WSTĘPNIAK. rok 2013/14, nr 3

Transkrypt

1 Cena 2 zł Czy szkodzi? Czy masz problem z wagą? Co ciekawego na projekcie unijnym? 11 listopadaczy ważny? Co na siebie włożyć w zimie? Czy to Święto? Opiekun Gazetki: mgr Jolanta Wątorczyk Redaktor Naczelny: Wiktoria Klimczak Redakcja: Dominika Walczyk, Oliwia Rzeszótko, Karol Pawłowski, Karolina Adamska, Katarzyna Leszczyńska, Beata Szreniawa, Agata Bąk, Gabriela Grzesiowska, Anna Świderek, Justyna Thier, Iga Walencik, Maria Basista, Magdalena Trojanowska, Weronika Stachnik, Wiktoria Kozub, Bartłomiej Nowak, Natalia Bartoszek, Julia Chrobak, Weronika Bubak. Rysunki: Gabriela Grzesiowska Zdjęcia: Wiktoria Klimczak Skład komputerowy: Karol Pawłowski Skład Redakcji Tel.: (012) Fax.: (012) gimwlub@poczta.wp.pl Strona szkoły:

2 WSTĘPNIAK Witam Was w kolejnym jesiennym wydaniu naszej gazetki- Ja Gimnazjalista. Niestety lato już za nami, ale trzeba cieszyć się i łapać każdy promyk słońca, który nam pozostał. A jak w tym listopadowym czasie nie popaść w zły nastrój, czytaj na stronie 15. Ostatnio sporo się działo. Obchodziliśmy Dzień Odzyskania Niepodległości przez Polskę po 123 latach niewoli. Oprócz akademii w szkole uroczyście świętowaliśmy ten dzień w Centrum Kultury i Promocji w Baranówce. Jeśli zabrakło Cię na tym spotkaniu, z naszej gazetki dowiesz się, co ciekawego się tam działo. Oprócz tego postanowiliśmy porozmawiać z Radną Naszej Gminy - Panią Małgorzata Doniec, aby dowiedzieć się więcej na temat miejscowości, w których mieszkamy. Kilka dni przed 11-ym listopada w naszej szkole zawitał miły gość. Był nim biskup, który udzielał bierzmowania naszym starszym kolegom. Powitaliśmy go bardzo odświętnie oraz zaprosiliśmy na rozmowę z nauczycielami. W tym miesiącu nie tylko pogłębialiśmy nasz patriotyzm i wiarę, ale także mogliśmy pouczyć się języka niemieckiego w ciekawy sposób. Do naszej szkoły przyjechał Deutsch- Wagen. Jeżeli nie wiesz, co to jest i jakie ma cele, koniecznie zajrzyj do dalszej części gazetki. Jak już wszyscy wiecie, nasza szkoła wygrała bój o projekt unijny. Zaczęliśmy już zajęcia wyrównawcze oraz zajęcia w kołach naukowych i sportowych, a tego co się na nich dzieje, możesz dowiedzieć się z krótkich rozmów z uczniami, które znajdziesz na stronie 7. W ramach projektu prowadzone są również zajęcia SZOK-u. Czy są potrzebne? Odpowiemy Ci na to pytanie - zajrzyj w głąb pisemka. W tym wydaniu gazetki odwiedzamy słoneczną Hiszpanię! Marzysz o tym, żeby ją zwiedzić? Dzięki naszej gazetce nie musisz ruszać się z domu, doby dowiedzieć się, co przyciąga do niej turystów. Pamiętasz o Ince? To nasza młodsza koleżanka, która właśnie zaczęła gimnazjum. Jeśli chcesz dowiedzieć się, co u niej słychać i na jakie problemy napotyka, zapraszam na stronę 12 i 13. Oprócz tego opowiadania zamieściliśmy również drugie tym razem z życia wzięte. Koniecznie przeczytaj wzruszającą historię i doceń to, co masz. Pamiętaj, aby nie rozleniwić się w tym jesiennym czasie. Gorąco zachęcam do działu: ZDROWIE I SPORT. Zbliżają się andrzejki, więc warto sobie powróżyć. Zaproś kilku znajomych i poznajcie przyszłość - więcej na stronie 16. Ostatnio nasz samorząd działał i wszędzie widać było efekty Halloweenowego konkursu. A co jeszcze mamy w planach? Tego dowiesz się z naszego miesięcznika. Mam nadzieję, że nasz miesięcznik poprawi Ci humor. Str. 2

3 KINO Kiedy nastał listopad, smutek na twarze nasze opadł. Dusze przeniknięte nostalgią i przygnębieniem malują na twarzach różnorodne odcienie szarości. Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą na kształt ciemnych chmur, które po burzy przechodzą. Doceniajmy życie, bądźmy szczęśliwi i patrzmy na życie optymisty spojrzeniem. Jesień skąpana deszczem, powiewem wiatru szarpana, od czasu do czasu promykiem słońca dopieszczana. Stoisz na scenie teatru życia prosto a zarazem melancholijnie. Nigdy nie wiesz, co dzień przyniesie, kogo spotkasz, z kim się miniesz, nigdy nie wiesz... Wrota wyobraźni tworzą nieznajome cienie, pochłania nas beznadzieja, bezradność, z dnia na dzień jesteśmy bardziej zagubieni, tak po prostu nad życiem zamyśleni. Jesteśmy chłodnym deszczem, powietrzem, cieniem oraz przygasłym płomieniem. Życie składa się z chwil ulotnych jak motyle przeplatanych składanką różnorodnych błędów. Unieśmy wysoko czoło ku górze, bo znów może być radośnie i wesoło. Obserwuję jesień pełną uczuć, milczenia i uniesień oraz przemyśleń. Z każdym dniem mam więcej wspomnień oraz marzeń do spełnienia. Listopad to miesiąc smutny, szary, pełny zadumy i refleksji. Jest wiele sposobów na to, aby umilić sobie czas i sprawić, by zimny, deszczowy okres minął nam szybciej, bez jesiennych chandr, dołów i depresji. Jest wiele sposobów na to, aby umilić sobie czas i sprawić, by zimny, deszczowy okres minął nam szybciej bez jesiennych chandr, dołów i depresji. Jednym z nich jest wyjście do kina z gronem ludzi, w których towarzystwie czujemy się świetnie. Pytanie jednak brzmi: Na co?. Osobiście bardzo podobał mi się film Mój biegun - oparty na faktach. Przedstawia rodzinę, która została skazana na traumatyczne wydarzenia. Śmierć syna, a w późniejszym czasie tragiczny wypadek Jaśka Meli - nastoletniego chłopca. Pomimo przeszkód, jakie młodemu człowiekowi sporządził los, Jasiek nie poddaję się. Wręcz przeciwnie, pokonuję bunt, ból i strach przed brakiem akceptacji ze strony rówieśników. Powoli uczy się żyć, by jako kaleka, móc cieszyć się każdą chwilą i przeżywać każdy dzień tak, jakby miał on być jego ostatnim. Kalectwo daje mu motywację. Osiąga sukcesy - zostaje najmłodszym zdobywcą dwóch biegunów. Wydaje mi się, że film uczy pokory wobec życia, uświadamia, że jesteśmy silni, że możemy udźwignąć na swoich plecach duży ciężar, że nie warto zamartwiać się drobnymi problemami i, że tylko od nas zależy jak dużo osiągniemy w swoim życiu. Po wyjściu z sali kinowej zrozumiałam jak silną moc ma rodzina, która wspiera i dopinguję nasze sukcesy. Do wyboru filmu zachęcili mnie aktorzy, którzy genialnie zagrali swoich bohaterów. Maciej Musiał kojarzony głównie z Rodzinka.pl lub Ojcem Mateuszem bez wątpliwości stanął na wysokości zadania. Bardzo wiarygodnie zagrał swoją niełatwą rolę. Wzbudziła mój podziw Magdalena Walach, aktorka znana z M jak miłość i Komisarza Alex. Urzekająco odegrała matkę Jaśka. Jak każda mama bardzo przeżyła tragedię, jaka spotkała jej rodzinę. W Polsce przyjęło się, że dobry film to taki, w którym jest dużo przemocy, przekleństw oraz występują sławni aktorzy. Ja jednak jestem odmiennego zdania, bowiem uważam, że filmy mogą być również interesujące bez agresji. Mogą przekazywać morał, motywację a jeśli się tylko chce, to można dostrzec w nich piękno. Karolina Pawłowska Gabriela Grzesiowska Ja Gimnazjalista Str. 3

4 AKTUALNOŚCI Ostatnio odbyły się dwa koncerty w Centrum Kultury i Promocji dla uczniów gimnazjum i szkoły podstawowej. Pierwszy z nich miał miejsce 10 października i nosił tytuł Przeboje Muzyki Klasycznej, natomiast drugi Przeboje Muzyki Filmowej odbył się 5 listopada. Na scenie Centrum Kultury i Promocji wystąpili nasi rówieśnicy oraz młodsi uczniowie pod kierunkiem instruktorki, Pani Barbary Hawling. Podczas koncertu muzyki filmowej usłyszeliśmy utwory z wielu gatunków filmowych, jak np. polskich komedii z wojennego okresu, współczesnych seriali, bajek oraz filmów fantasy. Natomiast na koncercie muzyki klasycznej zgłębialiśmy wiedzę na temat wielu wybitnych kompozytorów i mogliśmy usłyszeć ich dzieła na żywo, w wykonaniu młodych artystów. Pani Barbara wraz ze swoimi uczniami zabrała nas w cudowny świat muzyki. Niektórzy po raz pierwszy spotkali się z tego typu muzyką i myślę, iż się nie zawiedli, nawet jeśli nie przepadają za taką muzyką. Utwory wykonane przez naszych kolegów i koleżanki były fantastycznie zagrane i widać było ciężką pracę włożoną w ich przygotowanie. Uważam, że każdemu ze słuchaczy nie tylko podobała się zaproponowana aranżacja, ale wyniósł z tego spotkania z muzyką wiele pozytywnych emocji. Postanowiliśmy zadać jedno pytanie Pani Barbarze Hawling, która przygotowuje młodzież i organizuje koncerty. - Jak Pani myśli, co takie spotkania dają młodzieży? Barbara Hawling: - Uważam, że poranki z muzyką pozwalają poznać bogatą literaturę muzyczną, uwrażliwiają słuchacza na muzykę, jak również pozwalają zobaczyć swoich rówieśników w innym świetle. Pozwalają też przekonać się, że wiele koleżanek i kolegów ma swoje pasje oraz talent, którym chcą się dzielić z innymi, kształtować go. Myślę, że warto organizować tego typu spotkania, jest to rozwijające zarówno dla wykonawców jak i słuchaczy. Magdalena Trojanowska W tym roku obchodzimy 95. rocznicę Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Młodzież i dzieci z obrębu naszej gminy aktywnie włączyły się w godne przeżywanie narodowego święta. Str. 4 Dzień 11 listopada rozpoczęliśmy od Mszy Świętej za Ojczyznę oraz złożenia wiązanek pod pomnikiem poległych za wolność. Następnie w Centrum Kultury i Promocji w Baranówce odbyły się występy muzyczno-artystyczne zorganizowane przez Stowarzyszenie Szansa. Występowali uczniowie szkół podstawowych, a także absolwenci i uczniowie naszego Gimnazjum. W licznym składzie zaprezentował się szkolny chór, który śpiewał pieśni z repertuaru zespołu Mazowsze. Nie mogło zabraknąć wspaniałej grupy Vabank oraz solowych występów. Recytowane były również wiersze, a w tle widzieliśmy prezentację multimedialną oraz fragmenty filmów promujących przygotowania do święta naszej Ojczyzny. Na uroczystość przybyło wielu gości, przedstawicieli gminy z Panem Wójtem na czele, nauczycieli i uczniów, nie zabrakło również kombatantów. Całą uroczystość zakończył poczęstunek. Następnego dnia w naszym Gimnazjum na trzeciej godzinie lekcyjnej odbyła się uroczysta aka- demia z okazji obchodów 11 listopada. Wysłuchaliśmy programu artystycznego przygotowanego przez panią Aleksandrę Bargieł - Surowską oraz panią Lucynę Rotter. Recytacja wierszy, śpiew oraz występy instrumentalne podniosły wagę Święta Niepodległości. Uroczystości gminne przebiegły w duchu patriotyzmu, mogliśmy uczcić poległych za wolność Naszej Ojczyzny. Pokazaliśmy, że PAMIĘTAMY o poległych i nigdy o nich nie zapomnimy! Maria Basista

5 ROZMOWY 11 listopada dzień odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach pod zaborami. Każdy go świętuje inaczej. A jak obchodzi go społeczeństwo naszej Gminy? I jak być patriotą, gdy nie trzeba walczyć? Postanowiliśmy zadać te i inne pytania Radnej oraz Przewodniczącej Rady Gminy - Pani mgr Małgorzacie Doniec. Redakcja: Czy uważa Pani, że uroczyste obchodzenia Święta Niepodległości jest ważne? Małgorzata Doniec: Tak, uważam, że jest ważne, ponieważ jesteśmy winni pamięć ludziom, którzy tworzyli naszą historię. Dzięki tej przeszłości możemy wyciągać wnioski, sprawiać, aby pewne wydarzenia już się nie powtórzyły. My Polacy lubimy świętować i myślę, że musimy pamiętać o przeszłości, ale również musimy pokazywać to, co dobrego się dzieje obecnie. Wydaje mi się, że w tym roku mamy dla mieszkańców naszej gminy taką właśnie radosną ofertę świętowania dnia 11 listopada. R.: Jaką ofertę ma Pani na myśli, czy chodzi może o akademie w Centrum Kultury? M. D.: Tak, dokładnie. Od kilku lat stowarzyszenie wspierające rozwój dzieci i młodzieży Szansa wraz z różnymi szkołami z naszej Gminy oraz Centrum Kultury i Promocji w Baranówce organizuje uroczyste obchody. Najpierw jest odprawiana Msza Św., potem następuje złożenie kwiatów pod pomnikiem. A potem prezentowany jest program artystyczny, który w tym roku nosi tytuł Patriotyzm przez pokolenia. Chcielibyśmy, aby zarówno dzieci, młodzież jak i dorośli brali udział w tych uroczystościach. R.: Kiedy i jak zrodził się pomysł organizacji takich obchodów w naszym Centrum Kultury? M. D.: Przez wiele lat było to tylko składanie wiązanek przed pomnikiem połączone z występem orkiestry Skrzeszowianki. Natomiast trzy lata temu powstał pomysł, żeby obchodzić to święto bardziej uroczyście. R.: Jaki jest przekaz programu artystycznego? M. D.: W tym roku podtytuł tych uroczystości to Współczesny patriotyzm. Myślę, że to dobry pomysł przedstawienia postawy patriotyzmu w czasach, kiedy nie trzeba już walczyć, ponosić ofiar. W scenariuszu jest mowa m.in. o tym jak być dziś patriotą. Zmieniaj swoją Ojczyznę na lepsze i nie pytaj, co Tobie da Ojczyzna, lecz co Ty możesz zrobić dla Niej. To piękne słowa, którymi powinniśmy się kierować. R.: Czy zauważa pani patriotyzm wśród młodych ludzi? M. D.: Tak, myślę, że dużo jest młodzieży, której te wartości nie są obce. Przecież być dobrym uczniem, sportowcem, kolegą to też miara współczesnego patriotyzmu. Obserwuję działanie koła wolontariatu, ono też może być tego dowodem. Uważam, że również dbanie o środowisko wokół nas wskazuje na stosunek do Ojczyzny. Na szczęście nie musimy dziś walczyć, więc zadbajmy o to, co mamy. Frekwencja wyborów w szkole to też miara patriotyzmu. Należy starać się zmieniać się na lepsze. Zawsze można zrobić coś dobrego dla naszej Gminy oraz kraju. R.: Odchodząc od tematu, chcemy pogratulować Pani otrzymania Złotego Krzyża Zasługi z okazji Święta Komisji Edukacji Narodowej, ponadto życzymy dalszych sukcesów zawodowych. Dziękujemy za wywiad. M. D.: Ja również dziękuję. Rozmawiali: Wiktoria Klimczak & Karol Pawłowski Ja Gimnazjalista Str. 5

6 AKTUALNOŚCI 29 października grupa uczniów z naszej szkoły zwiedziła wystawę pt. World Press Photo, tu też zaproponowano nam warsztaty. Na warsztatach tych dowiedzieliśmy się wielu ciekawych spraw, o których dotychczas nie mieć pojęcia. Następnie pracowaliśmy w 2-3 osobowych grupach, by następnie stworzyć plakat na temat problemu przedstawionego na wylosowanym zdjęciu. liśmy się na górną część budynku, by zwiedzić wystawę. Znajdowało się tam dosyć sporo intrygujących zdjęć, które miały na celu pokazać głównie problemy świata współczesnego. Była to już 56 edycja tego prestiżowego konkursu, który odbywa się na skalę światową. Zwycięzcą tegorocznej Później zostaliśmy podzieleni na dwie grupy: chłopcy oraz dziewczęta. Grupa pierwsza rozwiązywała problem pomiędzy Dakotą Południową a Indianami, pisząc do siebie wzajemne petycje. Natomiast grupa druga zajęła się opisywaniem wylosowanych zdjęć. Pozostali członkowie warsztatów mieli odgadnąć, która to fotografia. Po jakże cennych i interesujących warsztatach wybraedycji był szwedzki fotograf Paul Hansen. Myślę, że każdy wyniósł coś ciekawego z tej wycieczki i możliwie, że niektórzy będą mieli ochotę wybrać się za rok. Jednym słowem był to udany dzień w świecie fotografii. Bartłomiej Nowak 30 października odwiedziła nas grupa Deutsch Wagen Tour. Zabrakło Cię na tym spotkaniu? Z tego artykułu dowiesz się wszystkiego. Deutsch Wagen Tour to ogólnopolski program promujący naukę języka niemieckiego. W 2009 roku w trasę po całej Polsce wyruszyło pięć niezwykłych samochodów, z których każdy został wyposażony w specjalne materiały dydaktyczne. Animatorzy projektu docierają do najdalszych zakątków naszego kraju. Ich zadaniem jest zachęcenie dzieci i młodzieży do nauki języka niemieckiego poprzez zabawę. Deutsch Wagen Tour gościł w naszym gimnazjum 30 października 2013 roku. Wyjątkowe lekcje odbywały się w auli. Uczestniczyły w nich wybrane klasy. Zajęcia prowadziła Joanna Lay. Gościem specjalnym był Niemiec Pan Wolf, który przyglądał się pracy uczniów. Podczas spotkania poznaliśmy wiele no- wych słówek. Pani w zabawny sposób pomagała nam je zapamiętać. Urozmaiceniem były ciekawe konkursy z nagrodami. Każdy mógł znaleźć coś interesującego dla siebie. Wszystkim bardzo podobał się taki sposób prowadzenia lekcji. Liczymy na to, że spotkanie to zainspiruje naszych nauczycieli, aby czasem właśnie tak poprowadzili zajęcia. Mamy nadzieję, że będzie więcej takich projektów jak Deutsch Wagen Weronika Bubak Str. 6

7 PROJEKT EDUKACYJNY Jak wiecie od niedawna w naszej szkole działa projekt unijny. W ramach projektu odbywają się zajęcia, poczynając od sportowych przez koła naukowe i językowe po zajęcia wyrównawcze. Przeprowadziliśmy krótki wywiad wśród uczniów na temat zajęć. Zapytaliśmy, co robią i jak oceniają projekt. A oto wypowiedzi niektórych uczniów: Na zajęciach unijnych z siatkówki uczymy się wielu przydatnych wiadomości, doskonalimy swoje umiejętności. Pani daje nam przydatne wskazówki dotyczące techniki gry jak i zachowania na boisku. Bardzo się cieszę, że zajęcia unijne dają mi możliwość rozwijania się. Moim zdaniem zajęcia unijne z fizyki są bardzo fajne, ciekawe i pouczające. Można tam dowiedzieć się wielu nowych rzeczy. Przede wszystkim skupiamy się na doświadczenia, które dotyczą min. obwodów równoległych i szeregowych, bloczków ruchomych. Pani wyjaśnia nam wiele spraw, które były wcześniej niezrozumiałe. Jednym słowem jest SUPER! Na zajęciach z biologii mieliśmy możliwość pracy z mikroskopem. Zobaczyliśmy m.in budowę komórki oraz pantofelka. Tworzyliśmy własne preparaty i badaliśmy wodę. Rozwinęliśmy swoje zainteresowania i dowiedzieliśmy się wielu interesujących faktów biologicznych. Te zajęcia bardzo mi się podobają i cieszę się, że mogę w nich uczestniczyć. Zajęcia unijne z języka angielskiego są bardzo fajne. Rozwijamy swoje umiejętności językowe i uczymy się o kulturze Anglii. Poznajemy nowe słowa poprzez rozwijające gry. Wypełniamy ćwi- czenia, pracujemy z komputerami i dobrze się bawimy poszerzając swoją wiedzę. Zajęcia wyrównawcze z języka polskiego i matematyki są prowadzone w ciekawy sposób, Pani wszystko dokładnie tłumaczy, uczy nas do zbliżających się sprawdzianów. Chodząc na nie można utrwalić sobie obowiązujący materiał. Jak wynika z wypowiedzi uczniów większość z nich bardzo chętnie uczestniczy w zajęciach i pozytywnie ocenia przedsięwzięcie. Dobrze, że w naszej szkole istnieje taki sposób rozwijania wiedzy. Wiktoria Kozub W ramach projektu unijnego, który wygrała nasza szkoła, organizowane są zajęcia SZOK-u dla wszystkich klas trzecich. Zajęcia te mają pomóc nam w doborze szkoły oraz wyboru zawodu i podjęcia pracy. Postanowiliśmy zadać pytanie wszystkim trzecioklasistom, które brzmiało następująco: Czy jesteś już zdecydowany na szkołę ponadgimnazjalną i zawód? Jak wyraźnie widać, większość osób na to proste pytanie odpowiedziała NIE. Wcale się nie dziwimy, gdyż jest to naprawdę trudny wybór, który decyduje o naszym przyszły życiu. Po tym pytaniu można stwierdzić, że te zajęcia są nam bardzo potrzebne. A co się na nich dzieje oraz jak się odbywają możecie dowiedzieć się już z następnej gazetki. Ja Gimnazjalista Str. 7

8 PODRÓŻE W wakacje odwiedziłam piękny kraj - Hiszpanię, a dokładniej Lloret de Mar. Byłam tam z moją przyjaciółką na obozie młodzieżowym. Spędziłam 12 dni odpoczywając, ale także zwiedzając. Sam Lloret de Mar to kurort na Costa Brava w Katalonii. Nie bez powodu jest to miejsce nazywane: miastem imprez. Uprzejmość mieszkańców (szczególnie Arabów), boska plaża, zachody słońca, imprezy, gorące dni - to cechy charakteryzujące Lloret. Jeszcze mogę dodać, jakby ktoś nie wiedział, że Lloret de Mar to miasto, w którym były kręcone odcinki Pamiętników z wakacji. Miło było odwiedzić miejsca, w których były realizowane sceny do filmu. Ale teraz coś więcej o tym, jak spędzałam czas w tym słonecznym kurorcie. Otóż nasz plan dnia wyglądał następująco: śniadanie, plaża/ hotelowy basen, obiad, różnego typu spacery, wyjścia do miasta, kolacja, natomiast wieczorem mieliśmy organizowane różnego typu zabawy, np. dyskoteki integracyjne, The voice of Spain czy nocne kąpiele w basenie. Ta rozrywka pozwalała nam się lepiej poznać z innymi uczestnikami obozu, ale także po prostu dobrze się bawić. Plusem było to, że każdy mógł sobie wybrać dodatkowo opłacane wycieczki: do Barcelony (właśnie tę wybrałam, zaraz wam o niej więcej opowiem), Str. 8 Zdjęcia: D. Walczyk i O. Rzeszótko do Tossy de Mar (rejs statkiem i zwiedzanie miasteczka), do Water Worldu (park atrakcji wodnych) i do Portu Adventura (największe wesołe miasteczko). Każda z tych wycieczek była organizowana w innym dniu. Barcelona - wybrałam się tam w piątym dniu pobytu w hiszpanii. Na początek zwiedziliśmy Park Guell, duży ogród z elementami architektonicznymi, zaprojektowany przez katalońskiego architekta Anto nio Gaudiego. Następnie odwiedziliśmy Katedrę: Sagrade Familie - kościół o statusie bazyliki, który pomimo upływu wielu lat jeszcze nie jest skończony. Ta budowla wymaga wiele wysiłku i funduszy, ponieważ ciągle są wprowadzane do jej projektu jakieś zmiany. Autorem tego dzieła jest nieżyjący już Antonio Gaudi, bardzo znany w Katalonii architekt. Kolejną atrakcją mojego pobytu w Barcelonie było zwiedzanie Camp Nou - stadionu klubu FC Barcelony. Trybuny mieszczą osób, czyniąc go największym czynnym stadionem w Europie i na świecie. Otwarcie stadionu nastąpiło w 1957 roku. Z katalońskiego nazwa ta oznacza Nowe Pole co nawiązuje do przyczyny powstania tego ogromnego stadionu do piłki nożnej. Przed samym wyjściem na murawę przechodzi się przez muzeum, w którym prezentowana jest historia klubu. Wrażenia są naprawdę niesamowite, warto wydać 15 euro, by go zobaczyć. Stamtąd udaliśmy się na Plac Hiszpański, gdzie o godzinie rozpoczął się pokaz tańczących fontann (Font Magica). Efekt był powalający, gdyż przy wielu różnorodnych utworach muzycznych, kolorowe fontanny tańczyły. I na tym zakończyliśmy nasz pobyt w Barcelonie. Zmęczeni wróciliśmy do hotelu, by na drugi dzień wstać, iść na plażę i dobrze się bawić. Na koniec dodam, że warto wybrać się do Hiszpanii. To świetne miejsce na spędzenie wakacji z paczką przyjaciół. Nie będziecie żałować! Dominika Walczyk

9 MODA Chociaż mamy dopiero połowę listopada, chłód już nas ogarnia. Jak sobie z nim radzić? Powinniśmy się ciepło ubierać. Pewnie większość z was pomyśli, że jest to niedorzeczne, zwłaszcza jeśli popatrzycie z modowego punktu widzenia. Jednak w tym sezonie projektanci proponują tzw. sposób na cebulkę, czyli ubieranie kilku warstw. Pod zimową kurtkę można zatem założyć sweterek oversize a pod spód bluzkę lub t-shirt i bluzę. Bardzo modne stały się także futerkowe kamizelki, które z powodzeniem można założyć na skórzaną kurtkę. Jeśli już piszę o kurtkach, to chciałabym przedstawić wam najmodniejsze ( i najcieplejsze) warianty na zbliżającą się zimę. Pierwszym moim typem, jest ocieplana parka z kapturem. Świetnie sprawdzi się w grunge owych stylizacjach a także będzie pasować to sportowego looku. Jeśli chcecie wyglądać bardziej elegancko, wybierzcie klasyczny płaszczyk ze skórą na rękawach, która dodaje nuty pikanterii (występuje głównie na pokazach DKNY) Na wybiegach królują także płaszcze tzw. pudełkowe, rodem z lat 60-tych. Są one jednak wskazane dla wysokich dziewczyn, ponieważ szeroki krój kurtki może przytłoczyć figurę niskiej osoby. Karolina Adamska LISTA TOP Str. 9 Sara Bartoszek Porywający kawałek do tańca autorstwa szwedzkiego Dj a i producenta muzycznego AVICII ft. ALOE BLACK- Tima Berglinga o pseudonimie artystycznym Wake Me Up Avicii oraz wokalisty Aloe Black a to totalny hit tegorocznych wakacji! LORDE- Royals Zdjęcia: Wiktoria Klimczyk Piosenka gatunku pop wykonana przez 16letnią nowozelandzką wokalistkę Lorde znalazła się na 1. miejscu Billboard HOT 100 oraz w pierwszej 10. Global Listy. Utwór ze względu na podobieństwo może spodobać się miłośnikom Lany Del Rey. Cover piosenki Shontelle w wykonaniu zwycięzcy 9 edycji angielskiego X Factora JaJAMES ARTHUR- Impos- mes a Arthur a, szybko osiągnął status najsible szybciej sprzedającego się singla 2012 r. i zdobył serca słuchaczy na całym świecie. OLLY MURS- Dear Darlin RUDIMENTAL ft. ELLA EYRE- Waiting All Night Niedawno wydany utwór angielskiego wokalisty i kompozytora. Z tą romantyczna balladą dla zakochanych Olly pojawi się na ślubie Zayna z One Direction i Perrie z Little Mix. Piosenka angielskiego kwartetu i brytyjskiej piosenkarki. Muzyka pop w najlepszym wydaniu, wpadająca w ucho. Teledysk do utworu chwyta za serce i pokazuje siłę jaka tkwi w człowieku.

10 RECENZJA Kto by pomyślał, że przez stare, pamiątkowe zdjęcie można wpakować się w ogromne kłopoty. Niemożliwe? A jednak! Zanim zdradzę, o czym mowa, to najpierw przedstawię Wam autorkę tej niezwykłej książki. Joanna Jagiełło to absolwentka UW w dziale anglistyki, obecnie redaktorka podręczników do języka angielskiego. Współpracowała z miesięcznikami:,,perspektywy i,,cogito. Jej pierwsza powieść pt.,,kawa z kardamonem zdobyła mnóstwo nagród i stała się bestsellerem. Książka opowiada o życiu pewnej piętnastolatki Linki, którą już niedługo czeka egzamin gimnazjalny i wybór liceum. Jej pasją jest fotografia. Uwielbia robić zdjęcia różnym osobom i przedmiotom. Wraz ze swoją przyjaciółką Natalią udaje się do studia fotograficznego na casting do reklamy szamponu. Str. 10 Mimo iż nie wygrywa castingu, zostaje zauważona przez przystojnego fotografa Maćka. Ten od razu proponuje jej profesjonalną sesję zdjęciową. Dziewczyna postanawia zaryzykować, dlatego opuszcza lekcje. Podczas sesji fotograf zaczyna ją podrywać, obsypuje komplementami. Halinka nie spodziewała się takiego obrotu sprawy i przestraszona wybiegła z pracowni. Następnego dnia wróciła i wykupiła zdjęcia. Bardzo długo myślała o Maćku i o sesji. Powrót do tych chwil sprawiał jej ogromną przyjem- O ność. Niestety, w jej rodzinie zaczęło dziać się coś złego. Mama zaczęła się dziwnie zachowywać, była jakaś nieobecna. O dziwo, żaden z członków rodziny nic na ten temat nie wiedział. Wszyscy zaczęli ją przestrzegać, aby się do tego nie mieszała. Ciekawość jednak wzięła górę. Na początku Linka dowiedziała się, że jej mama jest chora i leczy się w szpitalu psychiatrycznym. Na dodatek znajduje zdjęcie, na którym jest jakaś kobieta z dzieckiem. Jest ono trochę niewyraźne, więc dziewczyna postanowiła je zabrać do galerii, aby polepszyć, jakość zdjęcia. Tam przypadkowo spotyka Maćka. Oboje udają, że się nie znają. Tego samego dnia jej młodszy brat Kaj zachorował i miał bardzo wysoką temperaturę. Linka w pośpiechu wybiegła z domu i poprosiła nieznajomego o podwiezienie do szpitala. Niespodziewanie spotyka Adriana, swego kumpla. Ale czy to tylko kumpel? Nasuwa się mnóstwo pytań. Czy Linka postawi na swoim i dowie się, co skrywa rodzinna tajemnica? Czy dalej Zdj: W.Stachnik będzie kochała Maćka? Czy jej sercem zawładnie ktoś inny? Odpowiedzi na te pytania zawarte są w tej książce. Tajemnice, sekrety i wątki romantyczne dodają tej książce szczyptę pikanterii. A dalsze losy bohaterów można śledzić w kolejnej książce pt.,,czekolada z chilli. Dla miłośników właśnie takich książek DOBRA RADA - koniecznie odwiedźcie naszą szkolną bibliotekę. Wera Stachnik

11 Z UCZNIOWSKIEGO ZESZYTU 6 października 2013r. niedziela Nasza wycieczka integracyjna była świetna! Zamiast proponowanego wyjazdu do kina zdecydowaliśmy się, że lepszy będzie aquapark. Wodnym szaleństwom nie było końca. Piłka do gry w siatkówkę cały czas wypadała poza obszar basenu i ratownik po 15 razie zaczął krzywo na nas patrzeć. Ale nas to jakoś nie zniechęciło. Mecz nieskończony! Graliśmy dalej. Jedynym irytującym mnie faktem było cały czas opadające ramiączko od stroju kąpielowego. Pomimo interwencji Rozy i prowizorycznym zabezpieczeniu szelki nadal czułam się mało komfortowo. Jednak rozgrywka trwała, a chłopaki mieli miażdżącą przewagę. Ale cóż, dziewczyny słaba płeć. Jesteśmy śliczne, ale nie wszystkie nadajemy się do sportowej rywalizacji, zwłaszcza w wodzie w dwuczęściowym kostiumie. Przegrałyśmy. L Kornelia i Laura, odwieczne psiapsiółki, które jakby pomyliły pływalnię z dyskoteką, nie wchodziły do basenu, gdyż nie chciały zniszczyć makijażu, który robiły chyba dobre dwie godziny. Szkoda, że chłopaki nie docenili wysiłków, jaki włożyły, by wyglądać jak Joanna Krupa. Po wyczerpującym meczu energia wciąż rozpierała chłopców. Złapali dziewczyny i z szybkością pantery wrzucili je z wielkim pluskiem do wody. Na pewno wyobrażacie sobie twarze Korneli i Luizy, które nie pomalowały rzęs tuszem wodoodpornym. Nie ma co ukrywać, wyglądały niczym potwory. Na dodatek panie zaproponowały grupowe zdjęcie, aby uwiecznić naszą integrację. Psiapsiółki, które zwykle ustawiały się w pierwszym rzędzie, tym razem stanęły za najwyższym w klasie Arkiem i Piotrkiem. Dziwne, prawda? 8 października 2013r. wtorek Klasy już zintegrowane, czas więc na ślubowanie. Ciągle próby i próby. Nauczyciele powtarzają: Podnieście prawą rękę do wypowiadania słów Roty. Nie tę, prawą. Ćwiczymy i ćwiczymy. Uroczystość jest niezwykle ważna. Będzie dużo gości. Wszystko musi być dopięte na ostatni guzik. Musimy się zmobilizować! 11 października 2013r. piątek Karol - przewodniczący naszej klasy, poślizgnął się na rozlanym napoju i w efekcie złamał rękę. Na dodatek prawą! A jego zadaniem było wyjście na środek auli i reprezentowanie całej klasy podczas aktu ślubowania. Nasza wychowawczyni chodzi podenerwowana. Potrzebne jest zastępstwo. Padło na Maćka. Co jak co, gość jest inteligentny, ale bardzo rozkojarzony. Czy dobrze wykona powierzone mu zadanie? Zobaczymy, trzeba być optymistą, ale coś podpowiada mi, że nie wszystko pójdzie jak po maśle. poniedziałek 14 października 2013r. Dzień Nauczyciela Dzień ślubowania wypada w święto naszych Nauczycieli. Akademia rozpoczęła się, pierw- szoklasiści stoją wyprostowani, skupieni, poważni - jak na uczniów przystało. I nagle pada komenda przewodniczącego szkoły: Przedstawiciele klas pierwszych do ślubowania wystąp. Maciek, który troszkę przysypiał, usłyszał te słowa i z prędkością światła wyszedł na środek sali. Niestety zapomniał, że musi ominąć sztandar. Wszedł z impetem na dziewczynę, stojącą w asyście, aż syknęła z bólu. Chyba każdy by tak zareagował, gdyby na jego stopę zwalił się ciężar 70 paru kilo. Zrobiło się drobne zamieszanie, ale dziewczyna była twarda i wytrzymała do końca akademii. A później zniknęła. Pewnie okładała stopę lodem. Po oficjalnej części uroczystości przyszedł czas na złożenie życzeń nauczycielom. Starsze klasy przygotowały krótki skecz na temat relacji uczniów i pedagogów. Wszyscy śmiali się do łez. Następnie zostały złożone życzenia, a ich dopełnieniem były kwiaty i słodkości złożone na ręce nauczycieli. 19 października 2013r. sobota Razem z Rozą wybrałyśmy się do kina na reklamowaną już od kilku dni komedię romantyczną. Z pudłem karmelowego popcornu i dużą colą weszłyśmy do sali nr 17. Jakiż był nasz zachwyt, gdy zobaczyłyśmy pięknego, cudownego Michała Krińskiego, w którym kochały się wszystkie dziewczyny ze szkoły. Niestety, nie był sam. Obok niego siedziała niebieskooka piękność. Na sali pustki, toteż usiadłyśmy tuż za chłopakiem (w rzędzie 9), pomimo że Str. 11

12 Z UCZNIOWSKIEGO ZESZYTU nasze miejsca były w rzędzie 15. Chciałyśmy po prostu go poobserwować i zobaczyć jak to jest być na miejscu tej szczęściary. Randka z Michałem- to byłoby coś! Ku naszemu zdziwieniu nasz ukochany był bardziej zainteresowany fabułą filmu, (która NIE powinna go interesować, bo komedia romantyczna to coś typowego dla dziewczyn) niż swoją towarzyszką. Film się skończył. Wszyscy wyszli z sali kinowej. Razem z Rozą byłyśmy zawiedzione zachowaniem Krińskiego. Pomyślałyśmy, że może nie zwykł okazywać uczuć w miejscach publicznych. Postanowiłyśmy pobawić się w szpiegów i poczekać na rozwój wydarzeń między parą. Na skrzyżowaniu ulic Tymbarskiej z Lotniskową do Michała i jego dziewczyny podszedł przystojny, wysoki brunet. Na przywitanie namiętnie pocałował niebieskooką piękność. Roza, która kończyła jeść popcorn, o mało się nie zakrztusiła, a mnie wbiło w ziemię. Myślałyśmy, że zaraz rozegra się jakaś bójka, a nieznajomy typ dostanie siarczysty policzek lub fangę w nos. Jednak nic takiego się nie stało. Kriński klepnął po przyjacielsku chłopaka i odszedł. Na odchodne krzyknął: Do zobaczenia w domu, siostrzyczko. Pamiętaj, mama nie lubi jak się spóźniasz. Ale musiałyśmy mieć miny! Ktoś kto nas wtedy widział, musiał mieć niezły ubaw. Blondynka, z którą Michał był w kinie, to jego siostra. Jejku, jak dobrze, że to wszystko wyszło na jaw, bo znając nasz długi język, jutro cała szkoła plotkowałaby na temat tajemniczej dziewczyny Krińskiego. Jak to nie warto wyciągać pochopnych wniosków i opowiadać niestworzone historie! Nigdy więcej takich domysłów! 25 października 2013 r. piątek Eliza z mojej klasy ma ciocię mieszkającą w Ameryce. Kilkakrotnie była u niej i wraz z kuzynami obchodziła popularne w tamtym kraju święto Halloween. Wymyśliła, abyśmy i my zabawili się w Cukierek albo psikus. Nie wszyscy byliśmy do tego przekonani. W końcu to święto pogańskie, budzące kontrowersje. Koniec końców Liza przekonała nas, że to może być świetnie spędzony czas w gronie przyjaciół i nie musimy tego brać na serio. Zgodziliśmy się. Teraz myślę nad kostiumem. 31 października 2013r. czwartek Halloween Jestem wiedźmą! Mam fioletowy kapelusz, długą czarną suknię, przyklejony, wielgachny nos i natapirowane włosy. STRASZĘ. Ale o to przecież chodzi. Eliza, Roza, Julia, Paula, Maks, Antek i reszta też nie wyglądają lepiej. Czy ktoś otworzy nam drzwi swego domu? Szczerze? Ja bym nie otworzyła. 1 listopada 2013r. piątek Wszystkich Świętych Eliza miała rację, wczoraj wspaniale się razem bawiliśmy, nawet zebraliśmy trochę cukierków. Ludzie z naszej ulicy są wyrozumiali na wygłupy młodzieży. Dziś Wszystkich Świętych. Wraz z rodzicami pojechałam na cmentarz, aby pomodlić się przy grobach moich bliskich. Zrobiło mi się strasznie przykro, że już nie ma wśród nas mojej babci, na pewno nauczyłaby mnie robić przepyszne naleśniki, którymi mnie częstowała, kiedy wracałam zmęczona ze szkole. A dziadek? Gdyby żył, nauczyłby mnie jeździć na koniu. Był świetnym dżokejem, zdobył wiele pucharów na zawodach jeździeckich. Jak ja za nimi tęsknię! Poszłam też zapalić znicz na Grobie Nieznanego Żołnierza. Przeczytałam na głos kilka nazwisk poległych za Ojczyznę. Byli to sami młodzi ludzie. To wzruszające, że oddali swoje życie, żebyśmy mogli żyć w wolnym kraju. Kolejnych przygód Inki i jej znajomych szukaj w grudniowym numerze gazetki. Miłej lektury! Katarzyna Leszczyńska Ja Gimnazjalista Str. 12

13 Z ŻYCIA WZIĘTE Każdy z nas przeżył w życiu coś smutnego. Jednym z najbardziej tragicznych doznań człowieka jest utrata bliskiej osoby. Odejście członka rodziny wywołuje w nas uczucie, że to co się dzieje, nie toczy się naprawdę. Śmierć mojego taty nie była dla naszej rodziny zaskoczeniem. Nastąpiła po długim okresie choroby. Mój tata zachorował na nowotwór mózgu. Pamiętam, że chodziłam do II klasy szkoły podstawowej, kiedy pojawiła się u niego ta choroba. Zbliżała się wtedy uroczystość mojej I Komunii Świętej. Na początku lekarze zalecili biopsję. Wszyscy członkowie naszej rodziny mieli nadzieję, że tata zostanie poddany leczeniu i wszystko będzie dobrze. Okazało się, że pobranie materiału do badania może wiązać się z paraliżem całego ciała. Dlatego tata nie wyraził zgody na badanie. Oczywiście poinformowano nas, że to może być nowotwór złośliwy, więc choroba będzie postępować. Mama się załamała. Tata mówił, że czuje się dobrze i, że nie musimy się martwić. Byłam wtedy zwykłą małą dziewczynką. Powinnam myśleć o szkole, koleżankach, zabawie I myślałam. Jednak gdzieś tam w głowie pojawiała się myśl: Czy tatuś usłyszy jak mówię wierszyk w dniu mojej Pierwszej Komunii Świętej? Moje marzenie spełniło się. To był bardzo piękny dzień. Słońce mocno świeciło, dzieci komunijne były ubrane w odświętne stroje. Po wyjściu z kościoła zrobiono nam zdjęcie. Cała nasza rodzina była taka uśmiechnięta. Rodzice zorganizowali też przyjęcie. Goście wyszli z naszego domu zadowoleni i szczęśliwi. Po pewnym czasie nasze życie zmieniło się. Ciągłe ataki bólu, utraty przytomności, szpitale. Czułam niepokój. Zadawałam pytania, na które nikt nie znał odpowiedzi. Bardzo się bałam. Choroba taty nieustannie postępowała. Nawet został ustalony termin operacji. Baliśmy się, czy przeżyje. Na szczęście operacja przebiegła pomyślnie. Tuż po zabiegu rozpoczęto radioterapię w Gliwicach. Tata nie mógł już prowadzić samochodu. Bardzo pomogli nam wtedy babcia i dziadek. Po terapii tata czuł się dobrze. Badania wykazały poprawę. Upłynęło 18 miesięcy. Po nich nastąpiła reemisja choroby. Od tej pory było tylko gorzej. Skierowano tatę na miesiąc do hospicjum w Jaworznie. Stamtąd wożono go na radioterapię do Gliwic. Tata nie był wówczas w pełni samodzielny, więc mama pojechała razem z nim. Tam służyła mu pomocą i myślę, że to wtedy nauczyła się pomagać chorym. W wolnych chwilach troszczyła się też o obcych ludzi. Babcia i dziadek zabrali mnie do nich do Jaworzna. To było już po zakończeniu roku szkolnego. Pamiętam, jak oboje ucieszyli się z moich ocen. Tata był bardzo ze mnie dumny. Przytulił mnie i widziałam łzy spływające mu po policzkach. Po dwóch miesiącach tata zmarł w szpitalu. Mama towarzyszyła mu w ostatnich chwilach jego życia. Odchodził bardzo świadomie, mówił do mamy i uspokajał ją. Powtarzał, żeby zadbała o siebie i o moje wy- kształcenie. Ciągle mówił: dasz radę, masz rodziców. Te słowa mama pamięta do dzisiaj. Tak strasznie płakałam, gdy mama po powrocie ze szpitala oznajmiła, że tata zmarł. To był dla mnie cios. Wszyscy mnie pocieszali, a ja ciągle miałam nadzieję, że tata wróci niedługo. Niestety szybko zdałam sobie sprawę, że tata naprawdę umarł i już nigdy go nie zobaczę. Bez przerwy wracało do mnie pytanie: Boże, dlaczego zabrałeś mi tatę?. Czułam się samotna, nie wiedziałam co dalej będzie. Trwały wakacje, więc nie musiałam martwic się szkołą. Z całego serca wspierałam mamę. Bardzo się wzruszyłam, kiedy dzień później przeczytałam w Internecie wiadomość od koleżanki: Nie martw się, wszystko będzie dobrze, jesteśmy z Tobą. Młodzież z mojej klasy stanęła na wysokości zadania. Otoczyli mnie opieką, przyjaźnią i wsparciem. Zjawili się też na pogrzebie, pocieszali, przytulali. Zamówili również Mszę Świętą za tatę. Wiedziałam, że mam wspaniałych ludzi wokół siebie. Obecnie chodzę do gimnazjum. Czasami czuję pustkę i robię wszystko, żeby nie zawieść taty. Zawsze chciał, żebym została lekarzem. Cieszył się, że nauka tak łatwo mi przychodzi. Czuję, że jestem stworzona do pracy z chorymi ludźmi. Tata często mi się śni. Mam w nim oparcie i myślę, że jest obecny w moim życiu. Bardzo za nim tęsknię. Oddałabym wszystko, żeby z nim porozmawiać, pośmiać się. Tak bardzo chciałabym, aby tata jeszcze żył. Nie mogę kupić mu prezentu na Str. 13

14 urodziny, czy zrobić sałatki na kolację. Bardzo często chodzę z najbliższą rodziną na cmentarz. Porządkujemy grób i modlimy się. Tata zawsze pozostanie w moim sercu. Bardzo go kocham. Śmierć bliskiej osoby jest jednym z najcięższych przeżyć, jakie mogą spotkać człowieka. Myślę, że aby się z tego otrzą- PROBLEMY snąć, należy tego chcieć. Wiadomo, że każdy z nas kiedyś musi się zmierzyć ze stratą bliskiej osoby. Gimnazjalistka Wkraczamy w okres przesiąknięty deszczem, pokryty chmurami. Pomimo niesprzyjających warunków warto zachować pogodę ducha. Wraz z końcem lata nadchodzi jesień, a z nią szybciej zapada zmrok, deszcze, chłód i jesienna depresja. Brak słońca, szybko kończący się dzień, zła pogoda sprawia, że późną jesienią i wczesną wiosną jesteśmy rozdrażnieni, smutni, przygnębieni i przygaszeni. Brakuje nam motywacji i energii do działania. A zatem każdemu z nas od czasu do czasu zdarza się mieć zły nastrój. Nie powiodła się kartkówka, sprawdzian, zawiódł przyjaciel - w takich okolicznościach łatwo o spadek samooceny i kiepski humor. Niektórzy z nas są bardziej podatni na niepowodzenia, przygnębienia i zniechęcenia, co wiąże się z przewlekłym obniżeniem nastroju, zależy to od naszego charakteru. Osoby wrażliwe bardziej przeżywają swoje codzienne niepowodzenia. Osobista wrażliwość z pewnością ma wpływ na sposób przeżywania krzywdy, którą doświadczają od innych osób. Zamykając się w sobie, można łatwo poczuć się pokrzywdzonym przez los. Tacy ludzie cierpią i czują się upokorzeni, poniżani, wykorzystywani i manipulowani. Bo kiedy ogranicza się czyjąś wolność, to przekracza się granice intymności - wkracza się w osobistą wolność każdego człowieka. Okres dzieciństwa i dojrzewania jest szczególnie podatny na zranienia. I właśnie w tym czasie potrzebuje młody człowiek pełnego poczucia bezpieczeństwa, całkowitej akceptacji, stabilności środowiska, także rodzinnego. Krzywd szczególnie długotrwałych i głębokich nie da się zapomnieć, rany zawsze bolą. Rady udzielane nieraz pokrzywdzonym osobom typu: staraj się o tym zapomnieć, nie wracaj do tych spraw, nie grzeb się w przeszłość są mylące, choć bywają czasem przejawem życzliwości. Nigdy nie pozwól, aby ból i cierpienie brały górę nad Tobą, za wszelką cenę staraj się dominować nad nimi. Aby poprawić swój smutny nastrój, podaję kilka sprawdzonych sposobów na jesienną chandrę: Dobry sen - to podstawa naszego funkcjonowania w ciągu dnia. Niewyspanie powoduje rozdrażnienie, brak koncentracji, słabą kondycję, a to z kolei prowadzi do obniżonego nastroju. Brak światła - czujemy chęci do życia tylko wtedy, gdy za oknem świeci słońce, dlatego ważne jest, aby jesienią wykorzystywać każdy promyk słońca. Dlatego też spędzajmy dużo czasu na świeżym powietrzu. Muzyka - pomaga łagodzić stres. Dlatego kiedy czujesz, że wszystko nie idzie po Twojej myśli, znajdź chwilę, by usiąść wygodnie i włączyć swoją ulubioną muzykę. Spotkanie z przyjaciółmi - osobami, którzy są Ci życzliwi, zawsze służą radą i potrafią rozśmieszyć w każdej sytuacji. Jesienną chandrę jesteśmy w stanie pokonywać poprzez pogodne nastawienie do codziennych czynności, obowiązków i rozrywki. Trzeba pamiętać, aby każdy dzień przeżywać pogodnie, wesoło i bez złych emocji np. według maksymy Horacego Carpe diem - chwytaj dzień. Gabriela Grzesiowska Str. 14

15 ROZRYWKA Kochani, już niedługo andrzejki! Na pewno niejeden raz w życiu wróżyliście sobie - tak dla zabawy - przyszłość w ten dzień. Teraz chcemy Wam krótko przypomnieć, na czym polega magiczny wieczór wróżb. Tradycja andrzejkowa, sięga prawdopodobnie czasów pogańskich. Pierwsza polska wzmianka o wróżbach andrzejkowych pojawiła się w 1555 roku. Polega ona na wróżeniu sobie przyszłości w nocy z dnia 29 na 30 listopada w wigilię Św. Andrzeja, gdyż to właśnie on jest patronem tego dnia. Jest to specjalna okazja do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw przez rozpoczynającym się adwentem. Okej, było już trochę historii, teraz czas na zabawę. Wróżb andrzejkowych jest niezliczona ilość, jednak są takie, które już wszyscy znamy i to właśnie one weszły na stałe do andrzejkowej tradycji. Oto niektóre z nich: LANIE WOSKU - do zabawy potrzebna jest miska z wodą, klucz z dużą dziurką i wosk ze świeczki. Jeżeli rozgrzany wosk wlejemy przez dziurkę do miski, ułoży nam się jakiś kształt. Musimy poczekać aż zaschnie. Następnie wyjmujemy go z wody, zapalamy lampkę i rzucamy światło na ścianę. Nasz zaschnięty wosk trzymamy tak, aby na ścianę padał cień. Teraz trzeba odgadnąć, co to za kształt. Może jakaś postać, zwierzę albo rzecz? To właśnie jest Wasza wróżba. BUTY - wszyscy uczestnicy zabawy zdejmują lewego buta. Buty trzeba ustawić od samej ściany w stronę drzwi w prostej linii. Gdy buty się skończą przekładamy te z końca na początek w taki sposób, że sznur posuwa się naprzód. Właściciel tego buta, który jako pierwszy przekroczy próg, najszybciej ze wszystkich weźmie ślub! GROSIK - każdy z uczestników dostaje jeden grosik. Zabrani mają pomyśleć sobie jakieś życzenie i następnie wrzucić grosik do miednicy napełnionej wodą. Jeśli pieniążek obróci się po pewnym czasie orzełkiem do góry, marzenie spełni się. KARTECZKA - sprawa jest bardzo prosta. Na małych karteczkach piszemy różne wróżby. Mogą być śmieszne, ale nie wolno pisać rzeczy złośliwych ani brzydkich (na rysunku obok mamy kilka przykładów). Krateczki wrzucamy razem do woreczka albo miski. Kartek musi być tyle, ilu graczy. Każdy losuje po jednej karteczce - to jest właśnie jego wróżba. Na pewno bardzo dobrze znacie te wróżby, ale mamy nadzieję, że chodź trochę odświeżyliście sobie i Wam pamięć. Nie gwarantujemy stuprocentowej sprawdzalności wróżb, lecz zawsze warto sprawdzić, co może nam się zdarzyć, przy tym świetnie się bawiąc w gronie znajomych. A nam nie pozostaje nic innego, jak życzyć Wam udanych andrzejek! Agata Bąk&Greta Gaudyn Ja Gimnazjalista Str. 15

16 TEMAT MIESIĄCA Jak się dowiedziałam, że Miłość to nie tylko motylki w brzuchu" i przytulanie, lecz zjawisko bardzo złożone i trudne do wyjaśnienia? Więc co możemy nazwać miłością? Po przeczytaniu tego artykułu będziesz mógł/a poszerzyć wiedzę na ten temat. Wyróżniamy kilka rodzajów miłości m.in. rodzicielską (matczyną), braterską, małżeńską czy platoniczną. Uczucie to działa nam bardzo mocno na psychikę. Objawia się to między innymi w kółko mówieniem o naszej sympatii (jak to często nazywa pan Zastawnik, którego w tym miejscu chciałabym bardzo serdecznie pozdrowić J). da, a sen pogarsza się bądź ciężko jest jej zasnąć (...) Na pewno w życiu każdego z nas była osoba, która nam się podobała. Patrzyliśmy na nią przez przysłowiowe różowe okulary. Wariowaliśmy na jej punkcie, na Według mnie na pewno musi coś być w tym, że spośród wielu dana osoba wybiera właśnie tę a nie inną. Na początku uczucie jest najsilniejsze (tzw. faza romantycznych początków), by z czasem stopniowo opadać, bo jak wiadomo niestety nic nie trwa wiecznie. Gdy wówczas dochodzi do zerwania, zaczynają się schody, zwłaszcza dla tych najbardziej wrażliwych. Dla jednych płacz i zgrzytanie zębów, dla innych z kolei powrót do wolności. Na początek coś dla fanów a to ciekawe bądź też przyszłych wyznawców biolchemów. Kiedy człowiek zakochuje się, następuje podwyższenie poziomu fenyloetyloaminy i dopaminy. Podwyższony poziom hormonów może występować nawet do ośmiu lat. Gdy jesteśmy zakochani nasz organizm wydziela serotoninę, o której na pewno kiedyś słyszeliście - jest to tzw. hormon szczęścia. Jego poziom zależy od etapu relacji. Nasz organizm przyzwyczaja się do jego stałej dawki i poniekąd uzależnia od niej. Właśnie dlatego w przypadku zerwania, osoba zakochana odczuwa cierpienie, jej apetyt często spaja Gimnazjalista w szatniach. Oczywiście mowa tutaj o gimnazjalnych związkach, których u nas nie brakuje. Niektóre trwają zaledwie kilka tygodni. Inne, z tego co wiem, nawet dwa lata i uczucie nie wydaje się słabnąć! Nie ma na to reguły. lekcjach byliśmy obecni tylko fizycznie, bo myśli były gdzieś daleko, za klasą, za szkołą... Jednym słowem: bujaliśmy w obłokach. Jak zapewne zauważyliście, w naszej szkole występuje pewne, nie rzadko spotykane zjawisko. Objawia się najczęściej przy kaloryferach. Niekiedy również na półpiętrach czy Wychodzi więc na to, że dla każdego coś miłego (bądź niekoniecznie miłego, ale zawsze coś), bo jest i radość i smutek no i oczywiście wspomniana wyżej dopamina. Anna Świderek Str. 16

17 SAMORZĄD Nasz samorząd zaczął działać. Już się poznaliśmy, uzgodniliśmy plan pracy i ruszamy do boju. Jeżeli chcesz wiedzieć, co robimy i co zamierzamy, czytaj nasze artykuły. W październiku zorganizowaliśmy zbiórkę karmy, koców oraz innych rzeczy potrzebnych w schronisku dla zwierząt. Otóż każdy z Was mógł się do niej włączyć. Dzięki zaangażowaniu wielu osób udało zebrać się nam sporą ilość rzeczy. Opiekunowie Samorządu Szkolnego, wraz z ochotnikami, zawieźli (5 listopada) zebrane dary do schroniska w Przegorzałach. Karmy, koce i zabawki na pewno przydadzą się zwierzakom, które tam mieszkają. Przy okazji wizyty w azylu postanowiliśmy przejść się i zobaczyć, co tam się dzieje. Okazało się, że znajduje się tam ponad 600 zwierząt. To naprawdę dużo. Zrobiło nam się ich żal, bo niestety warunki nie są idealne i nikt nie otacza ich miłością, na jaką zasługują. Byliśmy z siebie i z osób, które przekazały chodź jedną puszkę karmy, dumni. Cieszyliśmy się, że możemy im chodź trochę pomóc. Zachęcamy wszystkich społeczników i uczniów gimnazjum, aby odwiedzili schronisko i zaadoptowali zwierzaka. Chcielibyśmy jeszcze raz zorganizować tego typu zbiórkę, aby pomóc im jeszcze bardziej. W naszej szkole odbyła się też akcja Znicz z okazji święta 1 listopada. Wiele osób przyniosło znicze, które samorząd szkolny wraz z wolontariuszami zapalił na Grobie Nieznanego Żołnierza, który znajduje się na przykościelnym cmentarzu w Luborzycy. W jakim celu? Aby uczcić pamięć tych, którzy już odeszli i nigdy nie wrócą. Samorząd wykazał się pomysłowością i wymyślił konkurs na najlepiej udekorowaną klasę w stylu halloween. Postanowiliśmy zorganizować taki konkurs, aby klasy zintegrowały się, pośmiały, by chodź przez chwilę nasza szkoła wyglądała mrocznie. Pierwsze miejsce zajęła klasa IIIa, drugie miejsce klasa, a trzecie Ia. Samorząd ma wiele bardzo ciekawych pomysłów, które można by wymieniać bardzo długo i mamy nadzieje, że chociaż część z nich zostanie zrealizowana. Czekajcie na rozwój zdarzeń Julia Chrobak Co to Halloween? Kiedy jest obchodzone? Na czym polega? I w końcu jak Polacy są nastawieni do obchodów tego święta? Halloween jest świętem pogańskim, obchodzonym w nocy 31 października, czyli przed dniem Wszystkich Świętych. Zwyczaj ten najhuczniej świętowany jest w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Głównym symbolem święta jest święcąca w środku dynia z wyszczerbionymi zębami. W tąęnoc organizuje się parady, bale, maskarady. Dzieci przebrane za potwory, wampiry czy inne Str. 17

18 czarownice pukają do sąsiadów z pytaniem: Cukierek albo psikus? Halloween jest zwyczajem pogańskim, niewywodzącym się z naszej kultury. Dlatego wiele osób uważa, że taka zabawa nie przystoi chrześcijanom oraz ośmiesza idee naszych świąt - Wszystkich Świętych i Zaduszek. Inni natomiast, twierdzą, że takie chodzenie po domach to zamach na prywatność mieszkańców. A rodzice? A rodzice, jak rodzice boją się o bezpieczeństwo i zdrowie swoich dzieci, pukających do mieszkań obcych ludzi. Święto Halloween nie jest wpisane w kanon świąt obchodzonych w Polsce. I słusznie. Nie wierzymy w duchy, wampiry ani czarownice Ten zwyczaj możemy traktować, jako dobrą zabawę. Jest to świetny pretekst do zorganizowania balu przebierańców czy zwykłe- HALLOWEEN go spotkania z przyjaciółmi. A konkurs zorganizowany przez Samorząd Uczniowski na najładniej udekorowaną klasę, sprawił, że nasze gimnazjum na chwilę zamieniło się w nawiedzony dom. A poza tym mogliśmy się zintegrować z klasą, pośmiać i trochę oderwać się od codzienności. Jadwiga Molga Ostatnio bardzo zainteresowało mnie coraz bardziej popularne święto Halloween, ponieważ chciałem poznać historię tego święta i prawdziwy cel. Dla wielu jest tylko zabawa i nie prowadzi do złego, ani nie kłóci się z naszą religią chrześcijańską. Sprawą, która w pewnym sensie zachęciła mnie do napisania zamieszczonej poniżej wypowiedzi, jest artykuł Jadzi Molgi, z którym nie mogę się zgodzić. Jak jest naprawdę? Otóż zacząłem od przeglądania stron katolickich, w których jasno pisze, że kościół sprzeciwia się temu świętu. Jednak do potwierdzenia tezy potrzebne są argumenty, których na szczęście nie brakuje. Nie można powiedzieć, że Halloween to święto pogańskie, ale jest to święto satanistyczne! Żeby lepiej zrozumieć ideę, warto zapoznać się z historią. Niestety, można tylko współczuć ludziom, którzy nie znając początków tego święta i uważają, że to tylko dobra zabawa. Jego historia rozpoczyna się około 2 tysiące lat temu, kiedy to Celtowie 31 października obchodzili ostatni dzień roku, żegnali lato, witali zimę i obchodzili święto zmarłych. Czcili swojego boga śmierci. Uważali, że złe duchy błąkają się po Ziemi, przeszkadzając ludziom oraz że składając ofiary, pomogą duchom w dotarciu do niebieskiej chwały. Obchody te były połączone z początkiem roku, czyli świętem słońca przypadającym na 1 listopada. Wspomnieć należy, że Celtowie sami bardzo bali się tej nocy, bo czuli obecność złych duchów. Drui- dowie, czyli kapłani ludu, wieczorem wyruszali, aby zbierać od ludzi ofiary jedzenia, lecz często również ofiary z ludzi. Zazwyczaj były to młode dziewczęta, które palono na stosie w ofierze szatanowi. Tutaj również pojawia się historia lampionów z dyń. Takie świece, umieszczone w dyni tworzono z ludzkiego tłuszczu - ofiary. Następnie przekazywano ją rodzinie spalonej dziewczyny, aby chroniły dom przed złymi duchami. Słynne do dziś powiedzenie treat or trick również wywodzi się od słów wypowiadanych przez celtyckich kapłanów. Kiedy tego wieczoru nie otrzymali dostatecznej ofiary od danej rodziny, trick iem było powieszenie heksagramu na drzwiach, który był znakiem że szatan może bez ograniczeń gnębić i zabijać domowników. Jak już wcześniej wspomniałem, niektórzy się tłumaczą, że przecież oni nie czczą szatana i traktują to jako zabawę. Warto jednak wiedzieć, że szatan traktuje to wszystko poważnie i cieszy się, że chociaż pod taką formą oddajemy mu cześć w dzień, o którym Bibliia Szatana mówi: Halloween jest najważniejszym dniem w roku dla kościoła szatana.. Zastanówmy się zatem czy tego chcemy? Niestety, ciężko, ale musimy połączyć te słowa z naszą szkołą. W tym roku zorganizowano akcję dekorowania klas z tej okazji. Muszę przyznać, że sam po części uczestniczyłem w tym przedsięwzięciu, czego po zaczerpnięciu informacji o Halloween, szczerze żałuję. Mam nadzieję, że nasze gimnazjum, któremu nadano imię Świętej Królowej Jadwigi, nie chce jawnie i uroczyście czcić szatana i w przyszłym roku podobna akcja się nie powtórzy. Na koniec warto przytoczyć słowa Św. Pawła, który w liście do Tesaloniczan pisze: Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Karol Pawłowski Ja Gimnazjalista Str. 18

19 TEMAT MIESIĄCA Palenie chyba znowu stało się modne. Ten problem widać wszędzie. Palić zaczynają już osoby w gimnazjum czy nawet podstawówce. Zaczyna się od jednego papierosa- żeby spróbowa, a co jest potem? O tym, że od papierosów można się uzależnić, wiedzą wszyscy. Często słyszy się reklamy na temat plastrów, leków czy innych rzeczy, które leczą uzależnienie od nikotyny. Mimo to, że się o tym mówi, ludzie sięgają po papierosy. I robią to świadomie, bo przecież na paczkach widnieje napis dużymi, drukowanymi literami palenie zabija. Ma on na celu uświadomić tym, którzy sięgają po nikotynę, że jest to naprawdę szkodliwe. Ale co z tego? Ludzie bagatelizują ten fakt. Dlaczego? Właśnie dlatego, że są uzależnieni i nie mogą bez tytoniu wytrzymać. Czemu tak się dzieje? Cała historia z papierosem zaczyna się od jednego na spróbowanie. Najlepiej by było, gdyby po tym pierwszym razie zrezygnować z nich do końca życia. Ale niestety tak jest rzadko. Po pierwszym papierosie jest następny i jeszcze następny. Powód? Myślimy, że dzięki temu odstresujemy się i uspokoimy. To tylko złudzenie. Nie lepiej spokojnie usiąść, albo wyżyć się poprzez bieg czy długi spacer? Na pewno byłoby to zdrowsze. Oprócz tego uciekamy od problemów do papierosów. Nie powiodło nam się w szkole, ktoś nas zranił, nie czujemy się akceptowani? To nie powód, żeby zacząć się truć. Nie lepiej pokazać, że jesteś silny i potrafisz radzić sobie z problemem w inny sposób? Zawsze można iść do psychologa, porozmawiać z rodzicami, rodzeństwem czy przyjaciółką. Wróćmy do tego jak powstaje uzależnienie - myślisz, że jak zapaliłeś sobie raz, to czemu tego nie ponowić? Przecież przez to jest się takim fajnym. Czujesz się doroślejszy, mądrzejszy, a może chcesz zaszpanować? Przecież to takie modne, czemu i ja mam tego nie robić? Dzięki temu mogę zdobyć nowych kolegów i koleżanki- poczęstuję ich jednym na dobry początek znajomości. Czy naprawdę tak myślisz? Według mnie to rozumowanie jest płytkie, człowieka powinno lubić się za to, jaki jest, a nie za to, co robi. Palenie papierosa po papierosie prowadzi do uzależnienia, o którym już wspomniałam. Z nałogu już nie tak łatwo zrezygnować. Czując zapach dymu, ma się ochotę zapalić, więc robi się to. Jeżeli dojdzie do uzależnienia, nie wystarczy nam jeden papieros, on przekształca się w jedną, dwie paczki dziennie. A co z naszym organizmem? No właśnie, oprócz tego, że jesteśmy psychicznie uzależnieni od nikotyny, odbija się to również na naszym zdrowiu fizycznym. Coraz więcej słyszy się teraz o chorobie, jaką jest nowotwór. Umiera naprawdę wiele ludzi, nie są znane wszystkie przyczyny nowotworu, ale jednym z nich jest na pewno palenie papierosów. Więc po co to robić? Sami siebie chcemy skazać na śmierć, cierpienie i chorobę? Czy Str. 19

20 TEMAT MIESIĄCA to normalne, że mając naście lat sięgacie już po fajki i psujecie sobie przyszłość? Bo oprócz wpływu ujemnego na płuca, nikotyna wpływa również na cały organizm człowieka - na układ oddechowy, pokarmowy, krążenia, układ nerwowy, a także na mózg. Jeśli myślisz, że jeden papieros jeszcze nikomu nie zaszkodził, jesteś w błędzie. Oto kilka przykładów, aby Ci to udowodnić: Paląc papierosy zwiększasz ryzyko wystąpienia zawału serca i udaru mózgowego trzykrotnie. Efekt ten jest szczególnie wyraźny podczas palenia pierwszego papierosa w godzinach porannych. Znany jest fakt częstszego występowania nadciśnienia złośliwego u palaczy. Paląc papierosy narażasz nie tylko siebie, ale również osoby z Twojego najbliższego otoczenia. Bierne wdychanie dymu tytoniowego wywiera szczególnie niekorzystny wpływ na układ krążenia u dzieci. Nie pocieszaj się tym, że paśrednia długość życia osób niepalisz niewiele lub mniej niż kiedyś. lących w krajach rozwiniętych Nie ma "bezpiecznej" liczby systematycznie rośnie. wypalanych papierosów. Palenie nawet 5 papierosów dziennie wiąszacuje się, że średnia różnica że się ze wzrostem ryzyka wystądługości życia między osobami pienia powikłań nadciśnienia tętniepalącymi a palaczami wynosi niczego. 15 lat. U osób palących znacznie Czy warto dla przyjemności zaciączęściej niż u niepalących dochogania się dymem papierosowym dzi do konieczności amputacji poświęcić 15 lat życia? nóg (z powodu miażdżycy tętnic kończyn dolnych). źródło: Nie daj się nabrać na papierosy "light" lub "ultra-light". Aż 75% palaczy uważa, że palenie A teraz, jeśli jesteś jednym takich papierosów jest mniej z palaczy, zastanów się, czy naszkodliwe. Tymczasem badania naukowe wskazują, że w po- prawdę warto? Zrozum, że przez równaniu z papierosami trady- to sam skazujesz się na chorobę cyjnymi palenie takich papiero- lub śmierci. Podejmij decyzję sów nie zmniejsza ryzyka wy- o rzuceniu palenia od dzisiaj! stąpienia zawału mięśnia sercowego. Wiktoria Klimczak Palenie papierosów jest w Polsce przyczyną co drugiego zgonu mężczyzn w wieku lat - jesteśmy niestety pod tym względem światowym liderem. Pomimo takich napisów ludzie i tak sięgają po papierosy Ja Gimnazjalista Str. 20