PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW IV ROKU STUDIÓW

Transkrypt

1 PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW IV ROKU STUDIÓW 1. NAZWA PRZEDMIOTU : ORTOPEDIA I TRAUMATOLOGIA 2. NAZWA JEDNOSTKI (jednostek ) realizującej przedmiot: 1. Katedra Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Klinika Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Klinika Chorób Kręgosłupa i Ortopedii Dziecięcej 2. Katedra i Klinika Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki 3. Katedra Ortopedii i Traumatologii Klinika Ortopedii i Traumatologii Klinika Ortopedii Ogólnej Onkologicznej i Traumatologii 3. Adres jednostki odpowiedzialnej za dydaktykę: Adres: Katedra Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Tel. /Fax : tel fax Strona WWW: ortopedia.dziecieca@orsk.ump.edu.pl 4. p.o. kierownika jednostki: Prof. dr hab. Marek Jóźwiak 5. Osoba zaliczająca przedmiot w E-indeksie z dostępem do platformy WISUS Prof. dr hab. Marek Jóźwiak 6. Osoba odpowiedzialna za dydaktykę na Wydziale Lekarskim I z dostępem do platformy WISUS ( listy studentów) ( koordynator przedmiotu) : Nazwisko: prof. dr hab. med. Tomasz Kotwicki tel. kontaktowy: Możliwość kontaktu dni robocze godz. 8-9, Oddział IIE tel. (61) Kontakt w godzinach popołudniowych środa: proszę wysłać sms pod numer celem ustalenia dokładnej godziny kotwicki@ump.edu.pl Osoba zastępująca prof. zw. dr hab. Maciej Głowacki

2 Kontakt tel Miejsce przedmiotu w programie studiów: Rok: IV Semestr: zimowy (VII) 8. Liczba godzin ogółem : 60 (15 godz. wykładów, 45 godz. ćwiczeń) liczba punktów ECTS: 4 Jednostki uczestniczące w nauczaniu przedmiotu Katedra Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Klinika Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Klinika Chorób Kręgosłupa i Ortopedii Dziecięcej Semestr zimowy liczba godzin W Ć Ćwiczenia kategoria 6 16 C - S Katedra i Klinika Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki Katedra Ortopedii i Traumatologii Klinika Ortopedii i Traumatologii Klinika Ortopedii Ogólnej Onkologicznej i Traumatologii Razem: C C - 9. Zakres wiedzy zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego Opis zakresu wiedzy znajduje się w Sylabusie załączonym poniżej 10. Umiejętności zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego Opis umiejętności znajduje się w Sylabusie załączonym poniżej 11. SYLABUS

3 W załączeniu poniżej 12. Tematyka poszczególnych wykładów, ćwiczeń i seminariów Wykłady - Semestr zimowy Tematyka wykładów Imię i nazwisko osoby prowadzącej zajęcia Wykład 1. Specyfika badania i leczenie chorych ortopedycznych Prof. L. Romanowski Wykład 2. Leczenie wad wrodzonych i schorzeń kończyn górnych Prof. L. Romanowski Wykład 3. Zmiany zwyrodnieniowe stawów. Traumatologia Prof. J. Kruczyński Wykład 4. Wykład 5. Wykład 6. Wykład 7. Wykład 8. Ortopedia dziecięca: wady wrodzone, choroby biodra. Traumatologia dziecięca Wady goleni i stopy. Egalizacja kończyn. Mózgowe PD Kręgozmyk. Zapalenia kości i stawów. Nowotwory u dzieci Wady i choroby kręgosłupa u dorosłych. Traumatologia dorosłych Wady i choroby kręgosłupa u dzieci. Organizacja egzaminu z Ortopedii i Traumatologii Prof. M. Jóźwiak Prof. M. Jóźwiak Prof. M. Głowacki Prof. J. Kaczmarczyk Prof. T. Kotwicki Ćwiczenia - Semestr zimowy Tematyka ćwiczeń Osoba odpowiedzialna Ćwiczenie 1. Technika badania narządu ruchu Poszczególne Kliniki Ćwiczenie 2. Neuroortopedia; Preluksacja - - Ćwiczenie 3. Wady i choroby kończyn dolnych, dysplazja stawów - - Ćwiczenie 4. Zaopatrzenie ortopedyczne; sala operacyjna - - Ćwiczenie 5. Ćwiczenie 6. Zmiany zwyrodnieniowe stawów; Wybrane zagadnienia z chirurgii ręki Technika badania narządu ruchu; Skoliozy i choroby kręgosłupa Ćwiczenie 7. Sala operacyjna; Preluksacja - - Ćwiczenie 8. Choroby kolana; Podstawowe zagadnienia z traumatologii narządu ruchu - -

4 Ćwiczenie 9. Sala operacyjna; Zajęcia na Oddziałach - - Ćwiczenie 10. Zajęcia na Oddziałach; Mikrochirurgia Organizacja zajęć: Zajęcia kliniczne na IV roku odbywają się w godzinach Poniżej podano podział godzin zajęć zgodny Ramowym Programem Nauczania na rok akademicki 2015/16. Zajęcia z Ortopedii i Traumatologii trwają 7 dni. Możliwe są dwa warianty zgodnie z opisem poniżej. Zajęcia kliniczne z Ortopedii i Traumatologii odbywają się WARIANT PIERWSZY : w pierwszym tygodniu od poniedziałku do piątku w godzinach: 8:00-10:00 10:30-11:50 12:15-13:45 w drugim tygodniu od poniedziałku do wtorku w godzinach : 8:00-10:00 10:30-11:50 12:15-13:45 lub WARIANT DRUGI : w pierwszym tygodniu od czwartku do piątku w godzinach: 8:00-10:00 10:30-11:50 12:15-13:45 w drugim tygodniu od poniedziałku do piątku w godzinach: 8:00-10:00 10:30-11:50 12:15-13:45 Aktualny podział grupy studenckiej (dziekańskiej) na cztery podgrupy znajduje się na stronie internetowej dedykowanej dla celów dydaktycznych: REGULAMIN ZAJĘĆ:

5 Zajęcia z o r t o p e d i ii t r a u m a t o l o g i i prowadzone są w następujących Katedrach i Klinikach: Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej (KOD) Chorób Kręgosłupa i Ortopedii Dziecięcej (KCKOD) Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki (KCR) Ortopedii i Traumatologii (KOT) Ortopedii Ogólnej, Onkologicznej i Traumatologii (KOOT) Koordynatorem zajęć jest prof. dr hab. Tomasz Kotwicki Klinika Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej 1.Warunkiem rozpoczęcia ćwiczeń jest zdanie pisemnego sprawdzianu wstępnego ( wejściówki ) w formie testowej na platformie cyfrowej OLAT ( Zakres wiadomości potrzebnych do zdania sprawdzianu wstępnego obejmuje zagadnienia anatomii i fizjologii narządu ruchu. Student może rozwiązać test wejściowy z dowolnego komputera i miejsca z dostępem do internetu. 2.Pisemny sprawdzian wstępny ( wejściówkę ) zdaje się w poniedziałek w tygodniu poprzedzającym rozpoczęcie ćwiczeń. W tym dniu o godz uruchomiony zostaje dostęp do testu dla danej grupy ćwiczeniowej, zgodnie z aktualną listą studentów uwidocznioną w programie APAP. Możliwe jest tylko jednokrotne uruchomienie testu na okres 15 minut, bez możliwości powrotu do pytań. Test składa się z 15 pytań. Za poszczególne pytania można uzyskać 1 lub 2 punkty, zależnie od konstrukcji pytania, a maksymalna możliwa do uzyskania liczba punktów wynosi 20. Warunkiem zdania wejściówki jest uzyskanie minimum 12 punktów. Ewentualne zmiany terminu zdawania wejściówki ustala starosta grupy studenckiej bezpośrednio z koordynatorem przedmiotu prof. dr hab. med. Tomaszem Kotwickim, tel , kotwicki@ump.edu.pl. Zaliczenie sprawdzianu wstępnego wpisywane jest do karty ćwiczeń. 3.Studenci pierwszej grupy ćwiczeniowej w danym roku akademickim są zwolnieni ze zdawania sprawdzianu wstępnego. 4.Ustny sprawdzian wstępny poprawkowy zdawać można tylko u asystenta prowadzącego daną grupę ćwiczeniową w trakcie tygodnia poprzedzającego rozpoczęcie ćwiczeń. Nie zdanie sprawdzianu wstępnego wyklucza możliwość rozpoczęcia ćwiczeń. 5.Zajęcia w podgrupach odbywają się zgodnie z planem ćwiczeń. Ćwiczenia odbywają się w Klinice Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej (KOD), Klinice Chorób Kręgosłupa i Ortopedii Dziecięcej (KCKOD), w Klinice Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki (KCR), Klinice Ortopedii i Traumatologii (KOT),w Klinice Ortopedii Ogólnej, Onkologicznej i Traumatologii (KOOT), w Poradniach znajdujących się na terenie O-RSK, Pracowniach Klinik i w Zakładzie Zaopatrzenia Ortopedycznego w Poznaniu. Rozkład Klinik, Poradni i Pracowni jest dostępny na dedykowanej stronie w zakładce Jak trafić. Wyjątkowo w razie braku możliwości odbywania ćwiczeń w w/w placówkach prowadzenie ćwiczeń w danym miejscu i terminie przejmuje lekarz - opiekun grupy studenckiej. 6.Przed rozpoczęciem zajęć należy pozostawić torby, okrycia i rzeczy osobiste w szafkach studenckich udostępnianych przez Szpital. Klucze do szafek należy pobierać w szatni głównej na portierni wejście D, lub w portierni w wejściu G (gdy szatnia jest nieczynna). Studenci zmieniają obuwie i zakładają własne czyste fartuchy lekarskie. Studenci na oddziałach szpitalnych i w poradniach zobowiązani są nosić identyfikatory. 7.Zajęcia trwają od 8.00 do 13:45 Szczegółowy plan zajęć znajduje się na stronie Zakres i tematyka ćwiczeń są w każdym dniu inne. W przypadku jednodniowej nieobecności studenta na zajęciach wyrównanie zaległości jest możliwe w porozumieniu z odpowiedzialnym za ćwiczenia lekarzem, w odpowiednim dniu ćwiczeń jednej z następnych grup studentów odrabiających ćwiczenia. W przypadku dłuższej usprawiedliwionej nieobecności wyrównanie zajęć następuje na w/w zasadach.

6 8.Sprawdzanie obecności na ćwiczeniach odbywa się codziennie na początku dnia ćwiczeń i pod koniec zajęć. Spóźnienie na ćwiczenia wpisuje się do listy obecności w kratce odpowiadającej dniowi ćwiczeń. Dwa spóźnienia równają się nie zaliczeniu dnia ćwiczeń. 9.Karty ćwiczeń studenci otrzymują w pierwszym dniu zajęć od asystenta prowadzącego zajęcia. Zaliczenie poszczególnych zajęć na karcie ćwiczeń studenta potwierdza asystent prowadzący zajęcia podpisem i pieczątką. 10.Integralną częścią wymagań stawianych studentowi przy zaliczeniu ćwiczeń z ortopedii i traumatologii jest nabycie umiejętności praktycznych zestawionych na załączonej liście ( Lista umiejętności praktycznych ). Lista umiejętności praktycznych dostępna jest na dedykowanej stronie 11.Zaliczenie ćwiczeń z ortopedii odbywa się w ostatnim dniu ćwiczeń i ma postać sprawdzianu ustnego obejmującego badanie chorego ( wyjściówka ). W sprawdzianie, oprócz asystenta prowadzącego grupę, może wziąć udział Kierownik Kliniki lub delegowany przez niego nauczyciel akademicki. Podstawą sprawdzianu go jest Lista umiejętności praktycznych. Oceniany jest także sposób podejścia do pacjenta oraz wcześniejsza aktywność na zajęciach. Student może otrzymać do 30 punktów, przeliczanych następująco: bardzo dobry - 30 pkt., ponad dobry - 25 pkt., dobry 20 pkt., dość dobry 15 pkt., dostateczny 10 pkt. Możliwe jest jednokrotne poprawienie niezdanego sprawdzianu go u tego samego asystenta razem z następną grupą ćwiczeniową. Brak zaliczenia ćwiczeń uniemożliwia przystąpienie do egzaminu. 12. Wykłady z ortopedii obejmują treści, które nie są poruszane na ćwiczeniach. Treści wykładów są uwzględnione w pytaniach egzaminacyjnych. Wykłady są nieobowiązkowe. Obecność na wykładach może być kontrolowana i skutkować pozyskaniem przez studenta dodatkowych punktów (3 punkty za jeden wykład). 13. z ortopedii począwszy od roku akademickiego 2015/2016 będzie miał formę egzaminu testowego przeprowadzanego na platformie OLAT ( składać się będzie ze 100 pytań. Czas rozwiązywania egzaminu -110 minut. Student przystępujący do egzaminu powinien mieć zaliczone ćwiczenia, posiadać uzupełnioną kartę ćwiczeń z ortopedii, którą składa w sekretariacie Katedry Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej (tel ) na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem egzaminu testowego. 14. Ostateczna ocena z ortopedii ustalona będzie na podstawie wyniku egzaminu testowego, przy czym liczba uzyskanych punktów powiększy się o 10% (jedną dziesiątą) liczby punktów uzyskanych łącznie ze (1) sprawdzianu wejściowego, (2) go i (3) wykładów, po zaokrągleniu, np. przy uzyskaniu 57 punktów dopisuje się 6 pkt. do wyniku egzaminu. 15.Zakres materiału do egzaminu z ortopedii oparty jest o wykłady i ćwiczenia. Obowiązujące podręczniki: 1 Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. Wybrane zagadnienia z chorób i urazów narządu ruchu dla studentów i lekarzy ; pod red. Kruczyńskiego J.; Szulca A.; PZWL, Poznań, Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja pod red. Marciniaka i Szulca, PZWL Ortopedia i traumatologia pod red. Gaździka, PZWL 2009 PROGRAM ZAJĘĆ: Program zajęć znajduje się w załączniku (tabele z tygodniowym planem zajęć)

7 PROGRAM NAUCZANIA Przygotowanie do zajęć zgodnie z Regulaminem zajęć. Posiadanie wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii narządu ruchu. Znajomość nomenklatury ortopedycznej. Zdanie sprawdzianu wejściowego. Wymagania końcowe Wymagania do zaliczenia ćwiczeń: zaliczenie ćwiczeń z Ortopedii odbywa się w ostatnim dniu ćwiczeń (piątek lub wtorek) i ma postać sprawdzianu ustnego obejmującego badanie chorego ( wyjściówka ). W sprawdzianie, oprócz asystenta prowadzącego grupę, może wziąć udział Kierownik Kliniki lub delegowany przez niego nauczyciel akademicki. Podstawą sprawdzianu go jest Lista umiejętności praktycznych. Oceniany jest także sposób podejścia do pacjenta oraz wcześniejsza aktywność na zajęciach. Student może otrzymać do 30 punktów, przeliczanych następująco: bardzo dobry - 30 pkt., ponad dobry - 25 pkt., dobry 20 pkt., dość dobry 15 pkt., dostateczny 10 pkt. Możliwe jest jednokrotne poprawienie niezdanego sprawdzianu go u tego samego asystenta razem z następną grupą ćwiczeniową. Brak zaliczenia ćwiczeń uniemożliwia przystąpienie do egzaminu. Wymagania do egzaminu z ortopedii treści wykładów i ćwiczeń o zakresie podanym w Sylabusie. Literatura podstawowa i uzupełniająca patrz Sylabus 14. Kryteria zaliczenia przedmiotu: teoretyczny. Forma egzaminu - testowy Zaliczenie umiejętności praktycznych w trakcie ćwiczeń i sprawdzianu go z ćwiczeń Kryterium zaliczenia przedmiotu: zaliczenie ćwiczeń i zdanie egzaminu testowego 15. Literatura: 1. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. Wybrane zagadnienia z chorób i urazów narządu ruchu dla studentów i lekarzy ; pod red. Kruczyńskiego J.; Szulca A.; -PZWL, Poznań, Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja pod red. Marciniaka i Szulca, PZWL Ortopedia i traumatologia pod red. Gaździka, PZWL Studenckie koła naukowe Klinika Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze działa od 15 lat. Opiekunami są: prof. dr hab. med. Marek Jóźwiak tel ; mjsl@poczta.onet.pl i dr med. Maciej Idzior.

8 tel ; Studenci działający w Kole corocznie przedstawiają na krajowych i międzynarodowych studenckich konferencjach naukowych referaty będące rezultatem ich pracy. Działalność naukowa Koła związana jest z ortopedią i traumatologią narządu ruchu ze szczególnym uwzględnieniem tematyki mózgowego porażenia dziecięcego i biomechaniki ruchu. Spotkania odbywają się raz w miesiącu. Na każde spotkanie zaproszony jest ekspert z danej dziedziny ortopedii, który przedstawia problematykę, którą się zajmuje. Studenci w podgrupach realizują programy badawcze, które są ustalane na początku każdego roku akademickiego. Członkowie Koła aktywnie uczestniczą w działalności klinicznej Katedry podczas odbywania praktyk wakacyjnych, w poradni przyszpitalnej oraz asystują w czasie zabiegów operacyjnych. Istnieje możliwość realizowania własnych pomysłów badawczych pod kierunkiem opiekunów Koła. Klinika Ortopedii Ogólnej, Onkologicznej i Traumatologii Opiekunami są: prof. dr hab. med. Jacek Kruczyński dr med. Łukasz Łapaj tel ; esperal@02.pl lek. Paweł Kokoszka Działalność studenckiego Koła Naukowego związana jest głównie z zagadnieniami endoprotezoplastyki stawów. Studenci uczestniczą w pisaniu prac naukowych, a także prowadzą samodzielne badania pod opieką lekarzy z Kliniki. Prace studentów z Koła są przedstawiane na zjazdach naukowych oraz publikowane w czasopismach ortopedycznych. Podczas spotkań omawiane są przypadki kliniczne. Studenci asystują także do zabiegów przeprowadzanych w Klinice. Istnieje możliwość odbywania praktyk wakacyjnych. Klinika Ortopedii, Traumatologii i Chirurgii Ręki Opiekunem jest: lek. Marta Ślęzak tel ; marta.slezak@gazeta.pl Spotkania Koła Naukowego odbywają się raz w miesiącu. Studenci są zaangażowani w pracę naukową, uczestniczą w wykładach szkoleniowych i analizach przypadków klinicznych, mają możliwość ćwiczenia w pracowni mikrochirurgicznej oraz asystowania do zabiegów na bloku operacyjnym Klinika Ortopedii i Traumatologii Opiekunami są: dr hab. med. Jacek Kaczmarczyk lek med. Piotr Staszczuk, dr med. Łukasz Kubaszewski, dr med. Tomasz Trzeciak tel ; ortopedia@orsk.ump.edu.pl Działalność naukowa koła jest związana głównie z narządem ruchu i obejmuje problemy leczenia operacyjnego oraz nieoperacyjnego kończyn dolnych i kręgosłupa. Studenci mogą uczestniczyć w ramach działań statutowych Kliniki w zabiegach operacyjnych jak i w pracach naukowych i doświadczalnych realizowanych w Zespole. 17. Podpis osoby odpowiedzialnej za nauczanie przedmiotu lub koordynatora Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu - KOD Koordynator przedmiotu prof. dr hab. Marek Jóźwiak prof. dr hab. med. Tomasz Kotwicki 18. Podpisy osób współodpowiedzialnych za nauczanie przedmiotu ( w przypadku

9 przedmiotów koordynowanych) Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu KCR Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu KOT prof. dr hab. med. Leszek Romanowski dr hab. med. Jacek Kaczmarczyk prof. UM załącznik Nazwa przedmiotu/modułu Wydział Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Forma studiów Język przedmiotu SYLABUS Lekarski Lekarski nauki kliniczne zabiegowe magisterski stacjonarne polski ORTOPEDIA Rodzaj przedmiotu Obowiązkowy fakultatywny Rok studiów/semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć Założenia i cele przedmiotu I II III IV V VI , w tym: 15 - wykłady, - seminaria, 45 ćwiczenia, fakultety Diagnozowanie i leczenie wad rozwojowych, chorób układowych, zapaleń oraz chorób nowotworowych narządu ruchu Symbol efektów kształcenia zgodnie ze standardami 0 OPIS KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WIEDZA (ZGODNIE ZE SZCZEGÓŁOWYMI EFEKTAMI KSZTAŁCENIA) Opanować nazewnictwo ortopedyczne. Znać zastosowanie badań pomocniczych w ortopedii (rtg, usg, KT, MRI, badania elektromiograficzne, laboratoryjne, biochemiczne). Znać zasady leczenia bezoperacyjnego (redresji, wyciągów, unieruchomienia, zaopatrzenia ortopedycznego, fizykoterapii) oraz wskazania do leczenia operacyjnego. Opisać objawy zapalenia stawów i kości u noworodków i niemowląt oraz dzieci zwracając uwagę na źródła bakteriemii (stan pępowiny, zapalenie nosogardzieli). Znać zasady leczenia ostrego zapalenia kości i stawów (zastosować antybiotyki o szerokim spectrum działania a w drugim etapie antybiotyk celowany określony na podstawie wyniku posiewu krwi, wymazu z nosogardzieli, treści czyraka, przesłanki do decyzji o Metody weryfikacji osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:

10 0 0 F W2 F W2 4 F W3 F W3 0 leczeniu operacyjnym). Podać wskazania do wczesnych interwencji chirurgicznych w zapaleniu kości i stawów u noworodków i niemowląt. Znać następstwa przejścia ostrego zapalenia w stan przewlekły i konsekwencje odległe. Rozpoznać i opisać objawy młodzieńczego złuszczenia głowy kości udowej zwracając uwagę na typ konstytucyjny i ograniczenie rotacji wewnętrznej w stawie biodrowym. Znać możliwości diagnostyczne, pamiętać o konieczności wykonania radiogramu stawu biodrowego w projekcji osiowej i umieć ocenić przemieszczenie głowy kości udowej w stosunku do szyjki. Wymienić sposoby leczenia złuszczenia głowy kości udowej. Rozpoznać objawy kliniczne zaangażowania błony maziowej w proces zapalenia stawu biodrowego, znać pozycję adaptacyjną uda w stawie biodrowym. Wiedzieć, że rutynowe badania krwi mogą nie wykazać odchyleń od normy, znać obraz zmian w USG. Umieć odróżnić chorobę Perthesa od innych stanów powodujących ograniczenie ruchów w stawie biodrowym u dzieci. Znać metody oceny radiologicznej, scyntygrafii, USG, MRI stawu biodrowego. Wiedzieć o długotrwałym przebiegu choroby; poinformować rodziców o ewentualnej potrzebie leczenia operacyjnego. Wymienić sposoby postępowania doraźnego w przypadkach pourazowego niedokrwienia kończyn. Opisać mechanizm powikłań i następstwa ostrego niedokrwienia kończyn w postaci przykurczu Volkmanna i zespołu ciasnoty wewnątrz-przedziałowej. Rozpoznać i opisać stany kwalifikujące się do replantacji i rewaskularyzacji kończyn. Znać sposoby transportu i przechowywania amputowanej kończyny. Znać zasady mikrochirurgii i replantacji kończyn. Wymienić kryteria różnicowania anatomicznego i czynnościowego uszkodzeń nerwów. Opisać postępowanie chirurgiczne w przypadku uszkodzenia nerwu. Wymienić kryteria różnicowania uszkodzeń ścięgien. Opisać metody leczenia uszkodzeń ścięgien: nieoperacyjne oraz operacyjne. Znać zasady zapobiegania zniekształceniom kończyn w ostrej fazie reumatoidalnego zapalenia stawów. Znać możliwości leczenia operacyjnego w ostrym okresie r.z.s. Opisać następstwa reumatoidalnego zapalenia stawów. Znać historię naturalną skoliozy idiopatycznej oraz rodzaje skolioz nie-idiopatycznych. Znać niekonsekwencje postępujących skrzywień bocznych kręgosłupa dla wydolności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Wymienić rodzaje skolioz związane z ich etiologią. Znać granice celowości stosowania leczenia bezoperacyjnego i zasady leczenia operacyjnego, pojęcie spondylodezy. Znać możliwości oceny stawów biodrowych przy pomocy ultrasonografii. Znać zasady leczenia nieoperacyjnego dysplazji stawu biodrowego. Opisać następstwa nieprawidłowo prowadzonego leczenia i braku leczenia. Znać wskazania do leczenia operacyjnego. Znać przyczyny występowania kręczu szyi i możliwości diagnostyki różnicowej oraz zasady leczenia. Znać zasady zaopatrzenia ortopedycznego. Wiedzieć o możliwościach powstania zniekształceń porażennych kończyn dolnych omówić mechanizm ich powstania. Znać wskazania do leczenia operacyjnego zniekształceń kończyn i kręgosłupa. Znać najczęstsze postacie zniekształceń tułowia i kończyn u dzieci z m.p.d. Znać zasady leczenia usprawniającego dzieci z m.p.d. i potrafić wyjaśnić rodzicom celowość wczesnego wdrożenia leczenia operacyjnego. Orientować się we wskazaniach do leczenia operacyjnego.

11 F W2 F W3 Znać możliwości i ograniczenia leczenia nieoperacyjnego wad wrodzonych, orientować się w terminach kierowania chorych z wrodzonymi wadami kończyn i kręgosłupa do leczenia operacyjnego. Wymienić zasady leczenia operacyjnego w przypadkach wad wrodzonych kończyn dolnych i kręgosłupa. Znać etiologię i objawy kręgozmyku. Znać możliwości leczenia operacyjnego. Wymienić wskazania do leczenia operacyjnego i omówić możliwości tego leczenia. Znać budowę sklepienia stopy. Rozumieć patomechanizm powstawania stopy wrażliwej. Wymienić możliwości leczenia ze szczególnym uwzględnieniem zasady jakie powinno spełniać obuwie. Wiązać wymienione zniekształcenia z objawami myelodysplazji. Znać zasady stosowania zaopatrzenia ortopedycznego oraz wskazania do operacji. Znać mechanizmy uszkodzenia nerwu kulszowego podczas wykonywania infekcji domięśniowej (szczególnie u dzieci i młodzieży). Wiedzieć w jaki sposób i w obrębie jakich okolic należy wykonywać injekcje domięśniowe u dzieci. Znać metody postępowania nieoperacyjnego i wskazania do leczenia operacyjnego porażennej, poinjekcyjnej stopy końsko-szpotawej. Znać lokalizację, wiek pojawienia się i dynamizm najczęściej występujących nowotworów kości u dzieci i młodzieży (ze szczególnym uwzględnieniem okolicy stawu kolanowego). Wiedzieć o istnieniu zmian nowotworopodobnych oraz o możliwościach ich zezłośliwienia. Potrafić wiązać występowanie złamań patologicznych nie tylko z pierwotnymi nowotworami kostnymi, lecz również z przerzutami nowotworów złośliwych zlokalizowanych poza układem kostnym. Znać ogólne zasady rozpoznawania zmian nowotworowych i nowotworopodobnych kości i związany z nimi sposób postępowania (natychmiastowe wdrożenie leczenia). Rozumieć, że choroba nowotworowa stanowi problem wielospecjalistyczny, wymagający koordynacji postępowania. Znać przyczyny nierówności kończyn dolnych. Omówić skutki chodzenia bez wyrównania. Znać możliwości egalizacji kończyn. Rozumieć istotę zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających stawów. Znać możliwości profilaktyki zmian zwyrodnieniowych i zasady leczenia zachowawczego. Wymienić sposoby leczenia operacyjnego. Znać mechanizm powstawania wtórnych zmian zwyrodnieniowych i umieć powiązać je z wrodzonymi wadami kończyn oraz następstwami nieprawidłowo leczonych urazów prowadzących do niezborności powierzchni stawowych. Znać sposoby profilaktyki wtórnych zmian zwyrodnieniowych stawów (właściwe leczenie przyczyn powodujących powstawanie zmian zwyrodnieniowych stawów). Wymienić możliwości leczenia nieoperacyjnego. Orientować się w możliwościach leczenia operacyjnego. Znać wskazania do leczenia operacyjnego w przypadkach artrogrypozy. Znać lokalizację najistotniejszych klinicznie martwic jałowych kości. Znać zasady prowadzenia chorych z jałowymi martwicami kości w zależności od umiejscowienia zmian. Wymienić wskazania do leczenia operacyjnego. Wymienić przyczyny zniekształceń osi kończyn (wady wrodzone, stany zapalne, nieprawidłowo prowadzone złamania kończyn). Omówić możliwości leczenia operacyjnego zniekształceń kończyn. Znać obrazy kliniczne uszkodzenia więzadeł stawu kolanowego, uszkodzenia łąkotek, zerwania pierścienia rotatorów. Znać wskazania do operacji artroskopowych w/w uszkodzeń. Wymienić następstwa urazu stawu ramiennego, łokciowego i tzw. złamania kości

12 promieniowej w miejscu typowym, opisać najczęstsze złamania w obrębie kończyn dolnych (złamanie szyjki kości udowej, złamanie na wysokości 1/3 obwodowej goleni). Wymienić skutki nieprawidłowego leczenia urazów kończyn w postaci: a) zespołu Sudecka; b) zrostu opóźnionego; c) stawu rzekomego; d) zakażeń prowadzących do pourazowych zapaleń kości. F U1 F U2 F U3 F U4 F U5 F U7 F U8 UMIEJĘTNOŚCI (ZGODNIE ZE SZCZEGÓŁOWYMI EFEKTAMI KSZTAŁCENIA) Asystować przy typowym zabiegu operacyjnym, przygotować pole operacyjne i znieczulić miejscowo okolicę operowaną. Posługiwać się typowymi narzędziami chirurgicznymi. Stosować się do zasad aseptyki i antyseptyki. Zaopatrywać prostą ranę, zakładać i zmieniać jałowy opatrunek chirurgiczny. Zakładać wkłucie obwodowe. Oceniać wynik badania radiologicznego w zakresie najczęstszych typów złamań, szczególnie złamań kości długich. Wykonywać doraźne unieruchomienie kończyny, wybierać rodzaj unieruchomienia konieczny do zastosowania w typowych sytuacjach klinicznych, oraz kontrolować poprawność ukrwienia kończyny po założeniu opatrunku unieruchamiającego. Opanować sposoby zbierania wywiadu w zależności od rodzaju schorzenia. Opanować technikę badania klinicznego narządu ruchu. Rozpoznać objawy ostrego niedokrwienia kończyn. Rozpoznać objawy uszkodzenia nerwów. Rozpoznać, ocenić objawy uszkodzenia ścięgien. Rozpoznać i ocenić złamanie kości. Rozpoznać i ocenić zwichnięcie stawu. Ocenić następstwa urazu stawu ramiennego, łokciowego i tzw. złamania kości promieniowej w miejscu typowym, opisać najczęstsze złamania w obrębie kończyn dolnych (złamanie szyjki kości udowej, złamanie na wysokości 1/3 obwodowej goleni). Umieć rozpoznać w badaniu klinicznym ostry stan zapalenia stawu. Zinterpretować wyniki badań dodatkowych. Rozpoznać skoliozę idiopatyczną i odróżnić ją od skrzywień funkcjonalnych. Umieć zidentyfikować skrzywienie piersiowe, opisać mechanizmy kompensacyjne w obrębie tułowia towarzyszące skoliozom. Ustalić rokowanie w zależności od typu skrzywienia, wieku dziecka. Umieć rozpoznać objawy niedowładów i porażeń w skoliozach i znać zasady postępowania w tego rodzaju powikłaniach. Umieć różnicować skoliozy z wadami postawy i z młodzieńczą kifozą kręgosłupa (choroba Scheuermanna). Umieć zbadać stawy biodrowe noworodka zwracając uwagę na objaw przeskakiwania, objaw wyważania i ograniczenia odwodzenia. Umieć zbadać stopy noworodka i doraźnie skierować do leczenia specjalistycznego. Umieć różnicować wady wrodzone z innymi zniekształceniami stopy. Rozpoznać kręcz szyi. W przypadku kręczu szyi pochodzenia mięśniowego zademonstrować rodzicom ćwiczenia korekcyjne. Wdrożyć profilaktykę zapobiegania deformacjom kończyn (znajomość ułożeń korekcyjnych, stosowania łusek gipsowych oraz ortez). Umieć uzasadnić konieczność wielospecjalistycznej opieki nad dzieckiem. Umieć rozpoznać wady wrodzone na podstawie badania klinicznego i oceny obrazu radiologicznego (USG, MRI). Potrafić przeprowadzić różnicowanie wad wrodzonych ze stanami pourazowymi i pozapalnymi. Ćwiczenia na Sali operacyjnej i zabiegowej Ćwiczenia na Sali operacyjnej i zabiegowej Ćwiczenia na Sali operacyjnej i zabiegowej Ćwiczenia w gipsowni i Izbie Przyjęć

13 Umieć zbadać dziecko z m.p.d., ocenić wiek rozwojowy dziecka, stopień spastyczności mięśni oraz utrudnienia dla pielęgnacji i mobilizacji dziecka wynikające z zaburzeń bilansu mięśniowego. Skierować do specjalistycznych poradni leczniczego usprawniania prowadzący dzieci z m.p.d. Umieć rozpoznać kręgozmyk na podstawie charakterystycznego obrazu chorego oraz oceny radiogramów (z uwzględnieniem radiogramów skośnych kręgosłupa). Umieć rozpoznać obniżenie sklepień stopy oraz towarzyszące zniekształcenia kolan i znać możliwości leczenia bezoperacyjnego płaskostopia oraz operacyjnej korekcji palucha koślawego. Umieć rozpoznać porażenne tło zniekształcenia stopy (z uwzględnieniem oceny badań elektrofizjologicznych). Umieć rozpoznać zmiany zwyrodnieniowe na podstawie a)badania klinicznego, b) badań dodatkowych (ze szczególnym uwzględnieniem objawów radiologicznych). Umieć rozpoznać wtórne zmiany zwyrodnieniowe stawów. KOMPETENCJE SPOŁECZNE (ZGODNIE Z OGÓLNYMI EFEKTAMI KSZTAŁCENIA) Potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym. Kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu. Przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta. Posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się. Interakcje: asystentstudentchory PUNKTY ECTS 4 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Tematyka WYKŁADY Wykład 1. Specyfika badania i leczenie chorych ortopedycznych Wykład 2. Leczenie wad wrodzonych i schorzeń kończyn górnych Wykład 3. Zmiany zwyrodnieniowe stawów. Traumatologia Wykład 4. Ortopedia dziecięca: wady wrodzone, choroby biodra, traumatologia dziecięca Wykład 5. Wady goleni i stopy; egalizacja kończyn. MPD Wykład 6. Kręgozmyk. Zap. kości i stawów. Nowotwory u dzieci Wykład 7. Wady i choroby kręgosłupa u dorosłych. Traumatologia Wykład 8. Wady i choroby kręgosłupa u dzieci. Forma Wykłady i ćwiczenia ĆWICZENIA Ćwiczenie 1. Technika badania narządu ruchu Ćwiczenie 2. Neuroortopedia; Preluksacja Ćwiczenie 3. Wady i choroby kończyn dolnych, dysplazja stawów Ćwiczenie 4. Zaopatrzenie ortopedyczne; sala operacyjna Ćwiczenie 5. Zmiany zwyrodnieniowe stawów; Wybrane zagadnienia z chirurgii ręki Ćwiczenie 6. Technika badania narządu ruchu; Skoliozy i choroby kręgosłupa Ćwiczenie 7. Sala operacyjna; Preluksacja Ćwiczenie 8. Choroby kolana; Podstawowe zagadnienia z traumatologii narządu ruchu Ćwiczenie 9. Sala operacyjna; Zajęcia na Oddziałach Ćwiczenie 10. Zajęcia na Oddziałach; Mikrochirurgia LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pod red. Kruczyński J.; Szulc A.: Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. Wybrane zagadnienia z chorób i urazów

14 narządu ruchu dla studentów i lekarzy. PZWL Poznań Marciniak W., Szulc A.: Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL Warszawa 2003 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 3. Gaździk Sz.: Ortopedia i traumatologia. PZWL Warszawa 2009 WARUNKI UZYSKANIA ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Uzyskanie zaliczenia ćwiczeń zgodnie z Regulaminem zamieszczonym w Przewodniku Dydaktycznym