Decyzja. w Lublinie. Prawo farmaceutyczne poprzez prowadzenie reklamy apteki ogólnodostępnej o nazwie,

Transkrypt

1 Lubelski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie LU-A Lublin, dn r. Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania decyzji zakazującej prowadzenia reklamy działalności apteki ogólnodostępnej o nazwie:, położonej w, przy ul.. z naruszeniem art. 94a ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.) Decyzja Lubelski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie 1/ na podstawie art. 94a ust. 1 oraz art. 108 ust. 4 pkt 7 lit. b i art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.) oraz art i art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.) stwierdza naruszenie przez przedsiębiorcę. zapisu, o którym mowa w art. 94a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne poprzez prowadzenie reklamy apteki ogólnodostępnej o nazwie, położonej w, przy ul.. oraz jej działalności polegającej na uczestniczeniu apteki w Programie i honorowaniu.uprawniających do uzyskania rabatu za zakupy poczynione w aptece; 2/ na podstawie art Kodeksu postępowania powania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) umarza postępowanie powanie w przedmiocie wydania decyzji zakazującej prowadzenia reklamy działalności apteki ogólnodostępnej o nazwie., położonej w., przy ul.. z naruszeniem art. 94a ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.), polegającej na uczestniczeniu apteki w Programie i honorowaniu uprawniających do uzyskania rabatu za zakupy poczynione w aptece, ze względu na zaprzestanie przez stronę ę tej formy reklamy apteki w dacie wydawania niniejszej decyzji; 3/ na podstawie art Kodeksu postępowania powania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) umarza postępowanie powanie w przedmiocie wydania decyzji zakazującej prowadzenia reklamy działalności apteki ogólnodostępnej o nazwie, położonej w, przy ul.. z naruszeniem art. 94a ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo 1

2 farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.), polegającej na kolportowaniu poza lokalem apteki gazetek oraz ze względu na niezgromadzenie materiału dowodowego potwierdzającego powyższe działania; 4/ na podstawie art. 129b ust. 1-2 i ust. 4 w związku z art. 94a ust. 1 i ust. 2, art. 108 ust. 4 pkt. 7 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) nakłada na przedsiębiorcę, prowadzącego na podstawie zezwolenia, znak: WIF.8240 z dnia 2005 roku wydanego przez Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Lublinie, aptekę ogólnodostępną o nazwie:, położoną w, przy ul.. karę pieniężną w kwocie zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych 00/100), za prowadzenie Programu oraz honorowanie kart uprawniających do uzyskania rabatu za zakupy poczynione w ww. aptece lub w innych aptekach sieci, którą należy wpłacić na konto Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w Lublinie, ul.., Lublin, nr w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji. UZASADNIENIE W dniach od. do r. inspektor farmaceutyczny działający na podstawie upoważnienia Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Lublinie z dnia 2013 r. Nr LU- WIF przeprowadził kontrolę planową apteki ogólnodostępnej o nazwie, położonej w, przy ul., prowadzonej przez. (dowód: upoważnienie Nr LU-WIF z dnia.2013 r.) W czasie trwania kontroli w izbie ekspedycyjnej stwierdzono obecność dwóch gazetek: jednej z logo (załącznik nr 7 do protokołu kontroli) - wydawca: - która zawierała m. in. sugerowane ceny zbytu produktów leczniczych wydawanych bez recepty lekarskiej (OTC) suplementów diety oraz drugiej - magazyn '' nr 1/2013 (załącznik nr 8) - partnerzy wydania, który zawierał m. in. wciąg z cennika produktów leczniczych z odpłatnością 100 % stosowanych w antykoncepcji. Obie te gazetki były dostępne w izbie ekspedycyjnej bezpłatnie. Stwierdzono również, że pracownicy apteki honorują karty rabatowe tzw. Karty. W trakcie trwania kontroli ustalono, według oświadczenia kierownika apteki, że ww. karty nie były wydawane w aptece ogólnodostępnej o nazwie, położonej w, przy ul.. Jednakże apteka uznawała karty, wydane w innych aptekach uczestniczących w programie i w oparciu o nie naliczała klientom stosowne rabaty. Po okazaniu karty pacjent miał naliczany rabat od 3 do 10% na m. in. produkty lecznicze wydawane wyłącznie z odpłatnością 100 %, nie podlegające refundacji. Na stronie internetowej w zakładce " można było zlokalizować wszystkie apteki uczestniczące w Programie, w tym także adres kontrolowanej apteki. Tu też można było zaznajomić się z regulaminem Programu (wydruk ze strony internetowej, sporządzony przez kierownika apteki - załącznik nr 9). Kierownik apteki złożył pisemne oświadczenie odnośnie reklamy działalności apteki, ulotek i gazetek reklamowych, programów lojalnościowych, kart dla pacjentów, dermokonsultacji (załącznik nr 10). Powyższe ustalenia zostały wpisane w punkcie XVI protokołu z kontroli z dnia 2013 r. znak: LU (dowód: protokół z kontroli planowej z dnia 2013 r. znak: LU-.2013, podpisany dnia 2013 r.) 2

3 W dniu roku kierownik apteki złożył oświadczenie, że nie zgadza się ze stwierdzeniem, że w aptece prowadzona jest reklama działalności polegająca na uczestnictwie apteki w Programie. (dowód: oświadczenie z dnia.2013 r.) W dniu roku Lubelski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie wystosował do strony zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego, dotyczącego apteki o nazwie położonej w, przy ul w przedmiocie naruszenia art. 94a ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne zakazującego reklamy aptek i punktów aptecznych oraz ich działalności oraz w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 129b ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.). Jednocześnie strona została poinformowana o włączeniu do materiału dowodowego w sprawie protokołu z kontroli planowej z dnia 2013 roku, znak sprawy: LU wraz z załącznikami. (dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia.2013 r. znak: LU-A ) W dniu 2013 roku w siedzibie organu został sporządzony wydruk ze strony internetowej, o następującej treści: Szanowni Państwo, w związku z decyzjami wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych jesteśmy zmuszeni z dniem 2014 roku czasowo wstrzymać akceptację Kart, gdyż została ona uznana za niedozwolone działanie reklamowe. (dowód: wydruk ze strony internetowej ) Pismem z dnia 2014 roku organ zwrócił się do strony o przedłożenie umowy zawartej pomiędzy a podmiotem odpowiedzialnym za druk gazetek oraz magazynu stanowiących załączniki do protokołu kontroli planowej z dnia 2013 r., znak: LU oraz o udzielenie informacji czy ceny wskazane w ww. gazetkach były cenami obowiązującymi w położonej w przy ul.. Ponadto, mając na względzie komunikat umieszczony na stronie internetowej dotyczący wstrzymania akceptacji Kart, poproszono o udzielenie odpowiedzi czy ww. apteka nadal bierze udział w Programie, a w przypadku rezygnacji z uczestnictwa o przedłożenie stosownych dokumentów potwierdzających te informacje. (dowód: pismo z dnia.2014 r., znak: LU-A ) W dniu 2014 roku do Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w Lublinie wpłynęło pismo prezesa zarządu spółki informujące, że z dniem 2014 roku spółka zrezygnowała z udziału w Programie, w związku z czym we wszystkich aptekach należących do spółki nie ma możliwości realizacji Kart oraz naliczania rabatów. Jako potwierdzenie powyższych informacji do pisma załączona została Uchwała Nr./2014 z dnia roku. Odnosząc się do gazetek oraz spółka wskazała, że nie odnoszą się one do oferty apteki, w której są dostępne. Mając powyższe na uwadze strona podniosła, że postępowanie w przedmiotowej sprawie winno zostać umorzone. (dowód: pismo z dnia.2014 r. z załącznikiem) 3

4 Po zapoznaniu się z całością materiału dowodowego Lubelski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie zważył, co następuje: Od dnia 1 stycznia 2012 roku obowiązuje zapis art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne stanowiący, że zabroniona jest reklama aptek i punktów aptecznych oraz ich działalności. Nie stanowi reklamy informacja o lokalizacji i godzinach pracy apteki lub punktu aptecznego. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy w zakresie działalności reklamowej aptek, punktów aptecznych i placówek obrotu pozaaptecznego. W razie stwierdzenia naruszenia ww. przepisu wojewódzki inspektor farmaceutyczny nakazuje, w drodze decyzji, zaprzestanie prowadzenia takiej reklamy. Zapis art. 94a ust. 1 ww. ustawy nie definiuje pojęcia działań, które stanowią reklamę apteki, wskazując jedynie działania, które nimi nie są, czyli informowanie o lokalizacji i godzinach pracy apteki lub punktu aptecznego. W orzecznictwie wskazuje się, że wobec braku ustawowej definicji reklamy działalności aptek, należy w tym względzie odwołać się do opracowań słownikowych. W Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych (pod red. M. Bańki, PWN, Warszawa 2003) wskazano, że reklamą jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Istnieje ponadto bogate orzecznictwo sądów administracyjnych precyzujące pojęcie reklamy. Orzecznictwo sądowe jest przy tym niezwykle spójne. Reklamą działalności apteki będzie więc zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu towarów sprzedawanych w aptece (aptekach) - niezależnie od form i metod jej prowadzenia oraz użytych do jej realizacji środków - jeśli jej celem jest zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych lub wyrobów medycznych" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 października 2008 r., VII SA/Wa 698/08, niepubl. oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2008 r., VII SA/Wa 1960/07, Lex, nr ). Za reklamę działalności apteki należy uznać każde działanie, skierowane do publicznej wiadomości, niezależnie od sposobu i metody jego przeprowadzenia oraz środków użytych do jego realizacji, jeśli jego celem jest zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych oferowanych w danej aptece (wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 września 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 838/10) Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do orzeczenia z dnia 26 stycznia 2006 r. (sygn. akt V CSK 83/05, Lex nr ) wskazał, iż reklamą jest każda wypowiedź skierowana do potencjalnych konsumentów, odnosząca się do towarów, usług, a także przedsiębiorcy oferującego towary lub usługę, mająca na celu zachęcenie i skłonienie adresatów do nabywania towarów lub korzystania z usług. Zachęta może być wyrażona bezpośrednio, np. poprzez użycie określeń odpowiadających konkretnym czynnościom, w wyniku których nastąpi zbyt towarów lub usług, albo pośrednio przez stworzenie sugestywnego obrazu towarów i usług, a także samego przedsiębiorcy, w stopniu narzucającym adresatom nieodpartą chęć nabycia towarów i usług. W wyroku z dnia 6 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt VII SN 1985/07 stwierdził, iż: "Reklamą działalności apteki jest działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do dokonywania zakupu usług farmaceutycznych w konkretnej aptece lub punkcie aptecznym. Każde działanie, skierowane do publicznej wiadomości, niezależnie 4

5 od sposobu i metody jego przeprowadzenia oraz środków użytych do jego realizacji, jeśli jego celem jest zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych oferowanych w danej aptece". Cytowane wyżej orzeczenia wskazują na podstawowe cechy reklamy działalności apteki: - publiczna informacja to jest taka, do której dostęp jest powszechnie dostępny, - zachęta do zakupu polegająca na wskazaniu, że skorzystanie z usługi farmaceutycznej apteki przyniesie pacjentowi dodatkowe korzyści, - możliwość powiązania zachęty z konkretną apteką. Z uwagi na brak legalnej definicji reklamy aptek określenie praktyk marketingowych, które mogą być uznane za reklamę apteki, wymaga każdorazowo oceny stanu faktycznego. W toku postępowania ustalono, że w aptece ogólnodostępnej o nazwie, położonej w, przy ul. prowadzony był Program, którego organizatorem była m.in.. Z regulaminu programu (załącznik Nr 9 do protokołu z kontroli planowej) wynika, że rozpoczął się on dnia 1 stycznia 2012 roku i trwa bezterminowo. Program realizowano za pośrednictwem Partnerów Programu, których wykaz znajduje się w Załączniku Nr do Regulaminu (wśród nich pod pozycją znajduje się adres:, ul. ). Uczestnikiem Programu mogła być wyłącznie pełnoletnia osoba fizyczna. Uczestnik mógł przystąpić do Programu wyłącznie poprzez zgłoszenie chęci uczestnictwa w Programie podpisanie formularza potwierdzającego zapoznanie się z regulaminem Programu, a następnie odbiór Karty. Zgodnie z ust. 4.5 Regulaminu Programu Karta wydawana była przez pracowników Partnerów Programu, których wykaz stanowi załącznik do ww. Regulaminu. Wśród podmiotów wskazanych w ww. załączniku pod pozycją figuruje adres apteki w, przy ul. oraz w innych pozycjach trzy inne adresy aptek z województwa lubelskiego, prowadzone przez. Zgodnie z oświadczeniem kierownika apteki na dzień kontroli tj roku w aptece nie były wydawane karty programu tzw. Karty. Ww. karty były jednak w tym czasie honorowane w aptece objętej postępowaniem. Apteka uznawała karty, wydane w innych aptekach uczestniczących w programie i w oparciu o nie naliczała klientom okazującym je stosowne rabaty. Po okazaniu karty pacjent miał naliczany rabat od do % na m. in. produkty lecznicze wydawane wyłącznie z odpłatnością 100 %, nie podlegające refundacji. Warunkiem przystąpienia do Programu oraz otrzymania Karty było dokonanie jednorazowego zakupu u dowolnego partnera Programu (zgodnie z załącznikiem). Pierwszy rabat był udzielany uczestnikowi z chwilą dokonania zakupów z wykorzystaniem Karty za kwotę minimum PLN (ust. 5.5). Uprawnionym do posługiwania się Kartą w celu uzyskania rabatu był każdy okaziciel karty. Karta była kartą na okaziciela. Odczyt z kodu kreskowego uruchamiał naliczanie rabatów (wg regulaminu zniżki naliczanej kwotowo lub procentowo od ustalonej ceny danego towaru), a na przypisanym do karty koncie odnotowywane były dokonywane zakupy. W ocenie organu rozstrzygającego Program był programem lojalnościowym, który służył przywiązaniu pacjenta do konkretnej apteki lub sieci aptek. Wymierne korzyści finansowe uzyskane poprzez otrzymywane rabaty służyły zachęceniu klienta do dokonywania zakupów w konkretnej 5

6 aptece (lub innych wskazanych na karcie lub w załączniku do regulaminu), stanowiły element zachęty do dokonania zakupów. Programy lojalnościowe mają zachęcić pacjenta do jak najczęstszego przychodzenia i kupowania produktów leczniczych w aptece, która udziela rabatu, nadając zakupom charakter okazyjnych. Za zakup produktów w aptekach uczestniczących w programie pacjenci mogli uzyskać rabat od % do nawet %. W przypadku braku aktywności karty przez okres minimum 90 dni wartość skumulowanych zakupów na koncie karty redukowała się do wartości 0 zł, co dodatkowo mogło motywować klientów do regularnego dokonywania zakupów we wskazanych przez organizatora programu aptekach, tak aby wypracowany rabat nie został utracony. Idąc do apteki nieobjętej Programem pacjent nie mógł nabyć produktów po obniżonej, atrakcyjnej cenie, gdyż w innych aptekach owego rabatu nie mógł uzyskać. Zatem celem programu było przywiązanie pacjenta do konkretnej apteki lub sieci i przez to zwiększenie jej obrotów. W internetowej Encyklopedii Zarządzania" wyjaśniono, że: rabat jest to zmniejszenie należności udzielane zazwyczaj przez stronę sprzedającą kupującemu za nabyte towary lub usługi. Rabaty mogą mieć charakter poufny-bonifikat. Upusty są to obniżki cen katalogowych dla nabywców w zamian za pewne działania. Rabat powinien zapewnić dodatni efekt, który wyraża się w zwiększeniu bazy klientów oraz osiągnięciu dodatnich wskaźników ekonomicznych. Wielkość rabatu powinna brać pod uwagę tak interesy kupującego jak i interesy sprzedawcy. Wydawanie pacjentom/klientom apteki kart uprawniających do zniżek i rabatów było w ocenie organu formą prowadzenia działalności reklamowej. Program był tak skonstruowany, aby zachęcić pacjentów do kupowania jak najwięcej i najczęściej produktów leczniczych i wyrobów medycznych w konkretnej (wskazanej) aptece lub sieci aptek. Karty rabatowe zachęcały do zakupów w tej aptece, były instrumentem wsparcia sprzedaży poprzez budowanie przywiązania pacjenta do apteki, a przez to zwiększenie jej obrotów i osłabienie pozycji konkurencji. Z powyższych ustaleń wynika, że celem Programu, w którym brała udział spółka prowadząca aptekę ogólnodostępną o nazwie, położoną w, przy ul. było pozyskanie grupy lojalnych klientów i ich utrzymanie, poprzez przywiązanie za pomocą oferowania kart uprawniających do szczególnych zniżek. W ocenie organu powyższa działalność mieści się w pojęciu reklamy działalności apteki, za którą uznać należy każde działanie, skierowane do publicznej wiadomości, niezależnie od sposobu i metody jego przeprowadzenia oraz środków użytych do jego realizacji, ponieważ jego celem było zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych oferowanych w danej aptece. Z regulaminu Programu wynika, że jego rozpoczęcie miało miejsce dnia 1 stycznia 2012 roku, tj. już po wejściu znowelizowanego zapisu art. 94a ustawy Prawo farmaceutyczne. Działania przedsiębiorcy prowadzącego aptekę w, przy ul. wykraczały poza działania ustawowo dopuszczone, to jest informowanie o lokalizacji i godzinach pracy apteki. Odnośnie programów lojalnościowych stanowisko wyraził Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w wyroku z dnia 24 stycznia 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1908/12): Sąd podziela także ocenę, że ( ) program lojalnościowy jest jedną z form reklamy. Programy lojalnościowe definiowane są również jako służące przyciągnięciu nowych klientów i zatrzymaniu 6

7 starych, mają za zadanie doprowadzenie do wzrostu sprzedaży poprzez budowanie lojalności wśród obecnych najbardziej wartościowych klientów czy jako narzędzia promocji konsumenckiej stosowanej w sprzedaży, w którym konsumenci nagradzani są w zależności od częstotliwości nabywania produktów lub usług danej firmy i wielkości zakupów. Programy lojalnościowe zapewniają nie tylko podniesienie sprzedaży i często osłabienie pozycji konkurencji, ale i bezpłatną reklamę, gdyż przyciągają klientów do konkretnych aptek zachęcając ich w ten sposób do nabywania produktów leczniczych. Oznacza to, że oferowany program poprzez zachętę do kupna produktów we wskazanych poprzez Internet aptekach ma na celu zwiększenie obrotów uczestniczących w nim aptek. Adresy tych aptek, jak i adres skarżącej, udostępnione są w Internecie. W samej aptece reklamuje się program lojalnościowy poprzez prowadzenie zachęty do nabywania tańszych leków, korzystnych rabatów w celu pozyskania klientów. (podobnie: sygn. akt VI SA/Wa 2463/12, sygn. akt VI SA/Wa 1755/12). Podobne stanowisko wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2617/12): Posiłkując się definicjami reklamy zawartymi w publikacjach słownikowych wskazać trzeba, że za reklamę uważa się każde działanie, mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług (np. Wielki Słownik Wyrazów Obcych pod red M. Bański, wyd. PWN, Warszawa 2003). Oznacza to, że na gruncie niniejszej sprawy reklamą apteki może być także każde działanie skierowane do publicznej wiadomości, zmierzające do zwiększenia sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych w niej oferowanych. Objęcie zakazem każdego działania wyłącza z tej dyspozycji tylko jeden stan faktyczny, określony w zdaniu 2 art. 94a ust. 1 kierowanie do publicznej wiadomości informacji o lokalizacji i godzinach pracy apteki lub punktu aptecznego. Nie ulega wątpliwości, że reklama może przyjmować różne formy zachęcania, a mianowicie poprzez ulotki, foldery, czy gazetki temu służące, nie tylko wręczane przez farmaceutów klientom apteki, ale w szczególności zachęcające poprzez Internet do korzystania z usług programu, który biorącym w nim udział daje określone bonusy. Stanowisko powyższe potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2617/12): Innymi słowy, reklamą działalności apteki będzie więc zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu towarów sprzedawanych w aptece niezależnie od form i metod jej prowadzenia oraz użytych do jej realizacji środków jeśli jej celem jest zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych lub wyrobów medycznych. Podobne poglądy znaleźć można w orzecznictwie i na gruncie poprzednich, mniej restrykcyjnych norm: np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 października 2008 r., VII SA/Wa 698/08, (niepubl.), z dnia 1 lutego 2008 r., VII SA/Wa 1960/07, Lex, nr Zważywszy, że strona według stanu na dzień wydawania decyzji zaprzestała prowadzenia niedozwolonej reklamy zgodnie z dyspozycją art Kpa, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. Bezprzedmiotowość postępowania, o której mowa w art Kpa zachodzi w sytuacjach, gdy w świetle prawa materialnego i ustalonego stanu faktycznego brak jest sprawy administracyjnej 7

8 mogącej być przedmiotem postępowania. Sprawa administracyjna jest bezprzedmiotowa, gdy nie ma materialno prawnych podstaw do władczej w formie decyzji administracyjnej ingerencji organu administracyjnego. Bezprzedmiotowość zachodzi wtedy, gdy sprawa, która miała być załatwiona w drodze decyzji albo nie miała charakteru sprawy administracyjnej jeszcze przed datą wszczęcia postępowania albo utraciła taki charakter w jego toku. (wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 461/13). Mając na względzie fakt zaprzestania prowadzenia reklamy w opisany wyżej sposób przez przedsiębiorcę prowadzącego aptekę ogólnodostępną o nazwie w, przy ul., uzasadnione jest umorzenie postępowania w części dotyczącej orzeczenia zakazu prowadzenia reklamy poprzez uczestnictwo w Programie. W przedmiotowej sprawie wobec zaprzestania prowadzenia reklamy przez przedsiębiorcę prowadzącego aptekę odpadła przesłanka uzasadniająca konieczność wydania przez organ decyzji zakazującej takich działań. Organ rozstrzygający umorzył również postępowanie administracyjne w części dotyczącej kolportowania poza lokalem apteki gazetek i z uwagi na niezgromadzenie materiału dowodowego potwierdzającego ww. działania. Brak materiału dowodowego stanowi o bezprzedmiotowości postępowania i uzasadnia wydanie decyzji umarzającej w części odnoszącej się kolportażu gazetek i. W oparciu o zebrane materiały dowodowe organ rozstrzygający uznaje jednak za udowodnione, iż przedsiębiorca prowadził reklamę w, przy ul. i reklamę jej działalności z naruszeniem art. 94a ustawy Prawo farmaceutyczne. W przypadku stwierdzenia naruszenia zakazu reklamy kara pieniężna jest obligatoryjna, gdyż wynika ona wprost z zapisów art. 129b ustawy Prawo farmaceutyczne. Zgodnie z art. 129b ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy karze pieniężnej w wysokości do zł podlega ten, kto wbrew przepisom art. 94a prowadzi reklamę apteki, punktu aptecznego, placówki obrotu pozaaptecznego oraz ich działalności. Karę pieniężną nakłada wojewódzki inspektor farmaceutyczny w drodze decyzji administracyjnej. Przy ustalaniu wysokości kary uwzględnia się w szczególności okres, stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy a także uprzednie naruszenie przepisów. Z powyższego wynika, że w przypadku stwierdzenia prowadzenia reklamy apteki organ na podstawie przepisów prawnych jest zobligowany nałożyć na przedsiębiorcę naruszającego powołany przepis stosowną karę pieniężną. Organ w ramach prowadzonego postępowania stwierdził bezspornie, że przedsiębiorca:, prowadził reklamę w, przy ul. oraz reklamę jej działalności. Przepisy ustawy nie zawierają jednak przypadków naruszeń, które uzasadniałyby zastosowanie kary pieniężnej w konkretnej wysokości. Z powyższych względów organ ma możliwość miarkowania wysokości kary. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie wziął pod uwagę, iż obowiązek znajomości i przestrzegania przepisów prawa ciąży na profesjonalnych uczestnikach obrotu rynkowego. Przedsiębiorca jest zobowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy narusza obowiązujące przepisy prawa winien liczyć się z konsekwencjami, które w niniejszej sprawie polegają na ukaraniu go karą pieniężną. Organ uwzględnił długi okres prowadzenia działalności reklamowej za pomocą 8

9 programu lojalnościowego tj. od dnia 1 stycznia 2012 roku do 2 stycznia 2014 roku. Mając na uwadze dwuletni okres uczestniczenia apteki w programie lojalnościowym, pozyskanie dzięki temu grona lojalnych klientów, które jeszcze się powiększyło po wprowadzeniu modyfikacji polegającej na wydawaniu karty na okaziciela, organ rozstrzygający uznał, że kara w wysokości ,00 zł jest adekwatna do naruszeń dokonanych przez. Z drugiej jednak strony organ wziął pod uwagę, że przedsiębiorca nie był uprzednio karany, za naruszenie art. 94a ust.1 ustawy Prawo Farmaceutyczne oraz że jeszcze przed wydaniem decyzji w przedmiotowej sprawie wstrzymał akceptację Kart. Ponadto organ wziął pod uwagę, że według oświadczenia kierownika apteki jej personel nie zajmował się przyjmowaniem zgłoszeń do programy oraz nie wydawał w aptece Kart. Personel apteki jedynie honorował karty wydane w innych aptekach tego samego przedsiębiorcy i w oparciu o nie naliczał klientom rabaty wynikające z uczestnictwa w programie rabatowym. Z tego względu organ uznał, że kara związana z reklamą apteki ogólnodostępnej w, przy ul. winna być niższa niż w pozostałych aptekach tego samego przedsiębiorcy, w których wydawano ww. karty. Mając powyższe na uwadze organ uznał za zasadne nałożenie kary pieniężnej w wysokości złotych. Nałożona kara pieniężna jest karą ustaloną w dolnych granicach jej wymiaru. Kara w tej wysokości ma na celu nadanie jej roli prewencyjnej za naruszenie przepisów o zakazie reklamy aptek celem zapobieżenia ponownemu naruszeniu zakazu w przyszłości. W ocenie organu jest ona adekwatna do okoliczności i czasu prowadzenia reklamy apteki i jej działalności poprzez zlecenie i uczestnictwo w lojalnościowym Programie oraz honorowanie kart uprawniających do uzyskania rabatu za zakupy poczynione w aptece ogólnodostępnej w, przy ul.. W oparciu o dyspozycję art. 129b ust. 4 i ust. 5 Prawa farmaceutycznego kary pieniężne uiszcza się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w Lublinie, Lublin, ul. o numerze. Lubelski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Lublinie informuje, że od kary pieniężnej nieuiszczonej w terminie nalicza się odsetki ustawowe. Egzekucja kary pieniężnej wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono, jak na wstępie. Pouczenie: Od decyzji przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Farmaceutycznego za pośrednictwem organu, który ją wydał w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji. Otrzymują: 1/.. 2/ aa. 9