ZAPAMIĘTAJ TELEFONY ALARMOWE: POLICJA 997 STRAŻ POŻARNA 998 POGOTOWIE RATUNKOWE 999 Z TELEFONU KOMÓRKOWEGO 112

Transkrypt

1 ZASADY BEZPIECZEŃSTWA OBOWIĄZUJĄCE PODCZAS FERII ZIMOWYCH 1. Omijaj zamarznięte jeziora, rzeki, stawy! Nigdy nie można być pewnym wytrzymałości tafli lodowej. Jeśli chcesz bezpiecznie jeździć na łyżwach, skorzystaj z przygotowanych lodowisk miejsc do tego przeznaczonych. 2. Wybieraj bezpieczne miejsca do zabawy z dala od ulic, mostów, torów kolejowych! 3. Zjeżdżaj na sankach, nartach z górek, które znajdują się daleko od jezdni! 4. Zawsze informuj rodziców/opiekunów gdzie i z kim będziesz przebywał! 5. Wracaj do domu zawsze o ustalonej porze, przed zapadnięciem zmroku! 6. Najbezpieczniej jest bawić się pod opieką dorosłych, opiekunów. 7. Korzystaj ze zorganizowanych form wypoczynku tam jest bezpiecznie! 8. Unikaj rozmów z obcymi ludźmi. Nie przyjmuj od nich prezentów, nie oddalaj się z nieznajomym. 9. Kulig może być zorganizowany tylko poza obszarem dróg publicznych. 10. Zaczepianie sanek do pojazdów mechanicznych (samochód, motocykl) jest niebezpieczne! 11. Ubieramy się stosownie do temperatury panującej na dworze. 12. W zimowe dni widoczność na drodze jest ograniczona i kierowcy potrzebują więcej czasu do zahamowania pojazdu. Na jezdnię wchodź uważnie i spokojnie, rozejrzyj się. 13. Używaj elementów odblaskowych na odzieży zewnętrznej. 14. Dbaj o zdrowie i higienę. Pamiętaj o zasadach zdrowego stylu życia i odżywiana oraz o zachowaniu podstawowych zasad higieny, które pomogą uchronić cię przed zachorowaniem na grypę i infekcję grypopodobne. ZAPAMIĘTAJ TELEFONY ALARMOWE: POLICJA 997 STRAŻ POŻARNA 998 POGOTOWIE RATUNKOWE 999 Z TELEFONU KOMÓRKOWEGO 112

2 Bezpieczeństwo w górach - na stoku narciarskim Przy większości stoków znajdziemy już ciepły bar, gdzie możemy coś przekąsić lub ogrzać się, gdy na zewnątrz jest mróz lub silny wiatr. Przy większości z nich są serwisy, w których szybko wyregulujemy sprzęt, a przy wielu nawet sklepy, gdzie dokupisz brakujące drobiazgi, na przykład gogle czy rękawiczki. W tym sensie możesz się więc czuć bezpiecznie. Wystarczy mieć pieniądze, by szybko rozwiązać większość pojawiających się problemów. Przed pozostałymi uchroni nas przestrzeganie kilku zasad: Bezpieczeństwo na stoku reguluje dekalog narciarza. Traktuje niby o sprawach oczywistych, ale kiedy popatrzysz na narciarzy na trasach okaże się, jak często zapominają, że pierwszeństwo na stoku ma zawsze jadący wolniej lub będący niżej. I że każdy wypadek na stoku zasługuje na zainteresowanie może trzeba wezwać lub zorganizować pomoc. Na naszych stokach tylko dzieci muszą jeździć na nartach w kaskach. Dorośli nie mają takiego obowiązku, ale spotyka się to z coraz większym uznaniem, staje się wręcz modne.

3 Bezpieczeństwo w górach Zimowe wycieczki w góry mają taką specyfikę, że nigdy nie wiadomo, kiedy wrócimy do domu. Nawet jeśli planujesz dwugodzinny spacer w łatwym terenie, może się okazać, że z powodu nagłego załamania pogody twoja eskapada przeciągnie się o kolejne dwie godziny. Jeśli planujesz dłuższą wyprawę, nie możesz mieć pewności, że zdążysz wrócić przed nocą. Dlatego wybierając się w drogę należy przestrzegać kilku zupełnie podstawowych zasad. Po pierwsze - ubierz się: ciepło i wygodnie. Najlepiej w kilka warstw odzieży, tak, by łatwo było zdjąć bluzę lub sweter na podejściu, kiedy mimo mrozu i tak będziesz się pocić, a ubrać na szczycie, gdzie hula wiatr. Niezależnie od pogody zakładaj kalesony, nieprzewiewną kurtkę z kapturem, czapkę, szalik, rękawiczki (warto wrzucić do plecaka też jedne na zapas). Zakładaj nieprzemakalne buty na wibramie, a dodatkowo spraw sobie też ochraniacze na nogi, by śnieg nie sypał się do butów. Po drugie trzeba się najeść: porządnie i kalorycznie. A na drogę zabierz termos z gorącą herbatą, trochę szybkich kalorii (czekolada) oraz jakiś konkret, który pozwoli zorganizować porządny posiłek, gdyby twoja wycieczka miała trwać dłużej niż planowałaś. Po trzecie: zabezpiecz skórę twarzy i rąk przed mrozem (tłustym kremem, nie należy używać nawilżającego!) i przed słońcem (krem z filtrem). Najlepiej kupić krem typu dwa w jednym. Zimowe słońce potrafi naprawdę solidnie poparzyć. Pomyśl też o oczach i chroń je od wiatru i słońca. Dobrze sprawdzają się w obu sytuacjach narciarskie gogle.

4 Po czwarte: wrzuć do plecaka latarkę (baterie lepiej trzymać w kieszeni blisko ciała, by nie rozładowały się na mrozie), zapałki i telefon komórkowy z zapisanym alarmowym numerem TOPR i GOPR, służącym do wzywania pomocy (automatycznie kieruje rozmowę do najbliższej stacji). Ten numer to Dodatkowo warto wpisać lokalny numer górskiego pogotowia. Po piąte: trzeba wiedzieć, dokąd się idzie. Przemyśl trasę wycieczki, oszacuj czas przejścia, pamiętając, że zimowe czasy nie mają nic wspólnego z letnimi, podawanymi często na mapach. Zimą chodzi się znacznie wolniej! W dodatku łatwiej zabłądzić: przysypane śniegiem ścieżki i znaki szlaków mogą być trudne do odnalezienia. Obowiązkowo trzeba mieć mapę i kompas (i umieć się nimi posługiwać). Po szóste: zostaw (w schronisku, pensjonacie, hotelu) wiadomość, dokąd idziesz i o której wrócisz. I poproś, by obsługa zaalarmowała GOPR, gdybyś spóźniała się ponad miarę. I - co ważne - odmelduj się po powrocie, by uniknąć niepotrzebnych alarmów. Jeśli wybierasz się zimą w wyższe partie gór, najlepiej od razu zgłoś ratownikom planowaną trasę wycieczkę. Po siódme: nie wybieraj się na zimowe wycieczki samotnie. W grupie raźniej i bezpieczniej. Po ósme: nie chodź tam, gdzie niebezpiecznie. Od kilku lat nie zamyka się już u nas szlaków turystycznych zimą, nawet w Tatrach. Ustawiane są jedynie tablice informujące o zagrożeniu lawinowym (w skali od 1 do czterech). Jeśli zobaczysz takie ostrzeżenie, zastanów się, zanim ruszysz w dalszą drogę. Po dziewiąte: nie forsuj się. Idąc w głębokim śniegu należy się zmieniać na prowadzeniu. Torowanie jest bardzo męczące i nawet najsilniejszy uczestnik wyprawy, przecierający szlak bez przerwy, opadnie wreszcie z sił. A te będą potrzebne do końca wycieczki. Po dziesiąte: nie realizuj planów bez względu na wszystko. Kiedy popsuje się pogoda,poczujesz zmęczenie, głód, coś zacznie dolegać - zawróć z drogi. Zimą nie ma żartów.

5

6 Informacja dotycząca sezonu grypowego 2015/2016 Jesień i zima to okres wzmożonych zachorowań na choroby górnych dróg oddechowych. Zachorowania mogą być wywoływane przez ponad 200 różnych gatunków wirusów. Najczęstszą przyczyną zachorowań są wirus grypy typu A i B, wirus RS oraz wirusy paragrypy. W porównaniu z zachorowaniami wywołanymi innymi wirusami, zachorowania na grypę mogą wywoływać poważne powikłania, równocześnie jednak dostępne są skuteczne szczepienia ochronne przeciw grypie. W Polsce sezon wzmożonych zachorowań na grypę trwa od października do kwietnia następnego roku, przy czym szczyt zachorowań przypada między styczniem a marcem. Rejestruje się wtedy od kilkuset do kilku milionów zachorowań na grypę i choroby grypopodobne. Grypa przenosi się z osoby na osobę drogą kropelkową podczas kichania, kaszlu lub w wyniku bezpośredniego kontaktu ze świeżą wydzieliną z dróg oddechowych zakażonych osób. Objawy grypy są niecharakterystyczne, lecz najczęstsze jest gwałtowne wystąpienie: objawów ogólnych wysokiej gorączki, dreszczy, bólów mięśni, bólów głowy (najczęściej okolicy czołowej i zagałkowy), uczucia rozbicia i osłabienia, złego ogólnego samopoczucia; objawów ze strony układu oddechowego - suchego kaszlu, bólu gardła i nieżytu nosa (zwykle o niedużym nasileniu). U małych dzieci obraz kliniczny może być całkowicie niecharakterystyczny - obejmować zmienione zachowanie dziecka, senność lub rozdrażnienie, brak apetytu, wymioty. Choroba zwykle ustępuje samoistnie po 3-7 dniach, ale kaszel, zmęczenie i uczucie rozbicia mogą się utrzymywać do ok. 2 tyg. Najczęstsze powikłania grypy to zapalenia ucha środkowego oraz angina paciorkowcowa. Grypa może prowadzić również do ciężkich powikłań - najczęstsze to zapalenie płuc, do rzadszych należą zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i opon mózgowych. Powikłania występują najczęściej u dzieci do lat 2, osób z chorobami przewlekłymi, osób po 60 r.ż. i kobiet w ciąży. Śmiertelność grypy sezonowej wynosi 0,1 0,5% (tzn. umiera 1 5 na 1000 osób, które zachorowały), przy czym 90% zgonów występuje u osób po 60 r.ż. Tak jak w przypadku innych chorób wywoływanych przez wirusy antybiotyki są nieskuteczne i leczenie jest głównie objawowe. Zaleca się pozostanie w domu i odpoczynek, picie dużej ilości płynów, stosowanie niesterydowych środków przeciwzapalnych uwaga: u dzieci poniżej 16 r.ż. nie należy stosować salicylanów. U małych dzieci niezwykle istotne jest nawadnianie i obniżanie gorączki, która może doprowadzić do wystąpienia drgawek gorączkowych. W przypadku osób należących do grup ryzyka lekarz może zadecydować o zastosowaniu leków antywirusowych (oseltamivir, zanamivir). Należy jednak podkreślić, iż najskuteczniejszą metodą uniknięcia zachorowania i związanych z nim powikłań jest profilaktyka pod postacią corocznego szczepienia poprzedzającego sezon zachorowań na grypę. W Polsce dostępne są (na receptę) szczepionki przeciwko grypie produkowane przez kilka firm. Ich skład jest zgodny z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i obejmuje 3 szczepy wirusa, krążące w danym sezonie.

7 Kwalifikację osoby do szczepienia przeprowadza lekarz, a samo szczepienie może być wykonywane wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę. Ze względu na zmienność antygenową grypy wynikającą ze zdolności wirusa do spontanicznych mutacji konieczne jest coroczne ponawianie szczepienia, aby chronić się przed nowymi szczepami wirusa. Osoby, u których występuje jeden lub więcej z poniższych objawów takich jak gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, ból gardła, katar, dreszcze, poczucie ogólnego rozbicia - mogą być chore na grypę. W celu zapobieżenia zachorowaniu i dalszemu szerzeniu się grypy sezonowej zaleca się: 1. Regularne, coroczne szczepienie przeciwko grypie. 2. Regularne mycie rąk. Częste mycie rąk wodą i mydłem, a w przypadku, gdy nie jest to możliwe środkiem dezynfekującymi na bazie alkoholu, zmniejsza ryzyko zakażenia. 3. Unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi. 4. W przypadku wystąpienia objawów grypowych pozostanie w domu, a gdy konieczne jest przebywania poza domem - unikanie tłumu i masowych zgromadzeń. 5. Zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu oraz kichania, najlepiej przy pomocy chusteczki, ewentualnie rękoma, które następnie należy umyć wodą i mydłem lub środkiem dezynfekującym na bazie alkoholu.

8 Bezpieczeństwo dzieci podczas zimowego wypoczynku (01-14 luty 2016 roku) Dekalog bezpiecznego zachowania się podczas zabaw zimowych: 1. Nigdy nie zjeżdżamy na sankach w pobliżu dróg także tych rzadko uczęszczanych. Zwracamy uwagę, czy zachowana jest bezpieczna odległość do najbliższej ulicy. Skąd możemy mieć pewność, że wyhamujemy na czas, widząc zbliżający się samochód? 2. Rzucając się śnieżkami, nie łączymy miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamyczków. Staramy się nie celować w twarz drugiej osobie, żeby nie uszkodzić komuś oka. Nigdy nie rzucamy śnieżkami w nadjeżdżające samochody zaskoczony kierowca może stracić równowagę i spowodować wypadek. 3. Na łyżwach jeździ się tylko w wyznaczonych miejscach. Stawy, jeziora czy rzeki, nawet, jeśli pokryte są (z pozoru!) grubą warstwą lodu, nie są bezpiecznym miejscem do zabawy. Lód w każdej chwili może się załamać! 4. Place budowy to nie miejsce na zabawę. Pokryte śniegiem kopce kuszą i zachęcają do gonitwy, jednak nigdy nie możemy być pewni, czy warstwa białego puchu nie kryje szczelin lub głębokiego, źle zabezpieczonego, dołu.

9 5. Zjeżdżając na nartach czy sankach, pamiętamy o obowiązujących na stokach przepisach i zasadach bezpieczeństwa. 6. Nie doczepiamy sanek do samochodu. Źle zabezpieczony kulig może stwarzać duże zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. 7. Nie gramy w hokeja na lodzie na ulicy. Zajęci zabawą, możemy nie dostrzec w porę nadjeżdżającego z nadmierną prędkością samochodu. 8. Pamiętamy, że w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a samochody potrzebują dłuższego czasu hamowania. Nie przebiegamy przez ulicę. Nie przechodzimy w miejscach niedozwolonych. Pamiętamy też, by doczepić do rękawa lub plecaka elementy odblaskowy. 9. Widząc zwisające z dachów sople, nie strącamy ich patykami lub kamieniami. Informujemy o nich osobę dorosłą. 10. Uważamy na źle zabezpieczone konstrukcje ze śniegu. Dach igloo, w momencie odwilży, grozi zawaleniem i przysypaniem nas. O nieszczęście nietrudno. Wszystkim uczniom, rodzicom oraz nauczycielom życzymy zdrowych, bezpiecznych ferii, które dostarczą wielu niezapomnianych wrażeń!