Gazeta Samorządowa. Lipiec Sierpień Maria Golanka TRZY NUTKI ŚWIERSZCZA. z cieniem źdźbła trawy na twarzy zasnął pod kopką siana i czeka

Transkrypt

1 Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Maria Golanka TRZY NUTKI ŚWIERSZCZA z cieniem źdźbła trawy na twarzy zasnął pod kopką siana i czeka na siedem cisz wśród skwaru dnia ze zlizaną kroplą rosy wtulona w cień schnącego ziela chciałabym mu się przyśnić pośród kolistego krajobrazu ze strofą piosenki na myśli Hej góry nasze góry wyciągam leciutko rąbek rękawa spod głowy śpiącego świerszcza chowam w głąb serca ciszę przefruwającemu aniołowi polecam opiece jego sen i stopa za stopą schodzę cichutko z Cebulówki wprost na moją Makrzymichę w Czerńcu - kocham cię mój grajku - szepczę gdy mi na trzech nutach nocnej ciszy wygrywa melodię do snu WYRÓŻNIENIE w VI Konkursie Poetyckim Echo moich gór Rys. Mira Kostyła

2 Partnerzy: Sponsorzy: Wsparcie finansowe: Firma Król okna, drzwi DAKO Łącko, Stary Sącz, Krościenko Rusnarczyk & Koza Łącko 710 Powiat Nowosądecki Fundusz Wyszehradzki 2 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

3 Święto Kwitnącej Jabłoni Kolejne Święto Kwitnącej Jabłoni już za nami. I chociaż w tym roku pogoda nie rozpieszczała uczestników, to jednak bogaty program sprawił, że na brak publiczności nie można było narzekać. W sobotę o godz rozpoczął się Festiwal pn. Między nami Folklorystyczne Inspiracje dla państw Grupy Wyszehradzkiej, czyli Polski, Węgier i Słowacji z gościnnym udziałem Austrii. W regionalnym bloku zaprezentowali się następujący wykonawcy: Mali Maszkowianie, Mali Zagorzynianie, Małe Łącko, Czarny Potoczek, Dolina Popradu, Zespół Regionalny im. Joszka Prihody z Petrovan na Słowacji, Grupa Folklorystyczna Danubius z Szob na Węgrzech, Górale Łąccy oraz Grupa Folklorystyczna z gminy Puch w Austrii. Wokół łąckiego Rynku rozłożyły się kolorowe stoiska twórców ludowych, można było również skosztować polskich i słowackich wspaniałych potraw regionalnych. Nawet burza nie przeszkodziła we wspólnym świętowaniu, a gdy po krótkiej ulewie znów zaświeciło słońce, Rynek na nowo rozbrzmiewał muzyką i śpiewem. Od godz w Remizie OSP rozpoczęła się konferencja sadownicza zorganizowana w formie panelu dyskusyjnego pod tytułem Dlaczego warto być członkiem grupy producentów w oparciu o doświadczenia w kraju i za granicą, a prowadzona przez prof. Eberharda Makosza. Natomiast o na Orliku w Jazowsku rozegrany został mecz piłkarski pomiędzy samorządowcami gminy Łącko a sołectwem Obidza, zakończony zwycięstwem tych drugich 12:10. Zaś wieczorem w Amfiteatrze na Jeżowej wystąpił zespół Baciary i śmiało można powiedzieć, iż piękny, odremontowany obiekt pękał w szwach. Znane piosenki, nucone od pokoleń, a zaprezentowane w nowych aranżacjach zachwyciły łącką publiczność. Po koncercie do północy trwała zabawa taneczna, do której przygrywał Janek Jędraczka. Niedzielne obchody rozpoczęły się już tradycyjnie Mszą Św. w kościele parafialnym w Łącku. Padający od wczesnego rana ulewny deszcz przeszkodził w organizacji widowiskowego korowodu. Zaproszeni goście, publiczność, kapele i zespoły pojedynczo wędrowały do Amfiteatru. Tam symbolicznym przecięciem wstęgi został oddany do użytku odremontowany Amfiteatr. Aktu tego dokonali Wicemarszałek Województwa Małopolskiego Leszek Zegzda, Starosta Powiatu Nowosądeckiego Jan Golonka, wykonawca remontu Tadeusz Faron, inspektor nadzoru Stanisław Myjak oraz Wójt Gminy Franciszek Młynarczyk i Przewodniczący Rady Henryk Czepielik. Dodać należy, iż obiekt ten został wykonany z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich Odnowa i rozwój wsi Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata za pośrednictwem Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie. Orkiestra Dęta im. Tadeusza Moryto odegrała Hejnał Łącki, a w niebo pofrunęły gołębie wypuszczone przez włodarzy partnerskich gmin: Petrovany Jan Lenko, Nova Lubovna Jozef Kaleta, Austria Geralidine Schneider i Łącko Franciszek Młynarczyk. Potem nastąpiło wręczenie odznaczeń przyznanych przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis została wyróżniona dyrektor GOK Barbara Moryto, zaś Odznaki Honorowe Zasłużony dla Kultury Polskiej otrzymali instruktorzy GOK: Zofia Ćwikowska, Bernadetta Wąchała Gawełek, Józef Klimek i Józef Strączek oraz Marek Lipień członek Orkiestry Dętej, nauczyciel gry na instrumentach dętych w Ognisku Muzycznym. Odznaczenia wręczali parlamentarzyści: Barbara Bartuś, Andrzej Czerwiński, Wiesław Janczyk oraz Edward Siarka. Kolejnym punktem programu był koncert Orkiestry Dętej im. Tadeusza Moryto pod dyrekcja Stanisława Strączka i chyba siła złotych trąb to sprawiła, iż nad Amfiteatrem zaświeciło słońce. Wspaniały repertuar w tym również specjalnie przygotowany temat z Etiudy E dur Fryderyka Chopina pt. Serdeczny kraj na Rok Chopinowski otrzymał gromkie owacje od coraz liczniej przybywającej na Jeżową publiczności. Potem zaprezentowali się uczestnicy Festiwalu Między nami Folklorystyczne Inspiracje w krótkich programach scenicznych. Uczestnicy imprezy mieli nie tylko coś dla ducha, ale i również dla ciała, gdyż mogli skosztować smakołyków kuchni polskiej, słowackiej i węgierskiej. Poniżej Amfiteatru obejrzeć można było wystawy prac twórców ludowych, pooglądać liczne stoiska wystawowe, zjeść coś smacznego, czy po prostu pokręcić się na karuzeli. Część popołudniową rozpoczął występ Kabaretu pod Wyrwigroszem i chociaż złośliwy majowy deszcz znów dał znać o sobie, to jednak widownia wypełniona była po brzegi. Wybuchające salwy śmiechu udowadniały artystom, że program się podoba, tym bardziej, że nie brakowało satyrycznych odniesień do naszej łąckiej rzeczywistości, a gromkie owacje na zakończenie były podziękowaniem za wspaniały show. Kolejnym punktem programu był koncert zespołu Dwie Korony. Nieśmiertelne przeboje legendarnego muzyka i kompozytora Krzysztofa Klenczona oraz profesjonalizm muzyków je prezentujących były gwarancją dobrej zabawy. Wreszcie nadszedł czas na najbardziej wyczekiwany koncert wieczoru w wykonaniu Grupy Feel. I choć wydawało się, że zimno zaczyna trochę doskwierać, to jednak widowiskowy show, jaki zafundowali licznie zgromadzonym fanom Piotr Kupicha i spółka oraz charyzma samego wokalisty, który potrafił rozruszać nawet największych malkontentów, rozgrzał wszystkich do czerwoności. Już po kilku pierwszych utworach cały Amfiteatr na Jeżowej wraz ze zdobywcami Bursztynowego Słowika na 44 Sopot Festiwalu śpiewał ukochane przez całą Polskę przeboje takie jak A gdy jest już ciemno czy też Jak anioła głos. Potwierdzeniem, iż grupie Feel spodobało się gorące przyjęcie w Łącku jest fakt, że bisowali aż dwukrotnie, a po koncercie chętnie rozdawali autografy i fotografowali się z fanami. Dwudniowe obchody zakończyła zabawa taneczna. Tegoroczne Święto Kwitnącej Jabłoni pozostanie na pewno na długo w pamięci wszystkich uczestników, gdyż dostarczyło wielu niezapomnianych wrażeń. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 3

4 ks. Paweł Lewandowski Z życia parafii Łącko Sakrament bierzmowania 28 kwietnia 2010 roku, w środę, w naszej Parafii gościliśmy Jego Ekscelencję ks. bpa Wiesława Lechowicza, który udzielił blisko stu siedemdziesięciu uczniom III klas gimnazjalnych sakramentu bierzmowania. Zwyczajem lat ubiegłych, bierzmowani pochodzą z następujących parafii: Łącko, Kicznia, Wola Piskulina, Zabrzeż. Wraz z ks. bpem Wiesławem uroczystą Mszę Świętą koncelebrowali: ks. Grzegorz Skorupa, ks. Józef Kasiński oraz ks. Krzysztof Orzeł. Do przyjęcia sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej młodzież III klas gimnazjalnych przygotowywał ks. Tomasz Franczak. I Komunia Święta 2 maja 2010 roku, w niedzielę, podczas uroczystej Mszy Świętej sprawowanej przez ks. prałata Józefa Trzópka, siedemdziesięciu trzech uczniów II klas szkoły podstawowej przyjęło po raz pierwszy do swojego serca Pana Jezusa. Dwa dni wcześniej dzieci przystąpiły do pierwszej spowiedzi świętej. Spośród tak dużej liczby dzieci 46 to uczniowie Szkoły Podstawowej w Łącku, 23 to uczniowie Szkoły Podstawowej w Maszkowicach, 4 to uczniowie Szkoły Podstawowej w Szczereżu. Do pierwszej spowiedzi i pierwszej Komunii Świętej dzieci przygotowywali: ks. Tomasz Franczak (Łącko), p. Jerzy Demski (Maszkowice) i ks. Paweł Lewandowski (Maszkowice, Szczereż). Pielgrzymka parafialnego Klubu Seniora Michał Blisko pięćdziesięciu członków naszego parafialnego Klubu Seniora Michał w dniach 8-9 maja 2010 roku uczestniczyło w pielgrzymce po polskich sanktuariach: Jasna Góra Licheń Gidle Łagiewniki. Pod przewodnictwem ks. prałata Józefa Trzópka, w obecności s. Marii, która dba o piękno naszego parafialnego kościoła, pielgrzymi odwiedzili najpierw Królową Polski Matkę Boską Częstochowską. Po południu seniorzy byli już w Sanktuarium Matki Bożej w Licheniu w nowej bazylice uczestniczyli we Mszy Świętej, w Lesie Grąblińskim odprawili Drogę Krzyżową, modlili się na Golgocie, zaczerpnęli także wodę z cudownego źródełka. Następnego dnia pielgrzymi stanęli przed obliczem Matki Boskiej Gidelskiej, szczególnej Patronki rolników i górników. Jako ostatnie seniorzy odwiedzili Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Następna taka pielgrzymka naszego parafialnego Klubu Seniora Michał już za rok Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych 11 maja 2010 roku, we wtorek, dwoma autokarami wyruszyła z naszej Parafii pielgrzymka dzieci, które przystąpiły do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, ich rodziców, wychowawców oraz katechetów. Ponieważ chcieliśmy, aby w czasie naszego pielgrzymowania znalazło się coś i dla duszy i dla ciała, udaliśmy się do dwóch miejsc: Kalwarii Zebrzydowskiej i Zatoru. W kaplicy św. Antoniego w Sanktuarium Matki Boskiej Zebrzydowskiej uczestniczyliśmy we Mszy Świętej dziękczynnej za dar pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, na dróżkach maryjnych prosiliśmy Chrystusa za wstawiennictwem Jego Matki o potrzebne nam łaski, zwiedziliśmy także klasztor Ojców Bernardynów. Po obiedzie zatrzymaliśmy się w Zatorze, gdzie znajduje 4 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

5 się park dinozaurów. W Dinozatorlandzie tak nazywa się ów park zabaw emocji także nam nie brakowało: ścieżka edukacyjna o dinozaurach, muzeum szkieletów i skamieniałości, mini pociąg, karuzele, wesołe miasteczko o ile Kalwaria Zebrzydowska była dla naszego ducha, to Zator służył naszemu ciału. Zadowoleni, choć odrobinę zmęczeni całodzienną wyprawą, późnym wieczorem wróciliśmy do Łącka. Wizyta ks. Pawła Zborowskiego 18 maja 2010 roku, we wtorek, gościliśmy w Łącku naszego rodaka ks. Pawła Zborowskiego, który przybył do nas z blisko stuosobową grupą swoich parafian z Littleton (archidiecezja Denver, stan Kolorado, Stany Zjednoczone). Po święceniach kapłańskich ks. Paweł przez trzy lata posługiwał w parafii pw. Chrystusa Zmartwychwstałego w Denver, a od 17 czerwca 2009 roku pracuje w parafii pw. św. Franciszki Cabrini w Littleton. (Franciszka Cabrini to pierwsza obywatelka amerykańska, która została ogłoszona świętą). Wśród naszych gości ze Stanów Zjednoczonych znalazł się chór parafialny, którego opiekunem jest ks. Paweł. W czasie godzinnego koncertu dane nam było podziwiać ogromne możliwości chórzystów. Księże Pawle, z całego serca dziękujemy za to, że pozwoliłeś nam poznać choć cząstkę parafian, wśród których pracujesz; jesteśmy wdzięczni za to, że stale o nas pamiętasz. Już dzisiaj zapraszamy Cię po raz kolejny do Łącka. Boże Ciało 3 czerwca 2010 roku, w czwartek, obchodziliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Każda Eucharystia jest Najświętszą Ofiarą Chrystusa, który z miłości do nas oddaje siebie Ojcu w Duchu Świętym, abyśmy mogli cieszyć się życiem wiecznym. Przyjmując Go w Komunii Świętej, posilamy się Jego Ciałem i Krwią, a przechowując pod postaciami eucharystycznymi, możemy z wiarą Go adorować i szukać u Niego umocnienia w wierze. Jak napisał papież Benedykt XVI w jednej z adhortacji apostolskich: Eucharystia jest w pełnym tego słowa znaczeniu streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary. W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej gościliśmy w Łącku ks. neoprezbitera Pawła Przybyło, który w czasie Wielkiego Postu odbywał w naszej Parafii swoją praktykę duszpasterską. O godzinie 9.00 ks. Paweł odprawił Mszę Świętą, zaś po adoracyjnym przejściu z Chrystusem eucharystycznym ulicami Łącka udzielił wszystkim zgromadzonym w kościele prymicyjnego błogosławieństwa. Za hasło swojej kapłańskiej posługi ks. Paweł obrał słowa: Panie obym Cię kochał zawsze więcej. Lednica 2010 Kobieta dar i tajemnica 4 czerwca 2010 roku, w piątek, późnym wieczorem, ponad trzydziestu naszych młodych Parafian wyjechało wraz z ks. Tomaszem Franczakiem do Lednicy, aby następnego dnia wziąć udział w spotkaniu młodzieży, które w tym roku odbyło się pod hasłem: Kobieta dar i tajemnica. Otwarcie Pól Lednickich nastąpiło w sobotę, 5 czerwca, o godz Przez cały dzień młodzież uczestniczyła w różnych nabożeństwach, specjalnych modlitwach, religijnych spektaklach, aby o godz wziąć udział w uroczystej Eucharystii, po niej oddać swoje życie Matce Bożej i w końcu czterdzieści minut po północy przejść przez Bramę III Tysiąclecia. Wszyscy uczestnicy Spotkania Lednickiego 2010 ubrani byli na biało poprzez ten strój pragnęli pokazać światu jak ważna i piękna jest czystość. Jako pamiątkę tegorocznego spotkania w Lednicy, każdy uczestnik otrzymał mały słoik miodu miodu, który jest słodyczą. Przypomnij sobie, ile słodyczy wlewają w Twoje życie mama, babcia, siostra, żona, dziewczyna Bez nich, podobnie jak bez pszczół, świat byłby uboższy i mniej kolorowy Wiadomości Łąckie Dwumiesięcznik Gminy Łącko Redaguje: Gminny Ośrodek Kultury w Łącku Skład komputerowy: Stanisław Nowogórski / Nokom Druk: Drukarnia Kwadrat Nowy Sącz Adres redakcji: Gminny Ośrodek Kultury w Łącku Łącko, ul. Strażacka 29 tel./fax e mail: gok@ug.lacko.iap.pl Redakcja zastrzega sobie prawo do wyboru i skracania materiałów dostarczonych do Wiadomości Łąckich bez zgody autorów artykułów. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 5

6 Ks. Tomasz Franczak Miłość drogą do nieba Każdego roku duszpasterskiego w Kościele w Polsce towarzyszy nam określone hasło, mające na celu uwrażliwić nas na określone postawy i zadania katolików. W obecnym roku hasło brzmi: Bądźmy świadkami miłości. Zostało ono wybrane przez Episkopat w Polsce i ma na celu przypomnieć nam wszystkim o najważniejszym przykazaniu jakim jest miłość Boga i drugiego człowieka. To zdanie ma również ukazać właściwe rozumienie miłości chrześcijańskiej. Spotykamy się dzisiaj w mediach, w książkach i niektórych czasopismach z różnym rozumieniem miłości. Niestety to słowo zostało wypaczone i zredukowane dzisiaj do uczucia, cielesności, pożądania różnego rodzaju związków między osobami. Natomiast chrześcijańskie rozumienie miłości ma swoje źródło w przykazaniu jakie Chrystus zostawił nam wszystkim: Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was Umiłowałem. Jest to najważniejsze przykazanie chrześcijan określające konkretną ich postawę wobec bliźnich. Św. Paweł rozwinął to przykazanie w swoim liście do Koryntian pisząc jaka powinna być miłość chrześcijanina. /1Kor13,1-13/. Możemy powiedzieć że, jest to także rachunek sumienia dla każdego z nas, który pyta jaka jest nasza miłość. Dlatego dzisiaj na nowo należy przypomnieć czym jest miłość i jakie jest jej prawdziwe znaczenie. Św. Paweł używał trzech określeń na temat miłości. Uważał że miłość jest procesem, który trwa przez całe życie człowieka. Zaczyna się od uczucia- gr. agape czyli miłość jako przywiązanie do kogoś lub czegoś. Drugim etapem jest fileo czyli kochać kogoś miłością przyjacielską. Oznacza ono także miłość bezinteresowną, wierną i lojalną. Trzecim etapem i najważniejszym jest agapao czyli kochać w pełni bezinteresownie, kochać na wzór Boży. Jest to miłość do której powinien dążyć każdy chrześcijanin. Św. Paweł mówiąc o miłości uważał, że miłość jakiej uczy Chrystus kosztuje, ponieważ miłość która oddaje się całkowicie drugiemu, zawiera w sobie cierpienie i wyrzeczenie. Dlatego miłość jakiej uczy nas Chrystus nie jest tylko słowem czy pięknym sloganem, ale zobowiązuje nas do określonego działania. Przykładem tego są święci ale także zwykli ludzie, których spotykamy w naszej codzienności. Warto tutaj zacytować słowa Bł. Matki Teresy z Kalkuty: Nigdy nie myśl, że jakikolwiek drobny uczynek, który wyświadczasz bliźniemu, jest niewiele wart. To nie wielkość czynów podoba się Bogu, ale wielkość miłości, którą w te czyny wkładamy. To rozważanie skłoniło nas, aby hasłem tegorocznych VIII Świętojańskich Dni Młodych było Miłość drogą do nieba. Miało ono na celu przypomnieć nam wszystkim, że tylko miłość Boga i człowieka jest najlepsza drogą do nieba. To hasło zostało realizowane przez wolontariuszy i wszystkich którzy włączali się w przygotowanie tej imprezy. Zostały także przygotowane gadżety jako pamiątki dla młodych, aby przypominać im o ich powołaniu chrześcijańskim. 6 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

7 Przez te trzy dni od czerwca staraliśmy się włączać to hasło w różnego rodzaju spotkania i wydarzenia sportowe, kulturalne i religijne. Odbyły się rozgrywki sportowe mające na celu uczyć zdrowej rywalizacji oraz właściwego spędzania wolnego czasu. Miały miejsce także spotkania religijne tj. nabożeństwo w intencji kapłanów, którzy są dla nas nauczycielami i obrazem Miłości Chrystusa. Odbył się Marsz życia na Szczereż, który był manifestacją troski o życie każdego człowieka jako wyraz miłości oraz uroczysta Pasterka Świętojańska w Szczereżu gdzie młodzi ludzie umocnieni obecnością Chrystusa mogli być świadkami Jego Miłości. Oprócz tych wydarzeń miały miejsce liczne koncerty: zespół klerycki Michael, Moja Rodzina ; New Life m oraz 40 i 30 na 70. Jak można było zauważyć te zespoły ukazywały nam przez swój śpiew sposoby realizacji w swoim życiu miłości chrześcijańskiej. Były także różne występy tj. kabaret Elita ; Ciupaga oraz występ naszych regionalnych wykonawców. VIII Świętojańskie Dni Młodych mogły się odbyć dzięki pracy i zaangażowaniu nie tylko wolontariuszy i młodzieży ale także parafian oraz licznych sponsorów i ludzi dobrej woli. Im wszystkim pragniemy serdecznie podziękować za te konkretne gesty miłości wyrażone w modlitwie, pracy i ofiarowanych środkach materialnych. Dziękujemy: I. Parafia Św. Jana Chrzciciela w Łącku 1. Firma STALPRODUKT Bochnia - Prezes Pan Piotr Janeczek 2. Firma SZUBRYT Nowy Sącz Maria i Zbigniew Szubryt 3. Firma BOŻENA Nowy Sącz Bożena i Wojciech Gargula 4. Firma GALICJANKA Muszyna Ryszard Potoniec 5. Starostwo Powiatowe w Nowym Sączu 6. Urząd Gminy w Łącku 7. Gminny Ośrodek Kultury w Łącku 8. Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych 9. Zakład Gospodarki Komunalnej w Łącku 10. Firma PTHU Centrum Nowy Sącz Bogusław i Jadwiga Popiela 11. Firma LIMBLACH Limanowa- Ignacy Włodarczyk 12. Firma WOLIMEX - Limanowa Eugeniusz Wojak 13. Firma TRAKTOR-SERWIS Limanowa Marek Krajewski 14. GLKS ZYNDRAM w Łącku 15. Klub Sportowy Jazowsko P. Fryderyk Bugański 16. Kapłani Dekanatu Łącko 17. Ks. Paweł Lewandowski 18. Siostry Służebniczki z Łącka 19. Siostry Albertynki z Grywałdu 20. Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łąckiej 21. Bank Spółdzielczy w Łącku 22. Dyrekcja i Nauczyciele Zespołu Szkół św. Kingi w Łącku 23. Dyrekcje Szkół w Łącku, Zagorzenie, Maszkowicach i Szczereżu 24. Związek Podhalan Oddział Łącko 25. Jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej Gminy Łącko 26. Komenda Policji w Starym Sączu Posterunek w Łącku 27. Firma Ochroniarska VIP z Łącka 28. Klubowi Seniora Michał 29. Parafialny Oddział Caritas 30. Szkolne Koło Caritas 31. Pan Piotr Gąsienica prowadzenie imprezy i sponsor głównej nagrody 32. Firma ERBET z Nowego Sącza 33. Firma FAKRO z Nowego Sącza 34. Firma BRUK-BET - Niecieczy 35. Firma Amadeusz z Nowego Sącza 36. Firma przewozowa P. Mieczysława Sopaty z Łącka 37. Firma przewozowa P. Zbigniewa Kwita z Kamienicy 38. Firma przewozowa P. Sławomira Pietruszki z Jazowska 39. Piekarnia Kaminex z Kamienicy 40. Sklep Groszek - Zofia i Zbigniew Zbozień 41. Firma Owopol Rusnarczyk - Koza 42. Firma Owoc Łącki 43. Spółdzielnia Ogrodnicza Ziemi Sądeckiej w Nowym Sączu 44. Zakład Cukierniczy U Gromali 45. Pan Krzysztof Maurer Soki Maurera 46. Księgarnie z Łącka 47. Kwiaciarnia - Agnieszka Tomasiak 48. Kwiaciarnia Roberta Matusiewicz 49. Sklep Państwa Myjaków 50. Sklep Pani Kulig 51. Firma Pana Ciska i Gomulca 52. Firma Info Geo Tomasz Maciaszek 53. Pan Stanisław Dybiec Zakład Energetyczny 54. Firma Handlowo-Usługowa Elżbieta i Stanisław Rdzawski 55. Zakład Energetyczny w Łącku 56. Dom Wczasowy Państwa Marii i Stefana Pogwizdów 57. Sklep odzieżowy P. Dorota Jasiurkowska 58. Jan Dziedzina radny powiatowy 59. Państwo Krystyna i Tadeusz Gurgul 60. Państwo Emilia i Władysław Faron 61. Państwo Kinga i Jacek Ogórek 62. Państwo Artur i Dorota Mirota 63. Państwo Magdalena i Tomasz Pasiud 64. Państwo Teresa i Józef Baran 65. Państwo Urszula i Paweł Dybiec 66. Państwo Stanisław i Izabela Piksińscy 67. Państwo Krystyna i Andrzej Zbozień 68. Pan Stanisław Zygadło 69. Państwo Barbara i Paweł Szczodrowski 70. Państwo Anna i Bogusław Mamala 71. Państwo Józefa i Tadeusz Maciuszek 72. Państwo Helena i Zdzisław Sobczak 73. Państwo Władysław i Elżbieta Plechta 74. Państwo Małgorzata i Antoni Plechta 75. Państwo Alina i Michał Mikołajczyk 76. Państwo Urszula i Kazimierz Franczyk 77. Państwo Krystyna i January Faronowie 78. Państwo Stanisława i Marceli Franczykowie 79. Państwo Maria i Antoni Potoniec 80. Pan Zbigniew Jasiurkowski 81. Pan Józef Jasiurkowski 82. Państwo Zofia i Aleksander Grela 83. Państwo Kazimiera i Stanisław Majkrzak 84. Państwo Jadwiga i Jan Wójcik 85. Państwo Elżbieta i Andrzej Chlebda 86. Państwo Lucyna i Stanisław Krawczyk 87. Państwo Barbara i Tadeusz Krawczyk 88. Państwo Kramarczykowie ze Szczereża 89. Państwo Leonia i Henryk Miśtak 90. Pani Róża Trela 91. Pani Barbara i Henryk Kulasik 92. Pani Maria Gromala 93. Państwo Jan i Aleksandra Myjak 94. Pan Jerzy Ochoda 95. Państwo Ewa i Jarek Cidyło 96. Państwo Grzegorz i Katarzyna Cidyło 97. Pani Jadwiga Biernacka 98. Pan Andrzej Rozmus 99. Państwo Lucyna i Wiesław Prostko 100. Państwo Małgorzata i Jacek Kwit 101. Państwo Barbara i Tadeusz Krawczyk 102. Państwo Magdalena i Józef Jagieła 103. Państwo Joanna i Ryszard Kozicki 104. Państwo Jadwiga i Stanisław Franczyk 105. Państwo Zofia i Andrzej Turek 106. Państwo Mateusz i Krystyna Sejud 107. Pan Jan Mrówka Stadion ORLIK 108. Pan Jan Mamala - sklep Jazowsko 109. Państwo Helena i Kazimierz Faron 110. Pan Stanisław Myjak 111. Pan Witold Majerski 112. Państwo Ewa i Dariusz Sobczyk 113. Pan Eugeniusz Gromala 114. Pan Marian Tokarczyk 115. Ofiarodawcy, którzy zakupili cegiełki 116. Młodzież z Grup działających w szkołach i parafiach 117. Wolontariat św. Ojca Pio 118. Restauracja pod Jabłonią II. Anonimowi ofiarodawcy Jeżeli kogoś pominąłem proszę o wybaczenie. Wszystkim za każdy dar dobroci, życzliwości i serca ofiarowany na ten cel niech Bóg wynagrodzi Bóg zapłać! Wdzięczni: Stowarzyszenie Wolontariat św. Ojca Pio, ks. Tomasz Franczak organizator VIII Świętojańskich Dni Młodych oraz młodzież Dekanatu Łącko. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 7

8 Anna Kurzeja UG Łącko i b.g. 20-lecie Samorządu Terytorialnego w Gminie Łącko W bieżącym roku mija 20 lecie Samorządu Terytorialnego. Warto więc w kilku słowach przybliżyć tę tematykę. Gmina jest podstawową jednostką samorządu terytorialnego w Polsce (art. 164, ust.1. Konstytucji RP). Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Realizacja zadań odbywa się za pośrednictwem organów: organem stanowiącym i kontrolnym jest Rada Gminy, zaś wykonawczym Wójt Gminy. W dniu 27 maja 1990 r. odbyły się pierwsze wolne wybory samorządowe do rad gmin zarządzone przez Prezesa Rady Ministrów Tadeusza Mazowieckiego. Status rady gminy reguluje ww. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. 1. Przed przystąpieniem do wykonywania mandatu radni składają ślubowanie: Wierny Konstytucji i prawu Rzeczypospolitej Polskiej, ślubuję uroczyście obowiązki radnego sprawować godnie, rzetelnie i uczciwie, mając na względzie dobro mojej gminy i jej mieszkańców. 2. Ślubowanie odbywa się w ten sposób, że po odczytaniu roty wywołani kolejno radni powstają i wypowiadają słowo ślubuję. Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania: «Tak mi dopomóż Bóg.» (Art. 23 a. z Ustawy o samorządzie gminnym) A oto jak przedstawiał się skład Rady Gminy Łącko na przestrzeni 20 lat funkcjonowania. Wykaz radnych Gmina Łącko Golonka Jan Przewodniczący Rady Gminy Strzałkowski Marek Strączek Stanisław Mozdyniewicz Mieczysław Łazarz Henryk Koszut Stanisław Gańko Ryszard Trzajna Bronisław Majerski Jan Niezgoda Jadwiga Jasiński Stanisław Baziak Władysław Drabik Stanisław Drabik Ignacy Czepielik Henryk Więcławek Jan Duda Władysław Czepelak Zbigniew Wojtas Jan Leszko Czesław Majerski Stanisław Duda Edward Bawełkiewicz Antoni Golonka Jan Przewodniczący Rady Gminy Myjak Stanisław Strączek Stanisław Wawrzyniak Bożena rezygnacja 1995 wybrany Magdziarczyk Stanisław Rusnarczyk Kazimierz Koszut Stanisław Bugajski Fryderyk Klimek Jan Kozik Stefan Niezgoda Jadwiga Jasiński Stanisław Cebula Stanisław Gałysa Piotr Drabik Ignacy Czepielik Henryk Duda Stanisław Ruciński Jan Czepelak Zbigniew Cebula Jan Sajdak Józef Faron Antoni Bober Wojciech Klimek Józef Przewodniczący Rady Gminy Myjak Stanisław Rusnarczyk Kazimierz Banach Piotr Potoniec Kazimierz Warzecha Zdzisław Klimek Jan Jasiński Stanisław Tokarczyk Stanisław Wojtas Jerzy Ścianek Władysław Czepielik Henryk Duda Stanisław Kwit Roman Jarek Zbigniew Gurgul Tadeusz Kozik Jan Faron Antoni Bober Stanisław Chronowski Zbigniew Kozik Stefan Drabik Ignacy Klimek Józef Przewodniczący Rady Gminy Rusnarczyk Kazimierz Prostko Wiesław Wojtas Jerzy Tokarz Józef Faron Antoni Czepielik Henryk Bober Stanisław Duda Stanisław Cebula Jan Klimek Jan Chronowski Zbigniew Kozik Stefan Jasiński Stanisław Kozik Jan Czepielik Henryk Przewodniczący Rady Gminy Grabiec Stefan Rusnarczyk Kazimierz Wąchała Gawełek Bernadetta Wojtas Jerzy Klag Janusz Wnęk Stanisław Bober Stanisław Duda Stanisław Cebula Jan Klimek Jan Chronowski Zbigniew Sopata Józef zmarł 2007 r. wybrany Kozik Stefan Jasiński Stanisław Kozik Jan 8 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

9 Józef Augustyn kierownik Agendy Zamiejscowej UMWM w Nowym Sączu I etap budowy hali widowiskowo-sportowej w Łącku W powstającym Centrum Kultury i Sportu w Łącku wybudowana zostanie hala widowiskowo-sportowa. 28 maja wicemarszałek Leszek Zegzda przekazał umowę na dofinansowanie przedsięwzięcia w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego. Podczas sesji Rady Gminy Łącko wójt Franciszek Młynarczyk otrzymał od wicemarszałka Leszka Zegzdy dokument potwierdzający dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego I etapu budowy hali widowiskowo sportowej. Inwestycja będzie realizowana wspólnie z powiatem nowosądeckim, dlatego gospodarzowi Łącka towarzyszył starosta Jan Golonka. Łącko jest nie tylko lokalnym, ale również małopolskim znakiem firmowym podkreślał wicemarszałek Leszek Zegzda. Jeśli mówimy o tożsamości naszego pięknego regionu, to Łącko i okolice są swego rodzaju wartością niematerialną. A patrząc na przedsięwzięcia tutaj realizowane, musimy przyznać, że to jest właśnie miara postępu. Dzięki funduszom Unii Europejskiej powstanie hala sportowa z widownią na prawie 650 miejsc. To robi wrażenie Dziękując za wspieranie inicjatyw samorządu Łącka, gospodarz gminy podarował przedstawicielowi samorządu województwa atrybuty władzy kapelusz i ciupagę górali łąckich. Całkowita wartość zadania opiewa na kwotę zł, wysokość dotacji to zł (co stanowi 32,14% kosztów kwalifikowanych). Zakończenie budowy przewidziane jest na koniec grudnia 2011 roku. W ramach realizacji dofinansowanego projektu w Łącku zostanie wybudowana hala widowiskowo sportowa. Będzie ona stanowić I etap inwestycji obejmującej budowę Centrum Kultury i Sportu w Gminie Łącko. Projektowana hala to budynek wolnostojący o zróżnicowanej ilości kondygnacji: częściowo jedno, częściowo dwukondygnacyjny, z powierzchnią użytkową ponad 3300 m². Hala przystosowana zostanie do gry w piłkę ręczną, siatkówkę, koszykówkę, tenisa. Znajdą się w niej trybuny na 644 miejsc siedzących, zaplecze sanitarno socjalne dla zawodników, obsługi i widzów, pomieszczenia techniczne i magazynowe. Przewidziane jest też stworzenie siłowni z zapleczem i oddzielnym wejściem oraz takie zaprojektowanie wnętrza hali, aby w przyszłości możliwe było zamocowanie w niej ścianki wspinaczkowej. Obiekt będzie przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dofinansowanie projektu Budowa hali widowiskowo sportowej w Gminie Łącko etap I zostało przyznane w ramach Osi Priorytetowej 6. Spójność wewnątrzregionalna MRPO na lata , Działania 6.2. Rozwój obszarów wiejskich, Schematu B: Infrastruktura społeczna w tym edukacyjna i sportowa, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Za: Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 9

10 Władysław Piksa Władysław Piksa ur. 2 lutego 1939 r., syn Walentego i Jadwigi z domu Gałysa z Zabrzeży, żona Zofia, zmarła w 1993 r., córka Maria. Posiada gospodarstwo pow. 8 ha, kiedyś gospodarstwo hodowlano sadownicze, obecnie sadownicze. Dla przyjemności hoduje jedynie kilka owiec. Legenda sądeckiej Solidarności, człowiek, którego życiorysem można by obdzielić kilka osób skromny, niezwykle religijny, znany większości społeczności gminy Łącko i daleko poza nią. Rozmawia: Józef Klimek Józef Klimek: Jak się kształtowały struktury związkowe w Łącku i w gminie? Władysław Piksa: Zacznę od tego, że to było w sierpniu 1980 r. Ksiądz w kościele w Łącku w niedzielę ogłosił, że na remizie OSP w Czerncu odbędzie się I spotkanie założycielskie Solidarności RI i wszyscy chętni proszeni są o przybycie. Gotowy statut przywiózł z Krakowa znajomy profesor. Wg Statutu miały powstać koła wiejskie. W związku z tym na tym spotkaniu wybraliśmy Zarząd koła w Czerncu, w skład którego weszli: 1. Piksa Władysław przewodniczący 2. Jurkowski Stanisław z-ca przew. 3. Bulanda Wojciech skarbnik W ciągu dwóch tygodni został powołany Zarząd Gminny w osobach: 1. Piksa Władysław przew. 2. Florjan Franciszek z-ca Pozostałymi członkami zostali: Stefan Piksa, Jan Hilgier, Marceli Franczyk. Następnie zakładano koła w innych gminach takich jak Kamienica, Podegrodzie, Łukowica, Stary Sącz. Te gminy wzięły udział w Zjeździe Wojewódzkim w Świdniku, zebranie prowadził Borucki Marek lustrator GS. Powołano Zarząd Wojewódzki w składzie: Piksa Władysław przew. Sikoń Jan z Łukowicy z-ca Fryc Grażyna z Chochorowic sekretarz Gancarczyk Antoni z Jastrzębia skarbnik W skład zarządu weszli wszyscy przewodniczący kół gminnych. Chciałem nadmienić, że cały czas były to struktury tymczasowe. Od kiedy Pan był w Solidarności RI? Od 1980 r. jak tylko powstała Solidarność w Polsce. Zostałem również członkiem Zarządu Krajowego. W tym czasie spotkania Zarządu odbywały się potajemnie w klasztorach. Jedno z takich spotkań odbyło się w klasztorze w Czyrnej pod Krakowem. Na tym spotkaniu było nas czterech z naszego regionu: Franczyk Marceli z Łącka, Bodziony z Podegrodzia, Sikoń z Łukowicy i ja. Dla nas działaczy był to bardzo trudny czas, r. odbyło się spotkanie członków i sympatyków Solidarności w Warszawie. Spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą w kościele Świętego Krzyża, następnie mieliśmy przejść do Domu Chłopa, ale dostaliśmy wiadomość, że sala na której miało odbyć się spotkanie rzekomo jest zalana wodą. Sytuację uratował rektor Politechniki Warszawskiej, który udostępnił nam salę. Kiedy Pan był internowany? Internowano mnie w dniu r., w nocy zabrano mnie do Nowego Sącza, z Nowego Sącza skuci po dwóch z działaczami Solidarności Robotniczej zostaliśmy przewiezieni do Załęża. W Załężu przebywałem do 10 marca 1982 r. Jak byliście tratowani? Jak ktoś był spokojny to nic mu nie robiono, chociaż służba więzienna nas się bardzo obawiała, byłem świadkiem jak pobili studentów, powyrzucano z budynku więzienia pokrwawione materace. Siedzieliśmy w sześcioosobowych celach. Wraz ze mną był Jung Tadeusz ze Starego Sącza, Ornawka Stanisław, Zima Jan, Rusznica Jan, Wróblewski Mieczysław wszyscy z Dębicy, chwilowo był z nami Jędruch Jacek. Warunki były jakie takie chleba nie brakowało. Znaczna poprawa nastąpiła po odwiedzinach ówczesnego ks. abpa Jerzego Ablewicza. Zorganizował dla internowanych Mszę św. i wtedy dopiero po Mszy mieliśmy możliwość spotkać się 10 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

11 wszyscy i porozmawiać. Potem rozeszliśmy się po celach i każdą z nich odwiedzał arcybiskup i w trosce o nas pytał o zdrowie i warunki bytowe. W tych trudnych czasach działalność związkowa była wręcz niemożliwa, bo przecież związki były zdelegalizowane, jak to się stało, że Zarząd Wojewódzki Solidarności RI ufundował sztandar? To dość ciekawa historia mając na uwadze sytuację polityczną w kraju, po powrocie z internowania zorganizowaliśmy spotkanie Zarządu Wojewódzkiego, mieliśmy na stanie pieniądze u sekretarki ze składek członkowskich i na tym spotkaniu podjęliśmy decyzję na co je przeznaczyć było 160 tys. zł na ówczesne czasy. Po dyskusji zapadła decyzja, że ufundujemy sztandar wojewódzki Solidarności RI. Po spotkaniu pojechaliśmy do Gołkowic do siostry zakonnej artystki, z prośbą o wyszycie, ona takie rzeczy już wyszywała. To było w 1982 r., siostra bardzo się bała (stan wojenny), ale w końcu zgodziła się, z tym, że to będzie długo trwało. Dwa lata od momentu zamówienia nie wyszywała kupiła tylko materiał, nici i inne potrzebne rzeczy. Stanisław Bodziony z Podegrodzia był upoważniony do kontaktu z siostrą. Pomysł sztandaru poddał Jan Sikoń i mniej więcej został on wykonany wg jego pomysłu. Tak jak siostra powiedziała trwało to dość długo, bo gotowy sztandar odebraliśmy dopiero w październiku 1986 r. W momencie złożenia zamówienia sztandar zaliczkowaliśmy w kwocie 150 tys. zł. Przy odbiorze sztandaru dopłaciliśmy siostrze 150 tys., w całości sztandar kosztował nas 300 tys. zł i został wypłacony. Sztandar odbieraliśmy komisyjnie byłem ja jako przewodniczący, Bodziony, ojciec Grażyny sekretarki, Kazimierz Fryc kierowca i Antoni Żelasko z Podegrodzia. Jedziemy przez most na Dunajcu w Gołkowicach (Pod Glinką) w ciszy bo nie wiemy gdzie go zawieść. W pewnym momencie Bodziony zabrał głos, że on weźmie sztandar do Podegrodzia, mnie jako przewodniczącemu ciarki przeszły po plecach gdyż wiedziałem, że u niego nie ma warunków. Miał przybudówkę przy oborze, pokoik z kuchenką, straszna wilgoć po ścianach się lało to nie warunki do przechowywania sztandaru. Podjąłem decyzję, że sztandar bierzemy do Łącka w ciemno. Jedziemy przez Maszkowice, już była noc na Dolinie (przysiółek Krakowska) u Jana Hilgiera zaświeciły się światła w domu. To światło nasunęło nam myśl, żeby tam sztandar zawieść, ponieważ nie ma blisko sąsiadów i małych dzieci. Pojechaliśmy na Krakowską do Hilgiera był dla nas kolegą zaufanym, bo inaczej byśmy się do niego nie udali. Zatrzymaliśmy się przed domem, ja poszedłem do domu, a reszta została w samochodzie. Poprosiłem Jana Hilgiera i poinformowałem go o sprawie. Zdziwiony był, że nie zostało to z nim wcześniej uzgodnione, ale zgodził się. Po kilku dniach poprosiłem pana Marka Strzałkowskiego- lekarza weterynarii jako zaufanego fotografa, by zrobił zdjęcia sztandaru na wypadek, gdyby zaginął lub uległ zniszczeniu i w przyszłości można go było odtworzyć oraz jako dowód, że został wykonany. Zdjęcia zostały zrobione u Pana Jana Hilgiera. Dla bezpieczeństwa sztandar przechowywany był w różnych miejscach u kilku członków Solidarności. Od Hilgiera sztandar został przeniesiony przez niego do Franciszka Florjana, ponieważ u niego miało być wesele. Po kilku tygodniach sztandar zabraliśmy na uroczystości Solidarności na Woli Piskulinej. W 1988 r. po Rezurekcji Wielkanocnej, sztandar został na przechowanie w zakrystii kościoła parafialnego Łącku. W dniu r. odbyła się uroczystość poświęcenia Sztandaru RI przy udziale abpa Jerzego Ablewicza z Tarnowa, ks. prałata Stanisława Pelca duszpasterza rolników indywidualnych, kandydata na posła Józefa Jungiewicza, kandydatów na senatorów, dr Krzysztofa Pawłowskiego i Zofii Kuratowskiej oraz rzesze członków i sympatyków Solidarności. Uroczystość odbyła w odpowiednim czasie, bo przed pierwszymi demokratycznymi czerwcowymi wyborami. W tym miejscu chciałem sprostować pewne nieścisłości a przede wszystkim w przedstawionej historii Sztandaru RI w Almanachu Łąckim Po pierwsze wyjazd Antoniego Gancarczyka w 1981 r. do Warszawy na posiedzenie Krajowej Komisji Wyborczej, której był członkiem, przy tej okazji miał wpłacić pieniądze ze składek członkowskich do kasy Krajowego Zarządu Związku, gdyż był to warunek statutowy, a nie zaliczki na zakup samochodu. Stan wojenny Gancarczyka Antoniego zastał w Warszawie, pieniędzy nie wpłacił bo już kasa była nieczynna. Pieniądze te przeznaczył na działalność konspiracyjną związku. W tym samym czasie Grażyna Fryc sekretarz Związku, która zastępowała skarbnika A. Gancarczyka, pieniądze z zebranych składek nie wpłaciła do banku, ponieważ nie mieliśmy założonego konta. Postanowiła zabrać je z siedziby wojewódzkiej związku do domu, w ten sposób uratowała je przed konfiskatą. Po ogłoszeniu stanu wojennego była wzywana na przesłuchania na Komendę Wojewódzką SB w sprawie finansów związku. Nie przyznała się do posiadania tych pieniędzy, ani wiedzy o tym, kto może je przechowywać, cała kwota została uratowana. Po drugie nieprawdą jest, że Jan Hilgier wielokrotnie jeździł do sióstr zakonnych w Gołkowicach i zawoził im owoce i pieniądze. Z powodu tych przekłamań jest mi bardzo przykro. Pańska działalność związkowa przypadła w trudnym okresie, kiedy to działalność takich organizacji była zawieszona. Musiał Pan mieć często w domu nieproszonych gości. Bardzo często, ucierpiała na tym moja cała rodzina, Zostałem zaproszony do Wilanowa na spotkanie z przew. Krajowego Zarządu Józefem Śliszem. Udałem się na to spotkanie z Antonim Weberem, przew. Ślisz zwrócił się do uczestników spotkania, by działacze Solidarności ujawniali swoją działalność, gdyż zarzucają nam, że Związku Solidarność RI nie ma a zbliżają się obrady Okrągłego Stołu i nie chcą nam dać miejsca przy okrągłym stole. Więc po powrocie z Wilanowa r. zwołałem Woj. Zjazd, który odbył się w Domu Katechetycznym przy kościele Kolejowym w Nowym Sączu, wzięli w nim udział przedstawiciele z kilku gmin (ludzie się bardzo bali), powołaliśmy tymczasowy zarząd. Na drugi dzień miałem wizytę w domu oficerów SB, którzy mnie pytali dlaczego wznawiamy działalność skoro ona jest nielegalna, dlaczego uprzedzamy fakty, informując, że w niedalekiej przyszłości zw. zawodowe będą mogły legalnie działać. ( r. odwieszono działalność związków zawodowych w Polsce). Najbardziej gnębiono działaczy Solidarności przez Służbę Bezpieczeństwa do 1984 r. Jak wygląda dzisiaj Solidarność? Struktury istnieją, związek jest potrzebny, ale w tej chwili mam wrażenie, że działalność związku jest zawieszona w próżni, chociaż w obecnej chwili działacze związku zaangażowani są w wyborach prezydenckich. Tak na zakończenie chciałem powiedzieć, że cała moja działalność związkowa odbywała się społecznie, nieodpłatnie. Dziękuję za rozmowę. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 11

12 Maria Olszowska Rzecznik Prasowy Starostwa Powiatowego w Nowym Sączu Skutki wielkiej wody w gminie Łącko Kilkudziesięciu mieszkańców Powiatu Nowosądeckiego zostało ewakuowanych ze swoich domów. Strażacy i służby techniczne pomagały im wydostać się z podtopionych pomieszczeń lub zabudowań zagrożonych osuwaniem się ziemi. Gmina Łącko: Obidza 2 osoby z budynku zagrożonego osuwiskiem. Osuwiska wciąż groźne W pierwszych dniach powodzi z domów na terenie powiatu nowosądeckiego ewakuowano 89 osób. 303 budynki znalazły się w strefie zagrożenia. Obecnie największym zagrożeniem jest osuwająca się ziemia i uaktywnianie się nowych osuwisk. Niektóre z nich zagrażają nie tylko domom, ale też drogom. Jest ich kilkadziesiąt i wciąż dochodzą informacje z różnych miejsc powiatu o kolejnej aktywności mas ziemi. Strażacy i służby techniczne proszą o zachowanie ostrożności. 16 maja największe zagrożenie osuwiskowe było w: Tęgoborzy (zagrożony dom), Olszanie (osuwisko przy budynku), Jazowsku (na jezdnię obsunęła się ziemia), Leluchowie (osunięcie ziemi na drogę), Rytrze (osuwisko na drodze). 18 maja 2010 Wykaz zagrożeń: Łącko - osuwisko na drogę Obidza Łazy Brzyńskie Osuwisko na drodze Zarzecze Zawodzie Łąckie Osuwisko ziemi na budynek mieszkalny Kadcza Maszkowice osunięcie ziemi koło domu mieszkalnego 12 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

13 (b.g.) Pracowity okres OSP Minione miesiące dostarczyły strażakom OSP z całej gminy wiele pracy. Obfite opady deszczu doprowadziły do zalania piwnic, pól uprawnych, domów. Uaktywniły się również osuwiska, które poniszczyły drogi, domostwa czy też zabudowania gospodarcze. Strażacy z OSP w Łącku nie narzekali na brak pracy. Walczyli z żywiołem nie tylko na swoim terenie, ale również w zaprzyjaźnionej gminie w Nowej Lubovni na Słowacji. Poniższe zdjęcia ukazują aktywność w ich profesji, a także czynne angażowanie się w życie swojej miejscowości. Wszystkim druhom z OSP w całej gminie za ich bezinteresowną pracę serdecznie dziękujemy i życzymy wszystkim tylu powrotów, ile wyjazdów. Wypadek w Kadczy Osuwisko w Zabrzeży Pożar w Obidzy Boże Ciało w Łącku (ołtarz obok Remizy OSP) Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 13

14 Przyjaciele Dunajca Akcja sprzątania brzegów Dunajca Łącko 12 czerwca 2010 r. W sobotę 12 czerwca została przeprowadzona akcja sprzątania brzegów Dunajca, a także przyujściowego odcinka potoku Czarna Woda w Łącku. W akcji udział wzięło 13 osób, w tym wędkarze z koła PZW Łącko, Przyjaciele Raby z wędkarskiego koła PZW w Dobczycach oraz członkowie Klubu Przyjaciół Dunajca, działającego przy Zarządzie Okręgu PZW w Nowym Sączu. Wszyscy uczestnicy, pomimo uciążliwego upału, pracowali w pocie czoła aby poprawić wygląd przyrodniczego otoczenia naszej ukochanej rzeki i legendarnej okolicy Łącka. Najbardziej przerażającym widokiem był potok Czarna Woda, który przez niektórych mieszkańców traktowany jest, jak kanał ściekowy do pozbywania się niepotrzebnych nieczystości. W strumieniu, który powinien pełnić rolę matecznika dla naturalnego rozrodu ryb, można było zobaczyć tysiące woreczków foliowych, worki po nawozach, liczne szmaty, porozbijane szklane butelki, plastikowe kubły po farbach, zepsute owoce i warzywa, a nawet szczątki zdechłych zwierząt. Pomimo niewielkiej frekwencji udało nam się zebrać kilkadziesiąt worków śmieci i bardzo ubolewamy nad tym, że zainteresowanie naszą akcją było mizerne, bo zdajemy sobie sprawę, jak dużo zostało jeszcze do zrobienia. Uczestnicy akcji: Zbigniew Gromala koło PZW Łącko Janusz Poparda koło PZW Łącko Ireneusz Rodek koło PZW Łącko Piotr Saniternik koło PZW Kraków Zwierzyniec Paweł Augustynek Halny Sekcja Przyjaciół Raby/ koło PZW Dobczyce Krystian Gruba Sekcja Przyjaciół Raby/ koło PZW Dobczyce Krzysztof Podosek Sekcja Przyjaciół Raby/ koło PZW Dobczyce Zbigniew Gryboś Klub Przyjaciół Dunajca/ kołp PZW Grybów Michał Cebula Klub Przyjaciół Dunajca/ koło PZW Łącko Waldemar Wolski Klub Przyjaciół Dunajca/ koło PZW Łącko Adam Wnekowicz Klub Przyjaciół Dunajca/ koło PZW Nowy Sącz Centrum Roman Cyfra Klub Przyjaciół Dunajca/ koło PZW Nowy Sącz Barskie Jacek Płachecki Klub Przyjaciół Dunajca/ koło PZW Nowy Sącz Barskie Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękujemy za pomoc i wytrwałość! Dziękujemy również Panu Wójtowi Franciszkowi Młynarczykowi oraz Panu Tadeuszowi Myjakowi z Zakładu Gospodarki Komunalnej w Łącku za sfinansowanie i zorganizowanie wywózki zebranych śmieci na wysypisko. Z wędkarskim pozdrowieniem Wodom Cześć! Przyjaciele Dunajca Informacje i zdjęcia: 14 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

15 Delegacja z gminy Puch w Urzędzie Gminy w Łącku Na tegoroczne obchody Święta Kwitnącej Jabłoni zawitała do Łącka delegacja z partnerskiej gminy Puch w Austrii. (b.g.) Wraz ze wspaniałym zespołem folklorystycznym, który brał udział w festiwalu pn. Między nami Folklorystyczne Inspiracje, przyjechali również samorządowcy z panią Burmistrz Geraldine Schneider na czele. W Urzędzie Gminy w Łącku spotkali się z Wójtem gminy Łącko oraz członkami Rady. Tam był czas na rozmowę i wymianę doświadczeń. Pani Burmistrz z rąk Wójta otrzymała atrybuty władzy góralskiej kapelusz i ciupagę. Dokonała również wpisu do księgi kondolencyjnej za ofiarami tragedii pod Smoleńskiem. (b.g.) zdjęcia: Zbigniew Chronowski GMINNY DZIEŃ DZIECKA Dnia r. w Remizie OSP w Łącku odbył się Gminny Dzień Dziecka, w którym udział wzięło ok. 700 dzieci z całej gminy, zorganizowany przez Stowarzyszenie Amatorski Ruch Artystyczny Ziemi Łąckiej i Gminny Ośrodek Kultury w Łącku. Impreza rozpoczęła się o godz Na początek Wójt Gminy Łącko Franciszek Młynarczyk złożył życzenia wszystkim dzieciom, a następnie dokonał oficjalnego otwarcia imprezy. Pierwszą atrakcją tego dnia był występ w wykonaniu artystów Krakowskiego Biura Promocji Kultury pt. Przygody z Sinbadem Żeglarzem, w którym także dzieci brały czynny udział. Wraz z załogą okrętu podróżowały po morzach i oceanach, przeżywając liczne przygody i poznając obce kraje. Po zakończeniu tego występu odbywały się liczne konkursy z atrakcyjnymi nagrodami. Wszystkie dzieci otrzymały również słodycze i napoje. Całość imprezy zakończyła dyskoteka. Impreza finansowana była przez Urząd Gminy w Łącku oraz PPWOW w ramach Programu Integracji Społecznej. Agnieszka Podobińska Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 15

16 I rocznica sprowadzenia figury Matki Boskiej Ludźmierskiej do Łącka W ubiegłym roku oddział Związek Podhalan z Łącka sprowadził do naszej parafii figurę Matki Boskiej Ludźmierskiej Królowej Górali Polskich, powierzając Jej nasze rodziny, dziedziny i codzienne troski. 13 czerwca b.r. w kościele parafialnym w Łącku odbyła się Msza Św. z okazji pierwszej rocznicy tego wydarzenia. Uroczystość w oprawie góralskiej zorganizował Związek Podhalan oddział Łącko we współpracy z Gminnym Ośrodkiem Kultury, zespołem Małe Łącko oraz Góralami Łąckimi. Mszę Św. koncelebrowali ks. Tomasz Franczak oraz kapelan łąckiego oddziału Związku Podhalan ks. dr Stanisław Kowalik, który wygłosił homilię przypominając w niej o naszych góralskich korzeniach. Nawoływał do podtrzymania i umacniania tradycji naszych ojców między innymi poprzez noszenie stroju góralskiego. Aleksander Grela Zdjęcia: Tomasz Ćwikowski Międzyszkolny Konkurs Recytatorski Kto jest ślepy na przeszłość ten i w przyszłość biegnie na oślep Giovanni Papin Dnia 21 kwietnia 2010 r. w Zespole Szkolno Przedszkolnym w Czarnym Potoku odbył się Międzyszkolny Konkurs Recytatorski pod hasłem Małopolski Rok Historii Najnowszej. Z uwagi na okoliczności i tematykę został on poświęcony ofiarom katastrofy smoleńskiej. Celem konkursu było przede wszystkim: kształtowanie u uczniów postawy patriotycznej i świadomości obywatelskiej, poszerzanie wiedzy z zakresu literatury XX w., uwrażliwienie uczniów na piękno poezji, zachęcanie do sięgania po różnorodną literaturę. W konkursie wzięło udział 20 uczniów klas IV VI z terenu Gminy Łącko. Recytowali oni wiersze o treści patriotycznej napisane przez polskich poetów po 1918 r. Podniosły charakter uroczystości i wysoki poziom prezentacji były wynikiem ogromnego zaangażowania się uczestników. Wyniki: I miejsce Agnieszka Szczepaniak ze SP w Maszkowicach II miejsce Paulina Piksa z ZSG w Łącku II miejsce Angelika Urban ze SP w Kiczni III miejsce Magdalena Matusiewicz z ZSG w Jazowsku Jury przyznało trzy wyróżnienia. Otrzymały je: Klaudia Mrówka z ZSP w Czarnym Potoku Joanna Potoniec ze SP w Miszkowicach Aleksandra Walkosz z ZSP w Czarnym Potoku Organizatorzy dziękują za wsparcie finansowe: Towarzystwu Miłośników Ziemi Łąckiej, Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Łącku, Sądeckiej Grupie Producentów Owoców i Warzyw OLSAD, Państwu Krystynie i Jerzemu Koszutom właścicielom Sklepu spożywczo przemysłowego w Czarnym Potoku. 16 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

17 Maria Golanka FALBANKA JAK U JEJ BLUZKI Ani D. VIII Ogólnopolski Konkurs Literacko Plastyczny. Słowo Matka i Ojciec czerwiec 2010 r. I NAGRODA Rys. Kinga Zbozień zamkniętej na patyk o kształcie procy, nazwany skobel. Pachniało zsiadłym mlekiem, koprem, chrzanem i kiszącymi się w kamiennych garnkach ogórkami. Nie były w sieni same. W skrzynce na pachnącym sianie siedziała karmazynka i pogdakiwała przyjaźnie zachęcając do rozmowy. Dlatego tak bardzo lubią do dzisiaj jajka na miękko i ryby. Znowu przyjechaliśmy zaludnić wieś Zmarłe. Nomem omen mówiła mama prując sprytnie zszyte cztery kołdry z cienkiej wiskozy. Lniane ręczniki i ubrania z kory nie zabierały dużo miejsca i szybko schły na słońcu. Wakacje, wakacje. Domek co roku ten sam. Te same potrawy. Niedobre, pomarszczone ziemniaki z piwniczki o rosyjsko brzmiącej nazwie ziemianka. Najlepsze będą omlety z sezonowymi konfiturami, mleko i jajka na miękko sumowała krótko mama to, co już znali z poprzednich lat. Natychmiast po rozpakowaniu walizek ona i siostra szły z mamą na wieś. Odnawiały znajomości. Dowiadywały się kto przybył, kto się wymeldował z listy obecności. Tam kupowały żywność. Na przednówku nie było nic. Wiedziały jak trudno jest na wsi o wszystko. Dlatego mama zabierała z domu susz warzywny. Tutaj w lipcu, jeszcze nic nie urosło. Ile Antosiowa chce za tę kurkę Karmazynkę? pytała mama zaprzyjaźnioną panią. O, to nioska. Nie do sprzedania zawyżała cenę Antosiowa. Ale ona już trzymała kurę na kościstej, płaskiej jeszcze piersi. Za tę karmazynkę byłoby pięć porządnych rosołów narzekała mama w powrotnej drodze. Przez przypadek dowiedziały się z siostrą z czego gotuje się rosół i karmazynka po fontannach płaczu na zawołanie, pozostała przy życiu. Znosiła czasem po dwa jajka dziennie. Ja bym znosił po trzy, jedząc tak drogą pszenicę mówił tata i wynosił z ogromnej kuchni stół na podwórko, gdy dom wypełniał gryzący dym. Mama smażyła bez przerwy konfitury i równie często krzyczała: otwierajcie szybko okna, piec sadzą wybucha z brzucha! Przed domkiem wiedli życie polnych ludzi, jak mówił tata. Tylko dwa domki pozostały z całej wsi. Obok były pola łubinu. Między nimi po białym piasku płynął leniwie strumyk z dorodnymi rybami ze stawów hodowlanych. Tata polował na ryby widelcem, jak namiastkę małego harpuna nazywała mama. Za ryby płacili sołtysowi. Pola i strumyk były jego własnością. Stawy były własnością Spółdzielni Rybno Hodowlanej. Więc były to dobra uznane za wspólną własność. Stawów w okolicy było wiele. Jej i siostrze nie wolno było kręcić się wokół nich pod groźbą surowszej niż jakiekolwiek dotąd znane kary. Brzmiało groźnie, ale też słodko kusiło do spróbowania zakazanego. Przez stawy przepływają strumienie. Zimne prądy są nieprzewidywalne. Spójrzcie, jak esami węża płyną strzałki wodne. Węże też tam są straszył tata. Zielsko oplata się wokół nóg. Można się przewrócić na brzegu, a głębia jest tutaj straszna tłumaczył z nutą grozy w głosie. Więc ostrzegam was Aniu Maniu! Tata zawsze skracał ich imiona do jednego. Kiedyś bardzo tego nie lubiły. Dzisiaj ciągle wspominają. Zakazaną kąpiel też. Weszły do ciepłej wody tylko po uda, gdy kryształki pisku zaczęły się spod stóp dziwnie szybko osuwać w burą głębię. O nogi otarła się zimna, oślizła ryba. Rozpaczliwie usiłowały wyprzedzić osuwający się w dół piasek. Przebierały nieporadnie nogami tężejącymi ze strachu. Wróciły w mokrych ubraniach z wystraszonymi oczami zwierząt, które otarły się o śmierć. Tata rozpoznał od razu co się stało. Za karę siedziały w ciemnej sieni Dzisiaj Anka grzebie widelcem w dzwonku karpia. Zamulony, bez smaku. Ta ryba nie ma nic wspólnego z karpiem. Odkłada widelec, robiąc brzydką minę. Milkną obie w ciszy jak na gest dyrygenta. Strach z odległego wybryku pozostawił trwałe wspomnienie. Ich dorosłość inaczej ocenia tamto zagrożenie. Pamiętasz niekończącą się noc po kąpieli w stawie? Śniły nam się koszmary. Rodzice tulili do siebie raz ciebie raz mnie, aż zabrali nas do siebie do łóżek. Dopiero teraz czują strach, który ogarniał rodziców, gdy na czas nie wracały ze spaceru. Gdy Anka wyciąga zdjęcie, natychmiast dziewczęco wybuchają śmiechem. Obłapiają na nim cielaka. Kazano im napoić go mlekiem. Sąsiedzi pojechali na żniwa. Cielak podniósł do góry głowę razem z wiaderkiem. Mleko oblało mu oczy i nie widząc nic zaczął biegać na oślep po podwórku. Płakały do wieczora nie wiedząc czym go nakarmić. Umiera z głodu! Umiera! wołały gdy sąsiedzi wjeżdżali do stodoły wozem pełnym snopów. Ale miałyśmy fajne dzieciństwo. Teraz dzieci nie mają takich beztroskich wakacji. Uzależnione od okna laptopa, IPODa i wszechobecnych gier nie widzą poziomek w lesie. Nie znają ich smaku. Maniu, może pojedziemy do? Zmarłego? Ale obie nie wiedzą nawet czy wieś nosiła taką nazwę. Czy była to tylko wybujała wyobraźnia mamy. Nie zapytałyśmy? Czas minął. Posiedziałabym jeszcze kiedyś na skraju pól, żółtych od kwitnącego łubinu. Pamiętają wóz, którym jeździły z sąsiadami na jarmark. Tak się skomplikowanie nazywał: półkoszki. Gdy mama kupowała pszenicę dla karmazynowej, one namawiały tatę do kupienia im motyla z drewna. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 17

18 Tak pięknie klaszcze skrzydłami. Kup nam, kup!! wołały i nieprzerwanie prosiły. Aniu Maniu, gdzie wy takim motylem będzie jeździły? Po piasku na wiejskiej ścieżce? W mieście się z was wyśmieją. To zabawka dla malutkich dzieci. Pamiętają dumnie wypiętą pierś taty, gdy doleciała do niego pochwała urody mamy idącej przed nimi. Ciekawe czyja ta urodziwa kobita? Dowiedziałbyś się na jarmarku, za kogo się wydała w okolicy? Za mnie, odpowiedział tato, wprawiając rozmówców w osłupienie. Tacie z dumy o mało co pióra z ogona nie wypadły kwitowała zawsze tę opowieść mama. Patrzą na zdjęcie, którego obrzeże z ząbków przypominających żabot mamy gładzi kciukiem delikatnie Mania. Siedzi z mamą na okorowanej żerdzi płotu. Ma na sobie porteczki do kolan nazywane krzyżaczek od sprytnego zapięcia na krzyż. Zagarnia mocno w suchą pierś z żeber, kurę karmazynkę. Ogłupiały, śmiertelnie wystraszony ptak wybałusza oczy, jakby przeczuwał swój bliski koniec życia. Mama z pięknie ułożonymi włosami w szerokiej kretonowej spódnicy, którą rozwiewa wiatr, wygląda jak sześcioskrzydły anioł z obrazu Jacka Malczewskiego. Ona jak napotkany na piaszczystej drodze pastuszek, zaczepia się stopami o niższą część płotu. Nad mamą zawisła chmura bez wyraźnych kształtów. Obła i rozdęta jak jej tarczyca, która przysporzyła im potem tylu zgryzot. Po białym policzku płyną z ich oczu łzy, jak strumyczek po białym piasku wśród pól łubinu. Nie kryją wzruszenia. Wycierają je kropla po kropli. Pamiętasz, byłyśmy w historii stacji rodziną najdłużej wysiadającą z pociągu. Dwa fiakry wiozły nas z dworca do domu w Sielcu. W jednym fiakrze my, w drugim przetwory. Takich dżemów i konfitur pachnących dymem z różnych gatunków drewna nie znajdziesz już nigdzie Maniu mówi Anka. A pamiętasz perliczkę w morelach? A przepiórkę w cytrynowym sosie i poszewkę pełną suszonych grzybów, które co rano zbierał tata? Miałyśmy włosy przesiąknięte zapachem suszących się grzybów. Dlatego tak lubimy grzybową zupę! A jak tańczyli Anka, na twoich imieninach? Po całym podwórku i wokoło studni. Żuraw zarośnięty powojem trząsł się zawsze gdy wiał wiatr. Na skrzypcach grał stary Antoni, na organkach? Ten Nie pamiętają kto. Pozostał w sercu śmiech mamy. Ciepły, dojrzały i miękki, jak pocieszający dotyk jej dłoni na ramieniu, gdy było im źle. Pasjonatka To Zofia Bodziony, która od lat przewodzi Kołu Emerytów, Rencistów i inwalidów w Łącku. Jej pasją są podróże, więc organizuje wyjazdy dla członków koła, ich rodzin, a także często niezrzeszonych, aby zapewnić im choć odrobinę radości i zadowolenia. Koło zrzesza przede wszystkim mieszkańców naszej gminy, ale członkami są też seniorzy z ościennych gmin. A wszystko zaczęło się ponad dwadzieścia lat temu, kiedy najpierw nieoficjalnie, a potem już z wyboru pani Zofia zaczęła pełnić funkcję przewodniczącej. Dzielnie Jej wtedy pomagała dziś już nie żyjąca Krystyna Zbozień. Nie było łatwo, a czasami nawet dość trudno. I tak jest do dziś, czasem lżej, czasem gorzej, ale pani Zofia się nie poddaje. Przyznaj, że nawet lubi swój wolontariat. I jak co roku, od lat zimą uporczywie wydeptuje ścieżki w poszukiwaniu sponsorów, obmyśla trasy wycieczkopielgrzymek, opracowuje programy imprez okolicznościowych, pieczołowicie je przygotowuje, a od wiosny do jesieni prowadzi swoją trzódkę po ciekawych miejscach naszej ojczyzny. A wszystko to wykonuje z ogromnym zacięciem i zaangażowaniem. Jest przy tym bardzo życzliwa dla wszystkich, serdeczna w obejściu i wydawać by się mogło-niezmordowana, choć przyznaje, że nieraz czuje się zmęczona. Myśli wtedy, że pora odpocząć i przekazać pałeczkę innym. Ale gdy zmęczenie mija, bierze do ręki niezawodną towarzyszkę-laseczkę i wyrusza w kolejną trasę. Pani Zofia ma też swoje chwile radości. Są to podziękowania koleżanek i kolegów po udanych imprezach, radość w oczach ludzi spoza obiegu, często samotnych, niekiedy chorych ale bardzo spragnionych wyjazdów i rozmów z rówieśnikami i dzięki nim zintegrowanych, połączonych wspólnymi miłymi chwilami, których przecież potrzeba wszystkim bez względu na wiek. Radością napawa też coraz grubsza teczka dyplomów i wyróżnień. I tak pani Zofia w roku: 1993 odznaczona Małą Złotą Odznaką Honorową przyznaną przez Zarząd Główny Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Warszawie 2006 i 2007 była nominowana do tytułu Seniora Roku w Plebiscycie poza Stereotypem organizowanym przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Krakowie 2008 odznaczona Dużą Złotą Odznaką Honorową przez Zarząd Główny PZERil w Warszawie w lutym odznaczona godnością Honorowego Członka tegoż Związku nadaną przez X Krajowy Zjazd Delegatów w Warszawie w uznaniu Wybitnych Zasług dla Związku Pani Zofio! Serdeczne gratulacje, wielu jeszcze lat życia w dobrym zdrowiu i dalszej owocnej pracy na rzecz naszego środowiska. Rozalia Kulasik 18 Wiadomości łąckie Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Lipiec Sierpień 2010

19 Zofia Bodziony Zdjęcia: p. Ossowska Pielgrzymka Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów z Łącka do Sanktuariów Maryjnych W dniu 21 maja o godz pielgrzymi Z.E.R. i ln. z Łącka, udali się na kolejną już pielgrzymkę do Lichenia pokłonić się Matce Boskiej Bolesnej Królowej Polski. Na miejsce przybyliśmy o godz rano, gdzie po krótkim odpoczynku udaliśmy się do Bazyliki na Mszę Św. O godz bardzo miły przewodnik oprowadził nas po Bazylice, a potem pojechaliśmy do Lasku Grąblińskiego. Największym przeżyciem dla nas pielgrzymów było spotkanie z ks. kustoszem licheńskiego Sanktuarium Eugeniuszem Makulskim. Ze spotkania tego wyszliśmy umocnieni duchowo oraz pełni niezapomnianych wrażeń. Po przybyciu na mieszkanie i krótkim odpoczynku o godz udaliśmy się na obiad, po którym pielgrzymi indywidualnie, czy też w grupach zwiedzali Bazylikę. W niedzielę rano wypoczęci radośni z pieśniami na ustach ruszyliśmy w stronę Jasnej Góry, gdzie przed Cudownym Obrazem uczestniczyliśmy we Mszy Św. Następnym etapem naszej pielgrzymkowej trasy było Sanktuarium Ojca Pio w Przeprośnej Górce. Tam to spotykają się wszystkie grupy pielgrzymkowe udające się co roku w sierpniu na Jasną Górę, aby pokłonić się Matce Boskiej Częstochowskiej. Po modlitwie i krótkim spotkaniu z ks. kustoszem znów wyruszyliśmy na spotkanie z Matką Bożą-Matką Rodzin-Matką Leśniowską. Jest to sanktuarium, którym opiekują się ojcowie Paulini z Jasnej Góry. Miejsce nazywa się Cudowny Leśniów. Pielgrzymują tam całe rodziny, matki spodziewające się potomstwa, dzieci komunijne, młodzi małżonkowie i wszyscy, którzy obchodzą różne ważne życiowe rocznice. Jest też tam Cudowne Źródełko słynące z łaski uzdrowień. O godz wyruszyliśmy w drogę powrotną w stronę naszych domów pełni wrażeń, umocnieni duchowo, w sercach dziękując za przepiękną pogodę. Wyjazd ten dofinansowany był z PPWOW w ramach Programu Integracji Społecznej. Lipiec Sierpień 2010 Gazeta Samorządowa Gminy Łącko Wiadomości łąckie 19

20 PODSUMOWANIE PROJEKTU EUROPEJSKIE CERTYFIKATY UMIEJĘTNOŚCI KOMPUTEROWYCH Zespół Szkół im. św. Kingi w Łącku wziął udział w ogłoszonym przez Wojewódzki Urząd Pracy w Krakowie w roku 2008 konkursie na dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego projektów w ramach Priorytetu IX Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Działanie 9.5 Oddolne Inicjatywy na Obszarach Wiejskich. Projekt nosił nazwę Europejskie Certyfikaty Umiejętności Komputerowych ECDL i był skierowany do mieszkańców gminy Łącko. Europejski Fundusz Społeczny z którego finansowany jest Program Operacyjny Kapitał Ludzki wspiera aktywność oraz wyrównuje szanse społeczne obywateli Unii Europejskiej. EFS w centrum zainteresowania stawia człowieka jego wszechstronny rozwój, jest on skierowany do wszystkich grup tworzących rynek pracy. EFS daje pracodawcom szanse podniesienia jakości funkcjonowania swojej firmy Na lata Unia Europejska przeznaczyła dla Polski w ramach POKL 11 mld Euro. Działanie 9.5 Oddolne Inicjatywy Edukacyjne na Obszarach Wiejskich jest kierowane do mieszkańców gmin wiejskich i małych miast. Projekt Europejskie Certyfikaty Umiejętności Komputerowych był odpowiedzią na oddolną inicjatywę młodych mieszkańców gminy Łącko. Celem ogólnym projektu było poszerzenie umiejętności informatycznych dla grupy 45 mieszkańców gminy Łącko w wieku lat i zdobycie certyfikatu ECDL core. W projekcie wzięły udział osoby niepełnosprawne, bezrobotne, nieaktywne zawodowo i pracujące osiągające dochody nieprzekraczające o 100 złotych płacy minimalnej. Wśród uczestników znaleźli się też uczniowie i absolwenci Szkoły. Zajęcia z projektu odbyły się w okresie od do roku w trzech edycjach każda po 15 osób w pracowni komputerowej ZS Łącko. Zajęcia dydaktyczne były prowadzone przez pracowników naukowych Instytutu Technicznego PWSZ z Nowego Sącza. Po każdej z edycji projektu uczestnicy byli kierowani na egzaminy licencyjne do Ośrodka Egzaminacyjnego którym był Instytut Techniczny PWSZ w Nowym Sączu Wszyscy uczestnicy projektu uzyskali certyfikaty ECDL core który jest honorowany w ponad 160 krajach na świecie. Warto zauważyć że chętnych do udziału w projekcie było dużo więcej niż możliwości rekrutacyjnych. Uczestnicy projektu wyrażali się bardzo pozytywnie o przebiegu zajęć podkreślali wysokie umiejętności merytoryczne prowadzących zajęcia. Podsumowując należy zauważyć ze była to cenna inicjatywa na rynku pracy gdyż pracodawcy poszukują osób posiadających stosowne zaświadczenia potwierdzające kwalifikacje informatyczne. Koordynator Projektu Stefan Pogwizd