PROCEDURA ORGANIZACJI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ. Podstawa prawna:

Transkrypt

1 Podstawa prawna: PROCEDURA ORGANIZACJI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 poz. 1591) Ustawa Prawo Oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 ( Dz. U. z 2017 poz. 59) 1. Wychowawca klasy lub dyrektor informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną. We współpracy z nauczycielami lub specjalistami planuje i koordynuje udzielanie pomocy psychologiczno pedagogicznej w ramach zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz w trakcie bieżącej pracy z uczniem. 1) ustala zakres, w którym dziecko wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia; 2) określa zalecane formy, sposoby i okres udzielania dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka, a w przypadku dziecka posiadającego orzeczenie lub opinię także z uwzględnieniem zaleceń zawartych w orzeczeniu lub opinii; 3) wspiera nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia. 2. Pomocą psychologiczno-pedagogiczną koordynuje osoba, powołana przez dyrektora. 3. Dyrektor na podstawie zaleceń wychowawcy lub specjalisty ustala dla dziecka formy, sposoby i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej dyrektor ustala biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy

2 psychologiczno- pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia lub liczbę godzin zajęć prowadzonych przez nauczycieli. 4. O ustalonych dla ucznia formach, sposobach wymiarze i okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dyrektor niezwłocznie informuje na piśmie rodziców lub prawnych opiekunów. 5. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologicznopedagogicznej w tym ustalenie form udzielania tej pomocy, okresu jej udzielania oraz wymiaru godzin, w których poszczególne formy będą realizowane jest zadaniem zespołu. Wymiar godzin, okres ich udzielania, są uwzględniane w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia na podstawie odrębnych przepisów. 6. Wychowawca, nauczyciele i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej na podstawie ustalonych przez dyrektora form, sposobów, wymiaru godzin, okresu jej udzielania prowadzą dokumentację zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W szkole stosuje się opracowany arkusz pomocy psychologiczno-pedagogicznej zawierający: 1) Podstawę prawną założenia arkusza -(pieczęć szkoły) 2) Imię i nazwisko ucznia 3) Klasa 4) Datę założenia arkusza 5) Podstawę założenia arkusza 6) Potrzeby rozwojowe i edukacyjne ucznia wskazane w opinii oraz rozpoznane w wyniku działań pedagogicznych nauczycieli 7) Zalecane przez wychowawcę /dyrektora formy pomocy 8) Datę poinformowania rodziców/prawnych opiekunów o objęciu dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną 9) Dostosowanie wymagań edukacyjnych, z poszczególnych przedmiotów, do możliwości ucznia z rozpisaniem szczegółowym

3 10) Ocenę efektywności podejmowanych działań po I i II semestrze 11) Podpisy wychowawcy, nauczycieli uczących i dyrektora szkoły. 7. W przypadku dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół, na podstawie ustalonych przez dyrektora form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, określa działania wspierające rodziców dziecka oraz, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. Ustalenia zespołu są uwzględniane w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym opracowanym dla dziecka. 8. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest organizowana dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia, nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich potrzeb edukacyjnych. 1) Zindywidualizowana ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane wspólnie z oddziałem szkolnym oraz indywidualnie z uczniem. 2) Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką kształcenia wymaga opinii publicznej poradni. 3) Uczeń objęty zindywidualizowana ścieżką kształcenia realizuje w szkole program nauczania z dostosowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia. 4) Dyrektor ustala tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej kształcenia ogólnego. 5) Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.

4 9. Wychowawca nauczyciele uczący dokonują oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku, w tym efektywności realizowanych zajęć: 1) danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej - po zakończeniu jej udzielania; 2) pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielonej w danym roku szkolnym przed opracowaniem arkusza organizacji na kolejny rok szkolny. 10. Dokonując oceny, o której mowa powyżej, wychowawca nauczyciele uczący i specjaliści określają wnioski i zalecenia dotyczące dalszej pracy z dzieckiem, w tym zalecane formy, sposoby i okresy udzielania dalszej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 11. Z wnioskiem do dyrektora szkoły o zakończenie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej może wystąpić: Opiekun prawny dziecka Nauczyciel (wychowawca, nauczyciel przedmiotu, pedagog specjalny) Specjalista szkolny Zespół wspierający 12. Wniosek musi być poparty uzasadnieniem (podanie powodu zakończenia udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej). 13. Zakończenie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej może dotyczyć jednej lub wielu form pomocy. 14. W przypadku 4-krotnej nieusprawiedliwionej nieobecności ucznia na zajęciach prowadzący zajęcia może podjąć decyzję o zakończeniu udzielania uczniowi tej formy pomocy. Prowadzący przed podjęciem decyzji zawiadamia wychowawcę ucznia oraz jego opiekunów prawnych o planowanej decyzji. 15. W przypadku, gdy uczeń jest obecny w szkole, a nie zgłosi się na zajęcia dodatkowe prowadzący ma obowiązek każdorazowo zawiadomić przesz

5 zakładkę wiadomości w dzienniku elektronicznym opiekuna prawnego ucznia o zaistniałej sytuacji. 16. Dyrektor szkoły zawiadamia pisemnie opiekuna prawnego ucznia o zakończeniu udzielania uczniowi danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 17. Prowadzący zajęcia z uczniem ma prawo z uzasadnionych powodów zmienić częstotliwość udzielania uczniowi danej formy pomocy (istnieje konieczność powiadomienia opiekunów prawnych ucznia o podjęciu takiej decyzji). Stosowny wpis powinien się znaleźć w dokumentach dotyczących pomocy psychologiczno-pedagogicznej (IPET, Arkusz dotyczący udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej). 18. Wychowawca, nauczyciele uczący i specjaliści podejmują działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych. 19. Procedura obowiązuje z dniem ogłoszenia.