Informacja w sprawie zasad organizowania nauki etyki w roku szkolnym 2015/2016

Transkrypt

1 Informacja w sprawie zasad organizowania nauki etyki w roku szkolnym 2015/ marca 2014 r. zostało podpisane rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Nowelizacja przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. Nr 36, poz. 155, z późn. zm.). wprowadza zmiany, które mają na celu zapewnienie nauki etyki każdemu uczniowi zainteresowanemu udziałem w zajęciach z tego przedmiotu, eliminując wskazane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka przypadki odmowy zorganizowania zajęć z etyki przez szkołę lub organ prowadzący z powodu braku wymaganej dotychczas liczby co najmniej trzech uczniów. Nauka religii i etyki jest organizowana w szkole na życzenie rodziców, według zasad określonych w przywołanym wyżej rozporządzeniu. Od 1 września 2014 r. obowiązuje zasada wyrażania życzenia w formie oświadczenia pisemnego. Religia i etyka nie są dla ucznia przedmiotami obowiązkowymi, udział w nich jest dobrowolny. O udziale ucznia w zajęciach z tych przedmiotów decydują rodzice na zasadzie dobrowolności poprzez wypełnienie wspomnianego oświadczenia. Po złożeniu oświadczenia udział w wybranych zajęciach staje się dla ucznia obowiązkowy. Uczeń może uczestniczyć w zajęciach z religii, z etyki, z obu przedmiotów, może też nie wybrać żadnego z nich. Szkoła organizuje zajęcia z etyki w grupach różnowiekowych (grupa 1-3, grupa 4-6), łączących uczniów z całego etapu edukacyjnego. Oceny z etyki są wliczane do średniej ocen ucznia, nie wpływają jednak na promocję. Jeśli uczeń zadeklarował udział w zajęciach z etyki i z religii na świadectwie szkolnym umieszcza się średnią ocen z obu przedmiotów. Cele, treści nauczania, zalecane warunki i sposób realizacji zajęć z etyki na wszystkich etapach edukacyjnych zostały określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2012 r., poz. 977). Przepisy tego rozporządzenia stanowią bazę do opracowania przez nauczycieli programów nauczania etyki. Zgodnie z art. 22a ust.2 i 2b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) nauczyciel przedstawia dyrektorowi szkoły program nauczania etyki. Dyrektor, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej dopuszcza do użytku w szkole zaproponowany przez nauczyciela program i wpisuje go do szkolnego zestawu programów nauczania. ETYKA klasy 1-3 Tematyka zajęć w roku szkolnym 2015/2016 Temat lekcji Podstawa programowa 1. Czego będziemy się uczyć na lekcjach etyki? 11. 2, 11.4, 11.5, Jaki jestem i kim jestem? - zabawy integrujące grupę , Moje mocne i słabe strony Jesteśmy różni a jednak podobni do siebie być 11. 1, 11.2, 11.3 złośliwym, dokuczać czy akceptować i zaprzyjaźnić się? 5. Nie wszyscy jesteśmy tacy sami co nas łączy mimo 11. 1, 11.2, 11.3, 11.6

2 wielu różnic? 6. Śmiejemy się z samych siebie Każdy ma swoje zdanie tak sądzę, myślę, czuję Każdy ma swoją godność i honor. 11.1, 11.2, Jak narodziła się przyjaźń i uprzejmość? 11.6, Wolno czy nie wolno? 11.2, Słowa jak klucze zwroty grzecznościowe i nie tylko Jestem członkiem grupy znam moje prawa i obowiązki. 11.7, Mój przyjaciel, mój kolega. 11.6, Być przyjacielem i mieć przyjaciół. 11.6, Nasze wspólne zabawy. 11.3, 11.5, 11.6, To moje, a to nasze troszczę się o własność osobistą i 11.2, 11.5, 11.7, 11.8 wspólną. 17. Dbam o porządek, nie lubię bałaganiarstwa Dbam o higienę i estetyczny wygląd Kłamstwo ma krótkie nogi prawdomówność Pożyczyłem oddałem! Czy znalezione to nie kradzione? Ale jestem wspaniały! zarozumialstwo, pycha. 11.1, 11.2, 11.6, Uwielbiam nic nie robić lenistwo. 11.2, Proszę pani, a Jaś nie odrobił pracy domowej czyli 11.4, 11.6, 11.7 kim jest skarżypyta? 25. Wiem, że słowa mogą ranić. Jestem odpowiedzialny za 11.1, 11.2 to, co mówię. 26. Być sędzią sprawiedliwym czyli o sprawiedliwości Nie każdy musi być świetny we wszystkim. 11.1, 11.2, Każdy jest sprawny inaczej. 11.1, 11.2, Niełatwo być nowym. 11.1, Mistrzowie informatyki czyli o tym, że osoba 11.3, 11.1 niepełnosprawna może być w wielu dziedzinach sprawniejsza od innych. 31. Nie ma jak pokemony czyli o bezpodstawnym 11.4, 11.5 oskarżaniu. 32. Cios za cios czyli o pokojowym rozwiązywaniu 11.2, 11.7 konfliktów. 33. Bezprzedmiotowa kłótnia czy twórcza niezgoda? 11.2, Robimy użytek z mikstury zgody czyli o tym, jak 11.2, 11.6, 11.7 rozwiązywać problemy. 35. Staram się, aby moja praca była przydatna dla innych 11.3 (pomoc niepełnosprawnym). 36. Zgoda buduje, niezgoda rujnuje zła praca, jako źródło 11.2, 11.7 kłopotów. 37. Wspólna praca, ale moja odpowiedzialność. 11.2, Czy wspólna praca może być czymś przyjemnym? 11.7, 11.2

3 39. Samochwała w kącie stała czyli słów kilka o 11.1, 11.4, 11.5 skromności. 40. Nie szata zdobi człowieka czyli o różnym statusie 11.1, 11.2 materialnym. 41. Dlaczego dorośli mnie ignorują? zgoda, kompromis i , 11.2 szacunek dla członków rodziny. 42. Opiekować się dorosłymi? Duży też potrzebuje 11.1 wsparcia! 43. O tak zwanym wtrącaniu się w nie swoje sprawy czyli 11.2 niebezpieczeństwa związane z niewłaściwą postawą. 44. Dlaczego należy przestrzegać przepisów? 11.7, Jestem odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo. 11.2, Mogę uratować zdrowie i życie innych. 11.2, 11.6, I ty możesz zostać wielkim pływakiem! dostrzegam 11.2 kłopoty innych i pomagam im. 48. Urodziny Jacka prezent jako wyraz sympatii, a nie 11.1, 11.6 demonstracja siły pieniądza. 49. O powiedzonkach, które mogą bardzo boleć. 11.1, Dziwna choroba Martina niebezpieczeństwa związane 11.2 z uzależnieniem od komputera i gier. 51. Co reklama może zmienić w życiu człowieka? 11.1, 11.2, O tym, dlaczego dzieci niekiedy denerwują dorosłych i 11.2, 11.7 jaka odpowiedzialność na nich spoczywa. 53. Co to jest szczęście? Poszukiwanie treści moralnych w 11.2, 11.4, 11.5 utworach literackich. 54. Co to jest szczęście? Samotność i mądrość w wyborze 11.2 życiowych celów. 55. Czy warto być optymistą? poszukiwanie form pomocy 11.2, 11.4 ludziom w trudnej sytuacji życiowej. 56. O klasowym wyjeździe, wydawaniu pieniędzy i 11.1, 11.5, 11.4 dotrzymywaniu obietnic. 57. Nie ma jak wspólna zabawa! zasady dobrego 11.7 wychowania. 58. Zamknięte oczy niewidomi są wśród nas Przyznać się czy się nie przyznać? Co wymaga większej 11.4 odwagi? 60. Czy naprawdę coś zależy od nas? Jak przyroda wpływa na moje życie? 11.8, Czy zwierzęta mają prawa? Jestem częścią przyrody, chronię ją i szanuję! 11.2, O dwóch bardzo ważnych rzeczach w życiu człowieka 11.2, 11.7 czyli o dobrach kultury. 65. Wakacyjne plany? Nie zapominajmy o sobie! Znaczenie 11.2, 11.6 takich gestów jak wysyłanie kartek, telefonowanie, organizowanie spotkań poza szkołą.

4 ZASADY OCENIANIA Z ETYKI W KLASACH I-III W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 36 W KATOWICACH 1. Wymagania programowe: Uczeń: 2015/ rozumie, co oznacza bycie dobrym kolega /koleżanka, dobrym synem/córka, uczniem/uczennica ; zna zasady koleżeństwa i stara się stosować je w praktyce; podaje przykłady z własnego doświadczenia, - określa swoje mocne i słabe strony, przedstawia propozycje doskonalenia swoich relacji z bliskimi, a także z kolegami, nauczycielami i innymi dorosłymi, podaje przykłady z własnego doświadczenia, - określa reguły panujące w zespole klasowym, przedstawia propozycje bezkonfliktowego współdziałania w grupie, - charakteryzuje dobrego przyjaciela, dzieli się refleksjami na temat przyjaźni i wynikających z niej zobowiązań, - prezentuje właściwą postawę wobec gości, zna wagę przyjacielskiego gestu, jakim jest prezent wyraz sympatii i przywiązania a nie siły pieniądza, - dostrzega różnice w kolorze skóry, stroju, obyczajach; akceptuje różnice rasowe i kulturowe; znajduje podobieństwa, ocenia wagę różnic i podobieństw; z szacunkiem odnosi się do innych, - ocenia postawę bohaterów baśni, przedstawia własne propozycje pomocy potrzebującym, - rozumie wagę słów, które wypowiada, ma świadomość, że słowa mogą ranić i krzywdzić, potrafi odróżnić paplaninę od odpowiedzialnego używania słów, - prezentuje właściwą postawę wobec osób podlegających osadowi, wskazuje trudności w formułowaniu sprawiedliwych ocen; z szacunkiem odnosi się do innych, - rozumie, że widoczna niepełnosprawność nie przeszkadza w przyjaźni i wzajemnych zrozumieniu, ukazuje bariery i trudności w życiu osób niepełnosprawnych i wskazuje sposoby ich pokonywania, podaje przykłady sytuacji, w których może okazać pomoc, wie, jak pomóc potrzebującym, - wie, na czym polega trudna sytuacja bycia nowym, taktownie i z wyczuciem odnosi się do kolegów, wypracowuje sposoby zachowania wobec osób niepełnosprawnych, - wie o istnieniu ludzi niewidomych i słabowidzących, rozumie, że brak wzroku nie oznacza, że ktoś mniej wie, rozumie i czuje, - poszukuje odpowiedzi zawartej w temacie, poszukuje treści moralnej w utworach literackich, wypowiada się na temat problemu samotności i mądrości w wyborze życiowych celów, - wie, co sprawia, że czuje się szczęśliwy, wypowiada się na temat swoich uczuć i pragnień, - jest wrażliwy na smutek i przygnębienie innych, znajduje formy pomocy ludziom smutnym, dostrzega ważną role radosnej postawy w stosunku do spraw codziennych. - jest otwarty na innych; szanuje bliskie osoby, dostrzega role drobnych serdecznych gestów w relacjach z innymi, - jest świadomy możliwości wyboru, dokonuje wyborów zgodnych z sumieniem i z obowiązującymi w społeczności regułami, - rozumie pojęcie własności; podaje przykłady naruszenia cudzej własności; wie, że nie wolno zabierać i niszczyć cudzych rzeczy, a pożyczone należy oddać w ustalonym terminie,

5 - rozumie, dlaczego kłamstwo jest czymś niewłaściwym; podaje przykłady negatywnych skutków kłamania z własnego doświadczenia, ocenia bohaterów literackich mówiących nieprawdę, - zna pojęcie: oszustwo; rozumie, dlaczego oszukiwanie jest niewłaściwe, wie, że ściąganie jest oszustwem, - jest asertywny; wie, dlaczego powinien być posłuszny rodzicom i nauczycielom, nie ulega negatywnym wpływom rówieśników, - rozumie, dlaczego należy przestrzegać przepisów, jest odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo, - rozumie, dlaczego przyroda jest ważna dla człowieka; podaje znane sobie przykłady braku poszanowania przyrody; próbuje określić skutki; wie, jak może przyczynić się do ochrony środowiska naturalnego; proponuje, w jaki sposób dziecko może dbać o przyrodę, - rozumie powody, dla których człowiek powinien szanować zwierzęta i o nie dbać; podaje przykłady niewłaściwego zachowania ludzi wobec zwierząt; podaje propozycje środków zaradczych. 2. Zasady oceniania z etyki: Ocenie podlega: - aktywne uczestnictwo w lekcjach, - prace twórcze (plastyczne, scenki dramowe, układanie prostych tekstów), - prowadzenie zeszytu przedmiotowego, - terminowe wykonywanie zadań zleconych przez nauczyciela, - wypowiedzi ustne, - wypowiedzi pisemne (klasy II-III). 3. Zasady pracy: Uczeń jest zobowiązany do systematycznego uczęszczania na lekcje, posiadania zeszytu oraz przyborów szkolnych. Z szacunkiem odnosi się do pozostałych członków grupy. Za aktywny udział w lekcji uczeń otrzymuje plus. Otrzymanie trzech plusów jest równoznaczne z oceną bardzo dobra. Uczeń może otrzymać minus za brak pracy domowej, brak zeszytu i przyborów lub za lekceważenie zadań, a także za rażące naruszanie zasady szacunku wobec innych członków grupy lub nauczyciela. Otrzymanie trzech minusów jest równoznaczne z oceną niedostateczną. Nie podlega ocenie talent plastyczny, muzyczny i literacki. Prace powinny dowodzić zrozumienia przez dziecko przekazywanych treści. Nie przewiduje się prac pisemnych w klasie 1 oraz dłuższych prac pisemnych w klasach 2-3. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi jest oceniany według powyższych kryteriów z uwzględnieniem szczegółowych zaleceń PPP. 4. Kryteria oceniania Uczeń jest oceniany w skali: 1 niedostateczny 2 dopuszczający 3 dostateczny 4 dobry 5 bardzo dobry 6 celujący

6 Ocena Kryteria oceniania - wiedza i umiejętności ucznia wykraczają poza wymagany zakres tematyki poruszanej na zajęciach, - uczeń wykorzystuje rożne źródła informacji w celu podejmowania indywidualnych, twórczych działań na zadany temat, celujący - w stopniu biegłym posługuje się zdobyta wiedzą i umiejętnościami oraz znajduje rozwiązania sytuacji teoretycznych i praktycznych, - samodzielnie wysuwa wnioski oraz w sposób analityczny znajduje związki przyczynowoskutkowe poruszanego tematu, - wzorowo prowadzi zeszyt przedmiotowy - uczeń swobodnie operuje słownictwem wprowadzanym i utrwalanym podczas zajęć lekcyjnych, - opanował całościowo wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na bardzo dobry zajęciach, - posługuje się zdobyta wiedza i umiejętnościami oraz znajduje rozwiązania sytuacji teoretycznych i praktycznych, - prowadzi zeszyt przedmiotowy - uczeń rozumie sens tematów poruszanych podczas zajęć lekcyjnych oraz wykorzystywanych tekstów literackich, dobry - udziela odpowiedzi na proste pytania całym zdaniem lub kilkoma słowami, - stosuje zdobyte wiadomości i umiejętności w sytuacjach praktycznych, - prowadzi zeszyt przedmiotowy - uczeń w stopniu podstawowym opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na zajęciach, - rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne i praktyczne o podstawowym stopniu dostateczny trudności, - otrzymując wsparcie ze strony nauczyciela wykorzystuje je w celu podniesienia swoich umiejętności oraz poszerzenia wiedzy na poruszany podczas zajęć temat, - prowadzi zeszyt przedmiotowy - uczeń w stopniu minimalnym opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na zajęciach, - wykonuje najprostsze zadania przy pomocy nauczyciela, - rozpoczyna, ale najczęściej nie kończy podjętej pracy nie mieszcząc się w czasie dopuszczający przeznaczonym na wykonanie zadania, - wymaga pomocy nauczyciela tj. dodatkowych objaśnień związanych ze zleconym zadaniem; prowadzi zeszyt przedmiotowy - uczeń nie wykonuje zadań zleconych przez nauczyciela, - nie bierze czynnego udziału w zajęciach, niedostateczny - nie opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na zajęciach; nie prowadzi zeszytu przedmiotowego