Jesteśmy liderem w Europie Środkowej. NOK nieznacznie wsparty przez ropę. Odbicie cen ropy naftowej w górę

Transkrypt

1 piątek, 29 stycznia 2016 PLN i waluty regionu Jesteśmy liderem w Europie Środkowej str.2 Raport przygotowali: EUR Szybko powrócimy do spadków? str.4 USD Dolar nie daje za wygraną str.5 JPY BOJ wprowadził ujemne stopy str.6 CHF SNB nadal aktywny na rynku str.7 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP Dno cały czas przed nami str.8 Waluty surowcowe Warto znów zerkać na Chiny str.9 Waluty skandynawskie Surowce energetyczne NOK nieznacznie wsparty przez ropę Odbicie cen ropy naftowej w górę str.10 str.11 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Miedź Kłopoty z eksportem miedzi z Indonezji str.12 Metale szlachetne Złoto w dół po komunikacie Fed str.13 Zboża Odwołane dostawy soi z USA do Chin str.14 Soft commodities Dynamiczny spadek cen cukru str.15 Nota prawna: Prezentowany raport został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi analizy inwestycyjnej, ani analizy finansowej ani rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005r. (Dz.U. 2005, poz. 206 nr 1715) oraz Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. (Dz.U. 2005, Nr 183, poz z późn. zm.). Przedstawiony raport jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia i w żadnym wypadku nie może być podstawą działań inwestycyjnych Klienta. Przy sporządzaniu raportu DM BOŚ SA działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ SA i jego pracownicy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za działania lub zaniechania Klienta podjęte na podstawie niniejszego raportu ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych. Niniejszy raport adresowany jest do nieograniczonego kręgu odbiorców. Został sporządzony na potrzeby klientów DM BOŚ S.A. oraz innych osób zainteresowanych. Nadzór nad DM BOŚ SA sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Regulamin doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych znajduje się na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. 1 / 15

2 Złoty i waluty regionu: Jesteśmy liderem regionu CEE Rubel: Na posiedzeniu 29 stycznia Bank Rosji nie zmienił poziomu stóp procentowych (11,0 proc.). W komunikacie nie wykluczono jednak możliwości zacieśnienia polityki w przyszłości ze względu na rosnące oczekiwania inflacyjne, co jest efektem słabości rubla. Niemniej widać było, że decydenci w Banku Rosji czują się nieco bardziej komfortowo, niż tydzień temu. To zasługa wyraźnego odbicia cen ropy, które jest pośrednio wynikiem działania samych Rosjan, którzy przyczynili się do powstania rynkowych plotek nt. możliwego cięcia wydobycia tego surowca w porozumieniu z kartelem OPEC. W najbliższych dniach warto będzie zerkać na dane PMI w poniedziałek, oraz dalszy rozwój wypadków na rynku ropy. Dopóki korekta tego surowca będzie trwać, mamy szanse na kontynuację odbicia rubla. Turecka lira: Ma za sobą dobry tydzień, co jest zasługą poprawy globalnych nastrojów (tu z kolei jest to wynik relatywnie gołębich przekazów ze strony głównych banków centralnych, zwłaszcza FED). Co ciekawe lira jest silna mimo słów szefa Banku Turcji, który z jednej strony twierdzi, że nie uda się znacząco obniżyć inflacji w ciągu najbliższych kilkunastu miesięcy, a z drugiej twierdzi, że bank centralny czuje się komfortowo z obecnym poziomem stóp. Inwestorzy mogą się obawiać rosnącej presji na niezależność banku centralnego, której testem będzie potencjalna wymiana na stanowisku szefa Banku Turcji, co może mieć miejsce przed wakacjami (kadencja Erdem Basci wygasa w kwietniu). W najbliższych dniach rynek będzie zerkać na dane nt. styczniowej inflacji CPI w środę. Większy wpływ na rynek mogą mieć jednak globalne nastroje, a tutaj pierwsze skrzypce będą znów grać Chiny. Jeżeli klimat się pogorszy, to inwestorzy szybko przypomną sobie o lokalnych, tureckich problemach. W regionie CEE mieliśmy w ostatnich dniach pozytywne zaskoczenie, bo na pozycję lidera wskoczył polski złoty. To nie powinno nadmiernie zaskakiwać, biorąc pod uwagę fakt, że polskie aktywa zostały mocno przecenione w ostatnich tygodniach (zwłaszcza na tle regionu), sytuacja w gospodarce nie jest zła, a na świecie mamy ocieplenie nastrojów wywołane działaniami głównych banków centralnych. W tej ostatniej kwestii warto zwrócić uwagę, że poza możliwym zwiększeniem luzowania przez Europejski Bank Centralny, o czym wiedzieliśmy od 21 stycznia, wsparciem stał się też ostatni komunikat amerykańskiego FED (nie zdecydowano się na korektę rynkowych oczekiwań, które podważają zasadność podwyżki stóp w marcu), a także dzisiejsza (piątkowa) decyzja Banku Japonii o obniżeniu stóp procentowych, co zaskoczyło rynki. Wykres przebiegu stóp zwrotu dla walut regionu w relacji do euro za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl W kraju mieliśmy krytyczny komentarz ze strony agencji Moody s nt. sytuacji polityczno-fiskalnej, co może zapowiadać cięcie ratingu podczas kolejnej rewizji, jaka zostanie przeprowadzona w maju. Argumentacja opiera się na obawach odnośnie ostatnich działań zmierzających do osłabienia kluczowych 2 / 15

3 instytucji w państwie, a także ryzyku związanym z brakiem pokrycia planowanych wyższych wydatków w budżecie. Zdaniem Moody s trzeba się liczyć z tym, że deficyt będzie utrzymywał się w powyżej ważnej bariery 3 proc. PKB, a sytuacja ulegnie dalszemu pogorszeniu w 2017 r. Na razie jednak dane, jakie napłynęły ze strony Głównego Urzędu Statystycznego były niezłe (szacunek PKB za ubiegły rok wyniósł 3,6 proc.), a resort finansów odrzucił argumentację Moody s, jakoby deficyt miał przekroczyć poziom 3 proc. PKB jeszcze w 2015 r. Z drugiej strony warto zaznaczyć, że jak na razie rząd nie zrezygnował z realizacji kontrowersyjnych obietnic wydatkowych w ostatnich dniach mimo krytycznej opinii resortu finansów, do dalszych prac skierowany został program dla rodzin Tym samym wciąż trudno jest wskazać silne argumenty za kupnem naszej waluty, które byłyby oparte o czynniki lokalne. Oparcie ostatniego odreagowania o czynniki globalne wiąże się z dużym ryzykiem utrzymania dotychczasowej sporej zmienności na naszej walucie. Złoty może, zatem zacząć ponownie tracić w sytuacji pogorszenia się klimatu inwestycyjnego, chociażby przez gorsze nastroje w Chinach, czy też powrót do spadków na rynku ropy. Analiza techniczna koszyka BOSSA PLN pokazuje, że ostatnie odbicie jest tylko korektą, a proces szukania dna przez złotego, jeszcze nieco potrwa. Do kluczowych wsparć, jakie stanowią okolice minimów z 2004 r. i 2009 r. odpowiednio 82,14 pkt. i 83,55 pkt. zostało jeszcze trochę miejsca. Niewykluczone, ze pretekstem do pogorszenia nastrojów staną się poniedziałkowe dane PMI z Polski (godz. 9:00), a wcześniej analogiczne dane z Chin publikowane w nocy. Zaplanowane na 3 lutego posiedzenie RPP nie ma w obecnej sytuacji (kiedy skład Rady jest wciąż kompletowany) większego znaczenia. Wykres tygodniowy BOSSA PLN W regionie warto zwrócić uwagę na ostatnie informacje z Węgier. Posiedzenie banku centralnego nie przyniosło cięcia stóp (1,35 proc.), ale w kontekście potencjalnych działań ze strony ECB nie wykluczono możliwości dostosowania polityki pieniężnej w przyszłości (dano jednak do zrozumienia, że zamiast cięcia stóp, bardziej prawdopodobne byłyby niestandardowe działania). Mieliśmy też informację ze strony agencji Fitch, która nie wykluczyła możliwości podniesienia ratingu Węgier w ciągu najbliższych miesięcy (dla rynku nie jest to jednak nic nowego). 3 / 15

4 Euro: Szybko wrócimy do spadków? Po przecenie euro wywołanej informacjami z ECB, jakie napłynęły w kontekście posiedzenia, jakie miało miejsce 21 stycznia, ostatnie dni przynoszą próbę odreagowania. Wspólna waluta kontynuowała spadki tylko w relacji do dość silnych w ostatnich dniach walut surowcowych, a także względem naszego złotego Dane makro wprawdzie wskazały na ryzyko dalszego pogorszenia koniunktury niemiecki indeks nastrojów w biznesie spadł w styczniu do 107,3 pkt. ze 108,6 pkt., w dół poszły też wskaźniki nastrojów publikowane przez Komisję Europejską dla całej strefy euro (główny indeks spadł do 105 pkt. z 106,7 pkt.). Dla rynku istotniejsze były jednak szacunki dotyczące styczniowej inflacji. A ta okazała się zgodna z oczekiwaniami HICP dla strefy euro odbił w styczniu do 0,4 proc. r/r z 0,2 proc. r/r. To sprawiło, że rynek zdaje się nadmiernie nie obawiać potencjalnych działań, jakie mógłby wdrożyć Europejski Bank Centralny na marcowym posiedzeniu. Ewentualna dalsza obniżka stopy depozytowej jest już wyceniona, ale jest to zbyt mało, aby mocniej pchnąć w dół notowania euro To może zmienić się w przyszłym tygodniu. W poniedziałek po południu mamy wystąpienie szefa ECB w Parlamencie Europejskim, które Mario Draghi może wykorzystać do wytłumaczenia rynkom swojej determinacji w kwestii powrotu inflacji w stronę celu (do czego potrzebne jest też wyraźniejsze ożywienie w gospodarce). Zwłaszcza, że nie można wykluczyć, że publikowane w poniedziałek (przemysł), oraz środę (usługi) ostateczne wskaźniki PMI za styczeń, będą gorsze od wstępnych szacunków. Potencjalnym czynnikiem ryzyka dla euro może być też sytuacja polityczna warto będzie zerkać zwłaszcza na Hiszpanię (mamy pat powyborczy), Portugalię (Komisja Europejska najpewniej krytycznie wypowie się nt. tegorocznego budżetu i działań lewicowego rządu Antonio Costa), ale i też Grecję (gabinet Tsiprasa ma przed sobą trudne decyzje ws. reform, od których zależą dalsze wypłaty środków w ramach pakietu pomocowego) Sytuacja techniczna na koszyku BOSSA EUR jest ciekawa, gdyż doszło jednak do naruszenia długoterminowej linii trendu spadkowego rysowanej od szczytu z maja 2014 r. Dynamika tego ruchu nie jest jednak zbyt duża. Niewykluczone, zatem, że rynek uzna to za fałszywe wybicie, co tylko przyspieszy ruch w dół na parach z euro w kolejnych dniach Wykres tygodniowy BOSSA EUR 4 / 15

5 Dolar: Dolar nie daje za wygraną Bilans tego tygodnia jest dla dolara ujemny, ale dzięki mocnemu odbiciu w piątek straty są niewielkie. Kluczowym wydarzeniem był komunikat FED w środę, który jednak wypadł gołębio. Parametry polityki pieniężnej nie zostały zmienione (przedział dla stopy funduszy federalnych pozostał na poziomie 0,25-0,50 proc.). Wymowa komunikatu jest jednak bardziej gołębia usunięto sformułowanie nt. zbilansowania przyszłych ryzyk dla gospodarki, przywracając wcześniejsze nt. uważnego monitorowania wydarzeń na rynkach zagranicznych. Zmieniono też przymiotnik opisujący tempo wydatków konsumentów i inwestycji firm z solidnego na umiarkowany. Co do inflacji, to FED nadal oczekuje odbicia w stronę celu inflacyjnego w średnim terminie, to jednak w krótkim okresie niskie ceny ropy będą stanowić spore obciążenie. Członkowie Rezerwy Federalnej dostrzegli, natomiast dalszą poprawę na rynku pracy od grudniowego posiedzenia pomimo zauważalnego spowolnienia w gospodarce w końcówce roku. W efekcie FED nie próbował wczoraj ingerować w rynkowe oczekiwania, które od kilku tygodni podważają wcześniejsze założenia dotyczące 4 podwyżek stóp w tym roku, a nawet je wsparł. Efekt jest taki, że prawdopodobieństwo podwyżki stóp procentowych oparte o model CME FedWatch nie zakłada żadnego ruchu w tym roku! To oczywiście skrajność, która jednocześnie powoduje, że dolar nie ma tak naprawdę dużego pola do osłabienia, gdyż każde lepsze dane makro, czy też wypowiedzi członków FED, mogą mieć wpływ na zmianę powyższych oczekiwań. Kluczowe dla ich oceny będzie dopiero posiedzenie FED w połowie marca, kiedy to poznamy najnowsze projekcje makro, które wskażą na ile członkowie FED obawiają się negatywnego wpływu ze strony zewnętrznych czynników, a na ile zmiany w styczniowym komunikacie, były czystą asekuracją przed ryzykiem, które nie jest łatwo wycenić. Tymczasem dane makro, jakie poznaliśmy w ostatnich dniach wskazują, że I kwartał może być lepszy od końcówki roku, kiedy to dynamika PKB spowolniła do 0,7 proc w ujęciu zanualizowanym. Zobaczmy indeks zaufania konsumentów Conference Board skoczył w styczniu do 98,1 pkt. z 96,3 pkt., wcześniej mieliśmy też pozytywną niespodziankę w postaci wzrostu PMI dla przemysłu do 52,7 pkt. z 51,2 pkt., a w piątek poznaliśmy bardzo dobry odczyt indeksu Chicago PMI, który skoczył do 55,6 pkt. z 42,9 pkt. Niemniej kluczowe odczyty dopiero przed nami to indeks ISM dla przemysłu w poniedziałek po południu (szacunki zakładają nieznaczne odbicie do 48,5 pkt. z 48,2 pkt.), a także liczony dla usług w środę (prognozuje się jego utrzymanie przy 55,3 pkt.). Wreszcie kluczowe będą dane z rynku pracy w środę szacunki ADP, a w piątek ostateczne odczyty Departamentu Pracy USA. Przy czym w sytuacji, kiedy FED daje do zrozumienia, że sytuacja cały czas się poprawia, ważniejsze mogą okazać się mniej popularne dane nt. dynamiki płacy godzinowej, które mogą wskazać na ile sytuacja na rynku pracy może zacząć wyraźniej przekładać się na ewentualną presję inflacyjną w przyszłości (co ciekawe rynek spodziewa się wzrostu średniej płacy w styczniu o 0,3 proc. m/m) Analiza techniczna koszyka BOSSA USD pokazuje, dolar nie daje za wygraną, a próba złamania linii trendu wzrostowego puszczonej od październikowego minimum, okazała się pułapką, co dobrze pokazała piątkowa sesja. Teraz kluczowe będzie to w jakim stylu naruszymy w najbliższych dniach grudniowe minima przy 84,65 pkt. 5 / 15

6 Wykres dzienny BOSSA USD Jen: BOJ wprowadził ujemne stopy Podjęte dzisiaj (w piątek) decyzje Banku Japonii okazały się sporym zaskoczeniem. BOJ zdecydował się obniżyć stopy procentowe do -0,1 proc. (wprowadził tu tzw. 3 stopniową skalę dla banków, dla których ujemna stopa procentowa będzie dotyczyć jedynie nowych rezerw), ale utrzymał skalę programu skupu aktywów na poziomie 80 bln JPY rocznie. Wprawdzie decyzja nie była jednomyślna przegłosowano ją relacją 5-4, przeciwko byli Kiuchi, Sato, Ishida, oraz Shirai to prezes Kuroda podczas konferencji prasowej zaznaczył, że ujemne stopy nie ograniczają pola manewru, co do dalszych działań (BOJ może zatem w najbliższych miesiącach dalej ciąć stopy, lub też zwiększyć skalę QE). W uzasadnieniu stwierdzono, że dzisiejszy ruch ma bardziej stymulować inwestycje w gospodarce, oraz wydatki konsumentów. Bank centralny dał jednak do zrozumienia, że chciałby stabilizacji kursu jena, oraz aby odzwierciedlał on sytuację fundamentalną. Poza tym BOJ zrewidował swoje oczekiwania dotyczące poziomu inflacji w nowym roku fiskalnym rozpoczynającym się w kwietniu (do 0,8 proc. wobec 1,4 proc. szacowanych wcześniej), ale podtrzymał oczekiwania na okres 2017/18 na poziomie 1,8 proc. dodając, że te założenia są oparte o wzrost cen ropy ponad poziom 40 dolarów za baryłkę. Co stało za takim działaniem BOJ? Niewykluczone, że ukrytym motywem dzisiejszej decyzji była chęć wpłynięcia na notowania JPY, gdyż obawiano się nadmiernego umocnienia tej waluty w sytuacji dalszej eskalacji sytuacji w Chinach (po tym jak Narodowy Bank Szwajcarii wprowadził ujemne stopy i zaczął okresowo interweniować na rynku, to głównie jen przejął rolę bezpiecznej przystani od franka). Tymczasem nazbyt silny JPY w obecnej chwili, kiedy mamy nastroje kryzysowe w Azji i rynek obawia się dalszej dewaluacji juana, stanowczo nie byłby w interesie Japonii. W efekcie decyzja BOJ ogranicza wpływ czynników zewnętrznych na jena, które mogą zagrać już w przyszłym tygodniu (Chiny i ropa dadzą preteksty do powrotu gorszych nastrojów na rynki). W kalendarzu warto będzie zerkać na zaplanowaną na środę konferencję szefa BOJ, gdzie być powie on coś więcej nt. kontekstu dzisiejszej decyzji. Reasumując zachowanie się par z jenem w przyszłym tygodniu może być selektywne i może w większym stopniu zależeć od siły, lub słabości drugiej waluty w parze 6 / 15

7 Wykres przebiegu stóp zwrotu dla par z JPY za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Frank: SNB nadal aktywny na rynku Bilans tygodnia to dalsze osłabienie franka względem pozostałych walut (już trzeci tydzień z rzędu). Na rynku cały czas spekuluje się nt. aktywności Narodowego Banku Szwajcarii, który skutecznie zniechęcił inwestorów do traktowania franka, jako bezpiecznej przystani. W kalendarzu publikacji mieliśmy odczyt indeksu nastrojów w biznesie (KOF), który w styczniu nieoczekiwanie odbił do 100,3 pkt. z 96,8 pkt. po rewizji w grudniu. Jednocześnie agencje przytoczyły czwartkową wypowiedź wiceprezesa SNB, Fritza Zurbruegga, który stwierdził, że nie dostrzega pojawienia się ryzyka spirali deflacyjnej. Dał też do zrozumienia, że zapowiedzi działań ze strony Europejskiego Banku Centralnego mogą doprowadzić do dalszego spadku euro, stąd też SNB podjął dobrą decyzję rezygnując ze stałej obrony kursu EUR/CHF w styczniu 2015 r. Te ostatnie słowa mogą jednak sugerować, że SNB liczy się z potencjalnymi trudnościami w najbliższych miesiącach, jeżeli ECB rzeczywiście zaskoczyłby rynki większą skalą luzowania. To może dawać preteksty do korekcyjnego umocnienia franka, jeżeli SNB byłby mniej aktywny W kalendarzu mamy indeks PMI dla przemysłu w poniedziałek rano, dane nt. bilansu handlowego, oraz sprzedaży detalicznej we wtorek, a także zaplanowane na ten sam dzień wystąpienie szefa SNB w Genewie. Jeżeli Thomas Jordan da do zrozumienia, że dalsze luzowanie polityki jest mało prawdopodobne (ostatnio wielokrotnie twierdził, że utrzymywanie ujemnych stóp procentowych jest w długiej perspektywie szkodliwe), to frank może korekcyjnie zyskać. 7 / 15

8 Wykres przebiegu stóp zwrotu par z CHF za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Funt: Dno cały czas przed nami Bilans tygodnia jest ponownie ujemny, co potwierdza, że wcześniejsze odreagowanie było korekcyjne, a rynek cały czas szuka dna. Opublikowane szacunki nt. wzrostu PKB w IV kwartale okazały się zgodne z prognozami (0,5 proc. k/k i 1,9 proc. r/r), co teoretycznie powinno zostać uznane za plus, ale rynek słusznie stawia bardziej na to, co stanie się w najbliższych tygodniach. W poniedziałek poznamy styczniowy odczyt PMI dla przemysłu, a w środę analogiczne wyliczenia dla usług. Mediana oczekiwań zakłada nieznaczne spadki odpowiednio do 51,8 pkt. i 55,4 pkt., ale trudno ocenić, jak na nastroje wpłynęła powódź z końca grudnia. Wreszcie czwartek przyniesie posiedzenie Banku Anglii, które będzie śledzone z większą uwagą, gdyż jednocześnie poznamy kwartalny raport BOE nt. inflacji. Rynek obawia się, że informacje te potwierdzą tylko oczekiwania związane z przesunięciem potencjalnego terminu podwyżki stóp na I połowę 2017 r., co nie będzie korzystne dla funta. Cały czas czekamy też na ogłoszenie terminu referendum ws. wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. We wcześniejszych raportach zwracaliśmy uwagę, że ten fakt może być momentem przesilenia w ostatnich spadkach funta, gdyż jednocześnie da sygnał do uruchomienia zmasowanej kampanii w mediach z udziałem przedstawicieli rządu, która może doprowadzić zmiany niekorzystnych tendencji w sondażach. Niewykluczone, że premier Cameron zdecyduje się na taki ruch dopiero po zaplanowanym na lutego szczycie UE. Wykres tygodniowy koszyka handlowego funta pokazuje, że potencjalne, średnioterminowe dno może nie być tak daleko. Silne wsparcie to okolice 86,40 pkt. 8 / 15

9 Wykres tygodniowy koszyka funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: Warto znów zerkać na Chiny Dolar australijski: Wypadł najlepiej w ostatnich dniach z walut surowcowych. To zasługa zaskakująco dobrych danych nt. inflacji CPI za IV kwartał, które poznaliśmy w środę. Wzrost wyniósł 0,4 proc. k/k i 1,7 proc. r/r, a w ujęciu bazowym (trimmed mean) mieliśmy przyspieszenie do 0,6 proc. k/k i 2,1 proc. r/r. Te odczyty teoretycznie wytrącają RBA argumenty za ewentualnymi obniżkami stóp, które to stwierdzenia mogłyby pojawić się w komunikacie po najbliższym posiedzeniu zaplanowanym na 2 lutego. Zobaczymy jednak, jak członkowie RBA zapatrują się na ewentualne chińskie ryzyka, oraz na ile RBA będzie próbował wykorzystać komunikat do wywarcia presji na spadek notowań AUD, który w obecnej kryzysowej sytuacji w Azji byłby cennym wsparciem dla gospodarki. Poza wtorkowym komunikatem RBA warto będzie też zerkać na publikowany w piątek kwartalny raport RBA nt. polityki monetarnej. Kluczem dla nastrojów wokół AUD może okazać sie jednak sytuacja w Chinach. Słabe odczyty indeksów PMI, jakie poznamy w przyszłym tygodniu oraz brak szybkich decyzji ws. szeroko zakrojonego programu stymulacyjnego ze strony chińskiego budżetu, może negatywnie odbić się na notowaniach AUD. Zerknijmy na tygodniowy wykres koszyka handlowego AUD. Tu sytuacja jest niejasna, a wskaźniki nie dają wiążących, pozytywnych sygnałów 9 / 15

10 Wykres tygodniowy koszyka handlowego AUD liczonego przez RBA, źródło: Thomson Reuters Dolar nowozelandzki: Wypadł najsłabiej w grupie, co jest zasługą komunikatu, jaki poznaliśmy po posiedzeniu RBNZ w środę wieczorem. Wprawdzie stopy procentowe nie zostały obniżone (2,50 proc.), to jednak bank centralny powrócił do wyraźnie gołębiej retoryki. Nie wykluczono możliwości cięć stóp procentowych (potwierdzając tym samym oczekiwania, które nie wykluczają nawet dwóch ruchów w tym roku), gdyż dojście inflacji do celu może okazać się wolniejsze, niż oczekiwano. RBNZ wykorzystał też komunikat do werbalnego wpłynięcia na kurs NZD, który jego zdaniem powinien być niższy. W najbliższych dniach ważną publikacją będą kwartalne dane z rynku pracy, które poznamy we wtorek wieczorem. Tego samego dnia czeka nas też aukcja wyrobów mlecznych, która może wypaść słabo (ostatnie decyzje Fonterry o cięciu cen mleka w skupie). Kluczowy wpływ mogą mieć jednak informacje z Chin, które mogą zaważyć negatywnie. Dolar kanadyjski: W ujęciu tygodnia CAD zyskuje względem większości walut, co jest wynikiem obserwowanego w drugiej połowie tygodnia odbicia na rynku ropy. Podstawy do tego ruchu mogą być jednak chwiejne, z kolei CAD już sporo zyskał po tym, jak 20 stycznia Bank Kanady nieoczekiwanie przyznał, że ryzyka dla inflacji są zbilansowane, ucinając tym samym spekulacje, co do rychłego poluzowania w przyszłości. Ważne dane w kalendarzu na najbliższe dni mamy w poniedziałek (PMI dla przemysłu), oraz w piątek (rynek pracy) Waluty skandynawskie: NOK nieznacznie wsparty przez ropę Korona szwedzka: Bilans tygodnia wypada gorzej dla SEK, co nie dziwi, jeżeli zerkniemy na odczyty makro. Te opublikowane w czwartek wskazały na mniejszy wzrost dynamiki sprzedaży detalicznej w grudniu (3,4 proc. r/r), oraz nieoczekiwany wzrost stopy bezrobocia w tym samym okresie do 6,7 proc. Wcześniej szef Riksbanku w jednym z wystąpień wskazał, że kurs korony może okazać się krytycznym czynnikiem dla odbicia się inflacji to potwierdza tylko, że bank centralny będzie poważnie podchodzić do kwestii ewentualnej interwencji w najbliższych miesiącach. W przyszłym tygodniu warto będzie zerkać na dane nt. produkcji przemysłowej za grudzień, jakie poznamy w piątek Korona norweska: Wsparciem dla NOK była odbijająca na rynkach światowych ropa, chociaż skala aprecjacji nie jest szczególnie duża. Zaszkodziły piątkowe, słabsze dane nt. sprzedaży detalicznej za grudzień, a także niepewność, co do utrzymania się zwyżek cen ropy. W najbliższych dniach warto będzie zerkać na dane nt. bezrobocia (środa), oraz produkcji przemysłowej (piątek). 10 / 15

11 Surowce energetyczne: Odbicie cen ropy naftowej w górę kiki Ropa naftowa: W minionym tygodniu cena ropy naftowej WTI odbiła się w górę od kilkunastoletniego minimum, powracając w okolice 34 USD za baryłkę. Amerykański Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy naftowej w USA wzrosły o 8,4 mln baryłek. Produkcja ropy naftowej w Iraku w grudniu wyniosła średnio 4,13 mln baryłek dziennie według wyliczeń irackiego ministerstwa ds. ropy naftowej. Jest to rekord wydobycia. Przedstawiciele rosyjskich władz oraz kluczowych firm naftowych zadeklarowali, że są skłonni rozpocząć rozmowy z OPEC ws. współpracy dotyczącej solidarnego cięcia wydobycia ropy naftowej w celu wsparcia cen tego surowca. Według wstępnych szacunków, Iran zwiększy dzienny eksport ropy naftowej w styczniu i lutym br. o około jedną piątą w porównaniu ze średnim dziennym eksportem w 2015 r. Naszym zdaniem: Krótkoterminowo strona popytowa jest silna ze względu na nadzieje inwestorów związane z potencjalnym porozumieniem na linii Rosja-OPEC. Jednak do utrzymania się dobrych nastrojów na rynku ropy potrzebne będą informacje o konkretnych działaniach. Gaz ziemny: o W minionym tygodniu notowania gazu ziemnego delikatnie rosły. o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu spadły o 211 mld stóp sześciennych. Jest to spadek większy od oczekiwań na poziomie -207 mld st. sześc. Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą obecnie 3,297 biliardy stóp sześciennych. o Naszym zdaniem: Notowania gazu ziemnego w USA są obecnie zależne przede wszystkim od pogody w tym kraju, która wpływa na popyt na gaz w celach grzewczych. Ważnym technicznym oporem jest rejon 2,40 USD za mln BTU, zaś wsparciem okolice 2,00 USD za mln BTU. Wykres dzienny cen ropy naftowej w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA. 11 / 15

12 Miedź: Kłopoty z eksportem miedzi z Indonezji W minionym tygodniu notowania miedzi kontynuowały wzrosty z wcześniejszego tygodnia, a notowania tego metalu ustabilizowały się powyżej poziomu 2 USD za funt. Z technicznego punktu widzenia, nie zmieniła się ogólna tendencja cenowa na rynku miedzi: w długoterminowej perspektywie na rynku tym wciąż trwa trend spadkowy. We czwartek jednej z największych spółek wydobywczych na świecie, Freeport-McMoRan, wygasła licencja na eksport miedzi z Indonezji. Data przyznania nowej koncesji na razie jest nieznana, bowiem spółka jest w trakcie negocjacji z indonezyjskim rządem w sprawie opłat za prowadzenie biznesu w tym kraju. Freeport-McMoRan jest właścicielem jednej z największych kopalń miedzi i złota na świecie Grasberg. Pojawiło się więcej transakcji kupna miedzi w formie fizycznej, z dostawą jeszcze przed chińskim Nowym Rokiem, który będzie obchodzony w drugim tygodniu lutego. Minister finansów Peru, Alonso Segura, potwierdził, że oczekuje wyraźnego wzrostu produkcji miedzi w tym kraju w bieżącym roku. Obecne szacunki zakładają, że 2016 rok może przynieść wzrost wydobycia miedzi w Peru aż o 66% w porównaniu z poprzednim rokiem, głównie dzięki uruchomieniu kopalni Las Bambas przez spółkę MMG. Naszym zdaniem: Ceny miedzi wciąż znajdują się w długoterminowym trendzie spadkowym i mogą jeszcze pogłębić przecenę. Cenom miedzi ciążyć będzie nie tylko niepewność dotycząca przyszłości gospodarki Chin i związanymi z tym obawami dotyczącymi popytu na miedź lecz także perspektywa nadpodaży tego metalu w bieżącym roku. Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek: Odczyty indeksów PMI dla przemysłu (wg CFLP i Markit) i usług (CFLP) w Chinach za styczeń. Środa: Odczyt indeksu PMI dla usług (Markit) w Chinach za styczeń. 12 / 15

13 Metale szlachetne: Złoto w dół po komunikacie Fed Złoto: o o Notowania złota w minionym tygodniu wzrosły w obliczu utrzymujących się negatywnych nastrojów na globalnych rynkach finansowych oraz słabości amerykańskiego dolara. Cena tego surowca utrzymała się powyżej 1100 USD za uncję. W środę amerykański Fed przedstawił gołębie stanowisko ws. polityki monetarnej w Stanach Zjednoczonych. Wprawdzie nie wykluczył on kolejnej podwyżki stóp procentowych w USA w marcu, jednak zwrócił uwagę na trudności, z jakimi boryka się globalna gospodarka, sugerując, że podwyżki nie będą robione na siłę i w pośpiechu. Pozostałe metale szlachetne: o W minionym tygodniu notowania srebra naruszyły techniczny opór w okolicach 14,40 USD za uncję, jednak w drugiej połowie tygodnia wyraźnie spadły, powracając do wielotygodniowej konsolidacji. o Miniony tydzień na rynku platyny okazał się wzrostowy. Cena tego metalu spadła wprawdzie w czwartek i piątek, ale utrzymała się na koniec tygodnia w rejonie 860 USD za uncję. o Na rynku palladu miniony tydzień nie przyniósł żadnych istotnych zmian. Cena tego metalu poruszała się w wąskiej konsolidacji tuż poniżej bariery na poziomie 500 USD za uncję. Naszym zdaniem: Średnio- i długoterminowa perspektywa dla cen złota i pozostałych metali szlachetnych pozostaje spadkowa. W krótkim terminie notowaniom kruszcu może jednak pomóc słabość dolara oraz wciąż spora awersja inwestorów do ryzyka. Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-piątek: Dane makro w USA, mogące wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. 13 / 15

14 Zboża: Odwołane dostawy soi z USA do Chin Kukurydza: Notowania kukurydzy w minionym tygodniu utrzymywały się w konsolidacji. Z fundamentalnego punktu widzenia ceny kukurydzy powinny pozostawać pod presją podaży ze względu na duże globalne zapasy tego zboża oraz prognozy obfitych żniw w Ameryce Południowej. Obecnie pojawiły się informacje o przyspieszeniu eksportu kukurydzy z Argentyny. Jednak jednocześnie, na skutek suszy w tym kraju produkcja kukurydzy może być nieco mniejsza niż wcześniej oczekiwano. Soja: Ceny soi w minionym tygodniu spadły, przy czym największa zniżka miała miejsce w czwartek, po tym, jak Departament Rolnictwa USA poinformował o odwołaniu niektórych dostaw soi do Chin ze Stanów Zjednoczonych. Presja na spadek cen soi powinna się utrzymać, ponieważ podaż soi na świecie jest duża. Rabobank obniżył prognozę cen soi podając, że w 2016 r. średnie notowania tego zboża nie powinny przekroczyć 9 USD za buszel. Pszenica: Miniony tydzień na rynku pszenicy zakończył się w miarę neutralnie. Cena tego zboża próbowała pokonać opór w okolicach 480 USD za 100 buszli, jednak po środowym naruszeniu tego poziomu, cena pszenicy w czwartek wyraźnie spadła. Zapowiedzi dużej tegorocznej produkcji pszenicy oraz wysokiego poziomu zapasów na świecie skutecznie hamują stronę popytową. Według najnowszych prognoz Rabobank, notowania tego zboża nie wybiją się w tym roku trwale ponad 5 USD za buszel. Naszym zdaniem: Obecnie kluczowe dla wyceny zbóż są informacje napływające z Ameryki Południowej. Jeśli będą się pojawiać niekorzystne prognozy pogody, będą one wspierać ceny kukurydzy i soi. Długoterminowo na rynkach zbóż dominuje trend spadkowy, jednak w krótkim terminie kupującym wciąż sprzyja bliskość technicznego wsparcia. Wykres dzienny cen soi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA. 14 / 15

15 Soft commodities: Dynamiczny spadek cen cukru Cukier: Notowania cukru w minionym tygodniu dynamicznie spadły, wybijając się z wielotygodniowej konsolidacji. W rezultacie, notowania tego surowca w USA dotarły do rejonu 13 centów za funt. Przecena ta miała przede wszystkim podłoże techniczne, a doprowadziła ona cenę cukru do okolic 200-sesyjnej średniej ruchomej. Bawełna: W minionym tygodniu notowania bawełny spadały, naruszając techniczne wsparcie w okolicach 61 centów za funt. Rynkowe fundamenty sprzyjają sprzedającym: podaż tego surowca wciąż jest duża ze względu na ogromne rezerwy w Chinach. Jednak w krótkoterminowej perspektywie cena bawełny była wspierana kolejnymi informacjami o cięciu produkcji w innych krajach, m.in. w USA. Dla amerykańskich farmerów uprawa bawełny przy obecnych cenach jest nieopłacalna, biorąc pod uwagę konieczność dużych początkowych inwestycji w odpowiedni sprzęt. Kakao: Miniony tydzień był kolejnych nerwowym tygodniem na rynku kakao. Cena tego surowca poruszała się w konsolidacji tuż powyżej technicznego wsparcia w okolicach 2760 USD za tonę. Zatrzymanie spadków cen kakao wynikało więc jednocześnie z tzw. short covering, czyli zamykania krótkich pozycji, jak również ze zwiększonego popytu fundamentalnego, gdyż dla niektórych firm ceny w rejonie 2800 USD za tonę mogły być już okazją do kupna. Stronie popytowej pomogły przede wszystkim dobre dane dotyczące popytu na kakao w Azji. Naszym zdaniem: Mimo wyraźnego spadku cen cukru, miniony tydzień nie zmienił wiele na rynku soft commodities w długoterminowej perspektywie. Ceny cukru, kakao oraz bawełny poruszają się obecnie blisko technicznych wsparć, co ogranicza potencjał ich spadku, przynajmniej w krótkim terminie. Wykres dzienny cen cukru w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Brak istotnych danych. 15 / 15