KARTA PRZEDMIOTU. Kod przedmiotu Praca terapeutyczna w języku polskim Nazwa przedmiotu

Transkrypt

1 KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu PTzU Praca terapeutyczna w języku polskim Nazwa przedmiotu z uzależnionymi w języku angielskim Therapeutic work with addics USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Forma studiów Poziom studiów Profil studiów Specjalność Jednostka prowadząca przedmiot Osoba odpowiedzialna za przedmiotkoordynator przedmiotu Termin i miejsce odbywania zajęć Pedagogika Stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia ogólnoakademicki Pedagogika resocjalizacyjna z socjoterapią Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych Imię i nazwisko Kontakt adres e-mai: Dr Edward Grott edwardgrott@tlen.pl. lub telefon: Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym konwersatorium Instytutu Nauk semestr II Humanistycznych i Społecznych Status przedmiotu/przynależność do modułu OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Moduł: przedmioty specjalnościowe Język wykładowy Semestry, na których realizowany jest przedmiot Wymagania wstępne Język polski drugi Podstawowa wiedza z zakresu terapii pedagogicznej, rodzajów uzależnień oraz metodyki pracy z osobami uzależnionymi Formy zajęć Liczba godzin rok FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ Wykład ćwiczenia lektorat Seme str Konwersa torium seminarium ZP PZ Samokszta łcenie- ZBUN r s r s r s r s r S r s r s I II 15

2 Sposób realizacji zajęć Sposób zaliczenia zajęć Metody dydaktyczne Przedmioty powiązane/moduł Zajęcia w grupach osobowych, wielkość jednostki zajęć - 1 godz. tygodniowo) Zaliczenie z oceną Metody dydaktyczne: - słowne - aktywizujące - praktyczne Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, tendencje w socjoterapii Beck A.T., Wright F.D., Newman C., Liese B.: Terapia poznawcza uzależnień, UJ, Kraków 2007, Cekiera Cz.: Psychoprofilaktyka uzależnień oraz terapia i resocjalizacja osób uzależnionych, TN KUL, Lublin 1999, Podstawowa Kwieciński Z., Śliwerski B.: Pedagogika, podręcznik akademicki, Tom I i Tom II, PWN, Warszawa 2004, Pospiszyl J.: Patologie społeczne, PWN, Warszawa 2008, Rogers P.D., Goldstein L.: Narkotyki i nastolatki: zagrożenia, zapobieganie, leczenie, GTP, Gdańsk 2007, Wykaz literatury Słowik Gabryelska A.: Patologie społeczne: alkoholizm, narkomania, nikotynizm, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2007, Andrzejewska A.: Magia szklanego ekranu; zagrożenia płynące z telewizji, Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2007, Andrzejewska A.: (Nie)bezpieczny komputer: od euforii do uzaleznienień, APS, Warszawa 2008, Uzupeł niająca Herbert M.: Kiedy dziecko i jego rodzice potrzebują pomocy, GTP, Gdańsk 2007, Kurzeja A.: Uzależnienie od narkotyków: od teorii do praktyki terapeutycznej, Difin, Warszawa 2012, Mellibruda J., Sobolewska Mellibruda Z.: Integracujna Psychoterapia Uzależnień. Teoria i praktyka, IPZ PTP, Warszawa 2006, Obłękowska Rogala J.; Narkoman w rodzinie. Wskazania do terapii, UW INSN, Warszawa 2002,

3 CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe) Rozwijanie wiedzy z zakresu uzależnień oraz metodyki pracy terapeutycznej z dziećmi, młodzieżą, osobami dorosłymi uzależnionymi od alkoholu, narkotyków, hazardu, komputera, telefonu komórkowego itp. Rozwijanie umiejętności wiedzy teoretycznej z zakresu tematyki zajęć do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych a także motywów i zachowania uczestników tych sytuacji, posługiwania się wiedzą teoretyczną w celu diagnozowania, analizowania i rozwiązywania oraz prognozowania sytuacji pedagogicznych a także zapobiegania sytuacji uzależnienia. Efekty kształcenia (kody) Forma zajęć Treści programowe Temat 1. Teoretyczne podstawy pracy terapeutycznej z osobami uzależnionymi. Pojęcie terapii uzależnień, jej miejsce i znaczenie w życiu społecznym jednostki i zbiorowości społecznej. Liczba godzin Suma liczby godzin 2. Zasady i metody oraz organizacja procesu terapeutycznego osoby uzależnionej w teorii i praktyce psychologicznej, pedagogicznej, medycznej. K_W06 K_W10 K_W11 K_U03 K_U10 K_K07 Konwersatorium 3. Przyczyny i uwarunkowania uzależnień, teorie wyjaśniające proces powstawania uzależnień. Charakterystyka uzależnień oraz ich objawów u osoby uzależnionej. 4. Uzależnienie jako choroba w odczuciu osoby uzależnionej, jej rodziny i otoczenia społecznego Rozwój uzależnienia, etapy, fazy, odczuwanie przez osobę uzależnioną i otoczenie społeczne, reakcje najbliższych oraz reakcje społeczne, pomoc specjalistyczna. 6. Systemy terapii uzależnień, metody pracy z osobą uzależnioną w praktyce codziennej, 7. Profilaktyka uzależnień, modele profilaktyki uzależnień i ich efektywność, bariery w profilaktyce uzależnień. 8. Przykładowe programy profilaktyczne dotyczące uzależnień, zasady ich

4 konstruowania, ich efektywność w praktyce dnia codziennego, sposoby ewaluacji. 9. Zasady, metody, organizacja zajęć w zakresie profilaktyki uzależnień z wybraną grupą dzieci, młodzieży i osób dorosłych. 10. Podstawy prawne profilaktyki i terapii uzależnień, instytucje odpowiedzialne oraz prowadzące działania profilaktyczne i terapeutyczne z zakresu terapii uzależnień, skuteczność ich działań na szczeblu lokalnym. Efekty kształcenia EFEKTY KSZTAŁCENIA wymienić zakładane efekty kształcenia, czyli co student po pozytywnym zaliczeniu przedmiotu/modułu powinien wiedzieć i umieć oraz jakie posiąść kompetencje społeczne. Efekty należy sformułować dla całego przedmiotu/modułu, a nie oddzielnie dla każdego rodzaju zajęć. Każdy efekt powinien być weryfikowalny. Zalecana liczba efektów kształcenia dla typowego przedmiotu to 5-9. Należy unikać nadmiernej detalizacji i zachować proporcje pomiędzy efektami w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. kod W06 W10 W11 U03 Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY Ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym jak i psychologicznym oraz społecznym Ma uporządkowaną wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, pogłębioną w wybranych zakresach Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat biologicznych, psychologicznych, społecznych, filozoficznych podstaw kształcenia i wychowania; rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii w zakresie UMIEJĘTNOŚCI Potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów, korzystając z nowoczesnych rozwiązań technologicznych Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku K_W06 K_W10 K_W11 K_U03 dla obszaru H2A_W04 S2A_W05 S2A_W02 S2A_W03 S2A-W07 H2A_W05 H2A_U08 U10 Konstruowanie programów profilaktycznych zgodnie z potrzebami i zdiagnozowaną sytuacją. K_U10 S2A_U04 S2A_U07

5 K07 kod w zakresie KOMPETENCJI Uwrażliwienie na potrzeby i problemy osób uzależnionych. K_K07 Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY S2A_K02 H2A_K02 w ćw Lek konwers sem ZP PZ ZBUN W06 W10 W11 w zakresie UMIEJĘTNOŚCI w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN U03 U10 w zakresie KOMPETENCJI w cw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN K07 Kryteria oceny osiągniętych efektów Studentom należy wyjaśnić szczegółowe kryteria oceny, które muszą być dostosowane do danej formy weryfikacji (np. inne dla egzaminu, a inne dla referatu). Chodzi zwłaszcza o to by student wiedział, na co będzie kładziony akcent przy ocenianiu (np. gdy przygotowuje referat to na co ma zwracać uwagę, w przypadku pracy w grupach liczy się umiejętność negocjacji, czy efekt końcowy w postaci rozwiązania problemu, itd. Kryteria muszą korespondować z efektami kształcenia, które są weryfikowane.obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu kształcenia. na ocenę 3 na ocenę 3,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 Uzyskanie od 60% - 65% łącznej liczby Uzyskanie od 66% - 75% łącznej liczby Uzyskanie od 76% - 85% łącznej liczby pkt. możliwych do Uzyskanie od 86% - 95% łącznej liczby Uzyskanie od 96% - 100% łącznej liczby Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca) Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić a co poprawić. Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się. Egzamin ustny Egzamin pisemny Projekt F + Kolokwium Zadania domowe Referat/ prezentacja Sprawozdanie Dyskusje P + + Metody weryfikacji efektów kształcenia Wpisujemy w poszczególne rubryki kody efektów kształcenia, które są weryfikowane za pomocą poszczególnych narzędzi. Studentom objaśniamy, jak dokładnie będzie przebiegała weryfikacja np. przy egzaminie: opisujemy sposób przeprowadzenia egzaminu ustnego [problemowy, z tezami, czas na osobę, czas na przygotowanie, itd.]; w przypadku pracy pisemnej: objętość, forma złożenia, itd.. Wszystko co studentowi przybliży jak to będzie wyglądało.

6 Efekty kształce nia (kody) Egzamin ustny Egzamin pisemny Projekt Kolokwium W01 W02 W03 Sprawozdanie Referat/ prezentacja U01 U02 K02 Inne Punkty ECTS Forma aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: konwersatorium Forma zajęć Studia stacjonarne Obciążenie studenta Studia niestacjonarne Konsultacje przedmiotowe Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym: Przygotowanie się do egzaminu/zdawanie egzaminu Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej literatury Przygotowanie dyskusji na zajęciach 5 5 Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu pracy studenta PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT 2 2