Ludzie ani na moment nie przestają się porozumiewać! Za pomocą słów... wyrazu twarzy... rąk... znaków, sygnałów, błysków świateł i dźwięku syren.

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Ludzie ani na moment nie przestają się porozumiewać! Za pomocą słów... wyrazu twarzy... rąk... znaków, sygnałów, błysków świateł i dźwięku syren."

Sebastian Kowalik
8 lat temu
Przeglądów:

1 Ludzie ani na moment nie przestają się porozumiewać! Za pomocą słów... 6 wyrazu twarzy... rąk... znaków, sygnałów, błysków świateł i dźwięku syren. I nie jesteśmy w tym odosobnieni...

2 Zwierzęta też to robią w każdym zakątku świata! Amerykańskie wireonki czerwonookie śpiewają od świtu do zmierzchu. Samczyk aż razy dziennie ostrzega trelem inne samce, by trzymały się z dala od jego terytorium. W oceanach płetwale błękitne wydają pomruki głośne jak dźwięk startującego odrzutowca. Dzięki temu ich wiadomość pokonuje setki kilometrów wód. W afrykańskiej dżungli koczkodany białonose posługują się dźwiękami jak słowami: pju znaczy pantera, ak orzeł, zaś połączenie pju-ak Chodźmy stąd!. W mętnych wodach afrykańskich rzek ryba trąbonos wykorzystuje impulsy elektryczne, by ogłosić: Ja tu rządzę. Pluskwiaki w parkach i ogrodach wystukują wiadomości na liściach i gałązkach, by móc się nawzajem odnaleźć. Jaskrawe kolory i różnorodne wzory ryb motyli zamieszkujących rafy koralowe są jak etykietki informujące o gatunku ryby. Mrówki parasolowe z lasów Ameryki Południowej zostawiają ślady zapachowe, które wskazują ich pobratymcom drogę do pożywienia.

Dzięki temu ich wiadomość pokonuje setki kilometrów wód.

3 Dogadaj się albo giń! Z tego śpiewania, stukania, bzyczenia, mruczenia, iskrzenia i wycia jasno wynika, że komunikacja jest równie ważna dla zwierząt co dla nas. W rzeczywistości niemal wszystko, co robią jak szukanie pożywienia i schronienia, zdobywanie partnera i wychowywanie młodych byłoby bez niej niemożliwe. Każde zwierzę musi się jakoś porozumiewać z innymi. Oznacza to, że musi wysyłać sygnały, które odbiorca zdoła wychwycić i zrozumieć. Na przykład nie ma sensu migotanie światełkiem, gdy partner jest ślepy, szeptanie w środku burzy z piorunami ani wymachiwanie białą flagą, gdy dla wroga sygnałem poddania się jest flaga niebieska. W ten sposób obie strony z pewnością się nie dogadają. 11 Zwierzęta wymyśliły więc takie sposoby wysyłania sygnałów, by ich komunikat zadziałał nawet w ciemności, w hałasie albo wtedy, gdy zwierzę, z którym chcą się porozumieć, oddalone jest o setki kilometrów lub należy do innego gatunku.

Każde zwierzę musi się jakoś porozumiewać z innymi. Oznacza to, że musi wysyłać sygnały, które odbiorca zdoła wychwycić i zrozumieć.

4 Mundurki Mundurki to bardzo prosty sposób sygnalizowania, że jest się jednym z nas. Nawet najpaskudniejsze mundurki szkolne (na przykład czerwona marynarka w żółte paski, jaką ja musiałam nosić) znakomicie się przydają, gdy trzeba namierzyć kolegów w tłumie. 12 Jaskrawe kolory i wzory ryb motyli pełnią tę samą funkcję: znakują ryby, dzięki czemu szybko odnajdują one swoje towarzyszki. Na tej samej rafie koralowej może bowiem żyć kilka ich różnych rodzajów, a przecież żadna ryba nie chce tracić czasu na zalecanie się do przedstawiciela innego gatunku. Każdy gatunek nosi więc inny mundurek, czyli kolor i wzór, który go wyróżnia tak jak te koszmarne marynarki wyróżniały uczniów mojej szkoły.

12 Jaskrawe kolory i wzory ryb motyli pełnią tę samą funkcję: znakują ryby, dzięki czemu szybko odnajdują one swoje towarzyszki.

5 Wiele innych rodzajów zwierząt nosi coś w rodzaju mundurków: oznakowanie, które pozwala im rozpoznać członków własnego gatunku. Makakowate rodzina małp z lasów afrykańskich mają charakterystyczne rysy twarzy, dzięki którym wyławiają z tłumu krewniaków z tego samego gatunku, kiedy kilka różnych rodzajów małp posila się w tym samym kawałku dżungli. Po mundurkach możesz poznać nie tylko to, kto należy to twojej drużyny, ale i to, jaki kto wykonuje zawód. Jak odróżnilibyśmy policjantów od złodziei, gdyby każdy z nich nosił dżinsy i koszulkę? Wargatki czyściciele to małe rybki z rafy koralowej, które utrzymują się... tak, zgadza się, ze sprzątania. Podpływają do znacznie większych od siebie stworzeń i oczyszczają ich skórę z maleńkich pasożytów, zjadając je. Wymaga to zaufania obu stron: wargatek musi ufać swoim dużym klientom, że nie zostanie przez nich zjedzony, oni zaś muszą wierzyć, że wargatek nie skubnie ich delikatnej skóry. Wargatki sygnalizują więc, że nie są jakąś tam rybną przekąską, nosząc specjalny mundurek : wyraźne czarne i niebieskie paski, którymi wyróżniają się wśród innych ryb. Aby jeszcze bardziej przekonać do siebie klientów, wykonują w wodzie taneczne pląsy, kręcąc ogonem na wszystkie strony. 15

samym kawałku dżungli. Po mundurkach możesz poznać nie tylko to, kto należy to twojej drużyny, ale i to, jaki kto wykonuje zawód.

Podobne dokumenty

ZARZĄDZANIU. Wykład VI. dr Jan Kazimirski

ZARZĄDZANIU. Wykład VI. dr Jan Kazimirski INFORMATYKA W ZARZĄDZANIU Wykład VI dr Jan Kazimirski jankazim@mac.edu.pl http://www.mac.edu.pl/jankazim MODELOWANIE SYSTEMÓW UML Literatura Joseph Schmuller UML dla każdego, Helion 2001 Perdita Stevens