Świadomość, która obala stereotypy. Ewa Kucharczyk-Deja, Małgorzata Biadoń, ŚDS nr 2 w Warszawie

Transkrypt

1 Świadomość, która obala stereotypy Ewa Kucharczyk-Deja, Małgorzata Biadoń, ŚDS nr 2 w Warszawie

2 Plan prezentacji 1. Jak to się zaczęło? 2. Komu to pomoże? 3. Choroby psychiczne stereotypy. 4. Opinie Polaków 5. Świadomość proces jej kształtowania. 6. Spotkania z młodzieżą: cele, opis prowadzonych zajęć oraz sposób realizacji. 7. Materiały dodatkowe. 8. Propozycja dyskusji. 2

3 3

4 Komu to pomoże? Osobom chorym psychicznie. Młodzieży, poprzez: zmianę stereotypu oraz uprzedzeń dot. osób chorych psychicznie budowanie postawy tolerancji wobec osób chorych psychicznie 4

5 Choroby psychiczne We wszystkich społeczeństwach występują choroby psychicznie. Obraz chorób psychicznych w świadomości społecznej historycznie i współcześnie kształtowany przez systemy światopoglądowe, próbujące wyjaśniać rzeczywistość. 5

6 Choroby psychiczne cd. Należy więc postawić sobie pytanie: Jak polskie społeczeństwo spostrzega osobę chorą psychicznie i jakie w związku z tym wyłaniają się stereotypy społeczne? 6

7 7

8 Choroby psychiczne cd. Wyniki badań przeprowadzonych przez p. B. Wciórkę i J. Wciórkę na zlecenie IPiN: społeczeństwo polskie w większości używa w stosunku do chorych psychicznie określeń o charakterze pejoratywnym, pogardliwym co skutkuje wrogim nastawieniem neutralne określenia osób chorych psychicznie używane są tym częściej im wyższy poziom wykształcenia, pozycja zawodowa oraz warunki materialne 8

9 Opinie Polaków na temat osób chorych psychicznie oscylują wokół trzech sposobów spostrzegania: osoba chora psychicznie to ofiara swojego środowiska społecznego i swojej choroby, krzywdzona i wyśmiewana osoba chora psychicznie to osoba agresywna i niebezpieczna osoba chora psychicznie to osoba, która jest bardziej wrażliwa i więcej rozumie 9

10 Choroby psychiczne cd. Indywidualny stosunek do osób chorych psychicznie zależy w dużej mierze od własnych doświadczeń w kontaktach z chorymi. Osoby, które twierdzą, że znają kogoś chorego psychicznie częściej deklarują swoją życzliwość niż ci, których wyobrażenie ma tylko charakter społecznego stereotypu. Według sondażu opinii publicznej, dla większości społeczeństwa choroby psychiczne stanowią bardziej wyobrażenie niż realne doświadczenie. 10

11 Choroby psychiczne cd. Przez ostatnie lata nie zmienił się poziom lęku przed chorobą psychiczną. Szczególnie duży dystans wobec chorych psychicznie jest widoczny w młodszych grupach wiekowych: uczniowie, studenci. Społeczeństwo polskie charakteryzuje się dużym poziomem zaufania do instytucji psychiatrycznych odpowiedzialnych za terapię chorych. 11

12 Kształtowanie towanie świadomości Na proces kształtowania się świadomości społecznej dotyczącej osób chorych psychicznie ma wpływ wiele czynników m.in.: bezpośrednia znajomość kogoś kto choruje psychicznie posiadanie elementarnej wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z ludzką psychiką tworzenie stereotypów przez media 12

13 Założony ony cel Psychoedukacja młodzieży w zakresie problemów związanych z chorobą psychiczną, mająca na celu zapobieganie i przeciwdziałanie krzywdzącym stereotypom dotyczących osób chorych psychicznie. 13

14 Cele szczegółowe Promocja dobrego samopoczucia psychicznego. Problemy zdrowia psychicznego i zaburzeń wywołanych używaniem substancji psychoaktywnych. Zwrócenie uwagi na potrzebę kształtowania fundamentalnych umiejętności psychologicznych tj.: nawiązywania kontaktów z ludźmi radzenia sobie w trudnych sytuacjach pomagania innym zdrowia w świadomości potocznej rozumienia siebie i innych ludzi 14

15 Sposoby realizacji Mówienie o chorobach i osobach chorych psychicznie; nauka posługiwania się właściwie dobranym słownictwem. Integracja osób z problemami zdrowia psychicznego ze społecznością lokalną poprzez: wspólne zajęcia plastyczne, zakończone licytacją w szkole spotkania okolicznościowe (święta, uroczystości,grille) Przekazanie podstawowych informacji o chorobach psychicznych. 15

16 Zajęcia warsztatowe dla młodzieży Ewa Kucharczyk-Deja, Małgorzata Biadoń, ŚDS nr 2 w Warszawie

17 Opis zajęć Zajęcia odbywały się co tydzień lub co dwa tygodnie w Środowiskowym Domu Samopomocy nr 2. Czas trwania zajęć: nie dłużej niż 1,5 do 2 godzin. Zajęcia były prowadzone metodą warsztatową: dyskusja, prelekcja, burza mózgów, oglądanie filmu oraz zajęcia plastyczne. 17

18 18

19 19

20 20

21 21

22 22

23 23

24 Dziękujemy za uwagę! Ewa Kucharczyk-Deja, Małgorzata Biadoń, ŚDS nr 2 w Warszawie sds2grebalowska@wp.pl