Warszawa, dnia 13 kwietnia 2016 r. Poz. 497 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 5 kwietnia 2016 r.

Transkrypt

1 DIEIK USTAW RECYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 13 kwietnia 2016 r. Poz. 497 ROPORĄDEIE MIISTRA OBROY ARODOWEJ z dnia 5 kwietnia 2016 r. w sprawie orzekania o zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego, orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz emerytów i rencistów Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego a podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2014 r. poz i 1822 oraz z 2015 r. poz. 1066, 1217, 1268 i 2023) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne 1. Rozporządzenie określa: 1) właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w sprawach orzekania o zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, zwanej dalej SKW, i Służbie Wywiadu Wojskowego, zwanej dalej SWW ; 2) właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w sprawach uznania funkcjonariusza SKW i SWW, zwanego dalej funkcjonariuszem, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego za inwalidę oraz uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, a także związku śmierci funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego ze służbą; 3) właściwość i tryb kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby; 4) właściwość i tryb kontroli prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego; 5) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW; 6) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich; 7) szczegółowe warunki orzekania w sprawach, o których mowa w pkt 1 4; 8) właściwość organów i tryb uchylania orzeczeń wojskowych komisji lekarskich w ramach nadzoru. 2. Użyte w rozporządzeniu skróty oznaczają: 1) ustawa ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego; 2) członka rodziny członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. z 2014 r. poz. 213 i 1822).

2 Dziennik Ustaw 2 Poz. 497 Rozdział 2 Właściwość wojskowych komisji lekarskich Do orzekania w sprawach, o których mowa w 1, są właściwe: 1) rejonowe wojskowe komisje lekarskie w Bydgoszczy, Ełku, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu i Żaganiu oraz Rejonowa Wojskowa Komisja Morsko-Lekarska w Gdańsku, 2) Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zwane dalej wojskowymi komisjami lekarskimi. 2. Właściwość miejscową wojskowych komisji lekarskich ustala się: 1) w stosunku do kandydatów do służby w SKW lub SWW ze względu na miejsce ich zamieszkania albo siedzibę jednostki organizacyjnej, w której mają zamiar pełnić służbę; 2) w stosunku do emerytów i rencistów policyjnych ze względu na miejsce ich zamieszkania. 4. Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy orzekanie w stosunku do: 1) funkcjonariuszy w sprawach, o których mowa w 1 pkt 1 4; 2) kandydatów do służby w SKW i SWW w sprawach orzekania o zdolności do tej służby; 3) emerytów i rencistów policyjnych w sprawach, o których mowa w 1 pkt 2 i Do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej należy: 1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń wojskowych komisji lekarskich wymienionych w 3 ust. 1 pkt 1; 2) zatwierdzanie projektów orzeczeń wojskowych komisji lekarskich wymienionych w 3 ust. 1 pkt 1, ustalających związek lub brak związku śmierci ze służbą w SKW i SWW; 3) zajmowanie stanowiska wobec sprzeciwów do projektów orzeczeń i orzeczeń wojskowych komisji lekarskich. Rozdział 3 Kierowanie do wojskowych komisji lekarskich i kontrole badania inwalidów 6. Funkcjonariuszy oraz kandydatów do służby w SKW i SWW kierują do wojskowej komisji lekarskiej podmioty wymienione w art. 4 ust. 4 ustawy Inwalidów kieruje z urzędu do wojskowej komisji lekarskiej wojskowy organ emerytalny w terminie badania kontrolnego: 1) wyznaczonym przez wojskową komisję lekarską zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2015 r. poz. 900, 1268 i 1830); 2) wcześniejszym niż termin wskazany w pkt 1, jeżeli nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia inwalidy, potwierdzone przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, i zachodzi przypuszczenie, że ustalona grupa inwalidztwa może ulec zmianie. 2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się emerytów i rencistów policyjnych na ich wniosek, jeżeli nastąpiło pogorszenie ich stanu zdrowia, potwierdzone przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. 8. Wojskowa komisja lekarska może wyznaczyć termin badania kontrolnego przed terminem wyznaczonym na podstawie art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, jeżeli zachodzi przypuszczenie, że ustalona w orzeczeniu grupa inwalidztwa może ulec zmianie.

3 Dziennik Ustaw 3 Poz Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się zgodnie z właściwością i zasięgiem działania tej komisji określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 827, z późn. zm. 1) ). 10. Podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 4 ustawy, przekazuje wojskowej komisji lekarskiej posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW i emeryta lub rencisty policyjnego i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci ze służbą. 11. Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 4 Postępowanie przed wojskowymi komisjami lekarskimi Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech lekarzy. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyznacza przewodniczącego składu orzekającego. 2. Wojskowa komisja lekarska orzeka zwykłą większością głosów składu orzekającego. 3. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest podpisywane przez wszystkich członków składu orzekającego oraz opatrywane pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej Odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wnosi się do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej za pośrednictwem wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 2. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej, za pośrednictwem której wniesiono odwołanie, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie podmiot kierujący Centralna Wojskowa Komisja Lekarska rozpatruje odwołanie w składzie trzech lekarzy. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyznacza przewodniczącego składu orzekającego. 2. Centralna Wojskowa Komisja Lekarska, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby Centralna Wojskowa Komisja Lekarska może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie. 3. Centralna Wojskowa Komisja Lekarska orzeka zwykłą większością głosów składu orzekającego. 4. Do orzeczenia Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej stosuje się odpowiednio przepis Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw wraz z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej, która zajmuje stanowisko w sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprzeciwu. 2. Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby Centralna Wojskowa Komisja Lekarska może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie. 3. W razie uznania zasadności sprzeciwu przez Centralną Wojskową Komisję Lekarską skład orzekający wojskowej komisji lekarskiej wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. 4. Przepisy ust. 1 3 stosuje się odpowiednio w postępowaniu odwoławczym, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów lekarzy Minister Obrony arodowej może, w trybie nadzoru, uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych. 1) miany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1220, 1224, 1830, 2183 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 178.

4 Dziennik Ustaw 4 Poz Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej. 3. Uchylając orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio Minister Obrony arodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie. 4. W razie uchylenia orzeczenia sprawę rozpatruje w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona odpowiednio przez Ministra Obrony arodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3. Rozdział 5 Orzekanie o zdolności do służby w SKW i SWW oraz o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z tą służbą 17. Orzekając o zdolności do służby w SKW i SWW, wojskowe komisje lekarskie zaliczają jednocześnie daną osobę do jednej z kategorii zdolności do takiej służby, zgodnie z wykazem chorób i ułomności uwzględnianym przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia Orzekając o zdolności do służby w SKW i SWW, wojskowa komisja lekarska, w przypadku stwierdzenia u funkcjonariusza choroby lub ułomności, orzeka również o: 1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności ze służbą w SKW lub SWW, 2) zaliczeniu lub niezaliczeniu funkcjonariusza do jednej z grup inwalidztwa oraz o związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW na podstawie kryteriów określonych w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz ich rodzin. 2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do służby w SKW i SWW wojskowa komisja lekarska stwierdzi u funkcjonariusza przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z tą służbą i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku ze służbą w SKW lub SWW. 3. Orzekając o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową. Rozdział 6 Tryb orzekania o zdolności do służby w SKW i SWW oraz o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z tą służbą Orzeczenia w sprawach, o których mowa w 1 pkt 1, wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, o których mowa w 10, wykorzystując w szczególności: 1) opis przebiegu służby sporządzony z akt personalnych funkcjonariusza oraz informację o warunkach jej pełnienia; 2) informację o warunkach i przebiegu służby sporządzoną na potrzeby wojskowych komisji lekarskich; 3) dokumenty uzyskane w trybie określonym w 21 ust. 2; 4) karty informacyjne leczenia szpitalnego; 5) historie zdrowia i choroby; 6) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby; 7) informacje pochodzące z wywiadu lekarskiego.

5 Dziennik Ustaw 5 Poz Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy, ich przebieg i wynik leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz na podstawie badania, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej funkcjonariusza Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą w SKW lub SWW wskutek wypadku wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej. 2. Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą w SKW lub SWW wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia przez niego służby Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji. 2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, że do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą w SKW lub SWW, pisemnie wzywa funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW, a w razie ich śmierci członka rodziny, do ich dostarczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wezwać podmiot, który skierował funkcjonariusza, oraz szefów jednostek organizacyjnych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. 3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego na dostarczenie dokumentów lub po otrzymaniu od podmiotu, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, pisemnej informacji, że nie posiada on żadnych dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej zawiera w szczególności: 1) rozpoznanie; 2) ustalenie kategorii zdolności do służby w SKW lub SWW, a w razie stwierdzenia chorób i ułomności określenie ich związku lub braku związku ze służbą w SKW lub SWW; 3) pouczenie o prawie wniesienia odwołania. 2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego funkcjonariusza zawiera w szczególności: 1) ustalenie przyczyny śmierci; 2) ustalenie związku lub braku związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW; 3) pouczenie o prawie wniesienia odwołania. 3. Wzór orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej w sprawie: 1) zdolności do służby w SKW lub SWW jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia; 2) ustalenia związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej, w którym ustala się związek lub brak związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła wraz z pozostałą dokumentacją do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w celu zatwierdzenia. 2. Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji, a w razie potrzeby może przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dokumentów. 3. W przypadku zatwierdzenia projektu orzeczenia Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zwraca go w formie pisemnej wojskowej komisji lekarskiej, aby ta wydała orzeczenie w takim brzmieniu jak w zatwierdzonym projekcie. 4. W przypadku niezatwierdzenia projektu orzeczenia Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zwraca go w formie pisemnej wojskowej komisji lekarskiej do ponownego rozpatrzenia sprawy i wydania orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko.

6 Dziennik Ustaw 6 Poz Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust Do składu orzekającego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej rozpatrującego odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej, w którym został ustalony związek lub brak związku śmierci ze służbą wojskową w SKW lub SWW, nie mogą być wyznaczone osoby, które brały udział w zatwierdzaniu projektu tego orzeczenia. 24. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do służby w SKW lub SWW, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się funkcjonariuszowi albo kandydatowi do służby w SKW lub SWW, a w razie śmierci członkowi rodziny, a także podmiotowi, który skierował funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW do wojskowej komisji lekarskiej. Rozdział 7 Kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego Kontrolę prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, o której mowa w art. 4 ust. 3c ustawy, wojskowa komisja lekarska przeprowadza na wniosek Szefa SKW lub SWW. 2. Wojskowa komisja lekarska w toku kontroli może przeprowadzić badanie lekarskie funkcjonariusza w wyznaczonym miejscu Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego, o której mowa w art. 4 ust. 3g ustawy, przeprowadza członek wojskowej komisji lekarskiej upoważniony przez przewodniczącego wojskowej komisji lekarskiej, na wniosek Szefa SKW lub SWW. 2. W przypadku stwierdzenia w trakcie kontroli nieprawidłowego wykorzystania zwolnienia lekarskiego członek wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, sporządza protokół, w którym wskazuje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie tego zwolnienia lekarskiego. 3. Protokół przedstawia się kontrolowanemu funkcjonariuszowi, który może zgłosić do niego uwagi na piśmie w terminie 3 dni. W przypadku zgłoszenia uwag przez funkcjonariusza załącza się je do protokołu. 4. W razie niemożności lub odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego funkcjonariusza, członek wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza odpowiednią wzmiankę w protokole i podaje przyczyny braku podpisu. 5. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania zwolnienia lekarskiego wojskowa komisja lekarska wykonuje czynność, o której mowa w art. 4 ust. 3h ustawy. Rozdział 8 Orzekanie o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz związku lub braku związku chorób, ułomności z tą służbą, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji O związku lub braku związku chorób i ułomności ze służbą w SKW lub SWW wojskowa komisja lekarska orzeka, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń ustalonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 2. O niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji wojskowa komisja lekarska orzeka na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748, 1240, 1302 i 1311).

7 Dziennik Ustaw 7 Poz. 497 Rozdział 9 Tryb orzekania o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci z tą służbą, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, wykorzystując w szczególności: 1) odpis przebiegu służby z akt personalnych funkcjonariusza oraz informację o warunkach jej pełnienia; 2) informację o warunkach i przebiegu służby sporządzoną na potrzeby wojskowych komisji lekarskich; 3) dokumenty uzyskane w trybie określonym w 19 ust. 1; 4) historie chorób z leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego; 5) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby; 6) kartę badań profilaktycznych i okresowych; 7) informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu funkcjonariusza, emeryta lub rencisty. 2. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy, ich przebieg i wynik leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz jednostki na podstawie badania lekarskiego, karty opisu stanowiska służbowego, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej funkcjonariusza Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego ze służbą w SKW lub SWW wskutek wypadku wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego. 2. Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego ze służbą w SKW lub SWW wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia przez nich służby Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji. 2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, że do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą w SKW lub SWW, pisemnie wzywa funkcjonariusza, emeryta lub rencistę, a w razie ich śmierci członka rodziny, do ich dostarczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do podmiotu, który skierował funkcjonariusza, emeryta albo rencistę policyjnego do wojskowej komisji lekarskiej, oraz do dowódców jednostek organizacyjnych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. 3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego na dostarczenie dokumentów lub po otrzymaniu od podmiotu, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, pisemnej informacji, że nie posiada on żadnych dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji. 4. Jeżeli podmiot, który skierował funkcjonariusza, albo szef jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełnił służbę, nie dostarczy dokumentów, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonych tego funkcjonariusza Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej zawiera w szczególności: 1) rozpoznanie; 2) stanowisko w przedmiocie zaliczenia funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego do jednej z grup inwalidztwa i ustalenie daty lub okresu powstania inwalidztwa, a także daty powstania grupy inwalidztwa; 3) określenie związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz ustalenie, czy inwalidztwo powstało wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku z tą służbą, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze;

8 Dziennik Ustaw 8 Poz ) ustalenie związku lub braku związku chorób i ułomności ze służbą w SKW lub SWW; 5) stanowisko dotyczące niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, a w przypadku ustalenia niezdolności do samodzielnej egzystencji określenie daty powstania tej niezdolności; 6) określenie zdolności do służby w SKW lub SWW i zaliczenie funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego do jednej z kategorii zdolności do służby w SKW lub SWW; 7) termin badania kontrolnego inwalidy; 8) pouczenie o prawie wniesienia odwołania. 2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego zawiera w szczególności: 1) ustalenie przyczyny śmierci; 2) ustalenie związku lub braku związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW; 3) pouczenie o prawie wniesienia odwołania. Rozdział 10 Przepis przejściowy i końcowy 32. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia prowadzi się według przepisów dotychczasowych. 33. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. 2) Minister Obrony arodowej: A. Macierewicz 2) iniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony arodowej z dnia 26 września 2006 r. w sprawie orzekania o zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1641), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 69 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 1822).

9 Dziennik Ustaw 9 Poz. 497 WÓR Min s a b ony aro ow j z nia w etnia 2016 ałączniki do rozporządzenia Ministra Obrony arodowej z dnia 5 kwietnia 2016 r. (poz. 497) ałącznik nr , dnia r. (pieczęć nagłówkowa jednostki wojskowej) SKIEROWAIE do... (nazwa wojskowej komisji lekarskiej) w celu azwisko, imię i imiona rodziców: 2. r PESEL: 3. Stopień służbowy*: Miejsce i data urodzenia: Przydział służbowy:... (jednostka organizacyjna, zajmowane stanowisko) 6. Data wstąpienia do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego*: Miejsce zamieszkania: Rozpoznanie: 9. Dotychczas wydane orzeczenia (nazwa wojskowej komisji lekarskiej, numer orzeczenia, data wydania, rozpoznanie za pomocą paragrafów):

10 Dziennik Ustaw 10 Poz Termin stawiennictwa: Uzasadnienie: (lekarz jednostki) mp. (podmiot kierujący) * ie dotyczy kandydatów do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego.

11 Dziennik Ustaw 11 Poz. 497 ałącznik nr 2 WYKA CHORÓB I UŁOMOŚCI UWGLĘDIAY PRY OREKAIU O DOLOŚCI DO SŁUŻBY W SŁUŻBIE KOTRWYWIADU WOJSKOWEGO LUB SŁUŻBIE WYWIADU WOJSKOWEGO Paragraf Punkt Choroba i ułomność Grupa I* Grupa II* RODIAŁ I BUDOWA CIAŁA 1 1 Wzrost powyżej 185 cm przy proporcjonalnej budowie ciała / 2 Wzrost poniżej 160 cm do 155 cm przy proporcjonalnej budowie ciała / 3 Wzrost poniżej 155 cm przy proporcjonalnej budowie ciała 4 Słaba budowa ciała / 5 Słaba budowa ciała upośledzająca sprawność ustroju 6 Słaba budowa ciała znacznie upośledzająca sprawność ustroju 7 Otyłość nieupośledzająca sprawności ustroju / 8 Otyłość upośledzająca sprawność ustroju 9 Otyłość znacznie upośledzająca sprawność ustroju 10 Transseksualizm, obojnactwo

12 Dziennik Ustaw 12 Poz Odwrotne położenie trzewi bez zaburzeń sprawności ustroju / 12 Odwrotne położenie trzewi z zaburzeniami sprawności ustroju Objaśnienia szczegółowe * Osoby badane przez wojskowe komisje lekarskie dzieli się na dwie grupy: grupa I (kolumna czwarta wykazu) obejmuje kandydatów do służby, grupa II (kolumna piąta wykazu) obejmuje funkcjonariuszy SKW lub SWW. Do 1 pkt 4 i 5. Słabą budowę ciała należy oceniać nie tylko na podstawie dysproporcji między wzrostem i ciężarem ciała, lecz również biorąc pod uwagę stan umięśnienia oraz stan układu krążenia w oparciu o próby czynnościowe. Ocenę zdolności do służby w SKW lub SWW przy słabej budowie ciała należy opierać na stwierdzeniu ogólnej sprawności ustroju. pkt 7 i 8. Rozpoznanie otyłości powinno opierać się na stwierdzeniu nadmiernie rozwiniętej tkanki tłuszczowej. Funkcjonariuszy z nadmiernie rozwiniętą tkanką tłuszczową, po stwierdzeniu, że jej wzrost jest spowodowany nadmiernym odżywianiem, należy przy sprawnym układzie krążenia i oddechowym (próby czynnościowe) uznawać za zdolnych. Przez otyłość znacznie upośledzającą sprawność ustroju należy rozumieć otyłość znacznego stopnia, przy niewydolności układu krążenia i oddechowego. RODIAŁ II SKÓRA, TKAKA PODSKÓRA, ACYIA LIMFATYCE I WĘŁY CHŁOE Przewlekłe choroby skóry nieupośledzające sprawności ustroju 2 Przewlekłe choroby skóry nieznacznie szpecące lub nieznacznie upośledzające sprawność ustroju / 3 Przewlekłe choroby skóry szpecące lub upośledzające sprawność ustroju /

13 Dziennik Ustaw 13 Poz Przewlekłe choroby skóry znacznie szpecące lub znacznie upośledzające sprawność ustroju 5 Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne nieupośledzające sprawności ustroju 6 Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne upośledzające sprawność ustroju 7 Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne znacznie upośledzające sprawność ustroju / 8 Tatuaże nieszpecące / 9 Tatuaże szpecące 10 Torbiel włosowa z przetoką lub bez przetoki / 11 Torbiel włosowa nawrotowa po wielokrotnych (trzech i więcej) operacjach niepoddająca się leczeniu / 3 1 Blizny nieszpecące lub nieupośledzające sprawności ustroju 2 Blizny nieznacznie szpecące lub nieznacznie upośledzające sprawność ustroju / 3 Blizny szpecące lub upośledzające sprawność ustroju / 4 Blizny znacznie szpecące lub znacznie upośledzające sprawność ustroju 5 Blizny po samouszkodzeniach /

14 Dziennik Ustaw 14 Poz Schorzenia naczyń limfatycznych lub węzłów chłonnych nieznacznie upośledzające sprawność ustroju 2 Schorzenia naczyń limfatycznych lub węzłów chłonnych upośledzające sprawność ustroju / Objaśnienia szczegółowe Do 2. owotwory skóry należy kwalifikować według paragrafów rozdziału XVIII owotwory. pkt 2 i 3. Według tych punktów należy kwalifikować między innymi łagodne i ograniczone postacie łuszczycy oraz rybią łuskę i wyprysk kontaktowy. Rozpoznanie wyprysku kontaktowego wymaga wykonania testów skórnych. pkt 4. Według tego punktu należy kwalifikować różnorodne przewlekłe uogólnione choroby skóry, jak: zespół atopowego zapalenia skóry, wrodzone zaburzenia rogowacenia skóry znacznego stopnia (rogowiec dziedziczny), wrodzone dziedziczne oddzielanie się naskórka, pęcherzyca zwykła i liściasta, uogólnione i nawracające lub oporne na leczenie postacie łuszczycy. pkt 9. Osoby z rozległymi szpecącymi tatuażami należy kierować do PP (w ramach badań komisyjnych). pkt 10 i 11. Torbiel włosową należy różnicować z przetoką skórną i kwalifikować w zależności od efektów leczenia. Rozpoznanie powinno być potwierdzone badaniem chirurgicznym lub dokumentacją leczenia szpitalnego. Do 3 pkt 3 i 4. Według tych punktów należy kwalifikować rozległe blizny połączone z ubytkami tkanek miękkich (po zranieniach, oparzeniach itp.) oraz blizny w miejscach narażonych na tarcie w czasie ruchów i chodzenia lub znacznie szpecące, upośledzające funkcję narządów lub całego organizmu. pkt 5. Osoby z bliznami po samouszkodzeniach należy kierować do PP. RODIAŁ III CASKA Przebyty uraz głowy bez trwałych następstw

15 Dziennik Ustaw 15 Poz niekształcenie czaszki nieupośledzające sprawności ustroju 2 niekształcenia czaszki (np. guzy, wgniecenia) oraz ubytki kości czaszki pourazowe lub chorobowe upośledzające sprawność ustroju 3 niekształcenia czaszki (np. guzy, wgniecenia) oraz ubytki kości czaszki pourazowe lub chorobowe znacznie upośledzające sprawność ustroju / / 4 Przepukliny mózgu 5 Obce ciała w mózgu RODIAŁ IV ARĄD WROKU niekształcenie powiek nieupośledzające funkcji ochronnej / 2 niekształcenie powiek nieznacznie upośledzające funkcję ochronną / 3 niekształcenie powiek upośledzające funkcję ochronną / 4 Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek nieupośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność ochronną oka / 5 Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek trudno poddające się leczeniu upośledzające sprawność oka /

16 Dziennik Ustaw 16 Poz rosty spojówki gałkowej i powiekowej nieupośledzające ruchów gałki ocznej lub powiek 7 rosty spojówki gałkowej lub powiekowej upośledzające skrajne wychylenie gałki ocznej lub ruchomość powiek niepowodujące wysychania rogówki 8 rosty spojówki gałkowej i powiekowej upośledzające ruchomość gałki ocznej lub powiek powodujące wysychanie rogówki / 8 1 ieznaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łez 2 naczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łez 9 1 Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej przy ostrości wzroku drugiego oka nie mniejszej niż 0,8 bez korekcji albo po zastosowaniu szkieł sferycznych do ±3,0 D lub cylindrycznych do + 2,0 D 2 Ślepota jednego oka lub brak gałki ocznej przy ostrości wzroku drugiego oka poniżej 0,8 nie mniej niż 0,5 po zastosowaniu szkieł sferycznych do ±6,0 D lub cylindrycznych do ±3,0 D 3 Ślepota jednego oka lub brak gałki ocznej przy ostrości wzroku drugiego oka poniżej 0,5 do 0,1 po zastosowaniu optymalnej korekcji szkłami sferycznymi lub cylindrycznymi 4 Całkowita ślepota lub brak obu gałek ocznych 10 1 ieznaczny oczopląs przy skierowaniu gałek ocznych w bok 2 ieznaczny oczopląs przy patrzeniu wprost wzmagający się przy patrzeniu w bok / / / / /

17 Dziennik Ustaw 17 Poz Wyraźny oczopląs przy patrzeniu wprost / 11 1 ez utajony przy pełnej ostrości wzroku i prawidłowym widzeniu obuocznym 2 ez utajony lub zez jawny nieznacznego stopnia przy ostrości wzroku każdego oka 0,5 lub większej bez korekcji lub z korekcją szkłami sferycznymi do ±3,0 D albo cylindrycznymi do ±1,0 D i przy prawidłowym widzeniu obuocznym / 3 Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zez utajony, zez naprzemienny) z ostrością wzroku każdego oka nie mniejszą niż 0,5 bez korekcji lub z korekcją szkłami sferycznymi do ±6, 0 D albo cylindrycznymi do ±3,0 D / 4 Brak jednoczesnego widzenia obuocznego z ostrością wzroku gorszego oka mniejszą niż 0,5 do 0,1 z korekcją optymalną / 12 1 iedowład mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka porażenny lub pourazowy nieznacznie upośledzający czynność wzrokową, niepowodujący podwójnego widzenia 2 iedowład mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka porażenny lub pourazowy znacznie upośledzający czynność wzrokową, powodujący podwójne widzenie 13 1 Ostrość wzroku jednego oka lub obojga oczu mniejsza niż 0,8 nie mniejsza niż 0,5 bez korekcji szkłami 2 Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi do ±3,0 D lub cylindrycznymi do ±1,0 D / / /

18 Dziennik Ustaw 18 Poz Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi powyżej ±3,0 D do ±6,0 D lub cylindrycznymi powyżej ±1,0 D do ±3,0 D 4 Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi powyżej ±6,0 D lub cylindrycznymi powyżej ±3,0 D / 5 Ostrość wzroku jednego oka co najmniej 0,5, a drugiego 0,1 do 0,4, z optymalną korekcją szkłami sferycznymi lub cylindrycznymi / 6 Ostrość wzroku każdego oka od 0,1 do 0,4 z optymalną korekcją szkłami sferycznymi lub cylindrycznymi 14 1 Przebyte, nienawracające choroby rogówki, twardówki, tęczówki, ciała rzęskowego i soczewki / 2 Przewlekłe i nawracające choroby rogówki, twardówki, tęczówki, ciała rzęskowego i soczewki / 3 Przebyte, nienawracające choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego / 4 Przewlekłe i nawracające choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego 5 ieznaczne upośledzenie rozróżniania barw / / 6 Upośledzenie rozróżniania barw 7 Jaskra /

19 Dziennik Ustaw 19 Poz. 497 Objaśnienia szczegółowe Do 7 pkt 2 i 3. Przy kwalifikowaniu zniekształceń powiek należy kierować się ich skutkiem dla oka (brak objawów wysychania powierzchni gałki ocznej, podrażnienia spojówek, wysychania rogówki). Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji leczenia szpitalnego lub w poradni specjalistycznej. pkt 6 i 7. Przy kwalifikowaniu zrostów spojówki gałkowej i powiekowej należy brać pod uwagę zaburzenia widzenia obuocznego (podwójne widzenie w zależności od amplitudy wychylenia gałek ocznych). Według tych punktów należy kwalifikować również następstwa jaglicy. Do 8. Kwalifikacja orzecznicza powinna opierać się na dokumentacji leczenia szpitalnego lub w poradni specjalistycznej. Do 9. Przez ślepotę oka należy rozumieć także ostrość wzroku poniżej 0,1 niedającą się poprawić szkłami (bez względu na ich siłę korygującą) lub koncentryczne zwężenie pola widzenia średnio do 10 od punktu fiksacji. Do 10. Każdy przypadek oczopląsu podlega konsultacji okulistycznej, neurologicznej i laryngologicznej. Do 11 i 13. Jeżeli ostrość wzroku któregokolwiek oka wynosi poniżej 0,5, należy skierować badanego na badanie okulistyczne w celu określenia wady refrakcji i ustalenia ostrości wzroku po zastosowaniu korekcji. Przy większej różnicy wady między jednym i drugim okiem należy zastosować szkła, jakie badany przyjmuje przy jednoczesnym patrzeniu obojgiem oczu. Przy korekcji ostrości wzroku nie stosuje się szkieł kombinowanych. W przypadku zmętnienia lub zniekształcenia środowisk załamujących za podstawę kwalifikacji przyjmuje się ostrość wzroku. Do 12. W przypadkach stwierdzenia niedowładów lub porażeń mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka jest konieczna konsultacja neurologiczna. W ostatecznej ocenie należy kierować się stopniem upośledzenia funkcji narządu wzroku. Do 13 pkt 5. Kwalifikacja orzecznicza funkcjonariusza wymaga konsultacji okulistycznej. Ocena jest zależna od tego, czy w oku (przy drugim zdrowym) nie stwierdza się krótkowzroczności powyżej 10,0 D, zmian w okolicy plamkowej, ognisk zwyrodnieniowych w siatkówce lub zmętnienia soczewki. Do 14 pkt 1 4. Kwalifikacja orzecznicza po zakończeniu leczenia i ustaleniu rozpoznania. Według tych punktów należy kwalifikować również gruźlicę oraz zmiany pogruźlicze. miany rogówki po zabiegach korekcyjnych wad refrakcji należy kwalifikować według pkt 1. W przypadku zaniku nerwu wzrokowego jest wymagane badanie neurologiczne. Według tych punktów należy kwalifikować również zaburzenia w polu widzenia. W grupie I w pkt 1 3 i w grupie II w pkt 2 4 przy ustalaniu kategorii zdolności należy brać pod uwagę ostrość wzroku. Bezsoczewkowość i pseudosoczewkowość oraz soczewki fakijne należy kwalifikować według 14 pkt 2. pkt 5 i 6. Przez prawidłowe rozróżnianie barw należy rozumieć umiejętność rozróżniania

20 Dziennik Ustaw 20 Poz. 497 czterech barw podstawowych, tj. czerwonej, żółtej, zielonej i niebieskiej. Przez nieznaczne upośledzenie rozróżniania barw należy rozumieć utrudnienie rozróżniania czterech podstawowych barw (pomyłki przy odczytywaniu pojedynczych tablic z zestawu Ishihary lub Stillinga albo przedłużony czas odczytu ponad 3 s). ieumiejętność rozróżniania czterech barw podstawowych należy traktować jako upośledzenie rozróżniania barw. pkt 7. Przy ocenie orzeczniczej jest wymagana dokumentacja dotychczasowego leczenia szpitalnego lub w poradni specjalistycznej. RODIAŁ V ARĄD SŁUCHU niekształcenie lub niedorozwój (nieszpecące) jednej lub obu małżowin usznych bez równoczesnego upośledzenia słuchu / 2 Brak lub znaczny niedorozwój albo znaczne zniekształcenie jednej lub obu małżowin usznych bez równoczesnego upośledzenia słuchu 16 1 Jednostronne lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej bez osłabienia słuchu 2 Jednostronne lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego z osłabieniem słuchu / 3 Jednostronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego z przytępieniem słuchu

21 Dziennik Ustaw 21 Poz Obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego z przytępieniem słuchu 5 Obustronne zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych z głuchotą 17 1 Jednostronny lub obustronny suchy ubytek błony bębenkowej 18 1 Jednostronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego niezależnie od ostrości słuchu 2 Obustronne przewlekłe ropne zapalenie uszu środkowych niezależnie od ostrości słuchu / 19 1 Przebyta antromastoidektomia bez upośledzenia słuchu / 2 Przebyta wygojona jednostronna operacja zachowawcza ucha środkowego / 3 Przebyta wygojona obustronna operacja zachowawcza ucha środkowego / 4 Przebyta jednostronna operacja doszczętna ucha środkowego 5 Przebyta obustronna operacja doszczętna ucha środkowego

22 Dziennik Ustaw 22 Poz Jednostronne lub obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego z osłabieniem słuchu 2 Jednostronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego z przytępieniem słuchu 3 Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego z jednostronnym przytępieniem słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchu lub z obustronnym słuchem gorszym od wyżej wymienionego 21 1 Jednostronne lub obustronne upośledzenie słuchu wyłącznie w zakresie tonów wysokich 2 Jednostronne lub obustronne osłabienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała 3 Jednostronne przytępienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała / / / 4 Jednostronne przytępienie słuchu nawet graniczące z głuchotą przy drugostronnym osłabieniu słuchu 5 Obustronne przytępienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała 6 Jednostronna głuchota / 7 Obustronna głuchota 8 Głuchoniemota 9 Czasowe zaburzenie równowagi ciała 10 Trwałe zaburzenia równowagi ciała

23 Dziennik Ustaw 23 Poz. 497 Objaśnienia szczegółowe U kandydatów do służby w SKW lub SWW we wszystkich przypadkach obniżenia ostrości słuchu jest konieczne wykonanie badania audiometrycznego tonalnego i konsultacji laryngologicznej. Do 16 pkt 2. Jako niezdolne należy kwalifikować osoby przeznaczone na stanowiska nasłuchowe. Do 21 pkt 1. a upośledzenie słuchu wyłącznie w zakresie tonów wysokich uważa się ubytek przekraczający 40 db dla częstotliwości 4000 Hz i/lub wyższej. pkt 2. Przez osłabienie słuchu należy rozumieć jego ubytek w przedziale między 26 a 40 db, ustalony badaniem audiometrycznym i obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz. Jako niezdolne należy kwalifikować osoby przeznaczone na stanowiska nasłuchowe. pkt 3 5. Przez przytępienie słuchu należy rozumieć jego ubytek w przedziale między 41 a 70 db, ustalony badaniem audiometrycznym i obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz, natomiast średnie wartości krzywej progowej w audiometrii tonalnej powyżej 70 db obliczane wyżej wymienionym sposobem występują u osób z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotą. pkt 6. Funkcjonariuszy niebędących na stanowiskach, których specyfika wiąże się z nadmiernym oddziaływaniem hałasu, oraz nieposiadających dodatkowych schorzeń narządu słuchu drugiego ucha można uznawać za zdolnych. pkt 9 i 10. aburzenia w zakresie narządu równowagi wymagają zawsze badania laryngologicznego i neurologicznego. RODIAŁ VI JAMA USTA niekształcenia warg wrodzone lub nabyte nieszpecące, nieznacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmów

24 Dziennik Ustaw 24 Poz niekształcenia warg wrodzone lub nabyte znacznie szpecące lub upośledzające mowę i przyjmowanie pokarmów / 3 Rozszczep wargi górnej lub wyrostka zębodołowego lub podniebienia 4 Blizny i ubytki podniebienia miękkiego, przedziurawienie lub rozszczepienie podniebienia twardego i miękkiego upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmów / 5 Blizny i ubytki podniebienia miękkiego, przedziurawienie lub rozszczepienie podniebienia twardego i miękkiego znacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmów / 23 1 niekształcenie języka nieupośledzające mowy i połykania 2 niekształcenie języka upośledzające mowę i połykanie / 3 niekształcenie języka znacznie upośledzające mowę i połykanie / 4 Przewlekłe zapalenie ślinianek nieznacznie upośledzające sprawność ustroju 5 Przewlekłe zapalenie ślinianek upośledzające sprawność ustroju / 6 Przewlekłe zapalenie ślinianek znacznie upośledzające sprawność ustroju 7 Przetoki ślinowe kwalifikujące się do zabiegu operacyjnego /

25 Dziennik Ustaw 25 Poz Przetoki ślinowe nawracające po leczeniu operacyjnym 24 1 Braki i wady uzębienia z utratą zdolności żucia do 67% przy zachowanych zębach przednich 2 Braki i wady uzębienia, w tym również zębów przednich, z utratą zdolności żucia do 67% / / / 3 Braki i wady uzębienia przy utracie zdolności żucia powyżej 67% 4 Przewlekłe zapalenie przyzębia 25 1 niekształcenie szczęki lub żuchwy wrodzone lub nabyte nieupośledzające zdolności żucia / 2 niekształcenie szczęki lub żuchwy wrodzone lub nabyte upośledzające zdolność żucia / 3 łamanie szczęki lub żuchwy niezrośnięte lub zrośnięte nieprawidłowo znacznie upośledzające zdolność żucia / 4 niekształcenie szczęki lub żuchwy uniemożliwiające żucie 5 Ograniczenie rozwierania szczęk (odległość między górnymi a dolnymi siekaczami powyżej 2 cm) / 6 Ograniczenie rozwierania szczęk (odległość między górnymi a dolnymi siekaczami poniżej 2 cm) /

26 Dziennik Ustaw 26 Poz Przebyte operacje kostnokorekcyjne lub kostnoodtwórcze szczęki lub żuchwy bez upośledzenia zdolności żucia / 8 Przebyte operacje kostnoodtwórcze lub kostnokorekcyjne szczęki lub żuchwy z nieznacznym upośledzeniem zdolności żucia 9 Przebyte operacje kostnokorekcyjne lub kostnoodtwórcze szczęki lub żuchwy z upośledzeniem zdolności żucia / 10 Przebyte operacje kostnokorekcyjne lub kostnoodtwórcze szczęki lub żuchwy ze znacznym upośledzeniem zdolności żucia / 11 Przewlekłe schorzenia stawu skroniowo- -żuchwowego nieupośledzające zdolności żucia / 12 Przewlekłe schorzenia stawu skroniowo- -żuchwowego nieznacznie upośledzające zdolność żucia / 13 Przewlekłe schorzenia stawu skroniowo- -żuchwowego upośledzające zdolność żucia / 14 Przewlekłe schorzenia stawu skroniowo- -żuchwowego znacznie upośledzające zdolność żucia / Objaśnienia szczegółowe Do 23 pkt 1 3. Przez zniekształcenie języka należy rozumieć także zbliznowacenie z ubytkami tkanek. pkt 5 i 6. Orzeka się w oparciu o dokumentację leczenia w poradni specjalistycznej. Do 24. Przy badaniu stanu uzębienia należy zwrócić uwagę na rodzaj i stan zgryzu, ewentualnie na jego zniekształcenia rozwojowe lub nabyte, na stan tkanek przyzębia i możliwe objawy periodontopatii. ęby przeznaczone do usunięcia (zęby z miazgą zgorzelinową,

27 Dziennik Ustaw 27 Poz. 497 wielokorzeniowe ze znacznie zniszczonymi koronami) należy traktować jako brakujące. Przy ocenie procentowej utraty zdolności żucia przyjmuje się tylko 28 zębów w jamie ustnej. ęby (ósemki) mogą być brane pod uwagę, jeżeli przy zwarciu odtwarzają one w części płaszczyznę żucia ewentualnie brakujących zębów (siódemek). Procentową utratę zdolności żucia oblicza się według następującej tabeli: ząb wartość procentowa Przy obliczaniu wartości procentowej utraty zdolności żucia bierze się pod uwagę nie tylko zęby brakujące, ale również zęby pozbawione antagonistów. Szereg zębowy górny np. brak zębów strona prawa 3 B B B B B B 7 8 strona lewa B brak zęba Szereg zębów dolny Braki uzębienia = 41% utraty zdolności żucia Całkowity brak zębów jednej szczęki stanowi 100% utraty zdolności żucia nawet przy zachowaniu wszystkich zębów drugiej szczęki. Jeżeli braki uzębienia powodują jednostronną utratę żucia, stan uzębienia należy kwalifikować według pkt 2. Protezy stałe niezależnie od ich rozległości należy traktować jako odtworzenie żucia. Ocena wartości funkcjonalno-klinicznej protez starych zębów filarowych oraz wynikającej z tego utraty zdolności żucia należy do lekarza dentysty. Protezy ruchome uzupełniające braki zębów należy traktować jako odtworzenie zdolności żucia. Do 25. Przez zniekształcenie szczęki i żuchwy należy rozumieć: progenię prawdziwą, protruzję szczęki lub żuchwy, laterogenię, prognację, mikrognację, zgryz otwarty lub wady skojarzone szczęki lub żuchwy, jak np. progenię prawdziwą z mikrognacją i inne, powodujące brak kontaktu zębów antagonistycznych tworzących powierzchnię żucia. Przy orzekaniu o zdolności do służby funkcjonariuszy należy wziąć pod uwagę stopień

28 Dziennik Ustaw 28 Poz. 497 uszkodzenia układu zębowo-szczękowego, a mianowicie: ubytki szczęki dolnej lub górnej, wadliwe zrośnięcie złamania, niezrośnięcie, ubytki podbródka, warg i policzków, przykurcz dolnej szczęki, ubytki lub blizny języka, porażenie nerwu językowo-gardłowego itp., a ponadto wynikające stąd powikłania, jak: oszpecenie twarzy utrudniające często współżycie z otoczeniem, ślinotok z powodu niedostatecznej szczelności ust, owrzodzenie bliznowate skóry twarzy i inne. W tych stanach przede wszystkim bierze się pod uwagę zaburzenia mowy i żucia. Kwalifikacja orzecznicza powinna opierać się na dokumentach leczenia szpitalnego lub w poradni specjalistycznej. RODIAŁ VII OS, GARDŁO, KRTAŃ Polipy nosa lub przerosty małżowin nosowych nieznacznie upośledzające drożność nosa 2 Polipy nosa lub przerosty małżowin nosowych upośledzające drożność nosa 3 Skrzywienie przegrody nosa nieupośledzające drożności nosa 4 Skrzywienie przegrody nosa upośledzające drożność nosa lub jednostronna drożność nosa 5 Wrodzone lub nabyte zniekształcenie lub zniszczenie części nosa nieznacznie szpecące lub nieznacznie upośledzające jego drożność 6 Wrodzone lub nabyte zniekształcenie lub zniszczenie części nosa szpecące lub upośledzające jego drożność 7 Wrodzone lub nabyte zniekształcenie lub zniszczenie nosa znacznie szpecące lub znacznie upośledzające jego drożność / / / /