. Analiza statyczna siłowa. Transformacja sił i momentów. Kinetostatyka manipulatorów. Masy i masowe momenty bezwładności. Siły bezwładności i momenty sił bezwładności. Zastosowanie równań Newtona-Eulera w kinetostatyce. Wyznaczanie reakcji w parach kinematycznych manipulatora metodą wektorową. Metoda równań Lagrange a w dynamice manipulatorów Energia kinematyczna, energia potencjalna, siły uogólnione. Równanie manipulatora. Dynamika manipulatorów z uwzględnieniem tarcia. Dynamika a sterowanie manipulatorami robotów przemysłowych. Pozycjonowanie. Manipulator jako obiekt sterowania. Przykłady analizy dynamicznej. Synteza manipulatorów. Projektowanie układów napędowych i napę ĆWICZENIA Zastosowanie modelowania matematycznego do rozwiązywania zadań analizy kinematycznej manipulatorów. Badanie kinematyki manipulatorów metodą macierzową i metodą wektorową. Zastosowanie metod numerycznych do rozwiązywania odwrotnych zadań kinematyki. Realizacja komputerowa analizy statycznej siłowej. Transformacja sił i momentów za pomocą metod komputerowych. Kinetostatyka manipulatorów. Zastosowanie równań Newtona-Eulera w kinetostatyce. Rozwiązywanie podstawowych zadań dynamiki manipulatorów. Komputerowa realizacja metody wektorowej podczas wyznaczania reakcji w parach kinematycznych manipulatora. Metoda równań Lagrange a w dynamice manipulatorów. Energia kinetyczna, energia potencjalna, siły uogólnione. Nieliniowe równania ruchu manipulatora. Dynamika manipulatorów z uwzględnieniem tarcia oraz oddziaływania wzajemnego mechanizmów dźwigniowych z silnikami. Pozycjonowanie. Manipulator jako obiekt sterowania. Przykłady analizy dynamicznej sterowanych manipulatorów robotów przemysłowych. Synteza manipulatorów. Projektowanie układów napędowych i napędów. Projektowanie wspomagane komputerowo (CAD). CEL KSZTAŁCENIA Opanowanie metod kinematycznej, dynamicznej i kinetostatycznej analizy oraz syntezy mechanizmów i manipulatorów. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_W07+, T1A_U07+, T1A_U09++, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W06+, K1A_W23+, K1A_U09+, K1A_U13+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki mechanizmów jako zespołu ciał sztywnych (K1A_W06) W2 - Ma elementarną wiedzę w zakresie metod numerycznych stosowanych w symulacjach i analizie układów mechanicznych, a także w procesie projektowania, wytwarzania i eksploatacji mechanizmów i manipulatorów (K1A_W23) Umiejętności U1 - Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań z mechaniki mechanizmów i manipulatorów metody analityczne i symulacyjne (K1A_U09) U2 - Potrafi posługiwać się komputerowymi metodami mechaniki przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu projektowania mechanizmów i manipulatorów (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Umie analizować zadania, przydzielone do realizacji, pod kątem określenia priorytetów, służących maksymalnej efektywności wykonania zadania, oraz wszechstronnych skutków jego realizacji. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Wawrzecki J., 2007r., "Teoria manipulatorów", wyd. Politechnika Lódzka, 2) Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K., 2001r., "Teoria mechanizmów i manipulatorów. Podstawy i przykłady zastosowań w praktyce", wyd. WNT, 3) Olędzki A., 1987r., "Podstawy teorii maszyn i mechanizmów", wyd. WNT, 4) Wojnarowski J., Nowak A., 2007r., "Mechanika manipulatorów", wyd. Politechnika Śląska. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kusiak J., Danielewska-Tułecka A., Oprycha P., 2009r., "Optymalizacja. Wybrane metody z przykładami zastosowań", wyd. PWN, Warszawa, 2) Peschel M., Riedel C., 1979r., "Polioptymalizacja metody podejmowania decyzji kompromisowych w zagadnieniach inżynieryjnotechnicznych", wyd. Wydawnictwa Maukowo-Techniczne, Warszawa. Przedmiot/moduł: PODSTAWY MECHANIKI MANIPULATORÓW Obszar kształcenia: nauki przyrodnicze Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: D-przedmiot specjalizacyjny Kod ECTS: D Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Praktyczny Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny wspomagany prezentacjami multimedialnymi. (W1, W2, U1, U2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Rozwiązanie zadań statyki, kinematyki, dynamiki oraz syntezy manipulatorów. (W1, W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Przygotowanie odpowiedzi na pytania teoretyczne i rozwiązywanie zadań z mechaniki manipulatorów (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka, mechanika techniczna, teoria mechanizmów i drgania mechaniczne Wymagania wstępne: umiejętność praktycznego użycia wiedzy z przedmiotów wprowadzających Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Yevhen Kharchenko, prof.zw. Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Yevhen Kharchenko, prof.zw.

128 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 PODSTAWY MECHANIKI MANIPULATORÓW FUNDAMENTALS OF MECHANICS OF MANIPULATORS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - kolokwium 2,0 godz. - konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 49,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium 5,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia 4,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 6,0 godz. 15,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 64,0 godz. liczba punktów ECTS = 64,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,56 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,91 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,59 punktów ECTS.

129 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD PODSTAWY METOD NUMERYCZNYCH THE BASES OF NUMERICAL METHODS Cele metod numerycznych, główne typy zadań obliczeniowych, zastosowanie metod numerycznych w mechanice. Zapis stało- i zmiennopozycyjny liczb rzeczywistych, system dwójkowy i dziesiętny. Błędy: danych wejściowych, obcięcia i zaokrągleń. Interpolacja wielomianowa, metoda i algorytm oparty o wyznaczanie współczynników wielomianu, algorytm Lagrange a, metoda Newtona. Błędy interpolacji. Aproksymacja funkcji, funkcje bazowe, aproksymacja średniokwadratowa: wielomianowa i trygonometryczna. Algorytmy najmniejszych kwadratów. Błędy aproksymacji. Rozwiązywanie układów równań liniowych (metody eliminacji i iteracyjne). Algorytmy rozwiązywania równań nieliniowych (bisekcji i Newtona). Różniczkowanie numeryczne (metodami różnicy progresywnej, wstecznej i centralnej). Błędy różniczkowania numerycznego. Całkowanie numeryczne. Metoda prostokątów. Kwadratury całkowe i algorytmy trapezów i parabol. Kwadratura Gaussa. Błędy całkowania numerycznego. ĆWICZENIA Zapis stało- i zmiennopozycyjny. Reprezentacja liczb w systemie dziesiętnym i dwójkowym. Przenoszenie się błędów w działaniach arytmetycznych i szacowanie ich maksymalnych wartości. Algorytmy i programy interpolacji wielomianowej (metodą wyznaczania współczynników, metodą Lagraqnge a i metodą Newtona). Algorytmy i programy aproksymacji wielomianami algebraicznymi i trygonometrycznymi. Algorytm i Program rozwiązywania układów liniowych równań algebraicznych metodą Gaussa. Algorytm i program wyznaczania pierwiastka równania nieliniowego metodą połowienia (bisekcji). Algorytmy i programy różniczkowania numerycznego (metodą w przód, wsteczną i centralną). Algorytmy i programy całkowania numerycznego (metody prostokątów, trapezów i parabol oraz kwadratura Gaussa). CEL KSZTAŁCENIA Uzyskanie wiedzy na temat metod numerycznych i ich zastosowania w mechanice. Przyswojenie wiedzy na temat standardowych zadań obliczeniowych i opanowanie umiejętności ich numerycznego rozwiązywania. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+++, T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_U01+, T1A_U03+, T1A_U07+, T1A_U09+, T1A_U14+, T1A_U15+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W02+, K1A_W03+, K1A_W07+, K1A_U01+, K1A_U03+, K1A_U07+, K1A_U09+, K1A_U14+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i opis matematyczny wykorzystywany w metodach numerycznych. (K1A_W01) W2 - Student dysponuje aktualna wiedza na temat istoty i zasad prowadzenia obliczeń na maszynach cyfrowych. (K1A_W07) W3 - Student zna podstawowe algorytmy metod numerycznych. (K1A_W02) W4 - Student dysponuje wiedzą na temat wykorzystywania metod numerycznych w mechanice i budowie maszyn. (K1A_W03) Umiejętności U1 - Student potrafi porozumieć się w środowisku zawodowym w zakresie metod numerycznych. (K1A_U01, K1A_U07) U2 - Student umie przygotować dokumentację zadania obliczeniowego metod numerycznych. (K1A_U03, K1A_U09) U3 - Student potrafi napisać algorytm, zaprogramować go i rozwiązać proste zadanie metod numerycznych. (K1A_U14) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) W. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, 1993r., "Metody numeryczne", wyd. WNT, 2) A. Szatkowski, J. Cichosz, 2002r., "Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne", wyd. Wydawnictwo PG, 3) G. Dahlquist, A. Bjork., 1983r., "Metody numeryczne", wyd. PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) J. i M. Jankowscy, 1981r., "Przegląd metod i algorytmów numerycznych", wyd. WNT, 2) A. Jankowski, 1981r., "Algorytmy metod numerycznych", wyd. Wydawnictwo PG, 3) A. Zalewski, R. Cegieła, 1997r., "MATLAB obliczenia numeryczne i ich zastosowania", wyd. Wydawnictwo NADKOM. Przedmiot/moduł: PODSTAWY METOD NUMERYCZNYCH Obszar kształcenia: nauki ścisłe Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 45/3 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład audytoryjny. Forma standardowa. (W1, W2, W3, W4) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Uzupełnienie wykładu przykładami i schematami blokowymi. (W3) Ćwiczenia laboratoryjne - Samodzielne programowanie podstawowych zadań metod numerycznych. (U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Standardowy. (W1, W2, W3, W4) Sprawozdanie 1 - Ocena sprawozdania. (U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka Wymagania wstępne: Znajomość matematyki w zakresie podstawowym. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Grzegorz Zboiński, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Zboiński, prof. UWM

130 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PODSTAWY METOD NUMERYCZNYCH THE BASES OF NUMERICAL METHODS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 45,0 godz. 62,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do wykładu i egzaminu 20,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń oraz opracowanie sprawozdań 18,0 godz. 38,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,48 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,52 punktów ECTS.

131 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 15 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA PRACA DYPLOMOWA GRADUATE WORK Metodyka wykonywania prac dyplomowych (rodzaje i charakter prac dyplomowych, koncepcja realizacji; korzystanie z literatury przedmiotu; gromadzenie materiałów; opracowanie potrzebnych materiałów i wnioskowanie. Przedstawienie planu realizacji pracy, pomoc przy wyborze źródeł literaturowych i redagowaniu poszczególnych rozdziałów pracy dyplomowej. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do prowadzenia pracy badawczej, projektowej i edytorskiej pod kierunkiem promotora oraz opracowanie pracy dyplomowej OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U01+, T1A_U14+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_U01+, K1A_U16+, K1A_U18+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada informacje na temat praktycznych zastosowań wiedzy z przedmiotów podstawowych, kierunkowych i specjalnościowych. (K1A_W15) W2 - Student zna zasady przygotowywania prac dyplomowych. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi pozyskiwać z różnego rodzaju źródeł informacje związane z tematem pracy dyplomowej, dokonywać syntezy uzyskanych informacji oraz formułować zadania badawcze. (K1A_U01, K1A_U16) U2 - Student posiada umiejętność przygotowania prezentacji oraz publikacji w formie pracy dyplomowej zgodnej z przydzielonym tematem. (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student wdrażany do samodzielnej pracy projektowej oraz badawczej. Student rozumie pozatechniczne znaczenie prowadzonych prac projektowych/badawczych. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Rawa T., 1999r., "Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych", wyd. Wyd. ART w Olsztynie, 2) Bogdan Ż., 1997r., "Seminarium dyplomowe. Zasady pisania prac dyplomowych.", wyd. ATR Bydgoszcz, 3) UDT, PN, ISO..., "Obowiązujące normatywy oraz przepisy jednostek kontrolujących (np. UDT)". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk, 2) Autor, "Książki, czasopisma naukowe i popularno-naukowe związane z tematyką realizowanej pracy". Przedmiot/moduł: PRACA DYPLOMOWA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: zajęcia praktyczne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 50/3 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Zajęcia praktyczne - Zajęcia realizowane w formie konsultacyjnym - konsultacje z promotorem (W1, W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Praca dyplomowa 1 - Ocena pracy dyplomowej pod względem merytorycznym i edytorskim (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 15 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Przedmioty ogólne, kierunkowe i specjalnościowe, seminarium dyplomowe Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z procesem projektowania, materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi, systemami CAD/ CAM/CAE oraz prowadzeniem badań doświadczalnych i numerycznych Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński, dr inż. Wojciech Miąskowski, dr inż. Paweł Pietkiewicz Uwagi dodatkowe: Sugeruje się wykonywanie pracy dyplomowej zgodnej z tematyką wybranego przez studenta bloku dyplomującego

132 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 15 PRACA DYPLOMOWA GRADUATE WORK Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w ćwiczeniach 50,0 godz. 50,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie pracy dyplomowej 325,0 godz. 325,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 375,0 godz. liczba punktów ECTS = 375,00 godz.: 25,00 godz./ects = 15,00 ECTS w zaokrągleniu: 15 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 13,00 punktów ECTS.

133 DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PRACA PRZEJŚCIOWA EKSPLOATACYJNA INTERIM OPERATIONAL WORKING Przydzielenie studentom tematów pracy przejściowej Określenie wymagań i założeń projektu Zajęcia konsultacyjne dotyczące realizacji wybranych przez studentów tematów pracy przejściowej Prezentacja przez studentów wykonanych projektów i ich ocena CEL KSZTAŁCENIA Student poznaje metody i środki Związane z eksploatacją maszyn OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02++, T1A_W04+++, T1A_W06++, T1A_W07++, T1A_U05+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W11+, K1A_W12+, K1A_W17+, K1A_U05+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu mechaniki i budowy maszyn (K1A_W05, K1A_W12) W2 - Posiada elementarną wiedzę z metodologii badań naukowych Student ma wiedzę o metodach badań naukowych i pisania pracy naukowobadawczej (K1A_W11, K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej (K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informa (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) 1. Nizinski S.,Michalski R, 2002r., "Diagnostyka obiektów technicznych", wyd. Wyd. Instytutu Technologii Eksploatacji, 2) 2. Żółtowski B. Cempel C., 2004r., "Inżynieria diagnostyki maszyn", wyd. PTDT i ITE. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: PRACA PRZEJŚCIOWA EKSPLOATACYJNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, ćwiczenia laboratoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia laboratoryjne (W1, W2, U1, K1) Ćwiczenia projektowe - Przygotowanie projektu (W1, U1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Zaliczenie na ocenę wykonanie powierzonego do realizacji projektu związanego z eksploatacją maszyn (W1, W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika, wytrzymałość materiałów, budowa maszyn, fizyka Wymagania wstępne: wymagania względem praktycznych umiejętności, z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw. ryszard.michalski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw., dr hab. inż. Jerzy Napiórkowski, prof. UWM

134 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PRACA PRZEJŚCIOWA EKSPLOATACYJNA INTERIM OPERATIONAL WORKING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 70,0 godz. 70,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,20 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,80 punktów ECTS.

135 DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PRACA PRZEJŚCIOWA KONSTRUKCYJNA TERM PROJECT - CONSTRUCTION Praca przejściowa jest zadaniem realizowanym samodzielnie przez studenta, będącym aplikacją wiedzy zdobytej w ciągu studiów, wykorzystaną do rozwiązywania problemów technicznych spotykanych w budowie maszyn. Temat pracy jest wydawany indywidualnie lub zespołowo w ramach specjalizacji jaką wybrał student. Temat pracy przejściowej może być powiązany z pracą inżynierską w taki sposób, aby ułatwić wykonanie pracy inżynierskiej np. poprzez wykonanie projektu, zbudowanie stanowiska badawczego, modelu numerycznego itp. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest wypracowanie u studenta umiejętności samodzielnej lub zespołowej pracy przy rozwiązywaniu złożonych problemów projektowo-konstrukcyjnych dotyczących urządzeń i maszyn oraz zdobycie niezbędnej do tego typu działań wiedzy i umiejętności. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U14+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W23+, K1A_U16+, K1A_U18+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna praktyczne zastosowanie wiedzy z przedmiotów podstawowych i kierunkowych w aplikacjach zgodnych z tematyką bloku dyplomującego (K1A_W15, K1A_W23) Umiejętności U1 - Student opanowuje metodykę samodzielnego rozwiązywania zagadnień związanych z konstruowaniem, obliczaniem i prowadzeniem badań doświadczalnych i numerycznych zgodnych z wybranym blokiem dyplomującym (K1A_U16, K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student wdrażany jest do samodzielnej i zespołowej pracy projektowo-konstrukcyjnej, doboru technologii i wykonania projektowanych układów technicznych zgodnych z wybranym blokiem dyplomującym (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dietrich Marek i inni, 1995r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1,2,3, 2) Kurmaz L. W., 1999r., "Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie", wyd. Wyd. PWN, 3) Osiński Z., J. Wróbel, "Wybrane Metody Komputerowego Wspomagania Konstruowania Maszyn", wyd. Wyd. PWN, 4) Muller L., 1996r., "Przekładnie zębate", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, 5) Reguła J., Ciania W., 1993r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. AR-T Olsztyn, t.1,2, 6) Miąskowski W., Reguła J., 2002r., "Podstawy Konstrukcji Maszyn. Przykłady obliczeń połączeń śrubowych i spawanych.", wyd. UWM Olsztyn, 7) UDT, PN, ISO..., "Obowiązujące normatywy oraz przepisy jednostek kontrolujących (np. UDT)". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kiciński J, 1994r., "Teoria i badania hydrodynamicznych poprzecznych łożysk ślizgowych", wyd. Ossolineum, Gdańsk, 2) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk, 3) Autor, "Książki, czasopisma naukowe i popularno-naukowe związane z tematyką realizowanej pracy". Przedmiot/moduł: PRACA PRZEJŚCIOWA KONSTRUKCYJNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Praca jest realizowana z wykorzystaniem nowoczesnych technik analizy inżynierskiej (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Sposób wykonania i zaliczenia pracy ustala prowadzący w zależności od charakteru pracy. Preferowane jest wykonanie pracy przejściowej w formie projektu oraz jego ustna obrona. (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: podstawy konstrukcji maszyn, komputerowe systemy analizy inżynierskiej, komputerowe wspomaganie projektowania Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z procesem projektowania, materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi oraz umiejętność posługiwania się systemami CAD/CAE Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański, dr inż. Waldemar Ryszard Dudda, prof. dr hab. inż. Jan Kiciński, dr inż. Wojciech Miąskowski Uwagi dodatkowe: Sugeruje się wykonywanie pracy przejściowej zgodnej z tematyką wybranego przez studenta bloku dyplomującego

136 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PRACA PRZEJŚCIOWA KONSTRUKCYJNA TERM PROJECT - CONSTRUCTION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach i zaliczenie pracy/projektu 12,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 42,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia pracy/projektu 9,0 godz. - przygotowanie opracowania/projektu 45,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 54,0 godz. 96,0 godz. - zajęcia praktyczne 89,0 godz. liczba punktów ECTS = 96,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,84 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,75 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,25 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 3,56 89,0 godz.

137 DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PRACA PRZEJŚCIOWA TECHNOLOGICZNA ROTARY TECHNOLOGY JOB Określenie potrzeb, postawienie założeń konstrukcyjnych i technologicznych w oparciu o wymagania i możliwości produkcyjne, wykonanie projektu, weryfikacja projektu. CEL KSZTAŁCENIA Zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy wiedzą teoretyczną, a praktyką inżynierską z zakresu technologii wytwarzania. Doskonalenie umiejętności studentów w realizacji projektów techicznych lub naukowych z syntetycznym wykorzystaniem dotyczczas zdobytej wiedzy. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_U16+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_U18+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów (K1A_W05) Umiejętności U1 - potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - potrafi wspótdziatać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Lutoslawski J., 1955r., "Poradnik odlewnika", wyd. PWN, 2) Perzyk M., Błaszkowski K., Haratym R., Szczepanik., Waszkiewicz S., 1981r., "Materiały do projektowania procesów odlewniczych.", wyd. Wyd.Polit.Warszawskiej, 3) Skarbiński M., 1977r., "Technologiczność konstrukcji maszyn", wyd. WNT, 4) Kornberger Z., 1974r., "Technologia obróbki skrawaniem i montażu", wyd. WNT, 5) Honczarenko J., 2000r., "Elastyczna automatyzacja wytwarzania: obrabiarki i systemy", wyd. WNT, 6) Wołk R., 1972r., "Normowanie czasu pracy na obrabiarkach do obróbki skrawaniem.", wyd. WNT, 7) Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z., 1986r., "Obróbka plastyczna.", wyd. WNT, 8) Wasiunyk P., 1991r., "Teoria procesów kucia i prasowania.", wyd. WNT, 9) Praca zbiorowa, 1977r., "Poradnik inżyniera: Obróbka cieplna stopów żelaza", wyd. WNT, 10) Dobrzański L.A., 2002r., "podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo", wyd. WNT. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: PRACA PRZEJŚCIOWA TECHNOLOGICZNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Projekt technologiczny (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Ocena projektu (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Materiałoznawstwo i obróbka cieplna,tworzywa sztuczne i kompozyty,technologia metali, Obróbka skraw Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM tomasz.lipinski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Lipiński, prof. UWM Uwagi dodatkowe: brak

138 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PRACA PRZEJŚCIOWA TECHNOLOGICZNA ROTARY TECHNOLOGY JOB Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 60,0 godz. - Samodzielna praca studenta 43,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 43,0 godz. 103,0 godz. - zajęcia praktyczne 30,0 godz. liczba punktów ECTS = 103,00 godz.: 25,30 godz./ects = 4,07 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,33 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,67 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,19 30,0 godz.

139 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A P ECTS: 6 TREŚCI MERYTORYCZNE PRAKTYKA Praktyka PRAKTYKA WARSZTATOWA PRACTICE WORKSHOP CEL KSZTAŁCENIA Zdobycie podstawowego doświadczenia z zakresu projektowania, budowy, eksploatacji maszyn i technologii napraw, kontroli jakości produkcji. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U10+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_U10+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Zna metody, techniki, narzędzia stosowane do rozwiązywania zadań inżynierskich typowych dla realizowanych specjalności (K1A_W10) Umiejętności U1 - Dostrzega przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich aspekty systemowe i pozatechniczne (K1A_U10) Kompetencje społeczne K1 - Umie wszechstronnie analizować i efektywnie realizować przydzielone zadania (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jaskulski A., 2008r., "AutoCAD 2009/LT2009+ : wersja polska i angielska : kurs projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2) Feld M., 1994r., "Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn", wyd. WNT Warszawa, 3) Dobrzański L.A., 2004r., "Metalowe materiały inżynierskie", wyd. WNT Warszawa, 4) Dobrzański L.A, 2002r., "Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Materiały inżynierskie z podstawami projektowania materiałowego", wyd. WNT, Warszawa, 5) Ashby M.F, 1998r., "Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim", wyd. WNT, Warszawa, 6) Świsulski D., 2005r., "Komputerowa technika pomiarowa. Oprogramowanie wirtualnych przyrządów pomiarowych w LabView", wyd. PAK, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: PRAKTYKA WARSZTATOWA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: P-Praktyka Kod ECTS: P Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: praktyka Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Praktyka: 3/40 Formy i metody dydaktyczne Praktyka Praktyka - Praktyka (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Sprawozdanie z praktyki 1 - Sprawozdanie (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 6 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Geometria i grafika inżynierska, Materiałoznawstwo i obróbka cieplna, Metrologia warsztatowa, Technologia metali i spajania, Komputerowe wspomaganie projektowania, wytwarzania, Systemy pomiarowe Wymagania wstępne: Posiada wiadomości teoretyczne i praktyczne do odbywania praktyki zawodowej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr inż. Andrzej Olszewski andrzejolszewski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Andrzej Olszewski Uwagi dodatkowe: Kontakt telefoniczny z osobą odpowiedzialną za realizację przedmiotu: mgr inż. Andrzej Olszewski, tel.tpsa: 89/ ; T-Mobile:

140 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 6 PRAKTYKA WARSZTATOWA PRACTICE WORKSHOP Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w praktykach 3,0 godz. 3,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - udział w praktykach 160,0 godz. 160,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 163,0 godz. liczba punktów ECTS = 163,00 godz.: 28,00 godz./ects = 5,82 ECTS w zaokrągleniu: 6 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,11 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 5,89 punktów ECTS.

141 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A P ECTS: 4,5 TREŚCI MERYTORYCZNE PRAKTYKA Praktyka PRAKTYKA ZAWODOWA PRACTICE WORKSHOP CEL KSZTAŁCENIA Zdobycie podstawowego doświadczenia z zakresu projektowania, budowy, eksploatacji maszyn i technologii napraw, kontroli jakości produkcji. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U10+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_U10+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Zna metody, techniki, narzędzia stosowane do rozwiązywania zadań inżynierskich typowych dla realizowanych specjalności (K1A_W10) Umiejętności U1 - Dostrzega przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich aspekty systemowe i pozatechniczne (K1A_U10) Kompetencje społeczne K1 - Umie wszechstronnie analizować i efektywnie realizować przydzielone zadania (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jaskulski A., 2008r., "AutoCAD 2009/LT2009+ : wersja polska i angielska : kurs projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2) Feld M., 1994r., "Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn", wyd. WNT Warszawa, 3) Dobrzański L.A., 2004r., "Metalowe materiały inżynierskie", wyd. WNT Warszawa, 4) Dobrzański L.A, 2002r., "Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Materiały inżynierskie z podstawami projektowania materiałowego", wyd. WNT, Warszawa, 5) Ashby M.F, 1998r., "Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim", wyd. WNT, Warszawa, 6) Świsulski D., 2005r., "Komputerowa technika pomiarowa. Oprogramowanie wirtualnych przyrządów pomiarowych w LabView", wyd. PAK, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: PRAKTYKA ZAWODOWA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: P-Praktyka Kod ECTS: P Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: praktyka Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Praktyka: 120/40 Formy i metody dydaktyczne Praktyka Praktyka - Praktyka (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Sprawozdanie z praktyki 1 - Sprawozdanie (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Geometria i grafika inżynierska, Materiałoznawstwo i obróbka cieplna, Metrologia warsztatowa, Technologia metali i spajania, Komputerowe wspomaganie projektowania, wytwarzania, Systemy pomiarowe Wymagania wstępne: Posiada wiadomości teoretyczne i praktyczne do odbywania praktyki zawodowej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr inż. Andrzej Olszewski andrzejolszewski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Andrzej Olszewski Uwagi dodatkowe: Kontakt telefoniczny z osobą odpowiedzialną za realizację przedmiotu: mgr inż. Andrzej Olszewski, tel.tpsa: 89/ ; T-Mobile:

142 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4,5 PRAKTYKA ZAWODOWA PRACTICE WORKSHOP Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w praktykach 120,0 godz. 120,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120,0 godz. liczba punktów ECTS = 120,00 godz.: 28,00 godz./ects = 4,29 ECTS w zaokrągleniu: 4,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 4,50 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

143 DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM SZYBKIEGO PROTOTYPOWANIA DESIGN USING RAPID PROTOTYPING Wprowadzenie do technik szybkiego prototypowania (SP) w odniesieniu do systemów CAD/CAM/CAE. Środowiska programistyczne w szybkim prototypowaniu. Inżynieria odwrotna w procesie projektowania. Projektowanie w kontekście użycia technologii SP z wykorzystaniem fotopolimerów. Projektowanie w kontekście użycia technologii SP z wykorzystaniem nanoszenia stopionego materiału termoplastycznego FDM.Projektowanie w kontekście użycia technologii SP z wykorzystaniem spiekania i przetapiania metali. Projektowanie w kontekście użycia technologii SP z wykorzystaniem form odlewniczych do szybkiego prototypowania. Przegląd urządzeń do szybkiego prototypowania ĆWICZENIA Ćwiczenia projektowe obejmują: Tworzenie zespołów projektowych, rozdanie tematów i zakresów prac dla poszczególnych członków zespołu. Założenia do projektu, koncepcje rozwiązań technicznych. Prace projektowe nad częściami składowymi podzespołu. Przygotowanie dokumentacji części do wytworzenia w urządzeniu do szybkiego prototypowania. Analiza efektów prac projektowych i modyfikacje w projekcie Ćwiczenia laboratoryjne obejmują: Środowisko programów i dostępne urządzenia do szybkiego prototypowania. Przetworzenie modelu wirtualnego na potrzeby urządzeń SP Wytworzenie fizycznego obiektu z przygotowanej dokumentacji projektowej. Złożenie zespołu z elementów składowych. Analiza właściwości obiektu wytworzonego technikami szybkiego prototypowania - prezentacja CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest wypracowanie u studentów umiejętności zespołowej pracy przy rozwiązywaniu problemów projektowo-wytwórczych urządzeń i maszyn oraz zdobycie niezbędnej do tego typu działań wiedzy i umiejętności. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W04+, T1A_W05+, T1A_W06+, T1A_W07+, T1A_U07++, T1A_U09+++, T1A_U16++, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W12+, K1A_W15+, K1A_W23+, K1A_U09+, K1A_U13++, K1A_U18++, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i modele matematyczne wykorzystywane przy projektowaniu z zastosowaniem technik szybkiego prototypowania. (K1A_W15) W2 - Student zna podstawowe algorytmy i metody wykorzystywane w projektowaniu z zastosowaniem technik szybkiego prototypowania. (K1A_W12, K1A_W23) Umiejętności U1 - Student potrafi opracować projekt elementu z użyciem technik szybkiego prototypowania. (K1A_U09) U2 - Student umie wykonać dokumentację projektu technicznego z przygotowaniem danych dla urządzeń do szybkiego prototypowania. (K1A_U13, K1A_U18) U3 - Student potrafi wykonać przy użyciu urządzeń do szybkiego prototypowania zaprojektowane przez siebie i zespół elementy maszyny (K1A_U13, K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Chlebus E., 2000r., "Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcj", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1, 2) Dietrich Marek i inni, 1995r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1,2,3, 3) Przybylski W., Deja M., 2009r., "Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t.1, 4) Ruszaj A., 1999r., "Niekonwencjonalne metody wytwarzania elementów maszyn i narzędzi", wyd. ISO, Kraków, t.1, 5) Miąskowski W., Reguła J., 2002r., "Podstawy Konstrukcji Maszyn. Przykłady obliczeń połączeń śrubowych i spawanych.", wyd. UWM Olsztyn, t.1, 6) Muller L., 1996r., "Przekładnie zębate", wyd. Wydawnictwo Nauk Technicznych, t. 1, 7) Reguła J., Ciania W., 1993r., "Podstawy konstrukcji maszyn", wyd. AR-T Olsztyn, t.1,2. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kiciński J, 2006r., "Rotor Dynamics", wyd. Wyd. IMP PAN, Gdańsk. Przedmiot/moduł: PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM SZYBKIEGO PROTOTYPOWANIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia projektowe, ćwiczenia laboratoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Informacyjne wspomagane technikami multimedialnymi (W1, W2, U2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Badania eksperymentalne i symulacyjne prowadzące do wykonania zaprojektowanego uprzednio prototypu (U1, U3, K1) Ćwiczenia projektowe - Proces projektowania jest wspomagany komputerowo na każdym jego etapie (W2, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Na podstawie wykonanych opracowań konstrukcyjnych w postaci dokumentacji projektowej i ustnej obrony (W1, W2, U1, U2, K1) Sprawozdanie 1 - Na podstawie wiedzy teoretycznej i wykonania uprzednio zaprojektowanego na ćw. projektowych układu mechanicznego (urządzania/ maszyny) (U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: odstawy konstrukcji maszyn 1,2,3, Komputerowe wspomaganie projektowania, komputerowe wspomaganie wytwarzania Wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z materiałami konstrukcyjnymi, technologią ich kształtowania, obliczeniami wytrzymałościowymi, umiejętność posługiwania się rysunkiem technicznym, systemami CAD/CAM/CAE, rozwiązywaniem zadań konstrukcyjnych Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Jan Kiciński kic@imp.gda.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański, prof. dr hab. inż. Jan Kiciński, dr inż. Wojciech Miąskowski, dr inż. Krzysztof Nalepa

144 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM SZYBKIEGO PROTOTYPOWANIA DESIGN USING RAPID PROTOTYPING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach i odbiór pracy 6,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 51,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia projektu 3,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 10,0 godz. - przygotowanie projektu 30,0 godz. - przygotowanie sprawozdań i prezenacji z ćwiczeń laboratoryjnych 5,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 48,0 godz. 99,0 godz. - zajęcia praktyczne 66,0 godz. liczba punktów ECTS = 99,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,96 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,06 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,94 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,64 66,0 godz.

145 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD PROJEKTOWANIE ZINTEGROWANE INTEGRATED DESIGN Prezentacja trendów w automatyzacji pracy i integracji różnych programów we wspomaganiu pracy konstruktora. Wielowariantowość projektu. Wykonywanie obliczeń inżynierskim w arkuszu i wprowadzanie danych do programu CAD Zasady automatyzacji pracy poprzez własne biblioteki części, operacji i szkiców. Znaczenie tworzenia szablonów części, złożeń i rysunków na przykładach. Automatyzacja tworzenia modelu złożenia poprzez definiowanie więzów w części. Zasady wykonywania modelu części w złożeniu na bazie położenia już istniejących części Zastosowanie Toolbox. Podstawy tworzenia modeli i dokumentacji konstrukcji spawanej. Wykonywanie bibliotek profili konstrukcji spawanej. Zasady wykonywania modeli części blaszanych. Modele blaszane na bazie konwersji bryły. Zasady wykonywania rozwinięć modeli blaszanych. Zastosowanie aplikacji do zarządzania danymi produktu w biurze projektowym. Zasady instalacji i użytkowania serwera projektów. Ustawienia przechowalni plików. ĆWICZENIA Wielowariantowość projektu. Zastosowanie konfiguracji części i złożenia. Tabela konfiguracji. Wykonywanie biblioteki operacji i szkiców. Zastosowanie więzów w złożeniu. Zastosowanie równań w modelu koła zębatego. Zastosowanie Toolbox. Podstawy modelowania konstrukcji spawanych. Podstawy modelowania części blaszanych. Rozwinięcia modeli blaszanych. Dokumentacja części blaszanych. Wprowadzenie do PDM w modelowaniu złożenia. Model mechanizmu z części pobieranych z centralnej przechowalni. Założenia projektu wykonanego z zastosowaniem PDM. Podział zadań między wykonawcami w grupie studentów. Projekt części wg podziału zadań i ewidencja w przechowalni. Kontynuacja pracy w zespole projektantów wg przydzielonych zadań. Modelowanie złożenia i weryfikacja projektu pod względem przedstawionych kryteriów. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest przedstawienie studentom możliwości poprawy wydajności projektowania i weryfikacji projektu poprzez zastosowanie bibliotek części, operacji i szkiców oraz praktyczne opanowania pracy w zespole projektantów, w którym podziałem pracy zarządza oprogramowanie. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_W04+, T1A_W07+, T1A_U07+, T1A_U09++, T1A_K02+, T1A_K03+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W13+, K1A_W23+, K1A_U09+, K1A_U13+, K1A_K04+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną z możliwościami programów komputerowych przeznaczonych zarządzania procesami projektowania i oceny konstrukcji. (K1A_W13) W2 - Student ma rozszerzoną wiedzę z zakresu problematyki pracy w nowoczesnym biurze projektowym, w którym występuje proces integracji zadań projektantów na bazie oprogramowania zarządzającego procesem projektowania. (K1A_W23) Umiejętności U1 - Student potrafi posługiwać się programami inżynierskimi przy rozwiązywaniu problemów z zakresu konstrukcji spawanych, blaszanych, projektów o wielu wariantach oraz automatyzacji procesu projektowania, potrafi posługiwać się technikami informacyjnymi służącymi do zarządzania procesem projektowania wykonywanym w grupie projektantów i integracji przydzielonych zadań. (K1A_U13) U2 - Student potrafi przygotować opracowanie problemów z zakresu projektowania z podziałem zadań w zespole projektantów. (K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w nim role administratora grupy projektantów, wykonawcy oraz weryfikatora projektu. (K1A_K04) K2 - Student potrafi ocenić przydzielone zadanie i wybrać właściwą metodę do realizacji. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Sydor M., 2009r., "Wprowadzenie do CAD. Podstawy komputerowo wspomaganego projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2) Kęska P., 2013r., "SolidWorks 2013", wyd. CADVantage. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Kacprzyk Z. Pawłowska B., 2012r., "Komputerowe wspomaganie projektowania. Podstawy i przykłady", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Przedmiot/moduł: PROJEKTOWANIE ZINTEGROWANE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15 Ćwiczenia: 30 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady z zastosowaniem prezentacji komputerowych. (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia komputerowe z wykorzystaniem oprogramowania typu CAD/CAE. (U1, U2, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Egzamin praktyczny (standaryzowany) - Egzamin praktyczny polegający na rozwiązaniu zadania problemowego z zastosowaniem oprogramowania typu CAE. (W1, W2, U1, U2) Kolokwium praktyczne 1 - Kolokwium praktyczne sprawdzające umiejętności projektowania konstrukcji spawanych i blaszanych z zastosowaniem oprogramowania CAD/CAE. (U1, K2) Projekt 1 - Projekt wykonany na ćwiczeniach z zakresu złożeń i instalacji przemysłowych. (U2, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Komputerowe systemy analizy inżynierskiej Wymagania wstępne: Opanowanie podstaw pracy w programie SolidWorks Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Domański Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański

146 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 PROJEKTOWANIE ZINTEGROWANE INTEGRATED DESIGN Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na egzaminie 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 47,0 godz. - przygotowanie do egzaminu 11,0 godz. - przygotowanie do kolokwum 11,0 godz. - przygotowanie do wykonania projektu 11,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń komputerowych 20,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 53,0 godz. 100,0 godz. - zajęcia praktyczne 45,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,88 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,12 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,80 45,0 godz.

147 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD PZEDSIĘBIORCZOŚĆ ENTREPRENEURSHIP Pojęcie przedsiębiorczości. Osobowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania przedsiębiorczości. Identyfikacja szans przedsiębiorczych. Przedsiębiorca i przedsiębiorstwo. Uwarunkowania i zasady uruchamiania i prowadzenia działalności gospodarczej. Gospodarcze i społeczne role sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Samozatrudnienie i mikroprzedsiębiorstwa. Uwarunkowania rozwoju drobnej przedsiębiorczości. Intraprzedsiębiorczość. ĆWICZENIA Pojęcie przedsiębiorczości. Osobowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania przedsiębiorczości. Identyfikacja szans przedsiębiorczych. Przedsiębiorca i przedsiębiorstwo. Uwarunkowania i zasady uruchamiania i prowadzenia działalności gospodarczej. Gospodarcze i społeczne role sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Samozatrudnienie i mikroprzedsiębiorstwa. Uwarunkowania rozwoju drobnej przedsiębiorczości. Intraprzedsiębiorczość. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy i wywołanie zainteresowania studentów przedsiębiorczością oraz zapoznanie z uwarunkowaniem i zasadami organizacji i prowadzenia działalności gospodarczej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_W09+, T1A_W11+, T1A_U12+, T1A_K06++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_W19+, K1A_W21+, K1A_U12+, K1A_K07++ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą funkcjonowania podmiotów produkcyjnych oraz ich roli w gospodarce (K1A_W18) W2 - ma elementarną wiedzę z zakresu zarządzania strategicznego i operacyjnego oraz marketingu (K1A_W19) W3 - zna podstawowe normy i reguły prawne, organizacyjne, finansowe i etyczne dotyczące funkcjonowania podmiotów produkcyjnych (K1A_W21) Umiejętności U1 - rozumie, analizuje i interpretuje mechanizmy funkcjonowania gospodarki oraz typowe problemy z zakresu zarządzania i inżynierii produkcji (K1A_U12) Kompetencje społeczne K1 - potrafi uczestniczyć w przygotowaniu projektów gospodarczych uwzględniając aspekty ekonomiczne, prawne i polityczne (K1A_K07) K2 - potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy (K1A_K07) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Piecuch T., 2013r., "Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne", wyd. C.H. Beck, 2) Piasecki B., 2001r., "Ekonomika i zarządzanie małą firmą", wyd. PWN Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dominiak P., 2005r., "Sektor MSP we współczesnej gospodarce", wyd. PWN, Warszawa. Przedmiot/moduł: PZEDSIĘBIORCZOŚĆ Obszar kształcenia: nauki ekonomiczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia praktyczne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład problemowy (W1, W2, W3, U1, K1, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia praktyczne - dyskusja dydaktyczna, "burza mózgów", opis przypadku (U1, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Sprawdzian pisemny 1 - kolokwium pisemne - opisy problemowe (W1, W2, W3, U1, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Przedmioty ogólnego kształcenia Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość zasad gospodarki rynkowej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Organizacji i Zarządzania adres: ul. Romana Prawocheńskiego 3, pok. 104, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. Eugeniusz Niedzielski, prof.zw. koiz@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. Eugeniusz Niedzielski, prof.zw.

148 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 PZEDSIĘBIORCZOŚĆ ENTREPRENEURSHIP Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do cwiczeń 10,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 10,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

149 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A BF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA SEMINARIUM DYPLOMOWE SEMINAR Wprowadzenie Omówienie zasad realizacji pracy dyplomowej Prezentacja sposobów korzystania z literatury i zasad cytowania Omówienie metodyki pisania prac naukowej Omówienie sposobów realizacji badań eksperymentalnych Prezentacja przez studentów stanu wiedzy według dostępnej literatury Prezentacja metodyki badań omówienie wyników Analiza realizacji pracy dyplomowej Prezentacja prac dyplomowych i dyskusja CEL KSZTAŁCENIA Przygotowanie pracy dyplomowej OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U05+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_U05+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu mechaniki i budowy maszyn (K1A_W15) W2 - Posiada elementarną wiedzę z metodologii badań naukowych Student ma wiedzę o metodach badań naukowych i pisania pracy naukowobadawczej (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w (K1A_U05) Kompetencje społeczne K1 - Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) 1. Nizinski S.,Michalski R, 2002r., "Diagnostyka obiektów technicznych", wyd. Wyd. Instytutu Technologii Eksploatacji, 2) 2. Żółtowski B. Cempel C., 2004r., "Inżynieria diagnostyki maszyn", wyd. PTDT i ITE. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: SEMINARIUM DYPLOMOWE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: BF-przedmiot kierunkowy do wyboru Kod ECTS: BF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 48/3 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - seminarium dyplomowe (W1, W2, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Projekt 1 - Zaliczenie wykonanie powierzonego do realizacji projektu związanego z eksploatacją maszyn (W1, W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika, wytrzymałość materiałów, budowa maszyn, fizyka Wymagania wstępne: wymagania względem praktycznych umiejętności, z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw. ryszard.michalski@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw.

150 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 SEMINARIUM DYPLOMOWE SEMINAR Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w ćwiczeniach 48,0 godz. 48,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 25,0 godz. 25,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 73,0 godz. liczba punktów ECTS = 73,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,92 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,97 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,03 punktów ECTS.

151 C ECTS: 18 TREŚCI MERYTORYCZNE SEMINARIUM UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A SEMINARIUM DYPLOMOWE, PROJEKT PRACY DYPLOMOWEJ SEMINAR DIPLOMA THESIS PROJECT Wprowadzenie. Omówienie zasad realizacji pracy inżynierskiej. Struktura pracy. Wzorzec edycji pracy dyplomowej. Skład tekstu. narzędzia badawcze. Sposoby pozyskiwania i cytowania literatury. Omówienie metodyki pisania pracy dyplomowej. Omówienie zasad planowania eksperymentu. Rodzaje eksperymentów. Formułowanie celu i zakresu pracy. Prezentacja przez studentów stanu wiedzy na podstawie dostępnej literatury. Prezentacja metodyki badań, omówienie zasad pozyskania danych. Prezentacja sposobów rozwiązania celu pracy. Analiza realizacji pracy dyplomowej. Nabycie umiejętności merytorycznej, krytycznej dyskusji. Prezentacja prac dyplomowych. CEL KSZTAŁCENIA Nabycie umiejętności formułowania celu i zakresu pracy, poznanie zasad poznawczego formułowania problemów, poznanie umiejętności metodycznych rozwiązywania zagadnień, zasady prawidłowej struktury i wzorca edycji pracy dyplomowej, przygotowanie pracy dyplomowej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W05++, T1A_W07+++, T1A_W08+, T1A_U01+, T1A_U04+, T1A_U08+, T1A_U13+, T1A_U14++, T1A_U16++, T1A_K02+, T1A_K04+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_W15+, K1A_W17+, K1A_W18+, K1A_W23+, K1A_U04+, K1A_U08+, K1A_U16+, K1A_U19+, K1A_U20+, K1A_K05+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów (K1A_W10, K1A_W17, K1A_W23) W2 - ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej (K1A_W18) W3 - ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów (K1A_W15) Umiejętności U1 - potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie (K1A_U20) U2 - potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów (K1A_U16, K1A_U19) U3 - potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu studiowanego kierunku studiów (K1A_U04) U4 - potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski (K1A_U08) Kompetencje społeczne K1 - ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały (K1A_K08) K2 - potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Żółtowski Bogdan, 1997r., "Seminarium dyplomowe, zasady pisania prac dyplomowych", wyd. ATR Bydgoszcz, t.1, 2) Opoka Ewa, 2003r., "Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych", wyd. Pś.Gliwice, t.1. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Sobaniec Cezary, 2011r., "Jak napisać pracę inzynierską/magisterską", wyd. 2) WNT, 2014r., "Wytyaczne dla autorów prac dyplomowych na WNT UWM", wyd. Przedmiot/moduł: SEMINARIUM DYPLOMOWE, PROJEKT PRACY DYPLOMOWEJ Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: C-przedmiot specjalnościowy Kod ECTS: C Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: L/100 Rodzaje zajęć: seminarium, konsultacje z opiekunem pracy dyplomowej Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Seminarium: 48/3 Formy i metody dydaktyczne Seminarium Konsultacje z opiekunem pracy dyplomowej - Ćwiczenia (W2, U1, U2, K2) Seminarium - ćwiczenia (W1, W2, W3, U3, U4, K1) Forma i warunki zaliczenia Prezentacja 1 (multimedialna) - Zaliczenie prezentacji z zakresu wykonywanej pracy dyplomowej (W1, W2, W3, U1, U2, U3, U4, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 18 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika, wytzrymałość materiałów, materiałoznawstwo, metrologia, zagadnienia budowy i eksploatacji maszyn Wymagania wstępne: znajomość zagadnień z przedmiotów poprzedzających Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Jerzy Napiórkowski, prof. UWM napj@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM, prof. dr hab. inż. Ryszard Michalski, prof.zw., dr hab. inż. Jerzy Napiórkowski, prof. UWM Uwagi dodatkowe: student szczególy realizacji pracy dyplomowej uzgadnia z promotorem

152 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 18 SEMINARIUM DYPLOMOWE, PROJEKT PRACY DYPLOMOWEJ SEMINAR DIPLOMA THESIS PROJECT Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje z promotorem 20,0 godz. - konsultacje z prowadzącym zajęcia 24,0 godz. - udział w seminariach 48,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 92,0 godz. - samodzielne wykonywanie pracy 360,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 360,0 godz. 452,0 godz. - zajęcia praktyczne 48,0 godz. liczba punktów ECTS = 452,00 godz.: 25,00 godz./ects = 18,08 ECTS w zaokrągleniu: 18 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 3,66 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 14,34 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,92 48,0 godz.

153 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD STATYSTYKA MATEMATYCZNA MATHEMATICAL STATISTICS Wybrane zagadnienia z rachunku prawdopodobieństwa. Statystyka matematyczna zastosowania. Populacja i próba. Badania kompletne i częściowe. Zmienne losowe, ich dystrybuanty i rozkłady. Statystyka opisowa: obliczanie parametrów, interpretacja i prezentacja wyników. Estymacja: estymatory punktowe oraz przedziały ufności dla średniej i wariancji. Testy zgodności z rozkładem normalnym. Weryfikacja hipotez statystycznych testy parametryczne i nieparametryczne. Jednoczynnikowa analiza wariancji. Współczynnik korelacji liniowej. Regresja prostoliniowa. ĆWICZENIA Rachunek prawdopodobieństwa przykłady zadań rachunkowych. Badanie zgodności rozkładu empirycznego z rozkładem normalnym (test Chikwadrat, test Kołmogorowa) - przykłady Parametryczne testy istotności dla jednej wartości średniej - przykłady. Parametryczne testy istotności dla dwóch wartości średnich i prób niezależnych - przykłady. Parametryczne testy istotności dla dwóch wartości średnich i prób zależnych - przykłady. Testy dla jednego i dwóch wskaźników struktury - przykłady Testy nieparametryczne dla dwóch prób niezależnych (testy np.: Manna- Whitneya, Walda-Wolfowitza). Testy nieparametryczne dla dwóch prób zależnych (testy np.: Wilcoxona, McNemara). Analiza wariancji klasyfikacja jednoczynnikowa - przykład. Korelacja i regresja liniowa - przykład. Zastosowanie wybranego pakietu programów (np. Statistica, SPSS lub inny) do obliczeń statystycznych. CEL KSZTAŁCENIA Zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie stosowania prawidłowych metod opracowania i analizowania wyników badań. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01++, T1A_W02+, T1A_U14+, T1A_U15++, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W02+, K1A_U14+, K1A_U17+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Wylicza statystyczne parametry i wartości statystyk (K1A_W01) W2 - Dobiera metody statystycznego opracowania wyników badań (K1A_W02) Umiejętności U1 - Analizuje wyniki obliczeń statystycznych (K1A_U14) U2 - Rozwiązuje zadania o charakterze inżynierskim (K1A_U17) Kompetencje społeczne K1 - Zdolny do profesjonalnego rozstrzygania problemów badawczych (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Kubik L., 1998r., "Zastosowanie elementarnego rachunku prawdopodobieństwa do wnioskowania statystycznego", wyd. PWN Warszawa, 2) Luszniewicz A., Słaby T., 2009r., "Statystyka z pakietem komputerowym", wyd. C.H. BECK, 3) Oktaba W., 2000r., "Metody statystyki matematycznej w doświadczalnictwie", wyd. AR Lublin, 4) Oktaba W., 1998r., "Elementy statystyki matematycznej i metodyka doświadczalnictwa", wyd. AR Lublin. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Mikołajczak J., 2001r., "Statystyka matematyczna z pakietem "WinStat"", wyd. UWM Olsztyn, 2) Opracowanie zbiorowe, 2012r., ""StatisticaPl" v.10", wyd. "StatSoft" Kraków. Przedmiot/moduł: STATYSTYKA MATEMATYCZNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia komputerowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną. (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia komputerowe - Ćwiczenia prowadzone w pracowni komputerowej z wykorzystaniem pakietów statystycznych (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 2 - Dwa kolokwia - sprawdzenie wiedzy i umiejętności (90%- oceny końcowej) oraz kompetencji (10% - oceny końcowej) (W1, W2, U2, K1) Kolokwium pisemne 1 - Praktyczne rozwiązywanie zadań ziązanych z przetwarzaniem i analizą danych. (W1, W2, U1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Matematyka, fizyka Wymagania wstępne: Umiejętność obsługi komputera Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Maszyn Roboczych i Metodologii Badań adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. C101, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. Dariusz Jan Choszcz, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. Dariusz Jan Choszcz, prof. UWM, mgr inż. Ewelina Kolankowska, mgr inż. Renata Urbańska- Gizińska, mgr inż. Katarzyna Zalewska Uwagi dodatkowe: grupy do 16 osób

154 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 STATYSTYKA MATEMATYCZNA MATHEMATICAL STATISTICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do kolokwiów 10,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 10,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

155 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD SYSTEMY DIAGNOSTYCZNE DIAGNOSTIC SYSTEMS Istota diagnostyki technicznej. Stan obiektów, sygnału i cechy diagnostyczne, klasyfikacja istoty diagnostyki technicznej, modele diagnostyczne, algorytmy diagnozowania, diagnoza, rodzaje i fazy badań diagnostycznych. Podstawy budowy systemów diagnostycznych. Analiza diagnostyczna przedmiotu systemu diagnostycznego, wybór elementów systemu do diagnozowania. Algorytmy diagnozowania systemów technicznych.analiza rozwiązań systemów diagnostycznych. właściwości systemów diagnostycznych pojazdów mechanicznych, diagnozowania silników o zapłonie iskrowym i samoczynnym, systemy diagnostyczne pojazdów wojskowych, maszyn roboczych i urządzeń mechanicznych. Zasady konstruowania systemów diagnostycznych. Symulatory systemów diagnostycznych. Informacje ogólne o modelach symulacyjnych, rola symulacji w nabywaniu doświadczeń obsługi, plan budowy modelu symulacyjnego, przykłady symulatorów i programów symulacyjnych stosowanych w przemyśle cywilnym i wojskowym. ĆWICZENIA Opracowanie koncepcji systemu diagnostyczno-monitorujący dowolnego funkcjonalnego układu hydraulicznego. Identyfikacja kinematyczna i mechaniczna przedmiotowego układu, wybór sygnału diagnostycznego i jego cech, dobór czujników pomiarowych, opracowanie algorytmu diagnozowani i jego weryfikacja, przeprowadzenie badań weryfikacyjnych opracowanego systemu diagnostycznego. Identyfikacja kinematyczna i mechaniczna przedmiotowego układu, wybór sygnału diagnostycznego i jego cech, dobór czujników pomiarowych, opracowanie algorytmu diagnozowani i jego weryfikacja, przeprowadzenie badań weryfikacyjnych opracowanego systemu diagnostycznego. Opracowanie systemu identyfikacji stanu technicznego układu wirującego za pomocą czujników wiroprądowych. Identyfikacja kinematyczna i mechaniczna przedmiotowego układu, wybór sygnału diagnostycznego i jego cech, dobór czujników pomiarowych, opracowanie algorytmu diagnozowani CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie studentów z metodami i środkami diagnostycznymi do identyfikacji stanu technicznego i bezpieczeństwa obiektów technicznych. Posiadanie umiejętności identyfikacji wybranych układów i elementów konstrukcyjnych obiektów technicznych w kontekście kontrolo ich bezpieczeństwa i stanu technicznego. Stworzenie podstaw do samodzielnego doskonalenia przez studentów znajomości problematyki dotyczącej kontroli stanu technicznego i bezpieczeństwa obiektów technicznych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_W04+, T1A_W05+, T1A_W07+, T1A_U08+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W04+, K1A_W13+, K1A_W15+, K1A_U08+, K1A_U18+, K1A_K02+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia i definicje związane z budową i funkcjonowaniem systemów diagnostycznych (K1A_W04) W2 - Student rozumie zasady funkcjonowania i sterowania systemami diagnostycznymi w kontekście ich budowy, przeznaczenia i sterowania (K1A_W13) W3 - Student dysponuje aktualna wiedza na temat kierunków rozwoju nowoczesnych systemów diagnostycznych implementowanych do nowoczesnych pojazdów i maszyn (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student potrafi zidentyfikować i zaprojektować oraz zrealizować proste systemy diagnostyczny dla urządzenia lub grupy maszyn (K1A_U08) U2 - Student umie zidentyfikować sygnał diagnostyczny i jego cechu do określenia stanu technicznego obiektu na potrzeby projektowanego prostego systemu diagnostycznego (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole (K1A_K04) K2 - Student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki funkcjonowania oraz użytkowania maszyn w tym ich wpływu na człowieka i środowisko naturalne (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Michalski R., Niziński S., 1997r., "Podstawy eksploatacji obiektów technicznych", wyd. ART Olsztyn, 2) Niziński S., 2001r., "Elementy diagnostyki technicznej. Zagadnienia ogólne", wyd. UUWM Olsztyn, 3) Niziński S., Michalski R., 2002r., "Diagnostyka obiektów technicznych", wyd. IITE, Radom, 4) Cempel Cz., 1985r., "Diagnostyka wibroakustyczna maszyn.", wyd. PWN, 5) Diagnostyka Czasopismo naukowe, " diagnostyka.net.pl", wyd. -, 6) Eksploatacja i niezawodność Czasopismo naukowe, " wyd. -, 7) Zimmermann W. Schmidgall R., 2008r., "Magistrale danych w pojazdach", wyd. WKiŁ. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: SYSTEMY DIAGNOSTYCZNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Aktywizujące z wykorzystaniem środków multimedialnych (W1, W2, W3, U1, U2, K1, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia praktyczne o obiektach rzeczywistych (W1, W2, W3, U1, U2, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Kontrola wiedzy z wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych (W1, W2, W3, U1, U2) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Ocena projektu technicznego opracowanego na podstawie dostarczonych danych (W1, W3, U1, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: termodynamika, elektrotechnika, elektronika, podstawy eksploatacji maszyn, mechatronika. Wymagania wstępne: ogólne umiejętności manualne Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Arkadiusz Rychlik rychter@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Przemysław Drożyner, dr inż. Arkadiusz Rychlik

156 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 SYSTEMY DIAGNOSTYCZNE DIAGNOSTIC SYSTEMS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do kolokwiów 10,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu 15,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 14,0 godz. - Przygotowanie projektu do ćwiczeń 30,0 godz. 69,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100,0 godz. liczba punktów ECTS = 100,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,00 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,76 punktów ECTS.

157 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD SYSTEMY POMIAROWE MEASURING SYSTEMS Podstawowe pojęcia teorii pomiarów i metrologii. Podział błędów pomiarowych. Niepewność pomiaru i błąd pomiaru. Błędy bezwzględne i względne pomiaru miernikami analogowymi i elektronicznymi. Analiza niepewności typu A i B. Rachunek błędów przypadkowych i grubych. Analiza błędów systematycznych metody i mierników. Podstawy fizyczne zasady działania i budowa mierników analogowych. Budowa i zasada działania mierników elektronicznych (cyfrowych). Przetwarzanie i rejestracja sygnałów analogowych i cyfrowych. Przetworniki pomiarowe. Systemy pomiarowe z wykorzystaniem komputerów klasy PC i innych metod archiwizacji danych. Standardy i protokoły komunikacji danych (RS 232, USB, ethernet itp.) ĆWICZENIA Zasady BHP przy pracy z prądem elektrycznym. Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem elektrycznym. Pomiary podstawowych wielkości elektrycznych: prądu, napięcia, mocy, rezystancji w obwodach prądu stałego i przemiennego. Obliczanie błędów bezwzględnych i względnych pomiaru. Przenoszenie niepewności pomiarowych. Zdejmowanie charakterystyk statycznych. Analiza matematyczna uzyskanych wyników: interpolacja, ekstrapolacja i aproksymacja. Analiza błędów systematycznych i przypadkowych. Przedział ufności. Rozkład t-studenta. Tworzenie prostej aplikacji w VisalBasic u umożliwiającej podłączenie i odczytanie pomiaru z miernika elektronicznego na komputerze. LabView proste aplikacje pomiarowe podłączanie miernika do komputera, archiwizacja i działania na uzyskanych wynikach pomiarów.pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi. CEL KSZTAŁCENIA Opanowanie przez inżynierów rachunku niepewniości pomiarowych (dla mierników analagowych i cyfrowych oraz przenoszenie niepewności). Zrozumienie zasad podłaczania mierników do komputera (wybór portu, parametrów transmisji itp). Umiejętnośc budowy prostych systemów pomiarowych (pomiar, obróbka i archiwizacja uzyskanych wyników pomiarów w komputerze) OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W02+, T1A_W04+++, T1A_U14+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W04+, K1A_W11+, K1A_W12+, K1A_W13+, K1A_U14+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i opis matematyczny wykorzystywany w analizie niepewności pomiarowych (K1A_W01) W2 - Student rozróżnia różne typy interfejsów i transmisji wykorzystywanych w informatyce i systemach pomiarowych oraz charakteryzujące je parametry (K1A_W04, K1A_W12) W3 - Student dysponuje aktualna wiedzą na temat zastosowaniach systemów pomiarowych w praktyce inżynierskiej (K1A_W11, K1A_W13) Umiejętności U1 - Student potrafi wykonać prosty układ pomiarowy podłączony z systemem komputerowym (identyfikuje problemy związane z podłączeniem miernika z komputerem) (K1A_U14) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, w różnych rolach (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) ARENDARSKI J., 2003r., "Niepewność pomiarów", wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2) CHWALEBA A., PONIŃSKI M., SIEDLECKI A., 2000r., "Metrologia elektryczna", wyd. WNT, 3) GRZELKA J. i inni, 2004r., "Miernictwo i systemy pomiarowe. Laboratorium", wyd. Wydawnictwa Politechniki Częstochowskiej, 4) LESIAK P., ŚWISULSKI D., 2002r., "Komputerowa technika pomiarowa w przykładach.", wyd. PAK Warszawa, 5) PIOTROWSKI J., 2002r., "Podstawy miernictwa", wyd. WNT, 6) ŚWISULSKI D., 2005r., "Kom. technika pomiarowa. Oprogramowanie wirtualnych przyrządów pomiarowych w LabView", wyd. PAK, 7) TUMAŃSKI S., 2007r., "Technika Pomiarowa", wyd. WNT, 8) VAN DE PLASSCHE R., 2008r., "Scalone przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe", wyd. WKŁ, 9) ZAKRZEWSKI J., 2004r., "Podstawy miernictwa dla kierunku mechanicznego", wyd. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) MASSALSKI J. M., STUDNICKI J., 1999r., "Legalne jednostki miar i stałe fizyczne", wyd. PWN, 2) TAYLOR J. R., 1995r., "Wstęp do analizy błędu pomiarowego", wyd. PWN. Przedmiot/moduł: SYSTEMY POMIAROWE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezenztacją multimedialną (W1, W2, W3) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Laboratorium - praktyczne wykonywanie ćwiczeń (W2, W3, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Kolokwium pisemne z zakresu materiału z ćwiczeń laboratoryjnych i wykładów. (W1, W2, W3, U1) Ocena pracy i współpracy w grupie 1 - Ocena współpracy studentów w podgrupie w ramach wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych i sprawozdań (K1) Sprawozdanie 1 - Ocena z poszczególnych sprawozdań wykonanych z pomiarów na ćwiczeniach laboratoryjnych (W1, W2, U1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka i statystyka matematyczna, fizyka, podstawy informatyki Wymagania wstępne: znajomośc rachunku pochodnych (rózniczki zupełnej) i podstaw statystyki matematycznej (rozkład normalny), podstawy obsługi komputera. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Maciej Neugebauer mak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Joanna Hałacz, dr inż. Maciej Neugebauer Uwagi dodatkowe: Zajęcia laboratoryjne muszą być prowadzone w małych grupach z uwagi na zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym (pomiary z wykorzystaniem napięcia 230V)

158 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 SYSTEMY POMIAROWE MEASURING SYSTEMS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do kolokwiów 8,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 4,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań 8,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS.

159 DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A SYSTEMY STEROWANIA PROCESEM EKSPLOATACJI CONTROL SYSTEMS OF MACHINES OPERATION System sterowania procesem eksploatacji pojazdów i maszyn informacje wstępne. Miejsce systemu zarządzania eksploatacją obiektów technicznych w systemie zarządzania przedsiębiorstwem. Klasyfikacja informatycznych systemów zarządzania Podstawowe elementy systemu informatycznego sterowania procesem eksploatacji. Metodyka budowy informatycznych systemów zarządzania eksploatacją Etapy wdrażania informatycznych systemów zarządzania eksploatacją Przykładowe rozwiązania systemów zarządzania procesem eksploatacji ĆWICZENIA Zdefiniowanie wymagań dotyczących systemu sterowania procesem eksploatacji Podstawowe elementy systemu sterowania procesem eksploatacji Wykorzystanie systemów sterowania eksploatacją w planowaniu obsług i przeglądów technicznych tworzenie harmonogramów obsług Ewidencja zdarzeń eksploatacyjnych za pomocą systemów informatycznych zgłoszenia uszkodzeń, wystawianie zleceń roboczych Zarządzanie magazynem części zamiennych za pomocą systemów informatycznych Metodyka wyboru systemu informatycznego sterowania eksploatacją Zaliczenie ćwiczeń CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest przekazanie studentów wiedzy i umiejętności w zakresie systemów sterowania procesem eksploatacji. Zapoznanie studentów z komputerowymi systemami sterowania eksploatacją maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04++, T1A_W06++, T1A_U03+, T1A_U07+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_W12+, K1A_U03+, K1A_U13+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu eksploatacji i bezpiecznego użytkowania (K1A_W11) W2 - Ma wiedzę z zakresu komputerowo wspomagania eksploatacji maszyn (K1A_W12) Umiejętności U1 - Potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym opracowanie problemów z zakresu podstawowych zagadnień inżynierskich (K1A_U03) U2 - Potrafi posługiwać się komputerowymi metodami przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu eksploatacji maszyn (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Potrafi wykazywać się przedsiębiorczością i pomysłowością w działaniu związanym z realizacją zadań zawodowych (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Nziński S., Żóltowski B., 2004r., "System informatyczny eksploatacji pojazdów mechanicznych", wyd. PWSZ Piła, 2) Niziński S., Żółtowski B., 2001r., "Informatyczne systemy zarządzania eksploatacją obiektów technicznych", wyd. Markar- B.Ż.. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: SYSTEMY STEROWANIA PROCESEM EKSPLOATACJI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład aktywizujący studentów z wykorzystaniem środków multimedialnych (W1, W2, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Praca z informatycznymi systemami sterowania eksploatacją maszyn (W2, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Praca kontrolna 1 - Praca kontrolna z zakresu wyboru systemu informatycznego sterowania eksploatacją (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Podstawy eksploatacji maszyn. Wymagania wstępne: Znajomośc zagadnień z zakresu użytkowania, obsługiwania i diagnostyki maszyn Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Ligier Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Ligier

160 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 SYSTEMY STEROWANIA PROCESEM EKSPLOATACJI CONTROL SYSTEMS OF MACHINES OPERATION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia 7,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 5,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń 8,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 0,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,00 0,0 godz.

161 O ECTS: 0,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A SZKOLENIE W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY OCCUPATIONAL SAFETY AND HEALTH TRAINING Regulacje prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Obowiązujące ustawy, rozporządzenia (Konstytucja RP, Kodeks Pracy, Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach. Identyfikacja, analiza i ocena zagrożeń dla życia i zdrowia na poszczególnych kierunkach studiów (czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe). Analiza okoliczności i przyczyn wypadków studentów: omówienie przyczyn wypadków. Ogólne zasady postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń (np. pożaru). Zasady udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku apteczka pierwszej pomocy. Dostosowanie treści szkoleń do profilu danego kierunku studiów jest bardzo ważne, gdyż chodzi o wskazanie potencjalnych zagrożeń, z jakimi mogą zetknąć się studenci. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest przekazanie podstawowych wiadomości na temat ogólnych zasad postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń, okoliczności i przyczyn wypadków studentów, zasad udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku, jak również wskazanie potencjalnych zagrożeń, z jakimi mogą zetknąć się studenci. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_U02+, T1A_U11+, T1A_K02++, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_U02+, K1A_U11+, K1A_K03+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student posiada wiedzę na temat ogólnych zasad postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń, okoliczności i przyczyn wypadków studentów, zasad udzielania pierwszej pomocy (K1A_W18) Umiejętności U1 - Umiejętność postępowania z materiałami niebezpiecznymi i szkodliwymi dla zdrowia. (K1A_U11) U2 - Umiejętność posługiwania się środkami ochrony indywidualnej i środkami ratunkowymi, w tym umiejętność udzielania pierwszej pomocy (K1A_U02) Kompetencje społeczne K1 - Student zachowuje ostrożność w postępowaniu z materiałami niebezpiecznymi i szkodliwymi dla zdrowia. (K1A_K03) K2 - Student dba o przestrzeganie zasad BHP przez siebie i swoich kolegów, wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo i higienę pracy w swoim otoczeniu, angażuje się w podejmowanie czynności ratunkowych (K1A_K05) Przedmiot/moduł: SZKOLENIE W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY Obszar kształcenia: nauki techniczne, nauki medyczne i nauki o zdrowiu oraz nauki o kulturze fizycznej Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 4 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z zastosowaniem środków audiowizualnych (W1, U1, U2, K1, K2) Forma i warunki zaliczenia Udział w dyskusji 1 - Udział w dyskusji 1 - obecność na wykładzie (W1, U1, U2, K1, K2) Liczba punktów ECTS: 0,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak LITERATURA PODSTAWOWA 1) Ustawa, 2005r., "Ustawa z dn. 27 lipca 2005 r. z późniejszymi zmianami, Prawo o szkolnictwie wyższym.", 2) Rozporządzenie, 2007r., "Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach.", 3) Koradecka D. (red. naukowa), 2006r., "Nauka o pracy bezpieczeństwo, higiena, ergonomia. Multimedialny Pakiet edukacyjny dla uczelni wyższych.". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 202, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr inż. Danuta Kuryj d.kuryj@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr inż. Danuta Kuryj

162 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 0,5 SZKOLENIE W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY OCCUPATIONAL SAFETY AND HEALTH TRAINING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Zaliczenie i poprawa 3,0 godz. - udział w wykładach 4,0 godz. 7,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 7,0 godz. liczba punktów ECTS = 7,00 godz.: 25,00 godz./ects = 0,28 ECTS w zaokrągleniu: 0,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 0,50 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

163 O ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A TECHNOLOGIA INFORMACYJNA W INŻYNIERII INFORMATION TECHNOLOGY IN ENGINEERING 1. Wprowadzenie do programowania w środowisku Delphi 1h. 2. Komponenty i konstruowanie interfejsu graficznego w środowisku Delphi. 2h. 3. Stałe, zmienne, tablice, operatory, pętle w środowisku Delphi 2h. 4. Instrukcje, zdarzenia i procedury w środowisku Delphi 4h. 5. Bazy danych w środowisku Delphi 3h. 6. Grafika w środowisku Delphi 3h. ĆWICZENIA 1. Wykonanie digitalizacji obrazów w standardzie wektorowym z wykorzystaniem pakietu graficznego Corel 2h. 2. Wykonanie animacji poklatkowej z wykorzystaniem pakietu graficznego Corel 2h. 3. Montaż klipu wideo i optymalizacja parametrów kompresji z wykorzystaniem programu Windows Movie Maker 2h. 4. Wykonanie bazy danych z wykorzystaniem środowiska Delphi 2h. 5. Zapis cyfrowy modelu matematycznego w środowisku Delphi 2h. 6. Wykonanie animacji parametrycznej w środowisku Delphi 2h. 7. Ćwiczenia z użyciem pakietu programów Dydaktyka (program opracowano w KBEPiM UWM w Olsztynie). Program wspomaga naukę programowania w środowisku Delphi 3h. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie z oprogramowaniem ogólnoużytkowym pod kątem jego przydatności w pracy inżynierskiej OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02++, T1A_W04+, T1A_W07+++, T1A_U07++, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W17+, K1A_W23+, K1A_U07+, K1A_U08+, K1A_U13+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna narzędzia komputerowego wspomagania projektowania (K1A_W05) W2 - Student zna podstawowe narzędzia do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich (K1A_W17) W3 - Student ma elementarną wiedzę w zakresie numerycznej symulacji (K1A_W23) Umiejętności U1 - Student potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi (K1A_U07) U2 - Student potrafi przeprowadzać symulacje komputerowe (K1A_U08) U3 - Student potrafi posługiwać się komputerowymi metodami (K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student umie analizować zadania (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Artur Pasierbek, Bernard Baron, Marcin Maciążek, 2006r., "Algorytmy numeryczne w Delphi. Księga eksperta", wyd. Helion, t.1, s.544, 2) Andrzej Orłowski, 2006r., "Delphi Ćwiczenia praktyczne", wyd. Helion, t.1, s.128, 3) Witold Wrotek, 2011r., "CorelDRAW Graphics Suite X5 PL", wyd. Helion, t.1, s.368, 4) Jen DeHaan, John Buechler, Jon Bounds, 2006r., "Windows Movie Maker 2. Od zera do bohatera", wyd. Helion, t.1, s.296. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Mirosława Kopertowska, Witold Sikorski, 2006r., "Bazy danych. Poziom zaawansowany", wyd. PWN, t.1, s.152, 2) Glitschka Von R., 2012r., "Grafika wektorowa Szkolenie podstawowe", wyd. Helion, t.1, s.248. Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIA INFORMACYJNA W INŻYNIERII Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia projektowe, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład z prezentacją multimedialną (W1, W2, W3, U1, U2, U3) Ćwiczenia Ćwiczenia projektowe - Ćwiczenia realizowane w pracowni komputerowej (W1, W2, W3, U1, U2, U3, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium praktyczne 1 - Sprawdzian przy stanowisku komputerowym. (W1, W2, W3, U1, U2, U3) Praca kontrolna 1 - Praca kontrolna z zakresu określonego przez prowadzącego. (W1, W2, W3, U1, U2, U3, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Brak Wymagania wstępne: Brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Piotr Szczyglak szczypio@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Piotr Szczyglak

164 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 TECHNOLOGIA INFORMACYJNA W INŻYNIERII INFORMATION TECHNOLOGY IN ENGINEERING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 5,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 35,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do testu sprawdzającego 6,0 godz. - Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 15,0 godz. 21,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56,0 godz. liczba punktów ECTS = 56,00 godz.: 27,00 godz./ects = 2,08 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,25 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,75 punktów ECTS.

165 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TECHNOLOGIA MASZYN MACHINE PRODUCTION TECHNOLOGY Materiały narzędziowe a potrzeby technologiczne przemysłu. Klasyfikacja obrabiarek. Toczenie, możliwości technologiczne toczenia. Wiercenie, nawiercanie, pogłębianie, rozwiercanie-możliwości technologiczne. Frezowanie - możliwości technologiczne frezarek. Potrzeby technologiczne w procesie wykonywania uzębień. Szlifowanie - wymagania. Proces produkcyjne i technologiczny. Dokumentacja technologiczna. Rodzaje półfabrykatów i ich dobór. Technologiczne przygotowanie produkcji. Zasady projektowania procesu technologicznego, dane do projektowania. Łańcuchy wymiarowe, dokładność obróbki elementów części maszyn. Normowanie czasu realizacji. Zasady ekonomiczne wyboru procesów technologicznych. ĆWICZENIA BHP a proces technologiczny. Identyfikacja narzędzi skrawających. Wiercenie, toczenie, frezowanie, gwintowanie, szlifowanie itp. a możliwości technologiczne. Wybrane zagadnienia odbioru i eksploatacji. Projektowanie procesu technologicznego. Dobór półfabrykatów i uzasadnienie ekonomiczne ich produkowania. Wyznaczanie naddatków. Planowanie czasu realizacji. CEL KSZTAŁCENIA przygotowanie do samodzielnego opracowywania procesów technologicznych OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_U01+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W03+, K1A_U01+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - student powinien orientować się w sposobach doboru optymalnego procesu technologicznego w zależności od rodzaju materiału, ilości wykonywanych sztuk, złożoności i wielkości elementu (K1A_W03) Umiejętności U1 - student powinien umieć opracowywać procesy technologiczne wykonywania elementów, pozespołów części maszyn po uwzględnieniu podstawowych parametrów serii (K1A_U01) Kompetencje społeczne K1 - kompetencje absolwenci kierunku nabędą po praktykach w zakładach przemysłowych (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dmochowski J. Uzarowicz A., 1994r., "Obróbka metali i obrabiarki", wyd. PWN, 2) Przybylski L., 2000r., "Strategia doboru warunków obróbki", wyd. PWN, 3) Leks A., 2001r., "System ZERO", wyd. ZERO, 4) Feld M., 2000r., "Podstawy projektowania procesów technologicznych", wyd. PWN. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dobrzański T., 2000r., "Rysunek techniczny maszynowy", wyd. WNT, 2) Ochęduszko K., 1998r., "Koła zębate", wyd. PWT, 3) Morozow L., 1996r., "Technologia maszyn", wyd. ART. Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIA MASZYN Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Przygotowanie do opracowywania procesu technologicznego z uwzględnieniem doboru półfabrykatów (W1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Planowanie procesu technologicznego z analizą ekonomiczną i planowaniem czasu realizacji (U1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Na zaliczenie przedmiotu wymaga się min. 50% punktów dla każdego pytania. (W1, U1, K1) Kolokwium pisemne 1 - opracowanie procesu technologicznego wybranego detalu (W1, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: obróbka skrawaniem, rysunek techniczny, materiałoznawstwo Wymagania wstępne: obróbka materiałów, rysunek techniczny, technologia Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Janusz Edmund Michalski jmichalski1@o2.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Janusz Edmund Michalski

166 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 TECHNOLOGIA MASZYN MACHINE PRODUCTION TECHNOLOGY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 3,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 33,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń - zaplanowanie procesu technologicznego 15,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 15,0 godz. 48,0 godz. - zajęcia praktyczne 24,0 godz. liczba punktów ECTS = 48,00 godz.: 23,80 godz./ects = 2,02 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,38 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,63 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,01 24,0 godz.

167 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 5,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TECHNOLOGIA METALI TECHNOLOGY OF METALS Przedmiot obejmuje procesy wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów inżynierskich metodami bezwiórowymi. Procesy technologiczne kształtowania stopów metali na drodze odlewania i obróbki plastycznej. Składa się z cz. I metalurgia żelaza, aluminium, cynku i miedzi oraz podstawy metalurgii proszków, cz. II podstawy odlewnictwa. cz. III podstawy przeróbki plastycznej. Zapoznaje z podstawami procesami hutniczymi stopów żelaza oraz technologią wytwarzania części maszyn i przedmiotów użytkowych metodą odlewania, obróbki plastycznej i metalurgii proszków. Wykłady obejmują zarówno wiadomości podstawowe jak i technologie innowacyjne. Treści przedmiotu obejmują również zagadnienia obróbek niekonwencjonalnych w tym obróbki elektroerozyjnej i technologii przyrostowych. ĆWICZENIA Ćwiczenia obejmują zagadnienia związane z odlewnictwem i obróbką plastyczną. Studenci zapoznają się z oceną właściwości technologicznych mas formirrskich i ciekłego metalu, wykonują formy i rdzenie jednorazowe. Ćwiczenia obejmują wykonywanie odlewów w formach nietrwałych i wielokrotnego użytku. W zakresie obróbki plastycznej studenci zapoznają się z technologiami wykrawania i kształtowania wytłoczek na zimno jak również z technologią ciągnienia i wyciskania profili. Zapoznają się również z metodą cięcia na elektrodrążarce drutowej CEL KSZTAŁCENIA C1 Przekazanie wiedzy z zakresu bezwiórowych technologii wytwarzania części maszyn i konstrukcji. C2 Rozwinięcie zdolności doboru technologii wytwarzania do projektowanych części maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W05+, T1A_W07++, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_U11+, T1A_K01+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_W14+, K1A_U08+, K1A_U09+, K1A_U11+, K1A_K01+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student rozróżnia wyroby hutnicze wykonane metodą odlewania i obróbki plastycznej, zna podstawowe technologie wytwarzania (K1A_W10) W2 - Student opisuje zjawiska zachodzace podczas wytopu metali, krzepnięcia odlewu, odkształceń plastycznych (K1A_W14) Umiejętności U1 - Student rozwiązuje problemy doboru wybranych technik do projektowania części maszyn (K1A_U08) U2 - Student ocenia przydatność wyrobów do eksploatacji w określonych warunkach, zna zasady rozwoju przedsiębiorczości (K1A_U11) U3 - Stosuje znajomość technologii metali do rozwiązywania problemów inżynierskich, formułuje zadania o charakterze inzynierskim (K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Posiada świadomość odpowiedzialności za prawidłowy dobór techniczno-ekonomiczny technologii oraz konieczności samodoskonalenia w zakresie nowych technologii (K1A_K01) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Chudzikiewicz R. W. Briks, 1977r., "Podstawy metalurgii i odlewnictwo", wyd. PWN Warszawa, t.i, s.-, 2) Czarnecki R.i inni. j, 1976r., "Technologia obróbki plastycznej na zimno-ćwiczenia laboratoryjne.", wyd. Skrypt Politechniki Częstochowskiej, t.1, s.-, 3) Frączyk A., Mazur P., 2010r., "Technologia metali i tworzyw sztucznych. Cz. II Technologia obróbki plastycznej na zimno.", wyd. UWM Olsztyn, t.1, s.-, 4) Stabryła J., 2010r., "Technologia metali i tworzyw sztucznych. Cz. I Technologia odlewnictwa.", wyd. UWM Olsztyn, t.1, s.-. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dudziński W., 2005r., "Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn.", wyd. Wyd. Pol. Wrocławskiej, t.i, s.-, 2) B. Król, 1977r., "Zarys obróbki plastycznej metali i tworzyw sztucznych.", wyd. Opole., t.i, s.-. Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIA METALI Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład informacyjny wspomagany środkami audiowizualnymi (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Zajęcia praktyczne przy wykorzystaniu wyposażenia technologicznego i pomiarowego (W1, W2, U1, U2, U3) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test wielokrotnego wyboru) - Student otrzymuje 30 pytań. Do uzyskania pozytywnej oceny wymagane jest 60 % poprawnych odpowiedzi. (W1, W2, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Przed przystąpieniem do ćwiczenia student pisze sprawdzian pisemny z podanego zakresu materiału (W2, U1, U2) Sprawozdanie 2 - Z przeprowadzonego ćwiczenia student pisze sprawozdanie, które przedstawia na następnym ćwiczeniu (W1, W2, U1, U3) Liczba punktów ECTS: 5,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: chemia, fizyka Wymagania wstępne: znajomość zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych, pojęć technicznych, rysunku technicznego Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Jan Stabryła janes@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Anna Danuta Bień, dr inż., dr inż. Adam Władysław Frączyk, dr inż. Piotr Mazur, dr hab. inż. Jan Stabryła

168 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 5,5 TECHNOLOGIA METALI TECHNOLOGY OF METALS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin 1,0 godz. - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - przygotowanie do egzaminu pisemnego 17,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 30,0 godz. - wykonanie sprawozdania z ćwiczń laboratoryjnych 28,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75,0 godz. 137,0 godz. - zajęcia praktyczne 47,0 godz. liczba punktów ECTS = 137,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,48 ECTS w zaokrągleniu: 5,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,49 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 3,01 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,88 47,0 godz.

169 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 4 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TECHNOLOGIA NAPRAW REPAIR TECHNOLOGY Podstawowe terminy związane z naprawami. Zasady przyjmowania i przechowywania obiektów technicznych skierowanych do naprawy: dokumentacja zdawczo odbiorcza, odpowiedzialność prawna, warunki przyjęcia do naprawy, warunki gwarancyjne. Metody organizacji pracy: stanowiska uniwersalne, stanowiska specjalistyczne, metoda potokowa, dobór liczby stanowisk, obliczanie rytmu i taktu pracy. Zasady prawidłowego demontażu. Metody czyszczenia i mycia części: mechaniczne, chemiczne, fizykochemiczne.. Technologie mycia zanużeniowe i natryskowe. Weryfikacja części maszyn: metody weryfikacji, dokumentacja technologiczna weryfikacji. Metody regeneracji: podział metod, charakterystyka napawania i metalizacji natryskowej, metody z wykorzystaniem tworzyw sztucznych, wymiary naprawcze. Zasady doboru selekcyjnego części. Łańcuchy wymiarowe przy montażu. Schematy procesu ĆWICZENIA Weryfikacja części maszyn. Opracowanie dokumentacji technologicznej weryfikacji dla wybranych części. Porównanie skuteczności mycia i czyszczenia części. Ocena skuteczności badanych metod. Opracowanie schematów demontażu i montażu: opracowanie schematu, wyznaczenie pracochłonności, obliczenie taktu i rytmu prac. Identyfikacja rodzajów zużycia części maszyn, identyfikacja warunków eksploatacyjnych części. Metoda regeneracji przez napawanie elektryczne w osłonie gazów. Metoda regeneracji części wykonanych z tworzyw sztucznych. Wyważanie elementow maszyn po naprawie. Projekt systemu informacyjnego przyjmowania, przechowywania i przekazywania funduszu naprawczego. Obliczanie wymiarów naprawczych. Obliczanie łańcuchów wymiarowych montażowych. Grupy selekcyjne: opracowanie schematu podziału na grupy, obliczenie wartości granicznych grup, wyznaczenie przedziałów grup selekcyjnych. Ocena jakości naprawy. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z technologiami napraw maszyn oraz stosowanymi metodami regeneracji części maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U16+, T1A_K02+, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_U18+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu technologii napraw (K1A_W11) Umiejętności U1 - Potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować oraz zrealizować prosty proces technologiczny naprawy. (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Umie analizować zadania, przydzielone do realizacji, pod kątem określenia priorytetów, służących maksymalnej efektywności wykonania zadania, oraz wszechstronnych skutków jego realizacji (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Cypko J., Cypko E., 1982r., "Podstawy technologii i organizacji napraw pojazdów mechanicznych", wyd. WKŁ Warszawa, 2) Kostrzewa S. Nowak B., 1979r., "Podstawy regeneracji części pojazdów samochodowych", wyd. WKŁ Warszawa, 3) Niziński S., Michalski R, 2007r., "Utrzymanie pojazdów i maszyn", wyd. ITE Radom, 4) Janecki, Hebda, 1972r., "Tarcie, smarowanie i zużycie części maszyn", wyd. WNT Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIA NAPRAW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Aktywizujące z wykorzystaniem środków multimedialnych (W1, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Aktywizujące, ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem dostępnych maszyn, części i narzędzi (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test dopasowania odpowiedzi, test wielokrotnego wyboru) - Egzamin pisemny weryfikujący wiedzę teoretyczną (W1, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Sprawdzian weryfikujący wiedzę i umiejętności nabyte na ćwiczeniach laboratoryjnych. (W1, U1) Sprawozdanie 1 - Sprawozdania sporządzane po każdym ćwiczeniu laboratoryjnym (U1, K1) Liczba punktów ECTS: 4 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: podstawy spawalnictwa, podstawy konstrukcji maszyn, podstawy eksploatacji maszyn, Wymagania wstępne: Znajomość podstaw eksploatacji maszyn Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Paweł Mikołajczak Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Ligier, dr inż. Paweł Mikołajczak

170 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 4 TECHNOLOGIA NAPRAW REPAIR TECHNOLOGY Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin pisemny 2,0 godz. - egzamin ustny 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 48,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do egazminu 8,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia 6,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 20,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń 20,0 godz. 54,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 102,0 godz. liczba punktów ECTS = 102,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,08 ECTS w zaokrągleniu: 4 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,88 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,12 punktów ECTS.

171 DF ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A TECHNOLOGIA NAPRAW CZĘŚCI MASZYN REPAIR TECHNOLOGY OF MACHINE PARTS Podstawowe terminy związane z naprawami: naprawa, technologia, proces technologiczny, rodzaje i metody napraw. Zasady przyjmowania i przechowywania obiektów technicznych skierowanych do naprawy: dokumentacja zdawczo odbiorcza, odpowiedzialność prawna, warunki przyjęcia do naprawy, warunki gwarancyjne. Metody organizacji pracy: stanowiska uniwersalne, stanowiska specjalistyczne, metoda potokowa, dobór liczby stanowisk, obliczanie rytmu i taktu pracy. Zasady prawidłowego demontażu. Metody czyszczenia i mycia części: mechaniczne, chemiczne, fizykochemiczne.. Technologie mycia zanużeniowe i natryskowe. Weryfikacja części maszyn: metody weryfikacji, dokumentacja technologiczna weryfikacji. Metody regeneracji: podział metod, charakterystyka napawania i metalizacji natryskowej, metody z wykorzystaniem tworzyw sztucznych, wymiary naprawcze. Zasady doboru selekcyjnego części. Łańcuchy wymiarowe przy montażu. Schematy procesu kompletowania i montażu. Kontrola jakości wykonanych napraw. ĆWICZENIA Weryfikacja części maszyn. Opracowanie dokumentacji technologicznej weryfikacji dla wybranych części. Porównanie skuteczności mycia i czyszczenia części. Ocena skuteczności badanych metod. Opracowanie schematów demontażu i montażu: opracowanie schematu, wyznaczenie pracochłonności, obliczenie taktu i rytmu prac. Identyfikacja rodzajów zużycia części maszyn, identyfikacja warunków eksploatacyjnych części. Metoda regeneracji przez napawanie elektryczne w osłonie gazów. Metoda regeneracji części wykonanych z tworzyw sztucznych. Wyważanie elementow maszyn po naprawie. Projekt systemu informacyjnego przyjmowania, przechowywania i przekazywania funduszu naprawczego. Obliczanie wymiarów naprawczych. Obliczanie łańcuchów wymiarowych montażowych. Grupy selekcyjne: opracowanie schematu podziału na grupy, obliczenie wartości granicznych grup, wyznaczenie przedziałów grup selekcyjnych. Ocena jakości naprawy. CEL KSZTAŁCENIA Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z technologiami napraw maszyn oraz stosowanymi metodami regeneracji części maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W05+, T1A_W06+, T1A_U16+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10+, K1A_W11+, K1A_U18+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu technologii napraw i bezpiecznego użytkowania (K1A_W11) W2 - Ma podstawową wiedzę z zakresu technik wytwarzania, inżynierii powierzchni i nieniszczących metod oceny jakości. (K1A_W10) Umiejętności U1 - Potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla procesu projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn, używając właściwych metod, technik i narzędzi (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami, podejmowanymi w ramach działalności inżynierskiej, szczególnie w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz ochrony środowiska. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Cypko J., Cypko E., 1982r., "Podstawy technologii i organizacji napraw pojazdów mechanicznych", wyd. WKŁ Warszawa, 2) Kostrzewa S. Nowak B., 1979r., "Podstawy regeneracji części pojazdów samochodowych", wyd. WKŁ Warszawa, 3) Niziński S., Michalski R, 2007r., "Utrzymanie pojazdów i maszyn", wyd. ITE Radom, 4) Janecki, Hebda, 1972r., "Tarcie, smarowanie i zużycie części maszyn", wyd. WNT Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIA NAPRAW CZĘŚCI MASZYN Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady prowadzone z wykorzystaniem metod aktywizujących i środków multimedialnych (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwiczenia prowadzone z wykorzystaniem obiektów rzeczywistych z zastosowaniem narzędzi i maszyn. (W1, U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (test dopasowania odpowiedzi, test wielokrotnego wyboru) - Egzamin pisemny realizowany po zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych, weryfikujący wiedzę nabytą na wykładach i ćwiczeniach (W1, W2, K1) Egzamin ustny - Egzamin ustny weryfikujący wiedzę nabytą na wykładach (W1, W2) Kolokwium pisemne 1 - Kolokwium weryfikujące wiedzę i umiejętności z ćwiczeń laboratoryjnych (W1, U1) Sprawozdanie 1 - Sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych sporządzane po każdych ćwiczeniach (U1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: podstawy spawalnictwa, podstawy konstrukcji maszyn, podstawy eksploatacji maszyn, Wymagania wstępne: Znajomość podstaw konstrukcji maszyn, grafiki inzynierskiej, podstaw eksploatacji maszyn Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Paweł Mikołajczak Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Ligier, dr inż. Paweł Mikołajczak

172 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 TECHNOLOGIA NAPRAW CZĘŚCI MASZYN REPAIR TECHNOLOGY OF MACHINE PARTS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin pisemny 2,0 godz. - egzamin ustny 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 48,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do egazminu 4,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 1,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 8,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń 15,0 godz. 28,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 76,0 godz. liczba punktów ECTS = 76,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,04 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,89 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,11 punktów ECTS.

173 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TECHNOLOGIE SPAJANIA WELDING TECHNOLOGIES BHP w spawalnictwie. Charakterystyka procesów spajania. Złącza, przygotowanie do spawania, pozycje spawania. Spawanie MMA. Łuk spawalniczy. Elektrody spawalnicze. Charakterystyka metod MIG, MAG TIG. Gazy osłonowe. Urządzenia spawalnicze. Spawanie zwarciowe, kroplowe, natryskowe. Spawalność stali. Spawanie gazowe. Cięcie termiczne. Wykorzystanie skoncentrowanego źródła energii w procesach spawalniczych. Powstawanie naprężeń i odkształceń spawalniczych. Zgrzewanie, lutowanie, napawanie, natryskiwanie cieplne. Wytrzymałość złączy spawanych. Projektowania konstrukcji spawanych. Opracowanie WPS. Specyfika spawania stali węglowych, niskostopowych, nierdzewntch, stopów Cu i Al, żeliwa. Powstawanie wad spawalniczych. Kontrola w spawalnictwie. Badania nieniszczące i niszczące złączy spawanych. Spawanie skoncentrowanym źródłem energii (plazma, laser). Urządzenia CNC automatyzacja i robotyzacja w spawalnictwie. ĆWICZENIA Pojęcie złącza, rodzaje złączy, rodzaje spoin. Przygotowanie do spawania. Cykl cieplny, energia liniowa spawania. Materiały do spawania. Pozycje i metody spawania. Parametry i technika spawania MMA, TIG, MIG i MAG. Charakterystyka spawania. Gazy osłonowe. Spawalność. Sprzęt spawalniczy. Spawanie gazowe. Oprzyrządowanie do spawania gazowego. Płomień acetylenowo-tlenowy naprężenia spawalnicze. Prostowanie płomieniowe. Cięcie termiczne i strumieniem wody. Zgrzewanie i lutowanie. Spawalnicze metody nakładania powłok. Jakość w spawalnictwie. Uprawnienia spawaczy, kontrolerów spawalniczych, procedury WPS, kwalifikowanie technologii spawania. Przyczyny powstawania niezgodności spawalniczych. Wpływ na trwałość i niezawodność. Badania nieniszczące. Wykrywalność wad. Badania niszczące. Złącza próbne - rodzaje badań. Spawanie laserowe, plazmowe, hybrydowe. Automatyzacja procesów spawalniczych. Roboty spawalnicze. Wykorzystanie urządzeń CNC. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznamie studentów z podstawowymi procesami łączenia (spawanie, zgrzewanie i lutowanie), cięcia termicznego oraz nanoszenia powłok. Omawiane są zagadnienia przygotowania produkcji, zasady opracowania i kwalifikowania technologii spawania, organizacji i prowadzenia kontroli w spawalnictwie. Studenci poznają pojęcie wad i niezgodności spawalniczych (zgodnie z EN) oraz przyczyny ich powstawania. Studenci poznają spawanie z wykorzystaniem skoncentrowanych źródeł ciepła i urządzeń CNC. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02++, T1A_W03+, T1A_W04++, T1A_W05+++, T1A_W06+, T1A_W07+++, T1A_U01+, T1A_U13+, T1A_U14++, T1A_U16+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W10++, K1A_W12+, K1A_W13+, K1A_W14+, K1A_W15+, K1A_U01+, K1A_U16+, K1A_U19+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna podstawowe pojęcia dotyczące spawania i procesów pokrewnych (K1A_W13) W2 - Student rozumie różnice w podstawowych procesach technologicznych spajania tworzyw konstrukcyjnych (K1A_W10, K1A_W12) W3 - Student rozumie zjawiska zachodzące podczas spajania materiałów (K1A_W15) W4 - Student rozumie pojęcie niezgodności spawalnicze, przyczyny powstawania i możliwości ich zbadania (K1A_W10, K1A_W14) Umiejętności U1 - Student potrafi znajdować informacje w literaturze (K1A_U01) U2 - Student potrafi dobierać parametry spawania, materiały podstawowe i dodatkowe (K1A_U16, K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Pilarczyk J., J.Pilarczyk,, 1996r., "Spawanie i napawanie elektryczne metali.", wyd. Wyd. Śląsk Katowice, 2) Gourd L.M.,, 1997r., "Podstawy technologii spawalniczych", wyd. WNT Warszawa, 3) Klimpel A.,, 1999r., "Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali. Technologie.", wyd. WNT Warszawa, 4) Mizerski J.,, 2005r., "Spawanie wiadomości podstawowe", wyd. Wyd. REA. Warszawa, 5) Czuchryj J., S. Sikora.,, 2004r., "Badania wizualne złączy spawanych", wyd. Instytut Spawalnictwa Gliwice, 6) Mizerski J.,, 2000r., "Spawanie w osłonie gazów metodami MAG i MIG", wyd. Wyd. REA. Warszawa, 7) Czuchryj J., S. Swidergoł.,, 2003r., "Podstawy organizacji kontroli jakości w spawalnictwie", wyd. Instytut Spawalnictwa Gliwice, 8) Klimpel A.,, 1998r., "Kontrola i zapewnienie jakości w spawalnictwie", wyd. Wyd. Pol. Śląskiej Gliwice, t.t.1, 9) Szymański A.,, 1998r., "Kontrola i zapewnienie jakości w spawalnictwie", wyd. Wyd. Pol. Śląskiej Gliwice, t.t.2. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Porębska M., Skorupa A.,, 1997r., "Połączenia spójnościowe", wyd. WN PWN, 2) Dziubiński A. J.,, 1991r., "Podstawy konstrukcji spawanych i zgrzewanych", wyd. Pol. Śląska Gliwice, 3) Dobaj E.,, 1998r., "Maszyny i urządzenia spawalnicze", wyd. WNT Warszawa, 4) Piwowar S.,, 1979r., "Kontrola procesów spawalniczych", wyd. WNT Warszawa, 5) Ferenc K., J. Ferenc.,, 2000r., "Konstrukcje spawane. Projektowanie połączeń", wyd. WNT Warszawa, 6) Jakubiec M., K. Lesiński, H. Czajkowski.,, 1987r., "Technologia Konstrukcji spawanych", wyd. WNT Warszawa, 7) Źiółko J.,, 1995r., "Konstrukcje stalowe", wyd. WSiP Warszawa. Przedmiot/moduł: TECHNOLOGIE SPAJANIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykłady wspomagane prezentacjami multimedialnymi (W1, W2, W3, W4) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia na stanowiskach spawalniczych, wykonanie prób spawania, ocena spoin, instrukcja spawania (W2, W3, W4, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Sprawdzian pisemny 1 - Student odpowiada na pytania problemowe do każdego ćwiczenia, za co otrzymuje ocenę cząstkową (W1, W2, W3, W4, U1, U2, K1) Sprawozdanie 2 - Wykonanie sprawozdania teoria i praktyka (W3, W4, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Materiałoznawstwo i obróbka cieplna, Tworzywa sztuczne i kompozyty, Technologia metali, Wymagania wstępne: nie wymagane umiejętności praktyczne, wiedza ogólnotechniczna Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Krzysztof Roman Dutka dutkak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Roman Dutka

174 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 TECHNOLOGIE SPAJANIA WELDING TECHNOLOGIES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 46,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - opracowanie sprawozdania 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 20,0 godz. 30,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 76,0 godz. liczba punktów ECTS = 76,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,04 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,82 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,18 punktów ECTS.

175 A ECTS: 3,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A TEORIA MECHANIZMÓW I DRGANIA MECHANICZNE THEORY OF MECHANISM AND MECHANICAL VIBRATIONS Struktura i klasyfikacja mechanizmów. Zasady syntezy mechanizmów. Ruchliwość. Kinematyka mechanizmów. Analiza i synteza mechanizmów krzywkowych. Komputerowa analiza mechanizmów. Mechanizmy zębate. Kinetostatyka mechanizmów; wyważanie; bilans energetyczny; sprawność mechaniczna. Określenie ruchu drgającego, pojęcia wstępne, powszechność ruchu drgającego, szkodliwość drgań, stopnie swobody, kinematyka drgań. Dynamika ruchu drgającego. Drgania swobodne nietłumione/tłumione układu o jednym stopniu swobody. Drgania wymuszone nietłumione/tłumione układu o jednym stopniu swobody. Drgania własne układu o dwóch stopniach swobody, postacie drgań. Metoda Rayleigha. Pomiary drgań, przyrządy - istota działania. Metoda impedancji. Teoria amortyzacji i izolacji drgań. Prędkość krytyczna wału. ĆWICZENIA Zasady struktury i klasyfikacji mechanizmów; zasady syntezy mechanizmów, wyznaczanie ruchliwości. Wyznaczanie trajektorii, prędkości i przyspieszeń metodami ścisłymi, wykresy czasowe. Analiza i synteza mechanizmów krzywkowych. Analiza mechanizmów zębatych. Dynamika mechanizmów i maszyn: kinetostatyka mechanizmów. Wyważanie; bilans energetyczny; sprawność mechaniczna. Drgania swobodne i drgania wymuszone - badanie drgań układów mechanicznych na podstawie modeli wirtualnych. Wyznaczanie częstości i postaci drgań własnych układów sprężystych. Pomiar drgań układu o dyskretnym rozkładzie masy. Określanie wielkości tłumienia zewnętrznego i wewnętrznego układów mechanicznych. Analiza drgań układów rzeczywistych z wykorzystaniem ich modeli i porównanie z wynikami pomiarów. Obliczanie podstawowej częstości giętnych drgań własnych wału z masami skupionymi. CEL KSZTAŁCENIA Przygotowanie przyszłego inżyniera do racjonalnego kształtowania mechanizmów oraz skutecznego eliminowania lub ograniczania drgań maszyn i urządzeń. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03++, T1A_W07++, T1A_U08++, T1A_U09+++, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W06++, K1A_W17++, K1A_U08++, K1A_U09++, K1A_U13++, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna typowe mechanizmy i istotę ich działania. (K1A_W06, K1A_W17) W2 - Student rozumie znaczenie drgań w układach mechanicznych. (K1A_W06, K1A_W17) Umiejętności U1 - Student umie wyznaczać parametry kinematyczne mechanizmów. (K1A_U08, K1A_U09, K1A_U13) U2 - Student potrafi określać warunki wystąpienia rezonansu i eliminować/ograniczać jego wpływ w układach mechanicznych. (K1A_U08, K1A_U09, K1A_U13) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Parszewski Z., 1978r., "Teoria maszyn i mechanizmów", wyd. WNT, Warszawa, 2) Parszewski Z., 1982r., "Drgania i dynamika maszyn", wyd. WNT, Warszawa, 3) Walczak J., Piszczek K., 1982r., "Drgania w budowie maszyn", wyd. PWN Warszawa, 4) Leyko J., Szmelter J. i in., 1972r., "Zbiór zadań z mechaniki ogólnej", wyd. PWN Warszawa, t.2, 5) Olędzki A., 1987r., "Podstawy teorii maszyn i mechanizmów", wyd. WNT, Warszawa, 6) Kędzior K., Knapczyk J., Morecki A., 2001r., "Teoria mechanizmów i maszyn", wyd. WNT, W-wa, 7) Krasnodębski M., Nałęcz T J., 2000r., "Metody graficzne w mechanice z elementami ujęcia komputerowego", wyd. Wydawnictwo UWM, Olsztyn, 8) Morecki A., 1982r., "Zbiór zadań z teorii mechanizmów i maszyn", wyd. PWN, Warszawa, 9) Marchelek K., Berczyński S., 1986r., "Drgania mechaniczne. Zbiór zadań z rozwiązaniami", wyd. PSz Szczecin. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: TEORIA MECHANIZMÓW I DRGANIA MECHANICZNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład problemowy (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - Rozwiązywanie zadań z teorii mechanizmów. (U1, K1) Ćwiczenia laboratoryjne - ćwiczenia z użyciem komputera i wykonywanie pomiarów (U2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Zaliczenie kolokwium z teorii mechanizmów. (U1) Projekt 1 - Zaliczenie pracy projektowej z teorii mechanizmów. (U1, K1) Sprawdzian pisemny 1 - Odpowiadanie na pytania z wiedzy przekazywanej na wykładach. (W1, W2) Sprawozdanie 1 - Zaliczanie sprawozdań z analizy drgań wirtualnych i rzeczywistych układów mechanicznych. (U2) Liczba punktów ECTS: 3,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka, mechanika techniczna Wymagania wstępne: umiejętność kopiowania plików, uruchamiania programów, wykonywania pomiarów czasu Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM jozef.pelc@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM, dr inż. Paweł Pietkiewicz Uwagi dodatkowe: Liczba osób w grupie na ćwiczenia laboratoryjne max. 12

176 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3,5 TEORIA MECHANIZMÓW I DRGANIA MECHANICZNE THEORY OF MECHANISM AND MECHANICAL VIBRATIONS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 61,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 7,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 7,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. - przygotowanie projektu 7,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 28,0 godz. 89,0 godz. - zajęcia praktyczne 40,0 godz. liczba punktów ECTS = 89,00 godz.: 25,00 godz./ects = 3,56 ECTS w zaokrągleniu: 3,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,40 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,10 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,60 40,0 godz.

177 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Wykład Problemowy ĆWICZENIA Realizacja zgodnie z planem TEORIA RUCHU POJAZDÓW VEHICLE DYNAMICS CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki oraz dynamiki ruchu pojazdów kołowych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U14+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_U16+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Opis pierwszego efektu kierunkowego w kategorii "Wiedza" (K1A_W11) Umiejętności U1 - Wykorzystuje zdobytą wiedzę (K1A_U16) Kompetencje społeczne K1 - Współpracuje w zespole (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) R. Rajamani, 2006r., "Vehicle Dynamics and Control", wyd. Springer, New York, 2) Prochowski L., 2005r., "Mechanika ruchu", wyd. WKiŁ, 3) Mitschke M., 1987r., "Teoria samochodu. Dynamika samochodu, napęd i hamowanie", wyd. WKŁ, t.1, 4) Arczyński S., 1993r., "Mechanika ruchu samochodu.", wyd. WNT Warszawa, 5) Andrzejewski R., 1997r., "Stabilność ruchu pojazdów samochodowych", wyd. WNT, 6) Siłka W., 2002r., "Teoria ruchu samochodu", wyd. WNT. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Andrzejewski R., 2010r., "Dynamika pneumatycznego koła jezdnego", wyd. WNT, 2) Lanzendoerfer J., Szczepaniak C., 1980r., "Teoria ruchu samochodu", wyd. WKiŁ, 3) Siłka W., 1997r., "Energochłonność ruchu samochodu.", wyd. WNT, 4) Dębicki H., 1969r., "Teoria samochodu, teoria napędu", wyd. WNT. Przedmiot/moduł: TEORIA RUCHU POJAZDÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/5 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wyk (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Zajęcia (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Odpowiedzi na postawione pytania (W1) Egzamin ustny - Odp (U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika techniczna, silniki spalinowe Wymagania wstępne: wymagania względem wiedzy i umiejętności z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM kolator@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM, mgr inż. Andrzej Olszewski Uwagi dodatkowe: grupa laboratoryjna 12 osób

178 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 TEORIA RUCHU POJAZDÓW VEHICLE DYNAMICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w konsultacjach 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 32,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do egzaminu pisemnego/ustnego przedmiotu 3,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 8,0 godz. 18,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,28 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,72 punktów ECTS.

179 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 3 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TERMODYNAMIKA TECHNICZNA TECHNICAL THERMODYNAMICS Wprowadzenie, podstawowe pojęcia (energia, ciepło, praca), Pierwsza Zasada Termodynamiki. Gazy doskonałe i ich przemiany. Druga Zasada Termodynamiki. Obiegi termodynamiczne, para wodna i jej przemiany. Proces spalania, ilość powietrza do spalania, temperatura spalania. Obiegi porównawcze dla silników cieplnych (spalinowych, turbin gazowych). Wymiana ciepła: przewodzenie, konwekcja, promieniowanie. ĆWICZENIA Ćwiczenia: Obliczanie prac, ilości materii, masy cząsteczkowej, kilomoli substancji. Pierwsza Zasada Termodynamiki. Bilansowanie energii dla układów zamkniętych i otwartych. Obliczanie stanu i przemian gazu doskonałego. Druga Zasada Termodynamiki. Para wodna i jej obiegi. Obliczanie entropii. Silniki spalinowe i ich obiegi. Obliczanie przemian termodynamicznych w silnikach. Zagadnienia przewodnictwa i przenikania ciepła przez przegrody. Laboratorium: Pomiary temperatury: badanie dokładności wskazań różnych termometrów, wyznaczanie charakterystyki dynamicznej termometru. Pomiar gęstości: metoda wagowa, piknometryczna, areometryczna, hydrostatyczna. Pomiar lepkości: metoda Englera, Forda, Hopplera, Brookfielda. Pomiar ciśnień: pomiary mikrociśnień, wzorcowanie i kalibracja manometru sprężystego. Pomiar napięcia powierzchniowego: metoda wzniosu kapilarnego, stalagnometryczna, pęcherzykowa. Pomiar wilgotności: metoda higroskopowa, psychrometryczna, punktu rosy. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie z podstawowymi teoriami oraz technikami obliczeniowymi stosowanymi w termodynamice technicznej. Eksperymentalne potwierdzenie podstawowych praw, zjawisk i zależności, występujące w termodynamice technicznej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U01+, T1A_U02+, T1A_U05+, T1A_U07+, T1A_U08+, T1A_U09+, T1A_K01+, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W01+, K1A_W05+, K1A_W11+, K1A_U01+, K1A_U02+, K1A_U05+, K1A_U07+, K1A_U08+, K1A_U09+, K1A_K01+, K1A_K02+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę ogólną z zakresu termodynamiki. Ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi zjawisk cieplnych. Zna i rozumie podstawowe zjawiska cieplne występujące w układach technicznych. (K1A_W01, K1A_W05, K1A_W11) Umiejętności U1 - Potrafi wyszukiwać w literaturze informacje pomocne w rozwiązywaniu typowych zadań z zakresu zjawisk cieplnych w urządzeniach technicznych. Potrafi stosować metody analityczne do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich. Potrafi przygotować, przeprowadzić i przeanalizować prosty eksperyment z zakresu termodynamiki. Ma umiejętność samokształcenia się (K1A_U01, K1A_U02, K1A_U05, K1A_U07, K1A_U08, K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Posiada zdolność do organizowania pracy własnej oraz pracy w grupie. Ma świadomość zagrożeń występujących w obiektach technicznych, w których stosowane są czynniki termodynamiczne. (K1A_K01, K1A_K02, K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Rowiński R., Szutkowski P., 1999r., "Termodynamika.", wyd. UWM, 2) Nałęcz T., 1997r., "Laboratorium z Mechaniki Płynów", wyd. UWM. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Pudlik W., 2011r., "Termodynamika", wyd. PG, 2) Staniszewski B., 1978r., "Termodynamika", wyd. PWN, 3) Wilk S., 1969r., "Termodynamika techniczna", wyd. PWSZ, 4) Sadłowska_sałęga A., 2010r., "Materiały pomocnicze do przedmiotu termodynamika techniczna", wyd. UR. Przedmiot/moduł: TERMODYNAMIKA TECHNICZNA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykłady tablicowe, prezentacja multimedialna (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - ćwiczenia audytoryjne (U1) Ćwiczenia laboratoryjne - laboratorium (K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (esej) - Wykład (W1) Kolokwium pisemne 1 - Ćwiczenia audytoryjne (W1, U1) Sprawdzian pisemny 1 - laboratorium (W1) Sprawozdanie 1 - laboratorium (K1) Liczba punktów ECTS: 3 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka Wymagania wstępne: matematyka, fizyka Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Michał Duda michal.duda@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr Michał Duda, mgr inż. Magdalena Zielińska

180 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 3 TERMODYNAMIKA TECHNICZNA TECHNICAL THERMODYNAMICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Obecność na egzaminie 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 47,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Przygotowanie do zaliczenia końcowego 6,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 6,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 6,0 godz. 18,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 65,0 godz. liczba punktów ECTS = 65,00 godz.: 21,30 godz./ects = 3,06 ECTS w zaokrągleniu: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,17 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,83 punktów ECTS.

181 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A B ECTS: 2,5 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD TWORZYWA SZTUCZNE I KOMPOZYTY PLASTICS AND COMPOSITE MATERIALS Surowce stosowane do wytwarzania polimerów, klasyfikacja polimerów, opis najczęściej stosowanych polimerów, technologie wytwarzania stosowane w tworzywach sztucznych, rodzaje modyfikacji polimerów, recykling polimerów. ĆWICZENIA Identyfikacja polimerów, podstawowe właściwości polimerów i sposoby ich badania, elementy projektowania form wtryskowych, dobór polimerów w konkretnych rozwiązaniach inżynierskich, badanie podstawowych właściwości technologicznych polimerów. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie studentów z tworzywami polimerowymi, wykorzystaniem ich i ich kompozytów jako tworzyw konstrukcyjnych, projektowanie wyrobów z polimerów wraz z ich recyklingiem po zakończeniu okresu eksploatacji. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W01+, T1A_W06+, T1A_W07+, T1A_U16++, T1A_K02+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W03+, K1A_W16+, K1A_W17+, K1A_U18+, K1A_U19+, K1A_K03+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - znajomość podstawowych rodzajów polimerów i ich zastosowanie jako tworzyw konstrukcyjnych (K1A_W03) W2 - znajomość rodzajów recyklingu polimerów (K1A_W16) W3 - znajomość zasad projektowania form wtryskowych (K1A_W17) Umiejętności U1 - umiejętność doboru polimeru do konkretnego zastosowania inżynierskiego (K1A_U19) U2 - umiejętność dobrania rodzaju recyklingu po zakończeniu okresu eksploatacji części maszyn (K1A_U18) Kompetencje społeczne K1 - Ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami, podejmowanymi w ramach działalności inżynierskiej, szczególnie w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz ochrony środowiska (K1A_K03) K2 - Potrafi współpracować i działać w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) W.Szlezyngier, 1998r., "Tworzywa Sztuczne", wyd. FOSZE, t.1/2, 2) J.Pielichowski, A.Puszyński, 1998r., "Technologia Tworzyw Sztucznych", wyd. WNT, t.1, 3) A.Błędzki i inni, 1997r., "Recykling materiałów polimerowych", wyd. WNT, t.1, 4) J.Koszkul, 1999r., "Materiały Polimerowe", wyd. WPCZ, t.1, 5) A.Boczkowska i inni, 2000r., "Kompozyty", wyd. WPW, t.1, 6) R.Sikora, 1991r., "Tworzywa Wielkocząsteczkowe. Rodzaje, Właściwości i Struktura.", wyd. PL, t.1, 7) D.Żuchowska, 1995r., "Polimery Konstrukcyjne", wyd. WNT, t.1. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) J.Koszkul, 1997r., "Polipropylen I Jego Kompozyty", wyd. WPCZ, t.1, 2) A.Frączyk, P.Mazur, 2009r., "Technologia Metali I Tworzyw Sztucznych", wyd. WUW-M, t.2/3. Przedmiot/moduł: TWORZYWA SZTUCZNE I KOMPOZYTY Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wykład wspomagany prezentacjami multimedialnymi (W1, W2, W3, U1, U2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - praktyczne sposoby badań polimerów (U1, U2, K2) Forma i warunki zaliczenia Ocena pracy i współpracy w grupie 3 - udział poszczególnych studentów w tworzeniu projektu formy wtryskowej w ramach projektowania zespołowego (K2) Projekt 2 - sprawdzenie poprawności wykonania doboru ilości gniazd i przekroju kanałów formy wtryskowej (W3) Sprawdzian pisemny 1 - sprawdzenie poziomu wiedzy teoretyczne na początku zajęć laboratoryjnych (W1, K1) Sprawozdanie 4 - ocena stopnia zrozumienia przeprowadzonych badań i umiejętność analizy uzyskanych rezultatów. (W1, W2, U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: chemia Wymagania wstępne: zakres szkoły średniej Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Piotr Mazur Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Piotr Mazur

182 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2,5 TWORZYWA SZTUCZNE I KOMPOZYTY PLASTICS AND COMPOSITE MATERIALS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Udział w konsultacjach 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 20,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń 13,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 33,0 godz. 64,0 godz. - zajęcia praktyczne 22,5 godz. liczba punktów ECTS = 64,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,56 ECTS w zaokrągleniu: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,21 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 1,29 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,90 22,5 godz.

183 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Wykład problemowy ĆWICZENIA Realizacja zgodnie z planem UKŁADY NAPĘDOWE POJAZDÓW VEHICLE DRIVE SYSTEMS CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiedzy z zakresu budowy układów napędowych i ich funkcjonowania. Umiejętność doboru zróżnicowanych rozwiązań konstrukcyjnych układów napędowych pojazdów w aspekcie funkcjonalności i efektywności oraz ochrony środowiska. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_W07+, T1A_U13+, T1A_U15+, T1A_K03+, T1A_K07+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_W17+, K1A_U15+, K1A_U17+, K1A_K04+, K1A_K08+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Zdobywanie wiedzy (K1A_W11, K1A_W17) Umiejętności U1 - Zdobywa umiejętności (K1A_U15, K1A_U17) Kompetencje społeczne K1 - Współpraca (K1A_K04, K1A_K08) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Micknass W., Popiol R., Springer A., 2005r., "Sprzęgła, skrzynki biegów, wały i półosie napędowe", wyd. WKiŁ, 2) Stryczek S., 2005r., "Napęd hydrostatyczny", wyd. WNT, 3) Jaśkiewicz Z., Wąsiewski A., 2002r., "Układy napędowe pojazdów samochodowych : obliczenia projektowe", wyd. Oficyna Wydaw. PR, 4) Szydelski Z., 1999r., "Pojazdy samochodowe - napęd i sterowanie hydrauliczne", wyd. WKŁ. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Madej J., 2004r., "Mechanika transmisji momentu trakcyjnego", wyd. Ofic. Wyd. PW, 2) Szydelski Z., 1980r., "Napęd i sterowanie hydrauliczne w ciągnikach i samobieżnych maszynach roboczych", wyd. WNT, 3) Dajniak H., 1985r., "Ciągniki, teoria ruchu i konstruowanie", wyd. WKŁ, 4) Studziński K, 1973r., "Samochód teoria, konstrukcja i obliczanie", wyd. WKŁ. Przedmiot/moduł: UKŁADY NAPĘDOWE POJAZDÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Wyk (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Ćwicz (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny (ustrukturyzowane pytania) - Odpowiedzi (U1) Kolokwium pisemne 1 - Udzielanie odpowiedzi (W1) Sprawozdanie 2 - Wykonanie (K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn, silniki spalinowe Wymagania wstępne: wymagania względem wiedzy i umiejętności z przedmiotów poprzedzających. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM kolator@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Bronisław Andrzej Kolator, prof. UWM, mgr inż. Andrzej Olszewski Uwagi dodatkowe: Ćwiczenia, grupy labolatoryjne - 12 osób.

184 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 UKŁADY NAPĘDOWE POJAZDÓW VEHICLE DRIVE SYSTEMS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - obecność na kolokwium, egzaminie 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 32,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do egzaminu pisemnego/ustnego przedmiotu 5,0 godz. - przygotowanie do zajęć, wykonanie prezentacji 6,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. 18,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,28 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,72 punktów ECTS.

185 DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A URZĄDZENIA MECHATRONICZNE POJAZDÓW MECHATRONIC VEHICLE EQUIPMENT Istota mechatroniki samochodowej. Podstawowe układy sterowania silnikami o ZI i ZS Przetworniki pomiarowe i sensory używane w technice samochodowej. Systemy diagnostyki pokładowej samochodu. Sieci komunikacyjne samochodu. Systemy bezpieczeństwa biernego i czynnego samochodu. ĆWICZENIA Wstęp do mechatroniki samochodowej. Sensory samochodowe 1(sensory analogowe, zawory, i inne elementy). Sensory 2 (przepływomierz FORD, pomiar odległości). Badanie systemu L-Jetronic. Badanie systemu CR silników o ZS. Samochodowe sieci komunikacyjne. Badanie systemu SRS. CEL KSZTAŁCENIA Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do praktycznego użytkowania, diagnozowania, regulacji i drobnych napraw współczesnych urządzeń technicznych. Z uwagi na powszechnie stosowane metody sterowania koniecznością staje się przybliżenie specyfiki działania układów mechatronicznych oraz urządzeń zrobotyzowanych. Szczegółowym zamierzeniem jest pokazanie problematyki integracji różnych rodzajów sensorów, napędów w jednolite systemy mechatroniczne. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04++, T1A_W05+, T1A_U03+, T1A_U04+, T1A_U10+, T1A_U16+++, T1A_K02++, T1A_K04+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W12+, K1A_W13+, K1A_W15+, K1A_U03+, K1A_U04+, K1A_U10+, K1A_U18+, K1A_U19+, K1A_U20+, K1A_K01+, K1A_K03+, K1A_K05+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę o charakterystykach elementów mechatroniki samochodu. (K1A_W12, K1A_W13) W2 - Student potrafi definiować kierunki rozwoju mechatroniki pojazdów. (K1A_W15) Umiejętności U1 - Student potrafi interpretować i weryfikować zadania układów mechatronicznych samochodu oraz przedstawić dokumentację z zakresu ich eksploatacji. (K1A_U18) U2 - Student potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i obcym prezentację o systemach bezpieczeństwa samochodu. (K1A_U03, K1A_U04) U3 - Student potrafi rozwiązać problemy użytkowania systemów EOBD. (K1A_U20) U4 - Student potrafi zaprojektować stanowiska dydaktyczne i obsługowe układów mechatronicznych samochodu. (K1A_U10, K1A_U19) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość wpływu stanu technicznego systemu mechatronicznego samochodu na środowisko. (K1A_K01, K1A_K03) K2 - Potrafi określić priorytety realizacji zadań oraz wykorzystać odpowiednio metody do ich poprawnej realizacji. (K1A_K05) LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Olszewski, 2009r., "Urządzenia i systemy mechatroniczne", wyd. Rea, t.1 i 2, 2) A. Niederliński, 1998r., "Mikroprocesory, mikroukłady, mikrosystemy", wyd. WSiP, 3) P. Dzewiecki, 2006r., "Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych", wyd. KaBe, 4) W. Zimmermann, R. Schmidgall, 2008r., "Magistrale danych w pojazdach. Protokoły i standardy.", wyd. WKŁ, 5) A. Gajek. Z.Juda, 2008r., "Mechatronika samochodowa. Czujniki", wyd. WKŁ, 6) C. White, M. Randall, 2006r., "Kody usterek", wyd. WKŁ, 7) K. Trzeciak, 2005r., "Diagnostyka samochodów osobowych", wyd. WKŁ, 8) U. Rokosch, 2003r., "Poduszki gazowe i napinacze pasów", wyd. WKŁ, 9) U. Rokosch, 2007r., "Układy czyszczenia apalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów", wyd. WKŁ, 10) A. Herner, H-Jiehl, 2009r., "Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych", wyd. WKŁ. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: URZĄDZENIA MECHATRONICZNE POJAZDÓW Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - informacyjny i z prezentacją multimedialną. (W1, W2, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne -. (U1, U2, U3, U4, K2) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 -. (W1, W2, K1) Sprawozdanie 4 - z ćwiczeń laboratoryjnych. (U1, U2, U3, U4, K2) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Podstawy konstrukcji maszyn, mechatronika, mechanika techniczna, silniki spalinowe, elektronika, ele Wymagania wstępne: Posługiwanie się pakietem Windows, znajomość min. jednego języka programowania. Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechatroniki adres: ul. Słoneczna 46a, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Andrzej Bolesław Piętak, prof. UWM apietak@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Bolesław Piętak, prof. UWM Uwagi dodatkowe: Liczebność grup wykładowych bez znaczenia Liczebność studentów w grupie laboratoryjnej max. 12 osób ze względu na ilość stanowisk laboratoryjnych

186 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 URZĄDZENIA MECHATRONICZNE POJAZDÓW MECHATRONIC VEHICLE EQUIPMENT Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - kolokwium 2,0 godz. - udział w konsultacjach 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 34,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - Samodzielna praca studenta 20,0 godz. 20,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 54,0 godz. liczba punktów ECTS = 54,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,16 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,26 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,74 punktów ECTS.

187 BF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A URZĄDZENIA TECHNICZNE W ROLNICTWIE TECHNICAL EQUIPMENT IN AGRICULTURE Właściwości fizyczne biomasy: wilgotność, zawartość zanieczyszczeń, masa właściwa, porowatość, gęstość w stanie usypowym, kąt tarcia, kąt usypu. Układy technologiczne magazynów surowców sypkich oraz przemysłowych wytwórni pasz. Konstrukcja koszy przyjęciowych, czyszczalni. Konstrukcja silosów do przechowywania nasion suchych. Transport wewnątrzzakładowy. Urządzenia przemysłowych wytwórni pasz, rozdrabniacze, mlewniki, dozowniki, mieszarki, granulatory. Zaopatrzenie gospodarstw rolniczych w wodę, pompy, instalacje. Wentylacja pomieszczeń inwentarskich, systemy, wentylatory. ĆWICZENIA Pomiar właściwości fizycznych biomasy. Wyznaczanie wydajności dozownika ślimakowego, porcjowego. Pomiar, obliczenie prędkości przepływu w masie porowatej. Wyznaczenie charakterystyki pompy odśrodkowej stosowanej w gospodarstwach rolnych, charakterystyka rurociągu. Rozdział pneumatyczny masy sypkiej. Wyznaczenie wielkości charakterystycznych wentylatorów rolniczych. Określenie wielkości pracy rozdrabniania. CEL KSZTAŁCENIA Zapoznanie studentów z urządzeniami stanowiącymi wyposażenie gospodarstw rolnych. Przygotowanie do projektowania urządzeń dla rolnictwa. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W02+, T1A_W03+, T1A_W04++, T1A_W07++, T1A_U08+, T1A_U14+, T1A_K03+, T1A_K05+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W05+, K1A_W13+, K1A_U08+, K1A_U16+, K1A_K04+, K1A_K06+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Ma podstawową wiedzę z matematyki, fizyki dotyczącą zrozumienia praw techniki. Potrafi dobrać rozwiązania konstrukcyjne urządzeń magazynowych i elementów dla wytwórni pasz w zależności od właściwości fizycznych biomasy pochodzenia rolniczego. (K1A_W13) W2 - Zna podstawy konstrukcji części maszyn. Potrafi opisach właściwości, dobrać materiały, tworzywa stosowane w budowie urządzeń dla gospodarstw rolnych. Właściwie charakteryzuje urządzenia i systemy techniczne. (K1A_W05) Umiejętności U1 - Nabywa umiejętność pomiaru wielkości charakterystycznych urządzeń technicznych. Potrafi interpretować wyniki uzyskanych pomiarów. (K1A_U08) U2 - Potrafi analizować, dobrać urządzenia do tworzonych nowych linii technologicznych magazynów zbożowych oraz wytwórni pasz. Posiada umiejętność wykonywania zadań projektowych technologicznych. (K1A_U16) Kompetencje społeczne K1 - Pracując w zespole projektowo produkcyjnym wykazuje zdolność tworzenia nowych linii technologicznych oraz urządzeń dla potrzeb rolnictwa. (K1A_K04) K2 - Prawidłowo postrzega, identyfikuje problemy techniczne oraz oddziaływanie postępu technicznego na środowisko przyrodnicze. (K1A_K06) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Bowszys J., 2006r., "Doskonalenie technologii suszenia i przechowywania zbóż w cylindrycznych silosach zbożowych", wyd. AR Lublin, t.1, 2, 2) Grochowicz J., 1996r., "Technologia produkcji mieszarek paszowych", wyd. PWRiL Warszawa, t.1, 3, 3) Grochowicz J., 1998r., "Zaawansowane techniki wytwarzania przemysłowych mieszarek paszowych", wyd. AGROS Lublin, t.1, 4, 4) Szyszko J., 2007r., "Technologie i techniki w przechowalnictwie zbóż", wyd. IBMER Warszawa, t.1, 5. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Dmitrewski S., 1984r., "Teoria i konstrukcja maszyn rolniczych", wyd. PWRiL Warszawa, t.3, 6, 2) Kwieciński A., 1984r., "Maszyny i urządzenia w produkcji zwierzęcej", wyd. PWRiL Warszawa, t.1. Przedmiot/moduł: URZĄDZENIA TECHNICZNE W ROLNICTWIE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: BF-przedmiot kierunkowy do wyboru Kod ECTS: BF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - prezentacja multimedialna (W1, W2, K2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - pomiary laboratoryjne (U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 2 - kolokwium (W1, W2, K2) Kolokwium pisemne 1 - Zaliczenie na ocenę (U1, U2, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Podstawy konstrukcji maszyn Wymagania wstępne: podstawy bezpiecznej pracy w laboratorium Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Inżynierii Systemów adres: ul. Jana Heweliusza, pok. 117, Olsztyn tel , fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Janusz Wacław Bowszys, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Janusz Wacław Bowszys, prof. UWM

188 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 URZĄDZENIA TECHNICZNE W ROLNICTWIE TECHNICAL EQUIPMENT IN AGRICULTURE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje i zaliczanie ćwiczeń 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 31,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - opracowanie sprawozdań 8,0 godz. - przygotowanie do kolokwium 6,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 5,0 godz. 19,0 godz. godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. liczba punktów ECTS = 50,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,00 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,24 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,76 punktów ECTS.

189 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A DF ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UTRZYMANIE MASZYN MACHINE MAINTENANCE Pojęcia podstawowe związane z utrzymaniem maszyn. Strategie utrzymania maszyn. Miejsce podsystemu utrzymania ruchu w dowolnym systemie działania. Budowa i funkcjonowanie systemu utrzymania maszyn. Zarządzanie utrzymaniem maszyn za pomocą rachunków kosztów. Systemy informatyczne wspomagające utrzymanie maszyn. Obsługiwalność obiektów technicznych. Ocena efektywności utrzymania ruchu. Metody kształtowania zapasów części i materiałów eksploatacyjnych. Metody wyważania elementów wirujących. ĆWICZENIA Wybór strategii utrzymania ruchu maszyn. Metody planowania zapasów części. Wyznaczanie wartości granicznych symptomów diagnostycznych. Projekt systemu informatycznego utrzymania maszyn. Obliczanie wskaźników efektywności utrzymania maszyn. Wyważanie elementów wirujących. CEL KSZTAŁCENIA Studenci zdobywają wiedzę teoretyczną dotyczącą strategii i systemów utrzymania maszyn oraz faktograficzną związaną z planowaniem zapasów części zamiennych, norm przebiegów międzynaprawczych oraz oceny efektywności utrzymania maszyn. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W04+, T1A_W06+, T1A_U10+, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W11+, K1A_U10+, K1A_K02+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student ma szczegółową wiedzę związaną ze strategiami utrzymania maszyn, diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw (K1A_W11) Umiejętności U1 - Student potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu utrzymania maszyn dostrzegać aspekty systemowe i pozatechniczne (K1A_U10) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami, podejmowanymi w ramach utrzymania pojazdów i maszyn, szczególnie w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz ochrony środowiska (K1A_K02) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Pod red. Niziński S., Michalski R., 2007r., "Utrzymanie pojazdów i maszyn", wyd. ITE Radom, 2) Żóltowski B., 1996r., "Podstawy diagnostyki maszyn", wyd. Wydawnictwo ATR Bydgoszcz, 3) Niziński S., 2002r., "Eksploatacja obiektów technicznych", wyd. ITE Radom. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: UTRZYMANIE MASZYN Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: Df-przedmiot specjalizacyjny do wyboru Kod ECTS: DF Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: IV/7 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/2 Ćwiczenia: 15/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Informacyjne z wykorzystaniem metod multimedialnych oraz metod aktywujących do dyskusji (W1) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Metody aktywujące do pracy w grupie oraz do samodzielnogo rozwiązywania zadań praktycznych (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1 - Sprawdzenie poprawności odpowiedzi z uwzględnieniem ich treści merytorycznych, logicznych i wyników obliczeń. (W1) Sprawozdanie 1 - Sprawdzenie poprawności opisu merytorycznego, obliczeń, sporządzania tabel i wykresów oraz wnioskowania. (U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Diagnostyka techniczna. Technologia napraw Wymagania wstępne: Opanowana, podstawowa wiedza z przedmiotów wprowadzających Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Budowy, Eksploatacji Pojazdów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 1 i 2, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Paweł Mikołajczak Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Krzysztof Ligier, dr inż. Paweł Mikołajczak

190 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 2 UTRZYMANIE MASZYN MACHINE MAINTENANCE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Konsultacje 1,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 15,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 31,0 godz. - Przygotowanie do kolokwium 5,0 godz. - Przygotowanie do ćwiczeń 8,0 godz. - Przygotowanie sprawozdań 7,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 20,0 godz. 51,0 godz. - zajęcia praktyczne 15,0 godz. liczba punktów ECTS = 51,00 godz.: 25,00 godz./ects = 2,04 ECTS w zaokrągleniu: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,22 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,78 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 0,60 15,0 godz.

191 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 1 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA WYCHOWANIE FIZYCZNE PHYSICAL EDUCATION Nauka i doskonalenie umiejętności technicznych i taktycznych w następujących dyscyplinach sportowych do wyboru: piłka siatkowa, piłka nożna, koszykówka, badminton, tenis stołowy, tenis, unihokej, gimnastyka, różne formy aerobiku i ćwiczeń fizycznych z muzyką oraz ćwiczeń na siłowni. Atletyka terenowa i lekkoatletyka, turystyka rowerowa i kajakowa, łyżwiarstwo, narciarstwo alpejskie, pływanie. Podnoszenie sprawności fizycznej. Przekazywanie wiedzy na temat przepisów w poszczególnych dyscyplinach sportu oraz korzyści zdrowotnych w wyniku uprawiania kultury fizycznej. Zdobywanie umiejętności organizowania czasu wolnego w aktywny sposób. Zajęcia w formie ćwiczeń praktycznych na obiektach sportowych UWM oraz obozach. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiadomości dotyczących wpływu ćwiczeń na organizm człowieka, sposobów podtrzymania zdrowia, sprawności fizycznej oraz wiedzy dotyczącej relacji między wiekiem, zdrowiem, aktywnością fizyczną, sprawnością motoryczną kobiet i mężczyzn. Opanowanie umiejętności ruchowych z zakresu poznanych dyscyplin sportowych i wykorzystania ich w organizowaniu czasu wolnego. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_W10++, T1A_U01+, T1A_U05+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_W20+, K1A_W22+, K1A_U01+, K1A_U05+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - W01-zna terminologię stosowaną w wychowaniu fizycznym, sporcie, rekreacji oraz podstawowe przepisy wybranych dyscyplin sportowych (K_W03,K_W02,Kbwf_W01) (K1A_W18) W2 - W02- zna zasady bezpiecznej organizacji zajęć z elementami wychowania fizycznego i sportu(k_w034,kbwf_w03) (K1A_W20) W3 - W03-zna podstawowe zagadnienia z zakresu prowadzenia walki sportowej(taktyki)oraz metody,formy oraz środki dydaktyczne stosowane w wychowaniu fizycznym(k_w24,k_w34). (K1A_W22) Umiejętności U1 - U01-posługuje się specjalistyczną terminologią stosowaną w wychowaniu fizycznym,rekreacji oraz sporcie(k_u01,ku06,). (K1A_U05) U2 - U02-potrafi samodzielnie przygotować scenariusz zajęć z elementami zajęć sportowo-rekreacyjnych(k_u12,k_u02,kbwf_u02). U03-potrafi zaprezentować poprawną technikę wybranych dyscyplin sportowych zgodnie z zasadami metodyki, wskazać właściwe rozwiązania technicznotaktyczne (K_U16,K_U01,Kbwf_U01,Kbwf_U04). (K1A_U01) Kompetencje społeczne K1 - K01-potrafi pracować w zespole(k_k03). K02-przestrzega zasad,,fair play" oraz potrafi właściwie zachować się podczas sukcesu i niepowodzenia(k_k13). K03- realizuje zasady bhp obowiązujące w placówkach oświatowych(k_k03). K04-promuje zdrowy styl życia (K_K04,Kbwf_K01). (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Różni autorzy, "Ksiązki metodyczne z wychowania fizycznego, sportu oraz rekreacji.". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Polskie Związki Sportowe, "Przepisy wybranych dyscyplin sportowych.". Przedmiot/moduł: WYCHOWANIE FIZYCZNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/1 Rodzaje zajęć: zajęcia praktyczne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Zajęcia praktyczne - Ćwiczenia praktyczne realizowane w sposób ścisły, zadaniowy oraz zabawowy. (W1, W2, W3, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Udział w dyskusji 2 - Sprawdzian z wiedzy. (W1, W2, W3) Kolokwium praktyczne 1 - Zaliczenie na ocenę na podstawie sprawdzianu z umiejętności. (U1, U2) Ocena zdolności do samokształcenia 3 - Sprawdzian umiejętności, kompetencji i wiedzy. (K1) Liczba punktów ECTS: 1 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu adres: ul. Prawocheńskiego 7, Olsztyn tel. (89) , fax. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Grzegorz Dubielski grzes@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Grzegorz Dubielski

192 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 1 WYCHOWANIE FIZYCZNE PHYSICAL EDUCATION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 2,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 32,0 godz. 0,0 godz. 32,0 godz. - zajęcia praktyczne 60,0 godz. liczba punktów ECTS = 32,00 godz.: 30,00 godz./ects = 1,07 ECTS w zaokrągleniu: 1 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 60,0 godz.

193 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A O ECTS: 1 TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA WYCHOWANIE FIZYCZNE PHYSICAL EDUCATION Nauka i doskonalenie umiejętności technicznych i taktycznych w następujących dyscyplinach sportowych do wyboru: piłka siatkowa, piłka nożna, koszykówka, badminton, tenis stołowy, tenis, unihokej, gimnastyka, różne formy aerobiku i ćwiczeń fizycznych z muzyką oraz ćwiczeń na siłowni. Atletyka terenowa i lekkoatletyka, turystyka rowerowa i kajakowa, łyżwiarstwo, narciarstwo alpejskie, pływanie. Podnoszenie sprawności fizycznej. Przekazywanie wiedzy na temat przepisów w poszczególnych dyscyplinach sportu oraz korzyści zdrowotnych w wyniku uprawiania kultury fizycznej. Zdobywanie umiejętności organizowania czasu wolnego w aktywny sposób. Zajęcia w formie ćwiczeń praktycznych na obiektach sportowych UWM oraz obozach. CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiadomości dotyczących wpływu ćwiczeń na organizm człowieka, sposobów podtrzymania zdrowia, sprawności fizycznej oraz wiedzy dotyczącej relacji między wiekiem, zdrowiem, aktywnością fizyczną, sprawnością motoryczną kobiet i mężczyzn. Opanowanie umiejętności ruchowych z zakresu poznanych dyscyplin sportowych i wykorzystania ich w organizowaniu czasu wolnego. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08+, T1A_W10++, T1A_U01+, T1A_U05+, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18+, K1A_W20+, K1A_W22+, K1A_U01+, K1A_U05+, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - W01-zna terminologię stosowaną w wychowaniu fizycznym, sporcie, rekreacji oraz podstawowe przepisy wybranych dyscyplin sportowych (K_W03,K_W02,Kbwf_W01) (K1A_W18) W2 - W02- zna zasady bezpiecznej organizacji zajęć z elementami wychowania fizycznego i sportu(k_w034,kbwf_w03) (K1A_W20) W3 - W03-zna podstawowe zagadnienia z zakresu prowadzenia walki sportowej(taktyki)oraz metody,formy oraz środki dydaktyczne stosowane w wychowaniu fizycznym(k_w24,k_w34). (K1A_W22) Umiejętności U1 - U01-posługuje się specjalistyczną terminologią stosowaną w wychowaniu fizycznym,rekreacji oraz sporcie(k_u01,ku06,). (K1A_U05) U2 - U02-potrafi samodzielnie przygotować scenariusz zajęć z elementami zajęć sportowo-rekreacyjnych(k_u12,k_u02,kbwf_u02). U03-potrafi zaprezentować poprawną technikę wybranych dyscyplin sportowych zgodnie z zasadami metodyki, wskazać właściwe rozwiązania technicznotaktyczne (K_U16,K_U01,Kbwf_U01,Kbwf_U04). (K1A_U01) Kompetencje społeczne K1 - K01-potrafi pracować w zespole(k_k03). K02-przestrzega zasad,,fair play" oraz potrafi właściwie zachować się podczas sukcesu i niepowodzenia(k_k13). K03- realizuje zasady bhp obowiązujące w placówkach oświatowych(k_k03). K04-promuje zdrowy styl życia (K_K04,Kbwf_K01). (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Różni autorzy, "Ksiązki metodyczne z wychowania fizycznego, sportu oraz rekreacji.". LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Polskie Związki Sportowe, "Przepisy wybranych dyscyplin sportowych.". Przedmiot/moduł: WYCHOWANIE FIZYCZNE Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Fakultatywny Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego Kod ECTS: O Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: I/2 Rodzaje zajęć: zajęcia praktyczne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Ćwiczenia Zajęcia praktyczne - Ćwiczenia praktyczne realizowane w sposób ścisły, zadaniowy oraz zabawowy. (W1, W2, W3, U1, U2, K1) Forma i warunki zaliczenia Udział w dyskusji 2 - Sprawdzian z wiedzy. (W1, W2, W3) Kolokwium praktyczne 1 - Zaliczenie na ocenę na podstawie sprawdzianu z umiejętności. (U1, U2) Ocena zdolności do samokształcenia 3 - Sprawdzian umiejętności, kompetencji i wiedzy. (K1) Liczba punktów ECTS: 1 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu adres: ul. Prawocheńskiego 7, Olsztyn tel. (89) , fax. (89) Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Grzegorz Dubielski grzes@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: mgr Grzegorz Dubielski

194 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B ECTS: 1 WYCHOWANIE FIZYCZNE PHYSICAL EDUCATION Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - konsultacje 2,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 32,0 godz. 0,0 godz. 32,0 godz. - zajęcia praktyczne 60,0 godz. liczba punktów ECTS = 32,00 godz.: 30,00 godz./ects = 1,07 ECTS w zaokrągleniu: 1 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,00 60,0 godz.

195 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 1 ECTS: 5 STRENGTH OF MATERIALS 1 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Zadania i założenia wytrzymałości materiałów. Model materiału. Definicja naprężenia i odkształcenia. Prawo Hooke'a. Zasada Saint-Venanta, superpozycji i zesztywnienia. Warunek wytrzymałości i sztywności. Układy statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne i montażowe. Uogólnione prawo Hooke'a. Analiza naprężeń: 1-, 2- i 3-wymiarowy stan naprężenia. Koło naprężeń Mohra. Czyste ścinanie. Momenty bezwładności figur płaskich. Skręcanie prętów o przekroju kolistym. Moment graniczny. Pręt dowolnie obciążony. Wykresy sił wewnętrznych. Czyste symetryczne zginanie belki naprężenia i odkształcenia. Metoda obciążeń wtórnych. Zginanie ukośne. Belka o równomiernej wytrzymałości. Przemieszczenia w belkach. Energia sprężysta w pręcie rozciąganym. Naprężenia dynamiczne. Cięgna o małym zwisie. Sprężyny o małym skoku. Zginanie z rozciąganiem/ściskaniem. Zginanie belek z udziałem siły ścinającej. ĆWICZENIA Analiza układów statycznie wyznaczalnych. Wyznaczanie sił normalnych i naprężeń w przekrojach prętów rozciąganych/ściskanych (wykresy).warunki wytrzymałości i sztywności. Prawo Hooke a. Obliczanie odkształceń i przemieszczeń w prętowych układach statycznie wyznaczalnych. Obliczenia wytrzymałościowe prętowych układów statycznie niewyznaczalnych. Naprężenia montażowe i termiczne. Uogólnione prawo Hooke a. Liczba Poissona. Wyznaczanie naprężeń za pomocą koła Mohra w płaskim stanie naprężenia. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich. Skręcanie wałów o przekrojach kolistych. Wykresy sił wewnętrznych w belkach, ramach i łukach. Obliczanie naprężeń i przemieszczeń w zginanych belkach statycznie wyznaczalnych. Linia ugięcia belki. CEL KSZTAŁCENIA Przygotowanie przyszłego inżyniera do racjonalnego kształtowania elementów konstrukcyjnych maszyn i urządzeń. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03++, T1A_W07+, T1A_U02+++, T1A_U09+++, T1A_K02+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W07++, K1A_W17+, K1A_U02+++, K1A_U09+++, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna pojęcia, zasady i prawa wytrzymałości materiałów. (K1A_W07) W2 - Student rozumie znaczenie wytrzymałości i sztywności elementów konstrukcyjnych. (K1A_W07) W3 - Student zna podstawowe metody stosowane w analizie wytrzymałościowej. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi wyznaczać naprężenia i odkształcenia w prostych stanach obciążenia elementów maszyn. (K1A_U02, K1A_U09) U2 - Student umie stosować warunki wytrzymałości i sztywności. (K1A_U02, K1A_U09) U3 - Student umie wykonać podstawową analizę wytrzymałościową elementu konstrukcyjnego maszyny. (K1A_U02, K1A_U09) Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość, że jego działalność inżynierska będzie miała wpływ na bezpieczeństwo własne i innych. (K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., 2007r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WNT Warszawa, t.1, 2) Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., 2007r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WNT Warszawa, t.2, 3) Zielnica J., 1996r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 4) Niezgodziński M., Niezgodziński T., 2004r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WN PWN Warszawa, 5) Niezgodziński M., Niezgodziński T., 2006r., "Zadania z wytrzymałości materiałów", wyd. WNT Warszawa, 6) Banasiak M., Grossman K., Trombski M., 1998r., "Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów", wyd. WN PWN Warszawa, 7) Komar W., Nałęcz T. J., Pelc J., 2001r., "Laboratorium z wytrzymałości materiałów", wyd. Wydawnictwo UWM Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 1 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/3 Rodzaje zajęć: ćwiczenia audytoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 30/2 Ćwiczenia: 30/2 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład problemowy (W1, W2, W3, U1, K1) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie zadań (W3, U1, U2, U3) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Egzamin ustny - Wypowiedź na 3 wylosowane przez studenta zagadnienia. (W1, W2, K1) Kolokwium pisemne 2 - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Kolokwium pisemne 1 - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Liczba punktów ECTS: 5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, mechanika techniczna Wymagania wstępne: umiejętność różniczkowania i całkowania funkcji elementarnych, obliczania reakcji podpór Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM jozef.pelc@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Wiesław Komar, dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM

196 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 1 ECTS: 5 STRENGTH OF MATERIALS 1 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin 2,0 godz. - udział w wykładach 30,0 godz. - udział w ćwiczeniach 30,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - przygotowanie do kolokwiów 12,0 godz. - przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu 25,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 26,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 63,0 godz. 125,0 godz. - zajęcia praktyczne 45,0 godz. liczba punktów ECTS = 125,00 godz.: 25,00 godz./ects = 5,00 ECTS w zaokrągleniu: 5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,48 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,52 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,80 45,0 godz.

197 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A A WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 2 ECTS: 4,5 STRENGTH OF MATERIALS 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD Hipotezy wytrzymałościowe: największego naprężenia normalnego, największego wydłużenia jednostkowego. Hipotezy Coulomba-Treski i Hubera-Misesa. Zginanie niesymetryczne. Środek sił poprzecznych. Wyboczenie prętów. Metody energetyczne. Twierdzenia: Bettiego, Maxwella, Castigliano i Menabrei. Zagadnienie Lamego. Cienkie sprężyste płyty prostokątne i koliste. Teoria błonowa powłok obrotowosymetrycznych. ĆWICZENIA Obliczanie naprężeń i przemieszczeń w belkach statycznie wyznaczalnych. Linia ugięcia belki. Metoda obciążeń wtórnych. Belki i ramy statycznie niewyznaczalne - metoda sił. Ścinanie techniczne nity, sworznie i spoiny. Wyznaczanie naprężeń stycznych w belkach zginanych. Hipotezy wytrzymałościowe. Wyboczenie prętów. Zastosowanie twierdzeń: Castigliano i Menabrei. Zginanie cienkich płyt sprężystych. Zagadnienie Lamego. Badania twardości metali. Próby technologiczne metali. Próby udarności. Badanie belki o równomiernej wytrzymałości. Wyznaczanie położenia środka sił poprzecznych. Próba statyczna rozciągania. Próba statyczna ściskania. Próba statyczna ścinania. Próba statyczna zginania. Próba statyczna skręcania. Wyznaczanie wytrzymałości zmęczeniowej metali próba przyspieszona Lehra. Tensometria oporowa. Wyznaczanie siły krytycznej pręta ściskanego. Wyznaczanie naprężeń dynamicznych w belce. CEL KSZTAŁCENIA Przygotowanie przyszłego inżyniera do racjonalnego kształtowania elementów konstrukcyjnych maszyn i urządzeń. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W03++, T1A_W07+, T1A_U02+++, T1A_U09+++, T1A_U15+++, T1A_K03+ Symbole efektów kierunkowych K1A_W07++, K1A_W17+, K1A_U02+++, K1A_U09+++, K1A_U14+++, K1A_K04+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Student zna twierdzenia wytrzymałości materiałów. (K1A_W07) W2 - Student rozumie znaczenie stateczności i wytężenia elementów konstrukcyjnych. (K1A_W07) W3 - Student zna metody stosowane w analizie wytrzymałościowej. (K1A_W17) Umiejętności U1 - Student potrafi wyznaczać przemieszczenia i naprężenia zredukowane w elementach maszyn. (K1A_U02, K1A_U09, K1A_U14) U2 - Student umie stosować warunki stateczności i wytrzymałości złożonej. (K1A_U02, K1A_U09, K1A_U14) U3 - Student umie wykonać analizę wytrzymałościową elementu konstrukcyjnego maszyny. (K1A_U02, K1A_U09, K1A_U14) Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi pracować w zespole. (K1A_K04) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., 2007r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WNT Warszawa, t.1, 2) Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., 2007r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WNT Warszawa, t.2, 3) Zielnica J., 1996r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 4) Niezgodziński M., Niezgodziński T., 2004r., "Wytrzymałość materiałów", wyd. WN PWN Warszawa, 5) Niezgodziński M., Niezgodziński T., 2006r., "Zadania z wytrzymałości materiałów", wyd. WNT Warszawa, 6) Banasiak M., Grossman K., Trombski M., 1998r., "Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów", wyd. WN PWN Warszawa, 7) Komar W., Nałęcz T. J., Pelc J., 2001r., "Laboratorium z wytrzymałości materiałów", wyd. Wydawnictwo UWM Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 2 Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A-przedmiot podstawowy Kod ECTS: A Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: II/4 Rodzaje zajęć: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 45/3 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - wykład problemowy (W1, W2, W3) Ćwiczenia Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie zadań (U1, U2, U3) Ćwiczenia laboratoryjne - wykonywanie doświadczeń (K1) Forma i warunki zaliczenia Egzamin pisemny - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Egzamin ustny - Omówienie wylosowanych dwóch zagadnień. (W1, W2, W3) Kolokwium pisemne 2 - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Kolokwium pisemne 1 - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%. (W3, U1, U2, U3) Sprawozdanie 1 - Sprawdzanie poprawności wykonania w podzespołach sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych. (K1) Liczba punktów ECTS: 4,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: matematyka, mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów I Wymagania wstępne: umiejętność różniczkowania i całkowania funkcji elementarnych, obliczania reakcji podpór, znajomość podstaw wytrzymałości Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 126, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM jozef.pelc@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Wiesław Komar, dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM Uwagi dodatkowe: Liczba osób w grupie na ćwiczenia laboratoryjne max. 12

198 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 2 ECTS: 4,5 STRENGTH OF MATERIALS 2 Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - egzamin 2,0 godz. - udział w wykładach 15,0 godz. - udział w ćwiczeniach 45,0 godz. 2. Samodzielna praca studenta: 62,0 godz. - przygotowanie do egzaminu 15,0 godz. - przygotowanie do kolokwiów 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 10,0 godz. - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 8,0 godz. - przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 7,0 godz. W tym zajęcia praktyczne: godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50,0 godz. 112,0 godz. - zajęcia praktyczne 65,0 godz. liczba punktów ECTS = 112,00 godz.: 25,00 godz./ects = 4,48 ECTS w zaokrągleniu: 4,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 2,49 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 2,01 punktów ECTS. Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 2,60 65,0 godz.

199 B ECTS: 2 TREŚCI MERYTORYCZNE WYKŁAD UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Sylabus przedmiotu/modułu - część A ZARZĄDZANIE ŚRODOWISKIEM I EKOLOGIA ENVIRONMENTAL MANAGEMENT AND ECOLOGY 1. Podstawowe zagrożenia dla środowiska naturalnego, 2. Organizacja ochrony środowiska w Polsce i aspekty prawne ochrony środowiska, 3. Emisja zanieczyszczeń do powietrza i metody ich detekcji, 4. Skażenie środowiska płynami ropopochodnymi, 5. Systemy zarządzania odpadami, 6. Metody utylizacji polimerów, 7. Zanieczyszczenie hałasem i sposoby jego redukcji ĆWICZENIA 1. Zapoznanie studentów z technologią i stanowiskiem pirolizy plazmowej odpadów polimerowych, 2. Pomiar emisji zanieczyszczeń emitowanych przez pojazdy mechaniczne, 3. Funkcjonowanie systemów selektywnej zbiórki odpadów, 4. Wycieczka do Olsztyńskiego Zakładu Komunalnego, 5. Pomiary hałasu, 6. Wykonanie mapy hałasu pojazdu mechanicznego CEL KSZTAŁCENIA Celem zajęć jest dostarczenie podstawowej wiedzy z zakresu ochrony środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń spowodowanych eksploatacją środków transportu. Przedmiot zapoznaje studenta z metodami i technologiami zmniejszającymi negatywne skutki zanieczyszczeń. Student poznaje nowoczesne metody diagnostyczne służące do detekcji i analizy ilościowej zanieczyszczeń. Zadaniem przedmiotu jest także przybliżenie studentowi podstawowych uregulowań prawnych z zakresu ochrony środowiska. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych T1A_W08++, T1A_U08+, T1A_U10+, T1A_K01+, T1A_K02+++ Symbole efektów kierunkowych K1A_W18++, K1A_U08+, K1A_U10+, K1A_K01+, K1A_K02+, K1A_K03+ EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W1 - Studenci zdobywają wiedzę dotyczącą uregulowań prawnych, uprawnień służb kontrolnych. Studenci zapoznają się także z technologiami utylizacji odpadów. (K1A_W18) W2 - Studenci zaznajomią się z podstawowymi technikami detekcji zanieczyszczeń emitowanych do środowiska, z jakimi mogą spotkać się w praktyce zawodowej. (K1A_W18) Umiejętności U1 - Zajęcia pozwolą na posługiwanie się aparaturą mierzącą podstawowe emisje. Studenci będą w stanie interpretować wyniki pomiarów. Będą w stanie dobrać optymalną metodę utylizacji odpadów (K1A_U08, K1A_U10) Kompetencje społeczne K1 - Zajęcia pozwolą na zastosowanie wiedzy na stanowiskach menedżerskich. Studenci będą dysponować wiedzą o emisji i detekcji zanieczyszczeń oraz przeciwdziałaniu ewentualnym zanieczyszczeniom środowiska (K1A_K01, K1A_K02, K1A_K03) LITERATURA PODSTAWOWA 1) Kłos Z., Feder S., 1994r., "Ochrona środowiska w budowie maszyn roboczych i transporcie", wyd. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2) Andrzejewski R., Baranowski M., 1993r., "Stan środowiska w Polsce", wyd. PIOŚ, CLOŚ, GRID, Warszawa, 3) Błędzki A., 1997r., "Recykling materiałów polimerowych", wyd. WNT, Warszawa, 4) Łuksa A., 1991r., "Ekologia płynów eksploatacyjnych", wyd. MCNENT, Radom, 5) Borkiewicz J., 1993r., "Gospodarka odpadami przemysłowymi a ekologia", wyd. Fundacja ekologiczna Silesia, katowice, 6) Ciechanowicz W., 1997r., "Energia, środowisko i ekonomia", wyd. Instytut Badań Systemowych PAN, Warszawa, 7) Górski M., 2008r., "Odpowiedzialność administracyjna w ochronie środowiska", wyd. Wolters Kliwer Polska, 8) Nd., "Czasopisma z zakresu ochrony środowiska", 9) Schnelle K.B., Brown Charles, 2002r., "Air Pollution Control Technology Handbook", wyd. CRC Press. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Brak Przedmiot/moduł: ZARZĄDZANIE ŚRODOWISKIEM I EKOLOGIA Obszar kształcenia: nauki techniczne Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: B-przedmiot kierunkowy Kod ECTS: B Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn Specjalność: Mechanika i budowa maszyn Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów/forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia Rok/semestr: III/6 Rodzaje zajęć: ćwiczenia laboratoryjne, wykład Liczba godzin w semestrze/tygodniu: Wykład: 15/1 Ćwiczenia: 15/1 Formy i metody dydaktyczne Wykład Wykład - Informacyjny (W1, W2) Ćwiczenia Ćwiczenia laboratoryjne - Aktywizujące. Pomiary laboratoryjne. Wizyty studyjne. (U1, K1) Forma i warunki zaliczenia Kolokwium pisemne 1-10 pytań, Oceny: 5-6pkt dost. 6,5-7,5pkt +dost. 8-9pkt dobry 9,5-10pkt bardzo dobry (W1, W2, K1) Sprawozdanie 1 - Wykonywane po każdych ćwiczeniach. Oceniana jest zawartość merytoryczna, poprawność wnioskowania. (W2, U1, K1) Liczba punktów ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Nie dotyczy Wymagania wstępne: Nie dotyczy Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Katedra Technologii Materiałów i Maszyn adres: ul. Michała Oczapowskiego 11, pok. 21, Olsztyn tel./fax Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jarosław Tadeusz Szuszkiewicz jerry@uwm.edu.pl Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jarosław Tadeusz Szuszkiewicz