Informator ECTS ARCHITEKTURA. Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. na rok akademicki 2013/2014

Transkrypt

1 Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Informator ECTS na rok akademicki 2013/2014 ARCHITEKTURA II STOPIEŃ STUDIÓW - STUDIA MAGISTERSKIE

2 INFORMACJE O WYDZIALE WŁADZE WYDZIAŁU: Wydział Architektury i Sztuk Pieknych ul. Lipowa 4, Kraków tel/fax: aczarnocka@afm.edu.pl Dziekan: prof. dr hab. Stanisław Hryń Prodziekan: dr inŝ. arch. Artur Jasiński Koordynatorzy wydziałowi ECTS: Redakcja informatora ECTS: doc. dr inŝ. arch. Katarzyna Banasik Petri doc. dr inŝ. arch. Katarzyna Banasik Petri kpetri@gmail.com INFORMACJE O PROGRAMACH STUDIÓW I PRZYZNAWANYCH DYPLOMACH PODSTAWOWE INFORMACJE O STUDIACH I KONCEPCJA KSZTAŁCENIA Kierunek: ARCHITEKTURA Studia II stopnia stacjonarne - 1,5 roku (3 semestry) Wydział Architektury i Sztuk Pięknych na Kierunku Architektura kształci studentów na poziomie studiów wyŝszych, stacjonarnych, w systemie dwustopniowym, studiów I stopnia - studia inŝynierskie trwające trzy i pół roku (7 semestrów), oraz studiów II stopnia - studia magisterskie trwające półtora roku ( 3 semestry ). Studia drugiego stopnia na kierunku Architektura skierowane są do osób, które uzyskały tytuł inŝyniera architekta i zamierzają kontynuować studia uzupełniające. Absolwent po ukończeniu studiów II stopnia, zakończonych Egzaminem Dyplomowym otrzymuje tytuł zawodowy magistra inŝyniera architekta (mgr inŝ. arch.). Dyplom umoŝliwia absolwentowi rozpoczęcie samodzielnej zawodowej kariery architektonicznej w biurach projektowych na stanowiskach asystentów projektantów, w urzędach administracji i wykonawstwie, z moŝliwością uzyskania uprawnień z zakresu wykonawstwa, z perspektywą (po odbyciu dodatkowych niezbędnych praktyk), uzyskania niezbędnych uprawnień projektowych i członkostwa w Izbie Architektonicznej. Kwalifikacje, które posiada pozwalają do podjęcia pracy badawczej, dalszego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych oraz sa przygotowani do kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich). 1

3 Studia drugiego stopnia zostały pomyślane jako wyŝszy etap kształcenia studentów - absolwentów studentów pierwszego stopnia. Program nauczania na studiach drugiego stopnia został skonstruowany pod kątem przekazania absolwentowi poszerzonej - w stosunku do studiów pierwszego stopnia - wiedzy, dotyczącej projektowania architektonicznego i urbanistycznego, ochrony zabytków oraz planowania przestrzennego ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych koncepcji teoretycznych i osiągnięć w dziedzinie architektury i urbanistyki w ostatnich latach. Ilość godzin w poszczególnych grupach przedmiotów (ogólne, kierunkowe) wynika z obowiązujących standardów nauczania dla kierunku Architektura zawartych w Rozporzędzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. Studia II stopnia odbywają się w pełnym wymiarze godzin określonym w programie studiów, realizowane w systemie punktacji ECTS w wymiarze 90 punktów. Proces nauczania uwzględnia teoretyczne i praktyczne aspekty kształcenia w równym stopniu. Od pierwszego semestru student ma moz liwość wyboru w ramach przedmiotu projektowania architektonicznego problematyki zadań projektowych i nauczycieli prowadza cych przedmiot Przedmioty projektowe realizowane są w formie pracowni mistrzowskich prowadzonych przez wybranych architektów z odpowiednim dorobkiem naukowym, projektowym i realizacyjnym. Istnieje moŝliwość w czasie trwania 2 semestru podje cia jednosemestralnych studiów na innej uczelni w ramach programu ERASMUS lub innych mie dzynarodowych programów realizowanych na Kierunku Architektury. Studia drugiego stopnia kończa sie Egzaminem Dyplomowym złozȯnym z obrony wykonywanego w trakcie trzeciego semestru projektu dyplomowego i egzaminem teoretycznym z zakresu programu studiów II stopnia i przyznaniem tytułu magistra inŝyniera architekta. Notyfikacja dyplomów zgodnie z art. 21(7) dyrektywy 2005/36/WE Z przyjemnością informujemy, Ŝe Komisja Europejska i państwa członkowskie UE pozytywnie oceniły i zaaprobowały wniosek notyfikacyjny dotyczący kierunku Architektura na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Odpowiedni Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej ukaŝe się w czerwcu 2013 roku, i od tej chwili dyplomy absolwentów Architektury naszego Wydziału będą automatycznie uznawane we wszystkich krajach UE. Tym samym nasza Uczelnia stała się pierwszą w Polsce niepubliczną uczelnią wyŝszą, której dyplom architektury uzyskał notyfikacje unijną. Prawo to uzyskało jak dotąd tylko 8 wydziałów architektury w Polsce. 2

4 STRUKTURA PROGRAMU WRAZ Z LICZBĄ PUNKTÓW ECTS Wszystkie przedmioty na kierunku "Architektura" są obowiązkowe L.P. PRZEDMIOT PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne I, II Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe 3. Zespoły mieszkaniowe I Projektowanie śródmieść II Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna II Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia SEMESTR 7. Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania III Architektura krajobrazu i terenów zielonych I Ochrona zabytków I Planowanie przestrzenne i regionalne I Ekologia i ochrona środowiska I ZrównowaŜony rozwój a inwestycje II Konstrukcje budowlane I, III Światło w architekturze I Warsztaty modelarskie I, II, III Rzeźba II Fizyka budowli III Historia architektury polskiej II Architektura współczesna i krytyka architektoniczna II, III Język obcy - poziom B2+ III 30 2 III II GODZINY Razem:

5 RAMOWY PLAN STUDIÓW GRUPY PRZEDMIOTÓW, LICZBA GODZIN I PUNKTÓW ECTS TREŚCI KSZTAŁCENIA Godziny GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH 930 GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH 30 RAZEM 960 % GODZIN ECTS 96,88 % 88 3,13 % % 90 GRUPY PRZEDMIOTÓW WG. STANDARDÓW KSZTAŁCENIA SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA Godziny ECTS A. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Treści kształcenia w zakresie: Podstaw projektowania architektonicznego Projektowanie architektoniczne Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych Projektowania urbanistycznego Zespoły mieszkaniowe Projektowanie śródmieść Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania Ochrony zabytków Architektura krajobrazu i terenów zielonych Ochrona zabytków Planowania przestrzennego i regionalnego Planowanie przestrzenne i regionalne Ekologia i ochrona środowiska ZrównowaŜony rozwój a inwestycje

6 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA Godziny ECTS 5. Technologia Konstrukcje budowlane Światło w architekturze Warsztaty modelarskie Rzeźba Fizyka budowli Kontekst Historia architektury polskiej Architektura współczesna i krytyka architektoniczna 45 4 B. GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH Treści kształcenia w zakresie: Język obcy - poziom B

7 SZCZEGÓŁOWY PLAN STUDIÓW STACJONARNYCH WG. POSZCZEGÓLNYCH SEMESTRÓW Obowiązuje studentów rozpoczynających naukę w roku akademickim 2012/2013 PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA I URBANISTYKA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK I, SEMESTR I L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 15 x 1 2. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 90 x Konstrukcje budowlane 30 x 1 4. Konstrukcje budowlane 30 x 1 5. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych 15 x 1 6. Światło w architekturze 15 x 1 7. Warsztaty modelarskie 15 x 1 8. Planowanie przestrzenne i regionalne 15 x 1 9. Planowanie przestrzenne i regionalne 15 x Zespoły mieszkaniowe 45 x Achitektura krajobrazu i terenów zielonych 15 x Achitektura krajobrazu i terenów zielonych 45 x Ekologia i ochrona środowiska 15 x Ochrona zabytków 15 x Ochrona zabytków 45 x 2 RAZEM:

8 PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA I URBANISTYKA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK I, SEMESTR II L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 15 x 2 2. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 90 x Projektowanie śródmieść 15 x 2 4. Projektowanie śródmieść 45 x Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia 15 x 1 15 x 1 30 x 2 8. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje 15 x 1 9. Historia architektury polskiej 15 x Historia architektury polskiej 30 x Architektura współczesna i krytyka architektoniczna Architektura współczesna i krytyka architektoniczna 15 x 1 15 x Rzeźba 30 x Warsztaty modelarskie 15 x 1 RAZEM:

9 PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA I URBANISTYKA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK II, SEMESTR III L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe Architektura współczesna i krytyka architektoniczna 120 x x 2 3. Fizyka budowli 30 x 1 4. Konstrukcje budowlane 15 x 2 5. Warsztaty modelarskie 15 x 1 6. Język obcy - poziom B2+ 30 x 2 7. Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania 30 x 2 RAZEM:

10 SPIS PRZEDMIOTÓW: SEMESTR I : 1. Projektowanie architektoniczne Studio 3 wykład 2. Projektowanie architektoniczne Studio 3 ćwiczenia 3. Konstrukcje budowlane wykład 4. Konstrukcje budowlane ćwiczenia 5. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych wykład 6. Światło w architekturze ćwiczenia 7. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 8. Planowanie przestrzenne i regionalne wykład 9. Planowanie przestrzenne i regionalne ćwiczenia 10. Zespoły mieszkaniowe ćwiczenia 11. Architektura krajobrazu i terenów zielonych wykład 12. Architektura krajobrazu i terenów zielonych ćwiczenia 13. Ekologia i ochrona środowiska wykład 14. Ochrona zabytków wykład 15. Ochrona zabytków ćwiczenia SEMESTR II : 16. Projektowanie architektoniczne Studio 3 wykład 17. Projektowanie architektoniczne Studio 3 ćwiczenia 18. Projektowanie śródmieść wykład 19. Projektowanie śródmieść ćwiczenia 20. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna wykład 21. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna ćwiczenia 22. Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia wykład 23. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje konwersatorium 24. Historia architektury polskiej wykład 25. Historia architektury polskiej ćwiczenia 26. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna wykład 27. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna ćwiczenia 28. Rzeźba ćwiczenia 29. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 9

11 SEMESTR III : 30. Projektowanie architektoniczne seminarium dyplomowe ćwiczenia 31. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna ćwiczenia 32. Fizyka budowli wykład 33. Konstrukcje budowlane ćwiczenia 34. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 35. Język obcy poziom B2+ ćwiczenia 36. Miasta cywilizacji informacyjnej nowe wyzwania wykład 10

12 2. PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: dr Artur Jasiński ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 90 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 10 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Kształcenie umiejętności w zakresie: rozumienia projektu jako procesu dochodzenia do rozwiązań ostatecznych poprzez fazy projektowe, uwzględnianie czynników poza projektowych (formalno-prawnych, budŝetowych itp.) roli architekta jako koordynatora działań po stronie zespołu projektowego współpracy z Inwestorem na etapie programowania inwestycji współpracy z projektantami branŝowymi na etapie programowania inwestycji określania programu ramowego koncepcja określania programu ostatecznego dokumentacja projektowa etapy uściślania programu i załoŝeń projektowych metody i strategia dochodzenie do rozwiązań programowo funkcjonalnych opracowania projektowe zamykające poszczególne etapy prac nad projektem ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student poznaje zasady i standardy projektowe dla skomplikowanych funkcjonalnie obiektów wyposaŝonych w nowoczesne instalacje UMIEJĘTNOŚCI: student zdobywa umiejętności w zakresie przekształcenia programu funkcjonalno-uŝytkowe w projekt koncepcyjny a takŝe zdobywa umiejętność posługiwania się technikami prezentacyjnymi KOMPETENCJE / POSTAWY: student przygotowywany jest do pełnienia samodzielnej funkcji lidera zespołu projektowego, a takŝe kształtowane są prospołeczne i proekologiczne postawy architekta związane z jego osobistą odpowiedzialnością za rezultat pracy METODY DYDAKTYCZNE: Ćwiczenia projektowe z wykorzystaniem techniki CAD i modelowania fizycznego, Seminaria grupowe, Korekty indywidualne, Symulacja procesu rozwoju projektu rozumianego jako zespołu czynników wpływających na rozwiązania na poszczególnych etapach poprzez dwufazowe opracowywanie projektu: - faza 11

13 wstępna (studium, prekoncepcja), - faza ostateczna - projekt koncepcyjny programowo funkcjonalny. Treści kształcenia: Przekazanie studentom poszerzonych warsztatowych umiejętności tworzenia kompozycji architektonicznej w większych skalach, dostosowanych do zaawansowanych studiów 2 stopnia: kompozycji obiektów uŝyteczności publicznej i sportu, budynków bankowobiurowych, parków technologicznych, zespołów biurowo-badawczych, obiektów handlowych i przemysłowych o duŝych skalach. Przekazanie podstawowych pojęć pozwalających na prowadzenie analizy funkcjonalnej, formalnej i semantycznej dzieła architektonicznego. Ćwiczenie projektowe, temat ćwiczenia do wyboru z zestawu zaproponowanego przez prowadzącego (skala 1:200, 1:100).. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie (złoŝenie projektu semestralnego w dwóch częściach-etapach (jw.), składającego się z części rysunkowej i opisowej: cz. 1 zeszyt w formacie A3 + zapis na CD, synteza załoŝeń, moŝliwych wariantów, cz.2 projekt ostateczny) Na zakończenie semestru zorganizowana zostanie publiczna prezentacja i obrona projektu, zakończona dyskusja i oceną. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wykłady i korekty 90 Przygotowanie i analiza materiałów do projektowania 20 Praca nad projektem: studia, warianty, optymalizacja 105 Przygotowanie prezentacji graficznej wraz z wizualizacjami komputerowymi 80 Przygotowanie i uczestnictwo w publicznej obronie i dyskusji 5 Sumaryczna liczba punktów ECTS Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. 12

14 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Zadanie projektowe: Zadaniem w I semestrze jest opracowanie projektu urbanistyczno- architektonicznego obiektu uŝyteczności publicznej Parku Technologicznego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego zlokalizowanego na działce przy ulicy Herlinga Grudzińskiego o powierzchni łącznej ok. 2 ha. Projekt naleŝy opracować zgodnie z wytycznymi projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego "Zabłocie, który dostępny jest na stronie internetowej Biura Planowania Urzędu Miasta Krakowa. Park Technologiczny ma być komercyjnym obiektem nowej generacji ośrodkiem innowacyjności w obszarze multimediów (grafika i animacja 3D, technologie mobilne, branŝe związane z rozwojem Internetu etc.) prowadzonym w oparciu o zasady rynkowe, otwartym zarówno dla najemców firm specjalizujących się w rozwoju technologii cyfrowych jak i (w ograniczonym zakresie) dla mieszkańców miasta, którzy będą mogli korzystać z jego ofert usług ogólno-dostępnych. Obiekt naleŝy rozwiązać w podziale na 4 strefy: usług ogólnodostępnych, połoŝonych na parterze części biurowej (funkcje wiodące) dostępnej tylko dla najemców zaplecza technicznego dostępnego tylko dla uprawnionych osób garaŝy podziemnych dostępnych tylko dla najemców Program projektu i zagospodarowanie działki moŝe być uzupełnione o elementy dodatkowe, zarówno wskazane w wytycznych programowych, jak i wybrane przez projektanta. Zadanie projektowe polegać będzie na rozwiązaniu problemów związanych z kompozycją urbanistyczną, powiązaniem z sąsiednimi obszarami miasta i prawidłową obsługą komunikacyjną i parkingową - w skali urbanistycznej oraz rozwiązaniu funkcji i formy obiektu w skali architektonicznej. Bryła budynku powinna zostać harmonijnie wpisana w jego istniejące sąsiedztwo, uwzględniając kontekst krajobrazowy. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na zagospodarowanie terenu wokół budynku, w podziale na strefy wejścia, ogólnodostępnej zieleni urządzonej i ew. strefy rekreacyjnej przeznaczonej wyłącznie dla najemców powierzchni komercyjnych w budynku. NaleŜy zapewnić miejsca parkingowe: ogólnodostępne, na poziomie terenu dla klientów Parku i zamknięte, objęte systemem kontroli budynku, zlokalizowane w garaŝach/garaŝu podziemnym pod budynkiem. Ponadto, na zajęciach modelarskich, grupa studentów wykona wspólnie model matkę w skali 1:500 dla zobrazowania otoczenia projektowanego budynku. Program: Program obiektu w formie wytycznych jest w załączeniu. Forma zaliczenia: zaliczenie (złoŝenie projektu semestralnego w dwóch częściach-etapach (jw.), składającego się z części rysunkowej i opisowej: cz. 1 zeszyt w formacie A3 + zapis na CD, analiza uwarunkowań, inspiracje, synteza załoŝeń, moŝliwych wariantów, cz.2 projekt ostateczny Zakres opracowania projektu ostatecznego: Projekt naleŝy opracować na planszach, w technice trwałej, dowolnej. Format plansz naleŝy ustalić jako identyczny dla całej prezentacji projektu, jako wielokrotność formatu A -4 13

15 np. A1 (841 x 594 mm). Zaleca się poziomy format prezentacji. Dopuszcza się zarówno rysunek kreślony odręcznie jak i opracowany komputerowo. Minimalny zakres opracowania projektowego to: sytuacja wraz z kontekstem urbanistycznym w skali 1:500, pokazująca bryły obiektów wraz ze światłocieniem, rozwiązania dojść, dojazdów i parkingów, zieleń istniejącą i projektowaną oraz podstawowe rzędne projektowanego terenu podane w m npm rzuty wszystkich kondygnacji w skali 1:200 min. 2 charakterystyczne przekroje w skali 1:200 elewacje w skali 1:200 fragment elewacji w skali 1:50 (widok i przekrój fragmentu fasady) wizualizacje obiektu i wnętrza min. 3 model roboczy do wstawienia w model matkę w skali 1:500 poŝądane: szkice ideowe i kompozycyjne, analizy urbanistyczne (schematy powiązań widokowych, blokowe schematy zieleni i zabudowy), schematy funkcjonalne, fotografie modeli roboczych, detale itp. Na rysunkach naleŝy opisać funkcje i wielkości pomieszczeń oraz podstawowe wymiary (osie konstrukcyjne) i poziomy. NaleŜy przedstawić stałe elementy wyposaŝenia wnętrz tj. meble stałe i sprzęty sanitarne. UWAGA: Projekt naleŝy przekazać takŝe w formie CD. Proszę pamiętać aby dla własnych potrzeb (potfolio) archiwizować sobie wszystkie przekazywane projekty, szkice, fotografie z modeli etc. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Ghirardo Diane, Architektura po moderniźmie, Wydawnictwo VIA, Totuń-Wrocław 1999, Kucza-Kuczyński Konrad, Zawód architekt: o etyce zawodowej i moralności architektury,politechnika Warszawska, Warszawa 2004, Cullen Gordon, Obraz miasta- wydanie skrócone, Ośrodek Brama Grodzka, Lublin 2011, Krier Leon, Architektura Wspólnoty, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2011, Lynch Kevin, Obraz miasta, Wydawnictwo Archivolta, Kraków 2011, Norberg Schulz Christian, Znaczenie w Architekturze Zachodu, wyd. Murator, Warszawa 1999, Giedon J. Przestrzeń, Czas i Architektura, PWN Warszawa 1968, śórawski J., O budowie formy architektonicznej, w: Wybór pism etycznych, Universitas, Kraków 2008, Heidegger Martin, Budować, Mieszkać, Myśleć, Czytelnik, Warszawa Alexander Christopher, Język wzorców: miasta, budynki, konstrukcje, Gdańsk Zumtor Peter, Myślenie architekturą, Krakter, Kraków 2010, Ingarden Krzysztof, Estetyczne uzasadnienie funkcji przedstawiania w architekturze (praca doktorska, PK, 1986/7), Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, PWN, Warszawa 1956, 14

16 Palladio, Cztery księgi o architekturze, PWN Warszawa 1955, Vignola, O pięciu porządkach w architekturze, PWN Warszawa 1955, Thoenes C., Architectural Theory. From the Renaissance to the Present, Taschen 2003, Gehl Jan, śycie między budynkami, Wydawnictwo RAM, kraków Gössel P., Leuthäuser G., Architecture in the Twentieth Century, Taschen, Jenks Charles, Ruch nowoczesny w architekturze, WAiF, 1987, Neufert Ernst, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, 2000, Pevsner Nicolaus, Historia architektury europejskiej, Arkady Meyer-Bohe, Budownictwo dla osób starszych i niepełnosprawnych, Arkady Twarowski Mieczysław, Słońce w architekturze, Arkady Mielczarek Z., Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym, Arkady, Zalecane czasopisma: Architektura-Murator, Architektura i Biznes, Detail, El Croquis, Cassabella. Literatura uzupełniajaca: Adler David (edit.), Metric Handbook Planning and Design Data, Architectural Press, Oxford Bahamon Alejandro., Sketch_Plan_Build, World Class Architects Show How it is Done, HarperCollins Błądek Zenon, Hotele, programowanie, projektowanie, wyposaŝenie, Palladium Sc, Poznań Futagawa Y., GA Contemporary Architecture Sports, EDITA Tokyo Hascher R., Office buildings A Design Manual, Birkhauser Jodido P., Architecture Now! Tomy 1 6, Taschen, Paris- London-Tokyo Jałowiecki B., Szczepański M., Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Scholar, Warszawa 2006, Majer A. Socjologia i przestrzeń miejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 Zdzisław Arct, Projektowanie architektoniczne zakładów przemysłowych, Arkady 1984, Zalecana kwerenda literatury i czasopism fachowych w zakresie: architektura budynków biurowych i obiektów uŝyteczności publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem parków technologicznych, inkubatorów przedsiębiorczości, obiektów badawczych. projektowanie obiektów uŝyteczności publicznej w otwartym krajobrazie 15

17 3. KONSTRUKCJE BUDOWLANE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. zw. dr hab. inŝ.. Krzysztof Dyduch wykłady TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 30 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Przedstawienie zasad doboru materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych z warunków spełnienia stanów granicznych i odporności ogniowej projektowanych konstrukcji. podanie uwarunkowań w kształtowaniu struktur i ustrojów budowlanych w obiektach. Zastosowanie spręŝenia w konstrukcjach z betonu i konstrukcjach stalowych ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: Student, który zaliczył przedmiot, posiada podstawową wiedzę z zakresu kształtowania struktur konstrukcyjnych w projektowaniu architektonicznym UMIEJĘTNOŚCI: Student, który zaliczył przedmiot uzyskał podstawowe kompendium wiedzy z zakresu stosowanych materiałów i równoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych KOMPETENCJE / POSTAWY: Student, który zaliczył przedmiot moŝe czynnie uczestniczyć w kształtowaniu struktur konstrukcyjnych w architekturze METODY DYDAKTYCZNE: Wykład autorski wspomagany metodami audiowizualnymi z wykorzystaniem najnowszej literatury światowej. Przedstawienie studentom kserokopii materiałów wykładowych stanowiących pierwszą wersję ksiąŝki pt. Konstrukcje budowlane dla architektów FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Egzamin ustny. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej będzie gruntowna znajomość materiałów wykładowych oraz zreferowanie wybranego problemu szczegółowego z podanej literatury podstawowej i uzupełniającej 16

18 OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe 30 Przygotowanie do zajęć - Przygotowanie do egzaminu 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 40 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Rodzaje obciąŝeń w konstrukcjach budowlanych 2 godz. 2. Stany graniczne w projektowaniu konstrukcji budowlanych 2 godz. 3. Odporność ogniowa konstrukcji budowlanych. 2 godz. 4. Kształtowanie konstrukcyjne ustrojów nośnych z Ŝelbetu. 2 godz. 5. Beton spręŝony w kształtowaniu konstrukcji i architektury. 4 godz. 6. Fundamenty bezpośrednie i pośrednie w projektowaniu obiektów budowlanych. Fundamenty głębokie konstrukcja i uwarunkowania. 4 godz. 7. Stropy Ŝelbetowe i stropy spręŝone. 2 godz. 8. Konstrukcje metalowe w budownictwie przykłady rozwiązań konstrukcyjnych i uwarunkowania. 4 godz. 9. Stalowe wsporniki i przekrycia duŝych rozpiętości. 2 godz. 10. MoŜliwości kształtowania i współczesna realizacja w rozwiązaniach architektonicznych konstrukcji drewnianych. 2 godz. 11. Zagadnienia konstrukcyjne w rewaloryzacji i odbudowie budowli zabytkowych. 2 godz. 12. Przykłady wzmocnień konstrukcji budowlanych. 2 godz. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Borusiewicz Władysław Konstrukcje budowlane dla architektów Arkady. Warszawa 1978 Borusiewicz Władysław Naukowe podstawy projektowania układów konstrukcyjnych. Wybrane zagadnienia. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa Kraków 1989 Bródka Jan z zespołem autorów Przekrycia strukturalne Arkady. Warszawa 1985 Pierzchlewicz J., Jarmontowicz R. Budynki murowane Arkady Mielczarek Z. Budownictwo drewniane Arkady Lubiński M., śółtowski W. Konstrukcje metalowe, część II. Obiekty budowlane Arkady Warszawa 17

19 Starosolski W. Konstrukcje Ŝelbetowe wg PN-B-03264:2002 i Eurokodu 2/Tom II, Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2007 Literatura uzupełniajaca: Zalewski W. Niektóre formy konstrukcyjne powstałe w okresie lat Biuletyn Techniczny BSPTBP. Nr 4,5/1961 Kaczurin J.W. Teoria konstrukcji wiszących. Arkady. Warszawa 1965 Przewłocki S. Kształtowanie geometryczne konstrukcji powłokowych Arkady. Warszawa 1969 Torroja Eduardo Les structures architecturales. Leur conception- leur realisation Editions Eyrolles. Paris 1971 Ackermann Kurt Tragwerke in der Konstruktiven architektur Deutsche Verlags Anstaldt Stuttgart Walther Rene, Treleani Julien Construire en beton. Synthese pour architects Presses polytechniques et universitaires romandes Lausanne Muttoni Aurelio L art des structures. Une untroduction au fonctionnement des structures en architectures. Presses polytechniques et universitaires romandes Lausanne 18

20 4. KONSTRUKCJE BUDOWLANE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. zw. dr hab. inŝ.. Krzysztof Dyduch ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 30 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Przykłady obliczeniowe i konstrukcyjne w analizie rozwiązań konstrukcyjnych w architekturze przy spełnieniu wymogów stanów granicznych nośności, uŝytkowalności i ognioodporności ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: Student, który zaliczył przedmiot, posiada podstawową wiedzę z zakresu kształtowania struktur konstrukcyjnych w projektowaniu architektonicznym UMIEJĘTNOŚCI: Student, który zaliczył przedmiot uzyskał praktyczne dodatkowe umiejętności z zakresu weryfikacji materiałowych i wyboru konstrukcji KOMPETENCJE / POSTAWY: Student, który zaliczył przedmiot moŝe czynnie uczestniczyć w kształtowaniu struktur konstrukcyjnych w architekturze METODY DYDAKTYCZNE: Ćwiczenia z przykładów autora przedmiotu i z bogatej literatury krajowej i zagranicznej. Kserokopię materiałów otrzymują studenci od wykładowcy. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie ustne. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej będzie gruntowna znajomość przerabianych materiałów oraz zreferowanie wybranego problemu szczegółowego z podanej literatury podstawowej i zagranicznej 19

21 OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe 30 Przygotowanie do zajęć 10 Przygotowanie do egzaminu - Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 35 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Zasada zestawień obciąŝeń na słupy w 4 kondygnacyjnym budynku o Ŝelbetowych stropach płyta- słup. 1 godz. 2. Określenie parcia gruntu na budowlę zagłębioną 6 m od poziomu terenu i wypór wody na płytę denną. 2 godz. 3. Określenie wytrzymałości betonu w istniejącej konstrukcji. 2 godz. 4. Przykład wymiarowania zbrojenia w belce Ŝelbetowej w strefie zginania i w strefach przypodporowych. 2 godz. 5. Omówienie wytycznych projektowych wybranych elementów Ŝelbetowych w klasach odporności ogniowej R30- R godz. 6. Przykład obliczeń maksymalnych momentów i sił poprzecznych w wybranych przęsłach Ŝelbetowej belki wieloprzęsłowej. 2 godz. 7. Przykład obliczeń statycznych i zbrojenia w płytach pracujących dwukierunkowo. 2 godz. 8. Przykład obliczeń Ŝelbetowego stropu płyta- słup o rozpiętości 8 m. 2 godz. 9. Przykład obliczenia wyboczenia i zmienności równowagi w czasie w Ŝelbetowych słupach. 2 godz. 10. Minimalne zbrojenie w belkach, w płytach, w ścianach Ŝelbetowych. 1 godz. 11. Przykład obliczeniowy Ŝelbetowej belki spręŝonej z analizą stanu napręŝeń i odkształceń. 2 godz. 12. Przykłady określenia i rozmieszczenia ilości odwiertów w gruncie pod fundamenty. 1 godz. 13. Przykłady zbrojenia określonych fundamentów 2 godz. 14. Obliczenie nośności i ugięć belki stalowej. 1 godz. 15. Omówienie przykładów rozwiązań konstrukcji cięgnowych dachów wiszących. 1 godz. 16. Określenie nośności połączeń elementów stalowych na nity, śruby i spawy. 1 godz. 17. Analiza stalowych dźwigarów spręŝonych na przykładzie hali Oliwia w Oliwie. 2 godz. 18. Omówienie zasad połączeń elementów drewnianych. 1 godz. 19. Wybrane przykłady zastosowania konstrukcji drewnianych w Polsce. 2 godz. 20

22 WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Borusiewicz Władysław Konstrukcje budowlane dla architektów Arkady. Warszawa 1978 Borusiewicz Władysław Naukowe podstawy projektowania układów konstrukcyjnych. Wybrane zagadnienia. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa Kraków 1989 Bródka Jan z zespołem autorów Przekrycia strukturalne Arkady. Warszawa 1985 Pierzchlewicz J., Jarmontowicz R. Budynki murowane Arkady Mielczarek Z. Budownictwo drewniane Arkady Lubiński M., śółtowski W. Konstrukcje metalowe, część II. Obiekty budowlane Arkady Warszawa Starosolski W. Konstrukcje Ŝelbetowe wg PN-B-03264:2002 i Eurokodu 2/Tom II, Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2007 Literatura uzupełniajaca: Zalewski W. Niektóre formy konstrukcyjne powstałe w okresie lat Biuletyn Techniczny BSPTBP. Nr 4,5/1961 Kaczurin J.W. Teoria konstrukcji wiszących. Arkady. Warszawa 1965 Przewłocki S. Kształtowanie geometryczne konstrukcji powłokowych Arkady. Warszawa 1969 Torroja Eduardo Les structures architecturales. Leur conception- leur realisation Editions Eyrolles. Paris 1971 Ackermann Kurt Tragwerke in der Konstruktiven architektur Deutsche Verlags Anstaldt Stuttgart Walther Rene, Treleani Julien Construire en beton. Synthese pour architects Presses polytechniques et universitaires romandes Lausanne Muttoni Aurelio L art des structures. Une untroduction au fonctionnement des structures en architectures. Presses polytechniques et universitaires romandes Lausanne 21

23 7. WARSZTATY MODELARSKIE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: mgr. inŝ. arch. Stanisław Chmielek ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem nauczania przedmiotu jest praktyczne zapoznanie studentów z zasadami organizacji warsztatu modelarskiego oraz przekazanie im podstawowych informacji na temat budowy modeli architektonicznych oraz ich wykorzystania w procesie projektowania i prezentacji projektu architektonicznego w jego róŝnych etapach. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: zna podstawowe zasady obowiązujące przy budowie i klasyfikacji modeli architektonicznych. UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: potrafi zbudować prosty model architektoniczny posługując się podstawowymi materiałami i narzędziami. KOMPETENCJE / POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: świadomie posługuje się modelem architektonicznym w procesie prezentacji własnych prac projektowych. METODY DYDAKTYCZNE: Omówienie przykładów modeli architektonicznych w formie wykładu, ćwiczenia praktyczne. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Warsztaty modelarskie są przedmiotem warsztatowym w procesie kształcenia architektonicznego. W przypadku kaŝdego semestru studiów realizowane są indywidualne potrzeby związane z prezentacją projektów studenckich w formie modelu 22

24 OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe - ćwiczenia 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury - analiza przykładów pod kątem wykorzystania we własnym modelu / materiały i technologia wykonania / 5 Przygotowanie do egzaminu - Przygotowanie inwentaryzacji do modelu kursowego / mapa, pomiary inwentaryzacyjne, dokumentacja fotograficzna / 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Omówienie przykładów i ćwiczenia praktyczne. Tematy warsztatowe: praktyczne ćwiczenia polegające na budowie modeli roboczych wg. przygotowanej dokumentacji / ćwiczenia klauzurowe, sprawdzające umiejętności / Budowa modelu "matki" oraz modelu indywidualnego w ramach modelowego wspomagania projektowania - kompozycja. Zasady organizacji pracowni modelarskiej. Zasady prowadzenia prac pod kątem BHP. Prezentacja modeli architektonicznych - omówienie przykładów pod kątem warsztatowym. Zasady przygotowania dokumentacji architektonicznej pod kątem prac modelarskich. Zasady doboru: zakresu, skali, dokładności oraz materiałów do wykonania modelu. Zasady i metody obróbki i łączenia podstawowych materiałów uŝywanych przy budowie modeli architektonicznych. Omówienie nowych technologii w modelowaniu architektonicznym. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa i uzupełniająca: brak literatury. Podstawowe informacje na temat przedmiotu student otrzymuje w postaci wykładu autorskiego. 23

25 8. PLANOWANIE PRZESTRZENNE I REGIONALNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. dr hab. Andrzej WyŜykowski wykłady TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa oraz z problematyką zaawansowanej teorii kształtowania przestrzeni miast. Student powinien uzyskać niezbędne informacje dotyczące problemów planowania przestrzennego i regionalnego. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, posiądzie podstawowe wiadomości z zakresu rozumienia zagadnień dotyczących funkcjonowania państwa w zakresie realizacji jego polityki przestrzennej. Szczególnym zadaniem jest poznanie zasad tworzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i w konsekwencji przygotowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.. UMIEJĘTNOŚCI: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, pogłębi umiejętności wyraŝania się językiem profesjonalnym w określaniu charakteru opracowań planistycznych, pogłębi umiejętności analizowania obszarów urbanistycznych i wyciągania naleŝytych wniosków KOMPETENCJE / POSTAWY: zakłada się, Ŝe student, który zaliczył przedmiot, przyjmie w swoich przyszłych działaniach zawodowych postawę etyczną w stosunku do zastanego kontekstu kulturowego i naturalnego, będzie uwraŝliwiony na środowiskowe uwarunkowania i zasady zrównowaŝonego rozwoju.. METODY DYDAKTYCZNE: Przyjęta metoda dydaktyczna wyraŝona formą wykładów i ćwiczeń opisuje sposób realizacji i celów kształcenia poprzez omawianie zagadnień teoretycznych i praktycznych, prezentacje multimedialne, omawianie konkretnych przypadków miejscowych planów biorąc na warsztat doświadczenia krakowskie. Wykłady są ilustrowane przykładami zaczerpniętymi z doświadczeń zawodowych autora jako projektanta, i urzędnika miejskiego. 24

26 FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie przedmiotu na podstawie sprawdzianu z nabytej wiedzy przygotowanego w formie egzaminu, na podstawie zaangaŝowania studenta w zajęcia i ogólnej postawy. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe, np. konwersatorium, wykład 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 5 Przygotowanie się do egzaminu 10 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - Inne formy - Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Planowanie przestrzenne a strategie rozwoju. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Kraków. Strategia rozwoju miasta. Wizja, cele strategiczne, cele operacyjne, programy sektorowe. Procesy rewitalizacji. Lokalny program rewitalizacji Krakowa. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Jan Maciej Chmielewski: Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast (Oficyna Wydawnicza Politechniiki Warszawskiej r.) Literatura uzupełniajaca: Uzupełniająca: - Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z dnia 10 maja 2003 r.) 25

27 9. PLANOWANIE PRZESTRZENNE I REGIONALNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. dr hab. Andrzej WyŜykowski ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa oraz z problematyką zaawansowanej teorii kształtowania przestrzeni miast. Student powinien uzyskać niezbędne informacje dotyczące problemów planowania przestrzennego i regionalnego. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, posiądzie podstawowe wiadomości z zakresu rozumienia zagadnień dotyczących funkcjonowania państwa w zakresie realizacji jego polityki przestrzennej. Szczególnym zadaniem jest poznanie zasad tworzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i w konsekwencji przygotowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. UMIEJĘTNOŚCI: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, pogłębi umiejętności wyraŝania się językiem profesjonalnym w określaniu charakteru opracowań planistycznych, pogłębi umiejętności analizowania obszarów urbanistycznych i wyciągania naleŝytych wniosków KOMPETENCJE / POSTAWY: zakłada się, Ŝe student, który zaliczył przedmiot, przyjmie w swoich przyszłych działaniach zawodowych postawę etyczną w stosunku do zastanego kontekstu kulturowego i naturalnego, będzie uwraŝliwiony na środowiskowe uwarunkowania i zasady zrównowaŝonego rozwoju.. METODY DYDAKTYCZNE: Przyjęta metoda dydaktyczna wyraŝona formą wykładów i ćwiczeń opisuje sposób realizacji i celów kształcenia poprzez omawianie zagadnień teoretycznych i praktycznych, prezentacje multimedialne, omawianie konkretnych przypadków miejscowych planów biorąc na warsztat doświadczenia krakowskie. Ćwiczenia polegają na permanentnym dialogu prowadzącego ze studentami i obejmują róŝnorodne formy dyskusji nad prezentowanymi przykładami, wykorzystując doświadczenia zawodowe wykładowcy jako projektanta i urzędnika miejskiego. 26

28 FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie przedmiotu na podstawie sprawdzianu z nabytej wiedzy przygotowanego w formie eseju oraz prezentacji planu urbanistycznego dla przykładowo wybranego fragmentu miasta objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Ocenia sie równieŝ stopień zaangaŝowania studenta w zajęcia i ogólną postawę. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe, np. konwersatorium, wykład 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 5 Przygotowanie się do egzaminu - Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 10 Inne formy - Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Planowanie przestrzenne a strategie rozwoju. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Kraków. Strategia rozwoju miasta. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Jan Maciej Chmielewski: Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej r.) Literatura uzupełniajaca: Uzupełniająca: - Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z dnia 10 maja 2003 r.) 27

29 11. ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU I TERENÓW ZIELONYCH STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: dr inŝ. arch. Michał Uruszczak wykłady TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 2 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest dostarczenie wiedzy na temat zasad postępowania projektowego w krajobrazie, przyjmując za teren badań obszar małego miasta lub dzielnicy większego. Stosując metodę jednostek i wnętrz architektoniczno-krajobrazowych student dokonuje stopniowej analizy opracowanego obszaru. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: Student który zaliczył przedmiot posiada wiedzę z zakresu: kartografii historycznej, historii urbanistyki w Polsce, urbanistycznych tendencji współczesnych (w tym projektów niezrealizowanych) Posiada wiedzę z zakresu stosowania metody JARK-WAK w krajobrazie. UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot potrafi: scharakteryzować urbanistyczne cechy miasta, wskazać przedział historyczny dostepnych materiałów kartograficznych, opracowac analizę w zakresie jednostek i wnętrz architektoniczno-krajobrazowych dotycząca miast i regionów zurbanizowanych KOMPETENCJE / POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: projektuje krajobraz, potrafi tego dokonać w oparciu o szczegółową analizę historyczną, terenową METODY DYDAKTYCZNE: Wykład prowadzony jako informacyjny (30%) problemowy (40%) i konwersatoryjny (30%) FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Egzamin pisemny w oparciu o wykłady. Test z połoŝeniem nacisku na pytania Proporcja pytań otwartych do problemowych wynosi 60% do 40% otwarte. 28

30 OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe, konwersatorium, wykład 20 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie się do egzaminu 15 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 10 Inne formy Sumaryczna liczba punktów ECTS 2 60 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Przedmiot architektury krajobrazu 1 godz 2. Historia architektury krajobrazu i projektowanie ogrodów Polsce 1 godz 3. Zagadnienia historii kartografii w Polsce 1,5 godz 4. Zagadnienia historii urbanistyki w Polsce 1,5 godz 5. Metoda jednostek i wnętrz architektoniczno krajobrazowych 1,5 godz 6. Określanie zasobu, praca w terenie 1 godz 7. Waloryzowanie danego terenu, prace w oparciu o inwentaryzację 1 godz 8. Wskazanie wytycznych projektowych 1 godz 9. Zasady opracowywania poszczególnych jednostek : ukształtowania, pokrycia, historycznych. Zasady waloryzacji i tworzenia wytycznych projektowych 10. Praca w skali architektonicznej, w zakresie wnętrz architektoniczno - krajobrazowych WAK 11. Praca nad zestawieniem poszczególnych analiz projektowych, umiejętność łączenia wszystkich jednostek 2 godz 1 godz 2 godz WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Janusz Bogdanowski "Metoda jednostek i wnętzrz architektoniczno-krajobrazowych w studiach i projektowaniu" Kraków 1994 Literatura uzupełniajaca: Janusz Bogdanowski "Problemy metodologiczne rewaloryzacji urbanistyczno-krajobrazowej miasta zabytkowego na przykładzie krakowskiego Kazimierza" Warszawa 1982 Zygmunt Novak "Planowanie regionalne i udział w nim architekta" Kraków

31 13. EKOLOGIA I OCHRONOA ŚRODOWISKA STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. dr hab. arch. Stanisław Juchnowicz wykłady TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Nabycie wiedzy inspirującej twórczość w zakresie urbanistyki i architektury z uwzględnieniem zasad zrównowaŝonego (trwałego) rozwoju. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: Po zaliczeniu przedmiotu student winien posiadać wiedzę w zakresie podstaw ochrony środowiska i ekologii miasta oraz podstawowych zasad filozofii zrównowaŝonego rozwoju UMIEJĘTNOŚCI: Po zaliczeniu przedmiotu student winien posiadać umiejętność zastosowania zdobytej wiedzy do proekologicznego projektowania i kształtowania elementów struktury urbanistycznej miasta w zadaniu dydaktycznym polegającym na opracowaniu raportu o stanie środowiska wybranej jednostki osadniczej. KOMPETENCJE / POSTAWY: Po zaliczeniu przedmiotu student winien posiadać świadomość poszerzania i aktualizacji wiedzy w zakresie ochrony środowiska i stosowania zasad zrównowaŝonego rozwoju w projektowaniu urbanistycznym i architektonicznym. METODY DYDAKTYCZNE: Omówienie zagadnień teoretycznych dot. zasad zrównowaŝonego rozwoju i kształtowania środowiska. Dostarczene studentom podręcznika dot. ekologii miasta i innej literatury pomocniczej przy pomocy której, student po przez analizę stanu środowiska wybranego prze siebie miasta przedstawia konkretny raport o występujących w nim podstawowych problemach ekologicznych. Raport ten jest referowny podczas konwersatorium za pomocą prezentacji multimedialnej FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Egzamin, którego podstawą jest opracowany raport i wykazane w nim umiejętności problemowego ujęcia zagadnień i sposobu prezentacji oraz umiejętność i trafność odpowiedzi na zadane pytania dot. problemów w przedstawionym raporcie i wykazanego zasobu wiedzy 30

32 OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe, konwersatorium, wykład 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 5 Przygotowanie się do egzaminu 5 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 5 Inne formy Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 Instrukcja do tej tabelki: przyjmuje się, Ŝe 1 ECTS odpowiada godzinom pracy wymaganej od studenta dla osiągnięcia załoŝonych efektów kształcenia. Jeśli przedmiotowi Państwa przypisano np. 3 pkt. ECTS, to oznacza, Ŝe naleŝy zasugerować studentowi liczbę godzin przeznaczonych na jego aktywność związaną z danym przedmiotem. TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Wstęp: Pojęcie zrównowaŝonego rozwoju, urbanizacja i rozwój miast. Pojęcie ekologii miasta - 3 godz. 2. Klimat miasta: jakość powietrza atmosferycznego, wilgotność powietrza, promieniowanie. Czynniki klimatotwórcze obszarów zurbanizowanych. Miasto wyspą ciepła. Mikroklimat miasta w zaleŝności od wielkości miasta i jego połoŝenia- 1 godz. 3. Gleby miejskie: Formy przekształceń, Ŝycie biologiczne, fauna glebowa -1 godz. 4. Hydrologia i hydrografia obszarów zurbanizowanych: Akweny wodne w obszarach zurbanizowanych -1.5 godz. 5. BioróŜnorodność obszarów duŝych aglomeracji: Fauna i flora obszarów zurbanizowanych. Ochrona bioróŝnorodności w obszarach zurbanizowanych godz. 6. Zieleń a zdrowie człowieka: Wpływ roślinności na warunki klimatyczne, na tłumienie hałasu, na czystość powietrza, na jakość środowiska -1.5 godz. 7. Miasto jako układ ekologiczny: Modele ekosystemu miasta, funkcjonowanie ekosystemu miasta - 2 godz. 8. Ekorozwój obszarów zurbanizowanych: ZrównowaŜony rozwój miast i jego zasady godz. 9. Doskonalenie funkcjonowania ekosystemu miasta: Miasto zielone, wiszące trawniki - pnącza i ich wykorzystanie na terenach zurbanizowanych. Roślinność dachów domów, hal handlowych i przemysłowych. Poprawa gospodarki energetycznej, gospodarka odpadowa godz. 10. Prezentacja nowych miast realizowanych w oparciu o współczesne technologie i moŝliwości stosowania odnawialnych źródeł energii - 2 godz. 31