PL B1 SAINT-GOBAIN CONSTRUCTION PRODUCTS POLSKA SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ,GLIWICE,PL BUP 26/03. Jacek Kuc,Zielonka,PL

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) Int.Cl. E04C 2/26 ( ) E04B 1/80 ( ) Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54) Sposób wytwarzania płyty do okładania ścian i płyta do okładania ścian (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 26/03 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 03/10 (73) Uprawniony z patentu: SAINT-GOBAIN CONSTRUCTION PRODUCTS POLSKA SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ,GLIWICE,PL (72) Twórca(y) wynalazku: Jacek Kuc,Zielonka,PL (74) Pełnomocnik: Grabowska Małgorzata, Rzecznik Patentowy, Sulima Grabowska Sierzputowska, Biuro Patentów i Znaków Towarowych S.J. PL B1

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania płyty do okładania ścian, zwłaszcza płyty gipsowo-kartonowej i płyta do okładania ścian, zwłaszcza płyta gipsowo-kartonowa stosowana w budownictwie jako element wykończeniowy do wnętrz. Znane są powszechnie płyty do okładania ścian stosowane w budownictwie jako elementy wykończeniowe. Płyty takie mocuje się do sztywnego podłoża, np. do odpowiednich wsporników metalowych, za pomocą wkrętów w odpowiednim rozstawieniu wymaganym aprobatami budowlanymi. Przykładowe rozwiązanie zamocowania płyty zostało przedstawione w europejskim opisie patentowym nr EP , w którym pokazano rozwiązanie polegające na mocowaniu wykończeniowej płyty izolacyjnej do sztywnego podłoża z zastosowaniem metalowego elementu, który usztywnia mocowanie przy obrzeżach płyt. W rozwiązaniu tym przedstawione zostało również wykończenie połączenia elementów płyt poprzez wypełnienie szpachlą obniżenia technologicznego, które znajduje się na obrzeżach łączonych płyt. Od tak wykonanej ściany oczekuje się, aby miejsce połączenia nie różniło się od pozostałej powierzchni licowej płyty wykończeniowej. Z uwagi na swoje właściwości płyty gipsowo-kartonowe stanowią doskonały, szybki, względnie tani i wygodny element wykończeniowy. Płyty takie wytwarza się w ciągu technologicznym, w którym zarabia się w sposób ciągły w mieszarce o pracy ciągłej w znany sposób gips sztukatorski z wodą i zwykłymi dodatkami z użyciem urządzeń dozujących z wytworzeniem płynnej, jednorodnej, szybko wiążącej masy. Masę tę nanosi się na przebiegający pas kartonu, pokrywa się drugim pasem kartonu, przeprowadza przez stację formującą i formuje w pełni pokrytą wstęgę, przy czym wzdłuż krawędzi wstęgi na całej jej długości wykonuje się w odniesieniu do jej powierzchni licowej, obniżenia technologiczne, które później w procesie montażu płyt umożliwiają uzyskanie odpowiedniej szczeliny wymaganej do wypełnienia masą szpachlową. Ta początkowo miękka wstęga gipsowo-kartonowa po krótkim czasie twardnieje. Następnie tnie się ją na pojedyncze płyty o żądanych wymiarach. Płyty te poddaje się natychmiast suszeniu w suszarce półkowej. Gotowe płyty układa się ewentualnie na palecie. W celu zamontowania tak wykonanych płyt na ścianie, na miejscu montażu odmierza się na poszczególnych płytach miejsca rozstawienia wkrętów montażowych tak, by spełnić wymagania stawiane w aprobatach budowlanych oraz odmierza się i przycina gotowe płyty na odpowiednią długość pasującą do okładanej ściany. Celem wynalazku było opracowanie sposobu wytwarzania i konstrukcji płyty, które pozwolą na zmniejszenie niedogodności związanych z zamontowaniem płyty na ścianie. Sposób wytwarzania płyty do okładania ścian, zwłaszcza płyty gipsowo-kartonowej wykorzystywanej w budownictwie, polegający na kształtowaniu wstęgi, w tym wykonaniu wzdłuż jej krawędzi wzdłużnych obniżeń technologicznych w odniesieniu do powierzchni licowej, suszeniu, cięciu wysuszonej wstęgi na płyty i ułożeniu gotowych płyt na palecie, charakteryzuje się tym, że po wysuszeniu płyty, na powierzchni co najmniej jednego z tych obniżeń technologicznych nanosi się skalę jednostek długości. Korzystnie skalę jednostek długości na powierzchni obniżenia technologicznego płyty nanosi się techniką drukowania. Zgodnie z korzystnym przykładem realizacji sposobu według wynalazku przed naniesieniem skali jednostek długości na powierzchnię obniżenia technologicznego, płytę osadza się w ustalonej pozycji, natomiast po naniesieniu skali jednostek długości przycina się płytę na ostateczną długość. Zgodna z wynalazkiem płyta do okładania ścian, zwłaszcza płyta gipsowo-kartonowa mająca na dłuższych bokach obniżenia technologiczne w odniesieniu do jej powierzchni licowej, charakteryzuje się tym, że na powierzchni co najmniej jednego obniżenia technologicznego znajduje się skala jednostek długości. Korzystnie skala jednostek długości na powierzchni obniżenia technologicznego płyty jest wydrukowana tuszem obojętnym dla masy szpachlowej i farb do malowania ścian. Wytwarzanie płyty do okładania ścian sposobem według wynalazku pozwala na szybszy montaż płyt z uwagi na to, że do rozstawienia wkrętów montażowych wykorzystuje się naniesioną skalę jednostek długości. Naniesioną skalę jednostek długości wykorzystuje się również do odcinania odcinka odpadowego od przycinanej płyty na długość żądaną przy okładaniu ściany. Okazało się przy tym, że wspomniana skala jednostek długości nie stanowi problemu przy montażu płyt, dzięki temu że jest wydrukowana na powierzchni w obniżeniu technologicznym przy obrzeżu płyty, w miejscu, w którym zwykle przykleja się taśmę zbrojącą i szpachluje złącza płyt. W tej sytuacji po przyklejeniu taśmy

3 PL B1 3 i szpachlowaniu skala jednostek długości staje się niewidoczna dla użytkownika. Kolejne zalety wynalazku to oszczędność materiału związana z eliminacją błędnego odmierzania przy montażu, oszczędność wkrętów, większa precyzja montażu, co wiąże się z lepszą jakością wykonania ścian i sufitów. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie zgodny z wynalazkiem proces technologiczny wytwarzania płyt gipsowo- -kartonowych, a fig 2 - płytę gipsowo-kartonową według wynalazku, z częściowym powiększeniem fragmentu dłuższego boku. W ciągu technologicznym, w którym zarabia się w sposób ciągły w mieszarce 3 o pracy ciągłej, w znany sposób, gips sztukatorski z wodą i zwykłymi dodatkami ciekłymi i stałymi dostarczany ze zbiorników 2 z użyciem urządzeń dozujących, z wytworzeniem płynnej, jednorodnej, szybko wiążącej masy. Jako dodatki stosuje się przykładowo włókno szklane, silikon i skrobię. Masę tę nanosi się na dostarczany z rolki 1 przebiegający pas papieru tworzący licową stronę płyty, pokrywa się drugim pasem papieru dostarczanym z rolki 4, przeprowadza przez stację formującą 5 w postaci ekstrudera i formuje w pełni pokrytą wstęgę, przy czym przy obrzeżach wstęgi na jej długości wykonuje się w odniesieniu do jej powierzchni licowej, obniżenia technologiczne, które później w procesie montażu płyt umożliwiają uzyskanie odpowiedniej szczeliny wymaganej do wypełnienia masą szpachlową. Ta początkowo miękka wstęga gipsowo-kartonowa w trakcie przemieszczania się po pasie formującym 6 w krótkim czasie twardnieje. Następnie wstęgę tę tnie się na stanowisku cięcia za pomocą nożyc 7 na pojedyncze płyty o żądanych wymiarach. Płyty odwraca się w urządzeniu 8 do odwracania płyt i następnie poddaje się je suszeniu w suszarce półkowej 9. Po wysuszeniu płytę osadza się w ustalonej pozycji przy użyciu siłowników kroczących, a następnie na powierzchniach obniżenia technologicznego przy obrzeżach płyty na jej długości drukuje się skalę 16 jednostek długości w stanowisku 10 drukowania skali. Po naniesieniu skali 16 jednostek długości, przycina się płyty za pomocą pił na ostateczną długość w stanowisku 11 przycinania i na zakończenie układa się je ewentualnie na palecie na stanowisku 12 odbioru płyt. Na płycie 13 gipsowo-kartonowej do okładania ścian wykonanej sposobem według wynalazku przy obrzeżach 14 w odniesieniu do powierzchni licowej płyty, na jej długości są wykonane obniżenia technologiczne 15. Na powierzchni każdego obniżenia technologicznego 15 jest wydrukowana skala 16 jednostek długości. Skala 16 jednostek długości jest wydrukowana tuszem, np. tuszem alkoholowym, który jest obojętny dla masy szpachlowej i farb do malowania ścian np. farb akrylowych. P r z y k ł a d Płytę gipsowo-kartonową o wymiarach 12,5 mm x 1,2 m x 2,5 m oraz mającą wzdłuż obu dłuższych boków obniżenie technologiczne o szerokości 45 mm wytworzono z użyciem kartonu licowego białego o gramaturze 210 g/m 2 i szerokości 1240 mm, kartonu tylnego szarego o gramaturze 169 g/m 2 i szerokości 1182 mm. Użyto: kartonów firmy Davidson, Wielka Brytania, standardowej mieszanki gipsowej: gipsu w ilości 9,06 kg/m 2, przyspieszacza HRA w ilości 0,037 kg/m 2, jako upłynniacza mydła sodowego w ilości 0,00069 kg/m 2 oraz wody w ilości 5,4 l/m 2. Jako dodatki standardowe użyto włókna szklanego, silikonu i skrobi kukurydzianej. Uzyskaną drogą formowania na pasie formującym utwardzoną wstęgę pocięto na płyty z naddatkiem długości 5 mm od każdej ze stron czołowych, następnie wysuszono je w suszarce półkowej. Po wysuszeniu nadrukowano metodą drukowania bezpośredniego skalę metryczną cyframi o wysokości 10 mm, tuszem alkoholowym VIDEOJET (zużycie tuszu 0, l/m 2 ) na obu wzdłużnych obniżeniach technologicznych płyty i przycięto oba czoła płyty do ostatecznych wymiarów. Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania płyty do okładania ścian, zwłaszcza płyty gipsowo-kartonowej wykorzystywanej w budownictwie, polegający na kształtowaniu wstęgi, w tym wykonaniu wzdłuż jej krawędzi wzdłużnych obniżeń technologicznych w odniesieniu do powierzchni licowej płyty, suszeniu, cięciu wysuszonej wstęgi na płyty i ułożeniu gotowych płyt ewentualnie na palecie, znamienny tym, że po wysuszeniu płyty (13), na powierzchni co najmniej jednego obniżenia technologicznego (15) nanosi się skalę (16) jednostek długości. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że skalę (16) jednostek długości na powierzchni obniżenia technologicznego (15) płyty nanosi się techniką drukowania.

4 4 PL B1 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przed naniesieniem skali (16) jednostek długości na powierzchnię obniżenia technologicznego (15), płytę osadza się w ustalonej pozycji, a po naniesieniu skali (16) jednostek długości przycina się płytę (13) na ostateczną długość. 4. Płyta do okładania ścian, zwłaszcza płyta gipsowo-kartonowa mająca na dłuższych bokach obniżenia technologiczne w odniesieniu do jej powierzchni licowej, znamienna tym, że na powierzchni co najmniej jednego obniżenia technologicznego (15) znajduje się skala (16) jednostek długości. 5. Płyta według zastrz. 4, znamienna tym, że skala (16) jednostek długości na powierzchni obniżenia technologicznego (15) płyty jest wydrukowana tuszem obojętnym dla masy szpachlowej i farb do malowania ścian.

5 PL B1 5 Rysunki

6 6 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,00 zł.